Η ανακοίνωση της σύσκεψης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας - Ετοιμάζουν νέα "Επιχείρηση Ειρήνης"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwn1Jfhg2gP5BoZMQP19Eb0GZ695nyIR_fGn0ZfGEmz4Ev9BmJmlFokWtWDuyejQJtykXU9CI1pCHT7U1K8xSgLhcrPWnTbPbzkTOPzca6MisiB51fNdXUcQ6U-zxiNRlRPPYY-2W-7kw/s1600/milli_guvenlik_kurulu_toplantisi_sona_erdi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="610" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwn1Jfhg2gP5BoZMQP19Eb0GZ695nyIR_fGn0ZfGEmz4Ev9BmJmlFokWtWDuyejQJtykXU9CI1pCHT7U1K8xSgLhcrPWnTbPbzkTOPzca6MisiB51fNdXUcQ6U-zxiNRlRPPYY-2W-7kw/s640/milli_guvenlik_kurulu_toplantisi_sona_erdi.png" width="640" /></a></div> <br /> Όπως φαίνεται, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, που στην καλύτερη περίπτωση ανέχθηκαν τη βάρβαρη εισβολή και κατοχή της Κύπρου τόσα χρόνια, την οποία οι Τούρκοι έδωσαν το όνομα "Επιχείρηση Ειρήνης", θα πέσουν στο λάκκο που έσκαψαν για την Κύπρο και την Ελλάδα.<br /> <br /> Κι αυτό γιατί η Τουρκία επέλεξε να ονομάσει την επιχείρηση εισβολής και κατοχής στη Β. Συρία με ένα παρόμοιο όνομα.<br /> "Διάδρομος Ειρήνης" είναι η νέα επιχείρηση βάρβαρης εισβολής και κατοχής που σχεδιάζει να κάνει η Τουρκία το επόμενο διάστημα στη Β. Συρία, εναντίον των Κούρδων αλλά και των Αμερικανών και των Άγγλων, που διαθέτουν βάσεις και βρίσκονται στην περιοχή για να υποστηρίξουν δικά τους στρατηγικά συμφέροντα.<br /> <br /> Η Τουρκία με την σχεδιαζόμενη βάρβαρη εισβολή και κατοχή, χαλάει τα σχέδια της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, χρημισμοποιώντας ένα όνομα για την όλη επιχείρηση που νομιμοποίησαν το 1974 και το νομιμοποιούν κάθε μέρα αυτά τα 45 χρόνια Αμερικανοί και Άγγλοι, δείχνοντας απαράδεκτη ανοχή στη συνεχιζόμενη βάρβαρη κατοχή της Κύπρου:<br /> <br /> Ακολουθεί η ανακοίνωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας:<br /> <br /> Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, συσκέφθηκε τις 30 Ιουλίου 2019, υπό την προεδρεία του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρετχέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /> Στη σύσκεψη συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν τα κάτωθι:<br /> <br /> <ul> <li> Έγινε παρουσίαση των επιχειρήσεων και του αγώνα που γίνεται στο εσωτερικό και το εξωτερικό, με σταθερή αποφασιστικότητα, για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που απειλεί την εθνική μας ενότητα και την επιβίωση του κράτους, και προέρχεται από το PKK/PYD-YPG, το Ι.Κ. και το Τρομοκρατικό Δίκτυο Γκιουλέν.</li> </ul> <br /> Η Επιχειρήσεις PENÇE-1 και PENÇE-2 εναντίον του ΡΚΚ στο Β. Ιράκ συνεχίζονται με επιτυχία. Στη σύσκεψη τονίστηκε ότι οι επιχειρήσεις θα συνεχιστούν με αποφασιστικότητα, μέχρι να εκκαθαριστούν οι περιοχές που εξελίσσονται οι επιχειρήσεις από τους τρομοκράτες.<br /> Καταδικάστηκε με σκληρό τρόπο η δολοφονία ενός διπλωμάτη μας στην Ερμπίλ και υπογραμμίστηκε ότι οι έρευνες για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος.<br /> <br /> <ul> <li>Ξεκαθαρίστηκε ότι είναι απαράδεκτη η συνέχιση της υποστήριξης του PKK/PYD-YPG με όπλα, στρατιωτική εκπαίδευση και πολιτική στήριξη από ορισμένες χώρες, που φαίνονται ακόμα ως σύμαχοι μας, παρότι γνωρίζουν ότι στρατολογεί ακόμα και παιδιά και διαπράττει εγκλήματα.</li> </ul> <br /> Εκτιμήθηκε και αξιολογήθηκε ότι η ακύρωση του διεθνούς ερυθρού δελτίου καταζητουμένων μελών του PYD-YPG, που αποτελεί συνέχεια του PKK, καθώς και η μη έκδοση ερυθρών δελτίων για ορισμένα στελέχη της Οργάνωσης Γκιουλέν, αποτελεί πλήγμα στον αγώνα καταπολέμησης της τρομοκρατίας και στην αξιοπιστία της İNTERPOL.<br /> <br /> <ul> <li> Επιβεβαιώθηκε η αποφασιστικότητά μας για την εγκαθίδρυση ενός "Διαδρόμου Ερήνης" καταβάλοντας όλες μας τις δυνάμεις, κατά μήκος των συνόρων με τη Συρία, για την εξάλειψη των απειλών που έχουν συγκεντρωθεί στην περιοχή αυτή, λόγω της έλειψης κρατικού ελέγχου. Ο διάδρομος αυτός θα λειτουργήσεις μέχρι την πλήρη εκκαθάρισης της περιοχής της Β. Συρίας από όλα τα τμήματα των τρομοκρατών.</li> </ul> <ul> <li>Έγινε αναφορά στο θέμα της Στρατηγικής Σχέσης, και της Συνεργασίας σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας της Τουρκίας και καταγράφηκαν οι προσδοκίες και ευαισθησίες στο θέμα αυτό. Επιβεβαιώθηκε ότι η Τουρκία παραμένει σταθερή στην τήρηση των υποχρεώσεών της απέναντι στη Συμφωνία του ΝΑΤΟ και το πνεύμα των διμερών συμφωνιών και περιμένει την ίδια σοβαρότητα και ευαισθησία από τους συμμάχους της.</li> </ul> <ul> <li> Υπογραμμίστηκε ότι είναι ζωτικής σημασίας η συνέχιση της σταθερής και αποφασιστικής μας στάσης, η οποία αποσκοπεί στην προστασία των συμφερόντων και των δικαίων μας που πηγάζουν από το διεθνές δίκαιο στην Αν. Μεσόγειο, καθώς και των συμφερόντων και των δικαίων της ΤΔΒΚ, στάση που συμβάλλει στην εμπέδωση της ειρήνης, της σταθερότητας και της συνεργασίας.</li> </ul> <br /> Υποβάλλεται στην κοινή γνώμη με τον δέοντα σεβασμό.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ανακοίνωση της σύσκεψης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας - Ετοιμάζουν νέα "Επιχείρηση Ειρήνης"

Όπως φαίνεται, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, που στην καλύτερη περίπτωση ανέχθηκαν τη βάρβαρη εισβολή και κατοχή της Κύπρου τόσα χρόνια...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα τρία “ΣΥΝ” που ίσως μας παραπέμπουν σε κάποια “λύση” με την Τουρκία…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFeBl0iQtoHPeKI3jUO1Kd9qOK0OF6KOq7HNz6YVjTDpPbRAmQhboXe94rO32qC9VnCwQ7Xwx29A_2GjYsEog6HhXlpTilzwIoP_HIDkx3y9jMryZjxK5PdFTWix1UvYetXbDqGc834t8/s1600/aoz_ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFeBl0iQtoHPeKI3jUO1Kd9qOK0OF6KOq7HNz6YVjTDpPbRAmQhboXe94rO32qC9VnCwQ7Xwx29A_2GjYsEog6HhXlpTilzwIoP_HIDkx3y9jMryZjxK5PdFTWix1UvYetXbDqGc834t8/s640/aoz_ellada.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br />Η συνεκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ως σενάριο είναι παλιό. Η Άγκυρα το σερβίρει παραδοσιακά σαν λύση στη διμερή διαφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Τελευταίος στη σειρά των Τούρκων ηγετών το είχε σερβίρει ο Ερντογάν με τις ρητές ευλογίες της Ουάσιγκτον. Αυτά πριν προκληθεί το τωρινό ρήγμα, αν και επισήμως τίποτα δεν έχει αλλάξει. <br /><br />Στις αρχές Αυγούστου 2012 ο Αμερικανός αρμόδιος για θέματα ενέργειας Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ είχε δηλώσει για την εκμετάλλευση πιθανολογούμενων κοιτασμάτων: «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα όρια. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε εμπορικές διευθετήσεις και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης για το μέλλον. Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο, ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο, που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα όρια».<br /><br />Εύγλωττη είναι και η δήλωση-παρότρυνση του τότε Τούρκου υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μπαγίς: «Στις διαφιλονικούμενες περιοχές πρέπει να φτιάξουμε πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών… Η Τουρκία είναι πάντα έτοιμη για τη μεγάλη λύση, αλλά ίσως πρέπει πρώτα να επιλύσουμε κάτι μικρό, που θα οδηγήσει στη μεγάλη λύση, σε μια λύση-πακέτο».<br /><br />Πώς, όμως, μπορεί να υπάρξει συνεκμετάλλευση εάν δεν έχει οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ; Για να οριοθετηθεί, όμως, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρισθεί όχι μόνο το εύρος των εκατέρωθεν χωρικών υδάτων, ώστε να είναι σαφές ποια είναι τα διεθνή ύδατα, αλλά και να αρθεί η επεκτατική θεωρία της Άγκυρας περί "γκρίζων ζωνών" στο Αιγαίο. Εάν συμβεί αυτό, τότε μπορεί να υπάρξει συζήτηση για συνέργειες, αφού θα είναι σαφές ποια ποσοστά δικαιούται η μία και ποια η άλλη χώρα. <br />Συνέργειες, συνδιαχείριση, συνεκμετάλλευση <br /><br />Εάν δεν έχει προϋπάρξει οριοθέτηση, η ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση για τους όρους συνεκμετάλλευσης θα γίνει στον αέρα και βεβαίως προς όφελος της Άγκυρας, η οποία είναι αυτή που αμφισβητεί, πιέζει και διεκδικεί. Όταν οι Τούρκοι μιλάνε για συνεκμετάλλευση, εννοούν ότι το όφελος από την εξόρυξη υδρογονανθράκων θα μοιραστεί εξίσου. Το είπε καθαρά ο Μπαγίς.<br /><br />Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, όμως, η Τουρκία δικαιούται ένα πολύ μικρό ποσοστό υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ στο Αιγαίο και ένα κατά τόπους διαφοροποιημένο ποσοστό ανατολικά της Ρόδου, λόγω της ύπαρξης του συμπλέγματος του Καστελλόριζου. Με άλλα λόγια, οι όμορφες λέξεις "συνεκμετάλλευση", "συνδιαχείριση" και "συνέργειες" δεν είναι τίποτα άλλο από ένα όχημα παραπλάνησης για παραχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και πλούτου. <br /><br />Οι γνωστοί κύκλοι στην Αθήνα που προωθούν μια απροσχημάτιστη κατευναστική πολιτική έναντι της Τουρκίας προτείνουν τη συνεκμετάλλευση σαν "λύση" με το εξής επιχείρημα: «Μια υφαλοκρηπίδα που δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε είναι μια άχρηστη υφαλοκρηπίδα. Γιατί να μη μοιρασθούμε με τους Τούρκους ένα όφελος που αλλιώς δεν θα το έχουμε καθόλου;» Αυτό που αποσιωπούν δεν είναι μόνο ο ωμός εκβιασμός. Είναι και το γεγονός ότι όποια ποσοστά θα αποφασίζονταν σε μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης θα δημιουργούσαν ισχυρό προηγούμενο και στο επίπεδο των κυριαρχικών και διοικητικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. <br />Τα "συν" και η «σημαντική πρόοδος» <br /><br />Επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, ο Μπαγίς είχε δηλώσει ότι στις διερευνητικές επαφές είχε σημειωθεί «σημαντική πρόοδος». Η κυβέρνηση Ερντογάν επιχειρούσε με τη ρητορική της να εγκλωβίσει διπλωματικά την Αθήνα σε μια δυναμική διευθετήσεων που θα προκύψουν από διμερείς διαπραγματεύσεις κι όχι από την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. <br /><br />Τον διευκόλυνε ότι στις ελληνικές ελίτ υπάρχει η τάση να φλερτάρουν με τέτοιες ιδέες. Όχι μόνο λόγω των αμερικανικών πιέσεων, αλλά και λόγω της δικής τους τάσης να κάνουν εκπτώσεις στα εθνικά συμφέροντα, με την ελπίδα ότι έτσι θα ξεμπερδεύουν με το χρόνιο πρόβλημα της τουρκικής επεκτατικής πίεσης. <br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν υπουργός Εξωτερικών, οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών είχαν πάρει μια τροπή προς την κατεύθυνση του "συν", ως τρόπου συνολικής διευθέτησης. Συζητούσαν σοβαρά το ενδεχόμενο να γεφυρώσουν τις διαφορές με την υιοθέτηση κοινών δράσεων: συνεκμετάλλευση όσον αφορά την υφαλοκρηπίδα και συνδιαχείριση όσον αφορά λειτουργίες και καταστάσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου με την επίκληση τεχνικών λόγων. Μια τέτοια διευθέτηση, βεβαίως, θα ισοδυναμούσε με αλλαγή του νομικού καθεστώτος και αναγνώριση στην Τουρκία δικαιωμάτων και εκεί όπου δεν της παρέχει το διεθνές δίκαιο.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα τρία “ΣΥΝ” που ίσως μας παραπέμπουν σε κάποια “λύση” με την Τουρκία…

Σταύρος Λυγερός Η συνεκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ως σενάριο είναι παλιό. Η Άγκυρα το σερβίρει παραδοσιακά σαν λύση σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανικό think tank «δείχνει το δρόμο» – Μ.Ρούμπιν: «H EE να κλείσει τα αεροδρόμια σε Turkish Airlines για τις παραβιάσεις στην Κύπρο»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG30d9sd3aEqfPDC70o11teXOvUsD32LHT_UfL71pwGVAvI_5OP4kjuulxnZpKY-J5-daeSYfelDArgNcVhO9D_yaxneUT85vvXi1EeDZYET8NuObjXoef90BKpzMQF_oOosnxaUkfaTQ/s1600/turkish-airlines.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG30d9sd3aEqfPDC70o11teXOvUsD32LHT_UfL71pwGVAvI_5OP4kjuulxnZpKY-J5-daeSYfelDArgNcVhO9D_yaxneUT85vvXi1EeDZYET8NuObjXoef90BKpzMQF_oOosnxaUkfaTQ/s640/turkish-airlines.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σε μια πρόταση που σίγουρα θορύβησε την Άγκυρα προχώρησε ο Μάικλ Ρούμπιν, αναλυτής σε ένα από τα σημαντικότερα think tank των ΗΠΑ, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της Ουάσινγκτον, καθώς και πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου.<br /> <br /> Ο εν λόγω αναλυτής λοιπόν, εισηγείται την απαγόρευση των πτήσεων της Turkish Airlines σε όλα τα ευρωπαϊκά αεροδρόμια ως αντίποινα για τις τουρκικές παραβιάσεις στην Κύπρο. Μια τέτοια κίνηση, η οποία θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει τουλάχιστον από την Ελλάδα, θα δημιουργήσει «σεισμό» στην τουρκική οικονομία και τον τουρισμό, σε μία περίοδο που η Τουρκία δεν αντέχει τα ρίσκα.<br /> <br /> Ο Μάικλ Ρούμπιν, προσφέρει μια προσωρινή λύση που μπορεί να αποτελέσει έναν ιδιαίτερα ισχυρό μοχλό πίεσης για την Ελλάδα. Το ζήτημα είναι θα ακούσουν η Αθήνα και η ΕΕ; Ή θα αρκεστούμε για πολλοστή φορά σε κούφιες αντιδράσεις και ήπια «μηνύματα»; Είναι καιρός για πράξεις.<br /> <br /> Την απαγόρευση των πτήσεων της Turkish Αirlines σε όλα τα αεροδρόμια της Ε.Ε εισηγείται ο Μαικλ Ρούμπιν, αναλυτής μιας από τις γνωστότερες και ισχυρότερες «δεξαμενές σκέψης» της Ουάσινγκτον, του American Enterprise Institute, ως απάντηση στις τουρκικές παραβιάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και την συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα εδώ και 45 χρόνια<br /> <br /> Συγκεκριμένα, στο άρθρο του στην <a href="https://www.washingtonexaminer.com/opinion/cut-turkish-airlines-off-from-europe-rather-than-be-complicit-in-theft">Washington Examiner</a> αναφέρει πως ο Tούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει καταστήσει τον κρατικό αερομεταφορέα της Τurkish Airlines την κυρίαρχη φιλοδοξία του.<br /> <br /> «Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης χαίρονται για την αυξανόμενη εμβέλεια της αεροπορικής εταιρείας και ο Ερντογάν εγκαινίασε πρόσφατα ένα σημαντικό νέο αεροδρόμιο έξω από την Κωνσταντινούπολη για να φιλοξενήσει μεγαλύτερο όγκο αεροσκαφών στην εναέρια κυκλοφορία της χώρας . (Η αεροπορική εταιρεία προφανώς υποστηρίζει επίσης πιο συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις για τον Ερντογάν, όπως η παράνομη μεταφορά τουρκικών όπλων). Φυσικά, η αεροπορική εταιρεία υποστηρίζει επίσης την τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας, που είναι σημαντική για την οικονομία», αναφέρει.<br /> <br /> «Ίσως, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις τουρκικές προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο απορρίπτοντας τα δικαιώματα προσγείωσης της Τουρκικής Αεροπορίας. Αφήστε την αεροπορική εταιρεία να πετάξει στην Σομαλία, στο Σουδάν, στο Αζερμπαϊτζάν και στο Πακιστάν, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να στηρίξουν την οικονομία της Τουρκίας σε μια εποχή που Ερντογάν επιδιώκει να την συμπληρώσει με κλοπή».<br /> <br /> Καταληκτικά, ο Ρούμπιν σημειώνει «Η διπλωματική διαχείριση στην Κύπρο δεν έχει επιλύσει το πρόβλημα για 45 χρόνια και δεν υπάρχει λόγος να υποψιαζόμαστε ότι θα χρειαστεί να γίνει αυτό τώρα. Ήρθε η ώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση και όσοι δεσμεύτηκαν για την φιλελεύθερη τάξη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να πράξουν περισσότερα για να δείξουν στον Ερντογάν ότι ο κόσμος αρκετά έχει λεηλατηθεί από την Τουρκία. Εάν πρόκειται το νέο αεροδρόμιο της Τουρκίας να χάσει την κυκλοφορία και τα παραθαλάσσια θέρετρα στην Τουρκία και τα κατεχόμενα από την Τουρκία στην Κύπρο να αδειάσουν, τότε ας γίνει. Η λύση είναι απλή: Απόσυρση των πλοίων».<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αμερικανικό think tank «δείχνει το δρόμο» – Μ.Ρούμπιν: «H EE να κλείσει τα αεροδρόμια σε Turkish Airlines για τις παραβιάσεις στην Κύπρο»

Σε μια πρόταση που σίγουρα θορύβησε την Άγκυρα προχώρησε ο Μάικλ Ρούμπιν, αναλυτής σε ένα από τα σημαντικότερα think tank των ΗΠΑ, τα οπο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1994 που δίνει στην Ελλάδα 12 ναυτικά μίλια και ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIn4081rFnpVaCNDnxoloSzZd2z4kqZu8NL9vz2_-tYk8pEZqzMvQdFmxObVOacHeArGTogCVYVe8zm2nTKo-2R2X7F8sFcrZeMmktz2SBp05ApVz1hNZTJSF2ZfU7nseLK9IMPYdvyio/s1600/aoz-elliniki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="364" data-original-width="640" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIn4081rFnpVaCNDnxoloSzZd2z4kqZu8NL9vz2_-tYk8pEZqzMvQdFmxObVOacHeArGTogCVYVe8zm2nTKo-2R2X7F8sFcrZeMmktz2SBp05ApVz1hNZTJSF2ZfU7nseLK9IMPYdvyio/s640/aoz-elliniki.jpg" width="640" /></a></div> <br /> 30 Ιουλίου 1994: Η Ελλάδα υπογράφει μαζί με άλλες χώρες τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας, η οποία της δίνει το δικαίωμα για μονομερή επέκταση των χωρικών της υδάτων από έξι σε δώδεκα ναυτικά μίλια. Λίγους μήνες μετά (16 Νοεμβρίου του 1994), η Τουρκία θα ανακοινώσει ότι θεωρεί αιτία πολέμου ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.<br /> Στις 16 Νοεμβρίου 1994 τέθηκε σε ισχύ η νέα διεθνής σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, που επιτρέπει την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Η Τουρκία ανακοινώνει ότι θεωρεί αιτία πολέμου την ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.<br /><br /> Στις 30 Ιουλίου 1994 η Ελλάδα υπέγραψε μαζί με άλλες χώρες τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας, η οποία της δίνει το δικαίωμα για μονομερή επέκταση των χωρικών της υδάτων από έξι σε δώδεκα ναυτικά μίλια. <br /><br /> Λίγους μήνες μετά (16 Νοεμβρίου του 1994), η Τουρκία θα ανακοινώσει ότι θεωρεί αιτία πολέμου ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων και η θέση αυτή θα ψηφιστεί το επόμενο καλοκαίρι στην τουρκική Βουλή.. <br /><br /> Το 1982 δημιουργήθηκαν νέα δεδομένα στο Δίκαιο της Θάλασσας με τη Σύμβαση του ΟΗΕ στο Montego Bay της Τζαμάικα όπου οριοθετήθηκαν εκ νέου οι έννοιες: αιγιαλίτιδα ζώνη ή χωρικά ύδατα, η συνορεύουσα ή παρακείμενη ζώνη και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). <br /><br /> Η νέα Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNLOSC) τέθηκε σε εφαρμογή στις 16 Νοεμβρίου 1994, αντικαθιστώντας τέσσερις παλαιότερες Συμβάσεις. <br /> <br /> Η νέα Σύμβαση ψηφίστηκε στη Νέα Υόρκη στις 30 Απριλίου 1982 από 130 κράτη (17 κράτη απείχαν και 4 κράτη την καταψήφισαν, μεταξύ αυτών και η Τουρκία). Μέχρι το τέλος του 2008 η Σύμβαση επικυρώθηκε από 157 χώρες, μεταξύ αυτών η Κύπρος (12 Δεκεμβρίου 1988). <br /><br /> Μία από τις βασικές καινοτομίες της Νέας Σύμβασης είναι η ΑΟΖ. Τα άρθρα 56 και 57 καθορίζουν τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και τις αρμοδιότητες του παράκτιου κράτους, καθώς και την έκταση που φτάνει μέχρι 200 μίλια από την ακτογραμμή. <br /><br /> Τα νέα χαρακτηριστικά της ΑΟΖ σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα είναι η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, ζώντων και μη, όχι μόνο στο βυθό και στο υπέδαφος αλλά και στα υπερκείμενα ύδατα. <br /><br /> Σημαντικό είναι, επίσης, το άρθρο 121 παρ. ζ, που αναγνωρίζει ΑΟΖ και στα νησιά, η οποία προσδιορίζεται με τον ίδιο τρόπο, όπως και στις ηπειρωτικές περιοχές. <br /><br /> Στο χώρο της ΑΟΖ το παράκτιο κράτος εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους, την αλιεία, την ενέργεια από αέρα ή ύδατα, το υπέδαφος, κ.ά. Στήνει τεχνητές νησίδες ή άλλες κατασκευές. <br /><br /> Διατηρείται το δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης για όλα τα κράτη, υπέρπτησης, πόντισης καλωδίων, σύμφωνα πάντα με το Διεθνές Δίκαιο, αρκεί τα παραπάνω να μην απειλούν την ασφάλεια του παράκτιου κράτους. <br /><br /> Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη έχουν μόνο τα νησιά που κατοικούνται, στοιχείο που προκύπτει από μία οικογένεια, ένα φαροφύλακα, κατοικίδια, καλλιέργειες και οτιδήποτε άλλο αποδεικνύει οικονομική δραστηριότητα. Για όλα τα άλλα νησιά και τις βραχονησίδες, όμως, ισχύει κανονικά η διάταξη των 12 ναυτικών μιλίων της αιγιαλίτιδας ζώνης. <br /><br /> Στην οριοθέτηση της ΑΟΖ ακολουθείται κατά κανόνα η «μέση γραμμή» για απόσταση μικρότερη των 400 μιλίων και προϋποθέτει σχετική συμφωνία μεταξύ των κρατών με έναντι ακτές. <br /><br /> Αν αυτή δεν επιτευχθεί, όπως και στην υφαλοκρηπίδα, προβλέπεται προσφυγή σε όργανα επίλυσης διεθνών διαφορών (π.χ. στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης). <br /><br /><a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1994 που δίνει στην Ελλάδα 12 ναυτικά μίλια και ΑΟΖ

30 Ιουλίου 1994: Η Ελλάδα υπογράφει μαζί με άλλες χώρες τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας, η οποία της δίνει το δικαίωμα για μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μονόδρομος η απάντηση: Πως θα αποτρέψει η Ελλάδα την Τουρκία σε Αιγαίο και Μεσόγειο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpwaEoCCs5C5e3R_YMOy1OT3fVUNIC7Ojg4AvPpiFy_LHJ3IbyUc1QZKUjUvz0wkPri2QaEBWGTGL3m5r5dcrZ73J-9Akl2rubBBZtEqc3DN1peRpnxkQm5X5L5eAtmlZHSxXdoXVsizk/s1600/polemiko-nautiko-askisi-kataigida.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpwaEoCCs5C5e3R_YMOy1OT3fVUNIC7Ojg4AvPpiFy_LHJ3IbyUc1QZKUjUvz0wkPri2QaEBWGTGL3m5r5dcrZ73J-9Akl2rubBBZtEqc3DN1peRpnxkQm5X5L5eAtmlZHSxXdoXVsizk/s640/polemiko-nautiko-askisi-kataigida.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Σχέδιο αποτροπής κατατεθειμένο από την πρώτη στιγμή στην πολιτική ηγεσία έχουν εκπονήσει οι επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ παράλληλα έχουν εξηγήσει τι σημαίνουν όλες οι πληροφορίες που έχουν συλλέξει αρκετό καιρό πριν και αφορούν τα επερχόμενα σχέδια έντασης, δια μέσου σεισμικών ερευνών, που θέλει να εκδηλώσει η Τουρκία, ακόμη και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. <div> <br /></div> <div> Η στρατιωτική ηγεσία δηλώνει την ετοιμότητά της για οτιδήποτε ζητηθεί από την πολιτική ηγεσία, η οποία μάλιστα έχει δείξει τις προθέσεις της από την πρώτη κιόλας ημέρα ανάληψης των καθηκόντων της.</div> <div> <br /></div> <div>  Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ξεκαθάρισε από την πρώτη ώρα που πέρασε την πόρτα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ότι «η Ελλάδα δεν προκαλεί αλλά δεν της αρέσει και να προκαλείται», ενώ σε μια δεύτερη αποστροφή του λόγου του ξεκαθάριζε πως η χώρα μας και οι Ένοπλες Δυνάμεις ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμες να υπερασπιστούν την εθνική κυριαρχία. </div> <div> <br /></div> <div> Πολλοί μπορεί να σπεύσουν να σχολιάσουν ότι οι δηλώσεις αυτές είναι γνωστές κι απλώς για να ακούγονται, ωστόσο ο νέος υπουργός φέρεται να ξεκαθαρίζει πως τα επιτελικά σχέδια είναι έτοιμα, εφόσον υπάρξει πρόκληση. Ειπώθηκε ότι αυτά είναι για να εφαρμόζονται στο ακέραιο. </div> <div> <br /></div> <div> Οι γείτονές μας μέσα από τις ασκήσεις τους έδειχναν τα σχέδιά τους</div> <div> <br /></div> <div>  Οι πληροφορίες που υπάρχουν και τα όσα επεξεργάζεται το ελληνικό επιτελείο, εμπεριέχουν και ψήγματα τα οποία αποκρυπτογραφήθηκαν κατά τη διάρκεια των δυο αεροναυτικών ασκήσεων που έκανε τον χειμώνα και την άνοιξη η γειτονική μας χώρα. Τόσο στην κυρίως επικοινωνιακού τύπου άσκηση «Γαλάζια πατρίδα», όσο και στην άσκηση «Θαλασσόλυκος» ορισμένα από τα σενάρια εξελίχθηκαν στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο και σε αρκετά «προωθημένες» θέσεις όπως εξηγούσαν πηγές από το Πολεμικό Ναυτικό. </div> <div> <br /></div> <div> Εκεί οι γείτονές μας μετρούσαν σαφέστατα τους χρόνους αντίδρασης που θα μπορούσαν να έχουν από τους δικούς τους ναυστάθμους και τις δικές τους αεροπορικές βάσεις, τη στιγμή που βιαίως έπαιζαν ναυτικά σενάρια του «καλού και του κακού» στην ανοιχτή θάλασσα. Όλες αυτές οι κινήσεις και τα γυμνάσια είχαν να κάνουν με την προστασία πλοίων και σχηματισμών που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ασπίδες προάσπισης μιας κατάστασης. </div> <div> <br /></div> <div> Η ελληνική απάντηση είχε φτάσει αμέσως μετά τον τουρκικό «Θαλασσόλυκο», με σχέδια που ανέτρεψαν τότε τον αρχικό σχεδιασμό της άσκησης «Καταιγίδα», η οποία σημειώνουν οι ίδιες πηγές ότι ήταν πολύ πιο μεγάλη σε μέγεθος και πλήθος σεναρίων και από τις δυο τουρκικές. Ανώτατη πηγή τόνιζε -όταν ρωτήθηκε για τα όσα συζητούνται τις τελευταίες ημέρες και αφορούν τουρκικό σχέδιο για έρευνες ακόμη και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας- πως «σε κάθε περίπτωση το να σπάσει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό μια αποκλεισμένη περιοχή είναι κάτι το εύκολο και οι εκπαιδεύσεις διαρκείς. </div> <div> <br /></div> <div> Το δύσκολο είναι η Τουρκία να αποφασίσει να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα διότι γνωρίζει πως η απάντηση για εμάς αποτελεί μονόδρομο». Η ίδια πηγή μάλιστα έλεγε ότι τα διατιθέμενα μέσα που έχει το Πολεμικό Ναυτικό αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση (πράγμα που είναι αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων προσπαθειών που γίνονται από τα στελέχη του ΠΝ) και το μόνο που έχει ζητηθεί αυτή την περίοδο είναι εφόσον χρειαστεί κάτι, να τηρηθούν στο έπακρο οι αυστηροί χρόνοι που έχουν οριστεί. </div> <div> <br /></div> <div> Η ανησυχία για τα τμήματα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας </div> <div> <br /></div> <div> Οι πληροφορίες που διέρρευσαν στον τύπο για το αίτημα που έχει υποβάλλει η κρατική ενεργειακή εταιρεία της Τουρκίας (ΤRΑΟ) προς το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό και προς το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και αφορούν έρευνες σε σημεία που περικλείουν και τμήματα ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθώς και με την υποτιθέμενη χάραξη, κομμάτι της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, σημειώνουν ανώτατα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, πως τους ήταν γνωστό καιρό τώρα. Και εκεί ακριβώς έγκειται η ανησυχία. </div> <div> <br /></div> <div> Πάντως η εξαγγελία που φαίνεται πως έχει γίνει από την πλευρά της Τουρκίας, θυμίζει πολύ έντονα στο ελληνικό επιτελείο την περσινή περίοδο με το σεισμογραφικό Barbaros διότι είναι περίπου η ίδια περιοχή, όταν εμφανίστηκε πάνω στην «κόκκινη γραμμή» ανάμεσα στις υφαλοκρηπίδες της Κύπρου και της Ελλάδας. Αν τυχόν πάντως πάνε σε ελληνικό κομμάτι -μένει να το δούμε. Σε κάθε περίπτωση εφόσον υπάρχει η προγενέστερη απάντηση προς το ερευνητικό Barbaros στην ανοιχτή θάλασσα της Μεσογείου από το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, δεν μπορεί κανείς πλέον να κάνει πίσω ή να κάνει τα στραβά μάτια. Άρα το πολεμικό πλοίο της Ελλάδας, αν τυχόν χρειαστεί θα είναι εκεί και ίσως αυτός είναι και ο λόγος που ήδη υπάρχει η άμεση ετοιμότητα τόσο στο ναύσταθμο όσο και στην φρεγάτα που είναι σε υπηρεσία «σκοπούν».<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Μονόδρομος η απάντηση: Πως θα αποτρέψει η Ελλάδα την Τουρκία σε Αιγαίο και Μεσόγειο;

Σχέδιο αποτροπής κατατεθειμένο από την πρώτη στιγμή στην πολιτική ηγεσία έχουν εκπονήσει οι επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ παράλληλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Άγκυρα ετοιμάζεται να «τεστάρει» τη νέα ελληνική κυβέρνηση!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLriMAni4qwfqU7lSwCnKCYirBpQHlxtVO4mqSdCJOXdTrPRI49oDcTAcajs8ZPsgl9q7BKYjaELOQBn5pX_AUQRWf4gRDDBUafphmvU4NkNkxMtFvZwWv1v8JkUdT8CYq1IU4oEbmpFY/s1600/turkey_map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="650" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLriMAni4qwfqU7lSwCnKCYirBpQHlxtVO4mqSdCJOXdTrPRI49oDcTAcajs8ZPsgl9q7BKYjaELOQBn5pX_AUQRWf4gRDDBUafphmvU4NkNkxMtFvZwWv1v8JkUdT8CYq1IU4oEbmpFY/s640/turkey_map.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Κωνσταντίνου Λουκόπουλου* </b><br /> Η δυσάρεστη πραγματικότητα σε αυτά που ονομάζουμε «ελληνοτουρκικά» είναι ότι απώτερος διαχρονικός στόχος της Τουρκίας, είτε αυτή είναι κεμαλική είτε νέο-οθωμανική, είναι η ανατροπή του ισχύοντος status quo στο Αιγαίο. Ο Πρόεδρος Ερντογάν τα τελευταία χρόνια πολύ απλά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να βροντοφωνάζει αυτά που σιγοψιθυρίζονταν για δεκαετίας στην Άγκυρα, καθόσον πιστεύει ότι έχει έλθει πια η ώρα για την Τουρκία να αποκαταστήσει ότι θεωρεί «γεωγραφικές και ιστορικές αδικίες». Συνιστά ευφραντική ψευδαίσθηση να πιστεύει ακόμα κάποιος ότι η κατακόρυφα αυξημένη και ποιοτικά αναβαθμισμένη τουρκική επιθετικότητα των τελευταίων ετών οφείλεται σε …νευρικότητα (όρος του κ. Κοτζιά) λόγω …ανασφάλειας και ότι όλα γίνονται για «εσωτερική κατανάλωση», ενώ αυτό αποτελεί αναντίρρητα στρατηγική επιλογή της. <br /> <br /> Η μέχρι πριν από ένα μήνα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εμποτισμένη με αριστερές ιδεοληψίες και βασιζόμενη στις εμμονές του κ. Κοτζιά από την μία και επιτρέποντας τους ανόητους λεονταρισμούς του Πάνου Καμμένου από την άλλη, ενδιαφερόμενη περισσότερο για την καθεστωτική της εδραίωση, επένδυσε στον κατευνασμό προσπαθώντας να «αγοράσει ηρεμία». Με ελαφρότητα, προχειρότητα και εμφανή την ανεπάρκεια της στον χειρισμό των «ελληνοτουρκικών» αποθράσυνε εντελώς την τουρκική προκλητικότητα που έφθασε πλέον στο κόκκινο.<br /> <br /> Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι στην Τουρκία «μελετούν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη από την περίοδο που έγινε Αρχηγός της ΝΔ και ιδιαίτερα από τότε που φαινόταν ότι θα είναι ο επόμενος Έλληνας Πρωθυπουργός. Η Άγκυρα έχει ήδη προωθήσει σημαντικά αυτά που θεωρεί στρατηγικά της συμφέροντα στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο και θα συνεχίσει μέχρι να πετύχει τους στόχους που έθεσε. Διαπιστώνουμε ότι έχει ήδη αρχίσει με διάφορες δηλώσεις αλλά και άλλες ενέργειες να δοκιμάζει τα «αντανακλαστικά» της νέας ελληνικής Κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Πρωθυπουργού της Χώρας Κυριάκου Μητσοτάκη.<br /> <br /> Από την Κυριακή 12 Μαΐου με άρθρο μας εδώ στο liberal είχε επισημανθεί και μάλιστα εμφατικά ότι οι δραστηριότητες του «Πορθητή» στην Υφαλοκρηπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας συνιστούν «πρόβα» για το Καστελόριζο! Αν τελικά πραγματοποιηθούν οι έρευνες εντός της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας σε περιοχές Νοτίως Ρόδου και στην περιοχή του συμπλέγματος Καστελόριζου στα τέλη Αυγούστου, όπως μας πληροφόρησε σχετικό δημοσίευμα της Καθημερινής, αυτό θα είναι πραγματικά ένα «crash test» του Ερντογάν στην νέα Ελληνική Κυβέρνηση. Παρενθετικά κρίνεται σκόπιμο να τονίσουμε ότι η Τουρκία εντελώς αυθαίρετα δεν αναγνωρίζει δικαίωμα (επήρεια) υφαλοκρηπίδας για τα νησιά του Αιγαίου και στην συγκεκριμένη περίπτωση προχωράει (αν το κάνει τελικά) σε έρευνες χωρίς την άδεια του παρακτίου κράτους. Αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση του άρθρου 77, παρ 4 της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS).<br /> <br /> Εύλογη αναμφίβολα είναι η ανησυχία όλων μας για το που μπορεί να φθάσει η Τουρκία στην προώθηση του αναθεωρητισμού της. Όπως εύλογος είναι και ο προβληματισμός μας για το μέχρι που μπορεί και οπωσδήποτε πρέπει να φθάσει η Ελληνική Κυβέρνηση προκειμένου να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Πως θα διασφαλίσει τα δικαιώματα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο; Πως μπορεί να βελτιστοποιήσει τις σχέσεις με Συμμάχους και Εταίρους; Ποιες δυνατότητες και λοιπά μέσα έχει και πως πρέπει αυτά να χρησιμοποιηθούν; Μπορεί να έχουμε θερμό επεισόδιο ή ακόμα και μία γενικότερη σύρραξη; Ερωτήματα που θα έπρεπε να απαντώνται στην Εθνική Στρατηγική και σε άλλα θεσμικά κείμενα που δυστυχώς δεν… υφίστανται και είναι καιρός πια να εκπονηθούν.<br /> <br /> Η Τουρκία ετοιμάζεται να «ζυγιάσει» για μία ακόμα φορά την αποφασιστικότητα της Ελλάδος αλλά και τις διεθνείς αντιδράσεις, σχεδιάζοντας κλίμα αναμέτρησης! Και αν δεν το κάνει τον Αύγουστο με τις αυθαίρετες έρευνες στην Ελληνική Υφαλοκρηπίδα, θα το κάνει αργότερα σε κάποια στιγμή που θα την θεωρεί κατάλληλη για να πάει ακόμα ένα βήμα πιο μπροστά. Σε αντίθεση με τον αγεωγράφητο και ανιστόρητο προκάτοχο του, που αν και παρέμεινε πάνω από 4 χρόνια στον πρωθυπουργικό θώκο δεν αντιλήφθηκε τις απαιτήσεις και το πλαίσιο των κανόνων λειτουργίας του πολύπλοκου και αλληλοεξαρτώμενου διεθνούς περιβάλλοντος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δείξει ότι είναι άριστα προετοιμασμένος και στα θέματα Εξωτερικής Πολιτικής.<br /> <br /> Όμως η επίκληση των υφισταμένων συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου από μόνη της δεν βάζει φραγμό στις τουρκικές μεθοδεύσεις που δημιουργούν σκηνικό κρίσης. Θα πρέπει να είμαστε σε θέση εμείς οι ίδιοι να το κάνουμε με αποκατάσταση αξιόπιστης αποτροπής. (θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι άλλο είναι αμυντική ικανότητα και άλλο η αποτροπή!) Με δημιουργία διπλωματικού κεφαλαίου και διπλωματική εκστρατεία για καταγγελία της τουρκικής επιθετικότητας που μπορεί να απειλήσει την σταθερότητα όλης της περιοχής! Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που αρέσκονται να ομιλούν για «κινδύνους ατυχήματος» στο Αιγαίο αλλά και η άνευρη ΕΕ με τις φιλολογικές δηλώσεις πολιτικής στήριξης ας πεισθούν ότι η Ελλάδα έχει την βούληση να υπερασπιστεί την εδαφική της ακεραιότητα και την εθνική της κυριαρχία με ότι αυτό σημαίνει για ολόκληρη περιοχή, δεδομένης της γενικότερης ρευστότητας και αστάθειας. <br /> <br /> Παρά τα όσα λέγονται και γράφονται, η εκτίμηση μας είναι ότι πριν από οποιοδήποτε «crash test» της Άγκυρας στον νέο αλλά καλά προετοιμασμένο, όπως δείχνει να είναι σε όλους τους τομείς, Έλληνα Πρωθυπουργό θα κάνει μία «επίθεση φιλίας» γνωρίζοντας πολύ καλά την ψυχολογία των Ελλήνων. Ο Τούρκος Πρόεδρος θα κάνει μία μελιστάλακτη αναφορά στην ειρήνη και στην καλή γειτονία και θα μας πει «να κάτσουμε σε ένα τραπέζι να τα βρούμε και να αφήσουμε τα προβλήματα πίσω μας». Θα μιλήσει για την ειρήνη όπως αυτός και η συντριπτική πλειονότητα των Τούρκων αντιλαμβάνονται. Δηλαδή με απλά λόγια, ελάτε να συζητήσετε αυτά που διεκδικούμε εμείς και τότε θα ισχύσει η «καλή γειτονία» και θα έχουμε ειρήνη! Εν τω μεταξύ με τις γνωστές πρακτικές θα επιχειρεί να δείχνει σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα ποιος «κάνει κουμάντο» στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο. <br /> <br /> Η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι το «νόμισμα που περνάει» στις Διεθνείς Σχέσεις είναι η Ισχύς. Η σταθερότητα και η ειρήνη με την αναθεωρητική και επιθετική Τουρκία που κατά πάγια τακτική της προετοιμάζεται στο επόμενο χρονικό διάστημα να δοκιμάσει «τα αντανακλαστικά» της νέας ελληνικής κυβέρνησης, διασφαλίζεται με όλα τα μέσα που συνθέτουν τη συνολική εθνική ισχύ (οικονομία, τεχνολογία, κύρος πολιτικής ηγεσίας, αραγές εθνικό μέτωπο, στρατηγική κουλτούρα, διεθνή ερείσματα) με βασικότερο συντελεστή την στρατιωτική (σκληρή ισχύς). Χωρίς φοβικά σύνδρομα αλλά και ανόητους λεονταρισμούς, επιζητούμε σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία που να εδράζονται σε κλίμα αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αυτό είναι το ζητούμενο για την Ελληνική Κυβέρνηση. <br /> <br /> <b><i>*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal»</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Άγκυρα ετοιμάζεται να «τεστάρει» τη νέα ελληνική κυβέρνηση!

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου* Η δυσάρεστη πραγματικότητα σε αυτά που ονομάζουμε «ελληνοτουρκικά» είναι ότι απώτερος διαχρονικός στόχος ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι αναμένει η Κύπρος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη Η Κύπρος θα πρέπει να σταματήσει να ”κείται μακράν”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxbOP_gm-qu8g1nm5Xg7rjdXffDVk7ErTJ7-8dvC2fLMps2pTgBWBKeofReFMc_PcwpHBPSL6WBQhgytTvkCGSWqL1gNZnCmOKJ_9ekj85EXRdiHVryKwcWqeUApPOQBMeaqoFKqN4EqQ/s1600/mitsotakis_anastasiadis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxbOP_gm-qu8g1nm5Xg7rjdXffDVk7ErTJ7-8dvC2fLMps2pTgBWBKeofReFMc_PcwpHBPSL6WBQhgytTvkCGSWqL1gNZnCmOKJ_9ekj85EXRdiHVryKwcWqeUApPOQBMeaqoFKqN4EqQ/s640/mitsotakis_anastasiadis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b> Άννα Κουκκίδη Προκοπίου*</b><br />Την πρώτη του επίσκεψη ως Έλληνας πρωθυπουργός πραγματοποιεί στην Κύπρο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μια επίσκεψη, η οποία πέρα της εθιμοτυπικής και συμβολικής της φύσης, θα πρέπει να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο για μια συντονισμένη πολιτική κοινών στρατηγικών επιδιώξεων Αθήνας-Λευκωσίας. <br /><br />Αναμφισβήτητα, ο κυπριακός ελληνισμός δύσκολα ξεχνά την ηθική υποχρέωση του μητροπολιτικού κέντρου, αφού τα θεμέλια της δημοκρατίας στην Ελλάδα εδραιώθηκαν το 1974 πάνω στα συντρίμμια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όσα χρόνια μετρά η τουρκική κατοχή, τόσο χρόνια μετρά και το ιστορικό χρέος των Αθηνών, το οποίο προέτρεψε πρόσφατα τον Νίκο Κοτζιά να ζητήσει συγγνώμη από τον κυπριακό λαό για τα όσα προδοτικά έπραξε εις βάρος του η χούντα. Είτε ακούσια είτε εκούσια, μαζί με τον ελλαδικό πρωθυπουργικό θώκο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει να επωμιστεί το ιστορικό βάρος του ηγέτη του απανταχού ελληνισμού. Καθόλου τυχαίο ότι κύπριοι δημοσιογράφοι επέλεξαν να καλωσορίσουν τον νέο πρωθυπουργό, υπενθυμίζοντας του και την σημαντική παρακαταθήκη του Ελευθέριου Βενιζέλου, από την οικογένεια του οποίου κατάγεται. Ο πήχης των προσδοκιών παραμένει ψηλός.<br /><br />Όμως πέρα των πιο πάνω ηθικών και ιστορικών υποχρεώσεων, ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να θυμάται ότι από τη Συνθήκη Εγγυήσεως του 1960, απορρέουν νομικές υποχρεώσεις για την Ελλάδα, αφού η Αθήνα ως συμβαλλόμενο μέρος και εγγυήτρια δύναμη υποχρεούται να εγγυάται ”την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ασφάλεια της Δημοκρατίας της Κύπρου”, της οποίας σήμερα η επιβίωση απειλείται από την Τουρκία. Αφενός, η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους-μέλους του διεθνούς συστήματος, αμφισβητείται από την Άγκυρα, η οποία την χαρακτηρίζει ως ”εκλιπούσα”, αφετέρου, η ασφάλεια και η ευημερία των πολιτών της απειλείται από τις 40,000 στρατεύματα που κατέχουν το 37% των κυπριακών εδαφών, αλλά και τον κλοιό που δημιουργείται σταδιακά στα χωρικά ύδατα και την ΑΟΖ της χώρας, από τα τουρκικά τρυπάνια και τα πλοία τα οποία τα συνοδεύουν, τα οποία και παραβιάζουν την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου.<br /><br />Χθες, από τη Λευκωσία, ο Έλληνας πρωθυπουργός φρόντισε να μας υπενθυμίσει τις σοβαρές προτεραιότητες στην ατζέντα του, τονίζοντας τις αναγκαίες φορολογικές κι άλλες μεταρρυθμίσεις, που η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία του ελληνικού κράτους του επιβάλλουν. Καθόλου συμπτωματικό ότι ο νέος Έλληνας ηγέτης έχει προγραμματίσει μέσα στις επόμενες βδομάδες ταξίδια στη Γερμανία, στην Ολλανδία και τη Γαλλία, σε ένα charm offensive με σκοπό να πείσει για την αξιοπιστία της κυβέρνησης του αλλά και με αντάλλαγμα την εξασφάλιση στήριξης από τους Ευρωπαίους εταίρους της χώρας, ως προς τις αλλαγές που προτίθεται να φέρει στο δημοσιονομικό και φορολογικό πλαίσιο και δη την αντανάκλαση αυτών στο πρωτογενές πλεόνασμα του ελληνικού κράτους. <br /><br />Παρόλα ταύτα, οι πρόσφατες γεωπολιτικές συγκυρίες δεν του επιτρέπουν εφησυχασμό ως προς τους σχεδιασμούς ασφάλειας της Ελλάδος. Η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει το γεγονός ότι οι τουρκικές κινήσεις στην Κύπρο αποτελούν δοκιμασία και για την ίδια, αφού οι ενεργειακές και στρατηγικές επιδιώξεις της Άγκυρας παραμένουν μεγαλεπήβολες και πέρα της κυπριακής πραγματικότητας. Ο Έρντογαν αρχίζει με την Κύπρο για να καταλήξει στο Καστελόριζο, στη Ρόδο, στη Θράκη ή όπου αλλού θεωρεί ότι τον παίρνουν τα ”σύνορα της καρδιάς” και του επιτρέπει η απραξία του αντιπάλου του.<br /><br />Παραμένει, λοιπόν, στρατηγικά αυτονόητο ότι κοινές απειλές σε κοινό ζωτικό χώρο απαιτούν κοινή αντιμετώπιση. Επιπρόσθετα αυτονόητη και η ωφέλεια συνέργειας σχεδιασμών κοινών συμφερόντων, αναφορικά με την αναθεωρημένη στάση της Ουάσινγκτον στην περιοχή, για την ενδυνάμωση των τριμερών συνεργασιών με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος, για την μετεξέλιξη της σχέσης ΕΕ-Τουρκίας και για τον χειρισμό της γνωστής δυσαρέσκειας της Μόσχας επί όλων αυτών των ζητημάτων. <br /><br />Η Κύπρος, λοιπόν, θα πρέπει να σταματήσει να ”κείται μακράν” , όχι γιατί κάτι τέτοιο είναι ηθικά, ιστορικά και νομικά απαράδεκτο, αλλά γιατί κάτι τέτοιο εναντιώνεται στο ίδιο το raison d’ etat, το εθνικό συμφέρον, του ελλαδικού κράτους, αφού η Κυπριακή Δημοκρατία (όσο κι αν η Αθήνα συχνά την κατατάσσει ως πονοκέφαλο χαμηλής προτεραιότητας) λειτουργεί ως ισότιμος εταίρος, μόνιμος σύμμαχος και πολλαπλασιαστής ισχύος της Ελλάδος στη διεθνή και στην ευρωπαϊκή σκακιέρα συμφερόντων. <br /><br />Αναπόφευκτα, η εμμονή να ”κλείσει” το συντομότερο το κυπριακό πρόβλημα για να αποφευχθούν περισσότερα μελλοντικά δεινά για τους Κυπρίους, αλλά και για να απαλλαχθεί η Αθήνα από ένα βαρίδι που διαταράσσει τις σχέσεις της με τη γειτονική της Τουρκία, παραπέμπει σε ιστορικούς συνειρμούς του παρελθόντος. Καυστικά σχολιάζοντας την ανικανότητα του τότε πρωθυπουργού, Τσάμπερλαιν, να αντιληφθεί ότι η επικύρωση των τετελεσμένων της εισβολής του Χίτλερ στην Τσεχοσλοβακία από τη Βρετανία θα αποθράσυνε την Γερμανία να διεκδικήσει περισσότερα παρά λιγότερα, είπε ο Τσιώρτσιλλ, «ο Χίτλερ αντιλαμβάνεται ότι παρά να αρπάξει όλα τα λάφυρα μονομιάς από το τραπέζι, τον εξυπηρετούμε με το να τον αφήνουμε να τα σερβίρει στον ευατό του πιάτο με πιάτο.» Η Κύπρος, λοιπόν, δεν είναι μόνο το κυπριακό. Αν η Ελλάδα χάσει σε αυτό το γήπεδο, θα ακολουθήσουν άλλα. <br /><br /><b><i>*Διεθνολόγος - Ανώτερη Επιστημονική Συνεργάτιδα, Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας </i></b><div> <br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τι αναμένει η Κύπρος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη Η Κύπρος θα πρέπει να σταματήσει να ”κείται μακράν”

Άννα Κουκκίδη Προκοπίου* Την πρώτη του επίσκεψη ως Έλληνας πρωθυπουργός πραγματοποιεί στην Κύπρο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μια επίσκεψη, η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_vnRH-7eVxgfQBzYS2xWq7YDQ6UA_NikELCuD-hv2pmRmhyphenhyphenuyX7ZXF59svoiiGkQQyeDIJo8v7eBQzcTp0kY0oxIWeTGQx8CrmDfR5KL00zAzSL6tl1I4S8LFpffetsDrSwx4VRSkPI/s1600/erdogan_s-400_putin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="698" data-original-width="1100" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_vnRH-7eVxgfQBzYS2xWq7YDQ6UA_NikELCuD-hv2pmRmhyphenhyphenuyX7ZXF59svoiiGkQQyeDIJo8v7eBQzcTp0kY0oxIWeTGQx8CrmDfR5KL00zAzSL6tl1I4S8LFpffetsDrSwx4VRSkPI/s640/erdogan_s-400_putin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος* </b><br />Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400 μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες. Τους απλούς διοικητικούς και τους βαθύτερους πολιτικούς.<br /> <br /> Οι απλοί διοικητικοί έχουν να κάνουν με το management του Tουρκικού εξοπλιστικού προγράμματος. Οι Tούρκοι δεν προμηθεύονται όπλα και τεχνολογία από έναν προμηθευτή, αλλά φαίνεται ότι συναγωνίζονται τους Ινδούς, στην διαφοποίηση των πηγών τους. Θυμίζουμε ότι οι βαλλιστικοί τους πύραυλοι βασίζονται σε τεχνολογία που τους διέθεσε η Κίνα, ενώ τα νέα τους άρματα και Α/Κ πυροβόλα σε τεχνολογία που διέθεσε η Νότιος Κορέα (χώρα διόλου φιλική με την Κίνα). Τα μαχητικά τους αγοράζονται από τις ΗΠΑ, τα Υ/Β(υποβρύχια) από τη Γερμανία κοκ. Το γεγονός ότι προμηθεύονται πυραύλους από τη Ρωσία δεν τους εμπόδισε να αγοράσουν συστήματα αυτοπροστασίας αρμάτων από την...Ουκρανία!!! Ούτε να πουλήσουν στο Κίεβο μη-επανδρωμένα αεροσκάφη για επιχειρήσεις κατά των Ρώσων στο κατεχόμενο Ντονμπάς τηςΑνατολικής Ουκρανίας. <br /><br />Ο διαγωνισμός τους για την προμήθεια αντιεροπορικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς είναι παλιός. Κάποια στιγμή φάνηκε ότι προκρίνεται το Κινέζικο σύστημα, κάποια άλλη στιγμή φαίνεται ότι ζητήθηκε Αμερικανικό(σύντομα αποκαλύπτω μέσα από έγγραφα λεπτομέρειες), αλλά τελικά κατέληξαν στο Ρωσικό. Ουδέν το αξιοπερίεργο. Αυτά συμβαίνουν σε περιπτώσεις τέτοιων πολύπλοκων προγραμμάτων, όταν κανείς ελίσεται για να πετύχει καλύτερους όρους.<br /> <br />Πρέπει επίσης να επισημανθεί πως η άποψη ότι διαφορετικής προέλευσης οπλικά συστήματα δεν διασυνδέονται δεν είναι πάντα σωστή. Ας κοιτάξει κανείς το παράδειγμα των Ινδικών Su30 στα οποία .έγινε προσπάθεια διασύνδεσης με Ισραηλινά οπλικά συστήματα, αφού βέβαια υπήρχε σχετική συμφωνία όλων των μερών. Στην περίπτωση των S400 προφανώς τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει, χωρίς όμως να μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπάρξει στο μέλλον.<br /> <br /> Οι βαθύτεροι πολιτικοί λόγοι μας πάνε πίσω στο παρελθόν. Την 1 Ιουλίου 1975 ο Τούρκος ναύαρχος Σεζάλ Κορκούντ (στην Ελλάδα τα βλέπουνε οι πλείστοι επιφανειακά και δεν αναλύουν Τούρκους στρατηγούς και ναυάρχους/προσωπικά το κάνω τα τελευταία 25 χρόνια και έχω απαγκιστρωθεί από τον πολυπροβαλόμενο και κουραστικό τελικά Νταβουτολογισμό) δημοσίευσε ένα άρθρο στην Μιλλιέτ με τίτλο "Μήπως ειναι ώρα να πούμε 'γεια σου Αμερική;'" που αποτέλεσε την πρώτη δημόσια προτροπή για αναζήτηση προμηθευτών όπλων πέραν των ΗΠΑ και έγινε βέβαια μετά την επιβολή του εμπάρκο όπλων από τις ΗΠΑ κατά της Τουρκίας. <div> <br /></div> <div> Το άρθρο αυτό αποτελεί την αφετηρία του ανοικτού πλέον αντιαμερικανισμού στις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Επομένως η πρόσφατη ομιλία του στρατηγού Σαϋγκούν δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη, αλλά συνέχεια μιας αλυσίδας γεγονότων και αναλύσεων Τούρκων πρώην αρχηγών Επιτελείων,Διοικητών των 4 Στρατιών,κα. Προσωπικά έχω παρακολουθήσει και αναλύσει 82 από αυτούς.Προσθέτω και πρώην αρχηγούς της Στρατοχωροφυλακής. Αναφέρομαι σε αυτούς γιατί όπως οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί,οι Γάλλοι, οι Ινδοί, οι Ισραηλινοί, οι Ρώσοι ,και ορισμένοι άλλοι παράγουν στρατιωτική, στρατηγική και πολιτικοκριτική σκέψη....(από που να αρχίσω και που να τελειώσω...) <br /><br />Πρέπει να ανατρέξουμε και σε πιο παλιές στιγμές. Ίσως και στο γράμμα του προέδρου των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον προς τον Ινονού στις 5 Ιουνίου 1964. Την επιστολή αυτή έστειλε ο Πρόεδρος Τζόνσον, θέλοντας να αποτρέψει Τουρκική στρατιωτική επέμβαση στην Κύπρο τις ημέρες εκείνες. H επιστολή είχε έντονο ύφος και διατύπωνε δύο απειλές κατά της Τουρκίας: (α) η πρώτη αφορούσε την μη εξουσιοδοτημένη χρήση Αμερικανικής κατασκευής όπλων κατά παράβαση των σχετικών συμφωνιών και, το σημαντικότερο (β) την αναστολή της εφαρμογής του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ σε περίπτωση που μια Τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο προκαλούσε τη σε βάρος της Τουρκίας επέμβαση της ΕΣΣΔ. <div> <br /></div> <div> Η επιστολή αυτή είχε καταλυτική επίδραση στο Τουρκικό κατεστημένο, αφού αντελήφθησαν ότι το ΝΑΤΟ τους προστάτευε μόνο όταν και όσο ήθελαν οι Αμερικανοί. Απετέλεσε την αιτία που οι Τούρκοι άρχισαν, ήδη από το 1964, να επανεξετάζουν το θέμα των επιλογών συμμάχων(έχω 9 παραδείγματα ,ενώ 3 μόνιμοι αντιπρόσωποι στο ΝΑΤΟ της Τουρκίας άφηναν περίεργες 'αιχμές' για προσεχή τους βήματα.... Ο Ετσεβίτ, πρωθυπουργός του ΑΤΤΙΛΑ, ήταν τότε γενικός γραμματέας του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, του οποίου ηγείτο ο Ινονού. Βίωσε το σοκ και την αναστάτωση που προκάλεσε αυτό το γράμμα και η εμπειρία αυτή είχε επίπτωση στον τρόπο που χειρίστηκε τους Αμερικανούς το καλοκαίρι του 1974.<br /> <br />Η Τουρκία αντέδρασε κατ' αρχήν με τον περιορισμό των Αμερικανικών δραστηριοτήτων στο έδαφός της και ιδίως με την απαγόρευση των κατασκοπευτικών πτήσεων σε βάρος της ΕΣΣΔ που ξεκινούσαν από δικό της αεροδρόμιο.(Ωσ γνωστό ο Γκάρυ Πάουερς, στην τελευταία του αποστολήτου με το U-2 που πετούσε καταρρίφθηκε μαζί με το MiG19 του Σαφρόνωφ ενώ το MiG προσπαθούσε να τον πλησιάσει αλλά δυσκολεύονταν να φτάσει στο ύψος του.Κάποια στιγμή, όταν μπήκαν στο φάκελο των αντιαεροπορικών πυραύλων, οι Σοβιετικοί πυροβολητές εξαπέλυσαν ομοβροντία και χτύπησαν και τα δύο αεροπλάνα. Και το Aμερικάνικο και το δικό τους.(το MiG-19 του Ρώσου συναδέλφου του Σεργκέι Σαφρόνωφ,) <br /> <br />Μετά την επιβολή του εμπάργου όπλων, κάθε Αμερικανική δραστηριότητα έπαψε, κι έτσι οι ΗΠΑ έχασαν το ένα τους παρατηρητήριο προς την ΕΣΣΔ. Θα έχαναν και το δεύτερο, στο Ιράν, μερικά χρόνια αργότερα, με την πτώση του Σάχη και την απαράδεκτη στάση του αδύναμου Κάρτερ ,αλλά και από τις μη-στοχευμένες τοποθετήσεις του αείμνηστου τότε συμβούλου εθνικής ασφαλείας Ζμπιγκνίου Μπρεζίνσκι.<br /><br />Επιπλέον η Τουρκία ενέδωσε στην επίθεση φιλίας, την οποία είχε αρχίσει από χρόνια, επί Χρουτσώφ η Μόσχα , και δέχτηκε την οικονομική βοήθεια της ΕΣΣΔ(και μετέπειτα επί Μπρέζνιεφ-Κοσίγκιν-Ποντγκόρνι). Τα επόμενα χρόνια η Τουρκία ήταν η χώρα που ελάμβανε τη μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από την τότε ΕΣΣΔ από όλες τις εκτός του Συμφώνου της Βαρσοβίας χώρες. Η οικονομική συνεργασία τυπικά ξεκίνησε το 1967 με συμφωνία που προέβλεπε την παροχή οικονομικής βοήθειας και τεχνογωσίας για 6 μεγάλα projects, περιλαμβανομένου ενός διυληστηρίου και μιας μονάδας αλουμινίου, που μας θυμίζουν τα σημερινά πρότζεκτ με την πυρηνική ενέργεια στο Ακουγιού καθώς και τον Τουρκο-Ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου. Οι Σοβιετικοί συνέχισαν να παρέχουν τη βοήθεια αυτή ακόμη και επί Τουρκικών κυβερνήσεων με αντι-κομμουνιστική ρητορική.Ακόμα καιόταν ήταν σε ακραίοπλαίσιοη Τουρκική ανττισοβιετικό πολιτική (πχ σχέδια "προβιές/COUNTERINSURGENCY", η Μόσχα απτόητη συνέδραμε στην Άγκυρα.(έχω σύνολο αρχείων πάνω σε αυτά)<br /><br /> Το ακραίο σημείο της Τουρκικής αυθάδειας προς τις ΗΠΑ σημειώθηκε το 1973, στη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιππούρ. Η Τουρκία, όχι μόνο έκλεισε τον εναέριο χώρο της στα Αμερικανικά αεροπλάνα που μετέφεραν βοήθεια στο Ισραήλ, κάτι που άλλωστε έπραξαν όλες οι χώρες της Μεσογείου και της Ευρώπης, αλλά πήγε ένα βήμα παραπέρα. Άνοιξε τον εναέριο χώρο της στα Σοβιετικά αεροσκάφη που μετέφεραν βοήθεια στους Άραβες! Σε αυτόν τον υψηλής ένταση πόλεμο η Συρία εξαντλησε δύο φορές το απόθεμα των αντιαεροπορικών της πυραύλων. Όμως και λόγω της συνεργασίας της Τουρκίας, οι Σοβιετικοι τους ανεφοδίασαν κι έτσι μπόρεσαν να συνεχίσουν να μάχονται προκαλώντας βαρύτατες απώλειες στην Ισραηλινή αεροπορία. <br /><br />Έτσι λοιπόν, τα φαινόμενα που παρατηρούμε σήμερα δεν προέκυψαν ξαφνικά από το πουθενά. Οι Αμερικανικές παρεμβάσεις το 1964, το 1967, η shuttle diplomacy του Σίσκο το 1974 και η στη συνέχεια επιβολή του εμπαργκο όπλων στην Τουρκία το 1975-1976 (παρά την αντίθετη γνώμη του Κίσσιγκερ πρέπει να πούμε,- που σημαίνει ότι ο Χένρυ δεν ήταν παντοδύναμος- όπως λέγεται συνήθως) οδήγησαν τους Τούρκους στο να θεωρήσουν ότι οι ΗΠΑ, κάτω από την επιρροή της εκεί Ελληνικής κοινότητας(που τότε ήταν πολλή ισχυρή), παρεμποδίζουν την Τουρκία στο να ασκήσει πολιτική σε κορυφαία θέματα που άπτονται της εθνικής της ασφάλειας.<br /> <br /> Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, έχτισαν την πολεμική τους βιομηχανία σε εκπληκτικό βαθμό,, έλαβαν μέτρα για την ενεργειακή τους αυτάρκεια και φρόντισαν για την παρουσία τους σε μέρη του πλανήτη που άλλοι είχαν παραβλέψει.(Κατάρ-Σομαλία-Σουδάν-Ανατολική Μεσόγειο) Αυτά δεν θα πρέπει να τα συνδέσουμε μόνο με το πρόσωπο του Ερντογάν. Ο Ερντογκάν βρήκε προετοιμασμένο έδαφος, βρήκε έτοιμη εθνική στρατηγική. και την διευρύνει Η οποία στρατγική θα συνεχίσει ακόμα και όταν αυτός εκλείψει από την ζωή . <br /><br />Ο στρατηγός Σαϋγκούν έβαλε το πρόβλημα στη σωστή του βάση. Το θέμα δεν είναι στα S400 ή στα F-35, αλλά στο ότι οι ΗΠΑ αποτελούν εμπόδιο στο να εκπληρώσει η Τουρκία τις μεγαλοιδεατικές,αναθεωρητικές φιλοδοξίες της.<br /><br /><b><i>*Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής </i></b><div> <br />πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div> </div>

Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος*  Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400 μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτου...

Διαβάστε την συνέχεια

«Βόμβα» από την Άγκυρα: Πρόταση για ένωση των Κατεχομένων με την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvnOrsLS9o6JnD4hPmvJ-mRvnL30jU_PmaS2oFFuf9Q0CW5fY_Ucy8d5-5tco-1UYLtRkP0OwN6Y_I9aOOprcownpoz0gH-3xowBuXC0oWQCgE9r3Qdd1DnFUK3HuRhK2Pxe65dKB_ULM/s1600/katexomena.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvnOrsLS9o6JnD4hPmvJ-mRvnL30jU_PmaS2oFFuf9Q0CW5fY_Ucy8d5-5tco-1UYLtRkP0OwN6Y_I9aOOprcownpoz0gH-3xowBuXC0oWQCgE9r3Qdd1DnFUK3HuRhK2Pxe65dKB_ULM/s640/katexomena.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;"> «Υπάρχει πιθανότητα πολέμου στην Α.Μεσόγειο</span>»</h3> Ένα ακόμα προκλητικό δημοσίευμα εμφανίστηκε στα <a href="http://www.cumhuriyet.com.tr/koseyazisi/1505689/_KKTC_Turkiye_ile_butunlesmelidir..._.html">τουρκικά ΜΜΕ</a>, υπογεγραμμένο από τον Τούρκο δημοσιογράφο Tuncay Mollaveisoğlu, προτείνει την ένωση των Κατεχόμενων της Κύπρου με την Τουρκία, ενώ αναφέρεται στην πιθανότητα πολέμου στην ανατολική Μεσόγειο επιρρίπτοντας ευθύνες στην Ελλάδα και το Ισραήλ.<br /><br />Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αποτελούν εργαλείο του καθεστώτος και στις περισσότερες περιπτώσεις «μαρτυρούν» τα σχέδια της Άγκυρας και προβάλλουν τις απόψεις της κυβέρνησης Ερντογάν και του βαθέως κράτους της Τουρκίας.<br /><br />Η διαδικασία προσάρτησης των Κατεχόμενων είναι μια πράξη που στρέφεται ενάντια στο διεθνές δικαίο, ωστόσο η Τουρκία προσπαθεί με κάθε τρόπο και με αμείωτη ένταση να κερδίσει την διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους και να οδηγηθεί πιο εύκολα σε ένωση.<br /><br />Μια πιθανή ένωση των κατεχόμενων με την Τουρκία θα αντρέψει και πάλι τα δεδομένα στην «καυτή» περιοχή της Μεσογείου και για τους Τούρκους θα αποτελέσει ένα σαφές πλεονέκτημα. Ωστόσο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και καθώς το ψευδοκράτος δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα μια τέτοια εξέλιξη είναι αδύνατη.<br /><br />Αυτό που πρέπει να μας ανησυχήσει ωστόσο είναι η αποφασιστικότητα πίσω από τις προθέσεις του καθεστώτος Ερντογάν, καθώς αυτό έχει αποδείξει πως δεν λαμβάνει υπόψιν τους διεθνείς θεσμούς και προτίθεται να διεκδικήσει παράνομα την περιοχή με κάθε μέσο.<br /><br />Αναλυτικά το τουρκικό άρθρο:<br /><br />«Στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχει πιθανότητα πολέμου και αυτό θέλει το Ισραήλ. Στην περιοχή υπάρχει ισραήλοαραβική ενότητα. Λίβανος, Ιορδανία, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ελληνοκυπριακός τομέας, Ελλάδα και ΕΕ είναι σε μία διαδικασία ενάντια στην Τουρκία.<br /><br />Τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή τον άρχισε το Ισραήλ. Οι δε εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελούν συνέχεια της Μέσης Ανατολής. Οι ΗΠΑ για να εξισορροπήσουν από την πλευρά της Ρωσίας την περιοχή, θέλουν να κρατήσουν μακριά από την Μεσόγειο την ΕΕ. Το Ισραήλ θέλει να κάνει παγκόσμιο χρηματοοικονομικό κέντρο την Κύπρο.<br /><br />Στην Δύση έναντι του κινδύνου του ανερχόμενου εθνικισμού, υπάρχει σχέδιο για μεταφορά χρημάτων από την Ελβετία στην Κύπρο. Η Κύπρος Θα αποκοπεί από την Τουρκία και θα καταστεί κέντρο του νέου καπιταλιστικού συστήματος.<br /><br />Λοιπόν τι πρέπει να γίνει;<br /><br />Ο καθηγητής Τσετσεν, πιστεύει πως όπως έγινε και με την περίπτωση του Χατάι, έτσι και η KKTC πρέπει να ενοποιηθεί με την Τουρκία ώστε να υπάρξει αντίσταση στο διασπαστικό σχέδιο.<br /><br />Η ενοποίηση της Τουρκίας και της Mικρής Πατρίδας θα μπορέσει να γίνει μέσα από ένα δημοψήφισμα που θα γίνει στην KKTC.<br /><br />Η διαδικασία μπορεί να εξηγηθεί στους Τουρκοκύπριους, θα είναι πειστική για αυτούς; Η ενοποίηση πώς θα επηρεάσει τις ισορροπίες της περιοχής;<br /><br />Η Κύπρος δεν είναι μόνο ελληνοτουρκικό θέμα. Είναι μεσογειακό θέμα. Χωρίς επίλυση του κυπριακού δεν πρόκειται να κοπάσουν οι τρικυμίες στη μέση του παγκοσμίου πελάγους.<br /><br />“Τι θα επιφέρει η ενοποίηση”, αυτήν τη θέση πρέπει να συζητήσει η Τουρκία».<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Βόμβα» από την Άγκυρα: Πρόταση για ένωση των Κατεχομένων με την Τουρκία

 «Υπάρχει πιθανότητα πολέμου στην Α.Μεσόγειο » Ένα ακόμα προκλητικό δημοσίευμα εμφανίστηκε στα τουρκικά ΜΜΕ , υπογεγραμμένο από τον Τούρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως θα αντιδράσει η ελληνική κυβέρνηση αν παραβιαστεί η ελληνική υφαλοκρηπίδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSIXdOMxuWuDG7I8vZCOuD1hR_S38FcI25oBYv9ShqH41vogWz6-xbhTNaXugbL9yyD6VzUhP_zuE2ahwqGgbQ_wOcXn_uazwtlpyXFMhhp34nvvcFnZQ9CL-xipNhlsOr039_vh2MWmU/s1600/polemiko_nautiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="596" data-original-width="900" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSIXdOMxuWuDG7I8vZCOuD1hR_S38FcI25oBYv9ShqH41vogWz6-xbhTNaXugbL9yyD6VzUhP_zuE2ahwqGgbQ_wOcXn_uazwtlpyXFMhhp34nvvcFnZQ9CL-xipNhlsOr039_vh2MWmU/s640/polemiko_nautiko.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Άρθρο του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br /> Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αποκτήσει μια συγκρουσιακή δυναμική και αναμένεται , το προσεχές διάστημα, να δοκιμαστούν , «επί πραγματικών δεδομένων». Η Τουρκία σχεδιάζει και ενημερώνει σχετικά, ότι μετά τον Δεκαπενταύγουστο, θα πραγματοποιήσει έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζο. Θα αξιοποιηθεί το εξελιγμένο ερευνητικό σκάφους «Ορούτς Ρέι», που θα συνοδεύεται από πλοία τα Τουρκικού Στόλου, όπως ανακοίνωσε η κρατική εταιρεία πετρελαίων της Τουρκίας «TPAO». <br /> <br /> Επιβάλλεται να διευκρινίσουμε απολύτως το εξής:<br /> Η Τουρκία αμφισβητεί εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου. Ειδικά για το Καστελλόριζο, η Τουρκία παρότι αναγνωρίζει ότι η Μεγίστη είναι ελληνικό νησί, όμως επιμένει ότι, δεν ανήκει στον Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν έχει επιρροή στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Το Καστελλόριζο, κατά την τουρκική άποψη, δεν διαθέτει ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα. Άρα, δεν υπάρχουν συνορεύουσες θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, αλλά μόνο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει σεισμικές και άλλες έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου. Δηλαδή η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ουσιαστικά να προσβάλει την ελληνική κυριαρχία. <br /> <br /> Συνεπώς, το ερώτημα είναι, πως θα αντιδράσει η Ελληνική Κυβέρνηση; <br /> <br /> Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος, είπε: «Η Τουρκική προκλητική συμπεριφορά, θα αντιμετωπιστεί και σε επίπεδο υψηλότερο από εμάς, από ΗΠΑ και Ε.Ε., όχι βέβαια με τα σενάρια πολέμου, αλλά με όλες τις ενέργειες που προβλέπονται, συστάσεις προς αυτή τη χώρα.» <br /> <br /> Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος Χρ. Χριστοδούλου, που σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση που είχε με τον διοικητή των Αμερικανικών Αεροπορικών Δυνάμεων στην Ευρώπη, δεν έθιξε καν το θέμα, της επικείμενης δραστηριότητας της Τουρκίας στην περιοχή νότια της Ρόδου και μέχρι το Καστελόριζο. Μια βασική συνιστώσα της ελληνοτουρκικής κρίσης, είναι η συμπεριφορά των ΗΠΑ, αλλά και της Ε.Ε.<br /> <br />  Εκτιμάται αρμοδίως ότι, η αμερικανική διπλωματία, μόνο «πυροσβεστικά» θα παρέμβει προς εκτόνωσης της έντασης στο Αιγαίο, ακόμη και στην περίπτωση που η Τουρκία επιχειρήσει να προσβάλει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Οι περίπλοκες αμερικανο-τουρκικές σχέσεις, η παρεμβατική συμπεριφορά της Ρωσίας στην Αν. Μεσόγειο και η προώθηση των αμερικανικών ενεργειακών συμφερόντων στην περιοχή, δεν επιτρέπουν την ενεργοποίηση και προς όφελος της Ελλάδας της αναβαθμισμένης ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής – αμυντικής συμφωνίας. Οι «υποδείξεις» της αμερικανικής διπλωματίας προς την Αθήνα είναι, «να τα βρείτε» με την Άγκυρα, μέσω διαλόγου σε ανώτατο επίπεδο και για όλα τα θέματα. Δηλαδή, υποχωρήστε στις «λογικές» τουρκικές αξιώσεις… <br /> <br /> Άρα, μια πρώτη εκτίμηση είναι ότι, στην περίπτωση που η Τουρκία προχωρήσει στην απειλή της και κάνει υποθαλάσσιες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, χωρίς την άδεια των ελληνικών αρχών, η Ελληνική αντίδραση θα είναι περιορισμένη, ίσως κάποια διαμαρτυρία στους Διεθνείς Οργανισμούς. Όμως, ένα σοβαρό , ανεξάρτητο και με διεθνές κύρος κράτος, την Εθνική του κυριαρχία, όταν προσβάλλεται, την προασπίζεται με την καταλυτική απάντηση των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού εξαντληθούν πρώτα τα διπλωματικά περιθώρια. <br /> <br /> ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ<br /> <br /> Η Τουρκία, σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικά ΜΜΕ, επιμένει το σύμπλεγμα νησίδων και βραχονησίδων (συνολικά 13) του Καστελόριζου να εξαιρεθεί από τις συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας! Η Τουρκία διατείνεται ότι, το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκική διπλωματία υποστηρίζει ακόμη, ότι το σύμπλεγμα των 13 νησίδων της περιοχής του Καστελόριζου διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ , ούτε και δικής τους υφαλοκρηπίδα!<br /> <br /> Αν όμως γίνει αποδεκτή η τουρκική άποψη, τότε, το Καστελόριζο αποκόπτεται από τον Εθνικό κορμό και το επόμενο βήμα θα είναι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του. Και το σημαντικότερο, αν γίνει δεκτό ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει δυνατότητα οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο, αφού θα παρεμβάλλεται η ΑΟΖ της Τουρκίας.<br /> Το Καστελόριζο έχοντας δική του ΑΟΖ, ως κατοικούμενο νησί, αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο. Δηλαδή η Τουρκία δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Γι’ αυτό η Άγκυρα αρνείται να δεχθεί ότι το Καστελόριζο διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη<br /> <br /> Συνεπώς , είναι μείζον Εθνικό θέμα το Καστελόριζο και θα πρέπει, να αποτραπεί η σχεδιαζόμενη από την Τουρκία, παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, δηλαδή να αποτραπούν οι υποθαλάσσιες έρευνες από τουρκικά πλοία, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Στην αντίθετη περίπτωση, που με διάφορα προσχήματα επιτρέψουμε στην Τουρκία να ξεκινήσει τις έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τότε, θα έχει γίνει η αρχή για την συνεκμετάλλευση – συγκυριαρχία του Αιγαίου, δηλαδή εκχώρηση, λόγω τουρκοφοβικων συνδρόμων, ελληνικής κυριαρχίας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην ΥΠΕΞ Γ. ο Κατρούγκαλος : «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;» ,αλλά και οι μετριοπαθείς δηλώσεις του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια περί αμοιβαίας και επωφελούς ελληνοτούρκικης συνεργασίας σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων. Δηλώσεις, που είναι λογικοφανείς και νομιμοφανείς, αλλά και εφεκτικές παράλληλα, που δείχνουν αναποφασιστικότητα στην υπεράσπιση με κάθε μέσο, ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, έναντι της βεβαιωμένης επεκτατικής και αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πως θα αντιδράσει η ελληνική κυβέρνηση αν παραβιαστεί η ελληνική υφαλοκρηπίδα

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αποκτήσει μια συγκρουσιακή δυναμική και αναμένεται , το προσεχές διάστημα, ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αχίλλειος πτέρνα των ρωσικών S-400: Είναι οι καλύτεροι, αλλά σίγουρα δεν είναι άτρωτοι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEY4dfDlwhH_jOgbVc4U6Oo9gc3-Ctyci2tMiHKBkTKwqBSNmOGC9WrWpymgKmG8Qpg1GaDR5WmpEs-GyC88jt8JMCjxorNj_b0KHXTt20Irl0DNP-sbM-3N839oK3GRyOKJG7fZiR5pU/s1600/s-400-rosia-pyrauloi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEY4dfDlwhH_jOgbVc4U6Oo9gc3-Ctyci2tMiHKBkTKwqBSNmOGC9WrWpymgKmG8Qpg1GaDR5WmpEs-GyC88jt8JMCjxorNj_b0KHXTt20Irl0DNP-sbM-3N839oK3GRyOKJG7fZiR5pU/s640/s-400-rosia-pyrauloi.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> του <b>Νίκου Μελέτη</b><br /> <div> Καθώς ολοκληρώνεται η παράδοση του hardware των S400 από την Ρωσία στην Τουρκία, μια εξέλιξη που έχει πυροδοτήσει μια άνευ προηγουμένου κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και εγείρει ζητήματα ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, εντείνεται και η συζήτηση για τις «μαύρες τρύπες» του υπερσύγχρονου ρωσικού πυραυλικού συστήματος αλλά και την αχίλλειο πτέρνα του, μια και αποδεικνύεται ότι ειδικά στους S400 η αξία και η ισχύς του όπλου εξαρτάται όχι μόνο από το ίδιο, αλλά και από το ποια χώρα, σε ποιο τερέν και με ποιον τρόπο το χρησιμοποιεί. </div> <div> <br /></div> <div> Ειδικοί στα εξοπλιστικά συστήματα προειδοποιούν ότι οι S400 για να είναι αποτελεσματικοί πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα αντιαεροπορικής – αντιπυραυλικής άμυνας, ενώ επισημαίνουν ότι το ρωσικό σύστημα έχει «τυφλά σημεία» που το καθιστούν ευάλωτο σε επίθεση από αεροσκάφη ή πυραύλους που κινούνται σε χαμηλό ύψος και ειδικά σε ανάγλυφο εδάφους που ευνοεί τέτοιες κινήσεις, ενώ φαίνεται ότι η Τουρκία έχει ενημερωθεί από την ρωσική πλευρά για την ανάγκη επιστράτευσης ειδικών αντιαεροπορικών συστημάτων για την ασφάλεια των S400. </div> <div> <br /></div> <div> Η ίδια η τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Safak εκφράζει προβληματισμό για το εάν και πως η Τουρκία θα μπορέσει να προστατεύσει τις συστοιχίες των S400 εναντίον αεροσκαφών που μπορούν να κάνουν χαμηλές πτήσεις και επικαλείται δηλώσεις ειδικού σε θέματα στρατιωτικής αεροπορίας Hakan Kilic. </div> <div> <br /></div> <div> Ο κ. Kilic είπε ότι το σύστημα των S400 απαιτεί μικρού και μεσαίου βεληνεκούς εδάφους-αέρος και αέρος-αέρος αμυντικό πυραυλικό σύστημα καθώς και αντιαεροπορικό σύστημα τοποθετημένο κοντά ώστε να παρεμβαίνει εναντίον επιθέσεων στα «τυφλά σημεία» του συστήματος. Ο ίδιος είπε ότι στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων το 2017 για τους S400 η Άγκυρα και η Μόσχα συζήτησαν επίσης την αγορά συστήματος που θα προστατεύει τις συστοιχίες, αλλά δεν ακολούθησε καμιά επίσημη ανακοίνωση. </div> <div> <br /></div> <div> Ο Επικεφαλής της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για Στρατιωτική – Τεχνική Συνεργασία Dmitry Shugaev είπε το 2018 ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να πουλήσει μικρού και μεσαίου βεληνεκούς πυραύλους εδάφους-αέρος και το αντιαεροπορικό πυροβόλο Pantsir στην Τουρκία για την προστασία των S400. Η Ρωσία μάλιστα όπως είπε χρησιμοποιεί το πυραυλικό σύστημα εδάφους-αέρος TOR M-2 και μερικές φορές και το BUK για να προστατεύσει τους S400. </div> <div> <br /></div> <div> Ο Τούρκος ειδικός δεν απέκλεισε η Τουρκία να επιχειρήσει να προστατεύσει τους S400 με δικά της συστήματα όπως το Korkut συμπληρωματικά με ρωσικά συστήματα όπως το Tunguska ή το τουρκικό Hisar που όμως θα χρειασθεί 2-3 χρόνια για να είναι έτοιμο για παράδοση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως είχε η ανάλυση που παρουσίασε το έγκριτο think tank, Stratfor με τίτλο «Γιατί οι S-400 είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί – Εάν χρησιμοποιηθούν σωστά», όπου αναλύεται ακριβώς ότι είναι το πιο σύγχρονο όπλο αλλά απαιτούνται πρόσθετες κινήσεις για να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητές τους και να προσφέρουν την υπεροπλία που επιδιώκει η χώρα που τους προμηθεύεται. </div> <div> <br /></div> <div> Το στοιχείο που επισημαίνεται στο δημοσίευμα είναι ότι σύμφωνα με τους Ρώσους οι αισθητήρες του ραντάρ του συστήματος έχουν ορισμένες δυνατότητες anti-stealth κάτι που δικαιολογεί φυσικά τον συναγερμό που έχει προκαλέσει στις ΗΠΑ το ενδεχόμενο να συνυπάρξουν οι S400 με τα Stealth F-35. </div> <div> <br /></div> <div> Το δημοσίευμα του Stratfor επισημαίνει τα εξής: Για τους S400 αλλά και όλους τους πυραύλους εδάφους-αέρος (Surface to Air Missile-SAM) μεγάλου βεληνεκούς έχει σημασία το ποιος χρησιμοποιεί το σύστημα και πως. Οι ρωσικοί S400 αναμφίβολα είναι ένα από τα καλύτερα στρατηγικά SAM συστήματα που είναι επιχειρησιακά σήμερα, καθώς έχουν ευελιξία να πλήξουν διαφορετικούς στόχους (πρωταρχικώς αεροσκάφη αλλά και πυραύλους βαλλιστικούς και cruise) και με τους εξελιγμένους αισθητήρες για τους οποίους η Ρωσία ισχυρίζεται ότι έχουν ορισμένες «anti-stelth» δυνατότητες. Στα χέρια ικανών και καλά εκπαιδευμένων πληρωμάτων σύγχρονα συστήματα SAM όπως αυτό των S400 μπορεί να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στον αντίπαλο. </div> <div> <br /></div> <div> Το βεληνεκές τους τους επιτρέπει να στοχεύουν σημαντικά εχθρικά αεροσκάφη, όπως αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου. Οι ευέλικτες δυνατότητες στόχευσης τους σημαίνουν ότι μπορούν να αμυνθούν έναντι πολλών διαφορετικών τύπων απειλών και επιθέσεων. Και οι «anti-stealth» δυνατότητές, αν και περιορισμένες, προσφέρουν τη δυνατότητα να καταρρίπτουν μερικά από τα καλύτερα μαχητικά αεροσκάφη που βρίσκονται επί του παρόντος σε λειτουργία. </div> <div> <br /></div> <div> Τα όρια (περιορισμού) των δυνατοτήτων των SAM Ωστόσο, ακόμη και με αυτές τις εντυπωσιακές θεωρητικές δυνατότητες, οι σύγχρονοι SAM μεγάλης εμβέλειας, όπως το S400, είναι τόσο καλοί όσο το πλαίσιο εντός του οποίου υπάρχουν. Δηλαδή, τα συστήματα μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικά ανάλογα με το είδος του εχθρού που αντιμετωπίζουν. Ένα S400, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι μια τρομερή απειλή για μια περιορισμένη εχθρική εισβολή, αλλά ακόμη και ένα πλήρες Τάγμα S400 έχει μόνο περίπου οκτώ εκτοξευτές πυραύλων, συνήθως με τέσσερις πυραύλους ο καθένας. </div> <div> <br /></div> <div> Οι 32 πύραυλοι είναι σίγουρα αρκετοί για να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη σε μια περιορισμένη επίθεση. Αλλά αν ένα τάγμα S400 ενεργεί απομονωμένα ή δεν υποστηρίζεται από άλλα σύγχρονα συστήματα εναέριας άμυνας, πιθανόν να μην έχει αρκετούς πυραύλους για να αντέξει μια αποφασιστική επίθεση. SAM’s όπως οι S400 είναι ακόμα ευάλωτοι σε επιθέσεις πυραύλων. </div> <div> <br /></div> <div> Επιπλέον, οι γεωγραφικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην χρησιμότητα ενός συστήματος, καθώς ορεινά χαρακτηριστικά είναι ικανά να μπλοκάρουν τους αισθητήρες των συστημάτων. Ένας χαμηλός στόχος μπορεί να επωφεληθεί από τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά και την καμπυλότητα της γης για να αποφύγει μια αναχαίτιση από τους S400 για πολύ περισσότερο από έναν στόχο υψηλής πτήσης. Έτσι, εναντίον ενός πυραύλου cruise με χαμηλή πτήση, ένας S400 είναι πιθανότερο να πετύχει τον στόχο σε απόσταση «δεκάδων» χιλιομέτρων παρά εκατοντάδων χιλιομέτρων. </div> <div> <br /></div> <div> Τελικά, μια απομονωμένη συστοιχία S400 ή ακόμα και τάγμα, θα είναι ευάλωτη σε μια επίθεση μαζική και μπορεί ακόμη και να καταστραφεί χωρίς να καταστρέψει ούτε ένα εχθρικό αεροσκάφος. Σχεδιασμένα να είναι μέρος της Ομάδας. Αυτοί οι παράγοντες ενισχύουν ένα βασικό γεγονός για τα συστήματα SAM, όπως το S-300 και το S-400, το οποίο είναι ότι δεν έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν ως αυτόνομα συστήματα και είναι πιο αποτελεσματικά ως μέρος ενός πολύ ευρύτερου ολοκληρωμένου συστήματος άμυνας (Integrated Air Defence Systems-IADS). </div> <div> <br /></div> <div> Μια αποτελεσματική IADS αποτελείται από στρώματα διαφορετικών τύπων Sam — από το πολύ μικρού βεληνεκούς έως το πολύ μεγάλου εύρους. Επίσης, ενσωματώνει πολλά διαφορετικά ραντάρ και άλλους αισθητήρες για την ανίχνευση διαφόρων τύπων εχθρικών στόχων. Το μεγαλύτερο (σε γεωγραφικό πεδίο), το πυκνότερο (από την άποψη του αριθμού των διαφόρων συστημάτων εντός) και το όσο πιο τεχνολογικά προηγμένο IADS, τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανότητά του να προστατεύσει έναν δεδομένο εναέριο χώρο Οι μακράς εμβέλειας SAM’s, ενώ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε σύγχρονου και αποτελεσματικού IADS, αποτελούν απλώς μέρος του ευρύτερου δικτύου.</div> <div> <br /></div> <div>  Στην πραγματικότητα, τα μακράς εμβέλειας SAMs σε ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό IADS έχουν ακόμη και τη δική τους προστασία με μικρής εμβέλειας SAMs, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να καταρρίπτουν εχθρικά όπλα σε μικρή απόσταση χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό πυροβόλων και εξαιρετικά ικανών σε ελιγμούς πυραύλους μικρής εμβέλειας. Ουσιαστικά, ο στόχος μιας αποτελεσματικής IADS είναι να συνδυάσει τα πολλά διαφορετικά πλεονεκτήματα των πολλαπλών συστημάτων σε μια ομπρέλα πολυεπίπεδη με σημαντική ισχύ που θα διατηρείται , ακόμη και υπό συνεχή επίθεση. Σε ένα τέτοιο δίκτυο, το SAM μεγάλης εμβέλειας μπορεί να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά τελικά πρόκειται περί ομαδικής προσπάθειας. </div> <div> <br /></div> <div> Τρέχοντα παραδείγματα </div> <div> <br /></div> <div> Τι σημαίνει λοιπόν αυτό το πλαίσιο για το πώς αγοράζονται και εφαρμόζονται σήμερα τα συστήματα SAM μακράς εμβέλειας; Η απάντηση εξαρτάται από το έθνος που έχει στην κατοχή του το σύστημα. Ακόμη και για την εκτεταμένη γεωγραφία τους, η Ρωσία και η Κίνα είναι αναμφίβολα οι πιο αποτελεσματικοί χρήστες του S300 και του S400 και στις δύο χώρες, τα πυραυλικά συστήματα ενσωματώνονται σε πολύ πυκνά και εξελιγμένα IADS που υποστηρίζονται επίσης από μεγάλους αριθμούς καταδιωκτικών μαχητών. </div> <div> <br /></div> <div> Χώρες με μέση επιτυχία στη χρήση των SAM περιλαμβανομένης της Τουρκίας, όπου το S400 δεν υποστηρίζεται από σημαντικούς αριθμούς αποτελεσματικών συστημάτων SAM, αλλά εξακολουθεί να αποδεικνύεται πολύ χρήσιμο, διότι η πρωτογενής αεροπορική άμυνα της Τουρκίας — όπως και πολλών άλλων χωρών του ΝΑΤΟ — στην πραγματικότητα επικεντρώνεται στα μαχητικά αεροσκάφη της. Το S400 είναι ουσιαστικά εκεί για να καλύψει ένα κρίσιμο χάσμα δυνατοτήτων, δεδομένου ότι η Τουρκία δεν είχε καμιά απολύτως δυνατότητα να εκτελέσει αποστολές αντιβαλλιστικής πυραυλικής άμυνας πριν αγοράσει το σύστημα </div> <div> <br /></div> <div> Τέλος, υπάρχουν χώρες όπως η Συρία, οι οποίες απέκτησαν πρόσφατα συστοιχίες S-300 είναι απομονωμένες και περιορισμένες σε δυνατότητες. Ο συριακός εμφύλιος πόλεμος έχει διαλύσει την ευρύτερη IADS της Συρίας, τα πληρώματα της Συρίας είναι αμφίβολης εκπαίδευσης και οι διαθέσιμες εναέριες άμυνες της είναι τεχνολογικά παλαιωμένες. </div> <div> <br /></div> <div> Επιπλέον, ο στόλος των μαχητών της Συρίας είναι ασήμαντος σε σύγκριση με άλλες περιφερειακές εναέριες δυνάμεις. Ενώ τα S300 της Συρίας θεωρητικά θα μπορούσαν να προκαλέσουν κάποια ζημιά στα ισραηλινά αεροσκάφη που συνεχώς επιτίθενται στην χώρα, δεν θα επιβίωναν για πολύ μετά την πυροδότηση του πρώτου πυραύλου τους. Τελικά, μεγάλης εμβέλειας SAM, όπως το S400 δεν είναι «Όπλα -Θαύμα». ακόμη και η πιο αποτελεσματική IADS μπορεί να συγκλονιστεί εάν βρεθεί υπό συνεχή επίθεση χωρίς ενίσχυση. Αν όμως υποστηριχθεί σωστά, μπορούν σίγουρα να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο, ιδίως κατά των πιο περιορισμένων επιθέσεων.</div> <div> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η αχίλλειος πτέρνα των ρωσικών S-400: Είναι οι καλύτεροι, αλλά σίγουρα δεν είναι άτρωτοι

του Νίκου Μελέτη Καθώς ολοκληρώνεται η παράδοση του hardware των S400 από την Ρωσία στην Τουρκία, μια εξέλιξη που έχει πυροδοτήσει μια...

Διαβάστε την συνέχεια

Και στο βάθος συνεκμετάλλευση - Από τους "μοναχοφάηδες" του Κοτζιά στις "συνέργειες" του Δένδια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Cvj0fgZduY61EEfAlmdjx_8Od_KiOvW8bPBCka0jtugSjz_4Y0mwTpvh3xv4_-DWNfP0k83FvlN8q_Hb4VRq_xgV5HTEWRjUVaAGuq6jUfQOHAyFena7w2LBjY-R8OrZfVuyMBI6b0o/s1600/kotzias_katrougalos_dendias.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Cvj0fgZduY61EEfAlmdjx_8Od_KiOvW8bPBCka0jtugSjz_4Y0mwTpvh3xv4_-DWNfP0k83FvlN8q_Hb4VRq_xgV5HTEWRjUVaAGuq6jUfQOHAyFena7w2LBjY-R8OrZfVuyMBI6b0o/s640/kotzias_katrougalos_dendias.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά στο Φόρουμ των Δελφών περί «μοναχοφάηδων». Στη συνέχεια είχαμε μία δήλωση του διαδόχου του στο υπουργείο Εξωτερικών Κατρούγκαλου για τα δικαιώματα της Τουρκίας, η οποία είχε κινηθεί σε παρεμφερές μήκος κύματος. Τέλος, τις προηγούμενες ημέρες είχαμε την αμφίσημη δήλωση του Δένδια στο Blooberg. Αναφερόμενος στη δυνατότητες ελληνοτουρκικής συνεργασίας, ο νέος επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας είπε ότι «υπάρχουν χιλιάδες συνέργειες από τον τουρισμό έως την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων». Τρεις δηλώσεις που μυρίζουν συνεκμετάλλευση. <br /> <br /> Φαίνεται πως το συγκεκριμένο υπουργικό γραφείο ασκεί μία περίεργη επιρροή στους ενοίκους του! Γιατί και στις τρεις προαναφερθείσες δηλώσεις, πίσω από τις θολές διατυπώσεις, διαφαίνεται ένας κοινός παρονομαστής. Κάτι θέλουν να μας πουν, αλλά δεν το λένε ευθέως. Χρησιμοποιούν εκφράσεις, οι οποίες αφήνουν διέξοδο διαφυγής, εάν κάποιος τους πιέσει να γίνουν σαφείς.<br /> <br /> Ας θυμηθούμε, όμως, τι μας είχε πει ο Κοτζιάς: «Εάν αρχίσεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης λέγοντας όλα δικά μου, όλα στον έλεγχό μου, όλα μόνος μου, τότε είσαι και εσύ μέρος του προβλήματος. Αυτό που πρέπει να κάνεις και που προσπάθησα να κάνω είναι... να δώσεις μια προοπτική ότι η Τουρκία, όχι στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά στη Μεσόγειο συνολικά, θα συμμετάσχει σε αυτή την οικονομική ανάταση. Πρέπει να βρεις τρόπους οργάνωσης επιχειρηματικούς, τις μπίζνες της δουλειάς, όχι της γεωπολιτικής, που να συμμετάσχει με τρόπο αυτόν που της αντιστοιχεί και της αρμόζει. Ποιος είναι αυτός; Να το βάλουμε στο τραπέζι να το συζητήσουμε».<br /> <br /> Γιατί οι Έλληνες είναι μοναχοφάηδες; Ισχυρίστηκε ποτέ κυβέρνηση ή πολιτικό κόμμα ότι όλα είναι δικά μας, ότι η Τουρκία δεν έχει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως είπε σε άλλο σημείο της δήλωσής του ο Κοτζιάς; Ποτέ δεν συνέβη αυτό και ο Κοτζιάς το γνωρίζει. Η πάγια ελληνική θέση είναι ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηποίδα-ΑΟΖ και ότι αυτή πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Και επειδή η Τουρκία ισχυρίζεται --σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας-- ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, η Αθήνα έχει εδώ και δεκαετίες προτείνει την παραπομπή της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο. Πρόταση, την οποία η Άγκυρα απορρίπτει. <br /> Και στο βάθος συνεκμετάλλευση... <br /> <br /> Τι σημαίνει, άραγε, «να δώσεις στην Τουρκία μία προοπτική να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση»; Εάν βρει στη δική της υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ υδρογονάνθρακες θα έχει το σχετικό όφελος. Αυτό, όμως, δεν εξαρτάται ούτε από την Αθήνα, ούτε από τη Λευκωσία. Προφανώς, λοιπόν, ο Κοτζιάς εννοεί κάτι άλλο. Μας είπε ότι πρέπει να βρούμε επιχειρηματικούς τρόπους, όχι γεωπολιτικούς, για να βάλουμε την Τουρκία στο παιχνίδι, όπως της αντιστοιχεί και της αρμόζει.<br /> <br /> Τι σημαίνει αυτό; Τι σημαίνει «να το βάλουμε στο τραπέζι να το συζητήσουμε»; Τί να συζητήσουμε, όμως, όταν η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει πως τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ; Δεδομένου ότι κανείς δεν αμφισβήτησε τα όποια δικαιώματα παραχωρεί το Διεθνές Δίκαιο στην Τουρκία και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, το μόνο που μπορεί να εννοεί ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είναι ένα είδος συνεκμετάλλευσης. <br /> <br /> Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών εξαίρεσε την κυπριακή ΑΟΖ, για την οποία και δεν είχε αρμοδιότητα να μιλάει. Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι ότι οι επίμαχες αναφορές του αφορούν την ελλαδική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Ο Κοτζιάς ηθελημένα είχε μιλήσει θολά, αλλά η αναφορά του στο Καστελλόριζο αποκαλύπτει που το πήγαινε. Είχε, λοιπόν, πει ότι διαφωνεί με όσους υποστηρίζουν ότι το Καστελλόριζο έχει όλη την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ της περιοχής. <br /> <br /> Η επήρεια του Καστελλόριζου σε υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ <br /> <br /> Επειδή, όμως, κανείς στην Ελλάδα δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο, είναι θεμιτό να υποθέσουμε ότι εννοεί πως το Καστελλόριζο δεν πρέπει να έχει πλήρη επήρεια σε υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Με άλλα λόγια πως δεν πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή της μέσης γραμμής. Η θέση αυτή, όμως, ισοδυναμεί με εκ των προτέρων παραχώρηση εθνικών δικαιωμάτων. Η λέξη που ταιριάζει σ' αυτή την περίπτωση είναι μειοδοσία. Γι' αυτό και δεν είχε μιλήσει καθαρά. <br /> <br /> Εάν η Τουρκία δεχόταν η διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ π.χ. του Καστελλορίζου να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο, αυτό ενδεχομένως να μην έδινε στο μικρό ελληνικό νησιωτικό σύμπλεγμα πλήρη επήρεια. Ενδεχομένως να οριοθετούσε, συνδυάζοντας την αρχή της μέσης γραμμής με την αρχή της αναλογικότητας. Προφανώς, η Ελλάδα θα αποδεχόταν τη σχετική απόφαση. Αυτό, ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικό από το να δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς ο πρώην υπουργός Εξωτερικών εκ των προτέρων ότι το Καστελόριζο δεν έχει πλήρη επήρεια. <br /> <br /> Υπενθυμίζουμε ότι στην τελευταία συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν είχε γίνει λόγος για συνεργασία των δύο χωρών στα ενεργειακά, χωρίς να προσδιορισθεί σε ποιον ακριβώς ενεργειακό τομέα συζητείται ελληνοτουρκική συνεργασία. Ορισμένοι εκφράζουν την υποψία ότι ο Κοτζιάς προέβη στην επίμαχη δήλωση, επειδή γνωρίζει το τι είχε συζητηθεί μεταξύ τους. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί μιλούσαν για ελληνοτουρκικές "Πρέσπες". <br /> <br /> Ο Κατρούγκαλος παίρνει τη σκυτάλη... <br /> <br /> Δεν πρόλαβαν να στεγνώσουν τα λόγια του Κοτζιά και τη σκυτάλη είχε πάρει ο διάδοχός του Κατρούγκαλος, δείχνοντας ότι υπήρχε συνέχεια, ότι δεν επρόκειτο για προσωπική άποψη του προκατόχου του. Μιλώντας μετά από συνάντησή του με τον Τσαβούσογλου στην Αττάλεια, ο Κατρούγκαλος είχε δηλώσει: «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;» <br /> <br /> Ως εκπρόσωπος της Ελλάδας όφειλε να πει ότι τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ κι ότι η θέση της Αθήνας είναι πως η υφαλοκρηπίδα ΑΟΖ πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Και επειδή η Τουρκία έχει διαφορετική θέση, θα έπρεπε να επαναλάβει την πρόταση για παραπομπή της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο για να την επιλύσει με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Αντί γι' αυτό, όμως, είπε τη φράση που παραθέσαμε παραπάνω! <br /> <br /> Τι προσπαθούσαν, λοιπόν, να μας πουν οι δύο υπουργοί Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, ο καθένας με τον τρόπο του; Δεδομένου ότι τα ζητήματα που αφορούν στην κυπριακή ΑΟΖ είναι αρμοδιότητα της Λευκωσίας, δεν αναφέρονται σ' αυτήν. Ακόμα κι αν αγνοήσουμε τις σχετικές πληροφορίες, η μόνη λογική εξήγηση των θολών αυτών δηλώσεων είναι ότι αναφέρονται σε συνεκμετάλλευση. <br /> <br /> Είναι κοινό μυστικό πως στην Αθήνα,σ' όλα τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, στον επιχειρηματικό κόσμο και στα Μίντια, μιλούν για μορφές συνδιαχείρισης συνεκμετάλλευσης τουλάχιστον στη θαλάσσια περιοχή του Καστελλορίζου. Αυτό το νόημα είχε και η δήλωση Κοτζιά «να δώσεις στην Τουρκία μία προοπτική να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση (από την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων)». Αποφεύγουν, ωστόσο, τον φορτισμένο όρο "συνεκμετάλλευση", προτιμώντας λιγότερο σαφείς όρους, όπως "συνδιαχείρση" και "συνέργειες". <br /> <br /> Και είναι εδώ που μπαίνει στην σκηνή ο Δένδιας με τη σύντομη δήλωσή του, που παραθέσαμε στην αρχή. Δεν είναι τυχαίο, βεβαίως, ότι το Blooberg σ' αυτή εστίασε και αυτήν υπογράμμισε, θεωρώντας ότι "κάτι ψήνεται" όσον αφορά την εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, έτσι όπως ορίζεται με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Γιατί και ο Δένδιας, όπως οι προκάτοχοί του, μίλησε θολά, αποφεύγοντας επιμελώς να διευκρινίσει σε ποιες «συνέργειες» αναφέρεται όσον αφορά «την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων».<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Και στο βάθος συνεκμετάλλευση - Από τους "μοναχοφάηδες" του Κοτζιά στις "συνέργειες" του Δένδια

Σταύρος Λυγερός Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά στο Φόρουμ των Δελφών περί «μοναχοφάηδων». Στη συνέχεια είχαμε μία δήλωση τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία καλεί τη Ρωσία να "μπεί" στο NATO!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid_cTI0tDk7_56aYSKEmFojzXWdPBZ8Fu-1rmxnDIXEk0Knq_4xvC4_b14CW23GZDo3UzuwOYuTHtq15kK6HIUxM616v3OAT3EZ0Zf-sz7_gBds7pZwv8w6kOs3DSuRprIPTuYwcT10XY/s1600/nato_tourkia_rosia.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid_cTI0tDk7_56aYSKEmFojzXWdPBZ8Fu-1rmxnDIXEk0Knq_4xvC4_b14CW23GZDo3UzuwOYuTHtq15kK6HIUxM616v3OAT3EZ0Zf-sz7_gBds7pZwv8w6kOs3DSuRprIPTuYwcT10XY/s640/nato_tourkia_rosia.png" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Neville Teller</b><br /> Μτφρ. <b><i>Βαγγέλης Γεωργίου</i></b><br /> Η Τουρκία δεν είναι ακριβώς ιδρυτικό μέλος του NATO, αλλά μαζί με την Ελλάδα ήταν οι πρώτες νέες χώρες που εντάχθηκαν στον οργανισμό των 12 μελών που είχε ήδη ιδρυθεί το 1949. Και οι δύο χώρες έγιναν δεκτές το 1952 λόγω της στρατηγικής τους γεωγραφικής θέσης ως προμαχώνες της Δυτικής δημοκρατίας. Όταν ο Ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν στην κορύφωσή του, υπήρχε η ελπίδα εκείνη την εποχή ότι η Τουρκία θα βοηθούσε στην προστασία της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ από τη σοβιετική επιθετικότητα. <br /> <br /> Υπήρχαν περιπτώσεις που η Τουρκία παρέκκλινε από τις θέσεις της Συμμαχίας αλλά από τότε που ανέλαβε ο Ερντογάν την εξουσία, η Τουρκία, θέτοντας νέους στόχους, ακολούθησε μια εξωτερική πολιτική που την έφερε σε ευθεία σύγκρουση με τη Δύση. Πιστεύοντας ότι το ΝΑΤΟ ήταν στρατηγικά εξαρτημένο από την Τουρκία και ότι η θέση της στη Συμμαχία ήταν απρόσβλητη, ο Ερντογάν ακολούθησε τη δική του ατζέντα.<br /> <br /> Για παράδειγμα, ακόμα και όταν οι δυτικές χώρες συμμάχησαν για την καταπολέμηση των ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων, όπως η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, ο Ερντογάν συνέχισε να υποστηρίζει την Μουσουλμανική Αδελφότητα και τα παρακλάδια της. Στη Συρία η Τουρκία βρίσκεται σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ λόγω της υποστήριξή της τελευταίας προς τις κουρδικές δυνάμεις που η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατικές. <br /> <br /> Τώρα, όμως, η Τουρκία έχει φέρει τον εαυτό της σε τέτοια αντίθεση με το NATO ώστε να αμφισβητείται η ίδια η θέση της στη Συμμαχία.<br /> <br /> Πρόκειται για δύο μεγάλες συμφωνίες όπλων που επιδιώκει η Άγκυρα. Η Τουρκία θέλει να αγοράσει 100 F-35, την τελευταία γενιά μαχητών αεριωθούμενων αμερικανικών αεροσκαφών, που παράγονται από την Lockheed Martin Corporation. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία επιδίωξε την εγκατάσταση του προηγμένου ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Αψηφώντας τις έντονες αμερικανικές αντιρρήσεις και την απειλή κυρώσεων, η Τουρκία έλαβε την πρώτη αποστολή από τη Ρωσία στις 12 Ιουλίου. <br /> <br /> Εάν προχωρούσε η συμφωνία σχετικά με τα αμερικανικά F-35, η κατάσταση θα γινόταν αδύνατη. Οι S-400 έχουν σχεδιαστεί για να ανιχνεύουν και να καταρρίπτουν μαχητικά με τεχνολογία stealth, όπως έχουν τα F-35. Εάν η Τουρκία αποκτούσε και τα δύο υπερόπλα, οι Ρώσοι μηχανικοί και άλλοι ειδικοί που επιστρατεύτηκαν για την κατασκευή του συστήματος S-400 θα μπορούσαν να μάθουν πολλά για τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη. <br /> <br /> Έτσι, όταν έγινε τελείως εμφανές ότι ο Ερντογάν επέμενε για το ρωσικό σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος, η Ουάσιγκτον ακύρωσε τη συμφωνία F-35. Σε μια επίσημη δήλωση που εκδόθηκε στις 17 Ιουλίου, ο Λευκός Οίκος δήλωσε: «Τα F-35 δεν μπορούν να συνυπάρχουν με μια ρωσική πλατφόρμα συλλογής πληροφοριών που θα χρησιμοποιηθεί για να μάθει για τις προηγμένες δυνατότητές τους». <br /> <br /> Σχέδιο του Πούτιν <br /> <br /> Στο Πεντάγωνο, αναμφισβήτητα βλέπουν τη συμφωνία τους S-400 ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου του Ρώσου Προέδρου Πούτιν να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ και ως εκ τούτου η Ουάσιγκτον έχει ήδη δηλώσει ότι σκοπεύει να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία. Η νομοθεσία, που είναι γνωστή ως ο νόμος για την "Αντιμετώπιση των Αντιπάλων της Αμερικής μέσω Κυρώσεων" (CAATSA), στοχεύει να αποθαρρύνει τη αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού από τη Ρωσία. <br /> <br /> Ο Τραμπ θα μπορούσε να επιβάλει μια σειρά μέτρων, όπως η απαγόρευση των θεωρήσεων σε Τούρκους αξιωματούχους και την άρνηση πρόσβασης στην αμερικανική Τράπεζα Εξαγωγών-Εισαγωγών. Οι πιο σκληρές επιλογές περιλαμβάνουν αποκλεισμό στις συναλλαγές με το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και την άρνηση των αδειών εξαγωγής. <br /> <br /> Στο προσκήνιο, οι αντίπαλοι της ρωσοτουρκικής συμφωνίας φαίνεται να μην παρηγορούνται από το γεγονός ότι εφόσον το προηγμένο ρωσικό σύστημα S-400 πρόκειται να εγκατασταθεί σε μια χώρα του ΝΑΤΟ θα μπορεί να τεθεί υπό τον πλήρη έλεγχο των Δυτικών. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν έχει αναμφισβήτητα απορρίψει αυτό το μειονέκτημα για δύο λόγους. Το πρώτο είναι ότι η εξαγωγή του συστήματος S-400 που παρέχεται στην Τουρκία διαφέρει σημαντικά από αυτό που χρησιμοποιεί η ίδια η Ρωσία - και ότι σε κάθε περίπτωση η Ρωσία έχει στα σκαριά ένα πιο προηγμένο σύστημα για τον εαυτό της. Το δεύτερο είναι τα πολιτικά οφέλη για τη Ρωσία, καθώς θα έχει καταφέρει να διεισδύσει στην καρδιά του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Η πώληση σίγουρα θα ενισχύσει την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Κάθε μελλοντική επιχείρηση του ΝΑΤΟ θα πρέπει να λάβει υπόψη την παρουσία του συστήματος S-400 στην Τουρκία - που θα έχει καταστροφική επίδραση στη Συμμαχία προς μεγάλη ευχαρίστηση του Πούτιν. Επίσης, η συμφωνία για τους S-400 τραβάει μια γραμμή στις ρωσουτουρκικές σχέσεις μετά το 2015, όταν η Τουρκία κατέρριψε ένα ρωσικό αεριωθούμενο αεροπλάνο στα νότια σύνορά της με τη Συρία. Την επόμενη χρονιά ένας Τούρκος αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε τον Ρώσο πρεσβευτή σε γκαλερί τέχνης στην Άγκυρα φωνάζοντας «μην ξεχάσετε τη Συρία». <br /> Το σενάριο εξόδου από το NATO <br /> <br /> Εάν αυτή η διαμάχη μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ οδηγήσει στην επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, θα μπορούσε να φθείρει την μακρά στρατιωτική σχέση των δύο χωρών. Ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα θα ήταν η επίπτωση στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ, κοντά στην πόλη Άδανα στη νότια Τουρκία, 70 μίλια από τα συριακά σύνορα. Η βάση λειτουργεί από κοινού από τις αμερικανικές και τουρκικές αεροπορικές δυνάμεις, ενώ συχνά υπάρχουν σταθμοί αεροπορικών δυνάμεων από άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Το πιο σημαντικό είναι ότι περίπου 50 από τα αμερικανικά τακτικά πυρηνικά όπλα, απόθεμα του Ψυχρού Πολέμου, βρίσκονται αποθηκευμένα στο Ιντσιρλίκ. <br /> <br /> Εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ τόνισε πρόσφατα ότι «η διαλειτουργικότητα των ενόπλων δυνάμεών μας είναι θεμελιώδους σημασίας για το ΝΑΤΟ για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων και των αποστολών μας" και ότι το σύστημα S-400 της Ρωσίας θεωρείται "τεχνικά ασύμβατο με τα οπλικά συστήματα όπλων χρησιμοποιούνται από τις χώρες του ΝΑΤΟ». <br /> <br /> Είναι αμφίβολο αν ο Ερντογάν πίστεψε ότι η επιμονή του για την απόκτηση των S-400 θα μπορούσε να οδηγήσει στη σοβαρή αμφισβήτηση της ιδιότητας της Τουρκίας ως μέλους του NATO. Ωστόσο, οι εκκλήσεις για εκδίωξη της Τουρκίας από τη Συμμαχία έχουν εμφανιστεί σε διάφορα ΜΜΕ. Υπάρχει συναίνεση πάντως στην άποψη ότι αυτό θα ήταν ένα μεγάλο βήμα. Εν πάση περιπτώσει, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ρήτρα στους κανόνες του ΝΑΤΟ για την απομάκρυνση ενός μέλους. Ένα τέτοιο βήμα δεν γίνεται ποτέ, και αν τεθεί σοβαρά στο τραπέζι τότε θα πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλες διαδικασίες από το μηδέν. Αυτή η διαμάχη είναι πιθανό να έχει μια λιγότερο δραματική επίλυση<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία καλεί τη Ρωσία να "μπεί" στο NATO!

Γράφει ο Neville Teller Μτφρ. Βαγγέλης Γεωργίου Η Τουρκία δεν είναι ακριβώς ιδρυτικό μέλος του NATO, αλλά μαζί με την Ελλάδα ήταν οι πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ κάνουν τους λογαριασμούς τους για την μετά Ερντογάν εποχή - Του ετοιμάζουν βαριά "καμπάνα"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE8K-lT7nxA5e3ZD7hLSNDtYHV6gLW02finzoA2LzbbVPeRIGM_BdN_y5BreHnjnWk_MgUsEzgN4mBq1ds3Yan1s1euKVR7eYGAt4Edw6zhny9RAtzr0IAlECsgQNbcRCKlmA1Fbh4vRo/s1600/malkoc-gerekirse-incirligi-kapatiriz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="630" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE8K-lT7nxA5e3ZD7hLSNDtYHV6gLW02finzoA2LzbbVPeRIGM_BdN_y5BreHnjnWk_MgUsEzgN4mBq1ds3Yan1s1euKVR7eYGAt4Edw6zhny9RAtzr0IAlECsgQNbcRCKlmA1Fbh4vRo/s640/malkoc-gerekirse-incirligi-kapatiriz.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν απειλεί τους Αμερικανούς ότι θα τους διώξει από το Ιντζιρλίκ αν επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400</span></h3> Του <b>Σάββα Καλεντερίδη </b><br /> -Τη στιγμή που τα τουρκικά στρατεύματα είναι έτοιμα να εισβάλουν στη Β. Συρία, έχοντας απέναντί τους τεθωρακισμένα οχήματα και επιθετικά ελικόπτερα Boeing AH-64 Apache του στρατού των ΗΠΑ, <br /> -τη στιγμή που ο Ερντογάν σε δηλώσεις που έκανε την Παρασκευή, σε σύσκεψη των προέδρων όλων των Νομαρχιακών Επιτροπών του ΑΚΡ επιτέθηκε εναντίον των ΗΠΑ ξεκαθαρίζοντας ότι «όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των συνομιλιών που κάνουμε με τις ΗΠΑ, για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας κατά μήκος των συνόρων μας με τη Συρία, εμείς είμαστε αποφασισμένοι να κατακερματίσουμε τον διάδρομο της τρομοκρατίας (σ.τ.μ. κουρδικό διάδρομο),.. χωρίς να ζητήσουμε την άδεια κανενός… Δίνουν στους Κούρδους του PYD δεκάδες χιλιάδες φορτηγά με όπλα και πυρομαχικά, όλα δωρεάν. Σε ποιους τα δίνουν; Τα δίνουν στην τρομοκρατική οργάνωση*, στο ΡΚΚ και τους συντρόφους τους. Ποιος τα δίνει; Εκείνοι που μας παρουσιάζονται ως στρατηγικός μας σύμμαχος»…, <br /> -τη στιγμή που το NBC News γράφει ότι με βάση πληροφορίες από τέσσερις αξιωματούχους, ο Ερντογάν απείλησε τον Τραμπ, στη συνάντησή τους στην Οσάκα, ότι αν οι ΗΠΑ επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400, τότε θα οδηγήσει τη χώρα του εκτός ΝΑΤΟ και θα κλείσει τη βάση του Ιντζιρλίκ για τους Αμερικανούς, όσο γίνονται όλα αυτά και άλλα τόσα, σύμφωνα με <a href="https://www.aydinlik.com.tr/abd-de-erdogan-sonrasi-hesabi-ismet-ozcelik-kose-yazilari-temmuz-2019">δημοσίευμα της εφημερίδας Αϊντινλίκ</a>, οι ΗΠΑ εργάζονται πάνω σε σχέδια για την επόμενη ημέρα μετά τον Ερντογάν, για την πολιτική που θα ακολουθήσουν οι ΗΠΑ την μετά Ερντογάν εποχή απέναντι στην Τουρκία. <br /> Για να έχουν οι αναγνώστες μας ξεκάθαρη εικόνα, μεταφράσαμε το σχετικό άρθρο και το παραθέτουμε αυτούσιο: <br /> <br /> Τίτλος: Λογιαριασμοί στις ΗΠΑ για «μετά τον Ερντογάν» <br /> <br /> Του İsmet Özçelik, εφημερίδα Aydınlık Gazetesi, 24.7.2019 <br /> Στις ΗΠΑ εξετάζεται διεξοδικά η Τουρκία και η στροφή της στην Ευρασία. Ο Τραμπ κατηγορεί για όλα αυτά τον Ομπάμα. <br /> Μια ομάδα τονίζει ότι «η Τουρκία δεν πρέπει να χαθεί». Σε αντίθετη περίπτωση τα συμφέροντα των ΗΠΑ θα πληγούν βαρύτατα. <br /> <br /> Προσωπική επιλογή του Ερντογάν <br /> Έχουν χάσει κάθε ελπίδα από τη σημερινή Τουρκία. Αναζητούν διεξόδους. Οι τελευταίες τους εκτιμήσεις είναι οι εξής: «Όλα αυτά που έγιναν και απομάκρυναν την Τουρκία από τις ΗΠΑ και τη Δύση, είναι προσωπικές επιλογές του Ερντογάν». <br /> Ένα από τους υποστηρικτές αυτής της άποψης είναι και ο στρατηγός Ben Hodges, πρώην διοικητής των δυνάμεων του στρατού ξηράς των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Προειδοποιεί τους δικούντες τις ΗΠΑ: «Πρέπει να κινηθούμε σκεπτόμενοι την μετά Ερντογάν εποχή». <br /> <br /> Μετά τον Ερντογάν <br /> Τώρα έχουν αρχίσει να κάνουν σχέδια για τη μετά Ερντογάν εποχή. Αυτό συζητιέται πολύ πλέον στις ΗΠΑ. <br /> Φαίνεται ότι πήραν πολύ θάρρος από τα αλεπάλληλα λάθη που έκανε το ΑΚΡ το τελευταίο διάστημα. Αναπτερώθηκαν οι ελπίδες τους από το γεγονός ότι το ΑΚΡ έπεσε στις παγίδες που του έστησαν. Οι εκλογές στην Κωνσταντινούπολη τους ενθουσίασαν. <br /> <br /> Οι υποστηρικτές του «ανοίγματος» προς τους Κούρδους <br /> Νεκραναστήθηκε και πάλι το αίτημα για «άνοιγμα» προς τους Κούρδους για την επίλυση του Κουρδικού. Το PKK/HDP δηλώνει ανοικτά ότι το «άνοιγμα δεν μπορεί να γίνει με το ΑΚΡ». <br /> Παρόμοιες δηλώσεις κάνουν και τα ηγετικά στελέχη του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP). <br /> Σαν να ήλθε κάποιο μήνυμα από τις ΗΠΑ. <br /> <br /> Ο Ερντογάν θα τιμωρηθεί αυστηρά <br /> Στις ΗΠΑ υπάρχει η βούληση να «τιμωρηθεί αυστηρά ο Ερντογάν». Η άποψη που επικρατεί είναι η εξής: «Πρέπει να πληρώσει το αντίτιμο της προδοσίας». <br /> Με τον τρόπο αυτόν θέλουν να δώσουν μήνυμα σ’ όλον τον κόσμο αλλά και σε «εκείνους που θα διαδεχθούν τον Ερντογάν». Όσοι βγαίνουν εκτός ελέγχου, θα τιμωρούνται. <br /> <br /> Ισραηλινή ιστοσελίδα <br /> Ο ψυχολογικός πόλεμος έχει ενταθεί. Σε αραβικές ιστοσελίδες δημοσιεύθηκε μια είδηση, σύμφωνα με την οποία ο Ερντογάν έπαθε καρδιακή προσβολή. <br /> Η ισραηλινή ιστοσελίδα breakingisraelnews.com αμέσως αναπαρήγαγε την είδηση, γράφοντας μάλιστα ότι ο Ερντογάν πέθανε. Ενώ ο Ερντογάν είναι διακοπές. <br /> Όμως οι προθέσεις της MOSSAD είναι φανερές. <br /> <br /> Η στάση της Τουρκίας <br /> Οι ΗΠΑ είναι σε λάθος δρόμο και στο τέλος, όταν καταλάβουν το λάθος τους, θα απογοητευθούν πολύ. <br /> Η στάση που τηρεί η Τουρκία δεν είναι προσωπική του επιλογή. Κάνει αυτό που επιβάλλει το εθνικό συμφέρον της Τουρκίας. <br /> Το μέλλον της Τουρκίας είναι στην Ευρασία και οι επιλογές είναι ανάλογες. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ δεν έχουν καταλάβει τους Τούρκους <br /> Οι ΗΠΑ συνεχώς χάνουν. Τα κράτη παίρνουν τις τύχες τους στα χέρια τους. <br /> Το ίδιο ισχύει για τον τουρκικό λαό. Ο λαός μας ήταν πάντα εναντίον των ΗΠΑ. Όμως τα αντιαμερικανικά αισθήματα του τουρκικού λαού κορυφώθηκαν μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος των ΗΠΑ/Γκιουλέν εναντίον του Ερντογάν τις 15 Ιουλίου. <br /> Στο παρελθόν οι κεντροδεξιοί και οι συντηρητικοί στην Τουρκία ήταν πιο ζεστοί απέναντι στις ΗΠΑ. Τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο και οι δεξιοί ξεπέρασαν σε αντιμερικανισμό ακόμα και τους αριστερούς. <br /> Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ξεκάθαρα. Εκείνοι που είναι εναντίον των ΗΠΑ ξεπερνούν το 90% του συνόλου των ερωτηθέντων. <br /> Οι ΗΠΑ την έχουν άσχημα. Από το 1950 είναι μέσα στην Τουρκία. Όμως δεν έχουν καταλάβει τους Τούρκους. <br /> <br /> Οι απειλές δεν έφεραν αποτέλεσμα <br /> Οι πιέσεις και οι απειλές δεν έφεραν αποτέλεσμα. Οι S-400 είναι πλέον στην Τουρκία. <br /> Το ίδιο ισχύει και για την περιοχή ανατολικά του Ευφράτη. Μόλις η Τουρκία έδειξε αποφασιστική στάση, οι ΗΠΑ τα έχασαν. <br /> Η κατάσταση στην Αν. Μεσόγειο είναι παρόμοια. Η Τουρκία συνεχίζει τις έρευνες και για γεωτρήσεις για φυσικό αέριο. <br /> Οι εχθροί της Τουρκίας είναι σε πανικό. <br /> Τώρα βγήκαν στο προσκήνιο και λογαριάζουν για την «μετά Ερντογάν» εποχή. <br /> Όμως όλα είναι πολύ φανερά. <br /> Είτε με τον Ερντογάν είτε χωρίς τον Ερντογάν, το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει. <br /> Η Τουρκία έχει στραφεί προς την Ευρασία και αυτή θα είναι η πορεία της. <br /> <br /> Προειδοποίηση στην αντιπολίτευση <br /> Η πολιτική αντιπαράθεση στην Τουρκία είναι κατανοητή. Όμως, όταν η αντιπολίτευση στέκεται στο πλευρό των εχθρών της Τουρκίας, αλλάζει το πράγμα. <br /> Τις τελευταίες ημέρες άρχισαν να γίνονται κάποια περίεργα πράγματα. Όμως τώρα περισσότερο από ποτέ η Τουρκία έχει ανάγκη την ενότητα. Η «Συμμαχία της Τουρκίας» είναι πλέον υποχρεωτική. Και όσο αργεί, ανεβαίνει το κόστος. <br /> Πάντως, όσο και αν κάποιοι αντιστέκονται, η συμμαχία αυτή θα γίνει. <br /> Γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη επιλογή. <br /> <br /> <i>*Φυσικά και δεν θεωρούμε το ΡΚΚ "τρομοκρατική οργάνωση", αλλά ως ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Απλά χρησιμοποιούμε τον όρο ως ακριβή μετάφραση του πρωτότυπου τουρκικού κειμένου, χωρίς να τον ενστερνιζόμαστε.</i><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι ΗΠΑ κάνουν τους λογαριασμούς τους για την μετά Ερντογάν εποχή - Του ετοιμάζουν βαριά "καμπάνα"

Ο Ερντογάν απειλεί τους Αμερικανούς ότι θα τους διώξει από το Ιντζιρλίκ αν επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400 Του Σάββα Καλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κοιτάζοντας πέραν από τους S-400

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwZaSG7zt8yF-p9yBoQz0oh7ED9wgH4_xnba4O26bpseGWLQ5yxc27yk_1XhFv6ZqjrwKSezNnOutz6f6J0J97LO3hY_8CDxn9675p3uG1A5NomMMdSwwitsIXhBvw5kW9nfCkJ64FyM/s1600/erdogan_NATO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="512" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwZaSG7zt8yF-p9yBoQz0oh7ED9wgH4_xnba4O26bpseGWLQ5yxc27yk_1XhFv6ZqjrwKSezNnOutz6f6J0J97LO3hY_8CDxn9675p3uG1A5NomMMdSwwitsIXhBvw5kW9nfCkJ64FyM/s640/erdogan_NATO.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Είναι αναγκαία η εξάντληση της φαντασίας και των ικανοτήτων μας στην εξεύρεση λύσεων και κατάλληλων απαντήσεων στις προκλήσεις της Άγκυρας. </span></h3> <b>Ιπποκράτης Δασκαλάκης* </b>Δημοσιεύματα σχετικά την παραλαβή του ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικού συστήματος S-400 από την Τουρκία και οι ενδεχόμενες συνέπειες αυτής της ενέργειας κατακλύζουν τα ελληνικά (και όχι μόνο) ΜΜΕ. Η συγκεκριμένη προμήθεια έχει -δικαιολογημένα- ξεφύγει των ορίων μιας σημαντικής διακρατικής αμυντικής συναλλαγής και έχει καταστεί ενδείκτης των τουρκικών προθέσεων απεξάρτησης από δυτικές πηγές αλλά κυρίως αυτονόμησης της εξωτερικής της πολιτικής. <br /><br />Η υποβόσκουσα αντιπαράθεση μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας δεν πρέπει να εξετάζεται μόνο υπό το πρίσμα της συγκεκριμένης αγοράς αλλά ως ένα σύνολο διαφορετικών προσεγγίσεων των δύο σε πλειάδα ζητημάτων. Η αντιπαράθεση αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη στις σχέσεις των δύο κρατών και δεν προδικάζει μια μόνιμη και ριζική απομάκρυνση της Άγκυρας από το δυτικό στρατόπεδο. Αρκετά δημοσιεύματα υπενθυμίζουν προηγούμενες περιόδους έντασης των σχέσεων τους με αφορμή την περιβόητη επιστολή του Προέδρου Johnson (1964) και το αμερικανικό εμπάργκο οπλισμού (1975-1978). Σε αμφότερες τις περιπτώσεις η Άγκυρα κινήθηκε προσεκτικά προς τη Μόσχα η οποία και έσπευσε να αποδεχθεί -ομοίως προσεκτικά- αυτά τα ανοίγματα. Τουρκία και Ρωσία όμως γνώριζαν καλά τα όρια των ελιγμών που επέτρεπαν οι συνθήκες του ψυχρού πολέμου. Τελικά, οι ψυχροπολεμικές ισορροπίες, παρά τη ρευστότητα των διεθνών εξελίξεων, οδήγησαν στη θεαματική επαναπροσέγγιση ΗΠΑ και Τουρκίας σε μικρό χρονικό διάστημα. Στη δε περίπτωση της Κύπρου, πολύ σύντομα, την έντονη προειδοποίηση περί των συνεπειών ενδεχόμενης τουρκικής επέμβασης (1964), διαδέχθηκε η σιωπηρή αποδοχή (ίσως και ενθάρρυνση) της εισβολής (1974). Θα μπορούσε κάποιος ορθά να προσθέσει ότι στη σημερινή όξυνση των σχέσεων έχουν προστεθεί και άλλα επεισόδια που σχετίζονται με σειρά μη ικανοποιητικών θέσεων της Τουρκίας σε θέματα ενδιαφέροντος των ΗΠΑ (μη χρήση τουρκικού εδάφους το 2003 για εισβολή στο Ιράκ, συριακό ζήτημα, σχέσεις με Τεχεράνη, θέσεις κατά του Ισραήλ κλπ).<br /><br />Η παρατήρηση αυτή όμως δεν μεταβάλλει τη στρατηγική αξία της Τουρκίας και την προσπάθεια προσεταιρισμού της από Ανατολή και Δύση. Όμως η σημερινή Τουρκία διαφέρει παρασάγγας από την Τουρκία της δεκαετίας του 1960-1970. Η πολυεπίπεδη ισχύς της επιτρέπει να διαπραγματεύεται σε ίσους όρους με τις μεγάλες δυνάμεις και να αναλαμβάνει συχνά τολμηρά εγχειρήματα στην περιοχή της.<br /><br />Το αδύνατο της σημείο εξακολουθεί να είναι η οικονομία της που είναι ευπρόσβλητη σε περιορισμούς και κυρώσεις που μπορεί -συγκεκαλυμμένα ή μη- να προωθήσει η Ουάσιγκτον. Η Άγκυρα γνωρίζει ότι η εθνική αμυντική βιομηχανία της και η Μόσχα μπορούν να καλύψουν σταδιακά και μερικώς τις εξοπλιστικές ανάγκες αλλά σε οικονομικά θέματα η Ρωσία είναι ανεπαρκής ενώ σίγουρα οι όροι που θα θέσει θα είναι δυσβάστακτοι. Η δε παντοκρατορία του Erdogan στηρίζεται εν πολλοίς και σε μια αξιοθαύμαστη άλλη εύθραυστη οικονομική άνοδο της χώρας.<br /><br />Το ερώτημα που ανακύπτει και φυσικά υπερπροβάλλεται από την μερίδα των συμπατριωτών μας που αναζητούν απεγνωσμένα τον «από μηχανής θεό» για τη σωτηρία μας είναι αν θα υπάρξει μια δραματική ρήξη των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Σε μια τέτοια υποθετική εξέλιξη, η απομόνωση της Άγκυρας θα ενίσχυε τις ελληνικές θέσεις και η ενδεχόμενη διακοπή της αμυντικής συνεργασίας (αν υποθέσουμε ότι θα λάβει χώρα) θα μείωνε τις μαχητικές ικανότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Η μη παραλαβή των F-35 θα προσέφερε «ανάσα» (μάλλον περαιτέρω απραξίας) στην Ελλάδα για λήψη πολυδάπανων -αλλά αναπόφευκτων- αποφάσεων ενίσχυσης της άμυνας. Κινούμενοι σε αυτή την προσέγγιση, ΜΜΕ και αναλυτές (ορισμένοι), διακρίνουν μια «επική» σύγκρουση μεταξύ του Προέδρου Trump και των εκπροσώπων των νομοθετικών σωμάτων που επιζητούν μια σκληρότερη αντιμετώπιση της Τουρκίας. Εύλογα πανηγυρίζουν όταν διεθνή δημοσιεύματα κάνουν λόγο για μια απαράδεκτη στάση της Τουρκίας στο πλαίσιο της δυτικής συμμαχίας και παρουσιάζουν δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον αυτής της «επιτήδειας» χώρας. Δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικές διαμάχες της Ουάσιγκτον έχουν να κάνουν αφενός με εσωτερικά παιχνίδια εξουσίας και αφετέρου -οι ακραίες θέσεις- ενισχύουν την πίεση επί της Άγκυρας ενώ ένας διαλλακτικός Πρόεδρος εξασφαλίζει την αποφυγή μιας ανεπιθύμητης ρήξης και κρατάει τις γέφυρες της λογικής και συνεργασίας ανοικτές. Λησμονούν επίσης τα δυτικά δημοσιεύματα της δεκαετίας του 1980 που ανέφεραν την Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου, ως έναν «εμπρηστή» της νοτιανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και τα πάμπολλα σενάρια αποσταθεροποίησης της χώρας που εμφανίζονταν ακόμη και σε νατοϊκές ασκήσεις. Τελικά η Ελλάδα επέζησε και ελέω Ανδρέα και ΣΥΡΙΖΑ, έχει καταστεί στυλοβάτης της αμερικανικής και νατοϊκής παρουσίας στην περιοχή (όχι απαραιτήτως κακή επιλογή).<br /><br />Δυστυχώς για εμάς η γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας είναι σημαντικότατη και το διακύβευμα της απώλειας της τεράστιο. Για όποιον αμφιβάλλει δεν απομένει παρά να ανατρέξει στα ελεύθερα προσβάσιμα αρχεία του State Department (Foreign Relations United States), ειδικά την περίοδο 1948-1952, που επικείμενης της ένταξης Ελλάδος-Τουρκίας στο ΝΑΤΟ- εμφανίζουν γεωπολιτικές και αμυντικές εκτιμήσεις που παραμένουν αναλλοίωτες μέχρι σήμερα. Ανάλογη αξία είχε και το Ιράν και σίγουρα η περίπτωση του στοιχειώνει τους αναλυτές της Ουάσιγκτον. Παρά ταύτα, αν δεν εθελοτυφλούν, πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι η αυτονόμηση της Τουρκίας είναι ένα αναπόφευκτο γεγονός, συνέπεια πλήθους παραγόντων και όχι λόγω της μεγαλομανίας ενός ηγέτη (Erdogan) ή ακραίων προσεγγίσεων ενός πολιτικοθρησκευτικού χώρου (AKP). Λογικά πρέπει να εκτιμούν ότι η πλήρης απεξάρτηση της Τουρκίας θα συμβεί σταδιακά στα επόμενα 20 χρόνια. Ενδεικτικό άραγε και το βιβλίο του Freedman (The Next 100 Years) που προβλέπει θερμή σύγκρουση, περί το 2050, με τις ΗΠΑ και Τουρκία να ευρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα!<br /><br />Στην πορεία της τουρκικής απεξάρτησης από Δύση και Ανατολή, η χρήση πυρηνικής ενέργειας (ενεργειακή απεξάρτηση) και η απόκτηση πυρηνικών όπλων (ή τουλάχιστον η απόκτηση τεχνολογίας και υποδομών που θα καταστήσουν την κατασκευή τους ζήτημα μηνών) είναι αναπόφευκτα βήματα. Μη ξεχνάμε την κατόπιν τουρκικής επιμονής, πρόβλεψη ικανότητας των πυρηνικών εργοστασίων (ρωσικού και ιαπωνικού consortium) σε Akkuyu και Sinop αντίστοιχα, περί απόκτησης ικανότητας για παραγωγή και επεξεργασία πυρηνικών καυσίμων. Η ανωτέρω πρόβλεψη, επιτρεπτή από τη Συνθήκη Nuclear Non-Proliferation Treaty, αποτελεί το πρώτο και αναγκαίο βήμα για κατασκευή πυρηνικών όπλων .<br /><br />Αυτή την εξέλιξη σίγουρα την κατανοούν πολύ καλύτερα και εντονότερα στο Τελ-Αβίβ. Στην απόκτηση των πυρηνικών δυνατοτήτων της Τουρκίας η Μόσχα έχει αυτή τη στιγμή το «πάνω χέρι» γεγονός που σίγουρα θα οδηγήσει την Άγκυρα να συνεργαστεί και με άλλες χώρες για τα επόμενα πυρηνικά εργοστάσια. Άραγε ένα εντονότερο τουρκικό ενδιαφέρον προς γαλλικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες (ήδη συμμετέχει στο ιαπωνικό consortium) πόσο θα επηρέαζε τη σημερινή γαλλική στάση σε θέματα Ανατολικής Μεσογείου;<br /><br />Παράλληλα με τις εκτιμήσεις των διαφόρων γεωπολιτικών παραγόντων θα ήταν σφάλμα να μην λάβουμε υπόψη και την προσωπικότητα και τρόπο αντιδράσεων των ηγετών (Trump, Putin, Erdogan). Άπαντες ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα πρότυπα των δυτικών ηγετών έχοντας μια υπερεμπιστοσύνη στο «αλάθητο» ένστικτο τους και μια ροπή προς κινήσεις εντυπωσιασμού και ανάληψη πρωτοβουλιών λελογισμένου ρίσκου. Ειδικά Trump και Erdogan αρέσκονται να δημιουργούν ένα συγκρουσιακό κλίμα διατηρώντας μυστικούς διαύλους επικοινωνίας και προβάλλοντας την ύστατη στιγμή, την ικανότητα προσωπικής επίτευξης μιας «μοναδικής» και «win-win» λύσεως (βλέπε περίπτωση Βορείου Κορέας). Ας μην εκπλαγούμε αν αύριο ανακοινωθεί μια συμφωνία διευθέτησης του συστήματος της προμήθειας του αντιαεροπορικού συστήματος S-400 και οι μέχρι χθες ανησυχούντες για τη διαρροή δυτικής τεχνολογίας στη Μόσχα πανηγυρίζουν για την πρόσβαση στα άδυτα της υψηλής ρωσικής αντιπυραυλικής τεχνολογίας των S-400 (και των πλέον επίφοβων και με ικανότερες αντιβαλλιστικές ικανότητες S-500)!<br /><br />Συνοψίζοντας, ουδεμία ασφαλής πρόβλεψη μπορεί να γίνει για την εξέλιξη των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Μια πλήρης ρήξη, καλοδεχούμενη εκ πρώτης όψεως, κρύβει πλήθος κινδύνων αλλά δεν αποτελεί το επικρατέστερο σενάριο. Φυσικά και η προετοιμασία οποιαδήποτε χώρας δεν μπορεί να στηρίζεται στο ευμενέστερο σενάριο των εξελίξεων αλλά μάλλον στο δυσμενέστερο. Παραταύτα, η τουρκική αυτονόμηση σε βάθος χρόνου είναι αναπόφευκτη και το γνωρίζει σίγουρα Ουάσιγκτον και Μόσχα. Η προσωρινή διακοπή της τουρκικής συμμετοχής στο πρόγραμμα κατασκευής των F-35 φαίνεται ότι δρομολογείται και κάθε μήνας που περνάει καθιστά πιο πιθανή την οριστική της έξοδο καθώς νέοι υποκατασκευαστές θα εντάσσονται στο πρόγραμμα. Ο μεγαλύτερος υπαρκτός κίνδυνος φαίνεται ότι είναι η δημιουργία πειρασμού στα αμερικανικά επιτελεία να ενθαρρύνουν τη εμφάνιση μιας μείζονος κρίσεως στην περιοχή που θα τους καταστήσει επιδιαιτητές για μια συνολική ρύθμιση όλων των προβλημάτων σε Κύπρο και Αιγαίο. Μη θεωρούμε όμως ως δεδομένο ότι η Ουάσιγκτον έχει πάντα τη δυνατότητα αποτροπής μιας ανάλογης κρίσεως που μπορεί να προέλθει από στοχευμένες ενέργειες της Άγκυρας ή και τυχαίο γεγονός. Το ρίσκο όμως της παραπάνω επιλογής είναι μεγάλο καθόσον μπορεί να οδηγήσει στην ενδυνάμωση της παρουσίας της Μόσχας στη μια από τις δύο πλευρές του Αιγαίου θέτοντας σε κίνδυνο την νοτιανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Πιθανόν όμως οι αμερικανοί αξιολογητές να εκτιμήσουν ότι η κρίση θα είναι ελεγχόμενη και δεν θα περιλάβει στρατιωτικά μέσα αλλά απλά την ενάσκηση αφόρητης ψυχολογικής πίεσης για μοιραία πολεμική σύγκρουση στο πιο αδύναμο μέρος.<br /><br />Δυστυχώς και πάλι, διαχρονικά, το πλέον αδύναμο μέρος και επιρρεπές σε αναδίπλωση εμφανίζεται η χώρα μας καθώς παρουσιάζει έλλειμμα σχετικής αμυντικής ισχύος (έναντι της Τουρκίας), μη επαρκείς εγγυήσεις πρακτικής εξωτερικής στήριξης (για αντικειμενικούς λόγους πέραν των δυνατοτήτων της) και αποτυχία δημιουργίας αποτρεπτικής φήμης και συνέπειας λόγων και πράξεων (με αποκλειστική δική της ευθύνη). Εύχομαι ολόψυχα να κάνω λάθος στις εκτιμήσεις μου, αναγνωρίζω τη δεινή θέση των υπευθύνων για την άμυνα και ευελπιστώ στη λήψη των κατάλληλων προπαρασκευαστικών μέτρων (σε κάθε επίπεδο, αμυντικό, διεθνούς συνεργασίας, οικονομικό, ψυχολογικών επιχειρήσεων) με γνώμονα την αποτελεσματικότητα, μακριά από κάθε πολιτική ή ατομική σκοπιμότητα και με εκμετάλλευση στο έπακρο των πραγματικά στενών -αλλά όχι απαγορευτικών- οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας. Παράλληλα όμως πρέπει να προχωράμε έγκαιρα σε σταθμισμένες κινήσεις που θα περιορίζουν τις διαθέσιμες ευκαιρίες δημιουργίας τετελεσμένων στην Άγκυρα. Ταυτόχρονα όμως είναι αναγκαία η εξάντληση της φαντασίας και των ικανοτήτων μας (μέσα, σχεδίαση, εκπαίδευση, ετοιμότητα, αποφασιστικότητα) στην εξεύρεση λύσεων και κατάλληλων απαντήσεων στις προκλήσεις της Άγκυρας στο τακτικό επίπεδο, σε αέρα και θάλασσα, εκεί που κρίνεται στην καθημερινότητα η πολύπλευρη αντιπαράθεση μας.<br /><br /><b><i>*Αντιστράτηγος εα, Διευθυντής Μελετών ΕΛΙΣΜΕ. </i></b><div> <br />πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Κοιτάζοντας πέραν από τους S-400

Είναι αναγκαία η εξάντληση της φαντασίας και των ικανοτήτων μας στην εξεύρεση λύσεων και κατάλληλων απαντήσεων στις προκλήσεις της Άγκυρα...

Διαβάστε την συνέχεια