Ο πρόεδρος του Κόμματος Ευημερίας πέθανε το μεσημέρι σε νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν στην Άγκυρα.
To 1956 δημιούργησε ένα εργοστάσιο όπου κατασκευάστηκε ο πρώτος τουρκικής παραγωγής κινητήρας. Το εργοστάσιο άρχισε την παραγωγή το 1960. Εννιά χρόνια αργότερα εξελέγη πρόεδρος της Ένωσης Επιμελητηρίων Τουρκίας. Το 1970 ίδρυσε το Κόμμα Εθνικής Τάξης, το οποίο τέθηκε εκτός νόμου μετά το πραξικόπημα του 1971. Ένα χρόνο αργότερα ίδρυσε το Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας. Το κόμμα αυτό στις εκλογές του 1973 πήρε το 12% των ψήφων και εκπροσωπήθηκε στη βουλή με 48 βουλευτές.
Ανέλαβε αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση συνασπισμού που σχηματίστηκε το 1974 με τη συνεργασία του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος και του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας και υπό την προεδρία του Μπουλέντ Ετζεβίτ, προέδρου του ΡΛΚ. Επί της κυβερνήσεως αυτής (26.1-17.11.1974) έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Αντιπρόεδρος ήταν και στην κυβέρνηση Ντεμιρέλ (31.3.1975-21.6.1977) γνωστή ως κυβέρνηση "εθνικιστικού μετώπου" που σχηματίστηκε με τη συνεργασία του Κόμματος Δικαιοσύνης του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας, του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος του Αλπασλάν Τουρκές.
Αντιπρόεδρος ήταν ο Ερμπακάν και στη δεύτερη κυβέρνηση "εθνικιστικού μετώπου" (2.7.1977-5.1.1978), ενώ το κόμμα του είχε απλώς στηρίξει την κυβέρνηση που στη συνέχεια σχημάτισε μόνος του ο Ντεμιρέλ, κυβέρνηση η οποία ανατράπηκε με το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980.
Μετά το πραξικόπημα το Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας τέθηκε εκτός νόμου μαζί με όλα τα κόμματα. Ταυτόχρονα επιβλήθηκε απαγόρευση ανάμειξης στην ενεργό πολιτική σε όλους τους ηγέτες της προπραξικοπηματικής περιόδου. Αυτό ίσχυσε και για τον Ερμπακάν. Η απαγόρευση όμως έπαψε να ισχύει με το δημοψήφισμα του 1987. Έτσι το ίδιο έτος εξελέγη πρόεδρος του Κόμματος Ευημερίας που είχε ιδρυθεί το 1983. Στις εκλογές του 1991 ο Ερμπακάν εξελέγη βουλευτής. Η μεγάλη επιτυχία όμως ήλθε στις εκλογές του 1995, αφού το Κόμμα Ευημερίας ήταν πρώτο κόμμα με ποσοστό 21,7%.
Στις 28 Ιουνίου 1996, ο Ερμπακάν ανέλαβε πρωθυπουργός στην κυβέρνηση συνασπισμού του Κόμματος Ευημερίας και του Κόμματος Ορθού Δρόμου της Τανσού Τσιλέρ. Η κυβέρνηση αυτή άντεξε ένα χρόνο. Μεσολάβησαν οι ιστορικές αποφάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας εναντίον των ισλαμιστών. Η συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 28 Φεβρουαρίου 1997 έχουν χαρακτηριστεί μεταμοντέρνο πραξικόπημα. Μετά από μία διαδικασία φθοράς κατά την οποία παραιτήθηκαν από το κόμμα τους πολλοί βουλευτές του Κόμματος Ορθού Δρόμου, με αποτέλεσμα να χάσει την πλειοψηφία η κυβέρνηση στη Βουλή, ο Ερμπακάν παραιτήθηκε στις 18 Ιουνίου 1997. Το έκανε όμως έτσι ώστε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στην Τανσού Τσιλέρ. Κι αυτό επειδή οι δύο ηγέτες είχαν συμφωνήσει στην εκ περιτροπής προεδρία. Ο Ντεμιρέλ όμως έδωσε την εντολή στον ηγέτη του Κόμματος Μητέρας Πατρίδας Μεσούτ Γιιλμάζ, με αποτέλεσμα να γίνει παρελθόν η κυβέρνηση συνασπισμού.
Ένα χρόνο αργότερα το Συνταγματικό Δικαστήριο έθεσε εκτός νόμου του Κόμμα Ευημερίας και επέβαλε πενταετή απαγόρευση ανάμειξης στην πολιτική, στον Ερμπακάν.
Μετά τη διάσπαση του χώρου του πολιτικού Ισλάμ το 2001, η "ανανεωτική πτέρυγα" συνέχισε με το κυβερνών σήμερα Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και οι πιστοί στον Ερμπακάν, με το Κόμμα Ευτυχίας. Το 2003 ο Ερμπακάν εξελέγη ηγέτης του κόμματος αυτού. Τον επόμενο χρόνο όμως αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης δικαστηρίου. Τον Ιούλιο του 2010 πρόεδρος εξελέγη ο Νουμάν Κουρτουλμούς, αλλά μετά από ένσταση των πιστών στον Ερμπακάν αυτός παραιτήθηκε για να εκλεγεί και πάλι ο Ερμπακάν πρόεδρος του κόμματος στιις 17 Οκτωβρίου 2010.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου