Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Σε όλη αυτή την ζοφερή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και που μας τρομάζει για τις επόμενες εξελίξεις, γεννιούνται μερικά αυτονόητα ερωτηματικά που όμως δεν θέλουμε, όπως πάντα υπεκφεύγοντας, να τα δούμε κατάματα και πολύ περισσότερο να τα απαντήσουμε.
Και πρώτο και καλύτερο. Πίστεψε κανείς ότι μετά την εκλογική νίκη του Σύριζα στις τελευταίες εκλογές η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως είναι σήμερα θα τον άφηνε να παραμείνει στην εξουσία ; Πίστεψε κάνεις ότι η παρέα των Μέρκελ, Σόιμπλε, Γιούργκερ, Σουλτς και σια, θα άφηνε τον Σύριζα να αλλάξει τους κανόνες της που έχουν επιβάλλει σε όλη την Ευρωζώνη με το έτσι θέλω ; Πίστεψε κανείς ότι οι μαγκιές του κ Βαρουφάκη και τα διαγγέλματα του κ Τσίπρα, θα συγκινούσαν αυτή την παρέα και θα έσπευδαν να δηλώσουν ότι έκαναν λάθος στα καταστροφικά προγράμματα που επέβαλλαν χωρίς να ρωτήσουν κανένα στην χώρα μας ; Πίστεψε κανείς ότι τα άλλα, περιορισμένης κυριαρχίας ουσιαστικά δορυφορικά της Γερμανίας κράτη της Ευρωζώνης, θα διαχώριζαν την θέση τους από τον Γερμανό αφέντη και θα έσπευσαν να στηρίξουν τον κ Τσίπρα ; Πίστεψε τέλος κανείς βλέποντας τις ωμές παρεμβάσεις τους στις τελευταίες εκλογές υπέρ των σαμαροβενιζελικών ανδρείκελων, ότι θα αποδέχονταν την εκλογική νίκη του Σύριζα και τον σχηματισμό κυβέρνησης από τον κ Τσίπρα ;
Αλλά το πιο άσχημο είναι ότι οι ίδιοι οι κύριοι του Σύριζα πίστεψαν ότι όλα αυτά θα συνέβαιναν! Ότι δηλαδή η παραπάνω παρέα θα αναιρούσε την ύπαρξη της για χάρη του Σύριζα, της Ελλάδας και του Τσίπρα, την ίδια ώρα που είχαν δέσει καλά τον ελληνικό «γάιδαρο» τους για να φανέ ότι απέμεινε και στη συνέχεια να λεηλατήσουν τον ενεργειακό πλούτο της χώρας.
Το συμπέρασμα είναι απλό και τΑ πολλά λόγια όπως λέει και η παράδοση μας είναι μεγάλη φτώχεια. Για ποια δημοκρατία, και για ποιο ελεύθερο δημοψήφισμα μας τσαμπουνάνε, με τις ουρές της συμφοράς έξω από τις τράπεζες ; Για ποια ελευθερία, για ποιο αναφαίρετο δικαίωνα του λαού να αποφασίσει για το μέλλον του, για ποιο κοινοβουλευτικό πολίτευμα όταν όλα λειτουργούν βάσει των κανόνων των Μέρκελ, Σόιμπλε, Γιούγκερ Σουλτς και Σια ; Όλα είναι παραμύθια για τους αφελείς! Ακόμα και το δημοψήφισμα της Κυριακής είναι μεγάλο παραμύθι, μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποδείξει το αναπόδεικτο, ότι ακόμα λειτουργεί η δημοκρατία, δηλαδή… μια τρύπα στο νερό.
Ένας λαός αν θέλει να λέει πως είναι κυρίαρχος δεν μπορεί να είναι ελεήμων όλων αυτών των «κυρίων» που δεν αποδέχονται την εθνική του κυριαρχία, δεν αποδέχονται το δημοκρατικό του πολίτευμα, δεν αποδέχονται το δικαίωμα του να ψηφίζει για το μέλλον του δεν αποδέχονται την…ύπαρξη του.
Η αλήθεια είναι πολλές φόρες σκληρή, αλλά αυτή είναι η αλήθεια είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε να το παραδεχτούμε, εκτός αν το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι, και ίσως έχουμε δίκιο, το τι θα φάμε και τίποτα άλλο. Αν το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να τα έχουμε καλά με αυτούς που μας ελεούν και όλα τα άλλα είναι κάλαθος αχρήστων. Εκεί φτάσαμε σαν μελη της μεγάλης και ένδοξης, στην ουσία υπό κατάρρευσης, Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Με για μας με χαρά μας!
πηγή
Δημοσίευση σχολίου