Εκρηξη στα Βαλκάνια: Η ΠΓΔΜ «ψήφισε» ένταξη στο ΝΑΤΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVWyfceuiAtE7nhbaoir4Gyy7jAy-_nZa466MUAh_XSahTxrcz4nCSHAkyS1XHwHP0UJN4jVNhzhPn3caWby38rzCYhsy8j1r5AY6LnB4dAfRPSoY13Uq_161bZzDWPWk04iRjHjKZ3OQY/s1600/%25CE%2595%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BE%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1.+%25CE%2597+%25CE%25A0%25CE%2593%25CE%2594%25CE%259C+%25C2%25AB%25CF%2588%25CE%25AE%25CF%2586%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B5%25C2%25BB+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="608" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVWyfceuiAtE7nhbaoir4Gyy7jAy-_nZa466MUAh_XSahTxrcz4nCSHAkyS1XHwHP0UJN4jVNhzhPn3caWby38rzCYhsy8j1r5AY6LnB4dAfRPSoY13Uq_161bZzDWPWk04iRjHjKZ3OQY/s640/%25CE%2595%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BE%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1.+%25CE%2597+%25CE%25A0%25CE%2593%25CE%2594%25CE%259C+%25C2%25AB%25CF%2588%25CE%25AE%25CF%2586%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B5%25C2%25BB+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Αμερικανικές δυνάμεις εισήλθαν στο κέντρο των Σκοπίων – Στα ΕλληνοΑλβανικά Σύνορα ο Α/ΓΕΣ!</span></h3> Αμερικανικές δυνάμεις εισήλθαν στο Κέντρο των Σκοπίων επιβεβαιώνοντας όλες τις πληροφορίες για το νέο μεγάλο μέτωπο που ανοίγει και με τη βούλα πλέον στα Βαλκάνια. Αυτό σημαίνει ότι η πΓΔΜ θα μπει στο ΝΑΤΟ, οι πιέσεις εναντίον μας για επίλυση του ζητήματος της ονομασίας θα ενταθούν. Eδιαφέρον θα χει να δούμε το «όνομα» που θα μας πλασάρουν… Το επικοινωνιακό κομμάτι της υπόθεσης έχει ενδιαφέρον, αμερικανικά τεθωρακισμένα με αμερικανικές και…»σκοπιανές» σημαίες…Δείτε απλά το βίντεο.<br /> <br /> Η Ρωσία σίγουρα δεν θα το δεχτεί αυτό αναίμακτα, οπότε η συνέχεια έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και τα χειρότερα είναι μπροστά μας.<br /> <br /> Αμερικανικές δυνάμεις έφθασαν στα Σκόπια για να συμμετάσχουν στην στρατιωτική άσκηση «Dragoon Guardian 17» στο στρατόπεδο Κρίβολακ. Η άσκηση ξεκίνησε στις 28 Ιουλίου και θα διαρκέσει έως τις 10 Αυγούστου. Συμμετέχουν 300 Αμερικανοί στρατιώτες και 95 στρατιώτες της ΠΓΔΜ.<br /> <br /> Πριν από την άσκηση, αμερικανικά τεθωρακισμένα οχήματα ‘έκαναν βόλτα’ στο κέντρο της πόλης των Σκοπίων, σταμάτησαν στην πλατεία των Σκοπίων για να τους δει ο κόσμος ώστε να εμπεδώσουν το «κλίμα ασφάλειας»… προφανώς για ψυχολογικούς λόγους γνωρίζοντας και οι ίδιοι τι έρχεται πολύ σύντομα στην περιοχή μας.<br /> <br /> Στην ανοιχτή αυτή παρουσίαση παρέστησαν ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, Μπεκίμ Μαξούτι και ο πρέσβης των ΗΠΑ, Τζες Μπέιλι.<br /> <br /> «Οι στρατιώτες μας ανοίγουν το δρόμο για την πλήρη ένταξη της χώρας μας στο ΝΑΤΟ», δήλωσε ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ στο κέντρο στρατόπεδο Κρίβολακ κατά την ημέρα της άσκησης «Dragon Gurdian 17».<br /> <br /> «Είναι πράγματι μεγάλη χαρά να βλέπουμε το στρατό μας να συμμετέχει με τον στρατό των ΗΠΑ. Οι στρατιώτες μας μαζί με τους Αμερικανούς στρατιώτες και τους στρατιώτες από τις χώρες της ΕΕ, φροντίζουν για τη συνολική ειρήνη στον κόσμο, για να διατηρήσουν ένα τόσο πολύτιμο πράγμα, την ελευθερία», είπε ο πρωθυπουργός.<br /> <br /> «Στο Κρίβολακ, μπορεί μελλοντικά να δημιουργηθούν υποδομές για την εκπαίδευση των στρατιωτών μας που συμμετέχουν σε διεθνείς αποστολές»πρόσθεσε.<br /> <br /> Στην άσκηση παραβρέθηκε και ο πρέσβης των ΗΠΑ στα Σκόπια, Τζες Μπέιλι, ο οποίος τόνισε ότι η συνεργασία του στρατού των Σκοπίων με τους Αμερικανούς θα βελτιώσει τις φιλοδοξίες των Σκοπίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ.<br /> <br /> Σχεδόν ταυτόχρονα και αντιλαμβάνοντας την έκρηξη που θα ακολουθήσει στην περιοχή μας, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, το Σάββατο 29 Ιουλίου 2017, διανυκτέρευσε στο ΕΦ ΓΡΑMΜΟΣ, της 9ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας (9 Μ/Π ΤΑΞ – «ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ») στα ελληνοαλβανικά σύνορα, σύμφωνα με το ΓΕΣ.<br /> <br /> Παράλληλα, εκπροσωπώντας τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Καμμένο παρέστη, την Κυριακή 30 Ιουλίου 2017, Ο ΑΓΕΣ παρέστη στα ιερά εγκαίνια του ανακαινισμένου Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Παναγίας ΓΡΑΜΜΟΥΣΤΑΣ, στο χωρίο ΓΡΑΜΜΟΣ, ο οποίος λειτουργεί και πάλι μετά από 77 χρόνια.<br /> <br /> Η παρουσία του Στρατού Ξηράς στην περιοχή, με τη λειτουργία των Επιτηρητικών Φυλακίων, με την εκπομπή περιπόλων, με πλήθος δραστηριοτήτων όπως την εκτέλεση πτήσεων επιτήρησης στη μεθόριο από ελικόπτερα της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού (1η ΤΑΞΑΣ), την εκτέλεση ασκήσεων από Μονάδες των 8ης και 9ης Μηχανοποιημένων Ταξιαρχιών, καθώς και με την παρουσία των Εθνοφυλάκων, αριθμός των οποίων παρέστη στην τελετή εγκαινίων του Ιερού Ναού, έχει ως αποτέλεσμα την εμπέδωση και την τόνωση του αισθήματος ασφαλείας των κατοίκων σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΓΕΣ.<br /> <br /> <br /> <img height="479" src="http://www.army.gr/files/Image/20170731_parousia/1.jpg" width="640" /><br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εκρηξη στα Βαλκάνια: Η ΠΓΔΜ «ψήφισε» ένταξη στο ΝΑΤΟ

Αμερικανικές δυνάμεις εισήλθαν στο κέντρο των Σκοπίων – Στα ΕλληνοΑλβανικά Σύνορα ο Α/ΓΕΣ! Αμερικανικές δυνάμεις εισήλθαν στο Κέντρο των...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποια η ανάμιξη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSLykqupUsNGwWS-52YsaYdzwz0cDes0ReRMnXWEmPezsOwU_ZvK_GS5TFrKyBrg-FgsByXxSQF_fOWw1HHlCyu1m2ZHpDjCJ3buwxJe6MiO_NCydGc7UTJfQbuOL2EEfhjl3O66qw28U3/s1600/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BE%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259B%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BA+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B2%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%259A%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="598" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSLykqupUsNGwWS-52YsaYdzwz0cDes0ReRMnXWEmPezsOwU_ZvK_GS5TFrKyBrg-FgsByXxSQF_fOWw1HHlCyu1m2ZHpDjCJ3buwxJe6MiO_NCydGc7UTJfQbuOL2EEfhjl3O66qw28U3/s640/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BE%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259B%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BA+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B2%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%259A%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Χρήστος Χαλαζιάς</b><br />Δημοσιογράφος, Συγγραφέας<br /><br />Σαράντα τρία χρόνια πέρασαν από την ποιο οδυνηρή ημέρα για την πατρίδα μας, την παράνομη εισβολή και κατοχή της βόρειας Κύπρου.<br /> <br /> Οι ουσιαστικοί λόγοι για την εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο εκείνο τον Ιούλιο είναι ακόμη ανεξιχνίαστη.<br /> Οι αποφάσεις και τα ψηφίσματα για την καταδίκη της παράνομης πράξης παραμένουν αδιάφορα στους ισχυρούς και τον ΟΗΕ, που δεν πιέζουν την Τουρκία να τα εφαρμόσει, αλλά προσπαθούν να βρουν μια σολομώντεια λύση.<br /> <br /> Η όλη αυτή στάση παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό για τον Ελληνισμό.<br /> Τη στιγμή που άλλες παρόμοιες πράξεις έχουν διευθετηθεί άμεσα και οι επέτειοι έχουν οδηγηθεί στα Διεθνή Ποινικά Δικαστήρια ή στην κρεμάλα.<br /> Στο άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια ακόμη πτυχή -που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει στην περαιτέρω σκέψη- γιατί έγιναν όλα αυτά το καλοκαίρι του 1974 και δεν λύνεται το Κυπριακό.<br /> Σ’ όλους μας είναι γνωστή η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ από τα μέσα ενημέρωσης που παρουσιάζουν την είδηση των συνεδριάσεών της ως μια απλή συνάντηση κάποιων ισχυρών οικονομικών παραγόντων και κάποιων πρώην πολιτικών ή και κάποιων στα πράγματα αλλά όχι τόσο σημαντικών.<br /> Οι φήμες που πλαισιώνουν αυτή τη Λέσχη είναι τρομακτικές μέχρι και φανταστικές.<br /> <br /> Οι περισσότεροι πάντως μέσα τους πιστεύουν ότι πρόκειται για την ισχυρότερη παρασκηνιακή ομάδα του κόσμου.<br /> Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι έπαιξε ρόλο στην απόφαση για τη χουντική επταετία στη χώρα μας, για τη θερμή υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αρκετοί μιλούν για την ευθύνη που έχει αυτή η λέσχη ακόμη και για το πραξικόπημα στην Κύπρο –απόφαση που πάρθηκε σε συνεδρίαση της δυο χρόνια πριν από την τουρκική εισβολή– και στο ξέσπασμα της αραβικής άνοιξης.<br /> <br /> Σε ό,τι αφορά τα μέλη αυτής της Λέσχης, στην αφελέστερη προσέγγιση λέγεται ότι «κάποιοι» πρώην διαφόρων ιδιοτήτων συζητούν «φιλοσοφώντας» επί παντός επιστητού.<br /> Αυτά δηλώνουν προς τα έξω και κάποια μέλη τους, ότι ανταλλάσσουν απόψεις για το επίκαιρα θέματα που απασχολούν την ανθρωπότητα και μόνο.<br /> <br /> Όταν τελειώνει η συνεδρίαση, που πάντα γίνεται κεκλεισμένων των θυρών, ο κάθε ένας θα πάει στη χώρα του ώστε να αναστοχαστεί. Και θα περιμένει την επόμενη συνεδρίαση για να αναπτύξει τα έργα και τις απόψεις του και να τις συνεκτιμήσουν οι υπόλοιποι.<br /> Είναι όμως έτσι; Ποια είναι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και πόσο αδιάφορα μπορεί να σταθεί κανείς απέναντι της;<br /> <br /> Γιατί αυτή η άκρα μυστικότητα – (καταστατική αρχή της Λέσχης!) στα όσα ανταλλάσσονται ως σκέψεις στους κόλπους της;<br /> Αν και η ίδια Λέσχη προστατεύει ως κόρη οφθαλμού τις δραστηριότητες της (ό,τι βγαίνει από τα σπλάχνα της ως πληροφορία είναι απόλυτα ελεγχόμενο), υπάρχουν περιπτώσεις που η εχεμύθεια διερράγη.<br /> <br /> Ένα από τα ποιο αποκαλυπτικά στοιχεία που ενδιαφέρουν Ελλάδα και Κύπρο είναι η αναφορά που κάνει ο Γκονζάλες Μάτα στο βιβλίο του «Οι Αληθινοί Αφέντες του Κόσμου».<br /> <br /> Σε αυτό γράφει για την Κύπρο και τη δράση της Μπίλντερμπεργκ:<br /> <br /> «Τρεις μόλις μήνες μετά την πορτογαλική «επανάσταση» στις 15 Ιουλίου 1974, η Κύπρος γίνεται πεδίο μιας άλλης ξένης επέμβασης.<br /> »Τα ξημερώματα εκείνης της μέρας, ο ραδιοφωνικός σταθμός της Λευκωσίας διακόπτοντας το πρόγραμμα του, άρχισε να μεταδίδει στρατιωτικά εμβατήρια, στη συνέχεια τον ελληνικό εθνικό ύμνο.<br /> »Ο Πρόεδρος Μακάριος ανατράπηκε (οι πρώτες πληροφορίες τον έφεραν νεκρό, αλλά στην πραγματικότητα είχε ζητήσει καταφύγιο στη βρετανική βάση στο νησί, απ΄ την οποία έφυγε για το εξωτερικό).<br /> »Ο Νίκος Σαμψών ταγμένος υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα, ανέλαβε ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /> <br /> »Στις 20 Ιουλίου, αφού ζήτησε επίσημη επέμβαση της Μεγάλης Βρετανίας, η τουρκική κυβέρνηση αποφασίζει να πραγματοποιήσει απόβαση στο νησί, με την δικαιολογία ότι «έπρεπε να προστατέψει τη σημαντική τουρκική κοινότητα της Κύπρου» (8%).<br /> <br /> »Τον Αύγουστο ο Σαμψών αντικαθίσταται στην προεδρία της Δημοκρατίας από τον πρόεδρο της βουλής Γλαύκο Κληρίδη και, τελικά, στις 7 Δεκεμβρίου ο αρχιεπίσκοπος και πρόεδρος Μακάριος επανέρχεται θριαμβευτικά στο νησί για να αναλάβει και πάλι τα προεδρικά του καθήκοντα.<br /> »Άραγε, το πραξικόπημα στην Κύπρο ήταν, όπως υποστηρίχτηκε, ένα καθαρά τοπικό περιστατικό, δηλωτικό των δυο τάσεων που επικρατούσαν στους κόλπους της πολιτικής τάξης της Κύπρου, μια από τις οποίες ήταν κηρυγμένη υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα και η άλλη υπέρ της προσάρτησης στην Τουρκίας;<br /> <br /> »Μ’ άλλα λόγια, επρόκειτο για αυθόρμητη εκδήλωση ή για ενέργεια που υποκινήθηκε από τρίτους;<br /> »Για να κατανοήσουμε» –γράφει ο Μάτα στο βιβλίο του– «πληρέστερα το πρόβλημα, πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στην πρόσφατη ιστορία της Κύπρου και στα συμφέροντα που συγκρούονταν εκεί το 1974.<br /> <br /> »Πριν από ένα αιώνα το βρετανικό στέμμα είχε αποφασίσει, με τις ευλογίες του σουλτάνου, να καταλάβει το νησί, που βρισκόταν μέχρι τότε υπό οθωμανική κατοχή, σε αντάλλαγμα μιας αγγλοτουρκικής αμυντικής συμμαχίας.<br /> <br /> »Το 1914, όταν η οθωμανική αυτοκρατορία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Αγγλίας και της Γαλλίας, η βρετανική κυβέρνηση κήρυξε άκυρη την αγγλοτουρκική συμφωνία που είχε υπογραφεί στις 4 Ιουλίου 1878 και, προσάρτησε την Κύπρο στο βρετανικό στέμμα.<br /> »Ένα χρόνο αργότερα, σε αντάλλαγμα της συμμετοχής της στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων, η Κύπρος «προσφέρθηκε» στην Ελλάδα, η οποία, ωστόσο, παρά τη σχετική επιθυμία της, κρίνει ότι η προσάρτηση αυτή είναι αδύνατο να γίνει εξαιτίας των ρωσικών πιέσεων.<br /> »Στις 24 Ιουλίου 1934, η Τουρκία αναγνώρισε τη νομιμότητα της προσάρτησης της Κύπρου στην Αγγλία, που είχε συμβεί στις 5 Νομεβρίου του 1914.<br /> »Τον Μάρτιο του 1925 η Κύπρος μεταφέρεται στο καθεστώς της αποικίας του βρετανικού στέμματος και η Αγγλία αντιμετωπίζει με σκληρές μεθόδους τον αγώνα του μητροπολίτη Κιτίου για την ένωση με την Ελλάδα.<br /> <br /> »Για άλλη μια φορά οι Κύπριοι παρακινούνται να μετάσχουν στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων, για να ελευθερωθεί η Ελλάδα, που την κατέχουν στρατεύματα του άξονα.<br /> »Περισσότεροι από 35.000 Κύπριοι, ενθαρρυνόμενοι από την υπόσχεση του Τσόρτσιλ (1943) ότι «θα προωθήσει την πολιτική χειραφέτηση του νησιού», αναχωρούν για να ενισχύσουν τα στρατεύματα, που θα απελευθερώσουν την Ελλάδα και παίρνουν μέρος στην κοινή μάχη στα μέτωπα της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Βόρειας Αφρικής.<br /> <br /> »Μετά τη λήξη του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου οι υποσχέσεις του Βρετανού πρωθυπουργού λησμονούνται και ξαναρχίζει ο αγώνας για την αυτοδιάθεση.<br /> »Τον Απρίλιο του 1955, ύστερα από μια σειρά εκλογών και διεθνών διαβουλεύσεων, ο νέος αρχιεπίσκοπος Μακάριος, μετά την ανεπιτυχή προσπάθεια επίλυσης του θέματος δια των Ηνωμένων Εθνών, κρίνει «επιβεβλημένη την ανάγκη διεξαγωγής αγώνα για την ανεξαρτησία» τον αγώνα αυτό επωμίζεται η οργάνωση ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) υπό την ηγεσία του στρατηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή.<br /> <br /> »Μετά από τέσσερα χρόνια αγώνα και την εξορία του αρχιεπισκόπου Μακαρίου (στις Σεϋχέλλες) συνέρχονται (με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής που ενοχλούνται από τη «σιωπηλή» συμμαχία Αγγλίας – Τουρκίας) στις 5 Φεβρουαρίου του 1959, στη Ζυρίχη, αντιπρόσωποι της Ελλάδας και της Τουρκίας, οι οποίοι θα υπογράψουν μια σειρά πρωτοκόλλων, που καθορίζουν τη δομή, της υπό ίδρυση Δημοκρατίας της Κύπρου.<br /> »Στις 19 Φεβρουαρίου το Λονδίνο καλεί τους αντιπροσώπους των δύο κοινοτήτων –τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τον Κιουτσούκ– να αποδεχτούν τις συμφωνίες που υπογράφτηκαν στη Ζυρίχη.<br /> <br /> »Η ανεξαρτησία της Κύπρου κηρύσσεται στις 16 Αυγούστου 1960 και προβλέπει ότι ο πρόεδρος θα είναι Ελληνοκύπριος, ενώ ο αντιπρόεδρος Τουρκοκύπριος.<br /> »Η αστάθεια αυτού του «διεθνικού» συστήματος θα γίνει, στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, αιτία πολυάριθμων –και συχνά αιματηρών– συγκρούσεων, που κορυφώθηκαν με την αποστολή μιας στρατιωτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, τον Μάρτιο του 1964.<br /> <br /> »Ωστόσο, χάρη στις επαφές μεταξύ εκπροσώπων των δυο κοινοτήτων, έστω και με βραδύ ρυθμό αποκαταστάθηκε ο ομαλός ρυθμός συμβίωσής τους και η εξασφάλιση μιας εύθραυστης αλλά εποικοδομητικής ισορροπίας.<br /> »Το φασιστικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 στην Ελλάδα και η συμμετοχή του Μακαρίου στη (συμβολική) αντίσταση κατά της χούντας των συνταγματαρχών προκαλεί την οργή τους, αυτό εξηγεί τις διάφορες απόπειρες κατά της ζωής του, τις απόπειρες πραξικοπημάτων εναντίον του και τις πιέσεις προς την πλευρά της Ιεράς Συνόδου της Κύπρου για την καθαίρεση του.<br /> »Επίσης, οι συνταγματάρχες ενίσχυσαν το στρατηγό Γρίβα, που στοχεύει να φτάσει, επικεφαλής της ΕΟΚΑ στην εξουσία.<br /> <br /> »Στις αρχές του 1974, οι ΗΠΑ, που ανησυχούν για την κατάσταση στην περιοχή τη στιγμή που είναι πιθανό το άνοιγμα της διώρυγας του Σουέζ, θέτουν σε εφαρμογή ένα σχέδιο που αποβλέπει στην πλήρη ειρήνευση της Κύπρου.<br /> »Σχέδιο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ανθρωπιστικό και αξιέπαινο, αν δεν έκρυβε, στην πραγματικότητα, προθέσεις πολύ λιγότερο θεμιτές…. (βλέπε και το βιβλίο του Κώστα Αθανασιάδη Άγνωστες πτυχές της Κυπριακής προδοσίας Νέα Υόρκη 1992)<br /> <br /> »Για τις ΗΠΑ η ύπαρξη ενός κράτους όπως η Κύπρος που έχει στρατηγική αξία αλλά δεν είναι «ευθυγραμμισμένη» με τα συμφέροντα της Μπίλντερμπεργκ παρουσίαζε περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα.<br /> <br /> – Ο Μακάριος, που μέχρι τότε είχε διατηρήσει φιλικές σχέσεις τόσο με τις αραβικές χώρες όσο και με το Ισραήλ, ήδη αναθεωρεί την πολιτική του και έχει επανειλημμένα υποστηρίξει φίλο αραβικές θέσεις, πράγμα που αντιστρατεύεται στην επιθυμία των Ηνωμένων πολιτειών να μετατρέψουν την Κύπρο σε εφοδιαστική βάση σε περίπτωση μελλοντικής αερογέφυρας προς το Ισραήλ (ιδιαιτέρα μετά τις αλλαγές στο καθεστώς της Πορτογαλίας, που απαγορεύει πια τη μελλοντική χρήση των βάσεων των Αζόρων, τις οποίες είχαν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν οι αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις).<br /> <br /> – Η ανατροπή του Μακαρίου και η εγκαθίδρυση μιας «ενιαίας» εξουσίας στην Κύπρο θα επέτρεπε δίχως άλλο την ένταξη του νησιού στο ΝΑΤΟ.<br /> <br /> – Εδώ –συνεχίζει ο Μάτα– και μερικά χρόνια ο Μακάριος, στην επιθυμία του να δημιουργήσει ένα μικρό και αξιόμαχο στρατό, είχε αρχίσει να παραγγέλνει ελαφρά όπλα και θωρακισμένα σε διάφορες ανατολικές χώρες (όπως Βουλγαρία , Τσεχία κ.α).<br /> <br /> Τα όπλα αυτά προορίζονταν κατά τους Έλληνες συνταγματάρχες «για την εκμηδένιση στην ελληνική ζώνη της Κύπρου κάθε αντίδραση και αντίσταση στη δικτατορία του Μακαρίου».<br /> Κι οι επαφές του με τα κομμουνιστικά καθεστώτα, σε συνδυασμό με τη μεταβολή της στάσης του απέναντι στο Ισραήλ, προκάλεσαν την απόφαση των ΗΠΑ να παρέμβουν.<br /> – Η Κύπρος, που είχε την ίδια σημασία για την Τουρκία και τις ΗΠΑ, βρίσκεται μέσα στον κύριο αμυντικό άξονα της περιοχής νότια της Τουρκίας.<br /> <br /> Οποιαδήποτε μεταβολή στο νησί (όπως προδίκαζαν οι επαφές μεταξύ Μακαρίου και ΕΣΣΔ (Σοβιετικής Ένωσης) απειλούσε τον έλεγχο των οδών εφοδιασμού της Τουρκίας και εγκαταστάσεων βασικής σημασίας για την άμυνα της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ (για περισσότερα βλ. το βιβλίο του Χ. Κισσιγκέρ Τα χρόνια στο Λευκό Οίκο, και Διπλωματία).<br /> Κάθε πολιτική αναταραχή στην Κύπρο θα προκαλούσε αναπόφευκτα αντίδραση στην Τουρκία, που δε θα επέτρεπε την αποστρατικοποίηση του νησιού, αφού θα εξασθένιζε η δική της αμυντική ικανότητα.<br /> <br /> – Απ την άλλη μεριά, οποιαδήποτε επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο, θα προκαλούσε, εξαιτίας της διπλωματικής υποστήριξης του Μακαρίου από τις ανατολικές χώρες, έντονες αντιδράσεις από την πλευρά τους, πράγμα που θα εξουδετέρωνε για χρόνια κάθε πιθανό φλερτ της Τουρκίας και της Σοβιετικής Ένωσης (ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Ετζεβίτ μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και στενός συνεργάτης του Κισσιγκέρ ο οποίος είχε δηλώσει ότι «εκτελεί εντολές και δεν θα αποχωρήσουν ποτέ τα στρατεύματα τους από την κατεχόμενη Κύπρο).<br /> <br /> – Στη χειρότερη περίπτωση, ακόμα δηλαδή κι αν παρέμενε το τότε στάτους κβο (δύο κοινότητες που συνυπήρχαν), η αντικατάσταση του Μακαρίου από πρόεδρο ταγμένο υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα δε θα έβαζε σε κίνδυνο τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ στο νησί.<br /> – Αυτές είναι οι γενικές γραμμές του σχεδίου που καταστρώθηκε από τους ηγέτες της Μπίλντερμπεργκ της CIA και της DIA, μετά από σχετικό αίτημα του Κισσιγκέρ . Σχέδιο που, όπως είναι γνωστό, προκάλεσε περισσότερα προβλήματα παρά πλεονεκτήματα για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.<br /> <br /> – Ανατράπηκε η φασιστική χούντα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα<br /> – Η Ελλάδα αποχώρησε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ<br /> – Οι σχέσεις με την Τουρκία ψυχράθηκαν σε σημείο, που το 1976 να διεξάγονται μεταξύ της τουρκικής και της σοβιετικής κυβέρνησης συζητήσεις για τη «δημιουργία ενός συστήματος καλύτερης οικονομικής και τεχνολογικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών».<br /> »Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις χειροτέρευσαν μετά την κυπριακή κρίση.<br /> »Μια από τις χώρες που ωφελήθηκε απ’ αυτό ήταν η Γαλλία, που ήδη πουλούσε στην Ελλάδα (1973) εμπορεύματα και πολεμικό υλικό αξίας μεγαλύτερης του ενός δισεκατομμυρίου γαλλικών φράγκων…<br /> »Η χειροτέρευση των σχέσεων επεκτάθηκε και στους τομείς των διπλωματικών και πολιτικών σχέσεων.<br /> <br /> »Τελικά το Συμβούλιο Ασφαλείας το οποίο –μετά από πρωτοβουλία της Γαλλίας υιοθέτησε (16 Αυγούστου 1974) μια απόφαση που καλούσε να αποχωρήσουν γρήγορα όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις, που η παρουσία τους δεν είναι σύμφωνη με τις διεθνείς συνθήκες, ήρθε σε αντίθεση με τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, η οποία αποφάσισε «να απομακρυνθούν από τη Δημοκρατία της Κύπρου όλες οι ξένες δυνάμεις, καθώς και όλα τα στοιχεία και, το κάθε μορφής ξένο στρατιωτικό προσωπικό, και να σταματήσει κάθε ξένη ανάμειξη στις υποθέσεις της Κύπρου.<br /> <br /> »Όλες οι ξένες δυνάμεις: αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φύγουν και οι αμερικανικές και οι αγγλικές!<br /> »Η Κυπριακή «κρίση» που χαλκεύτηκε σ’ όλη της την έκταση από την ηγεσία της CIA και τον Κισσιγκέρ, κατέληξε να γίνει, όπως και σε τόσες άλλες χώρες, μια αιματηρή επέμβαση –έργο αυτών που έχουν για αποκλειστικό μέλημά τους την κυριαρχία τους σ΄ ολόκληρο τον κόσμο – που την πλήρωσαν με τη ζωή τους τα αθώα θύματα αυτών των επεμβάσεων…».<br /> <br /> Όσες αποφάσεις και αν έβγαλε ο ΟΗΕ μέχρι σήμερα καμιά δεν εφαρμόστηκε και απεναντίας η Κύπρος χρησιμοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό για την εισβολή το 1991 και το 2003 στο Ιράκ στο Αφγανιστάν 2001 και οπού αλλού χρειάσθηκε.<br /> <br /> Μετά από σαράντα τρία χρόνια ακόμη η Κύπρος αν και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει λύσει βασικά προβλήματα με την ύπαρξη της και την ανεξαρτησία της.<br /> Παρ΄ όλου που και στη συνάντηση των μελών της Λέσχης που έγινε το 1993 (όπου πρόβλεψαν την πτώση της Νέας Δημοκρατίας και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1993) στην Αθήνα τέθηκε το θέμα της Κύπρου αλλά δεν πήραν καμία απόφαση γιατί τα συμφέροντα ήταν πολλαπλά και άφησαν το θέμα σε εκκρεμότητα… που είναι ακόμη και σήμερα.<br /> <br /> <a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ποια η ανάμιξη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο

Χρήστος Χαλαζιάς Δημοσιογράφος, Συγγραφέας Σαράντα τρία χρόνια πέρασαν από την ποιο οδυνηρή ημέρα για την πατρίδα μας, την παράνομη εισβολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δικαστικό «χαστούκι» στην Τουρκία μέσω Κίνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmmdsLsCV6Ftib2sU9q3rXp2Vqa8iyhBnpWCoCiW0SBI8bdpYZngZhPLc_MCTM5tqnxhZkeaocyCkrkzAh0vizrgTnOZcYBVx6oBtI6B_CSzf2mja2AZoArMlh3k5U-Rv5YPvgiNrR3HA1/s1600/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25C2%25AB%25CF%2587%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BA%25CE%25B9%25C2%25BB+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2589+%25CE%259A%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="306" data-original-width="614" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmmdsLsCV6Ftib2sU9q3rXp2Vqa8iyhBnpWCoCiW0SBI8bdpYZngZhPLc_MCTM5tqnxhZkeaocyCkrkzAh0vizrgTnOZcYBVx6oBtI6B_CSzf2mja2AZoArMlh3k5U-Rv5YPvgiNrR3HA1/s640/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25C2%25AB%25CF%2587%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BA%25CE%25B9%25C2%25BB+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2589+%25CE%259A%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /><span my="my" style="font-size: 100%;">Άγγελος Συρίγος</span></b><br />Με την Τουρκία να αμφισβητεί αφενός το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευθεί τα ενεργειακά κοιτάσματα στην ΑΟΖ της, αφετέρου το δικαίωμα των ελληνικών νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε την απόφαση που εξέδωσε πριν ένα χρόνο το Μόνιμο Διαιτητικό Δικαστήριο της Χάγης επί της προσφυγής των Φιλιππίνων κατά της Κίνας. Οι περιπτώσεις δεν ταυτίζονται, δεδομένου ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Χάγης. Η εν λόγω απόφαση, όμως, δημιουργεί νομολογία, η οποία περιέχει θετικά σημεία για τις ελληνικές θέσεις.<br /><br />Για πρώτη φορά ένα δικαστήριο ερμήνευσε το άρθρο 121 της συμβάσεως για το Δίκαιο της Θάλασσας που αναφέρεται στα νησιά. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο, ένα νησί έχει χωρικά ύδατα, συνορεύουσα ζώνη, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Εξαιρούνται, όμως, οι βράχοι που δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση, ή να έχουν δική τους οικονομική ζωή.<br /><br />Το δικαστήριο δέχθηκε ως απόλυτο κανόνα του διεθνούς δικαίου ότι όλοι οι γεωγραφικοί σχηματισμοί, ασχέτως του εάν χαρακτηρισθούν νησιά ή βράχοι και ασχέτως μεγέθους, έχουν υποχρεωτικώς χωρικά ύδατα 12 μιλίων. Αυτό επιβεβαιώνει ότι το θέμα της αυξήσεως των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν των έξι μιλίων αποτελεί το κλειδί στο Αιγαίο. Με χωρικά ύδατα 12 μιλίων, στην Ελλάδα περιέρχεται το 72% των θαλασσίων περιοχών του Αιγαίου και στην Τουρκία το 8,5%. Το 20% που απομένει προς οριοθέτηση, θα μπορούσε εύκολα να διευθετηθεί.<div> <br /><b>Τι είναι νομικά «βράχος»</b><br /><br />Το δικαστήριο διευκρίνισε επίσης τα κριτήρια βάσει των οποίων ένας γεωγραφικός σχηματισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί «βράχος», που δεν δικαιούται να έχει υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Θεώρησε ότι η ανθρώπινη διαβίωση αφορά στη φυσική δυνατότητα ενός νησιού να διατηρήσει στο έδαφός του μία σταθερή κοινότητα ανθρώπων που θεωρούν τον τόπο ως σπίτι τους. Η κοινότητα μπορεί να είναι και ολιγομελής, όπως επί παραδείγματι μία οικογένεια.<br /><br />Κατ’ αντιστοιχία, η απαίτηση το νησί να έχει δική του οικονομική ζωή σχετίζεται με τη διαβίωση αυτής της κοινότητας. Στοιχεία όπως το πόσιμο νερό και η φυσική δυνατότητα διατροφής θεωρήθηκαν κρίσιμα. Σε αυτό το πλαίσιο οι ιστορικές μαρτυρίες για παρουσία σταθερών ανθρώπινων κοινοτήτων σε νησιά θεωρήθηκαν εξαιρετικά σημαντικές.<br /><br />Αντιθέτως, ένας γεωγραφικός σχηματισμός θα θεωρείται νομικά «βράχος» όταν το κριτήριο της οικονομικής ζωής είναι αποκλειστικώς συνδεδεμένο με τη δυνατότητα εξορύξεως φυσικών πόρων στις θαλάσσιες περιοχές γύρω από το νησί. Επίσης, «βράχος» θα θεωρείται ένα νησί όπου διαμένουν μόνον στρατιώτες ή υπάλληλοι σε υπηρεσία.<div> <br /><b>Τα μικρονήσια του Αιγαίου</b><br /><br />Τα συμπεράσματα αυτά είναι σημαντικά, λόγω της παρουσίας εκατοντάδων μικρών νησιών σε διάφορα σημεία του Αιγαίου που κατοικούνται από περιορισμένο αριθμό ατόμων, συνήθως από κτηνοτρόφους και μικροκαλλιεργητές σε οικογενειακή βάση. Η κατοίκηση, όμως, είναι συνεχής και ανατρέχει ακόμη και στα αρχαία χρόνια. Είναι τα μικρά αυτά νησιά, των οποίων η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία και τα χαρακτηρίζει «γκρίζες ζώνες».<br /><br />Το δικαστήριο δεν δέχθηκε την επίκληση ιστορικών δικαιωμάτων ως βάση για τη διεκδίκηση θαλασσίων περιοχών. Αντιθέτως, θεώρησε ότι τα όποια ιστορικά δικαιώματα εξαφανίζονται όταν έρχονται αντιμέτωπα με τα δικαιώματα που έχει ένα κράτος στην ΑΟΖ του. Το εύρημα αυτό έχει σημασία για την περιοχή νοτίως της Κύπρου, όπου η Τουρκία, χωρίς να έχει θαλάσσιο μέτωπο, διεκδικεί -με απροσδιόριστα νομικά επιχειρήματα- περιοχές που βρίσκονται εντός της κυπριακής ΑΟΖ.<br /><br />Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν επίσης και η καταδίκη της Κίνας για τη συστηματική παρενόχληση πλοίων που διεξήγαγαν έρευνες για υδρογονάνθρακες εντός της ΑΟΖ των Φιλιππίνων. Η παρενόχληση γινόταν σε περιοχές, στις οποίες οι Φιλιππίνες είχαν ορίσει θαλάσσια τεμάχια για έρευνα και εκμετάλλευση. Βάσει του διεθνούς δικαίου η Κίνα δεν μπορούσε κατ’ ουδένα τρόπο να διεκδικήσει τις συγκεκριμένες περιοχές. Επομένως όλες οι ενέργειές της θεωρήθηκαν παράνομες.<br /><br />Και σε αυτή την περίπτωση έχουμε ευθείες αναλογίες με την κατάσταση που επικρατεί νοτίως της Κύπρου, όπου η Τουρκία έχει στείλει επανειλημμένως το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός Χαϊρεντίν Πασά», όπως και φρεγάτες που παρενοχλούσαν διεξαγόμενες έρευνες με άδεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόκειται για περιοχές που η Κύπρος έχει ορίσει τεμάχια και η Τουρκία δεν δύναται υπό οποιαδήποτε εκδοχή του διεθνούς δικαίου να έχει δικαιώματα.</div> <div> <a href="https://stavroslygeros.gr/" target="_blank"><br /></a><a href="https://stavroslygeros.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Δικαστικό «χαστούκι» στην Τουρκία μέσω Κίνας

Άγγελος Συρίγος Με την Τουρκία να αμφισβητεί αφενός το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευθεί τα ενεργειακά κοιτάσματα στην Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τρομακτικές πλέον οι θετικές ανακατατάξεις στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC4vPSAOGkdzxO7vClHVOkE8mCiYdPVob9FSzrhqXu3jw2Mx7O8MaaVShFIBDUEy91qS1LguD23fA6nLzdP5SJb_hmkWBYngRHLTiqxoAHqsqqmheK4jyeFFH_kErKlUpnXxWF3LYj2KEu/s1600/%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BE%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="309" data-original-width="611" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC4vPSAOGkdzxO7vClHVOkE8mCiYdPVob9FSzrhqXu3jw2Mx7O8MaaVShFIBDUEy91qS1LguD23fA6nLzdP5SJb_hmkWBYngRHLTiqxoAHqsqqmheK4jyeFFH_kErKlUpnXxWF3LYj2KEu/s640/%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BE%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div> <br />Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο πρόεδρος της Αιγύπτου, στρατηγός αλ Σίσι, σε χωριστές συναντήσεις με ανώτατους αξιωματούχους στη Λευκωσία και την Αθήνα έθεσαν το θέμα της «ορθής λύσης του Κυπριακού», ουδείς ανέμενε τι θα ακολουθούσε. Το επόμενο μήνυμα, λίγο-πολύ, ήταν μία αυστηρή προειδοποίηση προς την Κύπρο και την Ελλάδα, να μην μπάσουν την Τουρκία από το …παράθυρο, στο παιγνίδι της ενέργειας στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ<br /><br />Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που η Αθήνα και η Λευκωσία πολέμησαν «μέχρις εσχάτων» στην Ελβετία για να εξασφαλίσουν την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τον τερματισμό των τουρκικών εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων της κατοχικής δύναμης.<br /><br />Στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας, όπου παίχθηκε η τύχη της Κύπρου στη διάρκεια ενός αποτυχημένου δείπνου, στο οποίο οι συμμετέχοντες δεν μπόρεσαν να απολαύσουν τα πλούσια εδέσματα του Grand Hotel du Golf, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς εκνεύρισε τον Τούρκο ομόλογό του, ο οποίος είπε και την τελευταία κουβέντα: Η Τουρκία θα μείνει στην Κύπρο.<br /><br />Είχε προηγηθεί ένα απίστευτο περιστατικό μερικές ημέρες πριν, στη διάρκεια του οποίου ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πάλι υπό την πίεση του κ. Κοτζιά, ομολόγησε ότι η τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο είναι απαραίτητη για να επεμβαίνει και στο νότο, εννοώντας τις ελεύθερες περιοχές του νησιού.<br /><br />H νέα σύγκρουση της Άγκυρας και του Ισραήλ οφείλεται σε διάφορους παράγοντες -τα δικαιώματα των Παλαιστινίων είναι για μία χρήση, μόνο για συσπείρωση των ισλαμιστών-, αλλά το μείζον συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει εκνευριστεί και θυμώσει με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου επειδή ο τελευταίος δεν συμφωνεί με το σχέδιο κατασκευής του αγωγού από το Εβραϊκό Κράτος προς την Τουρκία για να μεταφέρεται το ισραηλινό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη.<br /><br />Αντίθετα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ σκέφτεται σοβαρά και σχεδιάζει επί τούτου την κατασκευή του αγωγού EastMed μέσω της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ιταλίας, ακόμα και αν αυτή είναι χρονοβόρα και πιο ακριβή λύση. Ισραηλινοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν όσους ήθελαν να τους ακούσουν, ότι πάνω απ’ όλα και όλους θέτουν τα στρατηγικά συμφέροντα του Ισραήλ.<br /><br />Η συζήτηση του θέματος αυτού του αγωγού, ξεκίνησε από το Τελ Αβίβ στις συνομιλίες που είχαν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο κ. Νετανιάχου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα είναι η συνέχεια της συζήτησης επί των σχεδιασμών που εκπόνησαν πρώτοι ο υπουργός Ενέργειας της Κύπρου Γιώργος Λακκοτρύπης και ο αρμόδιος υπουργός επί κυβέρνησης Σαμαρά, Γιάννης Μανιάτης.<br /><br />Το θέμα της ενέργειας είναι αυτό που πονά περισσότερο τον Ταγίπ Ερντογάν και τον αναγκάζει συχνά-πυκνά να γίνεται εκτός εαυτού και να εξυβρίζει και να απειλεί τους Ισραηλινούς. Ανώτερος διπλωμάτης του Ισραήλ, που ενημέρωσε μέλη «δεξαμενών σκέψεων» στην αμερικανική πρωτεύουσα, είπε μία κουβέντα που τα λέει όλα:<br /><br />Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στην ανατολική Μεσόγειο που δεν έχει ίχνος πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μιλώντας περισσότερο περιπαικτικά, ένας εκ των αναλυτών που παραβρέθηκαν στην ενημέρωση, είπε ότι «η Τουρκία κατέλαβε το λάθος κομμάτι της Κύπρου», εννοώντας ότι όλος ο φυσικός πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι συσσωρευμένος στη νότια Κύπρο. Στο παιγνίδι της ενέργειας παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο η Μεγαλόνησος, επειδή είναι η μόνη χώρα της περιοχής που συνομιλεί με όλους και έχει προχωρήσει σε συμφωνίες με τις μεγάλες δυνάμεις της ανατολικής Μεσογείου: Την Αίγυπτο και το Ισραήλ.<br /><br />Επίσης, η Κύπρος προχωρεί σε συμφωνίες με τον Λίβανο και την Ιορδανία, που επίσης διαθέτουν πλούσιο ενεργειακό πλούτο, αν και δεν έχουν προχωρήσει ακόμα σε έρευνες. Έτσι, θα αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο για όλα τα κράτη και θα λύσει και το πρόβλημα της εμπορικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και της Αιγύπτου, που θα συνεργάζονται μέσω της Κύπρου, η οποία θα «αγοράζει» το φυσικό αέριο της μίας χώρας και θα το «πουλά» στην άλλη.<br /><br />Σύμφωνα με κυπριακή πηγή, που ασχολείται με τα ενεργειακά θέματα, ο εκνευρισμός του κ. Ερντογάν ξεκίνησε όταν πληροφορήθηκε την περασμένη Δευτέρα ότι το Ισραήλ θα δεχόταν την πρόταση της Λευκωσίας για να συγκληθεί τετραμερής συνάντηση κορυφής στην κυπριακή πρωτεύουσα με αντικείμενο συζήτησης τον EastMed.<br /><br />Σε αυτήν θα συμμετέχουν επίσης απεσταλμένοι της Ελλάδας και της Ιταλίας και αναμένεται να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις, αφού στο μεταξύ θα έχει ολοκληρωθεί η μελέτη του κόστους του αγωγού. «Όλα τα υπόλοιπα, και τα δάκρυα του Ερντογάν για τους Παλαιστίνιους» είναι δημόσιες σχέσεις», τόνισε η πηγή.<br /><br />Μέχρι την περασμένη Δευτέρα, ο Τούρκος ηγέτης πίστευε ότι ο κ. Νετανιάχου είχε συμφωνήσει με τον υπουργό του επί της Ενέργειας, Yuval Steinitz, για να ξεκινήσει με στόχο την άμεση ολοκλήρωση, η συζήτηση για τον αγωγό προς την Τουρκία. Ο κ. Ερντογάν είχε μείνει με την εντύπωση ότι ο γαμπρός του, και υπουργός Ενέργειας, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, είχε συμφωνήσει τα πάντα με τον κ. Steinitz.<br /><br />Στην Τουρκία, όπου δεν βλέπουν πάντα φαντάσματα, έχουν ανακαλύψει εσχάτως ότι το Ισραήλ διατηρεί στενές σχέσεις συνεργασίας με τους Κούρδους του Ιράκ, οι οποίοι έχουν δεχθεί ποικιλοτρόπως βοήθεια από το Τελ Αβίβ για να στήσουν το αυτόνομο κράτος τους. Οι φόβοι των Τούρκων είναι αληθινοί, καθώς η Ουάσιγκτον είχε δώσει την πρωτοκαθεδρία στο Ισραήλ, για να συνεργάζεται με τους Κούρδους, μετά τον τελευταίο πόλεμο.<br /><br />Ένας εκ των ηγετών της ισραηλινής αντιπολίτευσης, ο Yair Lapid αποκάλυψε τους τρόπους αντίδρασης του Ισραήλ στο μπαράζ των βίαιων επιθέσεων από τον κ. Ερντογάν και άλλους ισλαμιστές πολιτικούς. Εισηγήθηκε την Πέμπτη ότι πρέπει άμεσα το Ισραήλ να αναγνωρίσει την αρμενική Γενοκτονία και επίσης να ανακοινώσει πρώτο την αναγνώριση του ανεξάρτητου Κουρδιστάν.<br /><br />Σημειώνεται, ότι από το Γραφείο του κ. Νετανιάχου τέθηκε και η κατοχή της Κύπρου ως θέμα διαφωνίας με την Τουρκία. Ζητά να υιοθετηθεί πιο σκληρή πολιτική απέναντι στην Τουρκία, και άμεσα να ανακοινωθεί επίσημα η εγκατάλειψη κάθε σκέψης για την κατασκευή αγωγού σε συνεργασία με την Τουρκία.<br /><br />Για το θέμα αυτό, έγινε γνωστό από πηγή στην Ουάσιγκτον ότι στην πραγματικότητα το Ισραήλ εκμεταλλεύθηκε την Τουρκία αφήνοντας το θέμα ανοικτό, για να μπορεί να το θέσει κατά την παρουσίαση του ενεργειακού πλούτου της χώρας σε μεγάλες ξένες εταιρείες. <br /><br />«Το έργο (εννοεί τον αγωγό προς την Τουρκία) είναι εμπορικά, νομικά και πολιτικά ανέφικτο. Ο κ. Steinitz ήθελε να δείξει σε πιθανούς επενδυτές ότι υπάρχουν πολλοί δίοδοι εξαγωγών, αλλά οι εταιρείες δεν πείστηκαν», μας είπε η πηγή.<br /><br />Σύμφωνα με τον κ. Lapid, πρέπει να ξεχαστεί το «λανθασμένο όνειρο» της οικοδόμησης αγωγού για την εξαγωγή φυσικού αερίου προς την Τουρκία. «Το Ισραήλ», είπε, «δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό του να εξαρτάται από έναν πελάτη, (όπως η Τουρκία), ο οποίος έχει μετατραπεί σε εχθρικό κράτος. Οι Τούρκοι πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να μας κλωτσούν και να μας ζητούν περισσότερα», τόνισε.<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν, για πρώτη φορά στη νεότερη πολιτική ιστορία τους, την ευκαιρία να επιτύχουν μία αλλαγή της πολιτικής του Ισραήλ αναφορικά με την Τουρκία και να οικοδομήσουν ισχυρή στρατηγική σχέση, που θα περιλαμβάνει και τον στρατιωτικό τομέα. Έτσι κι αλλιώς, με ειδική άδεια του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, το 2008, που ανανέωσαν και οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν, τα μαχητικά αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ πετούν καθημερινά στους ελληνικούς ουρανούς, χρησιμοποιώντας τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, μέχρι την Κρήτη.<br /><br />Την ίδια άδεια εξασφάλισαν και από τις εκάστοτε κυπριακές κυβερνήσεις για να πετούν πάνω από το νησί, συμπεριλαμβανομένων και των κατεχόμενων περιοχών. Μετά την κατάρρευση των σχέσεων με την Τουρκία και την ανάδειξη της σε εχθρικό κράτος για το Ισραήλ, μία τριμερής στρατιωτική συμφωνία με την Ελλάδα και με συνδετικό κρίκο την Κύπρο, είναι πιο εύκολη παρά ποτέ…<div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τρομακτικές πλέον οι θετικές ανακατατάξεις στην Ανατολική Μεσόγειο

Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο πρόεδρος της Αιγύπτου, στρατηγός αλ Σίσι, σε χωριστές συναντήσεις με ανώτατους...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα κίνητρα και οι σκέψεις του Κρεμλίνου στην επιλογή της κλιμάκωσης με τις ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkz_llgQt8ArixYR4I9mN-S_dOchlL8_HossBSjeF6D8c3dNvdU17sEBuC1w_orvvDCMoQtkWQDaWA0oZUHnO39JHptecCI8VRWVxqK7g2AjxbHm30PLpLQPZ6seu3J8J9O5hGcsshVhGT/s1600/%25CE%25A4%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2588%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="311" data-original-width="611" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkz_llgQt8ArixYR4I9mN-S_dOchlL8_HossBSjeF6D8c3dNvdU17sEBuC1w_orvvDCMoQtkWQDaWA0oZUHnO39JHptecCI8VRWVxqK7g2AjxbHm30PLpLQPZ6seu3J8J9O5hGcsshVhGT/s640/%25CE%25A4%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2588%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259A%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BA%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε στη διεθνή ειδησεογραφία χθες το βράδυ η είδηση της απόφασης του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να διατάξει την άμεση αποχώρηση εκατοντάδων Αμερικανών διπλωματών (755) από τη Ρωσία σε αντίποινα για τις συνεχιζόμενες και εντεινόμενες μάλιστα κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br /><br />Κατά δήλωση, η Ρωσία μειώνει τον αριθμό του προσωπικού της αμερικανικής διπλωματικής αντιπροσωπείας ώστε η εκπροσώπηση να είναι στον ίδιο αριθμό με αυτή της Ρωσίας στις ΗΠΑ, που ανέρχεται στα 455 άτομα, ενώ οι Αμερικανοί είχαν στη Ρωσία περισσότερα από 1.000 άτομα.<br /><br />Το μεγάλο ερώτημα που από τις επόμενες ώρες θα ξεκινήσουν να επιχειρούν να προσεγγίσουν οι αναλυτές, είναι τα πραγματικά κίνητρα πίσω από την ενέργεια αυτή του Ρώσου προέδρου, καθώς πρόκειται για μια εντυπωσιακή ενέργεια η οποία εκ πρώτης όψεως κλιμακώνει κάθετα τη διένεξη ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον.<br /><br />Εάν λάβουμε αυτή την παρατήρηση περί κλιμάκωσης ως θεμελιώδη υπόθεση, το αμέσως επόμενο ερώτημα που εγείρεται είναι το ποια κίνητρα οδηγούν μια πλευρά στην υιοθέτηση της κάθετης κλιμάκωσης, αφού σε μια πρώτη ανάγνωση, οι σχέσεις επιδεινώνονται και το αποτέλεσμα θα είναι το αντίθετο από αυτό που θεωρητικά προσδοκά η Μόσχα, δηλαδή λογικά δεν θα φέρει την εξομάλυνση και την άρση των κυρώσεων.<br /><br />Η κλιμάκωση είναι μια ακόμη στρατηγική επιλογή και τίποτα παραπάνω. Και όπως κάθε στρατηγική επιλογή σε θέματα διακρατικών σχέσεων, ασχέτως της πρώτης εντύπωσης που δημιουργείται, με βάση την ενίοτε «παράλογη λογική» της στρατηγικής επιστήμης, η επιθυμία και η στόχευση μπορεί να είναι ακριβώς η αντίθετη από αυτή που εκ πρώτης όψεως φαίνεται.<br /><br />Ας το δούμε λίγο πιο αναλυτικά και συστηματικά. Προφανώς, η Ρωσία δεν είναι ικανοποιημένη με το status quo και όλες της οι επιλογές θα πρέπει να θεωρηθεί ότι έχουν σαν στόχο να το αλλάξουν. Η πρώτη υπόθεση την οποία θα κάνουμε λοιπόν, είναι ότι η στόχευση του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι διττή, καθώς αφορά τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό μέτωπο, ενώ αυτοί οι δυο τομείς αλληλεπιδρούν.<br /><br />Είναι επίσης εύλογο να υποθέσει κανείς ότι οι οικονομικές κυρώσεις «πονούν» τη Ρωσία σημαντικά (τεκμηριώνεται αυτό από επίσημα στοιχεία) και από τη στιγμή που είναι φανερό ότι η επιλογή επιστροφής της Κριμαίας στην Ουκρανία δεν υφίσταται, ασχέτως του αν θεωρεί κανείς ορθή ή λανθασμένη, στρατηγικά, την ενέργεια της προσάρτησής της, το Κρεμλίνο κάτι πρέπει να κάνει.<br /><br />Η οικονομική δυσπραγία πλήττει τον πληθυσμό ολοένα και περισσότερο με αποτέλεσμα την τροφοδότηση εσωτερικών προβλημάτων. Η επιδείνωση της οικονομίας θα φέρει γκρίνια, σταδιακά, έστω και με πιο αργό ρυθμό από αυτόν που θα συνέβαινε σε μια άλλη, ενδεχομένως δυτική χώρα.<br /><br />Κατά συνέπεια, η υπόδειξη ενός εξωτερικού εχθρού, είναι μια κλασική «συνταγή» μιας ηγεσίας που επιθυμεί να συσπειρώσει τον πληθυσμό και να διατηρήσει την υποστήριξή του. Την ίδια στιγμή, αυξάνονται και τα προβλήματα και η αδυναμία κεντρικής χρηματοδότησης των Δημοκρατιών, υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει φυγόκεντρες τάσεις και ευρύτερη αναστάτωση.<br /><br />Στόχος της πρωτοβουλίας των Ρώσων δεν πρέπει όμως να είναι ο Τραμπ. Θα μπορούσε υπό κάποιες συνθήκες να υποτεθεί ότι η ρωσική πολιτική εξακολουθεί να επιδιωκει τη στήριξη του Αμερικανού προέδρου, καθώς η στάση του κατεστημένου στην Ουάσιγκτον εγείρει βάσιμες υποψίες, ότι οποιαδήποτε εναλλακτική θα μπορούσε απλά να αποδειχθεί απείρως χειρότερη.<br /><br />Στις ΗΠΑ δείχνει να πλειοψηφεί η τάση της πλειοψηφίας στην Ουάσιγκτον, ότι οι κυρώσεις επιτυγχάνουν τον στόχο τους και στριμώχνουν κάθε μέρα που περνάει τη Ρωσία περισσότερο, άρα πρέπει να παραμείνουν και εάν δίνεται αφορμή να ενισχύονται.<br /><br />Θεωρούν ότι η Ρωσία προσπαθεί να εμφανίζεται πιο ισχυρή από όσο πραγματικά είναι και η ανάγκη αυτή που αισθάνεται το Κρεμλίνο για να συγκαλύψει την αδυναμία του το οδηγεί σε ακριβά λάθη στρατηγικής, τα οποία εάν οι ΗΠΑ εμμείνουν στη πολιτική των κυρώσεων και η Ρωσία δεν κάνει πίσω, όσο οι τιμές των υδρογονανθράκων παραμένουν χαμηλές, απλά θα επιταχύνεται η οικονομική κρίση.<br /><br />Η νομοθεσία που εστάλη στον Λευκό Οίκο για υπογραφή από τον Τραμπ με την οποία το Κογκρέσο δένει τα χέρια του προέδρου στο θέμα της άρσης ή ακόμα και του χαλαρώματος των κυρώσεων, θέτοντας ως προϋπόθεση τη σύμφωνη γνώμη του Κογκρέσου, μια νομοθεσία που υπερψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, πρέπει να είναι η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.<br /><br />Άρα η χρονική σύμπτωση της ρωσικής κίνησης με τη νέα αμερικανική αντιρωσική νομοθεσία αποδεικνύει από μόνη της ότι η άρση των κυρώσεων είναι ο νούμερο ένα στόχος της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής άρα πράγματι έχουν φέρει αποτέλεσμα, κάτι που ενισχύει τους «σκληρούς» στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Από την άλλη όμως, αυτό το δεδομένο επέβαλε την ταχεία ανάπτυξη πολιτικής η οποία θα αυξήσει το κόστος της συμπεριφοράς των «σκληρών» στην αμερικανική πρωτεύουσα, ώστε να μη θεωρήσουν ότι όποτε θέλουν μπορούν χωρίς επιπτώσεις να βάζουν στόχο τη Ρωσία και να την πλήττουν είτε για λόγους εσωτερικής είτε εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Υπ’ αυτή την έννοια, η ρωσική κίνηση μπορεί να θεωρηθεί ότι εξυπηρετεί τον πρόεδρο Τραμπ, αφού η απότομη και μάλλον δυσανάλογη -αιφνιδιαστικά- αντίδραση, έρχεται ως αποτέλεσμα των ενεργειών των αντιπάλων του, ανοίγοντάς του έναν δρόμο να τους επιτεθεί κατηγορώντας τους για «αμετροέπεια» και θυσία των αμερικανικών συμφερόντων στον βωμό του εσωτερικού πολιτικού «παιχνιδιού».<br /><br />Σε αυτό πιθανότατα θα συνεπικουρήσει και η στάση της Ευρώπης η οποία πολύ πρόσφατα και με επίκεντρο το Παρίσι και το Βερολίνο, εκφράζει λόγο διαφοροποίησης από την υπέρμετρη πίεση που ασκούν οι Αμερικανοί, με αποτέλεσμα να πλήττονται σημαντικά ευρωπαϊκά συμφέροντα.<br /><br />Εν ολίγοις, οι πρώτες ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι δεν υπάρχουν και πολλοί στον ευρωπαϊκό πυρήνα που συμμερίζονται το «αμερικανικό όραμα» της οικονομικής κατάρρευσης της Ρωσίας εξαιτίας των κυρώσεων, οπότε η ρωσική ενέργεια θα μπορούσε να έχει ως -παράπλευρο και εύλογο- στόχο και τη διάσπαση του μετώπου της Δύσης, ένας στόχος πάγιος και θεμιτός ασφαλώς, εάν δει κανείς τα πράγματα από τη ρωσική σκοπιά.<br /><br />Το βέβαιο είναι, ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν προέβη σε μια κίνηση με την οποία επιχειρεί να ανακατέψει σοβαρά την «τράπουλα», κρίνοντας ότι η στασιμότητα που υπήρχε και η διαρκής «αρνητική πλαγιολίσθηση» των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας επιδείνωνε συνεχώς το στρατηγικό περιβάλλον για τη Μόσχα.<br /><br />Οπότε ευελπιστεί να ανατρέψει την κατάσταση με μια θεαματική κίνηση, η οποία αμφισβητεί ότι η πρωτοβουλία των κινήσεων είναι στα χέρια των Αμερικανών και προωθεί το επιχείρημα της ρωσική ικανότητας να επηρεάσει τους υπολογισμούς και τη συμπεριφορά του αντιπάλου, αυξάνοντάς του το κόστος.<br /><br />Αυτό που θα πρέπει να υπογραμμιστεί, είναι ότι η προφανής οικονομική αδυναμία της Ρωσίας, συγκριτικά τουλάχιστον με τις ΗΠΑ και η αδυναμία της Μόσχας να καταφέρει να αποτινάξει τον ζυγό των κυρώσεων που «στραγγαλίζουν» τη ρωσική οικονομία, θα φέρνει με πρωτοβουλία των Ρώσων τη σχέση των δυο χωρών πιο κοντά στο πεδίο όπου μπορεί είτε να επιτευχθεί ισορροπία, είτε να επικρέμεται αξιόπιστη απειλή επιβολής αποτρεπτικού κόστους, το στρατιωτικό. Κι αυτό είναι εξόχως επικίνδυνο και αποσταθεροποιητικό.<div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τα κίνητρα και οι σκέψεις του Κρεμλίνου στην επιλογή της κλιμάκωσης με τις ΗΠΑ

Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε στη διεθνή ειδησεογραφία χθες το βράδυ η είδηση της απόφασης του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να διατάξει τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “ενεργειακή” τραγωδία του Ερντογάν: Μόνο η Τουρκία δεν έχει πετρέλαιο ή φυσικό αέριο στην αν. Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsjEfIAEjlXxlOi_aIocuC5Ubk2EhRAKhk1MrUHabnp6lHrvHsaTqX68Xk61EYtn2-53X0b0pDfGn95MW2351hEw22JwYizAmwzHbqNQnA73nMOSdwtyGzY3GTx79yM__u81ZuDjtwpPJO/s1600/%25CE%259C%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CE%25AE+%25CF%2586%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B1%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CE%25BD.+%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="309" data-original-width="611" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsjEfIAEjlXxlOi_aIocuC5Ubk2EhRAKhk1MrUHabnp6lHrvHsaTqX68Xk61EYtn2-53X0b0pDfGn95MW2351hEw22JwYizAmwzHbqNQnA73nMOSdwtyGzY3GTx79yM__u81ZuDjtwpPJO/s640/%25CE%259C%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CE%25AE+%25CF%2586%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B1%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CE%25BD.+%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</strong><br /> Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο πρόεδρος της Αιγύπτου, στρατηγός αλ Σίσι, σε χωριστές συναντήσεις με ανώτατους αξιωματούχους στη Λευκωσία και την Αθήνα έθεσαν το θέμα της «ορθής λύσης του Κυπριακού», ουδείς ανέμενε τι θα ακολουθούσε.<span id="more-242638"></span><br /> <ul> <li>Το επόμενο μήνυμα, λίγο-πολύ, ήταν μία αυστηρή προειδοποίηση προς την Κύπρο και την Ελλάδα, να μην μπάσουν την Τουρκία από το …παράθυρο, στο παιγνίδι της ενέργειας στην ανατολική Μεσόγειο.</li> </ul> Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που η Αθήνα και η Λευκωσία πολέμησαν «μέχρις εσχάτων» στην Ελβετία για να εξασφαλίσουν την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τον τερματισμό των τουρκικών εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων της κατοχικής δύναμης.<br /> Στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας, όπου παίχθηκε η τύχη της Κύπρου στη διάρκεια ενός αποτυχημένου δείπνου, στο οποίο οι συμμετέχοντες δεν μπόρεσαν να απολαύσουν τα πλούσια εδέσματα του Grand H<span lang="EL">otel du </span>G<span lang="EL">olf, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς εκνεύρισε τον Τούρκο ομόλογό του, ο οποίος είπε και την τελευταία κουβέντα: Η Τουρκία θα μείνει στην Κύπρο. Είχε προηγηθεί ένα απίστευτο περιστατικό μερικές ημέρες πριν, στη διάρκεια του οποίου ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πάλι υπό την πίεση του κ. Κοτζιά, ομολόγησε ότι η τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο είναι απαραίτητη για να επεμβαίνει και στο νότο, εννοώντας τις ελεύθερες περιοχές του νησιού.</span><br /> <ul> <li><em>H νέα σύγκρουση της Άγκυρας και του Ισραήλ οφείλεται σε διάφορους παράγοντες -τα δικαιώματα των Παλαιστινίων είναι για μία χρήση, μόνο για συσπείρωση των ισλαμιστών-, αλλά το μείζον συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει εκνευριστεί και θυμώσει με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου επειδή ο τελευταίος δεν συμφωνεί με το σχέδιο κατασκευής του αγωγού από το Εβραϊκό Κράτος προς την Τουρκία για να μεταφέρεται το ισραηλινό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη. Αντίθετα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ σκέφτεται σοβαρά και σχεδιάζει επί τούτου την κατασκευή του αγωγού EastMed <span lang="EL">μέσω της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ιταλίας, ακόμα και αν αυτή είναι χρονοβόρα και πιο ακριβή λύση. Ισραηλινοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν όσους ήθελαν να τους ακούσουν, ότι πάνω απ’ όλα και όλους θέτουν τα στρατηγικά συμφέροντα του Ισραήλ.</span></em></li> </ul> Η συζήτηση του θέματος αυτού του αγωγού, ξεκίνησε από το Τελ Αβίβ στις συνομιλίες που είχαν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο κ. Νετανιάχου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα είναι η συνέχεια της συζήτησης επί των σχεδιασμών που εκπόνησαν πρώτοι ο υπουργός Ενέργειας της Κύπρου Γιώργος Λακκοτρύπης και ο αρμόδιος υπουργός επί κυβέρνησης Σαμαρά, Γιάννης Μανιάτης.<br /> <br /> Το θέμα της ενέργειας είναι αυτό που πονά περισσότερο τον Ταγίπ Ερντογάν και τον αναγκάζει συχνά-πυκνά να γίνεται εκτός εαυτού και να εξυβρίζει και να απειλεί τους Ισραηλινούς. Ανώτερος διπλωμάτης του Ισραήλ, που ενημέρωσε μέλη «δεξαμενών σκέψεων» στην αμερικανική πρωτεύουσα, είπε μία κουβέντα που τα λέει όλα: Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στην ανατολική Μεσόγειο που δεν έχει ίχνος πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μιλώντας περισσότερο περιπαικτικά, ένας εκ των αναλυτών που παραβρέθηκαν στην ενημέρωση, είπε ότι «η Τουρκία κατέλαβε το λάθος κομμάτι της Κύπρου», εννοώντας ότι όλος ο φυσικός πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι συσσωρευμένος στη νότια Κύπρο.<br /> <br /> Στο παιγνίδι της ενέργειας παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο η Μεγαλόνησος, επειδή είναι η μόνη χώρα της περιοχής που συνομιλεί με όλους και έχει προχωρήσει σε συμφωνίες με τις μεγάλες δυνάμεις της ανατολικής Μεσογείου: Την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Επίσης η Κύπρος προχωρεί σε συμφωνίες με τον Λίβανο και την Ιορδανία, που επίσης διαθέτουν πλούσιο ενεργειακό πλούτο, αν και δεν έχουν προχωρήσει ακόμα σε έρευνες. Έτσι, θα αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο για όλα τα κράτη και θα λύσει και το πρόβλημα της εμπορικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και της Αιγύπτου, που θα συνεργάζονται μέσω της Κύπρου, η οποία θα «αγοράζει» το φυσικό αέριο της μίας χώρας και θα το «πουλά» στην άλλη.<br /> <br /> Σύμφωνα με κυπριακή πηγή, που ασχολείται με τα ενεργειακά θέματα, ο εκνευρισμός του κ. Ερντογάν ξεκίνησε όταν πληροφορήθηκε την περασμένη Δευτέρα ότι το Ισραήλ θα δεχόταν την πρόταση της Λευκωσίας για να συγκληθεί τετραμερής συνάντηση κορυφής στην κυπριακή πρωτεύουσα με αντικείμενο συζήτησης τον EastMed<span lang="EL">. Σε αυτήν θα συμμετέχουν επίσης απεσταλμένοι της Ελλάδας και της Ιταλίας και αναμένεται να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις, αφού στο μεταξύ θα έχει ολοκληρωθεί η μελέτη του κόστους του αγωγού. «Όλα τα υπόλοιπα, και τα δάκρυα του Ερντογάν για τους Παλαιστίνιους» είναι δημόσιες σχέσεις», τόνισε η πηγή.</span><br /> <ul> <li><em>Μέχρι την περασμένη Δευτέρα, ο Τούρκος ηγέτης πίστευε ότι ο κ. Νετανιάχου είχε συμφωνήσει με τον υπουργό του επί της Ενέργειας, Yuval Steinitz, για να ξεκινήσει με στόχο την άμεση ολοκλήρωση, η συζήτηση για τον αγωγό προς την Τουρκία. Ο κ. Ερντογάν είχε μείνει με την εντύπωση ότι ο γαμπρός του, και υπουργός Ενέργειας, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, είχε συμφωνήσει τα πάντα με τον κ. Steinitz<span lang="EL">.</span></em></li> </ul> Στην Τουρκία, όπου δεν βλέπουν πάντα φαντάσματα, έχουν ανακαλύψει εσχάτως ότι το Ισραήλ διατηρεί στενές σχέσεις συνεργασίας με τους Κούρδους του Ιράκ, οι οποίοι έχουν δεχθεί ποικιλοτρόπως βοήθεια από το Τελ Αβίβ για να στήσουν το αυτόνομο κράτος τους. Οι φόβοι των Τούρκων είναι αληθινοί, καθώς η Ουάσιγκτον είχε δώσει την πρωτοκαθεδρία στο Ισραήλ, για να συνεργάζεται με τους Κούρδους, μετά τον τελευταίο πόλεμο.<br /> <br /> Ένας εκ των ηγετών της ισραηλινής αντιπολίτευσης, ο Yair Lapid <span lang="EL">αποκάλυψε τους τρόπους αντίδρασης του Ισραήλ στο μπαράζ των βίαιων επιθέσεων από τον κ. Ερντογάν και άλλους ισλαμιστές πολιτικούς. Εισηγήθηκε την Πέμπτη ότι πρέπει άμεσα το Ισραήλ να αναγνωρίσει την αρμενική Γενοκτονία και επίσης να ανακοινώσει πρώτο την αναγνώριση του ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Σημειώνεται ότι από το Γραφείο του κ. Νετανιάχου τέθηκε και η κατοχή της Κύπρου ως θέμα διαφωνίας με την Τουρκία.</span><br /> <ul> <li><em>Ζητά να υιοθετηθεί πιο σκληρή πολιτική απέναντι στην Τουρκία, και άμεσα να ανακοινωθεί επίσημα η εγκατάλειψη κάθε σκέψης για την κατασκευή αγωγού σε συνεργασία με την Τουρκία. Για το θέμα αυτό, έγινε γνωστό από πηγή στην Ουάσιγκτον ότι στην πραγματικότητα το Ισραήλ εκμεταλλεύθηκε την Τουρκία αφήνοντας το θέμα ανοικτό, για να μπορεί να το θέσει κατά την παρουσίαση του ενεργειακού πλούτου της χώρας σε μεγάλες ξένες εταιρείες. «Το έργο (εννοεί τον αγωγό προς την Τουρκία) είναι εμπορικά, νομικά και πολιτικά ανέφικτο. Ο κ. Steinitz<span lang="EL"> ήθελε να δείξει σε πιθανούς επενδυτές ότι υπάρχουν πολλοί δίοδοι εξαγωγών, αλλά οι εταιρείες δεν πείστηκαν», μας είπε η πηγή.</span></em></li> </ul> Σύμφωνα με τον κ. Lapid<span lang="EL">, πρέπει να ξεχαστεί το «λανθασμένο όνειρο» της οικοδόμησης αγωγού για την εξαγωγή φυσικού αερίου προς την Τουρκία. «Το Ισραήλ», είπε, «δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό του να εξαρτάται από έναν πελάτη, (όπως η Τουρκία), ο οποίος έχει μετατραπεί σε εχθρικό κράτος. Οι Τούρκοι πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να μας κλωτσούν και να μας ζητούν περισσότερα», τόνισε.</span><br /> <span lang="EL"><br /></span> Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν, για πρώτη φορά στη νεότερη πολιτική ιστορία τους, την ευκαιρία να επιτύχουν μία αλλαγή της πολιτικής του Ισραήλ αναφορικά με την Τουρκία και να οικοδομήσουν ισχυρή στρατηγική σχέση, που θα περιλαμβάνει και τον στρατιωτικό τομέα. Έτσι κι αλλιώς, με ειδική άδεια του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, το 2008, που ανανέωσαν και οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν, τα μαχητικά αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ πετούν καθημερινά στους ελληνικούς ουρανούς, χρησιμοποιώντας τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, μέχρι την Κρήτη. Την ίδια άδεια εξασφάλισαν και από τις εκάστοτε κυπριακές κυβερνήσεις για να πετούν πάνω από το νησί, συμπεριλαμβανομένων και των κατεχόμενων περιοχών.<br /> <ul> <li><em>Μετά την κατάρρευση των σχέσεων με την Τουρκία και την ανάδειξη της σε εχθρικό κράτος για το Ισραήλ, μία <strong>τριμερής στρατιωτική συμφωνία</strong> με την Ελλάδα και με συνδετικό κρίκο την Κύπρο, είναι πιο εύκολη παρά ποτέ…</em></li> </ul> πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η “ενεργειακή” τραγωδία του Ερντογάν: Μόνο η Τουρκία δεν έχει πετρέλαιο ή φυσικό αέριο στην αν. Μεσόγειο

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο πρόεδρος της Αιγύπτου, στρατηγός αλ Σίσι, σε χωριστές συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάποιοι Τούρκοι μας προειδοποιούν: "Η Τουρκία του Ερντογάν έχει καινούργια σχέδια για τα Βαλκάνια"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeg1jP9y52eIs8AOHS_GidnCah0Xi5a9yV2ld33S0FtUqXFtbpvEnNW4DmI3xnoxLcvuyB-oigA3hGKdqqdYIhAUt84WCXAoNUuerHrAe8OpwOeBFWRGKiSKR4tdBvPL8TL2GOqb25IBqj/s1600/%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25AD%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="308" data-original-width="610" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeg1jP9y52eIs8AOHS_GidnCah0Xi5a9yV2ld33S0FtUqXFtbpvEnNW4DmI3xnoxLcvuyB-oigA3hGKdqqdYIhAUt84WCXAoNUuerHrAe8OpwOeBFWRGKiSKR4tdBvPL8TL2GOqb25IBqj/s640/%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25AD%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%2592%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Του Abdullah Bozkurt</b><br />Μετάφραση: <b>Στέργιος Σεβαστιάν</b><br /><br />Ο ολοένα και πιο απομονωμένος ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, φαίνεται ότι θα προκαλέσει κάποια προβλήματα στην Ευρώπη, ξεκινώντας από τα Βαλκάνια, στο πλαίσιο της πολεμικής του στάσης, με στόχο να εκφοβίσει τους περιφερειακούς και παγκόσμιους αντιπάλους, ώστε νασυναφθεί μια συμφωνία που θα κατευνάσει την καταπιεστική του κυριαρχία.<br /><br /><a href="https://www.blogger.com/null"></a>Εξαπολύοντας πυρά εναντίον της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, ο πρόεδρος της Τουρκίας δήλωσε στο Κοινοβούλιο στις 15 Ιουλίου, ότι όσοι απειλούν την Τουρκία πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι θα πληρώσουν ένα υψηλό τίμημα αν το πράξουν. Ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία δεν είναι απλώς η Τουρκία, αλλά μάλλον ένα έθνος που έχει υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο, από κάθε κράτος της Ευρώπης, μέχρι απομακρυσμένα μέρη της Ασίας. «Είστε σίγουροι ότι γνωρίζετε ποιόν προκαλείτε;», ρώτησε ο προκλητικός Erdoğan, πυροβολώντας τη Γερμανία και άλλα ευρωπαϊκά κράτη, που έχουν εκνευριστεί από το ενοχλητικό μοτίβο της πολιτικής του Erdoğan, που θέτει τα συμφέροντά τους σε κίνδυνο.<br /><br />Ένας πρόσφατος ανασχηματισμό του Υπουργικού Συμβουλίου, όπου αντικαστάθηκαν ή να μετακινήθηκαν 11 από τους 26 υπουργούς στις 19 Ιουλίου, έδωσε κάποιες ενδείξεις για την κατεύθυνση που σχεδιάζει ο Ερντογάν να πάρει η Τουρκία στα Βαλκάνια. Ο Hakan Çavuşoğlu, ένας σκοτεινός πολιτικός που δεν είναι ευρέως γνωστός στο κοινό, αξιοποιήθηκε ξαφνικά ως αναπληρωτής πρωθυπουργός από τον Erdoğan. Ο Çavuşoğlu, ως ισλαμιστής, θα είναι υπεύθυνος για την εποπτεία δύο κρίσιμων κυβερνητικών υπηρεσιών, του Οργανισμού τουρκικής Αναπτυξιακής Συνεργασίας (TİKA) και η Προεδρία για Τούρκους στο Εξωτερικό και Συγγενών Κοινοτήτων (YTB). Και οι δύο οργανισμοί χρησιμεύουν ως εργαλεία για το μακρύ χέρι του Ερντογάν στο εξωτερικό, την εκταμίευση κεφαλαίων, τα logistics και την παροχή πολιτικής και διπλωματικής κάλυψηςσε μυστικές επιχειρήσεις, οι οποίες σχεδιάζονται από την διαβόητη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Τουρκίας (MIT).<br /><br />Ο Çavuşoğlu δεν διετέλεσε ποτέ υπουργός στο υπουργικό συμβούλιο πρίν από αυτό. Έχει διατελέσει βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος του Ερντογάν, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), της επαρχίας της Προύσας από το 2011. Γεννημένος στην Δυτική Θράκη στην Ελλάδα το 1972, ο Çavuşoğlu ήρθε στην Τουρκία το 1983, στην Biga, μια πόλη στη βορειοδυτική επαρχία του Τσανάκκαλε, ως φοιτητής. Αργότερα απέκτησε την τουρκική υπηκοότητα. Ήταν ο πρόεδρος του ιδρύματος διασποράς που ονομάζεται Ένωση Πολιτισμού και Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης (Bati Trakya TÜRKLERİ Kültür ve Dayanışma Derneği στα τουρκικά). Έχει συμμετάσχει ενεργά στην προώθηση των δικαιωμάτων των Τούρκων και Μουσουλμάνων στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες στα Βαλκάνια. Δεδομένου ότι πολλές από αυτές τις κοινότητες των ομογενών έχουν συνδέσμους με την υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας, δεν θα ήταν έκπληξη η διαπίστωση ότι το μονοπάτι του Çavuşoğlu συχνά διασταυρώνεται με αυτό της MİT.<br /><br />Στην πραγματικότητα, όταν ο Ερντογάν επέσπευσε ένα νομοσχέδιο για την τροποποίηση του νόμου πληροφοριών, με σκοπό την προστασία του εμπίστου του, Hakan Fidan, επικεφαλής της MİT,ο οποίος κλήθηκε να καταθέσει ως μάρτυρας από τους εισαγγελείς,σχετικάμε τη σκόπιμη συμμετοχή πρακτόρων της MÌT σε τρομοκρατικές πράξεις στην Τουρκία, ήταν ο Çavuşoğlu αυτός που υπερασπίστηκε τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, σε ομιλία του στην Ολομέλεια του τουρκικού κοινοβουλίου στις 20 Φεβρουαρίου του 2012. Η τροπολογία παρείχε γενική ασυλία στα μέλη της MİT από οποιαδήποτε δίωξη και ποινική ευθύνη. Το νομοσχέδιο, το οποίο σημειώνει ότι δεν μπορεί να ξεκινήσει καμία έρευνα εις βάρος πρακτόρωνμυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, αν η κυβέρνηση δεν δώσει το πράσινο φως, εγκρίθηκε με πλειοψηφία των ψήφων από το Κόμμα του Ερντογάν, το AKP.<br /><br />Ο Çavuşoğlu εργάζεται εδώ και αρκετό καιρό, ώστε να συνδεθεί με τουρκικές και μουσουλμανικές ομάδες στα βαλκανικά κράτη, ως πολιτικός από το κόμμα του Ερντογάν. Εξετάζοντας το ταξίδι του στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, φαίνεται ότι έχει επικεντρωθεί ιδιαίτερα στις τουρκικές και μουσουλμανικές ομάδες στις δύο αυτές γειτονικές χώρες. Συχνά πραγματοποιούσε συνομιλίες με ΜΚΟ της διασποράς στην βορειοδυτική επαρχία της Προύσας της Τουρκίας, εκεί όπου έχουν εγκατασταθεί πολλοί Τούρκοι με βαλκανικές ρίζες. Βοήθησε να επιλυθούν διάφορα προβλήματα των Τούρκων μεταναστών από τα Βαλκάνια, όπως οι άδειες παραμονής και οι συντάξεις τους, διασφαλίζοντας έτσι την ψήφο για το AKP στην εκλογική του περιφέρεια.<br /><br />Έκανε συχνά ταξίδια στη Βοσνία και διετέλεσε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας φιλίας μεταξύ Τουρκίας και Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, μιας χώρας στην οποία ο Ερντογάν επένδυσε πολύ πολιτικό και οικονομικό κεφάλαιο. Η απόδοση αυτής της επένδυσης έγινε αντιληπτή όταν ακούσαμε τον Bakir Izetbegovic, μέλος της Βοσνιακής προεδρίας, να αποκαλεί τον Ερντογάν «τον μεγαλύτερο ηγέτη όλων των Μουσουλμάνων» στον κόσμο, σε συνέντευξη που έδωσε στον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ΤRΤ, τον περασμένο Μάιο.<br /><br />Ακριβώς όπως το αφεντικό τουο Erdoğan αμφισβήτησε τα σύνορα της Τουρκίας σε αυτό που θεωρήθηκε ως νεο-οθωμανική πολιτική της κυβέρνησης του ΑΚΡ, ο Çavuşoğlu έκανε παρόμοιες παρατηρήσεις. Μιλώντας κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για τον προϋπολογισμό του YTB στο Κοινοβούλιο στις 28 Φεβρουαρίου 2016, είπε ότι η Τουρκία φέρει ιστορική ευθύνη απέναντι στους λαούς των Βαλκανίων, του Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής, που στράφηκαν προς την Τουρκία και προσεύχονται γι 'αυτήν. "Κανείς που έχει καθορίσει ένα μονοπάτι διακυβέρνησης την Τουρκία και που έχει τις φιλοδοξίες και τα οράματα μιας ισχυρής Τουρκίας, δεν μπορεί να περιορίσει τα σύνορά στην καρδιά τους, σε μια έκταση 780.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (τη σημερινή έκταση της Τουρκίας)", δήλωσε ο Çavuşoğlu. Σημείωσε ότι οι αισιόδοξες συγκεντρώσεις στο Gostivar, την Ξάνθη (İskeçe) και το Σεράγεβο, όταν το AKP κέρδισε τις εκλογές, ήταν η επιβεβαίωση της δημοτικότητας του κόμματός του στα Βαλκάνια. Ο Çavuşoğlu ισχυρίστηκε ακόμη ότι «υπάρχουν εκατομμύρια Τούρκοι που ποτέ δεν έχουν δει ή επισκεφθεί την Τουρκία, αλλά είναι πρόθυμοι να δώσουν τη ζωή τους γι 'αυτήν».<br /><br />Όταν η Βουλγαρία διεξήγαγε εθνικές εκλογές τον Μάρτιο του 2017, εν μέσω σοβαρών ισχυρισμών από τις βουλγαρικές αρχές, περί ανάμιξης της κυβέρνησηςΕρντογάν, ο Çavuşoğlu υπερασπίστηκε τις μυστικές δραστηριότητες στο τουρκικό κοινοβούλιο. Απαντώντας στις επικρίσεις του βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), Emre Köprülü, ο οποίος αμφισβήτησε οτι ασκήθηκε πίεση από την κυβέρνηση Erdoğan στο εκλογικό σώμα,υπέρ συγκεκριμένων υποψηφίων στις βουλγαρικές εκλογές, ο Çavuşoğlu δήλωσε στις 7 Μαρτίου ότι υπάρχουν περίπου 1 εκατομμύριο Τούρκοι που ζουν στη Βουλγαρία και ότι είναι φυσικό για την Τουρκία να συμμετάσχει σε ορισμένες δραστηριότητες και προσπάθειες που τους φροντίζουν.<br /><br />Δεν είναι μυστικό ότι ο Ερντογάν χρηματοδοτεί και υποστηρίζει ισλαμικά κόμματα σε τουρκικές και μουσουλμανικές εκλογικές περιφέρειες σε πολλά βαλκανικά κράτη. Ο ίδιος παραδέχθηκε ανοιχτά, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης που έδωσε στην τηλεόραση της Αλβανίας τον Ιούνιο του 2017, ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό στη στήριξη πολιτικών κομμάτων που μοιράζονται μια παρόμοια ιδεολογία με αυτή του ισλαμικού ΑΚΡ, στα Βαλκάνια και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πήγε μάλιστα ακόμα παραπέρα, προσθέτοντας ότι «κανείς δεν πρέπει να ενοχλείται από αυτή την προσπάθεια».<br /><br />Τώρα, ο Çavuşoğlu βρίσκεται στοτιμόνι αυτού του project των Βαλκανίων ως αναπληρωτής πρωθυπουργός και μπορεί να διοχετεύσει περισσότερη στήριξη στις παράνομες δραστηριότητες της τουρκικής κυβέρνησης,οι οποίες συνιστούν καταφανή παρέμβαση στα κυρίαρχακράτη. Σύμφωνα με επίσημα αρχεία, η Τουρκία έχει δαπανήσει 313 εκατομμύρια δολάρια στα Βαλκάνια μέσω της TİKA. Σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται άλλα κονδύλια που παρέχονται από κρατικές υπηρεσίες, όπως το YTB, το Ινστιτούτο Yunus Emre και το AFAD. Κανείς δεν ξέρει πόσα χρήματα δαπανήθηκαν από τα μυστικάκονδύλια του Erdoğan, τα οποίαέχουν ξεπεράσει στα 3,3 δισεκατομμύρια TL (περίπου 876 εκατομμύρια δολάρια) από τις αρχές του 2017.<br /><br />Η κινητοποίηση των τουρκικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων στο εξωτερικό έχει γίνει μια πολιτική της κυβέρνησης του Ερντογάν, κάτι που οι κυβερνήσεις των φιλοξενουσών χωρών βρίσκουν αρκετά ανησυχητικό.<br /><br />Στην πραγματικότητα, ένα ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ενέκρινε την κρίσιμη έκθεση του 2016 της Επιτροπής σχετικά με την Τουρκία στις 6 Ιουλίου 2017, η οποία ζητούσε τοπάγωμα των ενταξιακών συνομιλιών, συμπεριέλαβε τις μυστικές δραστηριότητες του Erdoğan σεΚράτη-Μέλη. Υπογράμμισε ότι «η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να απέχει από συστηματικές προσπάθειες κινητοποίησης της τουρκικής διασποράς στα κράτη μέλη για δικούς της σκοπούς· σημειώνει με ανησυχία τις εκθέσεις για αναφερόμενη πίεση στα μέλη της τουρκικής διασποράς που ζουν στα κράτη μέλη·και καταδικάζει την εποπτεία των τουρκικών αρχών σε πολίτες με διπλή εθνικότητα που ζουν στο εξωτερικό."<br /><br />Απομένει να δούμε πόσο πολύ είναι διατεθειμένη η κυβέρνηση Ερντογάν να πιέσεισε αυτό το μέτωπο και σε ποιο βαθμό οι κυβερνήσεις των Βαλκανίων θα επιτρέψουν σε αυτόν τον ισλαμιστή κακοποιό να συνεχίσει να κάνει βρώμικεςδουλειές στα δικά τουςχωράφια.<br /><br /><b><a href="https://www.turkishminute.com/2017/07/27/opinion-erdogan-led-turkey-has-new-plans-for-the-balkans/">https://www.turkishminute.com/2017/07/27/opinion-erdogan-led-turkey-has-new-plans-for-the-balkans/</a></b><div> <b><br /></b><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Κάποιοι Τούρκοι μας προειδοποιούν: "Η Τουρκία του Ερντογάν έχει καινούργια σχέδια για τα Βαλκάνια"

Του Abdullah Bozkurt Μετάφραση: Στέργιος Σεβαστιάν Ο ολοένα και πιο απομονωμένος ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Κούρδοι δεν αντέχουν άλλο: Νέος χάρτης σχεδιάζεται στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFmQpI4KO3Wc4slfbOYAIcwyxqdqPGsYziiboHYmYuC7ciAdKZMGpZ9cnZP6D2WqwGJTsSb3pSb1tD8p6KJk0N44nv4WP04yE-TAnzaEoPUv72e1lgvXiUb0-jeCYHpZTa9m0TRpRxyg8B/s1600/%25CE%259F%25CE%25B9+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF.+%25CE%259D%25CE%25AD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AC+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="319" data-original-width="610" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFmQpI4KO3Wc4slfbOYAIcwyxqdqPGsYziiboHYmYuC7ciAdKZMGpZ9cnZP6D2WqwGJTsSb3pSb1tD8p6KJk0N44nv4WP04yE-TAnzaEoPUv72e1lgvXiUb0-jeCYHpZTa9m0TRpRxyg8B/s640/%25CE%259F%25CE%25B9+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF.+%25CE%259D%25CE%25AD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AC+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />Του <b>ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ</b><br /><br />Ενόσω η Τουρκία παραμένει καταχτητής στην Κύπρο και απειλεί τον Ελληνισμό, ό,τι την αφορά, αφορά και εμάς. Με αυτά στο μυαλό αλλά και αίσθημα περί δικαίου, αντιμετωπίζουμε τον υπό διαμόρφωση χάρτη στην περιοχή των Νότιο-ανατολικών συνόρων της Τουρκίας με το Ιράκ και τη Συρία. <br /><br />Οι Κούρδοι είναι ίσως το μεγαλύτερο και αρχαιότερο έθνος στον κόσμο χωρίς ανεξάρτητο κράτος, με πληθυσμό στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός και έδαφος του Κουρδιστάν βρίσκεται στην Τουρκία όπου διαπράττονται μαζικά εγκλήματα εναντίον του άμαχου κουρδικού πληθυσμού. Τελευταίως, διάφορα σενάρια προδιαγράφονται με αφετηρία τον σταδιακό προσανατολισμό των ΗΠΑ και την ανοχή της Ρωσίας, υπέρ της διαμόρφωσης ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους.<br /><br />Στο Ιρακινό Κουρδιστάν λειτουργεί η «Κυβέρνηση του Αυτόνομου Κουρδιστάν» με Πρόεδρο τον Barzani (τον συνάντησα σε συνεδρία πριν μερικές βδομάδες), όπου όλα γίνονται με την έγκριση των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Ιρακινό Κουρδιστάν είναι σύμμαχος των ΗΠΑ και διαθέτει ντε φάκτο κράτος χωρίς επίσημη ανακήρυξή του, σε στενή συνεργασία με την Τουρκία. Τις τελευταίες εβδομάδες τα πράγματα διαφοροποιούνται μετά την ανακοίνωση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος (στις 25 Σεπτεμβρίου) για ανεξάρτητο κράτος, πράγμα που προκάλεσε την σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας χαρακτηρίζοντάς το «μοιραίο λάθος». Ανεξάρτητο κράτος στο Ιρακινό Κουρδιστάν δίπλα στην Τουρκία, θα ενδυναμώσει παρόμοιες διεκδικήσεις εντός της Τουρκίας όπου ο Κουρδικός πληθυσμός είναι πολλαπλάσιος.<br /><br />Πιο νότια, εντός της Συρίας και στα σύνορα με την Τουρκία, βρίσκεται υπό εξέλιξη το Συριακό Κουρδιστάν όπου κυριαρχεί το Κουρδικό YPG σε μια επαρκή περιοχή. Οι Κούρδοι του YPG συνεργάζονται στενά με τα αδέλφια τους, ιδιαίτερα με το PKK που αποτελεί την ένοπλη Κουρδική δράση εντός Τουρκίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ και η Ρωσία θεωρούν σύμμαχό τους ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος το YPG των Κούρδων της Συρίας -οι ΗΠΑ το εξοπλίζουν με επίσημη απόφασή τους-, αλλά θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση το αδελφό PKK εντός της Τουρκίας!<br /><br />Η Τουρκία επικρίνει τις ΗΠΑ για την παροχή οπλισμού στις δυνάμεις του Συριακού Κουρδιστάν που οι Αμερικανοί αιτιολογούν στη βάση ανακατάληψης της Ράκα και εξάλειψης του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία. Στην πραγματικότητα, πολλά μέλη του PKK πολεμούν μαζί με τα αδέλφια τους στην Συρία γιατί θεωρούν το Κουρδιστάν ένα και ενιαίο. Η Τουρκία μιλά για εγκατάσταση κράτους τρόμου κατά μήκος των συνόρων της, πράγμα «που δεν θα επιτρέψει ποτέ», αναφερόμενη στο YPG.<br /><br />Στις 17 Ιουλίου 2017, μετά από πολύωρη συνεδρία του ανώτατου οργάνου στην Τουρκία (του λεγόμενου «Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας») υπό την προεδρία του Ερντογάν, ανακοινώθηκε ξανά ότι η Τουρκία δεν θα ανεχθεί κουρδικό κράτος… Αλλά τα πράγματα προχωρούν. Στο έδαφος, η Τουρκία διαθέτει μισθοφόρους Τουρκμένους που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν με τους Κούρδους μαχητές και ενίοτε ο «μικρός πόλεμος» διεξάγεται από μακριά με ρίψη ρουκετών και βολές πυροβολικού.<br /><br />Τα πιο πάνω, εύλογα δεν περιέχονται σε ανταποκρίσεις που μεταδίδονται στην Κύπρο από την Τουρκία. Ωστόσο, προφανές δείγμα μεροληπτικών ανταποκρίσεων που φτάνουν στην Κύπρο είναι το εξής γεγονός:<br /><br />Πρόσφατα, μετά από επιδρομή σωμάτων ασφαλείας του καθεστώτος Ερντογάν σε ξενοδοχείο στην Σμύρνη, συνελήφθησαν αρκετά στελέχη της Διεθνούς Αμνηστίας, ανάμεσά τους και ξένοι. Το γεγονός μεταδόθηκε από ξένους και Τούρκους ανταποκριτές διεθνών πρακτορείων ειδήσεων και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από την ΕΕ, τη Γερμανία και άλλους. Το γεγονός μεταδόθηκε από ανταποκριτές εντός της Τουρκίας σε όλη την Ευρώπη στις σωστές του διαστάσεις, εκτός από την Κύπρο.<div> <br /><b><i>Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ (S&D)</i></b></div> <div> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank"><br /></a><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Οι Κούρδοι δεν αντέχουν άλλο: Νέος χάρτης σχεδιάζεται στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας

Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ Ενόσω η Τουρκία παραμένει καταχτητής στην Κύπρο και απειλεί τον Ελληνισμό, ό,τι την αφορά, αφορά και εμάς. Με αυτά στο μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ-Ερντογανική Τουρκία: Αντιπαράθεση με βάθος και… μέλλον

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrOyKqZ3qTGtghoJ-khca5Bpl9txSH4UeGDGnSQOucfXzxnEdacsnSvG-6bkPbHxOT4tvztg9t7gMEk2xYNSMzpTTbq1S0Kqez9lHrbEPsRpEPUH-g81wMjcet9GH4DNlgmtEeRDEq0RD1/s1600/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1++%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B7%25CE%25BB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrOyKqZ3qTGtghoJ-khca5Bpl9txSH4UeGDGnSQOucfXzxnEdacsnSvG-6bkPbHxOT4tvztg9t7gMEk2xYNSMzpTTbq1S0Kqez9lHrbEPsRpEPUH-g81wMjcet9GH4DNlgmtEeRDEq0RD1/s640/%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1++%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B7%25CE%25BB.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του Νίκου Μελέτη<br /><br />Η επιδίωξη του Ταγίπ Ερντογάν να κυριαρχήσει στον μουσουλμανικό κόσμο και να μετατρέψει την Τουρκία στον ηγετικό περιφερειακό παίκτη στην ευρύτερη περιοχή, τον οδηγεί αναπόφευκτα σε σύγκρουση και αντιπαράθεση με το Ισραήλ, καθώς ο ρόλος αυτός απαιτεί την εκμετάλλευση και ανάδειξη του αντισημιτικού λογού και της αντι-ισραηλινής ρητορείας<br /><br />Ο Ταγίπ Ερντογάν που ουσιαστικά θέλει να ηγηθεί του ρεύματος το οποίο στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες πήρε την μορφή των «Αδελφών Μουσουλμάνων» με το τελευταίο ξέσπασμα του εναντίον του Ισραήλ περιορίζει πλήρως το πλαίσιο και τα όρια εντός των οποίων μπορεί να κινηθούν οι τουρκοισραηλινές σχέσεις.<br /><br />Η ένθερμη τουρκική στήριξη στην Χαμάς, αλλά και η παρέμβαση του Τ. Ερντογάν και της Τουρκίας ως «προστάτη» των Παλαιστινίων στην πρόσφατη κρίση με την απαγόρευση πραγματοποίησης της προσευχής της Παρασκευής στο τέμενος Αλ Άκσα (μετά την δολοφονία τριών ισραηλινών) και ενώ είχε προηγηθεί ανάλογη παρέμβαση τον Μάιο όταν οι ισραηλινοί είχαν επιβάλλει περιορισμούς στην μετάδοση από μεγάφωνα της πρωινής προσευχής, είχαν δημιουργήσει ήδη ένα αρκετά αρνητικό πλαίσιο.<br /><br />Όμως το κάλεσμα του Ερντογάν προς τους μουσουλμάνους να επισκεφθούν μαζικά την Ιερουσαλήμ και να προσευχηθούν στην Πλατεία των Τεμενών, ερμηνεύθηκε από τους ισραηλινούς ως ένα «μυστικό μήνυμα» πρόσκλησης σε τζιμάνη εναντίον του Ισραήλ…<br /><br />«Αυτοί που συστηματικά παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στη δική τους χώρα δεν θα πρέπει να κάνουν κηρύγματα στην μόνη πραγματική δημοκρατία της περιοχής» ήταν η αντίδραση του ισραηλινού ΥΠΕΞ στις δηλώσεις του Ερντογάν ,ενώ τον γραφείο του ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου επέκρινε τον Ερντογάν ως «υποκριτή».<br /><br />Προχωρώντας ένα βήμα ακόμη το Γραφείο του ισραηλινού πρωθυπουργού υπενθύμισε στον Τ. Ερντογαν ότι είναι ο τελευταίος που μπορεί να δώσει συμβουλές στο Ισραήλ και παρέπεμψε στους Κούρδους αλλά και στην Κατεχομένη Κύπρο…<br /><br />Το Τελ Αβίβ με μια αποστομωτική απάντηση διεμήνυσε στην Άγκυρα ότι οι ημέρες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας πέρασαν ανεπιστρεπτί και με προσωπική επίθεση εναντίον του Ερντογάν επισημάνθηκε ότι η «Ιερουσαλήμ ήταν είναι και θα είναι η πρωτεύουσα του εβραϊκού έθνους» και ότι σε αντίθεση με το «δικό του παρελθόν, η Κυβέρνηση της Ιερουσαλήμ αποτελεί το θεματοφύλακα της ασφάλειας όλων των μειονοτήτων και των θρησκευτικών ελευθεριών και σέβεται τα δικαιώματά τους. Αυτοί που μένουν σε γυάλινα παλάτια, ας μην πετάνε πέτρες στους γείτονές τους».<br /><br />Το τουρκικό ΥΠΕΞ που ανέλαβε να απαντήσει βρέθηκε με τον εκπρόσωπο του Χ. Μουφτούογλου να υπερασπίζεται την Οθωμανική Αυτοκρατορία:<br /><br />«Στην Παλαιστίνη της οθωμανικής περιόδου, όλες οι διαφορετικές θρησκείες και δόγματα ζούσαν για αιώνες μέσα σε ειρηνικό περιβάλλον και ήταν ελεύθερες να ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα. Οι Εβραίοι γνωρίζουν καλά ότι κατά την οθωμανική περίοδο ήταν εκείνοι που απολάμβαναν μία απαράμιλλη ανοχή και αναμέναμε τη δέουσα εκτίμηση. Όπως και σήμερα οι Εβραίοι στην Τουρκική Δημοκρατία απολαμβάνουν την προστασία του κράτους μας όσον αφορά τη διαφύλαξη της πίστη τους και την ελευθερία άσκησης της λατρείας τους». Και το τουρκικό ΥΠΕΞ επέμεινε να θέτει και πάλι θέμα Ιερουσαλήμ: «η συνεχιζόμενη επί 50 χρόνια κατοχή του Ισραήλ στην ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα είναι ξεκάθαρο ότι δεν ωφελεί στην εξασφάλιση της ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή και στη λύση της παλαιστίνιο-ισραηλινής διαμάχης, με την απόκρυψη της αλήθειας ότι η ανατολική Ιερουσαλήμ βρίσκεται υπό κατοχή».<br /><br />Όλη αυτή η σύγκρουση δεν είναι παρά ένα ακόμη επεισόδιο σε μια σοβούσα σύγκρουση η οποία κάθε άλλο πάρα τερματίσθηκε με την συμφωνία αποζημίωσης των θυμάτων του Μαβή Μαρμαρά που επετεύχθη υπό την πίεση και των ΗΠΑ. Στρατηγική επιλογή της Ουάσιγκτον είναι η αποκατάστασή ενός ενιαίου συμπαγούς μετώπου Τουρκίας-Ισραήλ-Αίγυπτου, ως ανάχωμα στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και ως άξονα ασφάλειας και σταθερότητας στην Μέση Ανατολή και την Βορειά Αφρική.<br /><br />Αλλά πλέον είναι σαφές ότι αυτός ο σχεδιασμός δεν μπορεί να υλοποιηθεί όσο στην ηγεσία της Τουρκίας βρίσκεται ο Ταγίπ Ερντογάν, που επιδιώκει να υλοποιήσει την δική του προσωπική νεοθωμανική και ισλαμική ατζέντα.<br /><br />Ο τρόπος με τον οποίο μάλιστα η Άγκυρα επιχειρεί να εμπλακεί και να διεκδικήσει ρόλο και μερίδιο από τον ενεργειακό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείους μεγαλώνει την καχυποψία τόσο του Τελ Αβίβ όσο και του Καΐρου.<br /><br />Μετά και το τελευταίο επεισόδιο επιβεβαιώνεται η εκτίμηση ότι το Ισραήλ παρά την πίεση επιχειρηματικών συμφερόντων για διοχέτευση του φυσικού αερίου του προ την Τουρκία, δύσκολα θα αποδεχθεί να παραδώσει το «στρατηγικό όπλο» του φυσικού αερίου στις διαθέσεις ενός ολοένα και πιο ανεξέλεγκτου Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Σε ότι αφορά το Κάϊρο, ο στρατηγός Αλ Σίσι, θεωρεί και δικαιολογημένα ότι όσο ο Ερντογάν εμφανίζεται ως ο ηγέτης των μουσουλμάνων και προστάτης των Αδελφών Μουσουλμάνων, συνιστά απειλή για την σταθερότητα της Αιγύπτου και του δικού του καθεστώτος και δεν πρόκειται να συμβιβασθεί πάρα τις πιέσεις που δέχονταν από τις ΗΠΑ για αποκατάσταση των σχέσεων.<br /><br />Όσο μάλιστα περνά ο καιρός και απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από τις ΗΠΑ αλλά και την Ε.Ε. η Τουρκία, τόσο και περιορίζονται οι δυνατότητες πλήρους αποκατάστασης των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.<br /><br />Κινήσεις επίσης όπως αυτή της ενίσχυσης του τουρκικού οπλοστασίου με ρωσικούς πυραύλους S400 είναι σαφές ότι μεγαλώνουν την καχυποψία, καθώς δεν στρέφονται εναντίον των υπαρκτών απειλών ασφάλειας στην περιοχή ,όπως είναι το ISIS η έστω αυτό που εκλαμβάνει η Τουρκία ως απειλή (δηλαδή το κουρδικό κίνημα) αλλά κυρίως εναντίον των ισχυρών χωρών της περιοχής όπως το Ιράν και το Ισραήλ που θεωρητικά όμως είναι «σύμμαχοι» της.<br /><br />Και στην συγκυρία αυτή η Κύπρος και η Ελλάδα προσφέρουν το στρατηγικοί βάθος και για τις δυο αυτές ισχυρές χώρες της Ανατολικής Μεσογείου σε μια συνεργασία η οποία λόγω και του φυσικού αερίου, προσλαμβάνει στρατηγικό χαρακτήρα και για τις τέσσερις χώρες.<div> <br /><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ισραήλ-Ερντογανική Τουρκία: Αντιπαράθεση με βάθος και… μέλλον

Του Νίκου Μελέτη Η επιδίωξη του Ταγίπ Ερντογάν να κυριαρχήσει στον μουσουλμανικό κόσμο και να μετατρέψει την Τουρκία στον ηγετικό περιφερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τεράστια σημασία των ορισμών… “Αρχιπελαγικό” κράτος η Ελλάδα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6GWvn9CHNvshS7ga5RnwSwYtFMroH-eMI5PP602ft27KPMOcakt1Wpsn1BooSnNGxT4ZsipqcgBV3iqaHR_B9taGsp4D9vwdbG2UnC6n2PPLt0HbA2uZtrvU6ssyXZG0n8O6glSdPYxS3/s1600/%25CE%2591%25CE%259F%25CE%2596+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="319" data-original-width="619" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6GWvn9CHNvshS7ga5RnwSwYtFMroH-eMI5PP602ft27KPMOcakt1Wpsn1BooSnNGxT4ZsipqcgBV3iqaHR_B9taGsp4D9vwdbG2UnC6n2PPLt0HbA2uZtrvU6ssyXZG0n8O6glSdPYxS3/s640/%25CE%2591%25CE%259F%25CE%2596+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />Ο δικηγόρος <a href="https://mignatiou.com/2017/07/i-asfalia-tis-evropis-ke-to-neo-sidiroun-parapetasma-i-periptosi-tis-kipriakis-dimokratias/"><b>Πέτρος Μηλιαράκης έγραψε ένα εξαιρετικό άρθρο</b></a> στο οποίο αναλύει με επιστημονικό τρόπο τις γεωστρατηγικές προεκτάσεις της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας. Μάλιστα, ξεκινάει σωστά σχολιάζοντας την απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου στην υπόθεση των Φιλιππίνων κατά της Κίνας. Αυτή η διένεξη παρότι ότι φαίνεται ότι δεν έχει καμία σχέση με την ελληνοτουρκική διαφορά, έχει ορισμένα σημεία, ιδιαίτερα μετά την απόφαση που πρέπει να μελετηθούν από το ελληνικό ΥΠΕΞ.<br /><br />Γράφει ο <b>Θεόδωρος Καρυώτης</b><br /><br />Την Τρίτη, 12 Ιουλίου 2016, το Μόνιμο Διαιτητικό Δικαστήριο της Χάγης, εξέδωσε την απόφασή του για την αντιδικία μεταξύ της Κίνας και των Φιλιππίνων στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η απόφαση των πέντε δικαστών, έκτασης 501 σελίδων, που αναμενόταν με αγωνία από την διεθνή κοινότητα ήταν ομόφωνη υπέρ των Φιλιππίνων και κατέδειξε τις κινεζικές παραβιάσεις του Δίκαιου της Θάλασσας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.<br /> <br />Η Δημοκρατία των Φιλιππίνων κατέφυγε στο Δικαστήριο τον Ιανουάριο του 2013 και η απόφαση την ικανοποιεί στην πλειοψηφία των θεμάτων. Η Κίνα πάντως αρνήθηκε από την αρχή την δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και δεν συμμετείχε στις διαδικασίες. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η διακεκομμένη γραμμή της Κίνας είναι παράνομη και αυθαίρετη, τα ιστορικά δικαιώματα που προβάλει η Κίνα δεν έχουν καμία ισχύ με βάση το διεθνές δίκαιο και τα νησιά Spratly δεν αποτελούν νησιά όπως αυτά ορίζονται από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).<br /><br />Πιο συγκεκριμένα, η παράγραφος καταπέλτης για την Κίνα αναφέρει: «Το Δικαστήριο συμπέρανε ότι, το γεγονός ότι η Κίνα έχει ιστορικά δικαιώματα στις πλουτοπαραγωγικές πηγές των υδάτων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, τέτοια δικαιώματα εξαφανίστηκαν ως ασυμβίβαστα με την έννοια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης όπως αυτή προβλέπεται από την Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας». Αυτή την παράγραφο πρέπει, μελλοντικά, να την θυμόμαστε γιατί κάτι παρόμοιο προσπαθεί να προβάλει και η Τουρκία στο Αιγαίο.<br /><br />Η Κίνα, μετά την απόφαση, έγινε ακόμα πιο εχθρική, αυξάνοντας περιοδικά την ναυτική της ισχύ στη Νότια Σινική Θάλασσα. Επέβαλε τη ρητορική της, καταδικάζοντας όχι μόνο την διαιτητική απόφαση σαν “αδικαιολόγητη”, αλλά και το ίδιο το δικαστήριο σαν «μαριονέτα». Υποψιάζομαι, ότι η Τουρκία παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην Σινική Θάλασσα και καμαρώνει τις κινεζικές θέσεις μια και έτσι συμπεριφέρεται η ίδια στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Στη συνέχεια ο συγγραφέας κάνει μια σωστή ανάλυση του UNCLOS και περιγράφει τα άρθρα που αφορούν την Ελλάδα σε σχέση με την Αρχή της Αβλαβούς Διέλευσης δια της Χωρικής Θάλασσας (Innocent passage) και τις Κλειστές και Ημίκλειστες Θάλασσες. Όμως στο τέλος του άρθρου του αναφέρει ότι δηλαδή η Ελλάδα είναι ένα μικτό Αρχιπελαγικό κράτος!<br /><br />Πιο συγκεκριμένα αναφέρει: «Η Ελλάδα ως μικτό Αρχιπελαγικό κράτος. Η έννοια του Αρχιπελάγους καθιερώθηκε για πρώτη φορά στο Montego Bay της Ιαμαϊκής και αυτό εισάγει οπωσδήποτε θετικό πρόκριμα για την Ελλάδα, γιατί οφείλουμε να διεκδικούμε με ενεργητικές παρεμβάσεις να επεκταθεί η έννοια αυτή, με όλα βεβαίως τα επιμέρους αποτελέσματά της, και στα μικτά Αρχιπελαγικά κράτη, όπως είναι η χώρα μας.<br /><br />»Η νέα Σύμβαση προσφέρει μια επαρκή βάση για το σκοπό αυτό. Άλλωστε η αρχιπελαγική δομή καθεαυτή απαιτεί εκ των πραγμάτων για όλα τα αρχιπελαγικά κράτη, (αμιγή ή μικτά) την ειδική πρόνοια της μη “διάσπασης” του ενιαίου της αρχιπελαγικής δομής.<br /><br />Αυτή η πρόνοια πρέπει να καθορίζει την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ και όλα τα εκ του Δικαίου της Θάλασσας απορρέονται δικαιώματα. Συνεπώς, επιβάλλεται επαναπροσδιορισμός της όλης “τακτικής” της Αθήνας, με βάση το ότι η Ελλάδα είναι Μικτό Αρχιπελαγικό Κράτος του οποίου η δομή είναι αδιάσπαστη!»<br /><br />Τέτοια έννοια δεν θα βρει κανείς στα 320 Άρθρα και στα εννέα Παραρτήματα της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ακόμα θυμάμαι την μοναδική αλλά σημαντική ήττα μας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982). <br /><br />Σε μια συνεδρίαση της 2ης Επιτροπής που η συζήτηση αφορούσε στην έννοια του «Αρχιπελαγικού Κράτους», ο αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος έλαβε το λόγο για να περιγράψει την ελληνική λέξη Αρχιπέλαγος.<br /><br />Μέσα σε απόλυτη σιγή εξήγησε εκείνη την ημέρα ότι η λέξη «αρχιπέλαγος» είναι ελληνική λέξη και για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στην ιστορία για να περιγράψει το Αιγαίο! Μετά, υποστήριξε με επιχειρήματα γιατί η Ελλάδα, με βάση αυτό το ιστορικό γεγονός, δικαιούται να χαρακτηριστεί, στη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας, ως Αρχιπελαγικό Κράτος.<br /><br />Δυστυχώς, η συζήτηση που ακολούθησε για αρκετές ημέρες δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα για την ελληνική πρόταση και έτσι η νέα Σύμβαση (UNCLOS) αναγνωρίζει ως αρχιπελαγικά κράτη μόνο τα κράτη που αποτελούνται αποκλειστικά από νησιά. Εάν τότε, είχε επικρατήσει η άποψη μας, τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ διαφορετικά στο Αιγαίο.<br /><br />Έτσι το UNCLOS αναγνωρίζει μόνο πέντε κράτη σαν αρχιπελαγικά. Αυτά είναι η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, οι Μπαχάμες, τα νησιά Φίτζι και η Παπούα Νέα Γουινέα. <a href="https://mignatiou.com/2017/07/se-apoliti-sigi-exigise-oti-i-lexi-archipelagos-chrisimopiithike-gia-to-egeo-ine-i-ellada-mikto-archipelagiko-kratos/">Ας δούμε τι ακριβώς αναφέρει το UNCLOS για τα Αρχιπελαγικά κράτη:</a><div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η τεράστια σημασία των ορισμών… “Αρχιπελαγικό” κράτος η Ελλάδα;

Ο δικηγόρος Πέτρος Μηλιαράκης έγραψε ένα εξαιρετικό άρθρο στο οποίο αναλύει με επιστημονικό τρόπο τις γεωστρατηγικές προεκτάσεις της Σύμβ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανάλυση Stratfor: Πώς ο Ερντογάν έχει αξιοποιήσει στο έπακρο την απόπειρα πραξικοπήματος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkX0FROLKm984YP_aCWEfbvxTCvptsZyRf8W3LICC1swWgc5T2pOSR3KmlNYWb9Nr0M5xEVlsyZn7dtW66vpo0Yvy_SdS_T0VR8VP_UUdHCpz7ZnfMSPi8uWPjPVyA67a4C7Z0UktgK6He/s1600/%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7+Stratfor.+%25CE%25A0%25CF%258E%25CF%2582+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="619" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkX0FROLKm984YP_aCWEfbvxTCvptsZyRf8W3LICC1swWgc5T2pOSR3KmlNYWb9Nr0M5xEVlsyZn7dtW66vpo0Yvy_SdS_T0VR8VP_UUdHCpz7ZnfMSPi8uWPjPVyA67a4C7Z0UktgK6He/s640/%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B7+Stratfor.+%25CE%25A0%25CF%258E%25CF%2582+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br />Σε κανέναν ηγέτη δεν αρέσει η σκέψη ότι θα «πέσει» από πραξικοπηματίες. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμφισβήτητα γνωρίζει πώς να αξιοποιεί στο έπακρο μια απόπειρα πραξικοπήματος.<br /><br />Στο χρόνο που μεσολάβησε από τότε που μια ομάδα στρατιωτικών προσπάθησε να ανατρέψει την κυβέρνησή του, ο Τούρκος πρόεδρος εξουδετέρωσε μεγάλο μέρος της πολιτικής του αντιπολίτευσης, έκανε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για να ενισχύσει τις εξουσίες του, συνεχίζοντας ταυτόχρονα την επεκτατική εξωτερική πολιτική του. Και παρότι η ατζέντα του εξακολουθεί να αντιμετωπίζει αρκετά εμπόδια, θα συνεχίσει να επικαλείται το αφήγημα της θυματοποίησής του, προκειμένου να διατηρεί τον αυστηρό έλεγχο στο εσωτερικό, εξισορροπώντας παράλληλα ένα ολοένα και πιο περίπλοκο σύνολο σχέσεων στο εξωτερικό.<br /><br />ΤΟ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ πραξικόπημα, με επικεφαλής μια ομάδα στρατιωτικών πιστών στο μουσουλμάνο κληρικό Φετουλάχ Γκιουλέν, εξελίχθηκε γρήγορα σε μια πολιτική ευκαιρία για τον Ερντογάν. Ο πρόεδρος, ο οποίος είχε ήδη εξαντλήσει τα όρια της θητείας του ως πρωθυπουργός και του οποίου το κόμμα είχε ξεπεράσει μια δύσκολη εκλογική αναμέτρηση το 2015, προετοίμαζε να χρησιμοποιήσει το μισό του εκλογικού σώματος που τον στήριζε ακόμα, προκειμένου να ξαναγράψει το σύνταγμα προς όφελός του. Οι ψηφοφόροι θα αποφάσιζαν σε δημοψήφισμα εάν θα διευρύνονταν οι εξουσίες της Προεδρίας και θα έδιναν στον Ερντογάν ώθηση για την παραμονή του στην εξουσία μέχρι το 2029. Ωστόσο, η επιτυχία του δημοψηφίσματος δεν ήταν σίγουρη.<br /><br />ΠΑΡ’ ΟΛ’ ΑΥΤΑ, οι γκιουλενιστές ήταν πολύ απομονωμένοι για να έχουν τη στήριξη που χρειάζονταν για την ανατροπή του Ερντογάν και του κινήματός του. Ο τουρκικός λαός αποδείχθηκε σαφώς πιο αντίθετος στο πραξικόπημα απ’ ό,τι στον πρόεδρο. Ο Ερντογάν πήρε γρήγορα το πλεονέκτημα, προχωρώντας στην καταστολή του, η οποία έφτασε πολύ πέρα από τους βασικούς δράστες της εξέγερσης, συμπεριλαμβάνοντας σχεδόν οποιονδήποτε γνωστό ή δυνητικό πολιτικό αντίπαλο. Αυτό, ωστόσο, δεν ήταν αρκετό για να διασφαλίσει την εξουσία του. Για να επιτύχει τους στόχους του με το συνταγματικό δημοψήφισμα, ο Ερντογάν έπρεπε επίσης να εξασφαλίσει τη στήριξη του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP). Η προσέλκυση του MHP συνεπαγόταν μια στάση σκληρής και μηδενικής ανοχής προς τους Κούρδους. Η εκκαθάριση των γκιουλενιστών γρήγορα υποχώρησε μπροστά στη λήψη αυστηρών μέτρων εναντίον της εθνοτικής ομάδας και η κυβέρνηση ξεκίνησε επιχειρήσεις ασφαλείας για τον περιορισμό της συμμετοχής των ψηφοφόρων στις περιοχές όπου κυριαρχεί το κουρδικό στοιχείο. Αφού έβαλε κατά των Κούρδων, έκλεισε τα αντιπολιτευτικά ΜΜΕ και έπεισε την ηγεσία του MHP σε παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις, ο Ερντογάν ήταν έτοιμος ρίξει τη ζαριά του δημοψηφίσματος. Κέρδισε με μικρή διαφορά στο δημοψήφισμα που έγινε τον Απρίλιο, παίρνοντας 51,41% και μια πιθανότητα να παραμείνει στη θέση του για άλλα 12 χρόνια (υπό τον όρο ότι θα κερδίσει την επανεκλογή του το 2019).<br /><br />ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ δεν εισέπραξαν θετικά την ολοένα και πιο αυταρχική πορεία της Τουρκίας. Ως απάντηση, οι Βρυξέλλες προσπάθησαν να μην προχωρήσουν σε παραχωρήσεις, όπως η κατάργηση της βίζας, προκειμένου να πιέσουν την Τουρκία να χαλαρώσει τους αυστηρούς αντιτρομοκρατικούς νόμους της. Οι προσπάθειές τους, ωστόσο, δεν κατάφεραν να πείσουν την Αγκυρα, αντικατοπτρίζοντας αντ’ αυτού μια εσφαλμένη αντίληψη του Ερντογάν και της εσωτερικής του ατζέντας στην Ε.Ε. Οσο περισσότερο προσπαθούσε το μπλοκ να ρεζιλέψει τον Τούρκο πρόεδρο τόσο περισσότερο του δινόταν η ευκαιρία να θωπεύει τις εθνικιστικές φλόγες που έκαιγαν στο εσωτερικό, υποστηρίζοντας ότι οι άπληστες ευρωπαϊκές δυνάμεις, για άλλη μια φορά, προσπαθούσαν να αποδυναμώσουν και να διασπάσουν την Τουρκία.<br /><br />ΟΣΟ ΑΒΟΛΑ και αν αισθάνεται η Ευρώπη με την Τουρκία του Ερντογάν, χρειάζεται τη συνεργασία της Αγκυρας στο μεταναστευτικό, δίνοντας στους μετριοπαθείς πολιτικούς στην Ενωση την πιθανότητα επιτυχίας έναντι των εθνικιστών αντιπάλων τους. Το αδιέξοδο θα συνεχίσει να «δουλεύει» προς όφελος της Τουρκίας, επιτρέποντας στην Αγκυρα να κατευθύνει τις διαπραγματεύσεις της με το μπλοκ περισσότερο σε θέματα που την ενδιαφέρουν. Οι ενταξιακές συνομιλίες με την Ε.Ε. δεν είναι αυτό που θέλει η Τουρκία (ούτε αυτό που θέλει η Ευρώπη). Αντ’ αυτού, η Τουρκία επικεντρώνεται σε θέματα όπως η αναβάθμιση της ετεροβαρούς συμφωνίας της τελωνειακής ένωσης με την Ε.Ε.<br /><br />ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ αν οι δυτικές δυνάμεις βρίσκουν ανησυχητική την τροχιά της Αγκυρας, η Τουρκία θα είναι σημαντικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ, καθώς η Ρωσία συνεχίζει τη στρατηγική του υβριδικού πολέμου, προσπαθώντας να διαιρέσει την Ευρώπη. Η Αγκυρα, στο μεταξύ, θα πρέπει να κινηθεί προσεκτικά με τη Ρωσία, καθώς η Μόσχα εξακολουθεί να παρεμβαίνει στην ατζέντα της στη Μέση Ανατολή. Αμφιλεγόμενες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης και μιας προκαταρκτικής συμφωνίας για την κατασκευή και τη συναρμολόγηση ρωσικών πυραύλων S-400 στην Τουρκία, αποκαλύπτουν το βαθμό στον οποίο η Αγκυρα προτίθεται να δοκιμάσει την εμπιστοσύνη των εταίρων της στο ΝΑΤΟ.<br /><br />ΑΛΛΑ, ΑΠΟ την πλευρά της Τουρκίας, η Δύση δεν δείχνει κατανόηση στις ανάγκες της. Η Αγκυρα, για παράδειγμα, δυσκολεύεται να κατανοήσει γιατί οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δεν ακολουθούν απλά το παράδειγμά της, αποκαλώντας όλους τους Κούρδους μαχητές τρομοκράτες. Φυσικά, η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι η Ουάσιγκτον και οι εταίροι της στο συνασπισμό χρειάζονται αξιόπιστους μαχητές για την προώθηση του στρατηγικού τους στόχου, την εξουδετέρωση του Ισλαμικού Κράτους. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν μπλοκάρει την Τουρκία σε πολλαπλά σημεία στο συριακό πεδίο μάχης, εμποδίζοντας τη στρατηγική του διαίρει και βασίλευε της Αγκυρας ενάντια στους Κούρδους. Την ίδια στιγμή, όμως, η Αγκυρα παίζει μεγαλύτερο παιχνίδι. Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι όσο χαλαρώνει ο αγώνας ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, η Τουρκία θα έχει περισσότερο χώρο για τη διεύρυνση της στρατιωτικής παρουσίας της στη Βόρεια Συρία και το Ιράκ, προκειμένου να κρατήσει υπό έλεγχο την κουρδική αυτονομία και να αναμετρηθεί πιο αποτελεσματικά με το Ιράν.<br /><br />ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ της Αγκυρας με άλλες δυνάμεις στη Μέση Ανατολή θα γίνουν πιο περίπλοκες τους επόμενους μήνες. Υπό τον Ερντογάν, η Τουρκία παραμένει σταθερή στην ιδεολογική της ατζέντα για την προώθηση των ισλαμιστικών πολιτικών της σε ολόκληρη την περιοχή. Πρόσφατα κατέδειξε τη δέσμευσή της στην προσπάθεια ενίσχυσης του Κατάρ, όταν η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) προσπαθούν να κάνουν την Ντόχα να εγκαταλείψει τους δεσμούς της με τις ισλαμιστικές ομάδες. Η Αγκυρα χρησιμοποιεί τη διπλωματική κρίση στον Κόλπο ως ευκαιρία για να εμβαθύνει τη στρατιωτική της επιρροή στην περιοχή, ξεκινώντας από τη νεοσύστατη βάση της στο Κατάρ. Παρά το κοινό συμφέρον Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας στην εδραίωση μιας ισχυρής σουνιτικής άμυνας έναντι του Ιράν, οι αποκλίνουσες απόψεις τους για τις ισλαμιστικές ομάδες βαθαίνουν το ρήγμα μεταξύ τους.<br /><br />ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ένας χρόνος από τότε που ο Ερντογάν έκανε την αξέχαστη εμφάνισή του σε… έξυπνο τηλέφωνο παρουσιαστή της τηλεόρασης για να δηλώσει τη νίκη εναντίον των στασιαστών που προσπάθησαν να τον ανατρέψουν. Τότε, ο Τούρκος πρόεδρος προέβη σε ασυνήθιστα βήματα για να εδραιώσει την εξουσία του σε μια χώρα της οποίας ο λαός εξακολουθεί να είναι λίγο – πολύ διχασμένος εξίσου ομοιόμορφα, νιώθοντας θαυμασμό ή αηδία για τον ηγέτη του. Αλλά είτε τον αγαπούν είτε τον μισούν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ερντογάν κατάφερε να επεκτείνει την πολιτική του ζωή σε μια εποχή που η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκη.<div> <br /><a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ανάλυση Stratfor: Πώς ο Ερντογάν έχει αξιοποιήσει στο έπακρο την απόπειρα πραξικοπήματος

Σε κανέναν ηγέτη δεν αρέσει η σκέψη ότι θα «πέσει» από πραξικοπηματίες. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμφισβήτητα γνωρίζει πώ...

Διαβάστε την συνέχεια