Του Νίκου Σηφάκη
Σε λίγες ημέρες, τα εκλεγμένα από όλους εμάς μέλη για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, θα κληθούν να πάρουν θέση απέναντι σε όσα προεκλογικά υποσχέθηκαν. Πρώτο τους βήμα, η συγκρότηση προεδρείου. Με νηφαλιότητα, με αίσθημα ευθύνης, είναι υποχρεωμένοι (τονίζω: υποχρεωμένοι) να προχωρήσουν στη συγκρότηση ενός προεδρείου με προοδευτική κατεύθυνση, που θα δίνει προοπτική στον ταλαιπωρημένο μας κλάδο.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα βρεθούν κάποιοι που δεν θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και που θα σκεφτούν, μετρήσουν, υπολογίσουν, με βάση τις προσωπικές τους επιδιώξεις. Αρκεί να σκεφτούν ότι κανείς δεν τους υποχρέωσε να θελήσουν να «υπηρετήσουν» όλους εμάς.
Κανείς δεν τους πίεσε σαν μικρά παιδιά και τους έβαλε με το ζόρι στα ψηφοδέλτια, απεναντίας, μας βομβάρδισαν με SMS, επιστολές και τηλεφωνήματα, παρακαλώντας να τους δώσουμε την ψήφο μας. Και σωστά, γιατί αυτό απαιτεί η διάθεση προσφοράς προς τους συναδέλφους.....
Ο Δημήτρης Κουμπιάς, από την πρώτη στιγμή μετά το τέλος των εκλογών, εξήγησε τι θέλει, τι ζητά η Δημοσιογραφική Ενότητα και τι επιβάλλεται να γίνει. Είναι η συνολική άποψη ενός συνδυασμού που, ως έχει δικαίωμα, θέλει να βλέπει τα πράγματα με τη δική του σκοπιά. Ωστόσο, έχει σημασία ότι «πρόλαβε να εκτεθεί» απέναντι στους υπολοίπους συνδυασμούς με σαφήνεια και κατηγορηματικές θέσεις. Όσοι τον στηρίζουν, απαιτούν να τιμήσει τις θέσεις αυτές και του ζητούν να μην αλλάξει ρότα.
Το ζήτημα επομένως, είναι τι σκέφτονται να πράξουν οι άλλοι συνδυασμοί, μηδενός εξαιρουμένου. Πρέπει να τηρήσουν όσα εδώ και δύο χρόνια υπόσχονταν, αποδεικνύοντας πως δεν ήταν λόγια του αέρα με αποτέλεσμα στα δύσκολα να διαφοροποιήσουν την πλεύση τους. Οι νέοι δημοσιογράφοι που μπήκαν πρόσφατα ή σχετικά πρόσφατα στο επάγγελμα, μάλλον αδιαφορούν για τα τεκταινόμενα. Μόνο που δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά όλοι εμείς που απαξιώνουμε όσο μπορούμε τη δημοσιογραφία με τις πρακτικές που εφαρμόζουμε.
Είναι καιρός να αλλάξουμε όσα μας ενοχλούν. Δικαίωμα στην αλλαγή έχουν όλοι. Ανεξαιρέτως. Αρκεί στην άκρη του μυαλού τους να έχουν πάντοτε την ενότητα και το συμφέρον του κλάδου. Και να δείτε που με αυτό το δεδομένο, όλα θα κυλήσουν όμορφα και πιο αισιόδοξα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Σε λίγες ημέρες, τα εκλεγμένα από όλους εμάς μέλη για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, θα κληθούν να πάρουν θέση απέναντι σε όσα προεκλογικά υποσχέθηκαν. Πρώτο τους βήμα, η συγκρότηση προεδρείου. Με νηφαλιότητα, με αίσθημα ευθύνης, είναι υποχρεωμένοι (τονίζω: υποχρεωμένοι) να προχωρήσουν στη συγκρότηση ενός προεδρείου με προοδευτική κατεύθυνση, που θα δίνει προοπτική στον ταλαιπωρημένο μας κλάδο.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα βρεθούν κάποιοι που δεν θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και που θα σκεφτούν, μετρήσουν, υπολογίσουν, με βάση τις προσωπικές τους επιδιώξεις. Αρκεί να σκεφτούν ότι κανείς δεν τους υποχρέωσε να θελήσουν να «υπηρετήσουν» όλους εμάς.
Κανείς δεν τους πίεσε σαν μικρά παιδιά και τους έβαλε με το ζόρι στα ψηφοδέλτια, απεναντίας, μας βομβάρδισαν με SMS, επιστολές και τηλεφωνήματα, παρακαλώντας να τους δώσουμε την ψήφο μας. Και σωστά, γιατί αυτό απαιτεί η διάθεση προσφοράς προς τους συναδέλφους.....
Ο Δημήτρης Κουμπιάς, από την πρώτη στιγμή μετά το τέλος των εκλογών, εξήγησε τι θέλει, τι ζητά η Δημοσιογραφική Ενότητα και τι επιβάλλεται να γίνει. Είναι η συνολική άποψη ενός συνδυασμού που, ως έχει δικαίωμα, θέλει να βλέπει τα πράγματα με τη δική του σκοπιά. Ωστόσο, έχει σημασία ότι «πρόλαβε να εκτεθεί» απέναντι στους υπολοίπους συνδυασμούς με σαφήνεια και κατηγορηματικές θέσεις. Όσοι τον στηρίζουν, απαιτούν να τιμήσει τις θέσεις αυτές και του ζητούν να μην αλλάξει ρότα.
Το ζήτημα επομένως, είναι τι σκέφτονται να πράξουν οι άλλοι συνδυασμοί, μηδενός εξαιρουμένου. Πρέπει να τηρήσουν όσα εδώ και δύο χρόνια υπόσχονταν, αποδεικνύοντας πως δεν ήταν λόγια του αέρα με αποτέλεσμα στα δύσκολα να διαφοροποιήσουν την πλεύση τους. Οι νέοι δημοσιογράφοι που μπήκαν πρόσφατα ή σχετικά πρόσφατα στο επάγγελμα, μάλλον αδιαφορούν για τα τεκταινόμενα. Μόνο που δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά όλοι εμείς που απαξιώνουμε όσο μπορούμε τη δημοσιογραφία με τις πρακτικές που εφαρμόζουμε.
Είναι καιρός να αλλάξουμε όσα μας ενοχλούν. Δικαίωμα στην αλλαγή έχουν όλοι. Ανεξαιρέτως. Αρκεί στην άκρη του μυαλού τους να έχουν πάντοτε την ενότητα και το συμφέρον του κλάδου. Και να δείτε που με αυτό το δεδομένο, όλα θα κυλήσουν όμορφα και πιο αισιόδοξα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Δημοσίευση σχολίου