Τα κράτη υπάρχουν, σε ένα διεθνές σύστημα κρατών, στο πλαίσιο ενός έντονου ανταγωνισμού, επιρροής και διεκδίκησης συμφερόντων, όπου το κύρος και η αξιοπιστία τους επηρεάζουν πολλαπλά την πολιτική συμπεριφορά των άλλων.
Η Ελλάδα, που διέρχεται μια βαθιά κρίση και φτάνει στα όρια της επιβίωσης, δεν έχει σήμερα εξωτερική πολιτική που να ανταποκρίνεται στην κρίση αυτή, δεν προβάλλει το κύρος και την αξιοπρέπεια που επιτάσσει η ιστορία, η παράδοση και η παρουσία της στον κόσμο τα τελευταία 180 χρόνια.
Δεν μιλούμε για τον υπουργό Εξωτερικών ή τον πρωθυπουργό, οι οποίοι συμμετέχουν στο διεθνές γίγνεσθαι ως πολιτικοί άνδρες, πραγματοποιούν συναντήσεις και διεξάγουν αυτό που λέγεται δημόσια διεθνής διπλωματία.
Αναφερόμαστε στο θεσμικό πλαίσιο της διεθνούς εκπροσώπησης της χώρας μας από τις πρεσβείες.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έρχονται από παντού, αλλά και από προσωπική εικόνα, η κρίση μεταφέρθηκε και στις πρεσβείες, που δίνουν την εικόνα της παρακμής και της αναξιοπρεπούς εκπροσώπησης.
Οι πρεσβείες μας σε μεγάλες πρωτεύουσες του εξωτερικού εκδηλώνουν πραγματικά συμπτώματα παρακμής, καθώς το προσωπικό έχει συρρικνωθεί και δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα μέσα για τη σωστή και αξιοπρεπώς επιτυχή, όπως πρέπει, εκπροσώπηση της χώρας.
Υπάρχουν πρεσβείες στις οποίες εμφανίζονται ακόμα και προβλήματα πληρωμής τηλεφώνων, ρεύματος, νερού, όπου δεν διατίθεται καν η στοιχειώδης υλική υποδομή για μια αξιοπρεπή εκπροσώπηση της χώρας.
Αυτό που θα έπρεπε να γίνει είναι το εντελώς αντίθετο, διότι η σωστή και αποτελεσματική εκπροσώπηση συμβάλλει στη βελτίωση της εικόνας της χώρας διεθνώς, στη διατήρηση ή στην αύξηση του κύρους της, κάτι που αντανακλά πάντοτε στις αγορές, στα κράτη και στους λαούς, και σημαίνει και στήριξη της κυβερνητικής προσπάθειας για ταχεία και επιτυχή υπέρβαση της σημερινής κρίσης.
Αυτό που συνηθίζουμε να λέμε είναι ότι μπορεί να είσαι φτωχός, δηλαδή να μην έχεις τις δυνάμεις τις οικονομικές που απαιτούνται για να κάνεις τον λαό σου ευτυχισμένο και ευημερούντα, αλλά δεν δικαιούσαι να μετατρέπεσαι στα μάτια των άλλων σε μίζερο και αναξιοπρεπή.
Η Ελλάδα οφείλει να προσέξει τις λεπτομέρειες που αφορούν την εικόνα της, διότι αυτές οι λεπτομέρειες καθορίζουν και την εμπιστοσύνη των άλλων απέναντί μας.
Ό,τι αποφασίζεται ή ό,τι υποχρεούται να κάνει, οφείλει να το κάνει στους σωστούς χρόνους και με τον σωστό τρόπο, χωρίς καθυστερήσεις, παλινωδίες και ελλείμματα αποτελεσματικότητας.
Αυτό είναι ένα γενικότερο πρόβλημα παθογένειας του ελληνικού κράτους, η αναποτελεσματικότητα και η αναξιοπιστία, το οποίο οφείλουμε να θεραπεύσουμε τάχιστα τόσο εσωτερικά όσο και διεθνώς αν θέλουμε πραγματικά να κερδίσουμε ή να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των τρίτων απέναντί μας.
Ταυτόχρονα πρέπει να προχωρήσουμε σε μια δυναμική προσεκτικών και επιλεγμένων στόχων ραγδαίας βελτίωσης της εικόνας μας, μέσα από την ενίσχυση των διπλωματικών μας αποστολών με προσωπικότητες που μπορούν να προβάλλουν τη χώρα, ώστε να ανακτήσουμε στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, και κυρίως των μεγάλων χωρών του κόσμου, τη χαμένη μας αξιοπρέπεια, κάτι που θα έχει αντανάκλαση στην οικονομία, δηλαδή στην εμπιστοσύνη των τρίτων απέναντί μας.
Βαρώντας διάλυση στις διπλωματικές αποστολές, ιδιαίτερα στις Βρυξέλλες, το Παρίσι, το Βερολίνο, το Λονδίνο, την Ουάσινγκτον, το Πεκίνο και το Νέο Δελχί, τη Μόσχα κ.λπ., επιταχύνουμε την πορεία κατάρρευσης.
Οι πρέσβεις μας οφείλουν να εκπροσωπούν την Ελλάδα της ιστορίας, του πολιτισμού, την Ελλάδα της δημοκρατίας, την περήφανη και αξιοπρεπή Ελλάδα.
Του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗ
Καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου