Μια έρευνα δημοσιογράφου Νικολάου Ι. Καραμπέτσου*
Στον «ακήρυκτο» πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο εδώ και δεκαετίες, η κατασκοπεία δεν θα μπορούσε παρά να έχει σημαίνοντα και νευραλγικό ρόλο, στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των επιτελείων των δύο όμορων και «συμμαχικών» χωρών. Μια απ’ τις υποθέσεις κατασκοπείας, που συγκλόνισαν τη γείτονα, ήταν και η υπόθεση του δικτύου «Πανδώρα», που έφτασε στα τουρκικά δικαστήρια, τον Ιανουάριο του 2013.
Το «Δίκτυο Πανδώρα»
Τα τουρκικά ΜΜΕ-έντυπα και ηλεκτρονικά-ασχολήθηκαν εκτενώς με αυτή την υπόθεση, καθώς άκρως απόρρητες πληροφορίες για τη διάταξη μάχης μονάδων της τουρκικής αεροπορίας, αλλά και του τουρκικού δικτύου αεράμυνας, φαίνεται ότι διέρρευσαν στην Ελλάδα, στη Ρωσία, το Ισραήλ και την Κύπρο μέσω του δικτύου «Πανδώρα», χωρίς η Άγκυρα να είναι σε θέση να αποτιμήσει ακριβώς το μέγεθος της διαρροής. Αν λάβουμε υπόψιν, κάποια άρθρα της τουρκικής εφημερίδας Zaman, η εκδίκαση της υπόθεσης που συγκλόνισε τη γειτονική χώρα, αποκάλυψε πληροφορίες για τη διαρροή κρίσιμων στρατιωτικών πληροφοριών στην Ελλάδα-όπου θα περιοριστεί η έρευνα του γράφοντος-οι οποίες ήταν συγκλονιστικές, τόσο για την έκταση τους, όσο και της ευκολίας με την οποία το κύκλωμα κατασκοπείας, διείσδυσε σε υψηλά επίπεδα στην ιεραρχία, ενώ απέκτησε πρόσβαση σε εξαιρετικά κρίσιμες πληροφορίες για την αμυντική διάταξη της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε ότι παραδόθηκε μέρος επιχειρησιακών σχεδίων, με δρομολόγια και περιοχές περιπολίας των μαχητικών της τουρκικής Αεροπορίας, που θα αναλάμβαναν πάνω απ’ το Αιγαίο σε περίπτωση κρίσης με την Ελλάδα. Οι κατηγορίες μεταξύ άλλων, βάραιναν τον Metin Kubilay Kasli, ο οποίος φερόταν ως υπεύθυνος για τη διαρροή των πληροφοριών που παρέδωσε στις «Ελληνικές Αρχές» (βλ. ΕΥΠ). Ειδικά για τα σχέδια πτήσεων αναφερόταν ότι, είχαν σχεδιαστεί με βάση πολλαπλές επιλογές, οι οποίες αξιολογούνταν και τελικά προκρίνονταν αναλόγως της τακτικής κατάστασης, από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας.
Στον «αέρα» η Τουρκική Αεράμυνα.
Μια άλλη ιδιαίτερη κρίσιμη «διαρροή» στρατηγικών πληροφοριών για τη διάταξη μάχης των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν η εμβέλεια κάλυψης κινητών και σταθερών συστημάτων ραντάρ της τουρκικής Αεροπορίας που επιτηρούν και το Αιγαίο. Επίσης, στις πληροφορίες που παραδόθηκαν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβάνονταν και αναφορά με εκτιμήσεις σχετικά, με την εμβέλεια και τους αντίστοιχους τομείς κάλυψης του «εναέριου συστήματος επιτήρησης και ελέγχου που θα αποκτήσει σύντομα η Τουρκία». Προφανώς, αφορούσε το σύστημα ηλεκτρονικής σάρωσης MESA, επί του α/φους εναέριας επιτήρησης B-737 AEW&C Peace Eagle, τα οποία τότε είχαν ξεκινήσει να παραδίδονται στην τουρκική αεροπορία (Turk Hava Kuvvetleri), αναμένοντας να καταστούν επιχειρησιακά, επιτηρώντας ολόκληρο τον εναέριο της Τουρκίας, αλλά και το Αιγαίο, συντονίζοντας αεροπορικές επιχειρήσεις (σ.σ. σήμερα έχουν παραληφθεί και είναι επιχειρησιακά και τα τέσσερα B-737AEW&C) Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι, στα έγγραφα που διέρρευσαν προς την Ελλάδα, περιλαμβάνονταν και ένα χάρτης όπου, απεικονίζονταν όλα τα «τυφλά» σημεία και κενά στην αεράμυνα της Τουρκίας, προξενώντας με τον τρόπο αυτό, ανυπολόγιστη ζημιά στην Εθνική Ασφάλεια της χώρας. Τη διάταξη μάχης των τουρκικών ραντάρ φέρεται ότι παρέδωσε ο πληροφοριοδότης Ahmet Gokcul, ενώ το χάρτη με τα κενά της τουρκικής αεράμυνας φέρεται ότι, παρέδωσε ένα άλλο πρόσωπο που κατονομάζονταν ως Cem Eris. Ακόμη, μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως, φαίνεται ότι είχε το που κατέληξαν οι πληροφορίες αυτές, καθώς αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι προωθήθηκαν από τον Eris «σε έναν Έλληνα Σμήναρχο, ο οποίος υπηρετεί ως Διοικητής Επιχειρήσεων, στην Αεροπορική Βάση της Λάρισας, στην Ελλάδα».
Διαρροή των σχεδίων Μοίρας F-16.
Οι αποκαλύψεις στα δημοσιεύματα της Zaman, έγιναν ακόμη πιο εντυπωσιακές καθώς αναφέρθηκε ότι, παραδόθηκαν στην Ελλάδα «τα σχέδια ανάπτυξης σε περίοδο επιχειρήσεων της 192 Μοίρας» σε θέσεις διασποράς, στο πολιτικό αεροδρόμιο του Bodrum, κοντά στα μικρασιατικά παράλια και σε απόσταση αναπνοής με τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. (σ.σ. η Μοίρα αυτή-192 Filo-είναι μία απ’ τις δύο που επιχειρεί απ’ την αεροπορική βάση του Balikesir με μαχητικά F-16C/D Block 50 Fighting Falcon σε ρόλο αναχαίτισης και καταστολής αεράμυνας). Αναφέρθηκε ότι, διέρρευσαν «πρωτόκολλα, λίστες προσωπικού, αριθμός ενεργής δύναμης μαχητικών, υπηρεσίες πληρωμάτων, ακόμη και οι προβλεπόμενες θέσεις στάθμευσης μαχητικών, σε περίοδο επιχειρήσεων» Και ως αποκορύφωμα όλων, αναφέρθηκε ότι διέρρευσαν στην ελληνική πλευρά, στοιχεία που περιλαμβάνονταν σε αντίγραφο άκρως απόρρητης έκθεσης για τις εκτιμήσεις και την αξιολόγηση των Τούρκων, για τις στρατιωτικές δυνατότητες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα, οι εκτιμήσεις για τις ελληνικές στρατιωτικές δυνατότητες είχαν συνταχτεί από Τούρκο στρατιωτικό Ακόλουθο, που υπηρετούσε στην Αθήνα εκείνη την περίοδο, ενώ η διαρροή τους στην Ελλάδα, έγινε μέσω επαφής από τους πληροφοριοδότες, με τον στρατιωτικό Ακόλουθο της Ελλάδας στην Άγκυρα.
Τεράστια ερωτηματικά για τα μέτρα ασφαλείας.
Το κατηγορητήριο, για τα μέλη της ομάδας που εμπλέκονταν στη διαρροή άκρως απόρρητων πληροφοριών περιελάμβανε 1.900 σελίδες και 357 ονόματα, με 49 εν ενεργεία αξιωματικούς, ενώ την εκδίκαση της υπόθεσης είχε αναλάβει εισαγγελική ομάδα σε δικαστήριο της Σμύρνης.
Αυτό που προκάλεσε πραγματικά εντύπωση ήταν η ευκολία με την οποία τα μέλη της Οργάνωσης που εκτελούσε κατασκοπεία, κατάφεραν να δωροδοκήσουν χαμηλόβαθμα, αλλά και υψηλόβαθμα στελέχη των τουρκικών ΕΔ, προσφέροντας μετρητά, γυναίκες ή ακόμη και υποκύπτοντας σε εκβιασμούς και παραπλάνηση. Προκάλεσε «μούδιασμα» στους Τούρκους υπεύθυνους, όχι μόνο η έκταση των διαρροών απόρρητων στρατιωτικών πληροφοριών, αλλά και τα τεράστια ερωτηματικά γύρω από το πώς, οι πληροφοριοδότες κατάφεραν να παρακάμψουν τα μέτρα ασφαλείας και να περάσουν απαρατήρητοι, για καιρό απ’ την τουρκική Αντικατασκοπεία, η οποία στάθηκε ανήμπορη να εντοπίσει την εκτεταμένη διείσδυση πληροφοριοδοτών στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Το σκάνδαλο, έθιξε σοβαρά την αξιοπιστία των τουρκικών ΕΔ, καθώς αμφισβήτησε καίρια, την ικανότητα των μέτρων ασφαλείας, τα οποία έγιναν στην κυριολεξία «σουρωτήρι» απ’ τους πληροφοριοδότες, που φέρεται ότι τροφοδότησαν με πολύτιμα στοιχεία τις ελληνικές Υπηρεσίες Πληροφοριών, οι οποίες προφανώς εργάστηκαν αθόρυβα συλλέγοντας άκρως απόρρητα στοιχεία, για τη διάταξη μάχης των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Πρόκειται πραγματικά, για μια συγκλονιστική υπόθεση κατασκοπείας, που συντάραξε τα ανώτατα κλιμάκια στην Τουρκία και αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία των ελληνικών Υπηρεσιών Πληροφοριών. Δεν έχει αναφερθεί όμως, πουθενά το χρονικό διάστημα το οποίο το κατασκοπευτικό δίκτυο ήταν ενεργό, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό υπόνοιες ότι, η διαρροή απόρρητων πληροφοριών ίσως ήταν πολύ μεγαλύτερη από όση οι ίδιοι οι Τούρκοι άφησαν να εννοηθεί και είδε το φως της δημοσιότητας. Μετά την «κρίση» της Τουρκικής Κυβέρνησης υπό τον Ρ.Τ.Ερτογάν, με την οργάνωση FETO (κίνημα Γκιουλέν), όλοι οι ύποπτοι αφέθηκαν ελεύθεροι και τον Φεβρουάριο του 2016 αθωώθηκαν.
*Ο Νικόλαος Ι. Καραμπέτσος είναι μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Association of European Journalists)
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου