«Η απόκτηση πυρηνικών, εγγυάται μια θέση στην πρώτη γραμμή της γεωπολιτικής - Είναι μια ιδέα που θα ήθελε ο Ερντογάν»
Εδώ και πάνω από ένα μήνα είχαμε προειδοποιήσει, ότι η απόκτηση πυρηνικών είναι μία έμμονη ιδέα του Τούρκου Προέδρου, καθώς πιστεύει ότι θα προσφέρουν την ευκαιρία στην Τουρκία να αναλάβει πρωταρχικό ρόλο στον ισλαμικό κόσμο.
Η Αθήνα έχει στρέψει την προσοχή της για χρόνια, σε αυτή την ύποπτη επιχείρηση της Τουρκίας να αποκτήσει πυρηνικά. Σε αναφορές αρμόδιων υπηρεσιών, καθίσταται σαφές ότι η Τουρκία, μέσω της δημιουργίας μονάδων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, αποκτά τεχνογνωσία και πρόσβαση σε υλικά, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
Πριν από λίγους μήνες, κατά το διάρκειας 45 λεπτών τηλεφώνημά του με τον Αμερικανό ομόλογό του, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, έθιξε ένα ζήτημα που συχνά περνάει «κάτω από τα ραντάρ» της διεθνούς διπλωματίας.
Ο κ. Δένδιας ανέφερε στον Τόνι Μπλίνκεν, τις πολλαπλές προβληματικές πτυχές της κατασκευής, του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου της νότιας Τουρκίας. Από το γεγονός ότι αποτελεί απειλή ασφαλείας, σε απόσταση αναπνοής από άλλα κράτη στην περιοχή και πως αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει κάνει η Ρωσία στο εξωτερικό, μέχρι την απροθυμία της Άγκυρας να μοιραστεί πληροφορίες. Ο κ. Δένδιας επισήμανε, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ότι το Ακούγιου μπορεί να γίνει ένα «Τσερνόμπιλ» της Ανατολικής Μεσογείου.
Η δήλωση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το 2019, «Αυτή τη στιγμή, μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών, δεν υπάρχει σχεδόν καμία χώρα που δεν διαθέτει πυρηνική κεφαλή, όλες την έχουν» δηλώνει σαφώς ότι ο Ερντογάν, υπονοούσε ότι η Τουρκία διεξάγει μελέτες σε αυτόν τον τομέα.
Σε άρθρο του, ο ειδικός και ερευνητής πυρηνικών όπλων Moritz Kut, του Ινστιτούτου Πολιτικής Ειρήνης και Ασφάλειας αναφέρει: «Η ατομική βόμβα, εγγυάται μια θέση στην πρώτη γραμμή της γεωπολιτικής. Είναι μια ιδέα που θα ήθελε ο Ερντογάν. Ελπίζω να μην συμβεί αυτό. Αλλά, η Τουρκία φαίνεται να στοχεύει στην κατοχή της».
Ταυτόχρονα, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, δήλωσε σε διάσκεψη πέρυσι, «η Τουρκία θα είναι η επόμενη πυρηνική δύναμη στη γειτονιά μας».
Παράλληλα εφιστάται η προσοχή στην εγγύτητα της Τουρκίας, με χώρες με πυρηνικά όπλα όπως το Πακιστάν και η Ρωσία, καθώς και ότι με πυρηνικούς σταθμούς, η Τουρκία θα μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση από τη μία πλευρά και θα αποκτήσει πυρηνική τεχνογνωσία από την άλλη.
Είναι γνωστό, ότι η κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων, θεωρείται το πρώτο απαραίτητο στάδιο για την κατασκευή τακτικών πυρηνικών όπλων και από το 2015, δεκάδες Τούρκοι φοιτητές, έχουν σπουδάσει πυρηνική μηχανική σε ρωσικά πανεπιστήμια αλλά η στενή σχέση της Τουρκίας, ειδικά με το Πακιστάν, μπορεί επίσης να αντικατοπτρίζεται σε αυτόν τον τομέα.
Επισημαίνουμε ότι λόγω των ιστορικών δεσμών, της Τουρκίας με το Πακιστάν και την εγγύτητάς τους ως δύο σουνιτικές μουσουλμανικές δυνάμεις, δηλώνουν ότι, ο στόχος του εμπορικού όγκου του 2023 μεταξύ των δύο χωρών θα είναι 5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Από την άλλη το Πακιστάν, υποστηρίζει επίσης την Τουρκία σε πολλά πολιτικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της αναζήτησης ενεργειακών πόρων στη Μεσόγειο.
Μια άλλη προϋπόθεση του πυρηνικού προγράμματος, είναι το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων, το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη πυραύλων που θα μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές. Είναι αλήθεια, ότι ο γείτονας έχει ήδη αναπτύξει πυραυλικές δυνατότητες, που απειλούν άμεσα την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι ειδικοί λένε ότι αυτή τη στιγμή, αναπτύσσουν πυραύλους με εμβέλεια έως και 1000 χιλιόμετρα.
Ένα άλλο ζήτημα, είναι το ανακοινωθέν «διαστημικό πρόγραμμα» της Τουρκίας. Στο πλαίσιο αυτών των μελετών, μπορούν να αναπτυχθούν βαλλιστικοί πύραυλοι με εμβέλεια 3500 km ή περισσότερο. Με άλλα λόγια, το τουρκικό διαστημικό πρόγραμμα θα μπορούσε να είναι μια βιτρίνα, που έχει στηθεί, για να υποστηρίξει το πυρηνικό της πρόγραμμα.
Ο πρώτος στόχος της Τουρκίας, ήταν η κατασκευή του Ακούγιου, και σε κάθε περίπτωση η δυνατότητα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων μακροπρόθεσμα.
Έλληνες αξιωματούχοι, που μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, αναφέρουν ότι η Τουρκία υλοποιεί σχέδιο κατασκευής συνολικά τριών εργοστασίων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Ταυτόχρονα, η Τουρκία εκπαιδεύει πυρηνικούς φυσικούς και μεθοδεύει την πρόσβασή της στα λεγόμενα «διττά» υλικά: πρώτες ύλες και εξοπλισμό, που προορίζεται όχι μόνο για εμπορική αλλά ταυτόχρονα και στρατιωτική χρήση.
Στην προσπάθεια μετασχηματισμού της Τουρκίας σε πυρηνική δύναμη, Έλληνες και διεθνείς αναλυτές, εντάσσουν τις επαφές Τούρκων αξιωματούχων με στελέχη της κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων του Πακιστάν, της μιας από τις εννέα χώρες παγκοσμίως που διαθέτουν πυρηνικά όπλα. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο, αντικείμενο της συνάντησης αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων Πακιστάν και Τουρκίας, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου στην Άγκυρα, ήταν η υπογραφή συμφωνίας για την παροχή τεχνογνωσίας από το Πακιστάν σε θέματα κατασκευής πυρηνικών όπλων, πιθανόν δε, και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.
Παράλληλα «τρέχει» πρόγραμμα εκπαίδευσης, των Τούρκων πυρηνικών μηχανικών από το ρωσικό Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής, που ξεκίνησε το 2018. Υπολογίζεται ότι από την έναρξη του προγράμματος έως σήμερα, έχουν αποφοιτήσει 140 νέοι μηχανικοί, ενώ συνεχίζεται η εκπαίδευση ακόμη σε άλλους 110. Σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσίευσε τη 17η Φεβρουαρίου, η τουρκική εφημερίδα Hurriyet και αναδημοσίευσε το ρωσικό ειδησεογραφικό δίκτυο Sputnik, η εκπαίδευσή τους γίνεται στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής και Μηχανικής στη Μόσχα και στο Ομπνίσκ.
Περιορισμούς στον πυρηνικό μετασχηματισμό της Τουρκίας, θέτει και η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, όπου η μη διάδοση των πυρηνικών αποτελεί βασική αρχή, με τον Ερντογάν πάντως να δίνει ένα σαφές δείγμα των προθέσεών του, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2019: «Η κατοχή πυρηνικής ενέργειας, είτε θα πρέπει να απαγορευθεί σε όλους είτε να επιτραπεί σε όλους», είχε τονίσει.
Σημειώνεται, τέλος, ότι η Τουρκία δεν έχει προσχωρήσει ακόμη στηβ Joint Convention on the Safety of spent Fuel Management and on the safety of Radioactive Waste Management, του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας.
Τέλος, σύμφωνα με το Νίκο Κατσαρό, επιστημονικό συνεργάτη του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ, και πρώην Πρόεδρου Ένωσης Ελλήνων Χημικών:
«Σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος είτε λόγω ισχυρού σεισμού, είτε λόγω ανθρωπίνου λάθους όπως στο Τσερνομπίλ τον Απρίλιο του 1986, σύμφωνα με μελέτες Καναδών επιστημόνων, θα προσβληθούν με ραδιενέργεια δεκάδες εκατομμύρια κατοίκων από Ιταλία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελλάδα, Τουρκία, Λίβανο, Συρία, Ισραήλ, Αίγυπτο και θα εκκενωθεί ολόκληρη η Κύπρος.
Όσο κοντινότερα βρίσκεσαι, τόσο μεγαλύτερες είναι οι επιπτώσεις από την ραδιενέργεια. Το Αιγαίο Πέλαγος θα μολυνθεί για δεκάδες χρόνια και η Ελλάδα θα μολυνθεί, μέχρι και εκατό φορές περισσότερο από άλλες πιό απομακρυσμένες περιοχές».
Δημοσίευση σχολίου