Περίεργη δήλωση Δένδια: Η Ελληνική κοινωνία να έχει την αίσθηση ότι πρέπει μόνη της να μπορεί να υπερασπίσει την πατρίδα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/ellada%20usa%202_0.jpg?itok=WroY2AZi" width="736" /><br /><br />Η δήλωση αυτή μπορεί να ακούγεται....εθνικοπατριωτική αλλά όταν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χτίσει το ζήτημα ασφαλείας της χώρας στο δίπολο νέοι εξοπλισμοί και ισχυρές συμμαχίες όπως με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ και αραβικά κράτη, δημιουργεί αν μη τι άλλο περίεργη εντύπωση η δήλωση του βασικού εκπροσώπου της ελληνικής διπλωματίας, ο οποίος εστιάζει στο 'μόνοι μας'... <br /><br />"ΗΕλληνική κοινωνία είναι σωστό να έχει την αίσθηση ότι πρέπει μόνη της να μπορεί να υπερασπίσει την πατρίδα" ανέφερε μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του στο Action24 Press ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας. <br /><br />Ωστόσο διευκρίνισε πως "αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα δημιουργούμε το ευρύτερο δυνατό πλαίσιο συμμαχιών, αλλά θα το δημιουργούμε πολύ ευκολότερα ακόμη και με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, αν μπορούμε να σταθούμε και μόνοι μας"<br /><br />Επίσης ο κ. Δένδιας πρόσθεσε πως: Το χρονικό σημείο που αντελήφθη ότι υφίσταται σημαντικό πρόβλημα στην προσέγγιση που είχε ακολουθηθεί ήταν το ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Εκεί έγινε σαφές ότι η Ελλάδα διέτρεξε έναν τεράστιο κίνδυνο να απομονωθεί από την θάλασσα. Η αίσθηση του κινδύνου οδήγησε σε μια νέα αυτογνωσία για την ανάγκη η χώρα να κατοχυρώσει γρήγορα αυτό το οποίο δικαιούται και σε συμπαράταξη με μια σειρά χωρών. <br /><br /> Η δήλωση αυτή μπορεί να ακούγεται....εθνικοπατριωτική αλλά όταν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χτίσει το ζήτημα ασφαλείας της χώρας στο δίπολο νέοι εξοπλισμοί και ισχυρές συμμαχίες όπως με ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ και αραβικά κράτη, δημιουργεί αν μη τι άλλο περίεργη εντύπωση η δήλωση του βασικού εκπροσώπου της ελληνικής διπλωματίας, ο οποίος εστιάζει στο 'μόνοι μας'... <br /><br />Αναφορικά με τις συμμαχίες μας ωραία τα σόου όπως στην Σούδα με F-35 και οι κοινές εκπαιδεύσεις, ωστόσο μην ξεχνάμε πως η πάγια θέση των Αμερικανών για την αντιπαράθεση με την Τουρκία είναι: "βρείτε τα".<br /><br />Για την δε συμμαχία με την Γαλλία ωραίες πάλι οι χθεσινές δηλώσεις υποστήριξης από την Γαλλία ΥΠΕΞ εντούτοις να θυμίσουμε πως τον Οκτώβριο το Γαλλικό ΥΠΑΜ έλυσε τον γρίφο του θέματος της ΑΟΖ σε σχέση με την συμφωνία Αθήνας-Παρισίων ξεκαθαρίζοντας πως “η AOZ δεν εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 2 της Ελληνογαλλικής συμφωνίας”...<br /><br />Άρα μήπως το "μόνοι μας" είναι το χειροπιαστό δεδομένο για να μην βαυκαλιζόμαστε; <br /><br />Με Γαλλίδα ΥΠΕξ <br /><br />«Θα παρακολουθήσουμε στενά τις εξελίξεις και πραγματικά μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα είμαστε στο πλευρό σας» διαμήνυσε χθες πάντως η υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας.<br /><br />Το πως ορίζεται το "στο πλευρό σας" παραμένει αδιευκρίνιστο. <br /><br />Η ίδια σημείωσε πως ο Νίκος Δένδιας την ενημέρωσε για «τη μεγάλη του ανησυχία όσον αφορά τις πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή, τις απειλές κατά της κυριαρχίας της Ελλάδας, κάποιες δηλώσεις ενός εταίρου μας».<br /><br />Αναφερθείσα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, επισήμανε πως είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή για την Ελλάδα και τη Γαλλία και μια περιοχή ανησυχίας.<br /><br />Σε ό,τι αφορά τις διμερείς σχέσεις, η Κατρίν Κολονά έκανε λόγο για ενδυνάμωση της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας και διαβεβαίωσε πως θα συνεχίσει με τον Νίκο Δένδια την καλή συνεργασία που είχε με τον προκάτοχό της Ζαν-Ιβ Ντριάν.<br /><br />Κάνοντας απολογισμό της στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας, που από το προηγούμενο καλοκαίρι συμπληρώνει την παλιά φιλία μεταξύ των κρατών, η Γαλλίδα υπουργός είπε πως από τους πρώτους μήνες «είδαμε τους καρπούς αυτής της συνεργασίας».<br /><br />Επίσης, εξέφρασε τις ευχαριστίες της για την αλληλεγγύη που κατέδειξε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών στη Γαλλία. «Είναι μια αλληλεγγύη η οποία κατέδειξε στην πράξη με δύο Καναντέρ, τα οποία μάς βοήθησαν πολύ στη μάχη κατά των πυρκαγιών» ανέφερε και υπενθύμισε αντίστοιχα πως το προηγούμενο καλοκαίρι τη γαλλική βοήθεια στην Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, ανέδειξε τη σημασία του Μηχανισμού Αλληλεγγύης της ΕΕ και διαμήνυσε πως «μαζί είμαστε πάντοτε πιο ισχυροί».<br /><br />Ο δε Έλληνας ΥΠΕΞ δήλωσε πως η Γαλλία βρέθηκε πάντα στο πλευρό της Ελλάδας χωρίς περιστροφές.<br /><br />Εστιάζοντας στην πορεία των διμερών σχέσεων, τις χαρακτήρισε εξαιρετικές, είπε πως η Γαλλία είναι ένας από τους σημαντικότερους στρατηγικούς εταίρους της Ελλάδας με τον οποίον τις συνδέουν αρχές και αξίες, σημείωσε πως συνεχίζεται με τη συνεργασία των δύο χωρών στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και ανέδειξε πόσο σημαντική είναι για την Ελλάδα η συνεννόηση με τη Γαλλία.<br /><br />«Έφτασε στο υψηλότερο σημείο με την υπογραφή της Συμφωνίας Στρατηγικής Σχέσης, το προηγούμενο Σεπτέμβρη. Μια ξεχωριστή συμφωνία, η οποία συμπεριλαμβάνει και ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής» επισήμανε. Όπως κατέστησε σαφές, η σχέση των δύο χωρών έχει μια στέρεη βάση: τις κοινές αρχές και αξίες, την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, την προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο, τον διάλογο, την ειρηνική επίλυση των διαφορών και την αποφυγή της χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε την προσήλωση της Ελλάδας στο Διεθνές Δίκαιο και στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Η Ελλάδα θα συνεχίζει να στηρίζει αυτές τις αρχές στην εξωτερική της πολιτική.<br /><br />Ειδική αναφορά έκανε στη συνεργασία στον τομέα της άμυνας. «Είναι και ένας αμυντικός εταίρος με την Ελλάδα. Πρόσφατα συμφωνήσαμε να αποκτήσουμε τις σύγχρονες φρεγάτες “Belharra”. Ήδη γαλλικά Rafale πετούν με τα ελληνικά χρώματα και χάρη στα γαλλικά όπλα η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδας ενισχύεται απέναντι σε κάθε εξωτερική απειλή» ανέφερε χαρακτηριστικά.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Περίεργη δήλωση Δένδια: Η Ελληνική κοινωνία να έχει την αίσθηση ότι πρέπει μόνη της να μπορεί να υπερασπίσει την πατρίδα.

Η δήλωση αυτή μπορεί να ακούγεται....εθνικοπατριωτική αλλά όταν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χτίσει το ζήτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά- Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="404" src="https://www.youtube.com/embed/Owus3jTUNIk" width="775" youtube-src-id="Owus3jTUNIk"></iframe></div><div><br /></div>Γιώργος Φίλης: Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά. Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική<br /><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά- Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική

Γιώργος Φίλης: Ξεκάθαρο γιατί κάηκε η Δαδιά. Μόνον ως αιχμάλωτοι θα φθάσουν οι Τούρκοι στην Αττική πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ούτε να τον πλήρωνε η Ελλάδα τον Μεβλούτ…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/Cavusoglu.jpg" width="799" /><br /><br /><b>Αγρολάμπος Μπάμπης</b><br />Η εικόνα του Μεβλούτ Τσαβούσογλου να κουνάει το δάκτυλο στην Αναλένα Μπέρμποκ, στην κοινή συνέντευξη που έδωσαν μετά την συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη, δείχνει εκ πρώτης τον εκνευρισμό της Άγκυρας στην αναφορά και μόνον του Διεθνούς Δικαίου. Η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας στο Διεθνές Δίκαιο παρέπεμψε, λέγοντας ότι «η ελληνική κυριαρχία είναι αδιαμφισβήτητη στα ελληνικά νησιά». Τι θα έπρεπε δηλαδή να πει για «να είναι ισορροπημένη η γερμανική στάση» όπως έλεγε και ξαναέλεγε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας στις δηλώσεις του;<br /><br />Γιατί όμως τέτοιος εκνευρισμός; Είχε διαβεβαιώσεις από το Βερολίνο ότι μπορεί να προχωράει σε όποια πρόκληση θέλει, να ζητάει ή να απειλεί ότι θα επιβάλει με βία αλλαγή του χάρτη τής περιοχής (όπως με την εισβολή στην Κύπρο), χωρίς πρόβλημα; Ή μήπως κάποια άλλη χώρα της ΕΕ, ή του ΝΑΤΟ, είχε δώσει τέτοιο μήνυμα στην Τουρκία;<br /><br />Ως που να προκύψει κάποιο στοιχείο στην υπόθεση αυτή, ας πάρουμε ως δεδομένο ότι δεν υπήρξε τέτοια άμεση παρακίνηση. Η Τουρκία έχει επιλέξει, μετά το 2016, να κινηθεί με κάθε τρόπο κατά της ΕΕ, αλλά και του ΝΑΤΟ συχνά-πυκνά, παίζοντας ανοιχτά ο Ερντογάν με τον Πούτιν. Είχαν προηγηθεί κάποια σοβαρά περιστατικά που θα ήταν χρήσιμο να τα έχουμε κατά νου και αρχίζουν με τη εμπλοκή Ρωσίας και Τουρκίας στην Συρία, ακολουθεί η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού τον Νοέμβριο του 2015, η απόπειρα πραξικοπήματος του Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016, η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα τον Δεκέμβριο του 2016 και από εκεί και πέρα σειρά συμφωνιών στρατηγικής συνεργασίας της Άγκυρας με τη Μόσχα σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Το πρόβλημα, λοιπόν, της Τουρκίας, δεν είναι οι Συνθήκες της Λωζάνης, των Παρισίων κλπ αλλά ότι βρίσκεται εκτός ισορροπίας και αυτό που αναζητεί στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, στη Συρία, το Ιράκ, στη Λιβύη, τον Καύκασο ή και στην Αφρική, είναι μία ευκαιρία εξόδου από το αδιέξοδο, στο οποίο έχει μπει με την πολιτική Ερντογάν. Και ναι μεν το βαθύ κράτος μπορεί να υπαγορεύει τις επιθετικές κινήσεις του προέδρου της Τουρκίας, όμως αυτός είναι το νέο βαθύ κράτος μετά το 2016 και δεν έχει καμία δικαιολογία για το αδιέξοδο της χώρας του.<br /><br />Μπορεί να έχει με το μέρος του ακόμα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης των πολιτών, που θεωρούν ότι ακολουθεί υπερήφανη και αδέσμευτη εξωτερική πολιτική, όπως και αρκετούς θαυμαστές στο εξωτερικό για την επιδεξιότητα στα παζάρια και την επιτηδειότητα στις… ευκαιρίες της εποχής, αλλά το τίμημα αποδεικνύεται μεγάλο.<br /><br />Η Τουρκία, είναι μία μεγάλη χώρα και περιφερειακή δύναμη λόγω του μεγέθους και της γεωπολιτικής της θέσης. Όμως, όσο μεγάλη και αν είναι δεν μπορεί να ορίζει τις εξελίξεις ή να τις επιβάλλει μονομερώς. Και η πολιτική Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, δίνει ακριβώς αυτή την εικόνα, του τραμπούκου ή νταβατζή, που μπορεί να τα σπάει όποτε θέλει χωρίς να δίνει λόγο πουθενά και για τίποτα.<br /><br />Εάν ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας φθάνει στο σημείο να εγκαλεί κάθε ομόλογό του που αναφέρεται στο Διεθνές Δίκαιο, όπως έγινε με την ΥΠΕΞ της Γερμανίας Μπέρμποκ (έχουν προηγηθεί και άλλοι, για παράδειγμα ο Φινλανδός Χααβίστο, ο Κροάτης Ράντμαν) πιο πέρα δεν πάει. Τι θα ακολουθήσει μετά τον Ερντογάν είναι άλλο θέμα και αφορά πρωτίστως την τουρκική κοινωνία. Αυτό που συμβαίνει, όμως, με το καθεστώς Ερντογάν δεν έχει προηγούμενο και συνεπώς δεν φαίνεται από πουθενά προοπτική διαλόγου, από όπου και αν γίνουν διαμεσολαβητικές προσπάθειες. Μένει να δούμε αν αυτή η κατάσταση έγινε αντιληπτή από την γερμανική διπλωματία και την νέα πολιτική ηγεσία υπό τον καγκελάριο Σολτς. Η Μπέρμποκ το αντελήφθη και από την καλή και από την ανάποδη.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ούτε να τον πλήρωνε η Ελλάδα τον Μεβλούτ…

Αγρολάμπος Μπάμπης Η εικόνα του Μεβλούτ Τσαβούσογλου να κουνάει το δάκτυλο στην Αναλένα Μπέρμποκ, στην κοινή συνέντευξη που έδωσαν μετά την...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η Ελλάδα εν μέσω των μεγαλοϊδεατικών συμπληγάδων Τουρκίας-Αλβανίας»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/01/07/Balkans-map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/01/07/Balkans-map.jpg" width="735" /></a></div><div><br /></div>Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Δεν ξέρω γιατί, αλλά εμείς οι Έλληνες μάθαμε να εκλαμβάνουμε τις ανταλλαγές φιλοφρονήσεων, τις οικειότητες, τους θερμούς εναγκαλισμούς, τις διαχύσεις στα δείπνα και τις φωτογραφίσεις κατά ριπάς των εκπροσώπων της εθνικής αντιπροσωπείας μας (που βάζουν στην άκρη τις ”κόκκινες γραμμές” εθνικής κυριαρχίας), ως ασφαλή στοιχεία προόδου της Εξωτερικής πολιτικής μας.<br /><br /> Κάτι που δεν ισχύει, ασφαλώς. Κι αυτό μας απογοητεύει, γιατί δε συνοδεύεται από ανάλογες πράξεις διακρατικής προσέγγισης, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει γειτνίαση των χωρών μεταξύ τους, όπως αυτή της Ελλάδας με τα Σκόπια (”Βόρεια Μακεδονία”), την Αλβανία και την Τουρκία.<br /><br /> Έτσι έληξε άδοξα το ζεϊμπέκικο του ΥΠΕΞ Γιώργου Παπανδρέου το 2001 υπό τα παλαμάκια του Ισμαήλ Τζεμ και η κουμπαριά του Κώστα Καραμανλή με τον Ερντογάν το 2004. Έληξαν άδοξα και οι υπερβατικές ελπίδες του Νίκου Κοτζιά το’17 για μεγάλα κέρδη που αποκόμισε η Ελλάδα με την επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br /> ”Κέρδη” καμουφλαρισμένα με τουρκικό ψέμα και υποκρισία, που έκαναν ωστόσο τον τότε υπουργό Εξωτερικών να πιστέψει την… ομολογία του Τούρκου Προέδρου ότι ”η Τουρκία δεν έχει δικαιώματα επί της Ελλάδας και ότι οι ομάδες των μουσουλμάνων στη Θράκη είναι τρεις και δεν είναι όλοι τουρκογενείς, αλλά υπάρχουν μεταξύ αυτών Ρομά και Πομάκοι”.<br /><br /> Μόνο που αυτό το τελευταίο δε φαίνεται να το υιοθετεί η Ξανθιώτισσα Τσιγδέμ Ασάφογλου (πρόεδρος του μειονοτικού Κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας [DEB-ΚΙΕΦ, ελληνιστί), η οποία ασκεί πολιτική επί του όλου της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης (την οποία αποκαλεί ”τουρκική”) με ”όπλο” την τουρκική ταυτότητα.<br /><br /> Δε φαίνεται να το πιστεύει πρώτιστα αυτός που το είπε (ο Ταγίπ Ερντογάν), αφού απ’ το ’17 και μετά ενέτεινε τις επεκτατικές βλέψεις της χώρας του με στόχευση τον προσανατολισμό της ”Γαλάζιας Πατρίδας” σε Αιγαίο και Θράκη.<br /><br /> Προσανατολισμό που διαγράφει πανηγυρικά της υποσχέσεις του Τούρκου Προέδρου το ’17 για την τελευταία, αφού δεν έπαψε ποτέ η χώρα του να χρηματοδοτεί (στο πλαίσιο της επεκτατικής πολιτικής της) τις υπάρχουσες μειονότητες με εθνοτικά χαρακτηριστικά στα Βαλκάνια (συμπεριλαμβανομένων των μουσουλμάνων της Θράκης, χωρίς να αποκλείονται οι Ρομά και οι Πομάκοι) δια μέσου της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων.<br /><br /> Δια μέσου της ”Ντιγιανέτ”, γνωστής από το ομώνυμο Ίδρυμα υπό τον ιμάμη Αλί Ερμπάς ο οποίος πέρσι το καλοκαίρι έψελνε ύμνους στην Αγία Σοφία κραδαίνοντας το ξίφος κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης…<br /><br /> Ένα χρόνο μετά και κάτι, η Τουρκία δεν μένει στις χρηματοδοτήσεις των μουσουλμάνων της μειονότητας Θράκης, αλλά προβαίνει σε έμμεσες, αλληλοδιαδοχικές παρεμβάσεις στα εσωτερικά μας θέματα μέσω των Αξιωματούχους της οι οποίοι παρελαύνουν στο έδαφος της ακριτικής ελληνικής Περιφέρειας ανενόχλητοι και κάνουν δηλώσεις αβέρτα επωφελούμενοι συγκυριακών αφορμών.<br /><br /> Έτσι, ”χθες” (15/7/’22) — με αφορμή την κηδεία του ψευτομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ (παρουσία 16μελούς αντιπροσωπείας υπό τον πρόεδρο της τουρκικής εθνοσυνέλευσης Μουσταφά Σεντόπ) δημοσιοποιήθηκε μήνυμα του Ταγίπ Ερντογάν προς τη χήρα του εκλιπόντος, όπου ο Τούρκος Πρόεδρος μετέφερε τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια, τους οικείους του και σε όλα τα αδέρφια του που ζουν στη ”Δυτική” Θράκη.<br /><br /> Μια εβδομάδα μετά — στο ίδιο πνεύμα με τον ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου ο οποίος είχε μιλήσει ευθέως για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και νησιά που δεν ανήκουν στην Ελλάδα — ο Πρόεδρος του ”Κόμματος του Μέλλοντος” Αχμέντ Νταβούτογλου — επισκεπτόμενος τη Θράκη για την 27η επέτειο από τον θάνατο του Αχμέτ Σαδίκ, μας προκάλεσε ανοιχτά κάνοντας λόγο (από ελληνικό έδαφος) για ”Τούρκους της Δυτικής Θράκης”.<br /><br />Σαν να μην έφτανε αυτό, μετά το ”προσκύνημα” στον τάφο του Μετέ, την επίσκεψή του στην… ”Τουρκική Ένωση Ξάνθης”, όπως την αποκάλεσε, και τη συνάντηση και φωτογράφισή του με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ (πηγή πρόκλησης επανειλημμένων αντιδράσεων στην περιοχή λόγω των σχέσεών του με το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής), ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας έριξε λάδι στη φωτιά των ελληνοτουρκικών σχέσεων ανακαλύπτοντας απογόνους του Πορθητή στη Θράκη.<br /><br />Την ίδια (επετειακή) μέρα, ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών Γιαβούζ Σελίμ Κιράν (ο οποίος παρέστη, επίσης, στο μνημόσυνο του Σαδίκ στην Κομοτηνή) διάβασε υμνητικό μήνυμα του Τούρκου Προέδρου για τον ”αξέχαστο ηγέτη των Τούρκων της Δυτικής Θράκης Σαδίκ Αχμέτ”, ενώ και ο ίδιος — μετά την άφιξή του στην Κομοτηνή — είχε στείλει το μήνυμα με tweet του ότι βρίσκεται σε ”μια από τις πλέον σημαντικές πόλεις για την ”τουρκική μειονότητα” στη Δυτική Θράκη.<br /><br />Και το κακό δεν περιορίζεται εδώ, δυστυχώς. Διαιωνίζεται και διακτινίζεται στα όρια του μουσουλμανικού τόξου προς βορρά (Σκόπια-”Βόρεια Μακεδονία”) και δυσμάς (Αλβανία), όπου απλώνεται η τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια.<br /><br /> Έτσι οι ελπίδες που είχε εκφράσει ως υπουργός Εξωτερικών (κατά τη επίσκεψή του στα Τίρανα) ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος το 2014 για απτά αποτελέσματα στη σχολική διδακτέα ύλη των Αλβανών μαθητών, ώστε να αποτυπωθούν βασικές αξίες στα βιβλία τους (όπως η ανεκτικότητα, η αμοιβαία κατανόηση και η αποφυγή αναπαραγωγής αλυτρωτισμού και αρνητικών στερεοτύπων για τους γειτονικούς λαούς) αποδείχθηκαν φρούδες.<br /><br /> Και αποδείχθηκαν φρούδες έκτοτε, γιατί συνεχίζεται η διαιώνιση της αλβανικής ρητορείας για ”αλύτρωτα αλβανικά εδάφη” όχι μόνο σε εκπαιδευτικό επίπεδο, αλλά και σε κυβερνητικό, όπως έγινε φανερό κατά την επίσκεψη της Αλβανίδας ΥΠΕΞ Olta Xhacka στην Ελλάδα τον Μάιο του τρέχοντος έτους, όταν αυτή έθεσε θέμα Τσάμηδων και περιουσιών τους στη χώρα μας, πράγμα μη αποδεκτό από μας ως ανυπόστατο, που υπονομεύει τις προσπάθειες καλλιέργειας κλίματος συνεργασίας και εμπιστοσύνης με την Αλβανία.<br /><br /> Υπονομεύει παράλληλα (με υπόγεια παρέμβαση της Τουρκίας, η οποία σιγοντάρει τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό και τους Τσάμηδες) τη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία για την παραπομπή του ζητήματος οριοθέτησης της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας τους στο Ιόνιο στην Χάγη.<br /><br /> Οριοθέτηση στην οποία είχε επενδύσει από πέρσι ο κ. Δένδιας, όταν έλεγε με σιγουριά ότι ”Και οι δύο χώρες επιθυμούμε να λύνουμε τις διαφορές μας στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, και ιδιαίτερα του Δικαίου της Θάλασσας” (”Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας”, UNCLOS, Μοντέγκο Μπέυ Τζαμάικα, 1982).<br /><br /> Κερασάκι στην τούρτα κλιμάκωσης της έντασης και της αναταραχής στις διακρατικές σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας είναι η επίδειξη ανθελληνισμού της τελευταίας πρόσφατα, σε συνεννόηση — το πιο πιθανό — με την Τουρκία.<br /><br /> Επίδειξη που εκδηλώθηκε όταν ο μόνιμος αντιπρόσωπός της στον ΟΗΕ — κατ’ εντολή του υπηρέτη του Ερντογάν, Έντι Ράμα — έθεσε θέμα απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων στο Συμβούλιο Ασφαλείας δίνοντας σ’ όλους την εντύπωση ότι η Αλβανία είναι ο αντ’ αυτού του Τούρκου Προέδρου και της Τουρκίας στον Διεθνή Οργανισμό.<br /><br /> Φευ!.. Η βαθιά εισχώρηση της τελευταίας στην εκ δυσμάς γείτονά μας επιβεβαιώνεται συνεχώς προκαλώντας ψυχροπολεμικό κλίμα έντασης στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, αφού είναι ξεκάθαρο ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός επέλεξε να στοιχηθεί στο πλευρό του Τούρκου φίλου του ο οποίος επιδιώκει να δει την Ελλάδα να συνθλίβεται εν μέσω των μεγαλοϊδεατικών συμπληγάδων Τουρκίας και Αλβανίας.<br /><br />Ο Ράμα ξέχασε, προφανώς, τη διαχρονική στήριξη της Ελλάδας στην ενταξιακή πορεία της χώρας του στην Ε.Ε, όπως και το γεγονός ότι αυτή φιλοξενεί από το ’90 και εντεύθεν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες του οι οποίοι μεγάλωσαν, σπούδασαν και εργάζονται στο έδαφός της κρατώντας ζωντανή την οικονομία της Αλβανίας, για να εισπράξουμε εμείς σήμερα — αντί για το ”ευχαριστώ” της — την παροιμιώδη αχαριστία της…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η Ελλάδα εν μέσω των μεγαλοϊδεατικών συμπληγάδων Τουρκίας-Αλβανίας»

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου Δεν ξέρω γιατί, αλλά εμείς οι Έλληνες μάθαμε να εκλαμβάνουμε τις ανταλλαγές φιλοφρονήσεων, τις οικειότητες, του...

Διαβάστε την συνέχεια

Το σχέδιο της Αθήνας ενόψει της εξόδου του τουρκικού γεωτρύπανου

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/Abdul-Hamid-Khan-drill-ship-turkey-790x400.jpg" width="773" /><br /><br />Του <b>Πιέρρου Ι. Τζανετάκου</b><br />Αμυντικό τείχος δια της διπλωματίας στήνει η Αθήνα έναντι των λόγω και έργω αναθεωρητικών τουρκικών απειλών, οι οποίες εντείνονται και στρέφονται όχι μόνο κατά της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου. Σε αυτό το πλαίσιο ο Νίκος Δένδιας επιχειρεί μέσω των αλληλοδιάδοχων συναντήσεών του με τις υπουργούς Εξωτερικών Γερμανίας και Γαλλίας να εξασφαλίσει ότι η επόμενη κίνηση επιβουλής της Άγκυρας έναντι της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο θα απαντηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια κίνηση που όπως όλα δείχνουν δεν θα αργήσει, καθώς η Άγκυρα ετοιμάζεται να βγάλει στη Μεσόγειο το τέταρτο γεωτρύπανό της.<br /><br />Το πρώτο βήμα έγινε με την Αναλένα Μπέρμποκ, η οποία μπορεί μεν να έβαλε ξανά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων, αλλά και να προχώρησε σε υποδείξεις – χωρίς να κατονομάσει την Αθήνα – για την ανάγκη προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων στα ευρωπαϊκά σύνορα κατά τη διαχείριση των προσφυγικών ροών, εξέφρασε όμως την αμέριστη στήριξη του Βερολίνου στο θέμα της κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου.<br /><br />Μπορεί αυτό να θεωρείται από πολλούς αυτονόητο, καθώς πράγματι η σχετική αμφισβήτηση από τουρκικής πλευράς είναι παντελώς αστήρικτη, στο σημείο όμως που βρισκόμαστε σήμερα, με την Άγκυρα να έχει απωλέσει κάθε έρμα, οποιαδήποτε δημόσια αναφορά έναντι του τουρκικού αναθεωρητισμού είναι ευπρόσδεκτη, ακόμα περισσότερο αν προέρχεται από τη Γερμανία.<br /><br />Στην εξίσωση πρέπει να προστεθεί η προαναγγελία, δια στόματος Τσαβούσογλου, περί της νέας επιστολής που ετοιμάζει η Άγκυρα, αυτή τη φορά προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, μέσω της οποίας θα επιχειρηθεί εκ νέου η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, η οποία συνδέεται – σύμφωνα με τους τουρκικούς έωλους ισχυρισμούς – με την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Η Αθήνα δουλεύει προκειμένου να υπάρξει μια σαφέστατη απάντηση των Βρυξελλών.<br /><br /><div>Το Βερολίνο δεν κρύβει την πολυεπίπεδη εγγύτητα που έχει με την Άγκυρα – σε αυτήν αναφέρθηκε άλλωστε μόλις χθες στη συνέντευξή της στα Νέα η κ. Μπέρμποκ – ενώ η αμηχανία των Γερμανών στη διαχείριση γεωπολιτικών διαφορών, ειδικά αν αυτές είναι έμπλεες ιστορικών αναφορών όπως είναι κατά κόρον τα ελληνο-τουρκικά, είναι έκδηλη και τα παραδείγματα αυτής της αμηχανίας – με κορυφαίο τα τεκταινόμενα πέριξ του Καστελλόριζου το καλοκαίρι του 2020 – είναι πολλά. Υπάρχει η αίσθηση ότι αυτό που ζητά η Αθήνα από το Βερολίνο, σε περίπτωση που το τουρκικό γεωτρύπανο κινηθεί εντός δυνάμει ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ή ακόμα χειρότερα εντός οριοθετημένης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, είναι μια πολύ δυναμικότερη αντίδραση από αυτή του 2020.<br /><br />Πέραν αυτού του σεναρίου όμως, η Ελλάδα δρα παραλλήλως και προς στήριξη της Λευκωσίας. Από τις χθεσινές δηλώσεις του Κύπριου Υπουργού Εξωτερικών Γιάννη Κασουλίδη προκύπτει – άνευ σοβαρού απροόπτου – ότι οι Τούρκοι θα στείλουν το γεωτρύπανο πέριξ της μεγαλονήσου, χωρίς όμως ακόμα να είναι βέβαιη η ακριβής περιοχή.<br /><br />«Ήδη αναζητούμε απαντήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο» ήταν η αποστροφή του κ. Κασουλίδη, γεγονός που αποδεικνύει ότι πράγματι η Άγκυρα, έχοντας ζυγίσει όλα τα δεδομένα, θα αμφισβητήσει εμπράκτως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οποίας την κρατική υπόσταση ούτως ή άλλως δεν αναγνωρίζει. Έτσι, λοιπόν, η ελληνική διπλωματία επιχειρεί μέσω των σημερινών επαφών του κ. Δένδια να επιβεβαιώσει την όσο το δυνατόν ηχηρότερη ευρωπαϊκή παρέμβαση υπέρ της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου.<br /><br />Από τα λεγόμενα του Έλληνα Υπουργού ενώπιον της Γερμανίδας ομολόγου του, ξεχωρίζει η αναφορά στα γερμανικά υποβρύχια 214 τα οποία και πρόκειται να προμηθευτεί η Άγκυρα από το Βερολίνο. Ο Νίκος Δένδιας μίλησε ανοικτά, λέγοντας ότι η αγορά τους από τον Ερντογάν αλλάζει την ισορροπία των δυνάμεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Και η ισορροπία αυτή αλλάζει υπέρ της αποδεδειγμένα αναθεωρητικής Τουρκίας.<br /><br />“Αν δικαιωθεί ο ρωσικός αναθεωρητισμός, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι το επόμενο θύμα, ανέφερε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας. Επίσης κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι τα υποβρύχια 214 ήταν αυτά που έκαναν τη διαφορά υπέρ της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της ελληνοτουρκικής κρίσης το 2020, καθώς τα ραντάρ του τουρκικού ναυτικού αδυνατούσαν να τα εντοπίσουν, άρα και να τα αντιμετωπίσουν. Μπορεί η Αναλένα Μπέρμποκ να μην μπορεί – ούτε ίσως και να θέλει – ν’ αναστείλει την αγοραπωλησία, η Αθήνα όμως οφείλει να τοποθετεί δημοσίως το Βερολίνο ενώπιον των ευθυνών του.<br /><br />Όσον αφορά τη συνάντηση με τη νέα Γαλλίδα Υπουργό Εξωτερικών Κατρίν Κολονά, εκεί τα πράγματα είναι αρκετά πιο ξεκάθαρα, όπως πιο ξεκάθαρη είναι διαχρονικά η στάση των Παρισίων έναντι της Άγκυρας. Άλλωστε, Ελλάδα και Γαλλία συνδέονται πλέον και από την αμυντική συμφωνία, η οποία μάλιστα εμπεριέχει την καίρια ρήτρα αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση που το ένα από τα δύο μέρη δεχθεί επίθεση. Κατά τη συνάντηση Δένδια- Κολονά αναμένεται όχι απλώς να επιβεβαιωθούν τα παραπάνω, αλλά να υπάρξει και μια συνολικότερη επισκόπηση της κατάστασης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η κ. Κολονά προέρχεται από το διπλωματικό σώμα και γνωρίζει τα θέματα της ευρύτερης περιοχής, δεν παύει όμως να είναι μια νέα Υπουργός Εξωτερικών, καθώς ανέλαβε τη θέση μόλις πριν λίγες εβδομάδες. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι η Γαλλία είναι η μοναδική χώρα που έχει υπογράψει και τις τρεις Συνθήκες (Λωζάννης το 1923, Μοντρέ το 1936, Παρισιών το 1947) που αφορούν το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και το οποίο αμφισβητούν τοι Τούρκοι.<br /><br />Έτσι λοιπόν, τα βλέμματα στρέφονται στην 9η Αυγούστου, την ημέρα που ο Τούρκος Πρόεδρος αναμένεται ν’ ανακοινώσει τις συντεταγμένες εντός των οποίων θα κινηθεί το γεωτρύπανο της γείτονος. Μπορεί μετά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και τη συνάντηση Μπάιντεν- Ερντογάν οι περισσότερες αναλυτές να συνηγορούσαν ότι το φετινό καλοκαίρι δεν θα ήταν τόσο θερμό όσο αυτό του 2020, οι πρώτες μέρες του Αυγούστου, όμως, ενδεχομένως να υποκρύπτουν παγίδες για Αθήνα και Λευκωσία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το σχέδιο της Αθήνας ενόψει της εξόδου του τουρκικού γεωτρύπανου

Του Πιέρρου Ι. Τζανετάκου Αμυντικό τείχος δια της διπλωματίας στήνει η Αθήνα έναντι των λόγω και έργω αναθεωρητικών τουρκικών απειλών, οι οπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Bloomberg: Ενεργειακή κρίση. Ώρα η Γερμανία να απαντήσει σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία και Ελλάδα.

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/6d/6d674691f939423ea7050e72ea1b2e16.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="752" /><br /><br />Της <b>Maria Tadeo </b><br />Η εποχή στην Ευρώπη που η "Γερμανία ξέρει καλύτερα" τελειώνει. Για μία δεκαετία, το Βερολίνο κρατούσε τα ηνία της ηθικής και οικονομικής εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ορίζοντας την πολιτική και αναλαμβάνοντας τον ρόλο του κακού μπάτσου για τις πιο αδύναμες οικονομίες του Νότου. Η ενεργειακή κρίση ανέτρεψε αυτή την ισορροπία. <br /><br />Η εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία έφερε στο προσκήνιο τα ελαττώματα του οικονομικού της μοντέλου – βιομηχανία υψηλής έντασης με καύσιμο το φθηνό φυσικό αέριο – αλλά και την τύφλωση της πολιτικής της τάξης για την εξάρτηση από το Κρεμλίνο. Ενώ το Βερολίνο ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ, ο ευρωπαϊκός Νότος διεκδικεί μεγαλύτερο ρόλο. <br /><br />Δεν πρόκειται για εκδίκηση για τα χρόνια της λιτότητας που επέβαλε η Γερμανία, αλλά για μια αναμόρφωση των δυνάμεων που τελικά μπορεί να οδηγήσει σε μία πιο υγιή Ε.Ε. <br /><br />Ας δούμε τους Ισπανούς: η Τερέζα Ριμπέρα, υπουργός για την πράσινη μετάβαση, έδειξε τα δόντια της όταν αντέδρασε στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τα 27 κράτη μέλη να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας κατά 15% αυτό τον χειμώνα. Στην τοποθέτηση της, η Ριμπέρα υποστήριξε ότι η Μαδρίτη είναι προετοιμασμένη. Έχει μικρή έκθεση στη Ρωσία και έκανε μεγάλες επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το πιο σημαντικό όμως, όπως ανέφερε, η Ισπανία "ζούσε εντός των δυνατοτήτων της". <br /><br />Η μπηχτή αυτή έφερε αναμνήσεις από την αυστηρή γλώσσα της Γερμανίας στο αποκορύφωμα της ευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής κρίσης – όταν το Βερολίνο χορηγούσε οικονομική βοήθεια με αντάλλαγμα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ωστόσο ενέτειναν την ύφεση στον ευρωπαϊκό Νότο.<br /><br />Οι δηλώσεις αυτές ήταν μια ασυνήθιστη επίδειξη πυγμής για μια χώρα όπως η Ισπανία, η οποία τις περισσότερες φορές είναι καθαρός δικαιούχος των ευρωπαϊκών πόρων. Οι αντιδράσεις στις δηλώσεις της υπουργού ήταν μοιρασμένες μεταξύ αυτών που υποστήριξαν ότι επιτέλους, ήρθε η στιγμή να επισημανθούν οι γερμανικές αντιφάσεις και εκείνων που ανησυχούν ότι αυτού του είδους οι δηλώσεις δημιουργούν τον κίνδυνο να αναζωπυρωθούν παλιές εντάσεις.<br /><br />Κατά την άποψη μου, οι δηλώσεις της Ριμπέρα συνδύαζαν και τα δύο, αντανακλώντας και τον εκνευρισμό από τη διστακτικότητα της Γερμανίας να αποδεχτεί τη μνημειώδη αποτυχία της πολιτικής της σε σχέση με τη Ρωσία. Ενώ όλοι πλέον φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει ότι το "Made in Germany" χτίστηκε σε σαθρά θεμέλια, το Βερολίνο δεν έχει ακόμα παραδεχτεί το λάθος του που συνήθως είναι το πρώτο βήμα πριν κάποιος ζητήσει βοήθεια. <br /><br />Η Ισπανία ήταν μεταξύ των πρώτων που έκρουσαν το καμπανάκι του κινδύνου για την ενέργεια, όταν ο Πούτιν άρχισε να περιορίζει την προσφορά και η αγορά ξεκίνησε να γνωρίζει τους πρώτους κλυδωνισμούς στο τέλος του περασμένου έτους. Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος αντιμετωπίζει τεράστια πίεση να μειώσει τον πληθωρισμό και τους λογαριασμούς ενέργειας των νοικοκυριών, ανέφερε ήδη από το φθινόπωρο του περασμένου έτους ότι για το ράλι των τιμών ενέργειας θα χρειαστεί μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση. <br /><br />Η Μαδρίτη υποστήριξε – όπως κάνει τους τελευταίους μήνες – ότι χρειάζεται καλύτερη ενεργειακή διασύνδεση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Και η μείωση της κατανάλωσης στα νοικοκυριά δεν θα βοηθήσει χώρες όπως η Γερμανία, αν η Μαδρίτη δεν μπορεί να εξάγει το πλεόνασμα της. Οι προειδοποιήσεις της Ισπανίας ωστόσο έπεσαν στο κενό και αγνοήθηκαν επιδεικτικά ως άλλο ένα παράδειγμα που ο Νότος επιδιώκει να εξασφαλίσει οικονομική συνδρομή. <br /><br />Η ενέργεια έγινε ευρωπαϊκό πρόβλημα όταν οι κίνδυνοι για τη Γερμανία άρχισαν να φαίνονται αξεπέραστοι. <br /><br />Αυτό δείχνει πώς οι ευρωπαϊκές πολιτικές δημιουργούν προβλήματα – αλλά και τον δρόμο για την επίλυση τους. Είναι πλέον καιρός οι προτάσεις του Νότου να εξετάζονται με περισσότερη σοβαρότητα. Μια επανεξισορρόπηση, αν οδηγήσει σε βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, θα πρέπει να είναι καλοδεχούμενη από τις Βρυξέλλες. Προς τιμήν τους, οι ηγέτες των χωρών του Νότου δέχτηκαν τη συμφωνία που σχεδιάστηκε για τη Γερμανία με ταχύτητα ρεκόρ αυτή την εβδομάδα, χωρίς να εμπλακούν σε ρητορικές κορώνες και χαιρέκακη κριτική. <br /><br />Θα ήταν ανόητο και κοντόφθαλμο και το πιο σημαντικό, μια νίκη για τη Ρωσία, αν η Ε.Ε. είχε αποτύχει να καταλήξει σε συμφωνία. Το Κρεμλίνο αιφνιδιάστηκε από την ενότητα της Ευρώπης και ένας νέος διχασμός θα το αναιρούσε αυτό. <br /><br />Η Ισπανίδα υπουργός Ριμπέρα συνόψισε πολύ καλά το ζήτημα μετά την έγκριση της συμφωνίας: Στην Ευρώπη, "όταν ένας γείτονας ζητά βοήθεια, πρέπει να βοηθήσεις". Υπό το πνεύμα αυτό, η Ευρώπη ξεπέρασε την πανδημία και η Γερμανία τις κόκκινες γραμμές για να συμφωνήσει στο κοινό χρέος, σε ένα σημείο καμπής για την Ε.Ε. Επιπλέον, δεδομένης της αλληλεξάρτησης τους, οι ευρωπαϊκές κρίσεις είναι ουσιαστικά κυκλικές: μια ύφεση στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, θα είναι επιζήμια για όλους. <br /><br />Μια σύγκρουση Νότου - Βορρά θα πήγαινε πολύ πίσω την Ευρώπη μετά από μια δεκαετία κοινής επίλυσης των προβλημάτων. Ωστόσο, δεδομένου του μεγέθους του γερμανικού φιάσκου και των προκλήσεων που έχει δημιουργήσει συνολικά για την Ευρώπη, το Βερολίνο δεν θα πρέπει να εκπλαγεί αν δει τις χώρες του Νότου να ζητούν μεγαλύτερο λόγο.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Bloomberg: Ενεργειακή κρίση. Ώρα η Γερμανία να απαντήσει σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία και Ελλάδα.

Της Maria Tadeo Η εποχή στην Ευρώπη που η "Γερμανία ξέρει καλύτερα" τελειώνει. Για μία δεκαετία, το Βερολίνο κρατούσε τα ηνία της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα “FAKE NEWS” του πολέμου στην Ουκρανία θολώνουν ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ για την Ελλάδα.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/captured-russian-tanks-ukraine-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις ημέρες! Αναλυτής του περιώνυμου Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Dov S. Zakheim του αμερικανικού CSIS) επιχειρηματολόγησε σοβαρά ότι ο Ερντογάν πρέπει να είναι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης επειδή “επέβλεψε” τη συμφωνία Ρωσίας-Ουκρανίας για την εξαγωγή των σιτηρών. Ούτε λόγος για το κίνητρο του Πούτιν να προσφέρει μια επιτυχία στον Τούρκο πρόεδρο με στόχο να τον διατηρήσει σε απόσταση από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Κι όλα αυτά, ωραιοποιώντας σκανδαλωδώς τη γενικότερη εξωτερική πολιτική του, επιλέγοντας γενικόλογους επιθετικούς προσδιορισμούς για να την περιγράψει, όπως «επιθετικές και ασυνεπείς» (aggressive and inconsistent).<br /><br />Από την άλλη, εάν τους πιστέψουμε, ο Ρώσος πρόεδρος και ο στενός του κύκλος ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τη Ρωσία και να μεταβούν στη Συρία, μέσω Τουρκίας, εάν ηττηθεί στην Ουκρανία, καθώς η κατάσταση στο Ντονμπάς γι’ αυτόν παραμένει στάσιμη (σ.σ. τί κι αν ελέγχει το 100% του Λουγκάνσκ και το 60% του Ντονιέτσκ), αλλά και διότι η αντεπίθεση των Ουκρανών στη Χερσώνα πάει τόσο καλά, που απειλεί τις ρωσικές δυνάμεις με εκδίωξη!<br /><br />Αυτή η… υπέροχη μείξη αμφιλεγόμενων κινήτρων αρθρογραφίας με καθαρή παραπληροφόρηση είναι οι προπαγανδιστικές ρουκέτες, με τις οποίες βομβαρδίζονται σε καθημερινή βάση οι δυτικές κοινωνίες. Ο καλός και ο κακός! Λες κι ανακαλύπτουν το φαινόμενο του πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία μόλις τώρα, τα Μίντια –ένθεν κακείθεν– παίζουν με συνέπεια το παιχνίδι της προπαγάνδας, προβάλλοντας ακόμα και προφανείς παραλογισμούς.<br /><br />Στα ανωτέρω –πάντα στην ειδησεογραφία αυτών των ημερών– έρχεται να προστεθεί η παρέμβαση ενός κορυφαίου (Ivy League) πανεπιστημίου των ΗΠΑ, του Yale, το οποίο επιχείρησε να στοιχειοθετήσει την εκτίμηση ότι οι δυτικές κυρώσεις έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στη ρωσική οικονομία. Η στράτευση των κοινωνιών πίσω από τις επιλογές των κυβερνήσεών του, ιδίως όταν το διακύβευμα είναι πόλεμος, είναι κρίσιμης σημασίας. Μέρος αυτής της διαδικασίας είναι η τροφοδότηση της κοινωνίας με “ειδήσεις ελπίδας” ότι οι στόχοι θα επιτευχθούν, παράλληλα με τις αντίστοιχες “ειδήσεις” πλήρους απαξίωσης του αντιπάλου, κυρίως της ηγεσίας του.<br /><br /><div>Πρόκειται για ένα παιχνίδι, στο οποίο εμπλέκονται και οι δυο –άμεσα ή έμμεσα– εμπόλεμες πλευρές στην Ουκρανία. Μια ματιά στην ειδησεογραφία των τελευταίων μηνών είναι εξόχως αποκαλυπτική για τον βαθμό στράτευσης των Μίντια στη διασπορά ειδήσεων, είτε απροκάλυπτα ψευδών είτε τέτοιων που αντιπροσωπεύουν τη μισή αλήθεια. Αυτή η τελευταία, σύμφωνα με γνωστή ελληνική ρήση, ενίοτε είναι χειρότερη από το ψεύδος, διότι μπορεί να παραπλανήσει ευκολότερα.<br /><br />Καθώς η κάθε πλευρά θέτει σημαντικά εμπόδια στην ελεύθερη πρόσβαση στα Μίντια της άλλης πλευράς, ανταλλάσσοντας κατηγορίες περί παραπληροφόρησης, αναγκαστικά θα περιοριστούμε σε αμφιλεγόμενες ειδήσεις που μεταδίδονται από κρατικά και μη κρατικά ειδησεογραφικά πρακτορεία. Τα ρωσικά fake news και ο επικοινωνιακός πόλεμος είναι γενικά πιο χοντροκομμένος και λιγότερο πιστευτός.<br /><br />Βέβαια, αξιοποιεί με μαεστρία πραγματικές ειδήσεις δυτικών Μίντια για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό περί ηθικής παρακμής της Δύσης, στοχεύοντας στο ευάριθμο συντηρητικό ακροατήριο των δυτικών κοινωνιών. Επιχειρεί να το κινητοποιήσει, είτε για να απορροφήσει μέρος της αρνητικής δημοσιότητας για τη Ρωσία είτε για να αποσταθεροποιήσει εκλογικά τις δυτικές κυβερνήσεις.<br /><br />ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ “ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ”<br />Ας θυμηθούμε μερικά δημοσιογραφικά “διαμάντια” που άκριτα αναπαράχθηκαν από τα δυτικά Μίντια, των ελληνικών συμπεριλαμβανομένων. Είναι απλά αδύνατο να συνοδευτούν όλα από παραπομπές – ενεργούς συνδέσμους.<br />>Η Ρωσία έχει χάσει στην Ουκρανία άνω του 30% των δυνάμεών της!<br />>Οι Ρώσοι απήγαγαν 210.000 παιδιά, μεταφέροντάς τα εντός ρωσικής επικράτειας!<br /><br />>Απώλειες 1.500 Ρώσων στρατιωτών σε επιχείρηση διέλευσης ποταμού στην Ουκρανία, με πλάνα από μια σπασμένη γέφυρα και λίγα κατεστραμμένα οχήματα. Στοιβαγμένοι σε τρένα-ψυγεία οι νεκροί Ρώσοι, με τους συμπατριώτες τους να αρνούνται να τους παραλάβουν!<br /><br />>Εκατοντάδες ρωσικά άρματα που έπεσαν σε ενέδρα και εξουδετερώθηκαν, χωρίς να υπάρχει ικανός αριθμός φωτογραφιών. Λογικά οι Ουκρανοί θα είχαν βγάλει φωτογραφία για κάθε ρωσικό άρμα, με σκοπό να αποδείξουν το κατόρθωμά τους και να την χρησιμοποιήσουν επικοινωνιακά.<br /><br />>Ας μην πιάσω καν τη “σφαγή στην Μπούτσα”, η οποία δείχνει ανεξήγητα να λησμονήθηκε για τη βαρύτητα του καταγγελλόμενου εγκλήματος.<br /><br />>Επί μακρό χρονικό διάστημα, σχεδόν επί καθημερνής βάσης, υπάρχει “ιατρικό δελτίο” του Βλαντίμιρ Πούτιν. Καρκίνος διαφόρων μορφών και σταδίων, Πάρκινσον, άνοια, σχιζοφρένεια και λίγα χρόνια ζωής. Η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που βλέπουμε να βγαίνουν σωσίες!<br /><br />>“Ειδήσεις” με στόχο να καλλιεργήσουν στη δυτική κοινή γνώμη την πεποίθηση ότι Ρώσος στρατιώτης ίσον εγκληματίας και χωρίς αισθήματα. Παρατούν τους τραυματισμένους συμπολεμιστές τους εκεί που χτυπήθηκαν να πεθάνουν σαν τα σκυλιά και δεν μεταφέρουν καν τα πτώματα των νεκρών τους.<br /><br />>Οι Ρώσοι στρατιώτες διαπράττουν βιασμούς και το λένε τηλεφωνικά στις γυναίκες τους, οι οποίες… χαίρονται και τους λένε να προσέχουν μόνον μην κολλήσουν κάποιο αφροδίσιο νόσημα! Και φυσικά, οι συνομιλίες αυτές υπεκλάπησαν και αναπαράχθηκαν από τα γνωστά βρετανικά Μίντια, που παράλληλα έβλεπαν Ρώσους σαμποτέρ να πλήττουν βρετανικές υποδομές!<br /><br />>Παραμένοντας σε… σεξουαλικό κλίμα, την τιμητική της είχε και η ανάσυρση κάθε λογής πιπεράτης “είδησης” για τις εξωσυζυγικές σχέσεις της ρωσικής ηγεσίας, την πολυτελή διαβίωση των κυριών και τα εξώγαμα τέκνα καθενός!<br /><br />Προφανώς η καταγγελία της αυθαίρετης –συχνά σε βαθμό γελοιότητας– δυτικής προπαγάνδας δεν συνιστά συγχωροχάρτι για τον βίο και την πολιτεία της αμαρτωλής ρωσικής ηγεσίας. Ούτε φυσικά άρνηση των αγριοτήτων κυρίως των ισλαμιστών Τσετσένων, που ο πιστός Ορθόδοξος Πούτιν έστειλε στην ομόδοξη Ουκρανία. Και εκεί, βέβαια, επέδειξαν πανομοιότυπη συμπεριφορά με τη γνωστή από άλλα πολεμικά μέτωπα, στα οποία ενεπλάκησαν.<br /><br />Στόχος είναι να αναδειχθεί ο προπαγανδιστικός χειρισμός των εξελίξεων του πολέμου επί τόσους μήνες, ενώ το στρατηγικό διακύβευμα είναι κολοσσιαίο. Η Ουκρανία είναι ήδη μια ακρωτηριασμένη και ημικατεστραμμένη χώρα. Όπως απέδειξαν τα γεγονότα, η ρωσική οικονομία, όσο σκληρά και να πληγεί, δεν θα καταρρεύσει. Το δε ενδεχόμενο ανακτορικού πραξικοπήματος στη Μόσχα, αν και δεν μπορεί θεωρητικά να αποκλειστεί, δεν στηρίζεται ούτε εμμέσως σε υπαρκτά στοιχεία. Είναι ανόητο, λοιπόν, η Δύση να στηρίξει την πολιτική της σε αυτό το ενδεχόμενο.<br /><br />Το βέβαιο είναι ότι με τον πόλεμο στην Ουκρανία πλήττεται η ικανότητα της Ρωσίας να αντιδρά με τον ίδιο τρόπο σε μέτωπα στον περίγυρό της, γεγονός που διευκολύνει την αποκατάσταση της δυτικής πρόσβασης σε χώρες από τις οποίες είχε επί της ουσίας εκδιωχθεί. Επειδή αυτό αφορά κυρίως την Κεντρική Ασία, δεν είναι διόλου βέβαιο ποια θα είναι η επιλογή των Κινέζων που επίσης ανταγωνίζονται τους Ρώσους στην περιοχή. Για ποιον λόγο να επιλέξουν τη Δύση ως τοπικό αντίπαλο αντί για τον ελεγχόμενο ανταγωνισμό Πεκίνου-Μόσχας; Αυτό προφανώς αφορά το γνωστό επιχείρημα ότι η δυτική πολιτική έναντι της Ρωσίας, φέρνει τη ρωσική και την κινεζική ηγεσία πιο κοντά.<br /><br />Την επόμενη ημέρα φαίνεται να διαμορφώνεται μια νέα, ιδιότυπη κατάσταση διπολισμού, η οποία θα έχει κυρίως οικονομικά χαρακτηριστικά. Η παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίζαμε δεν θα παραμείνει ίδια, αν και το εύρος των αλλαγών δεν είναι ακόμα δυνατόν να εκτιμηθεί. Επίσης, οι “αδέσμευτοι” του νέου Ψυχρού Πολέμου (π.χ. οι χώρες του Κόλπου και η Ινδία) είναι εξαιρετικά ισχυροί και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο και στο στρατιωτικό μέρος της εξίσωσης.<br /><br />ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ<br />Οι αβεβαιότητες είναι πάρα πολλές. Η Ελλάδα όφειλε να κινείται πολύ πιο προσεκτικά, χωρίς φυσικά να τίθεται υπό αμφισβήτηση ο δυτικός της προσανατολισμός και η ξεκάθαρη θέση αρχής εναντίον στρατιωτικής εισβολής, από οπουδήποτε κι αν πραγματοποιείται. Η Ελλάδα όφειλε να διαβάσει την κατάσταση στρατηγικά, προβάλλοντας σε βάθος χρόνου σενάρια δυνητικών συνεπειών.<br /><br />Η ανάπτυξη σχέσεων στρατηγικής εμβέλειας με σειρά χωρών όπως η Γαλλία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία και η Ινδία, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα πρέπει να προστατευθούν σαν κόρη οφθαλμού και να μην πληγούν από την επικράτηση της πεποίθησης ότι στο τέλος η χώρα θα πράξει αυτό που επιλέξει η Ουάσινγκτον. Η μεταβατική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η αρχιτεκτονική ασφαλείας ολόκληρου του πλανήτη, θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει ακόμα και σε μεγάλη στρατιωτική σύρραξη, η οποία θα μπορούσε να κλιμακωθεί κάθετα, εμπλέκοντας όλον τον πλανήτη, προτού οδηγηθούμε σε μια νέα Γιάλτα.<br /><br />Αυτή την κατάσταση η Τουρκία είχε εμφανώς αποκωδικοποιήσει εγκαίρως τόσο όσον αφορά τους κινδύνους όσο και τις ευκαιρίες. Προετοιμάζεται, λοιπόν, επί χρόνια για το πως θα κινηθεί. Η ανασφάλεια και ο μεγαλοϊδεατισμός του καθεστώτος Ερντογάν, που ευτυχώς για την Ελλάδα το οδήγησε σε κεφαλαιώδη σφάλματα υπερεκτίμησης της τουρκικής ισχύος, τελικά περιγράφεται από τη γνωστή αποστροφή του ίδιου του Ερντογάν: «Η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη…»</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα “FAKE NEWS” του πολέμου στην Ουκρανία θολώνουν ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ για την Ελλάδα.

Του Ζαχαρία Μίχα Και τι δεν ακούσαμε αυτές τις ημέρες! Αναλυτής του περιώνυμου Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Dov S. Zakheim του α...

Διαβάστε την συνέχεια

Το έγκλημα πολέμου της Τουρκίας στο Ζάχο “αφύπνησε” τον στρατό του Ιράκ

<img height="370" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/07/thsPsr9NPjuAy87M854ANkRVLD6yGvWXSTUGVMjK.jpeg" width="731" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο ιρακινός στρατός ανακοινώνει ότι θα ελέγχει τα σύνορα με την Τουρκία μαζί με τους Πεσμεργκά</span>.</h3>Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου από τη Βαγδάτη επισκέφθηκε τα συνοριακά σημεία με την Τουρκία στην επαρχία Duhok. Ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας, στρατηγό Al Shammeri, είπε ότι κάνουν σχέδια για τον έλεγχο των συνοριακών περιοχών από κοινού με τους Peshmerga.<br /><br />Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου με επικεφαλής τον Ιρακινό Αναπληρωτή Διοικητή των Κοινών Επιχειρήσεων, στρατηγό Abdul-Amir al-Shammari, επισκέφθηκε την περιοχή μετά από επίθεση που έγινε στο Zaho, η οποία σκότωσε εννέα άμαχους. Κάνοντας μια δήλωση κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Al Shammeri είπε:<br /><br />«Τα σύνορα είναι πολύ εκτεταμένα. Μαζί με τους Πεσμεργκά έχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ελέγχου των συνόρων Τουρκίας-Ιράκ και δημιουργίας σημείων στρατιωτικής παρατήρησης», είπε.<br /><br />Σύμφωνα με τα νέα του Kısa Dalga: Η αντιπροσωπεία, υπό τη διοίκηση του Ιρακινού Αναπληρωτή Διοικητή Κοινών Επιχειρήσεων, στρατηγού Abdülemir Al Şemmeri, συμπεριλαμβανομένων υψηλόβαθμων αξιωματούχων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων, πραγματοποίησε έρευνες στις συνοριακές περιοχές όπου γίνονταν συγκρούσεις μεταξύ των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK) και του PKK στο Duhok.<br /><br />Η ιρακινή αντιπροσωπεία, η οποία μετέβη στις συνοριακές περιοχές στις περιοχές Zaho και Amedi, επισκέφθηκε τα σημεία ελέγχου όπου βρίσκονται οι Πεσμεργκά και οι ιρακινοί συνοριοφύλακες. Αναφέρθηκε ότι η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε προκειμένου να ενημερωθεί η αντιπροσωπεία για τις θέσεις που κατέχει ο τουρκικός στρατός στην περιοχή εντός της επικράτειας του Ιράκ και να συζητηθούν τα βήματα που πρέπει να γίνουν για τον έλεγχο των συνόρων μεταξύ της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν και της Τουρκίας.<br /><br />«Εξετάσαμε την παρουσία τουρκικών δυνάμεων στο ιρακινό έδαφος και τις λεπτομέρειες της γεωγραφικής θέσης που κατέχουν. Τα σύνορα είναι πολύ εκτεταμένα. Μαζί με τους Πεσμεργκά έχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τον έλεγχο των συνόρων Τουρκίας-Ιράκ και τη δημιουργία στρατιωτικών σημείων παρατήρησης», είπε.<br /><br />Σημειώνεται ότι ο τουρκικός στρατός, υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της “τρομοκρατίας”, έχει εισβάλει στο ιρακινό έδαφος και έχει δημιουργήσει πέντε μεγάλες στρατιωιτκές βάσεις και δεκάδες φυλάκια. Απώτερος στόχος είναι η διάλυση της αυτόνομης διοίκησης του Κουρδιατάν και η προσάρτηση της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων του Κιρκούκ και της Μοσούλης σε βάθος χρόνου.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το έγκλημα πολέμου της Τουρκίας στο Ζάχο “αφύπνησε” τον στρατό του Ιράκ

Ο ιρακινός στρατός ανακοινώνει ότι θα ελέγχει τα σύνορα με την Τουρκία μαζί με τους Πεσμεργκά . Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου από τη Βαγδάτη...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί “ξαφνικά” αγοράζουν όλοι F-35;

<img height="360" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/07/81565c9694a143e7968813394c8a6ec0.jpg" width="742" /><br /><br />Του <b>Loren Thompson</b><br />Αν τα F-35 ήταν ένα… κανονικό πρόγραμμα του Πενταγώνου, ο φετινός Ιούλιος θα έμοιαζε με ένα ορόσημο εντυπωσιακών αριθμών. Αντιθέτως, εξελίσσεται σε έναν συνηθισμένο μήνα για την πρόσφατη ιστορία του μεγαλύτερου εξοπλιστικού προγράμματος στον κόσμο.<br /><br />Η Ελλάδα ζήτησε από τις ΗΠΑ να δεσμευθούν 20 μαχητικά και άλλα 20 υπό αίρεση. Η Τσεχική Δημοκρατία αποκάλυψε ότι θέλει να αγοράσει 24. Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει κατά 50% τον στόλο των F-35 της, δηλαδή στα 60 αεροσκάφη.<br /><br />Επιπλέον το Πεντάγωνο και η Lockheed Martin έχουν καταλήξει σε συμφωνία για τις επόμενες τρεις παρτίδες των F-35, με στόχο την αγορά 375 μαχητικών σε τρεις εκδόσεις για την Πολεμική Αεροπορία, το Ναυτικό, το Σώμα Πεζοναυτών και διάφορους υπερπόντιους εταίρους.<br /><br />Στο μεταξύ, οι πιλότοι των F-35, συνέχισαν να πετούν σε εκπαιδευτικές και επιχειρησιακές αποστολές, έχοντας καταγράψει πάνω από 500.000 ώρες πτήσης.<br /><br />Στη Βαλτική, τα αμερικανικά F-35 –με βάση την Εσθονία– υποστήριξαν την περιφερειακή αεράμυνα. Στη Μεσόγειο, με “ορμητήριο” τον κόλπο της Σούδας στην Κρήτη συμμετείχαν σε εκπαιδευτικές ασκήσεις από κοινού με την ελληνική Πολεμική Αεροπορία, ενώ το ίδιο έκαναν και με τα F-35 της Νότιας Κορέας. <br /><br />Στη ζώνη του Ειρηνικού, τα F-35 συμμετείχαν σε στρατιωτικές ασκήσεις στα ανοιχτά της Χαβάης, ενώ η Αυστραλία ανακοίνωσε ότι δημιούργησε την πρώτη αποθήκη πλήρους συντήρησης κινητήρων F-35 στην περιοχή του Ειρηνικού-Ινδικού, που θα υποστηρίξει τα 100 μαχητικά F-35 που αγοράζει η Καμπέρα, τα F-35 της Ιαπωνίας και Νότιας Κορέας, καθώς και τις αμερικανικές υπηρεσίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.<br /><br />Όλα αυτά μόνο τον Ιούλιο – και ο μήνας δεν έχει τελειώσει.<br />Το F-35 εξελίσσεται ραγδαία στο “πανταχού παρόν” μαχητικό της εποχής – στο μαχητικό που θέλει κάθε σύμμαχος και φοβάται κάθε εχθρός.<br /><br />Με 830 μαχητικά να έχουν παραδοθεί έως τώρα και χιλιάδες ακόμη να ετοιμάζονται –ο σχεδιασμός των ΗΠΑ προβλέπει την αγορά επιπλέον 2.456 αεροσκαφών– το F-35 θα έχει κυριαρχήσει στους αιθέρες έως τα μέσα του αιώνα. Το Πεντάγωνο επιδιώκει να τα χρησιμοποιεί μέχρι το 2070 και ήδη δοκιμάζει τεχνολογικές αναβαθμίσεις για να διασφαλίσει ότι τα F-35 θα υπερτερούν πάντα έναντι των αντιπάλων.<br /><br />Ακόμα και χωρίς αναβαθμίσεις, τα F-35 υπερτερούν έναντι των άλλων μαχητικών που διαθέτει η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία. Στις ασκήσεις νικούν τα άλλα αεροσκάφη 19 στις 20 φορές. Οι δυνατότητές τους καλύπτουν ένα ευρύτερο επιχειρησιακό φάσμα και επιπλέον η συντήρησή τους είναι πιο εύκολη. Σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις, είναι το πιο αξιόπιστο μαχητικό στον στόλο.<br /><br />Υπήρξε όμως εποχή, όχι στο πολύ μακρινό παρελθόν, που το μέλλον του F-35 ήταν αβέβαιο. Το πρόγραμμα των F-35 καταρτίστηκε τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Κλίντον, όταν η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είχε υποβαθμίσει κάθε αίσθηση κατεπείγουσας επένδυσης στην στρατιωτική τεχνολογία.<br /><br />Αποφασισμένοι να κεφαλαιοποιήσουν ένα “μέρισμα ειρήνης” από την κατάρρευση του κομμουνισμού, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι φόρτωσαν στο τότε Joint Strike Fighter ένα σωρό απαιτήσεις για να αποφύγουν άλλες αγορές. <br /><br />Το μαχητικό έπρεπε να είναι σχεδόν αόρατο στα εχθρικά ραντάρ. Έπρεπε να παρέχει στους πιλότους πλήρη επίγνωση της κατάστασης στην οποία εμπλέκονταν. Έπρεπε να συλλέγει και να επεξεργάζεται τεράστιο όγκο δεδομένων. Έπρεπε να έχει ασφαλή επικοινωνία με τα άλλα στρατιωτικά αεροσκάφη. Έπρεπε να ικανοποιεί τις σαφώς διαφορετικές ανάγκες τριών διαφορετικών στρατιωτικών Σωμάτων. Και, επιπλέον, έπρεπε να είναι οικονομικά προσιτό.<br /><br />Κανείς δεν είχε προσπαθήσει έως τότε να συνδυάσει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά σε ένα μαχητικό. Και όταν ξεκινούσε το πρόγραμμα των F-35, φαινόταν απίθανο να καταφέρει κάποιος να το κάνει. Όμως η Lockheed Martin ηγήθηκε μιας βιομηχανικής ομάδας που ικανοποίησε όλες τις “βασικές παραμέτρους απόδοσης”, παραδίδοντας κάθε νέα παρτίδα με χαμηλότερο κόστος ανά αεροπλάνο από αυτό που είχε προβλέψει το Πεντάγωνο.<br /><br />Η Pratt & Whitney, η εταιρεία που κέρδισε το συμβόλαιο για τον κινητήρα των F-35, παρέδωσε ένα σύστημα που συνδύαζε πρωτοφανή ώθηση και ευελιξία.<br /><br />Οι νομοθέτες του Κογκρέσο αμφέβαλλαν για την καλή πορεία του προγράμματος – και είχαν λόγο. Οι τεχνικές απαιτήσεις ήταν τόσο υψηλές που καθιστούσαν αβέβαιη την επιτυχία.<br /><br />Μα τελικά οι δύο εταιρείες παρέδωσαν ένα προηγμένο προϊόν. Μετά από 9.000 δοκιμαστικές πτήσεις, τα δεδομένα επιβεβαίωσαν πως οι Lockheed και Pratt είχαν πιάσει τους στόχους απόδοσης, και ακολούθως εστίασαν στην τελειοποίηση των πρακτικών συντήρησης για να διατηρήσουν προσιτά –από οικονομική άποψη– τα μαχητικά καθ’ όλη τη διάρκεια της 50ετούς ζωής τους.<br /><br />Το θέμα της συντήρησης συνεχίζει να δουλεύεται. Αλλά μόλις αντιληφθεί κάποιος τη λειτουργικότητα του F-35, καταλαβαίνει πως πρόκειται για αγοραστική ευκαιρία, ακόμα και αν η συντήρησή του είναι πιο δαπανηρή σε σύγκριση με ενός παλαιότερου στρατιωτικού αεροσκάφους. Εξάλλου, τι αξίζει περισσότερο για τις ΗΠΑ από το να νικήσει τους Κινέζους πιλότους 19 στις 20 φορές που θα τους βρει μπροστά της σε μια μελλοντική σύγκρουση;<br /><br />Έτσι, σήμερα το F-35 είναι έτοιμο να βρεθεί και να επιχειρήσει παντού: από τη Φινλανδία, την Ιταλία και την Πολωνία έως το Ισραήλ, την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Δεκαέξι χώρες το αγοράζουν ή έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να το κάνουν και, σύμφωνα με πληροφορίες, σύντομα θα ενταχθούν και άλλα κράτη στο γκρουπ των αγοραστών.<br /><br />Με όποιο κριτήριο και αν το αξιολογήσουμε, το F-35 είναι από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά επιτεύγματα αυτής της γενιάς. Η ραγδαία εξάπλωσή του μόνο ξαφνική δεν είναι. Χρειάστηκαν δύο δεκαετίες για να φτάσει να έχει αυτήν τη ζήτηση και ένα εγχώριο πολιτικό σύστημα που ήταν πρόθυμο να παραμερίσει τα μικροκομματικά προς όφελος της εθνικής ασφάλειας.<br /><br />Αν κάποιος υποστηρίζει ότι η Ουάσινγκτον δεν μπορεί πλέον να κάνει μεγάλα πράγματα, απλώς υπενθυμίστε του τα F-35: ένα πρόγραμμα για το οποίο οι Κλίντον, Μπους, Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν συμφώνησαν ότι έπρεπε να παραμείνει “ζωντανό”.<br /><br />Σήμερα το F-35 αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τού τι μπορούν να πετύχουν η πειθαρχία και η καινοτομία σε πείσμα των αρνητών και παρά τις τριβές μιας αμφιλεγόμενης πολιτικής κουλτούρας.<br /><br /><div><a href="http://capital.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί “ξαφνικά” αγοράζουν όλοι F-35;

Του Loren Thompson Αν τα F-35 ήταν ένα… κανονικό πρόγραμμα του Πενταγώνου, ο φετινός Ιούλιος θα έμοιαζε με ένα ορόσημο εντυπωσιακών αριθμών....

Διαβάστε την συνέχεια

Το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» έρχεται... Θα κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε;

<div><a href="https://pbs.twimg.com/media/FYmuLbkWAAURPOp?format=jpg&name=900x900"><img border="0" height="352" src="https://pbs.twimg.com/media/FYmuLbkWAAURPOp?format=jpg&name=900x900" width="751" /></a></div><div><br /></div>Ανήμερα της τραγικής επετείου συμπλήρωσης 48 ετών από την εισβολή στην Κύπρο, ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, ανακοίνωσε από τα Κατεχόμενα ότι το νέο τουρκικό γεωτρύπανο «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» θα πιάσει δουλειά τον Αύγουστο στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι ανακοινώσεις Οκτάι έδωσαν τότε την εντύπωση ότι το γεωτρύπανο θα κατευθυνθεί προς την κυπριακή ΑΟΖ, το «ασφαλές» πεδίο προκλήσεων της Άγκυρας. Ο Οκτάι διεμήνυσε επίσης ότι: <br />«Τα μη επανδρωμένα υποβρύχιά μας θα ενισχύσουν την κυριαρχία μας στη γαλάζια πατρίδα, θα αλλάξουν τις ισορροπίες στις θάλασσες και θα διαταράξουν τα παιχνίδια».<br /><br />Στο λιμάνι της Μερσίνης όπου ελλιμενίζει το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν», βρέθηκε και ο Τουρκοκύπριος κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ και δήλωσε:<br /><i>«Το πλοίο Αμπντούλ Χαμίτ Χαν είναι πολύ μεγάλο. Μόλις πήγα μέσα και το είδα και είμαι πολύ υπερήφανος γι' αυτό. Είναι πολύ σημαντικό για τις γεωτρήσεις στην θαλάσσια περιοχή της Τουρκίας... Οι γεωτρήσεις ίσως γίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο ίσως να κάνει και κάποιους κύκλους στην Κύπρο».</i><div><br />Ο δε τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν έστειλε επίσης μήνυμα από τις 13 Ιουνίου προς πάσα κατεύθυνση υπογραμμίζοντας ότι η χώρα του γίνεται ακόμη πιο ισχυρή με αυτό το πλοίο:<br /><i>«Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις έρευνες και γεωτρήσεις, που προηγουμένως πραγματοποιούσαμε μισθώνοντας γεωτρύπανα, με δικά μας μέσα», και πρόσθεσε ότι η Τουρκία θα κάνει αισθητή την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο όπου «υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων σε κάθε τομέα».</i><br /><br /><a href="https://i.postimg.cc/1zkk2T8Z/6-3.jpg"><img border="0" height="283" src="https://i.postimg.cc/1zkk2T8Z/6-3.jpg" width="640" /></a><br /><i>Αντιπαραβολή του γνωστού χάρτη Μπάιντεν και των παράνομων τουρκικών Navtex ερευνών του Oruc Reis. Η Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ ορίζεται από τα σημεία (A,B,C,D,E). </i><br /><br />Πολλά είναι τα σενάρια για το πού θα κινηθεί το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» και εάν τελικά η Άγκυρα επιλέξει να αναβαθμίσει το επίπεδο της πρόκλησης στέλνοντάς το και στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες. Η δική μας εκτίμηση είναι ότι αφού κάνει «σουρωτήρι» την κυπριακή ΑΟΖ εν συνεχεία -και ίσως για μικρότερο χρονικό διάστημα- θα κατευθυνθεί σε περιοχές του τουρκολιβυκού μνημονίου, είτε εντός των περιοχών όπου το Ορούτς Ρέις προέβη σε έρευνες, είτε εκτός αυτών. Το ενδεχόμενο να επιλέξει να κινηθεί πολύ κοντά στην περιοχή όπου ενώνονται οι θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου (περιοχή Οικοπέδου-4 κυπριακής ΑΟΖ) δεν είναι επίσης απίθανο. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση οι ίδιες οι τουρκικές προκλήσεις αποδεικνύουν ότι η Κύπρος «ΔΕΝ κείται μακράν». Η Ελλάδα έχει πολύ συγκεκριμένες υποχρεώσεις έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) που δεν αναιρούνται από τις χιμαιρικές πολιτικές επιλογές του παρελθόντος, οι οποίες ήθελαν να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο του κυπριακού Ελληνισμού από τον Εθνικό Κορμό. Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική αυτοχειρία μπορεί να θεωρείται αποδεκτή από τις ελλαδικές και τις ελληνοκυπριακές πολιτικές ελίτ για τους δικούς τους αντεθνικούς λόγους, αλλά δεν είναι σύμφωνη με το αίσθημα του λαού. Αυτό το αίσθημα που κοχλάζει όποτε οι «κουρσάροι του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου» διακορεύουν τα κυπριακά αλλά και τα ελλαδικά κυριαρχικά δικαιώματα (ή/και κυριαρχία) με τα ερευνητικά, τα γεωτρύπανα αλλά και τα εναέρια μέσα τους. <br /><br />Η τραγική διαπίστωση είναι ότι εφόσον δεν αποτρέψαμε το Ορούτς Ρέις -συνοδεία αρμάδας πολεμικών πλοίων- να ταπεινώσει και να προσβάλει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας επί 4 μήνες, θεωρούμε ότι είναι σχεδόν απίθανο να το κάνουμε για την ΚΔ... Εκ προοιμίου λοιπόν νιώθουμε την ανάγκη να ζητήσουμε ΣΥΓΝΩΜΗ από τους ελληνοκύπριους για την διαφαινόμενη στάση των ελληνικών πολιτικών ηγεσιών.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι το υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας ανακοίνωσε μετά την αποχώρηση του Ορούτς Ρέις το 2020 ότι: «το πλοίο μας, το οποίο συνέλεξε 10.995 χλμ 2D σεισμικών δεδομένων, επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας». Με άλλα λόγια, η αποστολή του είχε επιτευχθεί, ενώ ο Κ. Μητσοτάκης είχε τότε δηλώσει ότι, «έχουμε περάσει πολλούς δύσκολους μήνες με την Τουρκία. Δεν φτάσαμε κοντά σε πόλεμο, αλλά υπήρχαν στιγμές μεγάλης έντασης που έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί και αποφασιστικοί στους χειρισμούς μας». Δηλαδή η κατάφορη παραβίαση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με διεξαγωγή παράνομων ερευνών στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, ακόμη και εντός των 12 νμ αιγιαλίτιδας ζώνης -που αποτελεί κυριαρχία-, δεν συνιστούσαν ισχυρό αίτιο για τις πολιτικές ηγεσίες για να κλιμακώσουν. <br /><br />H Navtex 1460/20 για το Oruc Reis έφτασε εντός των ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης της νήσου Ρω στα 5.8νμ. Τα 12νμ τα είχαμε προ πολλού ξεχάσει ενώ η πολιτική ηγεσία επέτρεψε ακόμη και την αμφισβήτηση των 6νμ να μείνει αναπάντητη. Οι «κόκκινες γραμμές» στην Ελλάδα έχουν δυστυχώς πολλές αποχρώσεις.<br /><br />Άλλωστε εξ αρχής έδεσαν τα χέρια των ενόπλων δυνάμεων και διέταξαν να παραμείνουν παρατηρητές στην δημιουργία τετελεσμένων και υπό αυτήν την έννοια όντως «δεν φτάσαμε κοντά σε πόλεμο», αφού επετράπη στους γείτονες να επιτύχουν τον στόχο τους «γκριζάροντας» και την εν λόγω μείζονος σημασίας περιοχή, με μοναδική παράπλευρη απώλεια την «επακούμβηση» του Κεμάλ Ρέις η οποία οφείλεται στην ανδρεία και την ναυτοσύνη του Έλληνα Αντιπλοίαρχου (ΠΝ) Ιωάννη Σαλιάρη -κυβερνήτη της φρεγάτας «Λήμνος» ο οποίος κινδύνεψε να αποταχθεί-, και όχι σε πολιτική βούληση.</div><div>  <br /><a href="https://i.ibb.co/2Kd29B4/1.jpg"><img border="0" src="https://i.ibb.co/2Kd29B4/1.jpg" /></a><br /><br /></div><div>Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται περί «επακούμβησης» αλλά περί ναυμαχίας της φρεγάτας «Λήμνος» με την Kemal Reis. <br /><br />Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί ότι η Άγκυρα κατοχύρωσε ένα ακόμη σοβαρό τετελεσμένο στην περιοχή όταν η ελληνική κυβέρνηση απέφυγε να αντιδράσει δυναμικά στα τουρκικά πολεμικά πλοία που εμπόδισαν το ερευνητικό επιστημονικό σκάφος «Nautical Geo» με σημαία Μάλτας να διεξάγει έρευνες για τον EastMed στην ανοικτά των ανατολικών ακτών της Κρήτης. Στη συγκεκριμένη περιοχή μάλιστα η Ελλάδα έχει ήδη οριοθετήσει ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Οπότε η αναπάντητη τουρκική πρόκληση σημαίνει ότι η Ελλάδα απέφυγε να υπερασπίσει την οριοθετημένη ΑΟΖ της(!).<br /><br />Το ερώτημα είναι λοιπόν, αν/όταν το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» -ή οποιοδήποτε άλλο πλοίο- παραβιάσει τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, θα το «παρασύρει» και αυτό ο «άνεμος»; Θα υπάρξει ελληνική αντίδραση, ή θα γίνουμε δέκτες της γνωστής παραφιλολογίας -όμοια με το Ορούτς Ρέις- για το αν και κατά πόσο το γεωτρύπανο σκοπεύει να αγγίξει τον βυθό της θάλασσας -και άρα παραβιάζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα- ή απλώς προβαίνει σε «αβλαβή διέλευση»; Θα περιμένουμε τον «διεθνή παράγοντα» να έρθει ως από μηχανής θεός για να λύσει τα δικά μας προβλήματα εμμένοντας σε αναιμικά και ανερμάτιστα «διπλωματικά διαβήματα»; Θα έχουμε κυβέρνηση ή θα καταλήξουμε έρμαιο των αρπακτικών διαθέσεων της Τουρκίας εν μέσω ακυβερνησίας -με ή χωρίς υπηρεσιακή κυβέρνηση- μετά από πρόωρες εκλογές, γιατί έτσι το θέλουν οι υπολογισμοί των μικροκομματικών συμφερόντων; <br /><br />Καλώς ή κακώς η παρούσα κυβέρνηση καλείται να επωμιστεί το βάρος των επιλογών που θα καθορίσουν το μέλλον του Ελληνισμού εν συνόλω. Θα φανεί πολύ σύντομα εάν έχει το σθένος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή εάν υπονομεύσει τελικά την ακαιρεότητα της χώρας επιτρέποντας στους γείτονες να κάνουν πράξη όλα όσα με θράσος διατυμπανίζουν.<br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» έρχεται... Θα κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε;

Ανήμερα της τραγικής επετείου συμπλήρωσης 48 ετών από την εισβολή στην Κύπρο, ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, ανακοίνωσε από τα Κα...

Διαβάστε την συνέχεια

"Τα δάκρυα δεν… σβήνουν τις φωτιές".

<a href="https://www.topontiki.gr/2022/07/28/ta-dakria-den-svinoun-tis-foties/"><img height="258" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2022/07/dadia-new-1024x412.jpg" width="718" /></a><br /><br /><div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Ακούσαμε τον επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, τον κ. Στυλιανίδη, να ορκίζεται με φόντο το ολοκαύτωμα στο δάσος της Δαδιάς ότι θα κάνει – αυτός και ο μηχανισμός του οποίου προΐσταται – ότι είναι δυνατό για να σωθεί το δάσος, που ήδη καταστρεφόταν…<br /><br />Ακούσαμε και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον κ. Οικονόμου, να δηλώνει ικανοποιημένος γιατί, όπως είπε, η κυβέρνηση έλαβε το μάθημά της από τις περσινές φωτιές και φέτος τα πηγαίνει σαφώς καλύτερα. Την ώρα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξέφραζε την ικανοποίησή του για την ανταπόκριση των μηχανισμών πυρόσβεσης, οι φωτιές έκαιγαν μέχρι και τις ξαπλώστρες στην παραλία των Βατερών στη Λέσβο, ξαναέκαιγαν τα καμένα του 2007 στην Ηλεία και εξαφάνιζαν το δάσος της Δαδιάς στον Έβρο.<br /><br />Παράλληλα, και σε συντονισμό με τους κυβερνητικούς εντεταλμένους, τα μίντια αναζητούσαν τις αιτίες της καταστροφής στην κλιματική αλλαγή, στα ακραία καιρικά φαινόμενα και στους εμπρηστές…<br /><br />Τα δάκρυα που χύνονται, όπως συμβαίνει κάθε φορά μετά ή κατά τη διάρκεια της καταστροφής, περισσεύουν, χωρίς ωστόσο να είναι αρκετά ούτε για να σβήσουν τις φωτιές ούτε για να κρύψουν τις ευθύνες.<br /><br />Μπορεί πράγματι να ζούμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, μπορεί οι καιρικές συνθήκες να συντελούν στην εξάπλωση των πύρινων μετώπων, και είναι πιθανόν, τέλος, να εξυφαίνονται «οικοπεδοφαγικά» σενάρια με «επαγγελματίες» εμπρηστές ή ψυχασθενείς πυρομανείς. Σε κάθε περίπτωση όμως, όλα αυτά είναι δεδομένα τα οποία ένα οργανωμένο κράτος λαμβάνει υπόψη του και προσπαθεί να τα προλάβει – όχι να τρέχει πίσω από τις συνέπειες που αυτά προκαλούν…<br /><br />Για παράδειγμα, η καταστροφή του δάσους της Δαδιάς έρχεται αμέσως μετά την απόφαση της κυβέρνησης για την κατάργηση του οργανισμού διαχείρισης του δρυμού. Η κυβερνητική πολιτική επιλογή ήταν να αφήσει τη διαχείριση ενός δάσους 800.000 στρεμμάτων στη φροντίδα (;) 4 ανθρώπων!<br /><br />Η εν λόγω κυβερνητική απόφαση θα πρέπει να σημειωθεί ότι έρχεται ως συνεπής συνέχεια των αποφάσεων προηγούμενων κυβερνήσεων οι οποίες αποδιάρθρωσαν – χωρίς να αντικαταστήσουν ή να εκσυγχρονίσουν – τους μηχανισμούς δασικής προστασίας, απολύοντας έμπειρο προσωπικό.<br /><br />Ταυτόχρονα, η νομοθεσία εξακολουθεί να αφήνει ανοιχτά τα παράθυρα για αλλαγή χρήσης γης στις καμένες εκτάσεις, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο κίνητρο για τους εμπρηστές.<br /><br />Τα δάκρυα και η οδύνη των κυβερνώντων λοιπόν θα εξαφανιστούν αμέσως μετά την απομάκρυνση των τηλεοπτικών καμερών από τις φλόγες. Αυτό που θα μείνει είναι τα ανεπανόρθωτα τραύματα, η καταστροφή και η κερδοφόρος – για κάποιους –αναδιαμόρφωση του φυσικού περιβάλλοντος.<br /><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Τα δάκρυα δεν… σβήνουν τις φωτιές".

Δημήτρης Μηλάκας Ακούσαμε τον επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, τον κ. Στυλιανίδη, να ορκίζεται με φόντο το ολοκαύτωμα στο δάσος της Δαδι...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέες προκλήσεις και πολεμικές απειλές από Ακάρ: Η Ελλάδα εμποδίζει την αγορά F-16 από τις ΗΠΑ .

<img height="453" src="https://newpost.gr/photo/master/202104/br4ml81617465007827.jpg" width="793" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Έχουμε εναλλακτικές αν μας δημιουργήσει πρόβλημα.</span></h3>Ο Ακάρ απείλησε την Ελλάδα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ισχυρές και αν (η Ελλάδα) δημιουργήσει πρόβλημα τότε η Άγκυρα έχει εναλλακτικές...<br /><br />Απειλές κατά της Ελλάδας εξαπέλυσε για μια ακόμη φορά ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χουλουσί Ακάρ ο οποίος κατηγόρησε την Αθήνα ότι εμποδίζει την τουρκική συμφωνία με τις ΗΠΑ για την πώληση των μαχητικών F-16.<br /><br />Ο Ακάρ απείλησε την Ελλάδα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ισχυρές και αν (η Ελλάδα) δημιουργήσει πρόβλημα τότε η Άγκυρα έχει εναλλακτικές...<br /><br />Ειδικότερα μιλώντας στο δίκτυο Al Jazeera ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χουλουσί Ακάρ αναφέρθηκε κυρίως στη διαδικασία της μεταφοράς ουκρανικών σιτηρών μέσω των Στενών και στην λειτουργία του Συντονιστικού Κέντρου που άρχισε να λειτουργεί στην Κωνσταντινούπολη με τη συμμετοχή εκπροσώπων της Ρωσίας, της Ουκρανίας και του ΟΗΕ με την επίβλεψη της Τουρκίας.<br /><br />«Έχουμε εφαρμόσει τη συμφωνία για τη μεταφορά σιτηρών. Οι εργασίες φόρτωσης σιτηρών στο πρώτο πλοίο είναι ακόμη σε εξέλιξη. Πολύ σύντομα και αυτό μπορεί να γίνει σε λίγες ώρες, μπορεί να μάθουμε ότι το πλοίο αναχώρησε από το ουκρανικό λιμάνι», είπε.<br /><br />Σε ερώτηση για το θέμα των F16 από τις ΗΠΑ και για το αν έχει υπάρξει κάποιο αποτέλεσμαο Ακάρ έστρεψε τα πυρά του κατά της Ελλάδας.<br /><br />«Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν επιτεύχθηκε κάποιο αποτέλεσμα, είπε. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται. Όπως γνωρίζετε είχαμε ένα σχέδιο συνεργασίας για τα αεροσκάφη f-35. Αλλά διακόπηκε. Η Τουρκία και οι Τούρκικες Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ανάγκη από 40 F-16 Βlock 70. Ζητήσαμε από τις ΗΠΑ να τα εξάγουν. Ταυτόχρονα ζητήσαμε την αναβάθμιση των 79 F-16 που διαθέτουμε. Αυτό το μεταφέραμε πέρσι μέσω φυσικών καναλιών στις ΗΠΑ», είπε.<br /><br />Ωστόσο, ο Ακάρ πρόσθεσε: «Έχουμε εναλλακτικές λύσεις εάν αυτό μας δημιουργήσει πρόβλημα. Ο γείτονάς μας και εταίρος μας στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα, θέλει να σταματήσει αυτή τη συμφωνία και στέλνει αίτημα στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών να μην πουληθούν αυτά τα αεροπλάνα στην Τουρκία. Αυτό είναι απαράδεκτο στις διεθνείς συμφωνίες. Εδώ μιλάμε για ένα συμμαχικό κράτος που θα πρέπει να συμβάλει στην ενδυνάμωσή μας. Γιατί η ισχύς μας είναι και δική τους ισχύ. Είδαμε ότι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών έχει θέσει όρους προϋποθέσεις σχετικά με τη χρήση αυτών των αεροσκαφών. Είπαμε επίσης ότι η Τουρκία είναι κυρίαρχο κράτος και ότι δεν θα δεχτούμε υπό όρους την αγορά αεροσκαφών. Πιστεύουμε ότι αυτές οι συνθήκες θα αλλάξουν αργότερα. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ενεργήσουν θεσμικά για να πουλήσουν αυτά τα αεροπλάνα στην Τουρκία. Γιατί είμαστε σύμμαχοι. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε μαζί. Ελπίζουμε λοιπόν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επανορθώσουν το λάθος τους» είπε και συνέχισε:<br /><br />«Πιστεύω πως ότι και να συμβεί, οποιοσδήποτε εμποδίσει την Τουρκία να αποκτήσει αυτά τα αεροσκάφη θα έχει φέρει αυτή την ντροπή. Εμείς επιθυμούμε να καλύψουμε αυτό το κενό. Αν μας δημιουργηθεί πρόβλημα τότε έχουμε εναλλακτικές. Οι τουρκικές ένοπλες Δυνάμεις είναι ισχυρές. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούμε τους όρους που μας επιβάλλονται. Όπως είδαμε στο παράδειγμα της Ουκρανίας ο κόσμος χρειάζεται μία ισχυρή Τουρκία. Ιδιαίτερα οι φίλοι μας, οι σύμμαχοί μας και οι Ευρωπαίοι. Διαθέτουμε ισχυρό ρόλο στο ΝΑΤΟ. Για αυτό οι σύμμαχοι και εταίροι μας δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο στην αγορά αυτών των αεροσκαφών». <div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νέες προκλήσεις και πολεμικές απειλές από Ακάρ: Η Ελλάδα εμποδίζει την αγορά F-16 από τις ΗΠΑ .

Έχουμε εναλλακτικές αν μας δημιουργήσει πρόβλημα. Ο Ακάρ απείλησε την Ελλάδα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ισχυρές και αν (η Ελλάδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αλεξανδρούπολη και ο ρόλος της στον διάδρομο Σιτηρών που δεν προχωράει λόγω κόντρας Ρωσίας και ΗΠΑ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/simfonia-ukraine-sitira-russia-jul22.jpg?itok=nmrxdm7C" width="764" /><br /><br />Έξαλλοι οι Τούρκοι μιλούν για σχέδιο των Αμερικανών για παράκαμψη του Μοντρέ με στόχο την αποστολή πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο<br /><br />Το ΤΑΙΠΕΔ έλαβε απόφαση το πρωί της Πέμπτης η υποβολή των δεσμευτικών προσφορών που είχε προγραμματιστεί να γίνει την Παρασκευή 29 Ιουλίου για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, τελικά να πραγματοποιηθεί και ότι μετατίθεται για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και πιθανώς μετά την ΔΕΘ.<br /><br />Είναι σαφές πως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εστιάζεται στον ΟΛΑ, καθώς το λιμάνι έχει διευρύνει -εκτός από τον πυθμένα του, έτσι ώστε να μπορούν να ελλιμενίζονται μεγαλύτερα πλοία- και τον γεωστρατηγικό του ρόλο. <br /><br />Οι Τούρκοι θεωρούν ότι με τη συμφωνία του διαδρόμου του σιταριού που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη, το σχέδιο των ΗΠΑ να διεισδύσουν στα Στενά παρακάμπτοντας την συνθήκη του Montreux, για να φέρουν πολεμικά πλοία στον Εύξεινο Πόντο ως αποτέλεσμα της συνεργασίας Ρωσίας και Τουρκίας.<br /><br />Τουρκικοί κύκλοι εκτιμούν ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν τώρα να ενεργοποιήσουν το δεύτερο σχέδιο τους, για τα Στενά του Βοσπόρου.<br /><br />“Οι Η.Π.Α. υποστήριζαν μέχρι τώρα ότι η Ρωσία εμπόδιζε τη μεταφορά ουκρανικού σίτου από την Οδησσό με ουκρανικά πλοία, και ως εκ τούτου ο κόσμος κινδύνευε να πεθάνει από την πείνα, για αυτό και υποστήριζαν την ασφαλή μεταφορά σιταριού στη Δύση από το ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο κύριος σκοπός των ΗΠΑ και της Αγγλίας ήταν να ακυρώσουν στην πράξη την συνθήκη του Μοντρέ και να φέρουν τα πολεμικά τους πλοία στον Εύξεινο Πόντο.<br /><br />Η συμφωνία του «Διάδρομου Σιτηρών» που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη διέκοψε τα σχέδια της Δύσης στον Εύξεινο Πόντο”, αναφέρει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Cumhuriyet, Mehmet Ali Güller.<br /><br />Ο ίδιος τονίζει ότι η συμφωνία “Grain Corridor” που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη είναι στην πραγματικότητα το παιχνίδι με την συνθήκη του Μοντρέ.<br /><br />«Ως εκ τούτου, μπορούμε να μιλήσουμε για δύο βασικά χαρακτηριστικά των μνημονίων που υπογράφηκαν μεταξύ του ΟΗΕ, της Τουρκίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Η βάση για την υπογραφή των μνημονίων είναι η Σύμβαση του Μοντρέ, όπως φαίνεται στη «διπλωματική σύγκρουση» μεταξύ Λαβρόφ και Τζόνσον ( Βρετανός Πρωθυπουργός).<br /><br />Η συμφωνία δεν θα μπορούσε να έχει μείνει μεταξύ αυτών των στενών μερών. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι ο διάδρομος σιτηρών με επίκεντρο τον Βόσπορο είναι επίσης ο διάδρομος του Μοντρέ στην πράξη.<br /><br />Η συνεργασία Τουρκίας και Ρωσίας εμπόδισε την είσοδο πολεμικών πλοίων των Η.Π.Α. ΗΒ-ΝΑΤΟ στην περιοχή αυτή.<br /><br />Το Σχέδιο Β των ΗΠΑ, το οποίο υπάρχει αφορά μια νέα μέθοδος που αφορά το σαμποτάζ στον διάδρομο σιτηρών, ο οποίος δεν κατάφερε να πετύχει τον σκοπό του με τη συμφωνία που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Αντί να μεταφέρονται τα σιτηρά της Ουκρανίας δια θαλάσσης δια μέσου του Εύξεινου Πόντου, οι Αμερικανοί στοχεύουν να μετακινηθούν όλα αυτά στην Ευρώπη οδικώς. Ωστόσο, όσον αφορά το κόστος, είναι πιο λογικό για τα ουκρανικά σιτηρά να φτάνουν στην παγκόσμια αγορά δια θαλάσσης”, τονίζει ο ίδιος.<br /><br />Ο ρόλος της Ελλάδος στο ζήτημα των Σιτηρών από την Ουκρανία<br /><br />Η Ελλάδα μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά στην μεταφορά σιτηρών από την Ουκρανία μέσω των λιμένων Θεσσαλονίκης και Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν αποθήκες αποθήκευσης 20.000 τόνων στο λιμένα Θεσσαλονίκης με προοπτική πολλαπλασιασμού τους σε 38.000 σε αποθήκες του σιδηροδρομικού δικτύου μεταφοράς.<br /><br />Ενώ υπάρχουν δυνατότητες αποθήκευσης και μεταφόρτωσης έως 200.000 τόνων σιτηρών το μήνα από τον λιμένα Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Ήδη η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ετοιμάζει σχέδιο ευρωπαϊκών μεταφορών από το 2023, για την αποφόρτιση των διόδων για την αποκλιμάκωση της επισιτιστικής κρίσης λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Η ανάπτυξη του σιδηροδρομικού διαδρόμου από την Αλεξανδρούπολη στο Ορμένιο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και από εκεί στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη έχει καταστήσει την ελληνική λιμενική υποδομή κομβική για σημαντικότατες δραστηριότητες των ΗΠΑ. Άρματα μάχης, ΤΟΜΑ, οπλισμός, εφόδια και προσωπικό κινούνται κανονικά από τον διάδρομο θαλάσσιων – χερσαίων μεταφορών στην Ελλάδα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Αλεξανδρούπολη και ο ρόλος της στον διάδρομο Σιτηρών που δεν προχωράει λόγω κόντρας Ρωσίας και ΗΠΑ.

Έξαλλοι οι Τούρκοι μιλούν για σχέδιο των Αμερικανών για παράκαμψη του Μοντρέ με στόχο την αποστολή πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ιστορία με το ιρανικό πετρέλαιο στην Κάρυστο έχει σκανδαλώδη ουρά…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/ice-energy.jpg" width="766" /><br /><br />Η ανεξαρτησία του ιδιόμορφου ελληνικού κράτους, που συμπλήρωσε 200 έτη ζωής είναι αντικείμενο εκτεταμένων ιστορικών αναλύσεων. Πέρα όμως από την ιστορική ανάλυση, καθοριστικό ρόλο για το τί σημαίνει ελληνικό κράτος, σε ποιους νόμους, σε ποιους θεούς υπακούει, παίζει το βιωματικό στοιχείο! Οι παλιότερες γενιές Ελλήνων ένιωσαν στο πετσί τους τί σημαίνει εξάρτηση και υποτέλεια. Την πλήρωσαν πολλαπλώς.<br /><br />Σήμερα αυτά θεωρούνται passés. Και υπερβολικά. Δεν υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις ότι οι ΗΠΑ σχεδίασαν ή γνώριζαν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, διδάσκει τους φοιτητές του καθηγητής της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Είναι, βέβαια, μια άποψη κι αυτή, αντίθετη με τον “αστικό μύθο” της δεκαετίας του 1970 και του 1980 ότι δήθεν για πολλά δεινά στη χώρα μας φταίνε οι Αμερικανοί. Όχι, λένε κάποιοι ψύχραιμοι ιστορικοί και αναλυτές, οι Αμερικανοί δεν είναι ένοχοι για δεινά της Ελλάδας, ούτε άλλωστε γι’ αυτά της Ουκρανίας! Τί ρόλο παίζουν, λοιπόν, οι Αμερικανοί στα ελληνικά πράγματα; Ενδεικτική εν προκειμένω η μικρή ιστορία που ακολουθεί.<br /><br />Τον περασμένο Μάρτιο, ένα ρωσικής ιδιοκτησίας δεξαμενόπλοιο με ιρανική σημαία (το Lana) ρυμουλκήθηκε με μηχανική βλάβη στην Κάρυστο. Με παραγγελία του US Justice Department που διαβιβάσθηκε στο ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, ζητήθηκε η κατάσχεση του σκάφους, με την αιτιολογία ότι ανήκε σε ρωσική εταιρεία, εναντίον της οποίας υφίσταντο κυρώσεις από ΗΠΑ και ΕΕ. Η Ανεξάρτητη Αρχή Καταπολέμησης Μαύρου Χρήματος έδωσε εντολή κατάσχεσης του σκάφους, την οποία ανακάλεσε μετά 72 ώρες, όταν απεδείχθη ότι ιδιοκτήτρια ήταν ρωσική εταιρεία μη περιλαμβανόμενη σε όσες ρωσικές εταιρείες αντιμετωπίζουν κυρώσεις.<br /><br />Ακούραστο, το US Justice Department επανήλθε με αίτημα κατάσχεσης όχι πλέον του σκάφους, αλλά του φορτίου του, υποστηρίζοντας ότι τα έσοδα από το ιρανικό πετρέλαιο (αγοραστής ήταν άλλη ρωσική εταιρεία, επίσης μη υποκείμενη σε κυρώσεις) θα χρηματοδοτούσαν την “τρομοκρατία”. Η εισαγγελέας Χαλκίδος δέχθηκε τα αμερικανικά επιχειρήματα και δέσμευσε το φορτίο για περίοδο έξι μηνών που λήγει στις 10 Οκτωβρίου. Το Λιμενικό, δίχως να το προβλέπει η εισαγγελική απόφαση, μετάγγισε 60.000 μετρικούς τόνους φορτίου από το δεξαμενόπλοιο Lana στο ελληνόκτητο και υπό αμερικανική σημαία δεξαμενόπλοιο Ice Energy, ιδιοκτησίας Προκοπίου.<br /><br />Η απόφαση για το ιρανικό πετρέλαιο<br /><br />Στις 7 Ιουνίου, το Συμβούλιο Εφετών Xαλκίδας ανέτρεψε την απόφαση της εισαγγελέως, κάνοντας αποδεκτή την έφεση δικηγόρου της ιρανικής πλευράς. Διέταξε την απόδοση του κατασχεθέντος φορτίου στο Lana, το οποίο για τον σκοπό αυτό κατέπλευσε από την Κάρυστο στον Πειραιά και αγκυροβόλησε μισό ναυτικό μίλι από το Ice Energy στη ράδα του λιμανιού. Στις αρχές Ιουλίου δύο εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας. Η Απόφαση του Αρείου Πάγου δημοσιεύθηκε την Τρίτη 24 Ιουλίου, απορρίπτοντας την προσφυγή με το αιτιολογικό ότι οι προσφυγόντες δεν είχαν έννομο συμφέρον.<br /><br />Ως έχουν σήμερα τα πράγματα, ισχύει τελεσίδικα η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας που διατάσσει την επαναπόδοση των 60.000 μετρικών τόνων στο ιρανικό δεξαμενόπλοιο. Σε συνέχεια αυτής υπάρχει και σχετική απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Αυτό που δεν υπάρχει, όμως, είναι η εκτέλεση των αποφάσεων αυτών! Διότι το Ice Energy είναι αμερικανικό έδαφος και όπως διακηρύσσει ο Έλληνας πλοίαρχός του, το φορτίο αποτελεί περιουσία της αμερικανικής κυβέρνησης και θα παραδοθεί στα μέσα Οκτωβρίου στο Galverston του Τέξας!<br /><br />Να λοιπόν που η Ελλάδα προβαίνει και σε δωρεές πετρελαίου προς την χειμαζόμενη αμερικανική οικονομία, βοηθώντας ταυτόχρονα τους καλούς εισαγγελείς του US Justice Department να εισπράξουν και τα προβλεπόμενα bonus για το κατασχεθέν ιρανικό πετρέλαιο. Από την πλευρά τους, οι Ιρανοί από τις αρχές Μαΐου κρατούν δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια (ιδιοκτησίας Διαμαντίδη και Πολέμη) πολλαπλάσιας αξίας του παλαιού Lana και με τετραπλάσιο φορτίο αργού πετρελαίου.<br /><br />Δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια<br /><br />Τα δύο αυτά δεξαμενόπλοια συνελήφθησαν σε διεθνή ύδατα στα Στενά του Ορμούζ από Ιρανούς και οδηγήθηκαν στο ιρανικό λιμάνι Μπαντάρ Αμπάς όπου και παραμένουν ως εμπράγματη ασφάλεια για το ιρανικό πετρέλαιο που κατάσχεσε η Ελλάδα στην Κάρυστο και αρχικά “δώρισε” στους Αμερικανούς, για τους οποίους οι αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων έχουν αξία όση και το χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένες.<br /><br />Είναι γνωστοί οι κίνδυνοι που διατρέχει η ελληνική ναυτιλία από την αυθαίρετη κατάσχεση του ιρανικού φορτίου στην Κάρυστο και κυρίως για την ακόμα πιο αυθαίρετη μη απόδοσή του, κόντρα στην απόφαση και του Αρείου Πάγου! Φαντάζεστε να είχαμε κατασχέσει αμερικανικό πετρέλαιο επειδή μας το είχαν ζητήσει οι Ιρανοί! Ωστόσο, οι κίνδυνοι για την ελληνική ναυτιλία στον Κόλπο και η –απροσχημάτιστη πλέον– υπονόμευση του ενεργειακού εφοδιασμού της Δύσης είναι προφανείς. Η υπονόμευση προκύπτει ως ιρανικά αντίποινα σε ελληνόκτητα και ελληνικής σημαίας δεξαμενόπλοια, τα οποία αθροιστικά αποτελούν το 40% των δεξαμενοπλοίων που διακινούν κάθε είδους ενέργεια από τα κράτη του Κόλπου προς την Δύση.<br /><br />Δεν θα ασχοληθούμε, όμως, με αυτή την πτυχή σήμερα. Το θέμα μας είναι πολύ πιο άμεσα οδυνηρό. Ποιος κάνει κουμάντο στη ράδα του Πειραιά; Ο Άρειος Πάγος, τα ελληνικά Δικαστήρια, το Κράτος Δικαίου, η ελληνική Κυβέρνηση; Έτσι θα έπρεπε, αλλά τα γεγονότα δείχνουν ότι τελικώς κουμάντο κάνει το US Justice Department και οι άνθρωποί του στα μέρη μας. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και όσοι έχουν ενδυθεί κατά καιρούς κι άλλη “προβιά”. Σε τελευταία ανάλυση, το ερώτημα είναι απλό: Ποιοι είναι οι πραγματικοί πειρατές σ’ αυτή την υπόθεση;<br /><br />Υστερόγραφο: Εάν η ελληνική Κυβέρνηση σεβόταν, πρώτα η ίδια, τις αποφάσεις των ελληνικών Δικαστηρίων, τότε θα διέθετε εξ ιδίων 60.000 τόνους αργού πετρελαίου στο ιρανικό σκάφος, ή θα κατέβαλε το σχετικό αντίτιμο στον Ιρανό ναυλωτή. Και παράλληλα θα έπρεπε να κάνει ό,τι επιβάλει και ο νόμος και ο εθνικός αυτοσεβασμός με το “αμερικανικά κυρίαρχο” Ice Energy και τους ιδιοκτήτες του. Όμως, η τοποθέτηση στη “σωστή πλευρά της Iστορίας” δεν αφήνει φαίνεται χώρο στη νομιμότητα. Γιατί έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα δικαιώνουν όσους λένε ότι “στο Εllada, εκτελούμε εντoλές”!<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ιστορία με το ιρανικό πετρέλαιο στην Κάρυστο έχει σκανδαλώδη ουρά…

Η ανεξαρτησία του ιδιόμορφου ελληνικού κράτους, που συμπλήρωσε 200 έτη ζωής είναι αντικείμενο εκτεταμένων ιστορικών αναλύσεων. Πέρα όμως από...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ο Πούτιν "σπρώχνει" τον Νετανιάχου ξανά στην πρωθυπουργία

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/2e/2e0f1a0f540e42a7ac55a34a0b508ba0.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="640" /><br /><br />Του <b>Zev Chafets</b><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιαΐρ Λαπίντ αποφάσισε να δείξει στη Μόσχα ότι δεν θα γίνει παιχνιδάκι στα χέρια του Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι μια στρατηγική η οποία, παρ' όλο το ισχυρό ηθικό της βάρος, θα μπορούσε να βλάψει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα ασφαλείας του Ισραήλ, λύνοντας ταυτόχρονα και τα χέρια του πολιτικού αντιπάλου του Λαπίντ, Μπενιαμίν Νετανιάχου.<br /><br />O Λαπίντ βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης από τότε που η Ρωσία δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι θα διαλύσει το ρωσικό παράρτημα του Εβραϊκού Πρακτορείου, μιας οιονεί κυβερνητικής ισραηλινής οργάνωσης η οποία εκπροσωπεί τα ισραηλινά συμφέροντα στο εξωτερικό. "Πρόκειται για μια σοβαρή εξέλιξη που θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τους διπλωματικούς δεσμούς μεταξύ Ιερουσαλήμ και Μόσχας", προειδοποίησε ο Λάπιντ τη ρωσική κυβέρνηση.<br /><br />Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν το Ισραήλ δεν διατηρούσε διπλωματική αντιπροσώπευση στη Ρωσία, το Εβραϊκό Πρακτορείο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επίσπευση της μαζικής μετανάστευσης εβραίων στο Ισραήλ. Σήμερα όμως το Ισραήλ διατηρεί πρεσβεία στη Μόσχα, οι διπλωμάτες της οποίας μπορούν να εκδίδουν βίζες, ενώ υπάρχουν καθημερινές πτήσεις μεταξύ Τελ Αβίβ και Μόσχας. Ο ρόλος του οργανισμού στη Ρωσία είναι σε μεγάλο βαθμό συμβολικός, λειτουργώντας κυρίως ως σημείο "προσγείωσης" για ανέργους πολιτικούς και γραφειοκράτες.<br />Μήνυμα<br /><br />Ωστόσο, το κλείσιμό του στέλνει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση του Ισραήλ και τον σημερινό ηγέτη του. Αυτή την εβδομάδα, η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, Μαρία Ζαχάροβα, εξήγησε αυτό το μήνυμα σε συνέντευξή της στη ρωσική τηλεόραση. "Δυστυχώς", είπε, "τους τελευταίους μήνες ακούσαμε, σε επίπεδο δηλώσεων, μη εποικοδομητική και, κυρίως, μεροληπτική ρητορική από το Τελ Αβίβ".<br /><br />Αναφερόταν κυρίως σε μια συγκεκριμένη δήλωση. Στις αρχές Απριλίου, στον απόηχο ενός τηλεοπτικού ρεπορτάζ για τη σφαγή Ουκρανών αμάχων από ρωσικά στρατεύματα σε προάστιο του Κιέβου, ο Λαπίντ -τότε υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ- εξέφρασε μεγαλόφωνα μια ηχηρή καταγγελία της "ρωσικής βαρβαρότητας" και της διάπραξης εγκλημάτων πολέμου.<br /><br />Αυτό το κατηγορητήριο ήταν ειλικρινές, από καρδιάς και δείγμα χαρακτήρα. Ήταν επίσης αφελές και - δυνητικά - πολιτικά καταστροφικό.<br /><br />Το Ισραήλ διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο στους ουρανούς πάνω από τη Συρία, στόχος του οποίου είναι να εμποδίσει το Ιράν να εξοπλίσει την πληρεξούσιό του, Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Ο Πούτιν ελέγχει αυτούς τους ουρανούς. Η σιωπηρή συμμαχία με τον Ρώσο πρόεδρο αποτελεί σημαντικό μέρος του δόγματος εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ. Ο πρώτος κανόνας σε τέτοιες συνεργασίες είναι ότι το να φτύνει κανείς στο πρόσωπο του εταίρου του είναι κακή πρακτική και μπορεί να έχει συνέπειες.<br />Κίνδυνος<br /><br />Ο Λαπίντ προφανώς δεν πίστευε ότι αυτός ο κανόνας ίσχυε και για εκείνον, ειδικά δεδομένου ότι εκείνος απλώς είπε την αλήθεια του. Σε αυτό, ωστόσο, έκανε λάθος. Από τότε που αποκάλεσε σχεδόν ανοικτά τον Πούτιν εγκληματία πολέμου, το Ισραήλ έχει γίνει στόχος λίγο-πολύ συνεχών πληγμάτων. Τον Μάιο, για πρώτη φορά, ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα έριξε βολές ενάντια σε ισραηλινό αεροσκάφος πάνω από τη Συρία. Το Ισραήλ διατήρησε μυστικό το γεγονός εκείνη την περίοδο και πλέον δηλώνει ότι αυτό συνέβη "άπαξ". Όμως το timing ήταν ύποπτο.<br /><br />Όχι πολύ αργότερα, το Ισραήλ επιτέθηκε στον διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου της Δαμασκού ως μέρος της αντιιρανικής-αντιΧεζμπολάχ εκστρατείας του. Η Ρωσία καταδίκασε το πλήγμα και μίλησε ακόμη και περί πιθανότητας να οδηγήσει το Ισραήλ υπόλογο ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η πρωτοβουλία ακολουθήθηκε από το ταξίδι του Πούτιν στο Ιράν, το οποίο έλαβε μεγάλη δημοσιότητα. Εκεί συναντήθηκε με τον πρόεδρο Εμπραχίμ Ραϊσί, καθώς και με τον Τούρκο ομόλογό τους, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Θα ήταν άδικο να επιρριφθεί στον Λαπίντ όλη η ευθύνη για τη ρήξη με τη Ρωσία. Ο Πούτιν μπορεί να επιδιώκει να υποβαθμίσει τη σχέση με την Ιερουσαλήμ τώρα που εκείνος και το Ιράν έχουν αμοιβαία πετρελαϊκά συμφέροντα. Είναι επίσης πιθανό το κλείσιμο του Εβραϊκού Πρακτορείου να σχετίζεται με τη ρωσική υποψία ότι το Ισραήλ "κυνηγά" πολλούς από τους καλύτερους και λαμπρότερους πολίτες της Ρωσίας για να μεταναστεύσουν στο εβραϊκό κράτος.<br />Εκλογές<br /><br />Ο Πούτιν μπορεί να σχεδιάζει να διατηρήσει την ψυχρότητα μέχρι την 1η Νοεμβρίου, όταν είναι προγραμματισμένο να διεξαχθούν οι νέες βουλευτικές εκλογές στο Ισραήλ. Ο Πούτιν είναι γνωστός για τη συνήθειά του να παρεμβαίνει στην εσωτερική πολιτική ζωή άλλων κρατών. Ο Λαπίντ έχει ήδη πει στον κόσμο τη γνώμη του για τη Ρωσία του Πούτιν. Είναι άλλωστε υπερβολικά κοντά στην κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και στη δυτική συναίνεση για τα γούστα του Ρώσου προέδρου.<br /><br />Αντίθετα, ο Νετανιάχου, πρώην πρωθυπουργός ο οποίος ελπίζει να ανακτήσει το παλιό του πόστο, είναι ένας αξιόπιστος μακροχρόνιος συνεργάτης. Αυτός και ο Πούτιν μοιράζονται μια αντίληψη για τον κόσμο η οποία δεν διακρίνεται από συναισθηματισμούς. Ο Νετανιάχου δεν θα άφηνε ποτέ τους ηθικούς ενδοιασμούς του για την Ουκρανία, εάν έχει τέτοιους, να μπουν εμπόδιο σε ό,τι εκείνος θεωρεί εθνικά συμφέροντα του Ισραήλ.<br /><br />Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν αυτή τη στιγμή τον Νετανιάχου μπροστά, ίσως όμως όχι αρκετά ώστε να μπορεί να δημιουργήσει έναν σταθερό κυβερνητικό συνασπισμό. Ο Πούτιν θα ήθελε να τον δει ξανά στην κορυφή. Το να στραπατσάρει πολιτικά τον Λαπίντ τις πρώτες του εβδομάδες στην εξουσία είναι μια συνεισφορά του Πούτιν στην προεκλογική εκστρατεία και ο "Μπίμπι" Νετανιάχου ξέρει πώς να αξιοποιεί τα δώρα.<br /><br />Το βράδυ της Τρίτης, ο Νετανιάχου δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι "η μετρημένη, ισορροπημένη και υπεύθυνη σχέση" που είχε σφυρηλατήσει και διατήρησε για χρόνια με τον Πούτιν βρίσκεται τώρα σε μια κρίση η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ.<br /><br />Όσο καιροσκόπος κι αν είναι, ο Νετανιάχου δεν έχει άδικο. Οι καταγγελίες του Λαπίντ κατά της Ρωσίας αντικατοπτρίζουν "έναν συνδυασμό ερασιτεχνισμού, ανευθυνότητας και αλαζονείας", είπε ο Μπίμπι. Μεταφράστε το στα εβραϊκά και θα έχετε τα βασικά συνθήματα του δεξιού κόμματος Likud για τις επερχόμενες εκλογές.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς ο Πούτιν "σπρώχνει" τον Νετανιάχου ξανά στην πρωθυπουργία

Του Zev Chafets Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιαΐρ Λαπίντ αποφάσισε να δείξει στη Μόσχα ότι δεν θα γίνει παιχνιδάκι στα χέρια του Βλαντιμίρ Πού...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Ετσι επιχειρεί να ξεπεράσει το μπλόκο για τα F-16.

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/06/edrogan_biden_xr.webp" width="721" /><br /><br />«Είστε σίγουροι στην Ελλάδα ότι θέλετε οι ΗΠΑ να εφαρμόσουν την τροπολογία που προωθούν οι αμερικανοί βουλευτές για τα F-16; Να ζητήσουν από τις ΗΠΑ να εφαρμόσουν το διεθνές δίκαιο; Και ακόμα να χαρακτηριστούν οι εξοπλισμοί αυτοί προς το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ;»<br /><br />Η ερώτηση έγινε από τουρκική πηγή, πριν από αρκετές μέρες. Και ήταν απάντηση σε αντίστοιχη ερώτηση αν η Τουρκία «φοβάται» την έγκριση της σχετικής με το μπλόκο στα F-16 που ζητά η Άγκυρα τροπολογίας από την Βουλή των ΗΠΑ, που προωθείται πλέον στη Γερουσία.<br /><br />Η τροπολογία<br /><br />Για την ιστορία η τροπολογία των Aμερικανών βουλευτών αναφέρει ότι «ο Πρόεδρος (των ΗΠΑ) δεν μπορεί να πωλήσει ή να εγκρίνει άδεια για την εξαγωγή νέων αεροσκαφών F-16 ή τεχνολογίας αναβάθμισης F-16 ή κιτ εκσυγχρονισμού σύμφωνα με οποιαδήποτε αρχή που προβλέπεται από τον νόμο περί ελέγχου εξαγωγών όπλων (22 U.S.C. 2751 κ.ε.) στην κυβέρνηση της Τουρκίας ή σε οποιαδήποτε υπηρεσία ή όργανο της Τουρκίας, εκτός εάν ο Πρόεδρος (των ΗΠΑ) παράσχει στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων και στις επιτροπές Άμυνας του Κογκρέσου πιστοποίηση ότι:<br /><br />Αυτή η μεταφορά είναι προς το εθνικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών και λεπτομερή περιγραφή των συγκεκριμένων μέτρων που έχουν ληφθεί για να διασφαλιστεί ότι τέτοια F-16 δεν χρησιμοποιούνται από την Τουρκία για επαναλαμβανόμενες μη εξουσιοδοτημένες υπερπτήσεις πάνω από την Ελλάδα».<br /><br />Και το ερώτημα είναι αν μπορεί τελικά αυτή η τροπολογία είτε να είναι σχεδόν ανώδυνη είτε να μην ακουμπήσει την Άγκυρα.<br /><br />Το αφήγημα που χτίζει η Άγκυρα<br />Αμέσως μετά τις πρώτες αντιδράσεις στην Τουρκία για την έγκριση της συγκεκριμένης τροπολογίας από την ολομέλεια της Βουλής, άρχισε να δουλεύει η τουρκική διπλωματία. Και να χτίζεται το αφήγημα που θα αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο ενδεχόμενο.<br /><br />Ενδεικτική πρόσφατη ανάλυση της Μιλλιέτ, στην οποία σημείωνε μεταξύ άλλων ότι «εκ πρώτης όψεως, το νομοσχέδιο φαίνεται να προκαλεί μεγάλο πρόβλημα, αλλά οι αξιωματούχοι στην Άγκυρα είναι σχετικά χαλαροί. Έκανα κάποια έρευνα για το γιατί. Η εικόνα που βλέπω είναι η εξής: Πηγές στην Άγκυρα πιστεύουν ότι εάν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν τηρήσει ειλικρινά τις προαναφερθείσες θέσεις του, θα βρει τρόπους να παρακάμψει αυτή τη διαδικασία».<br /><br />Οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας και ο ρόλος των Αμερικανών<br />Και επισήμαινε ότι ο αμερικανός πρόεδρος «μπορεί να αποδείξει ότι η πώληση είναι σύμφωνη με τα συμφέροντα των ΗΠΑ μέσω της θέσης ότι «η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, τα συστήματα F-16 είναι σημαντικά για την άμυνα του ΝΑΤΟ και τα συμφέροντα των ΗΠΑ […]».<br /><br />Η διαφορά των 6 και 10 μιλίων<br />Όσο για την προϋπόθεση που αφορά παραβιάσεις εναέριου χώρου ανέφερε ότι «και εδώ, το χαρτί του Μπάιντεν φαίνεται σίγουρη. Η έκθεση του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ στο Κογκρέσο για το 2019 (Παρέμβαση άλλων χωρών στον εναέριο χώρο της Ελλάδας – Νόμος για την Ανατολική Μεσόγειο και την εταιρική σχέση ασφάλειας) είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση του προβλήματος».<br /><br />Καθώς «σε αυτή την έκθεση, αναφέρεται ότι το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ δεν είχε τα στοιχεία για να στοιχειοθετήσει τους ισχυρισμούς της Ελλάδας για παραβιάσεις του εναέριου χώρου της από το 2017. Η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι ο εναέριος χώρος της είναι 10 μίλια, παρά τα χωρικά της ύδατα, τα οποία είναι 6 μίλια. Το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ συμμερίζεται την άποψη σε αυτήν την έκθεση ότι τα 4 μίλια που προστέθηκαν πλέον των χωρικών της υδάτων είναι αντίθετα με το διεθνές δίκαιο και δεν θέλει να πάρει μέρος στις παραβιάσεις στην ενδιάμεση περιοχή των 4 μιλίων».<br /><br />Τσαβούσογλου εναντίον Αθήνας<br />Αντίστοιχη ήταν και η τοποθέτηση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου την Τετάρτη, που σε μία προσπάθεια αντιστροφής της πραγματικότητας επιχείρησε να παρουσιάσει την Ελλάδα ως παραβάτη της διεθνούς νομιμότητας. Σε αυτή την προσπάθεια ο Τσαβούσογλου χρησιμοποίησε το ζήτημα της διαφοράς των έξι μιλίων στα χωρικά ύδατα και των 10 μιλίων στον εναέριο χώρο.<br /><br />Μιλώντας στο τουρκικό TV100 ο Τσαβούσογλου στάθηκε στο επιχείρημα αυτό υποστηρίζοντας ότι «η Ελλάδα είναι πλέον η μόνη χώρα στον κόσμο που διεκδικεί 10 μίλια εναέριου χώρου πάνω από 6 μίλια χωρικών υδάτων. Φυσικά, εξηγούμε το πόσο ανόητο είναι αυτό στις επιστολές που γράφουμε. Ακόμη και η αμερικανική κυβέρνηση, σε επιστολή της προς το Κογκρέσο της, λέει ότι αυτό είναι αντίθετο με το διεθνές δίκαιο και είναι απαράδεκτο».<br /><br />Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ<br />Υπενθυμίζεται ότι στην σχετική έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που έχει γίνει η βάση στο αφήγημα της Άγκυρας, σχετικά με το νόμο East Med Act, σημείωνε ήδη από το 2020. Τη χρονιά που οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είχαν οδηγηθεί σε οριακό σημείο, ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παρουσιάσουν κατάλογο με τουρκικές παραβιάσεις.<br /><br />Και αυτό γιατί «πρώτον, η Ελλάδα διεκδικεί έναν εναέριο χώρο που εκτείνεται έως και 10 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή της και χωρικά ύδατα έως 6 ναυτικά μίλια. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ο εναέριος χώρος μιας χώρας συμπίπτει με τα χωρικά ύδατα.<br /><br />Οι ΗΠΑ δεν συμμερίζονται την άποψη της Ελλάδας<br />Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν έως και 6 ναυτικά μίλια εναέριου χώρου της Ελλάδας, σύμφωνα με τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας. Επομένως, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη σχετικά με την έκταση του εναέριου χώρου της Ελλάδας».<br /><br />Συμπλήρωνε δε ως δεύτερο λόγο ότι «η Ελλάδα και οι γείτονές της δεν συμφώνησαν για οριοθέτηση συνόρων στις περιοχές όπου επικαλύπτονται τα νόμιμα θαλάσσια δικαιώματά τους. Η έλλειψη τέτοιας οριοθέτησης σημαίνει ότι δεν υπάρχει σαφήνεια ως προς την έκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας και του αντίστοιχου εναέριου χώρου σε αυτές τις περιοχές, καθιστώντας αδύνατη οποιαδήποτε αξιολόγηση των συνολικών παραβιάσεων του εναέριου χώρου της Ελλάδας».<br /><br />Και κατέληγε καλώντας Ελλάδα και Τουρκία «να επιλύσουν εκκρεμή διμερή θέματα θαλάσσιων συνόρων ειρηνικά και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».<br /><br />Το παζάρι του Ερντογάν<br />Και αυτό είναι που κάνει διπλωματικές πηγές να εκφράζουν προβληματισμό – αν όχι ανησυχία – κατά πόσο εάν ο Μπάιντεν θελήσει τελικά να προχωρήσει τη συμφωνία, η όποια προσπάθεια για «μπλόκο» στην Άγκυρα θα μπορούσε να λειτουργήσει υπονομευτικά για τα συμφέροντα της Ελλάδας.<br /><br />Και υπογραμμίζουν ότι πρέπει να αναληφθούν πρόσθετες πρωτοβουλίες και προς την πλευρά της Ουάσιγκτον. Ενώ η τουρκική πλευρά παίζει με το θέμα ως ένα ακόμα χαρτί διαπραγμάτευσης στο διπλωματικό παζάρι του Ερντογάν. Έστω και αν το αφήγημα της Τουρκίας για την ελληνική πλευρά στηρίζεται σε σαθρή βάση.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Ετσι επιχειρεί να ξεπεράσει το μπλόκο για τα F-16.

«Είστε σίγουροι στην Ελλάδα ότι θέλετε οι ΗΠΑ να εφαρμόσουν την τροπολογία που προωθούν οι αμερικανοί βουλευτές για τα F-16; Να ζητήσουν από...

Διαβάστε την συνέχεια

Η διαχρονική αποτυχία της διπλωματίας και το αθηναϊκό κράτος.

<img height="433" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbH8yugOx5S9y08BHN1nejD-uJ4Lu5q-8iIEONmGiVdnIf5CvXsQnPMCIWNmxgGVO_ehbBqIJq5UoCEPAAMRmXM5sN2Jkt_WvB3yBhRXf2XpKJBZ40rgIyWLY3UC-XpN5FCN2MhfSzxPvu/w737-h433/IMG.jpg" width="737" /><br /><div>του <b>Παντελή Σαββίδη</b><br />Την αυγή των αρχών του 1990, όταν τα κομμουνιστικά καθεστώτα κατέρρεαν, αναδυόταν ένας νέος κόσμος.</div><div><br /></div><div>Ένας κόσμος που μπήκε στην κατάψυξη για 45 χρόνια.Όπως αποδείχθηκε, κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος να τον αντιμετωπίσει.Θα ήθελα να εστιάσω στην ελληνική εξωτερική πολιτική και διπλωματία αυτήν την περίοδο.</div><div><br /></div><div>1.Τα πρώτα χρόνια η ελληνική διπλωματία είχε να αντιμετωπίσει την επιθυμία όλων των Αλβανών να αποδράσουν απο τη χώρα τους, που με σιδηρά πυγμή κυβέρνησε ένας στυγνός δικτάτορας. Ένας απάνθρωπος, κομμουνιστής τύραννος.Είχε να αντιμετωπίσει το σκοπιανό, τα σημάδια διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας τα οποία φαίνονταν απο το 1980, όταν πέθανε ο Τίτο, και, μόνο, ο Ζίβκωφ της έδινε κάποια ελπίδα. </div><div><br /></div><div>Ο Ζίφκωφ επανέλαβε στο Χάσκοβο, όπου συναντήθηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου (ήμουν και εγώ εκεί) αυτά που είπε και επι Κ. Καραμανλή. “Όσο είμαστε εμείς στις ηγεσίες των χωρών μας, τα παλιά προβλήματα δεν θα μας απασχολήσουν”.</div><div><br /></div><div>2.-Η ένταξη της Βουλγαρίας στην Ε.Ε. επισφράγισε αυτήν την πολιτική. Δεν είναι λίγο, αν σκεφθεί κανείς πόσο επιβαρυμένες ήταν οι σχέσεις των δύο λαών.3.-Με την Αλβανία η λαϊκή αφήγηση αποδίδει στον Σαμαρά την είσοδο χιλιάδων αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα. Δεν θα εξετάσω αν καλώς ή κακώς ήρθαν. Είμαι, απολύτως, βέβαιος πως τίποτε δεν τους συγκρατούσε. Ο Σαμαράς δεν φταίει στο ότι εισήλθαν μαζικά στην Ελλάδα. Μπορεί η πολιτκή του να έπασχε σε άλλα σημεία αλλά σ αυτό θα τον αδικούσαμε αν του φορτώαμε όλες τις ευθύνες. Ακόμη και ταξιαρχίες τάνκς να τοποθετούσες στα σύνορα δεν επρόκειτο να τους σταματήσεις.</div><div><br /></div><div>Έμενε το θέμα του πως αξιοποιείς την παρουσία τόσων χιλιάδων ανθρώπων απο τη γειτονική χώρα για να διαμορφώσεις μια πολιτική διαχείριση που θα βελτίωνε τις τραυματισμένες, απο το παρελθόν, σχέσεις των δύο χωρών και θα ωφελούσε την ελληνική μειονότητα.Το αποτέλεσμα μηδέν. Μύθος το ότι έφταιγε η κρίση. Έφταιγε η απαρχαιωμένη, βλαχοκοσμική αντίληψη ενός παρακμιακού αθηναϊκού κράτους που δεν έβλεπε την στενότητα της σκέψης του και ήθελε να το παίξει και σπουδαίο.Αν και όταν ακούω διπλωμάτες να μιλούν, διαπιστώνω πως το διπλωματικό σώμα, προϊόντος του χρόνου γίνεται χειρότερο, δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν υπήρχαν, τότε, ικανοί διπλωμάτες να διαμορφώσουν πολιτική.Τότε γιατί οδηγούμεθα απο αποτυχία σε αποτυχία;Ποια είναι η λογική της αποτυχίας;Δεν υπάρχει ελληνικό κράτος. Υπάρχουν παρέες και ομάδες που διοικούν ένα αθηναϊκό προτεκτοράτο που λυμαίνεται τις περιοχές που του ανέθεσαν να επιβλέπει</div><div><br /></div><div>Το αποκορύφωμα της αποτυχίας είναι η περίφημη συμφωνία που η κυβέρνηση Καραμανλή υπέγραψε για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωών με την Αλβανία.Βεβαίως, προβλήθηκε ότι η Συμφωνία ήταν επιτυχής (που ήταν) αλλά την χάλασε το Συνταγματικό Δικαστήριο της γειτονικής χώρας, με την παρέμβασή του.Αλλά οι υπηρεσίες ενός κράτους είναι ικανές όταν μπορούν να προβλέψουν τις εξελίξεις και να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του κράτους που υπηρετούν. Στην περίπτωση αυτή η διπλωματική υπηρεσία της Ελλάδας έδειξε παροιμειώδη ανικανότητα. Δεν μπόρεσε να προβλέψει τις εξελίξεις. Πιάστηκε κοιμωμένη. Δεν είναι η πρώτη φορά. Έτσι που λειτουργεί, δεν θα είναι και η τελευταία. Και αυτό είναι το δράμα. Μετά απο την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η Αλβανια μπήκε στο ΝΑΤΟ και η Ελλάδα δεν πήρε τίποτε. Ένα διπλωματικό χαρτί της χώρας κάηκε</div><div><br /></div><div>.4.-Στο σκοπιανό, χιλιάδες εντάσεις, εκατοντάδες συγκεντρώσεις, δεκάδες συμφωνίες για να γίνει στο τέλος μια τρύπα στο νερό.Η Βουλγαρία με δύο τρείς κινήσεις, πέτυχε αυτό που ήθελε. Και το πέτυχε απόλυτα.Κατά της Ελλάδας, προσέφυγαν τα Σκόπια δύο φορές στο Δικαστήριο της Χάγης. Και τις δύο δικαιώθηκαν. Την μια φορά, μάλιστα, η ελληνική αντιπροσωπεία δεν είχε τη δυνατότητα να παρουσιάσει ούτε καν τα στοιχεία που χρειάζονταν για να αποδείξει τους ισχυρισμούς της. Οποίος ξεφτελισμός! Είτε απο ανικανότητα δεν τα διαμόρφωνε όταν τα γεγονότα εξελίσσονταν, είτε τα πέταξαν σε μια αποθήκη του υπουργείου γιατί βαριόνταν να τα τακτοποιήσουν. </div><div><br /></div><div>Σιγά, οι μεγαλοσχήμονες των Αθηνών, να μην ασχοληθούν με το μακεδονικό. Μεγάλη ανικανότητα.</div><div> Βεβαίως, υπάρχουν δικαιολογίες αλλά το αποτέλεσμα μετράει. Και τα υπο κρατικήν διαμόρφωσιν Σκόπια, κέρδισαν, σε διπλωματικό επίπεδο, την 200χρονη Ελληνική Δημοκρατία.</div><div><br /></div><div>5.-Η Ελλάδα, και όχι το αθηναϊκό κρατίδιο, έχει μια εντυπωσιακή ιστορία την οποία όφειλε να απαπαραγάγει. Ανέπτυξε έναν πολιτισμό. Τα αγαθά αυτού του πολιτισμού, που δεν είναι, μόνο, υλικά, βίωσαν οι λαοί σε όλες τις ακτές της Μεσογείου, τη Μέση Ανατολή, τη Μικρά Ασία, τα Βαλκάνια.Η οικουμενικότητα αυτού του πολιτισμού έχει διασπείρει τον ελληνισμό σε όλες αυτές τις περιοχές. Παντού βλέπεις ανθρώπους που να μην ομιλούν ελληνικά και να προσπαθούν να σου εξηγήσουν πως οι πρόγονοί τους εδώ και τέσσερις ή και παραπάνω γενιές ήταν Έλληνες, ήρθαν σε αυτά τα μέρη και έμειναν. Γιατί δεν μιλούν ελληνικά; Διότι οι ανίκανοι υπηρέτες της γραφειοκρατίας του ελληνικού κράτους δεν μπορούσαν να σκεφθούν την ανάγκη ίδρυσης ελληνικών σχολείων. Αδυνατούν να καταλάβουν τη σημασία τους. Κατέχουν, όμως, περίοπτες θέσεις ως γόνοι … ευγενών… τρομάρα τους.</div><div><br /></div><div> Και αν κατέχεις κρίσιμη θέση χωρίς τη δυνατότητα να ανταποκριθείς, το αποτέλεσμα είναι η διακωμώδηση της χώρας και η πορεία της από αποτυχία σε αποτυχία. Αυτό, δηλαδή, που βιώνουμε.</div><div><br /></div><div>6.-Η Ελλάδα, έχει, επίσης, το πλεονέκτημα, που δεν έχουν άλλα κράτη, να συνυπάρχει με λαούς στην ευρύτερη περιοχή της που στο συλλογικό υποσυνείδητό τους είναι καταγεγραμμένος ο πολιτισμός της. Ο ιστορικός πολιτισμός της. Αυτό, άλλοι λαοί, δεν πρόκειται ποτέ να το πετύχουν, διότι είναι ιστορία αιώνων αλλά και οι προσπάθειες που κάνουν στοιχίζουν ακριβά.Το πως υποδέχονται τους Έλληνες οι λαοί των περιοχών που ανέφερα παραπάνω είναι απορίας άξιον. Θερμά και αυθόρμητα. Και, όμως, αυτόν τον κόσμο, το αθηναϊκο κρατίδιο τον έχει εγκαταλείψει. Διότι στις κρίσιμες υπηρεσίες του, εκείνο που ενδιαφέρει τους γραφειοκράτες του είναι να περιφέρουν την ιδιότητά τους στα κοσμικά μπαράκια, να περνούν καλά και να περιμένουν τον μπάρμπα που θα μπορούσε να τους στείλει σε μια καλή μετάθεση.</div><div><br /></div><div>7.-Θα αποφύγω τις σημερινές αποτυχίες με το τουρκολιβυκό μνημόνιο διότι πρέπει να αναρωτηθούμε αν αυτή η υπηρεσία, χρειάζεται, όπως λειτουργεί.</div><div><br /></div><div>8.-Αυτό το κρατίδιο που δεν είναι ελληνικό πρέπει να το αποδομήσουμε. Και στη θέση του αθηναϊκού μορφώματος να δημιουργήσουμε ένα αξιοπρεπές ελληνικό κράτος με γνώση της ιστορίας και του πολιτισμού του. Ένα κράτος για όλους τους Έλληνες.Υπάρχουν καθημερινά δεκάδες γεγονότα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Είναι καιρός να το κάνουμε προτού αποσαρθρωθούν τα πάντα.</div><div><br /></div><div><a href="http://anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η διαχρονική αποτυχία της διπλωματίας και το αθηναϊκό κράτος.

του Παντελή Σαββίδη Την αυγή των αρχών του 1990, όταν τα κομμουνιστικά καθεστώτα κατέρρεαν, αναδυόταν ένας νέος κόσμος. Ένας κόσμος που μπήκ...

Διαβάστε την συνέχεια

SETA: Η Ελλάδα 5η μεγαλύτερη απειλή για Τουρκία.

<img height="406" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/9ee8e6e667b111295f78ceb5050a9081_XL.jpg" width="768" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Νέα κρίση αν βρεθεί κοίτασμα στην Αν. Μεσόγειο - Τι θα πράξουν οι ΗΠΑ</span></h3>Από την 6η στην 5η θέση αναβαθμίζει την Ελλάδα ως δυνητική «απειλή» το φιλοκυβερνητικό τουρκικό think tank SETA, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.<br />Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται, η Ανατολική Μεσόγειος αποτέλεσε κυρίαρχο θέμα στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας το 2021.<br /><br /><div>«Παρότι η επιθετική ρητορική περιορίστηκε σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, η Τουρκία δίνει προτεραιότητα στην Ανατολική Μεσόγειο» επισημαίνει το SETA, προσθέτοντας:<br />«Οι εξελίξεις το 2021 κατηγοριοποιούνται σε τέσσερις αλληλένδετους τομείς: την περιφερειακή μάχη εξουσίας, το Κυπριακό, τις εξελίξεις που σχετίζονται με την ενέργεια και τις επιπτώσεις των σχέσεων Τουρκίας-Ελλάδας.</div><div><br />Κάθε τομέας δεν μπορεί να αξιολογηθεί χωρίς να ληφθούν υπόψη οι άλλοι...».<br />Αν και σημαντικός αριθμός «παικτών» δεν επιθυμεί να είναι κυρίαρχη δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο, όλοι έχουν ως στόχο να μην υπάρξει κυρίαρχη δύναμη.<br />Για τον λόγο αυτό, η περιοχή γνώρισε ευρύ φάσμα πολιτικών ισχύος, εντάσεων και διαφόρων συμμαχιών το 2020 – ωστόσο, το 2021 η διαμορφωθείσα ατμόσφαιρα ήταν ηπιότερη σε σχέση με το προηγούμενο έτος.<br />Φυσικά, ο λόγος για αυτό δεν είναι πως οι «παίκτες» έχουν παραιτηθεί από τους στόχους ή τις διεκδικήσεις τους.<br />Αντίθετα, οι παράγοντες που οδήγησαν σε ένα πιο μετριοπαθές περιβάλλον μπορούν να συνοψιστούν μέσω τριών βασικών στοιχείων:<br /><br />Πρώτον, η κλιμάκωση συνεπάγεται κόστη τόσο για την Τουρκία όσο και τους υπόλοιπους μετέχοντες στο πεδίο της Αν. Μεσογείου.<br />Δεύτερον, ότι η Τουρκία έχει και άλλα ζητήματα προς επίλυση στη διπλωματική της ατζέντα.<br />Η ένταση σε ένα συγκεκριμένο θέμα αποτελεί σοβαρό εμπόδιο σε άλλους πιθανούς τομείς συνεργασίας.<br />Ο τρίτος παράγοντας σχετίζεται με την εμφάνιση πιο επείγουσας ατζέντας που πρέπει να αντιμετωπιστεί τόσο όσον αφορά την Τουρκία όσο και τους φορείς με τους οποίους έχει σχέσεις.<br /><br />Κυπριακό… και Ενέργεια<br /><br />Το Κυπριακό συνέχισε να είναι ένα από τα θεμελιώδη ζητήματα της τουρκικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο το 2021.<br />Οι διαπραγματεύσεις, που έγιναν στο Κραν-Μοντάνα το 2017, δεν οδήγησαν σε καμία πρόοδο.<br />Οι διαπραγματεύσεις, οι οποίες είχαν διακοπεί για τέσσερα χρόνια, διεξήχθησαν αυτή τη φορά στη Γενεύη στις 27-29 Απριλίου 2021.<br />Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Ενέργειας, αντικατοπτρίστηκαν δύο διαστάσεις:<br />Η πρώτη από αυτές είναι η προσπάθεια της Νότιας Κύπρου να διεξαγάγει δραστηριότητες γεώτρησης μέσω ενεργειακών εταιρειών στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της, αλλά υπάρχουν αλληλεπικαλύψεις με την «ΑΟΖ του τουρκοκυπριακού κράτους» λέει το SETA.<br />Eπίσης, το έργο του αγωγού EastMed που υπογράφηκε μεταξύ του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Ελληνοκυπριακής κυβέρνησης αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων σχετικά με τη σκοπιμότητα και το κόστος του.<br />Παρά τις συζητήσεις για την υλοποίηση του έργου, η Ελλάδα και η Κύπρος δημοσίευσαν NAVTEX το 2021 και έστειλαν ένα ερευνητικό σκάφος, το οποίο παρεμποδίστηκε.<br /><br />Ελληνοτουρκικές σχέσεις…<br /><br />Σύμφωνα με την Έρευνα της SETA, η Ελλάδα θεωρείται η έκτη μεγαλύτερη απειλή για την Τουρκία το 2021 και αναμένεται να γίνει πέμπτη για το 2022.<br />Ωστόσο, οι εντάσεις έχουν μειωθεί, δεδομένου ότι η Ελλάδα άλλαξε τακτική, επισημαίνει το τουρκικό think tank.<br />«Οι διαβουλεύσεις συνεχίστηκαν, με την Ελλάδα να προβαίνει σε δύο σημαντικές κινήσεις:<br /><br />α) Την υπογραφή αμυντικού συμφώνου με τη Γαλλία. Στο πλαίσιο του συμφώνου, η Γαλλία υπέγραψε συμφωνία που συνίσταται στην πώληση τριών πολεμικών πλοίων αξίας περίπου 3 δισεκατομμυρίων ευρώ και έξι επιπλέον μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Αυτή η συμφωνία θα έχει αναπόφευκτα αντίκτυπο στην ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Το πιο σημαντικό, όμως, σημείο στο σύμφωνο Ελλάδας-Γαλλίας ήταν το δεύτερο άρθρο που αναφέρει: «Εάν το έδαφος του ενός από τα δύο κράτη απειλείται, το άλλο θα παρέχει κάθε είδους στρατιωτικής υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής στρατιωτικών δυνάμεων».<br /><br />β) Το δεύτερο ορόσημο ήταν η παράταση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας στις 14 Οκτωβρίου 2021.<br />Η συμφωνία είχε αρχικά υπογραφεί το 1990 και παρατείνονταν περιοδικά.<br />Ωστόσο, το 2021, παρατάθηκε επ' αόριστον, γεγονός που προσφέρει συμβολική υποστήριξη στη στάση της Ελλάδας.<br />Σε κάθε περίπτωση, λέει το SETA, η πολιτική της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο στοχεύει να αποτρέψει οποιαδήποτε προσπάθεια οποιασδήποτε χώρας, είτε είναι περιφερειακή είτε παγκόσμια δύναμη, να περιορίσει την αυξανόμενη επιρροή της.<br />Σύμφωνα με το τουρκικό think tank η πολιτική της κυβέρνησης Biden στην Ανατολική Μεσόγειο δεν ήταν ξεκάθαρη, ωστόσο όπως τονίζει αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον είναι αδιάφορη για τις περιφερειακές εξελίξεις.<br />Στο κεφάλαιο μάλιστα της ανάλυσης που αφορά τις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας, υπογραμμίζεται ότι η επέκταση και ανανέωση της ελληνοαμερικανικής MDCA θα έχει ως αποτέλεσμα «την αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ελλάδα».<br />Κάτι το οποίο όπως επισημαίνει «θέτει σε σύγκρουση τις εξωτερικές πολιτικές της Τουρκίας και των ΗΠΑ, αυξάνοντας περαιτέρω την απόκλιση μεταξύ τους».<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />«Oι ΗΠΑ έχουν μακροπρόθεσμες προθέσεις να προωθήσουν τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με την Ελλάδα».<br />Και η συνεχιζόμενη ανάπτυξη δυνάμεων στη βάση της Αλεξανδρούπολης «θεωρείται ως μέρος της αμερικανικής μεγάλης στρατηγικής για την ενίσχυση της παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή».<br />Σε αυτό το πλαίσιο σύμφωνα με την ανάλυση είναι πολύ λογικό η Ελλάδα ως «φύλακας των πυλών ανατολικά της Ευρώπης να ελαχιστοποιεί τις πιθανές απειλές από την Τουρκία θέτοντας τον εαυτό της υπό αμερικανική προστασία».<br />Ενώ από την άλλη πλευρά οι ΗΠΑ προστατεύουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα έναντι της Ρωσίας στην Ευρώπη και παράλληλα «ασκούν πίεση στην Τουρκία».<br />Ως εκ τούτου, οι ΗΠΑ, λέει το SETA, μπορεί να αντιταχθούν στα συμφέροντας της Τουρκίας, αλλά θα παραμείνουν εκτός εξίσωσης έως ότου υπάρξει σημαντική εξέλιξη.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

SETA: Η Ελλάδα 5η μεγαλύτερη απειλή για Τουρκία.

 Νέα κρίση αν βρεθεί κοίτασμα στην Αν. Μεσόγειο - Τι θα πράξουν οι ΗΠΑ Από την 6η στην 5η θέση αναβαθμίζει την Ελλάδα ως δυνητική «απειλή» τ...

Διαβάστε την συνέχεια