Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που έχει στη διάθεσή του το Μαξίμου απέχουν από τις προσδοκίες του κυβερνητικού επιτελείου. Η δημόσια αποδοχή της κυβέρνησης τη στιγμή αυτή – που κινείται κάτω από τον πήχη του 30% – πλήττεται από την ατμόσφαιρα κακοδιοίκησης και “περιφερειακών” σκανδάλων (όπου εμπλέκονται και “δικά της παιδιά”), παρά τα σοβαρά βήματα σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας ζωής, όπως λ.χ. η οικονομία, η ανεργία, ο εκσυγχρονισμός στις σχέσεις κράτους – πολίτη,η κοινωνική πρόνοια, η άμυνα.
Και παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει απέναντί της σοβαρό αντίπαλο, με την αντιπολίτευση να είναι κατακερματισμένη, χωρίς σοβαρή εκπροσώπηση και προβληματική στις επιλογές της, όλα δείχνουν ότι η αισιοδοξία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ότι θα επιδιώξει τρίτη θητεία και αυτοδυναμία, τη στιγμή αυτή, εμφανίζεται ως ένα δύσκολο εγχείρημα σε ό,τι αφορά στην αυτοδυναμία, τουλάχιστον. Και αυτό γιατί κύριος αντίπαλος της κυβέρνησης είναι το ίδιο το βαθύ κράτος – για το οποίο η κυβέρνηση δεν έκανε πολλά πράγματα, αφού η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε να αποδράσει από το παρελθόν της.
Η εκλογική στρατηγική Μητσοτάκη
Έτσι, αν αποδεχτούμε τις διαρροές και τα ρεπορτάζ, “το Μαξίμου σταθμίζει ήδη τη στρατηγική διπλών εκλογών για να αποφύγει τα αδιέξοδα μιας πύρρειας νίκης (Καθημερινή). Το πολιτικό σκηνικό, όπως έχει διαμορφωθεί πλέον, έχει δημιουργήσει μια πολύ δύσκολη εξίσωση για την κυβέρνηση: από τη μια κανείς δεν αμφισβητεί πως η Ν.Δ. θα είναι πρώτο κόμμα και στις επόμενες εκλογές, από την άλλη όμως οι πιθανότητες αυτοδυναμίας μοιάζουν πολύ περιορισμένες, τη στιγμή αυτή. Στην κυβέρνηση συνεπώς, χωρίς να το διατυμπανίζουν, σταθμίζουν ήδη σενάρια δύο αλλεπάλληλων εκλογών, που θα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά η κάθε μία.
Επιχείρηση Μεσαία Τάξη
Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του γνωρίζουν (και από την πρόσφατη διεθνή εμπειρία) ότι στις εθνικές εκλογές μετράει κυρίως η προσωπική στάση των ψηφοφόρων απέναντι στην κάλπη και όχι η ατμόσφαιρα ή το συλλογικό θυμικό, που “μετριέται” στις δημοσκοπήσεις. Η καθημερινότητα, η “τσέπη” του κάθε πολίτη και οι κοινωνικές παροχές που απολαμβάνει (ή προσδοκά βασίμως να απολαύσει) είναι αυτό που θα διαμορφώσει τη νέα πλειοψηφία. Και από κοντά, αλλά πάντως σε δεύτερο επίπεδο απόφασης, οι μεγάλες τομές που, αφού σημειώθηκαν και έγιναν “νέα καθημερινότητα”, θεωρούνται πλέον αυτονόητες.
Στο Μαξίμου σε αυτή τη φάση έχουν επικεντρωθεί στο ερχόμενο φθινόπωρο. Με δεδομένο πως το πολιτικό τοπίο του χειμώνα διαμορφώνεται κατά κανόνα τον Σεπτέμβριο, στην κυβέρνηση προετοιμάζονται ήδη «για την πιο σημαντική ΔΕΘ της διακυβέρνησης Μητσοτάκη», όπως λένε αρμόδιες πηγές. Ο πρωθυπουργός στις αρχές Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη θα επιχειρήσει με τα μέτρα που θα ανακοινώσει να ενισχύσει κοινωνικές ομάδες που αποτελούν βασικό όχημα για να πλησιάσει εκ νέου το 30%, μια επίδοση κρίσιμη για να διατηρήσει το κόμμα την πολιτική του κυριαρχία.
Η «δικλίδα ασφαλείας»
Ενα ακόμη στοιχείο που στη Ν.Δ. θεωρούν βασικό στόχο των πρώτων εκλογών και «δικλίδα ασφαλείας» για την πρώτη Κυριακή, είναι η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος. «Η διαφορά που θα έχουμε από το δεύτερο κόμμα είναι κομβικής σημασίας», σημειώνει χαρακτηριστικά στην “Καθημερινή” (Σταύρος Παπαντωνίου) κυβερνητικός αξιωματούχος, και εξηγεί ότι η «ψαλίδα» πρώτου – δεύτερου θα κόψει την όρεξη σε όσους επιχειρήσουν να ενεργοποιήσουν εναλλακτικά σενάρια μεταξύ πρώτης και δεύτερης κάλπης.
Οπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω, το Μαξίμου ετοιμάζεται για μια αναμέτρηση δύο γύρων. Κυβερνητικές πηγές παραδέχονται σε ιδιωτικές συζητήσεις πως η πρώτη κάλπη μπορεί να καταγράψει όλη τη δυσαρέσκεια που θα έχει συσσωρευτεί από τις δύο θητείες «και είναι τελικά ευχής έργον που θα έχουμε μπροστά μας και δεύτερες εκλογές», θυμίζοντας πως η δεύτερη αναμέτρηση ύστερα από ένα «διάλειμμα» ακυβερνησίας λειτουργεί πάντα συσπειρωτικά για το πρώτο κόμμα. Αυτό συνέβη και μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου 2012, καθώς το φάσμα της αστάθειας ενίσχυσε το πρώτο κόμμα.Στην κυβέρνηση θεωρούν πως μεταξύ πρώτης και δεύτερης κάλπης τα μικρότερα κόμματα θα εξαϋλωθούν, καθώς θα λειτουργήσει η λογική της «χαμένης ψήφου».
Επιπλέον, έχουν ένα ακόμη κρυφό όπλο στη φαρέτρα τους. Mετά τις πρώτες εκλογές η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης θα δημιουργήσει νέες δυναμικές. Μια άμεση πρόσκληση στο ΠΑΣΟΚ για συγκυβέρνηση είναι κάτι που εξετάζεται. Η σίγουρη απόρριψη της πρότασης, καθώς ο κ. Ανδρουλάκης έχει ξεκαθαρίσει πως δεν συγκυβερνά με τον κ. Μητσοτάκη, θεωρείται πως θα ανακατέψει αμέσως την πολιτική τράπουλα, αφού:δεν είναι καθόλου βέβαιο πως άπαντες στο ΠΑΣΟΚ συμφωνούν με αυτή την άρνηση και υπάρχει ένα ποσοστό ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που ακόμη και σήμερα βλέπει θετικά την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Σύμφωνα με τις ποιοτικές αναλύσεις των δημοσκοπήσεων, το ποσοστό αυτό πλησιάζει το 30%, που σημαίνει πως εάν οι μισοί του 30% πειστούν πως η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ είναι χαμένη, τότε το κυβερνών κόμμα μπορεί να αναμένει “Πράσινη ενίσχυση” ‘εως και 2%.
Είναι αυτό αρκετό για την αυτοδυναμία που επιδιώκει ο κ. Μητσοτάκης; Μάλλον όχι. Συνεπώς, το “παιχνίδι” της κυβέρνησης παίζεται τόσο στην ουσιαστική προσέγγιση της Μεσαίας Τάξης όσο και στην προσπάθεια να ανακόψει τάσεις του κεντρικού και περιφερειακού κομματικού μηχανισμού της ΝΔ να εμπλακεί σε “περιπέτειες” και σκέψεις “τελευταίου γύρου στην εξουσία” με άγνωστες συνέπειες
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου