Και τη στιγμή που η Ευρώπη βρισκόταν ήδη αντιμέτωπη με ένα τοξικό κοκτέιλ γεωπολιτικών και εσωτερικών κινδύνων – από τον πόλεμο του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία και τις εμπορικές απειλές του Ντόναλντ Τραμπ, μέχρι την καλπάζουσα άνοδο του ακροδεξιού λαϊκισμού σε όλη την ήπειρο- ήρθε και η βόμβα της Γαλλίας. Η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ και η μόνη πυρηνική της δύναμη, βυθίστηκε σε βαθιά πολιτική αναταραχή.
Η γαλλική κυβέρνηση κατέρρευσε για άλλη μια φορά (αυτή τη φορά έχοντας διαρκέσει λιγότερο από μία ημέρα) τρομάζοντας τις αγορές με την προοπτική νέων εκλογών που θα μπορούσαν να φέρουν την ακροδεξιά πιο κοντά από ποτέ στην εξουσία.
Στις Βρυξέλλες και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αξιωματούχοι και διπλωμάτες εξέφρασαν τους φόβους ότι η ηγεσία του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν σε διεθνή ζητήματα όπως η Ουκρανία και η Γάζα θα αποδυναμωθεί μοιραία. Κάποιοι ανησυχούσαν ότι ολόκληρη η οικονομία της ευρωζώνης μπορεί σύντομα να βρεθεί σε κίνδυνο ως αποτέλεσμα.
«Η Γαλλία είναι πολύ μεγάλη για να αποτύχει, οπότε αυτή η ατελείωτη πολιτική αστάθεια θέτει σε κίνδυνο ολόκληρη την ευρωζώνη», δήλωσε -μιλώντας στον Politico- ένας διπλωμάτης από χώρα της ΕΕ. «Είναι το κύριο θέμα σε όλες τις συζητήσεις στους διαδρόμους σήμερα». Κι όχι άδικα…
Η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κορυφαίος παίκτης στην G7, η μόνη πυρηνική δύναμη της ΕΕ και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Εξίσου σημαντικό, επί Μακρόν υπήρξε μια πολιτική δύναμη που οδηγούσε τις υποθέσεις της ΕΕ, με την οποία μπορούσε να συγκριθεί μόνο η ισχύς της Γερμανίας.
Ταυτόχρονα, ο Μακρόν προσπαθούσε να αποκρούσει την απειλή του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού (Rassemblement National – RN), ο οποίος προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις, ενώ αντιμετώπιζε το μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας.
Όμως, οι κυβερνήσεις του δεν μπόρεσαν να περάσουν μέτρα για τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών μέσω του κοινοβουλίου. Ένα παρατεταμένο πολιτικό αδιέξοδο αυξάνει όλο και περισσότερο την πιθανότητα νέων βουλευτικών εκλογών πριν από το τέλος του έτους, φέρνοντας επιπλέον μήνες αβεβαιότητας.
Ορισμένοι παρατηρητές σκέφτονται τώρα ακόμη και την πρόωρη παραίτηση του Μακρόν από την προεδρία. Η θητεία του λήγει το 2027.
Κάθε ένα από αυτά τα αποτελέσματα θα άνοιγε την πόρτα για το ακροδεξιό κόμμα Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λε Πεν να αποκομίσει μεγάλα κέρδη, ανατρέποντας δυνητικά την ευρωπαϊκή πολιτική και εξαπολύοντας ένα κύμα αστάθειας. Κύρια μεταξύ των ανησυχιών που εξέφρασαν οι διπλωμάτες της ΕΕ και οι αξιωματούχοι στις εθνικές πρωτεύουσες ήταν ο κίνδυνος για την ευρωζώνη.
Πολιτικός επικήδειος
Στις Βρυξέλλες, ορισμένοι διπλωμάτες της ΕΕ γράφουν ήδη ιδιωτικά τον πολιτικό επικήδειο του Μακρόν. Έχοντας ανέλθει στην εξουσία το 2017 και διαταράξει το κατεστημένο της γαλλικής πολιτικής, είπαν, τώρα φαίνεται «κουτσή πάπια», με φθίνουσα επιρροή στις Βρυξέλλες.
Ένας δεύτερος διπλωμάτης της ΕΕ μίλησε για την «κληρονομιά» του Μακρόν ως ενός ισχυρού στοχαστή που είχε δημιουργήσει πολλές ιδέες για να οδηγήσει την αλλαγή στην Ευρώπη και ο οποίος είχε πείσει άλλους ηγέτες να υιοθετήσουν ορισμένες από αυτές. Η έννοια της «στρατηγικής αυτονομίας» — καθιστώντας την ΕΕ πιο αυτάρκη οικονομικά και στην άμυνα — γεννήθηκε πριν από χρόνια στο Παρίσι, σημείωσε ο διπλωμάτης.
Με τον Πρόεδρο Τραμπ να απομακρύνει τώρα τις ΗΠΑ από την Ευρώπη, είναι μια ιδέα που έχει ωριμάσει στις Βρυξέλλες. «Δεν είναι πολλοί οι ηγέτες που είναι πρόθυμοι και ικανοί να σκέφτονται πέντε ή και δύο χρόνια μπροστά», είπε ο διπλωμάτης. «Ήταν τόσο καλός στο να το κάνει αυτό».
Ο Μακρόν, φυσικά, εκλέχθηκε για να παραμείνει στο αξίωμα μέχρι το 2027, και παρά τις εικασίες δεν έχει δώσει καμία ένδειξη ότι θα παραιτηθεί. Ωστόσο, αν παραμείνει, η αναταραχή στο Παρίσι σημαίνει ότι η γαλλική επιρροή στις συζητήσεις και την ανάπτυξη πολιτικής της ΕΕ είναι πιθανό να μειωθεί.
Οι συζητήσεις μεταξύ των υπουργών Οικονομικών για τον προϋπολογισμό της ΕΕ θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τη Γαλλία να διαμορφώσει, για παράδειγμα, εάν μπορούσε να στέλνει με συνέπεια τον ίδιο υπουργό σε συναντήσεις με τους ομολόγους του στις Βρυξέλλες, είπε ο διπλωμάτης. Αλλά οι επανειλημμένες ανακατατάξεις προσωπικού στο Παρίσι καθιστούν πολύ πιο δύσκολο για τη γαλλική θέση να έχει ισχύ.
Πρόωρες εκλογές, από την άλλη πλευρά, θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τον επόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ. Οι εθνικές κυβερνήσεις που συζητούσαν τον προϋπολογισμό είχαν ορίσει μια ανεπίσημη προθεσμία για να καταλήξουν σε συμφωνία πριν από τις γαλλικές εκλογές του 2027, δεδομένου του κινδύνου ότι η Λε Πεν θα μπορούσε να πολιτικοποιήσει και τελικά να εκτροχιάσει τη συζήτηση, είπε ο κυβερνητικός αξιωματούχος της ευρωζώνης που αναφέρθηκε παραπάνω.
Ένας Γάλλος αξιωματούχος από το γραφείο ενός απερχόμενου υπουργού αναγνώρισε το πρόβλημα. «Αυτό αφήνει τη Γαλλία απούσα σε μια εποχή που η Ρωσία κάνει εισβολές σε ευρωπαϊκά εδάφη, [που] η Κίνα έχει απίστευτη βιομηχανική υπερπροσφορά, και [που] οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τραμπ συνεχίζουν να κάνουν ανόητα πράγματα», δήλωσε το άτομο. «Πιστεύω ότι η ηγεσία της Γαλλίας θα λείψει. Είναι αδύνατο για τη Γαλλία να προσφέρει αυτό που έχει να προσφέρει υπό αυτές τις συνθήκες».
Έπειτα, υπάρχει το ερώτημα «τι ή ποιος», έρχεται στη συνέχεια. Εάν ο Μακρόν προκαλέσει νέες εκλογές, η γαλλική ακροδεξιά αναμένεται να κερδίσει, αν και το ποσοστό του RN στις δημοσκοπήσεις παρέμεινε σε γενικές γραμμές σταθερό στο περίπου 30% έως 32% από τις βουλευτικές εκλογές του 2024.
Η ακροδεξιά της Ευρώπης έχει ενθαρρυνθεί από τους αγώνες του Μακρόν, ακόμη και πριν από την κατάρρευση της κυβέρνησης της Δευτέρας. Η Λε Πεν, η νονά του Εθνικού Συναγερμού, πανηγύρισε τη νίκη του δεξιού-λαϊκιστή Αντρέι Μπάμπις στις εκλογές του περασμένου Σαββατοκύριακου στην Τσεχική Δημοκρατία — και χρησιμοποίησε την κρίση της Δευτέρας για να επαναλάβει τις εκκλήσεις της για νέες εκλογές.
Ο Γκερτ Βίλντερς, ο βετεράνος Ολλανδός ακροδεξιός εμπρηστής που κέρδισε τις περισσότερες έδρες στις τελευταίες εκλογές στην Ολλανδία, είχε μια προειδοποίηση για «όλους τους παλιούς ηγέτες», συμπεριλαμβανομένου του Μακρόν, νωρίτερα φέτος: «Η εποχή σας τελείωσε».
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου