Εν μέσω της πανδημίας η οποία απορροφά όλο το ενδιαφέρον αλλά και την ενέργεια, της Πολιτείας, της κυβέρνησης και της κοινωνίας, αναδεικνύεται δυστυχώς η αναβάθμιση της άλλης εξίσου επικίνδυνης εξ Ανατολών απειλής για την χώρα.
Η Τουρκία εδώ και καιρό και κυρίως μετά την μετάλλαξη του Ερντογάν στην μετά πραξικόπημα εποχή, έχει θέσει την Ελλάδα και την Κύπρο στην κορυφή της Βίβλου των εθνικών απειλών και συστηματικά και με εντατικούς ρυθμούς εφαρμόζει πολιτικές προκειμένου να ανατρέψει αυτή την «απειλή».
Η εχθρική ρητορική που αναπτύχθηκε αρχικά με την απαίτηση για «αναθεώρηση της Λωζάνης», κατόπιν με το «φρεσκάρισμα» της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», το Δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», το τουρκολυβικό μνημόνιο που θέτει την βάση για την δεύτερη και πολύ πιο διευρυμένη μετά τα Ίμια διεκδίκηση χώρου ελληνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων, φορτώνουν βαριά μια ατζέντα που ποτέ δεν ήταν εύκολη αλλά έδειχνε τα τελευταία χρόνια ότι μπορούσε να είναι διαχειρίσιμη.
Ορισμένες μάλιστα περιόδους είχε δοθεί η εντύπωση σε ελληνικές κυβερνήσεις ότι μέσω διαλόγου και εμπιστευτικών συνομιλιών θα μπορούσε να υπάρξει και επίλυση των προβλημάτων.
Σήμερα όλες αυτές οι προσδοκίες έχουν καταρριφθεί και η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια εντελώς διαφορετική φάση των ελληνοτουρκικών, όπου οι απειλές εντείνονται και διευρύνονται, το ευρωπαϊκό «χαρτί» έχει καεί, η ισορροπία δυνάμεων έχει ανατραπεί και η Τουρκία παρά τα σοβαρά δομικά και οικονομικά/κοινωνικά προβλήματα της διεκδικεί όχι μόνο περιφερειακό ρόλο, αλλά αλαζονικά προβάλει την παγκόσμια διάσταση της επιρροής της.
Η Ελλάδα αντέδρασε σωστά στον Έβρο και έδειξε ότι έχει αντανακλαστικά στην νέα φάση που έχουν εισέλθει τα ελληνοτουρκικά, αντιμετωπίζοντας μια πρωτόγνωρη απροκάλυπτη προσπάθεια παραβίασης των χερσαίων συνόρων. Το στοίχημα το επόμενο διάστημα είναι να αποδείξει ότι μπορεί να φέρει εις πέρας το ακόμη πιο δύσκολο έργο της φύλαξης και προάσπισης των θαλασσίων συνόρων.
Όμως τις ημέρες αυτές είμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς αναβάθμισης των τουρκικών προκλήσεων, που δεν αφορούν πλέον μια dogfight στο FIR Αθηνών, μια αναχαίτιση πάνω από κάποια ακατοίκητη βραχονησίδα.
Συστηματικά τον τελευταίο μήνα η Τουρκία εφαρμόζει για πρώτη φορά την εξαιρετικά επικίνδυνη τακτική της υπέρπτησης σε μεγάλα κατοικημένα ελληνικά νησιά, την Λέσβο, την Χίο, την Σάμο, τις Οινούσσες, ενώ οι υπερπτήσεις συνολικά έχουν φθάσει ήδη τις 210 ενώ σε όλη την διάρκεια του 2019 είχαν φθάσει τις 124.
Η Τουρκία πλέον χρησιμοποιεί τις υπερπτήσεις αυτές ως «επιθετικό εργαλείο» επίδειξης ισχύος και αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας σε εξαιρετικά ευαίσθητες περιοχές.
Και το κάνει αυτό με τον πλέον επιδεικτικό και προκλητικό τρόπο καθώς προφανώς δεν υπάρχει πεδίο για προβολή αμφισβητήσεων έναντι των μεγάλων ελληνικών νησιών, όπως αντιθέτως πράττει με βραχονησίδες και μικρά νησιά .
Η Τουρκία θέλει να παρασύρει την Ελλάδα σε μια ανεξέλεγκτη σύγκρουση θεωρώντας ότι έτσι θα έχει την ευκαιρία να επιβάλει σε μια διαπραγμάτευση αποκλιμάκωσης την δική της ατζέντα διεκδικήσεων. Συγχρόνως όμως προβάλει την θεωρία της ότι τα νησιά είναι γεωγραφικοί σχηματισμοί χωρίς πλήρη δικαιώματα και επιδιώκει να καταδείξει την Ελλάδα ως χώρα μειωμένης κυριαρχίας η οποία αποδέχεται την βάναυση αυτή προσβολή της εθνικής κυριαρχίας της.
Η επιχειρησιακή αντιμετώπιση της αναβαθμισμένης αυτής τουρκικής πρόκλησης ανήκει στο Υπουργείο Άμυνας και στο ΓΕΕΘΑ.
Όμως πλέον είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία στην νέα φάση που εισέρχονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται μόνο με τα παλιά «εργαλεία». Οι υπερπτήσεις ελληνικών νησιών, δεν είναι κάτι που πρέπει να αφεθεί να καταστεί «ρουτίνα» θεωρώντας ότι έτσι ξορκίζεται το κακό.
Τα διαβήματα προς την Άγκυρα, οι ενημερώσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ είναι τυπική διαδικασία.
Ίσως είναι η στιγμή να μελετήσει η κυβέρνηση το ενδεχόμενο ενημέρωσης και προσφυγής στον ΟΗΕ προκειμένου να καταγγελθεί η τουρκική πρακτική η οποία συνιστά απειλή για την ασφάλεια και την σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή ,καθώς αποτελεί επιθετική κίνηση εναντίον κράτους μέλους του ΟΗΕ ,το οποίο έχει βάσει του Καταστατικού Χάρτη το δικαίωμα της Άμυνας.
Πιθανότατα δεν θα καμφθεί ούτε τότε η τουρκική επιθετικότητα. Όμως η Ελλάδα θα έχει προειδοποιήσει ποιος είναι υπεύθυνος για τα επικίνδυνα παιγνίδια με την Ειρήνη στο Αιγαίο και θα έχει θέσει εγκαίρως προ των ευθυνών της την Διεθνή Κοινότητα, έχοντας συγχρόνως σταματήσει κάθε προσπάθεια της Τουρκίας να «ουδετεροποιήσει» σε πρώτη φάση, τον εναέριο χώρο του Αιγαίου.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου