Οι Κούρδοι συχνά αναφέρονται ως ο παράγοντας ανάσχεσης της Τουρκικής επιθετικότητας. Μια πιο προσεκτική ματιά μας θυμίζει πόσο πολύ μπορεί να μοιάζουμε.
Η προπαγάνδα επιβάλλει να τίθεται και η Ιστορία στην κλίνη του Προκρούστη προκειμένου να παραχθούν βολικά αφηγήματα τα οποία εμπεριέχουν μηνύματα με ιδιαίτερα (ισχυρό) συναισθηματικό συμβολισμό.Η στόχευση στο συναίσθημα και στον παράφορο ψυχισμό αποτελεί μια δόλια πρακτική.
Μέσω αυτής επιχειρείται να παραχθούν κίβδηλες πεποιθήσεις, ικανές να διαβρώσουν την κριτική σκέψη, να φαλκιδεύσουν τον ορθολογισμό σε όλα τα επίπεδα.
Η συνεχής επανάληψη των προκαταλήψεων αυτών προκαλεί την δημιουργία στερεοτύπων τα οποία και δεν αποβάλλονται εύκολα απο το κοινωνικό σώμα.
Μια σειρά απο τέτοια στερεότυπα ταλανίζουν την ελληνική πολιτική σκέψη στην διαδικασία προσέγγισης-ανάλυσης του Κουρδικού ζητήματος.
Απο τα ξαδέλφια μας οι Κούρδοι, απο ένα έθνος φιλικά διακείμενο πρός τον Ελληνισμό, στο οι Κούρδοι μας λήστευαν και μας έσφαζαν σε Μικρά Ασία (1922) και Κύπρο (1974), στο μας πετάλωναν-έσφαζαν (βλ. Μεσημβρινή Ρωσία-Ουκρανία 1919).
Και λέμε στερεότυπα γιατί όλα τα ανωτέρω τα οποία εμπεριέχουν μόνο ψήγματα ιστορικής αλήθειας καθώς αγνοούν βασικά στοιχεία της σύνθεσης-εξέλιξης του Κουρδικού Εθνους.
Οι Κούρδοι είναι μια απο τις μεγαλύτερες εθνικές ομάδες στον χώρο της Μέσης Ανατολής,διακριτή απο τις υπόλοιπες εθνικές ομάδες.
Το Κουρδιστάν
Οι ρίζες του πολιτισμού τους καταγράφονται στο 3000 π.χ. και με την παρουσία της δε σημάδεψαν ανεξίτηλα τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας και των όμορων περιοχών.
Ως Κουρδιστάν είθισται να ορίζεται ο γεωγραφικός χώρος όπου κατοικούν συμπαγείς ομάδες Κούρδων (βλ. Ν/Α Τουρκία,Ιράν,Ιράκ,Συρία).
Το Κουρδιστάν πέρα της γεωστρατηγικής του σημασίας (στην καρδιά της Μέσης Ανατολής) διαθέτει ένα ιδιαίτερο μεγάλο πλούτο φυσικών πόρων (πετρέλαιο,φυσικό αέριο,υδάτινοι πόροι, μεταλλεύματα, γεωργική παραγωγή).
Παρά τον φυσικό πλούτο οι Κουρδικές περιοχές αποτελούσαν το πιο παραμελημένο και υπανάπτυκτο τμήμα των χωρών στις οποίες είναι διαμοιρασμένες. Εστιάζουμε την προσοχή μας στο φυλετικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας τους στην Νοτιοανατολική Τουρκία.
Ένα μοντέλο οργάνωσης το οποίο τους επέτρεπε να επιβιώνουν στις πολύ σκληρές συνθήκες των περιοχών που κατοικούσαν.
Στενά συνδεδεμένο με την οικονομική τους δραστηριότητα το μοντέλο αυτό συνοδεύτηκε απο συχνές συγκρούσεις τόσο εντός φυλής όσο και με γειτονικές φυλές για τον έλεγχο των περιοχών στις οποίες διαβιούσαν.
Η συχνότητα και η σκληρότητα των συγκρούσεων αυτών κατέστησαν τους Κούρδους ως ένα πολεμικό έθνος(γενναίους και ικανούς πολεμιστές).
Στην κορυφή της ιεραρχίας της φυλής ο ηγέτης της, ο όποιος έχει απόλυτες εξουσίες και παίρνει όλες τις αποφάσεις που αφορούν το σύνολο της φυλής.
Το κάθε μέλος οφείλει υπακοή στον αρχηγό της φυλής που από την παράδοση «εκτελεί ταυτόχρονα χρέη εκπαιδευτή, εργοδότη, δικαστή, ηγεμόνα».
Στην επιλογή του Αρχηγού της φυλής κομβικής σημασίας παράμετρος αποτελεί η διαδοχή, η οικογενειοκρατία δηλαδή.
Παρά την αστικοποίηση των Κούρδων συνέπεια πολλών παραγόντων το φυλετικό μοντέλο επιβιώνει και σήμερα ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές.
Η δε στάση των Αρχηγών της φυλής θεωρείται καθοριστικός παράγοντας στην διαμόρφωση ή απομείωση του Κουρδικού Εθνικισμού.
Πρόσφατα ο Μουράτ Καραγιλάν (ηγετικό στέλεχος του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος-PKK) καταφέρθηκε κατά πολλών κουρδικών φυλών για την παθητική τους στάση απέναντι στον Βρώμικο πόλεμο τον οποίο εξαπέλυσε το καθεστώς της Άγκυρας κατά των Κούρδων στην Τουρκική επικράτεια.
Ίντριγκες και συνομωσίες
Η Ιστορία του Κουρδικού Έθνους και δη των Κούρδων της Τουρκίας βρίθει απο ίντριγκες,συνωμοσίες,ηρωικές στιγμές,αλληλοσυγκρούσεις καθώς και πράξεις προδοσίας.
Στον φυλετισμό, στον τοπικισμό και τον φατριασμό βρίσκονται πολλές απο τις αιτίες της καχεκτικότητας αλλά και της κακοδαιμονίας του σύγχρονου Κουρδικού κινήματος.
Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις φυλές και οι σχέσεις εκμετάλλευσης ανάμεσα στα υποτελή και τα κυρίαρχα κοινωνικά στρώματα για πολλά χρόνια έχουν διχάσει το Κουρδιστάν.
Τα αντικρουόμενα συμφέροντα πάντα υπήρξαν εμπόδιο στη συλλογική δράση. Τρανή απόδειξη τα όσα διαδραματίστηκαν και εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα ακόμα και σήμερα στο Νότιο Κουρδιστάν όπου η διαχείριση των κερδών από την εμπορία πετρελαίου αποτελούσαν και αποτελούν την βασική αιτία αντιπαράθεσης μεταξύ των φατριών Μπαρζανί(KDP)-Ταλαμπανί(PUK).
Με το καθεστώς Μπαρζανί να διάκειται εχθρικά και κατά του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος(PKK) του οποίου η επαναστατική ιδεολογία συνιστούσε και συνιστά μέγα κίνδυνο για το σύστημα εξουσίας (διαφθορά-διαπλοκή).
Ως είθισται την κουρδική αντιπαλότητα την τροφοδοτούν-εκμεταλλεύονται ξένες δυνάμεις με σκοπό να ελέγξουν τον νευραλγικό γεωγραφικό χώρο του Κουρδιστάν.
Η Ιστορία του Κουρδικού Έθνους και δη των Κούρδων της Τουρκίας βρίθει απο ίντριγκες,συνωμοσίες,ηρωικές στιγμές,αλληλοσυγκρούσεις καθώς και πράξεις προδοσίας.
Στον φυλετισμό, στον τοπικισμό και τον φατριασμό βρίσκονται πολλές απο τις αιτίες της καχεκτικότητας αλλά και της κακοδαιμονίας του σύγχρονου Κουρδικού κινήματος.
Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις φυλές και οι σχέσεις εκμετάλλευσης ανάμεσα στα υποτελή και τα κυρίαρχα κοινωνικά στρώματα για πολλά χρόνια έχουν διχάσει το Κουρδιστάν.
Τα αντικρουόμενα συμφέροντα πάντα υπήρξαν εμπόδιο στη συλλογική δράση. Τρανή απόδειξη τα όσα διαδραματίστηκαν και εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα ακόμα και σήμερα στο Νότιο Κουρδιστάν όπου η διαχείριση των κερδών από την εμπορία πετρελαίου αποτελούσαν και αποτελούν την βασική αιτία αντιπαράθεσης μεταξύ των φατριών Μπαρζανί(KDP)-Ταλαμπανί(PUK).
Με το καθεστώς Μπαρζανί να διάκειται εχθρικά και κατά του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος(PKK) του οποίου η επαναστατική ιδεολογία συνιστούσε και συνιστά μέγα κίνδυνο για το σύστημα εξουσίας (διαφθορά-διαπλοκή).
Ως είθισται την κουρδική αντιπαλότητα την τροφοδοτούν-εκμεταλλεύονται ξένες δυνάμεις με σκοπό να ελέγξουν τον νευραλγικό γεωγραφικό χώρο του Κουρδιστάν.
Το ΡΚΚ
Το PKK δημιουργήθηκε ως αντίδραση στην καταπιεστική πολιτική της Τουρκίας κατά των Κούρδων.
Ο παντουρκισμός το κυρίαρχο δόγμα της πολιτικής της σύγχρονης Τουρκίας, η απόλυτη κυριαρχία δηλ. της τουρκικής εθνικής ταυτότητας νομοτελειακά στερούσε απο τους Κούρδους την εθνική και πολιτιστική τους ταυτότητα.
Ομως ως Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κόμμα στρέφονταν και κατά εκείνων των δομών της Κουρδικής κοινωνίας οι οποίες και επέτρεπαν στην Τουρκία να ασκεί ηγεμονία κατά του Κουρδικού λαού.
Ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας του PKK στράφηκε κατά των δύο αυτών παραγόντων οι οποίοι λειτουργούν ανασχετικά στην προσπάθεια δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους και απελευθερωσης των Κούρδων.
Το ΡΚΚ διαχρονικά έχει την υποστήριξη των αγροτών, της μικροαστικής τάξης, της αστικής τάξης των πόλεων.
Η κύρια πηγή δύναμης του όμως ήταν και είναι τα φτωχά αγροτικά κοινωνικά στρώματα.
Οτζαλάν
Ο ιδρυτής και ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν έγινε πολύ γρήγορα σύμβολο αυτής της εξέγερσης των Κούρδων.
Η λειτουργία του PKK ήταν εστιασμένη στο πρόσωπο του Οτζαλάν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παραχθεί μια προσωποκεντρική δομή εξουσίας.
Η λατρεία πρός το πρόσωπο του ξεπέρασε τα στενά όρια του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος επιτρέποντας του να καταστεί σύμβολο του Κουρδικού Εθνους.
Πολλοί διαχρονικά κατηγορούν το PKK πως έχει αναχθεί σε συγκεντρωτικό μόρφωμα το οποίο και λειτουργεί κυριαρχικά πρός τους υπόλοιπους πολιτικούς κουρδικούς σχηματισμούς.
Θα πρέπει να τονισθεί πως η πειθαρχεία ή η τυφλή υπακοή στις αρχές του Κόμματος ήταν αυτή που έχει καταστήσει το PKK αποτελεσματικό σε όλα τα επίπεδα.
Παράλληλα δε θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν και οι συνθήκες που επικρατούν στις κατ’ ευφησμόν δημοκρατικές χώρες στις οποίες και δραστηριοποιείται πολιτικά και στρατιωτικά.
Σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του PKK διαδραμάτισαν οι πυρήνες που σχηματίστηκαν στην Ευρώπη απο μέλη του, τα οποία κατέφυγαν εκεί καταδιωκόμενα απο το τουρκικό καθεστώς.
Οι πυρήνες αυτοί πολύ γρήγορα εξελίχθηκαν σε ένα πειθαρχημένο υποστηρικτικό δίκτυο τοπικών οργανώσεων σε όλα τα επίπεδα.
Η επόμενη μέρα μετά την παράδοση του Οτζαλάν στις τουρκικές αρχές ασφαλείας ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και επώδυνη για το PKK.
Η τυφλή υποταγή των μελών του στις εντολές-διαταγές του, καθώς και μια σειρά απο ατυχείς επιλογές του ίδιου του Οτσαλάν από την φυλάκιση του έως την δίκη του έφεραν το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα στα πρόθυρα της διάλυσης.
Η διατήρηση της ενότητας του PKK, η ενίσχυση της δυναμικής του, οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Μεταξύ αυτών θα πρέπει να επισημανθούν οι δομές του στην Ευρώπη.
Η συλλογική του ηγεσία, αλλά και η Αμερικανική διπλωματία (η οποία μετά την απενεργοποίηση του επικίνδυνου για τους Αμερικανικούς σχεδιασμούς στην Μέση Ανατολή Αμπντουλλάχ Οτζαλάν) προσέγγισε το PKK ανοίγοντας δίαυλους επικοινωνίας.
Μια σημαντική αλλαγή επίσης συντελέστηκε στην πολιτική έκφραση των Κούρδων στην Τουρκία Μια σειρά απο φιλοκουρδικά πολιτικά Κόμματα στην Τουρκία (DBP,BDP,DTK,HDP) επέτυχαν πέραν απο την έκφραση της φωνής του Κουρδικού λαού-Εθνους,να καταστούν ρυθμιστικοί παράγοντες της δημοκρατικής ομαλότητας αλλά και της προσπάθειας για μια δημοκρατική μετεξέλιξη της Τουρκικής κοινωνίας.
Διεμβολίζοντας έτσι πολιτικούς χώρους,κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες οι οποίες κρατούσαν διακριτές αποστάσεις απο το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) προσέδωσαν πολιτικό πλουραλισμό και δημοκρατική πολυφωνία στο Κουρδικό γίγνεσθαι.
Η ανάδειξη επίσης μαι σειράς ισχυρών προσωπικοτήτων ,(λ.χ. Λειλά Ζανά,Σελαχατίν Ντεμιρτάς,Αχμέτ Τούρκ οι οποίοι και χαίρουν διεθνούς αναγνώρισης ) μέσω των φορέων αυτών,είχε ως αποτέλεσμα η φωνή των Κούρδων να ακούγεται πολύ δυνατά στον Ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο επηρεάζοντας σημαντικό βαθμό την λήψη αποφάσεων σχετικά με την Τουρκία και το Κουρδικό ζήτημα.
H πολιτική δράση των Κούρδων πλέον σε Τουρκία αλλά και στην Συρία οπου ενεργοποιείται το PYD (κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης-PYD παρακλάδι του PKK) χαρακτηρίζεται από την απόλυτη αναγκαιότητα της ενίσχυσης της τοπικής δημοκρατίας, την στήριξη και την υποστήριξη της με κάθε νόμιμο τρόπο.
Το δημοκρατικό αυτό περιβάλλον με την σειρά του επιτρέπει στον Κουρδικό λαό-Εθνος να θωρακιστεί σε όλα τα επίπεδα αλλα και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις υπερκερασμού της δομικής καχεκτικότητας του.
Η στρογγυλοποίηση των ιδεολογικών γραμμών (για ευνόητους λόγους) αλλά και η μεταστροφή του έγκλειστου στην φυλακή του Ιμραλί Κούρδου Εθνικού Ηγέτη Αμπντουλλάχ Οτζαλάν (απο την ιδέα του κράτους στην ιδέα της ενισχυμένης αυτονομίας) κυριαρχούν πλέον στις πολιτικές τοποθετήσεις πολλών Κούρδων πολιτικών που διάκεινται φιλικά πρός το PKK.
Παράγωγο των διαδικασιών αυτών αποτελεί η πρόταση του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού και η σχέση του με τά έθνη κράτη τις περιοχής (Συρία,Ιράκ,Ιράν,Τουρκία).
Σε αυτό το σημείο πρέπει να γίνουν τρείς επισημάνσεις.
- Πρώτη επισήμανση η Τουρκία ως έθνος-κράτος, θεμελιώθηκε (και) πάνω στις αντικουρδικές πολιτικές.
- Δεύτερη επισήμανση το Το Κουρδικό ζήτημα συνιστά την αιχμή του δόρατος της ανοιχτής παρέμβασης στην Μέση Ανατολή των ΗΠΑ στα πλαίσια των προσπαθειών της για την δημιουργία και επιβολή μιας «Νέας Διεθνούς Τάξης Πραγμάτων».
- Τρίτη επισήμανση το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα θεωρείται πλέον απο μια σειρά χωρών (Ιράκ,Ιράν,Συρία) ως μέσο ανάσχεσης της Τουρκικής επεκτατικότητας-επιθετικότητας.
Με πολύ απλά λόγια αν οι Κούρδοι επιτύχουν να ξεπεράσουν την κακοδαιμονία και την καχεκτικότητα τους μπορούμε και εμείς ως Έλληνες με τον ίδιο τρόπο.
Δυστυχώς οι λογικές της ελληνικής προσέγγισης (λογικές Προκρούστη-Κοψοχέρη) των όσων λαμβάνουν χώρα στο Κουρδικό γίγνεσθαι, αναλώνονται τις περισσότερες φορές στην ήττα-διαμελισμό της Τουρκίας.
Ο Εντυπωσιασμός για μαι ακόμη φορά κυριαρχεί της λογικής και της ευρύτερης κοινωνικής αναγκαιότητας.
Ισως γιατί τα δημοκρατικά αντανακλαστικά πολλών είναι ισχνά, ίσως γιατί η στρατευμένη πολιτική σκέψη δεν επιτρέπει να θιχτούν στην βάση τους τα κακώς κείμενα.
Δημοσίευση σχολίου