Από τον Κώστα Ράπτη
Σύμφωνα με τον άγραφο κανόνα που τηρείται απαρεγκλίτως εδώ και επτά δεκαετίες, ο επικεφαλής του ΔΝΤ είναι πάντοτε Ευρωπαίος και ο επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας πάντοτε Αμερικανός. Όμως αυτή η κατανομή ρόλων στους δύο θεσμικούς πυλώνες της μεταπολεμικής οικονομικής τάξης πραγμάτων, αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο, όπως αποδεικνύει και η «κούρσα» για την διαδοχή του Robert Zoellick.
Με την διεθνή οικονομική αρχιτεκτονική να έχει ανατραπεί από την εμφάνιση νέων πρωταγωνιστών, η «αξιοκρατία» γίνεται το σύνθημα αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων χωρών, που διαμηνύουν με αυτό τον τρόπο ότι κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι η «αυτόματη» ανάδειξη στην προεδρία της Παγκόσμιας Τράπεζας του εκλεκτού του μεγαλύτερου μετόχου της, ήτοι της αμερικανικής κυβέρνησης.
Εξ ού και η φετινή εκλογή, η οποία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι την τακτική εξαμηνιαία κοινή σύνοδο Παγκόσμιας Τράπεζας και ΔΝΤ στις 20 Απριλίου, έχει περισσότερους του ενός υποψηφίους.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Barack Obama κινήθηκε και ο ίδιος αντισυμβατικά προτείνοντας για την θέση, όχι έναν βετεράνο της πολιτικής ή της οικονομίας, αλλά έναν γιατρό: τον Αμερικανο-κορεάτη Jim Yong Kim, νυν πρόεδρο του Dartmouth College και συνιδρυτή της οργάνωσης Partners in Health, που με τη βοήθεια πρωτότυπων τακτικών και τη χρήση γενόσημων φαρμάκων έδωσε τη μάχη για την καταπολέμηση της φυματίωσης στης παραγκογειτονιές της Λίμα του Περού ή του HIV/AIDS στην Αϊτή και τη Ρουάντα – ανεβάζοντας τον αριθμό των οροθετικών που δέχονται αντιρετροϊκή αγωγή από τις 400.000 στα 3 εκατ. παγκοσμίως.
«Ήρθε η ώρα να αναλάβει ένας επαγγελματίας της αναπτυξιακής βοήθειας την ηγεσία της μεγαλύτερης αναπτυξιακής υπηρεσίας στον κόσμο» δήλωσε παρουσιάζοντας την επιλογή του ο Obama, την ώρα που για πρώτη φορά στα χρονικά ένας άλλος Αμερικανός διεξήγαγε δημόσια προσωπική εκστρατεία, αυτοπροτεινόμενος για την Παγκόσμια Τράπεζα: ο γνωστός καθηγητής Jeffrey Sachs, πρωταγωνιστής, αλλά κατόπιν επικριτής της θεραπείας-σοκ στο άλλοτε «ανατολικό μπλοκ».
Όμως, η σημαντικότερη πρόκληση για την υποψηφιότητα του Kim έρχεται από τον πλανητικό Νότο: πρόκειται για τις υποψηφιότητες του πρώην υπουργού Οικονομικών της Κολομβίας Jose Antonio Ocampo και κυρίως της3υπουργού Οικονομικών της Νιγηρίας Ngozi Okonjo-Iweala. Και οι τρεις υποψήφιοι θα εξετασθούν από το Διοικητικό Συμβούλιο της Παγκόσμιας Τράπεζας την επόμενη εβδομάδα, ενώ ήδη η Βραζιλία, δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Guido Mantega, δηλώνει ότι οι χώρες BRICS θα πρέπει αυτή τη φορά να τηρήσουν κοινή στάση, σε αντίθεση με ότι έγινε πέρσι για την ανάδειξη της Christine Lagarde στην ηγεσία του ΔΝΤ.
Όμως από τις χώρες BRICS , η Νότιος Αφρική έχει ήδη ταχθεί υπέρ της Νιγηριανής υποψήφιας – γεγονός αξιοσημείωτο αν αναλογισθεί κανείς τον ανταγωνισμό ανάμεσα στην πλουσιότερη και την πολυπληθέστερη χώρα της Μαύρης Ηπείρου. Κυρίως όμως, ηOkonjo-Iweala δέχθηκε την δημόσια υποστήριξη 35 πρώην στελεχών της Τράπεζας,τα οποία σε ανοιχτή επιστολή τους που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη ζητούν μια «διαφανή διαδικασία επιλογής» και όχι μία «διαδικασία διορισμού, βάσει ρυθμίσεων οι οποίες δεν αποτυπώνουν τη σημερινή κατάσταση του κόσμου».
Η 57χρονη Okonjo-Iweala έχει ως προσόν της(πέραν της καταγωγής της καθαυτής) την μακρά θητεία της ως υψηλόβαθμου στελέχους της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά και τους αγώνες της κατά της διαφθοράς στην πατρίδα της, η οποία συνήθως καταλαμβάνει την θλιβερή πρωτιά στις σχετικές κατατάξεις της Διεθνούς Διαφάνειας.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου