Του Σωτήρη Σιδέρη
Η συνάντηση των Μητσοτάκη -Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ , χωρίς να προσδιορίζεται η ακριβής ατζέντα, ίσως εξελιχθεί σε σημείο καμπής για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις . Ενώ πρακτικά υπάρχει σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, το τελευταίο διάστημα καταγράφεται μια επικοινωνιακή προσέγγιση αντί του διαλόγου με την πρόκληση έντασης, που δραματοποιεί την ήδη ασυνάρτητη εξωτερική πολιτική, ενώ ερασιτεχνικοί χειρισμοί πλήττουν και ηθικά το προσωπικό του ΥΠΕΞ.
Για την υπόθεση του καλωδίου και τα όσα εξευτελιστικά δημοσιοποιούνται, εγείρεται το ερώτημα: πως να ζητήσει έμπρακτη στήριξη η Ελλάδα από την ΕΕ ή τις ΗΠΑ, όταν δεν είναι σε θέση να συντονίσει τις σχέσεις με την Λευκωσία, όταν όλα αυτά επιλύονται πριν καν ξεκινήσει ένα σχέδιο; πέραν αυτών, το ΥΠΕΞ βρίσκεται σε ληθαργική κατάσταση, έχει αποσυνδεθεί από τους ειδικούς επιστήμονες, οι Έλληνες πρέσβεις στο εξωτερικό δεν παίρνουν καν οδηγίες για χειρισμούς μεγάλων και κρίσιμων ζητημάτων. Ταυτόχρονα, ακαδημαϊκοί συζητούν πίσω από κλειστές πόρτες σενάρια με χάρτες των χωρικών υδάτων και πιθανά σενάρια ειρήνης ή σύρραξης μεταξύ Ελλάδας -Τουρκίας. Άρα τι ακριβώς θα συμβεί στη Νέα Υόρκη;
Μητσοτάκης -Ερντογάν: όλα στον αέρα
Η συσσώρευση ανεπίλυτων προβλημάτων και η δημιουργία νέων τα τελευταία χρόνια, φαίνεται φθάνουν σε οριακό σημείο, ενώ ο διάλογος είναι προσχηματικός. Παρά την παρατεταμένη σιωπή της Αθήνας στους διεθνείς οργανισμούς και ιδιαίτερα στην ΕΕ για την δράση της Τουρκίας, υπάρχει ενδιαφέρον σε πολλές πρωτεύουσες για τα ελληνοτουρκικά στο παρασκήνιο. Ο λόγος , πέραν των άλλων, είναι ότι οι πόλεμοι του Ισραήλ , σε συνδυασμό με το Κυπριακό και τις εντάσεις μεταξύ Ελλάδας -Τουρκίας εγείρει σοβαρά ζητήματα ασφάλειας για τον δυτικό κόσμο.
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν σε στρατηγικό επίπεδο τις σχέσεις με την Τουρκία, με την Ελλάδα να μην έχει καμία επιρροή στην διαμόρφωση αυτής της πολιτικής. Πρόκειται για διπλωματικό καταποντισμό που είναι θέμα χρόνου να φανεί σε όλο το φάσμα των σχέσεων της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, το τι θα συζητήσει ο πρωθυπουργός με τον Ερντογάν , θα προκαλέσει ενδεχομένως είτε έναν νέο κύκλο έντασης , είτε θα γίνει προσπάθεια εκ μέρους του πρωθυπουργού να διατηρηθεί η ύφεση, είτε θα υπάρξει κάποιας μορφής κινητικότητα. Τώρα οι σχέσεις είναι ουσιαστικά παγωμένες και κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το θέμα της Χάγης το απέρριψε υπό την πίεση των Καραμανλή -Σαμαρά, τα φλέγοντα ζητήματα του Αιγαίου είναι καθηλωμένα, όμως η Τουρκία είναι ηγετική περιφερειακή δύναμη και ανταγωνίζεται το Ισραήλ. Η Ελλάδα είναι στο περιθώριο...
Επίσης, η ανακοίνωση ότι η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, που έχει μετατρέψει τον πολιτικό της ρόλο στο ΥΠΕΞ σε ιδιωτική υπόθεση, θα μεταβεί τις επόμενες ημέρες στις ΗΠΑ για συνομιλίες με το Στέητ Ντηπάρτμεντ, έτσι αόριστα . Η Παπαδοπούλου διαβεβαίωνε τον Μητσοτάκη ότι ο Μπάιντεν θα επικρατήσει στις εκλογές των ΗΠΑ και δεν υπήρχε λόγος για επαφές με το περιβάλλον του Τραμπ. Ο Τραμπ και οι συνεργάτες του, γνώριζαν πολύ καλά τι συμβαίνει και μετά την νίκη του τιμωρεί την ελληνική κυβέρνηση και αδιαφορεί και για την Παπαδοπούλου και για τον Μητσοτάκη, έως ότου αποφασίσει ο ίδιος πως θα κινηθεί . Το πολύ να επιδιώξει να έρθει σε επαφή με την Κίμπερλι Γκιλφόϊλ, η οποία όπως μας πληροφόρησε μέσα από τις υποκλαπείσες συνομιλίες του Καμμένου θα μας τιμήσει με την παρουσία της στα μέσα Οκτωβρίου. Αλλά να ανακοινώνονται συνομιλίες της υφυπουργού στο αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών , χωρίς να γνωρίζει κανείς τους συνομιλητές, είναι η γελοιοποίηση της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας που αναζητά απεγνωσμένα την προσοχή των ΗΠΑ..
Η υφυπουργός Παπαδοπούλου συναντάται, συνομιλεί με ξένους αξιωματούχους και με Τούρκους και κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συζητά, αν και σε τι δεσμεύεται, ποιες είναι αποφάσεις και τι δρομολογεί. Ούτε το έμπειρο προσωπικό του ΥΠΕΞ γνωρίζει γιατί πέραν του ότι αδυνατεί να σκεφθεί πολιτικά , εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ανταγωνιστικά έναντι των πρώην συναδέλφων της. Έτσι δεν γίνεται εξωτερική πολιτική.
Οι ακαδημαϊκοί, οι χάρτες και οι μυστικές συζητήσεις
Η δεδομένη αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να διαχειριστεί κρίσεις, χαμηλής ή υψηλής έντασης, ενισχύει την εικόνα διάλυσης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας και του υπουργείου Εξωτερικών. Οι ελληνικές πρεσβείες σε μεγάλες χώρες δεν παίρνουν οδηγίες για την διαχείριση των τεράστιων ζητημάτων που εγείρονται και στην περιοχή μας και διεθνώς, ενώ δεν υφίσταται παραγωγή πολιτικής.
Οι περισσότερες ευρωπαικές χώρες που γνωρίζουν άριστα τι συμβαίνει στην Αθήνα, προσπαθούν να διαγνώσουν το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στο πλαίσιο αυτό, ξένοι οργανισμοί, δεξαμενές σκέψεις και ακαδημαϊκά κέντρα οργανώνουν συζητήσεις για την περιοχή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και χωρίς επίσημους Τούρκους ή Έλληνες αξιωματούχους ή εν ενεργεία διπλωμάτες, με στόχο την ανίχνευση λύσεων και την αποφυγή σύγκρουσης.
Ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης και η υφυπουργός Παπαδοπούλου είναι αποκομμένοι από τις ζυμώσεις που διεξάγονται διεθνώς και από την ελληνική επιστημονική κοινότητα , την συνδρομή της οποίας δεν ζητούν καν, προκαλώντας ερωτηματικά . Δημοσιεύματα του τελευταίου διαστήματος για συναντήσεις Ελλήνων και Τούρκων σε τρίτη χώρα και συζήτηση επί χαρτών προκάλεσε σοκ στην επιστημονική κοινότητα της χώρας , γιατί ελάχιστοι στην Ελλάδα μπορούν να διαβάσουν και να διαπραγματευθούν πάνω σε χάρτες. Πόσο μάλλον να συντάξουν συνυποσχετικό , που είναι εργασία υψηλού κινδύνου και απαιτεί πολύ εξειδικευμένες γνώσεις.
Η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου που είναι επικεφαλής της ελληνικής επιτροπής διαλόγου με την Τουρκία προφανώς αδυνατεί να συνομιλήσει πάνω από χάρτες, το ίδιο ισχύει φυσικά και για τον Γ. Γεραπετρίτη. Οπότε δεν ισχύει η πληροφορία ότι η κυβέρνηση συζήτησε κάποια στιγμή με Τούρκους πάνω σε χάρτες. Ωστόσο παρά το γεγονός ότι όλα αυτά είναι γνωστά στο ΥΠΕΞ δεν υπάρχει μια επιτελική ομάδα επιστημόνων γιατί δεν την θέλησε ποτέ ο υπουργός Εξωτερικών, ώστε η χώρα να έχει ένα σταθερό και εθνικά αναγκαίο υπόβαθρο που να προετοιμάζει την πολιτική ηγεσία για κάθε μορφή διαπραγμάτευσης. Είναι ένα κενό που θα το βρει μπροστά της η Ελλάδα.
Και στην Γενεύη και σε άλλες πόλεις γίνονται επαφές. Κυρίως πανεπιστημιακές έδρες διεθνών σχέσεων και ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας, θέλοντας να συμβάλλουν στην επίλυση προβλημάτων, οργανώνουν διασκέψεις με την συμμετοχή διακεκριμένων επιστημόνων. Συμμετέχουν Έλληνες, Τούρκοι, αλλά και από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου που είναι μια από τις πιο εύφλεκτες περιοχές του κόσμου. Εκεί μπαίνουν στο τραπέζι χάρτες, γίνονται αντιπαραθέσεις, προτείνονται λύσεις, συμφωνίες και σενάρια ειρήνευσης ή αποφυγής πολέμων.
Στις συζητήσεις Ελλήνων και Τούρκων ειδικών και στην Γενεύη, πράγματι έχουν συζητηθεί σενάρια επέκτασης χωρικών υδάτων με φόντο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας /ΑΟΖ ή την προσφυγή στη Χάγη. Οι Έλληνες που έχουν συμμετάσχει , όπως και οι Τούρκοι, δεν εκπροσωπούσαν τις κυβερνήσεις τους, αλλά τον εαυτό τους, συζητούν με βάση το επιστημονικό τους κύρος , οπότε εκεί δεν μπορεί ο καθένας να λέει ανοησίες, τύπου γκρίζων ζωνών ή ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα ούτε στην Εύβοια. Αυτά είναι πολιτικές θέσεις, όχι επιστημονικές. Ένας ειδικός αποδεικνύει τις απόψεις του στηριζόμενος στο Δίκαιο της Θάλασσας. Προφανώς κάποιοι επηρεάζονται από τις θέσεις των κυβερνήσεών τους. Το ΥΠΕΞ δεν γνώριζε καν για τις συζητήσεις αυτές, προφανώς πληροφορείται κάποια πράγματα , αλλά η αποσύνδεση του ΥΠΕΞ από την επιστημονική κοινότητα, προφανώς προκαλεί τέτοιου είδους αντιδράσεις.
Σε αυτό το σκηνικό θα γίνει η συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν. Ο πρωθυπουργός πλέον είναι αποδυναμωμένος και πολιτικά , κάτι που γνωρίζει άριστα ο Ερντογάν ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει το κλίμα προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Έχοντας μπροστά του και εκλογές , ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα θελήσει να ανοίξει καν συζήτηση και θα είναι ευτυχής να ευχηθούν ο ένας στον άλλο καλό χειμώνα. Δεν είναι καθόλου απίθανο ο Μητσοτάκης να βολεύεται με ένα κλίμα τεχνητής έντασης για να το χρησιμοποιήσει για πρόωρες εκλογές με την επίκληση εθνικού θέματος. Οι διαρκείς δηλώσεις και διαρροές ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται και στρατιωτικά για να συνεχιστεί η έρευνα για το ηλεκτρικό καλώδιο, δεν είναι τυχαία. Αν και τον λόγο πλέον έχει η Ευρωπαική Εισαγγελία.
Eκτιμάται, ότι ο Ερντογάν κρατά το κλειδί των επόμενων εξελίξεων, γεγονός που προκαλεί δυσοίωνες σκέψεις για το μέλλον.
Η συνάντηση των Μητσοτάκη -Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ , χωρίς να προσδιορίζεται η ακριβής ατζέντα, ίσως εξελιχθεί σε σημείο καμπής για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις . Ενώ πρακτικά υπάρχει σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, το τελευταίο διάστημα καταγράφεται μια επικοινωνιακή προσέγγιση αντί του διαλόγου με την πρόκληση έντασης, που δραματοποιεί την ήδη ασυνάρτητη εξωτερική πολιτική, ενώ ερασιτεχνικοί χειρισμοί πλήττουν και ηθικά το προσωπικό του ΥΠΕΞ.
Για την υπόθεση του καλωδίου και τα όσα εξευτελιστικά δημοσιοποιούνται, εγείρεται το ερώτημα: πως να ζητήσει έμπρακτη στήριξη η Ελλάδα από την ΕΕ ή τις ΗΠΑ, όταν δεν είναι σε θέση να συντονίσει τις σχέσεις με την Λευκωσία, όταν όλα αυτά επιλύονται πριν καν ξεκινήσει ένα σχέδιο; πέραν αυτών, το ΥΠΕΞ βρίσκεται σε ληθαργική κατάσταση, έχει αποσυνδεθεί από τους ειδικούς επιστήμονες, οι Έλληνες πρέσβεις στο εξωτερικό δεν παίρνουν καν οδηγίες για χειρισμούς μεγάλων και κρίσιμων ζητημάτων. Ταυτόχρονα, ακαδημαϊκοί συζητούν πίσω από κλειστές πόρτες σενάρια με χάρτες των χωρικών υδάτων και πιθανά σενάρια ειρήνης ή σύρραξης μεταξύ Ελλάδας -Τουρκίας. Άρα τι ακριβώς θα συμβεί στη Νέα Υόρκη;
Μητσοτάκης -Ερντογάν: όλα στον αέρα
Η συσσώρευση ανεπίλυτων προβλημάτων και η δημιουργία νέων τα τελευταία χρόνια, φαίνεται φθάνουν σε οριακό σημείο, ενώ ο διάλογος είναι προσχηματικός. Παρά την παρατεταμένη σιωπή της Αθήνας στους διεθνείς οργανισμούς και ιδιαίτερα στην ΕΕ για την δράση της Τουρκίας, υπάρχει ενδιαφέρον σε πολλές πρωτεύουσες για τα ελληνοτουρκικά στο παρασκήνιο. Ο λόγος , πέραν των άλλων, είναι ότι οι πόλεμοι του Ισραήλ , σε συνδυασμό με το Κυπριακό και τις εντάσεις μεταξύ Ελλάδας -Τουρκίας εγείρει σοβαρά ζητήματα ασφάλειας για τον δυτικό κόσμο.
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν σε στρατηγικό επίπεδο τις σχέσεις με την Τουρκία, με την Ελλάδα να μην έχει καμία επιρροή στην διαμόρφωση αυτής της πολιτικής. Πρόκειται για διπλωματικό καταποντισμό που είναι θέμα χρόνου να φανεί σε όλο το φάσμα των σχέσεων της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, το τι θα συζητήσει ο πρωθυπουργός με τον Ερντογάν , θα προκαλέσει ενδεχομένως είτε έναν νέο κύκλο έντασης , είτε θα γίνει προσπάθεια εκ μέρους του πρωθυπουργού να διατηρηθεί η ύφεση, είτε θα υπάρξει κάποιας μορφής κινητικότητα. Τώρα οι σχέσεις είναι ουσιαστικά παγωμένες και κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το θέμα της Χάγης το απέρριψε υπό την πίεση των Καραμανλή -Σαμαρά, τα φλέγοντα ζητήματα του Αιγαίου είναι καθηλωμένα, όμως η Τουρκία είναι ηγετική περιφερειακή δύναμη και ανταγωνίζεται το Ισραήλ. Η Ελλάδα είναι στο περιθώριο...
Επίσης, η ανακοίνωση ότι η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, που έχει μετατρέψει τον πολιτικό της ρόλο στο ΥΠΕΞ σε ιδιωτική υπόθεση, θα μεταβεί τις επόμενες ημέρες στις ΗΠΑ για συνομιλίες με το Στέητ Ντηπάρτμεντ, έτσι αόριστα . Η Παπαδοπούλου διαβεβαίωνε τον Μητσοτάκη ότι ο Μπάιντεν θα επικρατήσει στις εκλογές των ΗΠΑ και δεν υπήρχε λόγος για επαφές με το περιβάλλον του Τραμπ. Ο Τραμπ και οι συνεργάτες του, γνώριζαν πολύ καλά τι συμβαίνει και μετά την νίκη του τιμωρεί την ελληνική κυβέρνηση και αδιαφορεί και για την Παπαδοπούλου και για τον Μητσοτάκη, έως ότου αποφασίσει ο ίδιος πως θα κινηθεί . Το πολύ να επιδιώξει να έρθει σε επαφή με την Κίμπερλι Γκιλφόϊλ, η οποία όπως μας πληροφόρησε μέσα από τις υποκλαπείσες συνομιλίες του Καμμένου θα μας τιμήσει με την παρουσία της στα μέσα Οκτωβρίου. Αλλά να ανακοινώνονται συνομιλίες της υφυπουργού στο αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών , χωρίς να γνωρίζει κανείς τους συνομιλητές, είναι η γελοιοποίηση της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας που αναζητά απεγνωσμένα την προσοχή των ΗΠΑ..
Η υφυπουργός Παπαδοπούλου συναντάται, συνομιλεί με ξένους αξιωματούχους και με Τούρκους και κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συζητά, αν και σε τι δεσμεύεται, ποιες είναι αποφάσεις και τι δρομολογεί. Ούτε το έμπειρο προσωπικό του ΥΠΕΞ γνωρίζει γιατί πέραν του ότι αδυνατεί να σκεφθεί πολιτικά , εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ανταγωνιστικά έναντι των πρώην συναδέλφων της. Έτσι δεν γίνεται εξωτερική πολιτική.
Οι ακαδημαϊκοί, οι χάρτες και οι μυστικές συζητήσεις
Η δεδομένη αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να διαχειριστεί κρίσεις, χαμηλής ή υψηλής έντασης, ενισχύει την εικόνα διάλυσης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας και του υπουργείου Εξωτερικών. Οι ελληνικές πρεσβείες σε μεγάλες χώρες δεν παίρνουν οδηγίες για την διαχείριση των τεράστιων ζητημάτων που εγείρονται και στην περιοχή μας και διεθνώς, ενώ δεν υφίσταται παραγωγή πολιτικής.
Οι περισσότερες ευρωπαικές χώρες που γνωρίζουν άριστα τι συμβαίνει στην Αθήνα, προσπαθούν να διαγνώσουν το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στο πλαίσιο αυτό, ξένοι οργανισμοί, δεξαμενές σκέψεις και ακαδημαϊκά κέντρα οργανώνουν συζητήσεις για την περιοχή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και χωρίς επίσημους Τούρκους ή Έλληνες αξιωματούχους ή εν ενεργεία διπλωμάτες, με στόχο την ανίχνευση λύσεων και την αποφυγή σύγκρουσης.
Ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης και η υφυπουργός Παπαδοπούλου είναι αποκομμένοι από τις ζυμώσεις που διεξάγονται διεθνώς και από την ελληνική επιστημονική κοινότητα , την συνδρομή της οποίας δεν ζητούν καν, προκαλώντας ερωτηματικά . Δημοσιεύματα του τελευταίου διαστήματος για συναντήσεις Ελλήνων και Τούρκων σε τρίτη χώρα και συζήτηση επί χαρτών προκάλεσε σοκ στην επιστημονική κοινότητα της χώρας , γιατί ελάχιστοι στην Ελλάδα μπορούν να διαβάσουν και να διαπραγματευθούν πάνω σε χάρτες. Πόσο μάλλον να συντάξουν συνυποσχετικό , που είναι εργασία υψηλού κινδύνου και απαιτεί πολύ εξειδικευμένες γνώσεις.
Η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου που είναι επικεφαλής της ελληνικής επιτροπής διαλόγου με την Τουρκία προφανώς αδυνατεί να συνομιλήσει πάνω από χάρτες, το ίδιο ισχύει φυσικά και για τον Γ. Γεραπετρίτη. Οπότε δεν ισχύει η πληροφορία ότι η κυβέρνηση συζήτησε κάποια στιγμή με Τούρκους πάνω σε χάρτες. Ωστόσο παρά το γεγονός ότι όλα αυτά είναι γνωστά στο ΥΠΕΞ δεν υπάρχει μια επιτελική ομάδα επιστημόνων γιατί δεν την θέλησε ποτέ ο υπουργός Εξωτερικών, ώστε η χώρα να έχει ένα σταθερό και εθνικά αναγκαίο υπόβαθρο που να προετοιμάζει την πολιτική ηγεσία για κάθε μορφή διαπραγμάτευσης. Είναι ένα κενό που θα το βρει μπροστά της η Ελλάδα.
Και στην Γενεύη και σε άλλες πόλεις γίνονται επαφές. Κυρίως πανεπιστημιακές έδρες διεθνών σχέσεων και ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας, θέλοντας να συμβάλλουν στην επίλυση προβλημάτων, οργανώνουν διασκέψεις με την συμμετοχή διακεκριμένων επιστημόνων. Συμμετέχουν Έλληνες, Τούρκοι, αλλά και από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου που είναι μια από τις πιο εύφλεκτες περιοχές του κόσμου. Εκεί μπαίνουν στο τραπέζι χάρτες, γίνονται αντιπαραθέσεις, προτείνονται λύσεις, συμφωνίες και σενάρια ειρήνευσης ή αποφυγής πολέμων.
Στις συζητήσεις Ελλήνων και Τούρκων ειδικών και στην Γενεύη, πράγματι έχουν συζητηθεί σενάρια επέκτασης χωρικών υδάτων με φόντο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας /ΑΟΖ ή την προσφυγή στη Χάγη. Οι Έλληνες που έχουν συμμετάσχει , όπως και οι Τούρκοι, δεν εκπροσωπούσαν τις κυβερνήσεις τους, αλλά τον εαυτό τους, συζητούν με βάση το επιστημονικό τους κύρος , οπότε εκεί δεν μπορεί ο καθένας να λέει ανοησίες, τύπου γκρίζων ζωνών ή ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα ούτε στην Εύβοια. Αυτά είναι πολιτικές θέσεις, όχι επιστημονικές. Ένας ειδικός αποδεικνύει τις απόψεις του στηριζόμενος στο Δίκαιο της Θάλασσας. Προφανώς κάποιοι επηρεάζονται από τις θέσεις των κυβερνήσεών τους. Το ΥΠΕΞ δεν γνώριζε καν για τις συζητήσεις αυτές, προφανώς πληροφορείται κάποια πράγματα , αλλά η αποσύνδεση του ΥΠΕΞ από την επιστημονική κοινότητα, προφανώς προκαλεί τέτοιου είδους αντιδράσεις.
Σε αυτό το σκηνικό θα γίνει η συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν. Ο πρωθυπουργός πλέον είναι αποδυναμωμένος και πολιτικά , κάτι που γνωρίζει άριστα ο Ερντογάν ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει το κλίμα προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Έχοντας μπροστά του και εκλογές , ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα θελήσει να ανοίξει καν συζήτηση και θα είναι ευτυχής να ευχηθούν ο ένας στον άλλο καλό χειμώνα. Δεν είναι καθόλου απίθανο ο Μητσοτάκης να βολεύεται με ένα κλίμα τεχνητής έντασης για να το χρησιμοποιήσει για πρόωρες εκλογές με την επίκληση εθνικού θέματος. Οι διαρκείς δηλώσεις και διαρροές ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται και στρατιωτικά για να συνεχιστεί η έρευνα για το ηλεκτρικό καλώδιο, δεν είναι τυχαία. Αν και τον λόγο πλέον έχει η Ευρωπαική Εισαγγελία.
Eκτιμάται, ότι ο Ερντογάν κρατά το κλειδί των επόμενων εξελίξεων, γεγονός που προκαλεί δυσοίωνες σκέψεις για το μέλλον.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου