GuidePedia

0


Ο Ιζ αλ-Ντιν αλ-Χαντάντ, γνωστός ως «Άμπου Σουχάιμπ» και «το Φάντασμα των Ταξιαρχιών αλ-Κασάμ», έχει αναδειχθεί σε κεντρική φιγούρα της Χαμάς, αναλαμβάνοντας την de facto ηγεσία των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας.

Μετά τον θάνατο υψηλόβαθμων στελεχών, όπως του Μοχάμεντ Σινουάρ τον Μάιο του 2025, ο αλ-Χαντάντ έχει πάρει τα ηνία, ελέγχοντας τη στρατηγική, τις διαπραγματεύσεις για εκεχειρία και τη διαχείριση ομήρων.

Η πορεία του ξεκίνησε το 1987, όταν εντάχθηκε στη Χαμάς κατά την ίδρυσή της.

Από διοικητής λόχου, ανέλαβε σταδιακά μεγαλύτερες ευθύνες, φτάνοντας να διοικεί έξι τάγματα, συμπεριλαμβανομένης μιας μονάδας ειδικών δυνάμεων.

Το 2022, μετά τη δολοφονία του Μπασέμ Ίσα, ανέλαβε την Ταξιαρχία της Γάζας, ενώ από τον Ιούνιο του 2024 ηγείται του βόρειου τμήματος, επιβλέποντας 14 τάγματα.

Η μερική ανοικοδόμηση της υποδομής της Χαμάς, όπως ο διάδρομος Νετσαρίμ, και η παράδοση τριών Ισραηλινών ομήρων στον Ερυθρό Σταυρό τον Ιανουάριο του 2025, φέρουν τη σφραγίδα του.

Καθοριστικός ήταν ο ρόλος του στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023, γνωστής ως «Πλημμύρα αλ-Ακσά».

Συντόνισε την επίθεση στη βάση Ναχάλ Οζ, όπου σκοτώθηκαν δεκάδες στρατιώτες και πολίτες, ενώ σε ντοκιμαντέρ του Al Jazeera ισχυρίστηκε ότι η επιχείρηση βασίστηκε σε πληροφορίες για ισραηλινό σχέδιο επίθεσης, ισχυρισμός που παραμένει ανεπιβεβαίωτος.

Παρά τις έξι απόπειρες δολοφονίας από το Ισραήλ από το 2008, ο αλ-Χαντάντ παραμένει «άπιαστος», χάρη στην προσεκτική του κίνηση και τον στενό κύκλο συνεργατών.

Το Ισραήλ έχει θέσει επικήρυξη 750.000 δολαρίων για τη σύλληψή του, ενώ οι προσωπικές του απώλειες –ο θάνατος του γιου του, Σουχάιμπ, και του εγγονού του τον Ιανουάριο του 2025, καθώς και του δεύτερου γιου του τον Απρίλιο– ενισχύουν τη δέσμευσή του.

Ως στέλεχος της μονάδας αντικατασκοπείας αλ-Ματζντ, διατηρούσε στενούς δεσμούς με τον πρώην ηγέτη Γιάχια Σινουάρ.

Αποφεύγοντας τις δημόσιες εμφανίσεις, ο αλ-Χαντάντ παραμένει μια σκιώδης αλλά ισχυρή φιγούρα, που καθορίζει την πορεία της Χαμάς σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους του αγώνα της.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δημοσίευση σχολίου

 
Top