Είναι πολύ νωρίς για να πούμε με βεβαιότητα αν η "Αραβική Άνοιξη" είναι ευλογία ή κατάρα
Kevin Owen (Russia Today): Θα ήθελα να επεκτείνουμε λίγο το θέμα, μια και μιλάμε για τη Συρία. Η Συρία είναι στη μέση ενός εμφυλίου πολέμου, ενώ βλέπουμε να υπάρχουν συγκρούσεις στο Μπαχρέιν και τη Σαουδική Αραβία. Τα πράγματα έχουν ηρεμήσει κάπως στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Τυνησία, όπως ο ίδιος είπατε πριν από λίγο. Αλλά αν δούμε την κατάσταση συνολικά, λαμβάνοντας υπ΄όψιν όλα τα προβλήματα που έχουμε δει να αναδύονται στη Μέση Ανατολή, όλες τις αναταραχές που αποκάλεσαν κάποιοι "Αραβική Άνοιξη"… Κατά τη γνώμη σας, όλα αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν εκεί ήταν για καλό ή για κακό;
Πρόεδρος Πούτιν: Ξέρετε, άνετα θα μπορούσαμε να τα συζητήσουμε αυτά μέχρι το πρωί και πάλι δεν θα μας έφτανε ο χρόνος. Για μένα, είναι σαφές ότι αυτά τα γεγονότα έχουν μια ιστορική λογική. Οι ηγέτες των χωρών αυτών έχουν προφανώς αγνοήσει την ανάγκη για αλλαγή και δεν έδωσαν την πρέπουσα προσοχή σε εξελισσόμενες τάσεις στο εσωτερικό των χωρών τους και στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να μην προβούν στις μεταρρυθμίσεις που θα είχαν προλάβει αυτές τις καταστάσεις. Όλα αυτά τα γεγονότα απλά και λογικά προκύπτουν από αυτό το πλαίσιο. Αλλά το εάν είναι ευλογία ή κατάρα με πολλές αρνητικές συνέπειες, είναι πολύ νωρίς για να το πούμε. Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη μιας πολιτισμένης προσέγγισης και τα υψηλά επίπεδα βίας έχουν μέχρι στιγμής λειτουργήσει ως τροχοπέδη στο δρόμο της δημιουργίας βιώσιμων πολιτικών δομών που θα βοηθήσουν στην επίλυση οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων στις κοινωνίες που επλήγησαν από τα γεγονότα αυτά. Αυτό είναι που προκαλεί μεγάλη ανησυχία για το μέλλον. Επειδή οι πολίτες αυτών των χωρών, οι οποίοι δεν ανέχονται άλλο τα προηγούμενα καθεστώτα τους, σαφώς αναμένουν από τις νέες κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματά τους όπως αρμόζει στην κάθε περίπτωση. Αλλά χωρίς πολιτική σταθερότητα, αυτά τα προβλήματα δεν είναι δυνατό να επιλυθούν.
Ρωσία και ΗΠΑ: αμοιβαία αξιόπιστοι εταίροι και συμμάχοι
Russia Today: Ας περάσουμε τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις επερχόμενες εκλογές εκεί, των οποίων την έκβαση όλοι ανυπομονούμε να δούμε. Φυσικά το κουμπί πυροδότησης της σύγκρουσης με τη Ρωσία φροντίζει σταθερά να είναι σε κατάσταση ετοιμότητας ο Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 4 ετών, αλλά υπήρξαν σκαμπανεβάσματα στις διαθέσεις, ενώ εξακολουθεί να υφίσταται το ζήτημα της αντιπυραυλικής άμυνας, ένας πονοκέφαλος για τη Ρωσία στην Ανατολική Ευρώπη. Αν ο Ομπάμα δεν κερδίσει μια δεύτερη θητεία, τι πρόκειται να καθορίσει το επόμενο κεφάλαιο των σχέσεων Ρωσίας και Αμερικής; Και θα είναι αυτό ένα κεφάλαιο στα πλαίσια του οποίου θα μπορέσετε να εργαστείτε δημιουργικά;
Πρόεδρος Πούτιν: Πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, οι πρόεδροι Ομπάμα και Μεντβέντεφ έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο στην ενίσχυση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ. Έχουμε υπογράψει τη νέα συνθήκη START. Με την υποστήριξη των ΗΠΑ, η Ρωσία έχει γίνει πλήρες μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Έχουμε, φυσικά, και άλλους λόγους να αισιοδοξούμε για τις διμερείς μας σχέσεις: την ενισχυμένη συνεργασία μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, της μη διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής και άλλους λόγους. Με άλλα λόγια, έχουμε συσσωρεύσει αρκετή θετική εμπειρία.
Αλλά το ζήτημα που θίξατε - το σύστημα πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ - είναι σίγουρα ένα από τα βασικά θέματα της ημερήσιας διάταξης ως έχει, διότι αφορά ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας. Οι ειδικοί κατανοούν ότι μια μονομερής λύση δεν θα ενισχύσει την παγκόσμια σταθερότητα. Στην ουσία, η πρόθεση του εγχειρήματος είναι να ανατρέψει τη στρατηγική ισορροπία, κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο, αφού κάθε εμπλεκόμενο μέρος θα προσπαθεί πάντα να διατηρήσει τις αμυντικές ικανότητες του, και το όλο πράγμα ενδέχεται να πυροδοτήσει μια κούρσα εξοπλισμών. Είναι δυνατόν να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα, εάν ο πρόεδρος Ομπάμα επανεκλεγεί για μια δεύτερη θητεία; Κατ' αρχήν, ναι, είναι. Αλλά αυτό δεν είναι ζήτημα που αφορά προσωπικά τον Πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος, απ' όσο μου έχει δείξει, η επιθυμία του να επεξεργαστούμε μια λύση από κοινού είναι αρκετά ειλικρινής.
Τον συνάντησα πρόσφατα στα πλαίσια της συνόδου κορυφής της G20 στο Los Cabos του Μεξικού, όπου είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε. Παρ' όλο που συζητήσαμε κυρίως για τη Συρία, είχα την ευκαιρία να διαισθανθώ την διάθεση του ομολόγου μου. Η διαίσθησή μου μου λέει ότι είναι ειλικρινής και ότι προτίθεται ειλικρινά να προχωρήσει σε θετικές αλλαγές. Εκείνος μπορεί να το κάνει, αλλά θα τον αφήσουν κάποιοι να το κάνει; Θέλω να πω ότι υπάρχει και το στρατιωτικό λόμπι, και το Υπουργείο Εξωτερικών, χώροι πολύ συντηρητικοί. Πράγμα που ισχύει και για το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας. Διοικείται από διάφορες επαγγελματικές φατρίες που εργάζονται εκεί εδώ και δεκαετίες. Το θέμα είναι ότι για να λυθεί το θέμα αντιπυραυλικής άμυνας, και οι δύο πρέπει να αποδεχθούν ως αξίωμα ότι: "Ναι, είμαστε αμοιβαία αξιόπιστοι εταίροι και σύμμαχοι". Ας φανταστούμε για μια στιγμή ότι φθάσαμε στην επιθυμητή λύση. Αυτό θα σημαίνει ότι από τώρα και στο εξής θα αξιολογούμε από κοινού τις πυραυλικές απειλές και τον έλεγχο αυτού του αμυντικού συστήματος. Πρόκειτα για ένα πολύ ευαίσθητο τομέα της εθνικής άμυνας. Και εκεί δεν είμαι βέβαιος ότι οι εταίροι μας είναι έτοιμοι για αυτό το είδος της συνεργασίας.
Russia Today: Υπάρχουν κάποια βήματα που μπορεί να κάνει η Ρωσία για να προσπαθήσει να συναντηθεί με τις ΗΠΑ κάπου στη μέση της απόστασης, δίνοντας κάποιο περιθώριο και μια ευκαιρία να υπάρξει κάτι θετικό;
Πρόεδρος Πούτιν: Κάναμε ό, τι μπορούσαμε. Είχαμε πει να συνεργαστούμε. Οι εταίροι μας έχουν μέχρι στιγμής αρνηθεί να συμπράξουν μαζί μας. Τι άλλο να κάνουμε; Μπορούμε να διατηρήσουμε τον διάλογο. Αυτό ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε, αλλά φυσικά, καθώς οι Αμερικανοί εταίροι μας προχωρούν με την ανάπτυξη της δικής τους αντιπυραυλικής άμυνας, θα πρέπει να σκεφτούμε πώς μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, διατηρώντας παράλληλα την στρατηγική ισορροπία. Παρεπιμπτόντως, είναι σημαντικό να πούμε οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Αμερικής (που επίσης τυχαίνει να είναι εταίροι της Ρωσίας) δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι ως Ευρωπαίος πολίτης, θα πρέπει να το αντιλαμβάνεστε αυτό. Έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρά αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, που είναι συγχρόνως και στρατηγικό, αφού απαρτίζεται και από ευρωπαϊκά στοιχεία που οι ΗΠΑ ωθούν προς την περιφέρεια του συστήματος αυτού. Βλέπετε, στην Ευρώπη, ακριβώς όπως και στην Ρωσία, οι Αμερικανοί δεν επιτρέπουν να συμμετέχει σε οποιαδήποτε εκτίμηση πυραυλικών απειλών ή στον έλεγχο του συστήματος. Αρχική μας πρόταση ήταν να αναπτυχθεί ως μια τριμερής λύση. Ωστόσο, οι εταίροι μας δεν έχουν συμφωνήσει μέχρι στιγμής σε αυτό.
Ο Romney ουσιαστικά έχει ήδη στρέψει την αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας
Πρόεδρος Πούτιν: Ναι, θα μπορούσαμε. Θα συνεργαστούμε με οποιονδήποτε πρόεδρο εκλέξει ο αμερικανικός λαός. Αλλά η προσπάθειά μας θα είναι τόσο αποτελεσματική όσο επιτρέψουν οι εταίροι μας να είναι.
Όσον αφορά τη θέση του κ. Romney, αντιλαμβανόμαστε ότι έως ένα βαθμό υπαγορεύεται από το κίνητρο της προεκλογικής φρασεολογίας, αλλά πιστεύω επίσης ότι προφανώς είναι εσφαλμένη η αντίληψή του, αφού μια τέτοια συμπεριφορά στη διεθνή "αρένα" δεν διαφέρει από τη χρήση του εθνικισμού και του φυλετικού διαχωρισμού ως "εργαλεία" της αμερικανικής εσωτερικής πολιτικής. Αλλά η επίδραση αυτής της συμπεριφοράς και στον χώρο των διεθνών σχέσεων είναι ακριβώς η ίδια, όταν ένας πολιτικός, ένας άνθρωπος που φιλοδοξεί να ηγηθεί ενός έθνους, και ιδιαίτερα μιας μεγάλης χώρας, όπως οι ΗΠΑ, δηλώνει εκ των προτέρων ότι κάποιος είναι εχθρός της. Και όπως και να έχει το πράγμα, κάτι τέτοια μας θυμίζουν και κάτι άλλο.
Όταν συζητάμε για το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, οι Αμερικανοί εταίροι μας λένε συνεχώς: "Δεν είναι στραμμένοι εναντίον σας οι πύραυλοι αυτοί". Αλλά τι θα συμβεί αν ο κ. Romney, ο οποίος μας θεωρεί τον Νο 1 εχθρό της Αμερικής, εκλεγεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών; Στην περίπτωση αυτή, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας σίγουρα θα είναι στραμμένο εναντίον της Ρωσίας, αφού έχει τεχνολογικά ρυθμιστεί ακριβώς για το σκοπό αυτό.
Και θα πρέπει επίσης να λάβει κανείς υπ' όψιν τον στρατηγικό χαρακτήρα του συστήματος. Δεν έχει κατασκευαστεί για ένα χρόνο ή για μια δεκαετία, και οι πιθανότητες να ανέλθει στην εξουσία ένα άτομο με τις αντιλήψεις του Romney είναι αρκετά μεγάλες. Τι θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε την ασφάλειά μας;
Η περίπτωση Assange είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα διπλών μέτρων και σταθμών
Russia Today: Μια και σας έχουμε μαζί μας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα τις σκέψεις σας σχετικά με τη συνεχιζόμενη υπόθεση Julian Assange στη Βρετανία, τη δικαστική μάχη του με τη Βρετανία και αρκετές άλλες χώρες, αλλά και τις προσπάθειές του να εξασφαλίσει άσυλο στον Ισημερινό, το οποίο τελικά του χορηγήθηκε και παραμένει κλεισμένος στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Ποια είναι η γνώμη σας για τη στάση της Βρετανίας; Σε κάποια φάση έγινε λόγος για την ανάγκη κατάργησης της διπλωματικής ασυλίας από πρεσβείες, ώστε να είναι σε θέση να μπουν και να τον συλλάβουν. Όλα αυτά ακούγονται παράξενα, αν σκεφτεί κανείς ότι η Ρωσία έχει αρκετούς ύποπτους εκεί με τους οποίους θα ήθελε να συνομιλήσει. Όλα δείχνουν να είναι ρευστά, αλλά τους παρέχουν ένα ασφαλές καταφύγιο στη Βρετανία.
Πρόεδρος Πούτιν: Το ζήτημα αυτό σίγουρα αποτελεί ανησυχητικό παράγοντα στις σχέσεις μας με τη Βρετανία. Έλεγα κάποτε στους ομολόγους και φίλους μου στη βρετανική κυβέρνηση - οι οποίοι δεν κατέχουν κάποιο αξίωμα αυτή τη στιγμή - ότι η Βρετανία τυχαίνει να φιλοξενεί κάποια άτομα που έχουν "αίμα" στα χέρια τους, έχουν εξαπολύσει ένα πραγματικό πόλεμο στη ρωσική επικράτεια και έχουν σφάξει πολίτες. Τους είχα πει:
"Απλά φανταστείτε τι θα γινόταν εάν η Ρωσία παρείχε άσυλο σε τρομοκράτες, ας πούμε, του ΙΡΑ - όχι εκείνους που επιδιώκουν τη διαπραγμάτευση και έναν συμβιβασμό με την κυβέρνηση αυτή τη στιγμή (αυτοί είναι ψυχικά απολύτως υγιείς και λογικοί άνθρωποι), αλλά εκείνους με ένα παρελθόν εξτρεμισμού και ανάλογα σχέδια".
Θέλετε να ξέρετε τι μου απάντησαν; "Μα αυτά ακριβώς έκανε και η Σοβιετική Ένωση. Υπέθαλπτε τέτοιου είδους στοιχεία"!
Κατ' αρχάς, ο ίδιος έχω υπηρετήσει στις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες. Δεν ξέρω αν η ΕΣΣΔ υπέθαλπτε αυτό το είδος των ανθρώπων ή όχι, απλά επειδή δεν είχα σχέση με όλα αυτά. Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι το έκανε, όλα αυτά χρονολογούνται από την εποχή του "Ψυχρού Πολέμου". Έχουν γίνει ριζικές αλλαγές στις ρυθμίσεις, η Σοβιετική Ένωση αποτελεί πλέον ιστορία, και αυτό που έχουμε σήμερα είναι μια νέα Ρωσία. Πώς είναι δυνατόν να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κυριεύεται από παλιές φοβίες μας και ξεπερασμένες αντιλήψεις γύρω από τις διεθνείς σχέσεις και το είδος των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας; Επιτέλους, ας αφήσουμε αυτά τα περασμένα να πάνε στην ευχή.
Συνεχώς μας υπενθυμίζουν το πόσο ανεξάρτητη είναι η δικαιοσύνη στη Βρετανία. Παίρνει δικές της αποφάσεις, που κανείς δεν μπορεί να επηρεάσει. Τι γίνεται, όμως, με την περίπτωση του Julian Assange; Έχουν αποφασίσει να τον εκδώσουν. Αν αυτό δεν είναι περίπτωση διπλών μέτρων και σταθμών, τότε τι είναι; Δεν θέλω να προβώ σε τελεσίδικη δήλωση, αλλά απ' όσο γνωρίζω, ο Ισημερινός έχει ζητήσει εγγυήσεις από τη σουηδική κυβέρνηση ότι η Σουηδία δεν θα παραδώσει τον Assange στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν έχουν δώσει μέχρι στιγμής αυτές τις εγγυήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με μια δίκη στην οποία εμπλέκονται πολιτικά κίνητρα.
Ρωσία και ΗΠΑ: αμοιβαία αξιόπιστοι εταίροι και συμμάχοι
Russia Today: Ας περάσουμε τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις επερχόμενες εκλογές εκεί, των οποίων την έκβαση όλοι ανυπομονούμε να δούμε. Φυσικά το κουμπί πυροδότησης της σύγκρουσης με τη Ρωσία φροντίζει σταθερά να είναι σε κατάσταση ετοιμότητας ο Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 4 ετών, αλλά υπήρξαν σκαμπανεβάσματα στις διαθέσεις, ενώ εξακολουθεί να υφίσταται το ζήτημα της αντιπυραυλικής άμυνας, ένας πονοκέφαλος για τη Ρωσία στην Ανατολική Ευρώπη. Αν ο Ομπάμα δεν κερδίσει μια δεύτερη θητεία, τι πρόκειται να καθορίσει το επόμενο κεφάλαιο των σχέσεων Ρωσίας και Αμερικής; Και θα είναι αυτό ένα κεφάλαιο στα πλαίσια του οποίου θα μπορέσετε να εργαστείτε δημιουργικά;
Πρόεδρος Πούτιν: Πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, οι πρόεδροι Ομπάμα και Μεντβέντεφ έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο στην ενίσχυση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ. Έχουμε υπογράψει τη νέα συνθήκη START. Με την υποστήριξη των ΗΠΑ, η Ρωσία έχει γίνει πλήρες μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Έχουμε, φυσικά, και άλλους λόγους να αισιοδοξούμε για τις διμερείς μας σχέσεις: την ενισχυμένη συνεργασία μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, της μη διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής και άλλους λόγους. Με άλλα λόγια, έχουμε συσσωρεύσει αρκετή θετική εμπειρία.
Αλλά το ζήτημα που θίξατε - το σύστημα πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ - είναι σίγουρα ένα από τα βασικά θέματα της ημερήσιας διάταξης ως έχει, διότι αφορά ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας. Οι ειδικοί κατανοούν ότι μια μονομερής λύση δεν θα ενισχύσει την παγκόσμια σταθερότητα. Στην ουσία, η πρόθεση του εγχειρήματος είναι να ανατρέψει τη στρατηγική ισορροπία, κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο, αφού κάθε εμπλεκόμενο μέρος θα προσπαθεί πάντα να διατηρήσει τις αμυντικές ικανότητες του, και το όλο πράγμα ενδέχεται να πυροδοτήσει μια κούρσα εξοπλισμών. Είναι δυνατόν να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα, εάν ο πρόεδρος Ομπάμα επανεκλεγεί για μια δεύτερη θητεία; Κατ' αρχήν, ναι, είναι. Αλλά αυτό δεν είναι ζήτημα που αφορά προσωπικά τον Πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος, απ' όσο μου έχει δείξει, η επιθυμία του να επεξεργαστούμε μια λύση από κοινού είναι αρκετά ειλικρινής.
Τον συνάντησα πρόσφατα στα πλαίσια της συνόδου κορυφής της G20 στο Los Cabos του Μεξικού, όπου είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε. Παρ' όλο που συζητήσαμε κυρίως για τη Συρία, είχα την ευκαιρία να διαισθανθώ την διάθεση του ομολόγου μου. Η διαίσθησή μου μου λέει ότι είναι ειλικρινής και ότι προτίθεται ειλικρινά να προχωρήσει σε θετικές αλλαγές. Εκείνος μπορεί να το κάνει, αλλά θα τον αφήσουν κάποιοι να το κάνει; Θέλω να πω ότι υπάρχει και το στρατιωτικό λόμπι, και το Υπουργείο Εξωτερικών, χώροι πολύ συντηρητικοί. Πράγμα που ισχύει και για το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας. Διοικείται από διάφορες επαγγελματικές φατρίες που εργάζονται εκεί εδώ και δεκαετίες. Το θέμα είναι ότι για να λυθεί το θέμα αντιπυραυλικής άμυνας, και οι δύο πρέπει να αποδεχθούν ως αξίωμα ότι: "Ναι, είμαστε αμοιβαία αξιόπιστοι εταίροι και σύμμαχοι". Ας φανταστούμε για μια στιγμή ότι φθάσαμε στην επιθυμητή λύση. Αυτό θα σημαίνει ότι από τώρα και στο εξής θα αξιολογούμε από κοινού τις πυραυλικές απειλές και τον έλεγχο αυτού του αμυντικού συστήματος. Πρόκειτα για ένα πολύ ευαίσθητο τομέα της εθνικής άμυνας. Και εκεί δεν είμαι βέβαιος ότι οι εταίροι μας είναι έτοιμοι για αυτό το είδος της συνεργασίας.
Russia Today: Υπάρχουν κάποια βήματα που μπορεί να κάνει η Ρωσία για να προσπαθήσει να συναντηθεί με τις ΗΠΑ κάπου στη μέση της απόστασης, δίνοντας κάποιο περιθώριο και μια ευκαιρία να υπάρξει κάτι θετικό;
Πρόεδρος Πούτιν: Κάναμε ό, τι μπορούσαμε. Είχαμε πει να συνεργαστούμε. Οι εταίροι μας έχουν μέχρι στιγμής αρνηθεί να συμπράξουν μαζί μας. Τι άλλο να κάνουμε; Μπορούμε να διατηρήσουμε τον διάλογο. Αυτό ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε, αλλά φυσικά, καθώς οι Αμερικανοί εταίροι μας προχωρούν με την ανάπτυξη της δικής τους αντιπυραυλικής άμυνας, θα πρέπει να σκεφτούμε πώς μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, διατηρώντας παράλληλα την στρατηγική ισορροπία. Παρεπιμπτόντως, είναι σημαντικό να πούμε οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Αμερικής (που επίσης τυχαίνει να είναι εταίροι της Ρωσίας) δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι ως Ευρωπαίος πολίτης, θα πρέπει να το αντιλαμβάνεστε αυτό. Έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρά αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, που είναι συγχρόνως και στρατηγικό, αφού απαρτίζεται και από ευρωπαϊκά στοιχεία που οι ΗΠΑ ωθούν προς την περιφέρεια του συστήματος αυτού. Βλέπετε, στην Ευρώπη, ακριβώς όπως και στην Ρωσία, οι Αμερικανοί δεν επιτρέπουν να συμμετέχει σε οποιαδήποτε εκτίμηση πυραυλικών απειλών ή στον έλεγχο του συστήματος. Αρχική μας πρόταση ήταν να αναπτυχθεί ως μια τριμερής λύση. Ωστόσο, οι εταίροι μας δεν έχουν συμφωνήσει μέχρι στιγμής σε αυτό.
Ο Romney ουσιαστικά έχει ήδη στρέψει την αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας
Russia Today: Ωραία, επομένως. Δεχόμαστε ότι μπορείτε να συνεργαστείτε με τον Μπαράκ Ομπάμα, αν επανεκλεγεί. Τι γίνεται όμως αν ο Mitt Romney μπει στον Λευκό Οίκο; Έχω μαζί μου κάποια αποσπάσματα από δηλώσεις που έκανε το τελευταίο δίμηνο. Δήλωσε, λοιπόν, αυτός ο κύριος ότι "η Ρωσία είναι χωρίς αμφιβολία ο Νο 1 γεωπολιτικός εχθρός μας. Συμμετέχουν σε όλες τις προσπάθειες για τα χειρότερα πράγματα για τον κόσμο". Και αργότερα είπε και το εξής: "Η Ρωσία δεν είναι φιλική φυσιογνωμία για την διεθνή πολιτική σκηνή". Με έναν τέτοιο άνθρωπο θα μπορούσατε να συνεργαστείτε, κύριε Πρόεδρε;
Πρόεδρος Πούτιν: Ναι, θα μπορούσαμε. Θα συνεργαστούμε με οποιονδήποτε πρόεδρο εκλέξει ο αμερικανικός λαός. Αλλά η προσπάθειά μας θα είναι τόσο αποτελεσματική όσο επιτρέψουν οι εταίροι μας να είναι.
Όσον αφορά τη θέση του κ. Romney, αντιλαμβανόμαστε ότι έως ένα βαθμό υπαγορεύεται από το κίνητρο της προεκλογικής φρασεολογίας, αλλά πιστεύω επίσης ότι προφανώς είναι εσφαλμένη η αντίληψή του, αφού μια τέτοια συμπεριφορά στη διεθνή "αρένα" δεν διαφέρει από τη χρήση του εθνικισμού και του φυλετικού διαχωρισμού ως "εργαλεία" της αμερικανικής εσωτερικής πολιτικής. Αλλά η επίδραση αυτής της συμπεριφοράς και στον χώρο των διεθνών σχέσεων είναι ακριβώς η ίδια, όταν ένας πολιτικός, ένας άνθρωπος που φιλοδοξεί να ηγηθεί ενός έθνους, και ιδιαίτερα μιας μεγάλης χώρας, όπως οι ΗΠΑ, δηλώνει εκ των προτέρων ότι κάποιος είναι εχθρός της. Και όπως και να έχει το πράγμα, κάτι τέτοια μας θυμίζουν και κάτι άλλο.
Όταν συζητάμε για το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, οι Αμερικανοί εταίροι μας λένε συνεχώς: "Δεν είναι στραμμένοι εναντίον σας οι πύραυλοι αυτοί". Αλλά τι θα συμβεί αν ο κ. Romney, ο οποίος μας θεωρεί τον Νο 1 εχθρό της Αμερικής, εκλεγεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών; Στην περίπτωση αυτή, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας σίγουρα θα είναι στραμμένο εναντίον της Ρωσίας, αφού έχει τεχνολογικά ρυθμιστεί ακριβώς για το σκοπό αυτό.
Και θα πρέπει επίσης να λάβει κανείς υπ' όψιν τον στρατηγικό χαρακτήρα του συστήματος. Δεν έχει κατασκευαστεί για ένα χρόνο ή για μια δεκαετία, και οι πιθανότητες να ανέλθει στην εξουσία ένα άτομο με τις αντιλήψεις του Romney είναι αρκετά μεγάλες. Τι θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε την ασφάλειά μας;
Η περίπτωση Assange είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα διπλών μέτρων και σταθμών
Russia Today: Μια και σας έχουμε μαζί μας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα τις σκέψεις σας σχετικά με τη συνεχιζόμενη υπόθεση Julian Assange στη Βρετανία, τη δικαστική μάχη του με τη Βρετανία και αρκετές άλλες χώρες, αλλά και τις προσπάθειές του να εξασφαλίσει άσυλο στον Ισημερινό, το οποίο τελικά του χορηγήθηκε και παραμένει κλεισμένος στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Ποια είναι η γνώμη σας για τη στάση της Βρετανίας; Σε κάποια φάση έγινε λόγος για την ανάγκη κατάργησης της διπλωματικής ασυλίας από πρεσβείες, ώστε να είναι σε θέση να μπουν και να τον συλλάβουν. Όλα αυτά ακούγονται παράξενα, αν σκεφτεί κανείς ότι η Ρωσία έχει αρκετούς ύποπτους εκεί με τους οποίους θα ήθελε να συνομιλήσει. Όλα δείχνουν να είναι ρευστά, αλλά τους παρέχουν ένα ασφαλές καταφύγιο στη Βρετανία.
Πρόεδρος Πούτιν: Το ζήτημα αυτό σίγουρα αποτελεί ανησυχητικό παράγοντα στις σχέσεις μας με τη Βρετανία. Έλεγα κάποτε στους ομολόγους και φίλους μου στη βρετανική κυβέρνηση - οι οποίοι δεν κατέχουν κάποιο αξίωμα αυτή τη στιγμή - ότι η Βρετανία τυχαίνει να φιλοξενεί κάποια άτομα που έχουν "αίμα" στα χέρια τους, έχουν εξαπολύσει ένα πραγματικό πόλεμο στη ρωσική επικράτεια και έχουν σφάξει πολίτες. Τους είχα πει:
"Απλά φανταστείτε τι θα γινόταν εάν η Ρωσία παρείχε άσυλο σε τρομοκράτες, ας πούμε, του ΙΡΑ - όχι εκείνους που επιδιώκουν τη διαπραγμάτευση και έναν συμβιβασμό με την κυβέρνηση αυτή τη στιγμή (αυτοί είναι ψυχικά απολύτως υγιείς και λογικοί άνθρωποι), αλλά εκείνους με ένα παρελθόν εξτρεμισμού και ανάλογα σχέδια".
Θέλετε να ξέρετε τι μου απάντησαν; "Μα αυτά ακριβώς έκανε και η Σοβιετική Ένωση. Υπέθαλπτε τέτοιου είδους στοιχεία"!
Κατ' αρχάς, ο ίδιος έχω υπηρετήσει στις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες. Δεν ξέρω αν η ΕΣΣΔ υπέθαλπτε αυτό το είδος των ανθρώπων ή όχι, απλά επειδή δεν είχα σχέση με όλα αυτά. Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι το έκανε, όλα αυτά χρονολογούνται από την εποχή του "Ψυχρού Πολέμου". Έχουν γίνει ριζικές αλλαγές στις ρυθμίσεις, η Σοβιετική Ένωση αποτελεί πλέον ιστορία, και αυτό που έχουμε σήμερα είναι μια νέα Ρωσία. Πώς είναι δυνατόν να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κυριεύεται από παλιές φοβίες μας και ξεπερασμένες αντιλήψεις γύρω από τις διεθνείς σχέσεις και το είδος των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας; Επιτέλους, ας αφήσουμε αυτά τα περασμένα να πάνε στην ευχή.
Συνεχώς μας υπενθυμίζουν το πόσο ανεξάρτητη είναι η δικαιοσύνη στη Βρετανία. Παίρνει δικές της αποφάσεις, που κανείς δεν μπορεί να επηρεάσει. Τι γίνεται, όμως, με την περίπτωση του Julian Assange; Έχουν αποφασίσει να τον εκδώσουν. Αν αυτό δεν είναι περίπτωση διπλών μέτρων και σταθμών, τότε τι είναι; Δεν θέλω να προβώ σε τελεσίδικη δήλωση, αλλά απ' όσο γνωρίζω, ο Ισημερινός έχει ζητήσει εγγυήσεις από τη σουηδική κυβέρνηση ότι η Σουηδία δεν θα παραδώσει τον Assange στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν έχουν δώσει μέχρι στιγμής αυτές τις εγγυήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με μια δίκη στην οποία εμπλέκονται πολιτικά κίνητρα.
Αφγανιστάν: μια πληγή που δεν θέλει να αγγίξει κανείς
Πρόεδρος Πούτιν: Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει λύση. Είμαστε συνεχώς σε διάλογο με τους εταίρους μας, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων των χωρών που έχουν στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Και όμως, η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί - αντίθετα, μάλιστα, έχει επιδεινωθεί. Η ποσότητα των ναρκωτικών που παράγεται στο Αφγανιστάν έχει αυξηθεί κατά 60% κατά το παρελθόν έτος. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι σίγουρος για τα ακριβή στοιχεία, αλλά περίπου το 90% της ηρωίνης που διακινείται λιανικώς στη Βρετανία προέρχεται από το Αφγανιστάν. Είναι μια κοινή πρόκληση και μια κοινή απειλή για όλους μας. Για τη Ρωσία, είναι μια πολύ σοβαρή απειλή για την εθνική μας ασφάλεια που δεν είναι υπερβολή αυτό. Περισσότερο από το 20% της συνολικής ποσότητας ναρκωτικών που διακινούνται στη Ρωσία προέρχονται από το Αφγανιστάν. Μιλάμε για 70 τόνους ηρωίνης και περίπου 56 τόνους καθαρού όπιου από πέρυσι, μια τεράστια ποσότητα δηλαδή, και σίγουρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως απειλή για την εθνική μας ασφάλεια.
Russia Today: Θα μπορούσατε να εξηγήσετε στους τηλεθεατές μας ποιός ήταν ο συσχετισμός; Γιατί το πρόβλημα αυξήθηκε όταν το ΝΑΤΟ εγκατέστησε στρατεύματα εκεί; Υπήρχε κάποια σύνδεση μεταξύ των δύο; Γιατί συνέβη αυτό το πράγμα;
Πρόεδρος Πούτιν: Υπάρχει μια εμφανής σύνδεση. Δεν θα κάνω λόγο για εγκληματικά σενάρια εν προκειμένω, αλλά καμιά από τις χώρες που διατηρεί σήμερα στρατεύματα στο Αφγανιστάν δεν επιθυμεί να βρεθεί σε δυσάρεστη θέση, καταπολεμώντας την παραγωγή και το ναρκοεμπόριο στο Αφγανιστάν, επειδή τα ναρκωτικά τα έχουν κάνει κάποιοι ζωτικό πόρο για το Αφγανιστάν. 9% του ΑΕΠ της χώρας προέρχεται από τη διακίνηση ναρκωτικών. Όποιος θέλει να αντικαταστήσει αυτό το 9% με κάτι άλλο, θα πρέπει να το πληρώσει, πράγμα που κανείς δεν διατίθεται να κάνει. Και δεν ωφελούν πουθενά οι απλές δηλώσεις που λένε ότι αυτά τα έσοδα από τα ναρκωτικά μπορούν να υποκατασταθούν από άλλα. Τα λόγια δεν ωφελούν - αυτό που χρειάζεται είναι ουσιαστική οικονομική πολιτική και οικονομική βοήθεια. Και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να προβεί σε τέτοια πράγματα. Και κανείς δεν θέλει να περιπλέξει τα πράγματα για τον εαυτό του ανοίγοντας πόλεμο με τη διακίνηση ναρκωτικών, γιατί αν αφαιρέσει κάποιος τα έσοδα από τα ναρκωτικά από αυτούς τους ανθρώπους, που ουσιαστικά τους έχουν καταδικάσει σε λιμοκτονία, αυτό σημαίνει ότι θα κάνει ακόμη περισσότερους εχθρούς στο Αφγανιστάν. Αν τα βάλεις με τη διακίνηση ναρκωτικών, θα βρεις αυτό τον λαό απέναντί σου. Αυτό είναι το όλο ζήτημα. Τα ναρκωτικά είναι στενά συνδεδεμένα με την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα, αλλά αυτό το γνωρίζει ήδη ο καθένας. Όλοι ξέρουν ότι τα έσοδα από τα ναρκωτικά χρησιμοποιούνται εν μέρει για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Αλλά ακόμη και αυτή η πληροφορία και η συνειδητοποίηση ότι η Ευρώπη έχει πλημμυρίσει και εξακολουθεί να πλημμυρίζει με ναρκωτικά που προέρχονται από το Αφγανιστάν δεν είναι αρκετή για να ενθαρρύνει τους εταίρους μας να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα το θέμα αυτό. Και αυτό είναι πολύ λυπηρό.
Η Ρωσία είναι καλά προετοιμασμένη για το δεύτερο κύμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης
Russia Today: Μια τελευταία σκέψη από εσάς, κύριε Πρόεδρε, αφού σύντομα θα συζητάτε για οικονομικά και δημοσιονομικά ζητήματα στην επικείμενη σύνοδο κορυφής, στην οποία θα έχετε την ευκαιρία να συμμετάσχετε. Κοιτάζοντας την παγκόσμια οικονομία από τη θέση και το αξίωμά σας, πιστεύετε ότι οδεύουμε προς μια δεύτερη παγκόσμια ύφεση και αν ξεσπάσει αυτή η κρίση, είναι η Ρωσία έτοιμη να την αντιμετωπίσει, όπως κατόρθωσε να κάνει με τη σημερινή κρίση;
Πρόεδρος Πούτιν: Πιστεύω ότι σήμερα είμαστε ακόμη καλύτερα προετοιμασμένοι, διότι έχουμε ήδη βιώσει το πρώτο κύμα της κρίσης, και έχουμε μια κατανόηση του τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση αυτή και πώς. Και διαθέτουμε τα μέσα που απαιτούνται για τη διαχείριση κρίσεων. Επιπλέον, έχω αναθέσει στο προηγούμενο υπουργικό συμβούλιο της Ρωσίας, ήδη από το περασμένο έτος, την αναβάθμιση των ήδη δοκιμασμένων μέσων, τη σύνταξη νέων νόμων και την προσαρμογή των κανονισμών μας. Ζητήσαμε από το Κοινοβούλιο να διαθέσει 200 δισ. ρούβλια σε ένα δημόσιο αποθεματικό ταμείο και το κοινοβούλιο ενέκρινε τη διάθεση αυτού του ποσού. Επομένως, είμαστε γενικά εξοπλισμένοι για τη διαχείριση μιας κρίσης. Επιπλέον, όπως γνωρίζετε, η Ρωσία σημείωσε αρκετά εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη, ένα ποσοστό του 4,2%, το υψηλότερο μεταξύ των μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, ίσο περίπου με εκείνο της Κίνας και της Ινδίας. Ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης της Ευρωζώνης ήταν 3,9%, ενώ ο δικός μας ήταν 4,2%. Τόσο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όσο και η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπουν αρνητική ανάπτυξη της τάξεως του - 0,3% για την Ευρωζώνη για το επόμενο έτος. Φέτος, εμείς σημειώνουμε ακόμα θετικό ρυθμό ανάπτυξης που κυμαίνεται μεταξύ 4 και 5%. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που, ακόμη και αν η Ρωσία τυχόν αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα, θα διαθέτει άφθονα μέσα για να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση.
Έχουμε ενισχύσει τα αποθέματα χρυσού μας και τα συναλλαγματικά αποθέματα, τα οποία επαναφέραμε σχεδόν στα προ της κρίσης επίπεδα. Ερχόμαστε αυτή τη στιγμή 3οι παγκοσμίως, πλάι στην Κίνα και την Ιαπωνία, με αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος που υπερβαίνουν τα 500 δισ. δολάρια. Παράλληλα, και το κράτος "ανοικοδομεί" τα δικά του αποθέματα. Έχουμε δύο αποθεματικά ταμεία: το Ταμείο Εθνικού Πλούτου, με 80 δισ. δολάρια, και το Αποθεματικό Ταμείο με περίπου 60 δισ. δολάρια, ώστε να μπορεί να γίνει η χρηματοδότηση του ελλείμματος του προϋπολογισμού, αν υπάρξει έλλειμμα. Αλλά μέχρι στιγμής, δεν έχουμε έλλειμμα. Ο προϋπολογισμός για το επόμενο έτους καταγράφει πλεόνασμα, αν και μικρό. Τα ποσοστά ανεργίας μας είναι τα χαμηλότερα δυνατά. Ενώ ο μέσος όρος του δείκτη ανεργίας στην Ευρωζώνη είναι 11,2% και ανέρχεται στο 25-26% σε οικονομίες όπως η Ισπανία, υπερβαίνοντας το 70% στους νέους, εμείς διατηρούμε τον δείκτη ανεργίας στο 5,1%, χαμηλότερο ακόμη και του δείκτη που είχαμε πριν ξεσπάσει η κρίση. Αλλά αυτό δεν μας κάνει απρόσεκτους και αδιάφορους. Έχουμε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι η δύσκολη πτυχή της παγκόσμιας οικονομίας έγκειται στην απρόβλεπτη φύση της. Σχεδόν ποτέ δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για την κατεύθυνση από την οποία θα προκύψουν οι μεγαλύτερες προκλήσεις και απειλές στην επόμενη φάση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο παρακολουθούμε στενά τι συμβαίνει στις γειτονικές οικονομίες και τις οικονομίες των εταίρων μας.
Τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία, και είμαστε ειλικρινά πρόθυμοι να τους βοηθήσουμε ως καλοί εταίροι. Διότι η οποιαδήποτε δυσάρεστη οικονομική τροπή στη ζώνη του ευρώ, για παράδειγμα, είναι βέβαιο ότι θα έχει οδυνηρές συνέπειες και για εμάς. Η Ευρωζώνη είναι η μεγάλη αγορά για εμάς. Σε περίπτωση που συρρικνωθεί, η παραγωγή μας θα μειωθεί άμεσα. Ως εκ τούτου, η επιβίωση της Ευρωζώνης είναι συμφέρον μας όπως και συμφέρον μας είναι η επάνοδος των οικονομιών των εταίρων μας σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Είναι προς όφελός μας να ευημερούν οι μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία. Γι' αυτό και παρακολουθούμε συνεχώς τις εξελίξεις. Και αυτό θα είναι ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης στη σύνοδο κορυφής στο Βλαδιβοστόκ.
Russia Today: Σας ευχόμαστε ό, τι καλύτερο, λοιπόν. Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχωρήσατε.
Πρόεδρος Πούτιν: Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου