του Jan Raudszus
Η Τουρκία έχει πληγεί από διάφορες επιθέσεις αυτοκτονίας κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του 2016. Στις 17 Φεβρουαρίου ένα στρατιωτικό κόμβοι στην Άγκυρα χτυπήθηκε και σκοτώθηκαν 29 άνθρωποι. Ένα μήνα αργότερα, μια επίθεση σε ένα δημόσιο κόμβο συγκοινωνιών στην πρωτεύουσα δέχθηκε χτύπημα στις 13 Μαρτίου και σκοτώθηκαν 37 άνθρωποι, ενώ τραυματίστηκαν 127. Και στις δύο επιθέσεις, οι βόμβες ήταν στημένες σε αυτοκίνητα και πυροδοτήθηκαν από βομβιστές αυτοκτονίας. Και για τις δύο επιθέσεις στην Άγκυρα την ευθύνη ανέλαβε μια κουρδική εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση με το όνομα "Γεράκια του Κουρδιστάν για την Ελευθερία - Teyrebazen Azadiya Kurdistan (TAK)”. Κατά τη διάρκεια του 2015 οι βομβιστές φέρεται να έχουν σταλεί από το Ισλαμικό Κράτος, επίσης γνωστό ως ISIS ή ISIL, επίσης ξεκινώντας διάφορες επιθέσεις, κυρίως εναντίον Κούρδων ιδιωτών και οργανισμών. Σε μια ιδιαίτερα αιματηρή επίθεση στις 10 Οκτωβρίου, δύο βομβιστές αυτοκτονίας σκότωσαν περισσότερους από 100 ανθρώπους και τραυμάτισαν περισσότερους από 400 στην Άγκυρα.
Είναι γνωστό ότι τα τζιχαντιστικά κινήματα αναπτύσσουν συχνά τέτοιες τακτικές -η ISIS συγκεκριμένα, διεξάγει πολύ συχνά τέτοιες επιθέσεις στην Συρία και αλλού, προσφάτως αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τις επιθέσεις της 22ας Μαρτίου στις Βρυξέλλες. Μπορεί να είναι εύκολο να ξεχνάμε ότι οι βομβιστές αυτοκτονίας χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν από εθνικιστικές οργανώσεις κυρίως.
Η ΤΑΚ είναι μια κουρδική οργάνωση που εμφανίστηκε το 2004. ΜΙα διακήρυξη που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της αναφέρει ότι τα μέλη της ήταν μέλη του ΡΚΚ, αλλά αποσχίστηκαν από την οργάνωση διότι εξέταζε τις δραστηριότητές της με πολιτική εκτίμηση και δεν ήταν αρκετά ριζοσπαστική. Παρόλα αυτά, επαινεί τον Abdullah Ocalan, τον ηγέτη του ΡΚΚ. Οι δηλωμένοι στόχοι των επιθέσεών της είναι "η στρατιωτική γραφειοκρατία, η οικονομία και ο τουρισμός”. Από το 2004 η ΤΑΚ έχει προχωρήσει από μικρού εύρους βομβαρδισμούς σε πιο φονικές επιθέσεις.
Η τουρκική κυβέρνηση χαρακτηρίζει το ΤΑΚ ως την στρατιωτική πτέρυγα του ΡΚΚ και ως εκ τούτου, ένα μέρος της οργάνωσης, όχι μια ξεχωριστή οντότητα. Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν πως το όνομα είναι απλώς ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί το ΡΚΚ όταν αναλαμβάνει συγκεκριμένου είδους επιθέσεις. Άλλοι πιστεύουν ότι οι δύο οργανώσεις είναι χαλαρά μόνο συνδεδεμένες, αν είναι καν. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το ΤΑΚ είναι η εκδοχή του ΡΚΚ στην έννοια της "ακέφαλης αντίστασης”. Αυτόνομοι πυρήνες ιδρύθηκαν από το ΡΚΚ το 2005 και κινήθηκαν με κατεύθυνση κάποιες δηλώσεις του Ocalan και τις δημόσιες κατευθύνσεις της οργάνωσής του. Ωστόσο, σε ένα πρόσφατο άρθρο, το συνδεόμενο με το ΡΚΚ, Firatnews Agency (ANF) δήλωσε ότι η περιγραφή του ΤΑΚ ως μέρος του ΡΚΚ είναι "ειδική πολεμική προπαγάνδα ή απλή άγνοια”. Το ΡΚΚ έχει την ευκαιρία να καταγγείλει τις επιθέσεις της ΤΑΚ.
Ωστόσο, ανεξαρτήτως από το εάν οι δύο οργανισμοί είναι στενά συνδεδεμένοι ή απλώς "συνοδοιπόροι”, η δυναμική για επιθέσεις αυτοκτονίας από Κούρδους μαχητές που μάχονται εναντίον της τουρκικής κυβέρνησης, φαίνεται να παραμένει. Το ΡΚΚ πρώτο υιοθέτησε τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας το 1986. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών ετών, προχώρησε σε 15 τέτοιες επιθέσεις και άλλες επτά απέτυχαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι 11 από αυτές εκτελέστηκαν από γυναίκες. Σύμφωνα με το ΤΑΚ, ένας από τους βομβιστές αυτοκτονίας στην επίθεση της 13ης Μαρτίου στην Άγκυρα, ήταν γυναίκα.
Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το ΡΚΚ υιοθέτησε αυτή την τακτική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 ως αντίδραση στη μαζική στρατιωτική κλιμάκωση από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας που οδήγησε στην μεγάλης κλίμακας μετατόπιση του κουρδικού λαού στα νοτιοανατολικά της χώρας, σε έναν υψηλό αριθμό νεκρών μαχητών και σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενώ αυτό το επίπεδο βίας δεν έχει παρατηρηθεί κατά την τρέχουσα περίοδο της σύγκρουσης στην Τουρκία, η ζημιά είναι μεγάλη. Η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει μαζική στρατιωτική βία για να εκδιώξει τα μέλη των συνεργαζόμενων με το ΡΚΚ, Μονάδων Πολιτικής Προστασίας (YPS) από τις αστικές περιοχές στα νοτιοανατολικά της χώρας. Οι μαχητές είχαν διακηρύξει αυτόνομες περιοχές και τις είχαν εξασφαλίσει με χαντάκια και οδοφράγματα. Άμαχοι έχουν βρεθεί στο μέσον συγκρούσεων και έχουν χάσει τη ζωή τους, και οι μάχες έχουν εκτοπίσει αρκετές εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων και έχουν καταστρέψει πολλά σπίτια.
Η πίεση στους Κούρδους μαχητές είναι μεγάλη. Αυτό μπορεί να είναι ένας λόγος για την άσκηση βίας σε πόλεις στα δυτικά της Τουρκίας. Μετά από μια πρώτη επίθεση στο αεροδρόμιο Sabiha Gokcen στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη Δεκεμβρίου 2015, η ΤΑΚ είχε ανακοινώσει μια νέα εκστρατεία βίας ως αντίδραση στις τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον Κούρδων μαχητών. Έχει κρατήσει την υπόσχεσή της με τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Άγκυρα. Η ΤΑΚ είχε αναστείλει την δράση της κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ειρήνης.
Η σύγκρουση στην Τουρκία δεν φαίνεται να χάνει τη δυναμική της. Στο πολιτικό επίπεδο ο Recep TAyyip Erdogan φαίνεται αποφασισμένος να απαλλαγεί από τους εκπροσώπους του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP) στην βουλή της Τουρκίας. Το κόμμα έχει στο παρελθόν λειτουργήσει ως αγωγός της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ο Erdogan έχει επανειλημμένως ζητήσει την δίωξη της ηγεσίας του και την άρση της βουλευτικής τους ασυλίας, και συχνά περιγράφει το κόμμα ως πολιτική πτέρυγα του ΡΚΚ. Επιπλέον, η κυβέρνηση θέλει να διευρύνει τη νομοθεσία για να διευκολύνει την δίωξη αυτού που αποκαλεί "τρομοκρατική προπαγάνδα”. Αυτό θα επηρεάσει κυρίως τα μέλη του HDP που έχουν ασκήσει πιέσεις για το κουρδικό θέμα.
Το πρόβλημα με αυτή την διττή προσέγγιση -στρατιωτική και πολιτική καταστολή-είναι ότι η βία μπορεί σίγουρα να καταστείλει βίαια κινήματα, όπως το ΡΚΚ και οι θυγατρικές του. Η Τουρκία έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να το κάνει. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να βρεθεί μια πολιτική λύση για να επιλυθεί η υποκείμενη διαμάχη μακροπρόθεσμα. Η συνειδητοποίηση αυτού οδήγησε την τουρκική κυβέρνηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το 2012. Μέχρι να γίνουν ξανά κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, θα ακολουθήσουν σίγουρα περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης και περισσότερη βία. Ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι ο Erdogan προσπαθεί να προωθήσει εναλλακτικούς Κούρδους εταίρους, που αφορούν κυρίως συντηρητικούς ηγέτες της κοινότητας. Εάν αυτή η στρατηγική ήταν επιτυχημένη και το ΡΚΚ και οι σύμμαχοί του δεν εντασσόταν στην ανανεωμένη διαδικασία, είχαν διατηρήσει σημαντική διαβρωτική ισχύ.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου