Οι Τούρκοι βοηθούν το Ιράν να παρακάμψει τις διεθνείς κυρώσεις χρησιμοποιώντας ως αντάλλαγμα τον χρυσό, καθώς λόγω των κοινών συνόρων δεν χρειάζεται να παρεμβληθούν μηχανισμού που θα τύγχαναν… παρεμβάσεων, όπως π.χ. τράπεζες, λόγω του καθεστώτος των κυρώσεων…
Σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο της τουρκικής τράπεζας Finansbank που είχε εξαγοραστεί από την ελληνική Εθνική Τράπεζα, τα νούμερα του εμπορίου είναι αποκαλυπτικά: Το 2010 και το 2011 το σύνολο του χρυσού και των κοσμημάτων που είχαν καταλήξει στο Ιράν από την Τουρκία ανήλθε στα 4,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Σήμερα, μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2012, οι εξαγωγές χρυσού προς το Ιράν έχουν ήδη φτάσει τα 6 δισεκατομμύρια δολάρια!
Δεν θέλει και πολύ φιλοσοφία για να κατανοήσει ακόμα και ο πλέον αδαής ότι κάτι «ασυνήθιστο» συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση… Μια από τις εξηγήσεις που δίνεται από αναλυτές που παρακολουθούν την κατάσταση, είναι ότι η συνεχής επιδείνωση της ιρανικής οικονομίας λόγω των κυρώσεων, η άνοδος του πληθωρισμού και η συνεχής πτώση της αξίας του νομίσματος, έχει αυξήσει τη ζήτηση «ασφαλών καταφυγίων» όπως ο χρυσός. Ενίοτε, η υψηλή ζήτηση δημιουργεί και περιθώρια κέρδους αφού οι Ιρανοί είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν χρυσό ακόμη και ακριβότερα, όπως αγοράζουν νομίσματα όπως το δολάριο και το ευρώ, τα οποία όμως δεν είναι εύκολο να βρεθούν…
Το πλέον προφανές είναι ότι οι κυρώσεις στον τραπεζικό τομέα του Ιράν οδηγεί στην ανάγκη διεξαγωγής του εμπορίου υδρογονανθράκων αξιοποιώντας ενδιάμεσους, οπότε η πληρωμή με χρυσό αποτελεί ενός είδους λύση. Οι ενδιάμεσοι εισπράττουν σε σκληρό συνάλλαγμα, το οποίο όμως δεν μπορούν να προωθήσουν στον παραγωγό λόγω των κυρώσεων. Η πληρωμή σε χρυσό δίνει κάποια λύση.
Κι αν στο πλαίσιο της σύγκρουσης με το Ιράν βρεθεί τρόπος να καταρρεύσει από τα σημερινά επίπεδα η τιμή του χρυσού; Οι πιθανές επιπτώσεις ας μας απασχολήσουν ως άσκηση επί χάρτου… Η υψηλή τιμή του χρυσού μάλλον δεν θα βγάλει ζημιωμένη την Τουρκία που τον ξεφορτώνεται. Έτσι κι αλλιώς τον είχε προμηθευτεί σημαντικά χαμηλότερα… Ωστόσο, ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας, Τανέρ Γιλντίζ, αρνήθηκε ότι η χώρα του πληρώνει σε χρυσό για το πετρέλαιο που αγοράζει από τους Ιρανούς. Παρότι η ΕΕ επέβαλε και αυτή την απαγόρευση, η Τουρκία δεν είναι μέλος της ΕΕ…
Παράλληλα, ένα ακόμα περίεργο φαινόμενο καταγράφεται στην Τουρκία: ΟΙ ιρανικές επιχειρήσεις που ανοίγονται στην Τουρκία τα δυο τελευταία χρόνια, είναι περισσότερες από το σύνολο των αντιστοίχων όλων των ευρωπαϊκών χωρών! Την ίδια στιγμή τα ευρωπαϊκά χρήματα που μπαίνουν στην τουρκική οικονομία, είναι 100 φορές περισσότερα! Είναι προφανές ότι πολλές ιρανικές επιχειρήσεις έχουν άλλο σκοπό από την παραγωγή και το κέρδος, δηλαδή το να βοηθήσουν στην παράκαμψη των κυρώσεων… Εξάλλου, δεν υπάρχει καθεστώς βίζας και το πέρα-δώθε είναι εύκολο…
Ο αρμόδιος Αμερικανός υπουργός συχνά-πυκνά βρίσκεται στην Τουρκία, λύση όμως δεν βρίσκεται… Για μια ακόμη φορά η Άγκυρα παίζει διπλό παιχνίδι. Έως πότε;
πηγή
Δημοσίευση σχολίου