Η Ρωσία δεν θα γίνει ποτέ Ισραήλ. Με τακτικές γενοκτονίας αμάχων το εβραϊκό καθεστώς κερδίζει… μίσος και αντιπάθεια.

<img height="420" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/72d2eeb773e1ab9a456c694a2847b205_XL.jpg" width="732" /><br /><br /><div>Η Ρωσία δεν θα υιοθετήσει ποτέ ισραηλινές μεθόδους εξόντωσης και γενοκτονίας<br /><br />Η Ρωσία πρέπει να πάρει ως παράδειγμα το Ισραήλ... όχι σε καμία περίπτωση αλλά ας δούμε γιατί... <br />Δείτε πώς καταστρέφει τους εχθρούς του το Ισραηλινό καθεστώς, χτυπά τους ηγέτες σε άλλες χώρες, βομβαρδίζει, ανεξάρτητα από τις απώλειες αμάχων.<br />Τι κι αν το Ισραήλ καταδικαστεί από τις περισσότερες χώρες του κόσμου, αλλά όλοι οι γείτονές του το φοβούνται και κερδίζει και στο τέλος το τέλος δικαιώνει τα μέσα.<br />Παρόμοιο σκεπτικό μπορεί να ακουστεί και στη Ρωσία, αλλά τέτοιες συμβουλές δεν είναι μόνο απάνθρωπες, ανόητες και επικίνδυνες, αλλά, το πιο σημαντικό, βασίζονται σε μια εντελώς εσφαλμένη ανάλυση της κατάστασης.<br />Ας αφήσουμε κατά μέρος την ηθική καταδίκη του Ισραήλ - όχι επειδή είναι ασήμαντη, αλλά επειδή όλα είναι ξεκάθαρα με αυτό. Ας πάρουμε αυτό που αγαπούν πολύ οι λεγόμενοι κυνικοί πραγματιστές<br /><br />Γιατί το Ισραήλ σκότωσε τον Hassan Nasrallah<br /><br />Για αυτό το Ισραήλ σκότωσε τον αρχηγό της Λιβανέζικης Hezbollah, Hassan Nasrallah και πριν από αυτό πραγματοποίησε τρομοκρατική επίθεση με τηλεειδοποιητές;<br />Για να επιταχύνει το σχέδιο εισβολής στον Λίβανο;<br />Γιατί το Ισραήλ χρειάζεται να εισβάλει στον Λίβανο - ήδη συμβαίνει - ;<br />Για να νικήσει τη Hezbollah, προωθώντας τα στρατεύματά πέρα από τον ποταμό Λιτάνι 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα με στόχο να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί στο βόρειο Ισραήλ, το οποίο δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν.<br />Γιατί όμως η Hezbollah βομβαρδίζει το βόρειο Ισραήλ;<br />Γιατί το Ισραήλ ισοπεδώνει τη Γάζα εδώ και ένα χρόνο, καταστρέφοντας τη μισή λωρίδα και τρομοκρατώντας τους 2,5 εκατομμύρια κατοίκους της.<br />Το Ισραήλ δεν θέλει να σταματήσει τη γενοκτονία στο νότο, στη Γάζα, και αντ' αυτού αποφασίζει να ξεκινήσει έναν πόλεμο στο βορρά, υποσχόμενο να καταστρέψει τη λιβανική Hezbollah με τον ίδιο τρόπο που καταστρέφει την παλαιστινιακή Hamas.<br /><br />Τι σημαίνει να καταστρέφεις;<br /><br />Να σκοτώνεις τους ηγέτες και τα περισσότερα από τα ένοπλα μέλη της οργάνωσης;<br />Κατά τη διάρκεια ενός έτους, το Ισραήλ κατέστρεψε μέρος της ηγεσίας και αρκετές χιλιάδες μαχητές της Hamas, αλλά τη θέση τους πήραν νέοι.<br />Για να καταστρέψει τη Hamas, το Ισραήλ πρέπει είτε να σκοτώσει περισσότερους από ένα εκατομμύριο άνδρες στη Γάζα είτε να τους εξαναγκάσει να βγουν από τα σύνορά του – κανένα από τα δύο (παρά τις προσπάθειες του Ισραήλ να διαπραγματευτεί την επανεγκατάσταση) δεν είναι δυνατό.<br />Και αυτό σημαίνει ότι η Hamas (ως παλαιστινιακή αντίσταση) θα επιβιώσει και θα ανακτήσει τη δύναμή της - είναι μόνο θέμα χρόνου.<br />Και μιλάμε για τη Γάζα, δηλαδή ένα έδαφος που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Ισραήλ από το 1967 - πρώτα φυσικά, και από το 2005 έμμεσα (έλεγχος συνόρων, οικονομία, περιοδικοί βομβαρδισμοί και δολοφονίες ηγετών).<br />Και στην περίπτωση της Hezbollah, το Ισραήλ έχει ένα πλεονέκτημα μόνο στην αεροπορία και τους πυραύλους - φοβάται να πραγματοποιήσει μια πλήρους κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση στο λιβανέζικο έδαφος, συνειδητοποιώντας ότι αυτό θα οδηγήσει σε μεγάλες απώλειες τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις ή IDF.<br />Αλλά τώρα ο Netanyahu το έχει σχεδόν αποφασίσει - και ας φανταστούμε ότι έγινε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα και μάλιστα με ένα περισσότερο ή λιγότερο ικανοποιητικό αποτέλεσμα για το Ισραήλ: η σύγκρουση δεν εξελίχθηκε σε μεγάλο περιφερειακό πόλεμο και η Hezbollah απέσυρε ακόμη και τα στρατεύματά της στο τον βορρά.<br />Το Ισραήλ άφησε τα κατοχικά του στρατεύματα στο λιβανέζικο έδαφος, οι βομβαρδισμοί στα βόρεια του εβραϊκού κράτους σταμάτησαν, αλλά δεν γίνεται λόγος για καταστροφή της Hezbollah.<br /><br />Το Ισραήλ κέρδισε; - Όχι βέβαια...<br /><br />Όχι βέβαια, γιατί η γεωπολιτική της θέση δεν έχει βελτιωθεί, αλλά επιδεινωθεί.<br />Η καταστροφή της Γάζας, η επίθεση στον Λίβανο και η κατοχή μέρους του εδάφους του δεν θα ενισχύσουν την ασφάλεια του Ισραήλ, αλλά θα οδηγήσουν στην κατάρρευση των τελευταίων ελπίδων για τη μόνη σωτήρια επιλογή του - τη συμφιλίωση με τον αραβικό κόσμο.<br />Αυτή η συμφιλίωση φαινόταν δυνατή σε όσους στοιχημάτιζαν στη συναίνεση του Ισραήλ για το σχηματισμό ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.<br />Αλλά μετά από αυτό που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα, καταστρέφοντας το 50% των κατοικιών και τις υποδομές του, κανείς δεν έχει αμφιβολία για το τι έλεγαν οι πιο ειλικρινείς Ισραηλινοί εδώ και πολύ καιρό.<br />Το Ισραήλ δεν θα επιτρέψει ποτέ τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.<br />Και η μόνη πραγματική στρατηγική του Ισραήλ είναι να εξαλείψει όλες τις πιθανότητες για την εμφάνισή του στο μέλλον - με βομβαρδισμούς, μπουλντόζες, τρομοκρατικές επιθέσεις, αποκλεισμούς (όπως στη Δυτική Όχθη).<br /><br />Σε ορισμένους, φαίνεται ότι το Ισραήλ κινείται με επιτυχία σε αυτό το μονοπάτι: σκότωσε τους ηγέτες της Hamas και της Hezbollah, εκφοβίζει τους Παλαιστίνιους και τους Λιβανέζους σιίτες που τους συμπονούν - και ακόμη και το ισχυρό Ιράν ενεργεί προσεκτικά, δεν ανταποκρίνεται στις άμεσες ισραηλινές προκλήσεις.<br />Άλλωστε, όλοι καταλαβαίνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πίσω από το Ισραήλ - και κανείς δεν θέλει να ρισκάρει έναν πόλεμο με τους Αμερικανούς.<br />Λοιπόν, μπράβο Ισραήλ, εκμεταλλεύσου τη στιγμή και «λύσε με επιτυχία το παλαιστινιακό ζήτημα», και τότε κανείς δεν θα ενδιαφέρεται για τις μεθόδους με τις οποίες το έπραξε θα πουν ανόητα κάποιοι.<br /><br />Αλλά αυτή είναι η βαθύτερη παρανόηση - τόσο για την απόφαση όσο και για τις συνέπειες…<br /><br />Γι' αυτό το Ισραήλ δεν λύνει το παλαιστινιακό ζήτημα, προσπαθεί να αναβάλει με δύναμη τη λύση του, και ιδανικά, να την ακυρώσει. Αλλά αυτό είναι κατ' αρχήν αδύνατο: νέοι θα πάρουν τη θέση των σκοτωμένων Παλαιστινίων και Λιβανέζων ηγετών και η αντίσταση θα γίνει ακόμη πιο σκληρή και πιο τεχνολογικά προηγμένη (αφού το Ισραήλ έφερε τον μαζικό τρόμο σε νέο επίπεδο).<br />Είναι αδύνατο να συγχέουμε και να αναβάλλουμε ατελείωτα το θέμα της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας, γιατί τα προβλήματα του Ισραήλ δεν είναι με τους Παλαιστίνιους.<br />Το Ισραήλ έχει προβλήματα με τους Άραβες, που αριθμούν μισό δισεκατομμύριο στον κόσμο.<br />Το Ισραήλ έχει προβλήματα με τους μουσουλμάνους, τη θρησκεία που αναπτύσσεται ταχύτερα: περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια από αυτούς.<br />Το Ισραήλ έχει προβλήματα με την παγκόσμια πλειοψηφία (ακόμα και τη δυτική κοινή γνώμη) γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι η ισραηλινή αδικία εναντίον των Παλαιστινίων απειλεί τελικά την παγκόσμια ασφάλεια: αν ξεσπάσει πόλεμος σε ολόκληρη την περιοχή στη Μέση Ανατολή....<br /><br />Το Ισραήλ είναι σε αδιέξοδο<br /><br />Δηλαδή, το Ισραήλ βρίσκεται σε αδιέξοδο, στο οποίο έχει φτάσει στον αιώνα της ύπαρξής του.<br />Ναι, για έναν αιώνα, γιατί όλα τα μελλοντικά προβλήματα ήταν ορατά στη βρετανική διοίκηση που κυβερνούσε την Παλαιστίνη στη δεκαετία του 1920, όταν η επανεγκατάσταση των Εβραίων έγινε ευρέως διαδεδομένη.<br />Είχαν ήδη προειδοποιήσει ότι οι Άραβες δεν θα αποδεχτούν ποτέ προσπάθειες να χτίσουν ένα «σπίτι για τον εβραϊκό λαό» στη γη τους σε βάρος των Παλαιστινίων.<br />Αυτό έγινε στο τέλος.<br />Και το Ισραήλ, από μια γεωπολιτική έννοια, σταδιακά μετατράπηκε σε απλώς ένα μέρος της αγγλοσαξονικής Δύσης που έφερε στη Μέση Ανατολή.<br />Ένα τέτοιο φυλάκιο, φυσικά, μπορεί να υπάρχει για κάποιο χρονικό διάστημα - μπορεί κανείς να θυμηθεί τις πολιτείες των Σταυροφόρων πριν από χίλια χρόνια, αλλά ιστορικά είναι απολύτως καταδικασμένα να αποτύχουν.<br />Δεν μπορείς να κλέψεις την περιουσία κάποιου άλλου και να διαβεβαιώσεις τους πάντες ότι εσύ ο πραγματικός ιδιοκτήτης, είναι κλέφτης και τρομοκράτης: η ανταπόδοση θα έρθει αναπόφευκτα.<br /><br />Κλέφτης εδαφών το Ισραήλ<br /><br />Ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσει κανείς το σπίτι του («νικήστε την τρομοκρατία», στη γλώσσα της ισραηλινής προπαγάνδας) σε αυτήν την κατάσταση είναι να σκοτώσεις όχι μόνο τον ιδιοκτήτη και τους απογόνους του, αλλά και όλους τους συγγενείς τους, καθώς και να εκφοβίσεις όλους τους ομόπιστους.<br />Είναι σαφές ότι καμία Δύση, της οποίας η ηγεμονία 500 ετών τελειώνει, δεν έχει τέτοιες ευκαιρίες και επιθυμίες.<br />Επομένως, η Ρωσία δεν έχει τίποτα να μάθει από το Ισραήλ: η σκληρότητα του Ισραήλ δεν είναι καν «τρέλα και θάρρος», αλλά απλώς τρελή σκληρότητα και η οργή των καταδικασμένων.<br />Αυτός που δεν καταλαβαίνει, αλλά υποσυνείδητα αισθάνεται ότι δεν έχει τρόπους σωτηρίας (το Ισραήλ δεν εξετάζει καν την επιλογή να επιστρέψει τουλάχιστον μέρος των κατεχόμενων εδαφών στους Παλαιστίνιους και να παραχωρήσει πραγματική ανεξαρτησία) - μπορεί να σκοτώσει δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες άλλους Άραβες, αλλά δεν είναι σε θέση να κάνει το τεχνητό κατασκεύασμα φυσικό, και το άδικο να το παρουσιάσει ως δίκαιο.<br />Αντίθετα: με κάθε απόπειρά του να «λύσει το πρόβλημα» με βία, το μόνο που κάνει είναι να αυξάνει το μίσος, πολλαπλασιάζοντας τα μελλοντικά αντίποινα.<br />Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να ταυτιστεί με τις Ισραηλινές μεθόδους.<br />Και η Ρωσία αποκαθιστά την ενότητά της, τη φυσική της κατάσταση…<br />Η Ρωσία π.χ. δεν ισοπέδωσε το Κίεβο, την Οδησσό ή το Kharkiv μόνο επιθέσεις μεγάλης ακρίβειας με απόκλιση από τον στόχο το πολύ 20 μέτρα… η Ρωσία θεωρεί την Ουκρανία έδαφος της και δεν το καταστρέφει…<br />Όπου καταστρέφει ή ισοπεδώνει η Ρωσία έχει προηγηθεί απόσυρση αμάχων… το Ισραήλ χτυπάει αδιακρίτως…<br />Οι μέθοδοι του Ισραήλ είναι καταδικασμένοι γιατί κανείς στον πλανήτη αυτό όσο τυφλωμένος και εάν είναι δεν θα στρατευτεί με την φυσική εξόντωση αμάχων…<br />Μόνο στην Γάζα το κράτος του Ισραήλ σκότωσε 15.000 παιδιά πολλά 2 έως 6 χρονών και πάνω από 1.500 νεογνά…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ρωσία δεν θα γίνει ποτέ Ισραήλ. Με τακτικές γενοκτονίας αμάχων το εβραϊκό καθεστώς κερδίζει… μίσος και αντιπάθεια.

Η Ρωσία δεν θα υιοθετήσει ποτέ ισραηλινές μεθόδους εξόντωσης και γενοκτονίας Η Ρωσία πρέπει να πάρει ως παράδειγμα το Ισραήλ... όχι σε καμία...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταπέλτης η Ευρωπαία εισαγγελέας: Η Ελλάδα να αλλάξει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών – Παρεμποδίζεται ο έλεγχος για τα Τέμπη.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f9a623a485b627c8443bf65130ab7615_XL.jpg" width="736" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Άστραψε και βρόντηξε η Ευρωπαία εισαγγελέας...</span></h3>Να αλλάξουν τον νόμο που παρέχει ασυλία στους υπουργούς, λέγοντας ότι αντιβαίνει στο ευρωπαϊκό δίκαιο και εμποδίζει την έρευνα της ΕΕ για το θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα, που κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους στα Τέμπη το 2023, κάλεσε τους Έλληνες πολιτικούς η Ευρωπαία εισαγγελέας Laura Kovesi…<br />Σύμφωνα με το Euraktiv, αφορμή για την παρέμβαση της Kövesi ήταν η χρηματοδοτούμενη από την ΕΕ «σύμβαση 717» που υπογράφηκε το 2014 για την ανακατασκευή και την αναβάθμιση του συστήματος σηματοδότησης και της τηλεδιοίκησης στα ελληνικά τρένα.<br />Αναλυτές λένε ότι το δυστύχημα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν τα συστήματα αυτά ήταν σε λειτουργία<br />Όπως επισημαίνεται, η Kövesi ερευνά γιατί η σύμβαση δεν εφαρμόστηκε από τους εμπλεκόμενους Έλληνες πολιτικούς, αλλά δεν κατάφερε να προχωρήσει περαιτέρω, καθώς η ασυλία των υπουργών προστατεύεται από το ελληνικό σύνταγμα.<br /><br />Έχουν απαγγελθεί κατηγορίες<br /><br />Ο ευρωβουλευτής της Αριστεράς Κώστας Αρβανίτης έθεσε το θέμα τη Δευτέρα σε ακρόαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ρωτώντας την Kövesi για τις εξελίξεις της έρευνάς της.<br />Ο ευρωβουλευτής επικαλέστηκε επίσης επιστολή που αποκάλυψε το Euractiv χθες, την οποία έστειλε η Μαρία Καρυστιάνου, εκπρόσωπος των γονέων των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, στην Πρόεδρο της Κομισιόν Ursula von der Leyen.<br />Η επιστολή κατήγγειλε την απόφαση της προέδρου της Κομισιόν να αναθέσει το χαρτοφυλάκιο μεταφορών της επόμενης Επιτροπής της στον Έλληνα Επίτροπο.<br />Στην απάντησή της, η Kövesi ανέφερε ότι έχουν απαγγελθεί κατηγορίες κατά 23 υπευθύνων λήψης αποφάσεων και ότι η συνεργασία με τις ελληνικές αρχές βελτιώνεται.<br />«Ωστόσο, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας, μόνο μια κοινοβουλευτική επιτροπή μπορεί να διερευνήσει τέτοιες υποθέσεις.<br />Η διάταξη αυτή στρέφεται κατά του κανονισμού της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Έτσι, δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε, διότι το μέρος της υπόθεσης που αντιστοιχούσε σε εμάς θα έπρεπε να σταλεί σε αυτή την κοινοβουλευτική επιτροπή.<br />Όπως σας είπα, αυτό δεν συνάδει με τον ευρωπαϊκό κανονισμό και πρέπει να αλλάξει», σημείωσε η Kövesi .<br />Η αρμόδια επιτροπή του ελληνικού κοινοβουλίου έκρινε ότι οι εμπλεκόμενοι υπουργοί δεν είχαν ποινικές ευθύνες και ως εκ τούτου, η Kövesi δεν μπορούσε να προχωρήσει.<br /><br />Το ελληνικό σύνταγμα<br /><br />Σύμφωνα με το ελληνικό σύνταγμα, μόνο το κοινοβούλιο μπορεί να ασκήσει ποινική δίωξη σε όσους είναι ή ήταν μέλη της κυβέρνησης ή υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που διαπράχθηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.<br />Όπως επισημαίνει το Euraktiv, η Kövesi , διερευνώντας την πιθανή κατάχρηση ευρωπαϊκών κονδυλίων στην προκειμένη περίπτωση, φέρεται να διαπίστωσε ευθύνες πρώην υπουργών τόσο από το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (ΕΛΚ) όσο και στον κόμμα της αντιπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ.<br />Αναφορικά με τον τότε υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε παραγραφή του αδικήματος, ενώ στην περίπτωση του υπουργού της Νέας Δημοκρατίας, η πλειοψηφία των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος στην επιτροπή της Βουλής ψήφισε κατά της δίωξής του.<br />Δεν είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται ο νόμος αυτός. Το κόμμα που έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία συνήθως εμποδίζει τη δίωξη υπουργών του κόμματός του, ενώ όταν είναι στην αντιπολίτευση λέει το αντίθετο.<br />Η Καρυστιάνου είναι προγραμματισμένο να μιλήσει την Τετάρτη για τρίτη φορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έχει υποσχεθεί ότι δεν θα κάνει πίσω στην υπόθεση αυτή.<br />Το θέμα προκαλεί πονοκέφαλο στο κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και στον υποψήφιο επίτροπο Απόστολο Τζιτζικώστα, ο οποίος, αν και προσωπικά δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση αυτή, αναμένεται να υποβληθεί σε ακρόαση από τους Ευρωβουλευτές και να ερωτηθεί για το θέμα αυτό.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Καταπέλτης η Ευρωπαία εισαγγελέας: Η Ελλάδα να αλλάξει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών – Παρεμποδίζεται ο έλεγχος για τα Τέμπη.

Άστραψε και βρόντηξε η Ευρωπαία εισαγγελέας... Να αλλάξουν τον νόμο που παρέχει ασυλία στους υπουργούς, λέγοντας ότι αντιβαίνει στο ευρωπαϊκ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η στιγμή πριν πατήσεις το κουμπί…»

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/10/b905e89b191c8e7fbee539432618891f_824A0421aaa-1.jpg"><img height="466" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/10/b905e89b191c8e7fbee539432618891f_824A0421aaa-1.jpg" width="738" /></a><br /><br />Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ<br />Η αίσθηση που εισπράττει ο εξωτερικός παρατηρητής όταν επισκέπτεται μια κύρια μονάδα του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.), ακόμα και αν αυτή δεν βρίσκεται σε αποστολή εν πλω, είναι πάντα ιδιαίτερη. Στο επίκεντρό της, πάντως, βρίσκεται αυτή η πολύ στενά συνδεδεμένη κοινότητα των ανθρώπων με τις μπλε στολές, που ακόμα και όταν «πειράζουν» ο ένας τον άλλον, τα βλέμματά τους προδίδουν απόλυτο σεβασμό, συναδελφικότητα και κατανόηση.<br /><br />Ισως αυτός να είναι και ο λόγος για τον οποίο και τα 198 μέλη του πληρώματος της φρεγάτας «Ψαρά», που έπλευσε πριν από λίγες ημέρες στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας, έπειτα από συνολικά 96 ημέρες στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Αντεν, στο πλαίσιο της επιχείρησης της Ε.Ε. «Ασπίδες», ανυπομονούν για την επόμενη αποστολή τους.<br /><br />Η «Κ» είχε το προνόμιο να είναι η μοναδική εφημερίδα που επισκέφθηκε τη φρεγάτα και συνομίλησε με τον κυβερνήτη Παναγιώτη Σάσσαρη και τον ύπαρχο Επαμεινώνδα Μιχαλάκη, δύο αξιωματικούς που μετά την κατάρριψη μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAV) των Χούθι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία των λίγων στο Π.Ν. που διαθέτουν πλέον χειροπιαστή πολεμική εμπειρία.<br /><br /><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/10/3c53862812fc7687edfa9cbd42feee90_824A2264aaa-1.jpg" width="640" /><br /><br />«Εδώ και οι 198»<br /><br />Η συζήτησή μας ξεκίνησε από το μείζον, που για το Π.Ν. είναι το μέλλον του στόλου, τόσο σε επίπεδο υλικού όσο και σε επίπεδο προσωπικού. Ο προβληματισμός για τις παραιτήσεις του προσωπικού είναι γνωστός και η «Κ» το θέτει στον κυβερνήτη ευθέως.<br /><br />«Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι από τους 198 που συμμετείχαν στην αποστολή δεν πρόκειται να παραιτηθεί ούτε ένας, ούτε μία», λέει ο κ. Σάσσαρης, αναφέροντας, ότι ένα σημαντικό ποσοστό αυτών, περίπου 30 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, είναι νέοι και έκαναν για πρώτη φορά τόσο μακρινό ταξίδι και επέστρεψαν ενθουσιασμένοι. Ανάμεσά τους στην αποστολή συμμετείχαν και 24 γυναίκες, σε κρίσιμα πόστα.<br /><br />Μάλιστα στο ερώτημα «για ποιο λόγο κανείς να επιλέξει καριέρα στο Π.Ν.;», ο κ. Σάσσαρης απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Διότι προσφέρει διακοπές σε όλη την Ευρώπη και συχνά και παραέξω».<br /><br />Και όλα αυτά, όπως λέει, ενώ υπάρχει αμοιβή και σταθερή εργασία. Για τον κ. Σάσσαρη, βέβαια, δεν τέθηκε ποτέ θέμα καριέρας. Η θάλασσα αποτελούσε πάντα μέρος της ζωής του και πλέον, καθώς ολοκλήρωσε τον κύκλο του ως κυβερνήτης, αναρωτιέται πώς θα περάσει την υπόλοιπη καριέρα από υπηρεσίες πια στη στεριά.<br /><br />Ο ύπαρχος θεωρεί ότι η καριέρα στο Π.Ν. είναι λύση για όποιον «επιζητεί την πρόκληση», ωστόσο πλέον υπάρχει και το μισθολογικό κίνητρο. Ο κ. Μιχαλάκης υπενθυμίζει το επίδομα που λαμβάνεται για κάθε αποστολή, αλλά και το επίδομα στόλου το οποίο εισήχθη πρόσφατα, αλλά θα κάνει μια αρκετά σημαντική διαφορά για κάθε αξιωματικό και υπαξιωματικό που υπηρετεί σε εν πλω αποστολές των μονάδων του Π.Ν.<br /><br />Η φρεγάτα «Ψαρά» (τύπου ΜΕΚΟ 200) είναι ένα από τα σχετικά νέα πλοία του στόλου, καθώς παραδόθηκε στο Π.Ν. πριν από 26 χρόνια και έκτοτε έχει προβάλει την ελληνική σημαία από τη Σκωτία μέχρι τη Σομαλία. Ανήκει όμως σε έναν τύπο που θεωρείται γερασμένος.<br /><br />Ο κ. Σάσσαρης αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της τρίμηνης αποστολής στον Κόλπο του Αντεν, οι κυβερνήτες των αντικειμενικά πιο σύγχρονων πολεμικών πλοίων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών που συμμετέχουν στην επιχείρηση «Ασπίδες», εντυπωσιάζονται από το γεγονός ότι η φρεγάτα «Ψαρά» με τα μέσα που διαθέτει, σημειώνει επιδόσεις που απλά δεν ανέμεναν.<br /><br /><img height="448" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/10/e9975324847797ae2a21f33383e28cdb_824A0152aaa-1.jpg" width="640" /><br /><br />«Οι ξένοι εντυπωσιάζονται από τις επιδόσεις μας διότι θεωρούν το πλοίο παλιό», λέει ο κ. Σάσσαρης, ο οποίος, εν τω μεταξύ, κάνει και μια αναφορά στο σύστημα anti-drone «Κένταυρος» που αναπτύχθηκε από την ΕΑΒ και χρησίμευσε στην αχρήστευση εχθρικών UAV των Χούθι.<br /><br />Τόσο ο κυβερνήτης όσο και ο ύπαρχος δεν θέλουν να επεκταθούν σε λεπτομέρειες, άλλωστε αυτές είναι επιχειρησιακά απόρρητα, ωστόσο, όπως αναφέρει ο κ. Μιχαλάκης, «οι εμπειρίες μένουν και το πλήρωμα έχει γυρίσει γεμάτο από αυτές».<br /><br />Η στιγμή πριν «πατήσεις το κουμπί» που θα ενεργοποιήσει κάποιο οπλικό σύστημα «διαρκεί κάτι λιγότερο από ένα λεπτό, αλλά μοιάζει πολύ μεγαλύτερη», τονίζει ο κ. Σάσσαρης. Περιγράφοντας το αίσθημα στο πλήρωμα όταν παρουσιάζεται κάποια απειλή, ο κυβερνήτης είναι κάθετος: «Στην πρώτη απειλή ο κόσμος έρχεται στη θέση του».<br /><br />Δεν υπάρχουν χρονοτριβές, οι εντολές εκτελούνται ακαριαία και, παρά την ένταση της στιγμής, όλοι μοιάζουν ήρεμοι. Ο ίδιος ο κ. Σάσσαρης αποδίδει την ατμόσφαιρα στον επαγγελματισμό του πληρώματος. Λίγο αργότερα, πάντως, κατά τη διάρκεια της ξενάγησης στο πλοίο, ο κ. Μιχαλάκης λέει ότι ο κυβερνήτης αποφεύγει να πει ότι ο ίδιος είναι η πηγή αυτής της ηρεμίας.<br /><br />«Τη διαφορά την έκανε ο κυβερνήτης, ο οποίος ήταν πάντα ήρεμος», επισήμανε ο κ. Μιχαλάκης, μάλιστα όταν ο κυβερνήτης δεν ήταν μπροστά. «Θέλω το πλοίο όταν είμαστε σε επιχείρηση να είναι σαν εκκλησία. Χωρίς φωνές, χωρίς περιττές εντάσεις», λέει ο κ. Σάσσαρης, όταν πια έχουμε μεταφέρει τη συζήτησή μας από το γραφείο του κυβερνήτη, στο καρέ των υπαξιωματικών του πλοίου.<br /><br />Στη συνέχεια η συζήτηση εστιάζεται στο πόσο θα άλλαζε την αποστολή ένα πιο σύγχρονο πλοίο. «Θα την κάνουμε τη δουλειά και με πιρόγα», χαριτολογεί ο κ. Σάσσαρης και προσθέτει ότι «απλά με τα νέα συστήματα θα την κάνουμε πιο εύκολα», υπονοώντας ότι η παλαιότητα του υλικού δεν θα αποθαρρύνει κανένα στέλεχος του Π.Ν. από την εκτέλεση του καθήκοντός του όταν πρέπει και όπως πρέπει.<br /><br />Επίδειξη αποτροπής<br /><br />Η φρεγάτα «Ψαρά» επιστρέφει από τον Κόλπο του Αντεν, όπου εκτελούσε επί τρεις μήνες (συνολικά 96 ημέρες) το δρομολόγιο από το Τζιμπουτί έως τη Σαλαλά του Ομάν και πίσω, συνοδεύοντας εμπορικά πλοία και δεξαμενόπλοια, φέρνοντας αρκετά διδάγματα τα οποία θα μελετηθούν από το Π.Ν.<br /><br />Ανάμεσα στις εμπειρίες ήταν και η παροχή προστασίας του δεξαμενόπλοιου «MT/Sounion» που πλέον βρίσκεται στα βόρεια της Ερυθράς Θάλασσας. Για τον κυβερνήτη της φρεγάτας «Ψαρά» δύο είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία αυτής της αποστολής. «Κατ’ αρχάς έγινε προβολή της ελληνικής σημαίας σε μια περιοχή όπου αυτή την περίοδο δεν επιχειρούν πολλές δυνάμεις», εξηγεί ο κ. Σάσσαρης.<br /><br />Κυρίως, όμως, προσθέτει, «η επιτυχία της αποστολής μας ήταν επίδειξη αποτροπής. Μας έβλεπαν και άλλοι όταν επιτυγχάναμε τους στόχους μας». Αυτή την πολεμική εμπειρία τα στελέχη θα τη μεταφέρουν στις φρεγάτες FDI, καθώς κάποιοι έχουν ήδη επιλεγεί να στελεχώσουν τον υπό ναυπήγηση «Κίμωνα».<br /><br />Ο αντιπλοίαρχος Παναγιώτης Σάσσαρης επιστρέφοντας από τον Κόλπο του Αντεν παρέδωσε τη φρεγάτα «Ψαρά» στον νέο κυβερνήτη της. Από τους 18 μήνες που κυβέρνησε το συγκεκριμένο πλοίο, τις 367 ημέρες, πάνω από ένα χρόνο, τις πέρασε σε εν πλω αποστολές στην Ελλάδα και στον κόσμο.<br /><br />Θα μεταφέρει την εμπειρία του στο ΓΕΝ από όπου θα συνεχίσει να υπηρετεί το Πολεμικό Ναυτικό. Και θα θυμάται αυτά τα χρόνια ως τα καλύτερα της ζωής του. Στην επωδό που του ζητήθηκε είπε απλά ότι «το Ναυτικό είναι τα καράβια. Ολοι στο Ναυτικό υπάρχουμε για τα καράβια. Ολα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα».<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Η στιγμή πριν πατήσεις το κουμπί…»

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Η αίσθηση που εισπράττει ο εξωτερικός παρατηρητής όταν επισκέπτεται μια κύρια μονάδα του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.), ακόμα κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Liberation: Το Ιράν σε αδιέξοδο μπροστά στην ισραηλινή επίθεση κατά των συμμάχων του.

<img height="473" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/08/240813132313_29055737.jpg" width="790" /><br /><br />Επισήμως, το Ιράν θα απαντήσει, Ωστόσο, για τον Ali Vaez, διευθυντή του προγράμματος Ιράν στην Crisis Group, «τα χτυπήματα που υπέστη το Ιράν και οι σύμμαχοί του υπογραμμίζουν την κατωτερότητά τους ως προς την πληροφόρηση και το επιχειρησιακό σκέλος, καθώς και την επιθυμία του Ισραήλ να ανέβει τη σκάλα της κλιμάκωσης». Κατά τον ίδιον, η Τεχεράνη δεν έχει πραγματικά τα μέσα να τα αντιμετωπίσει, ενώ φαίνεται απρόθυμη να ευθυγραμμιστεί με την κλιμάκωση.<br /><br />Αυτό σημειώνει, αναφερόμενος στις δηλώσεις του εκπροσώπου του ιρανικού ΥΠΕΞ, Nasser Kanaani., ο δημοσιογράφος της Liberation Luc Mathieu <br /><br />Ως προς την δυνατότητα αντίδρασης του Ιράν, ο δημοσιογράφος παραθέτει την άποψη του Michael Young, ερευνητή στο Fondation Carnegie pour la paix, ο οποίος αναφέρει:«Πρώτον, θα αποφύγει να μπει απευθείας στη μάχη, αλλά θα χρησιμοποιήσει τους περιφερειακούς του συμμάχους για να απαντήσει συντονισμένα στη δολοφονία του Nasrallah, διασφαλίζοντας παράλληλα, ότι παραμένει εντός ορίων που δεν απαιτούν επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />Δεύτερον, θα συνεχίσει να αποτρέπει… τη Χεζμπολάχ από το να χρησιμοποιεί τους κατευθυνόμενους πυραύλους ακριβείας που της έδωσε, αλλά την ανάπτυξη των οποίων προφανώς ελέγχει το ίδιο, για να στοχεύσει τις υποδομές και τα πληθυσμιακά κέντρα των Ισραηλινών, επειδή αυτοί οι πύραυλοι χρησιμεύουν τελικά για την υπεράσπιση του Ιράν έναντι των αμερικανικών ή ισραηλινών επιθέσεων».<br /><br />Θεωρητικά, το Ιράν θα μπορούσε να απειλήσει με επανεκκίνηση του πυρηνικού του προγράμματος, μέχρι τη στρατιωτική φάση, σημειώνει ο δημοσιογράφος, επισημαίνοντας ωστόσο την διαβεβαίωση του Ιρανού Πρόεδρου, Masoud Pezeshkian, κατά την επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ότι ήταν έτοιμος να «καθίσει με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς» για να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, που διέκοψε ο Donald Trump το 2018.<br /><br />Αυτό το επιβεβαίωσε και ο επικεφαλής του ΔΟΑΕ, Rafael Grossi, στο AFP, στις 27 Σεπτεμβρίου, αναφέροντας, ότι «οι Ιρανοί δείχνουν σημάδια προθυμίας να επανασχετισθούν, όχι μόνο με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας, αλλά και με τους πρώην εταίρους μας στην πυρηνική συμφωνία του 2015»<br /><br />Καταλήγοντας, ο δημοσιογράφος επισημαίνει τη μη αντίδραση, μέχρι χθες βράδυ, από την πλευρά του Ιράν στο μήνυμα που απηύθυνε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Benyamin Nétanyahou στους Ιρανούς, σε ένα βίντεο που ηχογραφήθηκε στα αγγλικά.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Liberation: Το Ιράν σε αδιέξοδο μπροστά στην ισραηλινή επίθεση κατά των συμμάχων του.

Επισήμως, το Ιράν θα απαντήσει, Ωστόσο, για τον Ali Vaez, διευθυντή του προγράμματος Ιράν στην Crisis Group, «τα χτυπήματα που υπέστη το Ιρά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μπάιντεν προτίθεται να επιτρέψει στην τουρκική οργάνωση SADAT να ασφαλίσει την Γάζα.

<br /><br /><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-09/%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1%20.png?itok=ueJbMEpE" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κυβέρνηση των Δημοκρατικών δίνει ρόλο στην Τουρκία στην Γάζα αυξάνοντας τις ανησυχίες για Οθωμανικές βλέψεις της Άγκυρας.</span></h3>Η περιβόητη παραστρατιωτική τουρκική μισθοφορική οργάνωση SADAT θα ήταν πιθανότατα ο αγωγός για την πρόσφατη απειλή του Ερντογάν να αναλάβει δράση κατά του Ισραήλ στο πλαίσιο του πολέμου του Ισραήλ με τη Χαμάς.<br /><br />Αυτό ανέφερε ο<a href="https://www.fdd.org/analysis/op_eds/2024/09/27/erdogans-private-military-company-looks-to-raise-an-islamist-army/"> Τάιλερ Στέιπλετον διευθυντής σχέσεων του ινστιτούτου FDD Action στο Κογκρέσο.</a><br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιδιώκει έναν ρόλο για την Τουρκία στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση της Γάζας, αν όχι στη διακυβέρνηση, και η κυβέρνηση Μπάιντεν φαίνεται έτοιμη να δεχτεί αυτό το αίτημα.<br />Άλλοι θεωρούν επίσης την τουρκική εμπλοκή μετά τη σύγκρουση ως τετελεσμένο γεγονός.<br /><br />«Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη λύση στην κατάσταση της Γάζας χωρίς περιφερειακούς παράγοντες όπως η Τουρκία να διαδραματίσουν ρόλο, είτε ως εγγυητής, είτε σίγουρα στην ανοικοδόμηση», δήλωσε ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Τουρκία Τζεφ Φλέικ σε πρόσφατη συνέντευξη.<br /><br />“Ωστόσο, αντί να καλωσορίσει την Τουρκία, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να είναι επιφυλακτική.<br /><br />Το πρόβλημα δεν βασίζεται μόνο στην ιδεολογική συμπάθεια του Ερντογάν για τη Χαμάς, αλλά και στην προθυμία του να χρησιμοποιήσει το τουρκικό παραστρατιωτικό σώμα της SADAT, για να ενεργήσει για λογαριασμό του.<br /><br />Το 2012, ο Ανντάν Τανριβέρντι, έμπιστος του Ερντογάν (ήταν ο υψηλότερος αξιωματικός που εκκαθαρίστηκε από τον τουρκικό στρατό λόγω ισλαμιστικών τάσεων μετά το ήπιο πραξικόπημα του 1997), ίδρυσε τη SADAT μαζί με σχεδόν δύο δωδεκάδες στρατιωτικούς συναδέλφους τους με παρόμοιες συμπάθειες.<br /><br />Οι αποστολές της SADAT για λογαριασμό του Ερντογάν κατά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 από ορισμένες φατρίες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ενίσχυσαν την εμπιστοσύνη του προέδρου στην ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία.<br /><br />Ο ιστότοπος του SADAT αναφέρει ότι παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες άμυνας και ασφάλειας, εκπαίδευση στρατιωτικής και εσωτερικής ασφάλειας και υπηρεσίες επιμελητείας για τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων συντήρησης και επισκευής. Η οργάνωση λέει επίσης ότι μπορεί να προμηθεύσει όπλα και εκρηκτικά για τους πελάτες της.<br /><br />Όπως ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και η Ομάδα Βάγκνερ, έτσι και η SADAT επιτρέπει στον Ερντογάν να προωθήσει τα συμφέροντα της Τουρκίας, διατηρώντας παράλληλα κάποια εύλογη άρνηση.<br /><br />Η κύρια διαφορά μεταξύ Wagner και SADAT είναι η ιδεολογία. Η SADAT είναι ασύστολα ισλαμιστική δύναμη.<br /><br />Η δηλωμένη αποστολή της περιλαμβάνει την επιθυμία να σχηματίσει μια συμμαχία ισλαμικών χωρών που θα πάρει τη θέση της μεταξύ των υπερδυνάμεων του κόσμου.<br /><br />Ο Τανριβέρντι ζήτησε επίσης τη δημιουργία ενός κοινού ισλαμικού στρατού.<br /><br />Η SADAT παρέχει αποστολές για τη διευθέτηση στρατιωτικής ασφάλειας και εκπαίδευσης σε οργανώσεις που ευθυγραμμίζονται με τις ισλαμιστικές ιδεολογίες στη Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν, τη Δυτική Αφρική, τη Συρία και το Ιράκ.<br /><br />Η οργάνωση λέει ότι δεν υποστηρίζει τη Χαμάς, αλλά τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο.<br /><br />Ο Τανριβέρντι πέθανε τον περασμένο μήνα, αλλά η SADAT όπως η Wagner επέζησε.<br /><br />Ο γιος του Τανριβέρντι είναι ο νέος επικεφαλής της παραστρατιωτικής δυνάμεως με το όνομα Μελίχ Τανριβέρντι, και επιδιώκει να καλύψει κάθε κενό που αφήνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη ή οι μετριοπαθείς Άραβες εταίροι στην περιοχή.<br /><br />Καθώς οι προσπάθειες εξομάλυνσης με τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ προχωρούν και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από το Ιράκ, η SADAT είναι έτοιμη να προωθήσει το αποτύπωμά της και στις δύο χώρες, συχνά κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /><br />Πριν από το θάνατό του, ο Τανριβέρντι κάλεσε για έναν ισλαμικό «στρατό για την Παλαιστίνη» και απείλησε ότι οποιαδήποτε ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα θα πρέπει να οδηγήσει σε επιθέσεις στο Τελ Αβίβ.<br /><br />Έτσι, η SADAT θα ήταν πιθανότατα ο αγωγός για την πρόσφατη απειλή του Ερντογάν να αναλάβει δράση κατά του Ισραήλ στο πλαίσιο του πολέμου του Ισραήλ με τη Χαμάς.<br /><br />Οι τρέχουσες και οι μελλοντικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ θα πρέπει να κατανοήσουν αυτή την ιστορία και την αποστολή της SADAT προτού δώσουν στην Τουρκία ένα ρόλο στην εκπαίδευση ή τον εξοπλισμό Παλαιστινίων στη Γάζα, ειδικά με δεδομένες αποδείξεις ότι η SADAT έχει υποστηρίξει εκπαιδεύοντας και στρατολογώντας μαχητές για το Μέτωπο AL Nusra και το Ισλαμικό Κράτος.<br /><br />Στις 18 Σεπτεμβρίου, ο Αρμενικός Δικηγορικός Σύλλογος ζήτησε επίσης παγκόσμιες κυρώσεις Magnitsky κατά της SADAT για «καταγγελίες για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνενοχή στη βία και την αστάθεια σε ζώνες συγκρούσεων, ιδιαίτερα στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ), τη Λιβύη και τη Συρία.<br /><br />Οι δυτικοί ηγέτες δεν εμπιστεύονται την ομάδα Wagner να φέρει την ασφάλεια οπουδήποτε στον κόσμο, έτσι και η SADAT ομοίως στερείται αξιοπιστίας ενώ έχει επίσης μια ισλαμιστική ατζέντα.<br /><br />Αντί να αντιμετωπίζουν την Τουρκία ως σύμμαχο και να υποθέτουν ότι οι πληρεξούσιοί της μπορούν να συμβάλουν στη μεταπολεμική ασφάλεια στη Γάζα, οι ΗΠΑ θα εξυπηρετούνταν καλύτερα από το Υπουργείο Οικονομικών που ερευνά τη SADAT για τρομοκρατικές σχέσεις.<br /><br />Εάν διαπιστωθεί ότι η τουρκική μισθοφορική δύναμη έχει αυξήσει οριστικά τις δυνατότητες των τρομοκρατικών ομάδων, οι κυρώσεις στην ηγεσία της ομάδας και οι δεσμεύσεις στα περιουσιακά στοιχεία της ου αγγίζουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ θα είχαν ως αποτέλεσμα, να μην ανατεθεί σε αυτόν τον παραστρατιωτικό οργανισμό καθήκοντα ανασυγκρότησης, διατήρησης της ειρήνης και ασφάλειας”, καταλήγει ο Τάυλερ Στειπλετον.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Μπάιντεν προτίθεται να επιτρέψει στην τουρκική οργάνωση SADAT να ασφαλίσει την Γάζα.

Η κυβέρνηση των Δημοκρατικών δίνει ρόλο στην Τουρκία στην Γάζα αυξάνοντας τις ανησυχίες για Οθωμανικές βλέψεις της Άγκυρας. Η περιβόητη παρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Politico: Πραγματικός στόχος του Ισραήλ είναι το Ιράν και η αναμόρφωση όλης της Μέσης Ανατολής.

<img height="359" src="https://i1.prth.gr/images/1168x656/files/2024-10-01/iran-arthrou_2.jpg" width="716" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Παρά την εισβολή στον Λίβανο, το Τελ Αβίβ έχει το βλέμμα του στραμμένο στην Τεχεράνη - Γιατί είναι δύσκολο ο Νετανιάχου να ακούσει τις εκκλήσεις για εκεχειρία.</span></h3><div>Οι ηγέτες του Ισραήλ πιστεύουν ότι έχουν τώρα μια μοναδική ευκαιρία για να αναδιαμορφώσουν τη Μέση Ανατολή, η οποία ξεπερνά κατά πολύ την καταστροφή της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, αναφέρει σε ανάλυσή του το Politico για όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα στην περιοχή.<br /><br />Ακόμη και πριν το Ισραήλ εξαπολύσει την Τρίτη μια «περιορισμένη», όπως την χαρακτήρισε, χερσαία επίθεση στον Λίβανο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου κατέστησε σαφές ότι ο απώτερος στόχος του είναι να υπονομεύσει την εξουσία της ηγεσίας του ιερατείου της Τεχεράνης, αποπροσανατολίζοντας τους Ιρανούς που είναι οι χρηματοδότες, οι εκπαιδευτές και οι υποτιθέμενοι προστάτες τόσο της Χαμάς στη Γάζα όσο και της λιβανέζικης Χεζμπολάχ.<br /><br />Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές στα αγγλικά του Νετανιάχου προς τον «ευγενή περσικό λαό» στον οποίο υποσχέθηκε ότι η ημέρα που θα είναι ελεύθερος από την κυριαρχία των «τυράννων» και θα μπορεί να έχει ειρήνη με το Ισραήλ θα έρθει «πολύ πιο σύντομα από ό,τι νομίζουν οι άνθρωποι», χωρίς να παραλείπει να προειδοποιήσει ότι «δεν υπάρχει πουθενά στη Μέση Ανατολή που να μην μπορεί να φτάσει το Ισραήλ».<br /><br />Για το Ιράν, σύμφωνα με το Politico, δεν πρόκειται για μια θεατρική κίνηση του Νετανιάχου, αλλά για μια υπόμνηση ότι το Ισραήλ δεν πολεμά απλώς την Τεχεράνη συντρίβοντας τους συμμάχους της -όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο και οι Χούτι στην Υεμένη- αλλά δείχνει την υπεροχή του τόσο σε επίπεδο τεχνολογίας όσο και κατασκοπείας στο ιρανικό έδαφος.<br /><br />Τον Απρίλιο, αμέσως μετά από μπαράζ εκτόξευσης πυραύλων από το Ιράν που δεν προκάλεσε σημαντικά πλήγματα, το Ισραήλ ανταπέδωσε ανατινάζοντας ένα ραντάρ αεράμυνας κοντά στην κεντρική πόλη Ισφαχάν, σε μια κίνηση που θεωρήθηκε ευρέως ως προειδοποίηση ότι θα μπορούσε να εξουδετερώσει, αν το ήθελε, τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις.<br /><br />Τον Ιούλιο, ο ηγέτης της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, δολοφονήθηκε από πύραυλο που εκτοξεύτηκε σε ξενώνα στην Τεχεράνη. Κορυφαίοι Ιρανοί διοικητές έχασαν τη ζωή τους σε πλήγματα στη Δαμασκό και τη Βηρυτό. Τα μηνύματα του Νετανιάχου σχετικά με την «εμβέλεια» του Ισραήλ είναι σαφή, περιορίζοντας τα περιθώρια ελιγμών του Ιράν.<br /><br />Η κατάσταση αυτή αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για την ηγεσία της Τεχεράνης, η οποία προσπαθεί να παρουσιαστεί ως το στρατιωτικό αντίβαρο που μπορεί να στηρίξει τους «αντιπροσώπους» της σε όλο το Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο και την Υεμένη, καθώς το Ισραήλ θέτει εν αμφιβόλω την εικόνα αυτή με κορυφαία κίνηση τη δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα.<br /><br />Χερσαία επίθεση στον Λίβανο<br /><br />Την Τρίτη το Ισραήλ κατέστησε σαφές ότι δεν θα σταματήσει εκεί. Σε μια ανάρτηση στο Χ, οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) ανέφεραν ότι διεξάγουν «τοπικές και στοχευμένες χερσαίες επιδρομές με βάση ακριβείς πληροφορίες εναντίον τρομοκρατικών στόχων και υποδομών της Χεζμπολάχ» σε χωριά κοντά στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου.<br /><br />Οι IDF πρόσθεσαν ότι η χερσαία επιχείρησή τους στοχεύει σε στόχους «που βρίσκονται σε χωριά κοντά στα σύνορα και [οι οποίοι] αποτελούν άμεση απειλή για τις ισραηλινές κοινότητες στο βόρειο Ισραήλ». Το σχέδιο -το οποίο θα υποστηριχθεί από αεροπορικές επιδρομές και πυροβολικό- προετοιμάζεται εδώ και μήνες. Οι IDF δεν έδωσαν λεπτομέρειες σχετικά με το πόσο θα διαρκέσει. Οι έφεδροι καλούνται επίσης και κατευθύνονται προς το βορρά.<br /><br />Διαψεύδοντας τις αυξανόμενες διεθνείς εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός, ο Νετανιάχου θα εντείνει την επίθεση κατά της Χεζμπολάχ, δήλωσε ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος πριν από την εισβολή, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας. Αυτό πιθανότατα θα περιλαμβάνει την εξαπόλυση μιας μεγάλης χερσαίας επίθεσης με στόχο τη συντριβή της Χεζμπολάχ στο νότιο Λίβανο, αναγκάζοντάς την να αποσύρει τις δυνάμεις της βόρεια του ποταμού Λιτάνι, 29 χιλιόμετρα από τα ισραηλινολιβανέζικα σύνορα, σύμφωνα με την απόφαση του ΟΗΕ με την οποία ολοκληρώθηκε ο πόλεμος του Λιβάνου το 2006.<br /><br />Το Ισραήλ θα συνεχίσει επίσης να σφυροκοπεί τις αποθήκες όπλων, τα κέντρα εφοδιασμού και διοίκησης της Χεζμπολάχ βορειότερα και στην κοιλάδα Μπεκάα, ενώ θα συνεχίσει να στέλνει αποστολές δολοφονίας ανώτερων διοικητών της οργάνωσης. «Αυτή είναι η ευκαιρία μας να σπάσουμε τη Χεζμπολάχ, ώστε να μην μπορέσει ποτέ να ανακάμψει και να ασκήσει τη δύναμη που έχει στο Λίβανο», δήλωσε ο αξιωματούχος.<br /><br /><br /><br /><br />Την ίδια ώρα τα ποσοστά του Νετανιάχου στις δημοσκοπήσεις αυξάνονται μετά τη δολοφονία του Νασράλα, κάτι που σημαίνει ότι έχει κάθε πολιτικό κίνητρο να επιμένει στην επίθεση και να αγνοήσει τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός από τους δυτικούς συμμάχους που φοβούνται την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης στον Λίβανο.<br /><br />Αμερικανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι η ισραηλινή εισβολή θα είναι περιορισμένη και δεν θα επεκταθεί στα επίπεδα του 2006, όταν προκλήθηκε ένας σύντομος αλλά σκληρός πόλεμος που έβλαψε και τις δύο πλευρές. Στην Ουάσινγκτον, ωστόσο, φοβούνται μια ιρανική επίθεση εναντίον του Ισραήλ, με αποτέλεσμα ορισμένες αμερικανικές δυνάμεις να μετακινούνται «για να αμυνθούν όπως είναι απαραίτητο».<br /><br />Αρχή του τέλους για τον άξονα του Ιράν<br /><br />Δεν είναι μόνο η εσωτερική πολιτική λογική που οδηγεί τον Νετανιάχου, αλλά και η στρατιωτική λογική, αναφέρει το Politico. «Τα στρατιωτικά κίνητρα για το Ισραήλ θα συνεχιστούν», παρατήρησε ο Μάθιου Σάβιλ από το βρετανικό think tank «Royal United Services Institute».<br /><br />«Έχει καταστρέψει την ανώτερη ηγεσία της Χεζμπολάχ, έχει θέσει σε κίνδυνο την ικανότητά της να συντονίζεται και έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Παρά τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε μια χερσαία εισβολή, την απειλή μεγάλης εμβέλειας από βαλλιστικούς πυραύλους και την έκταση των επιχειρήσεων των IDF, είναι δυνατόν να φανταστούμε ότι πολλοί θα υποστήριζαν ότι δεν θα υπάρξει ποτέ καλύτερη στιγμή για μια εισβολή στον νότιο Λίβανο για να καταστραφεί η στρατιωτική υποδομή της Χεζμπολάχ εκεί».<br /><br />Οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν αρκούνται στον στόχο να αναγκάσουν τη Χεζμπολάχ να σταματήσει τις πυραυλικές επιθέσεις της, ώστε οι περίπου 80.000 Ισραηλινοί που έχουν απομακρυνθεί στα βόρεια του Ισραήλ, να επιστρέψουν στα σπίτια τους.<br /><br />Εκτός από στελέχη της κυβέρνησης Νετανιάχου, είναι αρκετοί οι ανώτεροι αξιωματούχοι και οι πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένου του πρώην επικεφαλής της Μοσάντ Ταμίρ Πάρντο, που ζητούν δημοσίως να συνεχιστεί η στρατιωτική εκστρατεία για να αναμορφωθεί η Μέση Ανατολή.<br /><br />Μιλώντας σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, ο Πάρντο δήλωσε ότι τα πλήγματα που κατάφερε το Ισραήλ στη Χεζμπολάχ τις τελευταίες 12 ημέρες έδωσαν στο Ισραήλ «μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί».<br /><br />Ο σημαντικότερος περιφερειακός σύμμαχος της Τεχεράνης είναι απίθανο να ανακάμψει για να ελέγξει τον Λίβανο στον βαθμό που το έκανε μετά τον πόλεμο του 2006 με το Ισραήλ, πρόσθεσε. «Κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουν να τον αποκαταστήσουν σε αυτό που ήταν πριν», είπε.<br /><br />Η εξαιρετική ζημιά που προκάλεσαν οι IDF στη Χεζμπολάχ έχει πράγματι αφήσει την οργάνωση να παραπαίει. Ο κατάλογος των κορυφαίων διοικητών της Χεζμπολάχ που σκοτώθηκαν το τελευταίο δεκαπενθήμερο μοιάζει με το Who's Who των σιιτών μαχητών και προστίθεται καθημερινά.<br /><br />«Σχεδόν το σύνολο της ανώτερης ηγεσίας της οργάνωσης, πολιτικής και στρατιωτικής, μαζί με χιλιάδες μέλη και διοικητές μεσαίου επιπέδου, έχει δολοφονηθεί, εξαλειφθεί ή έχει καταστεί αναποτελεσματική στη μάχη - για να μην αναφέρουμε ότι οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας κατέστρεψαν μεγάλες ποσότητες στρατηγικών πυρομαχικών που θα μπορούσαν να απειλήσουν ισραηλινές πόλεις και στόχους», δήλωσε ο αναλυτής του Atlantic Council, Αχμέντ Φουάντ Αλχατίμπ, προσθέτοντας ότι «η περιοχή μπορεί να αποτελέσει την αρχή του τέλους του άξονα αντίστασης του Ιράν».<br /><br />Μια τέτοια εξέλιξη δεν θα δυσαρεστούσε ένα ευρύ φάσμα Αράβων ηγετών, μεταξύ άλλων και στον Κόλπο. Ορισμένα μέσα ενημέρωσης του Κόλπου επιρρίπτουν ήδη ευθύνες στη Χεζμπολάχ για τα δεινά των Λιβανέζων. Η ημερήσια εφημερίδα Okaz της Σαουδικής Αραβίας κατηγόρησε τη Χεζμπολάχ ότι ενεργεί «για χάρη των ιρανικών συμφερόντων και όχι των λιβανέζικων ή των αραβικών».<br /><br />«Επικίνδυνη ψευδαίσθηση»<br /><br />Τόσο η Χεζμπολάχ όσο και το Ιράν βρίσκονται σε δύσκολη θέση με λίγες επιλογές: Ο νέος πρόεδρος του Ιράν, Μασούντ Πεζεσκιάν, είναι πρόθυμος να βελτιώσει τους δεσμούς με τους Άραβες γείτονες και έχει επίσης κάνει ανοίγματα προς τη Δύση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η Τεχεράνη είναι έτοιμη να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τις πυρηνικές συνομιλίες. Η άμεση εμπλοκή του Ιράν στη σύγκρουση ενέχει τον κίνδυνο να καταστρέψει αυτή τη διπλωματική προσέγγιση. Αν εξαπολύσει το είδος της άμεσης πυραυλικής επίθεσης που έκανε ανεπιτυχώς νωρίτερα φέτος στο Ισραήλ, θα εκθέσει την αδυναμία της απέναντι στην ισραηλινή στρατιωτική υπεροχή, αφήνοντας τη Χεζμπολάχ σε μεγάλο βαθμό μόνη της και μόνο με ρητορική υποστήριξη από την Τεχεράνη.<br /><br />Ο Julien Barnes-Dacey του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, ωστόσο, τάχθηκε ενάντια στην περαιτέρω κλιμάκωση του Ισραήλ και χαρακτήρισε την ιδέα της δημιουργίας μιας νέας περιφερειακής τάξης ως «επικίνδυνη ψευδαίσθηση».<br /><br />«Η ισραηλινή επίθεση σηματοδοτεί ένα σημαντικό τακτικό επίτευγμα, αλλά παραμένει αποκομμένη από μια βιώσιμη στρατηγική πορεία για τη βιώσιμη αντιμετώπιση των ισραηλινών αναγκών ασφαλείας και τον τερματισμό της σειράς αλληλένδετων περιφερειακών συγκρούσεων», υποστήριξε.<br /><br />Στο κλίμα αυτό ο πρώην Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ δήλωσε χαρακτηριστικά επίσης στο Politico ότι είναι πολύ νωρίς για να μιλάει το Ισραήλ με όρους επιτυχίας, αναρωτώμενος: «Τι θα συμβεί αν δύο ή τρεις μεγάλοι πύραυλοι προσγειωθούν στο Τελ Αβίβ;»</div><div><br /></div><div><a href="https://www.protothema.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Politico: Πραγματικός στόχος του Ισραήλ είναι το Ιράν και η αναμόρφωση όλης της Μέσης Ανατολής.

Παρά την εισβολή στον Λίβανο, το Τελ Αβίβ έχει το βλέμμα του στραμμένο στην Τεχεράνη - Γιατί είναι δύσκολο ο Νετανιάχου να ακούσει τις εκκλή...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποχωρούν από το Δ.Ιράκ οι ΗΠΑ και πάνε στο Ιρακινό Κουρδιστάν φέρνοντας σενάρια μελλοντικού κουρδικού κράτους.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-09/%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BD.jpg?itok=jM4Wnps9" width="726" /><br /><br />Το τρίγωνο των Βερμούδων για την Άγκυρα συμπληρώνει η Σούδα στην Κρήτη η μετατροπή της Κύπρου σε τεράστια αμερικανική βάση και τώρα η παρουσία Αμερικανικών δυνάμεων στο Ιρακινό Κουρδιστάν<br /><br />Σύμφωνα με <a href="https://www.rbc.ru/politics/27/09/2024/66f708509a79470890f09242">δημοσιογραφικές πληροφορίες,</a> τα αμερικανικά στρατεύματα αποχωρούν από το Δυτικό Ιράκ και θα μετακινηθούν σε βάση στο Ιρακινό Κουρδιστάν, προκαλώντας τρόμο και οργή στην Τουρκία του Ερντογάν.<br /><br />Η κίνηση αυτή εντάσσεται στη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράκ.<br /><br />Σύμφωνα με τις συμφωνίες, αμερικανικά στρατεύματα θα αναπτυχθούν στη βάση Χαρίρ, που βρίσκεται στο Ιρακινό Κουρδιστάν, κοντά στο Ερμπίλ.<br /><br />Η μετακίνηση μέρους του αμερικανικού σώματος αποσκοπεί στη μείωση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ σε κεντρικά και δυτικά τμήματα του Ιράκ, κάτι που αναμένεται να βελτιώσει τις σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Βαγδάτης.<div><br />Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την έναρξη της αποχώρησης των στρατευμάτων από το Ιράκ<br /><br />Ο αμερικανικός στρατός σχεδιάζει να αρχίσει να αποσύρει τις μονάδες του από την αεροπορική βάση Ain al-Asad στο δυτικό Ιράκ και το διεθνές αεροδρόμιο της Βαγδάτης αμέσως μετά την ολοκλήρωση των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ, οι οποίες θα διεξαχθούν τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους.<br /><br />Αυτό ανέφερε το Associated Press, επικαλούμενο εκπροσώπους της ιρακινής κυβέρνησης.<br />Δεν θα επιτρέψουν οι ΗΠΑ νέα Οθωμανική αυτοκρατορία στην περιοχή ενώ έρχεται με φόρα κουρδικό κράτος<br /><br />Τα έχουμε πει και θα το ξαναπούμε για την πολιτική των αποκαλούμενων Μεγάλων Δυνάμεων, για οποιαδήποτε χώρα υπερβεί τα δικά τους εσκαμμένα.<br /><br />Δεν επιτρέπεται τίποτα που θα έθετε σε κίνδυνο τα τεράστια συμφέροντα τους, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση αφορούν τις ΗΠΑ.<br /><br />Η αμερικανική βάση στην Σούδα της Κρήτης, η μετατροπή της Κύπρου σταδιακά σε μια τεράστια αμερικανική βάση και η παρουσία Αμερικανικών δυνάμεων στο Ιρακινό Κουρδιστάν, θα είναι η απαρχή του τέλους των τουρκικών νεο-οθωμανικών σχεδίων. <br /><br />Εντός της Τουρκίας, οι κεμαλιστές και οι ισλαμιστές έχουν ωστόσο κοινή πεποίθηση ότι «μια μεγάλη συνωμοσία εναντίον του τουρκικού έθνους» προετοιμάζεται από τις ξένες δυνάμεις, ένα απόφθεγμα του Ατατούρκ που ο σημερινός πρόεδρος Ερντογάν επαναλαμβάνει συχνά."<br /><br />Για την ιστορία αναφέρουμε ότι :<br /><br />Γιατί οι μεγάλες δυνάμεις δεν επέτρεψαν να κρατήσει η Ελλάδα τη Σμύρνη, ανατρέποντας τις διεθνείς συμφωνίες ενισχύοντας τον Κεμάλ;<br /><br />Γιατί δεν επέτρεψαν την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα;<br /><br />Για τον ίδιο λόγο που δεν θα επέτρεπαν ποτέ να αποκτήσει η Ελλάδα για παράδειγμα βάση στην Κυρηναϊκή.<br /><br />Διότι θα δημιουργούνταν μια μεγάλη ναυτική δύναμη που θα έλεγχε την Ανατολική Μεσόγειο, διαθέτοντας τον έλεγχο του παγκόσμιου εμπορίου (Σουέζ, Ερυθρά θάλασσα, αλλά και το εμπόριο της Μαύρης θάλασσας, αφού όλοι και όλα, περνάνε από την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την Τουρκία που παραμεγάλωσε γεωπολιτικά και στρατιωτικά και απειλεί ζωτικά συμφέροντα τόσο της δύσης όσο και της Ρωσίας.</div><div><br />Κουρδικό κράτος στον ορίζοντα <br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1839355870351851811" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1839355870351851811&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7267169_apohoroyn-apo-dirak-oi-ipa-kai-pane-sto-irakino-koyrdistan-fernontas&sessionId=9f1bafab8a6137dabb0a33b86d90554451b85b8c&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 700px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1839353043168657506" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1839353043168657506&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7267169_apohoroyn-apo-dirak-oi-ipa-kai-pane-sto-irakino-koyrdistan-fernontas&sessionId=9f1bafab8a6137dabb0a33b86d90554451b85b8c&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 600px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>Οι Κούρδοι ετοιμάζουν κράτος, το οποίο θα γίνει πραγματικότητα λόγω διεθνών πιέσεων πλέον, και η Άγκυρα το γνωρίζει καλά αυτό, για αυτό και απεγνωσμένα προσπαθεί να πάρει τα μέτρα της εντός Συρίας και Ιράκ.<br /><br />Οι δυνάμεις των ΗΠΑ, οι οποίες συνεχίζουν να υποστηρίζουν το PKK/YPG, είναι παρούσες σε πολλές βάσεις και στρατιωτικά σημεία στις περιοχές που κατέχει το ΡΚΚ.<br /><br />Χάρη στη βοήθεια των ΗΠΑ αξίας εκατομμυρίων δολαρίων, το PKK/YPG έχει γίνει ισχυρότερο στη βορειοανατολική Συρία, παρά τις υποσχέσεις της Ουάσιγκτον στην Τουρκία ότι θα «διαβουλευτεί και θα συνεργαστεί στενά» με την Άγκυρα κατά του Daesh και του PKK.<br /><br />Όποιος νομίζει ότι όλες αυτές οι κινήσεις και οι ενισχύσεις εκατομμυρίων δολαρίων είναι τυχαίες πλανάται, οι ΗΠΑ ετοιμάζουν αργά και μεθοδικά το κράτος του Κουρδιστάν, διότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποχωρούν από το Δ.Ιράκ οι ΗΠΑ και πάνε στο Ιρακινό Κουρδιστάν φέρνοντας σενάρια μελλοντικού κουρδικού κράτους.

Το τρίγωνο των Βερμούδων για την Άγκυρα συμπληρώνει η Σούδα στην Κρήτη η μετατροπή της Κύπρου σε τεράστια αμερικανική βάση και τώρα η παρουσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κουλτούρα της βίας πλημμυρίζει την κοινωνία μας.

<img height="440" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/09/bia-anhliko-glyfada-SLpress-825x600.jpg" width="729" /><div><br /></div><div><i>«Το παράδοξο με τη βία είναι ότι ακόμη και η ελαχιστοποίησή της την αυξάνει»</i></div><div>Fabrizio Caramagna<br /><b><br />ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ</b><br />Φαινόμενα άγριας βίας πλημμυρίζουν τη ζωή μας, χωρίς να μας αιφνιδιάζουν πια. Γίνονται μορφές υπερεξουσίας και αιχμαλωτίζουν τις αντιδράσεις. Η δε βία ανηλίκων, η εφηβική βία, ξετυλίγεται μπροστά μας ανεξέλεγκτη και απειλεί την ελληνική κοινωνία. Μήπως τελικά είμαστε μια κοινωνία εθισμένη στη βία; Μήπως η βία αποτελεί μια παροξυμένη μορφή της αδιαφορίας μας; Οι ειδικοί με τα επιστημονικοφανή ιδεοληπτικά τους στερεότυπα δε βοηθούν ιδιαίτερα, παρά μόνο εκφράζουν γενικευμένες διαπιστώσεις.<br /><br />Ουδείς αμόλυντος από τη βία διατείνονται κάποιοι και αυτό γιατί η βία εμφιλοχωρεί παντού, αποτελεί ένα συμπαγές και κλειστό βιοψυχαναγκαστικό σύστημα με μια υστερική προσφυγή στην υποταγή της δύναμης και της υβριστικής αλαζονείας. Η βία είναι η έλλειψη λεξιλογίου έλεγε ο Gilles Vigneault, γιατί εξισώνεται μόνο με την ωμότητα της πράξης.<br /><br />Γενικότερα η βία στις μέρες μας συντελείται ως κοινωνική έκρηξη όπου η αρχή της πυροδοτείται από σκοτεινά ένστικτα και η εξέλιξη της χαράσσεται από το χάος. Ενώ βεβαιώνεται από κάποιο πρωτόγονο νόημα δύναμης που υποδαυλίζει ψυχοπαθολογίες. Η εποχή μας, εποχή της διεκδίκησης και της απαίτησης του εδώ και τώρα διυλίζεται πλέον στην ακραία βιαιότητα, η οποία καθίσταται αντίδικη θέση με ό,τι δεν υποτάσσεται, δεν συγκατανεύει και δε μπαίνει στην ασκιά της δύναμης και της κυριαρχίας.<br /><br />Η βία στη μετανεωτερική μας εποχή είναι ανώνυμη και απρόβλεπτη. Ο γείτονας, ο φίλος ή ο σύντροφός, μπορούν να μετατραπούν εντελώς ξαφνικά χωρίς προφανή λόγο σ’ ένα δολοφόνο, ο οποίος υπερπηδά όλα τα όρια των δυνατών σκοπιμοτήτων και χωρίς αιτία να αναγνωρίσει τη θέση του μέσα στην πιο παραβατική πράξη. Ακόμη και ο πιο ευγενικός και ειρηνικός άνθρωπος μπορεί να καταστεί τρομοκράτης ανατρέποντας τις ισορροπίες της ζωής και τις δραστικές εμβέλειες του πολιτισμού. Έτσι και αλλιώς είμαστε στην εποχή στην οποία οι βίαιες ακρότητες αποστομώνουν κάθε λογική, κάθε ψυχραιμία και κάθε ισορροπημένη στάση.</div><div><br />Εξάπλωση της βίας<br /><br />Μεταμφιέζεται (η βία) μέσα σε κάθε ακολουθία και επίδραση της ζωής και ξεδιπλώνεται με ρυθμούς πανδημίας. Άλλοτε έρχεται ως εισαγόμενη μόδα η οποία λεηλατεί τη φαντασία, ξεριζώνει τις αποκτημένες πολιτιστικές αντιλήψεις και εκβαρβαρώνει όλα τα αισθήματα. Και άλλοτε ως εξατομικοποιημένη ψύχωση που ιδιοποιείται στην εκκεντρικότητα της εγωπάθειας.<br /><br />Η <a href="https://slpress.gr/koinonia/tsounami-i-aniliki-via-morfes-kai-ekdoxes-tou-bullying/">ανήλικη βία</a> έχει εγγύτητες με τη βία των χούλιγκαν, αποτελεί μια σύρραξη εκεί όπου ομαδοποιείται, μεταξύ εχθρικών δυνάμεων, ή ακόμη καλύτερα θα λέγαμε – όπως το περιγράφει ο Ζαν Μπωντριγιάρ – «μια σύγκρουση ανταγωνιστικών παθών, μια συνισταμένη αργόσχολων και αδιάφορων δυνάμεων». Μια τέτοια βία φιλοδοξεί να έχει ενεργούς συντελεστές όλους εκείνους που βουλιάζουν στην απάθεια του θεάματος. Αυτή η υποκουλτούρα του μηδενισμού και ακόρεστης βίας καλεί τους αδρανοποιημένους και αποκλεισμένους να παρατήσουν τη στάση της απάθειας τους και να παρέμβουν ως συντελεστές παραβατικής δράσης.<br /><br />Σήμερα το συμβολικό κύκλωμα της βίας επιτίθεται στο “νόημα” των αξιών οι οποίες ως μούμιες των Φαραώ ακίνητες στις σαρκοφάγους τους τις σαπίζει ο θάνατος. Εξάλλου τις αξίες τις εκτέλεσε εδώ και χρόνια με φιλική εννόηση ένας προοδευτισμός της παραζάλης. Παράλληλα η βία εντέχνως διοχετεύεται από κανάλια παραβατικών δράσεων και σπρώχνεται προς το μέλλον ως απάντηση για λύση των μεγάλων προβλημάτων. Διεκδικώντας να εκπροσωπήσει όλες τις αδικίες και όλες τις περιπέτειες των αποκλεισμένων και αδικημένων, καλώντας τους να εξαργυρώσουν μια νέα τύχη μαζί της.<br /><br />Η διαφορά της βίας<br /><br />Ποια όμως είναι η διαφορά της βίας των πρωτόγονων και των μεταμοντέρνων του σήμερα. Οι πρωτόγονοι λαοί, υποστηρίζει ο Μπωντριγιάρ, βίωναν τη βία και το θάνατο μέσα από τις τελετουργίες. Υπήρχε μια «συμβολική ανταλλαγή» στις τελετουργίες όπου συνέβαινε μια μετάβαση κάθαρσης από τη βία στους κρουνούς της αφομοιωτικής ισορροπίας και απελευθέρωσης. Έτσι δεν προσπαθούσαν να εξάγουν κάποιο νόημα από τη βία, αλλά βίωναν το αρνητικό της πράξης, την αταξία και την ενοχή, την ανοησία του εγχειρήματος, το κακό, όλα εκείνα που προκύπτουν από τη βία καταπολεμώντας μέσα από μια άσκηση γύρω από τους άξονες της ευθύνης και της ελευθερίας.<br /><br />Σύμφωνα με τον Μπωντριγιάρ για να απελευθερωθεί από τη βία ο πρωτόγονος έπρεπε να φθάσει έως την εξάντληση του, μέσα από τους οντικούς αναβαθμούς της τελετουργίας και αυτό γιατί μόνο έτσι μπορούσε να τονώσει τις ενδογενείς δημιουργικές δυνάμεις του. Η παραπάνω διαδικασία συνεπικουρείτο από την κοινωνική “συμβολική ανταλλαγή” της εποχής η οποία εκτυλισσόταν στο πεδίο των κοινωνικών σχέσεων και αντιστρατευόταν τη βία και τον αρνητισμό της ζωής.<br /><br />Αν σταθούμε στα πολιτικά, κοινωνιολογικά και ψυχολογικά κριτήρια τότε θα λέγαμε ότι η βία υπάρχει στο δρομολόγιο της καθημερινότητας μας, στους ψυχοβγαλτικούς άθλους των κοινωνικών μας σχέσεων, στο εν δυνάμει κενό της οθόνης, στην πολιτική πειθαρχική βία, «στην ορμή του θανάτου και στην απορριφθείσα επιθυμία» (Ζαν-Αλεν Μιλέρ) κλπ. Γιατί αναμφισβήτητα υπάρχει μια τοπολογία της βίας (όπως τονίζει ο Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν), αλλά πέραν τούτου «η βία αποτελεί ένα καταραμένο μερίδιο της δυτικής κουλτούρας» (Ζ. Μπωντριγιάρ) γιατί όλα κατακτώνται στη Δύση μέσω της συμβολικής θυσίας, που έχει καταδυθεί στο συνειδητό των ανθρώπων ως καλπάζουσα ψύχωση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η κουλτούρα της βίας πλημμυρίζει την κοινωνία μας.

«Το παράδοξο με τη βία είναι ότι ακόμη και η ελαχιστοποίησή της την αυξάνει» Fabrizio Caramagna ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Φαινόμενα άγριας βίας πλ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Φοβάμαι ότι ήδη έχουμε αναλάβει δεσμεύσεις έναντι της Τουρκίας»

<img height="300" src="https://i.ytimg.com/vi/bHsn0xtJ2wM/hqdefault.jpg" width="758" /><br /><br />Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα; Υπάρχουν πολλές απαντήσεις στο ερώτημα, όσες είναι και οι σοβαρές κρίσεις που απειλούν τη χώρα. Τις δίνει ο έμπειρος δημοσιογράφος και αναλυτής Παντελής Σαββίδης, ο οποίος είναι ταυτόχρονα ψύχραιμος αλλά και καταιγιστικός στην ανάλυση που κάνει μιλώντας στο militaire channel.<br /><br />Ο Παντελής Σαββίδης δεν διστάζει να πει όσα ο μέσος Έλληνας πολίτης υποψιάζεται: «Φοβάμαι πως με την πολιτική που ακολουθούμε, δείχνουμε ότι έχουμε ήδη δεσμευτεί έναντι της Τουρκίας σε σοβαρά θέματα»… «Μας αντιμετωπίζουν με τρομερή απαξίωση ,ακόμη και χώρες σαφώς πιο αδύναμες από την Ελλάδα…Η χώρα μοιάζει φτερό στον άνεμο»… «Έχει κυριαρχήσει η μυστική διπλωματία..Ο κ.Μητσοτάκης συμπεριφέρεται λες και κάπου δίνει εξετάσεις και φαίνεται ότι τις περνάει κιόλας»… «Η Ελλάς έχει γίνει παίγνιο της κυβέρνησης»…<div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="374" src="https://www.youtube.com/embed/bHsn0xtJ2wM" width="725" youtube-src-id="bHsn0xtJ2wM"></iframe></div><br /><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

«Φοβάμαι ότι ήδη έχουμε αναλάβει δεσμεύσεις έναντι της Τουρκίας»

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα; Υπάρχουν πολλές απαντήσεις στο ερώτημα, όσες είναι και οι σοβαρές κρίσεις που...

Διαβάστε την συνέχεια

Χασάν Νασράλα: «Είπαν έχεις δύο επιλογές, είτε ο πόλεμος συνεχίζεται και εσύ θα συντριβείς, είτε θα παραδοθείς».

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/10/NASRALLAH-FOTO-930x550.jpg" width="711" /><br /><br /><b>ΝΑΤΑΛΙ ΓΛΕΖΟΥ</b><br />Η αεροπορική επιδρομή της 27ης Σεπτεμβρίου της ισραηλινής αεροπορίας στο προάστιο Νταχίγιε της Βηρυτού που είχε ως στόχο τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία επιφέροντας ένα συντριπτικό πλήγμα στην ηγεσία της οργάνωσης. Η πυραμίδα της ηγετικής πυραμίδας πλέον έχει «εξουδετερωθεί» όπως φαίνεται και από τη φωτογραφία του ισραηλινού στρατού.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/10/hezbolah.png"><img height="636" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/10/hezbolah.png" width="640" /></a><br /><br />Η δολοφονία του Χασάν Νασράλα ταυτόχρονα με την εξόντωση όλων των ηγετικών στελεχών της σηματοδοτεί ένα πρωτοφανές χτύπημα, δημιουργώντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό ηγεσίας εντός της οργάνωσης. Ο Νασράλα θεωρούνταν το νούμερο δύο μετά τον Αλί Χοσεϊνί Χαμενεΐ, τον πολιτικό/θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν, όπως και για τις χώρες και τους λαούς της Μ.Ανατολής που δεν υπάγονται στο Αραβικό ΝΑΤΟ, ούτε στον «Αραβικό Σιδηρούν Θόλο» ούτε στην επικείμενη «Συμμαχία του Αβραάμ». Η σύσταση της αποτελεί διαχρονικό στόχο για Η.Π.Α και Ισραήλ και στην ουσία σηματοδοτεί την εξομάλυνση των σχέσεων, τη σφυρηλάτηση και εμβάθυνση της στρατηγικής συμμαχίας του κράτους απαρτχάιντ με αραβικά καθεστώτα όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρείν και το Μαρόκο που έχουν υπογράψει τις Συμφωνίες Αβραάμ . <br /><br />O «βασιλιάς είναι γυμνός» στον μουσουλμανικό κόσμο και ειδικότερα στον Άξονα της Αντίστασης. Ο Νασράλα θεωρείτο ότι ήταν ο επόμενος χαρισματικός ηγέτης στη Μ.Ανατολή μετά τον Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, τον πρόεδρο της Αιγύπτου.<br /><br />Οι στοχεύσεις του Νετανιάχου<br /><br />Για τον Μπεντζαμίν Νετανιάχου οι «λογαριασμοί έκλεισαν» μετά την «εξουδετέρωση» του Νασράλα . Η αποστέρηση του χαρισματικού ηγέτη από την ηγεσία της Χεζμπολάχ συνιστά άλλο ένα ατού και μια πολύτιμη συνιστώσα της πολυπόθητης «τελικής νίκης» στην εξίσωση αποτροπής με τη Γάζα, το Λίβανο, τη Συρία, τους Χούθι κ.α προσφέροντας στο λαό του Ισραήλ μια «μοναδική επιτυχία». Ο στόχος του πρωθυπουργού είναι να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του και να τον αποπροσανατολίσει από τον αγώνα που διεξάγουν οι προοδευτικές δυνάμεις της ισραηλινής κοινωνίας, με επικεφαλής τις οικογένειες των ισραηλινών αιχμάλωτων, για την επιστροφή και την απελευθέρωση των ομήρων από τα τούνελ της Γάζας.<br /><br />Περαιτέρω με την αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ , σε επίπεδο ηγεσίας, ο Νετανιάχου θεωρεί ότι ο Γιαχούα Σινγουάρ ,ο ηγέτης της Χαμάς, θα ενδώσει στους όρους που θέτει το Ισραήλ και θα υποκύψει στην πίεση συνθηκολόγησης και συμμόρφωσης στο σχέδιο για την επόμενη μέρα στη Γάζα, μετά την ολοκλήρωση της κατάπαυσης του πυρός για ανθρωπιστικούς λόγους.<div><a href="https://www.militaire.gr/chasan-nasrala-eipan-echeis-dyo-epiloges-eite-o-polemos-synechizetai-kai-esy-tha-syntriveis-eite-tha-paradotheis/"><b>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</b></a></div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Χασάν Νασράλα: «Είπαν έχεις δύο επιλογές, είτε ο πόλεμος συνεχίζεται και εσύ θα συντριβείς, είτε θα παραδοθείς».

ΝΑΤΑΛΙ ΓΛΕΖΟΥ Η αεροπορική επιδρομή της 27ης Σεπτεμβρίου της ισραηλινής αεροπορίας στο προάστιο Νταχίγιε της Βηρυτού που είχε ως στόχο τον η...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν τζογάρει με τους BRICS περιμένοντας τη Δύση.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/09/TURKEY-BRICS-790x400.jpg" /><br /><br /><div>Της <b><a href="https://ecfr.eu/article/building-brics-what-erdogans-geopolitical-gamble-could-mean-for-the-west/">Aslı Aydıntaşbaş</a></b><br />Δεδομένης της ρητορικής και των ενεργειών της Άγκυρας την τελευταία δεκαετία, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Τουρκία αποφάσισε τελικά να υποβάλει επίσημα αίτηση για ένταξη στις BRICS. Το οικονομικό μπλοκ, που ιδρύθηκε το 2009 από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα, θεωρείται ως μια εναλλακτική λύση στη γεωπολιτική τάξη που ηγείται η Δύση, ειδικά σε ό,τι αφορά το παγκόσμιο εμπόριο.<br /><br />Το 2024, η BRICS επέκτεινε τα μέλη της για να συμπεριλάβει χώρες όπως το Ιράν, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία. Αλλά η προσθήκη της Τουρκίας σημαίνει ότι θα είναι το μόνο μέλος του ΝΑΤΟ σε ένα σύνολο με επικεφαλής τη Ρωσία και την Κίνα – με μια ατζέντα που κυριαρχείται από τα αυταρχικά καθεστώτα.<br /><br />Αυτό είναι μεγάλη υπόθεση. Εάν η προσπάθεια της Τουρκίας πετύχει, θα ωφελούσε τη συνεχιζόμενη προσπάθεια της χώρας να αναπτύξει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που συχνά αποκλίνει από τους υπερατλαντικούς συμμάχους της. Αλλά η απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση δεν είναι κάτι καινούργιο. Η Τουρκία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι εδραιωμένη σε μια μεταδυτική αφήγηση που έχει διαμορφώσει την πολιτική του ταυτότητα για τουλάχιστον μια δεκαετία.<br /><br />Η ιδέα της Δύσης σε παρακμή έχει πλέον ριζώσει σταθερά σε όλο το τουρκικό πολιτικό φάσμα και οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες της Τουρκίας πιστεύουν ότι η στρατηγική αυτονομία είναι το εισιτήριο για έναν μεγαλύτερο ρόλο στην παγκόσμια σκηνή. Αν και οι BRICS παράγουν το 36-37% του παγκόσμιου ΑΕΠ, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ο κύριος εταίρος της Τουρκίας για το εμπόριο και τις επενδύσεις, και η κύρια εξαγωγική της αγορά – σε αυτόν τον τομέα, η σχέση των BRICS με την Τουρκία υστερεί.<b> <a href="https://www.capital.gr/ecfr-eu/3875845/o-erntogan-tzogarei-me-tous-brics-perimenontas-ti-dusi/">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν τζογάρει με τους BRICS περιμένοντας τη Δύση.

Της Aslı Aydıntaşbaş Δεδομένης της ρητορικής και των ενεργειών της Άγκυρας την τελευταία δεκαετία, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Του...

Διαβάστε την συνέχεια

Χάγη και ΑΟΖ… Καστελόριζο στον αέρα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/AOZ_EEZ_SLpress.gr_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/AOZ_EEZ_SLpress.gr_.jpg" width="708" /></a></div><div><br /></div>Του <b>ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ</b><br />Ξαφνικά άλλαξε το σκηνικό. Οι ψίθυροι ξεκίνησαν από την έδρα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), την ίδια έδρα που πριν 42 χρόνια, η Τουρκία καταψήφισε την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, κυρίως για το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζωνης (ΑΟΖ).<br /><br />Έτσι οι ηγέτες της Ελλάδας και της Τουρκίας στην προ ημερών συνάντηση τους στη Νέα Υόρκη τόλμησαν να πουν ότι εξετάζουν την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να οριοθετήσουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε στην τελευταία του ομιλία στη Νέα Υόρκη:<br /><br />“Η Ελλάδα είναι πρόθυμη να εργαστεί για την επίλυση του μοναδικού εκκρεμούς σημαντικού ζητήματος με τη γείτονα: την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν έχουμε μπορέσει να διευθετήσουμε αυτή τη διαφορά επί περισσότερα από 40 χρόνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι μοιραίο να παραμείνει άλυτη.<br /><br />Και άκουσα με χαρά τον Πρόεδρο Erdoğan να λέει ότι η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο είναι προς το κοινό συμφέρον ολόκληρης της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Είμαι πεπεισμένος ότι σήμερα έχουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας και θα πρέπει να είμαστε αρκετά τολμηροί και αρκετά σοφοί ώστε να αδράξουμε αυτή την ευκαιρία. Αλλά αν πρόκειται να προσπαθήσουμε θα πρέπει και οι δύο πλευρές να υιοθετήσουμε μια συνεπή προσέγγιση σε κάθε πτυχή της συμπεριφοράς μας.”<br /><br />ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΟΖ;<br /><br />Έχουν περάσει 42 χρόνια από την δημιουργία της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και ακόμα λίγοι γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει και τι προβλέπει η Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας (UNCLOS) για τις θαλάσσιες ζώνες. Έχω ένα παιδικό φίλο που πάντα μου αναφέρει, όταν με βλέπει στην Αθήνα: ¨Ρε Καρυώτη, ακόμα ασχολείσαι με την ΑΖΟΡ;»<br /><br />Με την βοήθεια του παρακάτω χάρτη θα προσπαθήσω να εξηγήσω τις έννοιες των θαλασσίων ζωνών.<br /><br />ΧΑΡΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΖΩΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ UNCLOS<br /><img height="441" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/10/241001050314_AOZ-ZEELAND-KARYOTHS01.jpg" width="640" /><i>Πηγή: Υπουργείο Εξωτερικών Νέας Ζηλανδίας</i><br /><br />Πολλοί πιστεύουν ότι η ΑΟΖ ξεκινά μετά από τα χωρικά ύδατα. Μέγα λάθος! Όπως βλέπετε από τον παραπάνω χάρτη, η ΑΟΖ ξεκινά από εκεί που αρχίζουν τα χωρικά ύδατα. Το μέγεθος της ΑΟΖ μας είναι το ίδιο είτε με χωρικά ύδατα 6 ν.μ., είτε 12 ν.μ., μια και η αύξηση σε 12 ν.μ., όπως είδαμε παραπάνω, δεν επηρεάζει το μέγεθος της ΑΟΖ. Για να είμαστε και δίκαιοι, έχει υπολογιστεί ότι η ΑΟΖ μας, με εύρος αιγιαλίτιδας ζώνης 6 ν.μ. κατέχει το 94% του Αιγαίου, ενώ με 12 ν.μ. θα κατέχει το 95%!<br /><br />ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΟΖ<img height="303" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/10/241001050545_ellada-greece-aoz-karyoths02.jpg" width="640" /><i>Πηγή: Global Marine Database, General Dynamics, Herndon, Virginia.</i><br /><br />Τον παραπάνω χάρτη θα παρουσιάσει η Ελλάδα , αν φτάσουμε στη Χάγη, ενώ η Τουρκία θα παρουσιάσει την «Γαλάζια Πατρίδα»<br /><br />ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ<img height="502" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/10/241001050805_TURKEY-GALAZIA-PATRIDA-AOZ-KARYOTHS02.jpg" width="640" /><i>Πηγή: Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Τουρκίας</i><br /><br /><div>Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ<br /><br />Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας ήταν η δημιουργία και κωδικοποίηση του θεσμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).<br /><br />Έτσι, δόθηκε ένα τέλος στην χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας. Με βάση τα άρθρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης (1982), ως Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή, το πλάτος της οποίας μπορεί να φθάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.) από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετρείται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης.<br /><br />Εντός της ΑΟΖ το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, την εκμετάλλευση, την διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και υπεδάφους της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα, που αφορούν στην εξερεύνηση και οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων.<br /><br />Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των παράκτιων και άλλων κρατών που αφορούν στα θέματα της αλιείας μέσα στην ΑΟΖ καθορίζονται στην Σύμβαση από τα άρθρα 51, 55, 56, 58-73, 115 και 123, ενώ στις περιοχές της ανοικτής θάλασσας η αλιεία ρυθμίζεται από τα άρθρα 116-120. Επιπλέον, στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης αναφέρονται τα αποδημητικά είδη ψαριών που βρίσκονται μέσα ή έξω από αυτή την ζώνη.<br /><br />Εάν όλα τα παράκτια κράτη κάνουν χρήση των δικαιωμάτων τους σε ΑΟΖ 200 ν.μ., τότε η περιοχή των ωκεανών που θα ανήκει σ’ αυτά τα κράτη θα καλύπτει γύρω στα 37,7 εκατ. τετρ. ν.μ. ή το 35,8% της παγκόσμιας θαλάσσιας επιφάνειας. Μέσα στην επικυριαρχία αυτών των ζωνών περιλαμβάνονται πάνω από το 90% της παγκόσμιας αλιείας, πάνω από το 87% των υδρογονανθράκων και γύρω στο 10% των πολυμεταλλικών κονδύλων.<br /><br />Επομένως, εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί την κρίσιμη σημασία που έχει η ΑΟΖ όχι μόνο για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά γενικότερα για την παγκόσμια οικονομία και τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις.<br /><br />Κανείς δεν αμφισβητεί τέσσερις βασικές θέσεις σε σχέση με την ΑΟΖ:Η ΑΟΖ αποτελεί πλέον αναμφισβήτητα μέρος του εθιμικού διεθνούς δικαίου από τότε που η UNCLOS τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994.<br />Η ΑΟΖ, σε αντίθεση με την υφαλοκρηπίδα, δεν ανήκει στο παράκτιο κράτος ipso jure, αλλά πρέπει σαφώς να ανακηρυχθεί από αυτό. Εάν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, ΑΟΖ απλώς δεν υφίσταται. Η θαλάσσια περιοχή (η επιφάνεια και τα υπερκείμενα ύδατα) που δεν θα ανακηρυχθεί ως ΑΟΖ, αποτελεί νομικώς μέρος της ανοικτής θάλασσας.<br />3. Το νομικό περιεχόμενο αυτού του νέου θεσμού του διεθνούς δικαίου, ορίζεται από το 5ο Μέρος της Σύμβασης. Τα παράκτια κράτη δεν μπορούν να υπερβαίνουν τους περιορισμούς που τους έχουν επιβληθεί από το 5ο Μέρος της Σύμβασης σχετικά με τα δικαιώματά, τις δικαιοδοσίες και τις υποχρεώσεις τους. Έτσι “άλλα” κράτη έχουν δικαιώματα στην ΑΟΖ ενός παράκτιου κράτους και το παράκτιο κράτος δεν μπορεί να δημιουργήσει ΑΟΖ που να υπερβαίνει τα 200 ν.μ.<br />4. Κανένα κράτος ή ομάδα κρατών δεν έχει το δικαίωμα να ισχυρισθεί ότι κάποιο παράκτιο κράτος δεν μπορεί να ανακηρύξει την δική του ΑΟΖ. Αν και πότε ένα παράκτιο κράτος ανακηρύξει τη δική του ΑΟΖ ανήκει εντελώς στη δική του δικαιοδοσία.<br />Το αριστούργημα Βενιζέλου<br /><br />Λίγες ημέρες πριν λήξει η θητεία του ως Υπουργού Εξωτερικών, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, γνωρίζοντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε ένα μεγάλο δώρο στον Νίκο Κοτζιά.<br /><br />Στις 14 Ιανουαρίου 2015 η Ελλάδα κατέθεσε μια δήλωση στα Ηνωμένα Έθνη που συμπληρώνει τη δήλωση που είχε κάνει το 1994 σχετικά με την αποδοχή της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Με την νέα δήλωση, η Ελλάδα εξαιρεί από την δικαιοδοσία της Χάγης τρεις κατηγορίες διαφορών.Οποιαδήποτε διαφορά σχετικά με στρατιωτικές δραστηριότητες και μέτρα που λαμβάνονται από την Ελληνική Δημοκρατία για την προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας, για σκοπούς εθνικής άμυνας, καθώς και για την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας.<br />Οποιαδήποτε διαφορά σχετικά με τα σύνορα της Ελλάδας ή εδαφικής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών για το εύρος και τα όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης και του εθνικού εναερίου χώρου.<br />Οποιαδήποτε διαφορά την οποίαν ένα άλλο κράτος μπορεί στο μέλλον να αποδεχθεί μονομερώς την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου με σκοπό να προσφύγει κατά της Ελλάδας σε σχέση με μια συγκεκριμένη διαφορά ή το κράτος αυτό αμέσως μετά την δήλωση αποδοχής της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας της Χάγης ή σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους από την κατάθεση της δήλωσης αυτής, προσφύγει κατά της χώρας μας μονομερώς.<br /><br />Αυτή ήταν μια ιδιοφυής κίνηση του Βενιζέλου, γιατί δίνεται η δυνατότητα στην Ελλάδα να αξιολογήσει τη δήλωση του άλλου κράτους και να αποφασίσει εάν επιθυμεί την επίλυση της διαφοράς από το ΔΔΧ. Έτσι εάν η Τουρκία προσφύγει μονομερώς στη Χάγη και η Ελλάδα κρίνει ότι θίγονται ζητήματα εθνικού συμφέροντος, η Ελλάδα μπορεί να αποσύρει τη δική της δήλωση μέσα σε 12 μήνες.<br /><br />Ταυτόχρονα, μια ημέρα αργότερα, στις 15 Ιανουαρίου 2015, η Ελλάδα κατέθεσε μια επιπρόσθετη δήλωση στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στο πλαίσιο της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας, με την οποίαν εξαιρεί το Διεθνές Δικαστήριο Δικαίου της Θάλασσας, που εδρεύει στο Αμβούργο, από την επίλυση των διαφορών που έχουν σχέση με την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Το άρθρο 298 της Σύμβασης δίνει το δικαίωμα εξαίρεσης για τέτοιου είδος διαφορές και υπάρχουν κράτη της ΕΕ όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Γαλλία που έχουν ήδη κάνει χρήση αυτού του άρθρου.</div><div><br />ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ<br /><br />Είναι δύσκολο και ίσως παράτολμο να επιχειρήσει κάποιος να προβλέψει τι είδους απόφαση θα λάβει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), σε περίπτωση που τελικά παραπεμφθεί σ’ αυτό η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ του Αιγαίου Αρχιπελάγους και της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Μελετώντας όμως τις προηγούμενες αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου σε παρεμφερείς διαφορές, μπορούμε να εικάσουμε ότι το Δικαστήριο θα χρησιμοποιήσει σ’ αυτή την περίπτωση την αρχή της “ίσης απόστασης-ειδικών περιστάσεων” αντί μόνο της αρχής της ίσης απόστασης (μέσης γραμμής).<br /><br />Αν και δεν μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μια ζώνη 12 ν.μ. γύρω από τα νησιά θα είναι η εμπειρική μέθοδος για τις επόμενες αποφάσεις οριοθέτησης του Διεθνούς Δικαστηρίου, μπορούμε ωστόσο να επιμείνουμε ότι ξεκάθαρα η ΑΟΖ ενός νησιού δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το διεθνώς καθιερωμένο και αναγνωρισμένο μέγιστο της αιγιαλίτιδας ζώνης.<br /><br />Εάν μια ζώνη 12 ν.μ. δοθεί στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, τότε η ΑΟΖ της Τουρκίας θα είναι περιορισμένη. Εάν η οριοθέτηση γίνει με βάση την νέα Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας του 1982, η Τουρκία θα λάβει μόνο 7,5% της συνολικής έκτασης του Αιγαίου. Αλλά, αφού το Διεθνές Δικαστήριο, με τις τελευταίες αποφάσεις του, έχει δώσει έμφαση στις αρχές της δικαιοσύνης (επιείκειας), η περιοχή που θα λάβει η Τουρκία θα είναι περίπου 10-12% του συνόλου της ΑΟΖ του Αιγαίου, με την προϋπόθεση βέβαια ότι τα ελληνικά νησιά δικαιούνται μιάς ζώνης 12 ναυτικών μιλίων.<br /><br />Το κύριο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι αυτό του Καστελόριζου και της Στρογγύλης, διότι το Δικαστήριο, σε περιπτώσεις που ένα νησάκι βρίσκεται μπροστά σ’ ένα τεράστιο ηπειρωτικό χώρο ενός άλλου κράτους , ποτέ δεν δίνει «πλήρη επήρεια» σε αυτό το νησάκι.<br /><br />Εάν συμβεί κάτι τέτοιο τότε η Ελλάδα δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Γι’ αυτό το λόγο η απραξία των ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία 42 χρόνια να μην ανακηρύξουν ΑΟΖ και να προχωρήσουν σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο, αποτελεί ένα τραγικό σφάλμα.<br />Επίλογος<br /><br />Ο πρέσβης επί τιμή, Αλέξανδρος Μαλλιάς επισημαίνει πώς αν η αναφορά Ερντογάν στο θέμα των θαλασσίων ζωνών σηματοδοτεί μεταβολή στις θέσεις της Άγκυρας, θα αποτελέσει ευχάριστη έκπληξη. Επισημαίνει ωστόσο πως ο χρόνος θα δείξει τι ακριβώς εννοεί ο Τούρκος Πρόεδρος με την συγκεκριμένη τοποθέτηση.<br /><br />Έχω κουραστεί να ακούω τους Αμερικανούς να διαπιστώνουν, για τις ελληνικές κυβερνήσεις «you are always reactive and never proactive». Θα γνωρίζουμε εάν βαδίζουμε προς την Χάγη, όταν τον Γενάρη του 2025 ο Μητσοτάκης και ο Ερντογάν θα ξανασυναντηθούν στην Αγκυρα.<br /><br />Υποψιάζομαι ότι ίσως κανείς από τους δύο ηγέτες να μην ξέρει ακόμη πόσο βαθιά θα προχωρήσει . Όπως είπε κάποτε ο Πρόεδρος Ρούσβελτ «we have nothing to fear but fear itself» (“δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς, αλλά τον φόβο τον ίδιο”).</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Χάγη και ΑΟΖ… Καστελόριζο στον αέρα;

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ Ξαφνικά άλλαξε το σκηνικό. Οι ψίθυροι ξεκίνησαν από την έδρα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), την ίδια έδρα που πρι...

Διαβάστε την συνέχεια