Μονή Σινά: Τα επόμενα βήματα της Αθήνας και οι διευκρινήσεις που απαιτούνται από το Κάιρο.

<img height="384" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/05/000_48LX6CP-768x505-1.jpg" width="691" /><br /><br /><div>Με το τοπίο, όσον αφορά στο μείζον ζήτημα της ιδιοκτησίας της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, να παραμένει θολό μετά την απόφαση του δικαστηρίου της Ισμαηλίας, η ελληνική κυβέρνηση κινείται με προτεραιότητα τη θωράκιση του λατρευτικού ελληνορθόδοξου χαρακτήρα του χώρου.<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνομίλησε με τον πρόεδρο Σίσι και σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, ο ίδιος υπογράμμισε τη σημασία της διατήρησης του προσκυνηματικού και ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της Μονής και την επίλυση του ζητήματος με τρόπο θεσμικό. Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι η λύση βρίσκεται στην ήδη καταγεγραμμένη κοινή κατανόηση των δύο πλευρών, καθώς και σε όσα είχαν συμφωνηθεί κατ’ ιδίαν και ανακοινωθεί δημοσίως κατά την επίσκεψη του Προέδρου της Αιγύπτου στην Αθήνα στις 7 Μαΐου.<br /><br />Στις 2 Ιουνίου ελληνική αντιπροσωπεία θα μεταβεί στην Αίγυπτο με στόχο την ταχεία ολοκλήρωσης της συμφωνίας, καθώς Αθήνα και Κάιρο έφθασαν στο όριο της ψύχρανσης, με τους Αιγύπτιους να επιχειρούν μέσω ανακοίνωσης της προεδρίας να ρίξουν τους τόνους, αναφερόμενοι όμως μόνο στο θρησκευτικό καθεστώς της Μονής.<br /><br />“Η Προεδρία της Δημοκρατίας επαναβεβαιώνει την πλήρη δέσμευσή της να διατηρήσει το μοναδικό και ιερό θρησκευτικό καθεστώς της Μονής της Αγίας Αικατερίνης και να μην βλάψει αυτό το καθεστώς και επιβεβαιώνει ότι η πρόσφατη δικαστική απόφαση εδραιώνει αυτό το καθεστώς” αναφέρεται σε ανακοίνωση της Προεδρίας της Αιγύπτου.<br /><br />Το Κάιρο χαρακτηρίζει «αδελφικές» τις σχέσεις των δύο λαών, με την Αθήνα να δείχνει μεν καλή πίστη, επισημαίνοντας όμως ότι δεν υπάρχουν περιθώρια αποκλίσεων από το συμφωνημένο πλαίσιο.<br />- Advertisement -<br /><br />“Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών επικοινώνησε αμέσως με τον Υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου και κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να αποκλίνουμε από την κοινή κατανόηση των δύο πλευρών” τόνισε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Λάνα Ζωχιού.<br /><br />Από την πλευρά πάντως του Υπουργείου Εξωτερικών της Αιγύπτου οι μοναχοί του Σινά εμφανίζονται ως χρήστες των χώρων της περιοχής: “Λόγω του ενδιαφέροντος για την πνευματική και υψηλή θρησκευτική αξία της μονής, η δικαστική απόφαση ορίζει ότι στους μοναχούς της μονής εξακολουθεί να επιτρέπεται η χρήση των θρησκευτικών και αρχαιολογικών χώρων της περιοχής“.<br /><br />Σεβασμό αυτών που ισχύουν από το βάθος των αιώνων ζητά το Οικουμενικό Πατριαρχείο: “Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον κάμνει έκκλησιν προς την Αιγυπτιακήν Κυβέρνησιν, επί τη βάσει και των χθεσινών δηλώσεων του Προέδρου της χώρας Εξοχ. κ. Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, να ανεύρη τον ενδεδειγμένον τρόπον δια να διατηρηθή το ιδιοκτησιακόν καθεστώς της Ιεράς Μονής, το οποίον εσεβάσθη ιδιαιτέρως και διεσφάλισε προνομιακώς επί αιώνας και το Ισλάμ“.<br /><br />Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμνων επαναβεβαιώνει την εκκλησιασική δικαιοδοσία του επί της Μονής, η οποία αποτελεί ζωντανό σύμβολο ειρήνης μεταξύ Χριστιανών-Μουσουλμάνων: “Έχομεν ιερό καθήκον να διασφαλίσουμε την αδιάλειπτη συνέχιση της χριστιανικής λατρείας εις τον ιερό αυτό τόπο, όπως συμβαίνει επί δεκαεπτά αιώνες. Καταδικάζομεν πάσαν προσβολήν της φυσικής ή δικαιοδοσιακής υποστάσεως των χώρων λατρεία μας“.<br /><br />Στην Αθήνα τελούν εν αναμονή της αποστολής της απόφασης 160 σελίδων του αιγυπτιακού δικαστηρίου, η οποία αφορά μια εκκρεμότητα δεκαετιών σε μια περίπλοκη υπόθεση αστικού χαρακτήρα. Με βάση πάντως τα στοιχεία που υπάρχουν η απόφαση κάνει κατ’ αρχήν δεκτή την έφεση που άσκησε η Μονή.<br /><br />Το δικαστήριο φαίνεται ότι απέρριψε μηνύσεις που στρέφονταν κατά της Μονής και αφορούσαν 28 ναούς – προσκυνήματα, 17 γαίες – οικόπεδα για τα οποία υπάρχουν συμβόλαια αγοραπωλησίας και 11 γαίες γιατί δεν αποδείχθηκε ότι η Μονή είχε εκδηλώσει κατοχή ή έλεγχο αυτών.<br /><br />Όσον αφορά πάντως το ιδιοκτησιακό, το Κάιρο από πλευράς του διευκρινίζει ότι περιοχές, οι οποίες χαρακτηρίζονται «απομακρυμένες» και μη κατοικίσιμες, έχουν ήδη δημευθεί. Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Αιγύπτου αναφέρει: “Η απόφαση του δικαστηρίου υποδεικνύει την ύπαρξη απομακρυσμένων περιοχών και φυσικών καταφυγίων μακριά από το μοναστήρι, χωρίς κατοίκους, και χωρίς τεκμηριωμένα έγγραφα ιδιοκτησίας ή κατοχής. Επομένως, οι περιοχές αυτές θεωρούνται κρατική γη“.<br /><br />Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι η δικαστική απόφαση καμία σχέση δεν έχει με την ταυτότητα και τον χαρακτήρα της Μονής, ο λατρευτικός χαρακτήρας της οποίας παραμένει, όπως και η νόμιμη κατοχή εκ μέρους των μοναχών.<br /><br />Στάση αναμονής από τη μοναστική κοινότητα Αγίας Αικατερίνης</div><div><br />Σύσκεψη πραγματοποίησαν το μεσημέρι οι μοναχοί της Αγίας Αικατερίνης, οι οποίοι αποφάσισαν να μην προχωρήσουν αύριο Σάββατο στο άνοιγμα του μοναστηριού προς τους επισκέπτες και αυτό ως μία ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δικαστική απόφαση. Ωστόσο, ο αρχιμανδρίτης Πορφύριος, εκπρόσωπος του μοναστηριού στην Αθήνα, αναφέρει ότι το μοναστήρι θα ανοίξει κανονικά και ότι οι μοναχοί θα προσευχηθούν για τη σωτηρία του μοναστηριού.<br /><br />Καθημερινά τουλάχιστον 2.000 άνθρωποι επισκέπτονται το μοναστήρι για να προσκυνήσουν τη χάρη της. Αποτελεί άλλωστε κέντρο προσκυνήματος για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.<br /><br />Σύμφωνα με τον απεσταλμένο του ΕΡΤNews στο Σινά Κώστα Νούση, μοναχοί και οι ιερείς κρατούν στάση αναμονής μέχρι να καθαρογραφεί η απόφαση και κυρίως να υπάρξει μετάφραση επί της μετάφρασης για να μπορούν να δουν τι πραγματικά αναφέρεται και να δουν τι στάση θα κρατήσουν.<br /><br />Τα επόμενα βήματα της Αθήνας και οι διευκρινήσεις που απαιτούνται από το Κάιρο<br />Για μια εξαιρετικά λεπτή και ευαίσθητη υπόθεση κάνει λόγο ο διπλωματικός συντάκτης της ΕΡΤ, Νίκος Μελέτης. Όπως τονίζει, η σοβαρότητά της είναι τόσο σημαντική που αποτυπώνεται στο γεγονός ότι χρειάστηκε η διαχείρισή της να γίνει σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Η Αθήνα επιμένει ότι πρέπει να γίνει σεβαστό το πλαίσιο κατανόησης που υπήρξε με αυτό τον εξωδικαστικό διακανονισμό και μάλιστα έχει καταγραφεί και σε κείμενο γραπτό. Ο διακανονισμός αυτός αφορούσε και το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής. Είναι το ίδιο πλαίσιο κατανόησης, το οποίο χαιρέτισαν οι κ.κ Μητσοτάκης και Σίσι στη συνάντησή τους στις 7 Μαΐου στην Αθήνα.<br /><br />Ο διακανονισμός αυτός εκκρεμούσε για μία μόνο υπογραφή, αυτή του υπουργού Δικαιοσύνης της Αιγύπτου, η οποία δεν πρόλαβε να έρθει γιατί πρόλαβε το δικαστήριο να εκδώσει την απόφασή του. Το κείμενο αυτό κατ αρχήν φαίνεται να μην είναι συμβατό με την απόφαση του δικαστηρίου που βγήκε την Τετάρτη, η οποία δημεύει τις απομακρυσμένες περιουσίες και ιδιοκτησίες που δεν είχαν τίτλους ιδιοκτησίας. Όμως για τις άλλες ιδιοκτησίες που είναι εντός και εκτός των τειχών της Μονής δεν κάνει αναφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Αντίθετα, η διευκρίνιση που δίνει ότι θα επιτρέπεται στους μοναχούς να ασκούν τα καθήκοντά τους δημιουργεί τον συνειρμό ότι επομένως δεν τους ανήκει η κατοχή των περιουσιών αυτών.<br /><br />Όπως σημειώνει ο Νίκος Μελέτης, υπάρχει θετική διάθεση για συνεννόηση από το Κάιρο. Είναι κοινή βούληση των δύο κυβερνήσεων να μη διαταραχθεί αυτή η άριστη εταιρική σχέση που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών και η συναντίληψη για πολλά ζητήματα της περιοχής και για τα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Αυτό που κρατάει η Αθήνα από τη χθεσινή δήλωση της αιγυπτιακής προεδρίας είναι η προσήλωσή της στο πνεύμα των δηλώσεων Σίσι στην Αθήνα.<br /><br />Όσον αφορά στις συνομιλίες τη Δευτέρα στο Κάιρο, η ομάδα η οποία θα μεταβεί στο Κάιρο για αυτές τις συνομιλίες δεν θα είχε καθόλου εύκολη αποστολή. Βασικός στόχος είναι να διασφαλίσει την απρόσκοπτη διατήρηση του προσκυνηματικού και ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της Μονής.<br /><br />Τώρα υπάρχει ένα ερωτηματικό κατά πόσο θα υπάρξουν περιθώρια για να συζητηθεί και να υπάρξει συμφωνία για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής, ώστε να διασφαλιστεί οριστικά για το μέλλον από άλλες προσβολές και διεκδικήσεις.<br /><br />Η άμεση κινητοποίηση της Αθήνας αλλά και του ορθόδοξου κόσμου έδειξε ότι το μέγεθος της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά είναι πολύ μεγαλύτερο από τους 10 – 20 μοναχούς που διαβιούν εκεί, ώστε να θεωρηθεί από ορισμένους ότι είναι απροστάτευτη και ευάλωτη στις δυτικές πιέσεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μονή Σινά: Τα επόμενα βήματα της Αθήνας και οι διευκρινήσεις που απαιτούνται από το Κάιρο.

Με το τοπίο, όσον αφορά στο μείζον ζήτημα της ιδιοκτησίας της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, να παραμένει θολό μετά την απόφαση του δικαστηρίο...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρωτοφανές πραξικόπημα στο Πακιστάν. Ο στρατός υπό την ασφυκτική πίεση της πολεμικής αεροπορίας. Τι θα κάνει η Ινδία.

<img height="382" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/bf59387049deda3fec1e8f5bec44cfe4_XL.jpg" width="695" /><br /><br /><div>Ο πόλεμος των 4 ημερών με την Ινδία τον Μάιο 2025 άλλαξε δραματικά την κατάσταση στο Πακιστάν - Η αεροπορία είναι έτοιμη να πάρει τα σκήπτρα από τον στρατό ακόμη και με πραξικόπημα - Τι θα κάνει η Ινδία <br /><br />Μια συχνά επαναλαμβανόμενη φράση για το Πακιστάν είναι ότι «ενώ όλα τα κράτη έχουν στρατό, στο Πακιστάν ο στρατός έχει κράτος».<br />Αυτή η δήλωση καταδεικνύει τη βαθιά επιρροή και τον κυρίαρχο ρόλο που διαδραματίζει ο Πακιστανικός Στρατός στη χώρα εδώ και σχεδόν 80 χρόνια.<br />Για σχεδόν τρεις δεκαετίες, ο στρατός έχει κυβερνήσει το Πακιστάν απευθείας, ενώ για τα υπόλοιπα χρόνια έχει ασκήσει την εξουσία του έμμεσα.<br />Οι τέσσερις στρατηγοί που υπηρέτησαν ως πρόεδροι του Πακιστάν — ο Ayub Khan, ο Yahya Khan, ο Zia-ul-Haq και ο Pervez Musharraf, — αποτελούν σαφή απόδειξη της βαθιάς στρατιωτικής επιρροής.<br />Είτε πρόκειται για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις είτε για τις εξωτερικές πολιτικές αποφάσεις, η πολιτική του Πακιστάν, και ιδιαίτερα η πολιτική του απέναντι στην Ινδία, θεωρείται πάντα προνόμιο του Πακιστανικού Στρατού.<br />Αυτό ισχύει παρά το γεγονός ότι ο στρατός ποτέ δεν είναι μόνος του στην ηγεσία της χώρας, αλλά σπάνια αποχωρεί από τον έλεγχο της εξουσίας.<br />Η στρατιωτική ηγεσία του Πακιστάν έχει κυριαρχήσει σε στρατηγικά και πολιτικά επίπεδα, αποδεικνύοντας τη σημασία του στην άμυνα της χώρας.<br />Ο στρατός είναι υπεύθυνος όχι μόνο για την ασφάλεια, αλλά και για τη διαχείριση οργανισμών όπως η Inter-Services Intelligence (ISI), η οποία αποτελεί μια από τις πιο ισχυρές μυστικές υπηρεσίες στον κόσμο, καθώς και τη Διεύθυνση Στρατηγικών Σχεδίων (SPD), η οποία έχει τον έλεγχο του πυρηνικού οπλοστασίου του Πακιστάν.<br /><br />O στρατός στο Πακιστάν είναι…επιχειρηματικός κολοσσός<br /><br />Αυτός ο στρατός δεν περιορίζεται στην άμυνα και τη στρατηγική, αλλά έχει επίσης επεκταθεί στον τομέα των επιχειρήσεων.<br />Η στρατιωτική ελίτ ελέγχει μεγάλες επιχειρηματικές δραστηριότητες μέσω οργανισμών όπως η «Fauji Foundation» και η «Army Welfare Trust» (AWT), ενώ η Στρατιωτική Υπηρεσία Κατοικιών (DHA) είναι μια από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές οντότητες του Πακιστάν.<br />Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι πόροι του Πακιστανικού Στρατού από επιχειρηματικές δραστηριότητες ανήλθαν σε πάνω από 50 δισεκατομμύρια δολάρια το πρώτο πεντάμηνο του 2025, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους μεγαλύτερους «στρατιωτικούς επιχειρηματικούς κολοσσούς» στον κόσμο.<br />Η στρατιωτική οικονομία του Πακιστάν, ή όπως έχει αποκληθεί «Milbus» (στρατιωτικό επιχειρηματικό σύμπλεγμα), αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της οικονομίας της χώρας.<br />Και παρόλο που η στρατιωτική ηγεσία του Πακιστάν έχει επωφεληθεί από αυτόν τον έλεγχο, η πρόσφατη σύγκρουση με την Ινδία έφερε στην επιφάνεια έναν νέο παίκτη στον στρατιωτικό χάρτη του Πακιστάν: τη Δύναμη Αεροπορίας του Πακιστάν (PAF).<br /><br />Η αεροπορία αμφισβητεί ανοιχτά τον στρατό: Η Ινδία και η επιχείρηση Sindoor<br /><br />Η σύγκρουση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν τον Μάιο του 2025 αποτέλεσε καθοριστική στιγμή για τη στρατιωτική ισορροπία στην περιοχή. Μέχρι τώρα, όλοι οι πόλεμοι μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν (1948, 1965, 1971, και 1999) επικεντρώνονταν κυρίως στις χερσαίες μάχες.<br />Ωστόσο, η πρόσφατη σύγκρουση, αν και σύντομη (μόλις 4 ημέρες), χαρακτηρίστηκε από την κυριαρχία της αεροπορικής δύναμης, και για πρώτη φορά η Πακιστανική Αεροπορία βρέθηκε στο επίκεντρο των επιχειρήσεων, γράφουν σε ανάλυσή τους οι Eurasian Times. <br />Η Ινδία, μέσω της Επιχείρησης Sindoor, κατάφερε να εκτελέσει ακριβείς αεροπορικές επιθέσεις μέσα στο έδαφος του Πακιστάν, ενώ η Πακιστανική Αεροπορία αντέτεινε ισχυρή αντίσταση, ισχυριζόμενη ότι κατάφερε να καταρρίψει έξι ινδικά αεροσκάφη, περιλαμβανομένων τριών Rafales, στην επιτυχημένη αεροπορική μάχη της 6ης Μαΐου.<br />Παρόλο που οι Ινδοί δεν έχουν επιβεβαιώσει τις απώλειες και η Πακιστανική πλευρά δεν έχει παρουσιάσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, η αφήγηση αυτή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό στο Πακιστάν.<br />Η αεροπορική δύναμη του Πακιστάν φάνηκε να έχει αποκαταστήσει την τιμή της χώρας μετά από δύο ταπεινωτικές ήττες του στρατού στις συγκρούσεις του 1971 και του 1999.<br /><br />PAF και στρατός: Η αντιπαλότητα της εξουσίας<br /><br />Η μάχη για την αεροπορική υπεροχή στην πρόσφατη σύγκρουση δημιούργησε νέα δυναμική στον στρατιωτικό τομέα του Πακιστάν.<br />Ο στρατός, για πρώτη φορά, βρέθηκε στη σκιά των επιτυχιών της PAF και η δημόσια αναγνώριση της αεροπορικής δύναμης ήρθε και με τη μορφή παράτασης της θητείας του αρχηγού της αεροπορίας Zaheer Ahmed Baber Sindhu, κάτι που σπάνια συνέβαινε για στρατιωτικούς αξιωματούχους εκτός του στρατού.<br />Αυτή η εξέλιξη δεν πέρασε απαρατήρητη από τους στρατιωτικούς και πολιτικούς κύκλους του Πακιστάν.<br />Στην προσπάθειά του να αποκαταστήσει τη στρατιωτική ισορροπία, ο πρωθυπουργός Sarif προήγαγε τον στρατηγό Asim Munir στη θέση του αρχιστρατήγου, κάτι που θεωρείται ως ένα σαφές μήνυμα προς την PAF για τη συνεχιζόμενη κυριαρχία του στρατού.<br /><img height="551" src="https://www.bankingnews.gr/image/munir.webp" width="640" /><br /><br /></div><div>Η εξελίξιμη στρατηγική αεροπορικής δύναμης και το μέλλον του πακιστανικού στρατού<br /><br />Η δυναμική αυτή οδήγησε σε νέες πληροφορίες για το μέλλον της αεροπορικής δύναμης του Πακιστάν.<br />Το Πακιστάν, σύμφωνα με αναφορές, αναμένεται να παραλάβει 40 J-35 πέμπτης γενιάς αεροσκάφη από την Κίνα έως το 2026, ενισχύοντας την αεροπορική του ισχύ και αναβαθμίζοντας τη στρατηγική του.<br />Παρόλο που ο στρατός παραμένει κυρίαρχος στον Πακιστανικό πολιτικό και στρατιωτικό χάρτη, το ερώτημα παραμένει:<br />Αν οι μελλοντικοί πόλεμοι μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν εξαρτώνται κυρίως από την αεροπορική δύναμη, θα μπορούσαμε να δούμε μια μέρα που η Πακιστανική Αεροπορία να αναδειχθεί σε κυρίαρχο παίκτη στον στρατιωτικό τομέα;<br /><br />Στρατιωτική ηγεμονία και οι νέες δυναμικές<br /><br />Το Πακιστάν, παρά την αδιάκοπη κυριαρχία του στρατού επί των τελευταίων δεκαετιών, φαίνεται να βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο.<br />Η αυξανόμενη σημασία της αεροπορικής δύναμης, όπως φαίνεται από την Επιχείρηση Sindoor, δημιουργεί έναν νέο στρατηγικό χάρτη, στον οποίο η Πακιστανική Αεροπορία μπορεί να διεκδικήσει τη δική της θέση στον τομέα της άμυνας.<br />Το μέλλον του Πακιστάν στην περιοχή εξαρτάται από την ισορροπία εξουσίας μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων του, αλλά το ερώτημα παραμένει: ποιος θα καταφέρει τελικά να κυριαρχήσει στον στρατιωτικό τομέα; Ο στρατός ή η αεροπορία;<br />Όλο αυτό το ρευστό σκηνικό περιπλέκει επικίνδυνα το γεγονός πως το Πακιστάν είναι μία ισχυρή πυρηνική δύναμη.<br />Σε αυτό το γεωπολιτικό πλαίσιο εξάλλου θεωρείται πιθανό η Ινδία να επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί αυτή την πρωτοφανή κατάσταση που παρατηρείται στις πακιστανικές ένοπλες δυνάμεις τις οποίες κατηγορεί για υπόθαλψη τρομοκρατικών οργανώσεων. <br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πρωτοφανές πραξικόπημα στο Πακιστάν. Ο στρατός υπό την ασφυκτική πίεση της πολεμικής αεροπορίας. Τι θα κάνει η Ινδία.

Ο πόλεμος των 4 ημερών με την Ινδία τον Μάιο 2025 άλλαξε δραματικά την κατάσταση στο Πακιστάν - Η αεροπορία είναι έτοιμη να πάρει τα σκήπτρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκάλα ειδικός ξεμπροστιάζει την Άγκυρα: Εκατομμύρια Τούρκοι πολίτες στον Πόντο και αλλού στη Μικρά Ασία έχουν ελληνική καταγωγή.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://meaculpa.gr/wp-content/uploads/2025/05/BULUT-630x400-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="630" height="400" src="https://meaculpa.gr/wp-content/uploads/2025/05/BULUT-630x400-1.jpg" width="630" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο ελληνισμός είναι παντού αιώνες και στην λεκάνη της Μεσογείου σε όλες τις παράκτιες χώρες.</span></h3>Γιατί οι Τούρκοι εθνικιστές είναι τόσο τρομοκρατημένοι από την αλήθεια τελικά σε ότι αφορά τα εκατομμύρια των κρυπτοχριστιανών στην Μικρά; <br /><br /><div>Στην Τουρκία από την απαρχή της εισβολής των Σελτζούκων Τούρκων στην γη της Ιωνίας ισλαμοποιήθηκαν με την βία ή οικειοθελώς εκατομμύρια Χριστιανοί από τα 25 εκατ, Βυζαντινούς πολίτες που ζούσαν εκεί τότε. <br /><br />Οι Τούρκοι για να στηρίξουν την νέα κατάσταση από τότε, βασίστηκαν σε τερατώδη ψέματα, ενώ διέσπειραν και μεγάλο μίσος, για να πείσουν το πόπολο που τους ακολουθούσε, να διαπράξει στην συνέχεια των αιώνων τόσα εγκλήματα εναντίον Ελλήνων Χριστιανών, Αρμενίων, Ασσυρίων, Εβραίων και άλλων.<br /><br />Αλλά και έτσι μετά από τόσες γενοκτονίες, σήμερα στην Μικρά Ασία ζουν εκατομμύρια κρυπτοχριστιανοί, σύμφωνα με Τουρκάλα ειδικό. <br /><br />Σε διάσκεψη για την Γενοκτονία των Ποντίων Ελλήνων στην Αθήνα  από τις 22 έως τις 24 Μαΐου, μίλησε η Ουζάι Μπουλούτ, δημοσιογράφος από την Τουρκία που καλύπτει συχνά θέματα σχετικά με τους Έλληνες και τη δίωξη των Χριστιανών στην Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή.<br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1928409829183304131" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1928409829183304131&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7307708_toyrkala-eidikos-xemprostiazei-tin-agkyra-ekatommyria&sessionId=7e3f7f6107d323af849a24b87e97a95b839d3a19&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 452px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><br />Η ίδια ανέφερε μεταξύ άλλων: "υπό την οθωμανική ισλαμική διοίκηση, οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι έγιναν “ντίμι”, πολίτες δεύτερης κατηγορίας, υποχρεωμένοι να πληρώνουν υψηλό φόρο για “προστασία” από το τουρκικό κράτος.<br /><br />Το πιο οδυνηρό πλήγμα για τους Έλληνες και άλλους χριστιανούς της Ανατολίας ήταν η δεκαετής γενοκτονία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Περίπου τρία εκατομμύρια Χριστιανοί, Αρμένιοι, Ασσύριοι και Έλληνες, σφαγιάστηκαν στη Μικρά Ασία.<br /><br />Ανά τους αιώνες, και ειδικά κατά τη γενοκτονία, πολλοί Έλληνες ασπάστηκαν το Ισλάμ για να παραμείνουν στις πατρογονικές τους εστίες. <br /><br />Πολλοί διατήρησαν τη γλώσσα και τα έθιμά τους, παρά την εγκατάλειψη του Χριστιανισμού. Κάποιοι, όπως η γιαγιά μου, έγιναν κρυπτοχριστιανοί από φόβο για τη ζωή τους.<br /><br />Σήμερα, εκατομμύρια Τούρκοι πολίτες στον Πόντο και αλλού στη Μικρά Ασία έχουν ελληνική καταγωγή.<br /><br />Η διαφορά είναι στην ιδιοφυΐα, αφού οι πολίτες των ΗΠΑ αποδέχονται την ευρωπαϊκή τους καταγωγή, ενώ οι Τούρκοι πολίτες είτε την αρνούνται είτε αγνοούν εντελώς τις ελληνικές τους ρίζες. <br /><br />Είναι ένα θέμα ταμπού στην Τουρκία και εκατομμύρια άνθρωποι ζουν ουσιαστικά σε ένα ψέμα που βασίζεται σε μια επινοημένη τουρκική ταυτότητα που επιβλήθηκε στους προγόνους τους”, κατέληξε η ίδια.<br />Η παρουσία Ελλήνων και Αρμενίων Κρυπτοχριστιανών και οι τρομερές φοβίες της Άγκυρας<br /><br />Ο Ορχάν Κεμάλ Τζενγκίζ είναι Τούρκος δικηγόρος, δημοσιογράφος και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αποφοίτησε από τη Νομική από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας το 1993. Από το 1997 έως το 1998 εργάστηκε στο Λονδίνο. Είναι πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος του Human Rights Agenda Association.<br /><br />Ο ίδιος αναφέρει σε βαρυσήμαντο άρθρο του ότι “υπάρχουν πολλά περιστατικά, που μας αποκάλυψαν την παρουσία Κρυπτοχριστιανών, οι οποίοι βγαίνουν ανοιχτά πλέον στην Τουρκία, και διεκδικούν την ταυτότητά τους, υπολογίζοντας την πραγματικότητά, και αυτό φαίνεται ότι λειτουργεί ως καταλύτης για να κάνουν και άλλοι το ίδιο.<br /><br />Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει θέσει επίσης όρους για τους Έλληνες της Τουρκίας, οι οποίοι επιθυμούν να ανήκουν στην προγονική τους εκκλησία, συμπεριλαμβανομένης της θρησκευτικής εκπαίδευσης. Ορισμένοι υποψήφιοι καλούνται επίσης να μάθουν ελληνικά.<br /><br />Τα βήματα που έγιναν από τους Αρμένιους και τους Έλληνες της Τουρκίας για να αναγνωρίσουν την κληρονομιά τους και να επανακτήσουν την ταυτότητά τους αντιπροσωπεύουν αναμφίβολα μια πρόοδο στα ανθρώπινα δικαιώματα.<br /><br />Μετά από έναν αιώνα μυστικότητας, αυτή η αναγνώριση και η ανάκτηση είναι ένα τεράστιο επίτευγμα.<br />Ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι πολίτες της Τουρκίας είναι σε θέση να ασκήσουν πλήρως το δικαίωμά τους στην θρησκεία τους, έως ότου η Τουρκία αντιμετωπίσει την ιστορία και τις συνθήκες που έκαναν αυτή την ταυτότητα να είναι θαμμένη και απρόσιτη για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.<br /><br />Στα πρόσφατα άρθρα μου, έχω τονίσει σταθερά τη σημασία της συμφιλίωσης με το παρελθόν για την Τουρκία”.<br /><br />Υπενθυμίζουμε επίσης το σοκ και δέος που έπαθαν πρόσφατα εκατομμύρια Τούρκοι όταν μέσω ηλεκτρονικής εφαρμογής στο «εθνικό μητρώο» της χώρας, στο οποίο "μπήκαν" για να αναζητήσουν τις ρίζες τους, ανακαλύπτοντας ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό τους κατάγεται από Έλληνες, Αρμένιους και Εβραίους.<br /><br />Τι θα συμβεί λοιπόν μετά από το "άνοιγμα" των καταλόγων μητρώου του τουρκικού πληθυσμού που τηρούνταν ως επτασφράγιστο μυστικό τόσες δεκαετίες ;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκάλα ειδικός ξεμπροστιάζει την Άγκυρα: Εκατομμύρια Τούρκοι πολίτες στον Πόντο και αλλού στη Μικρά Ασία έχουν ελληνική καταγωγή.

Ο ελληνισμός είναι παντού αιώνες και στην λεκάνη της Μεσογείου σε όλες τις παράκτιες χώρες. Γιατί οι Τούρκοι εθνικιστές είναι τόσο τρομοκρατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «αλληλοκατανόηση» Ισραήλ-Τουρκίας και η «αόρατη» Ελλάδα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="388" src="https://www.youtube.com/embed/UsBVASin93U" width="670" youtube-src-id="UsBVASin93U"></iframe></div><div><br /></div>Η νέα μοιρασιά του κόσμου βρίσκεται σε εξέλιξη και η Μέση Ανατολή είναι και πάλι στο προσκήνιο. Οι ΗΠΑ έχουν ρόλο πρωταγωνιστικό ,αλλά πλέον δεν είναι μόνες τους. Η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στις εξελίξεις αλλά προς το παρόν μοιάζει να είναι «αόρατη». Κι αυτό δεν θα μας βγει σε καλό.<br /><br />Ο διεθνολόγος Γιάννης Χουβαρδάς αναλύει τις εξελίξεις και όσα λέει στο militaire channel έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι ΗΠΑ μεταξύ άλλων σχεδίων προωθούν έναν άξονα συνεργασίας Ισραήλ-Τουρκίας-Σαουδικής Αραβίας. Τι θα προκύψει για την Ελλάδα αν αυτός ο άξονας τελικά δημιουργηθεί; Δεν είναι καθόλου απίθανο, γιατί όπως εξηγεί ο Γιάννης Χουβαρδάς παρά τις όποιες αντιπαραθέσεις έχουν Ισραήλ και Τουρκία, υπάρχει μεταξύ τους «αλληλοκατανόηση». Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους τις έχει φέρει αρκετές φορές κοντά και το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η Συρία. Δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα.<br /><br />Οι ΗΠΑ επιφυλάσσουν ρόλο αγωγoύ με το Ιράν και τη Ρωσία, και παρόχου Νατοϊκής «ασφάλειας» και «τάξης».<br /><br />Έχει καταλάβει η Αθήνα τι εξελίσσεται; Γιατί η Ελλάδα είναι απούσα; <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η «αλληλοκατανόηση» Ισραήλ-Τουρκίας και η «αόρατη» Ελλάδα.

Η νέα μοιρασιά του κόσμου βρίσκεται σε εξέλιξη και η Μέση Ανατολή είναι και πάλι στο προσκήνιο. Οι ΗΠΑ έχουν ρόλο πρωταγωνιστικό ,αλλά πλέον...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Erdogan πρόεδρος… για πάντα, αλλά υποστηρίζει: Το πρόβλημά μου δεν ήταν ποτέ τα αξιώματα και οι καρέκλες.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d2113d03729947033ef847fe64b4044e_XL.jpg" width="695" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">O Erdogan προέβη σε δηλώσεις που ερμηνεύεται ως εκδήλωση πρόθεσης να παραμείνει πρόεδρος και μετά το 2028</span></h3>Πρόεδρος της Τουρκίας… για πάντα φαίνεται πως θα είναι ο Recep Tayyip Erdogan. Παρά τις αμφίσημες δηλώσεις του, που απορρίπτουν την προσωπική επιδίωξη των αξιωμάτων, ο ίδιος ξεκαθαρίζει πως το κεντρικό του μέλημα δεν ήταν ποτέ οι «καρέκλες και οι τίτλοι», αλλά η εξυπηρέτηση του έθνους και η οικοδόμηση μιας ισχυρής Τουρκίας. Ωστόσο, πίσω από τα λόγια κρύβεται ένα σαφές πολιτικό σήμα: Ο Erdogan δεν πρόκειται να εγκαταλείψει εύκολα την εξουσία.<br />Ερωτηθείς σχετικά από τους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν στην πτήση της επιστροφής του από το Αζερμπαϊτζάν, ο Τούρκος πρόεδρος διευκρίνισε ότι η προωθούμενη από τον ίδιο συνταγματική αναθεώρηση, που θα του επιτρέψει μεταξύ άλλων και να διεκδικήσει μία νέα προεδρική θητεία, δεν αφορά τη δική του υποψηφιότητα αλλά είναι ένα έργο που αφορά το σύνολο τουρκικού λαού.<br />«Αυτό που είπα είναι ότι δεν προσδοκούμε από το νέο Σύνταγμα να δημιουργήσουμε χώρο για τον εαυτό μας, να αποκτήσουμε ατομικά οφέλη ή να ανοίξουμε κάποιον δόμο για τον εαυτό μας. Θέλουμε το νέο σύνταγμα όχι για τον Tayyip Erdogan, αλλά για τα 86 εκατομμύρια (πολιτών μας). Αυτό είναι το μέλημά μας. Η αντιπολίτευση, από την άλλη πλευρά, μας κατηγορεί συνεχώς λέγοντας ότι "θέλει ένα νέο σύνταγμα για να ανοίξει τον δρόμο στον εαυτό του". Οφείλω να πω ότι αυτό είναι σίγουρα μια παγίδα. Έχουμε επίγνωση των υποχρεώσεών μας όσον αφορά το μέλλον της Τουρκίας. Κάνουμε τα βήματά μας αναλόγως» δήλωσε ο Erdogan.<div><br />Στη συνέχεια ο Τούρκος πρόεδρος προσέθεσε: «Το έθνος μας με έκανε δήμαρχο, πρωθυπουργό και πρόεδρο. Όπου το έθνος μας με καλούσε, ήμουν εκεί. Ενεργώ με την ίδια ευαισθησία και σήμερα. Το πρόβλημά μου δεν ήταν ποτέ τα αξιώματα, οι καρέκλες και οι τίτλοι. Έχω μόνο έναν στόχο και αυτός είναι να προσφέρω στο αγαπημένο μας έθνος τις υπηρεσίες που του αξίζουν και να οικοδομήσω μια μεγάλη και ισχυρή Τουρκία. Έχω μπει σε κάθε αγώνα έχοντας μόνο εμπιστοσύνη στο έθνος μας. Όπως σήμερα έτσι και αύριο, θα ακούσω ξανά το έθνος μας και θα χαράξω την πορεία μας προς την κατεύθυνση που (αυτό) θα μας υποδείξει». Κι αυτή είναι η δήλωση του, που ερμηνεύεται ότι ο ίδιος επιθυμεί να παραμείνει πρόεδρος και μετά το 2028.<br /><br />Bahceli: Ο κ. πρόεδρος έχει πολλές ακόμη υπηρεσίες να προσφέρει<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα, ο κυβερνητικός του εταίρος και πρόεδρος του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Devlet Bahçeli, με γραπτή δήλωσή του είχε απαντήσει στη δήλωση Erdogan ότι «δεν τον απασχολεί η υποψηφιότητα» τονίζοντας ότι «ένας πρόεδρος που ενδιαφέρεται για την πατρίδα και το έθνος δεν έχει δικαίωμα να κάνει πίσω στην πορεία του. Ο κ. πρόεδρος έχει πολλές ακόμη υπηρεσίες να προσφέρει. Είναι παράλογο να γυρίζεις πίσω την Ιστορία».<br />O Erdogan ευχαρίστησε τον Bahceli για τα λόγια του τα οποία, όπως είπε, τον τιμούν. «Η συμμαχία μας δεν είναι μόνο για τη νίκη στις εκλογές, είναι ένα όραμα για την οικοδόμηση του μέλλοντος της Τουρκίας. Η βάση της Λαϊκής Συμμαχίας είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη, η επιθυμία για σταθερότητα και η κοινή στάση στα εθνικά θέματα. Έτσι συνεχίζουμε την πορεία μας με δύναμη» ανέφερε.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Erdogan πρόεδρος… για πάντα, αλλά υποστηρίζει: Το πρόβλημά μου δεν ήταν ποτέ τα αξιώματα και οι καρέκλες.

O Erdogan προέβη σε δηλώσεις που ερμηνεύεται ως εκδήλωση πρόθεσης να παραμείνει πρόεδρος και μετά το 2028 Πρόεδρος της Τουρκίας… για πάντα φ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέλος εποχής για τη δεδομένη εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα σε περιδίνηση.

<img height="368" src="https://omegapress.gr/images/SAFE.jpg" width="695" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη </b><br />Η ανάγκη για ένα νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής έχει καταστεί επείγουσα. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα -δορυφόρο της ΕΕ και των ΗΠΑ, αδυνατώντας να διαπραγματευθεί και να διεκδικήσει ακόμη και τα αυτονόητα , όπως είναι η ανατροπή της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας, η σύμπηξη ισχυρών συμμαχιών βασισμένες στον αλληλοσεβασμό και την συνεργασία, η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και η στοιχειώδης αυτονομία στην λήψη των αποφάσεων. Σε αυτή την εικόνα πρέπει να προστεθεί η διαρκής και ταχύτατα αναπτυσσόμενη εταιρική σχέση ΕΕ- Τουρκίας και Τουρκίας -ΗΠΑ. <br /><br />Οι ήττες διαδέχονται η μία την άλλη. Ένας πρωθυπουργός χωρίς ίχνος επιρροής σε διεθνές επίπεδο και δεδομένος και ένα ΥΠΕΞ στα όρια της διάλυσης, διοικούν ένα οικοδόμημα που τρίζει συνθέμμελα. Aπό την κρίση του Ουρούτς Ρέϊς, την Κάσσο, το πρόγραμμα SAFE που βάζει την Άγκυρα επίσημα στην στρατηγική ασφάλειας και ενώ έπεται o Kανονισμός EDIP, την εξαέρωση της βαλκανικής πολιτικής και τη Μέση Ανατολή, η Ελλάδα παραπαίει και υποχωρεί παντού. Ταυτόχρονα, υπάρχει μια αντιπολίτευση που δεν ιεραρχεί καν τον ρόλο της και δείχνει να μην καταονεί τη φύση των δυσμενών εξελίξεων. Η χώρα βρίσκεται σε περιδίνηση και αντιμέτωπη με μια Τουρκία που ανατρέπει ραγδαία τις ισορροπίες. <br /><br />Βατερλό με το SAFE , έπεται ο EDIP<br /><br /> Η απόφαση της ΕΕ που δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία να συμμετέχει σε εξοπλιστικά προγράμματα μέσω του κανονισμού SAFE, ήταν μια στρατηγικού τύπου ήττα σε θεσμικό επίπεδο. Θα ακολουθήσουν και άλλες ήττες , καθώς έπεται σε εύλογο χρόνο η υπογραφή διμερούς συμφωνίας Ασφάλειας και Άμυνας. Αν η Ελλάδα διέθετε επιρροή δεν θα γίνονταν καμία συζήτηση για το βέτο. Θα ασκούσε την επιρροή της και με τις αναγκαίες συμμαχίες θα έθετε τους όρους της. Αλλά η δυνατότητα αυτή έχει καταρρεύσει από το 2019, οπότε και άρχισε να καταγράφεται η στρατηγικού τύπου αναδίπλωση της Ελλάδας από όλα τα μέτωπα. Βαλκάνια, Αν. Μεσόγειος, επιρροή στο ευρωπαικό θεσμικό οικοδόμημα, υποταγή αντί συνεργασίας με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες. <br /><br />Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι , σε λίγους μήνες αναμένεται η συμφωνία πάνω σε έναν νέο κανονισμό , τον EDIP (Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Αμυντικής Βιομηχανίας) που θα δίνει νέους οικονομικούς πόρους και εργαλεία για κοινές επενδύσεις σε τεχνολογίες αιχμής και θα συμπεριληφθεί στο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο μετά το 2028.</div><div>  <br />Ο νέος Κανονισμός εγκρίθηκε τον Απρίλιο του 2025 και θεσμικά, αποσκοπεί στην ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας και Αυτονομίας της Ένωσης. Ο Κανονισμός όμως αν και τυπικά αφορά μόνο τα κράτη -μέλη της ΕΕ, προβλέπει συνεργασία καταρχήν με την Ουκρανία. Η Τουρκία ως γνωστόν έχει στρατηγική συνεργασία με το Κίεβο για την κατασκευή drone και άλλου εξοπλισμού. Η απόφαση προβλέπει συνεργασία της ΕΕ και με εταιρείες της Ουκρανίας, οπότε εύκολα πάλι η Τουρκία θα μπορεί να εισχωρήσει στα σχέδια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. <br /><br />Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα της ΕΕ, η συγκεκριμένη στρατηγική του EDIP “τονίζει τη σημασία της ενίσχυσης αμοιβαία επωφελών εταιρικών σχέσεων με τρίτες χώρες και στρατηγικούς εταίρους που συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις —είτε σε ευρωπαϊκό ή διατλαντικό επίπεδο είτε πέραν αυτών— καθώς μπορούν να ενισχύσουν τις προσπάθειες της Ένωσης προς την κατεύθυνση της αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητας”. Άρα στην πορεία πολύ εύκολα πάλι με τους συσχετισμούς εις βάρος της Ελλάδας, η Άγκυρα θα έχει ισχυρό ρόλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχετικό έγγραφο σημειώνει επίσης ότι η συγκεκριμένη στρατηγική, αφορά και τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, άρα και την Τουρκία. <br /> <br />Προβλέψιμη, δεδομένη και χαμένη<br /><br />Με απλά λόγια , η εκχώρηση της εξωτερικής πολιτικής σε κέντρα αποφάσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ και η αδυναμία να υπάρξει μια σχεδιασμένη εξωτερική πολιτική, οδηγεί σε συνεχείς ήττες και σε δραματική απαξίωση της Ελλάδας. <br />Η απουσία από τις ευρωπαικές διεργασίες και η τακτική του κατευνασμού από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και το ΥΠΕΞ , η άρνηση καταδίκης της αναθεωρητικής πολιτικής και η ακινησία στον διμερή διάλογο, αποδείχθηκαν μια τεράστια παγίδα για τη χώρα. Στο εγγύς μέλλον η Τουρκία θα έχει επίδραση σε όλο το θεσμικό οικοδόμημα και την αρχιτεκτονική Άμυνας και Ασφάλειας της ΕΕ, ενώ η Ελλάδα που ενώ είναι μέλος, θα είναι απλά μια χώρα που καταναλώνει αποφάσεις και πόρους . Η απουσία αντιπολίτευσης είναι ένα τραγικό πολιτικό κενό. Η ανάγκη για ένα νέο δόγμα και μια νέα ευρωπαική πολιτική, είναι επείγουσα . <br /><br />Η ταχύτητα με την οποία αποφασίζονται και υλοποιούνται οι αποφάσεις σε διεθνές επίπεδο έχουν οδηγήσει σε καθήλωση την κυβέρνηση Μητσοτάκη που αδυνατεί και να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Πάντα , είτε εκ των υστέρων, είτε με μοιρολατρική διάθεση, είτε με παρακλήσεις προσπαθεί να διορθώσει τα πράγματα, αλλά είναι σαφές ότι είναι εκτός παιχνιδιού. <br /><br />Αν όμως ο πρωθυπουργός αδυνατεί να κατανοήσει και να παρέμβει στις ευρωπαικές εξελίξεις , τι μπορεί να περιμένει η χώρα από τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Η απόσταση μεταξύ Λευκού Οίκου και Μεγάρου Μαξίμου είναι χαώδης, όχι φυσικά χιλιομετρικά, αλλά σε προτεραιότητες, ιεραρχήσεις και ενδιαφέροντα. Ο πρωθυπουργός, δεδομένος και σιωπηλός υπηρετεί με αυταπάρνηση την πολιτική ΗΠΑ και Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, το αντιρωσικό μένος της ΕΕ, τα συμφέροντα των δυτικών έναντι της Κίνας και δεν έχει τίποτα το ενδιαφέρον να πει ή να παρουσιάσει ως σχέδιο για να ενδιαφερθεί ο Τραμπ ή άλλη χώρα.</div><div>  <br />Μοιραία λοιπόν η Ελλάδα δεν είναι καν στα ραντάρ του νέου παγκόσμιου συσχετισμού δυνάμεων και περιμένει απλά νέες οδηγίες ……<br /><br />Τι πρέπει να αλλάξει<br /><br />Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να γίνει η Αθήνα κέντρο λήψεως των αποφάσεων σε ζητήματα εθνικού ενδιαφέροντος και να κινηθεί με σχέδιο και αποφασιστικότητα. Χωρίς στρατηγική πχ στον τομέα Άμυνας και Ασφάλειας θα συνεχίσει να είναι μια μαριονέτα χωρίς αξιοπιστία και χωρίς ειδικό βάρος. Τώρα φαίνεται πόσο καταστροφική είναι για την Ελλάδα η τακτική του διαρκούς κατευνασμού της Τουρκίας και η απόσυρση της χώρας από τα διεθνή φόρα και η απουσία καταδίκης της Άγκυρας. <br /><br />Το δεύτερο στοιχείο είναι η αυτονομία αποφάσεων όσον αφορά τις σχέσεις της Ελλάδας, τόσο με τα μεγάλα κράτη της ΕΕ, όσο και με τις ΗΠΑ. Το δόγμα του προβλέψιμου και πειθήνιου πρωθυπουργού έχει κάνει τον κύκλο του με αρνητικό αποτέλεσμα , καιρός για αλλαγή που να λαμβάνει υπόψη τα νέα δεδομένα. Οι βάσεις των ΗΠΑ που ο Μητσοτάκης εκχώρησε ανατρέποντας την διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ , δεν μπορεί να είναι χωρίς ανταλλάγματα. Οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας που άφησε ο Τσίπρας τον Ιούνιο του 2019 ανατράπηκαν από τον Μητσοτάκη αμέσως μετά και η Άγκυρα απογείωσε την επιθετικότητά της. Οι σχέσεις με την Ρωσία πρέπει να αποκατασταθούν και ταυτόχρονα, να αναπτυχθούν οι σχέσεις με την Κίνα. Αν υπάρχει αντίρρηση από οποιαδήποτε χώρα, για την Κίνα, ας τεθεί το ερώτημα πως μπορούν η Γαλλία, η Γερμανία , η Ιταλία και οι ΗΠΑ φυσικά να έχουν οικονομικές σχέσεις πολλών τρις ευρώ όλες μαζί και η Ελλάδα να μην έχει δικαίωμα. <br /><br />Ειδικότερα όσον αφορά την Τουρκία και την βαλκανική πολιτική, είναι αναγκαίος ο επαναπροσδιορισμός των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής. Μια χώρα που δεν μπορεί να ποντίσει ένα ηλεκτρική καλώδιο επειδή δέχεται απειλή και δεν καταγγέλλει καν την Τουρκία, θα μπορέσει ποτέ να διεκδικήσει τον σεβασμό της Άγκυρας ή να προκαλέσει αναταραχή με τις διεκδικήσεις της; όχι ποτέ. <br />Και τέλος η αντιπολίτευση και ιδιαίτερα η προοδευτική αντιπολίτευση δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Η ανυπαρξία στελεχών που θα αναδείξουν την προσωικότητά τους και θα γίνει πειστική, αλλά και πιεστική προς την κυβέρνηση , έχει προσφέρει τεράστιο ζωτικό χώρο στον Μητσοτάκη να κάνει ό,τι θέλει παρά τις ήττες του. <br />Τα ερωτήματα και τα προβλήματα είναι γνωστά. Οι απαντήσεις αγνοούνται...</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τέλος εποχής για τη δεδομένη εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα σε περιδίνηση.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η ανάγκη για ένα νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής έχει καταστεί επείγουσα. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα -δορυφόρο της Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

KC-135: Αρνητικοί οι Αμερικανοί στην παραχώρηση ιπτάμενων τάνκερ στην Πολεμική Αεροπορία.

<img height="379" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2025/05/KC-135-POLEMIKI-AEROPORIA-4.jpeg" width="697" /><br /><br />Του <b>Κώστα Σαρικά </b><br />Στις καλένδες φαίνεται ότι παραπέμπεται το αίτημα της Πολεμικής Αεροπορίας προς τους Αμερικανούς για παραχώρηση έως και τεσσάρων ιπτάμενων τάνκερ KC-135.<br /><br />Αν και η αρχική ενημέρωση που είχε το Αεροπορικό Επιτελείο ήταν ότι εντός του 2025 η US Air Force πρόκειται να αποσύρει αριθμό «Air Refueling» αεροσκαφών, οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο σχεδιασμός μεταβλήθηκε.<br /><br />Αιτία της αναβολής στην απόσυρση των KC-135, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε πρόσφατα η Πολεμική Αεροπορία, είναι οι αυξημένες ανάγκες των Αμερικανών σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου διαθέτουν αεροπορικές βάσεις που επιβάλλουν τη διαθεσιμότητα μεγάλου αριθμού ιπτάμενων τάνκερ.<br /><br />Η πιθανή διαθεσιμότητα ιπτάμενων τάνκερ αναφερόταν άλλωστε, μεταξύ άλλων, στην περιβόητη «επιστολή Μπλίνκεν» που απέστειλε προς την ελληνική κυβέρνηση στις αρχές του 2024, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «θα εξεταστούν οι ελληνικές απαιτήσεις σε περίπτωση που καταστούν διαθέσιμα τάνκερ KC-135».<br /><br />Η Πολεμική Αεροπορία εξέφρασε άμεσα το έγγραφο ενδιαφέρον με επιστολή προς τους Αμερικανούς, με την οποία ζήτησε ενημέρωση σχετικά με τη διαθεσιμότητα τεσσάρων ιπτάμενων τάνκερ, μέσω του προγράμματος EDA. Πρόκειται για το πρόγραμμα της αμερικανικής κυβέρνησης που αφορά την δωρεάν παραχώρηση στρατιωτικού υλικού το οποίο αποσύρεται σε συμμαχικές χώρες.<br /><br />Το Αεροπορικό Επιτελείο μάλιστα, όπως και στην περίπτωση των C-130, ζήτησε να παραχωρηθούν όχι παροπλισμένα αεροσκάφη αλλά ιπτάμενα τάνκερ τα οποία βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία. Σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες του ΓΕΑ, η απόκτηση τέτοιου τύπου αεροσκαφών σε μη πτήσιμη κατάσταση δεν είναι συμφέρουσα, ενώ περιλαμβάνει και υψηλού βαθμού ρίσκο. Δήλωσε, επίσης, πρόθεση να αποστείλει κλιμάκιο στις ΗΠΑ για τον απαραίτητο έλεγχο, όπως έγινε και με τα υπό παραχώρηση C-130, τα οποία τελικά απορρίφθηκαν λόγω της κακής κατάστασης που ήταν μετά από μεγάλο διάστημα παροπλισμού.<br /><br />Το ενδιαφέρον της Πολεμικής Αεροπορίας για την απόκτηση ιπτάμενων τάνκερ δεν είναι καινούργιο, αλλά εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό για την ενίσχυση των δυνατοτήτων της, ενώ τα ιπτάμενα τάνκερ έχουν προστεθεί στη Δομή Δυνάμεων όπως καταρτίστηκε από το ΓΕΕΘΑ και εγκρίθηκε το 2021.<br /><br /><br />Tα πρώτα ιπτάμενα τάνκερ Boeing KC-135 Stratotanker άρχισαν να πετούν στα μέσα της δεκαετίας και έχουν ως βάση το πολιτικό Boeing 707. Αποτέλεσαν τα πρώτα ιπτάμενα τάνκερ της US Air Force με κινητήρες τζετ. Συνολικά, έως και το 1965, κατασκευάστηκαν 803 τέτοια αεροσκάφη τα οποία διακρίνονται για την αξιοπιστία τους και χρησιμοποιήθηκαν εκτός από τους Αμερικανούς από την Τουρκία, τη Γαλλία και τη Σιγκαπούρη.<br /><br />Το KC-135 μπορεί να μεταφέρει έως και 40 τόνους καυσίμου. Έχει δυνατότητα να ανεφοδιάσει μαχητικά σε ύψος που ξεπερνά τα 20.000 πόδια και να πετά για πολλές ώρες παρέχοντας air refueling σε δεκάδες αεροσκάφη.<br /><br /><img height="427" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2025/05/KC-135-POLEMIKI-AEROPORIA-3.jpeg" width="640" /><br /><br />Το γεγονός ότι τα μαχητικά της HAF έχουν βγει έξω από τα περιορισμένα όρια του Αιγαίου, αναλαμβάνοντας αποστολές και συμμετέχοντας σε ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και ακόμη πιο μακριά, αυξάνει την ανάγκη απόκτησης ιπτάμενων τάνκερ.<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι ότι, εάν διέθετε ιπτάμενο τάνκερ, τα F-16 που πέταξαν στην Ινδία καλύπτοντας 3.000 μίλια θα μπορούσαν να ανεφοδιαστούν στον αέρα και να μην μετασταθμεύσουν σε ενδιάμεσα αεροδρόμια. Με τα ιπτάμενα τάνκερ στη «φαρέτρα» της, η Πολεμική Αεροπορία εκτινάσσει τις επιχειρησιακές της δυνατότητας, πόσο μάλλον έπειτα από την απόκτηση μαχητικών 4,5 γενιάς, όπως τα Rafale και τα Viper αλλά και των 5ης γενιάς F-35, στα τέλη της δεκαετίας.<br /><br />Εδώ και αρκετά χρόνια οι ιπτάμενοι, τόσο των μαχητικών F-16 όλων των τύπων όσο και των γαλλικών Mirage αλλά πλέον και των Rafale, γνωρίζουν και εκτελούν τη διαδικασία Air Refueling. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, εκπαιδεύονται εντατικά τόσο με αμερικανικά ιπτάμενα τάνκερ, όσο και με τα γαλλικά, αλλά κυρίως τα ισραηλινά.<br /><br />Σχεδόν όλοι οι Έλληνες ιπτάμενοι στις Πολεμικές Μοίρες των μαχητικών είναι ήδη πιστοποιημένοι στη διαδικασία εναέριου ανεφοδιασμού, ενώ για να διατηρήσουν την πιστοποίηση και να παραμείνουν διαθέσιμοι πρέπει τουλάχιστον μια φορά κάθε χρόνο να προχωρούν σε Air Refueling. Για τον εναέριο ανεφοδιασμό κατά τη διάρκεια της νύχτας ο χρόνος μειώνεται στο εξάμηνο, με δεδομένο τον υψηλότερο βαθμό δυσκολίας.<br /><br />Άλλωστε, το Air Refueling αποτελεί διαδικασία στην οποία το Αεροπορικό Επιτελείο δίνει μεγάλη σημασία, καθώς ο χώρος δράσης της HAF έχει προ πολλού ξεφύγει από τα στενά όρια του Αιγαίου. Η τουρκική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες ιπτάμενα τάνκερ και, συγκεκριμένα, επτά καινούργια Boeing KC-135R.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

KC-135: Αρνητικοί οι Αμερικανοί στην παραχώρηση ιπτάμενων τάνκερ στην Πολεμική Αεροπορία.

Του Κώστα Σαρικά Στις καλένδες φαίνεται ότι παραπέμπεται το αίτημα της Πολεμικής Αεροπορίας προς τους Αμερικανούς για παραχώρηση έως και τεσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυξάνονται οι εντάσεις στην Αρκτική: Υπερδυνάμεις συγκρούονται για τον έλεγχο του «Πολικού Δρόμου».

<img height="352" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/ARCTIC-630x352.jpg" width="694" /><br /><br />Η Αρκτική, μια περιοχή που καλύπτει μόλις το 4% της επιφάνειας της Γης, εξελίσσεται σε ένα από τα πιο καυτά γεωπολιτικά πεδία μάχης παγκοσμίως, καθώς υπερδυνάμεις όπως η Κίνα, η Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση διεκδικούν μερίδιο από τους τεράστιους φυσικούς πόρους και τις νέες εμπορικές ευκαιρίες που ανοίγονται λόγω της κλιματικής αλλαγής.<br /><br />Η τήξη των πάγων, που συμβαίνει τέσσερις φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο, αποκαλύπτει κοιτάσματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και κρίσιμων μετάλλων, ενώ ανοίγει νέες θαλάσσιες διαδρομές, μειώνοντας δραστικά τον χρόνο μεταφοράς μεταξύ Ασίας και Ευρώπης.<br /><br />Στο επίκεντρο αυτής της γεωπολιτικής αναμέτρησης βρίσκεται η Κίνα, η οποία, παρότι γεωγραφικά απέχει πολύ από την Αρκτική –με την βορειότερη πόλη της, το Χαρμπίν, να βρίσκεται στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με τη Βενετία– αυτοπροσδιορίζεται ως «κράτος κοντά στην Αρκτική» και επιδιώκει να εδραιώσει μόνιμη παρουσία στην περιοχή.<br /><br />Σύμφωνα με το BBC, από το 2023, όταν ο Μάγκνους Μέλαντ ανέλαβε δήμαρχος σε μια μικρή πόλη στο βορειότερο άκρο της Νορβηγίας, δέχτηκε επισκέψεις από τρεις κινεζικές αντιπροσωπείες, που εξέφρασαν ενδιαφέρον για αγορά ακινήτων και συμμετοχή σε έργα υποδομών.<br /><br />«Θέλουν να γίνουν πολική υπερδύναμη», δήλωσε ο Μέλαντ, εκφράζοντας επιφυλάξεις για τις προθέσεις του Πεκίνου.<br /><br />«Θέλουμε συνεργασία με την Κίνα, αλλά όχι εξάρτηση από αυτήν», πρόσθεσε, αντικατοπτρίζοντας την ευρύτερη ευρωπαϊκή ανησυχία για την επιρροή αυταρχικών καθεστώτων.<br /><br />Η κλιματική αλλαγή, που επιταχύνει την τήξη των πάγων, έχει καταστήσει προσβάσιμα κοιτάσματα που εκτιμάται ότι περιλαμβάνουν το 30% του παγκόσμιου ανεκμετάλλευτου φυσικού αερίου.<br /><br />Παράλληλα, ανοίγει ο δρόμος για τον «Πολικό Δρόμο του Μεταξιού», ένα φιλόδοξο σχέδιο της Κίνας για τη ναυτιλία στην Αρκτική, που θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τον χρόνο μεταφοράς εμπορευμάτων.<br /><br />Το λιμάνι του Κίρκενες, στη βόρεια Νορβηγία, αποτελεί κεντρικό σημείο αυτής της στρατηγικής.<br /><br />Παρά την εικόνα εγκατάλειψης, με κλειστά καταστήματα και εγκαταλελειμμένες αποθήκες, ο διευθυντής του λιμανιού, Τέριε Γιόργκενσεν, οραματίζεται το Κίρκενες ως τη «Σιγκαπούρη του Ευρωπαϊκού Αρκτικού Βορρά», ένα κόμβο μεταφόρτωσης που θα συνδέει Βόρεια Αμερική, Ευρώπη και Ασία.<br /><br />«Δεν χρειάζεται να πουλήσουμε γη σε κανέναν, ούτε σε κινεζικές ούτε σε βρετανικές εταιρείες», τονίζει, καθώς η Νορβηγία έχει θεσπίσει νόμους που απαγορεύουν την πώληση κρίσιμων υποδομών αν θέτουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια.<br /><br /><img height="640" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/03/ARCTIC.jpg" width="641" /><br /><br />Η Κίνα, ωστόσο, αντιμετωπίζει εμπόδια στην ευρωπαϊκή Αρκτική, καθώς πρόσφατες προσπάθειες για αγορά λιμανιών στη Νορβηγία και τη Σουηδία, καθώς και ενός αεροδρομίου στη Γροιλανδία, απορρίφθηκαν.<br /><br />Αυτό την ωθεί προς στενότερη συνεργασία με τη Ρωσία, η οποία ελέγχει το 53% της ακτογραμμής του Αρκτικού Ωκεανού και βασίζεται στην περιοχή για το 10% του ΑΕΠ και το 20% των εξαγωγών της, σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Ανάπτυξης της Άπω Ανατολής και Αρκτικής, Αλεξέι Τσεκούνκοφ.<br /><br />Οι δύο χώρες ενισχύουν τη συνεργασία τους, με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις τον Σεπτέμβριο και περιπολίες μακρινής εμβέλειας βομβαρδιστικών κοντά στην Αλάσκα τον Ιούλιο του 2024, προκαλώντας το ΝΑΤΟ, το οποίο έχει αυξήσει τη δική του παρουσία στην περιοχή μετά την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας το 2022.<br /><br />Ο Άντρεας Όστχαγεν, ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Φριτζόφ Νάνσεν, περιγράφει τη ρωσοκινεζική συνεργασία ως «εύκολο κέρδος» για τη Μόσχα, που χρειάζεται επενδύσεις για την εκμετάλλευση των πόρων της Αρκτικής, και για το Πεκίνο, που βλέπει την περιοχή ως αγορά και εμπορική διαδρομή.<br /><br />Ωστόσο, τονίζει ότι η σχέση τους δεν είναι χωρίς επιφυλάξεις: η Ρωσία παραμένει επιφυλακτική απέναντι στην υπερβολική κινεζική διείσδυση, ενώ η Κίνα επιδιώκει να διατηρήσει εμπορικές σχέσεις με τη Δύση, αποφεύγοντας δυτικές κυρώσεις.<br /><br />Η Νορβηγία, από την πλευρά της, βρίσκεται σε εγρήγορση, καθώς τα σύνορά της με τη Ρωσία, μόλις 10 λεπτά από το Κίρκενες, την καθιστούν πρώτη γραμμή σε έναν υβριδικό πόλεμο.<br /><br />Ο συνταγματάρχης Γιόρν Κβίλερ, από την περιοχή του ποταμού Πάσβικ, αναφέρει αυξημένα περιστατικά παρεμβολής GPS και κατασκοπείας από το 2022, με τη Ρωσία να φέρεται να χρησιμοποιεί την Αρκτική για εκπαίδευση στρατιωτών και δοκιμές όπλων.<br /><br />Σύμφωνα με πρόσφατες αναρτήσεις στο «X», η Μόσχα ενισχύει την παρουσία της, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσε τη δημιουργία μόνιμης στρατιωτικής βάσης στη Νορβηγία για την αντιμετώπιση της ρωσικής απειλής.<br /><br />Επιπλέον, η Νορβηγία παρακολουθεί στενά ύποπτα ρωσικά πλοία και υποβρύχια που ενδέχεται να στοχεύουν υποθαλάσσια καλώδια επικοινωνίας και αγωγούς φυσικού αερίου, κρίσιμες υποδομές που στηρίζουν τρισεκατομμύρια δολάρια σε παγκόσμιες συναλλαγές.<br /><br />Η Αρκτική παραμένει ένα πεδίο έντονης γεωπολιτικής αντιπαράθεσης, όπου η κλιματική αλλαγή δημιουργεί τόσο ευκαιρίες όσο και κινδύνους.<br /><br />Η μάχη για τον έλεγχο των πόρων και των θαλάσσιων οδών της περιοχής, με φόντο τον υβριδικό πόλεμο και τις στρατηγικές κινήσεις του Κρεμλίνου, δεν δείχνει σημάδια εκτόνωσης.<br /><br />Οι χώρες του ΝΑΤΟ, με τη Νορβηγία σε κεντρικό ρόλο, ενισχύουν την επιτήρηση των κρίσιμων υποδομών, ενώ η Κίνα και η Ρωσία συνεχίζουν να επεκτείνουν τη συνεργασία τους.<br /><br />Η εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής θα καθορίσει το ρυθμό και την έκταση αυτής της γεωπολιτικής κούρσας, με την Αρκτική να παραμένει στο επίκεντρο των παγκόσμιων στρατηγικών.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αυξάνονται οι εντάσεις στην Αρκτική: Υπερδυνάμεις συγκρούονται για τον έλεγχο του «Πολικού Δρόμου».

Η Αρκτική, μια περιοχή που καλύπτει μόλις το 4% της επιφάνειας της Γης, εξελίσσεται σε ένα από τα πιο καυτά γεωπολιτικά πεδία μάχης παγκοσμί...

Διαβάστε την συνέχεια

Δημοσκόπηση MRB: Το 29,1% θα ψήφιζε κόμμα Τσίπρα και το 16,1% κόμμα Σαμαρά.

<img height="332" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2015/05/samaras-tsipras-630x400.jpg" width="701" /><br /><br />Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα του δεύτερου μέρους της δημοσκόπησης της MRB, που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του OPEN, ήταν το αν οι ερωτηθέντες θα ψήφιζαν κόμματα με αρχηγούς τους δύο πρώην πρωθυπουργούς Αλέξη Τσίπρα και Αντώνη Σαμαρά.<br /><br />Το 29,1% απαντά ότι σίγουρα ή μάλλον θα ψήφιζε ένα κόμμα με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα και το 65,8% δεν θα το στήριζαν.<br /><br />Ειδικότερα, το 12,6% λένε «σίγουρα ναι» και το 16,5% «μάλλον ναι».<br /><br />Στον αντίποδα, το 49,3% απαντούν «σίγουρα όχι» και το 16,5% «μάλλον όχι».<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/tsipras_5a89b.png" /><br /><br />Ανάμεσα στους ψηφοφόρους που αυτοπροσδιορίζονται ως Κεντρώοι, Κεντροαριστεροί ή Αριστεροί, το 43,7% απαντά ότι σίγουρα ή μάλλον θα ψήφιζε ένα κόμμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα.<br /><br />Το 52,9% σίγουρα ή μάλλον δεν θα το ψήφιζε.<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/tsipras_kentroaristera_a9789-e1748625984340.webp" /><br /><br />Στο ίδιο ερώτημα για ένα κόμμα με αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά, το 16,1% λένε ότι σίγουρα ή μάλλον θα το ψήφιζαν και το 80,1% εκφράζουν την αντίθετη θέση.<br /><br />Συγκεκριμένα, το 3,3% λένε «σίγουρα ναι» και το 12,8% «μάλλον ναι».<br /><br />Αντίθετα, το 67,9% απαντούν «σίγουρα όχι» και το 12,2% «μάλλον όχι».<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/samaras_5edd4-e1748626057315.webp" /><br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/mrb_samaras_psifoforoi_nd_300525.png" /><br />Τσίπρας ή Κωνσταντοπούλου;<br /><br />Στην ερώτηση ποιος εκ των Αλέξη Τσίπρα και Ζωή Κωνσταντοπούλου μπορεί να ενώσει τον χώρο της Κεντροαριστεράς, το 32,5% πιστεύει ότι ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να το κάνει αυτό.<br /><br />Από την άλλη, το 30,9% εκτιμά ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου μπορεί να ενώσει την Κεντροαριστερά και το 31,2% απαντά «κανένας».<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/alexis_zoi_175c7-e1748626926744.webp" /><br /><br />Ανά κόμμα, στο ίδιο ερώτημα ο Αλέξης Τσίπρας επικρατεί στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ (66,9% έναντι 20,6% της Κωνσταντοπούλου) και του ΠΑΣΟΚ (50,2% έναντι 23,1%).<br /><br />Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συγκεντρώνει μεγαλύτερο ποσοστό στους ψηφοφόρους του κόμματός της (61,5% έναντι 20,8% του Τσίπρα) και στην αδιευκρίνιστη ψήφο (36,2% έναντι 21,5%).<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/kentroaristera_ana_komma_587d8-e1748626973308.webp" /><br />Υπάρχει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση<br /><br />Σε ερώτημα αν συμφωνούν με την θέση ότι «αν υπάρχει ισχυρή εναλλακτική κυβερνητική πρόταση και τελικά η ΝΔ θα ανακάμψει», το 52% απαντά πως «μάλλον διαφωνεί/σίγουρα διαφωνεί», ενώ το 39,8% δηλώνει πως «σίγουρα συμφωνεί/μάλλον συμφωνεί».<br /><br /><img src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/05/mrb_enallaktiki_kybernisi_300525-e1748627038217.webp" /><br /><br /><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δημοσκόπηση MRB: Το 29,1% θα ψήφιζε κόμμα Τσίπρα και το 16,1% κόμμα Σαμαρά.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα του δεύτερου μέρους της δημοσκόπησης της MRB, που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του OPEN,...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “διαφθορά” ως εργαλείο και πρόσχημα των θανάσιμων εχθρών του Μενέντεζ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.naftemporiki.gr/wp-content/uploads/2021/08/1765077-696x435.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="435" data-original-width="696" height="400" src="https://www.naftemporiki.gr/wp-content/uploads/2021/08/1765077-696x435.jpeg" width="683" /></a></div><div><br /></div>Ο πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ αποκάλυψε το μυστικό που γνώριζαν ελάχιστοι στην Ουάσιγκτον και στην πολιτεία όπου εκλεγόταν, το Νιου Τζέρσεϊ: Ότι ο Μπάρακ Ομπάμα, όταν ήταν Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, έδωσε εντολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης να κατηγορήσει τον γερουσιαστή και να τον ταλαιπωρήσει αφάνταστα, επειδή διαφώνησε με την συμφωνία που έκλεισε για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.<br /><br />Αυτή ήταν η πρώτη υπόθεση για την οποία κατηγορήθηκε -και στη συνέχεια- αθωώθηκε ο κ. Μενέντεζ. Έγραψε σχετικά στο X (πρώην Twitter) τα εξής:<br /><br />Οι άνθρωποι μιλούν για το Υπουργείο Δικαιοσύνης του (Προέδρου) Τραμπ, αλλά ήταν οι Δημοκρατικοί που άρχισαν να οπλίζουν το υπουργείο Δικαιοσύνης. Όταν, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας (SFRC), δεν συμφώνησα με τη συμφωνία του Ομπάμα για το Ιράν, κατηγορήθηκα. Την επόμενη μέρα, μετά την αποχώρηση από τη θέση μου, ο Ομπάμα ανακοίνωσε τη συμφωνία με το Ιράν.<br />Ο Ομπάμα μου είπε ότι δεν μπορούσε να έχει εναντίον του τον Δημοκρατικό Πρόεδρο του SFRC. Με την απομάκρυνσή μου από τη θέση του Προέδρου της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, ο Ομπάμα αφαίρεσε τη σημαντική αντίθεσή μου στη συμφωνία του με το Ιράν. Ήταν μια κακή συμφωνία για τις ΗΠΑ και για τον σύμμαχό μας, το Ισραήλ.<br /><br />Αυτή ήταν η απόλυτη “χρήση” του υπουργείου Δικαιοσύνης για πολιτικό σκοπό. Δέκα από τους 12 ενόρκους δεν πίστεψαν ΚΑΜΙΑ από τις κατηγορίες της κυβέρνησης και ο ομοσπονδιακός δικαστής που επέβλεπε την υπόθεση, απέρριψε τις πιο σοβαρές κατηγορίες, λέγοντας, “δεν υπήρχε εκεί, εκεί!” Η ζημιά όμως έγινε!<br /><br />Έτσι, όταν οι Δημοκρατικοί μιλούν για “οπλισμό” του υπουργείου Δικαιοσύνης, θα πρέπει να εξετάσουν τις δικές τους ενέργειες στο παρελθόν. Ο Ομπάμα ήταν πρόθυμος να χρησιμοποιήσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης για να επιδιώξει και να διατηρήσει το ζήτημα της κληρονομιάς που θεωρούσε ότι θα του χάριζε το Νόμπελ που είχε λάβει.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; display: flex; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1928479013690855572" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=Defencepointgr&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1928479013690855572&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fi-quot-diafthora-quot-os-ergaleio-kai-proschima-ton-thanasimon-echthron-toy-menentez&sessionId=f843247b69e8723bd823f2670647229b08bebef8&siteScreenName=Defencepointgr&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 642px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div>Είναι γνωστό, ότι τα προβλήματα του γερουσιαστή με τη Δικαιοσύνη ξεκίνησαν όταν αντιστάθηκε στον κ. Ομπάμα για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η συμφωνία τότε ήταν τόσο κακή που στην πραγματικότητα βοήθησε την Τεχεράνη, όχι τους Δυτικούς και ειδικά το Ισραήλ.<br /><br />Τα τελευταία προβλήματα του πρώην γερουσιαστή, που οδήγησαν στην πρόσφατη καταδίκη του, ξεκίνησαν πάλι λόγω των διαφωνιών του με την κυβέρνηση, αυτή τη φορά, του τέως Προέδρου Τζο Μπάιντεν. Και αυτός, και ο κ. Ομπάμα ήταν εκδικητικοί σε όσους πολιτικούς δεν ακολουθούσαν τις οδηγίες τους.<br /><br />Σημειώνουμε επίσης ότι ο κ. Μενέντεζ βοήθησε στην εκλογή και των δύο στην Αμερικανική Προεδρία και αυτοί τον “πλήρωσαν” δίνοντας εντολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης να του ασκήσει δίωξη με έωλες κατηγορίες.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η “διαφθορά” ως εργαλείο και πρόσχημα των θανάσιμων εχθρών του Μενέντεζ…

Ο πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ αποκάλυψε το μυστικό που γνώριζαν ελάχιστοι στην Ουάσιγκτον κ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Έφοδος” Σαμαρά, αντιπολίτευση Δένδια.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2025/03/mitsotakis_dendias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="348" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2025/03/mitsotakis_dendias.jpg" width="687" /></a></div><div><br /></div>ΤΟΥ <b>ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ</b><br />Σε ακόμη μία δήλωση με πολύ σκληρή γλώσσα προχώρησε ο Αντώνης Σαμαράς, με αφορμή την πρωτοφανή απόφαση για τη Μονή Σινά.<br /><br />Ο πρώην πρωθυπουργός κάνει λόγο για «διεθνή ανυποληψία» και «περιθωριοποίηση της Ελλάδας», ζητώντας παγκόσμια κινητοποίηση του Ελληνισμού. Πιο αναλυτικά, στη δήλωσή του αναφέρει πως «λίγες μόλις ημέρες μετά την αδιανόητη απόφαση για την ένταξη της Τουρκίας στους αμυντικούς εξοπλισμούς της Ευρώπης, παρακολουθούμε και την απίστευτη απόφαση της Αιγύπτου να δημεύσει τον πνευματικό φάρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού:<br /><br />Τη Μονή Σινά, την αρχαιότερη Ορθόδοξη Χριστιανική Μονή!». Προσθέτει πως «είναι πρωτοφανής και οδυνηρή η διεθνής ανυποληψία και περιθωριοποίηση της Ελλάδας» και καταλήγει ότι «τρέχουμε διαρκώς πίσω από τις εξελίξεις», ζητώντας παγκόσμια κινητοποίηση για τη Μονή Σινά «με όλο το διπλωματικό κεφάλαιο του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας».<br /><br />«Θα επανέλθουμε»<br /><br />Η σκληρή δήλωση του Αντώνη Σαμαρά έρχεται σε ένα χρονικό σημείο που η φημολογία για δημιουργία νέου κόμματος εντείνεται και με τον πρώην πρωθυπουργό να δείχνει πως κλιμακώνει τις επιθέσεις στην κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα. Από την πλευρά του το Μέγαρο Μαξίμου εισέπραξε χθες πως το κλίμα δεν ήταν καθόλου θετικό για την απόφαση της Αιγύπτου και θα έπρεπε να κλιμακώσει την αντίδραση. Οπερ και εγένετο, καθώς στο Μαξίμου χθες το απόγευμα υπήρξε έντονη κινητικότητα. Η δήλωση Μαρινάκη ήταν μόνο η αρχή καθώς, όπως έλεγε κυβερνητική πηγή, «θα επανέλθουμε». Και προφανώς υπονοούσε πιο σκληρά.<div><br />«Βγες πιο δυναμικά»<br /><br />Βουλευτής της Ν.Δ. προέτρεψε πρόσφατα τον υπουργό Άμυνας να «κάνει πιο δυναμική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση» για «θέματα ειδικά εξωτερικής πολιτικής», όπου θεωρεί, ο βουλευτής πάντα, πως η κυβέρνηση δεν κινείται σωστά. Σύμφωνα με πληροφορίες αυτό που είπε, εμμέσως πλην σαφώς, στον υπουργό είναι «τι περιμένεις για να μιλήσεις;». Η χθεσινή αντίδραση του Δένδια για τον κανονισμό SAFE ήταν ένα κλικ πιο πάνω από όσο μας έχει συνηθίσει τελευταία. Δεν ξέρω βέβαια αν τον επηρέασε η προτροπή του βουλευτή.</div><div><br />«Nα αναδειχθεί»<br /><br />Παλαιό και έμπειρο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ έλεγε χθες πως το θέμα της Μονής Σινά πρέπει «να αναδειχθεί στο έπακρον», καθώς αποτελεί «χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποβάθμισης της χώρας». Μάλιστα προέτρεψε τα στελέχη του κόμματος «να το αναδείξουν όσο περισσότερο μπορούν», εκτιμώντας ότι αποτελεί «θέμα για σκληρή αντιπολίτευση».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Έφοδος” Σαμαρά, αντιπολίτευση Δένδια.

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Σε ακόμη μία δήλωση με πολύ σκληρή γλώσσα προχώρησε ο Αντώνης Σαμαράς, με αφορμή την πρωτοφανή απόφαση για τη Μονή Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

O ελληνικός κατευνασμός προκαλεί αστάθεια (vid.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="368" src="https://www.youtube.com/embed/6VdVUZPOmSY" width="667" youtube-src-id="6VdVUZPOmSY"></iframe></div><div><br /></div>Ελληνικός κατευνασμός… Ο διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων, διατελέσας στο Webster University, Δρ. Αλέξανδρος Δρίβας, αναλύει τις εξαιρετικά περίπλοκες σχέσεις στο πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, την ανύπαρκτη ελληνική στρατηγική και την ανεπαρκή ελληνική διπλωματία.<div><br /></div><div><a href="https://www.youtube.com/watch?v=6VdVUZPOmSY">πηγή </a></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

O ελληνικός κατευνασμός προκαλεί αστάθεια (vid.)

Ελληνικός κατευνασμός… Ο διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων, διατελέσας στο Webster University, Δρ. Αλέξανδρος Δρίβας, αναλύει τις εξαιρετικά περίπλοκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προδοσία ή παρεξήγηση; Μετά το … ρήγμα με Ρωσία η Σερβία διαμηνύει: Καμία εξαγωγή όπλων, αν αυτά πάνε στην Ουκρανία.

<img height="323" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a391216d2f30d85ba60ddf39359a1882_XL.jpg" width="703" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Συμφωνήσαμε με τον Putin να δημιουργηθεί μια κοινή ομάδα εργασίας για τη διερεύνηση των πληροφοριών περί αποστολών όπλων στην Ουκρανία είπε ο Σέρβος πρόεδρος Vucic.</span></h3>Μετά το… διαφαινόμενο ρήγμα με τη Ρωσία και τις κατηγορίες περί αποστολής όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία μέσω τρίτων η Σερβία ξεκαθαρίζει διά στόματος του προέδρου της Alexandar Vucic ότι οποιεσδήποτε συμβάσεις εξαγωγής όπλων θα ανασταλούν σε περίπτωση υποψιών για πιθανή αποστολή τους στην Ουκρανία.<br />Η τοποθέτηση αυτή του Vucic έγινε μετά τις κατηγορίες της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικής Πληροφόρησης (SVR) για αποστολές σερβικών πυρομαχικών στο Κίεβο μέσω τρίτων χωρών.<br />Το Βελιγράδι αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή σε τέτοια σχήματα και υπογραμμίζει την ουδετερότητά του ενώ ο Vucic είπε ότι συζήτησε το ζήτημα αυτό με τον Ρώσο ομόλογό του, Vladimir Putin και ότι συμφώνησαν να δημιουργήσουν μια κοινή ομάδα εργασίας για τη διερεύνηση των πληροφοριών περί αποστολών όπλων.<br /><br />Το μήνυμα Vucic<br /><br />Ο Πρόεδρος της Σερβίας δήλωσε ότι σε οποιαδήποτε υπόνοια περί αποστολής σερβικών όπλων στην Ουκρανία, θα διατάξει την αναστολή των σχετικών συμβάσεων.<br />«Οπωσδήποτε θα δώσω εντολή και προειδοποίηση ότι, σε περίπτωση υποψίας για ακατάλληλη χρήση από τελικούς χρήστες ή αποστολή σε πεδία μάχης χωρίς τη γνώση μας, αυτές οι συμβάσεις δεν θα υλοποιηθούν» επισήμανε ο Vucic μιλώντας στη ραδιοτηλεόραση της Σερβίας.<br />Όπως είπε, το Βελιγράδι δεν έχει πληροφορίες ότι πυρομαχικά που κατασκευάστηκαν στη χώρα μπορεί να έχουν φτάσει στην Ουκρανία μέσω διαμεσολαβητών ενώ υπογράμμισε πως ορισμένες κατηγορίες της SVR «δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα».<br />Σε αυτό το πλαίσιο, έφερε ως παράδειγμα τη σύμβαση της αμυντικής εταιρείας Yugoimport SDPR με την Τσεχία.<br />«Η άδεια δεν δόθηκε και δεν παραδόθηκε ούτε ένας πύραυλος» υποστήριξε ο Σέρβος πρόεδρος.<br /><br />Οι κατηγορίες της SVR<br /><br />Η δήλωση του Vucic έγινε στον απόηχο των ισχυρισμών της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικής Πληροφόρησης, που δημοσιεύθηκαν χθες 29 Μαΐου.<br />Η SVR κατηγόρησε τις σερβικές αμυντικές βιομηχανίες για αποστολές πυρομαχικών στην Ουκρανία μέσω τρίτων χωρών.<br />Σύμφωνα με τα στοιχεία των ρωσικών υπηρεσιών, χρησιμοποιήθηκαν πλαστά πιστοποιητικά τελικού χρήστη.<br />Μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών κατονομάστηκαν η Τσεχία, η Πολωνία, η Βουλγαρία και ορισμένες αφρικανικές χώρες.<br /><br />Εκατοντάδες χιλιάδες οβίδες<br /><br />«Η συμβολή των σερβικών αμυντικών επιχειρήσεων στον πόλεμο που εξαπέλυσε η Δύση, και του οποίου στόχος στην Ευρώπη είναι η στρατηγική ήττα της Ρωσίας, υπολογίζεται σε εκατοντάδες χιλιάδες οβίδες για Πολλαπλούς Εκτοξευτές Πυραύλων και οβιδοβόλα, καθώς και σε εκατομμύρια σφαίρες για ελαφρύ οπλισμό» υποστηρίζει η SVR, η οποία επισήμανε χαρακτηριστικά… «ξέχασαν ποιοι είναι φίλοι και ποιοι εχθροί».<br />«Φαίνεται ότι η επιθυμία των Σέρβων εργαζομένων στην αμυντική βιομηχανία και των προστάτων τους να επωφεληθούν από το αίμα των αδελφών σλαβικών λαών τους έχει κάνει να ξεχάσουν εντελώς ποιοι είναι οι πραγματικοί τους φίλοι και ποιοι είναι οι εχθροί τους» επισήμανε η SVR.<br />Σύμφωνα με την SVR, περισσότερες από 100.000 μονάδες πυρομαχικών για ρουκετοβόλα και πυροβόλα, καθώς και 1 εκατομμύριο σφαίρες για ελαφρύ οπλισμό έχουν διοχετευθεί στην Ουκρανία από τη «φιλική» Σερβία.<br /><br />Κομβόι θανάτου<br /><br />Οι Ρώσοι θέτουν ρητά το ερώτημα: Μπορούν πραγματικά αυτές οι αποστολές να θεωρηθούν «ανθρωπιστικές»;<br />Η απάντηση, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι προφανής και ανατριχιαστική:<br />«Έχουν έναν ξεκάθαρο σκοπό – να σκοτώνουν και να σακατεύουν Ρώσους στρατιώτες και αμάχους της Ρωσικής Ομοσπονδίας».<br />Η ανακοίνωση κατονομάζει τις μεγαλύτερες εταιρείες του σερβικού αμυντικού τομέα που συμμετέχουν στο –κατά την SVR– «κομβόι θανάτου»:<br />Yugoimport SDPR, Zenitprom, Krusik, Sofag, Reyer DTI, Sloboda, Prvi Partizan και άλλες.<div><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/20240921_EUP503.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>SVR: Η Ρωσία σας στήριξε στις πιο κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας σας<br /><br />Η SVR υπενθυμίζει με νόημα πως η Ρωσία στάθηκε στο πλευρό της Σερβίας στις πιο κρίσιμες καμπές της ιστορίας της:<br /><br />- Συμβάλλοντας στην απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία,<br />- Αποτρέποντας εθνική καταστροφή στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο,<br />- Πολεμώντας μαζί με τους Σέρβους ενάντια στο Γ' Ράιχ και τους συνεργάτες του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο,<br />- Αντιτασσόμενη στους βομβαρδισμούς του NATO στο Βελιγράδι,<br />- Στηρίζοντας τη Σερβία στο ζήτημα του Κοσόβου.<br />«Σε όλες αυτές τις ιστορικές στιγμές, οι δεσμοί αδελφοσύνης και η κοινή πίστη παρέμειναν ακλόνητοι στις σχέσεις Ρώσων και Σέρβων» – καταλήγει το ανακοινωθέν.<br /><br />Διάλογος με τη Μόσχα<br /><br />Το ζήτημα αυτό ο Vucic το συζήτησε στη Μόσχα με τον Πρόεδρο της Ρωσίας,Vladimir Putin τόσο κατ’ ιδίαν όσο και παρουσία επίσημων αντιπροσωπειών.<br />Ανέφερε τη δημιουργία κοινής ομάδας εργασίας: «Σχηματίσαμε εδώ μια ομάδα εργασίας μαζί με τους Ρώσους εταίρους μας για να διαπιστωθούν τα γεγονότα».<br />Ο Vucic σημείωσε ότι δεν μπορεί να ελέγχει όλες τις εξαγωγικές συμφωνίες, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα.<br /><br />Συμβολή στην οικονομία<br /><br />Παράλληλα, υπενθύμισε τη σημασία του αμυντικού τομέα για την οικονομία της Σερβίας.<br />Όπως είπε, στον δημόσιο τομέα απασχολούνται περίπου 23.000 άτομα, ενώ άλλες 25.000 εργάζονται σε ιδιωτικές εταιρείες.<br />«Τα εργοστάσιά μας πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν» επισήμανε ο Vucic.<br /><br />Ουδέτερο το Βελιγράδι<br /><br />Η Σερβία συνεχίζει να τηρεί επίσημη ουδετερότητα στη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.<br />Το Βελιγράδι δεν έχει προσχωρήσει στις αντιρωσικές κυρώσεις, αλλά έχει υποστηρίξει σειρά ψηφισμάτων του ΟΗΕ που καταδικάζουν τις ενέργειες της Μόσχας. Παράλληλα, η χώρα αναπτύσσει τη συνεργασία της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και διατηρεί στρατιωτικές συμβάσεις με δυτικές χώρες.<br />Το καλοκαίρι του 2023, οι Financial Times ανέφεραν ότι μέσω τρίτων χωρών, στην Ουκρανία μπορεί να έφτασαν σερβικά πυρομαχικά αξίας περίπου 800 εκατομμυρίων ευρώ.<br />Τότε ο Vucic παραδέχθηκε ότι αυτό το ποσό θα μπορούσε να αντιστοιχεί στις συνολικές εξαγωγές για δύο ή τρία χρόνια, αλλά τόνισε ότι το Βελιγράδι τηρεί όλους τους νομικούς κανόνες: «Το τι θα κάνουν τελικά με αυτά – είναι δική τους υπόθεση».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Προδοσία ή παρεξήγηση; Μετά το … ρήγμα με Ρωσία η Σερβία διαμηνύει: Καμία εξαγωγή όπλων, αν αυτά πάνε στην Ουκρανία.

Συμφωνήσαμε με τον Putin να δημιουργηθεί μια κοινή ομάδα εργασίας για τη διερεύνηση των πληροφοριών περί αποστολών όπλων στην Ουκρανία είπε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ετοιμάζει νέο πραξικόπημα η Ευρώπη... στην Πολωνία.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/3dbe9f86665015dd50418ae3b2a717c8_XL.jpg" width="692" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τρέμει η ελίτ έναν ακόμη «σεισμό» 1/6 μετά από Πορτογαλία, Ρουμανία</span></h3><div>Η δεύτερη ψηφοφορία για την προεδρία έχει γίνει ένα δημοψήφισμα για τον ρόλο της Πολωνίας στην Ευρώπη, τα δικαιώματα των γυναικών και την υποστήριξη προς την γειτονική Ουκρανία<br /><br />Η διχόνοια είναι βαθιά στη Βαρσοβία.<br />Όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και σε οικογένειες που είναι διαιρεμένες για το ποιον να ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές αυτής της εβδομάδας.<br />Ποιος θα επικρατήσει την Κυριακή 1 Ιουνίου 2025 θα βοηθήσει να καθοριστεί η πορεία της Πολωνίας, σε μια ψηφοφορία που έχει τεράστιες επιπτώσεις για μια ήπειρο όπου οι ανατρεπτικές πολιτικές δυνάμεις ενισχύθηκαν με την επιστροφή του Donald Trump.<br />Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η επιλογή της κυβέρνησης για πρόεδρο, ο Δήμαρχος Βαρσοβίας Rafal Trzaskowski, βρίσκεται σχεδόν ισόπαλος με τον Karol Nawrocki, ο οποίος υποστηρίζεται από το κόμμα της αντιπολίτευσης «Νόμος και Δικαιοσύνη», το οποίο πέρασε οκτώ χρόνια στην εξουσία συγκρούοντας με τους ευρωπαίους συμμάχους της Πολωνίας.<br />Η διαφορά στον πρώτο γύρο της 18ης Μαΐου ήταν πιο μικρή από ό,τι αναμενόταν, με τον Trzaskowski να είναι μόνο οριακά επικεφαλής.<br /><img height="369" src="https://www.bankingnews.gr/image/GsLzIiKWIAAYdi6.jpg" width="640" /><br />Τι κρίνουν οι εκλογές<br /><br />Η εκλογή θα κρίνει εάν μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες της ΕΕ, με τις μεγαλύτερες δαπάνες μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ για άμυνα σε σχέση με το μέγεθός της, μπορεί να παραμείνει αξιόπιστος εταίρος, καθώς οι δασμοί του Trump και η πολιτική ασφάλειας πιέζουν την Ευρώπη.<br />Ο Πρωθυπουργός Donald Tusk χρειάζεται έναν σύμμαχο ως αρχηγό κράτους για να περάσει τη νομοθεσία που υποσχέθηκε όταν ανέβηκε στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2023, μετά από την αντίδραση κατά του «Νόμου και Δικαιοσύνης».<br />Ωστόσο, η ψηφοφορία έχει μετατραπεί και σε δημοψήφισμα για το μέλλον της Πολωνίας, περιλαμβανομένων του ρόλου της στην Ευρώπη, των δικαιωμάτων των γυναικών, της εθνικής ταυτότητας και της υποστήριξης στην γειτονική Ουκρανία.<br />«Έχουμε σίγουρα δύο διαφορετικές αντιλήψεις για το μέλλον της Πολωνίας», δήλωσε η Agnieszka Kasinska-Metryka, καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Jan Kochanowski του Kielce.<br />«Αυτές οι εκλογές είναι μια απόφαση της κοινωνίας για το είδος της χώρας στην οποία θέλουν να ζήσουν».<br />Η ήττα του Trzaskowski θα θέσει σε κίνδυνο τις προσπάθειες επιστροφής της Πολωνίας στην κύρια ροή της ΕΕ και θα επιτρέψει την απελευθέρωση περισσότερων χρηματοδοτήσεων από τις Βρυξέλλες.<br />Μπορεί επίσης να αποκαλύψει περαιτέρω ρωγμές στην κυβερνητική συμμαχία του Tusk, με το «Νόμος και Δικαιοσύνη» να θέλει να επιστρέψει στην εξουσία στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2027.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/2_783.JPG" /><br />Χάνει δυναμική ο Tusk<br /><br />Αν και ο Tusk εξακολουθεί να θεωρείται ήρωας στο εξωτερικό για το ότι πολέμησε τον λαϊκισμό και κέρδισε, η δημοτικότητά του μειώνεται λόγω της απογοήτευσης από την ικανότητά του να παραδώσει τα υποσχεθέντα.<br />Σύμφωνα με μια έρευνα της CBOS τον Απρίλιο, το 50% των Πολωνών βλέπουν αρνητικά τη κυβερνητική συμμαχία του Tusk και μόνο το 37% τη βλέπουν θετικά.<br />Η άνοδος της υποστήριξης προς τους υποψηφίους της δεξιάς έχει ανεβάσει το στοίχημα για αυτό το Σαββατοκύριακο.<br />Η ψήφος υπέρ του Nawrocki θεωρείται κλειδί για να μπει φρένο στη διαδικασία ολοκλήρωσης με τους ευρωπαίους συμμάχους.<br />Κατά την επίσκεψή της στην Πολωνία αυτή την εβδομάδα, η Υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Kristi Noem προέτρεψε τους Πολωνούς να ψηφίσουν υπέρ του Nawrocki για να διασφαλίσουν ότι η Πολωνία θα απολαύσει στενές σχέσεις με τον Trump.<br />Ωστόσο, η Πολωνία έχει μερικά ζηλευτά δεδομένα. Η οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί πάνω από 3% φέτος και του χρόνου.<br />Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν κατά κεφαλήν, προσαρμοσμένο για αγοραστική δύναμη, αναμένεται να ξεπεράσει εκείνο της Ιαπωνίας φέτος.<br />Οι μισθοί κατά μέσο όρο διπλασιάστηκαν την τελευταία δεκαετία, ενώ ο βασικός πληθωρισμός είναι ο χαμηλότερος από το 2020.<br /><br />Ο ρόλος της Ευρώπης<br /><br />Αλλά τροφοδοτούμενη από αντίθετες μηχανές μέσων ενημέρωσης, η χώρα των 37 εκατομμυρίων κατοίκων γίνεται ολοένα και πιο διχασμένη.<br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία αρχικά ενέπνευσε τους Πολωνούς να υποστηρίξουν τους πρόσφυγες και τις προσπάθειες να απωθήσουν τη Ρωσία.<br />Αυτό, όμως, είναι επίσης ένα διχαστικό ζήτημα που βρίσκεται σε πρωταγωνιστικό ρόλο στις προεδρικές εκλογές.<br />Για το ένα στρατόπεδο, η αλλαγή δεν μπορεί να έρθει γρήγορα αρκετά και ο Tusk δυσκολεύεται να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του για ζητήματα όπως η χαλάρωση των νόμων για την άμβλωση ή η απορύθμιση της οικονομίας.<br />Για άλλους, η αλλαγή έρχεται πολύ γρήγορα σε μια χώρα όπου ο συντηρητικός καθολικισμός είναι βαθιά ριζωμένος.<br />«Η ταχύτητα της αλλαγής είναι πρόβλημα, γιατί είναι πρωτοφανής», δήλωσε ο Alexander Kwasniewski, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Πολωνίας από το 1995 έως το 2005 όταν η χώρα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ και αργότερα στην ΕΕ, στο γραφείο του στη Βαρσοβία.<br />Στα ζητήματα της μετανάστευσης, της κλιματικής αλλαγής, των θεμάτων LGBTQ+, της Ουκρανίας, οι αντίπαλοι κερδίζουν έδαφος, είπε.<br />«Άνθρωποι σαν τον Trump, που χρησιμοποιούν πολύ απλά επιχειρήματα, είτε αληθή είτε όχι, είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί».<br />Ο Trzaskowski και ο Nawrocki εκπροσωπούν τις διαφορετικές απόψεις για την Πολωνία.<br />Ο πολύγλωσσος γιος ενός διακεκριμένου μουσικού της τζαζ, ο 53χρονος δήμαρχος υπήρξε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το κόμμα του Tusk, την Πολιτική Πλατφόρμα των Πολιτών.<br />Είναι γνωστός για την υποστήριξή του στα δικαιώματα των LGBTQ+ και θέλει να καταργήσει τον νόμο περί άμβλωσης της Πολωνίας, έναν από τους αυστηρότερους στην Ευρώπη.<br />Ο Nawrocki, 42 ετών, μπήκε στον αγώνα χωρίς πολιτική εμπειρία, καταγγέλλοντας τη μετανάστευση και κατηγορώντας τον Tusk ότι κάνει το θέλημα της ΕΕ στο κλιματικό της πρόγραμμα.<br />Τις τελευταίες εβδομάδες, τον κατηγόρησαν ότι εκμεταλλεύτηκε έναν ηλικιωμένο από τον οποίο αγόρασε ένα μικρό διαμέρισμα και παραδέχτηκε ότι είχε συμμετάσχει σε διοργανωμένους αγώνες μεταξύ χούλιγκανς ποδοσφαίρου.<br /><br />Οι λαοί γυρίζουν την πλάτη στο σύστημα<br /><br />Η σκληρή δεξιά είναι πιο ισχυρή από ποτέ, σημειώνει σε άρθρο παρέμβασή του το Politico…<br />Όπως σημειώνεται, οι κεντρώοι πολιτικοί ανέπνευσαν με ανακούφιση την Κυριακή 18/5, καθώς οι υποψήφιοί τους νίκησαν ακροδεξιούς αντιπάλους σε τρεις παράλληλες εκλογικές-εικονικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη.<br />Στη Ρουμανία, ο κεντρώος Nikusor Dan ξεπέρασε τις προσδοκίες, κερδίζοντας τον ακροδεξιό λαϊκιστή Gheorghe Simion στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.<br />Στην Πολωνία, ο φιλελεύθερος Rafal Czaskowski πέρασε οριακά μπροστά από τον υποψήφιο του κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη, Karol Navrotsky, στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.<br />Και στην Πορτογαλία, το ακροδεξιό κόμμα Chega σημείωσε άνοδο εις βάρος των κεντρώων κομμάτων, αν και κανένα δεν εξασφάλισε πλειοψηφία.<br />Οι παρατηρητές στις Βρυξέλλες ανακουφίστηκαν, φοβούμενοι ότι η άνοδος ακροδεξιών και ευρωσκεπτικιστικών υποψηφίων θα μπορούσε να αποκτήσει έδαφος σε βασικά κράτη-μέλη της ΕΕ και συμμάχους του ΝΑΤΟ.<br />Ωστόσο, παρά τις νίκες των κεντρώων, οι εκλογές της Κυριακής δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν ήττα για τη δεξιά.<br /><br />Ρουμανία<br /><br />Η υποστήριξη προς τους υπερεθνικιστές πολιτικούς αυξάνεται ραγδαία στη Ρουμανία.<br />Η υψηλή συμμετοχή των ψηφοφόρων συνέβαλε στη νίκη του μετριοπαθούς Nikusor Dan, τον οποίο η πλειοψηφία των Ρουμάνων εξέλεξε πρόεδρο της χώρας το βράδυ της Κυριακής.<br />Ο ανεξάρτητος δήμαρχος του Βουκουρεστίου, φιλοευρωπαϊκός υποψήφιος με μεταρρυθμιστικό λόγο, επικράτησε στον δεύτερο γύρο επί του Gheorghe Simion, επικεφαλής της ακροδεξιάς Εθνικιστικής Συμμαχίας για την Ένωση των Ρουμάνων.<br />Η Ρουμανία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ΕΕ και της αμυντικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ.<br />Ωστόσο, η άνοδος του Simion, που δηλώνει ανοιχτά υποστηρικτής του Trump και τάσσεται υπέρ της μείωσης της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, προκάλεσε φόβους για αποσταθεροποίηση της χώρας των 19 εκατομμυρίων, αν εκλεγόταν πρόεδρος, παρά τις προσπάθειες του να κατευνάσει αυτές τις ανησυχίες.<br />Ο Dan είχε μειονέκτημα μετά τον πρώτο γύρο, όπου ο Simion είχε κερδίσει με άνεση.<br />Ο Simion παρουσίασε τον εαυτό του ως διάδοχο του υπερεθνικιστή Calin Georgescu, του οποίου η αιφνιδιαστική νίκη τον Νοέμβριο οδήγησε στην ακύρωση των εκλογών λόγω καταγγελιών για ρωσική παρέμβαση.<br />Την Κυριακή, ο Dan νίκησε τον Simion με διαφορά 7 μονάδων.<br />Ο Dan επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ότι η Ρουμανία θα συνεχίσει να είναι «σταθερός σύμμαχος του ΝΑΤΟ» και θα «επικεντρωθεί στις επενδύσεις στην άμυνα για την ενίσχυση του διατλαντικού δεσμού».<br />Ωστόσο, σε αυτή την αμφίρροπη αναμέτρηση, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αυξημένη συμμετοχή στον δεύτερο γύρο.<br />Ενώ στον πρώτο γύρο η συμμετοχή ήταν στο 53%, στον δεύτερο άγγιξε σχεδόν το 65% — το υψηλότερο ποσοστό από το 1996.<br />Η ίδια τάση φάνηκε και στις ψήφους εκτός Ρουμανίας: ο Simion είχε κερδίσει 61% στον πρώτο γύρο.<br />Αλλά καθώς οι ψήφοι της διασποράς αυξήθηκαν από λιγότερο από 1 εκατομμύριο σε 1,6 εκατομμύρια στον δεύτερο γύρο, η στήριξή του περιορίστηκε στο 56%.<br />Στη Μολδαβία, όπου η πλειοψηφία στήριξε τον Dan, οι ψήφοι αυξήθηκαν από 90.500 σε πάνω από 157.000.<br />Σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, το ποσοστό του Simion υπέστη πλήγμα — αν και παρέμεινε πρώτος.<br />Ο ίδιος ο Dan απέδωσε τη νίκη του στην «άνευ προηγουμένου κινητοποίηση», ευχαριστώντας σε βίντεο μήνυμά του το βράδυ της Κυριακής «κάθε Ρουμάνο που πήγε να ψηφίσει, έκανε τη φωνή του να ακουστεί και αγωνίστηκε για όσα πιστεύει».<br />Στο εσωτερικό της χώρας, ο Dan ενίσχυσε το προβάδισμά του χάρη στη στήριξη της ουγγρικής μειονότητας, η οποία στον πρώτο γύρο είχε στηρίξει τον υποψήφιο του κατεστημένου Krin Antonescu, αλλά στον δεύτερο γύρο στράφηκε προς τον Νταν.<br />Παρά τη νίκη του Dan, η ταχεία αύξηση της υποστήριξης προς τους Simion και Georgescu είναι αξιοσημείωτη.<br />Στον ακυρωθέντα πρώτο γύρο, η νίκη του Georgescu εξέπληξε τους πάντες.<br />Στον πρώτο γύρο της επαναληπτικής διαδικασίας νωρίτερα τον Μάιο, ο Simion είχε καλύτερη επίδοση από ό,τι ο ίδιος και ο Georgescu μαζί τον Νοέμβριο.<br />Ο εκλογικός χάρτης του δεύτερου γύρου δείχνει πόσο στενή ήταν η αναμέτρηση σε μεγάλα τμήματα της χώρας.<br /><br />Πορτογαλία<br /><br />Στην Πορτογαλία, η κεντροδεξιά Δημοκρατική Συμμαχία έλαβε τις περισσότερες ψήφους στις έκτακτες εκλογές της Κυριακής.<br />Ωστόσο, ο μεγάλος νικητής της βραδιάς ήταν το ακροδεξιό κόμμα Chega, που αναδείχθηκε ισόπαλο με το Σοσιαλιστικό Κόμμα ως η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στο κοινοβούλιο.<br />Το Chega επωφελήθηκε από τη λαϊκή οργή κατά των παραδοσιακών κομμάτων.<br />Η επίδοσή του την Κυριακή επιβεβαίωσε την αδιάκοπη άνοδό του στην Πορτογαλία, όπου από έναν μόνο βουλευτή το 2019, έγινε το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στις περσινές εκλογές — και πλέον ελέγχει το ένα τέταρτο των εδρών του κοινοβουλίου.<br />Διαθέτει 58 έδρες, αλλά ενδέχεται να αυξήσει τη δύναμή του μόλις ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των ψήφων του εξωτερικού.<br />Η τεράστια νίκη του στον νότο της Πορτογαλίας — μια αγροτική περιοχή που παραδοσιακά στήριζε το Κομμουνιστικό Κόμμα μετά την Επανάσταση των Γαρυφάλλων — έχει προκαλέσει ανησυχία ενόψει των δημοτικών εκλογών του φθινοπώρου.<br />Το Chega αναμένεται να κερδίσει δήμους σε καίριες πόλεις της χώρας, εδραιώνοντας περαιτέρω την παρουσία της ακροδεξιάς στην Πορτογαλία.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ετοιμάζει νέο πραξικόπημα η Ευρώπη... στην Πολωνία.

Τρέμει η ελίτ έναν ακόμη «σεισμό» 1/6 μετά από Πορτογαλία, Ρουμανία Η δεύτερη ψηφοφορία για την προεδρία έχει γίνει ένα δημοψήφισμα για τον ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τρομερό αδιέξοδο για ΗΠΑ. Αφήνοντας την Ουκρανία χάνουν, εάν πλήξουν τη Ρωσία με κυρώσεις συγκρούονται με Ινδία και Κίνα.

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/252b6b5284017ec78b9713d1263d1970_XL.jpg" width="693" /><br /><br /><div>Ο Trump έχει δίκιο, όταν λέει πως ο προκάτοχος του Joe Biden φέρει μεγάλη ευθύνη για την αποτυχία του να αποτρέψει τον πόλεμο εξαρχής αλλά στις ΗΠΑ θα χρεώσουν την ήττα στην Ουκρανία στον νυν πρόεδρο<br /><br />Εάν η κυβέρνηση Trump εγκαταλείψει τον διαμεσολαβητικό της ρόλο στο ουκρανικό ζήτημα, η κατάσταση είναι πολύ πιθανό να επιδεινωθεί για όλα τα μέρη της σύγκρουσης, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των ΗΠΑ.<br />Για την Ουκρανία η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη, εάν η διπλωματική αποδέσμευση του προέδρου των ΗΠΑ συνδυαστεί και με τη διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας.<br />Η Ουκρανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα αμερικανικά δεδομένα πληροφοριών και από το δορυφορικό δίκτυο Starlink που παρέχεται από τις ΗΠΑ για τη στόχευση και τον συντονισμό επιθέσεων κατά των ρωσικών δυνάμεων.<br />Χωρίς αυτήν την υποστήριξη, λίγα από τα όπλα ακριβείας της Ουκρανίας θα λειτουργήσουν αποτελεσματικά και οι ουκρανικές επικοινωνίες θα ήταν πολύ πιο ευάλωτες σε ρωσικές παρεμβολές, διαταραχές και αναχαιτίσεις.<br />Το Κίεβο θα μπορούσε ακόμα να επιλέξει να συνεχίσει να πολεμά υπό τόσο δύσκολες συνθήκες, αλλά η μοίρα του στο πεδίο της μάχης είναι ζοφερή, εκτιμά σε άρθρο του στο Responsible Statecraft ο αναλυτής της CIA, George Beebe.<br />Σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες προκλήσεις σε ανθρώπινο δυναμικό της Ουκρανίας και με τον μειούμενο αριθμό αμερικανικών συστημάτων αεράμυνας Patriot για την προστασία από της μεγάλης κλίμακας ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις, το πλήγμα στο ηθικό των Ουκρανών μπορεί να αποδειχθεί αποφασιστικό.<br /><br />Τρομερό αδιέξοδο για ΗΠΑ – Οι κυρώσεις στη Ρωσία θα τις φέρουν σε σύγκρουση με Ινδία, Κίνα, Τουρκία<br /><br />Πάντως ο Trump έχει δίκιο, όταν λέει πως ο προκάτοχος του Joe Biden φέρει μεγάλη ευθύνη για την αποτυχία του να αποτρέψει τον πόλεμο εξαρχής αλλά στις ΗΠΑ θα χρεώσουν την ήττα στην Ουκρανία στον νυν πρόεδρο.<br />Στην πραγματικότητα, ελλείψει μιας συμβιβαστικής διευθέτησης του πολέμου, ο Trump δεν έχει σαφή τρόπο να αποφύγει αυτή την ευθύνη, δικαιολογημένη ή όχι.<br />Μέτρα, όπως η αυστηροποίηση των κυρώσεων δεν πρόκειται να αναγκάσουν το Κρεμλίνο να συνθηκολογήσει στις αμερικανικές απαιτήσεις για άνευ όρων κατάπαυση του πυρός, αλλά είναι πολύ πιθανόν να διαταράξει τις αμερικανικές σχέσεις με την Ινδία, την Τουρκία και άλλους, ενώ παράλληλα θα αναιρέσει την πρόσφατη, με κόπο κερδισμένη πρόοδο στις εμπορικές διαπραγματεύσεις του Trump με την Κίνα.<br />Η επιλογή να διατηρηθούν ή ακόμα και να αυξηθούν τα τρέχοντα επίπεδα στρατιωτικής και μυστικής βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία θα καθυστερούσε την ήττα, αλλά δεν θα την απέτρεπε.<br /><br />Η Ρωσία κερδίζει τον πόλεμο φθοράς με αποφασιστικό τρόπο<br /><br />Πολλοί επισημαίνουν τον αργό ρυθμό της προέλασης της Ρωσίας κατά μήκος της πρώτης γραμμής ως ένδειξη ότι η Ουκρανία μπορεί να αντέξει ένα αδιέξοδο με επαρκή δυτική πολιτική βούληση.<br />Αλλά η εκτίμηση της τύχης της Ουκρανίας παρακολουθώντας την πρόοδο της Ρωσίας στον χάρτη είναι παραπλανητική επισημαίνει ο Beebe.<br />Σε έναν πόλεμο φθοράς, η πρόοδος δεν μετριέται από τις προελάσεις στο πεδίο της μάχης, αλλά από το πόσα καλά εκπαιδευμένα και άρτια εξοπλισμένα στρατεύματα μπορεί να στείλει κάθε πλευρά στο πεδίο της μάχης.<br />Με βάση αυτό το μέτρο, η Ουκρανία αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα.<br />Η αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας ξεπερνά κατά πολύ τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά στρατιωτικά εργοστάσια σε κρίσιμα πυρομαχικά όπως τα βλήματα πυροβολικού, και συναρμολογεί πυραύλους με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι η Δύση μπορεί.<br />Τουλάχιστον 1.000. 000 Ουκρανοί έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί στο πεδίο της μάχης.<br />Πολλά εκατομμύρια άλλοι έχουν εγκαταλείψει τις μάχες για την Ευρώπη και τη Ρωσία.<br />Παρόλο που η Ρωσία έχει επίσης υποστεί μεγάλες απώλειες, έχει πέντε φορές τον τρέχοντα πληθυσμό της Ουκρανίας και έχει εφαρμόσει ορθές προσεγγίσεις στην εκπαίδευση και την αναπλήρωση των δυνάμεών της.<br />Αυτές οι τάσεις δεν δείχνουν ένα μακροπρόθεσμο αδιέξοδο, αλλά μια ουκρανική κατάρρευση τύπου Α' Παγκοσμίου Πολέμου αργά ή γρήγορα, πιθανώς κατά τη διάρκεια της θητείας του Trump.<br /><br /></div><div>Μία διαλυμένη Ουκρανία<br /><br />Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο το πολιτικό τέλος του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky θεωρείται δεδομένο και θα ανοίξει ο δρόμος για την αλλαγή καθεστώτος που η Ρωσία επιθυμεί.<br />Μια φυσικά και στρατιωτικά διαλυμένη Ουκρανία θα μπορούσε κάλλιστα να διαλυθεί και πολιτικά, αφήνοντας όμως στη Ρωσία έναν προβληματικό γείτονα του οποίου η δυσλειτουργία θα εξέπεμπε με τη σειρά της προβλήματα - όπως το έγκλημα, η τρομοκρατία, οι εθνοτικές αναταραχές και ο πολιτικός εξτρεμισμός.<br />Είναι προβλήματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για την ίδια τη Ρωσία.<br />Ωστόσο για τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ήταν προτιμότερο από μια Ουκρανία που είναι στρατιωτικός σύμμαχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο πυρηνικός εφιάλτης στην Ευρώπη<br /><br />Την ίδια στιγμή ο Trump έχει θέσει ανοιχτά το θέμα απόσυρσης των χερσαίων δυνάμεων των ΗΠΑ από την Ευρώπη, αλλά κανείς δεν έχει προτείνει την απομάκρυνση της πυρηνικής ομπρέλας της Αμερικής, επειδή κάτι τέτοιο θα ωθούσε τη Γερμανία και άλλα ευρωπαϊκά κράτη να αναπτύξουν τα δικά τους ατομικά όπλα, κάτι που με τη σειρά του θα τροφοδοτούσε τον πολλαπλασιασμό τους σε άλλες περιοχές και θα αύξανε τις πιθανότητες να χρησιμοποιηθούν κάποια μέρα.<br />Επιπλέον, αυτή η πιο ασταθής εκδοχή του Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη θα εμβάθυνε την εξάρτηση της Ρωσίας από την Κίνα, θα ενθάρρυνε τη ρωσική αναστάτωση στη Μέση Ανατολή και θα καθιστούσε το όραμα του Trump για σταθεροποίηση και αντιστάθμιση των σχέσεων μεταξύ μεγάλων και αναδυόμενων δυνάμεων σε έναν ολοένα και πιο πολυπολικό κόσμο σημαντικά λιγότερο εφικτό, επισημαίνει το Responsible Statecraft.<br />Μεγάλο μέρος της Ουάσιγκτον είναι ήδη αντίθετο στις ευρύτερες προσπάθειες του Trump να επιδιώξει ύφεση με τη Ρωσία.<br />Η βελτίωση των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας θα είναι σχεδόν πολιτικά αδύνατη ελλείψει μιας συμβιβαστικής λύσης στην Ουκρανία.<br />Για προφανείς λόγους, ο Trump δεν το θέλει αυτό.<br />Για λιγότερο προφανείς λόγους, ούτε ο Putin.<br /><br />Η Ρωσία έχει κάθε λόγο να είναι δύσπιστη με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ<br /><br />Και κανένας από τους δύο δεν έχει έναν καλό τρόπο να αποφύγει αυτό το αμοιβαία ανησυχητικό μέλλον χωρίς ένα τέλος του πολέμου μέσω διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, η πορεία προς αυτόν τον συμβιβασμό δεν θα ξεκινήσει με μια άνευ όρων εκεχειρία.<br />Έχοντας πληγεί στο παρελθόν από την αμερικανική εξαπάτηση σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ και την ευρωπαϊκή διπλή συμφωνία του Minsk στην Ουκρανία, ο Putin δεν θα συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός (η οποία θα μείωνε τη στρατιωτική πίεση στην Ουκρανία και θα υπονόμευε τη ρωσική διαπραγματευτική μόχλευση) μέχρι να λάβει ισχυρές διαβεβαιώσεις ότι οι HΠΑ αντιμετωπίζουν τις βασικές ανησυχίες ασφαλείας του.<br />Η Ουκρανία και η Ευρώπη δεν έχουν ούτε την επιθυμία ούτε την ικανότητα να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία για αυτά τα ζητήματα.<br />Μόνο ο Trump μπορεί να επιτύχει το είδος της συμφωνίας που θα διασφαλίσει την Ουκρανία, θα σταθεροποιήσει την Ευρώπη και θα αντιμετωπίσει τις βασικές ανησυχίες της Ρωσίας.<br />Ο χρόνος θα δείξει εάν ο Αμερικανός πρόεδρος μπορεί να σηκώσει το βάρος της ευθύνης να συγκρουστεί μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ με το Κόμμα του Πολέμου και να προχωρήσει σε μία ιστορικών διαστάσεων διευθέτηση που θα κάνει τον κόσμο ασφαλέστερο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τρομερό αδιέξοδο για ΗΠΑ. Αφήνοντας την Ουκρανία χάνουν, εάν πλήξουν τη Ρωσία με κυρώσεις συγκρούονται με Ινδία και Κίνα.

Ο Trump έχει δίκιο, όταν λέει πως ο προκάτοχος του Joe Biden φέρει μεγάλη ευθύνη για την αποτυχία του να αποτρέψει τον πόλεμο εξαρχής αλλά σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συσχετίζοντας την ΙΜ Αγίας Αικατερίνης στο Σινά με τις πάγιες τρωτότητες μας.

<img height="327" src="https://geopolitico.gr/wp-content/uploads/2025/05/1748521214456_monastiriaki-tou-sina-118-.jpg.webp" width="697" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Για να πιεστεί όμως το πολιτικό σύστημα να δράσει για την Πατρίδα κι όχι για την πάρτη του, θα πρέπει να έχει απέναντι του μια ελληνική κοινωνία πολύ διαφορετική από αυτή που έχει διαμορφωθεί, ειδικά κατά την μεταπολίτευση.</span></h3>Η γνωστοποίηση ότι το αιγυπτιακό κράτος πρόκειται να προβεί στη μεταβολή του καθεστώτος λειτουργίας της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης επί του Θεοβάδιστου Όρους Σινά, δημιούργησε αλγεινή εντύπωση και παρήγαγε άμεσα σημαντικό προβληματισμό. Έγινε δε γνωστή σε μια ημέρα υψηλού συμβολισμού καθώς συνέπεσε με την 572η επέτειο της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως από τους Οθωμανούς, αλλά και με το άνοιγμα μιας άλλης κερκόπορτας που αφορά στη συμμετοχή τους ως Τούρκων πλέον στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας. Η αιγυπτιακή πρόθεση λοιπόν, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά ραγδαίων εξελίξεων στο διεθνές στερέωμα, οι οποίες κατά το πλείστον λαμβάνουν χώρα στη ευρύτερη περιοχή μας. Εάν για μια φορά ακόμα το αντιμετωπίσουμε ως μεμονωμένο περιστατικό και δεν το προσεγγίσουμε κατά το «σχετίζεσθαι» της χώρας μας προς τους άλλους, τότε πολύ απλά πρέπει να ετοιμαζόμαστε για το επόμενο δυσμενές γεγονός. Άρα θα πρέπει να δούμε σε όρους ιστορικού βάθους και πολιτικών πεπραγμένων, πρακτική που όμως συστηματικά αποφεύγει το ρηχό πολιτικό μας σύστημα και που η περί άλλων τυρβάζουσα κοινωνία μας δεν έχει τη διάθεση να ασχοληθεί.<br /><br />Οι σχέσεις μας με την Αίγυπτο διατρέχουν τη ροή του ιστορικού χρόνου και σαφώς υπήρξαν σε συντριπτικό ποσοστό στενές. Είναι οφθαλμοφανές ότι η Αίγυπτος έδρασε ύπουλα καθόσον το θέμα τέθηκε και στην πρόσφατη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Αιγύπτιο πρόεδρο. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια τέτοια συμπεριφορά. Στη δεκαετία του 50 ο Νάσερ προέβη στην έξωση χιλιάδων ομογενών μας (Αιγυπτιώτες) και στην υφαρπαγή των περιουσιών τους. Με την Αίγυπτο έχουμε οριοθετήσει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα στο ήμισυ της περιοχής που πρέπει να οριοθετηθεί και με γενναία ποσοτική παραχώρηση από πλευράς μας. <div><br /></div><div>Κατά την αστόχως αποκαλούμενη Αραβική άνοιξη οπότε κι η Αίγυπτος διέτρεξε σοβαρό κίνδυνο ισλαμιστικοποίησης, η χώρα μας από την πρώτη στιγμή υποστήριξε τον νυν πρόεδρο Αλ Σίσι (αν και πραξικοπηματίας) στο δύσκολο εγχείρημα του. Αν και αντίπαλος των Αδελφών Μουσουλμάνων, η διαφαινόμενη μεταβολή του καθεστώτος λειτουργίας της ΙΜ Αγίας Αικατερίνης δυστυχώς ταυτίζεται με την άποψη τους περί μιας Μέσης Ανατολής χωρίς Χριστιανούς όπως το έθεσαν σε λόγια και ιδίως πράξεις κατά την εξέλιξη του εμφυλίου στη Συρία αλλά και τη νέα πραγματικότητα της χώρας αυτής. Η Αίγυπτος αυτοπροβάλλεται ως ανεκτική και ήπια μουσουλμανική χώρα καθόσον διατείνεται πως σέβεται τη θρησκευτική ελευθερία, λόγω της ύπαρξης των Κοπτών που αποτελούν σημαντική ποσόστωση της κοινωνίας της. Καταλήγουμε λοιπόν να πούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά όπου η Αίγυπτος προβαίνει σε ετεροβαρή μετάφραση των διακρατικών μας σχέσεων, που σαφέστατα και δεν πρέπει να διαρραγούν αλλά να εξισορροπηθούν.<br /><br />Την εξισορρόπηση θα πρέπει να την κάνει το πολιτικό σύστημα κι εδώ αρχίζουν τα πολύ δύσκολα για τον Ελληνισμό. Ποιο πολιτικό σύστημα και με ποια γνώση κι εφαρμογή της πολιτικής. Διότι πρόκειται για ένα απολίθωμα που αδυνατεί να δράσει διεξοδικά και με όραμα. Αντιθέτως παραμένει σταθερά προσηλωμένο στις άθλιες ιδρυτικές του αρχές όπως αυτές τέθηκαν την επαύριο της (εν πολλοίς ανεξιχνίαστης ως προς τις διαστάσεις) δολοφονίας Καποδίστρια, για τη δική του διαιώνιση. </div><div><br /></div><div>Υπάρχει εχέφρων άνθρωπος με στοιχειώδη ιστορική γνώση για να αποδώσει το ελάχιστο θετικό σε ότι αφορά τα «επιτεύγματα» της μεταπολιτεύσεως; </div><div><br /></div><div>Μπορεί να βρει κανείς πολλά εθνικά επιτεύγματα σε αυτή την 50χρονη ιστορική διαδρομή; </div><div><br /></div><div>Ή μήπως θα δει υποχωρητικότητα κι αποστροφή προς τα εθνικά δίκαια; Πόση επένδυση έχει υπάρξει στην προνομιακή σχέση του Ελληνισμού με την Ορθοδοξία; Πόσο έχει αντιληφθεί το υπερόπλο της Ορθοδοξίας; Πόση «αγωνιώδη» επένδυση έχει καταβάλει για να προωθήσει την αθεΐα κατά τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα; Υπάρχει κάποια σοβαρή στήριξη προς το πιεζόμενο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως; Πως έχει πράξει στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των Ελληνορθόδοξων αραβόφωνων πληθυσμών της Συρίας; Υπήρξε άραγε ποτέ, διότι σήμερα δεν γίνεται καθόσον διατρέχουμε την αύρα της Διακήρυξης των Αθηνών (sic). Ποια υπήρξε η προσέγγιση του στο σοβαρό ζήτημα της εκχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας, όπου σε ειρηνική περίοδο συντελέστηκε πολιτισμική άλωση; Πόση πλύση εγκεφάλου επιχειρεί εφαρμόζοντας τη διεθνιστική αντίληψη και την υιοθέτηση της ηθικά ανυπόστατης woke ατζέντας; Διαπιστώνουμε για μια ακόμη φορά έστω και μέσα από μικρές περιγραφές κι ανάλογα ερωτήματα ότι το μεταπολιτευτικό (ειδικά αυτό) πολιτικό σύστημα επάξια καταλαμβάνει τη χείριστη ποιοτικά θέση σε ότι αφορά τα εθνικά μας δίκαια/συμφέροντα.<br /><br />Για να πιεστεί όμως το πολιτικό σύστημα να δράσει για την Πατρίδα κι όχι για την πάρτη του, θα πρέπει να έχει απέναντι του μια ελληνική κοινωνία πολύ διαφορετική από αυτή που έχει διαμορφωθεί, ειδικά κατά την μεταπολίτευση. Μπορεί η ελληνική κοινωνία να μεταλλάξει το dna της όπως το απόδωσε ο εθνικός μας ποιητής Δ. Σολωμός ως ευκολόπιστη και προδομένη; Κόπτεται άραγε ο νεοέλληνας για τα εθνικά δίκαια ή έχει κατρακυλήσει πολιτικά και πνευματικά στη διεθνιστική ουτοπία; Διότι με διαφορά ολίγων ημερών η λαϊκή συμμετοχή είτε σε εκδηλώσεις μνήμης της ποντιακής γενοκτονίας είτε όποιας διαμαρτυρίας κατά της απόφασης της Αιγύπτου είναι μηδαμινή, ενώ όταν πρόκειται για τα δίκαια των Παλαιστινίων η συμμετοχή είναι κατά πολύ μεγαλύτερη. </div><div><br /></div><div>Κι επειδή η ελληνική κοινωνία πολύ εύκολα ρέπει στη διόγκωση κατά βάση ανύπαρκτων θεμάτων, η στήλη διασαφηνίζει πως δεν αντίκειται στην υποστήριξη ενός δοκιμαζόμενου λαού αλλά ψέγει την ετεροβαρή αντίληψη και συμπεριφορά. Ποιές εθνικές και θρησκευτικές προτεραιότητες και όρια έχει θέσει; Πόσο έχει ταυτιστεί με το δικαιωματισμό κάθε παράνομα διαμένοντος ατόμου εντός επικράτειας; Τι πραγματικά θέλει να πράξει απέναντι σε θέματα που ξεπερνούν την ατομική καθημερινότητα; Πως χαρακτηρίζει η πλειοψηφία εκείνους που διαπνέονται από πατριωτική και θρησκευτική συνείδηση; Δυστυχώς μια κοινωνία αλλοτριωμένη και αυτοπαγιδευμένη στα διεθνιστικά της συμπλέγματα, δεν μπορεί καμία πίεση να ασκήσει στο σαθρό πολιτικό σύστημα που θα συνεχίσει να την εκμεταλλεύεται λόγω της αδράνειας της.<br /><br />Συνοψίζοντας την ανωτέρω προσέγγιση αβίαστα εξάγεται το συμπέρασμα πως ότι συντελείται για το καθεστώς λειτουργίας της ΙΜ Αγίας Αικατερίνης στο Σινά δεν αποτελεί ένα τυχαίο κι ατυχές γεγονός, έχει κι ανάλογο προηγούμενο που έχει περάσει στα ψιλά. Εκτός ότι αποτελεί φασίζουσα ενέργεια ολοκληρωτικής αντίληψης, επιχειρεί να πλήξει μια συνεχή και συνεπή ιστορική συνέχεια 15 αιώνων που άντεξε τη φθοροποιό δράση αμέτρητων κατακτητών. </div><div><br /></div><div>Με την ενέργεια αυτή η Αίγυπτος αμαυρώνει την εικόνα της και δείχνει να μην σέβεται την ιστορία. Διότι κι άλλοτε από θέση ισχύος (στην Παλαιά Διαθήκη) αθέτησε σημαντικές υποχρεώσεις κι εισέπραξε ανάλογα δεινά. </div><div><br /></div><div>Όμως το μεγάλο θέμα που προκύπτει είναι το πως για μια ακόμη φορά αντιμετωπίζουμε ένα σοβαρό θέμα. Εάν είναι ξαφνικό, τότε είμαστε σε κάποιο σύννεφο κι επειδή τα σύννεφα δεν είναι στέρεα καλό είναι να κατέβουμε. Εάν δεν είναι ξαφνικό και δεν αντιμετωπίστηκε σωστά, τότε το ζήτημα είναι βαθύτερο. Διότι προστιθέμενο σε ανάλογες άλλες εθνικές αποτυχίες, παράγει μια τοκιζόμενη αντίληψη στους ξένους (φιλικά ή εχθρικά διακείμενους) ότι είμαστε επιρρεπής στα ραπίσματα, άρα και τις υποχωρήσεις. Κι εδώ κουμπώνει δυστυχώς απόλυτα η εγκληματικά αναποτελεσματική μορφή του πολιτικού μας συστήματος, που συνεπικουρείται από μια κοινωνία αποπροσανατολισμένη που αρέσκεται να κρύβεται και να κλαίγεται πίσω από τα υπαρκτά οικονομικά προβλήματα. Έτσι δεν πάμε πουθενά….. και προς ώρας ας καταθέσουμε τις δεήσεις μας προς τη θαυματουργό Αγία Αικατερίνη ώστε με τις υπερβατικές της πρόνοιες να άρει την αδικία που το αιγυπτιακό κράτος προσπαθεί να συντελέσει. Το μέλλον μας είναι αβέβαιο αν όχι ζοφερό, διότι δεν υπολογίζουμε το παρελθόν μας.</div><div><br /></div><div><a href="https://geopolitico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συσχετίζοντας την ΙΜ Αγίας Αικατερίνης στο Σινά με τις πάγιες τρωτότητες μας.

Για να πιεστεί όμως το πολιτικό σύστημα να δράσει για την Πατρίδα κι όχι για την πάρτη του, θα πρέπει να έχει απέναντι του μια ελληνική κοιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκσυγχρονίζουμε τα υποβρύχια Type-214 και αναζητούμε τέσσερα υποβρύχια με δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων Κρουζ κατά χερσαίων στόχων.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-05/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82%202.jpeg?itok=l43_KJPP" width="705" /><br /><br />Η ουσία όμως αυτής της νέας επικείμενης αγοράς αφορά σχέδια του ΓΕΝ ,για επιθετικές ελληνικές επιχειρήσεις σε με δυνατότητα να βληθούν στόχοι, τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά<br /><br />Οστόλος υποβρυχίων του Ελληνικού Ναυτικού (HN) πρόκειται να εκσυγχρονιστεί στο πλαίσιο μιας σημαντικής αμυντικής αναμόρφωσης ύψους 25 δισεκατομμυρίων ευρώ (27,43 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.<br /><br />Ανώτατος Έλληνας Αξιωματικός του ΠΝ δήλωσε στο Janes ότι το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού έχει ήδη λάβει την πολιτική έγκριση για τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων ντιζελοηλεκτρικών υποβρυχίων (SSK) κλάσης Παπανικολής (Τύπος 214) εξοπλισμένων με ανεξάρτητη αεροπροώθηση (AIP) και για την υποβολή προσφορών για τέσσερα νέα υποβρύχια. <br /><br />Η αναβάθμιση των τεσσάρων υποβρυχίων κλάσης Παπανικολής, ( Παπανικολής, Πιπίνος, Ματρόζος και Κατσώνης), θα περιλαμβάνει την αντικατάσταση των τορπιλών AEG SUT Mod 0 με βαριές τορπίλες Atlas Elektronik DM2A4 SeaHake Mod 4, την προσαρμογή του συστήματος διαχείρισης μάχης (CMS) ISUS-90 των υποβρυχίων για τη λειτουργία αυτών των νέων όπλων, την προμήθεια πρόσθετων μπαταριών τορπιλών και την εγκατάσταση συστήματος αντιμέτρων τορπιλών. <br /><br />Η τορπίλη SeaHake, μήκους 6,22 μέτρων και βάρους 1.530 κιλών, με καθοδήγηση οπτικών ινών, διαθέτει κεφαλή 260 κιλών, αρθρωτό σύστημα μπαταριών, ηλεκτροκινητήρα, ψηφιακό σόναρ και ηλεκτρονικό σύστημα αντιμέτρων (ECCM) για την αντίσταση στις παρεμβολές και την αποφυγή σύγχρονων δολωμάτων και αντιμέτρων. <br /><br />Σχεδιασμένες για ταχύτητες έως και 50 kt και εμβέλεια που υπερβαίνει τα 50 km, αυτές οι τορπίλες μπορούν να λειτουργούν με ενεργά και παθητικά συστήματα στόχευσης και να αναπτύσσονται από διάφορα βάθη υπό διαφορετικές θαλάσσιες συνθήκες. <br /><br />Η πρώτη παρτίδα των 44 προγραμματισμένων τορπιλλών SeaHake πρόκειται να παραδοθεί γύρω στα μέσα του 2025 και μια δεύτερη παρτίδα μέχρι το τέλος του 2025, ενώ 38 ακόμη παρόμοιες τορπίλες θα παραδοθούν στο Πολεμικό μας Ναυτικό.<br /><br />Αναζητούμε Τέσσερα υποβρύχια με δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων Κρουζ κατά χερσαίων στόχων<br /><br />Δημοσιογραφικές πληροφορίες εδώ και μεγάλο διάστημα αναφέρουν ότι το Πολεμικό μας Ναυτικό, σχεδιάζει να προμηθευτεί τέσσερα Τέσσερα καινούργια υποβρύχια για να αντικαταστήσει τα υποβρύχια Type-209. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση αν και η συζήτηση είναι ακόμα σε πολύ πρώιμο επίπεδο στους κόλπους της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν πως τρία είναι τα υποβρύχια που φαίνεται σε αυτή την πρώτη φάση να έχουν τις περισσότερες αναφορές.<br /><br />Το ένα είναι το γαλλικής σχεδίασης και κατασκευής υποβρύχιο Scorpène, το οποίο έχει ήδη αποκτηθεί από την Χιλή, την Βραζιλία, την Μαλαισία και την Ινδία.<br /><br />Πρόκειται για ένα υποβρύχιο που το κατασκευάζει η ίδια γαλλική εταιρεία που φτιάχνει αυτή την περίοδο τις φρεγάτες κλάσης «Κίμων» για την Ελλάδα και ως εκ τούτου υπάρχει ήδη ένας δίαυλος συνεχούς επικοινωνίας. <br /><br />Το δεύτερο υποβρύχιο είναι το Type 218 που κατασκευάζει η Γερμανία. Από την Γερμανία αποκτήσαμε και τα υποβρύχια «Παπανικολής» και αν μη τι άλλο η χώρα αυτή έχει μεγάλη παράδοση στα υποβρύχια, αλλά το γεγονός της συνεργασίας της με την Τουρκία για τα υποβρύχια της κλάσης «Reis», παρά την αναθεωρητική στάση της Άγκυρας δημιουργεί δεύτερες σκέψεις στην Αθήνα.<br /><br />Το τρίτο υποβρύχιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες αναφορές στις συζητήσεις είναι το σουηδικό A26 αλλά το υψηλό κόστος του δημιουργεί επίσης και πολλές δεύτερες σκέψεις.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν πως και η υπόθεση των υποβρυχίων, σε συνάφεια πάντα και με τα στενά δημοσιονομικά πλαίσια, θα τρέξει με γοργούς ρυθμούς για τα ελληνικά δεδομένα και σύντομα θα υπάρξει και επίσημα η έναρξη συζητήσεων για το πιο θα είναι το επόμενο υποβρύχιο για τον ελληνικό στόλο.<br /><br />Η ουσία όμως αυτής της νέας επικείμενης αγοράς αφορά σχέδια του ΓΕΝ ,για επιθετικές ελληνικές επιχειρήσεις σε περίπτωση μελλοντικής ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, μέσω επιχειρήσεων κατά της πρόσβασης/άρνησης περιοχής (A2/AD), με δυνατότητα να βληθούν στόχοι, τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά, ενώ οι Τούρκοι διαθέτουν ήδη αυτήν την δυνατότητα με τον πύραυλο ATMACA που εκτοξεύτηκε από υποβρύχιο.<br /><br />Θέλουμε γενικά υποβρύχια με ελαχιστοποιημένη ισχύ ενεργού στόχου, ενεργού σόναρ χαμηλής συχνότητας, καθώς και μειωμένες ακουστικές και μαγνητικές υπογραφές. <br /><br />Θέλουμε να διαθέτουν μπαταρίες ιόντων λιθίου, υψηλό βαθμό αυτοματισμού για μακρές αθόρυβες πολεμικές επιχειρήσεις, για τις επιχειρησιακές απαιτήσεις του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ειδικά στο Αιγαίο και δευτερευώντος στην Ανατολική Μερσόγειο.<br /><br />Αυτό που σίγουρα απαιτούμε από τα νέα υποβρύχια μετά τις βαρέως τύπου τορπίλες, είναι αντι- πλοϊκοί πύραυλοι αλλά και εκτόξευση πυραύλων Κρουζ κατά χερσαίων στόχων, καθώς και δυνατότητες για ανάπτυξη δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων. <br /><br />Επίσης τα νέα υποβρύχια μας θα πρέπει να είναι εξοπλισμένα με αντιαεροπορικούς πυραύλους και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.<br /><br />Σε σαφή σύγκριση με τις μονάδες επιφανείας ( Φρεγάτες -ΤΠΚ), τα υποβρύχια, ( ειδικά αυτά με αναερόβια πρόωση) μπορούν να κινηθούν αθόρυβα κοντά στις Μικρασιατικές ακτές και από την πλευρά της Αττάλειας, να εκτοξεύσουν πύραυλο MdCN τύπου Cruise, προκαλώντας καίρια χτυπήματα σε τουρκικά αεροδρόμια, βάσεις, ακόμα και στην ίδια την Άγκυρα.<br /><br />Παλαιότερες δημοσιογραφικές πληροφορίες, ανέφεραν ότι οι επιτελείς του Πολεμικού μας Ναυτικού είχαν προχωρήσει σε έρευνα για τοποθέτηση πυραύλων τύπου MdCN στα υποβρύχια Type-214, χωρίς να μάθουμε ποτέ τι έχει γίνει με αυτήν. <br /><br />Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με μετά και τις αγορές Φρεγατών από την Γαλλία, και σε συνδυασμό με τα σαφή επιθετικά σχέδια της Τουρκίας, έχει εισέλθει στο δόγμα μιας άκρως επιθετικής εξοπλιστικής πολιτικής.<br /><br />Το σενάριο όμως τοποθέτησης κάθετων εκτοξευτήρων στα υποβρύχια τύπου 214 που ήδη διαθέτουμε, ώσπου κατασκευαστούν τα νέα υποβρύχια, θα ήταν σαφώς το ευτυχέστερο σενάριο, για την αντιμετώπιση της Τουρκίας στο Αιγαίο.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι πολύ σύντομα, λόγω των εξορύξεων στην Κρήτη, εκτιμάται ότι και το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα αναγκαστεί να μπει στον “χορό” ενός κρεσέντου εξοπλισμών λόγω της τουρκικής επιθετικότητας, και κυρίως των σχεδίων της Άγκυρας για ναυτική κυριαρχία, και θα “χορέψει” μέχρι τέλους.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Εκσυγχρονίζουμε τα υποβρύχια Type-214 και αναζητούμε τέσσερα υποβρύχια με δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων Κρουζ κατά χερσαίων στόχων.

Η ουσία όμως αυτής της νέας επικείμενης αγοράς αφορά σχέδια του ΓΕΝ ,για επιθετικές ελληνικές επιχειρήσεις σε με δυνατότητα να βληθούν στόχο...

Διαβάστε την συνέχεια