Εάν το “η καλή μέρα από το πρωΊ φαίνεται”, τότε η φερόμενη ως πρόθεση παλαιόθεν των πολιτικών ηγεσιών του ΥΠΕΘΑ τα προηγούμενα χρόνια να κλείσουν συμφωνία προμήθειας του ισραηλινού τυφεκίου Tavor, τη βάπτισή του σε “εθνικό τυφέκιο” και το στήσιμο γραμμής παραγωγής στην Ελλάδα, δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στην προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας να δοθεί επίφαση νομιμοφάνειας διά της οργάνωσης “κάτι σαν διαγωνιστική διαδικασία” για μια κατά τα άλλα προαποφασισμένη προμήθεια, διεξήχθησαν το προηγούμενο δίμηνο δοκιμές του τυφεκίου από στελέχη του Στρατού Ξηράς.
Το πρόβλημα για τα σχέδια αυτά είναι ότι η εικόνα που καταφέραμε να αποσπάσουμε από στρατιωτικούς αξιωματούχους που είτε συμμετείχαν ενεργά είτε παρακολούθησαν υπηρεσιακά τη διαδικασία, οι εντυπώσεις που έχει αφήσει το τυφέκιο δεν δικαιολογούν τον… φανατισμό με τον οποίο επιδιώκεται η ολοκλήρωση της συμφωνίας.
Σαν να μην έφταναν οι γενικώς μέτριες εντυπώσεις που σε καμία περίπτωση δεν θα δικαιολογούσαν την επένδυση σε βάθος δεκαετίας τουλάχιστον ποσού που υπερβαίνει μια εκατοντάδα εκατομμύρια ευρώ, την “έκπληξη” του τη φύλαγε για το τέλος…
Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες, στη δοκιμασία κατά την οποία τα υποψήφια τυφέκια πετάγονται από ύψος 1,5 μέτρου, ασφαλισμένα, ώστε να διασφαλιστεί ότι σε περίπτωση που συμβεί για οποιονδήποτε λόγο σε κάποιο θέατρο επιχειρήσεων δεν θα θρηνήσουμε απώλειες από φίλια πυρά, το τυφέκιο Tavor εκπυρσοκρότησε, αποτυγχάνοντας.
Παρότι η πληροφορία προέρχεται από αξιόπιστη στρατιωτική πηγή, πάσα διευκρίνιση εκ μέρους των χερσαίων δυνάμεων της χώρας θα ήταν καλοδεχούμενη. Στελέχη του Στρατού Ξηράς που δραστηριοποιούνται… πέραν επιτελείων, αστικών κέντρων και άλλων πέραν των επιχειρησιακών “ανησυχιών” τα οποία μίλησαν με το DP, εξέφρασαν με μετριοπαθή και αρκούντως διπλωματικό τρόπο τη διαφωνία τους για τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η διαδικασία.
Κυρίως όμως επικρατεί ενόχληση, διότι αυτό που εισπράττεται από τα απλά αλλά μάχιμα στελέχη, είναι ότι η εμπλοκή των επιχειρησιακών στόχο δεν έχει τη διαπίστωση της καταλληλότητας κάθε υποψηφιότητας, αλλά την προσθήκη μανδύα νομιμοποίησης αποφάσεων που έχουν ληφθεί παρασκηνιακά, με βάση κριτήρια που ενίοτε προσπερνούν ακόμα και την αποκαλούμενη ως “διπλωματία των εξοπλισμών”.
Τονίστηκε ότι ακολουθήθηκαν διαδικασίες ΝΑΤΟ και ουδεμία συμμαχική – δυτική χώρα το έχει επιλέξει. Καταληκτικά, πρόσθεταν το εξής απλό και λογικό: Εάν πρέπει να συνεργαστούμε στον εν λόγω τομέα με συγκεκριμένη χώρα για λόγους “υψηλής πολιτικής”, πώς εξηγείται η εμμονή με ένα τυφέκιο που εγκαταλείπεται από τη χώρα προέλευσής του και δεν επιχειρούμε να συμμετάσχουμε στη νέα του επιλογή που θα είναι εξ ορισμού καλύτερη και καταλληλότερη;
Αυτό δεν αποτελεί εξοπλιστική διπλωματία και δείχνει να υποκρύπτει άλλα κριτήρια και κίνητρα, με τα περί εξοπλιστικής διπλωματίας να αποτελούν προσχηματικές αναφορές με στόχο να δοθεί διάσταση στην επιλογή η οποία απλώς δεν υπάρχει.
Ή αν έχει υιοθετηθεί στην πορεία, δεν αφορά Επιτελεία και Όπλα, αλλά τις προτεραιότητες και τις επιλογές τρίτων, που επιθυμούν να λανσάρουν σωστά επικοινωνιακά την όλη προσπάθεια.
Τονίζοντας ότι ένα τυφέκιο στην τεχνολογία που ενσωματώνει δεν είναι και… πυρηνική φυσική, αν και δεν συμφώνησαν με το επιχείρημα του DP περί προτεραιότητας, διότι αν αφεθεί το πρόβλημα δεν πρόκειται ποτέ να αντιμετωπιστεί (σ.σ. κατανοητό…), δήλωσαν ότι η μη εμπλοκή των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ) σε μια προσπάθεια για να προκύψει πραγματικό “εθνικό τυφέκιο”, θα συνιστά μια ακόμα χαμένη ευκαιρία.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου