Λέγεται πως αυτόν τον τρόπο διοίκησης τον βρήκαν οι Άγγλοι. Δεν ξέρω ποιοι τον ανακάλυψαν, ξέρω όμως ότι μεγάλα μέρη του λαού πολύ εύκολα πέφτουν σε αυτή την παγίδα. Ο σκοπός αυτής της τακτικής που εφαρμόζεται αιώνες τώρα είναι σαφής. Να τραβήξει την προσοχή των μαζών από τους διοικούντες, να κρύψει ότι οι διοικούντες καταπιέζουν τους πάντες κατά τον ίδιο τρόπο τους πάντες,
να αποτρέψει την συνειδητοποίηση πως μόνο με την ένωση όλων των καταπιεσμένων θα αλλάξει η διοίκηση, και να διασφαλίσει ότι άνθρωποι με κοινά συμφέροντα βλέπουν ο ένας τον άλλο ως εχθρό.
Όταν το μυαλό ενός ανθρώπου κολλάει στον άλλο, όταν βλέπουν ο ένας τον άλλο ως εχθρό, και όταν αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλο με καχυποψία, οι πολλοί λιγότεροι από τους διοικούμενους ¨άρχοντες¨ συνεχίζουν άνετα την κυριαρχία τους.
Η Δημοκρατία επίσης χρησιμοποίησε αυτή τη μέθοδο. Προσέξτε αυτούς τους ανθρώπους που δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο, που μισούνε ο ένας τον άλλο. Τούρκοι, Κούρδοι, Σουνίτες, Αλεβίτες. Το πραγματικό πρόβλημα όλων αυτών των ανθρώπων είναι ο τρόπος διοίκησης της χώρας και οι διοικούντες. Όμως εκείνοι αντί να προσπαθούνε να αλλάξουν την διοίκηση και να ιδρύσουν μια τάξη με ίσα δικαιώματα και ελευθερίες για όλους, ασχολούνται με τα μίση τους.
Το κράτος δίδαξε σε κάθε ομάδα πως ¨ο άλλος είναι ο εχθρός του και θέλει να του κάνει κακό¨. Μάλιστα δεν αρκέστηκε σε αυτή τη διδαχή, αλλά χρησιμοποιώντας τους πράκτορες του και με τις προβοκάτσιες τους, άνοιξε τον δρόμο για μεγάλες φρικαλεότητες.
Διασφάλισε το μίσος, την επιθυμία για εκδίκηση και το στέριωμα της καχυποψίας.
Αυτή η μέθοδος διευκολύνει μεν την ¨διακυβέρνηση¨, όμως συνεχίζει να εκτρέφει μέσα στην κοινωνία μια κατάσταση έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Όλοι μας ζούμε μέσα στο αίμα, στον θάνατο και στον πόνο, και ανησυχούμε πως μια μέρα θα ξεσπάσει μια μεγάλη καταστροφή που θα φέρει τα πάνω κάτω στην κοινωνία.
Δεν ήταν αρκετό που ήρθαν αντιμέτωποι οι Κούρδοι με τους Τούρκους.
Τώρα καθόρισε και την σύγκρουση των Κούρδων με τους Κούρδους. Στο Κουρδιστάν που εμείς ονομάζουμε νοτιοανατολικά, υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες με πολλούς οπαδούς που ξέρουν να χρησιμοποιούνε και όπλα.
Το ΠΚΚ και η Χεζμπολλάχ.
Η μία ομάδα είναι στον άξονα της καταγωγής και η άλλη στον άξονα της θρησκείας. Έχει καταγραφεί σε αναφορές του κοινοβουλίου ότι η Χεζμπολλάχ ¨αναπτύχθηκε υπό την εποπτεία του κράτους¨ , και ότι μέλη της εκπαιδεύτηκαν σε στρατόπεδα της στρατοχωροφυλακής.
Οι φριχτές δολοφονίες που διέπραξε η Χεζμπολλάχ, αποκαλύφθηκαν με τα βίντεο που κατέσχεσε η αστυνομία, όταν σκοτώθηκε ο ηγέτης αυτής της οργάνωσης στο Μπεϊκόζ, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις ασφαλείας.
Τότε ειπώθηκε πως μετά από εκείνη την σύγκρουση, η Χεζμπολλάχ επανέκαμψε ως άοπλη πλέον οργάνωση και πως αποτραβήχτηκε από τις ένοπλες συγκρούσεις. Όμως όταν ως αποτέλεσμα του τερατώδους δικαστικού μας συστήματος, οι ¨κατηγορούμενοι για δολοφονίες¨-μέλη της Χεζμπολλάχ αφέθηκαν ελεύθεροι, εμφανίστηκε πάλι η υποψία πως η οργάνωση αυτή αφού εξοπλιστεί θα στοχεύσει στους συμπαθούντες του ΠΚΚ.
Ο σκληρός τρόπος με τον οποίο ο Οτζαλάν εξέφρασε αυτήν την υποψία, επέτεινε την ¨ένταση¨.
Το κόμμα BDP οργανώνει μια μεγάλη συγκέντρωση που ενώ επιφανειακά είναι διαμαρτυρία για τις αστυνομικές επιχειρήσεις σε βάρος του KCK, ουσιαστικά είναι μια τεράστια διαδήλωση ενάντια στη Χεζμπολλάχ.
Λέγεται ότι αν αυτή η διαδήλωση κατευθυνθεί σε περιοχές που κατοικούνε μέλη της Χεζμπολλάχ θα υπάρξουν συγκρούσεις.
Όλοι όσοι θα μετάσχουν σε αυτές τις συγκρούσεις θα είναι Κούρδοι.
Οι εκατέρωθεν σκοτωμοί, οι εκατέρωθεν νίκες, δεν επιφέρουν το αποτέλεσμα που επιδιώκουν και οι δύο πλευρές, ούτε η Χεζμπολλάχ μπορεί να στήσει μια δομή στηριγμένη στην θρησκεία, ούτε το ΠΚΚ να ιδρύσει ένα Κουρδιστάν με τους μαχητές του στην εξουσία.
Διότι υπάρχει ένας μεγάλος πληθυσμός Κούρδων που δεν επιθυμούνε ούτε κυβέρνηση σαρίας, ούτε ¨έναν ένοπλο εθνικισμό¨.
Αυτοί όλοι επιθυμούνε ένα ισότιμο μέλλον, όπου οι πολιτικές αποφάσεις θα καθορίζονται με την ψήφο του κόσμου.
Ξέρουν ότι το σταμάτημα των διαιρέσεων και των συγκρούσεων με βάση τη θρησκεία, την καταγωγή, και τις αιρέσεις ωφελεί μόνο την υπόθεση των ¨διοικούμενων¨
Ξέρουν πως την εξουσία δεν την φοβίζει η βία αλλά η ¨πολιτική ανυπακοής¨ και πως έτσι θα κερδίσει ο κόσμος την πραγματική νίκη.
Η ενδοκουρδική σύγκρουση επιφέρει, θάνατο των παιδιών των Κούρδων, αύξηση της στρατιωτικής πίεσης στην περιοχή, και θέτει το σύνολο της χώρας ¨υπό μεγάλη πίεση¨.
Με θανάτους και με σκοτωμούς δεν λύνονται τα προβλήματα.
Όποια καταγωγή, θρησκεία, δόγμα ή άποψη και αν έχουμε, το μόνο που πετυχαίνουμε με τους σκοτωμούς, είναι να ενδυναμώνουμε αυτό το σύστημα που μας έχει εκφοβίσει ανελέητα.
Αν θέλουμε να ζήσουμε ως ελεύθεροι άνθρωποι σε μια ελεύθερη χώρα, πρέπει να αλλάξουμε την ισχύουσα τάξη, και όχι ο ένας τον άλλο.
Και θα δώσουμε αυτόν τον ¨μεγάλο και ιερό¨ αγώνα, όταν το αντιληφθούμε.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου