Παράδειγμα προς αποφυγή η πολιτική που ακολουθήθηκε στον τομέα.
Η ιστορία του αυτοκινήτου είναι αρκετά παλιά ξεκινώντας τουλάχιστον 250 χρόνια πριν, ενώ τα πρώτα μοντέλα που βγήκαν σε παραγωγή ήταν το 1888 του Γερμανού Benz και ακολούθησαν και άλλα σε Αμερική και Γαλλία. Ορόσημο της βιομηχανίας αυτοκινήτου ήταν το μοντέλο «Τ» του Henri Ford, ο οποίος κατάφερε να υπερπηδήσει το εμπόδιο του μεγάλου κόστους παραγωγής με αποτέλεσμα να κατακτήσει την αγορά.Λίγο αργότερα η Ελλάδα κάνει την είσοδο της στο χώρο του αυτοκινήτου με τις επιχειρήσεις «Τουρκινιώτης και Αθηνά» στην Αθήνα και «Μπαουχάγκιερ» στην Πάτρα, όπου κατασκευάζουν φορτηγά και λεωφορεία. Πιο γνωστή είναι αυτή του Νίκου Θεολόγου, μηχανικού αυτοκινήτων στην Αμερική, ο οποίος επιστρέφοντας στην Ελλάδα μεταφέρει την επιχείρησή του στην Αθήνα. Μεταξύ 1918 και 1920 σχεδιάζει και κατασκευάζει ένα ελαφρύ αυτοκίνητο με αμερικάνικο κινητήρα Pierce μοτοσικλέτας 750κ.ε. Επιπλέον κατασκευάζει φορτηγά και λεωφορεία με αμαξώματα της Ford. Δυστυχώς ο ανταγωνισμός με τις άλλες ελληνικές βιομηχανίες τον ωθεί σε κλείσιμο. Το 1937 ο Ταγκαλάκης, κατασκευαστής αμαξωμάτων από το ʽ30 κατασκευάζει αυτοκίνητα με μηχανικά μέρη από την γερμανική D.K.W. (σημερινή Audi) .
Μετά την ανάκαμψη από τον Βʼ Παγκόσμιο πόλεμο και τον μετέπειτα εμφύλιο, το 1958 ο Γιώργος Δημητριάδης σχεδιάζει και κατασκευάζει ένα μικρό όχημα το «Mod 505. Εξαιτίας όμως των υψηλών εγχώριων φόρων στα αυτοκίνητα, καθώς και της απαιτούμενης ακριβής άδειας απόκτησης τύπου, αναγκάζεται να στραφεί στα τρίκυκλα, τα οποία κατασκευάζει με σχετική επιτυχία, χρησιμοποιώντας γερμανικούς κινητήρες Heinkel και Sachs. Το 1977 η εταιρία, ως Dim Motor πλέον, κατασκευάζει ένα ακόμη όχημα, το «Dim 652», στο οποίο ενσωματώνει κινητήρα «Fiat 650» κ.ε., έχοντας απορρίψει πρωτύτερα τον δικής του κατασκευής 400 κ.ε. Αυτό ήταν και το «κύκνειο άσμα» της Dim Motor.Λίγο αργότερα η εταιρεία ALTA που κατασκεύαζε μοτοποδήλατα και τρίκυκλα οχήματα από το 1962, το 1967 στην Ελευσίνα περνά στην δημιουργία του «ALTA 200». Δυστυχώς η εταιρεία κλείνει το 1978 και το μόνο που την θυμίζει πλέον είναι το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της. Τον ίδιο καιρό οι αδελφοί Κοντούρη ιδρύουν την HELLAS . Έχοντας εμπειρία από το 1950 κατασκευάζουν φορτηγά και οχήματα πολλαπλών χρήσεων ενώ το 1961 σαν Farco πλέον κατασκευάζει το Farmobil, το οποίο δεν παίρνει έγκριση τύπου. Έτσι η εταιρεία έφυγε και εγκαταστάθηκε σε άλλη χώρα όπου και συνεχίστηκε η παραγωγή με επιτυχία. Τέλη του 1960 ιδρύεται η Namco από τους ιδίους σε ένα νέο εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη και δημιουργούν το θρυλικό Pony. Παράλληλα η εταιρεία κατασκευάζει και άλλου τύπου οχήματα, ώσπου το 1983, εξαιτίας φορολογικών επιβαρύνσεων η κατασκευή παντός μοντέλου διεκόπη. Παρόλ’ αυτά η εταιρεία παραμένει δραστηριοποιούμενη στην δημιουργία Pony νέας γενιάς, το οποίο βρίσκεται ήδη στα σκαριά για παραγωγή. Βελτιωμένο σήμερα με μηχανικά μέρη από Peugeot και Citroen εξοπλίζεται με τον βασικό κινητήρα 1.4 λίτρων 75 ίππων ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν εκδόσεις πετρελαίου, ντίζελ και υγραερίου. Η τιμή του θα ανέρχεται στα 7000 ευρώ.
Μεταπολεμικά όμως δύο αυτοκίνητα ελληνικής κατασκευής ξεχώρισαν· η «Τζεν» του Αντώνη Τζεν και το «SCAVAS» του Βασίλειου Σκάβα. Το 1963 ο Αντώνης Τζεν κατασκευάζει σε σασί της VW με μηχανικά μέρη της Saab την κομψή TZEN σχεδιασμένη από τον Π. Βαρουχάκη. Και πάλι το κράτος δεν χορηγεί άδεια απόκτησης τύπου με αποτέλεσμα να μην προβεί σε παραγωγή. Το 1970 κατασκευάζει πάλι σε πλαίσιο VW ένα σπορ αυτοκίνητο αλλά και πάλι το κράτος «βοήθησε» αναλόγως. Παρόλ’ αυτά κατασκεύασε 10 οχήματα περίπου. Το 1969 ο Βασίλειος Σκάβας έχοντας εμπειρία από την «ΒΙΑΜΑΞ» (ελληνική εταιρία παραγωγής λεωφορείων ) σχεδιάζει το «SCAVAS 1» με γερμανικό κινητήρα N.S.U. 1200 κ.ε., το οποίο παρουσιάστηκε πρωτοσέλιδο στους ‘’4 τροχούς’’ αλλά δυστυχώς ούτε αυτό παίρνει άδεια έγκρισης τύπου. Χωρίς να πτοηθεί ο Σκάβας το 1992 μετά από εντατική δουλειά παρουσιάζει το «SCAVAS 2» που παρουσιάστηκε στην έκθεση Auto-Moto μπροστά σε αξιωματούχους ,υπουργούς και γενικούς γραμματείς, οι οποίοι εντυπωσιασμένοι έδωσαν ελπίδα ότι ίσως αυτό να μπει στην παραγωγή. Το μόνο που πήρε από το κράτος ήταν η άδεια κυκλοφορίας του οχήματος. Το 1996 παρουσίασε το «SCAVAS 3», αλλά έμεινε στο σχέδιο[1].
Αυτές ήταν μόνο οι πιο γνωστές αυτοκινητοβιομηχανίες, ενώ παράλληλα υπήρχαν και άλλες πολλές που έφτιαχναν κάθε είδους όχημα από αυτοκίνητα και λεωφορεία μέχρι αγροτικά και άρματα μάχης όπως οι «Hercules» η «Motoemil», «ΕΒΙΑΜ’», «ROS», «SAM», «PANCAR», «ΒΙΟΜΑΝ», «Motor car» , «SFAKIANAKIS», «ΒΙΑΜΑΞ» και άλλες πολλές. Σήμερα λειτουργούν η «TANGALAKIS TEMAX» που κατασκευάζει πυροσβεστικά, η «ΕΛΒΟ» που κατασκεύαζε οχήματα στρατού, άλλα βαρέα, και μέχρι πρότινος το HUMMER και η προαναφερθείσα «Namco».
Εν κατακλείδι η Ελλάδα ήταν από την αρχή στο παιχνίδι της παραγωγής και σχεδίασης αυτοκινήτων αλλά και σχεδόν σε κάθε είδος βιομηχανίας. Οι διάφορες συγκυρίες όμως σε συνδυασμό που ακολουθήθηκε από το κράτος στον συγκεκριμένο τομέα, απέτρεψαν την χώρα να μπει στο παγκόσμιο χάρτη του αυτοκινήτου. Μπορεί επισφαλώς να ειπωθεί ότι πιθανώς θα ξεχώριζε στον τομέα της, καθώς έχει ανθρώπους που έχουν αφήσει την προσωπική τους σφραγίδα στο αυτοκίνητο με πρώτο τον Αλέξανδρο Ισιγώνη, σχεδιαστή του θρυλικού «MINI COUPER», τον Νικόλα Τομπάζη (ο Έλληνας που ανέφερε ο Αλόνσο) σχεδιαστή του μονοθέσιου της Ferrari, αλλά και άλλοι όχι τόσο γνωστοί, όπως ο Σωτήρης Κωβός σχεδιαστής του «Toyota Yaris» και «Lexus SC», ο Αντώνης Βολάνης σχεδιαστής του «Citroen Picasso», η Βίκυ Βλαχάκη (Pontiac Solstice , Saturn Sky), ο Αντώνης Ζαπατίνας (Alfa Romeo 145-147, Fiat Coupe , Barchetta , Bravo , Marea), ο Γιάννης Φοράκης με το υπεραυτοκίνητο «Minotaur» και άλλοι πολλοί. Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από καμία άλλη χώρα.. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δώσει στους ανθρώπους της το ελεύθερο να δημιουργήσουν, ώστε αργότερα σίγουρα να κατακτήσουν. πηγή
Δημοσίευση σχολίου