Ο επικεφαλής των οικονομικών αναλυτών της HSBC Στεφεν Κίνγκ, συνονόματος του γνωστού κορυφαίου συγγραφέα μυθυστορημάτων τρόμου, με ανάλυσή του που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Times, και εν συνεχεία αναρτήθηκε και στην επίσημη σελίδα της HSBC, κάνει ένα «άλμα» στο μέλλον, στην Ελλάδα του 2015, κάνοντας αναφορά σε έναν «τίγρη» που μαθαίνει πώς να βρυχάται ξανά...
Μπορεί να πρόκειται για μία άκρως φανταστική ιστορία, μία μυθοπλασία... Μπορεί η ιστορία και ο χρόνος να αποδείξει ότι αυτή η προσέγγιση από τους ειδικούς της HSBC είναι λανθασμένη, ωστόσο αυτό που είναι εμφανές, είναι το γεγονός ότι κανείς στην Ευρωζώνη δεν θα περάσει... ρόδινα στην περίπτωση που η Ελλάδα αναγκαστεί ή επιλέξει να εγαταλείψει το ευρώ.
Όπως αναφέρει λοιπόν, σε αυτό το ...«μυθιστόρημα» ο Stephen King, «στα τέλη του 2015 η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να κοιτάξει προς τα πίσω με ικανοποίηση για όλα τα επιτεύγματά της. Οι υπόλοιποι, που κάποτε εμφανίζονταν να είναι απογοητευμένοι με τις επιλογς της Αθήνας, τώρα έβλεπαν μια “Ελληνική Τίγρη”. Το χρηματιστήριο, το οποίο είχει υποζωρήσει σημαντικά σε ποσοστό 90% από τα υψηλά του έτους 2007 μέχρι τις αρχές του έτους 2013, έδειχνε να ανακάμπτει... Ενώ ο ρυθμός ανάπτυξης δεν βρισκόταν σε υψηλά ποσοστά, η Ελλάδα αποτελούσε μία σημαντική διέξοδο για κεφάλαια από την Κίνα αλλά και τη Ινδία...»
Σε άλλο σημείο του δημοσιεύματος, αναφερεται: «Ακόμα και όταν οι πρώην εταίροι της αποστασιοποιήθηκαν, η Ελλάδα κατάφερε να βρει νέες πηγές στήριξης της οικονομίας της, κυρίως χάρη στις τσέπες των Ρώσων - οι οποίοι είχαν στόχο να κατασκευάσουν έναν τεράστιο τερματικό σταθμό φυσικού αερίου στη Θεσσαλονίκη – αλλά και των Κινέζων».
Ο Στήβεν Κινγκ αναφέρεται σε μία Ελλάδα του μέλλοντος που θα κοιτάζει πίσω στο χρόνο έχοντας όμως εγκαταλείψει τη ζώνη του ευρώ. «Η απόφαση της Αθήνας να βγει από την Ευρωζώνη – αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση - είχε βέβαια ληφθεί με βαριά καρδιά. Ο λαός ήθελε να είναι κομμάτι της Ευρώπης, από την άλλη όμως αισθανόταν ότι οι Ευρωπαίοι την εγκατέλειπαν όταν η οικονομική κρίση βρισκόταν σε έξαρση... Η κυκλοφορία της “νέας δραχμής” έμοιαζε να είναι για τη χώρα η απόλυτη καταστροφή: οι πολίτες που είχαν ρευστότητα, απέσυραν τα χρήματά τους από τις τράπεζες για να αποφύγουν τη μετατροπή των καταθέσεών τους σε ευρώ στις “υποτιμημένες” πλέον δραχμές. Το νέο νόμισμα έχασε τη μισή του περίπου αξία έναντι του “δυνατού” ευρώ... Μέσα σε με μερικούς μόνο μήνες, υπήρξαν ενδείξεις ανάκαμψης των εξαγωγών της Ελλάδας. Η οικονομία φαινόταν ότι έβρισκε επιτέλους την ισορροπία της...»
«Η Ελλάδα καθιερώθηκε ως ένας σημαντικά ελκυστικός προορισμός για τις επενδύσεις κυριως για τους ξένους επενδυτές, οι οποίοι αναζητούσαν πρόσβαση σε ένα δυναμικό μέρος του κόσμου, κυρίως μετά την “Αραβική Άνοιξη”».
«Μετά την επιτυχία της Ελλάδας, η κόλαση χτυπούσε τις αγορές ολόκληρης της Ευρώπης. Η Γερμανία απαιτούσε από την πλευρά της ακόμη περισσότερη λιτότητα τόσο από την Ισπανία και την Ιταλία, αλλά και άλλες χώρες, παρά το γεγονός ότι οι οικονομίες τους βρίσκονταν για τέταρτη χρονιά σε ύφεση... Οι Γερμανοί άρχισαν να σκέφτονται τι τον λόγο που όλα τελικά πήγαν τόσο στραβά. Πίστευαν ότι η λιτότητα θα έλυνε όλα τα προβλήματα και ότι οι δημοσιονομικά “απείθαρχοι” θα τους υπάκουαν... Το στοίχημα της Γερμανίας είχε τελικά αποτύχει. Στην προσπάθειά της να τιμωρήσει την Ελλάδα, κατάφερε να καταλήξει αντιμέτωπη με μία επιλογή: δημοσιονομική ένωση ή μία τεράστια ανατίμηση του νομίσματός της. Το Βερολίνο μπορεί να νόμιζε ότι σημαδεύει την Ελλάδα, αλλά στην ουσία πυροβόλησε το πόδι του...».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου