Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Η τελευταία παρέμβαση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για το Κυπριακό, συνδέεται με τις επαφές που εξήγγειλε ότι θα έχει στην Άγκυρα ο κατοχικός ηγέτης, Ντερβίς Έρογλου. Αποτελούσε και ένα μήνυμα πως παρά την πολιτική κρίση που ταλανίζει την Τουρκία, το «ενδιαφέρον για το Κυπριακό» παραμένει αναλλοίωτο.
Η δήλωση έγινε και ενόψει των επαφών Ντάουνερ αυτή την εβδομάδα στηνν Κύπρο. Ανεξαρτήτως του περιεχομένου της δήλωσης του εκπροσώπου του τουρκικού ΥΠΕΞ, που ουσιαστικά στήριζε τη στάση Έρογλου στο κοινό ανακοινωθέν, είναι σαφές πως για την Άγκυρα, υπάρχουν νέα δεδομένα.
Πρώτο, η πολιτική κρίση έχει διαφοροποιήσει εκ των πραγμάτων τις προτεραιότητες. Είναι σαφές πως ναι μεν η χώρα λειτουργεί και προχωρεί, αλλά το πολιτικό σύστημα και οι μηχανισμοί εξουσίας (στην Τουρκία υπάρχουν αρκετοί ορατοί και μη), ασχολούνται με την κρίση. Είναι ζήτημα επικράτησης αλλά και ενίσχυσης, σε μια φάση που ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος Ερντογάν φαίνεται να «βυθίζεται» υπό το βάρος των σκανδάλων.
Δεύτερο, στο Κυπριακό δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με τις διαχρονικές θέσεις και επιδιώξεις της τουρκικής πλευράς. Η διαχείριση γίνεται από τους τεχνοκράτες, η εφαρμογή της πολιτικής στο βαθμό που αυτό δεν επηρεάζεται από τους άλλους παράγοντες ( κρίση) και από τους πολιτικούς και ειδικά από τον Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο τελευταίος ως αρμόδιος για τα εξωτερικά θέματα προσπαθεί διακαώς να ανατρέψει την αρνητική εικόνα που διαμορφώθηκε για τη χώρα του.
Ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, όπως και οι αγγλοαμερικανοί, έχουν επενδύσει πολλά στην Άγκυρα και ειδικά στο δίδυμο Ερντογάν και Νταβούτογλου. Τώρα τα δεδομένα έχουν διαφοροποιηθεί. Οι Αμερικανοί είχαν διαμηνύσει τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Λευκωσία ότι θα παρέμβαιναν προς την Τουρκία για να συνεργασθεί στο Κυπριακό. Αυτό, σήμερα, δύσκολα θα γίνει, όχι μόνο λόγω της κρίσης, αλλά ταυτόχρονα και επειδή οι σχέσεις Τουρκίας- ΗΠΑ δεν είναι οι καλύτερες σε αυτή τη φάση. Οι Τούρκοι κατηγορούν τους Αμερικανούς ότι έχουν χέρι στην κρίση που ταλανίζει τη χώρα τους. Οι Βρετανοί από την πλευρά τους στηρίζουν το καθεστώς Ερντογάν ό,τι και να κάνει. Ούτε για τις διαδηλώσεις του καλοκαιριού αντέδρασε το Λονδίνο ούτε και τώρα με τα σκάνδαλα. Είναι ως να μην έχει συμβεί τίποτα…
Η τουρκική εφημερίδα «Ραντικάλ» σε πρόσφατο δημοσίευμα της αναφέρθηκε στις επισκέψεις Νταβούτογλου σε Αθήνα και κατεχόμενα.
Ο Νταβούτογλου μετά τη σύσκεψη με την ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος είχε δηλώσει τα εξής: «Είναι πλέον καιρός να ενεργοποιήσουμε μια λύση βασισμένη στην αντίληψη της κυριαρχίας που θα εκπορεύεται από τη βούληση των δύο ιδρυτικών κρατών».
Η Ραντικάλ (Αχμέτ Ινσέλ, «Η ατελεύτητη ελπίδα λύσης στην Κύπρο») θέτει το ερώτημα εάν πρόκειται- η δήλωση- για ένα άνοιγμα προσανατολισμένο πραγματικά στη λύση. «Μάλλον, όχι ακριβώς. Στη δήλωση αυτή υπάρχει μια προβληματική λεπτομέρεια, μια λεπτομέρεια που φέρνει στο νου τη ρήση ‘’ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες’’.
Ο γενικός γραμματέας του μεγάλου εταίρου της κυβέρνησης, του CTP-BG (Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος-Ενωμένων Δυνάμεων) Ασίμ Ακάνσοϊ το τονίζει αυτό στην εφημερίδα ‘Γιενί Ντουζέν’ από τις τελευταίες εκλογές και μετά. Υπενθυμίζει ότι ο ορισμός της λύσης στη δήλωση Νταβούτογλου περιγράφει μια συνομοσπονδία, ενώ από την εποχή της κοινής διακήρυξης Ταλάτ-Χριστόφια, έχει διαμορφωθεί μια κοινή άποψη στο θέμα μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, βασισμένης στην πολιτική ισότητα. Άλλο πράγμα είναι το να δημιουργηθεί από δύο ισότιμα ιδρυτικά κράτη ένα ομόσπονδο κράτος που θα έχει μια κυριαρχία και μια διεθνή προσωπικότητα, και άλλο το να ενωθούν κάτω από μία σκεπή δύο κράτη που έχουν ξεχωριστά κυριαρχικά δικαιώματα.
Το πρώτο σημαίνει μια ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία, το άλλο σημαίνει τη δημιουργία μια Κυπριακής Ένωσης, ίσως κάπως πιο ενοποιημένης από την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Εν ολίγοις, τίνος [κράτους] πολίτες θα είναι οι πολίτες της ‘’ΤΔΒΚ’’; Θα υπάρχουν πρεσβείες του ε/κ και του τ/κ κράτους, ξεχωριστά από τις διπλωματικές αποστολές της Κυπριακής Δημοκρατίας; Τι θα απογίνει η Κυπριακή Δημοκρατία που είναι μέλος της ΕΕ;». Οι προβληματισμοί αυτοί αναδεικνύουν τα δεδομένα που αφορούν την πολιτική της Τουρκίας στο Κυπριακό. Ευθέως προκύπτει πως η επιδίωξη είναι η σύμπηξη μιας συμφωνίας που θα μπορεί να διαλυθεί ανά πάσα στιγμή και το κάθε χωριστό κράτος να μπορεί να πάρει την κυριαρχία του και να φύγει…Όπως προέβλεπε το σχέδιο Ανάν.
«Το Κυπριακό επηρεάζει τη ζωή μας»
Στο άρθρο στην τουρκική «Ραντικάλ» του Αχμέτ Ινσέλ: «Η ατελεύτητη ελπίδα λύσης στην Κύπρο», επισημαίνονται και τα εξής:
«Έχετε προσέξει πώς και πότε εξαφανίστηκε από την επικαιρότητά μας το Κυπριακό; Μέχρι πριν από 3-4 χρόνια ήταν ένα θέμα που λίγο ως πολύ απασχολούσε τα τουρκικά ΜΜΕ. Κάποιες δηλώσεις των ηγετών της ‘’ΤΔΒΚ’’ έβρισκαν θέση στον Τύπο, οι εκλογές που γίνονταν εκεί παρακολουθούνταν έστω και πλημμελώς, γίνονταν σχετικές εκτιμήσεις. Τώρα, το ενδιαφέρον μας για την Κύπρο είναι σαν το ενδιαφέρον για έναν μακρινό και ξένο τόπο. Ή ίσως η ‘’ΤΔΒΚ’’ έχει χαραχτεί στο μυαλό μας σαν ένας υπερπόντιος νομός μας κι έτσι την φέρνουμε στην επικαιρότητα όσο θα μπορούσε να έρθει ο πιο μικρός από τους 82 νομούς μας. Όμως ακόμη κι αν έτσι είναι χαραγμένη στο μυαλό μας, η πραγματικότητα δεν είναι βέβαια αυτή.
Το ότι εξακολουθεί να υπάρχει το ζήτημα της Κύπρου, δεν επηρεάζει μόνο την καθημερινή ζωή και τα σχέδια για το μέλλον μόνο αυτών που ζουν στη βόρεια Κύπρο. Δένει τα χέρια της Τουρκίας σε μια σειρά ζητημάτων με πρώτες τις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αρκεί να θυμηθούμε ετούτο: Με την αιτιολογία ότι η Τουρκία είχε με το Πρωτόκολλο Προσαρμογής με την ΕΕ που υπέγραψε το 2005 ντε φάκτο αναγνωρίσει τη Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά δεν τήρησε καμιά από τις υποχρεώσεις της στο θέμα αυτό (άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων σε κυπριακά πλοία και αεροσκάφη), το Συμβούλιο της ΕΕ αποφάσισε το 2006 να μην ανοίξουν 10 κεφάλαια και να μην κλείσει κανένα από τα ανοιγμένα κεφάλαια όσο το ζήτημα αυτό δεν λύνεται. Η κατάσταση δεν έχει αλλάξει έκτοτε».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου