Ενώ ο Κεντροδεξιός και ο Δεξιός πόλος εμφανίζονται ισχυροί στις δημοσκοπήσεις, η Αριστερά βρίσκεται σε κρίση επαναπροσδιορισμού: Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά βρίσκονται σε διαρκή πτώση, με σημαντικές απώλειες και πιθανή αναδιάταξη μετά την επαναδραστηριοποίηση Τσίπρα, ο κ. Βαρουφάκης βολοδέρνει πέριξ του 3%, ενώ το ΚΚΕ παραμένει ως η κομμουνιστική σταθερά στην Ελλάδα με χαμηλά ποσοστά. Ερωτηματικό και διχασμένο ως προς την ιδεολογική του σύνθεση (Κέντρο ή Κεντροαριστερά) παραμένει το ΠΑΣΟΚ, ενώ άγνωστη η πραγματική ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση του κόμματος της, προερχόμενης από το ΣΥΡΙΖΑ, Κυρίας Κωνσταντοπούλου, την οποία γενικά οι δημοσκοπήσεις την τοποθετούν στην Αριστερά.
Ο ιδεολογικοπολιτικός χάρτης
Στον ιδεολογικοπολιτικό χάρτη, οι πολίτες που τοποθετούνται σε δεξιά και Κεντροδεξιά κόμματα (ΝΔ, Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής) αποτελούν την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, συγκεντρώνοντας (στις δημοσκοπήσεις) ποσοστό 43,6%. Στο ποσοστό αυτό έχει συνυπολογιστεί ότι το 30% των αναποφάσιστων (21,5% – δημοσκόπηση ALCO Νοεμβρίου), δηλαδή το 6,4% του εκλογικού σώματος, αυτοπροσδιορίζονται ως δεξιοί και κεντροδεξιοί. (Δεν έχουν συνυπολογιστεί οι διεκδικούμενοι από τη ΝΔ Κεντρώοι των αναποφάσιστων). Συνεπώς ένα πλειοψηφικό ποσοστό των ψηφοφόρων τοποθετούνται με σαφήνεια στη δεξιά και την κεντροδεξιά όχθη του ιδεολογικού χάρτη και πάντως απέναντι από την Αριστερά και την Κεντροαριστερά.
Αντίστροφα, όσοι τοποθετούνται με σαφήνεια σε Αριστερά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Μέρα25) αποτελούν το 19,9%. Στο ποσοστό αυτό έχει συνυπολογιστεί ότι το 18% των αναποφάσιστων (από το 21,5% – δημοσκόπηση ALCO Νοεμβρίου), δηλαδή το 4,1% του εκλογικού σώματος, αυτοπροσδιορίζονται ως Κεντροαριστεροί και Αριστεροί. Συνεπώς στην απέναντι όχθη των Δεξιών και Κεντροδεξιών ψηφοφόρων (που αποτελούν το 44%) αθροίζονται γύρω 20% των ψηφοφόρων της Αριστεράς.
Η περίπτωση ΠΑΣΟΚ
Ιδιόρρυθμη περίπτωση αποτούν οι σημερινοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, όσοι δηλαδή παραμένουν στο κόμμα, μετά τα δύο μεταναστευτικά ρεύματα: του 2015 προς τον ΣΥΡΙΖΑ και του 2019 προς τη Νέα Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν ποιοτικά στοιχεία της σημερινής ιδεολογικής σύνθεσης του ΠΑΣΟΚ. Από τις υφιστάμενες δημοσιευμένες αναλύσεις των δημοσκόπων, φαίνεται ότι σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ έχει κεντροαριστερό προφίλ, δεδομένου ότι πολύ μεγάλο μέρος από αυτούς συμμερίζεται την ιδέα μιας “ενιαίας κεντροαριστεράς” (Metron Analysis). Δεν υπάρχουν, επίσης, σαφή πρόσφατα στοιχεία που να δείχνουν μεγάλο ποσοστό “κεντροδεξιών” ψηφοφόρων μέσα στο σημερινό ΠΑΣΟΚ – που αυτοπροσδιορίζεται ως κόμμα της κεντροαριστεράς / σοσιαλδημοκρατίας. Υπάρχει ωστόσο μια περιοχή “παραδοσιακό κέντρο” στο ιδεολογικό φάσμα ΠΑΣΟΚ, αν και τα ποσοστά αυτοπροσδιορισμού ως “κεντρώος ψηφοφόρος που ψηφίζει ΠΑΣΟΚ” δεν είναι ξεκάθαρα από τις διαθέσιμες δημοσκοπήσεις και πάντως οι αναλυτές τα εκτιμούν ως μειψηφικό ποσοστό.
Συνεπώς, οι Σοσιαλδημοκράτες -Κεντροαριστεροί ψηφοφόροι αποτελούν το 13,71% του εκλογικού Σώματος, ποσοστό στο οποίο έχει συνυπολογιστεί το 2,8% (από το 4,1% του αναποφάσιστων ψηφοφόρων που αυτοπροσδιορίζονται Κεντροαριστεροί) που τους τοποθετήσαμε παραπάνω και στην Αριστερά – Κεντροαριστερά. Όπως επίσης και τμήμα του 4,7% που είναι οι αναποφάσιστοι οι οποίοι δηλώνουν (μη Κεντροριστεροί) Κεντρώοι, τους οποίους διεκδικεί και η Νέα Δημοκρατία. Με άλλα λόγια τους Σοσιαλδημοκράτες του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαμε να τους δούμε σε μια βάρκα στη μέση του ποταμού που κινείται προς της Αριστερή όχθη, με αρκετούς να πηδάνε για να κολυμπήσουν προς την Κεντροδεξιά όχθη.
Όπως και να έχει, στο συνολικό ιδεολογικοπολιτικό χάρτη, το Αριστερό και Κεντροαριστερό ρεύμα στην Ελλάδα (αν αυθαίρετα συνυπολογίσουμε το Όλον ΠΑΣΟΚ) φαίνεται ότι υπολείπεται του Δεξιού – Κεντροδεξιού τουλάχιστον κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Στις παραπάνω εκτιμήσεις δεν τοποθετήσαμε στον χάρτη το ΚΚΕ, (8,49%) που αποτελεί την παλαιοκομμουνιστική συνισταμένη, η οποία αν και στρατεύεται απέναντι στα δεξιά – κεντροδεξιά κόμματα, δεν συμπλέει ούτε με τα Αριστερά – Κεντροαριστερά για λόγους ιδεολογικής καθαρότητας και κομματικής ιδιοτέλειας. Θα μπορούσαμε να το φανταστούμε στην Αριστερή μεν όχθη, αλλά κάπου ψηλά … στα βουνά. Και φυσικά δεν τοποθετήσαμε τα μικρότερα κομματίδια είτε Χριστιανορατσιστικά είτε “επαναστατικά” που επιβιώνουν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής.
ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥΝΔ: 28,99%
ΠΑΣΟΚ: 13,71%
Ελληνική Λύση: 10,31%
Πλεύση Ελευθερίας: 9,54%
ΚΚΕ: 8,49%
ΣΥΡΙΖΑ: 5,34%
Φωνή Λογικής: 4,26%
ΜέΡΑ25: 3,56%
Νίκη: 1,76%
Νέα Αριστερά: 1,46
(ΠΗΓΗ: dimoskopiseis.gr)
ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΕΔΡΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ
ΚόμμαΈδρεςΝΔ 122
ΠΑΣΟΚ 44
Ελληνική Λύση 33
Πλεύση Ελευθερίας 31
ΚΚΕ 27
ΣΥΡΙΖΑ 17
Φωνή Λογικής 14
ΜέΡΑ25 12
ΠΟΣΟΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΩΝΔεξιοί 7%
Κεντροδεξιοί 23%
Κεντρώοι 23%
Κεντροαριστεροί 13%
Αριστεροί 5%
“Τίποτα” 23%
ΔΞ/ΔΑ 6%
(ΠΗΓΗ: ALCO -3/11/25)
Το πολιτικό αποτύπωμα
Με βάση αυτά τα δημοσκοπικά ευρήματα – και εφόσον δεν συμβεί ένας πολιτικός “σεισμός” που θα ανατρέψει τα πάντα – ο δρόμος προς τις εκλογές (όσο και αν η κάλπη είναι “γκαστρωμένη”, που έλεγε ο αείμνηστος Φλωράκης) μας εμφανίζει κάποια δεδομένα:
Η Νέα Δημοκρατία (~28–29%) είναι αυτή τη στιγμή η κυρίαρχη πολιτική δύναμη και απολαμβάνει σημαντική επιρροή, μακράν των ποσοστών των αντιπάλων της. Τοποθετείται στην Κεντροδεξιά, αλλά έχει στις τάξεις της ένα ισχυρό δεξιό πυρήνα, ενώ γνωρίζει απώλειες από δεξιότερα αυτής πολιτικά κόμματα, την Ελληνική Λύση και τη Φωνή Λογικής. Παράλληλα, ένα δυσαρεστημένο ποσοστό Κεντρώων ψηφοφόρων που τη στήριξαν εκλογικά τοποθετείται σήμερα στος αναποφάσιστους. Συνεπώς, για να αποκτήσει αυτοδύναμη πλειοψηφία θα χρειαστεί να επαναπατρίσει τους Κεντρώους ψηφοφόρους που μετακινήθηκαν στους αναποφάσιστους (4,7%) και επιπλέον να αποσπάσει ψηφοφόρους από την Ελληνική Λύση, τη Φωνή Λογικής, αλλά και κάποιους νέους ναυαγούς του ΠΑΣΟΚ, αν ο καπετάνιος του στρέψει οριστικά το καράβι στην Αριστερή όχθη. Το όλο εγχείρημα θα γίνει πιό δύσκολο αν ο Αντώνης Σαμαράς συγκροτήσει κόμμα, με αποτέλεσμα ο κ. Μητσοτάκης να πρέπει να προσφύγει σε σειρά εκλογικών διλημματικών αναμετρήσεων ή σε κάποια πολιτική συνεργασία συγκυβέρνησης, άγνωστης ιδεολογικής επιρροής τη στιγμή αυτή.
Η Αριστερά και η Κεντροαριστερά δεν μπορεί να συγκροτήσει κυβέρνηση. Ακόμα και η δημιουργία κόμματος Τσίπρα θα αποτελεί ένα μειοψηφικό σύστημα που, με την προϋπόθεση διάλυσης των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, θα επιχειρήσει να διεκδικήσει κάποια θέση ανάμεσα στο 3 και το 4 της εκλογικής κατάταξης. Η Αριστερά και η Κεντροαριστερά θα μπορούσε να αποτελέσει θεωρητικά αξιόλογο πόλο μελλοντικής διεκδίκησης εξουσίας αν Τσίπρας, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Μέρα25 και Κωνσταντοπούλου συμφωνούσαν στην επανασυγκόληση του ΣΥΡΙΖΑ του 2015, αθροίζοντας ποσοστά της τάξης του 20%. Υπάρχουν όμως αυτές οι προϋποθέσεις; Από όσα παρακολουθούμε, είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για τρείς λόγους: Πρώτον μάλλον απίθανο να τα βρούν μεταξύ τους, δεύτερον, είναι νοπές οι μνήμες της διακυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης Τσίπρα (που οδήγησαν άλλωστε και στη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ) και τρίτον, δεν υπάρχει Αριστερό ρεύμα στην Ελλάδα, ούτε άνεμος Αριστερής αλλαγής στην Ευρώπη σήμερα. Αντίθετα, το εκκρεμές κινείται προς την ακροδεξιά.
Μαθηματικά και θεωρητικά, πολλά θα μπορούσαν να συμβούν – κάτι σαν ντέρμπι Κεντροαριστεράς με τη ΝΔ – αν το ΟΛΟΝ ΠΑΣΟΚ συμμετείχε σε αυτές τις διεργασίες, συνεισφέροντας το δικό του 13,5% σε ένα Κεντροαριστερό Συνασπισμό της μαθηματικής τάξης του 30 – 33% και ο Συνασπισμός κατέβαινε με στόχο την πρώτη θέση στις εκλογές και επιδίωξη του bonus εδρών. Πράγμα πολιτικά δύσκολο, γιατί δεν συντρέχουν συνθήκες σύμπλευσης (αλλά, κυρίως, λαϊκής αποδοχής) όλων αυτών των αλληλοκατηγορούμενων κομμάτων και περσόνων της Αριστερής και Κεντροαριστερής αντιπολίτευσης. Και βεβαίως δεν υφίσταται ούτε “ρεύμα ανατροπής” ούτε και το ανάλογο κλίμα του 1989 που οδήγησε στην πτώση του Ανδρέα Παπανδρέου και στη συγκρότηση κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου