ΠΩΣ "ΘΑΒΟΝΤΑΙ" ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ
Πόσο δικαιολογημένοι είναι οι ισχυρισμοί περί "απεξάρτησης", εν μέρει τουλάχιστον, της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο με την δημιουργία του αγωγού ΤΑΡ; Ελάχιστα και σίγουρεα πολύ λιγότερο απ'ότι αν επιλεγόταν ο ανταγωνιστικός Nabucco, για μία σειρά αντικειμενικών λόγων.
Το θέμα είναι αν συμφέρει την Ελλάδα η κατασκευή του ΤΑΡ και ποια είναι η σημασία του για την χώρα.
Πέρα από το ότι θα χρησιμοποιηθεί η Βόρειος Ελλάδας ως ένα οικόπεδο μεταφοράς του αζερικού φυσικού αερίου και όποιοι θέλουν να ξεφορτωθούν τα χωριάφια τους θα το κάνουν σε καλή τιμή στις απαλλοτριώσεις, άλλο κέρδος δεν υπάρχει.
Έστω ότι κάποια στιγμή θα πουλήσουν και στην Ελλάδα φυσικό αέριο οι Αζέροι. Μα, όταν θα αρχίσει να ρέει το φυσικό αέριο από τον ΤΑΡ θα έχει αρχίσει να ρέει και το φυσικό αέριο από την Κύπρο, και θα είμαστε πολύ κοντά στην έναρξη εξορύξεων του ελληνικού φυσικού αερίου που τοποθετείται περί το 2020!
Και εδώ είναι ένα κρίσιμο ερώτημα: Μήπως για να καταστεί βιώσιμο το σχέδιο του ΤΑΡ οι ελέγχοντες την χώρα καθυστερήσουν τις ελληνικές έρευνες και την έναρξη εξορύξεων φυσικού αερίου.
Γιατί, για όπιον δεν το έχει αντιληφθεί ακόμα, το ελληνικό φυσικό αέριο, όπως και το κυπριακό και το ισραηλινό θα είναι εμπορικοί αντίπαλοι του αζέρικου!.
Ήδη οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται στις ελληνικές έρευνες και τις εξιολογήσεις των ευρημάτων είναι πολύ ύποπτες. Όλοι οι ειδικοί επί του αντικειμένου συμφωνούν ότι σε 48 μήνες από σήμερα θα μπορούσε να αρχίσει να εξορύσσεται το πρώτο ελληνικό φυσικό αέριο αν προχωρούσαμε με ταχύτητα τις διαδικασίες, Κάτι τέτοιο όχι απλά δεν συμβαίνει, αλλά και ο διαγωνισμός για την ανάληψη ερευνών στον ελλαδικό χώρο έχει "παγώσει"!
Από την άλλη πλευρά όπως ήδη έχει αποκαλύψει το defencenet.gr, ούτε καν τέλη διέλευσης θα πληρώνει ο ΤΑΡ!
Σε ότι αφορά την "ενεργειακή απεξάρτηση" της Ευρώπης (κάτι που ουδόλως ενδιαφέρει ή πρέπει να ενδιαφέρει την Ελλάδα) από το ρωσικό φυσικό αέριο, η διαφορά μεταξύ των ποσοτήτων που ρέουν στην Ευρώπη από τα ρωσικά ενεργειακά πεδία της Σιβηρίας και των ποσοστήτων του φυσικού αερίου που θα έρχεται μέσω του ΤΑΡ, έχει την ίδια διαφορά που έχει ένα ... μπουρί σόμπας με ένα καλαμάκι του φραπέ!
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Το λέει ο οίκος αξιολόγησης οικονομικών δεδομένων Fitch: "Ο αγωγός που επελέγη από την κοινοπραξία Shah Deniz II της οποίας ηγείται η BP και η οποία επιχειρεί στο Αζερμπαϊτζάν, θα έχει ετήσια δυναμικότητα 10 δισ. κυβικών μέτρων, ίση με περίπου το 2% της ευρωπαϊκής κατανάλωσης αερίου. Αυτό είναι απίθανο να αρκέσει για να επηρεάσει τις τιμές", υποστηρίζει η Fitch.
Όλη η ετήσια "παραγωγή" του ΤΑΠ με το ζόρι θα φτάνει να απεξαρτήσει μία χώρα με κατανάλωση φυσικού αερίου ίση με αυτή της ... Πολωνίας!
Σημειώνουμε ότι πέρα από τους αγωγούς που διέρχονται από την Ουκρανία, τον Nord Stream και τον South Stream, πρόσφατα αποφασίστηκε η ενεργοποίηση του σχεδίου αγωγών που θα διέρχονται από την Λευκορωσία και την Πολωνία προς την κεντρική Ευρώπη.
Η Βαρσοβία εγκατέλειψε την βαθιά αντιρωσική (ιστορικά, απόλυτα δικαιολογημένη, πάντως...) πολιτική της, βλεποντας ότι με τον Nord Stream, απλά... παρακάμφθηκε και ο αγωγός πέρασε από την Βαλτική, αποφάσισε να συγκατανεύσει στην δημιουργία αγωγού που θα περνάει μέσα από το έδαφός της και θα εξασφαλίζει τις ποσότητες φυσικού αερίου που έχει ανάγκη για να αναπτυχθεί η βιομηχανία της χώρας.
Και το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ ΙΙ είναι μεγάλο, αλλά όχι αυτό που θα δώσει την λύση στον αμερικανικό σχεδιασμό.
Μόνο τα ελληνικά, κυπριακά και ισραηλινά κοιτάσματα φυσικού αερίου θα μπορέσουν από κοινού να μειώσουν ασθητά την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Από εκεί και πέρα μην ξεχνάμε ότι για να φτάσει στην Τουρκία ο ΤΑP θα περνάει από το Αζερμπαϊτζάν στην Γεωργία.
Όλη η στρατηγική των Αμερικανών και των Ευρωπαίων στηρίχθηκε στην προϋπόθεση ότι το Αζερμπαιτζάν θα μείνει για πάντα υπό τον έλεγχό τους. Κάτι που δεν είναι και τόσο δεδομένο.
Όσο και αν ο Ι.Αλίεφ προσπαθεί να παίζει ισορροπημένα και προχώρησε πρόσφατα σε μια μεγάλη παραγγελία οπλικών συστημάτων από την Ρωσία, οι ισορροπίες είναι ευμετάβλητές στην δυτική κεντρική Ασία και ειδικά στην περί την Κασμία περιοχή.
Μόλις πριν 5 χρόνια Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν και Τατζικιστάν ήταν υπό αμερικανικό έλεγχο. Μεθοδικά όμως οι Ρώσοι άλλαξαν τα καθεστώτα τους με φιλορωσικά,
Στην Ουκρανία μετά την επιστροφή του Viktor Yanukovych στην προεδρία, η χώρα επέστρεψε εκ νέου στην αγκαλιά της Μόσχας,ενώ η Γιούλια Τιμοσένκο βρίσκεται από τότε στην φυλακή (αν και δεν ήταν εχθρός των Ρώσων). Όσο για το Καζακστάν απλά αποτελεί συνέχεια της ρωσικής επικράτειας εδώ και πολλά χρόνια.
Στην Γεωργία είχαμε αλλαγή κυβέρνησης προς το ρωσικότερον και η πτώση Σαακασβίλι είναι θέμα χρόνου. Ειδικά η Γεωργία αν αποκτήσει 100% φιλορωσικό καθεστώς, τότε απλά αποκτά τον έλεγχο του ΤΑΡ σχεδόν στην ... πηγή του.
Και όλα δείχνουν ότι η απόκτηση του ελέγχου της Γεωργίας από την Μόσχα συμπίπτει απλά με τον χρόνα διεξαγωγής των επόμενων εκλογών στην χώρα.
Άρα; Άρα όταν σχεδιάζεις μακροπρόθεσμες στρατηγικές, πρέπει να έχεις σταθερές. Αν όχι, αυτές κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα ανά πάσα στιγμή κι εσύ να μείνεις με τους σχεδιασμούς στο χέρι...
Δημοσίευση σχολίου