Αμφισβητούμενες θαλάσσιες διεκδικήσεις, χρήση πληρεξουσίων και παρακρατικών δικτύων, επενδύσεις σε λιμάνια και εμπορικούς διαδρόμους, αλλά και εξαγωγή φθηνών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, είναι μια τακτική που κατά τον Ισραηλινό αναλυτή Σάι Γκαλ προσομοιάζει στο κινεζικό “εγχειρίδιο καταναγκασμού”
Σε «πιλοτικό» μοντέλο εφαρμογής στρατηγικών καταναγκασμού, οι οποίες στη συνέχεια υιοθετούνται σε ευρύτερη κλίμακα από την Κίνα στον Ινδο-Ειρηνικό αναδεικνύεται η Τουρκία.Επιμέλεια: Χρήστος Κωνσταντινίδης
Αυτό υποστηρίζει σε ανάλυσή του στο Defence Connect ο στρατηγικός αναλυτής Σάι Γκαλ (Shay Gal), προειδοποιώντας ότι η Αυστραλία και οι χώρες της περιοχής πρέπει να διαβάσουν εγκαίρως τα «τουρκικά τεστ» ώστε να αναγνωρίσουν τις μεθόδους του Πεκίνου πριν αυτές αγγίξουν τα δικά τους νερά. Υπενθυμίζεται, ότι ο Σάι Γκάλ είναι ο Ισραηλινός αναλυτής, ο οποίος είχε γράψει στην “Israel Hayom” το περίφημο άρθρο περί του σχεδίου απελευθερώσεως της Κύπρου με την κωδική ονομασία “Οργή του Ποσειδώνα”.
«Χάρτες, λιμάνια, drones και πληρεξούσιοι»
Η Άγκυρα έχει εφαρμόσει μια σειρά «πειραμάτων»: αμφισβητούμενες θαλάσσιες διεκδικήσεις, χρήση πληρεξουσίων και παρακρατικών δικτύων, επενδύσεις σε λιμάνια και εμπορικούς διαδρόμους, αλλά και εξαγωγή φθηνών μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Η τακτική αυτή, σύμφωνα με τον Γκαλ, προσομοιάζει στο κινεζικό «εγχειρίδιο καταναγκασμού», το οποίο στηρίζεται στην άσκηση πίεσης πολύ πριν ξεσπάσει μια ανοικτή σύγκρουση.
Η συμφωνία Τουρκίας–Λιβύης το 2019 για θαλάσσιες ζώνες, παρά την αντίδραση Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, παρουσιάζεται ως το αντίστοιχο του κινεζικού «nine-dash line» στη Νότια Σινική Θάλασσα. Η «Γαλάζια Πατρίδα» της Άγκυρας θυμίζει το κινεζικό δόγμα περί κυριαρχίας στη θάλασσα, με την κατεχόμενη Κύπρο να λειτουργεί σαν «αβύθιστο αεροπλανοφόρο», ανάλογο των τεχνητών νησιών του Πεκίνου.
Παράλληλοι διάδρομοι και στρατηγικά λιμάνια
Η Τουρκία προωθεί τον «Μεσαίο Διάδρομο» μέσω Κεντρικής Ασίας ως εναλλακτική στη Διώρυγα του Σουέζ και στις ρωσικές διαδρομές. Αντίστοιχα, η Κίνα αναπτύσσει τον θαλάσσιο Δρόμο του Μεταξιού στο πλαίσιο της Belt and Road. Το 2015 κινεζική κοινοπραξία απέκτησε τον έλεγχο του λιμανιού Κουμπορτ στην Κωνσταντινούπολη, την ίδια χρονιά που η Landbridge εξασφάλισε τη διαχείριση του Ντάργουιν στην Αυστραλία – κινήσεις που δείχνουν πώς τα λιμάνια γίνονται μοχλοί στρατηγικής πίεσης.
Πληρεξούσιοι και υβριδικές τακτικές
Η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει δίκτυα-βιτρίνες για να διοχετεύσει ιρανικά κεφάλαια σε αντάρτικες οργανώσεις, λειτουργώντας ως «μεσάζων» στην υβριδική πίεση. Αντίστοιχα, η Κίνα αξιοποιεί «ψαροκάικα–πολεμικά» στον Ειρηνικό, μια ναυτική πολιτοφυλακή που δρα αποσταθεροποιητικά χωρίς να εμπλέκεται απευθείας το Πεκίνο.
Drones: το νέο όπλο καταναγκασμού
Τα τουρκικά Bayraktar TB2 και Akinci, με χαμηλό κόστος και ευελιξία, άλλαξαν τα δεδομένα σε Ουκρανία και Αφρική, αποδεικνύοντας ότι φθηνά drones μπορούν να εξαντλήσουν ακριβές αεράμυνες. Αντίστοιχα, η Κίνα εξάγει τα Wing Loong σε εταίρους της Belt and Road, δημιουργώντας εξάρτηση μέσω εκπαίδευσης και υποδομών υποστήριξης. Τα drones, τονίζει ο Γκαλ, δεν είναι απλώς οπλικά συστήματα αλλά εργαλεία πολιτικής επιρροής.
Διπλή πίεση στο Νέο Δελχί
Στη Νότια Ασία, η σύγκλιση Τουρκίας και Κίνας έχει ιδιαίτερη σημασία: το Πεκίνο μέσω του CPEC πιέζει το Νέο Δελχί από τα ανατολικά, ενώ η Άγκυρα συνεργάζεται με το Πακιστάν, ενισχύοντας το στρατιωτικό του οπλοστάσιο και προσφέροντας διπλωματική κάλυψη στο Κασμίρ. Έτσι, η Ινδία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια «στρατηγική μέγγενη».
Μάθημα για την Αυστραλία
Για την Καμπέρα, το δίδαγμα είναι σαφές: οι χάρτες λειτουργούν ως όπλα, τα λιμάνια ως μοχλοί πίεσης, οι πληρεξούσιοι ως εργαλεία υβριδικού πολέμου και τα drones ως μέσα φθοράς. Ο Γκαλ υπογραμμίζει ότι η μελέτη της Τουρκίας ως «beta έκδοση» του κινεζικού καταναγκαστικού μοντέλου μπορεί να προετοιμάσει την Αυστραλία και τους εταίρους της απέναντι σε μεθοδεύσεις που δεν χρειάζονται ούτε έναν πυροβολισμό για να ανατρέψουν ισορροπίες ισχύος.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου