Το σχέδιο όμως, στο οποίο φαίνεται ότι ενεπλάκη (ή τουλάχιστον γνώριζε) η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών ΜΙΤ, με τον αρχηγό της Χακάν Φιντάν να διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τους Ιρανούς, φέρεται να το γνώριζαν οι Ισραηλινοί και έδρασαν αναλόγως. Ποια είναι όμως τα στοιχεία της υπόθεσης;
Δεν έχει γίνει γνωστό εάν υπήρχε πληροφορία ή εάν με βάση την απλή λογική ανάλυση των δεδομένων, όπως θα εξηγηθεί στη συνέχεια, εστίασαν την προσοχή τους και τα μέσα που διαθέτουν στο Ισραήλ, με σκοπό την αποτροπή παράδοσης οπλισμού στη Χαμάς, με αποτέλεσμα το φιάσκο για την Τουρκία, το οποίο την έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα στη Δύση. Αυτό που τα διεθνή ΜΜΕ δεν μπόρεσαν να συνδέσουν με αυτή καθεαυτή την υπόθεση της – εξ ορισμού ύποπτης – κίνησης του πλοίου «Βικτόρια» στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι η πρόσφατη επίσκεψη των δύο ιρανικών πολεμικών πλοίων στον συριακό λιμένα της Λατάκειας.
Η επίσκεψη που εξελίχθηκε σε σίριαλ για το αν τα πλοία θα έρθουν τελικά ή όχι, λόγω καθυστέρησης διέλευσης από τη Διώρυγα του Σουέζ, συνοδεύτηκε από δηλώσεις Ιρανών αξιωματούχων, οι οποίοι σκοπό είχαν να συγκαλύψουν την πραγματική αποστολή των πολεμικών πλοίων, υπερτονίζοντας σκοπίμως την ομολογουμένως πειστική διάσταση – ερμηνεία, ότι πρόκειται για «επίδειξη σημαίας» του ιρανικού Ναυτικού.
Στη συνέχεια ξετυλίχτηκε το «σενάριο»: Τα πολεμικά πλοία του Ιράν ξεφόρτωσαν στη Λατάκεια τον οπλισμό, αφού όπως είναι φυσικό δεν μπορούσαν να τον παραδώσουν στη Λωρίδα της Γάζας. Μετά την αναχώρηση των ιρανικών πλοίων έφτασε στη Λατάκεια το «Βικτόρια» και με κάθε προφύλαξη φόρτωσε τα οπλικά συστήματα και προφανώς άλλα εμπορεύματα σε μια προσπάθεια να δοθεί η εντύπωση ότι επρόκειτο για μια απλή εμπορική αποστολή. Δεν αποκλείεται καθόλου η όλη επιχείρηση να τελούσε υπό τη συνεχή δορυφορική παρακολούθηση εκ μέρους των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών.
Στη συνέχεια ακολούθησε το δρομολόγιο του πλοίου προς τον τουρκικό λιμένα της Μερσίνας, σε μια προσπάθεια παραπλάνησης των ενδιαφερομένων όσον αφορά τον πραγματικό προορισμό. Οι Ισραηλινοί, οι οποίοι παρακολουθούσαν την κατάσταση από κοντά, ζήτησαν από τους Τούρκους να διενεργήσουν έλεγχο στο πλοίο, κάτι το οποίο αυτοί αρνήθηκαν.
Ακολούθησε η επέμβαση των ειδικών δυνάμεων του ισραηλινού Ναυτικού και η αποκάλυψη του φορτίου του πλοίου με τα ιρανικά οπλικά συστήματα. Η επιχείρηση επέφερε συντριπτικό πλήγμα ουσίας και ηθικού στους υποστηρικτές της ισλαμικής οργάνωσης στη Γάζα, αυτούς που με συνέπεια τα τελευταία χρόνια εκμεταλλεύονται τον αγώνα των Παλαιστινίων να αποκτήσουν τη δική τους πατρίδα, για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους στόχους.
Και προφανώς, η χρήση τέτοιων οπλικών συστημάτων από τη Χαμάς θα είχε ως αποτέλεσμα λουτρό αίματος στην περιοχή, μπροστά στο οποίο ο πόλεμος του χειμώνα του 2008-2009 να μοιάζει με μια απλή σύρραξη. Για να ακολουθήσει η σπέκουλα του ποιος φταίει και ποιος όχι για τα εκατοντάδες θύματα μεταξύ των αμάχων κάθε ηλικίας, τη φρίκη και τον τρόμο στους τηλεοπτικούς δέκτες όλου του κόσμου…
Τι σημαίνει όμως η σύλληψη του συγκεκριμένου φορτίου από τους Ισραηλινούς; Οι λογικές σκέψεις που μπορούν να γίνουν οδηγούν πραγματικά σε εντυπωσιακά συμπεράσματα:
> Αρχικά, σε πολιτικό επίπεδο, αποκτούν ένα ισχυρότατο επιχείρημα νομιμοποίησης του ναυτικού αποκλεισμού στη Λωρίδα της Γάζας.
> Σε επιχειρησιακό επίπεδο, εάν τα όπλα αυτά έφταναν στα χέρια της Χαμάς, τότε τα πλοία του ισραηλινού Ναυτικού θα διέτρεχαν θανάσιμο κίνδυνο σε απόσταση 35 χιλιομέτρων περίπου από την ακτή.
> Επίσης, το ότι οι Ισραηλινοί διαθέτουν πλέον τον άκρως επικίνδυνο πύραυλο C-704, με απλά λόγια σημαίνει ότι θα τον κάνουν «φύλλο και φτερό», θα αναλύσουν όλες τις παραμέτρους, με σκοπό να μπορέσουν να αναπτύξουν τα κατάλληλα αντίμετρα αντιμετώπισής του. Οπότε, επί της ουσίας έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την εξουδετέρωση ενός πραγματικά επικίνδυνου οπλικού συστήματος στη Μέση Ανατολή.
> Σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού των εμπλεκομένων στην υπόθεση: Εάν συνδέσει κανείς τη γενικότερη κατάσταση αναταραχής που επικρατούσε στην Αίγυπτο (και αλλού) είναι απολύτως λογικό να συμπεράνει κανείς ότι στόχος του Ιράν ήταν να προκαλέσει πολεμική σύρραξη στην περιοχή, πείθοντας τη Χαμάς να χρησιμοποιήσει τα οπλικά συστήματα που θα παραλάμβανε. Εξίσου λογικό είναι το σενάριο ότι σε περίπτωση ξεσπάσματος συγκρούσεων άμεση θα ήταν και η εμπλοκή της Χεζμπολάχ, αξιωματούχοι της οποίας είχαν προσφάτως δηλώσει ότι σκοπεύουν να καταλάβουν τμήμα του ισραηλινού εδάφους στο βόρειο τμήμα της χώρας…
> Εάν ξεσπούσε στρατιωτική σύγκρουση, το κέρδος για το Ιράν θα ήταν διπλό: Αφενός θα αποσπούσε την προσοχή της διεθνούς κοινότητας στο πυρηνικό της πρόγραμμα και θα καθιστούσε πολύ δυσκολότερο ένα στρατιωτικό πλήγμα εναντίον του και αφετέρου θα αποδυνάμωνε λόγω της σύγκρουσης δύο βασικούς του εχθρούς: Το Ισραήλ και τη σουνιτική Αίγυπτο.
Κατά συνέπεια, όσον αφορά στην τουρκική εμπλοκή – συνενοχή – σύμπραξη (διαλέγεται και παίρνετε…): Εάν επαληθευθεί η πληροφόρηση που παρατέθηκε, είναι προφανές ότι η νεοθωμανική και ισλαμική Τουρκία του Ερντογάν, του Γκιουλ και του Νταβούτογλου, δεν διαφέρει και πολύ από τα κράτη – «ταραξίες» όπως έχουν αποκληθεί χώρες όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα. Είναι προφανές ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας πρέπει να ελεγχθεί πριν βάλει σε μεγαλύτερες περιπέτειες όλη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
πηγη
Δημοσίευση σχολίου