Αυτή την Τετάρτη ήταν να εμφανιστεί και επίσημα το νέο βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ στη Γαλλία, λίγο πριν την τρομοκρατική επίθεση στην καρδιά του Παρισού. Σε αυτό το βιβλίο, ο Ουελμπέκ αφήνει τους μουσουλμάνους να αναλάβουν την εξουσία. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί μια εικόνα της Γαλλίας το 2022, κατά την οποία ένας μουσουλμάνος πρόεδρος έχει καταλάβει την εξουσία.
Το βιβλίο «Submission» («Υποταγή») είχε ήδη προκαλέσει σφοδρή πολιτική αντιπαράθεση στην Γαλλία τις τελευταίες βδομάδες. Ο Ουελμπέκ παραδέχτηκε νωρίτερα ότι είναι ένα παιχνίδι με το «φόβο» - η νέα του λογοτεχνική συνεργασία. Αλλά ο ίδιος αρνήθηκε νωρίτερα οποιαδήποτε κατεύθυνση εναντίον του Ισλάμ. Δεν είναι μια «πρόκληση» παρά μόνο μια «πιθανή» ροή των πραγμάτων.
Οι μουσουλμάνοι στη Γαλλία δεν θα μπορούσαν να εκλέξουν την αριστερά επειδή έχει νομιμοποιήσει το γάμο μεταξύ των ομοφυλοφίλων, ούτε την ακροδεξιά επειδή θα μπορούσε να τους «ρίξει έξω» από την Γαλλία. Έτσι, ως η μόνη λύση παραμένει «η δημιουργία ενός μουσουλμανικού κόμματος». Υπάρχει γενικά «μια ισχυρή επιστροφή της θρησκείας», ο αθεϊσμός είναι νεκρός, το κοσμικό κράτος είναι νεκρό, η Δημοκρατία είναι νεκρή.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είχε λάβει αποστάσεις, χωρίς να έχει διαβάσει το βιβλίο. Ο σοσιαλιστής Ολάντ είχε δηλώσει τη Δευτέρα για το βιβλίο ότι αυτό που φαίνεται σαν ένα λογοτεχνικά τολμηρό εγχείρημα, είναι τελικά μόνο μια επανάληψη: «Υπήρχε πάντα, για αιώνες, αυτός ο πειρασμός, της παρακμής, αυτή η ψυχαναγκαστική απαισιοδοξία». Οι Γάλλοι δεν θα πρέπει να φοβούνται.
Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο πλέον νεκρός συγγραφέας από τα πυρά ενός Γάλλου μουσουλμάνου τρομοκράτη κατηγορήθηκε, μεταξύ άλλων, ότι φλερτάρει με την άκρα δεξιά. Προσδίδει στο βιβλίο του τις «ιδέες του (ακροδεξιού) Εθνικού Μετώπου νομιμότητα», ανέφερε ο διευθυντής της αριστερής καθημερινής εφημερίδας Libération, Λωρέν Τζοφρίν.
Ήδη από το 2001 ο Ουελμπέκ είχε προκαλέσει ένα σκάνδαλο στην Γαλλία, γιατί είχε δηλώσει ότι το Ισλάμ είναι «η πιο ηλίθια θρησκεία» και αρχότερα είχε τονίσει επίσης ότι «η ισλαμοφοβία δεν είναι ένα είδος ρατσισμού».
Ορισμένα σημεία στο μυθιστόρημα του Ουελμπέκ είναι «απλά για γέλια», είχε αναφέρει λίγες μέρες νωρίτερα ο πολιτικός επιστήμονας Φιλίπ Μπράουτ. Ο ίδιος θεωρεί ότι είναι «εντελώς απίθανο» να εκλεγεί ένας μουσουλμάνος πρόεδρος στη Γαλλία. «Τα 4.000.000 των μουσουλμάνων στη Γαλλία αντιπροσώπευαν μόνο το 10% του πληθυσμού».
Αλλά ο Ουελμπέκ βασίστηκε σε ένα σενάριο, στο οποίο κατά τη διάρκεια των επαναληπτικών εκλογών για την προεδρία ένας ευρύς συνασπισμός θέλει να αποτρέψει μια νίκη της Μαρίν Λε Πέν: Ως εκ τούτου, αριστεροί και οι συντηρητικοί υποστηρίζουν τον μουσουλμάνο υποψήφιο. Και έτσι, λέει ο συγγραφέας, «δεν ξέρω, από τι πρέπει να φοβάται κάποιος, αν αυτό είναι η άκρα δεξιά ή οι Μουσουλμάνοι».
Σε ερώτηση αν αποδέχεται τη θεωρία γύρω από την κυριαρχία του Ισλάμ στην Ευρώπη, ο συγγραφέας απάντησε: «Στο βιβλίο μου δεν υπάρχει ίχνος μεταναστευτικού θέματος. Δεν είναι αυτό το σημείο. Εγώ περιγράφω ότι η καταστροφή της φιλοσοφίας συνέβη από τον Διαφωτισμό - κάτι που δεν το γνωρίζουν παρά ελάχιστοι. Αντίθετα ο καθολικισμός πηγαίνει πολύ καλά. Θα υποστήριζα μάλιστα την πιθανότητα ύπαρξης μιας συμμαχίας καθολικών και μουσουλμάνων. Το είδαμε να γίνεται στο παρελθόν. Αρα μπορεί να συμβεί ξανά».
Στην πραγματικότητα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι: Πάνω από το 70% των Γάλλων αναμένουν ότι η Γαλλία θα έρθει κάτω από την κυριαρχία του Ισλάμ. Κανείς δεν τους έχει καταμετρήσει, αλλά εκτιμούνται έως οκτώ εκατομμύρια οι μουσουλμάνοι που ζουν στην Γαλλία. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι Γάλλοι πολίτες και ο μουσουλμανικός πληθυσμός στη Γαλλία αυξάνεται συνεχώς. Η Γαλλία είναι πλέον η πιο μουσουλμανική χώρα στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση στο Παρίσι μπορεί να αποφασίσει να απομακρύνει έναν μουσουλμάνο ιεροκήρυκα ή έναν διαφημιστή του κινήμτος τζιχάντ, αλλά πάρα πολύ περισσότερα δεν φαίνεται πλέον να είναι σε θέση να πράξει.
Η κυβέρνηση στο Παρίσι στο πρόφατο παρελθόν δημιούργησε ένα κέντρο παροχής συμβουλών με μια ανοικτή τηλεφωνική γραμμή, για να «συμβουλεύει» τους γονείς των οποίων τα παιδιά βρίσκονται σε κίνδυνο να ριζοσπαστικοποιηθούν. Αυτό φαίνεται σχεδόν γελοίο. Ολόκληρες αστικές περιφέρειες ελέγχονται σήμερα στην Γαλλία από ισλαμιστές ιεροκήρυκες. Η κυβέρνηση στο Παρίσι τις καλεί «ευαίσθητες περιοχές» (προφανώς επειδή μπορεί να εκραγούν ανά πάσα στιγμή). Ανεπίσημα, οι Γάλλοι αστυνομικοί τις καλούν ως «ζώνες της Σαρίας» - και σπάνια εισέρχονται σε αυτές.
Οι πολιτικοί ηγέτες όλων των κομμάτων γνωρίζουν ότι οι περισσότερες εκλογικές αναμετρήσει δεν μπορεί να κερδηθούν αν παραμεληθούν οι μουσουλμανικές ανησυχίες. Ακόμη και το ακροδεικό Εθνικό Μέτωπο δεν αποτελεί εξαίρεση: Η Μαρίν Λε Πέν έχει πάψει εδώ και καιρό να μιλάει εναντίον του Ισλάμ, και τώρα χρησιμοποιεί απλά λέξεις όπως «έγκλημα» και «μετανάστευση» χωρίς να κατανομάζει τίποτε. Μερικές φορές αναφέρεται ότι είναι κατά του κινήματος του τζιχάντ και κατά του «φονταμενταλισμού», αλλά φροντίζει να μην πάει πέρα από αυτό. Αν και επέκρινε το Κατάρ ή τη Σαουδική Αραβία, απαιτεί να γίνει η Γαλλία μια «σύμμαχος» της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν και απευθύνει έηηκληση στους «μουσουλμάνους αδελφούς» της να ενταχθούν στον αγώνα ενάντια στην «αμερικανική παγκοσμιοποίηση και των μουσουλμανικών συμμάχων της Αμερικής».
Οι ΜΚΟ για την καταπολέμηση του εξισλαμισμού της Γαλλίας είναι όλο και περισσότερο στο περιθώριο. Οι ηγέτες τους διώκονται από την Δικαιοσύνη και τιμωρούνται αυστηρά, ενώ δαιμονοποιούνται συνεχώς από τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η πιο σημαντική ΜΚΟ από αυτές οργάνωσε πέρυσι μια διαδήλωση. Ήρθαν περίπου τετρακόσια άτομα. Τρία ή τέσσερα χρόνια πριν, μπορούσε να κινητοποιήσει χιλιάδες ανθρώπους.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου