Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία πρόκειται να εισέλθει στο δεύτερο ημερολογιακό έτος της με την Πρωτοχρονιά.
Το βρετανικό BBC, για το λόγο ότι η σύγκρουση είναι ήδη πολύμηνη και δεν διαφαίνεται άμεση κατάπαυσή της, ρώτησε στρατιωτικούς αναλυτές πώς πιστεύουν ότι θα εξελιχθούν τα γεγονότα επί τους εδάφους το 2023.
Θα μπορούσε να ολοκληρωθεί το επόμενο έτος και πώς – στο πεδίο της μάχης ή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Ή μπορεί να φτάσει το 2024;
- 1. «Η εαρινή επίθεση της Ρωσίας θα είναι το κλειδί» – Michael Clarke, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών, Έξετερ, Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Ναπολέων, ο Χίτλερ και ο Στάλιν έπρεπε όλοι να κρατήσουν τον στρατό τους σε κίνηση ενόψει του χειμώνα στις στέπες και τώρα – καθώς η εισβολή του οπισθοδρομεί στο πεδίο των μαών – ο Βλαντιμίρ Πούτιν οχυρώνει τις δυνάμεις του για το χειμώνα περιμένοντας για μια νέα ρωσική επίθεση την άνοιξη .
Και οι δύο πλευρές χρειάζονται μια παύση, αλλά οι Ουκρανοί είναι καλύτερα εξοπλισμένοι και έχουν κίνητρο για να συνεχίσουν, και μπορούμε να περιμένουμε ότι θα διατηρήσουν την πίεση, τουλάχιστον στο Ντονμπάς.
Οι Ουκρανικές δυνάμεις γύρω από την Κρέμινα και το Σβάτοβε, βρίσκονται πολύ κοντά σε μια μεγάλη σημαντική ανακάλυψη που θα διώξει τις ρωσικές δυνάμεις 40 μίλια πίσω στην επόμενη φυσική αμυντική γραμμή, κοντά στο σημείο όπου ουσιαστικά ξεκίνησε η εισβολή τους τον Φεβρουάριο.
Το Κίεβο είναι λογικό να είναι απρόθυμο να σταματήσει όταν το άμεσο έπαθλο είναι τόσο μεγάλο. Οι ουκρανικές επιθέσεις ενδέχεται, ωστόσο, να σταματήσουν στα νοτιοδυτικά, μετά την ανάκτηση της πόλης της Χερσώνας.
Η διέλευση στην ανατολική πλευρά του ποταμού Δνείπερου για να πιέσει τις ευάλωτες οδικές και σιδηροδρομικές συνδέσεις της Ρωσίας προς την Κριμαία μπορεί να είναι πολύ απαιτητική. Αλλά το ενδεχόμενο το Κίεβο να ξεκινήσει μια νέα αιφνιδιαστική επίθεση δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί.
Για το 2023, ο καθοριστικός παράγοντας θα είναι η τύχη της εαρινής επίθεσης της Ρωσίας.
Ο Πούτιν είχε παραδεχτεί ότι περίπου 50.000 από τα πρόσφατα επιστρατευμάτα στρατεύματα βρίσκονται ήδη στο μέτωπο. Οι άλλοι 250.000 από αυτούς που μόλις επιστρατεύτηκαν, εκπαιδεύονται για το επόμενο έτος.
Δεν υπάρχει καμιά προοπτικό για τίποτα άλλο παρά περισσότερος πόλεμος μέχρι να εδραιωθούν αυτές οι νέες ρωσικές δυνάμεις στο πεδίο της μάχης.
Μια σύντομη και ασταθής κατάπαυση του πυρός είναι η μόνη άλλη προοπτική. Ο Πούτιν έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα σταματήσει. Και η Ουκρανία έχει ξεκαθαρίσει ότι εξακολουθεί να παλεύει για την ύπαρξή της.
- 2. «Η Ουκρανία θα ξανακερδίσει τη γη της»– Andrei Piontkovsky, επιστήμονας και αναλυτής με έδρα την Ουάσιγκτον DC
Δύο παράγοντες διαμορφώνουν αυτό το συμπέρασμα:
Το ένα είναι το κίνητρο, η αποφασιστικότητα και το θάρρος του ουκρανικού στρατού και του ουκρανικού έθνους στο σύνολό του, κάτι που δεν έχει προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία του πολέμου.
Το άλλο είναι το γεγονός ότι, μετά από χρόνια κατευνασμού ενός Ρώσου δικτάτορα, η Δύση επιτέλους μεγάλωσε και συνειδητοποίησε το μέγεθος της ιστορικής πρόκλησης που αντιμετωπίζει.
Αυτό φαίνεται καλύτερα από μια πρόσφατη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ: “Το τίμημα που πληρώνουμε είναι σε χρήμα. Ενώ το τίμημα που πληρώνουν οι Ουκρανοί είναι σε αίμα. Εάν τα αυταρχικά καθεστώτα δουν ότι η βία ανταμείβεται, όλοι θα πληρώσουμε πολύ υψηλότερο τίμημα. Και ο κόσμος θα γίνει ένας πιο επικίνδυνος κόσμος για όλους μας. ”
Ο ακριβής χρόνος της αναπόφευκτης ουκρανικής νίκης θα καθοριστεί από την ταχύτητα με την οποία το ΝΑΤΟ μπορεί να παραδώσει ένα νέο πακέτο στρατιωτικών όπλων επίθεσης που αλλάζει το παιχνίδι (τανκς, αεροπλάνα, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς).
Περιμένω ότι η Μελιτόπολη θα γίνει το βασικό σημείο μάχης τους επόμενους μήνες (ίσως και εβδομάδες). Έχοντας καταλάβει τη Μελιτόπολη, οι Ουκρανοί θα μετακινηθούν εύκολα στην Αζοφική Θάλασσα, διακόπτοντας ουσιαστικά τις γραμμές ανεφοδιασμού και επικοινωνίας προς την Κριμαία.
Η ρωσική συνθηκολόγηση θα συμφωνηθεί επίσημα σε τεχνικές συνομιλίες μετά τις καταστροφικές προόδους της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης.
Οι νικήτριες δυνάμεις – Ουκρανία, ΗΒ, ΗΠΑ – θα διαμορφώσουν μια νέα αρχιτεκτονική διεθνούς ασφάλειας.
- 3. «Δεν υπάρχει τέλος στον ορίζοντα» – Barbara Zanchetta, Τμήμα Πολεμικών Σπουδών, King’s College του Λονδίνου
Αυτός ο σοβαρά λανθασμένος υπολογισμός οδήγησε σε μια παρατεταμένη σύγκρουση, χωρίς διαφαινόμενο ορατό τέλος.
Ο χειμώνας θα είναι δύσκολος, καθώς οι ρωσικές επιθέσεις στις ουκρανικές υποδομές θα επιχειρήσουν να σπάσουν το ηθικό και την αντοχή ενός ήδη συντετριμμένου πληθυσμού.
Αλλά η ουκρανική ανθεκτικότητα έχει αποδειχθεί αξιοσημείωτη. Θα μείνουν σταθεροί. Ο πόλεμος θα συνεχιστεί. Και θα συνεχιστεί.
Οι προοπτικές για διαπραγμάτευση είναι ζοφερές. Για μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία, οι βασικές απαιτήσεις τουλάχιστον της μιας πλευράς πρέπει να αλλάξουν. Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι αυτό συνέβη ή ότι θα συμβεί σύντομα.
Πώς θα έρθει το τέλος, λοιπόν;
Το κόστος του πολέμου για τη Ρωσία, τόσο υλικό όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό, μπορεί να σπάσει την “κόκκινη γραμμή” δέσμευσης της ρωσικής πολιτικής ελίτ. Το κλειδί θα είναι μέσα στη Ρωσία.
Οι προηγούμενοι πόλεμοι στους οποίους ο λάθος υπολογισμός ήταν ένα κρίσιμο στοιχείο, όπως το Βιετνάμ για τις Ηνωμένες Πολιτείες ή το Αφγανιστάν για τη Σοβιετική Ένωση, τελείωσαν μόνο με αυτόν τον τρόπο.
Οι εσωτερικές πολιτικές συνθήκες μετατοπίστηκαν στη χώρα που είχε υπολογίσει λανθασμένα, καθιστώντας την έξοδο -είτε «τιμητική» ή όχι- τη μόνη βιώσιμη επιλογή.
Αυτό μπορεί να συμβεί, ωστόσο, μόνο εάν η Δύση παραμείνει σταθερή στην υποστήριξή της προς την Ουκρανία, ενόψει των αυξημένων εσωτερικών πιέσεων που συνδέονται με το κόστος του πολέμου.
Δυστυχώς, αυτή θα συνεχίσει να είναι μια μακροχρόνια πολιτική, οικονομική και στρατιωτική μάχη αποφασιστικότητας. Και μέχρι το τέλος του 2023 πιθανότατα θα είναι ακόμα σε εξέλιξη.
- 4. «Κανένα άλλο αποτέλεσμα εκτός από τη ρωσική ήττα» – Μπεν Χότζες, πρώην διοικητής στρατηγός, Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης
Τα πράγματα θα κινηθούν πιο αργά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δυνάμεις της Ουκρανίας θα είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν καλύτερα από τις δυνάμεις της Ρωσίας, λόγω όλου του χειμερινού εξοπλισμού που προέρχεται από το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τη Γερμανία.
Μέχρι τον Ιανουάριο, η Ουκρανία θα μπορούσε να είναι σε θέση να ξεκινήσει την τελική φάση της εκστρατείας που είναι η απελευθέρωση της Κριμαίας.
Γνωρίζουμε από την ιστορία ότι ο πόλεμος είναι μια δοκιμασία θέλησης και μια δοκιμασία υλικοτεχνικής υποστήριξης.
Όταν βλέπω την αποφασιστικότητα του ουκρανικού λαού και των στρατιωτών, και τη ραγδαία βελτίωση της υλικοτεχνικής κατάστασης για την Ουκρανία, δεν βλέπω άλλο αποτέλεσμα παρά μόνο μια ρωσική ήττα.
Η ρωσική αποχώρηση από τη Χερσώνα με οδήγησε εν μέρει σε αυτό το συμπέρασμα.
Πρώτον ως ψυχολογική ώθηση για τον ουκρανικό λαό, δεύτερον ως μια βαθιά αμηχανία για το Κρεμλίνο και, τρίτον, δίνοντας στις δυνάμεις της Ουκρανίας ένα βασικό επιχειρησιακό πλεονέκτημα – όλες οι προσεγγίσεις προς την Κριμαία βρίσκονται πλέον εντός εμβέλειας των ουκρανικών οπλικών συστημάτων.
Πιστεύω ότι στα τέλη του 2023 η Κριμαία θα τεθεί πλήρως υπό ουκρανικό έλεγχο και κυριαρχία, αν και μπορεί να υπάρξει κάποιο είδος συμφωνίας που θα επιτρέπει στη Ρωσία να καταργήσει σταδιακά μέρος της ναυτικής της παρουσίας στη Σεβαστούπολη… ίσως ακόμη και μέχρι το τέλος της συνθήκης (περίπου το 2025 ) που υπήρχε πριν από την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία.
Θα γίνουν προσπάθειες ανασυγκρότησης στην ουκρανική υποδομή κατά μήκος της ακτής της Αζοφικής Θάλασσας, συμπεριλαμβανομένων των σημαντικών λιμανιών της Μαριούπολης και του Μπερντιάνσκ, και η επαναλειτουργία του καναλιού της Βόρειας Κριμαίας που εκτρέπει το νερό από τον Δνείπερο στην Κριμαία θα είναι ένα άλλο σημαντικό έργο στο οποίο θα επικεντρωθεί προσοχή.
- 5. «Περιμένετε περισσότερα από το … μια απ’ τα ίδια» – David Gendelman, στρατιωτικός ειδικός με έδρα το Ισραήλ
Μόνο περίπου οι μισοί από τους 300.000 επίστρατους της Ρωσίας βρίσκονται ήδη στη ζώνη μάχης. Οι υπόλοιποι, μαζί με τις δυνάμεις που απελευθερώθηκαν και μπορούν να τεθούν σε δράση μετά την αποχώρηση από τη Χερσώνα, δίνουν στους Ρώσους την ευκαιρία να ξεκινήσουν μια επίθεση.
Η κατοχή των περιοχών του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ θα συνεχιστεί, αλλά μια σημαντική ρωσική “επανάσταση”, όπως η κίνηση από το νότο στο Παβλογκράντ για να περικυκλωθούν οι ουκρανικές δυνάμεις στο Ντονμπάς είναι λιγότερο πιθανή.
Πιθανότερη είναι η συνέχιση της τρέχουσας τακτικής – αργό “ροκάνισμα” των ουκρανικών δυνάμεων σε στενές κατευθύνσεις και αργή προέλαση, όπως στις περιοχές Μπαχμούτ και Αβντιβκα, με πιθανές ίδιες τακτικές στην περιοχή Σβάτοβε – Κρέμινα.
Η συνέχιση της στόχευσης της ουκρανικής ενεργειακής υποδομής και άλλων επιθέσεων στα μετόπισθεν της Ουκρανίας θα ολοκληρώσει αυτή τη στρατηγική πολέμου φθοράς.
Σημαντικές ουκρανικές δυνάμεις απελευθερώθηκαν επίσης μετά από μια ρωσική υποχώρηση από τη Χερσώνα. Για αυτούς η πιο στρατηγικής αξίας κατεύθυνση είναι η νότια, προς τη Μελιτόπολη ή το Μπερντιάνσκ, με στόχο να κόψουν τον ρωσικό ηπειρωτικό διάδρομο προς την Κριμαία. Αυτή θα ήταν μια μεγάλη ουκρανική νίκη, και γι’ αυτό ακριβώς οι Ρώσοι οχυρώνουν τη Μελιτόπολη.
Μια άλλη επιλογή για την Ουκρανία είναι το Σβάτοβε- η επιτυχία εκεί θα έθετε σε κίνδυνο ολόκληρη τη βόρεια πλευρά ολόκληρης της ρωσικής πρώτης γραμμής.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πόσες ουκρανικές δυνάμεις είναι ελεύθερες και διαθέσιμες για την επίθεση σε αυτό το σημείο και ποιο χρονοδιάγραμμα έχει ο στρατηγός Ζαλούζνι στο γραφείο του που αναφέρει πόσες νέες εφεδρικές ταξιαρχίες και σώματα που προετοιμάζονται θα είναι έτοιμα σε έναν, δύο ή τρεις μήνες από τώρα, συμπεριλαμβανομένου ανθρώπινου δυναμικού, τεθωρακισμένων οχημάτων και βαρέων όπλων.
Αφού παγώσει η λάσπη, θα πάρουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Και αυτή η απάντηση θα μας φέρει λίγο πιο κοντά στο «πώς θα τελειώσει».
Δημοσίευση σχολίου