Σενέρ Λεβέντ
Από την πρώτη μέρα ο Ακιντζί είπε μια τέτοια κουβέντα που έκλεισε τον δρόμο της επιστροφής. Απαίτησε την ακύρωση αυτής της απόφασης της βουλής.
Τελικά προσκρούσαμε στον τοίχο. Μήπως άλλωστε δεν είμαστε και εμείς σαν εκείνον τον τοίχο; Τυφλοί. Κουφοί. Βουβοί. Η κατάστασή μας μοιάζει με αυτήν των τριών μαϊμούδων. Ο ηγέτης μας έφυγε από το τραπέζι και κανείς δεν μπορεί καν να του πει ότι έφυγε. Κανείς δεν του απευθύνει έκκληση για να διορθώσει το λάθος που έκανε! Ακόμα και αν γίνεται κάποια έκκληση, αυτή απευθύνεται και προς τους δύο ηγέτες. Γιατί και στους δύο μαζί;
Ο Αναστασιάδης δεν έφυγε από το τραπέζι. Μήπως μπορεί να γίνεται έκκληση σε κάποιον που δεν έφυγε από το τραπέζι να επιστρέψει; Εκείνος είπε «θα πάω στη συνάντηση». Ο Ακιντζί είπε «δεν πάω». Ποιος σας είπε ότι έφυγε ο Αναστασιάδης και του απευθύνετε έκκληση τώρα να επιστρέψει; Αυτή η έκκληση μήπως δεν έπρεπε να γίνεται μόνο στον Ακιντζί; Μήπως νομίζετε ότι η έγνοια σας για εξίσωση της κατάστασης εξυπηρετεί την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων; Επαναλαμβάνετε το τροπάρι της απόφασης της ένωσης. Και δεν αντιλαμβάνεστε αυτό σας το λάθος. Μήπως απαίτησε κανείς από εσάς ένωση;
Λένε να διδάσκεται στα σχολεία. Άλλωστε δεν διδάσκεται μήπως; Νομίζετε ότι το ενωτικό δημοψήφισμα του 1950 δεν συμπεριλαμβάνεται στα σχολικά βιβλία; Μήπως διδάσκεται έτσι ιστορία; Τι άλλο μπορεί να συμβεί μετά την απόφαση της βουλής; Μήπως θα επαινούν την ένωση; Ε, μήπως και εμείς δεν επαινούμε την 20η Ιουλίου; Μήπως δεν την διδάσκουμε στα παιδιά στα σχολεία ωραιοποιώντας την; Μάλιστα, μήπως δεν πηγαίνετε ακόμα πιο πίσω και διηγείστε με επαίνους το πώς κατέκτησαν οι Οθωμανοί το νησί το 1571; Μήπως δεν γιορτάζουμε την επέτειο της κατάκτησης της Λευκωσίας; Υπάρχουν και άλλα.
Μήπως δεν φυτεύετε στα μυαλά των παιδιών σαν να είναι κάτι για να καυχιέται κανείς το γεγονός ότι γδάρθηκε και περιφέρθηκε ο Ενετός διοικητής Βραγαδίνος που έπεσε κατά τη διάρκεια της κατάκτησης της Αμμοχώστου;
Δεν ήταν ο Αναστασιάδης που έφυγε από το τραπέζι κατά την τελευταία συνάντηση. Πάλι ο Ακιντζί έφυγε. Έφυγε ξέροντας ότι ο Αναστασιάδης θα επέστρεφε στο τραπέζι. Βγήκε να καπνίσει. Αλλά η ομάδα του ήταν στο τραπέζι. Εκείνοι γνώριζαν ότι θα επέστρεφε και δεν το γνώριζε ο Ακιντζί;
Σύμφωνα με τον Ακιντζί, δεν έκανε την κίνηση που κάνει πάντοτε καθώς έβγαινε έξω, λέει. Δεν έδειξε, λέει, το πακέτο με τα τσιγάρα του. Δηλαδή είναι κουβέντα αυτή; Μήπως παίζουμε λινγκρί στη γειτονιά; Ή μήπως κρυφτό;
Από την πρώτη μέρα ο Ακιντζί είπε μια τέτοια κουβέντα που έκλεισε τον δρόμο της επιστροφής. Απαίτησε την ακύρωση αυτής της απόφασης της βουλής. Φόρτωσε την ευθύνη στον Αναστασιάδη. Και αυτό σήμαινε το εξής: «Δεν ξανάρχομαι σε αυτό το τραπέζι»! Αντιλαμβανόταν και ο ίδιος ότι ζητούσε κάτι δύσκολο μέχρι και αδύνατο από τον Αναστασιάδη. Ε, τι θα γίνει τώρα; Πώς θα στηθεί ξανά αυτό το τραπέζι. Μήπως ο Ακιντζί να γλύψει εκεί που έφτυσε; Μήπως όσοι από εμάς επιθυμούν λύση και ειρήνη θα βρουν έναν τρόπο να πείσουν τον Ακιντζί να επιστρέψει στο τραπέζι; Μόνο που αυτή η δουλειά δεν γίνεται με εκκλήσεις στους δύο ηγέτες να επιστρέψουν στο τραπέζι. Γιατί μέχρι σήμερα δεν απηύθυναν έκκληση για να ακυρωθούν οι εορτασμοί της 20ης Ιουλίου ή για να αφαιρεθεί η σημαία από τα βουνά;
Είδατε, έτσι δεν είναι; Η Τουρκία βούτηξε σε αυτή την υπόθεση. Είναι τόσο ικανοποιημένη που, όπως είπε και ο Νιγιαζί Κιζίλγιουρέκ, το μόνο που έμεινε είναι ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου να ευχαριστήσει το ΕΛΑΜ. Τι έκανε ύστερα; Έθεσε πιο δυνατά τις εγγυήσεις της στο τραπέζι το οποίο διαλύθηκε. Πιάστηκε από το ζήτημα της ένωσης. Ιδού, λένε, γι’ αυτό δεν παραιτούνται των εγγυήσεων. Άρχισαν να αναφέρονται με πιο δυνατή φωνή στις τέσσερις ελευθερίες των 80 εκατομμυρίων στην Κύπρο. Τώρα καταλάβατε καλύτερα μήπως γιατί έφυγε από το τραπέζι ο Ακιντζί; Όπως ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ανοίγει και αυτός τον δρόμο για την Τουρκία και κλείνει τον δρόμο της κοινότητάς μας. Χωρίς την Τουρκία δεν μπορεί να ζήσει με τους Ελληνοκύπριους, λέει. Τότε πώς θα ζήσεις με τον ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν; Αυτό να μας πεις…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου