Ο πόλεμος στη Συρία δεν ήρθε από του πουθενά ούτε ξεκίνησε ως "επανάσταση του συριακού λαού". Όπως συνέβη και στην Λιβύη του Καντάφι, όπου παρά το γεγονός ότι επρόκειτο περί κλασικής περίπτωσης αραβικής δικτατορίας, εν τούτοις η λαϊκή υποστήριξη που απολάμβανε το καθεστώς ήταν πολύ μεγαλύτερη απ'ότι όλοι φαντάζονταν. Χρειάστηκαν έξι μήνες συνεχών βομβαδρισμών και συμμετοχή στρατευμάτων από άλλες αραβικές χώρες για να καμφθεί η αντίσταση των υποστηρικτών του Μ.Καντάφι.
Τα ίδια συμβαίνουν και τώρα στη Συρία, έστω σε διαφορετικά μεγέθη, αφού πρόκειται για χώρα με πενταπλάσιο πληθυμσό από την Λιβύη και με τελείως διαφορετικό "ειδικό βάρος" στον αραβικό κόσμο.
Γι αυτό και έχει μεγαλύτερη σημασία να δούμε τι κρύβεται "πίσω από την κουρτίνα" και πως μεθοδεύεται η αποδόμηση του καθεστώτος Άσαντ, το οποίο και πάλι όπως και στην περίπτωση του Καντάφι, έχει την στήριξη της πλειοψηφίας των Σύρων κια αυτό φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι πέρα από κάποιες πόλεις (όχι περισσότερες από 10 από τότε που ξεκίνησε η εξεγερση σε σύνολο περί των 100 κύριων αστικών κέντρων στην χώρα) δεν υπάρχει καμία αντίδραση κατά του καθεστώτος.
Βέβαια τα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ που κάποτε "διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους" για τα μπααθικά καθεστώτα τώρα είναι 100% υπέρ των "ακτιβιστών" όπου ακτιβιστές είναι οι φανατικοί ισλαμιστές αντάρτες, η Αλ Κάϊντα (ακόμα και οι New York Times το παραδέχθηκαν) και οι μισθοφόροι ισλαμιστές, κυρίως από την Λιβύη αλλά και άλλες αραβικές χώρες (Σαουδική Αραβία κλπ).
Έχει μεγάλη σημασία λοιπόν να δούμε πως ξεκίνησε η προετοιμασία του εμφύλιου και να δούμε και κάποιες ομοιότητες με την Ελλάδα των ετών 2008-2009: Όταν μετά το ελληνικό βέτο στην σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον Μάϊο του 2008 για το σκοπιανο και την σύγκρουση στην Γεωργία τον Αύγουστο του 2008, τα μεγάλα κέντρα αποφάσισαν να τελειώνουν "μια και καλή" με την τότε κυβέρνηση Καραμανλή, βασικά λόγω της πολιτικής της στο θέμα των αγωγών.
Αλλά και μετέπειτα να εξουδετερώσουν γενικά την Ελλάδα από το γεωστρατηγικό παίγνιο στην περιοχή σε μία πρωτοφανή "γεωπολιτική εσωστρέφεια" απόρροια της οικονομικής κρίσης που τα ίδια κέντρα, με απολήξεις σε τράπεζες, οίκους αξιολόγησης κλπ, προκάλεσαν.
Η βασική πολιτική πλατφόρμα της προσπάθειας είναι το SNC (Syrian National Council).
Το SNC δεν είναι η μοναδική αντιπολίτευση στη χώρα, αλλά αναγνωρίζεται από τα δυτικά μέσα π.χ BBC, ως ο κύριος συνασπισμός της αντιπολίτευσης. H WT (Washington Times) το περιγράφει ως μια ομάδα-ομπρέλα με βάση έξω από τη χώρα. Είναι η ομάδα με τις στενότερες σχέσεις με τους Δυτικούς και από τα πρώτα στάδια της “εξέγερσης” απήυθυνε έκκληση για ξένη επέμβαση…
Ας δούμε τα πρόσωπ-κλειδιά του SNC:
Bassma Kodmani Bilderberg: Η πιο γνωστή από τους επίσημους ομιλητές του SNC είναι η ακαδημαικός Bassma Kodmani. H Κοdmani είναι μέλος του Εκτελεστικού γραφείου και επικεφαλής των εξωτερικών υποθέσεων του SNC. Φυσικά και είναι μέλος της Bilderberg! Για πρώτη φορά μετείχε στη Λέσχη το 2008.
Το 2005 δούλευε στο Κάιρο για το ίδρυμα Ford, που έχει έδρα τη Νέα Υόρκη. Το Φεβρουάριο του 2005 οι σχέσεις ΗΠΑ-Συρίας διαταράχαθηκαν και ο Μπους ανακάλεσε τον πρεσβευτή από τη Δαμασκό. Αφού πάγωσε δεσμούς με τη Συρία ο Μπους ξεκίνησε η χρηματοδότηση της αντιπολίτευσης σύμφωνα με την WP http://www.washingtonpost.com/world/us-secretly-backed-syrian-opposition-groups-cables-released-by-wikileaks-show/2011/04/14/AF1p9hwD_story.html
Το Σεπτέμβριο του 2005 η Kodmani ανέλαβε διευθυντής της ARI (Arab Reform Initiative), ένα ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτούνταν από ένα ισχυρό λόμπι των ΗΠΑ το CFR (Council Foreign Relations).
To CFR σύμφωνα με την ιστοσελίδα του είναι ένα κορυφαίο think tank που εργάζεται για την "αραβική μεταρρύθμιση" (αυτή η λέξη, πάει παντού...)
To ΑRI φτιάχνει μία ομάδα στα πλάισια του CFR που ονομάζεται US/Middle East Project (http://www.usmep.us/).
Αποτελείται από ανώτερους διπλωμάτες, υπηρεσίες πληροφοριών και χρηματοδότες με στόχο την περιφερειακή πολιτική ανάλυση και την πρόληψη συγκρούσεων, προωθώντας την σταθερότητα. Καθοδηγητής είναι ο Brent Scowcroft. Nαι, ο γνωστός Brent Scowcroft, πρώην σύμβουλος ασφαλείας του προέδρους των ΗΠΑ. Στο διοικητικό συμβούλιο είναι ο Zbigniew Brzezinski που διαδέχθηκε ως σύμβουλος ασφαλείας και ο Peter Sutherland πρόεδρος της… Goldman Sachs International! http://www.trilateral.org/go.cfm?do=Page.View&pid=24
Το 2005 ενώ έχει αναλάβει η γνωστή μας πλέον Kodmani το CFR μπλέκεται και το CER (Centre for European Reform). Το CER εποπτεύεται από τον λόρδο Kerr http://www.riotinto.com/aboutus/19788_lord_kerr_of_kinlochard.asp που είναι αναπληρωτής πρόεδρος της ολλανδικής Royal Dutch Shell. o Kerr είναι πρώην επικεφαλής διπλωματικής υπηρεσίας, ανώτερος σύμβουλος της Chatham House ένα think tank στο οποίο συμμετέχουν τα “καλύτερα μυαλά” της Βρετανικής διπλωματίας.
Πάμε και στο ECFR, συνέχεια και μετασχηματισμό του CER… Ιδρύθηκε από τον Charles Grant http://www.cer.org.uk/personnel/charles-grant και συμμετέχουν διπλωμάτες, βιομήχανοι, πολιτικοί, καθηγητές κλπ… Στο ECFR φυσικά και συμμετέχουν 4 Ελληνες: Ντόρα Μπακογιάννη, Λουκάς Τσούκαλης (του ΕΛΙΑΜΕΠ, "βεβαίως-βεβαίως"), Στέλλιος Ζαβός και η Ελληνογαλλίδα Καλυψώ Νικολαϊδη http://ecfr.eu/content/entry/council_membership/.
Ποιος χρηματοδοτεί το ECFR;;; http://ecfr.eu/content/entry/support. Πρώτο και καλύτερο στη λίστα δωρητών το Open Society Foundations. Ποιος το έχει αυτό; http://www.soros.org/
Ο Dr. Radwan Ziadeh είναι διευθυντής εξωτερικών σχέσεων του SNC με εντυπωσιακό βιογραφικό. Συνεργάτης στο χρηματοδοτούμενο από την Ουάσιγκτον think tank http://www.usip.org/ προεδρος του οποίου είναι ο Richard Solomon πρώην σύμβουλος του Κίσσινγκερ. Από το Φεβρουάριο ο Radwan μαζί με άλλους καλούν τον Ομπάμα να επέμβει στη Συρία.
Η επιστολή htttp://thecable.foreignpolicy.com/posts/2012/02/17/conservatives_call_for_obama_to_intervene_in_syria .
Ποιοι υπογράφουν μαζί με τον Radwan: James Woolsey πρώην επικεφαλής της CIA, Karl Rove δεξί χέρι του Μπους, Elizabeth Cheney πρώην επικεφαλής στην διεύθυνση επιχηρήσεων Ιράν-Συρίας του Αμερικάνικου Πεναγώνου. Ο Radwan συμμετέχει και σε άλλα think tank όπως το βρετανικό Chattham House.
Τον περασμένο Ιούνιο ήταν στο πάνελ της εκδήλωσης για το πολιτικό μέλλον στη Συρία http://www.chathamhouse.org/publications/papers/view/176073 μαζί με τον Ausama Monajed, επίσης μέλος του SNC. Ο τρίτος που συμμετείχε στην εκδήλωση μόνο τυχαίος δεν ήταν. Πρόκειται για τον Najib Ghadbian που από το 2005 σύμφωνα με την WSJ είχε αρχίσει επαφές με τον Λευκό Οίκο, μέσω του NSF…Τώρα είναι γενικός γραμματέας του SNC.
Το 2008 ο Radwan σε κυβερνητικό κτίριο της Ουάσιγκτον διοργάνωσε μία συνάντηση “Syria in Transition”, "Η Συρία σε…μετάβαση".
Η συνάντηση αυτή χρηματοδοτήθηκε από το Democracy Council και από το βρετανικό MJD (Movement for Justice and Development). Μάλιστα το MJD χαρακτηρίσε εκείνη τη μέρα, ως εξαιρετική σε έναν χώρο γεμάτο από καλεσμένους από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, την Αμερικάνικη Γερουσία, εκπροσώπους μελετών από διάφορα κέντρα, δημοσιογράφουε και εξόριστους Σύριους… http://www.forsyria.org/articles_print.asp?id=264 . Κύριο θέμα συζήτησης ήταν Η άμεση ανάγκη οργανωμένης αντιπολίτευσης. Δίπλα στον Radwan ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων του MDJ Ο Ausama Monajed.
Ο Ausuma Monajed μαζι με τους 2 που είδαμε πριν την Kodmani και τον Ziadeh αποτελούν τους σημαντικότερους εκπροσώπους του SNC. Ο Ausama καλείται πολύ συχνά στο BBC ως αναλυτής και σχολιαστής. Από την Ουάσιγκτον κάνει μετάδοση εικόνων, λες και είναι εκεί. Λέει χαρακτηριστικά. «Παρακολουθούμε σφαγή αμάχων και παιδιών που σφαγιάζονται και θανατώνονται και γυναίκες που βιάζονται από τις οθονες τις τηλεόρασης κάθε μέρα.”
Πριν λίγες μέρες αρθογράφησε εδώ http://www.huffingtonpost.co.uk/ausama-monajed/syria-why-world-must-intervene_b_1655674.html αναρωτώμενος γιατί ο κόσμος δεν επεμβαίνει στη Συρία και έκανε άμεση έκκληση για ξένη στρατιωτική βοήθεια. Ποιος είναι αυτός ο εκρόσωπος που ζητά στρατιωτική επέμβαση;
Ο Monajed είναι μέλος του SNC, ιδρυτής και διευθυντής της Barada Television, ένα δορυφορικό κανάλι με έδρα το Vauxhall νότια του Λονδίνου.Το 2008 μετά το μίτινγκ για την μετάβαση στη Συρία, ήταν σε γεύμα μαζί με τον George W. Bush μαζί με άλλους φαίνεται εδώ στη φωτογγραφία 3ος από δεξιά κοντά στην Κοντολίζα Ράις.
Από το 2006 υπάρχει πρόγραμμα επίσημα στο Department of State http://2002-2009-mepi.state.gov/61533.htm Στόχος του προγράμματος “Να επιταχυνθεί το έργο των μεταρρυθμίσεων στη Συρία” (σας θυμίζει κάτι αυτό στα καθ'ημάς;).
Αυτοί και κάποιοι άλλοι, με άφθονη χρηματοδότηση αποτελούν τις πολιτικές πλατφόρμες και τα πρόσωπα "αιχμής" για την "δημοκρατική μεταρρύθμιση" στη Συρία. Οποιαδήποτε οιμοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις στην Ελλάδα, προφανώς είναι συμπτωματική.
Απλά εδώ αποφεύχθηκε το αίμα την τελευταία στιγμή με την ματαίωση της απόπειρας κατά του Κ.Καραμανλή από την ρωσική ομάδα της GRU, οπότε "πείστηκε" να εγκαταλείψει την εξουσία, ειρηνικά, μέσω εκλογών, αφού χρειαζόταν διαφορετική προσέγγιση, λόγω διαφορετικών "επιχειρησιακών αναγκών" στο όλο σχέδιο, αντίθετα με τους Καντάφι και Άσαντ...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου