του Στέφανου Σωτ. Γκίκα*
Όπως όλα δείχνουν, τo χρονικό διάστημα μέχρι τον Ιούνιο του 2011, θα είναι, εξαιρετικά κρίσιμο για τα Εθνικά μας συμφέροντα. Η χώρα βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτόγνωρης και πολύπλευρης κρίσης με όλα τα Εθνικά μας θέματα να παραμένουν ανοικτά. Ακόμη και οι υποτιθέμενες «θετικές» εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά με τις συχνές επαφές Παπανδρέου – Ερντογάν, επί της ουσίας,
δεν έχουν αποφέρει καρπούς, αφού η πολιτική αμφισβήτησης των Εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από την Τουρκία συνεχίζεται, με αυξανόμενους μάλιστα ρυθμούς.
Όμως, το πρώτο εξάμηνο του 2011 θα είναι κρίσιμο για την χώρα μας και στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ. Κατά τη Σύνοδο κορυφής της Λισσαβόνας τον περασμένο Νοέμβριο, αποφασίστηκε η αλλαγή της Δομής Διοίκησης του ΝΑΤΟ προς τη κατεύθυνση ενός οικονομικότερου σχήματος, με λιγότερα Στρατηγεία και με σημαντική μείωση προσωπικού. Η Ελλάδα μπορεί να συμπληρώνει 60 χρόνια παραμονής της στη Συμμαχία, αλλά από την εποχή που αποχώρησε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το 1974, έχει μπλέξει σε ένα κυκεώνα προβλημάτων λόγω των παράλογων απαιτήσεων της Τουρκίας, που ουσιαστικά έχουν καταστήσει την επιχειρησιακή νατοϊκή σχεδίαση στο Αιγαίο ανέφικτη.
Πρόσφατα σε απάντησή του σε σχετική Ερώτηση στη Βουλή, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ε. Βενιζέλος, ανέφερε ότι η χώρα μας θα επιδιώξει, όπως η Νέα Δομή Διοίκησης να μην δημιουργεί «πρόσθετα τεχνητά ή τεχνικά προβλήματα ή πρόσθετες εντάσεις» στην ευρύτερη περιοχή μας και ότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι και στο Αιγαίο, να ισχύουν «οι ίδιοι κανόνες και οι ίδιες πρακτικές και αρχές που ισχύουν σε όλες τις περιοχές του ΝΑΤΟ».
Η αποκρυπτογράφηση των δηλώσεων του κ. υπουργού, στο μεν πρώτο σκέλος, φανερώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να ζητήσει την εξαίρεση της Ελλάδας και της Τουρκίας από τις χώρες που θα φιλοξενήσουν νατοϊκά Στρατηγεία. Προσέγγιση, αντιληπτή μεν, αλλά καθόλου εύκολη, αν αναλογιστεί κανείς ότι με την ισχύουσα Δομή, η Τουρκία έχει ένα αεροπορικό Στρατηγείο και ένα CAOC (επιχειρησιακό αεροπορικό υποστρατηγείο) στο έδαφός της, ενώ η Ελλάδα μόνον ένα CAOC. Οπότε η διαπραγματευτική θέση της Άγκυρας είναι ενισχυμένη. Τώρα, το δεύτερο σκέλος των δηλώσεων έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πως η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι θα επιτύχει, μέσα από τη νέα Δομή Διοίκησης και μάλιστα στο πρώτο εξάμηνο του 2011, να ισχύσουν και στο Αιγαίο «οι ίδιοι κανόνες και πρακτικές που ισχύουν σε όλες τις περιοχές του ΝΑΤΟ», αποτελεί μέγα ερώτημα. Γιατί απλά αυτό σημαίνει ότι αίφνης, οι Τούρκοι θα άρουν τις αιτιάσεις, τις αντιρρήσεις και τις επιφυλάξεις τους για το «καθεστώς» της Λήμνου, για την «αποστρατικοποίηση» των νήσων του Αιγαίου, για τις «γκρίζες ζώνες» κλπ., ενδεχόμενο που δεν φαίνεται καθόλου πιθανό. Άρα προς τι η συγκεκριμένη αναφορά του κ. υπουργού? Αποτελεί «γλώσσα λανθάνουσα» ή κρύβει κάτι σημαντικό?
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση καλά θα κάνει να διατηρεί χαμηλούς τόνους για τη συγκεκριμένη διαπραγμάτευση της νέας Δομής, διότι αν πράγματι ο στόχος μας είναι η «ως δια μαγείας» εξαφάνιση των Ελληνοτουρκικών προβλημάτων στο ενδοσυμμαχικό πεδίο, τότε είναι βέβαιο ότι η όποια νέα Δομή, όσο και θετική για τα συμφέροντά μας και να είναι, δεν μπορεί από μόνη της να αλλάξει τις τουρκικές πρακτικές των τελευταίων 30 χρόνων. Ας μην τρέφουμε λοιπόν φρούδες ελπίδες.
Για να αλλάξουν συμπεριφορά οι γείτονες, απαιτούνται πολύ περισσότερα πράγματα, με πρώτο και κύριο, την διατήρηση ισχυρών και αξιόμαχων Ενόπλων Δυνάμεων, που να διασφαλίζουν πλήρως τα Εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, κάτι που δεν φαίνεται να κατανοεί αυτή η κυβέρνηση, αν κρίνει κανείς από την πρωτοφανή νέα μείωση στον λειτουργικό προϋπολογισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, κατά 300 εκατ. ευρώ περίπου, σε σχέση με το 2010.
*Αναπληρωτής Τομεάρχης Εθνικής Άμυνας (Ν.Δ.), πρ. Εκπρ. Τύπου ΥΠΕΘΑ
ΠΗΓΗ
Όπως όλα δείχνουν, τo χρονικό διάστημα μέχρι τον Ιούνιο του 2011, θα είναι, εξαιρετικά κρίσιμο για τα Εθνικά μας συμφέροντα. Η χώρα βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτόγνωρης και πολύπλευρης κρίσης με όλα τα Εθνικά μας θέματα να παραμένουν ανοικτά. Ακόμη και οι υποτιθέμενες «θετικές» εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά με τις συχνές επαφές Παπανδρέου – Ερντογάν, επί της ουσίας,
δεν έχουν αποφέρει καρπούς, αφού η πολιτική αμφισβήτησης των Εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από την Τουρκία συνεχίζεται, με αυξανόμενους μάλιστα ρυθμούς.
Όμως, το πρώτο εξάμηνο του 2011 θα είναι κρίσιμο για την χώρα μας και στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ. Κατά τη Σύνοδο κορυφής της Λισσαβόνας τον περασμένο Νοέμβριο, αποφασίστηκε η αλλαγή της Δομής Διοίκησης του ΝΑΤΟ προς τη κατεύθυνση ενός οικονομικότερου σχήματος, με λιγότερα Στρατηγεία και με σημαντική μείωση προσωπικού. Η Ελλάδα μπορεί να συμπληρώνει 60 χρόνια παραμονής της στη Συμμαχία, αλλά από την εποχή που αποχώρησε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το 1974, έχει μπλέξει σε ένα κυκεώνα προβλημάτων λόγω των παράλογων απαιτήσεων της Τουρκίας, που ουσιαστικά έχουν καταστήσει την επιχειρησιακή νατοϊκή σχεδίαση στο Αιγαίο ανέφικτη.
Πρόσφατα σε απάντησή του σε σχετική Ερώτηση στη Βουλή, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ε. Βενιζέλος, ανέφερε ότι η χώρα μας θα επιδιώξει, όπως η Νέα Δομή Διοίκησης να μην δημιουργεί «πρόσθετα τεχνητά ή τεχνικά προβλήματα ή πρόσθετες εντάσεις» στην ευρύτερη περιοχή μας και ότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι και στο Αιγαίο, να ισχύουν «οι ίδιοι κανόνες και οι ίδιες πρακτικές και αρχές που ισχύουν σε όλες τις περιοχές του ΝΑΤΟ».
Η αποκρυπτογράφηση των δηλώσεων του κ. υπουργού, στο μεν πρώτο σκέλος, φανερώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να ζητήσει την εξαίρεση της Ελλάδας και της Τουρκίας από τις χώρες που θα φιλοξενήσουν νατοϊκά Στρατηγεία. Προσέγγιση, αντιληπτή μεν, αλλά καθόλου εύκολη, αν αναλογιστεί κανείς ότι με την ισχύουσα Δομή, η Τουρκία έχει ένα αεροπορικό Στρατηγείο και ένα CAOC (επιχειρησιακό αεροπορικό υποστρατηγείο) στο έδαφός της, ενώ η Ελλάδα μόνον ένα CAOC. Οπότε η διαπραγματευτική θέση της Άγκυρας είναι ενισχυμένη. Τώρα, το δεύτερο σκέλος των δηλώσεων έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πως η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι θα επιτύχει, μέσα από τη νέα Δομή Διοίκησης και μάλιστα στο πρώτο εξάμηνο του 2011, να ισχύσουν και στο Αιγαίο «οι ίδιοι κανόνες και πρακτικές που ισχύουν σε όλες τις περιοχές του ΝΑΤΟ», αποτελεί μέγα ερώτημα. Γιατί απλά αυτό σημαίνει ότι αίφνης, οι Τούρκοι θα άρουν τις αιτιάσεις, τις αντιρρήσεις και τις επιφυλάξεις τους για το «καθεστώς» της Λήμνου, για την «αποστρατικοποίηση» των νήσων του Αιγαίου, για τις «γκρίζες ζώνες» κλπ., ενδεχόμενο που δεν φαίνεται καθόλου πιθανό. Άρα προς τι η συγκεκριμένη αναφορά του κ. υπουργού? Αποτελεί «γλώσσα λανθάνουσα» ή κρύβει κάτι σημαντικό?
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση καλά θα κάνει να διατηρεί χαμηλούς τόνους για τη συγκεκριμένη διαπραγμάτευση της νέας Δομής, διότι αν πράγματι ο στόχος μας είναι η «ως δια μαγείας» εξαφάνιση των Ελληνοτουρκικών προβλημάτων στο ενδοσυμμαχικό πεδίο, τότε είναι βέβαιο ότι η όποια νέα Δομή, όσο και θετική για τα συμφέροντά μας και να είναι, δεν μπορεί από μόνη της να αλλάξει τις τουρκικές πρακτικές των τελευταίων 30 χρόνων. Ας μην τρέφουμε λοιπόν φρούδες ελπίδες.
Για να αλλάξουν συμπεριφορά οι γείτονες, απαιτούνται πολύ περισσότερα πράγματα, με πρώτο και κύριο, την διατήρηση ισχυρών και αξιόμαχων Ενόπλων Δυνάμεων, που να διασφαλίζουν πλήρως τα Εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, κάτι που δεν φαίνεται να κατανοεί αυτή η κυβέρνηση, αν κρίνει κανείς από την πρωτοφανή νέα μείωση στον λειτουργικό προϋπολογισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, κατά 300 εκατ. ευρώ περίπου, σε σχέση με το 2010.
*Αναπληρωτής Τομεάρχης Εθνικής Άμυνας (Ν.Δ.), πρ. Εκπρ. Τύπου ΥΠΕΘΑ
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου