Ανακοινώθηκε πριν από μερικές ώρες, η επιλογή του κινεζικού συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας μακρού βεληνεκούς –μεγάλων υψών HQ-9 για το τουρκικό πρόγραμμα T-LORAMIDS, σε μια εξέλιξη που θα πυροδοτήσει μεγάλες αντιδράσεις – έστω παρασκηνιακές – και ενδεχομένως εξελίξεις στο επίπεδο των ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή.
Η επιλογή λήφθηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του εκτελεστικού συμβουλίου της τουρκικής γενικής γραμματείας αμυντικής βιομηχανίας (SSM) υπό την προεδρία του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν. Με την απόφαση της αυτή, που λήφθηκε μετά από πολλές αναβολές και καθυστερήσεις, η Άγκυρα απέρριψε τόσο τις ΝΑΤΟϊκές προσφορές (Patriot από τις Raytheon & Lockheed Martin και SAMP/T Aster 30 της ιταλο-γαλλικής κοινοπραξίας Eurosam), όσο και τη ρωσική προσφορά (S-300, Rosoboronexport).
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ύψος της κινεζικής προσφοράς συμπεριλαμβανομένου του κόστους συμπαραγωγής του συστήματος στην Τουρκία, ανέρχεται στο ύψος των 3 δις δολαρίων ΗΠΑ (1 δις δολάρια λιγότερα από τον ανακοινωθέντα προϋπολογισμό του προγράμματος που προέβλεπε τη δαπάνη 4 δις δολαρίων για την προμήθεια 12 συστημάτων).
Το HQ-9 («hóng qí», στα ελληνικά «κόκκινο λάβαρο») είναι αντιαεροπορικό σύστημα μέσου–μακρού βεληνεκούς (ενδεικτικά αναφέρεται ως μέγιστο δραστικό κατά αεροσκαφών τα 200 χλμ.), μεγάλων υψομέτρων (ενδεικτικά αναφέρεται ως μέγιστο κατά αεροσκαφών τα 30 χλμ., περίπου 100.000 πόδια), που χρησιμοποιεί βλήματα ενεργού καθοδήγησης ραντάρ για την προσβολή αεροσκαφών, βαλλιστικών βλημάτων και βλημάτων πλεύσης (cruise).
Επιπρόσθετα, η πυροβολαρχία μπορεί να εμπλουτιστεί με ένα κινητό ραντάρ έρευνας χαμηλού ύψους Type 120 (χρησιμοποιείται όχημα ND1260), ένα κινητό (επί οχήματος ND1260) ραντάρ έρευνας–εγκλωβισμού Type 305A με κεραία ενεργού ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), σύστημα το οποίο προσφέρει αντιβαλλιστικές δυνατότητες, και παθητικά συστήματα εντοπισμού στόχων χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth).
Φυσικά η επιλογή του κινεζικού συστήματος καθιστά ανέφικτη την ένταξη του στο τουρκικό ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας και ιδιαίτερα το υποσύστημα έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, το οποίο, όπως και το ελληνικό αλλά και τα υπόλοιπα των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, βασίζεται σε αρχιτεκτονικές και πρωτόκολλα της συμμαχίας.
Όπως έχει διαπιστώσει και η χώρα μας, η πρόσβαση στα πρωτόκολλα και τους πηγαίους κώδικες που επιτρέπουν την ολοκλήρωση των συστημάτων σε ένα ενιαίο ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας είναι αδύνατη καθώς πρόκειται για πολύ υψηλής διαβάθμισης πληροφορίες. Αρκεί μόνο να αναφερθεί ότι η πρόσβαση σε αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να «ξεχαρβαλώσει» ολόκληρο το ΝΑΤΟϊκό σύστημα αεράμυνας.Επίσης, φυσικό είναι ότι οι Τούρκοι στρατιωτικοί γνώριζαν εκ των προτέρων αυτό το δεδομένο και προφανώς ενημέρωσαν τον Τούρκο πρωθυπουργό ο οποίος, όπως αποδείχθηκε επέλεξε για σειρά λόγων που χρήζουν ξεχωριστής ανάλυσης, να παρακάμψει το ζήτημα.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί από το «defence-point.gr» τα κριτήρια για την τουρκική επιλογή ήταν σαφώς επιχειρησιακά και οικονομικά αλλά στην πρώτη θέση του σχετικού πίνακα ήταν η πρόσβαση στην τεχνολογία.
Κάτι, που ας σημειωθεί, ούτε οι Ρώσοι είναι ιδιαίτερα διατεθειμένοι να επιτρέψουν αφού οι εμπειρίες τους με την κινεζική αγορά είναι τουλάχιστον… πικρές. Η έννοια της πνευματικής ιδιοκτησίας έχει επανειλημμένα σκόπιμα «αγνοηθεί» από την Κίνα η οποία προμηθευόμενη ρωσικά οπλικά συστήματα τελικά αποσκοπούσε στην απόκτηση της τεχνολογίας, ενώ ακόμα κι όταν δεν έχει σχετική άδεια, φροντίζει με τη μέθοδο της «αντίστροφης μηχανικής» (reverse engineering) να κατασκευάζει τα δικά της «αντίγραφα». Μια ματιά στο κινεζικό οπλοστάσιο (ιδίως όμως στα μαχητικά αεροσκάφη) αρκεί για να πείσει για του λόγου το αληθές.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου