Η Τουρκία έχει ανακοινώσει κατασκευές όπλων σε τέτοιο αριθμό που είναι αδύνατον και να τα καταγράψεις. Από πλοία μέχρι όπλα λέιζερ, και από αεροπλάνα stealt τύπου F22 μέχρι σαλάχια ρομπότ.
Τα περισσότερα από αυτά είναι σε μακέτες η στην καλύτερη περίπτωση σε 3D τα οποία εντυπωσιάζουν τον Τούρκο πολίτη και φοβίζουν το Έλληνα πολίτη. Βέβαια όλες αυτές οι παρουσιάσεις των όπλων δεν συνοδεύονται και από οικονομικά μεγέθη, πως δηλαδή ένα ΑΕΠ σαν της Τουρκίας το οποίο τον τελευταίο χρόνο έχει πέσει 170 δις δολάρια, θα μπορέσει να στηρίξει όλο αυτό το εξοπλιστικό πρόγραμμα, πραγματικό και φανταστικό.
Μαζί με τις κατασκευές η Τουρκία αγοράζει οπλικά συστήματα με την ίδια ευκολία. Μετά την αγορά των S-400 ανακοίνωσε ότι θα αγοράσει και τους Patriot αλλά και το αντιπυραυλικό σύστημα που αναπτύσσει η γαλλοϊταλική αμυντική κοινοπραξία Eurosam.
Τώρα η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Safak ανέφερε πως η Τουρκία είναι έτοιμη να αγοράσει το νέο μαχητικό των Ρώσων SU-57 εφόσον οι ΗΠΑ δεν τους δώσουν το F-35. Το Su-57, της «οικογένειας» Σουχόι, είναι μαχητικό στελθ πέμπτης γενεάς, όμως βρίσκεται ακόμα σε φάση δοκιμών και τελειοποίησης. Η πρώτη δοκιμαστική πτήση έλαβε χώρα το 2010 και το μοντέλο αναμένεται να μπει σε υπηρεσία το 2019.
Ποια θα είναι η τελική κατάληξη της Τουρκικής Αεροπορίας αν επιβληθεί εμπάργκο και αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ
Η αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ είναι ένα σενάριο μάλλον απίθανο το οποίο δεν θα εξελιχθεί επειδή δεν το θέλουν και οι δύο πλευρές. Πιο πιθανό είναι να δούμε ένα «μίνι» εμπάργκο των δυτικών το οποίο
Όμως σε ένα σενάριο όπου η Τουρκία «φεύγει» από το ΝΑΤΟ είναι πέρα από βέβαιο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις την χώρας και ειδικά η πολεμική αεροπορία, θα έχει την ίδια τύχη με αυτές που είχαν οι Ένοπλες Δυνάμεις του Ιράν όταν ανατράπηκε ο Σάχης.
Και αν κανείς περιμένει ότι με το που θα συμβεί αυτό η Ρωσία θα τρέξει να εξοπλίσει την πολεμική αεροπορία της Τουρκίας με αεροσκάφη, θα παρατηρήσει ότι αυτό όχι μόνο δεν θα είναι εφικτό, αλλά και αδύνατον.
Το ΝΑΤΟ σε αυτή την περίπτωση και συγκεκριμένα οι ΗΠΑ, θα εξοπλίσουν ακόμα περισσότερο και πιο ποιοτικά – συγκεκριμένα, θα ελευθερώσουν συμφωνίες – χώρες όπως η Ουκρανία, η Γεωργία, η Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία.
Κάτι τέτοιο συνέβη και στην περίπτωση και πάλι του Ιράν, όταν το 2007 συμφώνησε την αγορά των S-300 με την Ρωσία. Οι πιέσεις των Ισραηλινών και των ΗΠΑ ήταν τέτοιες που το σύστημα παραδόθηκε 10 χρόνια μετά καθιστώντας το «άχρηστο» ως διαπραγματευτικό όπλο
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου