Βασίλης Κοψαχείλης*
Σε λίγες ώρες μας αποχαιρετά το 2020 και μαζί του κλείνει μια μακρά και θυελλώδης δεκαετία! Στην πραγματικότητα, δεν περίσσεψε ο χρόνος. Ήταν τα γεγονότα τέτοια που τον έκαναν να μοιάζει μακρύς και ατελείωτος.
Η δεκαετία 2001 – 2010 ήταν Εποχή ανόδου και πτώσης της Δυτικής υπεραξίας! Ξεκίνησε με αισιοδοξία – οικονομία της αγοράς παντού, παγκοσμιοποίηση, Ευρωενωσιακή ευημερία υπό κοινό νόμισμα, κ.ά. Έκλεισε επώδυνα με το φιάσκο επιβολής της νέας τάξης πραγμάτων στη Μεσοποταμία και με μια κρίση που συντάραξε την παγκόσμια οικονομία και κοινωνία.
Η δεκαετία 2011 – 2020 έμελλε να είναι θυελλώδης. Θέλω να σταθούμε σε μερικά γεγονότα που τη σημάδεψαν και τα οποία ενδεχομένως να μας ταλαιπωρήσουν και την ερχόμενη δεκαετία.
Αραβική Άνοιξη
Ολόκληρος ο χώρος από τον Ινδικό Ωκεανό ως το Μαρόκο αποτελεί μια ανολοκλήρωτη περιοχή, με λαούς που εξακολουθούν να ψάχνουν τον δικό τους δρόμο στην παγκόσμια ιστορία.
Το ξέσπασμα της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης στα τέλη του 2010 άφησε ανεξίτηλα σημάδια σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Ο εκφυλισμός του Δυτικού μεταμοντερνισμού και τα σοβαρά προβλήματα επιβίωσης έδωσαν την ευκαιρία στο Μουσουλμανικό φονταμενταλισμό να ξεδιπλωθεί. Χτύπησε σε ολόκληρο τον κόσμο, έκανε πολύ ζημιά, νικήθηκε τελικά στο πεδίο της μάχης, αλλά εκκρεμεί ακόμη η ιδεολογική του ήττα.
Δέκα χρόνια μετά, η Αραβική Άνοιξη και το διαφαινόμενο τέλος της εποχής του πετρελαίου έχουν αλλάξει επαναστατικά τον πολιτικό χάρτη και τις συμμαχίες ολόκληρης της περιοχής.
Από τη Μεσανατολική θύελλα της περιόδου 2011 – 2020 φαίνεται να βγαίνει απολύτως κερδισμένο το κράτος του Ισραήλ, που επένδυσε συνειδητά στο τρίπτυχο «Παιδεία – Τεχνολογία – Κουλτούρα Ασφάλειας», στιβαρό θεμέλιο των ισχυρών κρατών από τους αρχαιοελληνικούς κιόλας χρόνους.
Μετα-Αλήθειες
Οι προκλήσεις της δεκαετίας 2011 -2020 έφεραν νέες κρίσεις (Μεταναστευτικές πιέσεις, οικονομικές/εργασιακές κρίσεις, κρίσεις αξιών, κλπ) και ανασφάλεια. Αυτή η κατάσταση εξέθρεψε ένα απίστευτο φάσμα αυθαίρετης και επιλεκτικής συρραφής αληθινών γεγονότων που καταλήγουν σε απολύτως αναληθή συμπεράσματα.
Οι σύγχρονοι αλχημιστές της πραγματικότητας έκτισαν μέσα στη δεκαετία που μας αφήνει ένα ολόκληρο οικοδόμημα μετα-Αλήθειας. Πολιτικές και πολιτισμικές μετα-Αλήθειες ανακατεύθηκαν μαζί με μπόλικη διαφθορά, διαπλοκή και ύποπτα συμφέροντα, εργαλειοποιήθηκαν από μυστικές υπηρεσίες φιλόδοξων κρατών και μέσω της τεχνολογίας δημιούργησαν ένα τοξικό περιβάλλον σαν να μην πέρασε ποτέ ο Δυτικός Διαφωτισμός στην ιστορία της ανθρωπότητας!
Οι μετα-Αλήθειες επηρέασαν όλο το φάσμα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Ανέβασαν στην εξουσία «Αριστερές» και «Δεξιές» κυβερνήσεις με μοναδικό στόχο να καλύψουν με φθηνά ιδεολογήματα το τραγικό έλλειμμα προτάσεων για την νέα εποχή. Έστειλαν τον κόσμο πιο βαθιά στον θρησκευτικό σκοταδισμό. Εξαφάνισαν την έννοια της μεσαίας τάξης. Έκαναν τους ανθρώπους φοβικούς και εχθρικούς απέναντι στο διαφορετικό. Και πολλά ακόμη που δυστυχώς φαίνεται ότι ήρθαν για να μείνουν…
Ευρωπαϊκή Βαβέλ
Η δεκαετία 2011 – 2020 ήταν ένα εκπληκτικό εργαστήριο για την Ευρώπη. Έδειξε και στους πλέον δύσπιστους ότι το Ευρωενωσιακό πείραμα είναι καθαρά τεχνητό και ότι υφίσταται χάρη σε ένα φόρο (ΦΠΑ) και ένα νόμισμα (Ευρώ). Πολιτικά η Ευρώπη θα απομακρύνεται από το όραμα των λαών ή των κοινών συμφερόντων, προσεγγίζοντας ένα Οργουελιανό οικοδόμημα νέο-αποικιοκρατίας, άκρατου Προτεσταντισμού και Φαναριώτικου Χατζηαβατισμού!
Μεγάλοι χαμένοι από τις εξελίξεις της δεκαετίας στην Ευρώπη βγαίνουν η Βρετανία που αποχώρησε από την ΕΕ ως αποτυχημένος μπαχαλάκιας και η Γερμανία που υπονόμευσε το Ευρωενωσιακό εγχείρημα με τη στάση της στην οικονομική κρίση και το μεταναστευτικό.
Παγκόσμια Κατανομή Ισχύος
Η δεκαετία 2011 – 2020 έφερε έναν νέο χάρτη παγκόσμιας κατανομής ισχύος. Οι ΗΠΑ έχουν αυτοπεριοριστεί από τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα (ως παρουσία, αλλά όχι ως συμφέροντα), αφήνοντας χώρο σε Ρωσία και Κίνα στη συνδιαχείριση των παγκόσμιων υποθέσεων. ΗΠΑ και Ρωσία συμβιώνουν ισόρροπα σε ένα πλαίσιο αμοιβαίας κατανόησης συμφερόντων και με κοινό αντίπαλο την Κίνα.
Οι ικανότητες της Ρωσίας στις ψυχολογικές επιχειρήσεις και η εμπλοκή της στις υποθέσεις της Ανατολικής Ευρώπης (Ουκρανικό, Βαλτικές Χώρες, Λευκορωσία) αποτελούν σημεία τριβής μεταξύ των δυο παραδοσιακών υπερδυνάμεων. Το βλέμμα τους όμως είναι στραμμένο στην Κίνα, το χαϊδεμένο παιδί των ΗΠΑ που έγινε μέσα στη δεκαετία από εταίρος, στρατηγικός αντίπαλος.
Πανδημία
Και έγινε θανάσιμος στρατηγικός αντίπαλος γιατί χρεώνουν στην Κίνα τον ιό COVID-19, την πανδημία που προκάλεσε τόσους θανάτους και τέτοια οικονομική και κοινωνική καταστροφή, που μόνο με έναν ακόμη Παγκόσμιο Πόλεμο θα μπορούσε να συγκριθεί.
Δεν είναι μόνο δική μου άποψη, αλλά και άποψη των πλέον διακεκριμένων επιδημιολόγων στον κόσμο. Όσο η Βουβωνική Πανώλη του Μεσαίωνα ήταν προϊόν εργαστηρίου, άλλο τόσο είναι και ο COVID-19. Η επιστημονική κοινότητα προειδοποιούσε για τον κίνδυνο πανδημίας ήδη από το 2009.
Αυτό λοιπόν για το οποίο κατηγορείται η Κίνα είναι ότι οι παραφύση διατροφικές συνήθειες στην Ασία σε συνδυασμό με τη μυστικότητα του καθεστώτος και την κινητικότητα των Κινέζων σε ολόκληρο τον κόσμο, επέτρεψαν την εξάπλωση του ιού με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον. Στα χρόνια που έρχονται, η Κίνα θα αναγκαστεί να πληρώσει σημαντικό τίμημα για την καταστροφή που έσπειρε, γεγονός που ενδεχομένως να την οδηγήσει σε ταχεία αναδίπλωση αν δει το Πεκίνο ότι χάνει τον έλεγχο στο εσωτερικό της αχανούς χώρας.
Ελληνοτουρκική Μυθοπλασία
Μέσα στη δεκαετία που μας αφήνει είχαμε μια επαναστατική αλλαγή στην ελληνοτουρκική εξίσωση. Τις περασμένες δεκαετίες, Ελλάδα και Τουρκία κινούνταν στα πλαίσια περίπου ίδιου διεθνοπολιτικού δυναμικού. Την δεκαετία 2011 – 2020 η Τουρκία έφυγε αρκετά μπροστά, εμπλουτίζοντας το μείγμα σκοπών και μέσων εναντίον της Ελλάδας.
Η Ελλάδα - ήδη αφαιμαγμένη Ιφιγένεια από Αμερικανική και Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και βαθιά διχασμένη από Ρωσικές ψυχο-πολιτισμικές επιχειρήσεις - εξακολουθεί να αρνείται την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας εικόνα, θέσεις και απόψεις που ενίοτε αγγίζουν τα όρια επέμβασης της ποινικής δικαιοσύνης.
Ευτυχώς ορισμένοι θεσμοί του κράτους και της κοινωνίας στέκονται ακόμη στο ύψος των περιστάσεων και ανεξάρτητα από το σύστημα που πλάθει μύθους και νοιάζεται μόνο για την αναπαραγωγή του, φροντίζουν για την αξιοπρέπεια της Πατρίδας.
Μερικά Συμπεράσματα
Η δεκαετία που φεύγει ήταν πολύ δύσκολη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η νέα που έρχεται θα είναι ευκολότερη. Ελπίζουμε ωστόσο ότι βγαίνουμε πολύ σοφότεροι για να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις προκλήσεις που έρχονται.
Ανεξάρτητα από το πώς θα κινηθεί η παγκόσμια κατανομή ισχύος, κινητήριος δύναμη εξελίξεων παραμένει η ικανότητα της Δύσης να ανοίγει νέα κεφάλαια στην Ιστορία!
Στην Ελλάδα, αν δεν αποφασίσουμε να μιλήσουμε μεταξύ μας την γλώσσα της αλήθειας και δεν ξεπεράσουμε τον κακό μας εαυτό, η δεκαετία που έρχεται θα είναι καθοριστική για την επιβίωσή μας ως έθνος. Τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν ήταν ικανά μαθήματα για τον καθένα μας ξεχωριστά και το σύνολο της κοινωνίας. Δεν δικαιούμαστε να πούμε «δεν ήξερα, δεν κατάλαβα». Το μέλλον μας είναι οι επιλογές μας!
Καλή Χρονιά!
*Ο κ. Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος
Δημοσίευση σχολίου