Του Δημ. Σταθακόπουλου*
Είμαι από αυτούς που ουδέποτε θεώρησα απρόβλεπτη την Τουρκία . Αναξιόπιστη, Ναι , επιτήδειο ουδέτερο ( καταφερτζή ) όπως την είχε ονομάσει ο Frank Weber από το 1985 ( εκδ. ΔΕΚ/ΓΕΣ ) με διαχρονικές διεκδικήσεις, Ναι, αλλά όχι απρόβλεπτη. Το απρόβλεπτο εννοιολογικά εμπεριέχει κάτι το έκτακτο , το μη κανονικό. Όταν η Τουρκία από την εισβολή στην Κύπρο το 1974 μέχρι και σήμερα, προκαλεί και αμφισβητεί καθημερινά την Ελληνική και Κυπριακή κυριαρχία, λόγω και έργω , που είναι το απρόβλεπτο ; Αντιθέτως έχουμε μία παράδοξη «κανονικότητα» προκλήσεων που καθιστά την Τουρκία πλήρως προβλέψιμη. Όποιος επικαλείται το απρόβλεπτο, καταφανώς το χρησιμοποιεί ως άλλοθι δικαιολογίας α-προετοιμασίας και αδράνειάς του στις προκλήσεις.
Όμως , αυτό το διάστημα συμβαίνει παγκοσμίως , κάτι όντως απρόβλεπτο, μη κανονικό, που ουδείς είχε προβλέψει και δεν γνωρίζουμε τη διάρκεια και τις συνέπειές του. Αναφέρομαι στον COVID-19, που έχει πλήξει και την Τουρκία ( ήδη πέθανε ο πρώην αρχηγός των δυνάμεων ξηράς, Αϊτάτς Γιαμάν ) . Άραγε το γεγονός αυτό αρκεί για να κάνει την Γείτονα ν΄ αλλάξει την πολιτική της έναντι της Ελλάδας ;
Πιστεύω πως όχι . Εκτός των ασταμάτητων καθημερινών παραβιάσεων , έχουμε το MoU με τη Λιβύη, που δεν έχει ακυρωθεί ακόμα ενώπιον κάποιου διεθνούς οργάνου , έστω και εάν είναι ακυρώσιμο. Τα πλοία παραμένουν στα θαλάσσια οικόπεδα που διεκδικεί ως εγγυήτρια των Τουρκοκυπρίων . Ένα τρίτο πλοίο-γεωτρύπανο, το Kanuni ( προσωνύμιο του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή ως Νομοθέτη Κανόνων ) ετοιμάζεται, δείχνοντάς μας την αξία της σημειολογίας στις πράξεις του Τούρκου Προέδρου. Τα έμμισθα Τουρκικά στρατεύματα παραμένουν στη Συρία, έστω και εάν τις τελευταίες μέρες διαμαρτύρονται πως δεν πληρώθηκαν, μαζί με τους «καμουφλαρισμένους τζιχανιστές» , ενώ οι πρόσφυγες και μετανάστες εργαλειοποιούνται αφενός για λήψη Ευρωπαϊκών κονδυλίων, αφετέρου ως μέσο πίεσης κατά της Ε.Ε και ειδικά της Ελλάδας, με σκοπό να γίνει κάποιο λάθος και να κατηγορηθεί η χώρα μας ως παραβάτης της διεθνούς προσφυγικής νομοθεσίας και νομολογίας. Επιπρόσθετα το Τουρκικό βαθύ κράτος θα ήθελε να δημιουργήσει αποσταθεροποίηση της Ελλάδας , λόγω του προσφυγομεταναστευτικού , ενώ σε βάθος χρόνου να δημιουργηθεί μουσουλμανικό κόμμα, χειραγωγούμενο από την Τουρκία για παρεμβάσεις στην Ελληνική πολιτική ζωή. Μια «αυτόνομη» Θράκη τύπου ΕΟΖ, ή «Κοσόβου», ένα Τουρκοκυπριακό κράτος και φυσικά η γαλάζια πατρίδα προς το Αιγαίο, ήταν , είναι και θα είναι στους στόχους που απεργάζεται ο «επιτήδειος ουδέτερος».
Τις τελευταίες ημέρες και παρά την έξαρση του COVID-19 βλέπουμε και βιώνουμε τα εξής:
α) Στον Έβρο , μία συγκεκριμένη ομάδα μεταναστών που σαφώς δρα υποκινούμενη και βοηθούμενη από Τουρκικές δυνάμεις . Ήρθαν για να μείνουν εκεί, μέχρι να “περάσει” το δικό τους. Σύμμαχός τους, ο χρόνος και η υπομονή ( Λέων Τολστόι : Πόλεμος και Ειρήνη ).
β) Μέρκελ- Μακρόν – Τζόνσον, στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψή τους με τον Τούρκο Πρόεδρο , πάλι έδειξαν ανοχή, αναφέροντας διατήρηση της συμφωνίας του 2015 και συνέχιση της οικονομικής βοήθειας για παραμονή των εκατομμυρίων μεταναστών- προσφύγων στην Τουρκία, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας.
γ) Η πανδημία επ’ ουδενί φαίνεται να αναστέλλει τα στρατηγήματα του Πολυαίνου και των Γαζήδων που εφαρμόζει ο Τούρκος Πρόεδρος, με τη μορφή σύγχρονης πολιορκίας, γι’ αυτό και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε.
Σήμερα όμως 20 Μαρτίου 2020 λήγει ( dead line ) η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F35. Είναι κάτι που είχε πολυ-συζητηθεί το καλοκαίρι του 2019, είχαν απειληθεί κυρώσεις σύμφωνα με τον Ομοσπονδιακό νόμο CAATSA, επειδή η Τουρκία αγόρασε S400 από τη Ρωσία , πλην όμως δεν επιβλήθηκαν και έκτοτε το θέμα ξεχάστηκε. Μάλιστα ο Αμερικάνος Πρόεδρος είχε δείξει και κατανόηση στην επιλογή της Τουρκίας, αφού επί Προεδρίας Ομπάμα δεν της είχαν δοθεί Patriot, αναγκάζοντάς την να πάρει S400 από τη Ρωσία, που ομοίως έχουν ξεχαστεί, αφού δεν γνωρίζουμε αν παραδόθηκαν όλοι, που βρίσκονται και εάν μπορούν να ενεργοποιηθούν. Από τότε μέχρι σήμερα, παρακολουθούσα να δω την επίσημη, νομική , και όχι απλά λεκτική, αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F35. Να δω τις τυχόν πράξεις αποζημίωσης ή μη της Τουρκίας, την μεταφορά της παραγωγής των εξαρτημάτων των F35 από τα 10 Τουρκικά εργοστάσια σε άλλη ή άλλες χώρες , καθώς και την αγορά από άλλες χώρες των 100 F35 που είχε παραγγείλει η Τουρκία.
Επίσημη νομική αποβολή δεν άκουσα , δεν είδα , ή τουλάχιστον δεν έμαθα, πλην της συμφωνίας της Πολωνίας ύψους 4,6 δισ. Δολ. για την αγορά F-35 ( σχετ. 03.02.2020 https://www.cnbc.com ).
Όμως, σε άρθρο της στο CNBC ( 28.02.2020 ) , η AmandaMacias, αναφέρει ότι ο Greg Ulmer, αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής του προγράμματος F-35, στο Συμπόσιο Air Warfare στο Ορλάντο, Φλόριντα, είπε αυτολεξεί : ″ I think, politics aside, if wereintroduce Turkey into the program it would essentially be a restart / Πιστεύω, αφήνοντας εκτός την πολιτική, αν επαναφέρουμε την Τουρκία στο πρόγραμμα, θα είναι ουσιαστικά μια επανεκκίνηση”
Η εκτίμηση αυτή του Greg Ulmer, – με δεδομένη την μη επιβολή κυρώσεων CAATSA και την μάλλον μη ενεργοποίηση των S400 – , φαίνεται ν’ ανοίγει ένα παράθυρο αναθέρμανσης της σχέσης ΗΠΑ – Lockheed Martin – Τουρκίας για τα F35. Μπορεί το πρόγραμμα να έχει ανασταλεί, αλλά πιθανολογώ πως δεν έχει λήξει οριστικά , τουλάχιστον εμπορικά. Οι πολιτικές ισορροπίες και κρίσεις θα έχουν τον τελικό λόγο, αλλά η Lockheed Martin μπορεί και τις διαμορφώνει αναλόγως . Εν μέσω πανδημίας, Προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ το Νοέμβριο του 2020 και αστάθειας στη Συρία, η μόνη ελπίδα της Ελλάδας, για να μην πάρει η Τουρκία F35 , είναι οι ενστάσεις του Ισραήλ και του λόμπι του στις ΗΠΑ. Όμως υπάρχουν Ισραηλινοί αξιωματούχοι , που δεν βλέπουν εχθρικά την Τουρκία , λόγω Erdoğan όπως ο Νετανιάχου , αντιθέτως θεωρούν πως σε βάθος χρόνου θα μπορούσαν να αναθερμανθούν οι σχέσεις τους.
Εν τω μεταξύ, η Lockheed Martin παραδίδει το 500ο αεροσκάφος F 35, στην Burlington Air στο Βερμόντ. Τα 500 F35 περιλαμβάνουν παραλλαγές συμβατικής απογείωσης και προσγείωσης (CTOL) 354 F-35A, 108 F-35B, παραλλαγές σύντομης απογείωσης / κάθετης προσγείωσης (STOVL) και 38 παραλλαγές φορέα F-35C για τους αμερικανούς και διεθνείς πελάτες. Τα αεροσκάφη έχουν δοκιμαστεί όλα αυτά τα χρόνια, σε 250.000 ώρες πτήσεων θεωρούμενα ως αξιόπιστα μαχητικά, με ικανότητας μάχης 5ης γενιάς, αλλά κόστος αεροσκάφους 4ης γενιάς, αναφέρει χαρακτηριστικά η Lockheed Martin. Τα F-35 βρίσκονται και ενεργούν από 23 βάσεις παγκοσμίως. Περισσότεροι από 985 πιλότοι και πάνω από 8.890 συντηρητές εκπαιδεύονται και λειτουργούν επάνω σε αυτά , ενώ εννέα ( 9 ) χώρες τα χρησιμοποιούν.
*Δρα Παντείου Πανεπιστημίου / Οθωμανολόγου-Τουρκολόγου
Δικηγόρου στον Άρειο Πάγο
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου