Η υψηλή στρατηγική της Τουρκίας, το έλλειμα ηγεσίας της Ευρώπης και η ελληνική ανικανότητα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh6FnUFyUcDjWnhWy1ItAF5hsLkQN8mweJsndA8Jr0cmf5pzFrL1lt9Mpb2czKh9zdzplnVxCkhhwF7DsGiGw8-vBa8GPhZrkZJtCtsl2fFDbtsqjEwtcDKo_494ICqvuBc_XhbDMepYQ/s1600/toyrkia%252Ceyrwpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh6FnUFyUcDjWnhWy1ItAF5hsLkQN8mweJsndA8Jr0cmf5pzFrL1lt9Mpb2czKh9zdzplnVxCkhhwF7DsGiGw8-vBa8GPhZrkZJtCtsl2fFDbtsqjEwtcDKo_494ICqvuBc_XhbDMepYQ/s640/toyrkia%252Ceyrwpi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Τουρκία φιλοξενεί 2.7 εκατομμύρια Σύριους από το 2011. Φαίνεται ότι ήταν συνειδητή επιλογή να διευκολύνει να στείλει μεγάλους αριθμούς στην Ελλάδα το 2015 και όχι νωρίτερα. 70 χιλιάδες το 2014, 850 χιλιάδες το 2015 μέσω Ελλάδας. Δεν ήταν τυχαίο. Εκτιμώ ότι προβλέφθηκε η αλλαγή μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης και κρατήθηκε ανοιχτή η δυνατότητα αύξησης της ροής.<br /><br />Οι τεράστιοι αριθμοί των μεταναστευτικών ροών αποσκοπούσαν στο να αναδείξουν την εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ίσως και όλης της Ευρώπης από την Τουρκία. Αυτός ήταν ο πρωταρχικός στόχος της Τουρκικής υψηλής στρατηγικής. Το πόσα και ποια κράτη θα έκλειναν τα σύνορα, το πόσο θα σκλήρυνε η στάση ορισμένων χωρών στη φύλαξη συνόρων και το πόσους πρόσφυγες επρόκειτο να δεχθεί η Ευρώπη συνολικά δεν θα επηρέαζαν τον κεντρικό στόχο. Ήταν δευτερεύοντα.<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος που η Ευρώπη εμφανίστηκε υποχωρητική απέναντι στην Τουρκία και της έδωσε χρήματα και υποσχέσεις για βίζα και ξεμπλοκάρισμα της διαδικασίας ένταξης, ενώ ταυτόχρονα αγνόησε την καταπίεση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον αυταρχισμό απέναντι στον τύπο και την δεσποτική διακυβέρνηση.<br /><br />Κανείς δεν υποχωρεί χωρίς λόγο, ούτε για λόγους συμπαθείας ή επειδή εκτελείς εντολές τρίτου. Υποχωρείς όταν εβρισκόμενος απροετοίμαστος να αντιμετωπίσεις μία κατάσταση, δέχεσαι την εξάρτησή σου από τη συμπεριφορά αυτού απέναντι του οποίου υποχωρείς.<br /><br />Εν προκειμένω και η Ευρώπη και η Ελλάδα πιάστηκαν στον ύπνο. Εδώ άπτεται το έλλειμα ηγεσίας, όχι ως μία ρηχή επισήμανση εκ των υστέρων, ούτε ως κριτική στα ηγετικά πρόσωπα της Ευρώπης αυτά καθ’ εαυτά, αλλά ως προϊόν των πολιτικών δομών της Ευρώπης. Δηλαδή: ακόμα και να διέθετε ανθρώπους με στόφα μεγάλων ηγετών, ποιος θα διαμόρφωνε την υψηλή στρατηγική; Ποιος θα διαμόρφωνε μακροπρόθεσμη πολιτική; Ποιος θα ερευνούσε και θα ανέλυε τα δεδομένα; Ποιος και με ποια κριτήρια θα προέκρινε τους αντικειμενικούς στόχους της Ευρώπης; Ποιος θα όριζε τα συμφέροντα της Ευρώπης, πέραν των στενών κρατικών ή εθνικών συμφερόντων του κάθε μέλους;<br /><br />Το «έλλειμα ηγεσίας» είναι μία εγγενής αδυναμία των δομών της Ευρώπης, η οποία δίνει την ευκαιρία σε οργανωμένα κράτη με αυτογνωσία και μακροπρόθεσμους στόχους, όπως η Τουρκία να αποκομίζουν γεωστρατηγικά οφέλη όταν βρίσκουν την ευκαιρία.<br /><br />Τα οφέλη δεν εξαντλούνται στις σχέσεις με την Ευρώπη, αλλά και στα ελληνοτουρκικά. Καταλύτης σ’ αυτό η ελληνική ανικανότητα με <a href="http://www.antibaro.gr/article/14390">σοβαρότερες συνέπειες</a>. Το ΝΑΤΟ φαίνεται να υιοθετεί για πρώτη φορά στα χρονικά τις τουρκικές θέσεις στο ακέραιο: την αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, τις γκρίζες ζώνες στα Δωδεκάνησα και τα 6 αντί των 10 ναυτικών μιλίων εθνικού εναέριου χώρου.<br /><br />Να προσθέσουμε και ένα ακόμα δεδομένο στη ζοφερή εικόνα. Το προσφυγικό πρόβλημα ανέδειξε από τη διπλωματική αφάνεια και τη γείτονα χώρα εκ βορρά. Με την εξωφρενική ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα, κινδυνεύουμε να υποχρεωούμε σε δυσμενή λύση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων (Βαρντάσκα). Ξεθάρρεψε και ο Νίμιτς και «<a href="http://www.kathimerini.gr/854771/article/epikairothta/politikh/nimits-to-metanasteytiko-piezei-gia-lysh-sto-8ema-ths-onomasias-twn-skopiwn">μετά από μακρά περίοδο κενού</a>», ετοιμάζεται να επανέλθει για να λύσει το θέμα μια και καλή με αφορμή το μεταναστευτικό.<div style="text-align: justify;"> <br /> <a href="http://www.antibaro.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Η υψηλή στρατηγική της Τουρκίας, το έλλειμα ηγεσίας της Ευρώπης και η ελληνική ανικανότητα.

Η Τουρκία φιλοξενεί 2.7 εκατομμύρια Σύριους από το 2011. Φαίνεται ότι ήταν συνειδητή επιλογή να διευκολύνει να στείλει μεγάλους αριθμούς ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η άλωση της Ευρώπης και η βαριά γερμανική μπότα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVW58sPkAPYZYcqRO5rjyGMAt6bOIqwdW1Ju6CUHDQtw2MA1OsW3vXtDFaYUHWvxFcWU9JbnBLCSUPuz3RPrR7eyLjigYqQwjbf9g8-nLIquf82wG04iob8PSssgZj2l1RaMlyXiG-Y44/s1600/h+alwsi+tis+eurwpis+kai+h+baria+germaniki+mpota.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVW58sPkAPYZYcqRO5rjyGMAt6bOIqwdW1Ju6CUHDQtw2MA1OsW3vXtDFaYUHWvxFcWU9JbnBLCSUPuz3RPrR7eyLjigYqQwjbf9g8-nLIquf82wG04iob8PSssgZj2l1RaMlyXiG-Y44/s640/h+alwsi+tis+eurwpis+kai+h+baria+germaniki+mpota.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η χρηματοπιστωτική κρίση είχε ως αποτέλεσμα τέσσερις χώρες της Ευρωζώνης, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος, να οδηγηθούν επίσημα στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης – ενώ άλλες δύο, η Ιταλία και η Ισπανία, ανεπίσημα. <strong>Η βασική οικονομική πολιτική που εφαρμόσθηκε και στις έξι ήταν η μείωση των μισθών των εργαζομένων –</strong> έτσι ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα τους (εσωτερική υποτίμηση).<br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> Από τις τέσσερις πρώτες χώρες, ναι μεν μόνο η Ελλάδα συνεχίζει να χρηματοδοτείται από το μηχανισμό, αλλά μόνο η Ιρλανδία κατάφερε πραγματικά να επιστρέψει σε πορεία ανάπτυξης – επειδή αποτελεί μία ιδιαίτερη περίπτωση, αφενός μεν <strong>επειδή είναι η μοναδική χώρα που εξάγει πάνω από το 100% του ΑΕΠ της</strong> (εισάγει ανάλογα), αφετέρου λόγω του ότι διαθέτει έναν πολύ μεγάλο αριθμό ξένων επιχειρήσεων, κυρίως αμερικανικών, οι οποίες παράγουν εκεί και εξάγουν τα προϊόντα τους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως οι κάτοικοι της είναι ικανοποιημένοι – γεγονός που τεκμηριώθηκε από την αλλαγή της κυβέρνησης.</div> <div style="text-align: justify;"> Σε κάθε περίπτωση, η μείωση των μισθών απέδωσε στην Ιρλανδία ακόμη και στην αύξηση της απασχόλησης, ακριβώς επειδή έχει τόσο μεγάλο ποσοστό εξαγωγών – <strong>ενώ στις άλλες πέντε χώρες οδήγησε στην πτώση της εσωτερικής κατανάλωσης (ζήτησης),</strong> με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν η ύφεση, ο περιορισμός των επενδύσεων και η ανεργία. Εκτός αυτού, συνοδεύθηκε από μία περιοριστική δημοσιονομική πολιτική (αύξηση των φόρων κλπ.), η οποία έδωσε σε όλες τις χώρες τη χαριστική βολή.</div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Η αποτυχία λοιπόν της συγκεκριμένης πολιτικής είναι δεδομένη τόσο όσον αφορά την Ελλάδα, όσο και τις Πορτογαλία, Κύπρο, Ισπανία και <a href="http://www.analyst.gr/2016/03/21/i-italiki-tragodia/" target="_blank">Ιταλία</a></strong> – ενώ οι αιτίες της κρίσης ήταν για κάθε μία διαφορετικές.</div> <div style="text-align: justify;"> <a href="http://news.analyst.gr/wp-content/uploads/2016/03/262.jpg"><br /> </a></div> <div style="text-align: justify;"> Ειδικότερα, η Πορτογαλία αλώθηκε εντελώς, μετατρεπόμενη σε <a href="http://www.analyst.gr/2015/12/09/i-xora-tis-lidl/" target="_blank">χώρα της Lidi</a>, στην <a href="http://www.analyst.gr/2016/03/26/i-tragodia-tis-kiprou/" target="_blank">Κύπρο</a> έχει υπερχρεωθεί εκτός από το δημόσιο και ο ιδιωτικός τομέας, η Ιταλία βιώνει μία τραπεζική κρίση άνευ προηγουμένου, <strong>ενώ στην Ισπανία διαπιστώνεται μία έκρηξη ελλειμμάτων, πολύ μεγαλύτερη του αναμενομένου</strong> (ενδεχομένως άνω του 5%, <a href="http://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/2016/03/31/spanien-keine-regierung-defizit-explodiert/" target="_blank">πηγή</a>) – όταν η ανεργία συνεχίζει να βρίσκεται στα ύψη, με τη χώρα να είναι βυθισμένη σε μία μεγάλη πολιτική αστάθεια. Υπενθυμίζουμε εδώ πως τόσο οι τράπεζες της Ιταλίας, όσο και της Ισπανίας στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό απ’ ευθείας από την ΕΚΤ – οι ισπανικές με απ’ ευθείας δανεισμό τους, ύψους περί τα 40 δις €.</div> <div style="text-align: justify;"> Συμπερασματικά λοιπόν, η πολιτική που εφαρμόστηκε μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μία αποτυχία άνευ προηγουμένου για τις πέντε από τις έξι χώρες, από τη δική τους πλευρά. <strong>Εν τούτοις, από την πλευρά της Γερμανίας, ήταν μία επιτυχία επίσης άνευ προηγουμένου –</strong> αφού δεν κατάφερε μόνο να αυξήσει τα πλεονάσματα της στα 250 δις € ετησίως από ελάχιστα προηγουμένως αλλά, επί πλέον, να στελεχώσει όλους τους οργανισμούς της Ευρωζώνης με δικούς της διευθυντές.</div> <div style="text-align: justify;"> Επίσης να αναδειχθεί στον απόλυτο κυρίαρχο της νομισματικής ένωσης, μετατρέποντας την περιφέρεια σταδιακά σε μία περιοχή φθηνού εργατικού δυναμικού για τη βιομηχανία της – <strong>ενώ ευρίσκεται σε εξέλιξη η λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας των ήδη κατεκτημένων κρατών</strong>, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί η κατοχή τους.</div> <div style="text-align: justify;"> Επομένως, η πολιτική που επιβλήθηκε, στην οποία έχει δυστυχώς υποταχθεί και η Ελλάδα, θα οδηγήσει νομοτελειακά στην άλωση της Ευρώπης – <strong>με αποτέλεσμα η βαριά γερμανική μπότα να καταφέρει αυτή τη φορά να κατακτήσει την ήπειρο μας</strong>, με πολύ πιο εύκολο τρόπο.<br /> <br /> <a href="http://news.analyst.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Η άλωση της Ευρώπης και η βαριά γερμανική μπότα

Η χρηματοπιστωτική κρίση είχε ως αποτέλεσμα τέσσερις χώρες της Ευρωζώνης, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος, να οδηγηθούν...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς επίσημη ανακοίνωση του Κουρδιστάν; Η αρχή του τέλους για την Τουρκία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu9Awi47uRvoOn3DEDe7PciMNsexX8D-dNibkbyZHcVe5WIR8DDX2yayfhRwbwWNjJUGKVsY2DWYgDWBBGKz7Jeh3XvaUvHYsiyClG3xxhXBN3lb_YD2H1Oc2QNvdCmP1C3q8OWUl3ehE/s1600/koyrdistan3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="522" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu9Awi47uRvoOn3DEDe7PciMNsexX8D-dNibkbyZHcVe5WIR8DDX2yayfhRwbwWNjJUGKVsY2DWYgDWBBGKz7Jeh3XvaUvHYsiyClG3xxhXBN3lb_YD2H1Oc2QNvdCmP1C3q8OWUl3ehE/s640/koyrdistan3.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα<br /><br />Φαίνεται πως βρισκόμαστε λίγα μόνο λεπτά πριν το μεγάλο μπαμ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής καθώς οι Ισραηλινοί προχθές και οι Αμερικάνοι χθες ζήτησαν από τους πολίτες τους να εγκαταλείψουν την Τουρκία. <br /><br />Σύμφωνα με το βρετανικό κανάλι Sky News, η ανακοίνωση των Ισραηλινών έχει να κάνει με πληροφορίες τους από τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, οι οποίες θέλουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο να προχωρά σε συγκεκριμένο σχέδιο επίθεσης εναντίον νεαρών Ισραηλινών κυρίως. Επισήμως δεν έχουν ανακοινωθεί περισσότερες λεπτομέρειες, ενώ το βρετανικό κανάλι Sky ανέφερε πως ο πιθανότερος στόχος επίθεσης είναι μια συναγωγή στην περιοχή Μπέογλου της Κωνσταντινούπολης, συνδεδεμένη με ένα κοινοτικό κέντρο και ένα σχολείο.<br /><br /> Μετά τους Ισραηλινούς,όμως και οι Αμερικάνοι εξέδωσαν αυστηρή προειδοποίηση. Πιο συγκεκριμένα State Department και Πεντάγωνο έδωσαν εντολή για την αποχώρηση των οικογενειών Αμερικανών διπλωματών και στρατιωτικού προσωπικού από τμήματα της νότιας Τουρκίας. <br /> <br /> Σε ανακοίνωση του στρατού αναφέρεται ότι η απομάκρυνση γίνεται «εξαιτίας των συνεχιζόμενων ανησυχιών για την κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή». Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικάνοι προειδοποιούν τους πολίτες τους για την Τουρκία, καθώς παρόμοια κίνηση είχε προηγηθεί πριν τον εορτασμό της κουρδικής γιορτής του Newroz.<a href="http://www.geopolitics.com.gr/2016/03/blog-post_366.html"> </a>όπου Αμερικανοί παρατηρητές εκτιμούσαν ότι θα ξεσπάσει μεγάλο κύμα βίας και ένοπλων συγκρούσεων σε όλη την Τουρκία που θα θυμίζει έντονα τον συριακό εμφύλιο.<br /> <br /> Την ίδια ώρα οι πληροφορίες που έρχονται στο Geopolitics τόσο από Αμερικάνικες όσο και και από Ρωσικές πηγές συγκλίνουν στην άποψη ότι δεν αργεί η χρονική στιγμή όπου θα ανακοινωθεί και επίσημα η δημιουργία του Κουρδιστάν. Το γεγονός ενισχύεται και από την επίσκεψη του αρχηγού της CIA στη Μόσχα στις αρχές Μαρτίου. Μια επίσκεψη που κρατήθηκε μυστική μέχρι την Δευτέρα και θορύθησε ιδιαίτερα την Τουρκική πλευρά. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ρωσικής πλευράς, ο Τζον Μπρέναν συζήτησε για το συριακό και το κουρδικό ζήτημα με τους Ρώσους. <br /><br /> Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στο βιογραφικό του βλέπουμε πως το μεγάλο αφεντικό της CIA που διαδέχθηκε τον στρατηγό Πετρέους (γνωστό για το ερωτικό σκάνδαλο αλλά πληροφορίες λένε πως είχε εκνευρίσει με τη στάση του την Ισραηλινή πλευρά) δεν είναι κάποιος τυχαίος αξιωματούχος. <br /> <br /> Ο Μπρέναν, ο οποίος μιλάει άπταιστα αραβικά, γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1955 στο Νιου Τζέρσει. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Fordham University, στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καϊρου και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας.<br /> Στη πρώτη θητεία του Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, είχε διοριστεί ως σύμβουλος του πλανητάρχη για θέματα τρομοκρατίας. Τότε ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος, ο Μπάρακ Χουσείν Ομπάμα είχε δηλώσει για τον Μπρέναν ότι «έχει την εμπειρία, το όραμα και την ακεραιότητα που απαιτούνται για τη θέση αυτή».Ο Μπρέναν είχε διατελέσει σύμβουλος του Ομπάμα και κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του .Έχει εργαστεί ως αναλυτής και αξιωματικός σε γραφεία της CIA στο εξωτερικό και υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας.<br /> Υπηρέτησε ως προσωπάρχης του Τζορτζ Τένετ και στην δεκαετία του ΄90 ήταν σταθμάρχης της CIA στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας.<br /> <br /> Πληροφορίες που καταφθάνουν στο Geopolitics επιβεβαιώνουν πως ο Μπέρναν συζήτησε και συμφώνησε με τη Ρωσική πλευρά θέματα τρομοκρατίας καθώς και τη στάση ΗΠΑ-Ρωσίας στην περίπτωση της Λιβύης που είναι το νέο πεδίο δράσης του Ισλαμικού Χαλιφάτου (DAESH). Ο δρόμος εξάλλου για συνεργασία των δυο χωρών άνοιξε μετά τις πολλαπλές συναντήσεις Λαβρόφ Κέρι. <br /><br /> Άλλες πληροφορίες πάλι λένε πως συζητήθηκε και το μέλλον του Κουρδιστάν καθώς τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία φαίνεται πως συμπλέουν (σε κάποια τουλάχιστον σημεία) στο θέμα της επίσημης ανεξαρτησίας των Κούρδων. Οι Κούρδοι υπήρξαν παραδοσιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στην αποστολή τους να συλλάβουν τον Σαντάμ Χουσεΐν. Επίσης, συνέλαβαν τον Χασάν Γκουλ, αγγελιοφόρο του επικεφαλής της Αλ Κάιντα Οσάμα Μπιν Λάντεν, το 2004, η οποία οδήγησε τελικά στην επιχείρηση Λόγχη του Ποσειδώνα, κατά την οποία αμερικανοί πεζοναύτες σκότωσαν τον Μπιν Λάντεν.<br /> <br /> Υπέρ των Κούρδων κινείται και η Ρωσική πλευρά μετά την ένταση στις Ρωσοτουρκικές σχέσεις που δημιουργήθηκε από την κατάρριψη από την Τουρκία του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους στις 24 Νοεμβρίου 2015 που κόστισε τη ζωή του Ρώσου αξιωματικού και οδήγησε σε ρωσικές κυρώσεις προς την χώρα. Τα ρωσικά ΜΜΕ μάλιστα ξεκίνησαν να προβάλλουν με ιδιαίτερη θέρμη τα αιτήματα του Κουρδικού λαού για ένα ανεξάρτητο κράτος. <br /><br /> Ας μην λησμονούμε όμως πως το CNN από τον Οκτώβριο του 2014 έδειξε στους Αμερικανούς πολίτες ποιο είναι το Κουρδιστάν. Μια κίνηση που δείχνει καθαρά την τακτική των Αμερικανών στην περιοχή. <br /><br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbD2P0WafDArTTD2Ae_Ni_HRPZnMoI5tkaLBL35Rt_HTyfHmBonaMjwXpkQC0J-dx6OD7x0UkFi-1EcbI_BT2J7DAmFrO6s2D1CTqZYli4SDJOJHqf4l6YkM1euzDa44WHmtvgZtb31wS4/s1600/cnn-630x400.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbD2P0WafDArTTD2Ae_Ni_HRPZnMoI5tkaLBL35Rt_HTyfHmBonaMjwXpkQC0J-dx6OD7x0UkFi-1EcbI_BT2J7DAmFrO6s2D1CTqZYli4SDJOJHqf4l6YkM1euzDa44WHmtvgZtb31wS4/s640/cnn-630x400.jpg" /></a><br /><br /> Υπενθυμίζουμε επίσης πως τον Ιούνιο του 2014, όταν ο Κέρι μετέβη αεροπορικώς στον κουρδικό θύλακα έπειτα από μια επίσκεψη σχεδόν 24 ωρών στη Βαγδάτη στο πλαίσιο μιας κατεπείγουσας περιοδείας του στη Μέση Ανατολή με σκοπό να «σωθεί το Ιράκ» ζήτησε από τον Κούρδο πρόεδρο Μασούντ Μπαρζανί να ταχθούν στο πλευρό της κυβέρνησης στη Βαγδάτη. Προφανώς τότε θα πρόσφερε και κάποια ανταλλάγματα που ήρθε μάλλον η ώρα να δοθούν. <br /><br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGv4zPdN2bw0H7Qu_FmLEXjOTGHi4fTJe-8VwnL_y4ibgKEoqnU7hTA-61guRbLkm_T_LWsRDwXoYJneTeVt63XdH-AUNrfjNBvPqmgEEA8TzQBuKG1taMdLAPRLkcpJvvuV1L7BrOSnXG/s1600/Iraqi_Kurdistan_in_Iraq_%2528de-facto_and_disputed_hatched%2529.svg.png"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGv4zPdN2bw0H7Qu_FmLEXjOTGHi4fTJe-8VwnL_y4ibgKEoqnU7hTA-61guRbLkm_T_LWsRDwXoYJneTeVt63XdH-AUNrfjNBvPqmgEEA8TzQBuKG1taMdLAPRLkcpJvvuV1L7BrOSnXG/s640/Iraqi_Kurdistan_in_Iraq_%2528de-facto_and_disputed_hatched%2529.svg.png" width="627" /></a><br /><br /> Για την ιστορία να αναφέρουμε πως ο Μασούντ Μπαρζανί είνα Κούρδος πολιτικός και Πρόεδρος του Ιρακινού Κουρδιστάν από το 2005. Το Ιρακινό Κουρδιστάν ή Περιοχή του Κουρδιστάν που επίσης αναφέρεται ως Νότιο Κουρδιστάν και ως τμήμα του Μείζονος Κουρδιστάν και είναι μια ημιαυτόνομη περιοχή στο Ιράκ, ομοσπονδιακά αναγνωρισμένη. Συνορεύει στα ανατολικά με το Ιράν, στα βόρεια με την Τουρκία, στα δυτικά με τη Συρία και στα νότια με το υπόλοιπο Ιράκ. Μετά την ήττα του Σαντάμ Χουσεΐν στον Πόλεμο του Κόλπου (1991) ένα από τα αποτελέσματα ήταν να τεθούν υπό κουρδικό έλεγχο οι περιοχές του βορείου Ιράκ που παραδοσιακά θεωρούνται πατρίδα των Κούρδων (γνωστές με τις ονομασίες Ιρακινό Κουρδιστάν και "Νότιο Κουρδιστάν". Λίγους μήνες μετά τη σύσταση αυτόνομης ζώνης, διεξήχθησαν και οι πρώτες ελεύθερες εκλογές το 1992.<br /> <br /> Ο Μπαρζανί ως πρόεδρος του ημιαυτόνομου Κουρδιστάν έχει πραγματοποιήσει επίσημες επισκέψεις σε πολλές χώρες, ανάμεσα στις οποίες οι ΗΠΑ, η Ιταλία και η Ιορδανία ενώ ήταν και ένας από τους υποψηφίους στη βραχεία λίστα του περιοδικού Time για το Πρόσωπο της Χρονιάς του 2014, για τις προσπάθειές του για ανεξαρτησία του Κουρδιστάν αλλά και για τον αγώνα του εναντίον του DAESH. Σύμφωνα με δήλωσή του στο CNN, στις 23 Ιουνίου 2014 το Ιράκ διαλύεται και έχει έλθει η στιγμή αυτοπροσδιορισμού των Κούρδων του Ιράκ, που δεν είναι δυνατόν να γίνουν «όμηροι του άγνωστου».<br /> <br /> Για τον αγώνα των Κούρδων Πεσμεργκά ενάντια στο DAESH έχουν γίνει πάμπολλες αναφορές στα ΜΜΕ της Δύσης με τελευταία και ιδιαίτερα σημαντική την εκπομπή του δημοσιογράφου- πολεμικού ανταποκριτή και συγγραφέα Neil Shea στο National Geographic Channel πριν από λίγες ημέρες όπου εξήρε την ανδρεία των Κούρδων λέγοντας πως θα έρθει η στιγμή που θα ζητήσουν το δικό τους κράτος και η διεθνής κοινότητα δεν θα μπορέσει να τους αρνηθεί. (Η εμπειρία μου με έχει μάθει πως τα ρεπορτάζ αυτά, ειδικά του National Geographic δεν είναι τυχαία και όσα λέγονται έχουν συγκεκριμένους σκοπούς). <br /> <br /> <br /><br /> Ο υποθετικός χάρτης του Κουρδιστάν, όμως, είναι πολύ μεγαλύτερος από την περιοχή του ημιαυτόνομου Κουρδιστάν και σίγουρα αυτή τη στιγμή φαντάζει δύσκολο να ενωθούν όλες αυτές οι περιοχές. Είναι μια περιοχή όπου απλώνεται, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, στις ανατολικές επαρχίες της σημερινής Τουρκίας έως την περιοχή του Καυκάσου βόρεια και ορισμένες από τις βορειοδυτικές επαρχίες του Ιράν και τις βόρειες του Ιράκ στα νότια. Η δημιουργία λοιπόν ενός κράτους σ΄αυτήν την περιοχή σίγουρα θα στερούσε τμήματα από Τουρκία, Συρία, Ιράκ και Ιράν δημιουργώντας ανεξέλεγκτες αλυσιδωτές αντιδράσεις. <br /> <br /> Αρχικά, η Τουρκία θα αντιμετώπιζε σοβαρότατο πρόβλημα και θα επιχειρούσε όλη αυτή την ένταση της αποτυχίας να την μεταφέρει στην περιοχή του Αιγαίου. Πρόβλημα επίσης θα αντιμετώπιζε και ο Ερντογάν που ίσως να έχανε την εξουσία και να βλέπαμε τον στρατό να αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό για την ευρύτερη περιοχή. <br /> <br /> Πάντως ήδη ο Ερντογάν βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί καθώς οι τουρκο-αμερικανικές σχέσεις δεν βρίσκονται και στην καλύτερη χρονική τους περίοδο.Ο Τούρκος πρόεδρος, που θα βρεθεί στην αμερικανική πρωτεύουσα την Πέμπτη και την Παρασκευή για την τέταρτη Σύνοδο Κορυφής για την πυρηνική ασφάλεια, έκανε τα αδύνατα δυνατά για να έχει διμερή συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.Επισήμως, όμως θα συναντηθεί με τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν ενώ όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος η συνάντηση Ερντογάν- Ομπάμα θα γίνει κάποια στιγμή στο πόδι και στο περιθώριο των εργασιών της Συνόδου. Η Άγκυρα θέλοντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις διαβεβαιώνει πως η επίσκεψη του προέδρου της έχει κυρίως στόχο τη συμμετοχή του, μαζί με πολλούς άλλους αρχηγούς κρατών στη Σύνοδο και να εγκαινιάσει ένα μεγάλο οθωμανικού στυλ τζαμί στο Μέριλαντ, κοντά στην Ουάσινγκτον.<br /><br /> Την ίδια προβληματισμό προκαλεί η είδηση ότι το Τουρκικό Υπουργείο Άμυνας προτίθεται να καλέσει στα όπλα και τις γυναίκες ακολουθώντας το παράδειγμα των Κούρδων και του Ισραήλ προκαλεί προβληματισμό για όσα αναμένονται στην περιοχή. Ενώ αναμένουν τις βουλευτικές εκλογές στη Συρία στις 13 Απριλίου και με τις πληροφορίες που έρχονται να μιλούν για αναταραχή στην περιοχή, το ερώτημα είναι ποια στάση θα κρατήσει η χώρα μας αλλά και ποια η στάση της Ευρώπης και του Ισραήλ σε περίπτωση ανακοίνωσης ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν. <br /> <br /> Σίγουρα το Ισραήλ και καθώς οι προσπάθειες επαναπροσέγγισης με Τουρκία μετά την ένταση στις σχέσεις του από το Mavi Marmara και έπειτα θα κινηθούν με την διπλωματική σκέψη πως ο εχθρός του εχθρού μπορεί να αποτελέσει σύμμαχο. <div> <br /><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: medium;"><a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a></span></div>

Προς επίσημη ανακοίνωση του Κουρδιστάν; Η αρχή του τέλους για την Τουρκία;

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα Φαίνεται πως βρισκόμαστε λίγα μόνο λεπτά πριν το μεγάλο μπαμ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής καθώς οι Ισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επιστροφή των κουρδικών επιθέσεων στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9UzwwDYs95HN5rjOEqsH2Ege4_7I_qSKHF1s5xUXaUZ_na2uZA2cE14QylvNpA0jcyHScg5F5Xdc3vxsZcIT9kkolzTGmbODp0HITUYK7JhMBcLcStelELot_Dt88Vy8Es4IHPS7Coco/s1600/tromokratia+stis+toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9UzwwDYs95HN5rjOEqsH2Ege4_7I_qSKHF1s5xUXaUZ_na2uZA2cE14QylvNpA0jcyHScg5F5Xdc3vxsZcIT9kkolzTGmbODp0HITUYK7JhMBcLcStelELot_Dt88Vy8Es4IHPS7Coco/s640/tromokratia+stis+toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> του Jan Raudszus<br /> <br /> Η Τουρκία έχει πληγεί από διάφορες επιθέσεις αυτοκτονίας κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του 2016. Στις 17 Φεβρουαρίου ένα στρατιωτικό κόμβοι στην Άγκυρα χτυπήθηκε και σκοτώθηκαν 29 άνθρωποι. Ένα μήνα αργότερα, μια επίθεση σε ένα δημόσιο κόμβο συγκοινωνιών στην πρωτεύουσα δέχθηκε χτύπημα στις 13 Μαρτίου και σκοτώθηκαν 37 άνθρωποι, ενώ τραυματίστηκαν 127. Και στις δύο επιθέσεις, οι βόμβες ήταν στημένες σε αυτοκίνητα και πυροδοτήθηκαν από βομβιστές αυτοκτονίας. Και για τις δύο επιθέσεις στην Άγκυρα την ευθύνη ανέλαβε μια κουρδική εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση με το όνομα "Γεράκια του Κουρδιστάν για την Ελευθερία - Teyrebazen Azadiya Kurdistan (TAK)”. Κατά τη διάρκεια του 2015 οι βομβιστές φέρεται να έχουν σταλεί από το Ισλαμικό Κράτος, επίσης γνωστό ως ISIS ή ISIL, επίσης ξεκινώντας διάφορες επιθέσεις, κυρίως εναντίον Κούρδων ιδιωτών και οργανισμών. Σε μια ιδιαίτερα αιματηρή επίθεση στις 10 Οκτωβρίου, δύο βομβιστές αυτοκτονίας σκότωσαν περισσότερους από 100 ανθρώπους και τραυμάτισαν περισσότερους από 400 στην Άγκυρα.<br /> <br /> Είναι γνωστό ότι τα τζιχαντιστικά κινήματα αναπτύσσουν συχνά τέτοιες τακτικές -η ISIS συγκεκριμένα, διεξάγει πολύ συχνά τέτοιες επιθέσεις στην Συρία και αλλού, προσφάτως αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τις επιθέσεις της 22ας Μαρτίου στις Βρυξέλλες. Μπορεί να είναι εύκολο να ξεχνάμε ότι οι βομβιστές αυτοκτονίας χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν από εθνικιστικές οργανώσεις κυρίως.<br /> <br /> Η ΤΑΚ είναι μια κουρδική οργάνωση που εμφανίστηκε το 2004. ΜΙα διακήρυξη που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της αναφέρει ότι τα μέλη της ήταν μέλη του ΡΚΚ, αλλά αποσχίστηκαν από την οργάνωση διότι εξέταζε τις δραστηριότητές της με πολιτική εκτίμηση και δεν ήταν αρκετά ριζοσπαστική. Παρόλα αυτά, επαινεί τον Abdullah Ocalan, τον ηγέτη του ΡΚΚ. Οι δηλωμένοι στόχοι των επιθέσεών της είναι "η στρατιωτική γραφειοκρατία, η οικονομία και ο τουρισμός”. Από το 2004 η ΤΑΚ έχει προχωρήσει από μικρού εύρους βομβαρδισμούς σε πιο φονικές επιθέσεις.<br /> <br /> Η τουρκική κυβέρνηση χαρακτηρίζει το ΤΑΚ ως την στρατιωτική πτέρυγα του ΡΚΚ και ως εκ τούτου, ένα μέρος της οργάνωσης, όχι μια ξεχωριστή οντότητα. Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν πως το όνομα είναι απλώς ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί το ΡΚΚ όταν αναλαμβάνει συγκεκριμένου είδους επιθέσεις. Άλλοι πιστεύουν ότι οι δύο οργανώσεις είναι χαλαρά μόνο συνδεδεμένες, αν είναι καν. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το ΤΑΚ είναι η εκδοχή του ΡΚΚ στην έννοια της "ακέφαλης αντίστασης”. Αυτόνομοι πυρήνες ιδρύθηκαν από το ΡΚΚ το 2005 και κινήθηκαν με κατεύθυνση κάποιες δηλώσεις του Ocalan και τις δημόσιες κατευθύνσεις της οργάνωσής του. Ωστόσο, σε ένα πρόσφατο άρθρο, το συνδεόμενο με το ΡΚΚ, Firatnews Agency (ANF) δήλωσε ότι η περιγραφή του ΤΑΚ ως μέρος του ΡΚΚ είναι "ειδική πολεμική προπαγάνδα ή απλή άγνοια”. Το ΡΚΚ έχει την ευκαιρία να καταγγείλει τις επιθέσεις της ΤΑΚ.<br /> <br /> Ωστόσο, ανεξαρτήτως από το εάν οι δύο οργανισμοί είναι στενά συνδεδεμένοι ή απλώς "συνοδοιπόροι”, η δυναμική για επιθέσεις αυτοκτονίας από Κούρδους μαχητές που μάχονται εναντίον της τουρκικής κυβέρνησης, φαίνεται να παραμένει. Το ΡΚΚ πρώτο υιοθέτησε τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας το 1986. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών ετών, προχώρησε σε 15 τέτοιες επιθέσεις και άλλες επτά απέτυχαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι 11 από αυτές εκτελέστηκαν από γυναίκες. Σύμφωνα με το ΤΑΚ, ένας από τους βομβιστές αυτοκτονίας στην επίθεση της 13ης Μαρτίου στην Άγκυρα, ήταν γυναίκα.<br /> <br /> Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το ΡΚΚ υιοθέτησε αυτή την τακτική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 ως αντίδραση στη μαζική στρατιωτική κλιμάκωση από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας που οδήγησε στην μεγάλης κλίμακας μετατόπιση του κουρδικού λαού στα νοτιοανατολικά της χώρας, σε έναν υψηλό αριθμό νεκρών μαχητών και σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενώ αυτό το επίπεδο βίας δεν έχει παρατηρηθεί κατά την τρέχουσα περίοδο της σύγκρουσης στην Τουρκία, η ζημιά είναι μεγάλη. Η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει μαζική στρατιωτική βία για να εκδιώξει τα μέλη των συνεργαζόμενων με το ΡΚΚ, Μονάδων Πολιτικής Προστασίας (YPS) από τις αστικές περιοχές στα νοτιοανατολικά της χώρας. Οι μαχητές είχαν διακηρύξει αυτόνομες περιοχές και τις είχαν εξασφαλίσει με χαντάκια και οδοφράγματα. Άμαχοι έχουν βρεθεί στο μέσον συγκρούσεων και έχουν χάσει τη ζωή τους, και οι μάχες έχουν εκτοπίσει αρκετές εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων και έχουν καταστρέψει πολλά σπίτια.<br /> <br /> Η πίεση στους Κούρδους μαχητές είναι μεγάλη. Αυτό μπορεί να είναι ένας λόγος για την άσκηση βίας σε πόλεις στα δυτικά της Τουρκίας. Μετά από μια πρώτη επίθεση στο αεροδρόμιο Sabiha Gokcen στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη Δεκεμβρίου 2015, η ΤΑΚ είχε ανακοινώσει μια νέα εκστρατεία βίας ως αντίδραση στις τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον Κούρδων μαχητών. Έχει κρατήσει την υπόσχεσή της με τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Άγκυρα. Η ΤΑΚ είχε αναστείλει την δράση της κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ειρήνης.<br /> <br /> Η σύγκρουση στην Τουρκία δεν φαίνεται να χάνει τη δυναμική της. Στο πολιτικό επίπεδο ο Recep TAyyip Erdogan φαίνεται αποφασισμένος να απαλλαγεί από τους εκπροσώπους του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP) στην βουλή της Τουρκίας. Το κόμμα έχει στο παρελθόν λειτουργήσει ως αγωγός της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ο Erdogan έχει επανειλημμένως ζητήσει την δίωξη της ηγεσίας του και την άρση της βουλευτικής τους ασυλίας, και συχνά περιγράφει το κόμμα ως πολιτική πτέρυγα του ΡΚΚ. Επιπλέον, η κυβέρνηση θέλει να διευρύνει τη νομοθεσία για να διευκολύνει την δίωξη αυτού που αποκαλεί "τρομοκρατική προπαγάνδα”. Αυτό θα επηρεάσει κυρίως τα μέλη του HDP που έχουν ασκήσει πιέσεις για το κουρδικό θέμα.<br /> <br /> Το πρόβλημα με αυτή την διττή προσέγγιση -στρατιωτική και πολιτική καταστολή-είναι ότι η βία μπορεί σίγουρα να καταστείλει βίαια κινήματα, όπως το ΡΚΚ και οι θυγατρικές του. Η Τουρκία έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να το κάνει. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να βρεθεί μια πολιτική λύση για να επιλυθεί η υποκείμενη διαμάχη μακροπρόθεσμα. Η συνειδητοποίηση αυτού οδήγησε την τουρκική κυβέρνηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το 2012. Μέχρι να γίνουν ξανά κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, θα ακολουθήσουν σίγουρα περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης και περισσότερη βία. Ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι ο Erdogan προσπαθεί να προωθήσει εναλλακτικούς Κούρδους εταίρους, που αφορούν κυρίως συντηρητικούς ηγέτες της κοινότητας. Εάν αυτή η στρατηγική ήταν επιτυχημένη και το ΡΚΚ και οι σύμμαχοί του δεν εντασσόταν στην ανανεωμένη διαδικασία, είχαν διατηρήσει σημαντική διαβρωτική ισχύ.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η επιστροφή των κουρδικών επιθέσεων στην Τουρκία

του Jan Raudszus Η Τουρκία έχει πληγεί από διάφορες επιθέσεις αυτοκτονίας κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του 2016. Στις 17 Φεβρουαρί...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι ΗΠΑ διάβασαν τόσο λάθος τον Erdogan;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0oGu697DJFcJbrijPCcdwNHira7cl_au2etusNidEk4oLrHnNoveHcoQMQ0gWC9XjHR7mdboVH7Inj63g8BRQqzEvxXs7K8RTax23vca_RarRSsZB3puUxnWu8LD5DrJCugux9MkVTTs/s1600/R.Erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0oGu697DJFcJbrijPCcdwNHira7cl_au2etusNidEk4oLrHnNoveHcoQMQ0gWC9XjHR7mdboVH7Inj63g8BRQqzEvxXs7K8RTax23vca_RarRSsZB3puUxnWu8LD5DrJCugux9MkVTTs/s1600/R.Erdogan.jpg" /></a></div> <br />  Των<strong> Eli Lake</strong> και <strong>Josh Rogin</strong><br /> <br /> Η επίσκεψη του προέδρου της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον αυτή την εβδομάδα, θα είναι μία ευκαιρία για τον πρόεδρο Barack Obama, όπως και για το καθεστώς της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον, να αναλογιστούν πόσο λάθος "διάβασαν" έναν άνθρωπο τον οποίο μόλις λίγα χρόνια πριν εξήραν ως μεγάλο μεταρρυθμιστή.<br /> <br /> Μέχρι και το 2013, ο ίδιος ο Obama υπερηφανευόταν για τη στενή προσωπική φιλία του με τον  Τούρκο ηγέτη. Το 2013, την τελευταία φορά που ο Erdogan επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον, ο Obama συνεχάρη τον Τούρκο ομόλογό του για τις προσπάθειές του να εξομαλύνει τις σχέσεις με το Ισραήλ και για την κατάπαυση πυρός με τους Κούρδους αυτονομιστές. Ο Obama ευχαρίστησε ακόμη τον Erdogan για τις συμβουλές που του έδωσε σχετικά με την ανατροφή των παιδιών του.<br /> <br /> Αυτή τη φορά θα είναι πολύ διαφορετικά. Ο Erdogan δεν θα έχει επίσημη συνάντηση με τον Obama στο πλαίσιο της επίσκεψής του για τη Σύνοδο Κορυφής για την Πυρηνική Ασφάλεια, αν και θα έχει επίσημη συνάντηση με τον Αντιπρόεδρο Joe Biden. Ο εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου  Josh Earnest δήλωσε την Τρίτη πως αναμένει ότι Obama και Erdogan θα έχουν μία "ανεπίσημη συνομιλία" αντ' αυτού.<br /> <br /> Η Wall Street Journal ανέφερε σε δημοσίευμα πως ο Obama απέρριψε πρόσκληση από τον Τούρκο πρόεδρο να παρευρεθεί στα εγκαίνια ενός τζαμιού στην Ουάσινγκτον. Ο Obama είχε δηλώσει πρόσφατα στον Jeffrey Goldberg του Atlantic πως πλέον θεωρεί τον παλιό του φίλο "αποτυχημένο και αυταρχικό".<br /> <br /> Ακόμα και κάποιοι από τους πιο στενούς φίλους της Τουρκίας στην Ουάσινγκτον προειδοποιούν τώρα πως ο Erdogan μετατρέπεται σε έναν τύραννο. "Την τελευταία δεκαετία, πολλοί από τους φίλους της Τουρκίας στις ΗΠΑ ήταν αισιόδοξοι για τη δυναμική που έχει η χώρα σας να γίνει μια ζωηρή και σταθερή δημοκρατία, καθώς και ένα ισχυρός και ικανός σύμμαχος των ΗΠΑ. Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία, ωστόσο, είναι πολύ ανησυχητικές", δηλώνουν σε μια ανοικτή επιστολή προς τον Τούρκο πρόεδρο δύο πρώην πρέσβεις των ΗΠΑ στην Τουρκία, οι Mort Abramowitz και Eric Edelman. Η επιστολή αυτή αναμένεται να δημοσιευτεί την Τετάρτη από το δικομματικό Κέντρο Πολιτικής και έχει 45 υπογράφοντες, συμπεριλαμβανομένων των πρώην γερουσιαστών Chuck Robb και Joe Lieberman.<br /> <br /> Ο βουλευτής Steve Cohen, ένας Δημοκρατικός και πρόεδρος της επιτροπής του Κογκρέσου για τις διμερείς σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, η οποία υποστήριξε την ενίσχυση των δεσμών των ΗΠΑ με την κυβέρνηση Erdogan, δήλωσε πως η προσπάθεια του Τούρκου ηγέτη "να εδραιώσει την εξουσία του και να καταστείλει  την ελευθερία του Τύπου είναι ανησυχητική".<br /> <br /> Ο Erdogan έχει εντείνει την εκστρατεία του κατά των πολιτικών της αντιπολίτευσης από τότε που το κόμμα του έχασε στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου. Ο συνασπισμός του ανέκτησε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία το Νοέμβριο, έπειτα από την εκ νέου προσφυγή του Erdogan στις κάλπες τον Αύγουστο, στον απόηχο της νέας στρατιωτικής του επέμβασης εναντίον της κουρδικής μειονότητας της Τουρκίας.<br /> <br /> Την περασμένη χρονιά, περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι κατηγορήθηκαν για συκοφάντηση του Erdogan, και εκατοντάδες ακαδημαϊκοί έχουν ερευνηθεί ή τιμωρηθεί επειδή αμφισβήτησαν τις πολιτικές της κυβέρνησης ενάντια στην τρομοκρατία. Η επιστολή του δικομματικού Κέντρου Πολιτικής σημειώνει επίσης πως η κυβέρνηση του Erdogan έχει φιμώσει και τη μεγαλύτερη τουρκική εφημερίδα της αντιπολίτευσης, τη Zaman. "Γιατί να μην αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες η ελευθερία των Μέσων Ενημέρωσης στην Τουρκία;", διερωτώνται οι συντάκτες της επιστολής.<br /> <br /> Οι τελευταίες εξελίξεις είναι σίγουρα σημαντικές, ωστόσο οι ενδείξεις ότι ο Erdogan ήταν ένας μελλοντικός δικτάτορας βρίσκονταν από παλιά σε κοινή θέα. Το 2010, ο Erdogan και οι βουλευτές του "πάγωσαν" τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ, κατηγορώντας το εβραϊκό κράτος ότι χειρίζεται τους Παλαιστίνιους όπως οι Ναζί χειρίζονταν τους Εβραίους. Το 2013, ο Erdogan διέταξε την αστυνομία να διαλύσει τις ειρηνικές συγκεντρώσεις στο πάρκο Γκεζί, μια σύγκρουση που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 11 άνθρωποι, να τραυματιστούν περισσότεροι από 8.000 και να συλληφθούν περισσότεροι από 3.000.<br /> <br /> Ο Edelman, που υπηρέτησε ως πρέσβης στην Τουρκία από το 2003 έως το 2005, στα τέλη Δεκεμβρίου του 2004, έχει γράψει ένα τηλεγράφημα-καταπέλτη προς την Ουάσινγκτον, προειδοποιώντας πως "μέσα στο κόμμα η δίψα του Erdogan για εξουσία αποκαλύπτει το βίαιο και αυταρχικό του τρόπο και τη βαθιά αδυναμία του να εμπιστευτεί τους άλλους". Στο ίδιο τηλεγράφημα, ο Edelman έγραφε πως ο Erdogan επεδίωκε να έχει την "απόλυτη εξουσία" και πως φήμες έλεγαν πως διέθετε τεράστια ποσά σε ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς.<br /> <br /> Ο Edelman μάς είπε πως παρά τις προειδοποιήσεις αυτές, οι ΗΠΑ δεν επέβαλαν καμία κύρωση στον Erdogan.<br /> <br /> <span style="font-size: 17px; line-height: 21.26px;">"</span>Τόσο επί προεδρίας Bush όσο και επί Obama προσπαθήσαμε να παραβλέψουμε την εγχώρια κατάσταση της Τουρκίας", σημείωσε ο Edelman. "Πάντα υπήρχε κάποιος λόγος για τον οποίο αγνοούσαμε το τι γινόταν στη χώρα".<br /> <br /> Ο Abramowitz που υπηρέτησε ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία από το 1989 έως το 1991, δήλωσε πως ήταν εύκολο να παραβλέψει κανείς τις αυταρχικές τάσεις του Erdogan στα πρώτα βήματα της πολιτικής του καριέρας, καθώς πράγματι προχώρησε σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για τη χώρα. Για παράδειγμα, ο Erdogan μέχρι το προηγούμενο καλοκαίρι στήριζε πολλές μεταρρυθμίσεις προάσπισης των πολιτικών δικαιωμάτων των Κούρδων, όπως το δικαίωμα των κουρδικών σχολείων να διδάσκουν τους μαθητές στην κουρδική γλώσσα και όχι την τούρκικη.<br /> <br /> "Οι ΗΠΑ προσπαθούν να δώσουν λευκή επιταγή στην Τουρκία, όταν υπάρχει κάτι που θέλουν απ’ αυτήν", είπε ο Abramowitz. "Το πρόβλημα ήταν πως οι μεταρρυθμίσεις που έκανε τα πρώτα χρόνια ξεπεράστηκαν λόγω της δίψας του για εξουσία, λόγω της επιτυχίας του να κατακτήσει αυτή την εξουσία και εν τέλει λόγω πολλών αντιδημοκρατικών πράξεων στις οποίες έχει προβεί".<br /> <br /> Ο James Jeffrey, που υπηρέτησε ως πρέσβης από το 2008 έως το 2010, μάς είπε πως οι ΗΠΑ πάντα είχαν γνώση των κινήσεων που καταπατούσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα. "Αναδείξαμε το ζήτημα των παρεμβάσεων του στον Τύπο και στο στρατό, στις συναντήσεις μας και στις ανακοινώσεις μας; Ναι", εξήγησε ο Jeffrey. "Απειλήσαμε ποτέ με σημαντικές συνέπειες στις διμερείς μας σχέσεις; Όχι".<br /> <br /> Ο Jeffrey συμφώνησε με την εκτίμηση ότι ο Erdogan σήμερα είναι απολυταρχικός. Ωστόσο, πρόσθεσε πως "κανείς δεν προέβλεψε την απερισκεψία με την οποία θα "ξήλωνε" ολόκληρο το δημοκρατικό σύστημα στην Τουρκία. Προφανώς και ήταν ολοκληρωτικός ο τρόπος του, αλλά σε ένα φυσιολογικό πολιτικό σύστημα, η ήττα που υπέστη τον Ιούνιο θα τον είχε σταματήσει". Ο Jeffrey σημείωσε πως η απόφαση του Erdogan να διεξάγει νέες εκλογές τον Νοέμβριο, ενώ η χώρα μαστιζόταν από ένα κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων, οδήγησε τους Τούρκους ψηφοφόρους να κάνουν "τη σίγουρη επιλογή" επαναφέροντας το συνασπισμό του στην εξουσία.<br /> <br /> Καθώς ο Obama ολοκληρώνει τη θητεία του στο Λευκό Οίκο, καλείται να αντιμετωπίσει τη γνωστή, πλέον, περίπτωση της Τουρκίας -έναν πρώην φίλο που νόμιζε ότι ήξερε και ο οποίος αποδείχθηκε ότι είναι ένας απολυταρχικός άνθρωπος τον οποίο δεν μπορεί πλέον να εμπιστευθεί.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί οι ΗΠΑ διάβασαν τόσο λάθος τον Erdogan;

 Των Eli Lake και Josh Rogin Η επίσκεψη του προέδρου της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον αυτή την εβδομάδα, θα είναι μία ευκαιρία για τον πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τρομοκρατία, χειραγώγηση, γεωπολιτική οικονομία, Τουρκία: Υποκριτικά τα δάκρυα…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBEK26mFf4fyBM8bZBVgM6MP0ODp-Tn5HJfK2XnvsJkVdWOMDJt9jp4s0onz_rIvTc9VhcIfJaiKkHFQ1cUapv_D7hq8qKVTgNQCOO-3kw8YzZfxtrV9t5sghdwrYFOjfh3a4D5kQ2_ms/s1600/ekstratia+toy+isis+stin+eurwpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBEK26mFf4fyBM8bZBVgM6MP0ODp-Tn5HJfK2XnvsJkVdWOMDJt9jp4s0onz_rIvTc9VhcIfJaiKkHFQ1cUapv_D7hq8qKVTgNQCOO-3kw8YzZfxtrV9t5sghdwrYFOjfh3a4D5kQ2_ms/s1600/ekstratia+toy+isis+stin+eurwpi.jpg" /></a></div> <br /> Στο παραπάνω γράφημα του <a href="http://www.understandingwar.org/backgrounder/isiss-campaign-europe-march-2016" target="_blank">ISW</a> (Institute for the study of War) με θέμα την Εκστρατεία του ISIS στην Ευρώπη με κόκκινο αστέρι σημειώνονται οι επιτυχείς τρομοκρατικές επιθέσεις των οποίων ο ISIS έχει αναλάβει την ευθύνη, ενώ με κόκκινο κύκλο εκείνες που αποτράπηκαν. Με κίτρινο αστέρι οι επιτυχείς επιθέσεις που έγιναν εξ ονόματός του και με κίτρινο κύκλο εκείνες που αποτράπηκαν. Με ροζ κύκλο οι συλλήψεις ατόμων συνδεδεμένων με τον ISIS. Οι ενδείξεις πάνω δεξιά δείχνουν τον πληθυσμό των ξένων μαχητών στον ISIS ανά χώρα<br /> <div class="entry-meta"> <br /></div> <!-- Go to www.addthis.com/dashboard to customize your tools --> <br /> <div class="entry-content clearfix"> <strong>Γράφει ο Δημήτρης  Σκουτέρης</strong><strong> </strong><br /> Η τρομοκρατία από όπου και αν προέρχεται είναι καταδικαστέα! Η αφαίρεση ζωής, ακόμα και η απειλή κατά της ζωής είναι καταδικαστέα! Δεν υπάρχει πιο αποτρόπαια πράξη. Πράξη δειλίας, ανευθυνότητας, υποκριτικά «πολιτική» ή «θρησευτική», ή «ιδεολογική», ή πολιτιστκή, ότι και αν επικαλούνται ως άλοθι οι τρομοκράτες .<span id="more-119266"></span><br /> <br /> Αν είναι, πανθομολογούμενα καταδικαστέα η τρομοκρατία (ατόμων ή ομάδων), ομοίως αναμένουμε παρόμοια καταδίκη και για την τρομοκρατία των κρατικών μορφωμάτων, όπως για παράδειγμα, η Τουρκία. Η Τουρκία που δεν έχει καταδικαστεί για την γεννοκτονία των Αρμενίων, την γεννοκτονία των Ποντίων, την εν δυνάμει γεννοκτονία των Κούρδων, την εισβολή και κατοχή μέρους του Ανεξάρτητου Κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία, που τεκμηριωμένα «ξέπλενε» πετρέλαιο και χρήματα του παγκόσμιου (όπως εξελίσσεται) τρομοκράτη, του «Ισλαμικού Κράτους», που το υποστήριξε παντοιοτρόπως και σήμερα επιδιώκει τον ρόλο του προνομιακού συνομιλητή με την Ε.Ε.<br /> <br /> Τα δάκρυα για τα θύματα στις Βρυξέλλες των απανταχού πολιτικών, κυρίως  «Ευρωπαίων» και Αράβων,αλλά και κάποιων ημεδαπών πολιτικών, μηδέ και δημοσιολογούντων στα ΜΜΕ εξαιρουμένων, είναι υποκριτικά, είναι κροκοδείλια. Ας αφήσουν τους συγγενείς των θυμάτων να κλάψουν ήσυχα τους ανθρώπους τους.<br /> <br /> Είναι κροκοδείλια τα δάκρυα γιατί όλοι αυτοί, συνέβαλαν στην γέννεση αυτού του νέου τύπου τρομοκράτη, αυτοί με τα «λάθη και παραλήψεις τους» έστρωσαν το χαλί της εμφάνισης του Ισλαμικού κράτους .<br /> <br /> Ο ISIS προέκυψε από το πουθενά; Το Ι.Κ. προήλθε από παρθενογέννηση; Οι ισλαμοφασίστες Ευρωπαίοι τρομοκράτες-μακελάρηδες (2^ης και 3^ης γενιάς μετανάστες βέβαια, που όμως γεννήθηκαν-μεγάλωσαν-σπούδασαν-εργάσθηκαν(?) στην Ευρώπη) ξύπνησαν ένα πρωί και ξαφνικά αποφάσισαν να επιτελέσουν το και καλά, δήθεν, «ιερό τους καθήκον»; Ποιοί ωφελήθηκαν, για παράδειγμα, από την καταβαράθρωση της τιμής του πετρελαίου, λόγω της πειρατικής εμπορίας από το Ι.Κ.και την Τουρκία; Μεσομακροπρόθεσμα ποιοί τελικά θα κερδίσουν από αυτήν την εκτεταμένη αποσταθεροποίηση Ευρώπης αλλά και Ευρασίας; Οι γεωστρατηγικές ισορροπίες πώς θα επαναδιαμορφωθούν, προς όφελος ποίων;<br /> <br /> Και η Παγκόσμια οικονομία πώς θα εξελιχθεί, πόσο θα επηρεαστεί; Θα αποφευχθεί η κατάρευσή της, που ενδεχομένως θα οδηγήσει σε ολοκληρωτικό ή στην καλύτερη περίπτωση σε περιφερειακούς πολέμους; Θα υπάρξει ανάπτυξη με αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών και κύριο όχημα την πλήρη παγκοσμιοποίηση του εμπορίου (ελεγχόμενο κατά βάσιν από  ΗΠΑ μέσω των συμφωνιών χωρών του Ειρηνικού/ TPP  και της Διατλαντικής εταιρικής σχέσης με την Ε.Ε ,τηνTTIP ); Ή θα παραμείνουμε στον ιδεαλισμό του νεοφιλελευθερισμού για την καπιταλιστική συσσώρευση και ολοκλήρωση,μέσω της άνισης ανταλλαγής, κάτι που αν εξακολουθήσει να υφίσταται μαθηματικά θα οδηγήσει σε παγκόσμια οικονομική κατάρευση και πόλεμο;<br /> <br /> Σε αυτές τις κρίσιμες ιστορικά στιγμές η Ευρώπη, η Ε.Ε.  δεν διαθέτει δυστυχώς ικανή πολιτική ηγεσία. Οι πολιτικά νάνοι, που προίστανται είτε των κυβερνήσεων, είτε της Ε.Ε.  δέσμιοι του κράματος πότε των νεοφιλελεύθερων,πότε των εθνικιστικών τους πολιτικών επιλογών, αδυνατούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα, τους κινδύνους,τις προκλήσεις ακόμα και τις ευκαιρίες.<br /> Οι ανιστόρητοι αυτοί «πολιτικοί» θα πρέπει, όμως, να αντιληφθούν και να αναλάβουν και τις δικές τους ευθύνες τους για:<br /> <br /> – τα χιλιάδες θύματα που θανατώθηκαν-βασανίστηκαν και εξανδραπονδίσθηκαν από το ΙΚ στη διάρκεια του πολέμου σε Ιράκ-Συρία,<br /> – τις στρατιές των προσφύγων,<br /> – τα εκατομμύρια των οικονομικών μεταναστών,<br /> – τα θύματα των ισλαμοφασιστικών επιθέσεων σε Ευρώπη και αλλαχού<br /> – τα θύματα της οικονομικήςκρίσης (μόνο στην Ελλάδα θρηνούμε 7000 ανθρώπους, που αυτοκτόνησαν).<br /> <br /> Οι καιροί αλλάζουν με δραματικά ταχύτατους ρυθμούς, αλλά δυστυχώς η πολιτική ελιτ της Ευρώπης ιδιαίτερα δεν αντιλαμβάνεται το τσουνάμι των κοσμοϊστορικών αλλαγών.<br /> Είμαστε μάρτυρες, βρισκόμαστε μπροστά <strong>στην επιβολή μιας της Νέας τάξης πραγμάτων, δηλαδή του Νέου Παγκόσμιου Καταμερισμού Εργασίας, της Νέας Οικονομίας, της δημιουργίας Νέων Κρατικών Οντοτήτων </strong>  και αυτοί, οι πολιτκά νάνοι,  υποπίπτουν (για μια ακόμα φορά) στο τεράστιο στρατηγικό σφάλμα άρνησης της πραγματικότητας. Περί άλλων τυρβάζουν.<br /> <br /> Εμφανίζονται υποκριτικά,σήμερα, ως οι υπερασπιστές της Διεθνούς νομιμότητας-σταθερότητας-ασφάλειας, εγγυητές του δικαίου,των πανανθρώπινων αξιών, αλλά και περιχαρακωμένοι στα εθνικά τους σύνορα. Οποία αντίφαση!!! Ποιοί, οι ευκαιριακοί τιμητές ανθρώπων-λαών- εθνών. Τους θυμόμαστε να δίνουν τις μάχες τους για την επιβολή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ε.Ε., στην ουσία για την  <strong>απόλυτη επικράτηση του Νεοφιλελευθερισμού</strong>.<br /> <br /> Όπως τότε, έτσι και σήμερα επιχειρούν να μας αποπροσανατολίσουν, να μας χειραγωγήσουν για να σβήσουμε από τη μνήμη μας  τις «συμμαχίες των προθύμων» κατά του ανύπαρκτου οπλοστασίου χημικών του Σαντάμ Χουσείν, κατά του Καντάφι στη Λιβύη, κατά του Άσσαντ στη Συρία, κατά της ενωμένης Γιουγκοσλαυίας.  Ήταν τα Αμερικάνικα γεράκια, ο Κάμερον, η Μέρκελ, ο Σαρκοζύ (και αργότερα ο Ολάντ), ο Μπερλουσκόνι. Ήταν κάποιες πρώην κομμουνιστικές χώρες-τώρα μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Ναι αυτές οι χώρες, που τροφοδότησαν με 20 εκατομμύρια εσωτερικούς οικονομικούς μετανάστες την Ε.Ε. και σήμερα υψώνουν φράχτες στους πρόσφυγες.<br /> <br /> Ήταν συγκεκριμένοι υπερεθνικοί οργανισμοί και το σύστημα των αεριτζήδων της τραπεζοκρατίας και του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που επέβαλλαν λύσεις παγκόσμια και περιφερειακά, όπως η Ε.Ε (δηλαδή Γερμανοί και Γάλλοι) και το ΔΝΤ στις  περιπτώσεις της Ελλάδας-Πορτογαλίας-Κύπρου-Ιρλανδίας. Ήταν η Παγκόσμια Τράπεζα,το ΔΝΤ, η ΕΚΤ που σε συνεργασία με το χρηματιστικό κεφάλαιο χειραγώγησαν  Λαούς-Κυβερνήσεις-Κράτη και επέβαλλαν ένα νεοφιλελεύθερα δομημένο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.<br /> <br /> Σε μια ιστορική περίοδο και σε ένα περιβάλλον υψηλής τεχνολογίας, και άμεσης διάδοσης της πληροφορίας, η γνώση χάνεται μέσα στην πληροφορία για την  πλειοψηφία του κόσμου, ενώ τα κατευθυνόμενα media, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της κοινωνικής γνώμης, αλλά και της αξιολόγησης των πληροφοριών<strong>. </strong>Η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού, η επιβολή συγκεκριμένων γεωπολιτικών αλλαγών αλλα και πολιτικών απαιτεί <strong><u>ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΗ</u></strong> κοινή γνώμη. Απαιτεί την μετάλλαξη όλων μας από Πολίτες σε Υπήκοους. Αυτό το ρόλο κλήθηκαν να παίξουν και τον έπαιξαν με επιτυχία συγκεκριμένα ΜΜΕ, εξωνημένοι «δημοσιογράφοι».Παραδείγματα άπειρα:<br /> <br /> 1.Τα γερμανικά ΜΜΕ δεν ενημερώνουν αντικειμενικά για την Ελλάδα(<a href="http://mignatiou.com/2016/03/ta-germanika-mme-den-enimeronoun-antikimenika-gia-tin-ellada-simioni-ekthesi/">http://mignatiou.com/2016/03/ta-germanika-mme-den-enimeronoun-antikimenika-gia-tin-ellada-simioni-ekthesi/</a>) Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα στα 1.142 δημοσιεύματα διαφόρων γερμανικών εφημερίδων για το πρώτο εξάμηνο του 2015, «σε ποσοστό 26% τα άρθρα περιείχαν γνώμες και οι αξιολογήσεις των ίδιων των συντακτών και στο 45% των περιπτώσεων οι δημοσιογράφοι τοποθετούνταν αρνητικά απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση. Μόνο 16% εκφράστηκε θετικά και 39% ουδέτερα». 2. Η βρετανική ταμπλόιντ εφημερίδα The Sun υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει  μια επανόρθωση, κατόπιν απαίτησης του βρετανικού ρυθμιστικού φορέα του Τύπου, διότι είχε γράψει τον περασμένο Νοέμβριο, επικαλούμενη μια δημοσκόπηση, ότι «ο ένας Βρετανός μουσουλμάνος στους πέντε» τρέφει αισθήματα συμπάθειας προς τους τζιχαντιστές, γεγονός που δεν ισχύει.<br /> Τα παραδείγματα για το ρόλο των ΜΜΕ, είναι ενδεικτικά.<br /> <br /> <div class="wp-caption aligncenter" id="attachment_119267" style="width: 860px;"> <a href="http://i2.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/03/SKOUTERHS11.jpg"><img alt="Πηγή: http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160227/engine/newego_LARGE_t_1101_54605600_type13145.jpg" class="size-full wp-image-119267" height="437" src="http://i2.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/03/SKOUTERHS11.jpg?resize=777%2C437" width="777" /></a><br /> <div class="wp-caption-text"> <br /> Πηγή: http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20160227/engine/newego_LARGE_t_1101_54605600_type13145.jpg</div> </div> Η χειραγώγηση απαιτεί μια μακρά πορεία επεμβάσεων, που συμπεριλαμβάνει ιδιαίτερες τεχνικές. Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, έχει αναλύσει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης (δείτε: <a href="http://tvxs.gr/news/blogarontas/noam-tsomski-aytes-einai-oi-deka-texnikes-gia-ti-xeiragogisi-tis-koinis-gnomis">http://tvxs.gr/news/blogarontas/noam-tsomski-aytes-einai-oi-deka-texnikes-gia-ti-xeiragogisi-tis-koinis-gnomis</a>).<br /> <br /> Η χειραγώγηση, όμως, γίνεται και από τον αντίπαλο, δηλαδή ISIS, Ι.Κ. αλλά και από κάποια δήθεν αθώα πνευματικά-πολιτιστικά Μουσουλμανικά κέντρα που στήθηκαν και στήνονται με χρηματοδότηση των σουνιτών της Σαουδικής Αραβίας και Τουρκίας ανά τον κόσμο. Ο Πρόεδρος Ομπάμα μάλιστα κατηγόρησε τους Σαουδάραβες ότι  χρηματοδοτώντας τα θρησκευτικά σχολεία στρατολόγησης Ουχάμπι σε Μέση Ανατολή και Απω Ανατολή ενισχύουν τον φονταμενταλισμό (<a href="http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2016/04/the-obama-doctrine/471525/">http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2016/04/the-obama-doctrine/471525/</a>).<br /> <br /> Αυτός ο ακήρυκτος πόλεμος χειραγώγησης θα δούμε να ενισχύεται διαρκώς.Το όποιο οικοδόμημα της χειραγώγησης είναι, όμως, τόσο σαθρό, που αρκεί μια στιγμή αφύπνισης από τον καθένα μας για να γκρεμιστεί. Υπό τον όρον ότι επιδιώκουμε να  αποκτήσουμε την προσωπική αλλά και κοινωνική φιλοσοφική και πολιτισμική μας ταυτότητα. Μιά αυθεντική ταυτότητα μακριά από τον επικρατούντα σήμερα στην Ευρώπη «ανορθολογικό, αντικοινωνικό, αλλά και αντιαναπτυξιακό φονταμενταλισμό του φανταστικού χρήματος, προτεσταντικών εμμονών» (όπως ο Καθηγητής Νικήτας Χιωτίνης αναφέρει: <a href="http://www.topontiki.gr/article/50692/i-anolokliroti-elliniki-anasyntaxi">http://www.topontiki.gr/article/50692/i-anolokliroti-elliniki-anasyntaxi</a>).<br /> <br /> Όσο οι Ευρωπαϊκές ελιτ  αρνούνται να αναμετρηθούν με τις σημερινές προκλήσεις του προσφυγικού-του μοντέλου ανάπτυξης-του νέου Παγκόσμιου καταμερισμού Εργασίας-της Νέας Οικονομίας, τόσο θα απομακρύνονται από τις πραγματικές λύσεις. Θα υποχρεώνονται για να πειθαναγκάσουν τους πολίτες-υπηκόους τους  να προσφεύγουν στους τεχνικούς της χειραγώγησης, αλλά λύσεις δεν θα παράγουν με αποτέλεσμα την νομοτελειακή διάλυση της Ε.Ε, τουλάχιστον στη σημερινή της μορφή. Ήδη ο «παραδοσιακός σύμμαχος», οι ΗΠΑ κουνούν το μαντήλι της απομάκρυνσης σήμερα. Οι ΗΠΑ ρίχνουν το βάρος τους στον Ειρηνικό, συμμαχούν τακτικά με τους Ρώσους (εγκαταλείποντας τους εταίρους) στην Μέση Ανατολή και όχι μόνον (<a href="http://mignatiou.com/2016/03/sto-dogma-tou-barak-ompama-iparchoun-apiles-ke-efkeries-gia-tin-ellada/">http://mignatiou.com/2016/03/sto-dogma-tou-barak-ompama-iparchoun-apiles-ke-efkeries-gia-tin-ellada/</a>)  Κρατούν τους Ευρωπαίους ως εφεδρεία για να διατηρούν τη δυναμική της Περιφερειακής γεωστρατηγικής ισορροποίας προς όφελός τους.<br /> <br /> Η  στρατηγική εκτίμηση των ΗΠΑ είναι ότι το άμεσο ενεργειακό μέλλον  βασίζεται στο φυσικό αέριο (όπως ήταν το πετρέλαιο τον 20ό αιώνα). Βασικοί παραγωγοί και εξαγωγείς του φυσικού αερίου είναι επί του παρόντος η Ρωσία, το Ιράν,το Κατάρ. Αυτοί είναι και οι κύριοι προμηθευτές της Ευρώπης και του κόσμου συνολικά. Ο Αμερικάνικος στόχος δεν είναι ο άμεσος έλεγχος αυτών των χωρών, αλλά ο έλεγχος των «δρόμων διέλευσης» (χερσαίων και θαλάσσιων) του Φυσικού αερίου. Οι χερσαίες αυτές εκτάσεις θα πρέπει να υπάγονται στη δικαιοδοσία Κρατών ή Κρατικών μορφωμάτων φίλα προσκείμενων στις ΗΠΑ (ελεγχόμενων στην ουσία). (<a href="http://mignatiou.com/2016/02/i-pliris-apeleftherosi-ton-agoron-i-energiaki-odi-i-erevna-ke-i-anaptixi/">http://mignatiou.com/2016/02/i-pliris-apeleftherosi-ton-agoron-i-energiaki-odi-i-erevna-ke-i-anaptixi/</a> αλλά και<a href="http://mignatiou.com/2016/01/o-neos-pagkosmios-katamerismos-ergasias-i-geopolitiki-prosengisi-i-nea-ikonomia/">http://mignatiou.com/2016/01/o-neos-pagkosmios-katamerismos-ergasias-i-geopolitiki-prosengisi-i-nea-ikonomia/</a>). Μπαίνουν λοιπόν (κυρίως δια αντιπροσώπων) στην επαναχάραξη και των συνόρων των κρατών της Μέσης Ανατολής, τελειώνοντας σε συμφωνία με τον Πούτιν τα κράτη που προέκυψαν μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο. Το άνοιγμα στο Ιράν με την μερική άρση κυρώσεων έχει διπλή ανάγνωση. Από τους κύριους προμηθευτής  φυσικού αερίου το Ιράν, αλλά και παραδοσιακοί αντίπαλοι των Σαουδαράβων/Τούρκων/Ι.Κ. σουνιτών, οι Ιρανοί Σιίτες αποτελούν εξ αντικειμένου το αντίπαλο δέος για τους σουνίτες.Επιδιώκεται να επιτευχθεί, κυρίως  δια αντιπροσώπων, η σχετική ισορροπία δυνάμεων (με πολύ χαμηλό κόστος) και σε αυτήν την περιοχή.<br /> <br /> Αυτό που δείχνει να ανησυχεί ιδιαίτερα τις ΗΠΑ είναι η πορεία ανάπτυξης της Παγκόσμιας οικονομίας. Βίωσαν μέσα στο σπίτι τους την κρίση του 2008. Γνωρίζουν τις αιτίες που γέννησαν την κρίση. Γνωρίζουν ότι, δεν μπορεί να μην το γνωρίζουν το 2015,<i> η αξία των ημερήσιων χρηματιστηριακών συναλλαγών παγκοσμίως ανέρχεται σε 50 δις δολάρια, έναντι μόλις 5 δις. δολ. της αξίας των ημερήσιων παγκόσμιων συναλλαγών της πραγματικής οικονομίας για αγαθά και υπηρεσίες</i> (πηγή Economist). Αυτό σημαίνει, ότι αν αφεθούν ανεξέλεγκτοι οι εκπρόσωποι του κλεπτοκρατικού χρηματιστηριακού κεφαλαίου, της οικονομίας του καζινο-καπιταλισμού, οι υποστηρικτές του νεοφιλελευθερισμού δηλαδή η παγκόσμια οικονομία θα καταρεύσει. Δεν είναι τυχαία η αποστροφή Ομπάμα:<br /> <br /> <i>« Το ερώτημα δεν είναι αν η ελεύθερη αγορά είναι μια δύναμη θετική ή κακοποιός.Η δυνατότητα της αγοράς να παράγειπλούτο και να εξαπλώνει την ελευθερία είναι μοναδική.Η κρίση όμως μάς υπενθυμίζει πως χωρίς παρατηρητικούς οφθαλμούς πάνω της η αγορά μπορεί να καταστεί ανεξέλεγκτη. Ενα έθνος δεν μπορεί να ευημερεί για πολύ, όταν ευνοεί μόνο τους πλουσίους».</i><br /> <i><br /></i> Ποιό συμπέρασμα βγάζουν οι Ευρωπαίοι νεοφιλελεύθεροι τύπου Σόιμπλε κλπ από αυτό; Ποιό συμπέρασμα βγάζουν από την παρατεταμένη λιτότητα και την γενικευμένη ανεργία (πλέον του 25% στους Ευρωπαίους νέους)την οποία μας επέβαλαν για να αυξάνει η Γερμανία (παράνομα και εκτός Συμφώνου Μακροοικονομικής Σταθερότητας) το πλεόνασμά της πέραν του ορίου του 3% επί 6 συναπτά έτη; Ας μην αναρωτιούνται για την ευκολία στρατολόγησης και ένταξης στις ισλαμοφασιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις. Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη τους να κάνουν ιδιωτικά την αυτοκριτική τους,  αφού δημόσια δεν έχουν το κουράγιο.<br /> <br /> Καιρός, όμως και εμείς, ως κοινωνία να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να απαλλαγούμε από αυτούς τους νάνους της πολιτικής.<br /> <br /> O Δημήτρης Σκουτέρης είναι Πολιτικός επιστήμων, πολιτικός αναλυτής<br /> <br /></div> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Τρομοκρατία, χειραγώγηση, γεωπολιτική οικονομία, Τουρκία: Υποκριτικά τα δάκρυα…

Στο παραπάνω γράφημα του ISW (Institute for the study of War) με θέμα την Εκστρατεία του ISIS στην Ευρώπη με κόκκινο αστέρι σημειώνοντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Οδηγεί την Τουρκία σε πραξικόπημα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlk7yP8bEGfs1x5nJvK0o24DnSOmXzlgqd6acI1JpJQHjjHqGUgfRPE9TqAenizBrn17AKcdj85dB0CYqsbGTqeGvuDSCu2b0UJ44XkmFNs6K-ftb8u6rOjvrENEuts-i4YB-I6KprJyc/s1600/erdogan%252Cstratigoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlk7yP8bEGfs1x5nJvK0o24DnSOmXzlgqd6acI1JpJQHjjHqGUgfRPE9TqAenizBrn17AKcdj85dB0CYqsbGTqeGvuDSCu2b0UJ44XkmFNs6K-ftb8u6rOjvrENEuts-i4YB-I6KprJyc/s640/erdogan%252Cstratigoi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά λέει μια παροιμία και η κατάσταση στην Τουρκία πάει απο το κακό στο χειρότερο. </strong>Σήμερα ο τουρκικός στρατός<span style="color: #3366ff;"> </span>διέψευσε κατηγορηματικά<span style="color: #3366ff;"> </span>ότι έχει οποιαδήποτε πρόθεση να κάνει πραξικόπημα για να εκδιώξει από την εξουσία τον ισλαμο-συντηρητικό πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κατηγορείται για αυταρχική παρέκκλιση.<br /> <br /> Μια διάψευση απο τον τουρκικό στρατό ειναι μεγάλη υπόθεση. Τόσο μεγάλη που μπαίνει κανείς στην διαδικασία να σκεφτεί οτι η κατάσταση στην γειτονική χώρα ειναι πολύ χειρότερη απ'όσο νομίζουμε.<br /> <br /> Ο Μάικλ Ρούμπιν, ερευνητής στο American Institute, σ'ενα στοχευμένο και ιδιαίτερα καυστικό άρθρο του γράφει οτι μετά απο τα τρομοκρατικά χτυπήματα των τελευταίων ημερών δεν ειναι μόνο η επιδείνωση της ασφάλειας και η αύξηση της τρομοκρατίας το πρόβλημα της γειτονικής χώρας. Τα προβλήματα αυξάνονται μερα με τη μέρα, με το ιδιωτικό χρέος να ειναι εκτός ελέγχου, τον τουριστικό τομέα να ειναι σε ελεύθερη πτώση και με την πτώση της αγοράς να εχει επηρεάσει την αγοραστική δύναμη κάθε πολίτη. <br /> <br /> <strong>Αξιοσημείοτο ειναι ένα απο τα προβλήματα στα οποία αναφέρεται ο Ρούμπιν, τον ίδιο τον Ερντογάν</strong>, καθώς <strong>ο Τούρκος Πρόεδρος φαίνεται να ειναι και ο ίδιος εκτός ελέγχου</strong> αφου φυλακίζει τους αντιπάλους του, κάνει κατάσχεση εφημερίδων και κατασκευάζει παλάτια κατάλληλα μόνο για σουλτάνους. <br /> Για άλλη μια φορά εχει απειλήσει να διαλύσει το συνταγματικό δικαστήριο. Και αν αυτα δεν αρκούσαν ο γιος του Bilal φέρεται να έγυγε απο την Ιταλία με πλαστό διπλωματικό διαβατήριο της Σαουδικής Αραβίας, καθώς η ιταλική αστυνομία ερχόταν όλο και πιο κοντά στην σύλληψη του όσο αφορά την εμπλοκή του σ’ενα περιβόητο σκάνδαλο ξεπλύματος χρήματος. <br /> <br /> Τα ξεσπάσματα του Ερντογάν έχουν αρχίσει να τραβούν την προσοχή και στο εξωτερικό. Ακόμη και τα μέλη του κόμματος του εχουν αρχίσει να μιλάνε για την παράνοια του Ερντογάν η οποία, σύμφωνα με ορισμένους Τούρκους αξιωματούχους, έχει φτάσει σε σημείο που<strong> ο ίδιος επιδιώκει να εγκαταστήσει αντιαεροπορικούς πυραύλους στο παλάτι του για να αποτρέψει μαυροφορεμένους άνδρες να τον απαγαγουν… </strong><br /> <br /> <strong>Συνεπώς, όπως γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν οι Τούρκοι - και ο τουρκικός στρατός - αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο ότι ο Ερντογάν οδηγεί την Τουρκία στο χείλος του γκρεμού.  </strong>Πρώτον με την παραχώρηση νομιμότητας στον Κούρδο ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν με τις νέες διαπραγματεύσεις και, στη συνέχεια, την αναζωπύρωση της σύγκρουσης, ο Ερντογάν οδηγεί την Τουρκία σε ένα μονοπάτι στο οποίο δεν υπάρχει καμία πιθανότητα νίκης αλλα υψηλή πιθανότητα ντε φάκτο διχοτόμησης. <br /> <br /> <strong>Ο Ρούμπιν υπογραμμίζει οτι αν ξαναρχίσει εμφύλιος πόλεμος στην Τουρκία, όπως ειχε γίνει στη δεκαετία του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας ’90, οι Κούρδοι της Τουρκίας δεν θα συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο</strong>, πολύ δε περισσότερο λόγω του προηγουμένου που εχει καθιερωθεί από τα αδέλφια τους στο Ιράκ και στη Συρία.<br /> <br /> <strong>Και πάμε πίσω στο ζήτημα της σχέσης του Ερντογάν με τον τουρικό στρατό. </strong>Ο Ερντογάν πριν λίγο καιρό προσπάθησε να γονατίσει τον τουρκικό στρατό. Κάτι που ο καθένας θα μπορούσε να καταλάβει οτι δεν ειναι ιδιαίτερα θετικό για την θέση του ίδιου του Ερντογάν. Στην πρώτη δεκαετία της εξουσίας του, τόσο η κυβέρνηση των ΗΠΑ όσο και η ΕΕ τον υποστήριζαν, βέβαια αυτο έγινε πριν αναγνωρίσουν οτι ο Τούρκος Πρόεδρος ειχε βυθιστεί στην τρέλλα και στην απολυταρχία. <br /> Οπότε το ερώτημα που θέτουμε και που αναγνωρίζει και ο συγγραφέας του κειμένου,  <strong>ειναι αν θα μπορούσε ο τουρκικός στρατός να εκδιώξει τον Ερντογάν και να τοποθετήσει τον εσωτερικό του κύκλο στη φυλακή;</strong><br /> <br /> <strong>Στον τομέα της ανάλυσης και όχι της υπεράσπισης, η απάντηση είναι ναι, απαντάει ο Ρούμπιν. </strong><br /> <br /> <strong>Γιατι όμως; Μεγάλο ρόλο στο παιχνίδι πάιζουν οι ΗΠΑ. </strong><br /> 1. Σε μια περίοδο εκλογών στις ΗΠΑ, ειναι αμφίβολο οτι η κυβέρνηση Ομπάμα θα τιμωρήσει τους πραξικοπηματείες, ειδικά εαν η πορεία προς την αποκατάσταση της δημοκρατίας λάβει χώρα άμεσα. <br /> 2. Ο Ερντογάν αποκλείετα να εχει το είδος της υποστήριξης που είχε ο Αιγύπτιος πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι<br /> 3. Ουτε οι ρεπουμπλικανοί ουτε και οι Δημοκράτες δεν πρόκειται να διακινδυνέυσουν το κύρος των ΗΠΑ για να βρεθούν απέναντι απο ενα  πραξικόπημα. Πολύ πιο πιθανόν να βοήθησουν το νέο καθεστώς. <br /> <br /> Απο την άλλη, <strong>οι πραξικοπηματίες θα μπορούσε να κάνουν καποιες πολύ απλές κινήσεις για να φέρουν με το μέρος τους τις Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές κοινωνίες</strong><br /> <br /> 1. Με την απελευθέρωση όλων των δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών άμεσα<br /> 2. Με την επιστροφή κατασχεθέντων εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. <br /> <br /> Το γεγονός οτι η Τουρκία ειναι μέλος του ΝΑΤΟ δεν αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για δράση, άλλωστε σημειώνει ο Ρούμπιν, δεν επηρεάστηκε η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ ούτε της Τουρκίας ούτε της Ελλάδας μετά από πραξικοπήματα. <br /> <br /> <strong>Σε περίπτωση που μια νέα ηγεσία συνεργαστεί με τους Κούρδους της Τουρκίας, οι Κούρδοι μπορεί να την στηρίξουν. </strong><br /> <br /> Ο συγγραφέας φροντίζει να καλύψει και ενα τραγικό τελος για τον Ερντογάν στα πιθανά σενάρια, τονίζοντας οτι στην περίπτωση πραξικοπήματος <strong>ουτε η ευρωπαϊκή ούτε η αμερικανική κοινή γνώμη θα ήταν θετικές προς την εκτέλεση του Ερντογάν</strong>, του γιου του, του γαμπρού του ή των βοηθών του όπως για παράδειγμα του Egemen Bağış και Cüneyd Zapsu.<br /> <strong>Ωστόσο μια δίκη με κατηγορίες για διαφθορά και μακρά φυλάκιση θα ήταν αποδεχτή. </strong><br /> <br /> Βέβαια, ο Ερντογάν ελπίζει οτι οι φίλοι του θα του σταθούν, αλλα οι φίλοι αυτοι - τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό της Τουρκίας - έλκονται από τη δύναμή του. <strong>Μόλις βρεθεί έξω από το παλάτι του, ο Ερντογάν θα βρεθεί μόνος, μια χαμένη φιγούρα όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν στη δική του δίκη. </strong><br /> <br /> <strong>Που καταλήγουμε; </strong>Ο τουρκικός στρατός διαψεύδει τις φήμες για πραξικόπημα αλλα αν σκεφτούμε οτι δεν θα υποστεί και καμία σημαντική συνέπεια εαν ακολουθήσει την στρατηγική του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι στην Αίγυπτο, <strong>τότε θα πρέπει να έχουμε ως δεδομένο οτι τα πράγματα στην Τουρκία πολύ σύντομα θα γίνουν πολύ χειρότερα απ’όσο αναμενουμε, τουλάχιστον για τον Σουλτάνο Ερντογάν.<br /> <br /> Επιμέλεια: Ελένη Παναγιώτου</strong> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ερντογάν: Οδηγεί την Τουρκία σε πραξικόπημα;

Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά λέει μια παροιμία και η κατάσταση στην Τουρκία πάει απο το κακό στο χειρότερο. Σήμερα ο τουρκικός σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί κάνει “το παπί” η Ελλάδα στις χοντρές προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmVBVi3XZ5ljCiIZLS8DoMdQTxZhYdeNr0SeMAOfKQQZZI8EGRqU_h9gb5ILfAWoRMhdxHtffiquQ8xA4w7Yt8We55bTnZli_aoU7qQX0LBey1yRRbnid1cd-Gpyga4BYbnch6ay1BFrU/s1600/to+papi....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmVBVi3XZ5ljCiIZLS8DoMdQTxZhYdeNr0SeMAOfKQQZZI8EGRqU_h9gb5ILfAWoRMhdxHtffiquQ8xA4w7Yt8We55bTnZli_aoU7qQX0LBey1yRRbnid1cd-Gpyga4BYbnch6ay1BFrU/s640/to+papi....jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <strong>ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ</strong><br /> <strong><br /></strong> <div class="p2"> Σε άλλες εποχές <strong>τα όσα κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο</strong> αλλά και στις Βρυξέλλες θα ήταν αδύνατον να μην μας είχαν οδηγήσει σε <strong>ελληνοτουρκική κρίση.</strong> Καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να ανεχθεί όσα πράττει η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια και ειδικά τους τελευταίους μήνες.<br /> <br /></div> <div class="p2"> Από την <strong>έκρηξη της οικονομικής κρίσης</strong> όμως όλες οι κυβερνήσεις <strong>“κάνουν το παπί”</strong> στις προκλήσεις των Τούρκων. Όσο χοντρές κι αν είναι. Το ΄χουμε ονομάσει <strong>“στρατηγική ψυχραιμία”</strong>,αλλά όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό… Όπως και το τι σημαίνει “κάνω το παπί”.</div> <div class="p2"> <strong>Θα σοκάρουμε ίσως πολλούς ,θα εκνευρίσουμε περισσότερους αλλά καλά κάνουμε!</strong><br /> <strong><br /></strong></div> <div class="p2"> Και όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον χώρο της Εθνικής Άμυνας καταλαβαίνουμε το γιατί. <strong>Το δυνατό μας όπλο είναι το ανθρώπινο δυναμικό χάρη στο οποίο “τα βολεύουμε” με τις “πατέντες” και τος αλχημείες του.</strong> Δεν θα αναφέρω νούμερα και ποσοστά που όλοι τα γνωρίζουμε και τα συζητάμε. <strong>Υπάρχουν πολλοί “κακοί” που αναμένουν πως και πως να μας κατηγορήσουν για…κατασκοπεία, εσχάτη προδοσία κι άλλα γραφικά.</strong> Όλοι όμως γνωρίζουμε τι προβλήματα προκάλεσαν οι αλόγιστες περικοπές.<br /> <br /></div> <div class="p2"> Γι΄ αυτό και ισχυρίζομαι ότι η Ελλάδα και οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ορθώς ακολουθούν την γραμμή της “στρατηγικής ψυχραιμίας”. <strong>Όμως… Υπάρχει πάντα ένα όμως.</strong></div> <div class="p2"> Αν είμασταν σοβαρό κράτος θα είχαμε ήδη, εδώ και χρόνια σχεδιάσει πως <strong>θα “μαζευτούμε”</strong>. Θα είχαμε αποφασίσει τι πρέπει να κάνουμε για να <strong>“αναστήσουμε”</strong> την Εθνική Άμυνα ,όχι απαραίτητα με χρήματα που σε κάποιες περιπτώσεις τα είχαμε αλλά …<strong>φοβηθήκαμε να τα δώσουμε</strong>. Όχι οι πολίτες ,οι κυβερνήτες μας. Θα είχαμε ενεργοποιήσει τις δυνατότητες της <strong>ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας</strong> η οποία έχει μεγάλες δυνατότητες. Κι αυτό φαίνεται από τα συμβόλαια που παίρνουν στο εξωτερικό. <strong>Κυρίως οι βιομχανίες του ιδιωτικού τομέα που μ΄ αυτά τα συμβόλαια του εξωτερικού επιβιώνουν και κερδίζουν κι αυτές χρόνο μήπως και κάτι αλλάξει στο εσωτερικό.</strong><br /> <strong><br /></strong></div> <div class="p2"> Παρά το γεγονός ότι η ομάδα που ασχολείται με το θέμα της αμυντικής βιομηχανίας υπό τον Βίτσα είναι πολύ καλή,χρειάζεται ακόμη πάρα πολύ δουλειά για να υπάρξουν αποτελέσματα. Η εμπλοκή του ΑΝΥΕΘΑ στο προσφυγικό δυστυχώς δεν βοηθά .<br /> <br /></div> <div class="p2"> <strong>Όπως και να ΄χει δεν υπάρχει πλέον χρόνος για να χασομεράμε.</strong> Δεν θα μπορούμε διαρκώς να παριστάνουμε ότι …δεν καταλαβαίνουμε ότι οι Τούρκοι έχουν ρίξει στο τραπέζι τα πάντα και τα θέλουν όλα. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι θα προσπαθήσουν να μας πιέσουν και στρατιωτικά. Δ<strong>εν το ΄χουν πράξει γιατί κι αυτοί είναι πάρα πολύ στριμωγμένοι από άλλου είδους προβλήματα ,αλλά κι επειδή ο λεγόμενος “διεθνής παράγοντας” δεν τους το επιτρέπει.</strong> Συνεπώς το μόνο που έχουμε κερδίσει και κερδιζουμε με την “στρατηγική ψυχραιμία” είναι χρόνος. Ας τον εκμεταλλευθούμε “κλείνοντας τις μαύρες τρύπες” στο φράχτη,γρήγορα.<br /> <br /> <a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Γιατί κάνει “το παπί” η Ελλάδα στις χοντρές προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ Σε άλλες εποχές τα όσα κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο αλλά και στις Βρυξέλλες θα ήταν αδύνατον να μην μας είχαν ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αρκτική: Πεδίο δυνητικών συγκρούσεων ή άμεσης συνεργασίας;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHQGshCU54JwfHTVJtapju5B7892c-x-8n-zG2Lc1HCTVupDp0cjn9qzvtpxUcRmkIBYax479hKFxzH_ADcx1ztMciDA_ebV00NKBowJKruPDf2XwvoVSap0pcs8dhnJ72c_RR0HhOatw/s1600/arktiki.+pedio+sygkroysewn+h+synergasias....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHQGshCU54JwfHTVJtapju5B7892c-x-8n-zG2Lc1HCTVupDp0cjn9qzvtpxUcRmkIBYax479hKFxzH_ADcx1ztMciDA_ebV00NKBowJKruPDf2XwvoVSap0pcs8dhnJ72c_RR0HhOatw/s640/arktiki.+pedio+sygkroysewn+h+synergasias....jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div style="text-align: center;"> <em><strong>Photo by Joe Raedle / Staff / Getty Images / Ideal Image</strong></em></div> <div style="text-align: center;"> <em><strong>(Φωτ.: Γροιλανδία - Οι πάγοι υποχωρούν με αυξανόμενους ρυθμούς (το 2016 ήδη κατέχει αρνητικά ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών και οι προβλέψεις για Αρκτικό Ωκεανό χωρίς πάγο στο μακρινό μέλλον διαψεύδονται), οι τρόποι αλληλεπίδρασης των καιρικών φαινομένων δεν είναι γνωστοί, οι ωκεανοί αλλάζουν, οι χερσαίοι πάγοι λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει απειλώντας παράκτιες περιοχές και οικονομικά κέντρα.)</strong></em><br /> <em><strong><br /></strong></em></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Του Πέτρου Σιούσιουρα και της Εύη Μπαξεβάνη*</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Λίγες φορές έχει υπάρξει η ανάγκη για προληπτικά θεσμικά μέτρα τόσο πιεστική όσο σήμερα στην Αρκτική. Η κλιματική αλλαγή έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές όχι μόνο στο φυσικό, αλλά και στο πολιτικό περιβάλλον. Η αύξηση της θερμοκρασίας έχει ήδη μεταμορφώσει το αρκτικό τοπίο, οι πάγοι υποχωρούν με αυξανόμενο ρυθμό αποκόπτοντας την τοπική πανίδα από τα μέσα επιβίωσής της και τους γηγενείς πληθυσμούς από παραδοσιακούς τόπους κυνηγιού, ενώ πυροδοτείται ένας φαύλος κύκλος ανατροφοδότησης που οδηγεί σε περαιτέρω επιβάρυνση του οικοσυστήματος και πιθανή διακρατική ένταση.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Δρώντες στην Αρκτική & ζητήματα ασφαλείας</strong><br /> <strong><br /></strong></div> <div style="text-align: justify;"> Μέχρι πρότινος, η ύπαρξη πάγου ήταν αποθαρρυντική αν όχι απαγορευτική όσον αφορά την πρόσβαση, παρέχοντας παράλληλα στη διεθνή πολιτική την «πολυτέλεια» της απουσίας ανησυχίας ή/και προστριβών, με μόνη εξαίρεση την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Στην Αρκτική συνορεύουν υπερδυνάμεις του πλανήτη, ενώ επτά από τα οκτώ κράτη μέλη του πιο εξέχοντος θεσμού της περιοχής, του Αρκτικού Συμβουλίου (ιδρύθηκε το 1996), είναι είτε μέλη του ΝΑΤΟ (Δανία, ΗΠΑ, Ισλανδία, Καναδάς, Νορβηγία), είτε διατηρούν στενή συνεργασία με αυτό (Σουηδία, Φινλανδία). Τα ζητήματα ασφαλείας ορθώς έχουν αποκλειστεί από τις συζητήσεις των αρκτικών κρατών, αφού, λειτουργώντας στη βάση της ομοφωνίας (consensus) κατά τη λήψη αποφάσεων, η Ρωσία (το έτερο μέλος) θα μπορούσε να μπλοκάρει οποιαδήποτε ενέργεια και ο θεσμός θα μετατρεπόταν σε forum απλής έκφρασης επιθυμιών. Αντ’ αυτού, διευκολύνει την επικοινωνία και τη συνεννόηση κρατών και γηγενών της περιοχής και, παρά την κριτική που έχει δεχθεί για ελλιπή δράση, έχει πραγματοποιήσει σημαντικά βήματα με την επίτευξη συμφωνιών σχετικά με τη συνεργασία για την αντιμετώπιση θαλάσσιας ρύπανσης από πετρέλαιο (Agreement on Cooperation on Marine Oil Pollution Preparedness and Response in the Arctic), αλλά και για την έρευνα και διάσωση (Agreement on Cooperation on Aeronautical and Maritime Search and Rescue in the Arctic), η οποία μάλιστα ήταν η πρώτη δεσμευτική.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Τι αλλάζει στην Αρκτική;</strong><br /> <strong><br /></strong></div> <div style="text-align: justify;"> Τα ζητήματα ασφαλείας έρχονται δυναμικά στο προσκήνιο ως διαγραφόμενη απειλή: αυξημένη στρατιωτική κινητικότητα, διεκδικήσεις θαλάσσιων ζωνών, πιθανή παρείσφρηση των αχανών αρκτικών συνόρων από περιθωριακούς δρώντες είναι μερικές μόνο από τις ανησυχίες. Επιπλέον, η Αρκτική διαδραματίζει ρυθμιστικό ρόλο για το παγκόσμιο κλίμα (λειτουργεί ως «κλιματιστικό» του πλανήτη), ενώ η ίδια η κλιματική αλλαγή έχει προσδιοριστεί ως πιθανή απειλή για την εθνική ασφάλεια από την πλειοψηφία των κρατών της διεθνούς κοινότητας. Αυτό έρχεται να το επιβεβαιώσει και η φετινή αναφορά του World Economic Forum (2016), που τοποθετεί για πρώτη φορά στην ιστορία της περιβαλλοντική απειλή στην πρώτη θέση (climate change mitigation & adaptation), πάνω από τα όπλα μαζικής καταστροφής, την έλλειψη νερού, τις τιμές ενεργειακών πόρων κ.α.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η ισορροπία της Αρκτικής όχι μόνο απειλείται με έναν καινοφανή τρόπο, αλλά και σε αρκετά μέτωπα ταυτόχρονα. Οι βιομηχανίες της ναυτιλίας, της αλιείας, του τουρισμού και διερευνητικά της εξόρυξης υδρογονανθράκων και μεταλλευμάτων έχουν ήδη δηλώσει το ενδιαφέρον τους και έχουν προχωρήσει σε δραστηριοποίηση. Ναυτιλιακές εταιρείες πραγματοποιούν ταξίδια, τροφοδοτώντας συζητήσεις σχετικά με τα οικονομικά οφέλη, η αλιεία μετακινείται προς βορράν, ενώ η τουριστική βιομηχανία έχει σπεύσει να ενσωματώσει αρκτικές διαδρομές στα δρομολόγιά της. Σημειώνεται ότι τα ενεργειακά κοιτάσματα της Αρκτικής δεν θα πρέπει να υπερεκτιμηθούν, αφού δεν πρόκειται να συμβάλουν άμεσα στην παγκόσμια αγορά. Τρίτα προς την περιοχή κράτη δεν μπορούν να εγείρουν νομικές διεκδικήσεις, φροντίζουν όμως να διατηρούν παρουσία στην περιοχή μέσω ναυτιλιακής, οικονομικής ή επιστημονικής δραστηριότητας. Οι εξελίξεις της ευρύτερης περιφέρειας έχουν επίσης δείξει ότι μπορούν να επηρεάσουν: η κρίση της Ουκρανίας και η επιβολή οικονομικών κυρώσεων από τη Δύση σε βάρος της Ρωσίας είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή του επενδυτικού σχεδιασμού όσον αφορά τις αναγκαίες υποδομές για το θαλάσσιο Βορειοανατολικό Πέρασμα (Northern Sea Route). Το Πέρασμα αυτό είναι το πιο υποσχόμενο λόγω γεωγραφικής σύνθεσης και θέσης. Είναι λιγότερο περίπλοκο συγκριτικά με το Βορειοδυτικό Πέρασμα (Northwestern Passage) που βρίσκεται στο αρκτικό αρχιπέλαγος του Καναδά, ενώ προσφέρει τη δυνατότητα συντομότερης σύνδεσης της Ασιατικής με την Ευρωπαϊκή αγορά, παρακάμπτοντας μάλιστα περιοχές με έντονη ναυτιλιακή κίνηση (bottlenecks) και κίνδυνο πειρατείας (διαδρομή μέσω Σουέζ).<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Παρά ταύτα, κάθε δραστηριότητα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρά εμπόδια, όπως ακραίες καιρικές συνθήκες, ανεπαρκείς ναυτικούς χάρτες, ελλιπείς υποδομές και επικοινωνίες –και ως εκ τούτου εξαιρετικά μειωμένη ικανότητα διαχείρισης έκτακτων περιστατικών. Οι αποστάσεις είναι πολύ μεγάλες, τα διαθέσιμα παγοθραυστικά περιορισμένα και ο χρόνος επιβίωσης στα παγωμένα νερά κατά πολύ μικρότερος συγκριτικά με τις λοιπές θάλασσες. Ακόμα και αν ένα παγοθραυστικό συνοδεύει ένα πλοίο που εκτελεί δρομολόγιο, δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες λ.χ. των χιλιάδων επιβαινόντων ενός κρουαζιερόπλοιου. Παρά την πραγματοποίηση ταξιδιών τόσο στην Αρκτική όσο και στην Ανταρκτική, δεν υπάρχει επουδενί επαρκής μέριμνα για την ασφάλεια. Ακόμα, μία περιβαλλοντική καταστροφή δεν θα περιοριζόταν στα σύνορα ενός πολιτικού χάρτη, όμως πρόσφατα περιστατικά καταδεικνύουν ότι οι αναγκαίες άμεσες αντιδράσεις παρεμποδίζονται από άκαιρες διευκρινίσεις περί δικαιοδοσίας.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Αναγκαία η συνεργασία με σκοπό την πρόληψη</strong><br /> <strong><br /></strong></div> <div style="text-align: justify;"> Τα κράτη πέριξ της Αρκτικής καλούνται να διαχειριστούν μία νέα πραγματικότητα και να προασπίσουν εθνικές θέσεις και συμφέροντα. Αντιμετωπίζουν ωστόσο και κοινούς κινδύνους. Καθώς οι πάγοι υποχωρούν με αυξανόμενους ρυθμούς και αναδύεται ένα νέο πεδίο πρόσφορο για επιχειρηματικές δραστηριότητες, αυξάνονται οι χώρες που επιθυμούν να συμμετάσχουν στα αρκτικά δρώμενα, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα τον περιορισμό/εκτοπισμό των τωρινών πρωταγωνιστών. Επιπλέον, ο υπαρκτός κίνδυνος ανεπανόρθωτης βλάβης στο φυσικό περιβάλλον, τα αλιεύματα και απώλειας ζωών σε περίπτωση ναυτικού ατυχήματος είναι ομοίως κοινές ανησυχίες.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η κατάσταση σήμερα στην Αρκτική είναι μία περίπτωση που είναι κρίσιμο τα κράτη να προηγηθούν των εξελίξεων. Δεν διαφαίνονται πιθανότητες για ένα θερμό επεισόδιο, σε αυτήν την υποπεριφέρεια όμως η υπεροχή της Ρωσίας έναντι των ΗΠΑ είναι αδιαμφισβήτητη σε όρους ναυτικής παρουσίας, νομικής κατοχύρωσης και υποδομών. Οι ΗΠΑ δυσκολεύονται να συμβαδίσουν, καθυστερούμενες από αγκυλώσεις στο εσωτερικό για την αναγκαιότητα επικύρωσης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982) και την κατανομή μέρους του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού για τη ναυπήγηση παγοθραυστικών (εάν τροποποιηθεί η νομοθεσία ώστε να επιτρέπεται ναυπήγηση στο εξωτερικό, το κόστος θα μειωνόταν αισθητά), καθώς και τη δημιουργία λιμένων.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Αντί επιλόγου</strong><br /> <strong><br /></strong></div> <div style="text-align: justify;"> Μπορεί μέχρι σήμερα η περιοχή να έχει καταφέρει να μην βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα και να μην έχει βιώσει συγκρούσεις. Έχει υπάρξει όμως πεδίο προβολής ισχύος, πυρηνικών δοκιμών και δεν παύει να βιώνει δυσανάλογα τις συνέπειες από την παγκόσμια βιομηχανική δραστηριότητα. Τώρα ξεκινά να νιώθει πιέσεις από καιρό γνωστές σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Το ενδιαφέρον αυξάνεται, όπως και η παρουσία διεθνών «παικτών». Οι πάγοι υποχωρούν με αυξανόμενους ρυθμούς (το 2016 ήδη κατέχει αρνητικά ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών και οι προβλέψεις για Αρκτικό Ωκεανό χωρίς πάγο στο μακρινό μέλλον διαψεύδονται), οι τρόποι αλληλεπίδρασης των καιρικών φαινομένων δεν είναι γνωστοί, οι ωκεανοί αλλάζουν, οι χερσαίοι πάγοι λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει απειλώντας παράκτιες περιοχές και οικονομικά κέντρα. Η ικανότητα της διεθνούς κοινότητας να διαχειριστεί την κλιματική αλλαγή μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί ανεπαρκής. Μένει να διαπιστωθεί η ικανότητά της να μετριάσει τις συνέπειες και να προλάβει εξελίξεις.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong>* Ο κ. Πέτρος Σιούσιουρας είναι καθηγητής στο Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου και η κ. Εύη Μπαξεβάνη Υποψήφια Διδάκτωρ στο εν λόγω Τμήμα.</strong></em><br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Αρκτική: Πεδίο δυνητικών συγκρούσεων ή άμεσης συνεργασίας;

Photo by Joe Raedle / Staff / Getty Images / Ideal Image (Φωτ.: Γροιλανδία - Οι πάγοι υποχωρούν με αυξανόμενους ρυθμούς (το 2016 ήδη κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι οικονομικές συνέπειες της τρομοκρατίας. Διδάγματα για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkWXFRNxuDRmsZBEZ01qN4gqDsXx7Wpa82E-euv_q0j39wO1Bt5NZni6FvjSX2mqLOP-8TrrdSq4PZYB6Bqqd_Qc9qfryxR-mcX3N742Qas13iO8PWpwkamxPRyyiIHE_YfBniXemWjLY/s1600/brixeles+tromokratiko+ktypima.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkWXFRNxuDRmsZBEZ01qN4gqDsXx7Wpa82E-euv_q0j39wO1Bt5NZni6FvjSX2mqLOP-8TrrdSq4PZYB6Bqqd_Qc9qfryxR-mcX3N742Qas13iO8PWpwkamxPRyyiIHE_YfBniXemWjLY/s640/brixeles+tromokratiko+ktypima.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Του Μιχάλη Διακαντώνη*</strong><br /> <div style="text-align: justify;"> Οι σημαντικότερες και πιο τραγικές συνέπειες που επιφέρουν οι τρομοκρατικές επιθέσεις σχετίζονται με τον παράγοντα άνθρωπο (απώλειες ζωών, σοβαρές σωματικές βλάβες, ψυχολογικά προβλήματα). Όμως, η τρομοκρατία επιδρά στις ανθρώπινες κοινωνίες και μέσω των επιδράσεων που ασκεί στην οικονομική δραστηριότητα των κρατών όπου λαμβάνει χώρα. Στο κείμενο αυτό, θα επιχειρηθεί μια συνοπτική αναφορά στις συνέπειες αυτές, καθώς και στις διδαχές που προκύπτουν για την περίπτωση της Ελλάδας.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Καταρχάς, θα πρέπει να αναφερθεί ότι τα κόστη που επιφέρει η τρομοκρατία βρίσκονται ιστορικά στα υψηλότερα επίπεδά τους, εξαιτίας της αστάθειας που επικρατεί στη Μέση Ανατολή (Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Λίβανος), στην Κεντρική Ασία (Αφγανιστάν, Πακιστάν) αλλά πλέον και στο ευρωπαϊκό έδαφος (Βρυξέλλες, Παρίσι), όπως προκύπτει απ’ τον παρακάτω πίνακα:</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/_23.jpg" target="_blank"><img alt="" height="541" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%82.jpg" width="858" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <strong><br /></strong></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Άμεσα και έμμεσα κόστη</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Τα οικονομικά κόστη που επιφέρει η τρομοκρατία μπορούν να διακριθούν σε άμεσα και έμμεσα, χωρίς να υπάρχει διεθνώς μια αμοιβαία αποδεκτή μέθοδος για τον διαχωρισμό τους στις δύο αυτές κατηγορίες.</div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Άμεσα οικονομικά κόστη</strong> θεωρούνται συνήθως: η αξία των ανθρώπινων ζωών που χάνονται (στον βαθμό που μπορούν να αποτιμηθούν σε όρους χρήματος), οι δαπάνες που απαιτούνται για την αποκατάσταση ή συντήρηση ατόμων που έχουν υποστεί σωματικές βλάβες, η απώλεια μισθών που υφίστανται οι τραυματίες, η καταστροφή των κτιριακών και άλλων εγκαταστάσεων και υποδομών (καταστήματα, μηχανήματα, γραφεία εταιρειών, δημόσιες υποδομές κλπ.), καθώς και η βραχυχρόνια μείωση της εμπορικής δραστηριότητας.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <img alt="" height="453" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/2494366_1.jpg" width="640" /> </div> <div style="text-align: center;"> <em><strong>(Φωτ.: Βέλγιο - την ημέρα των τρομοκρατικών χτυπημάτων. Οι δαπάνες που απαιτούνται για την αποκατάσταση ή συντήρηση ατόμων που έχουν υποστεί σωματικές βλάβες είναι από τα σημαντικότερα άμεσα κόστη των τρομοκρατικών επιθέσεων.)</strong></em></div> <div style="text-align: center;"> <em><strong><br /></strong></em></div> <div style="text-align: justify;"> Ως <strong>έμμεσα οικονομικά κόστη</strong> θεωρούνται: η αύξηση των κρατικών και ιδιωτικών δαπανών για συστήματα ασφάλειας και οι αμυντικές δαπάνες που σχετίζονται με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, οι αποζημιώσεις των ασφαλιστικών εταιρειών σε θύματα και εταιρείες που έχουν πληγεί απ’ τις επιθέσεις, η αύξηση στα ασφαλιστικά κόστη μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα, η μείωση της παραγωγικότητας λόγω ανακατανομής πόρων απ’ τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα, η μακροχρόνια μείωση του όγκου του εμπορίου, η αύξηση της ανεργίας, οι επιδράσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές, η μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων και η μείωση στον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ (μέσα από «κανάλια» που θα εξεταστούν παρακάτω).</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <img alt="" height="493" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/1476185.jpg" style="float: left;" width="370" />Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα έμμεσα κόστη είναι σαφώς μεγαλύτερα των άμεσων, <em><strong>με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 2001 (φωτ.): Το συνολικό κόστος της επίθεσης αποτιμήθηκε στα 3,3 τρισ. δολάρια, εκ των οποίων μόνο τα 174 δισ. δολ. αφορούσαν άμεσα κόστη, ενώ όλο το υπόλοιπο ποσό προέκυψε από δαπάνες για συστήματα ασφάλειας και άμυνας, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων για τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν για τον ονομαζόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».</strong></em><br /> <div style="text-align: center;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Μακροοικονομικές και μικροοικονομικές συνέπειες</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Θα επιχειρηθεί μια σύντομη επισκόπηση των συνεπειών, τόσο σε επίπεδο ατομικών οικονομικών δρώντων και μεμονομένων οικονομικών κλάδων, όσο και σ’ επίπεδο μακροοικονομικών επιδράσεων που αφορούν τα συνολικά μεγέθη της οικονομίας.</div> <div style="text-align: justify;"> Σε <strong>μικροοικονομικό επίπεδο</strong>, αυτό που έχει διαπιστωθεί είναι ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις:</div> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Αποθαρρύνουν την κατανάλωση (αποφεύγονται χώροι με μεγάλο συνωστισμό, όπως οι εμπορικοί δρόμοι, τα εμπορικά κέντρα και οι χώροι μαζικής εστίασης και διασκέδασης). Επίσης, προκαλείται μείωση της παραγωγικότητας της οικονομίας, καθώς οι πόροι ανακατανέμονται απ’ τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα (δαπάνες ασφάλειας και άμυνας) και δημιουργείται αρνητικό επενδυτικό κλίμα και αποστροφή στο επιχειρηματικό ρίσκο, εξαιτίας της μειωμένης κατανάλωσης, του υψηλού κόστους ασφάλισης και φύλαξης χώρων, προϊόντων και δεδομένων, αλλά και της ανάγκης εγκατάστασης σε σημεία που είναι λιγότερο εμπορικά.</li> </ul> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Πλήττουν σημαντικά τον τομέα των αερομεταφορών και του τουρισμού. Στις ΗΠΑ, οι ζημιές των αεροπορικών εταιρειών μετά το χτύπημα του 2001 έφθασαν τα 7 δισ. δολ., ενώ διεξάγονταν 3.000 πτήσεις λιγότερες ανά ημέρα. Στον τουρισμό, τα έσοδα της Γαλλίας μετά τα γεγονότα του Charlie Hebdo μειώθηκαν κατά 25% εννέα ημέρες μετά την επίθεση και 26% περαιτέρω στο επόμενο δεκαήμερο. Στην Ελλάδα, παλαιότερη έρευνα που αφορούσε κυρίως τις επιδράσεις της εγχώριας τρομοκρατίας ανέφερε ότι κατά την περίοδο 1991-2000 η χώρα μας έχασε περίπου το 9% του τουριστικού της εισοδήματος, ενώ στην Ισπανία εκτιμήθηκε ότι κάθε τρομοκρατικό χτύπημα αποθάρρυνε τουλάχιστον 140.000 τουρίστες. Έχει αξία να αναφερθεί ότι οι μακροχρόνιες συγκρούσεις (π.χ. πόλεμοι) προφανώς και μειώνουν περισσότερο τον τουρισμό σε σχέση με την τρομοκρατία, αλλά η επανάληψη τρομοκρατικών χτυπημάτων στην ίδια χώρα μπορεί να την κατατάξει στη συνείδηση του τουριστικού κοινού στην κατηγορία των κρατών που υποφέρουν από πολεμικές συρράξεις.</li> </ul> <div style="text-align: center;"> <img alt="" height="573" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/2220565.jpg" width="860" /></div> <div style="text-align: center;"> <em><strong>(Φωτ.: Αθήνα - 08/01/2015. Συγκεντρώση διαμαρτυρίας έξω από το Γαλλικό Ινστιτούτο για το μακελειό στα γραφεία της εφημερίδας Charlie Hebdo στο Παρίσι. Η εν λόγω επίθεση, πέρα όλων των άλλων, επέφερε κατάρρευση των τουριστικών εσόδων για τη Γαλλία κατά 25% εννέα ημέρες μετά την επίθεση και 26% περαιτέρω στο επόμενο δεκαήμερο.)</strong></em></div> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Προκαλούν μεγάλα κόστη αποζημίωσης στις ασφαλιστικές εταιρείες, αλλά και αυξάνουν τα κόστη ασφάλισης για τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πληγούν και άλλοι τομείς της οικονομίας, όπως η ναυτιλία. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η Υεμένη έχασε σχεδόν το 50% των δραστηριοτήτων που σχετίζονταν με τα λιμάνια της (μεταφέρθηκαν στο Ομάν και στο Τζιμπουτί) εξαιτίας των τρομοκρατικών επιθέσεων στο αμερικανικό στρατιωτικό πλοίο USS Cole και στο εμπορικό Limburg που προκάλεσαν αύξηση στα ασφάλιστρα ύψους 300%.</li> </ul> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Επιφέρουν μόνο βραχυπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Έχει διαπιστωθεί ότι από την 1η έως και την 3η περίπου ημέρα μετά από μια τρομοκρατική επίθεση παρατηρείται απότομη πτώση στους χρηματιστηριακούς δείκτες. Οι δείκτες, όμως, ανακάμπτουν μετά την πάροδο των πρώτων ημερών, ενώ τείνουν να «κλείνουν» τη χρονιά σε υψηλότερο επίπεδο από εκείνο που επικρατούσε προ της επιθέσεως. Φυσικά, η επίδραση αναμένεται να είναι πολύ μεγαλύτερη, αν πληγεί κάποιο μεγάλο χρηματοπιστωτικό κέντρο (π.χ. Λονδίνο ή Νέα Υόρκη). Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι σε περιόδους υψηλής έξαρσης της τρομοκρατίας, οι επενδυτές αποστρέφονται τον κίνδυνο και προτιμούν πιο σταθερά επενδυτικά προϊόντα, όπως ο χρυσός και τα κρατικά ομόλογα. Αν αυτή η επενδυτική τάση διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα χρηματοδότησης σε εταιρείες που αντλούν τα κεφάλαιά τους μέσω της έκδοσης μετοχών ή ομολόγων.</li> </ul> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Ευνοούν τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας, καθώς τόσο ο ιδιωτικός, όσο και ο δημόσιος τομέας λαμβάνουν αυξημένα μέτρα προφύλαξης έναντι των τρομοκρατικών επιθέσεων.</li> </ul> <div style="text-align: justify;"> Σε <strong>μακροοικονομικό επίπεδο</strong> η τρομοκρατία:</div> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Δύναται να επηρεάσει αρνητικά το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ μιας χώρας. Τα αποτελέσματα των ερευνών στο συγκεκριμένο κομμάτι, δεν δίνουν σαφή αρνητική συσχέτιση μεταξύ διεθνούς τρομοκρατίας και πραγματικού ΑΕΠ, αλλά αν συνυπολογίσει κανείς την καταστροφή ανθρώπινων και υλικών πόρων, την αύξηση των δαπανών σε άμυνα και ασφάλεια, τις αρνητικές επιπτώσεις σε καθαρές ξένες επενδύσεις και εμπόριο, το υψηλότερο ασφαλιστικό κόστος, την ανάγκη για κρατικές παρεμβάσεις μέσω νομισματικών και δημοσιονομικών μέτρων, αλλά και την απώλεια εργατοωρών λόγω των συνεχών ελέγχων (π.χ. αεροδρόμια, κεντρικά αστικά σημεία κλπ.), είναι πολύ δύσκολο η οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας να μείνει ανεπηρέαστη.</li> </ul> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Αύξηση ανεργίας και πληθωρισμού: Η ανεργία μπορεί να έχει τοπικό χαρακτήρα (στις περιοχές που έχουν πληγεί) αλλά μπορεί και να εκτείνεται σε ολόκληρους τομείς της οικονομίας (όπως ο τουρισμός και οι αερομεταφορές). Στον βαθμό που μια χώρα έχει επαρκώς διαφοροποιημένη οικονομία, οι επιπτώσεις αυτές αμβλύνονται. Όσον αφορά τον πληθωρισμό, αν η τρομοκρατική επίθεση προκαλέσει έλλειψη παραγωγικών συντελεστών ή πλήξει την παραγωγή κάποιας βασικής πρώτης ύλης (π.χ. Πετρέλαιο), μπορεί να οδηγήσει σε άνοδο του γενικού επιπέδου των τιμών.</li> </ul> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Πλήττει τις άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ), καθώς δημιουργεί αρνητικό επενδυτικό κλίμα. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, κατά την περίοδο 1968-1991 υπολογίστηκε ότι η χώρα έχασε σε ετήσια βάση το 11,9% των ΑΞΕ, εξαιτίας κυρίως των εγχώριων τρομοκρατικών επιθέσεων. Αν και οι επιπτώσεις είναι ηπιότερες για τις πλούσιες χώρες, έχει υπολογιστεί ότι η τρομοκρατία μειώνει την καθαρή διεθνή επενδυτική θέση μιας χώρας κατά 5% του ΑΕΠ, ενώ οι αρνητικές επιδράσεις είναι περισσότερο έντονες σε «ανοικτές οικονομίες», λόγω της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων.</li> </ul> <ul style="list-style-type: square;"> <li style="text-align: justify;">Σχετικά με το εμπόριο, οι περισσότερες μελέτες αναφέρουν ότι υπάρχουν αρνητικές επιδράσεις λόγω της αύξησης των ασφαλίστρων που συνεπάγεται αύξηση στα κόστη μεταφοράς, της αύξησης της γραφειοκρατίας και των ελέγχων στα σύνορα προκειμένου να τηρούνται οι κανονισμοί ασφάλειας, αλλά και εξαιτίας του περιορισμού των επενδυτικών κινήτρων σε διεθνές επίπεδο. Άλλες μελέτες πάλι αναφέρουν ότι η επίδραση στο εμπόριο μπορεί να είναι και θετική, καθώς το τελικό αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί απ’ το ποιοι συντελεστές παραγωγής θα πληγούν απ’ την τρομοκρατική επίθεση.</li> </ul> <div style="text-align: justify;"> Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι παραπάνω επιπτώσεις προβλέπεται να είναι πολύ εντονότερες σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί τρομοκρατική επίθεση με χημικούς, βιολογικούς, ραδιολογικούς ή και πυρηνικούς παράγοντες, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση τα θύματα αναμένεται να είναι από χιλιάδες έως και εκατομμύρια, ενώ η γεωγραφική εξάπλωση θα είναι μεγαλύτερη, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και βασικούς πόρους, όπως το νερό ή το έδαφος.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Τα διδάγματα για την Ελλάδα</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Ασφαλώς και η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας –ιδιαίτερα της διεθνούς– δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τις μεμονωμένες προσπάθειες ενός κράτους. Για αυτόν τον λόγο, με βάση τα παραπάνω συμπεράσματα, η χώρα μας θα πρέπει να εστιάσει στα εξής:</div> <ul> <li>Βελτίωση της εκπαίδευσης των Αρχών Ασφαλείας σε σχέση με το κομμάτι της τρομοκρατίας, μέσω κατάρτισης εξειδικευμένων προγραμμάτων και στενότερης συνεργασίας με τις αντίστοιχες αρχές του εξωτερικού.</li> </ul> <div style="text-align: center;"> <em><strong><img alt="" height="425" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/2415464.jpg" width="640" /></strong></em></div> <div style="text-align: center;"> <em><strong>(Φωτ. 24/11/2015 - Αθήνα. Στιγμιότυπο από τις έρευνες των αστυνομικών αρχών μετά τη βόμβα που εξεράγη έξω από τα γραφεία του ΣΕΒ. Η βελτίωση της εκπαίδευσης των Αρχών Ασφαλείας σε θέματα τρομοκρατίας είναι επιτακτική για την αντιμετώπισή της.)</strong></em></div> <ul> <li>Συμβολή στη δημιουργία μιας κοινής βάσης δεδομένων (αρχικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο) ώστε οι πληροφορίες για την τρομοκρατία να είναι κοινά προσβάσιμες και να ανταλλάσσονται με μεγαλύτερη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.<br />Αυστηρή εποπτεία και προσεκτική ταυτοποίηση των στοιχείων των προσφύγων/μεταναστών που εισέρχονται στη χώρα, προκειμένου να περιοριστούν οι πιθανότητες εισόδου εξτρεμιστικών στοιχείων.</li> <li style="text-align: justify;">Αύξηση της φύλαξης σε σημεία που αν πληγούν δύναται να επιφέρουν μεγάλο οικονομικό κόστος σε τουρισμό και ναυτιλία (π.χ. αεροδρόμια και λιμάνι του Πειραιά, δημοφιλή νησιά, αρχαιολογικοί χώροι, κεντρικοί εμπορικοί δρόμοι και σημεία διασκέδασης).</li> <li style="text-align: justify;">Διεκδίκηση μεγαλύτερων κονδυλίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη δημιουργία αντι-τρομοκρατικών δομών, καθώς σε περίπτωση μεγάλου τρομοκρατικού χτυπήματος, η χώρα μας δεν έχει τη δυνατότητα να αμβλύνει τις οικονομικές επιπτώσεις μέσω άσκησης ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής ή επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής (όπως έκαναν οι ΗΠΑ στην περίπτωση της επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου).</li> <li style="text-align: justify;">Καλύτερη ενημέρωση και προετοιμασία των πολιτών σχετικά με το φαινόμενο της τρομοκρατίας, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι ο μαζικός πανικός, πέραν του ότι θέτει σε κίνδυνο ζωές, προκαλεί και αρνητικές επιπτώσεις στην κατανάλωση, τις επενδύσεις και την καθημερινή οικονομική δραστηριότητα.</li> <li style="text-align: justify;">Αποτελεσματική λειτουργία των αγορών προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας, ώστε ακόμη και αν εκδηλωθεί τρομοκρατικό χτύπημα, να υπάρχει δυνατότητα μερικής αυτορρύθμισής τους, ώστε να μην απαιτούνται μεγάλες κρατικές δαπάνες για την επαναφορά τους στα φυσιολογικά επίπεδα.</li> <li style="text-align: justify;">Προσπάθεια διαφοροποίησης της παραγωγικής δομής της χώρας, ώστε ακόμη και αν πληγεί ένας κομβικός τομέας της οικονομίας, να μην υπάρξει ολική καταστροφή για την εθνική οικονομία της χώρας.<br />Σε μεσο-μακροπρόθεσμο επίπεδο, επιδίωξη οικονομικής ευημερίας και κοινωνικής σταθερότητας, ώστε να ελαχιστοποιούνται εκείνες οι δυνάμεις που θα επιθυμούσαν να ανατρέψουν ή να βλάψουν την κρατική κυριαρχία, όπως αυτή εκφράζεται μέσα απ’ τις δημοκρατικές δομές της ελληνικής πολιτείας.</li> </ul> <strong>Αντί επιλόγου</strong><br /> <div style="text-align: justify;"> Σε κάθε περίπτωση, το φαινόμενο της διεθνούς τρομοκρατίας θα συνεχίζει να απασχολεί την παγκόσμια κοινότητα για τα επόμενα χρόνια και συνεπώς κάθε προσπάθεια να εθελοτυφλούμε ή να υποτιμούμε την ύπαρξή της θα οδηγήσει σε γιγάντωση του προβλήματος. Η δεινή οικονομική θέση της Ελλάδας, αλλά και η κοινωνικά εύθραυστη ισορροπία στην οποία βρίσκεται στις μέρες μας καθιστούν όχι μόνο επιθυμητή αλλά και αναγκαία την προληπτική δράση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong>* Ο κ. Μιχάλης Διακαντώνης είναι οικονομολόγος/διεθνολόγος, συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ).</strong></em></div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong><br /></strong></em></div> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι οικονομικές συνέπειες της τρομοκρατίας. Διδάγματα για την Ελλάδα

Του Μιχάλη Διακαντώνη* Οι σημαντικότερες και πιο τραγικές συνέπειες που επιφέρουν οι τρομοκρατικές επιθέσεις σχετίζονται με τον παράγον...

Διαβάστε την συνέχεια

Το γεωπολιτικό δυναμικό και η τρίτη πολιορκία της Βιέννης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD4d4QrJFdqbQwBeqTyMJc0_QyUquWQ1ddQOvVPERjfzuXx0QEylP4aqfOjTwqLGiT6-BF5e6eREMgzZacaFrakfFbfDzfyikSekfS3yh81wiByvJSuo_mNRPiu_f5znF2WjB83VpX1lA/s1600/h+poliorkia+tis+bienis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD4d4QrJFdqbQwBeqTyMJc0_QyUquWQ1ddQOvVPERjfzuXx0QEylP4aqfOjTwqLGiT6-BF5e6eREMgzZacaFrakfFbfDzfyikSekfS3yh81wiByvJSuo_mNRPiu_f5znF2WjB83VpX1lA/s640/h+poliorkia+tis+bienis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Παναγιώτη Περγαντά</b>*<br /><br />Η Ευρώπη και κατ’ επέκταση η Ελλάδα, μεταπολεμικά βίωναν μέχρι πρόσφατα, μια παρατεταμένη περίοδο ειρήνης. Τα θετικά της περιόδου αυτής, είναι γνωστά και τα αντιλαμβάνονται ακόμη και οι πολιτικές δυνάμεις, που προσέγγιζαν αρνητικά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 1950 ο τότε Γάλλος Υπουργός εξωτερικών Robert Schuman παρουσίασε ένα κείμενο γνωστό ως πρόταση Schuman. Ο Schuman υποστήριζε πως, η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί δια μιας, ούτε σε ένα συνολικό οικοδόμημα, αλλά θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα, που θα δημιουργήσουν πρώτα μια πραγματική αλληλεγγύη. Η πρόταση αυτή που αποτελεί τη γέννηση της Ευρώπης, ξεκινούσε ως εξής:<br /><br />Η παγκόσμια ειρήνη δεν μπορεί να διατηρηθεί, αν δεν αναληφθούν δημιουργικές προσπάθειες ανάλογες των κινδύνων που την απειλούν.<br /><br />Οι συγκεκριμένες θέσεις ήταν το ζητούμενο για μια Ευρώπη που έβγαινε κατεστραμμένη, από τον μεγαλύτερο πόλεμο της ανθρώπινης Ιστορίας. Ένα πόλεμο στον οποίο για πρώτη φορά εφαρμόστηκε το δόγμα του Blitzkrieg (πόλεμος εκμηδενίσεως). Η μορφή αυτού του πολέμου προτάθηκε από τον Carl Von Clausewitz τον 19 αιώνα. Η κεντρική ιδέα αυτού του πολέμου, συμπυκνώνεται στο ότι οι όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις, πρέπει να έχουν ικανή ισχύ ώστε, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και με μία ενέργεια να επιφέρουν καίριο πλήγμα στον εχθρό. Ο Clausewitz ονόμασε αυτή τη συμπύκνωση δυνάμεων «κέντρο βαρύτητας». Ο ίδιος υποστήριζε πως οι σύγχρονοι πόλεμοι μεταξύ πολιτισμένων λαών, δεν επιτρέπουν την τυφλή βία του αμιγούς πολέμου, που έχει μοναδικό σκοπό την καθυπόταξη του εχθρού. Αντίθετα διεξάγονται μέσα σε ένα ιδιόμορφο πλέγμα σχέσεων, είναι πόλεμος με όρους πολιτικούς, που διεξάγεται μέσα στις συνθήκες του πολιτισμού και όχι στα χαρακώματα. Ο πόλεμος δηλαδή είναι συνέχιση, γέννημα της πολιτικής και όχι η ανεξήγητη διακοπή της.<br /><br />Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τέλειωσε στη Δυτική Ευρώπη το 1945. Το τέλος του πολέμου βρήκε την Ευρώπη χωρισμένη σε κράτη που αποτελούσαν μικρές, μεσαίες ή μεγάλες δυνάμεις. Η διάκριση αυτή, δεν είχε να κάνει μόνο με το οικονομικό μέγεθος της κάθε χώρας. Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διάκριση, διαδραματίζουν επίσης, η γεωπολιτική θέση καθώς και το δημογραφικό δυναμικό της κάθε μιας. Οι τρεις αυτοί παράγοντες ορίζουν το γεωπολιτικό δυναμικό της κάθε χώρας. Στην Ελλάδα το 1945, ξεκινούσε ένας πρωτόγονος αμιγής εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος κράτησε μέχρι το 1949. Η Ελλάδα βρισκότανε σε εμπόλεμη κατάσταση, για σχεδόν μια δεκαετία. Αποτέλεσμα αυτού εκτός από την οικονομική καθίζηση της Ελληνικής οικονομίας, ήταν και η ανακοπή της πληθυσμιακής αύξησης της Ελλάδας. Η δημογραφική αυτή στασιμότητα της Ελλάδας, δεν ήταν φαινόμενο μόνο της δεκαετίας του 1940, αλλά ξεκινούσε από την περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής.<br /><br />Η πρώτη απογραφή μετά την Μικρασιατική καταστροφή ήταν το 1928. Τότε το Ελληνικό κράτος είχε 6.204.684 κατοίκους εκ των οποίων οι 1.221.849 (περίπου 20%) ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο. Την ίδια περίοδο το 1927 το νεοσύστατο Τουρκικό κράτος είχε πληθυσμό 13.648.000, τον διπλάσιο από αυτόν της Ελλάδας. Μέσα σε μια γενιά, 33χρόνια, το 1961 η Ελλάδα είχε πληθυσμό 8.388.553 ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 1965, ο πληθυσμός της Τουρκίας είχε ανέλθει σε 31.391.000, δηλαδή σχεδόν τετραπλάσιος της Ελλάδας. Σύμφωνα με τις απογραφές του 2001, η σχέση των πληθυσμών των δύο χωρών έφτασε να έχει μια σχέση 7:1 υπέρ της Τουρκίας, με σαφείς τάσεις μεγέθυνσης τα επόμενα χρόνια. Οι προβολές για την επόμενη δεκαετία είναι η σχέση αυτή να έχει φτάσει 10:1, ενώ παράλληλα η Ελλάδα θα έχει μετατραπεί σε μια χώρα ηλικιωμένων σε αντίθεση με την Τουρκία. Το δεύτερο αυτό στοιχείο, είναι πολύ σημαντικό, γιατί είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως, μόνο στις κοινωνίες που βράζει νεανικό αίμα, μπορούν να γεννηθούν ιδέες που θα κινητοποιήσουν δυναμικές πληθυσμιακές ικανές να επιφέρουν γεωπολιτικές αλλαγές.<br /><br />Κάνω αυτή την αντιπαραβολή, γιατί θέλω να αναδείξω τους ρόλους που τα τελευταία 70 χρόνια έχει αλλάξει πλήρως η αναλογία γεωπολιτικού δυναμικού μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Πριν από 70 χρόνια, οι δύο χώρες είχαν συγκρίσιμα γεωπολιτικά δυναμικά, σήμερα η ισορροπία αυτή έχει διαρραγεί. Το γεωπολιτικό δυναμικό ενός συλλογικού υποκειμένου, ενός έθνους ή μιας χώρας ή μιας ένωσης, γεμίζει έναν ορισμένο γεωγραφικό χώρο μια συγκεκριμένη περίοδο. Ως γνωστόν η φύση απεχθάνεται το κενό και αυτό το κενό σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ, θα το καλύψουν εκατομμύρια μουσουλμάνοι που θα μας στείλει η Τουρκία σύμφωνα με δήλωση του 25 χρόνια πριν!<br /><br />Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας συνιστούν μια μορφή πολέμου εκμηδενίσεως με σκοπό την καθυπόταξη της Ελλάδας. Η Τουρκία φθείρει σταδιακά τις αντοχές και τη δυναμική της Ελλάδας, περιμένοντας την κρίσιμη στιγμή για να διοχετεύσει μεταναστευτικές δυνάμεις με ικανή ισχύ ώστε να επιφέρει καίριο πλήγμα στην Ελλάδα. Η Τουρκία έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει το κέντρο βαρύτητας ενός επικείμενου ολοκληρωτικού πληθυσμιακού πολέμου, εντός της Ελλάδας και αυτό κάνει. Δεν μεταφέρει όπλα, μεταφέρει ανθρώπους τους οποίους η Ελλάδα αδυνατεί ακόμη και να φιλοξενήσει, πόσο μάλλον να ενσωματώσει.<br /><br />Η ιδεολογική πίστη ορισμένων ότι η οικονομική συνεργασία και το προσδοκώμενο κέρδος, θα αμβλύνουν τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας, αποδείχτηκε λάθος. Η πίστη πως θα εξημερώσουμε το θηρίο με συνεχείς παραχωρήσεις, μοιάζει με ευχολόγιο και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και αυτό γιατί από στρατιωτική άποψη η καθαρή αμυντική διεξαγωγή πολέμου, στερείται νοήματος και είναι πρακτικά αδύνατη. Η ετεροβαρής γεωπολιτική σχέση Ελλάδας – Τουρκίας προσομοιάζει με την ετεροβαρή πληθυσμιακή τους σχέση.<br /><br />Πρακτικά βρισκόμαστε στην αρχή ενός μαζικού φαινομένου, που θα εξελιχθεί τις επόμενες δεκαετίες. Οι μεταναστευτικές ροές δεν θα περιοριστούν, αντίθετα θα αυξηθούν με γεωμετρικούς ρυθμούς. Αυτές οι μεταναστεύσεις θα αλλάξουν τον τρόπο που σκαφτόμαστε, θα δημιουργήσουν ήδη δημιουργούν, νέες πολιτικές σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Οι βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, είναι μέρος αυτής της νέας πραγματικότητας που ζούμε. Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μονόπλευρη, όπως διατείνονται ορισμένοι ιδιοτελείς ή αφελείς. Η παγκοσμιοποίηση δεν αφορά μόνο τον κοσμοπολιτισμό, τις οικονομικές ευκαιρίες ή τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έχει ήδη επεκταθεί στο οργανωμένο έγκλημα. Κάποιοι θησαυρίζουν ως διακινητές ανθρώπινων ψυχών. Οι άνθρωποι πληρώνουν ότι έχουν και δεν έχουν, προκειμένου να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο σε μια Ευρωπαϊκή χώρα. Όσοι από αυτούς τους ανθρώπους δεν ενσωματωθούν στις κοινωνίες των Ευρωπαϊκών χωρών, αργά αλλά σταθερά, σε μία ή δύο γενιές, θα ριζοσπαστικοποιηθούν με αποτέλεσμα νέα αιματοκυλίσματα. Τότε η έννοια του ολοκληρωτικού πολέμου δεν θα αναφέρεται σε πόλεμο μεταξύ κρατών, αλλά μεταξύ ανθρώπων μέσα σε πυκνοκατοικημένες πόλεις. Το αιματοκύλισμα στις Βρυξέλλες και η πορεία του Ρουβίκωνα στα Εξάρχεια δεν είναι εκδηλώσεις τρομοκρατίας, είναι αντάρτικο πόλεων. Η διαφορά τρομοκρατίας και αντάρτικου πόλεων έγκειται στο γεγονός ότι, το αντάρτικο πόλεων είναι μια ένοπλη αμφισβήτηση της κατεστημένης εξουσίας. Οι ισλαμιστές αμφισβητούν το Ευρωπαϊκό ιδεώδες, αμφισβητούν την εξουσία της Ευρώπης και των Ευρωπαϊκών κρατών. Το αντάρτικο πόλεων που πολλοί αριστεροί φαντασιώνονταν δεκαετίες τώρα, είναι μια νέα πραγματικότητα που θα μπορούσε να ονομαστεί ως η «Τρίτη πολιορκία της Βιέννης» .<br /><br />Μετά το μακελειό των Βρυξελλών η πρόταση Schuman αποτελεί περισσότερο από ποτέ αναγκαιότητα. Σήμερα υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, αριστερές και δεξιές, που υποστηρίζουν την περιχαράκωση και τρέφονται από τους θανάτους αθώων ανθρώπων. Οι δυνάμεις αυτές βασίζονται σε αντιλήψεις και δόγματα, που υποστηρίζουν την διάσπαση της Ευρώπης, παραβλέποντας τα πλείστα θετικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δυνάμεις αυτές πιστεύουν στη διαίρεση, αντιλαμβάνονται το ελάσσων, βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Σε αυτές τις δυνάμεις, θα πρέπει να σταθούμε απέναντι, όχι με ευχολόγια αλλά με ουσιαστικές πολιτικές που θα λαμβάνουν υπόψη τους τη νέα πραγματικότητα. Θα πρέπει όλοι να κατανοήσουμε πως η ειρήνη στην Ευρώπη δεν μπορεί να διατηρηθεί, αν δεν αναληφθούν δημιουργικές προσπάθειες ανάλογες των κινδύνων που την απειλούν. Και οι προσπάθειες αυτές πρέπει να συντείνουν σε μία κατεύθυνση. Σε μια Ενωμένη Ευρώπη που θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα, που σκοπό θα έχουν να δημιουργήσουν μια πραγματική Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Σε μια Ευρώπη που θα διαφυλάξει τα εξωτερικά της σύνορα και θα αυξήσει το γεωπολιτικό της δυναμικό με έμφαση στα σύνορα της, στο Νότο και στην Ανατολή.<br /><br />*<b> Ο κ. Παναγιώτης Περγαντάς είναι βιολόγος.</b><div style="text-align: justify;"> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Το γεωπολιτικό δυναμικό και η τρίτη πολιορκία της Βιέννης

Του Παναγιώτη Περγαντά * Η Ευρώπη και κατ’ επέκταση η Ελλάδα, μεταπολεμικά βίωναν μέχρι πρόσφατα, μια παρατεταμένη περίοδο ειρήνης. Τα θε...

Διαβάστε την συνέχεια