Μιχάλης Ιγνατίου H αήθης επίθεση του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον των Τουρκοκυπρίων...που φαίνεται πως στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν επιθυμούν να έχουν την παραμικρή σχέση με τους ακραίους φανατικούς ισλαμιστές της Τουρκίας, τους οποίους εκφράζει ο επικίνδυνος πρωθυπουργός της Τουρκίας, μας βοηθά να επιβεβαιώσουμε συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε στο παρελθόν. Το πλέον σοβαρό συμπέρασμα, ζωτικό για τον Ελληνισμό της Κύπρου, είναι ότι η Άγκυρα δεν έχει καμία απολύτως διάθεση για λύση του Κυπριακού,
εκτός βέβαια εάν εξυπηρετούνται οι στρατηγικοί της στόχοι, όπως καθορίστηκαν από το 1955. Και οι στόχοι αυτοί είναι η τουρκοποίηση και ο απόλυτος έλεγχος του νησιού.
Η Κύπρος είναι το τελευταίο πρόβλημα που απασχολεί τον πρωθυπουργό της Τουρκίας αυτή τη στιγμή. Είναι απλά τα πράγματα. Διάφοροι λόγοι και συγκυρίες δεν του επιτρέπουν να αλώσει το νησί. Οι σκέψεις του επικεντρώνονται στο μέγα αυτοκρατορικό όραμά του για να καταστεί ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου. Δεν έχει κανένα άλλο ενδιαφέρον και αγάπη ούτε για τους όψιμους σύμμαχούς του –Ιράν, Συρία, Παλαιστίνη– ούτε για τους Τουρκοκύπριους, που ουσιαστικά αποτελούν εμπόδιο στα σχέδιά του.
Δεν είναι υπερβολή η θέση ότι οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν μεγαλύτερο εμπόδιο για υλοποίηση των τουρκικών σχεδιασμών από μερικούς Ελληνοκύπριους πολιτικούς, οι οποίοι πίεζαν για επιβολή του φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν γνωρίζοντας εκ των προτέρων –εκτός των άλλων αρνητικών– ότι η Βρετανία θα είχε γνώμη για τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Κύπρου.
Ανησυχούν οι Ελληνοκύπριοι
Η συμπεριφορά του Ερντογάν και η απαράδεκτη γλώσσα που χρησιμοποίησε αποδεικνύουν ότι οι εκθέσεις για την ψυχολογική και ψυχική του κατάσταση πρέπει να είναι ορθές. Δρα και αντιδρά με αυταρχισμό και είναι κυριαρχημένος από επικίνδυνο ισλαμικό εθνικισμό, που καθιστά εχθρούς όσους στο πλαίσιο των δημοκρατικών διαδικασιών έχουν διαφορετική άποψη. Ο τρόπος με τον οποίο μίλησε για τους Τουρκοκύπριους δημιουργεί δικαιολογημένες ανησυχίες και φόβους στους Ελληνοκύπριους. Διότι όταν μηδενίζει τους Τουρκοκύπριους, που έχουν και αυτοί δικαιώματα στο νησί, μπορείτε να υπολογίσετε πώς σκέφτεται για τους Ελληνοκύπριους και τι τους επιφυλάσσει. Είναι η κλασική περίπτωση του κατακτητή που καταπιέζει και πνίγει κάθε ελεύθερη φωνή.
Αυτή η διαπίστωση δεν σημαίνει πως οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να παραδοθούν, όπως υποστηρίζουν μερικοί Ελληνοκύπριοι πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων και οι περιθωριακοί εκλογικοί τους σύμμαχοι της ορφανής φιλοαμερικανικής Αριστεράς. Δεν θα αποτελέσει βιώσιμη λύση το αποτέλεσμα των κυπριακής ιδιοκτησίας διαπραγματεύσεων, όπως δεν αποτελούσε δίκαιη διευθέτηση το φιλοτουρκικό κείμενο του Κόφι Ανάν. Τα σχέδια αυτά οδηγούν σε τουρκοποίηση της Κύπρου με τη δική μας υπογραφή.
Τούρκοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι μετά τις εκλογές του Ιουνίου ο Ερντογάν θα κλείσει το Κουρδικό και το Κυπριακό και θα προχωρήσει σε διακανονισμό στο Αιγαίο. Ομιλούν ως να πρόκειται για έναν αυτοκράτορα που αποφασίζει και διατάζει. Ο κ. Ερντογάν λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο, διότι οι Κούρδοι δεν πρόκειται να θέσουν υπογραφή χωρίς να εξασφαλίσουν –το λιγότερο– αυτονομία, οι Ελληνοκύπριοι θα του πουν και πάλι «όχι», αρνούμενοι να ξεπουλήσουν το νησί τους και στην Ελλάδα ο κ. Παπανδρέου ευτυχώς άρχισε να κάνει δεύτερες σκέψεις, αφού έτσι κι αλλιώς έχει αντιληφθεί πως ο πρωθυπουργός της Τουρκίας τον χρησιμοποιεί χωρίς η χώρα μας να έχει το παραμικρό κέρδος. Η αντίσταση στον Ερντογάν αποτελεί υποχρέωση και καθήκον και οι Τουρκοκύπριοι χωρίς αμφιβολία μας έδειξαν το δρόμο.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου