Η Ιστορία είναι μια ιστορία μετανάστευσης. Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι μετακινούνταν κατά κύματα για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Η αρχαία Ελλάδα συγκροτήθηκε στη βάση τέτοιων μετακινήσεων. Ο Μυκηναϊκός πολιτισμός κατέρρευσε υπό το βάρος της μετατόπισης των Δωριέων προς τον Νότο και η Μεγάλη Ελλάδα της Νότιας Ιταλίας είναι αποτέλεσμα εποικισμού από κατοίκους των ελληνικών πόλεων.
Η ίδια η Ευρώπη στους αιώνες των αιώνων δέχθηκε ακόμη μεγαλύτερα κύματα μαζικής μετανάστευσης πληθυσμών από τον Βορρά και την Ανατολή. Αλλά και αργότερα στα προμεσαιωνικά χρόνια η Βαλκανική κατακτήθηκε από μετακινούμενα σλαβικά φύλα, όπως και η κίνηση των Σελτζούκων Τούρκων από τις στέπες της Κεντρικής Ασίας προς δυσμάς γέννησε λίγους αιώνες μετά την αυτοκρατορία των Οθωμανών. Στην παρούσα περίοδο η κίνηση πληθυσμών από τις υπανάπτυκτες και εμπόλεμες ζώνες της Ασίας και της Αφρικής προς την υπερανεπτυγμένη ζώνη της Ευρώπης θεωρείται δεδομένη και αναπόφευκτη.
Την αντιμετωπίζει η Ιταλία, τη βιώνει η Ισπανία, τη ζει η Γαλλία, τη γνωρίσαμε και εμείς εδώ το 1989, όταν...... κύματα πεινασμένων Αλβανών εισέβαλαν μαζικά στη χώρα μας, αναζητώντας ευκαιρίες απασχόλησης και εισοδήματος. Ξεσηκώθηκαν πολλοί τότε. Οι ακραίοι, οι φανατικοί της εθνικιστικής Δεξιάς έστηναν αποσπάσματα και συγκροτούσαν κομάντος στα ελληνοαλβανικά σύνορα για να αποκρούσουν τη μεγάλη απειλή για το αίμα και το έθνος, αγνοώντας ότι αντίστοιχο κύμα είχε προηγηθεί τρεις αιώνες νωρίτερα και ήταν αυτό που τροφοδότησε με αγωνιστές τον ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Η ζωή όμως εξελίχθηκε αλλιώς.
Εκείνο το πρώτο κύμα μεταναστών αναγέννησε την ύπαιθρο, κράτησε τον ελληνικό ελαιώνα ενεργό, έσωσε την παραγωγή των εσπεριδοειδών, ξανασήκωσε τα πέτρινα σπίτια σε πόλεις και χωριά, έστρωσε τους μεγάλους δρόμους, διατήρησε με τη φθηνή εργασία την ανταγωνιστικότητα πάμπολλων επιχειρήσεων και στήριξε για πάνω από δέκα χρόνια την ανάπτυξη της χώρας. Και μαζί σκούπισε τα καλύτερα σπίτια, σιδέρωσε τα ομορφότερα ρούχα, ντάντεψε χιλιάδες ελληνόπουλα και έπειτα από δυο δεκαετίες βρήκε τον δρόμο του, ενσωματώθηκε και παλεύει όπως και οι αυτόχθονες για μια καλύτερη ζωή. Τώρα με αφορμή το νεότερο κύμα μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική και τις τάσεις γκετοποίησης που επικρατούν στο κέντρο της Αθήνας, εξαιτίας της ανικανότητας της κυβέρνησης και των Αρχών να επιβάλουν τον νόμο και να παρακολουθήσουν εκ του σύνεγγυς το φαινόμενο, η υστερία επανέκαμψε. Με τη διαφορά ότι τούτη τη φορά αποτελεί βάση ανάπτυξης ακραίων πολιτικών σχεδίων. Οι μετανάστες γίνονται πρώτη ύλη για στροφή προς τα δεξιά. Ξεπλένονται και νομιμοποιούνται τούτο τον καιρό χουντικοί, νεοφασίστες, ακροδεξιοί, ακόμη και νεοναζιστές.
Τα πρωινάδικα και τα δελτία των οχτώ τείνουν να μετατραπούν σε ζώνες ακραίας εσωστρεφούς φοβικής προπαγάνδας. Είναι αυτή μια άλλη κατάσταση, πολύ πιο προβληματική από αυτή της Ομόνοιας και του Αγίου Παντελεήμονα. Και όσοι δεν το βλέπουν μάλλον έχουν ασθενή μνήμη.
Η ίδια η Ευρώπη στους αιώνες των αιώνων δέχθηκε ακόμη μεγαλύτερα κύματα μαζικής μετανάστευσης πληθυσμών από τον Βορρά και την Ανατολή. Αλλά και αργότερα στα προμεσαιωνικά χρόνια η Βαλκανική κατακτήθηκε από μετακινούμενα σλαβικά φύλα, όπως και η κίνηση των Σελτζούκων Τούρκων από τις στέπες της Κεντρικής Ασίας προς δυσμάς γέννησε λίγους αιώνες μετά την αυτοκρατορία των Οθωμανών. Στην παρούσα περίοδο η κίνηση πληθυσμών από τις υπανάπτυκτες και εμπόλεμες ζώνες της Ασίας και της Αφρικής προς την υπερανεπτυγμένη ζώνη της Ευρώπης θεωρείται δεδομένη και αναπόφευκτη.
Την αντιμετωπίζει η Ιταλία, τη βιώνει η Ισπανία, τη ζει η Γαλλία, τη γνωρίσαμε και εμείς εδώ το 1989, όταν...... κύματα πεινασμένων Αλβανών εισέβαλαν μαζικά στη χώρα μας, αναζητώντας ευκαιρίες απασχόλησης και εισοδήματος. Ξεσηκώθηκαν πολλοί τότε. Οι ακραίοι, οι φανατικοί της εθνικιστικής Δεξιάς έστηναν αποσπάσματα και συγκροτούσαν κομάντος στα ελληνοαλβανικά σύνορα για να αποκρούσουν τη μεγάλη απειλή για το αίμα και το έθνος, αγνοώντας ότι αντίστοιχο κύμα είχε προηγηθεί τρεις αιώνες νωρίτερα και ήταν αυτό που τροφοδότησε με αγωνιστές τον ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Η ζωή όμως εξελίχθηκε αλλιώς.
Εκείνο το πρώτο κύμα μεταναστών αναγέννησε την ύπαιθρο, κράτησε τον ελληνικό ελαιώνα ενεργό, έσωσε την παραγωγή των εσπεριδοειδών, ξανασήκωσε τα πέτρινα σπίτια σε πόλεις και χωριά, έστρωσε τους μεγάλους δρόμους, διατήρησε με τη φθηνή εργασία την ανταγωνιστικότητα πάμπολλων επιχειρήσεων και στήριξε για πάνω από δέκα χρόνια την ανάπτυξη της χώρας. Και μαζί σκούπισε τα καλύτερα σπίτια, σιδέρωσε τα ομορφότερα ρούχα, ντάντεψε χιλιάδες ελληνόπουλα και έπειτα από δυο δεκαετίες βρήκε τον δρόμο του, ενσωματώθηκε και παλεύει όπως και οι αυτόχθονες για μια καλύτερη ζωή. Τώρα με αφορμή το νεότερο κύμα μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική και τις τάσεις γκετοποίησης που επικρατούν στο κέντρο της Αθήνας, εξαιτίας της ανικανότητας της κυβέρνησης και των Αρχών να επιβάλουν τον νόμο και να παρακολουθήσουν εκ του σύνεγγυς το φαινόμενο, η υστερία επανέκαμψε. Με τη διαφορά ότι τούτη τη φορά αποτελεί βάση ανάπτυξης ακραίων πολιτικών σχεδίων. Οι μετανάστες γίνονται πρώτη ύλη για στροφή προς τα δεξιά. Ξεπλένονται και νομιμοποιούνται τούτο τον καιρό χουντικοί, νεοφασίστες, ακροδεξιοί, ακόμη και νεοναζιστές.
Τα πρωινάδικα και τα δελτία των οχτώ τείνουν να μετατραπούν σε ζώνες ακραίας εσωστρεφούς φοβικής προπαγάνδας. Είναι αυτή μια άλλη κατάσταση, πολύ πιο προβληματική από αυτή της Ομόνοιας και του Αγίου Παντελεήμονα. Και όσοι δεν το βλέπουν μάλλον έχουν ασθενή μνήμη.
Δημοσίευση σχολίου