της Φανούλας Αργυρού*
Ο άνθρωπος που ξεκίνησε την εκστρατεία για απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα.
Επανεμφανίστηκε ο τουρκόφιλος πρώην Εργατικός Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζάκ Στρό με άρθρο του στους Τάιμς του Λονδίνου όπου καλεί την βρετανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε μελέτη διχοτόμησης της Κύπρου και την διεθνή κοινότητα σε αναγνώριση δύο κρατών.(Βλέπε και Σημερινή 9.11.2010).
Μα πρώτα απ΄όλα ήταν η ίδια η χώρα του που ετοίμασε από την δεκαετία του 1950 ούκ ολίγα διχοτομικά σχέδια για την Κύπρο και σπουδαιότερο ιστορικά, ήταν η ίδια η χώρα του που ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό με την διαβόητη Τριμερή του Λονδίνου τον Αύγουστο του 1955. Ξεκινώντας από το διχοτομικά σχέδια του κυβερνείου το 1956 με εντολή του Λονδίνου, φθάνοντας στην μυστική συμφωνία τον Δεκέμβριο του 1956 με τον Μεντερέζ για αυτοδιάθεση και στους Τουρκοκύπριους δίχως να αποκλείεται η διχοτόμηση σε τελική λύση και τη σχετική δήλωση τους (που πρ οσυμφωνήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του τότε Υπ. Αποικιών και Τούρκου πρωθυπουργού Μεντερέζ) από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων δύο μέρες αργότερα στις 19 Δεκεμβρίου 1956 (για διχοτόμηση) με τα περαιτέρω ούκ ολίγα διχοτομικά σχέδια το 1957 που απέρριψε, όμως, η σύμμαχος του Αμερική. Με τελική τους απόφαση του 1958 ότι η διχοτόμηση θα ήταν πολύ δαπανηρή για το Ηνωμένο Βασιλείου άρα υιοθέτησαν άλλη εναλλακτική τους λύση: να αφήσουν την διχοτόμηση να επιτευχθεί εν καιρώ δια πυρός και σιδήρου, εξού και σοφίστηκαν την διαβόητη και ρατσιστική Συνθήκη Εγγυήσεως για να έχει η Τουρκία τη ν ευκαιρία να διαπράξει το έγκλημά της με την δική τους έγκριση όπως έγινε στις 17 Ιουλίου 1974 όταν ο σφαγέας Ετσεβίτ ήλθε στο Λονδίνο και τα συμφώνησε με τους Γουίλσον πρωθυπουργό και Κάλλαχαν υπ. Εξωτερικών (Η εισβολή είχε προ-συμφωνηθεί με το Λονδίνο και όχι με την Ουάσιγκτον όπως λανθασμένα επικαλούνται κάποιοι).
Να σημειωθεί το ίδιο είχαν οι Βρετανοί αποφασίσει από τον Δεκέμβριο του 1963 όταν οι Τουρκοκύπριοι επιχείρησαν το πραξικόπημα τους εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας με στόχο την διάλυση της και την ίδρυση δύο κρατών, ότι δηλαδή και να εισέβαλε η Τουρκία δεν επρόκειτο να επέμβουν γιατί θα τους . «βόλευε» εφόσον θα τους διδόταν η ευκαιρία να επανα-διαπραγματευθούν τις βάσεις τους με λιγότερη γη και δίχως την «εγγυητική» τους υποχρέωση που μόνο δύο στόχους είχε: α) την ευχέρεια στην Τουρκία να εισβάλει όταν και αν και β) την ασφάλεια των ιδίων των δικών τους βρετανικών βάσεων! ΄Οχι της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Επανερχόμενη στο προχθεσινό άρθρο του Τζάκ Στρο στους Τάιμς του Λονδίνου υπενθυμίζεται ότι:
¨Ηταν ο ίδιος ως υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας της «εγγυήτριας» Βρετανίας Εργατικός Τζάκ Στρο που σε τουρκική συγκέντρωση σε αίθουσα της Βουλής των Κοινοτήτων τον Φεβρουάριο του 2006, που οργάνωσε η φιλότουρκη Τζόαν Ράιαν (βλέπε Λόντρα Γκαζέτ 22 Φεβρουαρίου 2006) δήλωσε απερίφραστα ότι η Κύπρος.του έσπασε τα νεύρα! Και ότι ουσιαστικά διεκδικεί και την πατρότητα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας/ΕΕ.
Είπε και γράφτηκε:
" Αν με ρωτούσατε ποιος είναι ο μεγαλύτερος μου εκνευρισμός (μετά την αποχώρηση μου από το Φόρειν ΄Οφις) είναι ότι στις 26 Απριλίου 2004 ενόψει της απόφασης υπέρ του σχεδίου επανένωσης της Κύπρου στο Βορρά και την απόρριψη του από το Νότο, αποφασίσαμε ομόφωνα να πάρουμε τα μέτρα εκείνα που να τερματίζουν την απομόνωση των Τουρκοκυπρίων. Και παρόλες τις συνεχείς αποφασιστικές προσπάθειες του Πρωθυπουργού και της Μάργαρετ Μπέκετ (αντικαταστάτριας του) ο τερματισμός της απομόνωσης δεν έγινε κατορθωτός..Η βρετανική κυβέρνηση γνωρίζει τον εκνευρισμό των Τουρκοκυπρίων. " (Τα δύο ξεχωριστά κράτη τα βάφτισαν 'επαννένωση').
Στην συνέχεια, όπως πρωτοσέλιδα πρόβαλε η τουρκική εφημερίδα ο Τζάκ Στρο επανέλαβε την υπόσχεσή του ότι «θα κάνουν ότι μπορούν για να κάνουν σίγουρο ότι οι υποσχέσεις θα κρατηθούν επι γράμμα αλλά και σε πνεύμα».
Και όντως έτσι είχε συμβεί. Δύο μέρες μετά το δημοψήφισμα στην Κύπρο της 24ης Απριλίου 2004, έγινε σύσκεψη στο Φόρειν ΄Οφις με συμμετοχή πολλών παραγόντων της τότε βρετανικής κυβέρνησης και εκεί ήταν που αποφάσισαν εκδικητικά οι Βρετανοί να προωθήσουν το ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΟ με τα κατεχόμενα μέσω της Ε.Ε. Αυτοί ήσαν οι αίτιοι που υποφέρει η Κυπριακή Δημοκρατία με όσα προβλήματα αντιμετωπίζει στην Ε.Ε. για το θέμα αυτό.
"Υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορώ να σκεφτώ ότι κατάφερα, αλλά, η μόνη μεγαλύτερη μου επιτυχία, για μένα, ήταν αυτή (έναρξη ενταξιακώνΤουρκίας) Και νοιώθω μεγάλη ευθύνη, αν όχι ως πατέρας, αυτού του στόχου. Είναι λυπηρό γεγονός ότι το κλίμα κρύωσε από τον Οκτώβριο του 2005, όμως η βρετανική κυβέρνηση, και στην πραγματικότητα η Βουλή των Κοινοτήτων απ΄όλες τις πλευρές (κόμματα) παραμένει έντονα σταθερή στις υποχρεώσεις της έναντι στην Τουρκία», είπε επίσης τότε ο Τζάκ Στρό, ο οποίος βρίσκεται στο πλευρό των τουρκικών συμφερόντων μαζί με άλλους του κόμματός του στην ιδρυθείσα το 2007 από την φιλότουρκη Τζόαν Ράιαν όταν ήταν βουλευτίνα, κομματική ομάδα ονόματι «Εργατικοί φίλοι της Τουρκίας». Η οποία ιδρύθηκε εν τη παρουσία του Τούρκου πρέσβη στο Λονδίνο.
Υπενθυμίζεται ότι ήταν ο ίδιος Τζάκ Στρο που όταν ως Υπ. Εξωτερικών είχε πάει στην Κύπρο ο μ. πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος δεν δέχθηκε να τον δει λόγω της εμμονής του να επισκεφθεί και το «προεδρικό» στα κατεχόμενα. Πήγαν, όμως τότε και τον είδαν στην Βρετ. Υπ. Αρμοστεία 6 Ελληνοκύπριοι επώνυμοι.
*Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο
ΠΗΓΗ
Ο άνθρωπος που ξεκίνησε την εκστρατεία για απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα.
Επανεμφανίστηκε ο τουρκόφιλος πρώην Εργατικός Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζάκ Στρό με άρθρο του στους Τάιμς του Λονδίνου όπου καλεί την βρετανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε μελέτη διχοτόμησης της Κύπρου και την διεθνή κοινότητα σε αναγνώριση δύο κρατών.(Βλέπε και Σημερινή 9.11.2010).
Μα πρώτα απ΄όλα ήταν η ίδια η χώρα του που ετοίμασε από την δεκαετία του 1950 ούκ ολίγα διχοτομικά σχέδια για την Κύπρο και σπουδαιότερο ιστορικά, ήταν η ίδια η χώρα του που ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό με την διαβόητη Τριμερή του Λονδίνου τον Αύγουστο του 1955. Ξεκινώντας από το διχοτομικά σχέδια του κυβερνείου το 1956 με εντολή του Λονδίνου, φθάνοντας στην μυστική συμφωνία τον Δεκέμβριο του 1956 με τον Μεντερέζ για αυτοδιάθεση και στους Τουρκοκύπριους δίχως να αποκλείεται η διχοτόμηση σε τελική λύση και τη σχετική δήλωση τους (που πρ οσυμφωνήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του τότε Υπ. Αποικιών και Τούρκου πρωθυπουργού Μεντερέζ) από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων δύο μέρες αργότερα στις 19 Δεκεμβρίου 1956 (για διχοτόμηση) με τα περαιτέρω ούκ ολίγα διχοτομικά σχέδια το 1957 που απέρριψε, όμως, η σύμμαχος του Αμερική. Με τελική τους απόφαση του 1958 ότι η διχοτόμηση θα ήταν πολύ δαπανηρή για το Ηνωμένο Βασιλείου άρα υιοθέτησαν άλλη εναλλακτική τους λύση: να αφήσουν την διχοτόμηση να επιτευχθεί εν καιρώ δια πυρός και σιδήρου, εξού και σοφίστηκαν την διαβόητη και ρατσιστική Συνθήκη Εγγυήσεως για να έχει η Τουρκία τη ν ευκαιρία να διαπράξει το έγκλημά της με την δική τους έγκριση όπως έγινε στις 17 Ιουλίου 1974 όταν ο σφαγέας Ετσεβίτ ήλθε στο Λονδίνο και τα συμφώνησε με τους Γουίλσον πρωθυπουργό και Κάλλαχαν υπ. Εξωτερικών (Η εισβολή είχε προ-συμφωνηθεί με το Λονδίνο και όχι με την Ουάσιγκτον όπως λανθασμένα επικαλούνται κάποιοι).
Να σημειωθεί το ίδιο είχαν οι Βρετανοί αποφασίσει από τον Δεκέμβριο του 1963 όταν οι Τουρκοκύπριοι επιχείρησαν το πραξικόπημα τους εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας με στόχο την διάλυση της και την ίδρυση δύο κρατών, ότι δηλαδή και να εισέβαλε η Τουρκία δεν επρόκειτο να επέμβουν γιατί θα τους . «βόλευε» εφόσον θα τους διδόταν η ευκαιρία να επανα-διαπραγματευθούν τις βάσεις τους με λιγότερη γη και δίχως την «εγγυητική» τους υποχρέωση που μόνο δύο στόχους είχε: α) την ευχέρεια στην Τουρκία να εισβάλει όταν και αν και β) την ασφάλεια των ιδίων των δικών τους βρετανικών βάσεων! ΄Οχι της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Επανερχόμενη στο προχθεσινό άρθρο του Τζάκ Στρο στους Τάιμς του Λονδίνου υπενθυμίζεται ότι:
¨Ηταν ο ίδιος ως υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας της «εγγυήτριας» Βρετανίας Εργατικός Τζάκ Στρο που σε τουρκική συγκέντρωση σε αίθουσα της Βουλής των Κοινοτήτων τον Φεβρουάριο του 2006, που οργάνωσε η φιλότουρκη Τζόαν Ράιαν (βλέπε Λόντρα Γκαζέτ 22 Φεβρουαρίου 2006) δήλωσε απερίφραστα ότι η Κύπρος.του έσπασε τα νεύρα! Και ότι ουσιαστικά διεκδικεί και την πατρότητα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας/ΕΕ.
Είπε και γράφτηκε:
" Αν με ρωτούσατε ποιος είναι ο μεγαλύτερος μου εκνευρισμός (μετά την αποχώρηση μου από το Φόρειν ΄Οφις) είναι ότι στις 26 Απριλίου 2004 ενόψει της απόφασης υπέρ του σχεδίου επανένωσης της Κύπρου στο Βορρά και την απόρριψη του από το Νότο, αποφασίσαμε ομόφωνα να πάρουμε τα μέτρα εκείνα που να τερματίζουν την απομόνωση των Τουρκοκυπρίων. Και παρόλες τις συνεχείς αποφασιστικές προσπάθειες του Πρωθυπουργού και της Μάργαρετ Μπέκετ (αντικαταστάτριας του) ο τερματισμός της απομόνωσης δεν έγινε κατορθωτός..Η βρετανική κυβέρνηση γνωρίζει τον εκνευρισμό των Τουρκοκυπρίων. " (Τα δύο ξεχωριστά κράτη τα βάφτισαν 'επαννένωση').
Στην συνέχεια, όπως πρωτοσέλιδα πρόβαλε η τουρκική εφημερίδα ο Τζάκ Στρο επανέλαβε την υπόσχεσή του ότι «θα κάνουν ότι μπορούν για να κάνουν σίγουρο ότι οι υποσχέσεις θα κρατηθούν επι γράμμα αλλά και σε πνεύμα».
Και όντως έτσι είχε συμβεί. Δύο μέρες μετά το δημοψήφισμα στην Κύπρο της 24ης Απριλίου 2004, έγινε σύσκεψη στο Φόρειν ΄Οφις με συμμετοχή πολλών παραγόντων της τότε βρετανικής κυβέρνησης και εκεί ήταν που αποφάσισαν εκδικητικά οι Βρετανοί να προωθήσουν το ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΟ με τα κατεχόμενα μέσω της Ε.Ε. Αυτοί ήσαν οι αίτιοι που υποφέρει η Κυπριακή Δημοκρατία με όσα προβλήματα αντιμετωπίζει στην Ε.Ε. για το θέμα αυτό.
"Υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορώ να σκεφτώ ότι κατάφερα, αλλά, η μόνη μεγαλύτερη μου επιτυχία, για μένα, ήταν αυτή (έναρξη ενταξιακώνΤουρκίας) Και νοιώθω μεγάλη ευθύνη, αν όχι ως πατέρας, αυτού του στόχου. Είναι λυπηρό γεγονός ότι το κλίμα κρύωσε από τον Οκτώβριο του 2005, όμως η βρετανική κυβέρνηση, και στην πραγματικότητα η Βουλή των Κοινοτήτων απ΄όλες τις πλευρές (κόμματα) παραμένει έντονα σταθερή στις υποχρεώσεις της έναντι στην Τουρκία», είπε επίσης τότε ο Τζάκ Στρό, ο οποίος βρίσκεται στο πλευρό των τουρκικών συμφερόντων μαζί με άλλους του κόμματός του στην ιδρυθείσα το 2007 από την φιλότουρκη Τζόαν Ράιαν όταν ήταν βουλευτίνα, κομματική ομάδα ονόματι «Εργατικοί φίλοι της Τουρκίας». Η οποία ιδρύθηκε εν τη παρουσία του Τούρκου πρέσβη στο Λονδίνο.
Υπενθυμίζεται ότι ήταν ο ίδιος Τζάκ Στρο που όταν ως Υπ. Εξωτερικών είχε πάει στην Κύπρο ο μ. πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος δεν δέχθηκε να τον δει λόγω της εμμονής του να επισκεφθεί και το «προεδρικό» στα κατεχόμενα. Πήγαν, όμως τότε και τον είδαν στην Βρετ. Υπ. Αρμοστεία 6 Ελληνοκύπριοι επώνυμοι.
*Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου