Τιερί Μεϊσάν
Ο Δυτικός Τύπος εξακολουθεί να υποστηρίζει τις διεθνικές χρηματοοικονομικές ελίτ και να επιχειρεί να δυσφημίσει τις πράξεις του προέδρου Τραμπ. Αυτή η στάση δυσχεραίνει τη κατανόηση της προόδου που επιχειρήθηκε προς την ειρήνη στη Συρία.
Ο Τιερί Μεϊσάν εξετάζει τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε μηνών και τις ταχείς προελάσεις που σημειώθηκαν στο έδαφος.
Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία) | 7 Αυγούστου 2018
ΕΛΛΗΝΙΚΆ ENGLISH FRANÇAIS ESPAÑOL ITALIANO РУССКИЙ TÜRKÇE
Με σύνεση και αποφασιστικότητα η Ρωσική Ομοσπονδία και ο πρόεδρος Τραμπ θέτουν μόνιμα τέρμα στην κυριαρχία του κόσμου από διακρατικά συμφέροντα.
Πεπεισμένος ότι η ισορροπία των δυνάμεων δεν εξαρτάται από τις οικονομικές αλλά από τις στρατιωτικές ικανότητές τους, ο πρόεδρος Πούτιν έχει βεβαίως αποκαταστήσει το βιοτικό επίπεδο των συμπολιτών του, αλλά ανέπτυξε τον Κόκκινο Στρατό πριν να τους εμπλουτίσει. Την 1η Μαρτίου, αποκάλυπτε στον κόσμο τα κύρια όπλα του οπλοστασίου του και την έναρξη του προγράμματος οικονομικής ανάπτυξης του.
Τις ημέρες που ακολούθησαν, ο πόλεμος επικεντρώθηκε στην Ανατολική Γκούτα. Ο ρώσος αρχηγός του επιτελείου, στρατηγός Valeri Gerasimov, τηλεφώνησε στον Αμερικανό ομόλογό του, στρατηγό Joseph Dunford. Του ανάγγειλε ότι σε περίπτωση αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης, οι ρωσικές δυνάμεις θα είχαν ως στόχο τα 53 αμερικανικά πλοία στη Μεσόγειο και το Κόλπο, συμπεριλαμβανομένων των 3 πυρηνικών αεροπλανοφόρων τους. Προπαντός, τον προέτρεψε να ενημερώσει τον πρόεδρο Τραμπ για τις νέες στρατιωτικές ικανότητες της χώρας του.
Εντέλει, οι Ηνωμένες Πολιτείες άφησαν τον Συριακό Αραβικό Στρατό και μερικούς Ρώσους φαντάρους να απελευθερώσουν την Γκούτα από τους τζιχαντιστές που την είχαν καταλάβει.
Μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο προσπάθησε να προλάβει τα γεγονότα με τη διοργάνωση της «υπόθεσης Skripal»: εάν η τρέχουσα παγκόσμια τάξη καταρρέει, έπρεπε να αποκατασταθεί η ρητορική του Ψυχρού Πολέμου με αντιπάλους τους καλούς καουμπόηδες και τις κακές ρωσικές αρκούδες.
Τον Ιούνιο, όταν ο συριακός στρατός, υπό την υποστήριξη της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας, μετακινιόταν προς τα νότια, η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιορδανία προειδοποίησε τους τζιχαντιστές ότι από τούδε και στο εξής θα πρέπει να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, χωρίς βοήθεια ή υποστήριξη από το Πεντάγωνο και τη CIA.
Στις 16 Ιουλίου στο Ελσίνκι, οι πρόεδροι Πούτιν και Τράμπ προχώρησαν πολύ περισσότερο. Μίλησαν για το θέμα της ανοικοδόμησης, δηλαδή για τις πολεμικές ζημιές. Ο Ντόναλντ Τραμπ, το γράφουμε σε αυτή τη στήλη εδώ και δύο χρόνια, αντιτίθεται στην πουριτανική ιδεολογία, στον χρηματοοικονομικό καπιταλισμό και στο προκύπτοντα ιμπεριαλισμό. Πιστεύει ορθά ότι η χώρα του δεν πρέπει να υπομείνει τις συνέπειες των εγκλημάτων των προκατόχων του, των οποίων και ο λαός του ήταν θύμα. Ισχυρίζεται ότι τα εγκλήματα αυτά διαπράχθηκαν με την υποκίνηση και για το κέρδος των διεθνικών χρηματοοικονομικών ελίτ. Κατά συνέπεια, θεωρεί ότι εναπόκειται σε αυτούς να πληρώσουν, ακόμη και αν κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς να τους υποχρεώσει.
Οι δύο πρόεδροι συμφώνησαν επίσης να διευκολύνουν την επιστροφή των προσφύγων. Με τον τρόπο αυτό, ο Ντόναλντ Τραμπ αντέστρεψε τη ρητορική του προκατόχου του, σύμφωνα με την οποία είχαν φύγει λόγω της «καταστολής της δικτατορίας» και όχι λόγω της εισβολής των τζιχαντιστών.
Ενώ στο νότο της χώρας, οι τζιχαντιστές τράπηκαν σε φυγή με τη σειρά τους μπροστά από τις συριακές και ρωσικές δυνάμεις, και ενώ μερικές απελπισμένες μονάδες του Ντάες διέπραξαν αδιανόητες φρικαλεότητες, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και ο Αρχηγός του ρωσικού Επιτελείου, Valeri Gerasimov, πραγματοποιούσαν μια περιοδεία στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Έγιναν δεκτοί όσο το δυνατόν πιο διακριτικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγματι, σύμφωνα με τον δυτικό λόγο, ο στρατηγός Γκερασιμόφ είναι ένας κατακτητής που εισέβαλε και προσάρτησε την Κριμαία. Ως εκ τούτου, του απαγορεύεται να εισέλθει στην Ένωση, την αυτοαποκαλούμενη υπερασπίστρια του "κράτους δικαίου". Δυστυχώς, καθώς παραήταν αργά για να αφαιρέσει το όνομά του από τον κατάλογο των κυρώσεων, η ΕΕ αποφάσισε να κλείσει τα μάτια της σχετικά με τις «μεγάλες αρχές» της και να αφήσει εξαιρετικά να εισέλθει ο ήρωας της επανένωσης Κριμαίας - Ρωσίας. Η ντροπή που κατέλαβε τους ηγέτες της Δυτικής Ευρώπης ενώπιον της υποκρισίας τους εξηγεί την απουσία επίσημων φωτογραφιών των ακροάσεων που έγιναν με τη ρωσική αντιπροσωπεία.
Σε όλους τους συνομιλητές της, η ρωσική αντιπροσωπεία συνόψισε ορισμένες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του Ελσίνκι. Με σύνεση απέφυγε να απαιτήσει λογοδοσία για το ρόλο του κάθε κράτους κατά τη διάρκεια του πολέμου και τους κάλεσε αντίθετα να βοηθήσουν για το τέλος του: απόσυρση των ειδικών δυνάμεων, παύση του μυστικού πολέμου, απόσυρση της βοήθειας στους τζιχαντιστές, επιστροφή των προσφύγων, άνοιγμα των πρεσβειών. Διαβεβαίωσε μεταξύ άλλων ότι ο καθένας θα μπορούσε να συμμετάσχει στην ανοικοδόμηση χωρίς αποκλεισμό.
Μόλις έφυγε η αντιπροσωπεία, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν έβαλαν αφελώς να ερωτηθεί το Πεντάγωνο αν ήταν αλήθεια ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ήθελε να πληρώσουν ορισμένες δι-εθνικές εταιρείες (KKR, Lafarge, κλπ) -απλά για να σπείρουν ζιζάνια στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Αυτή η στάση του προέδρου Μακρόν, πρώην τραπεζικού στελέχους, είναι ακόμη πιο λυπηρή μετά το γεγονός ότι είχε επιμείνει να συμβολίζει την καλή πίστη του, παρέχοντας 44 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας προς το συριακό πληθυσμό, διανεμημένης από το ρωσικό στρατό.
Στη Μέση Ανατολή, το ταξίδι της ρωσικής αντιπροσωπείας καλύφθηκε περισσότερο από τα ΜΜΕ. Οι Λαβρόφ και Γερασίμοφ μπόρεσαν να ανακοινώσουν τη δημιουργία πέντε επιτροπών για την επιστροφή των προσφύγων. Η καθεμία, στην Αίγυπτο, το Λίβανο, την Τουρκία, το Ιράκ και την Ιορδανία, περιλαμβάνει εκπροσώπους του κράτους υποδοχής και Ρώσους και Σύρους αντιπροσώπους. Κανείς δεν τόλμησε να θέσει το ερώτημα που θυμώνει: γιατί δεν δημιουργήθηκε μια τέτοια επιτροπή με την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Όσον αφορά την επαναλειτουργία των πρεσβειών, τα ΗΑΕ έχουν πάρει τα πρωτεία από τους Δυτικούς και τους συμμάχους τους, διαπραγματεύοντας την επανέναρξη της δικιάς τους.
Παρέμεναν οι ανησυχίες των Ισραηλινών για την αποχώρηση από τη Συρία των Ιρανών στρατιωτικών συμβούλων και των φιλοιρανικών πολιτοφυλακών, συμπεριλαμβανομένης της Χεζμπολάχ. Ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου πολλαπλασίασε τα αλλέ-ρετούρ στη Μόσχα και στο Σότσι για να υπερασπιστεί την υπόθεσή του. Θα θυμόμαστε ότι ο Γκερασίμομ είχε αστειευτεί για το θράσος των νικημένων Ισραηλινών που απαιτούσαν την αποχώρηση των Ιρανών νικητών. Ο Λαβρόφ, εν τω μεταξύ, απομακρύνθηκε διπλωματικά πίσω από μια άρνηση αρχής να μην παρεμβαίνει στη συριακή κυριαρχία.
Η Ρωσία έλυσε το πρόβλημα: η ρωσική στρατιωτική αστυνομία επανεγκατάστησε τις δυνάμεις του ΟΗΕ κατά μήκος των συνόρων Συρίας-Ισραήλ, από τα οποία είχαν διωχθεί πριν από τέσσερα χρόνια. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου, είχαν αντικατασταθεί από την Αλ Κάιντα, υποστηριζόμενη από την Τσαχάλ (IDF). Η Ρωσία εγκατάστησε επίσης οκτώ στρατιωτικές θέσεις παρατήρησης πίσω από τη γραμμή οριοθέτησης στο έδαφος της Συρίας. Με αυτό τον τρόπο, η Μόσχα μπορεί αμφότερα να εγγυηθεί στον ΟΗΕ και στη Συρία ότι οι τζιχαντιστές δεν θα επιστρέψουν και στο Ισραήλ ότι το Ιράν δεν θα επιτεθεί από τη Συρία.
Το Ισραήλ, το οποίο μέχρι τώρα στοιχηματούσε στην ήττα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας και περιέγραψε τον πρόεδρο της ως «χασάπη», ξαφνικά δέχθηκε μέσω της φωνής του υπουργού άμυνας του, Avigdor Lieberman, ότι η Συρία βγήκε νικήτρια από τη σύγκρουση και ότι ο πρόεδρος αλ-Άσαντ ήταν ο νόμιμος ηγέτης του. Για να δείξει την καλή του βούληση, ο Liberman βομβάρδισε μια ομάδα του Ντάες που μέχρι τώρα υποστήριζε κάτω από το τραπέζι.
Σιγά σιγά, η Ρωσική Ομοσπονδία και ο Λευκός Οίκος θέτουν σε τάξη τις διεθνείς σχέσεις και πείθουν διάφορους πρωταγωνιστές να αποσυρθούν από τον πόλεμο ή ακόμη και να ζητήσουν συμμετοχή στην ανασυγκρότηση. Από την πλευρά του, ο Συριακός Αραβικός Στρατός συνεχίζει την απελευθέρωση της επικράτειάς του. Παραμένει στον πρόεδρο Τραμπ να καταφέρει να αποσύρει τα στρατεύματά του από τα Νότια (Αλ-Τανφ) και από το Βορρά της χώρας (Ανατολικά του Ευφράτη) και στον πρόεδρο Ερντογάν να εγκαταλείψει στην τύχη τους, τους τζιχαντιστές που βρήκαν καταφύγιο στα βορειοδυτικά (Ιντλίμπ).
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου