Πανικός στη Γερμανία

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXjMVZlzo8Dw3ahCdgK4lIKAMImyft4dMZhku8ao299ZK55NThAMAUju9l6ERnnaxvlp_WZaiOtL1RZcEa7Haf5mW8u7X3O1Tki9_qf3B7loMbotCdI1GCVaGXSuaVmTS5gHyMREhCc_Lq/s1600/panikos+stin+germania.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXjMVZlzo8Dw3ahCdgK4lIKAMImyft4dMZhku8ao299ZK55NThAMAUju9l6ERnnaxvlp_WZaiOtL1RZcEa7Haf5mW8u7X3O1Tki9_qf3B7loMbotCdI1GCVaGXSuaVmTS5gHyMREhCc_Lq/s640/panikos+stin+germania.jpg" width="640" /></a></div> <br />Τα υπερβολικά πλεονάσματα της χώρας εις βάρος όλων των άλλων, έχουν προκαλέσει την οργή των Η.Π.Α. – οι οποίες την έχουν τοποθετήσει στο στόχαστρο, βάλλοντας κατά του πλέον αδύναμου σημείου της: της Deutsche Bank και του υπολοίπου χρηματοπιστωτικού της συστήματος.<br /> <h3> <span style="color: #073763;"><span style="font-weight: normal;">«Φαίνεται πως θα επαναληφθεί ακόμη μία φορά αυτό που ανέκαθεν ισχύει για τη Γερμανία – το ότι κερδίζει όλες τις μάχες, αλλά χάνει τον πόλεμο«.</span></span></h3> <br /> <b>Ανάλυση</b><br /><br />Είναι κάτι περισσότερο από προφανές το ότι, η Deutsche Bank δέχεται μία μαζική επίθεση εκ μέρους των διεθνών κερδοσκόπων, με οργανωτή τον G. Soros (<b><a href="http://www.analyst.gr/2016/09/27/o-soros-kai-i-deutsche-bank/">ανάλυση</a></b>) και με αιτιολογία τα δεκάδες προβλήματα της – γεγονός που τεκμηριώνεται από τη συντονισμένη έξοδο δέκα περίπου κερδοσκοπικών κεφαλαίων από τη συνεργασία μαζί της, η οποία δημοσιοποιήθηκε για να τρομοκρατήσει όλους τους πελάτες της τράπεζας, έτσι ώστε να λειτουργήσουν υπό το καθεστώς του πανικού.<br /><br />Ως αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης, τα ασφάλιστρα κινδύνου της τράπεζας αυξήθηκαν σημαντικά (<a href="http://www.zerohedge.com/news/2016-09-30/european-liquidity-banking-system-collapses-deutsche-stock-hits-single-digits">πηγή</a>), ενώ η μετοχή της κατέρρευσε κάποια στιγμή κάτω από τα 10 € – αφού είχε προηγηθεί η πτώση της στις Η.Π.Α. κατά 7%, μετά την είδηση που δημοσιοποίησε η Bloomberg, καθώς επίσης άλλα αμερικανικά ΜΜΕ.<br /><br />Υπήρξε όμως μία ακόμη εξέλιξη, η οποία προβλημάτισε τους επενδυτές: η χθεσινή αύξηση της ζήτησης στην Ευρώπη για δολάρια εκ μέρους των τραπεζών, σε ποσοστό που υπερέβη μέσα σε ελάχιστο χρόνο το 2.000%. Το γεγονός αυτό έδωσε την εντύπωση ότι, οι τράπεζες άρχισαν να μειώνουν το «ρίσκο αντισυμβαλλομένου» τους (Counterparty risk) με τη γερμανική τράπεζα στον τομέα των παραγώγων – κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο για το μέλλον της.<br /><br />Για εκείνο βέβαια το χρονικό διάστημα που η Deutsche Bank διατηρεί τις καταθέσεις των πελατών της άθικτες, οι οποίες ανέρχονταν στα 565 δις € στις 30 Ιουνίου (γράφημα), ενώ οι ρεζέρβες στη ρευστότητα της είναι υψηλές (215 δις €), δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει – κάτι που όμως μπορεί να αλλάξει ξαφνικά, αφού το σημαντικότερο κεφάλαιο μίας τράπεζας είναι η εμπιστοσύνη των πελατών της που εν προκειμένω πλήττεται σε μεγάλο βαθμό, αποτελώντας μέρος του σχεδίου επίθεσης των κερδοσκόπων.<br /><br /><img height="406" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/09/137.jpg" width="640" /><br /><br />Επεξήγηση γραφήματος: Ενοποιημένος Ισολογισμός της Deutsche Bank – υποχρεώσεις (παθητικό) και συνολικά ίδια κεφάλαια. Με κόκκινο περίγραμμα οι καταθέσεις των πελατών της διαχρονικά (πατήστε στο γράφημα για μεγέθυνση).<br /><br />Εν τούτοις, όταν η τράπεζα φθάνει στο σημείο να αναρωτιούνται ορισμένα ΜΜΕ της χώρας εάν θα ακολουθήσει η διάσωση της αυτό ή κάποιο άλλο Σαββατοκύριακο, αναπαράγοντας την παλαιότερη φράση του κ. Σόιμπλε, σύμφωνα με την οποία «Οι καταθέσεις είναι ένα πολύ λεπτό ζήτημα, οπότε πρέπει να ενεργεί κανείς γρήγορα – γεγονός που σημαίνει ότι, επιλέγει το Σαββατοκύριακο», τότε τίποτα δεν είναι πια σίγουρο – πόσο μάλλον όταν η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας (Commerzbank), η οποία διασώθηκε από το κράτος μετά το ξέσπασμα της κρίσης, ανακοίνωσε μαζικές απολύσεις και μηδενισμό των μερισμάτων για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της.<br /><br />Εκτός αυτού, ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Γερμανίας είναι σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση – ενώ οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι βιομηχανίες της χώρας είναι επικίνδυνα δικτυωμένες μεταξύ τους. Αρκεί επομένως μία μικρή σπίθα για να ξεσπάσει μία μεγάλη πυρκαγιά, η οποία τότε θα είναι αδύνατον να σβηστεί από την κυβέρνηση – παρά τον πλούτο που διαθέτει.<br />Η γερμανική διαστροφή<br /><br />Περαιτέρω, η Γερμανία έχει εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους δανειστές ξένων χωρών παγκοσμίως – με αποτέλεσμα να είναι επικίνδυνα εκτεθειμένη σε πιστώσεις που δεν είναι εύκολα εισπράξιμες.<br /><br />Ειδικότερα, σύμφωνα με προβλέψεις του οικονομικού ινστιτούτου του Μονάχου (<b><a href="https://www.cesifo-group.de/de/ifoHome/presse/Pressemitteilungen/Pressemitteilungen-Archiv/2016/Q3/pm_20160907_Kapitalexport.html">πηγή</a></b>), το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της Γερμανίας θα καταγράψει πλεόνασμα ύψους 310 δις $ το 2016 ή 8,9% επί του ΑΕΠ της – σημειώνοντας πως τα πλεονάσματα αυτά άρχισαν να δημιουργούνται μετά την είσοδο της Γερμανίας στην Ευρωζώνη (γράφημα), όπου άρχισε να απομυζεί μεθοδικά όλους τους εταίρους της, ενώ έπαψε να ανατιμάται το νόμισμα της (όπως προηγουμένως το μάρκο).<br /><br /><a href="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/09/138.png"><img height="298" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/09/138.png" width="640" /></a><br /><br />Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας ως προς το ΑΕΠ της (δεξιά κάθετος). Από ελλειμματικό έως το 2000, μετατράπηκε σε συνεχώς πλεονασματικό μετά (πατήστε στο γράφημα για μεγέθυνση).<br /><br />Ακούγοντας τώρα κανείς πως η Γερμανία έχει τεράστια πλεονάσματα, θα μπορούσε να υποθέσει ότι, πρόκειται για μία πολύ θετική εξέλιξη – κάτι που όμως δεν ισχύει, επειδή παρουσίασε αντίστοιχες εκροές στο ισοζύγιο κεφαλαίων της (310 δις $). Αυτό σημαίνει με τη σειρά του πως αφενός μεν η εσωτερική ζήτηση είναι πολύ χαμηλή, αφετέρου ότι εκρέουν μαζικά κεφάλαια στο εξωτερικό – αφού τα πλεονάσματα δεν οφείλονται μόνο στην ανταγωνιστικότητα ή στο υποτιμημένο για την ίδια ευρώ αλλά, σε σημαντικό βαθμό, στο ότι οι Γερμανοί αποταμιεύουν υπερβολικά.<br /><br />Για την καλύτερη κατανόηση του θέματος πρέπει να γνωρίζει κανείς πως στο ισοζύγιο πληρωμών μίας χώρας το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έχει μία αντίθετη, «αντισταθμιστική» θέση: το ισοζύγιο κεφαλαίων. Υπεραπλουστευμένα, το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αντιστοιχεί υποχρεωτικά στο έλλειμμα του ισοζυγίου κεφαλαίων – αφού η πρόσθεση τους δίνει ως αποτέλεσμα το μηδέν. Στα πλαίσια αυτά τα εξής:<br /><br />(α) Εάν μία οικονομία είναι εντελώς κλειστή, όταν δεν υφίσταται δηλαδή καθόλου το εξωτερικό, τότε υπάρχουν τρεις μόνο «συντελεστές»: τα ιδιωτικά νοικοκυριά, οι επιχειρήσεις και οι δημόσιοι οργανισμοί. Ο κάθε ένας από τους εν λόγω συντελεστές διαθέτει αφενός μεν εισόδημα, αφετέρου τρέχουσες δαπάνες (κατανάλωση).<br /><br />Όταν τώρα το εισόδημα του εκάστοτε υπερβαίνει τις δαπάνες, τότε δημιουργούνται αποταμιεύσεις – οι οποίες είναι στη διάθεση όλων των άλλων συντελεστών, για τη διενέργεια επενδύσεων. Συμπερασματικά λοιπόν, σε μία κλειστή οικονομία το σύνολο των αποταμιεύσεων είναι εξ ορισμού ίσο με το σύνολο των επενδύσεων (Α=Ε) – ενώ το ύψος των εγχωρίων επιτοκίων καθιστά βέβαιο το ότι, οι αποταμιεύσεις καλύπτουν τις επενδύσεις (όταν μειώνονται τα επιτόκια αυξάνονται οι επενδύσεις κοκ.).<br /><br />(β) Εάν μία οικονομία δεν είναι κλειστή αλλά ανοιχτή όπως συνήθως συμβαίνει, εάν δηλαδή προϊόντα, υπηρεσίες και κεφάλαια διακινούνται όχι μόνο εντός αλλά και εκτός της εκάστοτε χώρας, τότε η εξίσωση «Α=Ε» στο εσωτερικό παύει να ισχύει. Ειδικότερα, εάν οι εγχώριες αποταμιεύσεις είναι υψηλότερες από τις εγχώριες επενδύσεις, τότε εκρέουν κεφάλαια στο εξωτερικό – ενώ όταν συμβαίνει το αντίθετο, τότε εισρέουν κεφάλαια από το εξωτερικό.<br /><br />Αυτό που συμβαίνει λοιπόν στη Γερμανία είναι το πρώτο – αφού οι εγχώριες αποταμιεύσεις είναι κατά 310 δις $ υψηλότερες από τις εγχώριες επενδύσεις, οπότε αυτά τα 310 δις $ οδηγούνται νομοτελειακά στο εξωτερικό. Στο γράφημα που ακολουθεί (<b><a href="http://www.imf.org/external/pubs/ft/scr/2016/cr16202.pdf">πηγή</a></b>), φαίνεται πόσο υψηλότερες είναι οι αποταμιεύσεις των Γερμανών από τις επενδύσεις, μετά το 2000 – με τη διαφορά τους να αυξάνεται συνεχώς.<br /><br /><a href="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/09/139.png"><img height="518" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/09/139.png" width="640" /></a><br /><br />Επεξήγηση γραφήματος: Η μπλε καμπύλη αποτυπώνει τις αποταμιεύσεις του ιδιωτικού τομέα της Γερμανίας (νοικοκυριά, επιχειρήσεις) ως ποσοστό επί του ΑΕΠ – ενώ η κόκκινη τις εγχώριες επενδύσεις (πατήστε στο γράφημα για μεγέθυνση).<br /><br />Περαιτέρω, επειδή ο τρίτος συντελεστής, το γερμανικό δημόσιο, δεν επενδύει επίσης αλλά αποταμιεύει, παρά το ότι έχουν από καιρό σχεδόν καταρρεύσει οι υποδομές της χώρας, οδηγούνται όλα τα πλεονάσματα (οι υπερβάλλουσες αποταμιεύσεις) στο εξωτερικό – όπου η Γερμανία αυξάνει συνεχώς τις απαιτήσεις της απέναντι σε πολλές χώρες, από την Τουρκία έως τη Βραζιλία, με κίνδυνο να χάσει κάποια στιγμή ένα μεγάλο μέρος τους.<br /><br />Συμπερασματικά λοιπόν τα πλεονάσματα της Γερμανίας δεν σημαίνουν ότι ολόκληρος ο πλανήτης θέλει να αγοράσει και αγοράζει τα προϊόντα της – αλλά πως η Γερμανία αποταμιεύει υπερβολικά και επενδύει ελάχιστα.<br /><br />Με δεδομένο δε το ότι, τα πλεονάσματα του ενός είναι ελλείμματα του άλλου, προκαλεί μεγάλες ανισορροπίες τόσο εντός της Ευρωζώνης, όσο και εκτός – γεγονός που έχει προκαλέσει την οργή τόσο πολλών εταίρων της, όσο κυρίως των Η.Π.Α. οι οποίες την έχουν τοποθετήσει στο στόχαστρο βάλλοντας κατά του αδύναμου σημείου της: της Deutsche Bank και του υπόλοιπου χρηματοπιστωτικού της συστήματος. Λογικά λοιπόν έχει πανικοβληθεί η γερμανική κυβέρνηση – η οποία προφανώς δεν υποτιμάει τα οικονομικά όπλα των Η.Π.Α.<br />Επίλογος<br /><br />Ανεξάρτητα από την ενδεχόμενη επίθεση των Η.Π.Α., καθώς επίσης από τις ανισορροπίες που προκαλούνται στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο σύστημα, δεν είναι προς το συμφέρον του γερμανικού λαού οι εκροές κεφαλαίων ύψους έως και 310 δις $ ετήσια – αφού σημαίνει πως αφενός μεν οι Γερμανοί δεν απολαμβάνουν τα αποτελέσματα της σκληρής εργασίας τους, αφετέρου πως θέτουν σε κίνδυνο τις επίσης σκληρές αποταμιεύσεις τους.<br /><br />Θα ήταν επομένως θετικό για τα συμφέροντα των Γερμανών να αυξήσουν τόσο την κατανάλωση, όσο και τις επενδύσεις στο εσωτερικό της χώρας τους – πόσο μάλλον όταν το κράτος, τα ομοσπονδιακά κρατίδια, οι πόλεις και οι κοινότητες τους έχουν τεράστιες ανάγκες σε υποδομές, αφού σχολεία, σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες, δρόμοι, αεροδρόμια κοκ. βρίσκονται συχνά σε άθλια κατάσταση.<br /><br />Εν τούτοις, η κυβέρνηση τους επιμένει σε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, ενώ ο ιδιωτικός τομέας αποφεύγει την κατανάλωση και τις επενδύσεις – γεγονός που σημαίνει ότι, εφαρμόζει μία ακόμη πιο σκληρή πολιτική λιτότητας στο εσωτερικό της, όπως αυτή που επιβάλλει σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, παρά το ότι δεν την έχει καθόλου ανάγκη! Επομένως, εύλογα κατηγορείται από τη διεθνή κοινότητα η κυβέρνηση της ως <b><a href="http://www.analyst.gr/2014/12/02/h-germaniki-diastrofi/">διεστραμμένη</a></b> – αφού επιμένει σε μία πολιτική και σε μία συμπεριφορά που πριν από όλα θα καταστρέψει τόσο την Ευρωζώνη, όσο και την ίδια.<br /> <br /> <a href="http://www.analyst.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πανικός στη Γερμανία

Τα υπερβολικά πλεονάσματα της χώρας εις βάρος όλων των άλλων, έχουν προκαλέσει την οργή των Η.Π.Α. – οι οποίες την έχουν τοποθετήσει στο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκοι ιστορικοί:Ο Ερντογάν είναι ανίδεος ιστορικά για την συνθήκη της Λωζάνης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgItSGAwWqcuvsrIQy8q5kP-Gied7586HAAhrOUfQD_KRSWNpg9RZK9Hw_J7QpHMucZ0hSsH9dMPAuQCKqM62N0Mg08rItIojVZ34DDtVFWCDlvt3i9UKAoePLK8MIuhKiqlg4HbuMgjFcB/s1600/%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+Bask%25C4%25B1n+Oran.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgItSGAwWqcuvsrIQy8q5kP-Gied7586HAAhrOUfQD_KRSWNpg9RZK9Hw_J7QpHMucZ0hSsH9dMPAuQCKqM62N0Mg08rItIojVZ34DDtVFWCDlvt3i9UKAoePLK8MIuhKiqlg4HbuMgjFcB/s640/%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+Bask%25C4%25B1n+Oran.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης<br /> Με μια πράγματι πολύ θαρραλέα παρέμβαση, δυο πολύ γνωστοί Τούρκοι ιστορικοί ουσιαστικά ξεμπροστιάζουν τον Τούρκο πρόεδρο,, Ταιγίπ Ερντογάν, σχετικά με την πρωτοφανή του δήλωση αμφισβήτησης της συνθήκης της Λοζάνης κυρίως για την παράδοση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.<br /> <br /> Συγκεκριμένα οι Τούρκοι ιστορικοί, Baskın Oran και Sinan Meydan, σε δηλώσεις τους στον τουρκικό τύπο αναφέρουν ότι ο Ερντογάν δεν γνωρίζει ότι τα Δωδεκάνησα δεν παραδόθηκαν στην Ελλάδα με την συνθήκη της Λοζάνης, αλλά με μια άλλη συνθήκη που έγινε μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, στην οποία οι Τούρκοι είχαν δώσει τα Δωδεκάνησα, αποδόθηκαν στην Ελλάδα.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTE-xIh9BmWs1u684zscGynNSLR9gnVt0lcFxZZZXKHRh-6HR5cl-AJ13HyGch9jEsq9RmEdf80ud20__sgi0eQeBdGp7rgal4416OqhDkyf_bfsuyeqSUK3ocEv8J0aAfLCvzkAvxHsx9/s1600/toyrkos+istorikos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTE-xIh9BmWs1u684zscGynNSLR9gnVt0lcFxZZZXKHRh-6HR5cl-AJ13HyGch9jEsq9RmEdf80ud20__sgi0eQeBdGp7rgal4416OqhDkyf_bfsuyeqSUK3ocEv8J0aAfLCvzkAvxHsx9/s640/toyrkos+istorikos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Οι δυο Τούρκοι ιστορικοί κατηγόρησαν με σαφή τρόπο τον Τούρκο πρόεδρο ότι προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την τουρκική επικαιρότητα με τις δηλώσεις του περί συνθήκης της Λοζάνης, καθώς ετοιμάζεται να παρατείνει την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επιβλήθηκε στην Τουρκία μετά από το αποτυχών πραξικόπημα, για να μπορεί να διοικεί ανεξέλεγκτα την χώρα.<br /> Να σημειωθεί ότι προηγήθηκε η άμεση απόρριψη της δήλωσης Ερντογάν για την συνθήκη της Λοζάνης από τον αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, όπως αναφέρει σήμερα ο τουρκικός τύπος.<br /> Συγκεκριμένα η δήλωση του Κιλιτσντάρογλου ήταν χαρακτηριστική, «Bu kabul ediılemez» και κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι αποπροσανατολίζει την επικαιρότητα, ενώ ζήτησε να αρθεί αμέσως η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επιβλήθηκε μετά το αποτυχών πραξικόπημα.<br /> <br /> Οι δυο Τούρκοι ιστορικοί κατηγόρησαν με σαφή τρόπο τον Τούρκο πρόεδρο ότι προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την τουρκική επικαιρότητα με τις δηλώσεις του περί συνθήκης της Λοζάνης, καθώς ετοιμάζεται να παρατείνει την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επιβλήθηκε στην Τουρκία μετά από το αποτυχών πραξικόπημα, για να μπορεί να διοικεί ανεξέλεγκτα την χώρα.<br /> Να σημειωθεί ότι προηγήθηκε η άμεση απόρριψη της δήλωσης Ερντογάν για την συνθήκη της Λοζάνης από τον αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, όπως αναφέρει σήμερα ο τουρκικός τύπος.<br /> Συγκεκριμένα η δήλωση του Κιλιτσντάρογλου ήταν χαρακτηριστική, «Bu kabul ediılemez» και κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι αποπροσανατολίζει την επικαιρότητα, ενώ ζήτησε να αρθεί αμέσως η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επιβλήθηκε μετά το αποτυχών πραξικόπημα.<br /> <br /> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τούρκοι ιστορικοί:Ο Ερντογάν είναι ανίδεος ιστορικά για την συνθήκη της Λωζάνης

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Με μια πράγματι πολύ θαρραλέα παρέμβαση, δυο πολύ γνωστοί Τούρκοι ιστορικοί ουσιαστικά ξεμπροστιάζουν τον Τούρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τέλεια Καταιγίδα (The Perfect Storm): Ο Ερντογάν, oι Τσάμηδες, το Κυπριακό, και η απώλεια εθνικής συνείδησης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU0FxxTMW9dCH4B1vd9GUvtNzBdGatg_gedDMtJirIyyDkG267TjfD1X2R4bR65DV461agZIi2o9i5fZMHLczSNF-94BiuPFtM2lgRKhc2VXNcTCpLswQOowIdLWRyD5-LooFDQx0qEXz5/s1600/Turkish+President+Recep+Tayyip+Erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU0FxxTMW9dCH4B1vd9GUvtNzBdGatg_gedDMtJirIyyDkG267TjfD1X2R4bR65DV461agZIi2o9i5fZMHLczSNF-94BiuPFtM2lgRKhc2VXNcTCpLswQOowIdLWRyD5-LooFDQx0qEXz5/s640/Turkish+President+Recep+Tayyip+Erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <h3 style="text-align: center;"> <span style="color: #073763;">Στις Διεθνείς Σχέσεις και στην Εξωτερική Πολιτική, σπάνια υπάρχουν συμπτώσεις και τίποτα δεν γίνεται τυχαία.</span></h3> <br /> <br /> Του <b>Δημήτρη Γ. Απόκη</b>*<br />Η χθεσινή, ήταν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημέρα, η οποία, με δεδομένο ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια που ασχολούμαι με τις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική έχουν δει πολλά τα μάτια μου και έχουν ακούσει πολλά τα αυτιά μου, μου δημιούργησε μεγάλο προβληματισμό και ανησυχία.<br /><br />Ο επικίνδυνος Σουλτάνος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν αμφισβητώντας ευθέως τη Συνθήκη της Λωζάννης, την υφαλοκρηπίδα, και απειλώντας για τα νησιά, δήλωσε τα ακόλουθα:<br /><br />«Αυτό που συνέβη στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1912 και 1923, στα εδάφη μας τα οποία στο μεταξύ είχαν περιοριστεί στο ένα πέμπτο, ήταν η προσπάθεια κατοχής. Το έθνος μας λέει ότι η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος απελευθέρωσης του τουρκικού έθνους. Το 1920 μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών και τελικά μας έπεισαν για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Κάποιοι προσπάθησαν να μας επιβάλουν τη Λωζάννη. Τα νησιά που αν κάνουμε να φωνάξουμε, η φωνή μας θα ακουστεί απέναντι, τα δώσαμε με τη Λωζάννη. Τι θα γίνει με την υφαλοκρηπίδα, τι θα γίνει στο αέρα και στο έδαφος, δίνουμε μάχη ακόμη για όλα αυτά. Οι αίτιοι αυτής της κατάστασης είναι αυτοί που κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της συνθήκης αυτής. Δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έτσι, το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε τώρα εμείς. Εάν πετύχαινε η απόπειρα πραξικοπήματος, μάλλον θα έρχονταν μπροστά μας με μια συμφωνία χειρότερη από αυτή των Σεβρών».<br /><br />Ταυτόχρονα, η εκπρόσωπος της Κομισιόν στις Βρυξέλλες θυμήθηκε και στην ουσία αναγνώρισε ότι υφίσταται «τσάμικο ζήτημα», απαντώντας σε σχετική ερώτηση τα ακόλουθα:<br /><br />«Όπως εξήγησα, η Επιτροπή έχει λάβει θέση σε σχέση με την πρόθεση των δύο χωρών να συζητήσουν εκκρεμή ζητήματα, προκειμένου να ενδυναμωθούν περαιτέρω οι διμερείς τους σχέσεις. Η Επιτροπή δεν προχώρησε πέρα από αυτό, δεν πήρε καμία θέση για τις διμερείς σχέσεις».<br /><br />Πριν λίγες ημέρες στο περιθώριο των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, είναι σαφές από το έγκυρο ρεπορτάζ συναδέλφων, ότι η Κύπρος και η Ελλάδα, βρίσκονται εν μέσω ενός ασφυκτικού κλοιού, για κλείσιμο του Κυπριακού, στα πλαίσια ενός σερβιρισμένου με νέο περιτύλιγμα σχεδίου Ανάν και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες.<br /><br />Στα ενεργειακά σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες από την Ουάσιγκτον, η Ελλάδα δέχεται πιέσεις να συμφωνήσει σε αγωγούς οι οποίοι αντίκεινται στα συμφέροντα της και μελλοντικά τα υπονομεύουν. Όλα αυτά τα ζητήματα περί αγωγών στον υποθαλάσσιο χώρο νότια της Κράτης συνδέονται και με την πολυσυζητημένη ΑΟΖ που ενώ νομικά θα ήταν πραγματική λύτρωση για τη χώρα, πολιτικά κρύβει τεράστιες παγίδες εις βάρος μας.<br /><br />Η χώρα λόγω του προσφυγικού και της ερασιτεχνικής αντιμετώπισης του, αντιμετωπίζει προοδευτικά μια σοβαρή απειλή εθνικής αλλοίωσης.<br /><br />Οι συμπτώσεις είναι πολλές και πολύ σοβαρές για να είναι απλά συμπτώσεις. Το γεγονός ότι όλα αυτά έχουν σκάσει ταυτόχρονα δημιουργεί συνθήκες για την έλευση μια «Τέλειας Καταιγίδας», η οποία μπορεί να οδηγήσει σε εθνική τραγωδία επικών διαστάσεων.<br /><br />Όταν μάλιστα το σκηνικό αυτής της «Τέλειας Καταιγίδας», στήνεται σε μια στιγμή που η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε απόλυτη διάλυση. Και σε μια στιγμή που έχει εκχωρηθεί το σύνολο βασικών πυλώνων της οικονομίας της σε ξένα χέρια και έχουν ξεπουληθεί τα πάντα, η κατάσταση έχει ξεφύγει από το επίπεδο του επικίνδυνου και έχει εισέλθει στο στάδιο της εθνικής τραγωδίας.<br /><br />Ταυτόχρονα το πολιτικό σύστημα της χώρας αναλώνεται σε καθημερινή βάση με περιθωριακής σημασίας θέματα που παρά το γεγονός ότι κάποια από αυτά μπορεί να είναι σοβαρά, λίγο επηρεάζουν την ουσία της επικίνδυνης πορείας που έχει πάρει η χώρα.<br /><br />Η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας εξαθλιωμένη από την εποχή των μνημονίων ως επακόλουθο δεκαετιών διαβίωσης με δανεικά πάνω από τις πραγματικές δυνατότητες, αδυνατεί να αντιληφθεί πόσο μάλλον να ασχοληθεί με θέματα τα οποία απειλούν άμεσα το εθνικό συμφέρον και την ασφάλεια της χώρας.<br /><br />Θέματα όπως η θρησκευτική συνείδηση, η αριστεία, η αξιοκρατία, τα οποία ούτως ή άλλως είχαν δεχθεί σοβαρό πλήγμα, δέχονται δριμύτατη επίθεση και λόγω της ζοφερής καθημερινότητας και απάθειας, κανείς δεν αντιδρά. Και όσοι εκφράζουν ανησυχία και τολμούν να επισημάνουν τους κινδύνους καταντούν να κάνουν διάλογο με τον ίδιο τους τον εαυτό και χαρακτηρίζονται και γραφικοί.<br /><br />Η χώρα έχει καταντήσει ένα απέραντο λογιστικό γραφείο και για χρόνια αναλώνεται καθημερινά στο πότε θα πάρει την επόμενη δόση από τα δανεικά.<br /><br />Είναι αδιανόητο τη στιγμή που υπάρχει όλο αυτό το σκηνικό γύρω από τα κομβικής σημασίας εθνικά συμφέροντα της χώρας, τα οποία είναι σαφές ότι απειλούνται, να μην έχει υπάρξει μια λεπτομερής συζήτηση σε επίπεδο Αρχηγών, συζήτηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά και μια σοβαρή ενασχόληση και προβληματισμός από τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.<br /><br />Αναλογίζομαι το σεισμό που θα είχαν προκαλέσει οι χθεσινές δηλώσεις του Ερντογάν και της Κομισιόν, το παρασκήνιο και οι επερχόμενες εξελίξεις στο Κυπριακό, και άλλα κομβικής σημασίας θέματα, τη δεκαετία του 1990. Σήμερα δυστυχώς η χώρα και το πολιτικό της προσωπικό αναλώνεται σε ψευτοτσαμπουκάδες και θέματα ήσσονος σημασίας, που ελάχιστα έχουν να κάνουν με το μέλλον και την επιβίωση του Ελληνικού Έθνους.<br /><br />Ας ελπίσουμε αυτή η καταστροφική πορεία και η υπό διαμόρφωση «Τέλεια Καταιγίδα», να μην καταλήξει πέρα από την υφιστάμενη απώλεια κυριαρχίας και εθνικής συνείδησης και σε απώλεια εδάφους.<br /><i><b>*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, και Δημοσιογράφος.</b></i><br /> <br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τέλεια Καταιγίδα (The Perfect Storm): Ο Ερντογάν, oι Τσάμηδες, το Κυπριακό, και η απώλεια εθνικής συνείδησης

Στις Διεθνείς Σχέσεις και στην Εξωτερική Πολιτική, σπάνια υπάρχουν συμπτώσεις και τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Του Δημήτρη Γ. Απόκη * Η...

Διαβάστε την συνέχεια

Λοζάνη 101: Για ποιον είναι επικίνδυνη η αμφισβήτηση της Συνθήκης;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP6dWrfXmD0B4VJ976mQx6M8K0uyUdFONSPuQHrEaYmehBIQrHm1vN_gChAmttLrsJ0wp1aDxdiGRVAVkqqQBDw3XO8fqwwP19B2VTfCXaLUlx89pEbYJi80cQfU68oVCZoCQoObqTpgCV/s1600/erdogan%252Cxan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP6dWrfXmD0B4VJ976mQx6M8K0uyUdFONSPuQHrEaYmehBIQrHm1vN_gChAmttLrsJ0wp1aDxdiGRVAVkqqQBDw3XO8fqwwP19B2VTfCXaLUlx89pEbYJi80cQfU68oVCZoCQoObqTpgCV/s640/erdogan%252Cxan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο<b> Μιχαήλ Κόκκινος </b><br /><br /> Με τα όρια της παράνοιας φαίνεται πως φλερτάρει το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας. Την ώρα που η γείτονα χώρα δίνει μία τριμέτωπη μάχη εναντίον Σύριων, Κούρδων και Τζιχαντιστών με αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα για την μοίρα της στην περιοχή, δια στόματος Ερντογάν αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης. Η αναφορά του Τούρκου Προέδρου δεν ήταν τυχαία. Τα τελευταία χρόνια μεταξύ των οπαδών κυκλοφορεί μία θεωρία συνωμοσίας που φέρει την Συνθήκη της Λοζάνης να περιλαμβάνει ένα “μυστικό” άρθρο για λήξη της ισχύος της! <br /><br /> Οι απόψεις που διατυπώνονται σχετικά με την υποτιθέμενη λήξη της Συνθήκης της Λοζάνης διαφοροποιούνται ανάλογα με τις πολιτικές απόψεις του εκάστοτε συνωμοσιολόγου. Οι επικριτές του Ερντογάν υποστηρίζουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν, ότι σχεδιάζει έναν νέο Βόσπορο για να διασφαλίσει την πρόσβαση των αμερικανικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα ή ότι επιχειρεί να υπονομεύσει την κυριαρχία που διασφάλισε ο Ατατούρκ για την Τουρκία. Οι υποστηρικτές του Ερντογάν αντίθετα θεωρούν ότι με τη λήξη της Συνθήκης της Λοζάνης η Τουρκία αποκτά τη δυνατότητα διόρθωσης των συνόρων που είχε διασφαλίσει πριν από 100 χρόνια, ανακαταλαμβάνοντας περιοχές όπως τη Μοσούλη και μέρος της δυτικής Θράκης.<br /><br /> Στον τομέα της τουρκικής εσωτερικής πολιτικής η συζήτηση για το τέλος της Συνθήκης της Λοζάνης αντανακλά τους φόβους ορισμένων και τις ελπίδες άλλων ότι με τον πρώην Πρωθυπουργό και νυν Πρόεδρο η Τουρκία εισέρχεται σε μια δεύτερη περίοδο δημοκρατίας, αυτή που ο Ερντογάν αποκαλεί “Νέα Τουρκία”. Οι υποστηρικτές του πιστεύουν ότι το τουρκικό κράτος θα απαλλαχτεί από τον αυταρχισμό που χαρακτήριζε τη δημοκρατία του Ατατούρκ, ενώ οι επικριτές ανησυχούν για την υποχώρηση του κοσμικού κράτους.<br /><br /> Όταν ήρθε το ΑΚΡ στην εξουσία, τα σύνορα της Τουρκίας και όχι μόνο εκείνα της Μέσης Ανατολής αποτελούσαν ενδεχόμενα σημεία ανάφλεξης. Ένας πόλεμος με την Ελλάδα φάνταζε πιθανός το ίδιο και με το Ιράν, τη Συρία, το Ιράκ και την Αρμενία. Η θεωρία των μηδενικών προβλημάτων του Αχμέτ Νταβούτογλου άλλαξε τα δεδομένα μολονότι η Αραβική Άνοιξη έδειξε τα όριά της. Σήμερα που τα μέτωπα του Συριακού Εμφύλιου έχουν επεκταθεί και εντός της Τουρκίας με την αναθέρμανση της διένεξης της Άγκυρας με το ΡΚΚ, η Συνθήκη της Λοζάνης είναι το μόνο ασφαλές σημείο αναφοράς για το μέλλον της Τουρκίας, ικανό να σφραγίσει την προσωπική ασφάλεια και σταθερότητα Τούρκων πολιτών. <br /><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLDk1TM_hlm2moxBBPCG-91OgNOvshZ_vciJs50XnWu_58vs1V8n75k8MYIF-MY_NidvIWSvEKoAoQz7KHlSIGc1UzH674xEFaRolmfbZyGE1lmjdQ5gzdbkzjCtBgTrTrWfE9j-Higr_0/s1600/erd-kem.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="369" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLDk1TM_hlm2moxBBPCG-91OgNOvshZ_vciJs50XnWu_58vs1V8n75k8MYIF-MY_NidvIWSvEKoAoQz7KHlSIGc1UzH674xEFaRolmfbZyGE1lmjdQ5gzdbkzjCtBgTrTrWfE9j-Higr_0/s640/erd-kem.jpg" width="640" /></a></div> <i>~ Αν ο Ερντογάν εμμείνει στην επιλογή του να αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης και εισέλθει στην Θράκη με πρόσχημα το θρήσκευμα στην πραγματικότητα ανοίγει τον "δρόμο", για να "επιστρέψει" στη Μικρά Ασία όχι μόνον η Ελλάδα αλλά και η Ευρώπη με το ίδιο πρόσχημα. Αυτό όμως δεν συμφέρει την Τουρκία και μάλιστα σε μια εποχή που είναι υποχρεωμένη λόγω των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων να αναγνωρίζει δικαιώματα. Δεν την συμφέρει ν' ανοίξει το ζήτημα της θρησκείας ούτε καν σε επίπεδο Ισλάμ, γιατί το κεμαλικό καθεστώς θα απειληθεί με πτώση. Αν όμως απειληθεί το καθεστώς αυτό, παύει στην πραγματικότητα να υπάρχει Τουρκία όπως τη γνωρίζουμε. Εκτός κι αν αυτός είναι ο απώτερος στόχος της ηγεσίας Ερντογάν! Διαχρονικά τα κόμματα των Ισλαμιστών στην Τουρκία εξέφραζαν πολιτικά, τους “ριγμένους” από τη Συνθήκη της Λοζάνης, τους γηγενείς μουσουλμάνους Τούρκους της Μ.Ασίας. Η σύγκρουση Κεμαλιστών – Ισλαμιστών στην Τουρκία συμπυκνώνει έριδες σχεδόν 100 χρόνων. Οι “εισαγόμενοι” Ευρωπαίοι κεμαλιστές από τα Βαλκάνια κυριάρχησαν οικονομικά και πολιτικά στους γηγενείς πληθυσμούς της Μ.Ασίας, καταδικάζοντάς τους να ζουν στο περιθώριο. Η εκλογή Ερντογάν ανέτρεψε αυτήν την σχέση και ως πολιτικός εκπρόσωπος των γηγενών ισλαμιστών δεν θα διστάσει να διαλύσει και την ίδια την Τουρκία – όπως οι Νεότουρκοι την Οθωμανική Αυτοκρατορία – προκειμένου να “ξηλώσει” από την εξουσία της χώρας τους κεμαλιστές δυνάστες τής. ~</i><br /><br /><b>Η “Χειροβομβίδα” της Θράκης</b><br /><br /> Αρχικά, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο αναγνώστης τον τρόπο που δημιουργούνται και “δουλεύουν” οι Διεθνείς Νόμοι και οι Διεθνείς Συνθήκες. Για παράδειγμα κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν θα άφηνε ένα παιδί ή έναν άνθρωπο μειωμένης αντίληψης κοντά σε εκρηκτικές ύλες ή όπλα, γιατί αυτό θα ήταν επικίνδυνο. Θα ήταν θέμα χρόνου να προκαλέσει συνθήκες δυστυχήματος, τις οποίες θα πληρώσει και ο ίδιος. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το Διεθνές Δίκαιο. Εκ των δεδομένων οι διεθνείς συνθήκες δημιουργούν ένα περιβάλλον, το οποίο είναι “τεχνητό”. Γιατί αν το περιβάλλον ήταν φυσικό, δεν θα χρειαζόταν μια Συνθήκη, για να το κάνει λειτουργικό. Ακριβώς λοιπόν, επειδή το περιβάλλον δεν είναι φυσικό, δεν είναι ασφαλές εκεί όπου απαιτούνται ειδικές γνώσεις να εμπλέκονται άνθρωποι χωρίς αυτές, για να μην προκαλούνται "ατυχήματα".<br /><br /> Μια τέτοια συνθήκη, η οποία δημιουργεί "τεχνητό" περιβάλλον, είναι και η Συνθήκη της Λοζάνης, μέσω της οποίας παραχωρήθηκε η Δυτική Θράκη στην Ελλάδα. Η Συνθήκη, η οποία, αν δεν προσεχθεί στις λεπτομέρειές της —που αφορούν τα δεδομένα της—, μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Μπορεί να καταστρέψει όλους τους εμπλεκόμενους και πρώτους απ' όλους αυτούς, οι οποίοι σήμερα δείχνουν να μην τη σέβονται. Αυτό σημαίνει ότι όλοι αυτοί που διακινούν συνωμοσιολογικά σενάρια για το μέλλον της Θράκης (Μουφτήδες, εκκολαπτόμενοι πολιτικοί εκπρόσωποι και τοπικοί δημοσιογράφοι) είναι επικίνδυνοι πρωτίστως για την Τουρκία και μετά για την Ελλάδα.<br /><br /> Ακριβώς, επειδή δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες γνώσεις διεθνούς δικαίου, καταφεύγουν στον μιμητισμό πολιτικών εθνικών διεκδικήσεων, χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς είναι αυτό που μιμούνται και αν τους συμφέρει να το μιμούνται. Θεωρούν κάποια πράγματα προφανή, ενώ δεν είναι τέτοια. Υπό συνθήκες τεχνητού περιβάλλοντος πρέπει να έχεις γνώσεις, για να καταλάβεις αν αυτό, το οποίο θεωρείς προφανές, είναι τέτοιο ή όχι. Κάποιοι αυθαίρετοι Τούρκοι της Θράκης αντιλαμβάνονται τα πράγματα με όρους τέτοιους, οι οποίοι δεν υφίστανται για την Θράκη. Όμως, αυτό είναι πρωτίστως επικίνδυνο για τη δική τους ασφάλεια, αλλά και για την έννοια την οποία υπερασπίζονται. Όταν λειτουργείς υπέρ του τουρκικού εθνικισμού και δεν γνωρίζεις τι ακριβώς απειλεί το τουρκικό κράτος, είναι θέμα χρόνου να ενεργήσεις εις βάρος σου!<br /><br /> Οι αυτοπροσδιοριζόμενοι σαν Τούρκοι της Θράκης (DEB) μιμούνται στις συμπεριφορές τους άλλες εθνικές μειονότητες —κυρίως των Βαλκανίων—, οι οποίες εκμεταλλεύονται την έννοια της εντοπιότητας, προκειμένου να εκφράσουν αιτήματα για δικαιώματα εθνικού αυτοπροσδιορισμού, ονειρευόμενοι αυτονομίες κλπ. Στηρίζονται στο δεδομένο ότι "μοιάζουν" με αυτές τις μειονότητες και άρα θεωρούν ότι μπορούν να τις αντιγράφουν στην επιχειρηματολογία και στις πρακτικές τους. Είναι όμως ασφαλές αυτό το οποίο κάνουν;<br /><br /> Τα πάντα στην περίπτωση αυτήν ξεκινάνε από το γεγονός ότι αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους σαν αυτόχθονες και πάνω σ' αυτό το δεδομένο "χτίζουν" την επιχειρηματολογία τους και εγείρουν διεκδικήσεις. Ειδικά μετά την πρόσφατη "επιτυχία" των Αλβανών του Κοσσόβου και της Ιλιρντά, αυτοί έχουν γίνει τα πρότυπά τους και θέλουν να τους μιμηθούν. Αυτό είναι λάθος, γιατί αν γνωρίζει κάποιος πώς λειτουργεί το διεθνές δίκαιο, θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν "αυτόχθονες" στη Θράκη! Όποιος στηρίζεται σε αυτό το δεδομένο, σφάλει νομικά. Αν αυτός, που το κάνει, είναι "Τούρκος", δεν είναι απλά αφελής “ρομαντικός” εθνικιστής, αλλά ένας “εγκληματίας”, ο οποίος απειλεί την ασφάλεια της ίδιας της “Μητέρας” Τουρκίας. <br /><br /> Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με τα τεχνητά περιβάλλοντα, τα οποία δημιουργούν οι Διεθνείς Συνθήκες. Είναι τεχνητά και άρα αυτό, το οποίο φαίνεται λογικό και φυσικό, είναι συνήθως το επικίνδυνο, και αυτό το οποίο φαίνεται συμφέρον, είναι ζημιογόνο! Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, ακόμα και αν οι ίδιοι οι Έλληνες για τον οποιονδήποτε λόγο απαρνούνταν την "ελληνικότητα" της Θράκης, οι Τούρκοι θα έπρεπε να ήταν εκείνοι που θα διαμαρτύρονταν για ωμή παραβίαση Διεθνούς Συνθήκης. Ακόμα και αν οι ίδιοι οι Έλληνες αναγνώριζαν από μόνοι τους ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ μειονότητα στη Θράκη, θα έπρεπε οι Τούρκοι και το τουρκικό κράτος να τους καταγγείλουν στα διεθνή δικαστήρια. Θα έπρεπε οι Τούρκοι να βλέπουν μια τέτοια αναγνωρισμένη μειονότητα ως "χειροβομβίδα", η οποία τοποθετείται εκ του πονηρού στα "χέρια τους" με στόχο την απειλή της ασφάλειάς τους, ενέργεια που θα ισοδυναμούσε με casus belli.<br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJpir7eNeaTLDxlOvb9LnVKhtBanC_fuPSaDtz1mB8WVoy9Ij6hcFbMc97_zAjealA0qjHQdY9JNd958m5zhzf_lJPJxNZJDVzr14cesvfyRneIsIxQcbFdl9gQB2SpWSBYWOtK62ug7T0/s1600/dav.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJpir7eNeaTLDxlOvb9LnVKhtBanC_fuPSaDtz1mB8WVoy9Ij6hcFbMc97_zAjealA0qjHQdY9JNd958m5zhzf_lJPJxNZJDVzr14cesvfyRneIsIxQcbFdl9gQB2SpWSBYWOtK62ug7T0/s640/dav.jpg" width="640" /></a></div> <i>~ Ο Α.Νταβούτογλου κάνει ιδιαίτερη αναφορά στα βιβλία του για τα “όρια” μεταξύ κρατών και την τεχνητή φύση τους, βάζοντας τα θεμέλια της νέα τουρκικής στρατηγικής ως το 2020. Η πολιτική που ακολουθεί είναι αναθεωρητική, προωθεί το quo ante και επομένως καλλιεργεί την σύγκρουση. ~</i><br /><br /><b>Το “ειδικό περιβάλλον” της Λοζάνης</b><br /><br /> Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το περιβάλλον στη Θράκη είναι τεχνητό. Ως εκ τούτου τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Για να υπάρχει ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή, τα πάντα θα πρέπει να ερμηνεύονται όπως επιβάλει η Συνθήκη της Λοζάνης και όχι όπως επιβάλει η λογική. Σύμφωνα λοιπόν με την περίφημη Συνθήκη η Θράκη είναι κεφάλαιο "ανταλλαγής". Νομικά ήταν "ακατοίκητη" πριν την παράδοσή της στην Ελλάδα, όπως νομικά ήταν "ακατοίκητη" και η Μικρά Ασία ή ο Πόντος πριν την παράδοσή τους στην Τουρκία. Νομικά, δηλαδή, η Θράκη δεν ήταν πατρίδα κανενός, ώστε από αυτό το στοιχείο να έλκει και η ίδια την "ταυτότητά" της. Δεν ήταν πατρίδα καμίας ελληνικής πλειονότητας και δεν μπορεί κάποιο μέρος της να διεκδικηθεί ως πατρίδα από καμία τουρκική μειονότητα.<br /><br /> Η Θράκη δεν είναι ελληνική, επειδή η πλειονότητα των κατοίκων της ήταν κάποτε — ή σήμερα — Έλληνες. Ελληνική είναι, γιατί ανήκει νόμιμα στην Ελλάδα. Θα ήταν ελληνική, ακόμα και αν η πλειονότητα των κατοίκων της ήταν Κινέζοι, επειδή ακριβώς δόθηκε ως κεφάλαιο "αντιπαροχής" στους Έλληνες και στην Ελλάδα. Οι Τούρκοι πήραν το ανάλογο “ελληνικό κεφάλαιο” στη Μικρά Ασία και έδωσαν ως "αντιπαροχή" κεφάλαιό τους στην Ευρώπη. Έγινε ανταλλαγή κεφαλαίου και συμφωνήθηκε από τους άμεσα συμβεβλημένους στη Συνθήκη ότι όλοι όσοι βρίσκονται ή θα βρίσκονται ποτέ να κατοικούν νόμιμα πάνω στη Θράκη, να δηλωθούν Έλληνες. Νόμιμοι θα είναι μόνον αν δηλώνουν Έλληνες, ανεξαρτήτως του τί ήταν εθνικά προηγουμένως ή του τί πίστευαν θρησκευτικά. Το ακριβώς αντίστοιχο έγινε και στην Τουρκία. Όποιος παρέμεινε μετά την ανταλλαγή στην Τουρκία — πλην συγκεκριμένων και απόλυτα προσδιορισμένων εξαιρέσεων— είναι νόμιμος στη Μικρά Ασία μόνον ως Τούρκος πολίτης. Όποιος δεν αισθανόταν Τούρκος έφυγε, και αν έμεινε —σύμφωνα με τη Συνθήκη— κακώς έμεινε. Αυτά όλα δεν έγιναν από τύχη ούτε από τις συγκυρίες. Είναι αποτελέσματα συγκεκριμένης στρατηγικής, η οποία εξυπηρετούσε τα συμφέροντα αυτών που τα διαπραγματεύτηκαν.<br /><br /> Εδώ πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης, γιατί οι όροι είναι πολύ σημαντικοί στην περιγραφή τόσο λεπτών καταστάσεων. Έλληνες και Τούρκοι συμφώνησαν μεταξύ τους να μην φαίνεται πουθενά ότι "κατάκτησαν" το παραμικρό. Κανένας δεν κατέκτησε τίποτε απολύτως. Νομικά δεν "έδιωξαν" οι Τούρκοι τους Έλληνες από τη Μικρά Ασία, αλλά "έφυγαν" μόνοι τους από αυτήν, για να ζήσουν με ομοίους τους στη νέα πατρίδα τους. Ομοίως δεν "έδιωξαν" οι Έλληνες τους Τούρκους από τις λεγόμενες Νέες Χώρες και άρα και από τη Θράκη. Έφυγαν μόνοι τους οι Τούρκοι για τη Μικρά Ασία, για να ζήσουν με Τούρκους. <br /><br /> Και συμφώνησαν σ' αυτό, γιατί αυτό ήταν το συμφέρον και για τις δύο πλευρές. Αν δεν συμφωνούσαν σ' αυτό το δεδομένο, θα είχαν πρόβλημα και οι δύο. Γιατί ο "κατακτητής" στην "κατάκτησή" του είναι υποχρεωμένος ν' αναγνωρίσει εθνικά δικαιώματα σε γηγενείς πληθυσμούς, εφόσον είναι αλλοεθνείς. Άρα, αν οι Τούρκοι του Κεμάλ "κατακτούσαν" τη Μικρά Ασία, θα έπρεπε να ανεχθούν και ν' αναγνωρίσουν δικαιώματα όχι μόνον στην ελληνική εθνική μειονότητα της Μικράς Ασίας, αλλά και σε πλήθος άλλες. Δεν μπορούσαν να "ξηλώσουν" καμία από αυτές από τη Μικρά Ασία, επειδή αυτό τους βόλευε. Σε μια τέτοια περίπτωση θα κατηγορούνταν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονία κλπ. Άλλωστε αυτό είναι το κύριο επιχείρημα για την σθεναρή αντίδρασή τους απέναντι στην διεθνώς αναγνωρισμένη γενοκτονία των Αρμενίων. <br /><br /> Βεβαίως ούτε την ελληνική πλευρά συνέφερε να εμφανίζει την Θράκη ως προϊόν κατάκτησης. Δεν προσαρτήθηκε η Θράκη στον ελληνικό κορμό ως "προϊόν" κατακτητικής δραστηριότητας του ελληνικού κράτους. Ούτε καν "απελευθερώθηκε", γιατί ούτε αυτή η έννοια σε απαλλάσσει από τις υποχρεώσεις σου απέναντι σε μειονότητες ξένων πληθυσμών. Η Θράκη ως χώρος προστέθηκε στο ελληνικό κράτος με την ταπεινή "λογιστική" λογική, που προστίθεται νέα ιδιοκτησία πάνω σε παλαιά ιδιοκτησία. Δεν απελευθερώθηκε από κάποιον κατακτητή, γιατί δεν κατακτήθηκε από κάποιον νέο. Αν συνέβαινε αυτό, οι Τούρκοι της Θράκης θα προστατεύονταν από τον διεθνή νόμο και άρα θα αναγνωρίζονταν ως εθνική μειονότητα με δικαίωμα παραμονής σ' αυτόν. Δεν θα μπορούσαν οι Έλληνες να τους διώξουν στην Τουρκία, γιατί θα κατηγορούνταν επίσης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία.<br /><br /> Αντιλαμβανόμαστε ότι, αν δεν τα συμφωνούσαν όλα αυτά μεταξύ τους οι Έλληνες με τους Τούρκους, δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν ανταλλαγή πληθυσμών. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών και να απειλούν με νόμιμη βία όποιους Έλληνες ή Τούρκους αντιδρούσαν στη μεθόδευση και θα επεδίωκαν να παραμείνουν στα πατρογονικά τους εδάφη με αναγνωρισμένα και κατοχυρωμένα εθνικά δικαιώματα. Δεν δόθηκε επιλογή στους Έλληνες Πόντιους να παραμείνουν στον Πόντο ως τέτοιοι, όπως δεν δόθηκε επιλογή στους Τούρκους Θρακιώτες να παραμείνουν στη Θράκη επίσης ως τέτοιοι. Όποιος επέλεγε να παραμείνει στα χώματα όπου γεννήθηκε, θα παρέμενε υπό τους νέους όρους της Συνθήκης. Ό,τι κι αν ήταν προηγουμένως, στη Μικρά Ασία θα μπορούσε να παραμείνει μόνον ως Τούρκος και στη Θράκη μόνον ως Έλληνας.<br /><br /> Υπήρξε δηλαδή μία χρονική συγκυρία μετά τον Α'ΠΠ με τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου Έλληνες και Τούρκοι βρέθηκαν στιγμιαία στο "κενό" δίχως πατρίδα, αλλά με συγκεκριμένο και απόλυτα καταμετρημένο κεφάλαιο εκατέρωθεν του Αιγαίου. Είχαν κεφάλαιο να μοιράσουν και από αυτά που θα συμφωνούσαν θα προέκυπταν οι νέες πατρίδες τους. Πριν τη συμφωνία ήταν "απάτριδες" λαοί, που μετά τη συμφωνία απέκτησαν πατρίδες, τις οποίες μπορούσαν να τις αποτυπώσουν στον χάρτη. Ούτε καν η τότε ελεύθερη Ελλάδα δεν εξαιρέθηκε ως κεφάλαιο από αυτήν τη γενική καταμέτρηση, που εξυπηρετούσε αυτήν την εφ' όλης της ύλης ελληνοτουρκική συμφωνία. Αφού έτσι έμπαινες τέλος οριστικά σε μία συνύπαρξη εκατοντάδων χρόνων και στις δυό πλευρές του Αιγαίου, που καθόριζε με εξαιρετική σαφήνεια τα μεταξύ τους σύνορα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι εκεί εδράζεται το επιχείρημα της Άγκυρας για την όποια δυνητική επέκταση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η οποία απειλείται με casus belli γιατί – σύμφωνα με την τουρκική πλευρά – αναθεωρεί τα όσα συμφωνήθηκαν στην Λοζάνη. Ενώ, τα όποια σημεία σύγκρουσης των δύο κρατών βρίσκονται στα Δωδεκάνησα (Ίμια, Αγαθονήσι, Καστελόριζο-ΑΟΖ), που περιήλθαν στην Ελλάδα μετά τον Β'ΠΠ και επομένως έμειναν εκτός Συνθήκης.<br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYtHzA0w4JkIlOHUagGdNNFdK5GmQnic02V6zHJnOjCf-dNHWMpDtJa1DWsC0IOv0Xnj5igyBZzNla4ixRqmNfiFKEOmF-w3YKlOL3VtNww0Gbu9djJ-sHztUirKh3mNGHmOIZkK2n7pfV/s1600/othoman.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYtHzA0w4JkIlOHUagGdNNFdK5GmQnic02V6zHJnOjCf-dNHWMpDtJa1DWsC0IOv0Xnj5igyBZzNla4ixRqmNfiFKEOmF-w3YKlOL3VtNww0Gbu9djJ-sHztUirKh3mNGHmOIZkK2n7pfV/s640/othoman.jpg" width="640" /></a></div> <i>~ Το αυτοκρατορικό "όραμα" Ερντογάν δεν είναι καν όραμα. Είναι ο παλιός "εφιάλτης" της αυτοκρατορίας. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία διέλυσε οργανωμένα στα "εξ όν συνετέθη" και αν υπήρχε μια απειροελάχιστη πιθανότητα να ανασυσταθεί σε κάποια μορφή, αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνον με την εκ νέου σύμπραξη των στοιχείων που τη συνέθεταν. Μόνον με την οικειοθελή συμμετοχή όλων όσων συμμετείχαν και προηγουμένως σ' αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει μόνον από τους Τούρκους. Ακόμη κι αν είχαν την οικονομική δύναμη και τα στρατιωτικά μέσα να το δοκιμάσουν, θα αποτύγχαναν. Στην καλύτερη περίπτωση θα δημιουργούσαν ακόμη μίας ισλαμική τζαμαχιρίγια περιορισμένη στο κέντρο της Ανατολίας. - </i><br /><br /><b>Το παράδοξο της Τουρκίας</b><br /><br /> Έτσι, στην παραπάνω λογική έχουν χτιστεί τα δύο αυτά κράτη εκατέρωθεν του Αιγαίου. Όσοι ήθελαν να διατηρήσουν την αυθεντική εθνική τους ιδιότητα, μετακινήθηκαν προς τη μεριά της νέας τους πατρίδας. Όσοι αισθάνονταν Τούρκοι και βρίσκονταν στα Βαλκάνια, μετακινήθηκαν στη Μικρά Ασία και όσοι βρίσκονταν ήδη στη Μικρά Ασία, παρέμειναν εκεί με τα ίδια δικαιώματα και όχι με πλεονέκτημα εντοπιότητας. Το ίδιο "Τούρκοι" ήταν με τους "εισαγόμενους", οι οποίοι απλά δεν χρειάστηκε να μετακινηθούν. <br /><br /> Το ίδιο έγινε και με τους Έλληνες, όσοι ήταν στα Βαλκάνια παρέμειναν στις εστίες τους, ενώ όσοι βρίσκονταν στη Μικρά Ασία ξεκίνησαν την πορεία τους προς τη νέα πατρίδα. Στη νομικά "κενή" και "ακατοίκητη" πατρίδα, την οποία θα την κατοικούσαν υπό τους ίδιους όρους όλοι οι Έλληνες άσχετα με την προέλευσή τους. Οι ντόπιοι θα διατηρούσαν τις προηγούμενες περιουσίες τους και οι πρόσφυγες θα έπαιρναν κλήρους αποζημίωσης για τις περιουσίες που άφησαν πίσω τους. <b>Οι πάντες ξεκίνησαν τη ζωή τους από μηδενική βάση. Οι ντόπιοι, στεκόμενοι πάνω στην ιδιοκτησία τους και οι πρόσφυγες, "κουβαλώντας" τη δική τους από εκεί που έρχονταν.</b> Εκείνοι που παρέμειναν για τον οποιονδήποτε λόγο στην "ξένη" περιοχή, "απαρνήθηκαν" ταυτόχρονα και την εθνική τους ταυτότητα. Την "απαρνήθηκαν" βεβαία γιατί αυτό ήταν το συμφέρον τους, αφού έτσι διατήρησαν ανέπαφες τις περιουσίες τους. <br /><br /> Εξαιτίας λοιπόν εκείνης της συμφωνίας οι Έλληνες πήραν το υπόλοιπο της Μακεδονίας, τη μισή Θράκη και τα φτωχά εκείνη την εποχή νησιά του Αιγαίου. Οι Τούρκοι πήραν την άλλη μισή Θράκη μαζί με τη μυθική Κωνσταντινούπολη και την τερατώδη Μικρά Ασία. Όμως, το μεγάλο κέρδος του Κεμάλ ήταν αλλού. Με την "αποζημίωση" των Ελλήνων κατάφερε και πήρε κεφάλαιο και από άλλους λαούς, τους οποίους δεν αποζημίωσε με έναν ίδιο και δίκαιο τρόπο. Με τη συμφωνία του με τους Έλληνες —να μην αναγνωρίζονται εθνικές μειονότητες εντός των συνόρων των νέων χωρών— στέρησε αυτό το δικαίωμα και από τις άλλες εθνικότητες, οι οποίες βρίσκονταν ως γηγενείς στη Μικρά Ασία. <b>Επειδή ακριβώς δέχθηκαν οι Έλληνες ν' απαρνηθούν συνειδητά την εθνική τους ταυτότητα στη Μικρά Ασία, την απαρνήθηκαν υποχρεωτικά και παρά τη θέλησή τους καί οι Κούρδοι καί οι Αρμένιοι καί οι Αλεβήδες και οι πολλοί άλλοι. Όμως, οι Έλληνες είχαν αποζημιωθεί, ενώ οι υπόλοιποι όχι.</b><br /><br /> Η σύγκρουση των πιο ισχυρών παραγόντων της καταρρέουσας αυτοκρατορίας, Ελλήνων και Τούρκων ωφέλησε αμφότερους, αλλά έβλαψε τους υπόλοιπους λαούς της Μικράς Ασίας. Με τον "μανδύα" της νομιμότητας σ' ό,τι αφορά τις πρακτικές των ανταλλαγών κεφαλαίου και πληθυσμών, ο Κεμάλ και το νεότευκτο κράτος τού αδίκησαν όλες τις άλλες μειονότητες της Μικράς Ασίας. Ήταν τόσο θολά τα πράγματα και εμπλέκονταν τόσα πολλά δεδομένα, που κανένας δεν μπορούσε να διακρίνει πότε οι στρατιωτικές δυνάμεις του Κεμάλ "συνόδευαν" ανταλλάξιμους πληθυσμούς και πότε "ξήλωναν" μη ανταλλάξιμους. Η ασάφεια της εποχής τούς επέτρεπε να κάνουν εγκλήματα, ενώ η σαφήνεια της Συνθήκης τούς προστάτευε, εφόσον μιλούσε για ανταλλαγή εθνικών ομάδων, η οποία απλά γινόταν με τη "βοήθεια" θρησκευτικών κριτηρίων.<br /><br /> Ο Κεμάλ και οι Νεότουρκοι των Βαλκανίων ερχόμενοι στη Μικρά Ασία στην κυριολεξία θησαύρισαν! <b>Σκεφτείτε ότι 1.650.000 Τούρκοι υπήκοοι, χριστιανικού θρησκεύματος μοιράστηκαν ως Έλληνες μεταξύ τους το μέρος που τους αντιστοιχούσε στην αντικειμενικά μικρή Ελλάδα, ενώ στην Τουρκία πήγαν 670.000 Έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος, που, ως Τούρκοι, τη μοιράστηκαν σχεδόν μόνοι τους. </b>Τη μοιράστηκαν σχεδόν εις βάρος των πάντων και όχι μόνον στον βαθμό που αφορούσε την περιουσία της σχεδόν τριπλάσιας από αυτούς πληθυσμιακής ομάδας των χριστιανών Ελλήνων. Εις βάρος όχι μόνον των χριστιανών όλων των εθνικοτήτων, αλλά ακόμα και εις βάρος των γηγενών μουσουλμάνων. Ακόμα δηλαδή και ο ίδιος Κεμάλ την προσωπική του περιουσία στην Τουρκία την απέκτησε με την ανταλλαγή. Ο φτωχός αστός της Θεσσαλονίκης Κεμάλ έγινε μέσα σε μια νύχτα μεγαλοφεουδάρχης της Μικράς Ασίας.<br /><br /> Όλα αυτά έγιναν και νομιμοποιήθηκαν εξαιτίας της Συνθήκης της Λοζάνης. Αυτή η Συνθήκη είναι εκείνη, που απαλλάσσει την Τουρκία —και άρα και τους κυρίαρχους Κεμαλιστές — από τις κατηγορίες και άρα και από τις υποχρεώσεις για αποζημιώσεις απέναντι σε Κούρδους ή Αρμένιους. <b>Εξαιτίας αυτής της Συνθήκης δεν κατηγορείται επισήμως το κράτος της Τουρκίας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και απόπειρα εθνοκάθαρσης απέναντι στους Κούρδους ή τους Αρμένιους. </b>Όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο, αποτελεί γεγονός ότι από τη Συνθήκη της Λοζάνης καθορίζονται ένα πλήθος παραμέτρων, οι οποίες φαινομενικά δεν έχουν σχέση με τα εμφανώς εμπλεκόμενα μέρη. Για παράδειγμα, ακόμη και τα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία ή το Ιράκ καθορίζονται με βάση αυτή τη Συνθήκη. <br /><br /> Η Συνθήκη της Λοζάνης είναι αυτή, η οποία δίνει στην Τουρκία κυριαρχικά δικαιώματα στο σύνολο της Μικράς Ασίας και άρα και στην κουρδική περιοχή, και επιτρέπει στην Τουρκία ν' αναπτυχθεί στρατιωτικά εντός του συνόλου της μικρασιατικής περιοχής. <b>Χωρίς αυτήν τη Συνθήκη είναι παράνομος ο τουρκικός στρατός στα εδάφη των Κούρδων.</b> Χάρη σ' αυτήν τη Συνθήκη "δεν υπάρχουν" Κούρδοι στο Κουρδιστάν και είναι όλοι τους Τούρκοι. Αυτά, τα οποία είναι προφανή για ένα αμιγώς εθνικό κράτος, δεν είναι τέτοια στην πολυεθνική Τουρκία. Η Συνθήκη της Λοζάννης είναι αυτή, που της εξασφαλίζει τα "προφανή".<br /><br /> Ταυτόχρονα όμως, εξαιτίας της ίδιας Συνθήκης, η Τουρκία απαλλάχθηκε και από το πρόβλημα των χριστιανών, οι οποίοι δεν αρνήθηκαν να μετακινηθούν από τη Μικρά Ασία. Εξαιτίας της Συνθήκης δεν ίσχυε κανένας διεθνής νόμος προστασίας θρησκευτικών δικαιωμάτων. Καθώς, όσοι είχαν τέτοια δικαιώματα, τα "πούλησαν", είτε αποχωρώντας, είτε μένοντας. "Πούλησαν" ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και το οποίο είναι αυτό της ελεύθερης θρησκευτικής επιλογής. Αυτοί, οι οποίοι θα δήλωναν ψευδώς ότι είναι Τούρκοι και μωαμεθανοί για να παραμείνουν στα πατρώα εδάφη τους και να διατηρήσουν τις περιουσίες τους, δεν προστατεύονταν πια από τον νόμο αν άλλαζαν γνώμη. <b>Δεν μπορούσαν όλοι αυτοί να ξαναεμφανιστούν αρχικά ως χριστιανοί και στη συνέχεια ως Έλληνες, όταν οι κοινωνικές συνθήκες στην Τουρκία θα ήταν πιο ασφαλείς. Αυτό το απαγορεύει η Συνθήκη της Λοζάννης. </b><br /><br /> Η Τουρκία λοιπόν, απάλλαξε από την εθνικότητά τους τούς "Τούρκους" της Θράκης, αλλά ανάγκασε την Ελλάδα να απαλλάξει τους χριστιανούς της Μικράς Ασίας από την ελληνικότητά τους, εφόσον αυτοί ανήκαν στο ποίμνιο της Κωνσταντινούπολης. Ο Πατριάρχης υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει όχι μόνον την επίσημη ιδιότητα του Εθνάρχη των Ελλήνων, αλλά και αυτήν του Αρχιερέα του Χριστιανισμού. Για να μην μπορεί το ελληνικό ή χριστιανικό Πατριαρχείο να συνδεθεί με κανέναν από τους φανερούς ή κρυφούς χριστιανούς, οι οποίοι θα παρέμεναν και άρα θα υπήρχαν στη Μικρά Ασία. Όποιος παρέμενε στην Τουρκία, θα ήταν πλέον Τούρκος και τυπικά μωαμεθανός, εφόσον στο ουσιαστικό επίπεδο δεν ενδιέφερε το κεμαλικό καθεστώς η "ειλικρίνεια" της πίστης των υπηκόων του. <b>Το κεμαλικό καθεστώς το ενδιέφερε απλά να δηλώνουν επίσημα την "πίστη" τους, ώστε να έχει το νομικό δικαίωμα να τιμωρεί αυτούς, οι οποίοι θα χρησιμοποιούσαν την κρυφή τους πίστη για τη διεκδίκηση εθνικών δικαιωμάτων εις βάρος της Συνθήκης.</b><br /><br /><b>Ο Ερντογάν απειλεί την Τουρκία</b><br /><br /> Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ένας αναγνωρισμένος εθνικά "Τούρκος" με νόμιμη περιουσία στη Θράκη, θα έδινε δικαίωμα για αναγνώριση ταυτότητας και απαίτηση περιουσίας ενός Κούρδου στην Ανατολική Τουρκία. Ποιον λοιπόν απειλεί περισσότερο ένα τουρκικό κόμμα στην ελληνική Θράκη; Η Ελλάδα, στη χειρότερη γι' αυτήν περίπτωση, θα αναγκαστεί ν' αναγνωρίσει εθνική μειονότητα. Ούτε η πρώτη χώρα θα είναι που θα το κάνει αυτό ούτε η τελευταία. Εθνικά δικαιώματα δεν σημαίνει απόσχιση της Θράκης, όπως δεν αποσχίστηκε η Βόρειος Ήπειρος από την Αλβανία ή τα ουγγρικά Καρπάθια από τη Ρουμανία.<br /><br /> Όμως, αυτό, που για την Ελλάδα θα ήταν απλά δυσμενές, για την Τουρκία θα ήταν καταστροφή. <b>Τα εθνικά δικαιώματα της θρησκευτικής μειονότητας της Θράκης θα άνοιγαν τον δρόμο για διεκδίκηση αποζημιώσεων όλων των εθνικών μειονοτήτων της Τουρκίας από το τουρκικό κράτος.</b> Ακόμα και κάποιων Ελλήνων, οι οποίοι σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να μην θεωρούν τους εαυτούς τους ικανοποιημένους.<br /><br /> Και ακριβώς επειδή δεν υφίσταται "μερικώς ισχύουσα Συνθήκη", η παραμικρή "κατάπτωση" μιας τέτοιας Διεθνούς Συνθήκης θα οδηγούσε σε κατάρρευση όλων των επιμέρους διατάξεών της. Σε μια τέτοια περίπτωση ή ισχύουν όλα ή δεν ισχύει τίποτε. Από τη Θράκη, δηλαδή, μπορεί να ξεκινήσει ένα ντόμινο εξελίξεων, το οποίο μπορεί ν' αλλάξει τον χάρτη ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου. Ούτε φαντάζεται κάποιος πόσα πράγματα ρυθμίζει και εγγυάται η "σιδηρά" Συνθήκη της Λοζάνης. <b>Στην πραγματικότητα, δηλαδή, η "ικανοποίηση" της Ελλάδας και των "ανταλλαγμένων" Ελλήνων είναι αυτή, η οποία εγγυάται όχι μόνον την ακεραιότητα της Τουρκίας, αλλά και τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής. </b>Η Ελλάδα, για παράδειγμα, είναι αυτή, η οποία "εγγυάται" την προστασία της Τουρκίας από τις συριακές απαιτήσεις. Η Ελλάδα είναι αυτή, η οποία "εγγυάται" τη νομιμότητα των στρατοπέδων της Τουρκίας στο Κουρδιστάν. Εξαιτίας της Ελλάδας κράτη όπως η Συρία, το Ιράκ ή ακόμα και ο Λίβανος δεν μπορούν να εγείρουν νομικές απαιτήσεις εις βάρος της Τουρκίας για άδικες "μοιρασιές". Αν αμφισβητήσει η Τουρκία το παραμικρό από τη Συνθήκη της Λοζάνης, στην πραγματικότητα πριονίζει το "κλαδί" πάνω στο οποίο κάθεται η ίδια.<br /><br /> Γιατί όμως η Άγκυρα φέρεται παράλογα αφού τα γνωρίζει όλα αυτά και πόσο επικίνδυνα είναι για τη σταθερότητα του κράτους της; Το πρόβλημα για την Τουρκία είναι η επικίνδυνη φύση εκείνων που διαφεντεύουν τις τύχες της. Ενώ, οι ιδρυτές και πραγματικοί "αρχιτέκτονες" της Τουρκίας —και άρα οι απόλυτοι γνώστες της κατάστασης— "κοιτούσαν" για την ασφάλειά τους από τη Δύση προς την Ανατολή, ο Ερντογάν κάνει το ακριβώς αντίθετο. "Βλέπει" από την Ανατολή προς τη Δύση. Οι κεμαλιστές “ακουμπούσαν" στην ασφαλή Ελλάδα και έβλεπαν ως πηγή κινδύνου των συμφερόντων τούς τους πληθυσμούς της Ανατολής, οι οποίοι τους έβλεπαν εχθρικά, είτε για λόγους θρησκείας είτε για λόγους εθνικότητας. Εχθροί τους ήταν όλοι όσοι δεν ήταν κεμαλιστές, ομοεθνείς καί μη. Από τους ευσεβείς μωαμεθανούς Τούρκους, οι οποίοι αμφισβητούσαν μόνιμα το σχεδόν άθεο κοσμικό καθεστώς, ως τους εθνικά μη Τούρκους, οι οποίοι αμφισβητούσαν το εθνικού τύπου τουρκικό καθεστώς. Γι' αυτόν τον λόγο η πολιτική τους ήταν μόνιμα "εσωστρεφής". <br /><br /> Ο Ερντογάν από την άλλη βλέπει τα πράγματα με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο. Βλέπει την Τουρκία όπως βλέπει τη Γερμανία ένας Γερμανός, ενιαία εθνικά, πολιτικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά. Την χρησιμοποιεί ως βάση επέκτασης προς τα έξω. Η πολιτική του πρόταση είναι "εξωστρεφής". Αυτήν την ενιαία Τουρκία θεωρεί ότι μπορεί να τη στρέφει εναντίον εξωτερικών εχθρών και άρα και εναντίον της Ελλάδας. Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε την Τουρκία τα τελευταία χρόνια - η επιβίωση της οποίας στηρίχθηκε στον άθεο κοσμικό της χαρακτήρα - να παριστάνει τον φανατικό "ιμάμη" της περιοχής. Βλέπουμε τη μωαμεθανική κοινότητα της Θράκης, η οποία στην κυριολεξία σώθηκε από την Ελλάδα —φοβούμενη να δώσει τη μάχη της επιβίωσης στην κοσμική Τουρκία του άθεου Κεμάλ—, να παριστάνει την εμπροσθοφυλακή του τουρκικού εθνικισμού. Βλέπουμε την Τουρκία, με το έμπειρο στο ελληνοτουρκικό "παιχνίδι" διπλωματικό σώμα, να τοποθετεί στο Προξενείο της Θράκης όχι διπλωμάτες, αλλά κοινούς πράκτορες της ΜΙΤ.<br /><br /> Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται την Τουρκία σαν ένα μεγάλο δυτικού τύπου κράτος —όπως είναι η Γερμανία, η Γαλλία ή η Ισπανία—, ενώ αυτό δεν συμβαίνει. Συμπεριφέρεται σαν να είναι ηγέτης ενός μεγάλου δυτικού χριστιανικού κράτους, ενώ αυτό δεν συμβαίνει. <b>Αποσπά την "προσοχή" του τουρκικού κράτους από το εσωτερικό του και αυτό είναι θέμα χρόνου να το θέσει σε κίνδυνο.</b> Όλα τα βλέπει λάθος, γιατί τα βλέπει από λανθασμένη οπτική γωνία. Θεωρεί, για παράδειγμα, ότι η "επιτυχία" της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο μπορεί να είναι "οδηγός" για παρόμοιες στρατηγικές, αγνοώντας "εκκωφαντικά" ότι η Κύπρος δεν ανήκε στη Συνθήκη της Λοζάνης και γι' αυτό ακριβώς είχε "επιτυχία" η Τουρκία. <br /><br /> Η Τουρκία δεν μπορεί όμως να ξεφύγει από τη φύση της. Αναπτύχθηκε με τον οθωμανικό τρόπο, ομοιάζοντας μόνον στο τυπικό μέρος με εθνικό κράτος. Αυτό δεν έγινε εξαιτίας κάποιας “γεννητικής” αδυναμίας ή "κατωτερότητας" των Τούρκων. Αυτό επιλέχθηκε από τους κεμαλιστές ως μοντέλο οργάνωσης, γιατί αυτό τους συνέφερε και τους έκανε βαθύπλουτους. Αν ήθελαν δυτικού τύπου οργανωμένη "εθνική" και άρα "σκληρή" Τουρκία, θα έπρεπε να δώσουν στους πληθυσμούς της χωράφια, δικαιώματα, δημοκρατία, δικαιοσύνη, μόρφωση και αυτά όλα δεν τους συνέφεραν. <b>Για να "ιδρύσουν" λοιπόν οι κεμαλιστές το γενναιόδωρο για τους ίδιους ψευδοεθνικό τους κράτος, χρησιμοποίησαν το θρησκευτικό "δόγμα" ως "αντιδόγμα" στον χώρο όπου πριν εδραζόταν μια κατά κανόνα ομόθρησκη και πολυεθνική αυτοκρατορία.</b> Εξαιτίας αυτού του "αντιδόγματος" της κοσμικής Τουρκίας υπάρχουν οι μουσουλμάνοι στην ελληνική Θράκη. Φοβούμενοι το άθεο νέο καθεστώς, δεν την εγκατέλειψαν στην ανταλλαγή πληθυσμών, ακόμα και για το δέλεαρ των μεγάλων κλήρων, οι οποίοι προβλέπονταν για αυτούς. <b>Παρέμειναν φανατικοί μουσουλμάνοι στη Θράκη, ελπίζοντας στην πολιτισμένη και ευγενική συμπεριφορά του ελληνικού κράτους.</b><br /><br /> Αυτούς τους ανθρώπους τους εγκατέλειψε στην κυριολεξία η κοσμική Τουρκία στα "χέρια" της Ελλάδας. Εύκολα τους εγκατέλειψε, εφόσον τους θεωρούσε κοινωνικά καθυστερημένους και άρα ανεπιθύμητους. Ο Ερντογάν ονειρεύεται να κάνει το ακριβώς αντίθετο. Προσπαθεί, μέσω του ίδιου δόγματος, να κάνει την εθνική Τουρκία μια αυτοκρατορία με διεθνή ερείσματα, η οποία θα μπορούσε ακόμα και να επεκταθεί πάνω σε άλλα έθνη. Εξαιτίας αυτού του δόγματος "ξανασυνδέεται" με τους μουσουλμάνους της Θράκης.<b> Αυτό, το οποίο άφησαν οι κεμαλιστές ως επικίνδυνο για τη δική τους Τουρκία, το πιάνει ο Ερντογάν σαν χρήσιμο για τη δική του Τουρκία. </b><br /><br /> Αυτό, πέρα από το γεγονός ότι είναι παντελώς λάθος, απειλεί με καταστροφή όλες τις παραμέτρους, που δίνουν σταθερότητα στην περιοχή. Για παράδειγμα, τα σύνορα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι το επίτευγμα του κεμαλικού καθεστώτος, που "θωρακίζει", τουλάχιστον από τα δυτικά, τη γενικώς "εύθραυστη" Τουρκία. Το γεγονός ότι μπορείς αυτά τα σύνορα να τα διαπερνάς με "πλατφόρμα" τη θρησκεία, δεν σημαίνει τίποτε απολύτως. Όταν όμως ξεσηκώνεις μειονότητες στη Θράκη, νομιμοποιείς όλους εκείνους, οι οποίοι ξεσηκώνουν μειονότητες στο Κουρδιστάν. Όταν επιλέγεις να περιφέρονται Τούρκοι επίσημοι στη Θράκη —στο όνομα των δήθεν ανθρωπίνων δικαιωμάτων— ήταν θέμα χρόνου να εμφανιστούν Ιρακινοί ή Σύριοι Κούρδοι να κάνουν το ίδιο στην Ανατολική Τουρκία.<br /><br /><b>Οι κεμαλιστές διέλυσαν μια αυτοκρατορία, για να σωθούν οι ίδιοι σε ένα εθνικό σκάφος.</b> Θεωρητικά, ακόμα και όταν ήταν επικεφαλής της αυτοκρατορίας και διαχειρίζονταν τα μέσα της, δεν μπόρεσαν να τη σώσουν. Δεν μπόρεσαν να τη σώσουν σε πολύ ευκολότερες εποχές για τέτοιου είδους συστήματα. Επέλεξαν το "μη χείρον" και αυτό ήταν η διάσπασή της σε εθνικά κράτη με βασικό "δίδυμο" ισορροπίας την Τουρκία και την Ελλάδα. Τώρα, έναν αιώνα μετά, έρχεται ο Ερντογάν και ονειρεύεται αυτοκρατορίες. Μόνο που κάθε φορά θα σκαλίζει την "εκρηκτική" Συνθήκη της Λοζάνης, και θα δυναμιτίζει το κλίμα στην Θράκη, θα έχει απέναντί του ένα επικίνδυνο και οπλισμένο κεμαλικό παρακράτος, το οποίο είτε με γεγονότα τύπου Γκεζί, είτε με προβοκάτσιες θα δείχνει τα “δόντια” του προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα του. Εκείνοι που δεν δίστασαν να θυσιάσουν μία αυτοκρατορία για το συμφέρον τους, θα διστάσουν τώρα να θυσιάσουν ένα κράτος που έχει πάψει πια να τους “ανήκει”;<br /> <a href="https://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Λοζάνη 101: Για ποιον είναι επικίνδυνη η αμφισβήτηση της Συνθήκης;

Γράφει ο Μιχαήλ Κόκκινος Με τα όρια της παράνοιας φαίνεται πως φλερτάρει το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας. Την ώρα που η γείτονα χώρα δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ερντογάν ΤΩΡΑ θέτει θέμα συνθηκών! Οι τέσσερις συνθήκες που φθάνουν στο τέλος τους!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlBpAkl8MpRzzs3_lH3hzurCMCkInWpZOmCaSJrquTFgiwQWTxkMF3XsRg4hXfc7dd-gph-8JwJPxQRxdGaprJwFZeZWgruU72HHSnyPDhR7S1RA9TlHih0uIxOK9LO3GTCCh6m52EmycO/s1600/%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B8%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25A9%25CE%25A1%25CE%2591+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25B7%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%2521+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlBpAkl8MpRzzs3_lH3hzurCMCkInWpZOmCaSJrquTFgiwQWTxkMF3XsRg4hXfc7dd-gph-8JwJPxQRxdGaprJwFZeZWgruU72HHSnyPDhR7S1RA9TlHih0uIxOK9LO3GTCCh6m52EmycO/s640/%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B8%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25A9%25CE%25A1%25CE%2591+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25B7%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD%2521+.jpg" width="640" /></a></div> <h3 style="text-align: center;"> <b><i><span style="font-size: medium;"><span style="color: #073763;"></span></span></i></b></h3> <h3 style="text-align: center;"> <b><i><span style="font-size: medium;"><span style="color: #073763;">Πως σχετίζονται με το θέμα αυτό οι προφητείες!!!</span>  </span></i></b></h3> <b><i><span style="font-size: medium;">Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ερντογάν ΤΩΡΑ θέτει θέμα συνθηκών! Οι τέσσερις συνθήκες που φθάνουν στο τέλος τους!!! Πως σχετίζονται με το θέμα αυτό οι προφητείες!!!  Για το θέμα είχα απευθύνει προειδοποίηση από το 2014!!! </span></i></b><br /> <br /> Γράφει ο<b> Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός </b><br /> <br /> Πάνε 2,5 χρόνια όταν έγραφα για το Πολεμικό Ημερολόγιο, για το θέμα των διεθνών συμβάσεων που φθάνουν στο τέλος τους. Ένα θέμα που απασχολούσε από το 2010 τους αναλυτές και κυρίως τους νομικούς/ιστορικούς και θα σας εξηγήσω γιατί.<br /> <br /> Οι διεθνείς συμβάσεις κατά κανόνα δεν προβλέπουν χρονική διάρκεια, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν. Και εκεί είναι που κρύβεται το μυστικό για πολλά από τα οποία γίνονται σήμερα.<br /> <br /> Το 2014 λοιπόν τόλμησα και έκανα μια υπόθεση - πρόβλεψη, ενώ ο εμφύλιος στη Συρία είχε ήδη σχεδόν 1,5 χρόνο, αλλά ήταν εντελώς περιορισμένης εμβέλειας με πολύ μικρό αριθμό νεκρών και χωρίς να έχουν πειραχθεί οι μεγάλες πόλεις. Την ίδια περίοδο οι Κούρδοι δεν είχαν πρόβλημα γιατί υπήρχε με συμφωνία κατάπαυσης που τηρούσαν οι Τούρκοι και το Ιράκ είχε εισέλθει στο στάδιο της ανοικοδόμησης, οι Ουκρανοί δεν φαινόταν να έχουν κάποιο μεγάλο πρόβλημα...<br /> <br /> Τίποτα από όσα όμως ακολούθησαν δεν ήταν τυχαίο...<br /> <br /> <b>α) Η συμφωνία SYKES PICOT </b><br /> <br /> Αυτή την εποχή των σχετικής ησυχίας και ειρήνης  λοιπόν ο "τρελός" Ζαχαρίας, έγραψε στο Πολεμικό Ημερολόγιο για το τέλος της συμφωνίας SYKES PICOT  και προέβλεψε ότι η περίοδος μετά τη "λήξη" της συμφωνίας προδιαγράφει νέους πολέμους ώστε σε μερικά χρόνια να υπογραφούν νέες συμβάσεις/ συμφωνίες που θα επανακαθορίζουν τα σύνορα. Ήταν η εποχή που πολλοί αναλυτές εφιστούσαν την προσοχή στην Ελλάδα να αποφύγει τη διάλυση του στρατού μας, καθόσον οι εξελίξεις ήταν άγνωστες και βλέποντας την Τουρκία να ανεβαίνουν 10-10 τις θέσεις σε στρατιωτική δύναμη διέβλεπαν ότι είχε λάβει πολύ πολύ σοβαρά το θέμα της "λήξης" των συμφωνιών. <br /> <br /> Η συμφωνία SYKES PICOT ήταν αυτή που καθόρισε τα σύνορα των χωρών της Μέσης Ανατολής (ΝοτιοΑνατολική Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Λίβανο).<br /> <br /> Η συμφωνία SYKES PICOT τον Μάη που μας πέρασε έκλεισε τα 100 χρόνια... <br /> <br /> Και τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα της.<br /> <br /> <b><br /> </b> <b>β) Η συνθήκη Μπρεστ - Λιτόφσκ</b><br /> <br /> Στις 3 Μαρτίου 2018 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη συνθήκ Μπρέστ Λιτόφσκ.<br /> <br /> Ήταν η συνθήκη που καθόρισε τα σύνορα της Λευκορωσίας, τη Λετονίας, της Εσθονίας, της Λιθουανίας της Πολωνίας, Δλδ των χωρών που σήμερα απαρτίζουν την "ασπίδα του ΝΑΤΟ έναντια στη Ρωσική απειλή"... Αυτή η συμφωνία βγήκε από τα συρτάρια με την κατάρρευση της πρώην ΕΣΣΔ  και εφαρμόζεται από το 1989.<br /> <br /> Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ότι η Ρωσία τώρα επέλεξε να προσαρτήσει την Κριμαία. Πόσο τυχαίο είναι ότι το ΝΑΤΟ προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει αυτά τα κράτη στη συμμαχία;<br /> <br /> <br /> <b>γ)Η συνθήκη των Σεβρών και η συνακόλουθη συνθήκη της Λωζάνης </b><br /> <br /> Όσο και αν δεν το γνωρίζουμε εμείς ή για την ακρίβεια δεν γνωρίζουμε όλες τις παραμέτρους, η Συνθήκη των Σεβρών δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα. Καθόρισε τα σύνορα των χωρών περιμετρικά της διαλυμένης Τουρκίας. Ιράκ, Συρία, Ελλάδα, Κουρδιστάν, Αρμενία. Το σημαντικότερο και που τηρείται μέχρι σήμερα είναι το καθεστώς των στενών του Βοσπόρου και φυσικά η Κωνσταντινούπολη.<br /> <br /> Η συνθήκη αυτή ουδέποτε υπεγράφη από<b> </b>την δεύτερη ισχυρότερη δύναμη μετά την Αυτοκρατορίας της Αγγλίας, την Ρωσία και οδήγησε στους πολέμους / μικρασιατική καταστροφή του 1922 και στη συνθήκη της Λωζάνης του 1923, που διαμόρφωσε τα σύνορα της Ελλάδος, όπως περίπου είναι σήμερα.<br /> <br /> Στις 10 Αυγούστου του 2020 κλείνουν 100 χρόνια από τη Συνθήκη των Σεβρών και στις 24 Ιουλίου 2023 της Λωζάνης...<br /> <br /> <br /> <b>Γιατί όμως πάντα μιλάμε για 100 χρόνια;</b><br /> <br /> Η αλήθεια είναι ότι πουθενά και σε καμία συνθήκη δεν προβλέπεται χρονική διάρκεια. Χρονικοί περιορισμοί τίθενται μόνο στις εκεχειρίες. Όμως είναι αποδεκτό από την εποχή του Μεσαίωνα ότι <b>οι συμφωνίες κάθε 100 χρόνια αναθεωρούνται με ήρεμο / ειρηνικό τρόπο ή με πολεμικές επιχειρήσεις. </b>Ελάχιστες συμφωνίες διατηρήθηκαν πάνω από 100 χρόνια στην περιοχή της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.<br /> <b><br /> </b> <b>Πως σχετίζονται οι προφητείες;</b><br /> <br /> Δεν ξέρω εάν οι γεροντάδες της ορθοδοξίας είχαν το επίπεδο των γνώσεων και της πληροφορίας για να γνωρίζουν αυτές τις λεπτομέρειες. Όμως όπως μπορείτε να καταλάβετε ήδη από φέτος έχουμε μπει σε εποχή κλεισίματος της εκατονταετηρίδας και σίγουρα οι εξελίξεις τρέχουν από το 2012, δικαιώνουν μέρα με την μέρα και τις προφητείες...<br /> <br /> <br /> <a href="http://www.e-koutsobola.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ερντογάν ΤΩΡΑ θέτει θέμα συνθηκών! Οι τέσσερις συνθήκες που φθάνουν στο τέλος τους!

Πως σχετίζονται με το θέμα αυτό οι προφητείες!!!   Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ερντογάν ΤΩΡΑ θέτει θέμα συνθηκών! Οι τέσσερις συνθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Συριακό σε Κίνδυνο Αμερικανο-Ρωσικής και Διεθνούς Ανάφλεξης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZBxs-rQNef510QmfVR4UT6gMkAHB6lNAWvWLJY-IPNLoWnbtmGKt8yvcFiHZJhpbPlR4eXFqz3ccXK2ZK49Jxk3YJVUWBd6GrDhYvB_IL02zGoauAaiaLnc_7xqN9lR0YHlftLgLyrxMN/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%259A%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%2591%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF-%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2586%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BE%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZBxs-rQNef510QmfVR4UT6gMkAHB6lNAWvWLJY-IPNLoWnbtmGKt8yvcFiHZJhpbPlR4eXFqz3ccXK2ZK49Jxk3YJVUWBd6GrDhYvB_IL02zGoauAaiaLnc_7xqN9lR0YHlftLgLyrxMN/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%259A%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%2591%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF-%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2586%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BE%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μιχαήλ Στυλιανού</b><br /> <br /> Mε την προσέγγιση της εκδίωξης των τζιχαντιστών από την στρατηγική πόλη της Αλέπο -ένα ακριβώς χρόνο μετά την ανατρεπτική ρωσική επέμβαση- και την απειλούμενη ανατροπή και του Σχεδίου Β των ΗΠΑ (για την διαίρεση της Συρίας), οι αντιδράσεις της Ουάσιγκτων στο προπαγανδιστικό και το διπλωματικό πεδίο έφθασαν χθες σε επίπεδο παροξυσμού, εγείροντας την απειλή αμερικανο-ρωσικής σύγκρουσης.<br /> <br /> Προχθές ο υπουργός των εξωτερικών Τζων Κέρυ απηύθυνε τελεσίγραφο, απειλώντας την Μόσχα με «αναστολή της συνεργασίας και διπλωματίας» εάν δεν σταματήσουν οι βομβαρδισμοί « των μαχητών της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και των αμάχων». Χθες το Ρώυτερ μετέδιδε δηλώσεις ανώνυμων Αμερικανών αξιωματούχων ότι η κυβέρνηση Ομπάμα εξετάζει σκληρότερες αντιδράσεις στην επίθεση κατά της Αλέπο, μεταξύ των οποίων και «στρατιωτικές επιλογές».<br /> <br /> Κατά το Ρώυτερ οι συζητήσεις διεξάγονται σε «επιτελικό επίπεδο» και δεν έχουν ακόμη υποβληθεί προτάσεις στον πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος αντιστάθηκε μέχρι τώρα στο να διατάξει επίθεση κατά της κυβέρνησης ΄Ασαντ. Αλλά –όπως σχολιάζει το πρακτορείο Ζero Hedge- ο τερματισμός του διπλωματικού διαλόγου θα μπορούσε να ανάψει το πράσινο φως για την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων (ή αμερικανο-συμμαχικούς βομβαρδισμούς, τύπου Λιβύης) και την Ρωσία να απαντά αναλόγως…<br /> <br /> Για την ενημέρωση και κατανόηση των πραγματικών δεδομένων και κλιμακωτών εξελίξεων ως τη σημερινή εκρηκτική κατάσταση, που καλύπτονται ή συσκοτίζονται από την προπαγάνδα του Νέου Ψυχρού Πολέμου, παραθέτουμε την μαρτυρία της κορυφαίας Αμερικανικής αξιόπιστης αυθεντίας, του Δρα Στέφεν Φ. Κοέν, καθηγητού Ρωσικών Σπουδών στα πανεπιστήμια του Πρίνστον και της Ν. Υόρκης, του οποίου η ακαδημαϊκή εργασία εστιάζετα στην σύγχρονη ρωσική ιστορία, από την μπολσεβίκικη επανάσταση και στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ο Δρ. Στέφεν Κοέν συνεργάζεται με το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό The Nation, τo οποίο διευθύνει η σύζυγός του, δημοσιολόγος Katrina vanden Heuvel.<br /> <br /> Το περιοδικό The Nation δημοσίευσε προχθές, τα ακόλουθα βασικά σημεία συνέντευξης που έδωσε ο καθηγητής Στέφεν Κοέν στον Τζων Μπάτσελορ, παρουσιαστή 45λεπτου προγράμματος, στον μεγάλης ακροαματικότητας Ραδιοσταθμό WABC, υπό τον τίτλο:<br /> <br /> <b>ΟΙ Ρώσοι ΄Εχασαν Την Υπομονή Τους Με Τις ΗΠΑ Στη Συρία</b><br /> <br /> –Το σχέδιο Ομπάμα-Πούτιν για μια κοινή ρώσο-αμερικανική εκστρατεία εναντίον των τρομοκρατικών κινημάτων στη Συρία διερράγη από την ομολογημένη αμερικανική επίθεση εναντίον των συριακών δυνάμεων και ύστερα από μιαν αγνώστου ταυτότητας επίθεση κατά της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ στην Αλέπο. Τα στοιχεία που διαθέτουμε αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι η επίθεση κατά των συριακών δυνάμεων δεν ήταν «ατύχημα», όπως ισχυρίζονται Αμερικανοί αξιωματούχοι. Ούτε δίνουν την εντύπωση ότι ρώσο-συριακές δυνάμεις –που δεν είχαν κανένα κίνητρο- επιτέθηκαν κατά της ανθρωπιστικής αυτοκίνητο-πομπής, όπως ισχυρίζονται Αμερικανοί αξιωματούχοι.<br /> <br /> Αυτές οι εξελίξεις εγείρουν το ερώτημα, που τώρα τίθεται ανοικτά στη Μόσχα και ακόμη και στη Δύση: Ποιος ασκεί την εξωτερική πολιτική στην Αμερική – ο Πρόεδρος Ομπάμα ή το Υπουργείο Αμύνης και άλλοι πολέμιοι της ύφεσης;<br /> <br /> –Ο πολιτικός αντίκτυπος ήταν αρνητικός, τόσο στην Ουάσιγκτων όσο και στη Μόσχα. Στην Ουάσιγκτων το συριακό ναυάγιο οδήγησε σε χειρότερες ύβρεις κατά της «Ρωσίας του Πούτιν» και έτσι κατέστησε ακόμη πιο δύσκολες τις προτάσεις για αμερικανο-ρωσική συνεργασία οπουδήποτε. Στη Μόσχα, η κατάρρευση της ύφεσης που επιχειρήθηκε μεταξύ Ομπάμα και Πούτιν στη Συρία οδήγησε σε ελάχιστα συγκαλυπτόμενες επικρίσεις κατά της «ήπιας» διπλωματίας του Πούτιν έναντι της Ουάσιγκτων, εκδηλούμενες κατά το πλείστον ως επικρίσεις κατά του υπουργού του των Εξωτερικών, Σεργκέϊ Λαβρώφ.<br /> <br /> — Σκόνταψε επίσης η τάση προς ένα διακανονισμό με διαπραγματεύσεις στον εμφύλιο και πόλεμο με πληρεξουσίους στην Ουκρανία, από όπου ο νέος ψυχρός πόλεμος επεκτάθηκε στη Συρία και στα Βαλτικά Κράτη. Εκεί το πρόβλημα παραμένει στο προ διετίας σημείο. Παρά την πίεση από την Ευρώπη και ειδικώτερα από τη Γαλλία και Γερμανία, ο Ουκρανός πρόεδρος Ποροσένκο αρνήθηκε να αναγνωρίσει στις εξεγερθείσες επαρχίες του Ντονμπάς ένα βαθμό<br /> <br /> αυτονομίας, όπως επέβαλλαν οι Συνθήκες του Μινσκ. Η Ευρώπη απειλεί τώρα να αποσύρει εντελώς την υποστήριξή της από την ουκρανική κυβέρνηση, αφήνοντας την Ουάσιγκτων ως κύριο και ενδεχομένως μοναδικόν υποστηρικτή του Ποροσένκο.<br /> <br /> –Αντίθετα προς τον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο, δεν υπάρχει πραγματική συζήτηση των επικίνδυνων επίμαχων ζητημάτων στα καθιερωμένα ΜΜΕ, που συνεχίζουν να επιρρίπτουν όλα τα χαρακτηριστικά του νέου Ψυχρού Πολέμου αποκλειστικά στον Πούτιν και στη Ρωσία, ή ακόμη και στην συνεχιζόμενη προεδρική εκστρατεία. Τα άλλοτε δεοντολογικής αρτιότητας ΜΜΕ εκφυλίζονται σχεδόν κάθε εβδομάδα περισσότερο – ακόμη και πέρα από τους Μακαρθικούς υβριστικούς χαρακτηρισμούς για τον Τραμπ- από τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης ως το CBS NEWS, 60 Minutes.<br /> <br /> Στις 25 Σεπτεμβρίου, για παράδειγμα, το πρόγραμμα 60 Λεπτά, παρουσίασε ένα θέμα για τα πυρηνικά όπλα, που μπορεί να χαρακτηρισθεί μόνο σαν αντίγραφο του ήρωα της ταινίας Dr.Strangelove (πρώην χιτλερικού πυρηνικού, παρανοϊκού συμβούλου βομβαρδισμών στις ΗΠΑ), σε πυρηνική πολεμοκαπηλία, χωρίς αντίλογο. Ακόμη χειρότερο, στο προεδρικό Ντιμπέϊτ της 26 Σεπτεμβρίου, μολονότι ο Τραμπ ήγειρε διάφορα ζητήματα τουλάχιστον ελλειπτικά, κανένας υποψήφιος δεν συζήτησε την συριακή ή την ουκρανική κρίση, ή το ευρύτερο θέμα της συνεργασίας αντί του Ψυχρού Πολέμου με τη Ρωσία. Ούτε το έκανε ο διευθύνων τη συζήτηση, Λέστερ Χόλτ, ο οποίος προφανώς έκρινε πως αυτοί οι υπαρξιακοί κίνδυνοι δεν δικαιούνται χρόνου στη συζήτηση – ή δεν έχει ιδέα για την ύπαρξή τους.<br /> <br /> –Αυτό που καθιστά τον νέο Ψυχρό Πόλεμο πιο επικίνδυνο από τον προηγούμενο είναι κατά μέγα μέρος η σχεδόν πλήρης απουσία του από τη αμερικανική πολιτική συζήτηση, και βεβαιότατα από κάθε κρίσιμη συζήτηση, σε οξεία αντίθεση με τις εντατικές συζητήσεις που διεξάγονται στην Ευρώπη και στη Ρωσία. Από αυτής της απόψεως η Αμερική είναι πράγματι το «Εξαιρετικό ΄Εθνος». (σημ. μετφ: Κατά τον ορισμό που εισήγαγε η Μαντλέν Ωλμπράϊτ,των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας.)<br /> <br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Συριακό σε Κίνδυνο Αμερικανο-Ρωσικής και Διεθνούς Ανάφλεξης

Μιχαήλ Στυλιανού Mε την προσέγγιση της εκδίωξης των τζιχαντιστών από την στρατηγική πόλη της Αλέπο -ένα ακριβώς χρόνο μετά την ανατρεπτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί μια κρίση Ελλάδας-Τουρκίας θα σήμανε το τέλος της Τουρκίας και τα «λόγια» Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWotkG0fqTMC_pMySTJ0bUGQ1qMu-fHbGpT1iyaGZp54JpTIujsjshsnwePQrSDWWEVwuEYUTKns7zkKv8FdbVPz7zHdBRHpSwRthN12hwlXLDtR43UCXVcEM_iqxEPC1Mjlo8MhUGeT2v/s1600/erdogan_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWotkG0fqTMC_pMySTJ0bUGQ1qMu-fHbGpT1iyaGZp54JpTIujsjshsnwePQrSDWWEVwuEYUTKns7zkKv8FdbVPz7zHdBRHpSwRthN12hwlXLDtR43UCXVcEM_iqxEPC1Mjlo8MhUGeT2v/s640/erdogan_.jpg" width="640" /></a></div> <br />Με «αποκεφαλισμένη» την ηγεσία του τουρκικού στρατού μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, την τουρκική οικονομία να υποβαθμίζεται από τη Moodys σε «σκουπίδια», την πολυεθνική κοινωνία της Τουρκίας βαθιά διχασμένη πολιτικά, εθνικιστικά και θρησκευτικά και το κουρδικό αντάρτικο να μαίνεται αμείωτο, ο Ερντογάν θυμήθηκε τη Συνθήκη της Λωζάνης.<br /><br />Οι δηλώσεις αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάνης από τον Ερντογάν έγιναν για εσωτερική κατανάλωση, εκτιμούν κύκλοι της ελληνικής διπλωματίας αλλά και Τούρκοι αναλυτές.<br /><br />Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι «αγαπημένο θέμα» γκρίνιας στην Τουρκία.<br /><br />Ο τουρκικός σοβινισμός θεωρεί ότι τα σύνορα που συμφωνήθηκαν στη Λωζάνη το 1923 ήταν «άδικα». Ότι η Τουρκία έπρεπε να διεκδικήσει περισσότερα εδάφη στο βόρειο Ιράκ και στη βόρεια Συρία.<br /><br />Δεν έχει καμία σημασία εάν σε αυτά τα εδάφη δεν ζούσαν Τούρκοι αλλά Κούρδοι.<br /><br />Οι Τούρκοι σοβινιστές δεν αντιλαμβάνονται τα σύνορα σύμφωνα με τα «όρια» ενός εθνικού πληθυσμού, δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει «έθνος – κράτος».<br /><br />«Φαντάζονται» ακόμα τη χαμένη Οθωμανική τους Αυτοκρατορία όπως κι εδώ στην Ελλάδα κάποιοι ονειρεύονται το Βυζάντιο.<br /><br />«Οι δηλώσεις Ερντογάν αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάνης δεν διαφέρουν και πολύ από το εάν ένας Έλληνας πολιτικός αναφερόταν στις «χαμένες πατρίδες», μιλώντας για τη Μικρά Ασία, ή εάν κατέκρινε τα όσα έγιναν το 1922 στο μέτωπο και οδήγησαν στη μικρασιατική καταστροφή», είπε καλά ενημερωμένη διπλωματική πηγή στο TRIBUNE.<br /><br />«Είναι σαν να δήλωνε ένας Έλληνας ηγέτης ότι το 1922 θα μπορούσαμε να μην είχαμε χάσει τη Μικρά Ασία», συμπληρώνει η ίδια πηγή.<br /><br />Βεβαίως εδώ υπάρχει μια διαφορά. Η Ελλάδα από το 1923 και μετά δεν έχει πράξει ούτε μια επιθετική ενέργεια κατά της Τουρκίας, σε αντίθεση με την Τουρκία που όλο κατά καιρούς φαίνεται να επιδιώκει κάποια ρεβάνς.<br /><br />Η τουρκική εισβολή στις 24 Αυγούστου στη βόρεια Συρία, δυτικά του Ευφράτη, στα βόρεια της επαρχίας του Χαλεπιού και η προθυμία των Τούρκων να εισβάλουν και στο Ιράκ για να «βοηθήσουν» στην «απελευθέρωση» της Μοσούλης φανερώνει ότι πράγματι αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λωζάνης αλλά εκεί που τους «παίρνει».<br /><br />«Η Τουρκία πολεμά από τη δεκαετία του 1980 τους Κούρδους αντάρτες και δεν μπορεί να τους νικήσει», λέει στρατιωτική πηγή.<br /><br />«Η ίδια Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974 αφού προηγουμένως είχαν αποχωρήσει στην πλειονότητά τους οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και ύστερα από προδοσία της Χούντας. Υπό άλλες συνθήκες οι καρχαρίες ακόμα και σήμερα θα έτρωγαν Τούρκους», προσθέτει η ίδια στρατιωτική πηγή για να συνεχίσει:<br /><br />«Ο τουρκικός στρατός δεν μπορεί να απειλήσει την Ελλάδα. Ναι, είναι ικανός να προκαλέσει έναν πόλεμο, αλλά η Τουρκία δεν έχει δυνατότητα να απειλήσει την Ελλάδα και ένας πόλεμος στο Αιγαίο θα αποδεικνυόταν καταστροφικός όχι μόνο για τον τουρκικό στρατό αλλά για ολόκληρη την Τουρκία».<br /><br />«Εάν οι Τούρκοι μπορούσαν να νικήσουν έναν πόλεμο με την Ελλάδα θα τον είχαν ήδη κάνει. Αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λωζάνης σε διαλυμένα κράτη, όπως το Ιράκ και η Συρία, που σπαράσσονται από τον εμφύλιο και τον τζιχαντισμό. Την ίδια ώρα βεβαίως λένε ότι αναγνωρίζουν την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και του Ιράκ. Άρα; Ούτε οι ίδιοι ξέρουν τι λένε και τι κάνουν.<br /> <br />  Η Ελλάδα δεν είναι Ιράκ ή Συρία ούτε τώρα ούτε πριν. Η Ελλάδα έχει ένα σύγχρονο δυτικό στρατό, μια πανίσχυρη Πολεμική Αεροπορία και ένα επίσης πανίσχυρο Πολεμικό Ναυτικό. Η Τουρκία δεν μπορούσε να νικήσει σε πόλεμο με την Ελλάδα ούτε πριν ούτε τώρα. Ιδιαίτερα τώρα, με ολόκληρη σχεδόν την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της να έχει συλληφθεί ως πραξικοπηματίες και κοντά σε αυτούς χιλιάδες έμπειροι αξιωματικοί της Αεροπορίας και του Ναυτικού. Έχουν τους Κούρδους να κάνουν αντάρτικο σε όλη τη νοτιοανατολική χώρα. Την οικονομία τους να υποβιβάζεται από τους οίκους αξιολόγησης σε «σκουπίδια». Μόνο ως αστείο ακούγεται ότι ο Ερντογάν θα αμφισβητήσει τη Συνθήκη της Λωζάνης στο Αιγαίο», εξήγησε η ίδια στρατιωτική πηγή  και κατέληξε.<br /><br />«Αλλά ακόμα κι εάν δεχθούμε ότι ο Ερντογάν είναι αρκετά τρελός για να αμφισβητήσει τη Συνθήκη της Λωζάνης με την Ελλάδα, επειδή απλά έχει άγνοια κινδύνου, η τουρκική ηγεσία γνωρίζει ότι υπάρχουν πολλοί «καταπιεσμένοι» στο εσωτερικό της Τουρκίας που περιμένουν μια κρίση με την Ελλάδα για να εκδηλωθούν, πράγμα που θα σήμανε την εκ των έσω κατάρρευση της Τουρκίας».<br /><br />«Πολλοί θεωρούν την ειρηνοποιό διάθεση της Ελλάδας αδυναμία. Αυτή δεν οφείλεται σε φόβο ή αδυναμία, είναι λογική. Οι Έλληνες πιστεύουμε στην ειρήνη, «που είναι πράξη ελληνικότατη» όπως έχει πει και ο Πλούταρχος. Ας μην έχει αμφιβολία κανείς «γείτονας» ότι η Ελλάδα είναι ικανή να συντρίψει οποιονδήποτε ολόγυρά της όποτε κι εάν απειληθεί. Έχει την ισχύ, τη δυνατότητα και την ικανότητα να το κάνει», είπε μια πηγή από τις υπηρεσίες Ασφαλείας της χώρας μας.<br /><br />Ο Ερντογάν προφανώς και λέει «μεγάλα λόγια» για εσωτερική κατανάλωση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τον υποτιμούμε. Έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να δημιουργεί προβλήματα.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι όσα χρόνια κυβερνά την Τουρκία δεν έχει προκληθεί ούτε ένα θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα. Αλλά κι αυτό ίσως οφείλεται γιατί έχει στον σχεδιασμό του να αφήσει την Ελλάδα για το τέλος.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, ο νεο-οθωμανισμός του Ερντογάν είναι μεγαλύτερο πρόβλημα για την ίδια την Τουρκία παρά για την Ελλάδα.<br /> <br /> <a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί μια κρίση Ελλάδας-Τουρκίας θα σήμανε το τέλος της Τουρκίας και τα «λόγια» Ερντογάν

Με «αποκεφαλισμένη» την ηγεσία του τουρκικού στρατού μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, την τουρκική οικονομία να υποβαθμίζεται από τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Με δύο ΝΟΤΑΜ η Τουρκία θέτει σε εφαρμογή το δόγμα Ερντογάν για «ανακατάληψη» των νησιών του Αιγαίου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicn1FUKYmt0YERs1p2mH9Ae1z7FGVByJdK6KFGJtub2uvKZ-yRWjOsffTYtc_4xJ7hUszs7UyaCReDcCaUGqulFNsjcry5E1TnsXPyAuSBI6qIPgM8F65iqmWd9UUYv4eh4wJF9B0FMdst/s1600/%25CE%25AD%25CE%25BE%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD+%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicn1FUKYmt0YERs1p2mH9Ae1z7FGVByJdK6KFGJtub2uvKZ-yRWjOsffTYtc_4xJ7hUszs7UyaCReDcCaUGqulFNsjcry5E1TnsXPyAuSBI6qIPgM8F65iqmWd9UUYv4eh4wJF9B0FMdst/s640/%25CE%25AD%25CE%25BE%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD+%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span class="editor">του Γιάννη Πετρίδη</span> <br /> <div> <strong>Λίγες ώρες μετά την επίσημη άρνηση από τον Τούρκο πρόεδρο Ρ.Τ.Ερντογάν της Συνθήκης της Λωζάνης και την πλήρη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί των νησιών του Αιγαίου, η τουρκική κυβέρνηση βάζει "φωτιά" στο Αιγαίο με δύο ΝΟΤΑΜ που εξέδωσε και υλοποιεί στην πράξη αυτή την αμφισβήτηση: </strong></div> <div>  </div> <div> <strong>Συγκεκριμένα με τις ΝΟΤΑΜ  Α4233/16 και Α 4232/16) που εκδόθηκαν σε απάντηση των δυο ελληνικών αναγγελιών Α 2088/16 και Α2077/16 για πραγματοποίηση ασκήσεων στο Αιγαίο από 2 έως 7 Οκτωβρίου από την Πολεμική Αεροπορία σε περιοχές που εμπίπτουν είτε σε ελληνικό εναέριο χώρο είτε στο FIR Αθηνών, τονίζουν ότι οι περιοχές αυτές <u>δεν είναι ελληνικής κυριαρχίας!</u></strong></div> <div>  </div> <div> Σύμφωνα με την τουρκική ΝΟΤΑΜ Α4233/16 η πρώτη ελληνική αναγγελία από την ΥΠΑ ,παραβιάζει την υποχρέωση της Ελλάδας για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου βάσει της «Απόφασης των Έξι το 1914», της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης ( με το Παράρτημα της που συνδέεται με το καθεστώς των Στενών) και της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων το 1947</div> <div>  </div> <div> Σύμφωνα με την Τουρκία, η Χίος και η Ρόδος (που όπως όλα τα ελληνικά νησιά αναφέρονται παρατύπως και με το τούρκικο όνομα τους – Sakiz και Rodos- αντί για Chios και Rhodes) δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται σε κανένα σχέδιο οιασδήποτε στρατιωτικής άσκησης η εκπαίδευσης</div> <div>  </div> <div> Με την δεύτερη ΝΟΤΑΜ A4232/16 οι τουρκικές αρχές επανέφεραν και πάλι το ζήτημα της υποχρέωσης της Ελλάδας να μην συμπεριλαμβάνει στον σχεδιασμό ασκήσεων μιας σειράς νησιών λόγω της υποτιθέμενης υποχρέωσης αποστρατιωτικοποίησης τους . Τα νησιά αυτά είναι η Σαμοθράκη, τα Ψαρά, η Χίος, η Ικαρία, η Κάρπαθος και η Αστυπάλαια.</div> <div>  </div> <div> Είναι χαρακτηριστικό ότι και στις δυο τουρκικές ΝΟΤΑΜ επισημαίνεται ότι όχι μόνο το έδαφος των νησιών αλλά και όλες οι συνδεδεμένες με αυτά ζώνες (and/or her territory) πρέπει να αποκλεισθούν από τις ελληνικές ασκήσεις.</div> <div>  </div> <div> <strong>Πάνω από είκοσι πλοία του τουρκικού Ναυτικού (φρεγάτες, πυραυλάκατοι, υποβρύχια κλπ) ετοιμάζονται στους ναυστάθμους για να εξέλθουν στο Αιγαίο προς συνάντηση του ελληνικού Στόλου.</strong></div> <div>  </div> <div> Ιδού οι δύο ΝΟΤΑΜ</div> <div>  </div> <div> <div> The following NOTAM list was selected by the<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>user from a previous request. This list may not reflect all active NOTAMs for any</div> <div> of the below locations.</div> <div>  </div> <div> Data Current as of: Thu, 29 Sep 2016 20:28:00 UTC</div> <div> LTBB ISTANBUL/SEHIR-CITY,FIR,ACC,FIC,ATFMU</div> <div> A4248/16 - NAVIGATIONAL WARNING TO ALL CONCERNED:</div> <div> THIS NOTAM IS ISSUED TO CLARIFY THE NOTAM A2077/16 LGGGYNYX ISSUED</div> <div> BY GREEK CAA.</div> <div> THE NOTAM A2077/16 ISSUED BY GREEK CAA CONSTITUES A BREACH OF</div> <div> GREECE'S TREATY OBLIGATIONS PERTAINING TO THE DEMILITARIZED STATUS</div> <div> OF EASTERN AEGEAN ISLANDS UNDER 'THE 1914 SIX POWERS' DECISION AND</div> <div> 'THE 1923 LAUSANNE PEACE TREATY (WITH ITS ANNEX,THE CONVENTION</div> <div> RELATING TO THE REGIME OF THE STRAITS)AND 'THE 1947 PARIS PEACE</div> <div> TREATY'.SEMADIREK (SEMOTHRACE),IPSARA</div> <div> (PSARA),SAKIZ (CHIOS), AHIKERYA</div> <div> (NICARIA),KERPE(SCARPANTO),ISTANBULYA(STAMPALIA) MENTIONED IN THE</div> <div> NOTAM AT REFERENCE HAS A DEMILITARIZED STATUS.</div> <div> THUS SEMADIREK (SEMOTHRACE),IPSARA (PSARA),SAKIZ (CHIOS), AHIKERYA</div> <div> (NICARIA),KERPE(SCARPANTO),ISTANBULYA(STAMPALIA) AND/OR HER</div> <div> TERRITORY MUST NOT BE INCLUDED IN ANY SCENARIO/CONCEPT OF ANY</div> <div> MILITARY TRAINING OR EXERCISE.</div> <div>  </div> <div> 03 OCT 05:00 2016 UNTIL 07 OCT 08:00 2016. CREATED:</div> <div> 29 SEP 13:41 2016</div> <div>  </div> <div> A4233/16 - NAVIGATIONAL WARNING TO ALL CONCERNED:</div> <div> THIS NOTAM IS ISSUED TO CLARIFY THE NOTAM A2088/16 LGGGYNYX ISSUED</div> <div> BY GREEK CAA.</div> <div> THE NOTAM A2088/16 ISSUED BY GREEK CAA CONSTITUES A BREACH OF</div> <div> GREECE'S TREATY OBLIGATIONS PERTAINING TO THE DEMILITARIZED STATUS</div> <div> OF EASTERN AEGEAN ISLANDS UNDER 'THE 1914 SIX POWERS' DECISION AND</div> <div> 'THE 1923 LAUSANNE PEACE TREATY (WITH ITS ANNEX,THE CONVENTION</div> <div> RELATING TO THE REGIME OF THE STRAITS)AND 'THE 1947 PARIS PEACE</div> <div> TREATY'.SAKIZ (CHIOS),RODOS(RHODES) MENTIONED IN THE NOTAM AT</div> <div> REFERENCE HAS A DEMILITARIZED STATUS.</div> <div> THUS SAKIZ (CHIOS),RODOS(RHODES) AND/OR HER TERRITORY MUST NOT BE</div> <div> INCLUDED IN ANY SCENARIO/CONCEPT OF ANY MILITARY TRAINING OR</div> <div> EXERCISE. 02 OCT 11:00 2016 UNTIL 06 OCT 19:00 2016. CREATED: 29 SEP 12:51 2016</div> <div> A3921/16 - NAVIGATIONAL WARNING TO ALL CONCERNED:</div> <div>  </div> <div> THIS NOTAM IS ISSUED TO CLARIFY THE A1885/16 NOTAM ISSUED BY GREEK</div> <div> CAA.THE UNPRECEDENTED AND DEFIANT PRACTICE OF GREECE IN DEFINING 6NM</div> <div> WIDE TERRITORIAL WATERS AND 10NM NATIONAL AIRSPACE CONTRADICTS WITH</div> <div> THE INTERNATIONAL LAW AND CONSEQUENTLY VIOLATES THE RIGHT OF FREE</div> <div> USE OF INTERNATIONAL AIRSPACE.ACCORDING TO INTERNATIONAL LAW THE</div> <div> AIRSPACE OVER WHICH A STATE CAN CLAIM COMPETENCE AND EXCLUSIVE</div> <div> SOVEREIGNTY IS LIMITED TO THAT PORTION WHICH LIES ABOVE ITS</div> <div> TERRITORY AND THE TERRITORIAL WATERS ADJACENT TO IT.THEREFORE THIS</div> <div>  </div> <div> ILLEGAL PRACTISE OF GREECE IS INVALID AND UNACCEPTABLE TO TURKEY. 16 SEP 05:00</div> <div> 2016 UNTIL 31 OCT 15:00 2016. CREATED: 05 SEP 14:26 2016</div> <div> A3916/16 - NAVIGATIONAL WARNING TO ALL CONCERNED:</div> <div> REF IS MADE TO GREEK NOTAM A1878/16 PARAGRAPHS 6.2 AND 6.3</div> <div> CONCERNING TURKISH NAVY AND AIRFORCE WITHOUT FIRING</div> <div> EXERCISE(ASFAO) THE UNILATERAL MODIFICATION OF THE ORIGINAL TURKISH</div> <div> NOTAM REQUESTED IS IN CONTRAVENTION WITH ICAO RULES.THEREFORE</div> <div> MILITARY AIRCRAFT PARTICIPATING IN THIS EXERCISE WILL NOT PENETRATE</div> <div> INTO SIX MILES GREEK TERRITORIAL AIRSPACE AND WILL NOT SUBMIT FLIGHT</div> <div> PLANS.</div> <div>  </div> <div> TURKEY WILL TAKE ALL NECESSARY MEASURES FOR THE SAFETY OF THE</div> <div> GENERAL AIR TRAFFIC AS SHE DID IN THE PAST AND IS ALWAYS READY FOR</div> <div> COOPERATION AND COORDINATION IN THIS RESPECT. 16 SEP 05:00 2016 UNTIL 31 OCT</div> <div> 15:00 2016. CREATED: 05 SEP 11:10 2016</div> <div>  </div> <div> Στο τέλος βρίσκεται και η ουσία; <strong><em>"Η Τουρκία θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά της".</em></strong></div> <div>  </div> </div> <div> Ειχε προηγηθεί ένα μπαράζ τουρκικών ΝΟΤΑΜ από τις αρχές Σεπτεμβρίου όπου με κάθε ευκαιρία αμφισβητούνταν τα ελληνικά κυριαρχία δικαιώματα και αρμοδιότητες στο Αιγαίο, από το δικαίωμα Έρευνας και Διάσωσης ακόμη και μερικές εκατοντάδες μέτρα ανοικτα της νότιας ακτής της Κω, έως το δικαίωμα της Ελλάδας να εκδίδει ΝΟΤΑΜ και να έχει την αρμοδιότητα διασφάλισης της ασφάλειας των πτήσεων εντός του FIR Αθηνών, και να συμπεριλαμβάνει φυσικά όλη την ελληνική επικράτεια στον σχεδιασμό των ασκήσεων των ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων.</div> <div>  </div> <div> <strong>Ο ελληνικός Στόλος βρίσκεται σε κατάσταση αυξημένης επιφυλακής, το ίδιο και οι Μοίρες της ΠΑ που δίνουν την δική τους μάχη με την καθημερινότητα των διαθεσιμοτήτων, ενώ σε μερική επιφυλακή βρίσκονται και για οι μονάδες που απαρτίζουν την Δύναμη "Δ". </strong></div> <div>  </div> <div> <strong>Οχι για "να πάνε σε πόλεμο", αλλά για να βγάλουν τις κακές ιδέες από το μυαλό των Τούρκων ιθυνόντων...</strong></div> <br /> <a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Με δύο ΝΟΤΑΜ η Τουρκία θέτει σε εφαρμογή το δόγμα Ερντογάν για «ανακατάληψη» των νησιών του Αιγαίου

του Γιάννη Πετρίδη Λίγες ώρες μετά την επίσημη άρνηση από τον Τούρκο πρόεδρο Ρ.Τ.Ερντογάν της Συνθήκης της Λωζάνης και την πλήρη αμφισ...

Διαβάστε την συνέχεια

O πόλεμος των Βραχονησίδων και η τουρκική απειλή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS74xdQDNkinAZSdVpky3Spp26J8NDK-b1QgF3TsUhydV7wPkKo0LX2pqHET22MEcLo7Evy6QwP_32leZPQRYXDvnzQJsn2xPssWHBrc81z7CZcJjeE_VxmFNHTbZhEWTlV_8wmsE3Ce2x/s1600/O+%25CF%2580%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2592%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B4%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25AE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS74xdQDNkinAZSdVpky3Spp26J8NDK-b1QgF3TsUhydV7wPkKo0LX2pqHET22MEcLo7Evy6QwP_32leZPQRYXDvnzQJsn2xPssWHBrc81z7CZcJjeE_VxmFNHTbZhEWTlV_8wmsE3Ce2x/s640/O+%25CF%2580%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2592%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B4%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25AE.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Μικρής κλίμακας επιχειρήσεις στο Αιγαίο που αφορούν τον έλεγχο μικρών νησιών ή βραχονησίδων έχουν μεγάλη στρατηγική σημασία, καθώς η έκβασή τους θα κρίνει την διατήρηση της ελληνικής κυριαρχίας σε ζωτικές περιοχές υψίστου εθνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Ο «Πόλεμος των Βραχονησίδων» εγκαινιάστηκε από την Τουρκία τον Ιανουάριο του 1996, όταν Τούρκοι βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν κρυφά στις νησίδες Ίμια, με σκοπό να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία. Αν και επρόκειτο για δύο απειροελάχιστες κουκκίδες μέσα στον χάρτη, οι δύο νησίδες είχαν τεράστια στρατηγική σημασία, γιατί η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο σημείο αυτό δημιουργούσε ένα γενικό καθεστώς αμφισβήτησης σε όλο το Αιγαίο, απομονώνοντας στην ουσία σχεδόν όλα τα ακριτικά νησιά, και θεμελίωνε τις τουρκικές διεκδικήσεις για συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Το «ατυχές» αυτό για την Ελλάδα επεισόδιο έδωσε στις Ένοπλες Δυνάμεις το έναυσμα για την αναζήτηση των κατάλληλων αντιμέτρων, προς αντιμετώπιση ενός νέου τύπου σύγκρουσης, που οι συμβατικές δυνάμεις (φρεγάτες, μαχητικά κ.λπ.) δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο, αλλά αντίθετα μικρές ομάδες Ειδικών Δυνάμεων που υποστηρίζουν διπλωματικούς ελιγμούς έχουν τον κύριο λόγο. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία της Ζ’ ΜΑΚ, που ειδικεύεται στην ανακατάληψη βραχονησίδων, αλλά και μικρών νησιών εκτάσεως μερικών δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Στα κύρια μεθοριακά νησιά, οι Μοίρες Αμφιβίων Καταδρομών (ΜΑΚ ή ΕΤΕΘ) υπάρχουν από την δεκαετία του ’60, με σκοπό την διεξαγωγή ειδικών επιχειρήσεων προς υποστήριξη τακτικών αμυντικών επιχειρήσεων αλλά και επίτευξης στόχων στρατηγικής σημασίας. Οι μονάδες αυτές σήμερα εκτός των ανωτέρω αποστολών αναλαμβάνουν και αυτήν της ανακατάληψης βραχονησίδων και μικρών νησιών. Το πλεονέκτημα των ΜΑΚ που είναι αναπτυγμένες στα μεθοριακά νησιά έγκειται στο γεγονός ότι βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τις βραχονησίδες του νησιού που εδρεύουν, και επομένως αποτελούν την πιο κοντινή ειδική δύναμη σε περίπτωση που απαιτηθεί άμεση αντίδραση σε κάποια πρόκληση του αντιπάλου. Ο ρόλος τους, επομένως, εκτός από ουσιαστικός είναι και αποτρεπτικός, καθώς ο αντίπαλος γνωρίζει ότι κάθε του ενέργεια θα αντιμετωπιστεί εγκαίρως, και ότι δεν θα του δοθεί χρόνος για να «κτίσει» μια κρίση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Φυσικά υπάρχει και η ουσιαστική πλευρά της αποστολής των ΜΑΚ, καθώς η εκπαίδευση, ο εξοπλισμός και τα υλικά τους, τους επιτρέπουν την εξουδετέρωση κάθε εχθρικής δύναμης, η οποία θα ήθελε να αποβιβαστεί σε βραχονησίδα ή – στην ακραία περίπτωση ενός περιορισμένου πολέμου – να καταλάβει ένα μικρό νησί. Στην τελευταία περίπτωση, η βοήθεια που οι ΜΑΚ των νησιών προσφέρουν στην συνολική άμυνα του Αιγαίου είναι υψίστης σημασίας. Ο εχθρός λόγω της αριθμητικής του υπεροχής, μπορεί εκτός από την κύρια εισβολή σε ένα μεγάλο νησί, να προβεί στην κατάληψη και μερικών μικρότερων νησιών (ακατοίκητων ή κατοικημένων) με σκοπό τον αντιπερισπασμό ή/ και την διασπορά των δυνάμεων αντίδρασης. Οι ΜΑΚ μπορούν να αναλάβουν αυτές τις μικρής κλίμακας επιχειρήσεις ανακατάληψης, εξοικονομώντας δυνάμεις από το απόθεμα ενισχύσεων και μονάδων ταχείας αντίδρασης.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <img alt="" height="426" src="http://defencenews.gr/images/-----------------------kastelorizoooo.jpg" width="640" /></div> <div style="text-align: justify;"> <em>Μικρονήσια όπως το σύμπλεγμα της Μεγίστης είναι στο στόχαστρο της Άγκυρας. Η μεγάλη πρόκληση για τον εθνικό αμυντικό σχεδιασμό είναι το γεγονός πως η γεωγραφία ευνοεί τις τουρκικές</em></div> <div style="text-align: justify;"> <em>ένοπλες δυνάμεις λόγω εγγύτητας. </em></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Αν και μικρής κλίμακας, οι επιχειρήσεις αυτές θα χαρακτηριστούν από αγώνα υψηλής εντάσεως και μάχης εγγύς αποστάσεων, συχνά δε και συγκρούσεων σώμα με σώμα. Ως εκ τούτου, οι Αμφίβιοι Καταδρομείς εκπαιδεύονται σε αυτές τις μικρές και βίαιες αμφίβιες καταδρομικές ενέργειες ή μάλλον μικρές αποβάσεις-καταλήψεις, καθώς την ανακατάληψη της νήσου ή της βραχονησίδας ίσως ακολουθήσει και η υπεράσπισή της από πιθανή εχθρική αντεπίθεση. Πρόκειται λοιπόν για έναν «μίνι-πόλεμο» που οι Αμφίβιοι Καταδρομείς καλούνται να διεξάγουν επιστρατεύοντας όλες τους τις γνώσεις, τα διαθέσιμα υλικά και μέσα και κυρίως το επιθετικό πνεύμα των Ειδικών Δυνάμεων. Μια τέτοια επιχείρηση-άσκηση παρακολουθήσαμε κατά την επίσκεψή μας. Το σενάριο προέβλεπε ότι εκδηλώθηκε κρίση στην περιοχή της νήσου, και ως εκ τούτου το 2ο ΕΤΕΘ έλαβε διαταγή να ετοιμαστεί για πιθανή ανακατάληψη βραχονησίδας. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο τα σκάφη της Μοίρας με τους καταδρομείς ετοιμάστηκαν για να προωθηθούν στον προκαθορισμένο χώρο απόκρυψής τους. Εκεί περιμένοντας την τελική διαταγή για έναρξη της επιχείρησης, οι κυβερνήτες ταχυπλόων σκαφών και οι χειριστές ελαστικών λέμβων άρχισαν να ελέγχουν τα σκάφη τους, ώστε να είναι πανέτοιμα από τεχνικής άποψης. Την ίδια στιγμή, το μικρό επιτελείο της Μοίρας άρχισε να σχεδιάζει την επιχείρηση, βάσει των διατιθέμενων πληροφοριών που «έρεαν» από τα κέντρα διεύθυνσης επιχειρήσεων, αλλά και από τα τοπικά μέσα συλλογής πληροφοριών.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Σύντομα ένα βασικό σχέδιο ενεργείας εκπονήθηκε, και οι καταδρομείς συγκεντρώθηκαν για να εκδοθεί η τελική διαταγή. Σύμφωνα με το σενάριο, ο εχθρός αποβιβάσθηκε σε βραχονησίδα της περιοχής, και το ΕΤΕΘ ανέλαβε να ανακτήσει το εθνικό έδαφος. Ο επικεφαλής της δύναμης στην ενημέρωση και την έκδοση διαταγής, που προηγείται κάθε είδους ειδικής επιχείρησης παγκοσμίως, άρχισε να παραθέτει τις διαθέσιμες πληροφορίες για τις εχθρικές δυνάμεις που αναμενόταν να συναντήσουν στην βραχονησίδα, ενώ εξέθεσε και την γενική κατάσταση φιλίων και εχθρικών δυνάμεων στην περιοχή. Ακολούθησε η περιγραφή της σύνθεσης του καταδρομικού τμήματος, το οποίο χάρις στην επιχειρησιακή ευελιξία της μονάδας μπορεί να λάβει την μορφή που απαιτεί κάθε συγκεκριμένη κατάσταση και αποστολή. Η περιγραφή των ενεργειών προσέγγισης, αποβίβασης και κατάληψης της βραχονησίδας προσέλκυσε το ενδιαφέρον όλων των καταδρομέων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις Ειδικές Δυνάμεις η λεπτομερής ενημέρωση για τα σχέδια της μονάδας δεν είναι προνόμιο μόνο των αξιωματικών. Κάθε καταδρομέας είναι έτοιμος να αναλάβει την διοίκηση, σε περίπτωση που έχουν απολεσθεί οι ανώτεροί του, και να φέρει έστω και μόνος την αποστολή εις πέρας. Και αυτό γιατί ο καταδρομέας χαρακτηρίζεται από αυξημένο πνεύμα πρωτοβουλίας και επιθετικότητας, που καλλιεργείται καταλλήλως στην διάρκεια της εκπαίδευσης.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το σενάριο προέβλεπε μια νυκτερινή αμφίβια επίθεση. Θέλοντας να εξασφαλιστεί απόλυτος αιφνιδιασμός, το σχέδιο προέβλεπε την κατά το δυνατόν αφανή και κυρίως αθόρυβη προσέγγιση και αποβίβαση του καταδρομικού τμήματος. Αυτό δεν είναι πάντα η συνηθισμένη περίπτωση. Διάφοροι παράγοντες, όπως καθυστερήσεις, ξαφνικά προβλήματα στην επιχείρηση ή και ανάγκη για άμεση αντίδραση, μπορεί να επιβάλλουν την εξαπόλυση ημερήσιας επίθεσης, γεγονός που αυξάνει κατακόρυφα την επικινδυνότητα του εγχειρήματος, καθώς ο αιφνιδιασμός εξαλείφεται, ενώ ο εχθρός μπορεί να εντοπίσει και να σκοπεύσει εύκολα την επερχόμενη αμφίβια δύναμη. Η επιχείρηση ξεκίνησε μόλις το σκοτάδι παρείχε αρκετή κάλυψη. Τα φουσκωτά σκάφη εξήλθαν από τον κρυψώνα τους σχηματίζοντας έναν μικρό στολίσκο σε πλήρη συσκότιση. Η κατάσταση της θάλασσας ήταν σχετικά καλή, με ανέμους έντασης 6 Μποφόρ και καθαρό ουρανό. Η κίνηση των φουσκωτών χάρις σε ειδικές συσκευές σίγασης των κινητήρων είναι δύσκολο να εντοπιστεί ακουστικά, αλλά ο οπτικός εντοπισμός παραμένει ένα ρίσκο, καθώς ο εχθρός αναμένεται να διαθέτει οπτικά νυκτερινής όρασης. Ως εκ τούτου, η δύναμη προσπαθεί να προσεγγίσει από το λιγότερο πιθανό σημείο αποβίβασης, ενώ ένας αντιπερισπασμός την κατάλληλη στιγμή μπορεί να ελκύσει την προσοχή του εχθρού σε άλλο σημείο.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η δική μας μικρή αμφίβια δύναμη κατευθύνθηκε όντως σε ένα σημείο της βραχονησίδας που μόνο «κατσίκια» μπορούσαν να ανέβουν. Αλλά αυτό είναι μια βασική αρχή των ειδικών επιχειρήσεων: «να έρχεσαι από εκεί που δεν σε περιμένουν». Φυσικά πριν από την προσέγγιση των λέμβων, απαραίτητη ήταν μια αναγνώριση και ασφάλιση του σημείου αποβίβασης, ώστε οι καταδρομείς να μην έχουν κάποια δυσάρεστη «έκπληξη» βγαίνοντας στην ξηρά. Γι’ αυτό συνήθως φροντίζουν οι Ανιχνευτές Μάχης της μονάδας, που προηγούνται της αμφίβιας δύναμης. Πρόκειται για προσωπικό εκπαιδευμένο στο Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών (ΣΥΚ) της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) του ΠΝ ή/ και απόφοιτους του εφάμιλλου νεοϊδρυθέντος Σχολείου Υποβρυχίων Καταστροφέων Στρατού Ξηράς (ΣΥΚ/ΣΞ). Οι βατραχάνθρωποι έπεσαν στην θάλασσα από τα φουσκωτά μερικά χιλιόμετρα μακριά από τον στόχο, και άρχισαν το υποβρύχιο κολύμπι τους στα μαύρα νερά του πελάγους. Μετά από ώρα αναδύθηκαν προσεκτικά κοντά στην ακτή, για να ρίξουν μια πρώτη ματιά, και εν συνεχεία γλίστρησαν αθόρυβα στο νερό και πάτησαν στο βυθό λίγα μέτρα από την ακρογιαλιά.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Εμείς επάνω στα φουσκωτά, στα ανοικτά του πελάγους, αντιληφθήκαμε ότι κάποιος υπάρχει στην ακτή από τα σήματα που άρχισαν να εκπέμπονται από τους «αόρατους» βατραχανθρώπους. Σήματα που σήμαιναν ότι οι Ανιχνευτές Μάχης είχαν ερευνήσει την ακτή και ότι είχαν εξουδετερώσει, πιθανώς, κάποιους σκοπούς που είχε τοποθετήσει εκεί ο εχθρός. Τα φουσκωτά με την καταδρομική δύναμη άρχισαν να πλησιάζουν όσο γινόταν πιο αθόρυβα το σημείο αποβίβασης. Αν απαιτείται, η τελική προσέγγιση μπορεί να γίνει και με την χρήση κουπιών, μια παλαιά αλλά απόλυτα αθόρυβη μέθοδο πλεύσης, που χρησιμοποιούν οι «κομμάντος» από την γέννησή τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η όρος «ακτή» στην περίπτωσή μας ήταν μάλλον ευφημισμός, καθώς στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια έκταση με γλιστερά βράχια, στα οποία τα φουσκωτά μόλις που πλησίασαν για να πηδήξουν οι βαρυφορτωμένοι καταδρομείς.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οι καταδρομείς έφεραν πλήρη φόρτο μάχης, με ό,τι προβλέπεται για μια εμπλοκή υψηλής έντασης, όπου αναμένεται εκτόξευση μεγάλου όγκου πυρός και υψηλή κατανάλωση πυρομαχικών εντός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος. Με τα πρόσωπα βαμμένα με πράσινη και μαύρη μπογιά και όλα τα γυαλιστερά σημεία των όπλων και των εξαρτύσεων καλυμμένα και δεμένα για να μην προκαλούν θόρυβο, οι καταδρομείς ήταν μαύρες φιγούρες, που κινούνταν σαν σιωπηλά φαντάσματα μέσα στο σκοτάδι. Η εκπαίδευση που είχαν λάβει τόσες φορές στον Ορεινό Αγώνα τους φάνηκε αμέσως χρήσιμη, καθώς έπρεπε να αναρριχηθούν από ένα σχεδόν κάθετο βράχο. Το απροσπέλαστο σε συνηθισμένους ανθρώπους έδαφος θα πρόσφερε στους καταδρομείς τον απαραίτητο αιφνιδιασμό του εχθρού. Η βραδινή αναρρίχηση υποβοηθείτο από τις διόπτρες νυκτός που έφεραν, με αποτέλεσμα σε σύντομο χρονικό διάστημα και κυρίως χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, όλοι να βρεθούν στην κορυφή του υψώματος και να λάβουν θέσεις μάχης.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Από εκεί οι επικεφαλής παρατήρησαν το έδαφος εμπρός τους και γρήγορα εντόπισαν τον «εχθρό» και εκπόνησαν το σχέδιο της επίθεσης. Θα πλησίαζαν όσο γινόταν πιο κοντά στις εχθρικές θέσεις και ξαφνικά θα εξαπέλυαν καταιγιστικά πυρά, για να προκαλέσουν βαριές απώλειες στον εχθρό και να τον πανικοβάλλουν, προκαλώντας την άμεση διάλυσή του. Οι καταδρομείς χάρις στην εκπαίδευση που λαμβάνουν, είναι «εξπέρ» στην αθόρυβη κίνηση. Μέτρο – μέτρο πλησίασαν τις εχθρικές θέσεις ως συγκροτημένο τμήμα και περίμεναν το συνθηματικό που θα έδινε την έναρξη της επίθεσης. Αυτό δεν άργησε να συμβεί, με τον επικεφαλής να εκτοξεύει τα πρώτα πυρά, που ήταν και το σύνθημα έναρξης της επίθεσης. Οι διόπτρες υπέρυθρης όρασης που φέρουν στα κράνη τους οι καταδρομείς σε συνδυασμό με τα σκοπευτικά λέιζερ στα όπλα τους, επιτρέπουν τρομακτική ακρίβεια βολών στο σκοτάδι. Οι στόχοι έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο και σύντομα η μάχη είχε λήξει με νίκη των φιλίων δυνάμεων. Στην πραγματικότητα, η μάχη θα είναι ένα πολύ πιο άγριο γεγονός. Βομβιδοβόλα, και χειροβομβίδες θα συμπληρώνουν τα θεριστικά πυρά των πολυβόλων και των αραβίδων.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <img alt="" height="426" src="http://defencenews.gr/images/-----chinook.jpg" width="640" /></div> <div style="text-align: justify;"> <em>Η αεροκίνηση τμημάτων διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στην άμεση αντίδραση. </em></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η πολεμική εμπειρία έχει αποδείξει ότι ο εχθρός που θα «πιαστεί» στον ύπνο σε παρόμοια περίπτωση, έχει ελάχιστες πιθανότητες να επιβιώσει, πόσο μάλλον να αντισταθεί. Οι ελάχιστοι επιζώντες αναμένεται να τρέξουν να σωθούν αλλόφρονες προς κάθε κατεύθυνση, όπου το πρωί θα ανακαλυφθούν και θα εξοντωθούν ή θα παραδοθούν. Σε πραγματικό πόλεμο, οι καταδρομείς του ΕΤΕΘ υπάρχει πιθανότητα να τους ζητηθεί να παραμείνουν στην βραχονησίδα και να την υπερασπίσουν. Πρόκειται για μια αποστολή εξίσου επικίνδυνη, καθώς η ελαφριά οπλισμένη δύναμη μπορεί να αντιμετωπίσει επιθέσεις από μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα του εχθρού και φυσικά μια απόπειρα αντεπίθεσης και ανακατάληψης της βραχονησίδας. Η δικής μας άσκηση, ωστόσο, έληξε εδώ και τα φουσκωτά επέστρεψαν για να παραλάβουν τους καταδρομείς, που είχαν εκτελέσει άψογα μια δύσκολη άσκηση, ακόμα και σε ειρηνικές συνθήκες. Οι ΜΑΚ εκπαιδεύονται συνεχώς για όλο το φάσμα αποστολών που αναλαμβάνουν, ενώ νέα υλικά προστίθενται διαρκώς στο οπλοστάσιό τους, με πιο πρόσφατο τα Jet Ski, που παρουσιάστηκαν πρόσφατα σε σχετική επίδειξη. Νέα υλικά και μέσα προβλέπεται να αγοραστούν στο προσεχές μέλλον, τα οποία θα αναβαθμίσουν κατακόρυφα την μαχητική ικανότητα των Μοιρών Αμφιβίων Καταδρομών.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>«Πόλεμος βατραχανθρώπων»</strong></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Στο θέμα ανακατάληψης βραχονησίδων θα θέλαμε να προσθέσουμε κάποια επιπλέον στοιχεία και σκέψεις. Μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα στον «Πόλεμο Βραχονησίδων» είναι ότι ο μοναδικός απόλυτα αφανής τρόπος προσέγγισης και εξόδου σε βραχονησίδα είναι από τον βυθό της θάλασσας. Ενώ η κατάληψη βραχονησίδας από τον εχθρό μπορεί να βασισθεί στον αιφνιδιασμό και να γίνει χωρίς αντίσταση, η ανακατάληψη σημαίνει ότι επάνω στην βραχονησίδα υπάρχει ήδη εχθρός σε θέσεις μάχης, ο οποίος επιτηρεί όχι μόνο την λιγοστή ξηρά αλλά και την θάλασσα γύρω από αυτήν σε μεγάλη απόσταση, ημέρα και νύκτα. Επιπλέον, στην γύρω περιοχή μπορεί να έχουν συρρεύσει διάφορα πλωτά και εναέρια μέσα του εχθρού, όπως φρεγάτες, αεροσκάφη, ελικόπτερα κ.λπ., όπως συνέβη στα Ίμια. Το πρώτο και κύριο πρόβλημα, επομένως, είναι πως οι φίλιες δυνάμεις θα μπορέσουν να προσεγγίσουν και να βγουν αθέατες στην βραχονησίδα. Ο πλέον αφανής τρόπος είναι η υποβρύχια διείσδυση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις, που η μόνη ενδεδειγμένη δύναμη ανακατάληψης θα πρέπει να απαρτίζεται αποκλειστικά από βατραχανθρώπους. Αυτό θέτει σε υψηλή προτεραιότητα την ύπαρξη ικανού αριθμού βατραχανθρώπων στις ΜΑΚ, και σε αυτό φυσικά αποσκοπεί η πρόσφατη ίδρυση του Σχολείου Υποβρυχίων Καταστροφέων Στρατού Ξηράς (ΣΥΚ/ΣΞ) που ήδη αποδίδει θετικά αποτελέσματα.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Μια περαιτέρω ενίσχυση της δύναμης βατραχανθρώπων των ΜΑΚ, θα μπορούσε να είναι η εκπαίδευση μελών της μονάδος ως αυτοδυτών σε επί τόπου σχολεία της μονάδας, με εκπαιδευτές τους αποφοίτους του ΣΥΚ και ΣΥΚ/ΣΞ. Η εκπαίδευση θα περιλαμβάνει χρήση συσκευών ανοικτού κυκλώματος και φυσικά τα βασικά για μια ασφαλή κατάδυση και υποβρύχια πορεία. Η δύναμη αυτή των αυτοδυτών θα μπορεί να συμπληρώνει αριθμητικά τους Ανιχνευτές Μάχης, όταν αυτοί κληθούν να επιτελέσουν μια ανακατάληψη βραχονησίδας. Οι αυτοδύτες θα μπορούν να αποτελούν το «Β’ Κύμα» εξόδου στην βραχονησίδα, εφόσον οι Ανιχνευτές Μάχης με τον πληρέστερο εξοπλισμό θα έχουν ασφαλίσει ένα σημείο αποβίβασης. Μαζί τα δύο τμήματα θα συνιστούν μια ικανή αριθμητικά δύναμη, η οποία θα έχει αποβιβαστεί στην βραχονησίδα αφανώς, για να αιφνιδιάσει τον εχθρό. Φυσικά, περισσότεροι αυτοδύτες μπορούν να βρεθούν και από μια μελετημένη επιστρατευτική πολιτική, κατά την οποία οι έφεδροι καταδρομείς που διαθέτουν αναγνωρισμένα πολιτικά πτυχία αυτοδύτη (και υπάρχουν πολλοί) θα εντάσσονται και θα εκπαιδεύονται μαζί με τις ΜΑΚ.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Εκτός της αύξησης του αριθμού των βατραχανθρώπων, ένα άλλο φλέγον ζήτημα σε μια πλήρως υποβρύχια επιχείρηση ανακατάληψης βραχονησίδας είναι τα υποβρύχια μεταφορικά μέσα, τα οποία θα επιτρέψουν εξαπόλυση της επιχείρησης από μεγάλη απόσταση, εκτός της ακτίνας εντοπισμού και δράσης του εχθρού, αλλά και θα «παραδώσουν» τους δύτες ασφαλώς και με πλήρεις τις φυσικές τους δυνάμεις στον στόχο. Σήμερα από τις ΜΑΚ διατίθενται ατομικά υποβρύχια μέσα μεταφοράς, τα οποία όμως προσφέρουν μικρή ακτίνα δράσης, ίση σχεδόν με αυτήν της απόστασης κολύμβησης. Ισχυρότερα μέσα θα αύξαναν κατακόρυφα τις πιθανότητες επιτυχίας μιας υποβρύχιας επίθεσης σε βραχονησίδα. Αν και σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι η παρουσίαση συστημάτων υποβρύχιας μεταφοράς δυτών, θα αναφέρουμε μερικά βασικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσε να ενσωματώνει ένα προηγμένο ελληνικό σύστημα αυτού του είδους. Κατ’ αρχάς θα πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ των Οχημάτων Μεταφοράς Δυτών (Swimmer Delivery Vehicle/ SDV) και των Οχημάτων Πρόωσης Δυτών (Diver Propulsion Vehicle/ DPV). Τα πρώτα να είναι μίνι-υποβρύχια ανοικτού ή κλειστού τύπου, ικανά να μεταφέρουν από δύο μέχρι έξι ή και οκτώ δύτες σε μεγάλη απόσταση και με δική τους παροχή οξυγόνου, ενώ τα δεύτερα είναι υποβρύχια «σκούτερ» που «ρυμουλκούν» έναν ή δύο βατραχανθρώπους σε μικρή απόσταση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <img alt="" height="426" src="http://defencenews.gr/images/OYK3.jpg" width="640" /></div> <div style="text-align: justify;"> <em>Η υποβρύχια διείσδυση είναι η πλέον ασφαλής μέθοδος προσέγγισης του στόχου. </em></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Μια βελτίωση των υπαρχόντων «σκούτερ» στις ΜΑΚ θα ήταν η απόκτηση διθέσιων SDV ή έστω ενισχυμένων DPV, σε ικανό αριθμό για να βγάζουν στην ακτή συνολικά μια ομάδα δυτών (περί τους 8 Ανιχνευτές Μάχης). Μεγαλύτερα SDV θα ήταν ιδανικά αλλά το κόστος αυξάνει σημαντικά, σε συνάρτηση με το μέγεθος και τα συστήματα που ενσωματώνουν. Επιπλέον, τα μεγάλα SDV έχουν συμπεριφορά μίνι υποβρυχίων, και προφανώς χρειάζονται ειδικές ναυτικές γνώσεις για την λειτουργία τους. Επομένως, ένα «υποβρύχιο άρμα» (chariot) είναι ένας καλός συμβιβασμός μεταξύ των μικροσκοπικών «σκούτερ» και των μεγάλων SDV.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενισχυμένου DPV είναι το DPD της STIDD Systems, που οι Ολλανδοί Πεζοναύτες απέκτησαν το 2008. Το όχημα μεταφέρει δύο δύτες (σε ανάγκη και τέσσερις) σε αποστάσεις έως και 18 χλμ. με μέγιστη ταχύτητα 3,2 κόμβων και αυτονομία 2 ωρών. Οι δύτες μεταφέρονται ξαπλωμένοι μπρούμυτα στο μήκους 2,20 μ. και βάρους 72 κ. σκάφος. Μια ακόμα καλύτερη λύση είναι το φουσκωτό-υποβρύχιο όχημα μεταφοράς δυτών Sub Skimmer της βρετανικής εταιρείας Divex, το οποίο έχει πιστοποίηση ΝΑΤΟ. Το SDV λειτουργεί ως φουσκωτή λέμβος στην επιφάνεια της θάλασσας, ικανή να διανύσει 180 χλμ. με ταχύτητα 35 κόμβων, ή να κινηθεί με ταχύτητα 4 κόμβων σε κατάδυση, σε μικρό βάθος, με την χρήση «αναπνευστήρα» (snorkel) στον ντιζελοκινητήρα, ή να καταδυθεί πλήρως και να διανύσει 10 περίπου χλμ. με ταχύτητα 3 κόμβων ή 32 χλμ. εφόσον φέρει κυψέλες μπαταριών Silver/ Zinc υψηλής απόδοσης. Το Sub Skimmer μεταφέρει τέσσερις δύτες όταν χρησιμοποιεί έναν κινητήρα 90 ίππων ή έξι δύτες όταν χρησιμοποιεί δύο κινητήρες των 90 ίππων.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η περιγραφή των σκαφών αυτών αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα των κατηγοριών SDV και DPV, που θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν τις ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις. Μια ενδελεχής μελέτη και έρευνα αγοράς θα μπορούσε ίσως να εντοπίσει ανάλογα σκάφη με καλύτερες επιδόσεις και κόστος. Εφόσον αναφερόμαστε σε υποβρύχια διείσδυση, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να πούμε ότι τα νέα υποβρύχια Type-214 του Πολεμικού Ναυτικού διαθέτουν θάλαμο αποσυμπίεσης για την έξοδο-είσοδο δυτών εν καταδύσει, γεγονός που διευκολύνει την χρήση τους ως πλατφόρμες μεταφοράς δυτών. Χάρις στο αθέατο σύστημα προώσής τους, τα Type 214 αποτελούν ιδανικό μέσο μεταφοράς βατραχανθρώπων πλησίον του στόχου. Κλείνουμε αναφέροντας και την ανάγκη ανανεώσεως κάποιων βασικών υλικών των βατραχανθρώπων. Κατ’ αρχάς θα πρέπει να πούμε ότι οι βατραχάνθρωποι έχουν παραλάβει συσκευές κλειστού κυκλώματος LAR VI ενώ έχουν παραγγελθεί και η LAR 5000 που διαχειρίζεται καλύτερα την ροή οξυγόνου κατά την υποβρύχια κολύμβηση και επιτρέπει κατάδυση μέχρι και τα 24 μ. Επομένως, ο τομέας του ατομικού υποβρύχιου εξοπλισμού είναι αρκετά παραπάνω από επαρκής. Η υποβρύχια κονσόλα DNC-200 της RJE θα ήταν ίσως μια ακόμη βελτίωση του ατομικού υποβρύχιου εξοπλισμού.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Μια εξάρτυση όμως που θα βόλευε καλύτερα όταν φοριέται με την LAR, θα ήταν ιδανική και θα μπορούσε να γίνει μια διερεύνηση προς αυτή την κατεύθυνση, για να διαπιστωθούν οι πιθανές επιλογές. Γενικά, η κατεύθυνση που θα πρέπει να έχει ο εξοπλισμός του βατραχανθρώπου θα πρέπει να είναι αυτός του μικρού μεγέθους/ βάρους, ώστε να ελαφρύνεται ο συνολικός φόρτος. Η κύρια, ωστόσο, βελτίωση θα πρέπει να γίνει στον τομέα του φορητού οπλισμού, καθώς η αραβίδα Μ-4 πρέπει να «στραγγιστεί» για να πυροβολήσει με ασφάλεια, πράγμα που χρειάζεται μερικά δευτερόλεπτα. Αν και λεπτομέρεια για τον απλό καταδρομέα, για τον βατραχάνθρωπο που πρόκειται να βγει από τον βυθό κάτω ακριβώς από έναν εχθρό στην βραχονησίδα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Οι SEAL απαίτησαν το νέο τυφέκιο/ αραβίδα της SOCOM, SCAR, να μπορεί να ρίχνει αμέσως μόλις βγει από το νερό. Αυτό επετεύχθη με απόλυτη επιτυχία σε δοκιμές που διεξήγαγε η ΔΥΚ το περασμένο καλοκαίρι, όταν το όπλο παρουσιάστηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις από την FN.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Κλείνοντας το κεφαλαίου της απειλής στο Αιγαίο, που αφορά μικρά ελληνικά νησιά και βραχονησίδες, μπορούμε να πούμε ότι οι ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις αποτελούν κύριο παράγοντα αποτροπής αλλά και εξασφάλισης της εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Διαθέτοντας επίλεκτο και άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό, τον κατάλληλο οπλισμό αλλά και άριστη υλικοτεχνική υποστήριξη, οι ΜΑΚ μπορούν να φέρουν εις πέρας οποιαδήποτε αποστολή που μπορεί να τους ανατεθεί. Κύριο όπλο, ωστόσο, των ανδρών των Αμφιβίων Καταδρομών παραμένει η ηθική τους υπεροχή, το υψηλό φρόνημα και το επιθετικό πνεύμα που καλλιεργείται εδώ και 65 περίπου έτη στις ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις.</div> <br /> <a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

O πόλεμος των Βραχονησίδων και η τουρκική απειλή

Μικρής κλίμακας επιχειρήσεις στο Αιγαίο που αφορούν τον έλεγχο μικρών νησιών ή βραχονησίδων έχουν μεγάλη στρατηγική σημασία, καθώς η έκ...

Διαβάστε την συνέχεια