Όμως, έγινε γνωστό πως τουλάχιστον 300 μισθοφόροι τζιχαντιστές από τη Συρία στρατολογήθηκαν από την Τουρκία και στάλθηκαν στο Αζερμπαϊτζάν για να περιφρουρήσουν τα σύνορα με την Αρμενία, ή (το πιο πιθανό) για να πολεμήσουν κατά της Αρμενίας για το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ο μισθός τους λίγο πάνω από τα 500 δολάρια το μήνα. Διαβάστε σχετικά ΕΔΩ.
Από το 2016 και μετά, η Τουρκία στρατολογεί τζιχαντιστές μισθοφόρους από τη Συρία και τους χρησιμοποιεί για την προώθηση των συμφερόντων και των επιδιώξεών της. Τους χρησιμοποίησε κατά των Κούρδων, των Γιαζίντι και των Χριστιανών της Συρίας και στη συνέχεια βρήκε πρόφαση για να εισβάλει στη Συρία. Χρησιμοποίησε τους ίδιους μισθοφόρους στη Λιβύη και βρήκε πρόφαση για να εμπλακεί ενεργά με στρατιωτικό προσωπικό και drones και να διεκδικεί πλέον ενεργειακά δικαιώματα και δικαιώματα στην δημιουργία στρατιωτικών βάσεων. Χρησιμοποίησε την «τρομοκρατική» απειλή των Κούρδων του Ιράκ για να εισβάλει στο Ιρακινό Κουρδιστάν και να δημιουργήσει τουλάχιστον 20 βάσεις.
Κάθε μήνα σχεδόν, η Τουρκία δημιουργεί και μία κρίση. Στις αρχές του 2020 το έκανε στην Ιντλίμπ, μετά στο Ιράκ, μετά με την Ελλάδα, μετά με τη Λιβύη, ίσως τώρα το κάνει με την Αρμενία, υποστηρίζοντας το Αζερμπαϊτζάν.
Ο ΟΗΕ πρόσφατα κατηγόρησε την Τουρκία και τις ανταρτικές ομάδες που υποστηρίζει ότι προχωρούν σε ακρότητες στα μέρη που εμπλέκονται. Οι βιασμοί και οι λεηλασίες των κατεχόμενων από την Τουρκία περιοχών στην Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη είναι γεγονός. Το επιβεβαιώνουν και Αμερικανοί παρατηρητές.
Το Τουρκικό καθεστώς αυτοπροβάλλεται ως ο προστάτης όλων των Μουσουλμάνων, χρησιμοποιώντας ορολογία που το κάνει να φαίνεται πως μάχεται για το Ισλάμ κατά της Ελλάδας και του Ισραήλ, όπως και στη Συρία και τη Λιβύη. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί τον περασμένο Ιούλιο, εντάσσεται σ’ αυτό το σχέδιο.
Μαζί με τους μισθοφόρους, η Τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση Sadat έχει κερδίσει έδαφος. Ο ρόλος της Sadat είναι όμοιος με αυτόν της Ρωσικής Wagner και της Ιρανικής Quds. Έτσι, η Τουρκία βάζει άλλους να πολεμούν για λογαριασμό της και πετυχαίνει τους στόχους της.
Στα τέλη Ιουλίου, ο Χουλουσί Ακάρ είχε μιλήσει για «εκδίκηση» για τον θάνατο Αζέρων στρατιωτών, μετά την κρίση Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν στις αρχές Ιουλίου. Αυτό δείχνει πως η Τουρκία ετοιμάζεται να εμπλακεί σε νέο πόλεμο στην Αρμενία.
Οι κινήσεις της Τουρκίας δείχνουν πως προσπαθεί να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Άλλωστε οι δηλώσεις με αναφορές στο Οθωμανικό παρελθόν είναι συχνές. Οι γιορτές για τις στρατιωτικές νίκες της Τουρκίας από το 1071 ως σήμερα, έχουν πάρει γραφικό χαρακτήρα.
Με προφάσεις για την ύπαρξη Τούρκων στη Λιβύη και ιστορικών δεσμών, προχώρησε η είσοδος της Τουρκίας στον πόλεμο της Λιβύης. Με την πρόφαση της προστασίας των Τούρκων της Κύπρου έγινε η εισβολή το 1974. Ποιος ξέρει τι άλλο θα σκαρφιστεί η Τουρκία για να εισβάλλει σε γειτονικές της χώρες;
Σειρά πλέον έχει η Αρμενία, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στην Τουρκία και το αδελφό κράτος, το Αζερμπαϊτζάν. Η Τουρκία προσπαθεί να εξοπλίσει το Αζερμπαϊτζάν με Τουρκικής κατασκευής όπλα. Η Αρμενία, κατάφερε να υπογράψει αμυντική συμφωνία με την Ρωσία, η οποία διατηρεί βάση στην Αρμενία. Η Αρμενία έχει καταφέρει να αποκτήσει κάποια σημαντικά Ρωσικά οπλικά συστήματα, όπως S-300 και Su-30, αλλά αυτά δεν αρκούν για να αντιμετωπιστεί ο πολυπληθής Τουρκικός στρατός.
Στις 22 Σεπτεμβρίου, ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, είπε στην Αρμενία να σταματήσει την επιθετική συμπεριφορά της κατά του Αζερμπαϊτζάν και πρόσθεσε πως η Τουρκία στέκεται δίπλα στο Αζερμπαϊτζάν και στους μουσουλμάνους μάρτυρες από τις συμπλοκές με την Αρμενία.
Πρόκειται για μια Τουρκική προσπάθεια, μέσω ρητορικής, να μετατραπεί η σύγκρουση και σε θρησκευτική, όπως έγινε με τους Σύριους που πολεμούν τους Κούρδους υπό το σύνθημα της εξάλειψης των «άθεων» και της επιβολής του Ισλάμ.
Ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκία, Χουλουσί Ακάρ, δήλωσε πως η Αρμενία «παίζει με τη φωτιά» και πως είναι παράνομη η κατοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Με τον τρόπο αυτό προετοιμάζεται το έδαφος για Τουρκική εισβολή στην Αρμενία. Άλλωστε, σήμερα έγιναν εκκλήσεις από την Αρμενία προς τον υπόλοιπο κόσμο, να εξασφαλιστεί η μη εμπλοκή της Τουρκίας στον πόλεμο Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν. Επίσης, η Αρμενία κατηγόρησε την Τουρκία πως έχει μεταφέρει 4000 μισθοφόρους τζιχαντιστές από τη Συρία στο Αζερμπαϊτζάν, για να πολεμήσουν κατά της Αρμενίας. Οι πληροφορίες αυτές διέρρευσαν στον διεθνή Τύπο από την Παρασκευή.
Το Τουρκικό καθεστώς έχει καταφέρει να ελέγξει πλήρως τα ΜΜΕ της χώρας, με φυλακίσεις και διώξεις των δημοσιογράφων που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά της, ακόμη και κλείσιμο όσων αρνούνταν να ταχθούν με το μέρος της. Έτσι, όσα ΜΜΕ παραμένουν ενεργά, είναι απόλυτα ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα από την Τουρκική κυβέρνηση, που έτσι διαμορφώνει την κοινή γνώμη.
Στις 25 Σεπτεμβρίου η Daily Sabah έγραψε ότι «η Αρμενία μεταφέρει τρομοκράτες του YPG/PKK στην κατεχόμενη περιοχή, για να στραφούν κατά του Αζερμπαϊτζάν». Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται το άλλοθι στην Τουρκία για εισβολή στην Αρμενία ή την «υπό Αρμενική κατοχή» περιοχή, για να την «απαλλάξει» από τους «τρομοκράτες» του PKK που απειλούν την ασφάλεια της Τουρκίας.
Με την ίδια ακριβώς δικαιολογία, με το ίδιο ακριβώς πρόσχημα, την εξουδετέρωση των Κούρδων «τρομοκρατών», η Τουρκία εισέβαλλε στο Βόρειο Ιράκ και τη Συρία.
Όμως η Τουρκία δεν παρουσίασε ποτέ αποδείξεις τρομοκρατικών ενεργειών στο έδαφός της που να προέρχονται από τη Συρία. Αποκαλύφθηκαν όμως μέσω δημοσιευμάτων τα σχέδια προβοκάτσιας της ΜΙΤ, η οποία θα έστελνε πράκτορές της στη Συρία για να εξαπολύσουν μικρής κλίμακας επίθεση σε Τουρκικά χωριά και με αυτόν τον τρόπο να δικαιολογηθεί η εισβολή στη Συρία.
Η Τουρκία κατάφερε το ΝΑΤΟ να δικαιολογήσει τις ενέργειές της, την εισβολή και κατοχή εδαφών, ως δικαίωμά της στην προστασία τής ασφάλειάς της.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία ένδειξη παρουσίας του PKK στην Αρμενία, αλλά η Τουρκία εφηύρε το κόλπο αυτό για να δικαιολογήσει τη μεταφορά μισθοφόρων στην περιοχή.
Οι φήμες για την αυξημένη εμπλοκή της Τουρκίας στις μάχες μεταξύ Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν ίσως να είναι ένας τρόπος για να στραφεί η προσοχή της Τουρκικής κοινής γνώμης μακριά από τα προβλήματα της οικονομίας και η προσέλκυση Σύριων μισθοφόρων για την καταπολέμηση των «τρομοκρατών» και την επιβολή μιας ακόμη περισσότερο εθνικιστικής και εξτρεμιστικής ατζέντας.
Το θέμα για την Τουρκία είναι πως όσο περισσότερες χώρες βομβαρδίζει, απειλεί και εισβάλλει, τόσο πιο πολύ ενώνει άλλες χώρες για να αντιταχθούν στην επιθετικότητά της και τις απειλές της.
Η επιθετικότητα της Τουρκίας στη Μεσόγειο, ανάγκασε την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Γαλλία και τα ΗΑΕ, να συνεργαστούν και να προσεγγίσουν η μία την άλλη πάρα πολύ.
Η εισβολή και η εθνοκάθαρση που έγινε στην Αφρίν από την Τουρκία, την έκαναν να δείχνει ως σοβαρότατη απειλή και ανάγκασαν τη Ρωσία και το Ιράν να υποστηρίξουν τον Άσαντ. Δεν είναι ακόμη βέβαιο εάν η απόφαση της Τουρκίας να εμπλακεί στον Καύκασο θα πυροδοτήσει και νέες συμμαχίες
Δημοσίευση σχολίου