Η Σχέση των ΗΠΑ με τους Κούρδους της Συρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8q-qDwSJMzN8-D4tuUB0bLbn6UGX8eKyMBc4R7Ji4mRXwcO0hZRfGCvLNCB4VbIRW1RjmJ0m5eAKWviuQfXaRXKkGWj3W7dD10t7W9t3WrcwrT6k7g7O7JKaMQWKfyfB41LZ-yfrQic88/s1600/h+sxesi+twn+USA+me+toys+koyrdoys.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8q-qDwSJMzN8-D4tuUB0bLbn6UGX8eKyMBc4R7Ji4mRXwcO0hZRfGCvLNCB4VbIRW1RjmJ0m5eAKWviuQfXaRXKkGWj3W7dD10t7W9t3WrcwrT6k7g7O7JKaMQWKfyfB41LZ-yfrQic88/s640/h+sxesi+twn+USA+me+toys+koyrdoys.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Οι Κούρδοι της Συρίας ανησυχούν για την στάση που θα κρατήσουν απέναντι τους οι ΗΠΑ, καθώς η Τουρκία έχει αρχίσει να συνεργάζεται με τις ΗΠΑ εναντίον του ISIS στην Συρία. Ούτε η Τουρκία, ούτε ο σύμμαχος των Ρώσων στην Συρία, ο Bashar al Assad, θέλουν να δουν ένα Κουρδικό κρατίδιο στην Συρία. Ο Κούρδοι της Συρίας φοβούνται ότι αν ηττηθεί ο ISIS στην Συρία, οι ΗΠΑ δεν θα χάσουν το ενδιαφέρον τους για αυτούς, προκειμένου να μην πληγώνουν την σχέση τους με την Τουρκία.<br /> <br /> <div class="MsoNormal" style="line-height: 24px; text-align: justify;"> <b><span style="font-size: 14pt; line-height: 28px;">Al</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 28px;"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 28px;">Monitor</span></b><span style="font-size: 14pt; line-height: 28px;"> </span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 24px; text-align: justify;"> <span style="font-size: 14pt; line-height: 28px;"><b>“<a href="http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2016/04/turkey-united-states-syria-kurds-cooperation-against-isis.html" target="_blank">US and <st1:place w:st="on"><st1:country-region w:st="on">Syria</st1:country-region></st1:place>'s Kurds: Love on the rocks</a>”?</b></span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 24px; text-align: justify;"> <span style="font-size: 14pt; line-height: 28px;"><b><br /> </b></span></div> Δεν ξέρω τι ισχύει, αλλά σίγουρα η συνεργασία των Κούρδων της Συρίας με τους Κούρδους της Τουρκίας, και οι τρομοκρατικές επιθέσεις των Κούρδων στην Τουρκία, φέρνουν τους Αμερικανούς σε πολύ δύσκολη θέση, αφού έχουν να αντιμετωπίσουν την σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένη γκρίνια του Ερντογάν. <br /> <br /> Όσο η Τουρκία και η Ρωσία βρίσκονται σε πόλεμο, θα είναι για την Ρωσία πολύ πιο εύκολο να έχει καλές σχέσεις με τους Κούρδους της Συρίας, γιατί η Ρωσία υποστηρίζει έτσι κι αλλιώς τους Κούρδους του PKK στην Τουρκίας, ενώ οι ΗΠΑ τους έχουν αναγνωρίσει ως τρομοκρατική οργάνωση. Από την άλλη πλευρά βέβαια, όσο περισσότερο οι Ρώσοι υποστηρίζουν τους Κούρδους της Συρίας, τόσο περισσότερο θα δυσαρεστούν τον σύμμαχο τους Bashar al Assad στην Συρία, ενώ οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την γνώμη του Άσαντ. Είναι μπέρδεμα η Συρία.<br /> <br /> Δεν ξέρω αν έχουν δίκιο οι Κούρδοι να ανησυχούν για την στήριξη των Αμειρκανών, σίγουρα όμως είναι δύσκολη η θέση των ΗΠΑ, και αν οι Τούρκοι συμβάλλουν στο να πάρουν τον έλεγχο της Σουνιτικής Συρίας πιο μετριοπαθείς Σουνίτες Σύριοι, ώστε να ηττηθεί ο ISIS, θα είναι πιο εύκολο για τους Τούρκους να πείσουν τους Αμερικανούς να μην είναι τόσο ενθουσιώδεις με τους Κούρδους της Συρίας, που μέχρι τώρα είναι το βασικό εργαλείο των ΗΠΑ εναντίον του ISIS στην Συρία.<br /> <br /> Οι Αμερικανοί από την πλευρά τους λένε ότι έχουν αποδείξει το ενδιαφέρον τους για τους Κούρδους της Συρίας, και ότι χωρίς την υποστήριξη τους τα πράγματα στο Κομπάνι θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Επίσης οι ΗΠΑ ενέκριναν πρόσφατα την αποστολή 250 Αμερικανών κομάντος στο Κουρδιστάν της Συρίας, οι οποίοι θα εκπαιδεύουν τους Κούρδους της Συρίας. Οι Αμερικανοί λένε επίσης ότι δεν προβλέπουν ότι στο άμεσο μέλλον υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει τους Κούρδους της Συρίας.<br /> <br /> Από την άλλη πλευρά πάλι, οι ΗΠΑ, για να μην δυσαρεστήσουν την Τουρκία, δεν δέχονται να πάρουν μέρος οι Κούρδοι της Συρίας στις διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός, ενώ η Ρωσία το δέχεται.<br /> <br /> Έχει πάντως ενδιαφέρον ο συναγωνισμός ΗΠΑ-Ρωσίας για επιρροή στους Κούρδους της Συρίας, με τις ΗΠΑ όμως να προσπαθούν να μην δυσαρεστήσουν τους Τούρκους, και την Ρωσία να προσπαθεί να μην δυσαρεστήσει τον Άσαντ. Το μεγάλο πλεονέκτημα φυσικά της Ρωσίας είναι ότι δεν την ενδιαφέρει αν οι Κούρδοι της Συρίας συνεργάζονται με το PKK στην Τουρκία. Μάλλον την εξυπηρετεί να συμβαίνει αυτό την Ρωσία. Άρα όσο οι Κούρδοι της Συρίας και ο Άσαντ δεν αρπάζονται τα πράγματα είναι πιο απλά για τους Ρώσους.<br /> <br /> Ένα άλλο μεγάλο μειονέκτημα που έχουν οι ΗΠΑ, είναι ότι δεν δέχονται το αίτημα των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι θέλουν να πάρουν από τον ISIS το τμήμα που χωρίζει τα δύο τμήματα που ελέγχονται από τους Κούρδους της Συρίας. Αυτό είναι κάτι που δεν δέχονται σε καμία περίπτωση οι Τούρκοι, γιατί θα σφράγιζε τα σύνορα της Τουρκίας με την Σουνιτική Συρία. <br /> <br /> Είναι όμως κάτι που θα εξυπηρετούσε πολύ τους Ρώσους, ώστε να μην υπάρχει ο Σουνιτικός διάδρομος που θα κατεβαίνει από την Τουρκία στον Περσικό Κόλπο, στον οποίο η Τουρκία έχει πλέον και στρατιωτική βάση (Κατάρ), και θα μπορούσε στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία του αγωγού Κατάρ-Τουρκίας. Οι Τούρκοι έχουν δηλώσει πως αν οι Κούρδοι της Συρίας προσπαθήσουν να πάρουν αυτό το τμήμα της Συρία από τον ISIS, ο Τουρκικός στρατός θα μπει στην Συρία. Στον χάρτη με κίτρινο βλέπετε τα δύο τμήματα που ελέγχουν οι Κούρδοι της Συρίας, και με μαύρο το τμήμα που ελέγχει ο ISIS.<br /> <br /> Το σίγουρο είναι ότι όσο οι Τούρκοι μειώνουν την στήριξη τους στον ISIS, και όσο αυξάνουν την στήριξη τους σε πιο μετριοπαθή Σουνιτικά στοιχεία της Συρίας, τόσο πιο εύκολο θα είναι να συνεργάζονται με τους Αμερικανούς στην Συρία. Μην ξεχνάτε ότι ο ISIS του Ιράκ είναι σε μεγάλο βαθμό οι πρώην άνθρωποι του Σαντάμ Χουσέιν, ορκισμένοι εχθροί των ΗΠΑ, τους οποίους οι ΗΠΑ ανέτρεψαν και έφεραν στην εξουσία του Ιράκ την Σιιτική πλειοψηφία της χώρας και τους Κούρδους. <br /> <br /> Προφανώς ο ISIS του Ιράκ συνεργάζεται με τον ISIS της Συρίας. Οι Τούρκοι, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, είχαν λειτουργικές σχέσεις με τον Σαντάμ Χουσέιν, από τον οποίο αγόραζαν και πετρέλαιο, από την εποχή των Κεμαλικών ακόμη, και είχαν μάλιστα συμφωνήσει να μπαίνουν τα στρατεύματα του ενός στην χώρα του άλλου για να κυνηγάνε του Κούρδους της Τουρκίας και του Ιράκ. Τώρα βέβαια η Τουρκία τα έχει βρει με τους Κούρδους του Ιράκ που πλέον ελέγχουν το πετρέλαιο και το αέριο του Βορείου Ιράκ (Ιρακινού Κουρδιστάν).<br /> <br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhX7sPbwASbGEJGS96scq1PWVYXYs8QDDTPCzKqQSzeKfTPnc5jPHhgjvxTEdQLgOJSbmRAkK3vQXXxKbnTAp-4sFV-jHPHit8kINA5adaABZ3FMeHkGL6-3ElB5Ga-C7U93RPyJIMVZk/s1600/Map+Kurdistan+Pipelines.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhX7sPbwASbGEJGS96scq1PWVYXYs8QDDTPCzKqQSzeKfTPnc5jPHhgjvxTEdQLgOJSbmRAkK3vQXXxKbnTAp-4sFV-jHPHit8kINA5adaABZ3FMeHkGL6-3ElB5Ga-C7U93RPyJIMVZk/s640/Map+Kurdistan+Pipelines.JPG" /></a><br /> <br /> <br /> Επίσης, οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι και οι Ρώσοι είναι υποχρεωμένοι να υποστηρίζουν τους Κούρδους της Συρίας, γιατί μέσω των Κούρδων της Συρίας υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό το PKK στην Τουρκία, το οποίο σφυροκοπούν οι Τούρκοι. Επομένως και οι ΗΠΑ και οι Ρώσοι έχουν ένα κίνητρο να αφήνουν ο ένας τον άλλο να κάνει την “βρώμικη” δουλειά του να βοηθάει τους Κούρδους της Συρίας, τους οποίους χρειάζονται και οι δύο, ώστε ο ένας να προστατεύει την σχέση του με την Τουρκία και ο άλλος να προστατεύει την σχέση του με το καθεστώς του Άσαντ.<br /> <br /> Να πω επίσης ότι οι Κούρδοι του PKK στην Τουρκία είναι κομμουνιστές. Βλέπετε μεγάλη υποστήριξη από το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς το PKK? Εγώ δεν λέω ότι μπορεί η Ελλάδα να στηρίζει το PKK, αλλά σκεφτείτε τι χαμό θα έκαναν οι κομμουνιστές σήμερα για το PKK αν τα έπαιρναν ακόμη από τους Σοβιετικούς, και αν η Τουρκία εξακολουθούσε να είναι το καλό παιδί του ΝΑΤΟ.<br /> <div> <br /></div> <div> <a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Σχέση των ΗΠΑ με τους Κούρδους της Συρίας

Οι Κούρδοι της Συρίας ανησυχούν για την στάση που θα κρατήσουν απέναντι τους οι ΗΠΑ, καθώς η Τουρκία έχει αρχίσει να συνεργάζεται με τις ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τιμώντας την φωνή των "άφωνων" της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_MF1V9R0i09mX13N90fIOUpcc_2VJBHhvuBJU0ZKfN0etUuv0KqFDTBailH1BmmxaE8_2lixBqrpN9I1Lr70gPf5MQghucJifu0KlJDlpwb1D3QFMUdyzMb4SlmFWGJsTTBkBCe5EuatQ/s1600/TIMWNTAS+TIN+FWNI+TWN+AFWNWN+STIN+TOYRKIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_MF1V9R0i09mX13N90fIOUpcc_2VJBHhvuBJU0ZKfN0etUuv0KqFDTBailH1BmmxaE8_2lixBqrpN9I1Lr70gPf5MQghucJifu0KlJDlpwb1D3QFMUdyzMb4SlmFWGJsTTBkBCe5EuatQ/s640/TIMWNTAS+TIN+FWNI+TWN+AFWNWN+STIN+TOYRKIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> του <a href="http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=63439" target="_blank"><b>Thomas de Waal</b></a><br /><br />Μετά από ένα άνευ προηγουμένου "ανοιγμα” στον κόσμο, η Τουρκία κλείνεται και πάλι. Δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί διώκονται. Ο πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan έχει ξεκινήσει πόλεμο για άλλη μία φορά με τους μαχητές του ΡΚΚ, αποκηρύσσοντας την διαδικασία ειρήνευσης την οποία ο ίδιος ξεκίνησε. Ο Erdogan επιτίθεται κατά των αποκαλούμενων τρομοκρατών, με γλώσσα παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιούσαν οι στρατιωτικοί στη δεκαετία του ’80, τους οποίους πάλεψε σκληρά να αποδυναμώσει, σκιαγραφώντας σχεδόν οποιονδήποτε που συμπάσχει με το κουρδικό ζήτημα, τρομοκράτη.<br /><br />Είναι μια επώδυνη αντίθεση με τα πρώτα χρόνια της ηγεσίας του Erdogan στα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν υπήρξε συζήτηση για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, της ελευθερίας του Τύπου, και για την ένταξη στην ΕΕ. Η οπισθοδρόμηση της τελευταίας δεκαετίας μπορεί να συνοψιστεί ως ότι οι ηγέτες της Τουρκίας χαράμισαν την κληρονομιά του Hrant Dink.<br /><br />Μια μέρα στην Κωνσταντινούπολη πριν από εννέα χρόνια, υπήρξε μια στιγμή τραγωδίας που επίσης λέει πολλά για τις ελπίδες που υπήρχαν την συγκεκριμένη περιοδο. Ο Hrant Dink, ένας τουρκό-αρμένιος δημοσιογράφος και ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δολοφονήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2007, από έναν έφηβο ριζοσπάστη εθνικιστή. Τέσσερις ημέρες αργότερα, ως αντίδραση στην δολοφονία, χιλιάδες απλοί Τούρκοι πολίτες διαδήλωσαν στην Κωνσταντινούπολη στην κηδεία του Dink φέροντας πλακάτ που έγραφαν: "είμαστε όλοι Hrant Dink” και "είμαστε όλοι Αρμένιοι”.<br /><br />Δεν ήταν μια απλή λαϊκή κατακραυγή. Ο Erdogan καταδίκασε έντονα την δολοφονία, και Τούρκοι υπουργοί παραβρέθηκαν στην κηδεία. Ο Ahmet Davutoglu, τωρινός πρωθυπουργός, έχει επανειλημμένως επαινέσει τον Dink ως άνθρωπο με θάρρος, ειρηνικό.<br /><br />Ωστόσο τώρα, η κυβέρνηση Davutoglu όχι μόνο πολεμά τους Κούρδους ξανά αλλά επίσης προβάλλει αξιώσεις στην αρμένικη εκκλησία της κατοικημένης από Κούρδους πόλης Ντιγιάρμπακιρ, την οποία η τοπική κοινότητα είχε επαναφέρει στην αρμένικη κοινότητα ως τόπο λατρείας.<br /><br />Οι κατασταλτικές πολιτικές εναντίον των Κούρδων, αντικατοπτρίζουν πολιτικές μισαλλοδοξίας που ασκήθηκαν σε όλη την ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας εναντίον των πολύ μικρότερων χριστιανικών μειονοτήτων: οι εναπομείναντες Αρμένιοι, Ασσύριοι και Έλληνες που επιβίωσαν από τις εκστρατείες του τελευταίου οθωμανικού καθεστώτος να τους καταστρέψουν.<br /><br />Στην Τουρκία (και όχι μόνο εκεί), ένα παρελθόν που δεν έχει εξεταστεί σε βάθος, νομιμοποιεί ένα μη ανεκτικό παρόν. Ο Dink έκανε περισσότερα από κάθε μεμονωμένο άνθρωπο για να καταπολεμήσει τις αδικίες τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος. Εκμεταλλεύτηκε την στιγμή για να μιλήσει για την μικρή και άτολμη αρμένικη κοινότητα της Κωνσταντινούπολης -και όχι μόνο για αυτούς. Απλά, εύγλωττα και θαρραλέα, απελευθέρωσε απόψεις που άλλοι δεν μπορούσαν να προφέρουν -ή που φοβόταν να το κάνουν- ενώ την ίδια στιγμή κατανοούσε τα τρωτά σημεία της Τουρκίας. Για παράδειγμα, για την κληρονομιά της γενοκτονίας των Αρμενίων το 2015, δήλωσε αξέχαστα ότι: "Τούρκοι και Αρμένιοι και ο τρόπος με τον οποίο βλέπουν η μία πλευρά την άλλη, αποτελούν δυο κλινικές περιπτώσεις. Οι Αρμένιοι με τα τραύματά τους, οι Τούρκοι με την παράνοιά τους”.<br /><br />Ο Dink ήταν ένας ήρωας στην Τουρκία. Τώρα, επιτέλους, ο αναγνώστης στην αγγλική γλώσσα μπορεί να διαβάσει για αυτόν, με την έκδοση της αγγλικής εκδοχής της φανταστικής βιογραφίας του 2010 Tuba Candar.<br /><br />Ο αγγλικός τίτλος είναι Μια αρμένικη φωνή όσων δεν έχουν φωνή στην Τουρκία. Η λαμπρή μέθοδος του Candar είναι να καταστήσει αυτό, ένα βιβλίο φωνών. Είναι ένα ηχηρό μωσαϊκό που αποτελείται από δεκάδες φωνές της οικογένειας του Dink, των φίλων του, των συναδέλφων, μια βιογραφία ως μια πολυφωνική προφορική ιστορία. Η προσωπική εξέλιξη του Dink προχωράει παράλληλα με την ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας. Το βιβλίο αρχίζει με την λιτότητα της επαρχιακής ζωής στη δεκαετία του ’50. Ο Dink ενηλικιώνεται ως αριστερός μέσα στην αναταραχή των πολιτικών συγκρούσεων της δεκαετίας του 1970. Ο ίδιος, μαζί με άλλους ακτιβιστές πολιτικών δικαιωμάτων, φυλακίζεται και βασανίζεται μετά από το πραξικόπημα του 1980. Εδώ, η πολυφωνία γίνεται κακοφωνία καθώς ο Dink και οι συγκρατούμενοί του συμμετέχουν σε αυτό που ο ίδιος χαρακτήρισε μια "θαυμάσια χορωδία τουαλέτας” στην φυλακή, τραγουδώντας τον τουρκικό εθνικό ύμνο δυνατά, για να μην τους χτυπήσουν οι φρουροί.<br /><br />Ο αναγνώστης (στην αγγλική γλώσσα), μπορεί να χαθεί παρά το ότι του παρέχεται ένα γλωσσάριο και ένα χρονολόγιο και παρά την όμορφη μετάφραση του Maureen Freely. Η πληθώρα των ονομάτων και αναφορών, είναι δύσκολο για οποιονδήποτε που δεν είναι γνώστης της ιστορίας της σύγχρονης Τουρκίας.<br /><br />Αλλά αξίζει να επιμείνει κανείς. Η ιστορία της προσωπικής ζωής του Dink είναι αντάξια ενός μυθιστορήματος του 19ου αιώνα. Ήταν ένα παιδί του δρόμου, μαθητής, ριζοσπάστης, πατέρας, φυλακισμένος, επιχειρηματίας, τζογαδόρος. Όλα αυτά εξανθρωπίζουν τον ήρωα προτού ο αναγνώστης φτάσει στο δημόσιο πρόσωπο, που αναγνωρίζεται ως ο δημοσιογράφος της τουρκό-αρμενικης εφημερίδας Agos.<br /><br />Η Agos ήταν κάτι περισσότερο από μια εφημερίδα. Ήταν επίσης, όπως λέει μια φωνή στο βιβλίο, "ένα κέντρο αστικής κοινωνίας” και όπως αναφέρεται σε ένα κεφάλαιο, "ένας κόσμος” στον οποίο πολλοί άνθρωποι μπορούσαν να εκφράσουν για πρώτη φορά τα ζητήματα που τους ανησυχούσαν.<br /><br />Στο βιβλίο του Candar, ένας συνάδελφος Αρμένιος της Κωνσταντινούπολης, ο Etyen Mahcupyan, λέει:<br /><br />Οι πόρτες άνοιξαν τόσο στις εφημερίδες όσο και στα ΜΜΕ αναμετάδοσης, ανοίγοντας τον δρόμο για έναν ζωντανό διάλογο για την ταυτότητα. Και μέσω αυτός των θυρών ήρθε ο Hrant, με την ζεστή, ειλικρινή του φωνή. Και μετέβαλε το αρμενικό ζήτημα σε κάτι που θα μπορούσαν να ακούσουν οι άνθρωποι. Μέχρι τώρα, κατέλαβε τις ευρύτερες προοπτικές ενός πολυπολυτισμικού κόσμου με πολλαπλές ταυτότητες. Στη διάρκεια αυτών των τελευταίων ετών, δεν μιλούσε πλέον για το αρμένικο ζήτημα. Μιλούσε για τους αλεβίτες και τους Κούρδους. Ήταν υπέρ των κοριτσιών που φορούσαν μαντίλες όταν τα πανεπιστήμια αρνήθηκαν να τις δεχθούν λόγω της μαντήλας.<br /><br />Όπως προέβλεψε ο Dink, η οπισθοχώρηση της Τουρκίας από την δημοκρατία έχει επίσης μειώσει την προθυμία του τουρκικού κράτους να συμβιβαστεί με την ιστορία της και με τις μειονότητες που υπέφεραν από αυτή την ιστορία. Αυτό με την σειρά του έχει σκληρύνει την στάση μέρους της αρμένικης διασποράς εναντίον της Τουρκίας και διαιωνίζει μια αιτία που εξόργιζε τον Dink: την διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας. Κατά την άποψή του, τα χτυπήματα στην Τουρκία από το εξωτερικό για το αρμενικό ζήτημα είχαν μικρή επίδραση και σχολίαζε "δυσκολεύτηκα να αποδεχθώ την φυλάκιση της ανθρώπινης εμπειρίας μέσα σε ένα νομικό όρο (γενοκτονία), που ο ίδιος είναι σχεδιασμένος για να παράγει ένα πολιτικό αποτέλεσμα”.<br /><br />Για τον Dink, το να έχει το ένα πόδι στον τουρκικό κόσμο και το άλλο στον αρμένικο, ήταν ένα δύσκολο προνόμιο.Μία από τις φωνές στο βιβλίο επισημαίνει ότι "κάποιες φορές, μου θύμιζε ένα παιδί που προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να φέρει σε επαφή τις δύο πλευρές μια αποξενωμένης οικογένειας”.<br /><br />Το βιβλίο του Candar είναι μια υπενθύμιση του πόσο πολύ λείπει αυτό το όραμα στην Τουρκία.<div style="text-align: justify;"> <br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τιμώντας την φωνή των "άφωνων" της Τουρκίας

του Thomas de Waal Μετά από ένα άνευ προηγουμένου "ανοιγμα” στον κόσμο, η Τουρκία κλείνεται και πάλι. Δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πεδία σύγκρουσης» στην…κακοφτιαγμένη Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho2hsdcf_0ZqSCunyxuqlOsv6-tkC0TO7XT3vIHtFdKg0shbvFNpKk3gxMyVY5FE1vPkyatc96PSgZ58fuAf7Xq_e8iuMyJ8-R_DVk-XuUR03Sf2_k8rAc2bej-ds-mng0etziPKVY-QLZ/s1600/pedia+sygkroysis+stin+kakoftiagmeni+EE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho2hsdcf_0ZqSCunyxuqlOsv6-tkC0TO7XT3vIHtFdKg0shbvFNpKk3gxMyVY5FE1vPkyatc96PSgZ58fuAf7Xq_e8iuMyJ8-R_DVk-XuUR03Sf2_k8rAc2bej-ds-mng0etziPKVY-QLZ/s640/pedia+sygkroysis+stin+kakoftiagmeni+EE.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πολλοί θα έχετε αναρωτηθεί γιατί υπάρχει τόσος θυμός και οργή κατά της Ε.Ε. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη της Ε.Ε. Δε μιλάμε ασφαλώς για την οργή που εκφράστηκε π.χ από τη σημερινή κυβέρνηση η οποία, μέσα σε 9 μήνες έγινε πιο «φιλοευρωπαϊκή» και από τον μέσο Βέλγο. Δε μιλάμε ούτε για τον «αντευρωπαϊσμό» που εκφράστηκε πολιτικά και επίσημα στην Αυστρία. (χώρα που δεν έχει τα ελληνικά προβλήματα, μόνο στη σκέψη ότι το προσφυγικό θα την αφορά, έβγαλε 35% ακροδεξιά...).<br /> <br /> Του <b>Αλέξανδρου Δρίβα</b>*<br />Ας θέσουμε ως κριτήριο λοιπόν, αυτό που η «πολιτική ορθότητα» ερμηνεύει ως «γόνιμο ευρωσκεπτικισμό». Η Ε.Ε λοιπόν, σύμφωνα με αυτό το «ρεύμα», είναι κακοφτιαγμένη. Όχι από το 2008. Από τα γεννοφάσκια της σταδιακής της χειραφέτησης από την ατλαντική της εξάρτηση, ήτοι από το Μάαστριχτ και μετά. Σήμερα, οι εξελίξεις έχουν «ξεπεράσει» τις πιθανότητες βελτίωσης και γι’ αυτό οφείλουμε να έχουμε υψηλό βαθμό βεβαιότητας. Που είναι όμως οι κακοτεχνίες, ποιές είναι οι εγγενείς αδυναμίες της Ε.Ε και ποιοί οι κίνδυνοι που έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνουν χώρα στην πραγματικότητα και γιατί η Ε.Ε γίνεται μια Box Arena;<br /><br /><b>Το παράδοξο</b><br /><br />Σήμερα, εκφράζεται με τρεις τρόπους, κάτι που ίσχυε και στην προ-κρίσης-Ε.Ε. Η λεγόμενη Ευρώπη των τριών (ή πολλών τελοσπάντων) ταχυτήτων, προϋπήρχε της ευρω-κρίσης. Το σκεπτικό-επιχείρημα είναι απλό: Σε έναν οργανισμό όπως είναι η Ε.Ε, τα κράτη εισέρχονται σε αυτόν, μαζί με την ισχύ τους. Ένας από τους λόγους που η Ε.Ε, έφτασε στο να διαπιστώνει με ανοικτό το στόμα πράγματα που ήταν σχεδόν ταυτολογικές διαπιστώσεις, είναι το ότι επικράτησαν τα λεγόμενα πλουραλιστικά αφηγήματα. Με απλά λόγια, ο πολιτικός ρεαλισμός, περιφρονήθηκε και αντιμετωπίστηκε σαν πνεύμα αντιλογίας. Σήμερα, παίρνει την εκδίκησή του. Η φιλελεύθερη σχολή στις διεθνείς σχέσεις θεωρεί πως τα κράτη περισσότερο συνεργάζονται και λιγότερο συγκρούονται, ή έστω, όσο περισσότερο συνεργάζονται, τόσο λιγότερο συγκρούονται. Ένας ρεαλιστής, δε θα διαφωνήσει τόσο με τη διαπίστωση, θα διαφωνήσει όμως με τον τρόπο (πνεύμα) της σκέψης. Ο ρεαλισμός δέχεται τη συνεργασία. Πιστεύει όμως ότι αυτή έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: 1) είναι βραχύβια, 2) και να μην είναι βραχύβια, τα κράτη αναγκάζονται να συνεργαστούν μόνο όταν δεν μπορούν μόνα τους να αποκτήσουν κάτι. 3) τα κράτη που συνεργάζονται περισσότερο, είναι κράτη που έχουν ανάγκη να διαπραγματευτούν, άρα τα λιγότερο ισχυρά κράτη. Ο ισχυρός, δεν έχει ανάγκη να διαπραγματευτεί. Του αρκεί η αποτρεπτική του φήμη και η ισχύς του για να κατακτήσει αυτό που θέλει. Για τον ισχυρό, το ευκταίο και το εφικτό, συγκλίνουν και τέμνονται. Απόρροια αυτού του τρίτου χαρακτηριστικού, είναι οτι ο ισχυρός, σε ένα win-win, θα έχει μακροπρόθεσμα ανάλογα κέρδη με αυτά που ορίζει η ισχύς του, πριν αποκομίσει τα κέρδη. Η υφιστάμενη ισχύς, είναι πολλαπλασιαστής. Ως ήταν φυσιολογικό, η Ε.Ε συμπεριέλαβε κράτη που είχαν μεγάλες ανισότητες μεταξύ τους από τη δεκαετία του 1980’ και μετά.<br /><br />Μια πραγματικότητα, λογίζεται ως τέτοια, όταν μπορεί να επαληθευθεί ή έστω, όταν δεν μπορεί να διαψευσθεί. Σαν Ήπειρος, η Ευρώπη (ειδικά η ηπειρωτική) πάσχει από ενέργεια. Η ενέργεια, είναι η ατμομηχανή της προόδου. Η Ε.Ε πρέπει λοιπόν να αγοράζει ενέργεια. Ακριβώς επειδή η ενέργεια είναι η δομή-βάση της παραγωγής, συνιστά πολιτικό όπλο. Η εξάρτηση λοιπόν από περιοχές και χώρες που πωλούν ενέργεια στην Ε.Ε, είναι μεγάλη. Η συζήτηση που έγινε «σύνθημα» αναφορικά με την ενεργειακή εξάρτηση της Ε.Ε, αφορά την «απεξάρτησή της από τη ρωσική ενέργεια». Στην πραγματικότητα, η Ε.Ε, είναι αναγκασμένη να εξαρτάται ενεργειακά. Το αν εξαρτάται από τις ΗΠΑ, τις χώρες της Μέσης Ανατολής ή τη Ρωσία, σαφώς και διαφέρει σε πολιτικό επίπεδο, όμως ο ρεαλισμός, την εξάρτηση τη βλέπει στο τέλος ως αδυναμία.<br /><br />Η επιλεκτική «κακοδιαχείριση» της Ε.Ε φαίνεται και στην εμπορική-οικονομική της πολιτική στα πλαίσια της Ενιαίας Αγοράς. Η κατανομή της παραγωγικότητας, δεν έγινε με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε χώρας ώστε κάθε χώρα-μέλος της να αναπτυχθεί με βάση τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Ακόμη και ο οικονομικός φιλελευθερισμός στην Ε.Ε έχει τα όριά του. Όρια που μόνο με την έναρξη της κρίσης της Ευρωζώνης φάνηκαν, ποιόν εξυπηρετούν. Η Συμφωνία της Βαρκελώνης για την Ευρωμεσογειακή Συνεργασία το 1995, μπορεί να εντάχθηκε στις προσπάθειες για ομαλοποίηση των σχέσεων της Ένωσης με τη γειτονιά της, όμως, έβαλε την αγροτική παραγωγή των κρατών-μελών της σε δεύτερη μοίρα. Κάποιες φορές τα φτηνά προϊόντα λοιπόν, (ή τα πιο «ανταγωνιστικά» αν θέλετε) μπορούν να δολοφονήσουν το συγκριτικό πλεονέκτημα ενός κράτους-μέλους της Ε.Ε, το οποίο μάλιστα μπήκε ή για να το διαφυλάξει αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα ή να του δώσει πολλαπλασιαστική ώθηση. Τραγική ειρωνεία: Η κακή απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων από κράτη-μέλη της Ε.Ε για την αγροτική παραγωγή, ήταν και η ταφόπλακα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, όπως την ξέραμε.<br /><b><br />Όλοι για έναν, αλλά όχι...ένας για όλους</b><br /><br />Ο κερδισμένος αυτής της κακοδιαχείρισης, είναι η Γερμανία. Η Γερμανία φρόντισε να μην πέσει στην παγίδα που έπεσαν ολόκληρες ΗΠΑ. Δεν αποβιομηχανοποιήθηκε. Στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο, το προϊόν, έγινε όπλο. Η Γερμανία κέρδισε στην ανταγωνιστικότητα προϊόντων ακόμη και τις ΗΠΑ. Μέσα από την Ενιαία Αγορά της Ε.Ε, εξασφάλισε ένα –χυδαϊστί- duty free το οποίο της κατοχύρωνε ρόλο εργολάβου για όλες τις οικονομικές δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα στην Ε.Ε. Έτσι, με το κοινό νόμισμα (ένα καθρέπτισμα της ισχύος του γερμανικού μάρκου) κατέστησε ακριβή την παραγωγική δραστηριότητα κάθε κράτους-μέλους και παράλληλα κατέστη ακόμη πιο ανταγωνιστική τη γερμανική παραγωγή.<br /><br />Η «ισοδύναμη και ισόρροπη Ε.Ε με αειφόρο ανάπτυξη» όπως και άλλες φράσεις του Κοινοτικού Δικαίου που πολύ πίστεψαν και άλλοι τόσοι προώθησαν, ήταν εξόχως προβληματικές για τον ρεαλισμό. Σχεδόν πρόκληση για τον μέσο νου ενός ρεαλιστή. Στον ρεαλισμό, γνωρίζουμε για την ηγεμονική σταθερότητα. Στο διεθνές σύστημα, από το 1945 και μετά, μέσα από τον Ψυχρό Πόλεμο, οι ΗΠΑ ανέλαβαν την ηγεμονική σταθερότητα του δυτικού κόσμου. Το σκεπτικό της ηγεμονικής σταθερότητας, είναι απλό. Ο ισχυρός αναλαμβάνει την ευθύνη της λειτουργίας του συστήματος που θέτει και έτσι οι ευθύνες του για παροχή απρόσκοπτης λειτουργίας του συστήματος, είναι δικές του. Με απλά λόγια, οι ΗΠΑ «πλήρωναν» σε ένα βαθμό, αυτούς που συμμετείχαν στο δικό τους σύστημα. Δούναι και λαβείν.<br /><br />Η Γερμανία, στο κοινοτικό περιβάλλον, δοκίμασε μια άλλη φόρμουλα. Την ηγεμονική σταθερότητα, χωρίς κόστος. Η συγκεκριμένη φόρμουλα, δεν είναι κάτι το καινοτόμο. Εν πολλοίς, σε αυτήν τη φόρμουλα οφείλεται η μη ανάδειξη της αρχαίας Σπάρτης σε υπερδύναμη μετά τη νίκη της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Η διαχείριση και η ηγεμονία, χρειάζεται παροχή οφελών και όχι –στην καλύτερη- μοίρασμα ζημιών...Οι αιτίες που οδηγούν σε αυτήν την πολιτική συμπεριφορά τη Γερμανία είναι πάμπολλες και θα χρειαζόταν μια ξεχωριστή κουβέντα για την κάθεμιά απ’ αυτές. Όμως το ζήτημα είναι άλλο. Πώς από αυτές τις εγγενείς αδυναμίες (φυσικές και λειτουργικές) η Ε.Ε αντί να γίνει η «δύναμη» που πίστευαν αρκετοί ότι μπορεί να γίνει, εξελίσσεται σε ένα ρινγκ, σε μια αρένα διαμάχης συμφερόντων άλλων.<br /><br /><b>ΤΤΙΡ και Silk Road, ή αλλιώς, Mission Impossible</b><br /><br />Εδώ, δεν υπάρχει λύτρωση που θα προσφέρει ο Tom Cruise. Στη διεθνή πολιτική, μπορείς να κάνεις ακροβατικά και να ακολουθείς πολιτικές που έχουν αντινομίες, μόνο για ένα βραχυπρόθεσμο χρονικό διάστημα. Η Κίνα, «απάντησε» στο ΤΡΡ (στη νέα αμερικανική εμπορική πολιτική στην Ασία) με το Silk Road. Αν οι ΗΠΑ κάναν «εμπορικό pivot» στην Ασία, η Κίνα βάζει το Silk Road προς Δυσμάς, και μαντέψτε! Στόχος του είναι η Ε.Ε!<br /><br />Ο Μπάρακ Ομπάμα, στην πρόσφατη συνομιλία του με την Μέρκελ τόνισε την ανάγκη επίσπευσης των διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε για το ΤΤΙΡ. Μη νομίζετε, τα Panama Papers και τα απόνερα αυτών, έχουν σε μεγάλο βαθμό σχέση με αυτό το εγχείρημα. Αν μιλάμε για την πιθανότητα μια δημιουργίας –πραγματικής ζώνης εμπορικής ελευθερίας- μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε, η δεσπόζουσα θέση εταιρειών, πρέπει –επίσης πραγματικά- να καταργηθεί. Επομένως, το δίκαιο του ανταγωνισμού, πρέπει στην Ε.Ε να λάβει χώρα στην πράξη και όχι στις διακηρύξεις, πολλώ δε μάλλον, όχι μόνο για μερικούς που μπήκαν κράτη-μέλη ενός ελπιδοφόρου διεθνούς-περιφερειακού οργανισμού και κατέληξαν...κομπάρσοι.<br /><br />Πιστεύετε στα αλήθεια ότι Κίνα και ΗΠΑ θα «συγκατοικήσουν» αρμονικά στην Ευρώπη; Πιστεύετε ότι οι δύο χώρες που έχουν κάνει το G-20 και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ρινγκ σύγκρουσης για τα εμπορικά θέματα, θα ξεχάσουν τις διαφορές τους; Μήπως κάποια ευφάνταστη «διαρκής ειρήνη» Καντιανής προέλευσης, θα πείσει την Κίνα να αφήσει τις πρακτικές dumping ή σε χρόνο dt θα την πείσει να προχωρήσει σε εκδημοκρατισμό των εμπορικών της πρακτικών; Μην ξεχνάμε πως και η Ρωσία έχει βάλει στο μάτι συγκεκριμένες υπο-περιφέρειες της Ευρώπης, μην ξεχνάμε ότι για δεκαετίες ακόμη, η Ρωσία θα είναι ο βασικός προμηθευτής φυσικού αερίου της Ε.Ε. Τέλος, μην ξεχνάμε πως την τελευταία φορά που η Ευρώπη έγινε πεδίο γεωστρατηγικής και γεωοικονομικής αντιπαράθεσης, ήταν από το 1947 μέχρι το 1991 και... χωρίστηκε στα δύο...<br /><br />Όποιοι ονειρεύονται ότι η ευρω-κρίση, αν δεν σκοτώσει την Ε.Ε θα την κάνει ισχυρότερη, μη βιαστούν να πιστέψουν πως έρχεται με αυτόν τον τρόπο το πέμπτο στάδιο ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήτοι η Πολιτική Ένωση. Άλλωστε είπαμε πως στον ρεαλισμό, αν εξαρτάσαι, δεν δικαιούσαι να «ονειρεύεσαι» πόσο μάλλον να αποφασίζεις μόνος σου για το μέλλον σου. Πρόκειται μάλλον να παρακολουθήσουμε μποξ υψηλού επιπέδου μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας και Ρωσίας. Το «καλή απόλαυση του θεάματος», ίσως να είναι και η μόνη ευχή, μέχρι αποδείξεως και εμφανίσεως του απρόβλεπτου, που κυριαρχεί στην Ιστορία...<br /><br />* <i><b>Υποψήφιος Διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο Πελοποννήσου - συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ)</b></i><br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Πεδία σύγκρουσης» στην…κακοφτιαγμένη Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα

Πολλοί θα έχετε αναρωτηθεί γιατί υπάρχει τόσος θυμός και οργή κατά της Ε.Ε. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επείγουσα η ανάγκη μιας νέας φιλοσοφία ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwysxeGupP8TkhHvBapVuqiZ3-1BQuEwO26dZ2xxv_OPvpzJs7h5SNTRzHWs39iPR6bEdbKTDjU8Ko9oDIJ1rbczXJaf5USZF1r2RZkZ6LnlVGBCPhyaYZSY0gXJCuhzj8BH9kH9k_oHVR/s1600/anagki+alagis+tis+filosofias+apotropis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwysxeGupP8TkhHvBapVuqiZ3-1BQuEwO26dZ2xxv_OPvpzJs7h5SNTRzHWs39iPR6bEdbKTDjU8Ko9oDIJ1rbczXJaf5USZF1r2RZkZ6LnlVGBCPhyaYZSY0gXJCuhzj8BH9kH9k_oHVR/s640/anagki+alagis+tis+filosofias+apotropis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i><b>Επικίνδυνα ψεύδη ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις «δεν έχουν ανταλλακτικά», «δεν έχουν καύσιμα» και όλα τα συναφή, δεν μπορούν κατά συνέ¬πεια να πολεμήσουν…. Στο προηγούμενο άρθρο στα «Επίκαιρα» είχαμε εξετάσει την εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο υπό το φως των γεωπολιτικών δεδομένων που διαμορφώνονται στην περιοχή, στο πλαίσιο ενός αναδυόμενου πολυπολικού διεθνούς συστήματος, μέσα στο οποίο η Τουρκία επιδιώκει να έχει πρωτεύοντα ρόλο. </b></i><br /> <br /> <b><span style="color: maroon;">Του Δρ.Κωσταντίνου Γρίβα</span><span style="color: blue;"></span><span style="color: maroon;">*</span></b><br /> <b><br /><span style="color: #666699;"></span></b> Υποστηρίξαμε ότι είναι σχεδόν αναπόφευκτο η Άγκυρα να επιχειρήσει να κυριαρχήσει περίπου ολοκληρωτικά στο Αιγαίο, αφήνοντας στην Ελλάδα κάποιου είδους «συμβολική» κυριαρχία. Είχαμε επίσης εξετάσει την πολιτική διαδοχικών «μικρών βημάτων» που ακολουθεί η Τουρκία στο Αιγαίο, αναβαθμίζοντας σταδιακά τις προκλήσεις της και σταματώντας μόλις η Ελλάδα αντιδράσει, για να ξεκινήσει από ένα νέο και πιο προωθημένο σημείο αφετηρίας. Απ’ ό,τι φαίνεται, η μέχρι τώρα αποτρεπτική στρατηγική της Ελλάδας δεν μπορεί να αντιδράσει επαρκώς σε αυτή τη μεθοδολογία «σαλαμοποίησης».<br /> <br /> <i>Ένα πρόβλημα της ισχύουσας ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής είναι ότι λειτουργεί αντανακλαστικά στις τουρκικές προκλήσεις, αφήνοντας την πρωτοβουλία στην αντίπαλη πλευρά, η οποία αποκτά έτσι τη δυνατότητα να επιτυγχάνει κάθε φορά μικρά κέρδη, τα οποία όμως αθροιζόμενα είναι πολύ μεγάλα, χωρίς, μάλιστα, να κινδυνεύει να εμπλακεί σε πολεμικό επεισόδιο, αφού εκείνη αποφασίζει σε ποιο βαθμό θα κλιμακώσει.</i><br /> <br /> Απαιτείται, λοιπόν, μια νέα φιλοσοφία αποτροπής η οποία θα πρέπει να είναι πιο ενεργητική έναντι της γείτονος. Κατά την άποψη του γράφοντος, η Ελλάδα θα πρέπει να αυξήσει αποφασιστικά τον βαθμό απροβλεπτότητας των ενεργειών της έναντι της Τουρκίας έτσι ώστε η τελευταία να χάσει τη βεβαιότητα ότι οι προκλήσεις της είναι απολύτως ασφαλείς όσο η ίδια δεν αποφασίζει να οδηγήσει τα πράγματα σε επίπεδο πολεμικής αντιπαράθεσης και θεωρεί δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να το πράξει.<br />  <i> </i><br /> <i>Βέβαια, παρόμοιες αντιλήψεις είναι περίπου σίγουρο ότι θα αντιμετωπιστούν με θυμηδία και περιφρόνηση απ’ όσους θεωρούν (και είναι πολλοί) ότι η Ελλάδα δεν έχει καμιά τύχη σε περίπτωση πολεμικής αναμέτρησης με την Τουρκία και ακόμη κι αν κάτι μπορούσε να κάνει στο παρελθόν σήμερα είναι απλά αδύνατον λόγω των οικονομικών προβλημάτων της χώρας, που αντανακλώνται και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Τείνει να επιβληθεί ως αναντίρρητη πραγματικότητα από διάφορους κύκλους ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις «δεν έχουν ανταλλακτικά», «δεν έχουν καύσιμα» και όλα τα συναφή, δεν μπορούν κατά συνέπεια να πολεμήσουν.</i><br /> <br /> Όπως όλα τα επικίνδυνα ψέματα, η άποψη αυτή εμπεριέχει ψήγματα αλήθειας. Πράγματι, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σήμερα αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερα προβλήματα σε σύγκριση με το κοντινό παρελθόν. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν χάσει το αξιόμαχό τους. Απεναντίας… Επιπροσθέτως, ούτε και το τουρκικό στράτευμα βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση. Αντιμετωπίζει κι αυτό πολλά προβλήματα, αν και διαφορετικού είδους από το ελληνικό.<br /> <br /> Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα πρέπει να γνωρίζουμε πως εξαιρετικά σπάνιες ήταν οι περιπτώσεις στην ιστορία που κάποιος στρατός ξεκίνησε μια πολεμική αντιπαράθεση επαρκώς προετοιμασμένος και εξοπλισμένος. Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξεφύγει από αυτό τον κανόνα.<br /> Τέλος, ας έχουμε υπόψη ότι, αν και ορισμένες ελλείψεις μπορεί να υπάρχουν σε κάποια υλικά στο ελληνικό στράτευμα, σε κάποια άλλα υπάρχει περίσσεια σε τέτοιο βαθμό που να επιτρέπουν ακόμη και πολεμικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας παρατεταμένης χρονικής διάρκειας.<br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <i><span style="color: #003366;">Φυσικά, παρόμοιο ενδεχόμενο δεν είναι επιθυμητό. Κανενός είδους πολεμική αντιπαράθεση με την Τουρκία, ή με οποιονδήποτε άλλο, δεν είναι επιθυμητή. Όμως κάθε αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική εδράζεται σε μια πειστική απειλή πολεμικής δράσης έναντι του εκάστοτε αντιπάλου, που να εξασφαλίζει ότι σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας από πλευράς του αφενός μεν δεν θα του επιτρέψει να επιτύχει τους σκοπούς του («αποτροπή διά της άρνησης» / «deterrence by denial»), αφετέρου δε, ακόμη κι αν τους επιτύχει, θα καταβάλει δυσανάλογα μεγάλο τίμημα γι’ αυτό («αποτροπή διά της τιμωρίας» / «deterrence by punishment»).</span></i><br /> </div> Βασικό δε στοιχείο κάθε αξιόπιστης απο¬τρεπτικής πρότασης είναι ότι θα πρέπει να είμαστε σε θέση όχι μόνο να επιφέρουμε μεγάλα πλήγματα στον αντίπαλο, αλλά να υποστούμε κι εμείς βαριές απώλειες.<br /> <br /> <i>Για παράδειγμα, η αποτρεπτική στρατηγική των ΗΠΑ στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου περιλάμβανε την αποδοχή της ολοκληρωτικής καταστροφής της χώρας -και ολόκληρου του πλανήτη, εδώ που τα λέμε- από μαζικές ανταλλαγές πυρηνικών πληγμάτων σε περίπτωση που η Σοβιετική Ένωση πρόσβαλλε όχι αμερικανικό έδαφος, αλλά τη Δυτική Ευρώπη.</i><br /> <br /> Άρα οι αιτιάσεις ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εμπλακεί αυτή τη στιγμή σε κά¬ποια αντιπαράθεση με την Τουρκία λόγω των οικονομικών της προβλημάτων είναι πολύ απλά εκτός πραγματικότητας. Υπενθυμίζεται επίσης, ότι εδώ και μερικά χρόνια το επίσημο ελληνικό δόγμα Άμυνας έχει μετονομαστεί σε αποτρεπτικό. Αν, λοιπόν, οι ηγετικές ελίτ της χώρας θεωρούν ότι δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις στοιχειώδεις απαιτήσεις της αποτροπής, τότε καλό θα ήταν να αλλάξουν και το αμυντικό δόγμα, να το χαρακτηρίσουν με κάποιο άλλο τρόπο που θα κρίνουν ότι είναι «ρεαλιστικός» και να πάψουμε να ασχολούμαστε με αυτό.<br /> <br /> <i>Όσο όμως επιμένουν στην αποτροπή θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι στα θεμελιώδη στοιχεία αυτής ανήκει και η αποδοχή ακραίων συνεπειών ακόμη και για φαινομενικά «μικρά» διακυβεύματα έτσι ώστε να αποφευχθούν ακριβώς οι κίνδυνοι «σαλαμοποίησης».</i><br /> <br /> Βεβαίως, θα πρέπει να ξανατονίσουμε ότι σκοπός της αποτροπής δεν είναι ο πόλεμος, αλλά η αποφυγή του. Αντιθέτως, μεθοδολογίες πολλαπλών υποχωρήσεων είναι περίπου επόμενο ότι θα οδηγήσουν σε πολεμική αντιπαράθεση.<br /> <br /> <span style="color: maroon;"><b>Πιο τρωτή από την Ελλάδα</b></span><br /> Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, βασικό στοιχείο της αποτροπής είναι οι συνέπειες που είσαι σε θέση να επιφέρεις στον αντίπαλό σου. Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από τις δικές σου ικανότητες, αλλά και από τις τρωτότητες του αντιπάλου. Στο ελληνοτουρκικό σύστημα, λοιπόν, σε πλήρη αντίθεση με την εν Ελλάδι κυριαρχούσα άποψη, η Τουρκία είναι αυτή που είναι πιο τρωτή. Κι αυτό γιατί αντιμετωπίζει πολύ περισσότερα προβλήματα από την Ελλάδα τόσο στο εξωτερικό της όσο και στο εσωτερικό.<br /> <br /> <i>Ας αναλογιστούμε μόνο ότι, σε περίπτωση ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, η δομή του ΝΑΤΟ και, κατά συνέπεια, η αποτρεπτική του λειτουργία, τουλάχιστον για το διάστημα που η σύγκρουση διαρκεί, ουσιαστικά παύει να υφίσταται. </i><br /> <br /> Ως εκ τούτου, η «παγωμένη» ρωσοτουρκική αντιπαράθεση τοποθετείται σε ένα νέο πλαίσιο. Αν, μάλιστα, η σύγκρουση αυτή διαιωνιστεί, τότε οι συνέπειες για τη συνοχή της νατοϊκής συμμαχίας μπορεί να είναι μόνιμες. Και τότε η Τουρκία θα βρεθεί ενώπιον των συνεπειών που έχει δημιουργήσει η πολιτική της, η οποία έχει οδηγήσει σε πλήθος ανοιχτών μετώπων σε όλα της τα σύνορα.<br /> <br /> <i>Κυρίως όμως είναι το ζήτημα των Κούρδων που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εσωτερική πολεμική αντιπαράθεση μεγάλης κλίμακας σε περίπτωση που η Τουρκία εμπλέκονταν σε πόλεμο με κάποια άλλη χώρα, ενώ και οι υπόλοιπες αντιφάσεις στην εσωτερική της δομή θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις.</i><br /> <br /> Με άλλα λόγια, η Τουρκία θα κινδύνευε να βρεθεί ενώπιον καταστάσεων που θα απειλούσαν ακόμη και την ίδια της την ύπαρξη αν εμπλεκόταν σε πολεμική αναμέτρηση με την Ελλάδα, κάτι που δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί για τη χώρα μας. Άρα η Τουρκία έχει περισσότερα πράγματα να φοβάται από την Ελλάδα σε περίπτωση ανεξέλεγκτης πολεμικής αναμέτρησης μεταξύ των δύο χωρών. Κατά συνέπεια, μια ρεαλιστική αποτρεπτική πρόταση από πλευράς της χώρας μας, που θα έχει στόχο ακριβώς να αποφύγει την πολεμική αναμέτρηση, θα πρέπει να περιλαμβάνει και αυτή την πιθανότητα.<br /> <br /> <i>Επιπροσθέτως, μια αποτρεπτική πρόταση δεν είναι ανάγκη να στρέφεται μόνο εναντίον του αντιπάλου. Μπορεί να έχει αποδέκτες και άλλους ισχυρούς δρώντες του διεθνούς συστήματος. Για παράδειγμα, το καθεστώς του Απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική είχε κατασκευάσει και διατηρούσε ένα μικρό πυρηνικό οπλοστάσιο, αποτελούμενο από έξι ατομικές βόμβες, όχι τόσο για να το χρησιμοποιήσει κατά κάποιου εξωτερικού εχθρού, αλλά, σε περίπτωση που δεχόταν μείζονα απειλή, να απειλούσε με τη σειρά του με πυρηνική κλιμάκωση που θα είχε αποσταθεροποιητικές συνέπειες σε ολόκληρο το διεθνές σύστημα και να εκβίαζε με τον τρόπο αυτό την παρέμβαση των ΗΠΑ.</i><br /> <br /> Στη δική μας περίπτωση, το γεγονός ότι και οι δύο χώρες ανήκουν στο ΝΑΤΟ σημαίνει ότι μια αναμέτρηση μεταξύ τους θα είχε επιπτώσεις στη συνοχή της Συμμαχίας και επομένως σε όλο το πλέγμα των παγκόσμιων ισορροπιών. Βέβαια, αν η σύρραξη αυτή είχε πολύ μικρή διάρκεια οι συνέπειες μάλλον θα ήταν διαχειρίσιμες. Αυτή ακριβώς τη βεβαιότητα θα πρέπει η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική να υπονομεύσει.<br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <i>Κατά την άποψη του γράφοντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που οι σχέσεις τους με την Τουρκία ολοένα επιδεινώνονται, σε περίπτωση ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης θα παρέμβουν πυροσβεστικά, επιδιώκοντας να λήξουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα το επεισόδιο, λειτουργώντας όμως ετεροβαρώς υπέρ της Τουρκίας στα ανταλλάγματα που θα της προσφέρουν ακριβώς επειδή τη φοβούνται, ενώ θεωρούν την Ελλάδα δεδομένη. Αυτό επιτρέπει στην Άγκυρα να σχεδιάζει σενάρια «λελογισμένων» πολεμικών αναμετρήσεων μικρής έντασης και διάρκειας που θα της προσφέρουν γεωπολιτικά κέρδη με ελάχιστο έως ανύπαρκτο ρίσκο.</i></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> Σε περίπτωση, λοιπόν, που η Ελλάδα καταφέρει να περάσει το μήνυμα ότι υπάρχει η πιθανότητα να επιλέξει ακόμη και την εμπλοκή σε παρατεταμένη πολεμική αντιπαράθεση αν έτσι κρίνει σκόπιμο, τότε η συνοχή του ΝΑΤΟ θα απειληθεί σοβαρά<b> και οι ΗΠΑ πιθανόν να αναγκαστούν να αλλάξουν τις επιλογές τους και να κινηθούν προς την αποφασιστική στήριξη της Ελλάδας ή ακόμη και σε πλήρη περιθωριοποίηση της Τουρκίας</b> πριν ξεσπάσει κάποια κρίση. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα συμβεί αλλά, σε κάθε περίπτωση, η ενίσχυση της απροβλεπτότητας των ελληνικών αντιδράσεων στην τουρκική εντεινόμενη επιθετικότητα μόνο κέρδη μπορεί να έχει για τη χώρα μας τόσο έναντι της Τουρκίας αυτής καθαυτής όσο και έναντι των ΗΠΑ και των άλλων χωρών της Δύσης.<br /> <br /> <i><b>*Ο Δρ. Κωνσταντίνος Γρίβας <i>διδάσκει το μάθημα της Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και Γεωγραφία της Ασφάλειας και των Αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών.</i></b></i><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επείγουσα η ανάγκη μιας νέας φιλοσοφία ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ…

Επικίνδυνα ψεύδη ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις «δεν έχουν ανταλλακτικά», «δεν έχουν καύσιμα» και όλα τα συναφή, δεν μπορούν κατά συνέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα 4 στοιχεία της “αναβάθμισης” των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYtNn__2ty6VgtQLkxnBDNDZYNAGwYyBgjmQVG6Jq3iANy39DCi22bcozyzhrmoSrf_JBrbW17UF1AyGwJqJ1BPOt9UQJwv_cvx7UdKopb2F-t8MmutmzrA6tmxg6hdWulRECgGLFVK8CV/s1600/ston+oyrano+toy+aigaioy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="476" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYtNn__2ty6VgtQLkxnBDNDZYNAGwYyBgjmQVG6Jq3iANy39DCi22bcozyzhrmoSrf_JBrbW17UF1AyGwJqJ1BPOt9UQJwv_cvx7UdKopb2F-t8MmutmzrA6tmxg6hdWulRECgGLFVK8CV/s640/ston+oyrano+toy+aigaioy.jpg" width="640" /></a></div> <br />Άρθρο του <i><b>Χρήστου Καπούτση</b></i><br /><br /> <b>Τέσσερις είναι οι αναβαθμοί της προκλητικής και αναθεωρητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας στο Αιγαίο.</b><br /><br />Η μέτρια , είναι η παράβαση των κανόνων ασφαλείας πτήσεων και του κανονισμού του ICAO στο FIR Αθηνών. Ο Διεθνής οργανισμός έχει αναθέσει στις Ελληνικές αρχές την ασφάλεια της αεροπλοΐας και ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο στις Ελληνικές αρχές, αλλά η Τουρκία δεν σέβεται τη διεθνή νομιμότητα. Στόχος της Άγκυρας να αναλάβει η Τουρκία τις επιχειρήσεις έρευνας –διάσωσης στο μισό Αιγαίο, εγκλωβίζοντας τα ελληνικά νησιά ταυ Ανατολικού και Κεντρικού Αιγαίου. <br /><br />Ακολουθεί η προσβολή της εθνικής μας κυριαρχία, όταν τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη παραβιάζουν τα όρια του εθνικού εναέριου χώρου, που είναι τα 10 ναυτικά μίλια. Η Τουρκική επιθετικότητα είναι ιδιαιτέρως αυξημένη, όταν τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα παραβιάζουν ακόμη και τα 6 ναυτικά μίλια, καθώς επίσης και όταν τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας, αντί της αβλαβούς διέλευσης , επιλέγουν την «επίδειξη σημαίας» παραβιάζοντας το εύρος των χωρικών μας υδάτων (6ν.μ.) προσεγγίζοντας , ενίοτε τις ακτές των ελληνικών νησιών στον Αργοσαρωνικό!<br /><br />Ακραία προκλητικότητα και παραβατικότητα, είναι η υπέρπτηση τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά. Η πτήση πολεμικών αεροσκαφών πάνω από έδαφος, συνιστά έμπρακτη αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας. <br /><br />Η Τουρκία, προβαίνει συστηματικά , ειδικά το τελευταίο διάστημα, σε όλες τις μορφές προκλητικής συμπεριφοράς σε βάρος της Ελλάδας (από παραβάσεις του FIR Αθηνών μέχρι και υπερπτήσεις πάνω από ακριτικά νησιά) και μάλιστα υπό τα « απαθή όμματα» της Ναυτικής δύναμης του ΝΑΤΟ, που «δήθεν» περιπολεί στο Αιγαίο. <br /><br />Η αντίδραση της Ελλάδας, σε διπλωματικό και αμυντικό επίπεδο, μέχρι τώρα, υπήρξε λελογισμένη, επικαλούμενη το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και την αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. <br /><br /><i><b>Ωστόσο, η Τουρκία, εκλαμβάνει την διαλλακτική συμπεριφορά της Αθήνας ως αδυναμία και κλιμακώνει τις προκλήσεις της. </b></i><br /><br />Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά, που η Τουρκία, όταν αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά ή εξωτερικά προβλήματα, κάνει «εξαγωγή» της κρίσης στο Αιγαίο. Η Ισλαμική Κυβέρνηση (Τ. Ερντογάν και Α. Νταβούτογλου), δεν έχει κατορθώσει να θέσει υπό τον πλήρη έλεγχό της το σύνολο του στρατιωτικού μηχανισμού, που η πλειοψηφία του είναι κεμαλιστές – κοσμικοί. Στο έδαφος της Τουρκίας, στις νοτιοανατολικές περιοχές μαίνονται φονικές στρατιωτικές συγκρούσεις μεταξύ της τουρκικής στρατοχωροφυλακής και των Κούρδων μαχητών του ΡΚΚ. Η Τουρκία κατηγορείται ότι ενισχύει τον ISIS, μέσω λαθρεμπορίου πετρελαίου και όπλων, έχει πολύ κακές σχέσεις με τη Ρωσία, ενώ ΗΠΑ και Ισραήλ, δεν στηρίζουν κορυφαίες επιλογές της Τουρκίας, όπως στη Συρία, στο Παλαιστινιακό και στο Κουρδικό. Η πολεμική αεροπορία της Τουρκίας έχει διέξοδο μόνο στο Αιγαίο, αφού η εγκατάσταση ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων στη Συρία (S-400) και στο Ιράν ( S-300 ), έχουν περιορίσει τις δραστηριότητές της στα νοτιοανατολικά και ανατολικά σύνορά της. <br /><br />Η ισλαμική τουρκική κυβέρνηση, αγωνίζεται να καταγράψει μια στρατιωτικό-διπλωματική επιτυχία , κυρίως για εσωτερικούς λόγους και επέλεξε το Αιγαίο, εκτιμώντας ότι η ελληνική αντίδραση θα είναι περιορισμένη, επειδή η χώρα μας βρίσκεται σε δεινή θέση, λόγω της οικονομικής κρίσης και του προσφυγικού. Μόνο , αποτρεπτική ικανότητα των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων, μπορεί να επηρεάσει την επιθετική και επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Όμως, ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις και περικοπές των αμυντικών δαπανών, είναι έννοιες ασύμβατες ….<br /> <a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα 4 στοιχεία της “αναβάθμισης” των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Τέσσερις είναι οι αναβαθμοί της προκλητικής και αναθεωρητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας στο Αιγαίο. Η μέτρια...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν “φέρνει” Αμερικάνικο “γεράκι” στην Αθήνα ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGU3oPI_2hmoH1ZNpDytV_6ESsmICQ82d2scyBxZAwE-TleoMV_TH3Yqdt_2WXfEEbzvdlRRXmtd0GciP-KOUdQUKt-NK0H80b3iv6k-A3satzK8pnnDnx7ayEdgivBW2emUbuVBbGGqmp/s1600/poytin+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGU3oPI_2hmoH1ZNpDytV_6ESsmICQ82d2scyBxZAwE-TleoMV_TH3Yqdt_2WXfEEbzvdlRRXmtd0GciP-KOUdQUKt-NK0H80b3iv6k-A3satzK8pnnDnx7ayEdgivBW2emUbuVBbGGqmp/s640/poytin+ellada.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου</b><br /> <b>Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”</b><br /> <br /> Την προηγούμενη Κυριακή γράφαμε αναφερόμενοι στην επίσκεψη Πούτιν στην Ελλάδα, ότι προκαλεί ταχυκαρδίες: “Είναι πανθομολογούμενο ότι, ο σχεδιασμός του Πούτιν για Ρωσική ισχυρότερη διείσδυση στην Ευρώπη, περνάει πρωτίστως από την Ελλάδα. Η επικείμενη, για μετά το Πάσχα, έλευση του Πούτιν στην Ελλάδα, προκαλεί Παγκόσμιο ενδιαφέρον. Γιατί, όλοι γνωρίζουν ότι για τον Πούτιν η Ορθόδοξη Ελλάδα – αντέχει ακόμη στους κλυδωνισμούς που δέχεται από τους Αντίχριστους – αποτελεί το Α και το Ω της σκέψης του Ρώσου ηγέτη για τη δημιουργία του Ορθοδόξου Τόξου, που θα αρχίζει από τη Μόσχα, θα περνάει από το Βελιγράδι και την Αθήνα, καταλήγοντας στη Λευκωσία”.<br /> <br /> <b>Για την κατάντια της Ελλάδος, φταίνε οι δανειστές.</b><br /> Και προκαλεί ταχυκαρδίες γιατί είναι γνωστές οι θέσεις Πούτιν στο οξύ πρόβλημα της Ελλάδος. Ο οποίος προ μηνών είχε τοποθετηθεί σε συνέντευξή του, λέγοντας:<br /> “Γνωρίζουμε για ποιο πράγμα γίνεται λόγος. Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις θεμελιακού χαρακτήρα. Το ζήτημα μάλιστα δεν είναι τα χρήματα. Το ζήτημα έγκειται στις αρχές ανάπτυξης της οικονομίας και στις αρχές επίλυσης αυτών των προβλημάτων με τους εταίρους της (σ.σ. Ελλάδας) στο αμέσως προσεχές διάστημα. Έχω ήδη μιλήσει δημόσια σχετικά με αυτό. Φυσικά θα μπορούσαμε στους Έλληνες να επιρρίψουμε τα πάντα, όμως εάν υπήρχαν παραβιάσεις στην δραστηριότητά τους, που ήταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Γιατί δεν εισηγήθηκε διορθώσεις στην οικονομική δραστηριότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων της Ελλάδος; Γιατί δίνονταν τέτοια προνόμια και δάνεια, γιατί ήταν τόσο μεγάλες οι επιδοτήσεις για τα νησιά; Που ήταν οι Ευρωπαίοι στο παρελθόν; Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει θέμα για συζήτηση και η ελληνική κυβέρνηση έχει πολλά επιχειρήματα, αν θέλει!!<br /> <br /> <b>Η Έκθεση του ΟΗΕ για την Ελλάδα.</b><br /> Προ ημερών έγινε γνωστή η Έκθεση του ανεξάρτητου Εμπειρογνώμονα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για την Ελλάδα. Αυτή η Έκθεση είναι κόλαφος για τους “εταίρους” μας. Γιατί σε αυτήν διατυπώνεται ευθαρσώς ότι υπάρχουν ευθύνες κυβερνητικών και χρηματοπιστωτικών παραγόντων για τη διόγκωση του χρέους μας. Παρουσιάζει επίσης, στοιχεία συγκάλυψης αυτών των ευθυνών από την παρούσα κυβέρνηση.<br /> <br /> Στις δε εισηγήσεις της προς τους δανειστές μας, τους καλεί να ελαφρύνουν το χρέος για να βοηθήσουν την Ελλάδα στο συνεχώς αυξανόμενο πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης και να προωθηθούν προγράμματα επενδύσεων για να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη.<br /> Άξιο λόγου είναι η παραδοχή ότι οι καταστροφικές συνέπειες των μέτρων λιτότητας που πλήττουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων, συντελέστηκαν από την ανευθυνότητα των δανειστών και των δανειζομένων που εμβάθυναν την οικονομική κρίση.<br /> <br /> <b>Αυτή η Έκθεση καταπέλτης αποσιωπήθηκε από όλα τα Συστημικά ΜΜΕ της Πατρίδος μας, αλλά συμφωνεί και με τις διατυπώσεις του Προέδρου της Ρωσίας Βλαδίμηρου Πούτιν.</b><br /> <b>Οι Ευρωπαίοι αρρωσταίνουν και μόνο στο άκουσμα έλευσης Πούτιν στην Αθήνα.</b><br /> <br /> Η έλευση Πούτιν στην Ελλάδα έχει σημάνει “κόκκινο συναγερμό” στα κέντρα εξουσίας όπου παίρνονται οι αποφάσεις. Δηλαδή, τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη, το Παρίσι και το Λονδίνο. Τους έχει κυριεύσει “κρύος” ιδρώτας, και τούτο φαίνεται ξεκάθαρα από το προ ημερών δημοσίευμα των Financial Times, όπου έθεταν το ερώτημα: “Η Ελλάδα, από πλευρά της πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον της. Θέλει να είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία ή προτιμά να επιστρέψει στα Βαλκάνια ως ένας ακόμη πελάτης της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν; Βέβαια, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρες οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό, αν και η προφανής εγγύτητα με το Κρεμλίνο δεν είναι ενθαρρυντική”.<br /> <br /> <b>Ωστόσο, εμείς θα απαντήσουμε ότι οι Ευρωπαίοι μας κατάντησαν και πάλι Βαλκάνιους, στερώντας μας τα κυριαρχικά δικαιώματα και τη δημοκρατία μας.</b><br /> <br /> <b>Τρομάζει τους “εταίρους” μας η διάλυση του ευρώ.</b><br /> Γι΄ αυτό δεν είναι τυχαίος ο ερχομός Πούτιν στην Ελλάδα. Από τη στιγμή που στις 23 Ιουνίου κρίνεται η τύχη της συνοχής και της ύπαρξης της ΕΕ. Αυτή την ημέρα διεξάγεται στο Ηνωμένο Βασίλειο (όχι Μεγάλη Βρετανία) το δημοψήφισμα που θα κρίνει την παραμονή ή όχι αυτής της χώρας στην ΕΕ. Ένα δημοψήφισμα που αναγκάσθηκε προεκλογικά να υποσχεθεί ο Πρωθυπουργός Ντέϊβιντ Κάμερον, προκειμένου να ανακόψει τα ποσοστά του Ευρωσκεπτικιστή Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος κάλπαζε με αυτό το σύνθημα, δηλαδή του δημοψηφίσματος. Αυτή η αλλαγή πλεύσης του Κάμερον, του έδωσε στις εκλογές την αυτοδυναμία.<br /> <br /> Ωστόσο, αυτή την εξαγγελία δεν σημαίνει ότι την υπερασπίζεται κιόλας. Και σε πρόσφατο διάγγελμά του, υπεραμύνθηκε της απόφασής του να στηρίξει την παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Τονίζοντας προς τους πολίτες ότι: “…η επιλογή τώρα είναι στα δικά σας χέρια, αλλά η δική μου συμβουλή είναι ξεκάθαρη: Πιστεύω ότι η Βρετανία θα είναι ασφαλέστερη, ισχυρότερη και σε καλύτερη κατάσταση αν παραμένει μέλος της ΕΕ”.<br /> <br /> Όμως, παρ΄ ότι όλοι οι αξιωματούχοι της ΕΕ – σας θυμίζει κάτι αυτή η στάση; – υπερθεματίζουν υπέρ της παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ, εν τούτοις στις δημοσκοπήσεις στο Νησί, προηγείται η αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ.<br /> Γι΄ αυτό, ακούγεται εντονότατα ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα θα επισκεφτεί το Νησί πριν από το δημοψήφισμα.<br /> <br /> <b>Το “Μπάκιγχαμ” ενημέρωσε για τραγικές εξελίξεις.</b><br /> Γράφαμε επίσης, ότι το “Μπάκιγχαμ” διαμήνυσε προς την τέως βασιλική οικογένεια πως προς το παρόν θα πρέπει να απέχει από κάθε πολιτική κίνηση, γιατί οι εξελίξεις στην Ελλάδα θα είναι τραγικές. Και πως ενημερώθηκε και Κερκυραίος πρώην Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας.<br /> Αυτές οι εξελίξεις – σύμφωνα με τις πληροφορίες μας – οριοθετούνται εντός του προσεχούς Ιουνίου.<br /> <br /> <b>Οι Αμερικάνοι προειδοποιούν τους πολίτες τους στην Ελλάδα.</b><br /> Την Τρίτη 22 Μαρτίου 2016 (Μεγάλη Τρίτη για τους Καθολικούς) η Βελγική Πρωτεύουσα συγκλονίστηκε από τρομοκρατική επίθεση που έσπειρε το θάνατο σε δεκάδες πολίτες των Βρυξελλών.<br /> <br /> Την ίδια ημέρα η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα ενημέρωνε τους Αμερικανούς πολίτες στην Ελλάδα μέσω των κινητών τηλεφώνων, ότι βρίσκονται σε “κόκκινο συναγερμό” για το χρονικό διάστημα από 22 Μαρτίου έως 20 Ιουνίου 2016. Γιατί στο διάστημα αυτό, αναμένονται τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλη την Ευρώπη, ειδικά σε τουριστικά μέρη, όπως αξιοθέατα, πολυσύχναστα εστιατόρια, μεταφορικά μέσα…<br /> <br /> <b>Επί του πιεστηρίου (1).</b><br /> Σύμφωνα με εγκυρότατες πηγές μας, στην Αμερικανική Πρεσβεία της Αθήνας δρομολογούνται μειώσεις του πολιτικού προσωπικού της. Ποιος να είναι άραγε ο λόγος αυτής της αποδυνάμωσης, όπως άλλωστε είχε γίνει στην Υεμένη;<br /> <br /> Αληθεύει η πληροφορία μας, ότι λόγω των ραγδαίων εξελίξεων στην Πατρίδα μας, θα έρθουν σε αντικατάστασή τους Νησιώτες από τη Γηραιά Αλβιόνα; Επειδή, είναι πιο σκληροί στην αντιμετώπιση τραγικών εξελίξεων;<br /> <br /> <b>Επί του πιεστηρίου (2).</b><br /> Στους διπλωματικούς κύκλους των ΗΠΑ συζητιέται εάν θα ήταν αναγκαία η αντικατάσταση του Πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, με έναν πιο σκληρό διπλωμάτη. Ένα από τα γνωστά “γεράκια” των ΗΠΑ που διαχειρίζονται καταστάσεις “κόκκινου” συναγερμού…<br /> Είδομεν…<br /> <br /> <br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Πούτιν “φέρνει” Αμερικάνικο “γεράκι” στην Αθήνα ;

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας” Την προηγούμενη Κυριακή γράφαμε αναφερόμενοι στην επίσκεψη Πούτιν στη...

Διαβάστε την συνέχεια

Tουρκικές Βάσεις Ανάλογες με τις Αγγλικές Ζητάει η Τουρκία στα Κατεχόμενα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNk_Up_hV3R1pHze4RgeY3ldLYJpmTFJTGFL7YkwvT3jWscyeWoUMhI7GluD4CKEq_mS2J4hjaBe1tVWIphyv_h0RJxaGaFnEhr7hEISotExLtXmq5QqB4m65PTW_Hl9LXn5nDF4ZNJaed/s1600/baseis+opws+tis+agglikes+zita+h+toyrkia+sta+katexomena.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNk_Up_hV3R1pHze4RgeY3ldLYJpmTFJTGFL7YkwvT3jWscyeWoUMhI7GluD4CKEq_mS2J4hjaBe1tVWIphyv_h0RJxaGaFnEhr7hEISotExLtXmq5QqB4m65PTW_Hl9LXn5nDF4ZNJaed/s640/baseis+opws+tis+agglikes+zita+h+toyrkia+sta+katexomena.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /><b>Χρησιμοποιεί Τρίτες Χώρες να Πείσουν την Κύπρο και την Ελλάδα</b><span><br /></span><br />Είμαστε σε μια περίοδο που οι διαδικασίες επίλυσης του Κυπριακού είναι σε πλήρη εξέλιξη και η προσπάθεια της Τουρκίας για επιβολή των απόψεων της, δημιουργώντας προϋποθέσεις ώστε να ελέγχει απόλυτα την νέα μορφή που θα λάβει η Κύπρος είναι περισσότερο από εμφανής. Ειδικά στο κομμάτι της ασφάλειας επειδή αντιλαμβάνεται ότι θα ασκηθούν μεγάλες πιέσεις αποχώρησης των στρατιωτικών κατοχικών της δυνάμεων, βρήκε ένα ΄΄τουρκικό΄΄ τρόπο να μπερδέψει τα πράγματα<br /> <br /> Σκέφτεται λοιπόν να αλλάξει μορφή στις κατοχικές δυνάμεις και αντί της ύπαρξης στρατιωτικών μονάδων σε όλα τα κατεχόμενα, να τις συγκεντρώσει σε ένα ή περισσότερα σημεία δημιουργώντας στρατιωτικές βάσεις κατά τα πρότυπα των Αγγλικών. Με αυτό τον τρόπο θα ισχυρίζεται ότι απέσυρε τις κατοχικές δυνάμεις και για λόγους ασφαλείας ή εγγυήσεων δημιουργούνται τουρκικές βάσεις. Δηλαδή επί της ουσίας ΄΄άλλαξε ο Μανωλιός … ΄΄<br /><br />Έτσι, σύμφωνα με τον κυπριακό τύπο, η Άγκυρα προωθεί μια φόρμουλα στο θέμα της ασφάλειας, η οποία θα κλειδώνει εσαεί την παρουσία της στο νησί. Εν τω μεταξύ η τουρκική πλευρά έχει συζητήσει με μέλη των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας την ιδέα για παραμονή στρατευμάτων στην Κύπρο μετά από μια συμφωνία στο Κυπριακό. Συγκεκριμένα, η τουρκική ιδέα αναφέρεται σε μείωση των στρατευμάτων και τη δημιουργία, ενδεχομένως, μιας στρατιωτικής βάσης στο νησί, όπως διαθέτουν οι Βρετανοί.<br /> <br /> Αν και η εικόνα δεν έχει σχηματοποιηθεί από τα όσα αναφέρουν Τούρκοι αξιωματούχοι, σαφώς και εννοούν τη συγκέντρωση των στρατιωτικών τους δυνάμεων σε μια βάση (ή και περισσότερες). Η πρόταση αυτή παρουσιάζεται από την Τουρκία ως διαφοροποίηση της στο θέμα της ασφάλειας και μάλιστα έχει ζητήσει από κάποιες χώρες με επιρροή να την προωθήσουν, προς την ελληνοκυπριακή πλευρά !!!!!!!!.<br /> <br />  Τούρκοι αξιωματούχοι θεωρούν πως δεν μπορεί να συζητείται πλήρης αποχώρηση των στρατευμάτων από την Κύπρο, υποστηρίζοντας πως αυτό θέλουν και οι Τουρκοκύπριοι. Επικαλούνται μάλιστα και δημόσιες τοποθετήσεις του κατοχικού καθεστώτος, όπως του Μουσταφά Ακιντζί, όταν μιλώντας πρόσφατα στο παράνομο πανεπιστήμιο Εγγύς Ανατολής, είπε πως οι Τουρκοκύπριοι απαιτούν ελευθερία, ισότητα και ασφάλεια και πρόσθεσε ότι βλέπουν την ασφάλεια τους μέσα από τις εγγυήσεις της Τουρκίας.<br /> <br /> Βέβαια σύμφωνα με τα μέχρι τώρα ισχύοντα, η παρουσία τουρκικών στρατευμάτων, ανεξαρτήτως του αριθμού, συνιστά κόκκινη γραμμή για τη Λευκωσία, η οποία ελπίζουμε πως δεν πρόκειται να μπει στη λογική να συζητήσει ένα τέτοιο σενάριο, όταν τεθεί στην ατζέντα.<br /><br />Θεωρούμε πως τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος δεν θα πρέπει για κανένα λόγο να υπαναχωρήσουνε από τις θέσεις τους. Σχέδιο λύσης του Κυπριακού που θα περιέχει τουρκική παρουσία σε οποιαδήποτε μορφή στο νησί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει δεκτό.<br /> <br />  Από την άλλη, αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν να πιστεύουν οι Τούρκοι ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει δεκτό και το προτείνουνε, ελπίζουμε να μην ξέρουν κάτι που αλλάζει τα μέχρι τώρα δεδομένα … Ίσως η Άγκυρα με την πρόταση αυτή να επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις, με τελικό στόχο να πετύχει συζητήσεις για το βαθμό στρατιωτικής παρουσίας της στην Κύπρο και όχι για την πλήρη αποχώρηση της.<br /><br /> <i><b>Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος</b></i><br /> <i><b>Στρατηγικός Αναλυτής Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας</b></i><br /> <i><b>στη ΝΑ Μεσόγειο</b></i><br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Tουρκικές Βάσεις Ανάλογες με τις Αγγλικές Ζητάει η Τουρκία στα Κατεχόμενα.

Χρησιμοποιεί Τρίτες Χώρες να Πείσουν την Κύπρο και την Ελλάδα Είμαστε σε μια περίοδο που οι διαδικασίες επίλυσης του Κυπριακού είναι σε π...

Διαβάστε την συνέχεια

Βρετανός υπουργός ψέγει Τουρκία για Κύπρο… είναι είδηση!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihY4iTNwknfsZKrVnHGrWwoA85UKVz2qlHrZm0yP0bIPnV-iPFu7-411ZVr1nE9RyfNoYRiOWOcOn9yplrBa2WeEZo71_GTyN_0k0rh2HsHGmVtKOtYktYiHckw18fIBEH8W-oago82Be3/s1600/%25CE%259F+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B3%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%2595%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%258A%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD+%25CE%25A5%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2592%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%252C+%25CE%259D%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%2584+%25CE%259B%25CE%25AF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihY4iTNwknfsZKrVnHGrWwoA85UKVz2qlHrZm0yP0bIPnV-iPFu7-411ZVr1nE9RyfNoYRiOWOcOn9yplrBa2WeEZo71_GTyN_0k0rh2HsHGmVtKOtYktYiHckw18fIBEH8W-oago82Be3/s640/%25CE%259F+%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B3%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%2595%25CF%2585%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%258A%25CE%25BA%25CF%258E%25CE%25BD+%25CE%25A5%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B8%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2592%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%252C+%25CE%259D%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%2584+%25CE%259B%25CE%25AF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i><b>Οι καιροί έχουν αλλάξει και μάλιστα πολύ, με την αναβαθμισμένη γεωστρατηγική σημασία του χώρου της ανατολικής Μεσογείου να έχει αλλάξει πολλά από όσα θεωρούσαμε κάποτε δεδομένα. Πολλά χρωστάει η Κυπριακή Δημοκρατία στον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο που απέρριψε την κινδυνολογία περί «τελευταίας ευκαιρίας» στο Κυπριακό με το αλήστου μνήμης σχέδιο Ανάν, που θα είχε καταργήσει μια χώρα-μέλος της ΕΕ, αντικαθιστώντας την με ένα θνησιγενές προτεκτοράτο…</b></i><br /> <br /> Κι όλα αυτά, πέραν της νομιμοποίησης των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής του 1974, παρά τις δεκάδες καταδίκες στον ΟΗΕ και αλλού, αλλά και την άρνηση της διεθνούς κοινότητας να αναγνωρίσει τα ψευδοκράτος του Ντενκτάς, του Γκρίζου Λύκου που ήθελε να παραδώσει στην Τουρκία αυτό που δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει στο διάβα των αιώνων, το νησί της Αφροδίτης.<br /> <br /> <i>Η σημερινή κατάσταση είναι εξαιρετικά σημαντική για τον Κυπριακό Ελληνισμό, ο οποίος όμως εργάστηκε με συνέπεια και συνέχεια, ανεξαρτήτως κομμάτων που βρισκόντουσαν στην εξουσία, με κάποιες αποκλίσεις ασφαλώς, με αποτέλεσμα τώρα να δρέπουν σταδιακά τους καρπούς της προσπάθειας…</i><br /> <br /> Ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βρετανίας, Ντέιβιντ Λίντινγκτον, σε επιστολή που απηύθυνε προς τον επικεφαλής της βρετανικής διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για την Κύπρο σερ Ρότζερ Γκέιλ, αναφέρει κάτι που δεν θα μπορούσε κανείς στην περιοχή να φανταστεί, διότι η σχέση Βρετανών και Τούρκων ήταν ιδιαιτέρως στενή: Η Τουρκία, αναφέρει στην επιστολή, παραμένει υποχρεωμένη να ανοίξει τα λιμάνια της για τα κυπριακά πλοία ως μέρος της διαδικασίας ένταξής της στην ΕΕ, ανεξαρτήτως της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό.<br /> <br /> <br /> <i>Το πολύ ενδιαφέρον μετέδωσε για λογαριασμό του Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων, ο συνάδελφος Θανάσης Γκαβός από το Λονδίνο. Όπως αναφέρει, «στην επιστολή που εστάλη στην αρχή της εβδομάδας, ο κ. Λίντινγκτον σημειώνει ότι η συμφωνία των κρατών μελών της ΕΕ με την Τουρκία για τον τερματισμό της παράτυπης μετανάστευσης ήταν ομόφωνη…. στο πλαίσιο της πορείας ένταξης και σύμφωνα με το Πρωτόκολλο της Άγκυρας, η Τουρκία εξακολουθεί να έχει την υποχρέωση να επιτρέπει σε κυπριακά πλοία να εισέρχονται σε τουρκικά λιμάνια», υπενθυμίζοντας ότι δεν το έχει κάνει ακόμα!</i><br /> <br /> Ο Βρετανός υπουργός, κινούμενος στη συνέχεια στη σφαίρα της πολιτικής ορθότητας, δηλώνει μεν ότι η Βρετανία συνεχίζει να παροτρύνει την Τουρκία να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της, κάτι που θα προωθήσει και την ενταξιακή της διαδικασία, συμπεριλαμβάνοντας και το προαναφερθέν ζήτημα.<br /> <br /> <div style="text-align: left;"> Δεν ξεχνά βέβαια να κρατήσει τις αποστάσεις «ασφαλείας» δηλώνοντας, ότι «ο καλύτερος τρόπος για να επιλυθεί το ζήτημα του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας είναι να διασφαλιστεί η επανένωση της Κύπρου μέσω μίας δίκαιης και διαρκούς [σ.σ. βιώσιμης] λύσης», μια διαδικασία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, την οποία υποστηρίζει το Ηνωμένο Βασίλειο, όχι μόνο σε επίπεδο ρητορικής, αλλά και σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών, Φίλιπ Χάμοντ, με έμπρακτη συνδρομή στις προσπάθειες.</div> <br /> Όπως διευκρινίζεται στο θέμα του ΚΥΠΕ, η επιστολή του Βρετανού υπουργού ήρθε ως «απάντηση σε επιστολή του σερ Ρότζερ Γκέιλ με την οποία επισήμαινε την ανησυχία που είχε διατυπώσει σε δική του προηγούμενη επιστολή ο τέως Πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Πλοιοκτητών Γιώργος Μούσκας, αναφορικά με το θέμα της πρόσβασης των κυπριακών πλοίων σε τουρκικά λιμάνια, και άλλα ζητήματα».<br /> <br /> <i>Οπότε, στην όλη προβληματική που αφορά στην πολιτική της Βρετανίας στο Κυπριακό και γενικότερα απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, θα πρέπει να προστεθεί και ο σημαντικός ρόλος των εφοπλιστών Κυπριακής καταγωγής – και ελλαδικής ασφαλώς, αφού πολλοί επιδεικνύουν ευαισθησία για τα εθνικά θέματα – στη βρετανική οικονομία.</i><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Βρετανός υπουργός ψέγει Τουρκία για Κύπρο… είναι είδηση!

Οι καιροί έχουν αλλάξει και μάλιστα πολύ, με την αναβαθμισμένη γεωστρατηγική σημασία του χώρου της ανατολικής Μεσογείου να έχει αλλάξει π...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς συνάντηση ΥΠΕΞ Ρωσίας και Τουρκίας σε κινεζικό έδαφος!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGnxmwEwI9f4W3stwpE32ysnG1FAMoOCSJQtuHgXMw8xiwAdoabao0QsvKsYNhKpLjel1Vx8KKUfwtt3BkVHkx3mbxvPQ4oxB92WwgPYjP9DKD3u576iS0nTZh-MoUNMSnGnrB4B9T1uHD/s1600/oi+ypoyrgoi+exwterikwn+rwsias+toyrkias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGnxmwEwI9f4W3stwpE32ysnG1FAMoOCSJQtuHgXMw8xiwAdoabao0QsvKsYNhKpLjel1Vx8KKUfwtt3BkVHkx3mbxvPQ4oxB92WwgPYjP9DKD3u576iS0nTZh-MoUNMSnGnrB4B9T1uHD/s640/oi+ypoyrgoi+exwterikwn+rwsias+toyrkias.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i><b>Σημαντικές είναι οι εξελίξεις στο μέτωπο των σχέσεων Μόσχας και Άγκυρας, καθώς ο πρεσβευτής της Τουρκίας στη Ρωσία, Ουμίτ Γιαρντίμ, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ και της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στο πλαίσιο του συνεδρίου για την αλληλεπίδραση και τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης στην Ασία (CICA: Conference on Interaction and Confidence-Building Measures in Asia).</b></i><br /> <br /> Στόχος της Τουρκίας, είπε ο πρεσβευτής της στη Ρωσία, είναι να προωθηθεί η πολιτική επαναπροσέγγιση ανάμεσα στις δυο χώρες, ενώ πρόσθεσε ότι Ρωσία και Τουρκία θα μπορούσαν να ανταλλάξουν αντιπροσωπείες που θα ορίσουν οι δυο πρόεδροι με στόχο την επανέναρξη του διαλόγου είτε άμεσα είτε στο κοντινό μέλλον, για την επίλυση του σημερινού αδιεξόδου.<br /> <br /> <b>Τις αναφορές αυτές ο Τούρκος πρεσβευτής τις έκανα μιλώντας ενώπιον της Ένωσης Δημοσιογράφων της Μόσχας, σε μια ακόμα εκδήλωση που προσφέρει ισχυρή ένδειξη ότι οι δυο χώρες έχουν εισέλθει στην οδό της σταδιακής ομαλοποίησης των διμερών σχέσεων, μετά την αψυχολόγητη (;) κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού τύπου Su-24 από τουρκικό F-16 στη Συρία.</b><br /> <b></b><br /> «Η πιο κρίσιμη και σημαντική αρχή είναι να δούμε στο μέλλον», ανέφερε ο Ουμίτ Γιαρντίμ, για να συνεχίσει, «οι σχέσεις μας με τη Ρωσία εκτείνονται στο παρελθόν σχεδόν 1.000 χρόνια, έχουμε 500 χρόνια επισήμων σχέσεων», προσθέτοντας ότι η χώρα του έχει τη βεβαιότητα πως οι σημερινές δυσκολίες μπορούν να αντιμετωπιστούν.<br /> <br /> <b>«Δεν αρνούμαι τις υπάρχουσες γεωπολιτικές πραγματικότητες, ότι η Τουρκία είναι μια χώρα που διεξάγει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και είναι μέλος του ΝΑΤΟ», τόνισε ο πρεσβευτής, καταλήγοντας ότι «αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι αγνοούμε τις σχέσεις με τη Ρωσία και να τις απωθήσουμε στο παρασκήνιο»…</b><br /> <br /> Ο Τούρκος πρεσβευτής, προφανώς, με την επιχείρηση γοητείας στη Μόσχα, σκοπεύει να αντιμετωπίσει τις εντυπώσεις και την ουσία όσων αναφέρονται σε απολογιστική έρευνα που αναρτήθηκε στον ιστοχώρο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών με τίτλο <span style="color: #003366;"><b>«Οι ρωσικές δραστηριότητες εξωτερική πολιτικής για το 2015» (Russia’s foreign policy activities in 2015)</b></span> τη Μεγάλη Τρίτη, όπου αναφέρεται ότι «η αντιρωσική στάση που υιοθετεί η σημερινή τουρκική ηγεσία, δεν επιτρέπει να ελπίζεται ότι οι διμερείς σχέσεις θα βελτιωθούν στο προβλέψιμο μέλλον»…<br /> <br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Προς συνάντηση ΥΠΕΞ Ρωσίας και Τουρκίας σε κινεζικό έδαφος!

Σημαντικές είναι οι εξελίξεις στο μέτωπο των σχέσεων Μόσχας και Άγκυρας, καθώς ο πρεσβευτής της Τουρκίας στη Ρωσία, Ουμίτ Γιαρντίμ, άφησε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία ανακοίνωσε ότι ελέγχει το μισό Αιγαίο - Δέσμευσε πάλι περιοχές ασκήσεων.

<img border="0" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbknNuRSGGtD6i4gVtO2lGP1H4Nd_pEFFKAl59Wka2qIUiXNLQV8AXgRRMVZtztxsGtAN7T-n8xIBeqvs0ZMrf_hXSQP0UFKRMLCpYzhYi94NL7bpcF4NlPqK3PJdHwDhjUxiu6pXFKxB8/s640/25os+mesimbrinos+sto+aigaio.jpg" width="640" /><br /> <div style="font-family: Open Sans; font-size: 14px; font-weight: 400; text-align: center;"> <i> Χάρτης που δημοσίευσε το Τούρκικο επιτελείο</i><b style="font-weight: bold !important;"></b></div> <div style="font-family: Open Sans; font-size: 14px; font-weight: 400; text-align: center;"> <b style="font-weight: bold !important;"><br /> </b></div> <br /> <b style="font-weight: bold !important;"> Ξεπερνούν κάθε φαντασία οι τουρκικές προκλήσεις. Η Τουρκία ανακοίνωσε εκ νέου άσκηση έρευνας και διάσωσης μέσα στο Αιγαίο, λέγοντας ότι πρόκειται για του τουρκική περιοχή.</b><br /> Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τουρκικού Επιτελείου η άσκηση έρευνας και διάσωσης με την επωνυμία "<b style="font-weight: bold !important;">Θαλάσσιος Λέων"</b> θα γίνει στα διεθνή ύδατα οτυ Αιγαίου μεταξύ 3 και 6 Μαϊου στην "περιοχή που είναι ευθύνη της Τουρκίας".<br /> <br /> <img alt="" height="390" src="http://www.onalert.gr/files/Image/aphotos/Turkey/anakoinosi%20askisis.JPG" width="640" /><br /> <br /> Σκοπός της άσκησης είναι ο συντονισμός των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας με το κέντρο έρευνας και διάσωσης, ενώ τ<b style="font-weight: bold !important;">α αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στην διεθνή κοινότητα.</b><br /> Η φράση αυτή δείχνει ότι<b style="font-weight: bold !important;"> η Τουρκία πέραν των προκλήσεων σκοπεύει να κινηθεί και σε διεθνές επίπεδο, εμφανίζοντας το Αιγαίο ως περιοχή που έχει τον έλεγχο.</b><br /> <br /> Επιπλέον σκοπεύει να δώσει μεγάλη δημοσιότητα στο γεγονός, καθώς καλεί δημοσιογράφους να παρακολουθήσουν την άσκηση στις 4 Μαϊου, ενώ την προηγούμενη ημέρα θα τους γίνει εκτενής ενημέρωση.<br /> <br /> Παράλληλα η Τουρκία <b style="font-weight: bold !important;">εξέδωσε ψευδο-NAVTEX και δέσμευσε τις ίδες ακριβώς περιοχές στις οποίες ασκείται χθες και σήμερα.</b><br /> <br /> <img alt="" height="243" src="http://www.onalert.gr/files/Image/aphotos/Turkey/navtex%20321-16.JPG" width="640" /><br /> <br /> <br /> Δεσμεύει δηλαδή για την εβδομάδα μετά το Πάσχα τις περιοχές μεταξύ<b style="font-weight: bold !important;"> Λέσβου, Χίου, Ψαρών και Σκύρου.</b><br /> <br /> Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο, <b style="font-weight: bold !important;">με τις πλάτες του ΝΑΤΟ</b> το οποίο παρακολουθεί άπραγο την τουρκική προκλητικότητα. <br /> <br /> Κι επειδή πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το ΝΑΤΟ καταγράφει την προκλητικότητα και εννοούν ότι αυτό θα λειτουργήσει υπέρ της Ελλάδας, ας σκεφτούν ότι<b style="font-weight: bold !important;"> αυτό που βλέπει το ΝΑΤΟ  είναι την Τουρκία να ασκείται σε περιοχές που ονομάζει δικές της</b>, πολλές φορές και την Ελλάδα να το παρακολουθεί και να μην μπορεί να το αποτρέψει. Η εικόνα που κάποιος αποκομίζει είναι ότι η άνεση με την οποία η Τουρκία κινείται, είναι επειδή έχει κατοχυρώσει τις αξιώσεις της.<br /> <br /> Αυτός είναι και ο μεγάλος κίνδυνος. <b style="font-weight: bold !important;">Χθες οι Τούρκοι έστειλαν σαφές μήνυμα ότι δεν υπολογίζουν τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Ε. Αποστολάκη, στέλοντας μαχητικά αεροσκάφη να πετάξουν πάνω από το κεφάλι του την ώρα που επισκεπτόταν τη Ρω και το Καστελλόριζο.</b> <br /> <div> <br /> Παράλληλα έκαναν πλήθος παραβιάσεων με ό,τι μέσα διέθεσαν στην άσκηση έρευνας και διάσωης που βρίσκεται για δεύτερη ημέρα σε εξέλιξη μέσα στο Αιγαίο.<br /> <b style="font-weight: bold !important;">Πριν λίγα χρόνια κάτι τέτοιο πάντως θα μας φαινόταν αδιανόητο. </b><br /> <br /> Δείτε τις περιοχές που δέσμευσαν με τη νέα ψευδο-NAVTEX<br /> <br /> <iframe height="480" src="https://www.google.com/maps/d/embed?mid=1qDpgjbk9vDPLJLsiUMrjPKz_tLI" width="640"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.blogger.com/www.onalert.gr">πηγή</a><br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Τουρκία ανακοίνωσε ότι ελέγχει το μισό Αιγαίο - Δέσμευσε πάλι περιοχές ασκήσεων.

 Χάρτης που δημοσίευσε το Τούρκικο επιτελείο  Ξεπερνούν κάθε φαντασία οι τουρκικές προκλήσεις. Η Τουρκία ανακοίνωσε εκ νέου άσκηση έρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική πρόβα κρίσης στο Αιγαίο - Σιωπά προκλητικά το ΝΑΤΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiESXlz-bbh2Swy6KZ9zyyVGHxpjS_W7lgYeQg9adY6q72kXdDIIjSMkOC1z5X04bk5Nf08W-w73DUUky5HR3w1sGP0hB5C7rjPyf2DIZvI6LKntL6pJTaswzhYrjVbLvmz644klMrtEKIO/s1600/h+toyrkia+desmeyei+monomerws+perioxes+toy+aigaioy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiESXlz-bbh2Swy6KZ9zyyVGHxpjS_W7lgYeQg9adY6q72kXdDIIjSMkOC1z5X04bk5Nf08W-w73DUUky5HR3w1sGP0hB5C7rjPyf2DIZvI6LKntL6pJTaswzhYrjVbLvmz644klMrtEKIO/s640/h+toyrkia+desmeyei+monomerws+perioxes+toy+aigaioy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Την Μεγάλη Τρίτη, μια ημέρα πριν από τη μεγάλη τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης που ξεκινάει μέσα στο Αιγαίο, έγινε πρόβα κρίσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.<br /> <br /> Αφορμή στάθηκε το Ολλανδικό πλοίο NOVA CURA που προσάραξε σε ύφαλο σε απόσταση αναπνοής από τις ακτές της Λέσβου. Αμέσως η Άγκυρα, η οποία επαγρυπνά διαρκώς σε γεωπολιτικό επίπεδο σε αντίθεση με την Αθήνα, έσπευσε να διεκδικήσει την έρευνα και διάσωση στην περιοχή.<br /> Αμέσως μετά την προσάραξη του πλοίου, η Ελλάδα εξέδωσε ως όφειλε ΝΟΤΑΜ με αριθμό 0921/16, με την οποία καθορίζει την περιοχή που δεσμεύεται για να γίνει η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης.<br /> <br />  Οι Τουρκοι απάντησαν με δική της ΝΟΤΑΜ, με αριθμό Α1881/16, ειδοποιώντας πως κάθε διερχόμενο αεροσκάφος από την περιοχή ότι είναι δική της αρμοδιότητα και ότι η ελληνική ΝΟΤΑΜ είναι άκυρη.<br /> <br /> Τελικά το ελικόπτερο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας προσέγγισε το Ολλανδικό πλοίο και διέσωσε το πλήρωμα.<br /> <br /> Σημειώνεται πως σήμερα και αύριο η Τουρκία έχει δεσμεύσει περιοχές για άσκηση έρευνας και διάσωσης μέσα στο Αιγαίο, με την -ΝAVTEX 311/16 αναφορικά με δυο περιοχές ανάμεσα Λέσβο, Χιο, Σκύρο και Ψαρά. Καταμεσής δηλαδή του 25ου μεσημβρινού, ανατολικότερα του οποίου η Τουρκία διεκδικεί τον έλεγχο.<br /> <br /> Μάλιστα διαβεβαιώνουν δήθεν πως τα «στρατιωτικά αεροσκάφη που θα συμμετάσχουν στην άσκηση δεν θα παραβιάσουν τον ελληνικό εναέριο χώρο των 6 ν.μ. και δεν θα υποβάλλουν σχεδία πτήσης», ενώ δηλώνουν ότι η Τουρκία θα αναλάβει όλα τα αναγκαία μετρά για την ασφάλεια της αεροπλοΐας, μέσα στο FIR ΑΘηνών.<br /> <br /> Όλα αυτά συμβαίνουν με την σιωπηλή έγκριση του ΝΑΤΟ, την οποία εκμεταλλεύεται η Τουρκία, προκειμένου να δημιουργήσει de facto Καταστάσεις στο Αιγαίο. <br /> <br /> <a href="http://www.prisonplanet.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκική πρόβα κρίσης στο Αιγαίο - Σιωπά προκλητικά το ΝΑΤΟ

Την Μεγάλη Τρίτη, μια ημέρα πριν από τη μεγάλη τουρκική άσκηση έρευνας και διάσωσης που ξεκινάει μέσα στο Αιγαίο, έγινε πρόβα κρίσης μετ...

Διαβάστε την συνέχεια

H νευροχημεία των δελτιών ειδήσεων...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKDArkmPTE2FEouKgnEacfr54t1zyfT3XNWkGhgiOZx5atHYNPpicBkvi7Mw-wdQm7fnS0OkXuDEUyWYVFFP9uq27qpCUHT1h82ynZtEFBj3fa2HI8Hu6J1c3ZPsHRUoL-di3HdaAlmkCA/s1600/h+neyroximia+twn+deltiwn+eidisewn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKDArkmPTE2FEouKgnEacfr54t1zyfT3XNWkGhgiOZx5atHYNPpicBkvi7Mw-wdQm7fnS0OkXuDEUyWYVFFP9uq27qpCUHT1h82ynZtEFBj3fa2HI8Hu6J1c3ZPsHRUoL-di3HdaAlmkCA/s640/h+neyroximia+twn+deltiwn+eidisewn.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Τα κανάλια και τα επιτελεία τους όταν κατηγορούνται για το καταιγισμό απο τις αρνητικές ειδήσεις που προβάλουν κατά κορον στα δελτία , καταφεύγουν στο επιχείρημα , πως οι αρνητικές ειδήσεις είναι αυτές που πουλάνε. Ας το δεχτούμε αυτό σαν γεγονός και ας υποθέσουμε πως έχουν δίκιο , ο άνθρωπος συγκινείται πιο εύκολα απο το δράμα , τα συναισθήματα θυμού , οργής και φόβου τον κινητοποιούν και τον διεγείρουν περισσότερο απο τα θετικά..<br /> <br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Υπάρχει κάποιο επιστημονικό υπόβαθρο πίσω απο την επιρροή των αρνητικών ειδήσεων στον ανθρώπινο εγκέφαλο ; Τι συμβαίνει ; Πως αφομοιώνονται όλες αυτές οι πληροφορίες απο το μέσο άνθρωπο και πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το κύκλωμα του φόβου.<br /> <br /> Αν έλεγε κανείς πως οι ειδήσεις αποτελούν ψυχοδραστική ουσία ή ένα ναρκωτικό, για να το πουμε πιο λιανά , δεν θα μπορούσαμε να τον κατηγορήσουμε ως ανακριβή. Οι ειδήσεις αλλάζουν τη νευροχημεία του τηλεθεατή. Όχι γιατί χρησιμοποιούν κάποιο κρυφό κόλπο , κάποια εξελιγμένη τεχνολογία , αλλά γιατί το κύριο μέσο τους είναι , οι λέξεις.<br /> <br /> Σύγχρονοι κλάδοι της επιστήμης (νευρολογία, βιολογία, γνωστική ψυχολογία, γλωσσολογία κ.λπ.) έρχονται να επιβεβαιώσουν παλιές αντιλήψεις για την ισχυρή δύναμη επιρροής των λέξεων.<br /> <br /> Για τον εγκέφαλό μας κάθε λέξη είναι ένας πυροδοτητής σκέψεων , ορμονικών αλλαγών , συναισθημάτων και ηλεκτρικής εκφόρτισης.<br /> <br /> Στο στόμα μπορεί να φαίνονται «εύκολες», για τον εγκέφαλό μας όμως είναι αληθινές. Έτσι λοιπόν οι λέξεις δεν είναι απλοί ήχοι , αέρας όπως λέμε στην γλώσσα της καθημερινότητας που διαπερνά το ένα αυτί και βγαίνει απο το άλλο. Λέξεις πόνου είναι ικανές να φέρουν συναισθήματα πόνου ενώ λέξεις που αντιπροσωπεύουν χαρά και ευτυχία είναι ικανές να δημιουργήσουν ανάλογα συναισθήματα μέσα μας.<br /> <br /> Η επιρροή των λέξεων στη ψυχολογία είναι σχετικά εύκολο να ελεγχθεί και έρευνες μπορεί να βρεί κανεις πάμπολλες. Παραδείγματος χάρη το άκουσμα προτάσεων για γηρασμένους ανθρώπους οδήγησε τα υποκείμενα να περπατάν πιο αργά ενώ το διάβασμα λέξεων που σχετίζονται με αγάπη, ευσπλαχνεία , ευγένεια βελτίωναν τη διάθεση των υποκειμένων και μείωναν το άγχος. <a href="http://www.huffingtonpost.com/susan-smalley/the-power-of-words_b_81918.html">Πηγή</a><br /> <br /> Τώρα πίσω στο θέμα που μας ενδιαφέρει το τελευταίο διάστημα κυκλοφόρησε σε πολλά site ξένα και ελληνικά μία έρευνα η οποία δίνει στο φαινόμενο της γλώσσας τρομακτικές διαστάσεις . Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Friedrich Schiller University Jena και δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Pain», οι λέξεις που αναφέρονται στον πόνο έχουν από μόνες τους την ικανότητα να προκαλέσουν την αίσθηση του πόνου, αφού όπως αποδείχθηκε, ο εγκέφαλος αντιδρά στις λέξεις έτσι όπως αντιδρά και στον σωματικό πόνο. <a href="https://www.uni-jena.de/en/News/Archiv/Archiv+2010/PM100326_weiss_hurt.html">Πηγή</a><br /> <br /> Στο άκουσμα λέξεων όπως «βασανίζω», «εξαντλώ», «μαστίζει», «σκορπίζει τρόμο» ενεργοποιούνται οι περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που εκκινούν την διαδικασία ανταπόκρισης του οργανισμού στα ερεθίσματα αυτά. Γενικότερα η επανάληψη αρνητικά φορτισμένων λέξεων ακόμα και το συχνά επαναλαμβανόμενο όχι , έχουν σαν αποτέλεσμα τη διάσπαση συγκεκριμένων γονιδίων υπεύθυνων για τη παραγωγή νευροχημικών που μας προστατεύουν από το στρες.<br /> <br /> <a href="https://static.wixstatic.com/media/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg/v1/fill/w_306,h_306,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://static.wixstatic.com/media/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg/v1/fill/w_306,h_306,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01/fcbd0c_51efd7c8c8134c0d92cf4bd4116b5a81.jpg" /></a>Έστω και μία εχθρική λέξη είναι ικανή να αυξήσει τη δραστηριότητα στη περιοχή αμύγδαλα , το κέντρο φόβου του εγκεφάλου , με αποτέλεσμα την έκκριση δεκάδων στροσογόνων ορμονών και νευροδιαβιβαστών. Οι οποίες όπως υποψιάζεστε δεν είναι καθόλου ευεργετικές για τη λειτουργία του οργανισμού , εν αντιθέσει ειναι άκρως ζημιογόνες,<a href="https://www.psychologytoday.com/blog/the-athletes-way/201301/cortisol-why-the-stress-hormone-is-public-enemy-no-1"> περισσότερα εδώ</a>.<br /> <br /> Αυτές οι χημικές ουσίες επηρεάζουν άμεσα την κανονική λειτουργία του οργανισμού , αποδυναμώνοντας τα κέντρα λήψεων αποφάσεων του εγκεφάλου , τη διαδικασία άρθρωσης της γλώσσας και την επικοινωνία. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τη γλωσσολογική επίθεση που εξαπολύουν κάθε μέρα τα δελτία ειδήσεων και οι ευυπόληπτοι δημοσιογράφοι τους. <br /> <br /> Η ενημέρωση των τηλεοπτικών δελτίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία προσπάθεια επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου . Η φόρμουλα δοκιμασμένη και άκρως επιτυχημένη : ερεθίζεις με τις κατάλληλες λέξεις το υπεύθυνο τμήμα του εγκεφάλου για το φόβο ( αμύγδαλα) προκαλώντας έκκριση στρές.<br /> <br /> Κρατώντας τα υποκείμενα σε μία μόνιμη κατάσταση άγχους , στρες και φόβου θέτεις σε πλήρη λειτουργία το πιο αρχέγονο κύκλωμα του νευρικού συστήματος αυτό της βιο-επιβίωσης, το οποίο φυσικά καταπιέζει όλες τις ανώτερες λειτουργίες.<br /> <br /> Αν και οι δημοσιογράφοι των τηλεοπτικών σταθμών τελειοποίησαν αρκετά τη διαδικασία τα εύσημα για αυτή την εξελικτιστική επιτυχία ανήκουν στους θρησκευτικούς φορείς του παρελθόντος. Κρατώντας το ποίμνιο φοβισμένο με αρνητικές στρεσογόνες λέξεις-έννοιες όπως αμαρτία και κόλαση ,αυτό παραμένει ελεγχόμενο και δεκτικό στην όποια πολυπόθητη σωτηρία του προσφέρεις .<br /> <br /> Επι δεκαετίες τα ΜΜΕ όντας το νευρικό σύστημα της κοινωνίας , κρατούσαν το κοινό σε μία ημι-παρανοϊκή κατάσταση σύγχυσης και φόβου , να αγωνιά για το γκρίζο μέλλον. Μπορεί να το διαπιστώσει κανείς κοιτάζοντας τα πρωτοσέλιδα απο εφημερίδες περασμένων δεκαετιών ( πχ. δεκαετία 80 ) .<br /> <br /> Έτσι λοιπόν σε κάθε βήμα παραμονεύαν επικίνδυνοι τρομοκράτες και αδίστακτοι ληστές, σε κάθε ανάσα κρύβοταν επιδημίες γρίπης και εξάρσεις επικίνδυνων μολυσματικών ασθενειών, σε κάθε σκέψη καραδοκούσε το δημόσιο χρέος , ο πυρηνικός όλεθρος και ένα σωρό άλλοι φασματικοί μπαμπούλες<br /> <br /> Πλέον στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης , στην Ευρώπη που δέχεται μαζική εισβολή απο το Ισλαμ τα ΜΜΕ έχουν εύκολο έργο. Δε χρειάζεται να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια για να προγραματίστει το κοινό να εκπέμπει φόβο και συμπλέγματα ενοχών απενεργοποιώντας κάθε ικμάδα κριτικής και δημιουργικής σκέψης. <br /> <br /> Βέβαια όποιος γνωρίζει το τρόπο δράσης τους , μπορεί εύκολα να οργανώσει τις άμυνες και φυσικά γιατί όχι την αντεπίθεση.<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

H νευροχημεία των δελτιών ειδήσεων...

Τα κανάλια και τα επιτελεία τους όταν κατηγορούνται για το καταιγισμό απο τις αρνητικές ειδήσεις που προβάλουν κατά κορον στα δελτία , ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί τα υψηλά δημόσια χρέη απειλούν την παγκόσμια ειρήνη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvuUalT85Bo9NZdYDdHgi7R0nXNSP2cp9YFYjWxfUebQrcgfD7RyTDgqdLSxz97bCdHk5GccyaevWQNAmkpwyiimqeuVSxesbNTip9NMYP5Us4XY7JTyjrsnnF6r0KEgb-VjSGoDsWEHzr/s1600/dolario+usa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvuUalT85Bo9NZdYDdHgi7R0nXNSP2cp9YFYjWxfUebQrcgfD7RyTDgqdLSxz97bCdHk5GccyaevWQNAmkpwyiimqeuVSxesbNTip9NMYP5Us4XY7JTyjrsnnF6r0KEgb-VjSGoDsWEHzr/s640/dolario+usa.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Του Μιχάλη Διακαντώνη*</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία που έχει ταυτιστεί με την έννοια του χρέους. Οι άνθρωποι δανειζόνται για να αγοράσουν σπίτι, αυτοκίνητο, για να ιδρύσουν ή για να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους ή ακόμη και για να κερδοσκοπήσουν στο χρηματιστήριο. Ο υπερδανεισμός αποτελεί, όμως, χαρακτηριστικό όχι μόνο των ιδιωτών αλλά και των κρατών.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Το ποσοστό δημοσίου χρέους που έχει συγκεντρωθεί παγκοσμίως, φθάνει πλέον σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ ξανά σε περίοδο ειρήνης. Πώς εξηγείται το φαινόμενο αυτό και ποιους κινδύνους εγκυμονεί η συγκεκριμένη κατάσταση για το μέλλον της παγκόσμιας κοινότητας;</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Πόσο υψηλό είναι το παγκόσμιο δημόσιο χρέος;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Πρόσφατη μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αναφέρει ότι κατά μέσο όρο, το δημόσιο χρέος στις αναπτυγμένες οικονομίες έχει υπερβεί τα επίπεδα που επικρατούσαν κατά την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης (δεκαετία του 1930) και αρχίζει να προσεγγίζει τα επίπεδα που προέκυψαν μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.  Στις ΗΠΑ, το δημόσιο χρέος το 2016 αναμένεται να φθάσει στο 107,5% του ΑΕΠ, στην Ευρωζώνη στο 92,5%, στη Μεγάλη Βρετανία στο 89,1%, στον Καναδά στο 92,3%, ενώ παγκόσμια πρωταθλήτρια αναδεικνύεται η Ιαπωνία που προσεγγίζει το 250%.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οι αναδυόμενες οικονομίες μαζί με τις χώρες μεσαίου εισοδήματος διαθέτουν πολύ μικρότερα ποσοστά χρέους σε σχέση με τις αναπτυγμένες οικονομίες (47,5% έναντι 107,6%), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάζουν. Η Κίνα π.χ. έχει δημόσιο χρέος ίσο μόνο με το 46,8% του ΑΕΠ της, αλλά διαθέτει υψηλότατο ιδιωτικό και εταιρικό χρέος, που συνδυαστικά με το δημόσιο χρέος της ξεπερνούν το 250% του ΑΕΠ. Η Ρωσία έχει δημόσιο χρέος 18,4% του ΑΕΠ αλλά αντιμετωπίζει έναν ασταθή τραπεζικό και ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα που έχει πληγεί σοβαρά απ’ τις χαμηλές ενεργειακές τιμές και τις διεθνείς οικονομικές κυρώσεις. Συνεπώς, το πρόβλημα του υψηλού δημόσιου χρέους είναι διεθνές, καθώς εκδηλώνεται ταυτόχρονα σε πολλά κράτη, ενώ επηρεάζει την παγκόσμια οικονομία μέσα από διαφορετικά κανάλια, εξαιτίας της μεγάλης διασύνδεσης και αλληλεξάρτησης που υπάρχει μεταξύ των εθνικών οικονομιών.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <span style="text-decoration: underline;">Χάρτης με ποσοστά χρέους ανά χώρα</span></div>  <a href="https://mehreen.cartodb.com/viz/cd86ffbe-c5e6-11e4-8b0b-0e018d66dc29/public_map" target="_blank"><img alt="" height="425" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/mapdebt.png" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="580" /></a><br /> <h5 style="text-align: center;"> <strong>Πηγή: <a href="https://mehreen.cartodb.com/viz/cd86ffbe-c5e6-11e4-8b0b-0e018d66dc29/public_map" target="_blank">cartodb.com</a></strong></h5> <div style="text-align: justify;"> <strong>Γιατί τα δημόσια χρέη είναι υψηλά σε παγκόσμιο επίπεδο;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να είναι μονοδιάστατη. Διαχρονικά, τα δημόσια χρέη τείνουν να εκτοξεύονται για τα κράτη που συμμετέχουν σε πολεμικές συγκρούσεις. Ένας άλλος σοβαρός παράγοντας είναι το υψηλό ποσοστό αμυντικών δαπανών το οποίο διατηρούν πολλές χώρες (π.χ. οι ΗΠΑ μόνο για τις επιχειρήσεις σε ΗΠΑ και Αφγανιστάν δαπάνησαν περίπου 3 τρις δολάρια). Ένας τρίτος παράγοντας, είναι ο διευρυμένος δημόσιος τομέας των σύγχρονων αστικών κρατών, που συνεπάγεται αυξημένες δαπάνες υγείας, εκπαίδευσης, συνταξιοδότησης και δημόσιων υποδομών. Τέταρτον, η καθήλωση των πραγματικών μισθών στις ΗΠΑ και σ’ άλλες χώρες στα επίπεδα του τέλους της δεκαετίας του 1970 σε συνδυασμό με τις υψηλές εισοδηματικές ανισότητες, ανάγκασε τα νοικοκυριά να καταφύγουν στον ιδιωτικό δανεισμό προκειμένου να καταφέρουν να διατηρήσουν σταθερό το βιοτικό τους επίπεδο.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί με την αρωγή των διεθνών οίκων αξιολόγησης, ενθάρρυναν την πίστωση μέσω της υψηλής μόχλευσης, αλλά και μέσα από τη δημιουργία πολύπλοκων χρηματοπιστωτικών εργαλείων, προκαλώντας τελικά «φούσκες» στον τομέα των ακινήτων και του χρηματιστηρίου. Όταν οι «φούσκες» αυτές τελικά έσκασαν, οι δανειολήπτες εμφάνισαν αδυναμία αποπληρωμών των χρεών τους και για να διασωθούν τα μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα, κατέφυγαν στην κρατική χρηματοδότηση. Με τον τρόπο αυτό, τα βάρη μεταφέρθηκαν στις πλάτες των φορολογουμένων, γεγονός που εκτόξευσε τα ποσοστά του δημοσίου χρέους σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Έτσι, μετά την οικονομική κρίση του 2008, το παγκόσμιο χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) έχει αυξηθεί κατά 50 τρις δολάρια -εξαιρουμένου του χρηματοπιστωτικού τομέα- φθάνοντας σ’ επίπεδα που μπορούν να συγκριθούν μόνο με μεταπολεμικές περιόδους.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <span style="text-decoration: underline;">Η εξέλιξη του παγκόσμιου χρέους μετά το 2007</span></div>  <a href="http://www.liberal.gr/admin/uploads/debtweq_1.png" target="_blank"><img alt="" height="302" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/debtweq.png" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="580" /></a><br /> <div style="text-align: justify;"> <strong>Γιατί τα δημόσια χρέη είναι επικίνδυνα και πώς αντιμετωπίζονται συνήθως;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Τα υψηλά δημόσια χρέη εμποδίζουν τα κράτη να επιτύχουν σημαντικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό συμβαίνει γιατί μια χώρα με υψηλό δημόσιο χρέος, είναι αναγκασμένη να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες της, αλλά και να αυξήσει τους φόρους της, ώστε να κατορθώσει μελλοντικά να αποπληρώσει τα χρέη της. Συνεπώς, η διατήρηση υψηλού δημόσιου χρέους λειτουργεί ως αντικίνητρο για τις δημόσιες επενδύσεις, ενώ αποθαρρύνει και την ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών εκ μέρους του ιδιωτικού τομέα. Αν υπάρχουν ταυτόχρονα πολλά κράτη με υψηλά επίπεδα δημοσίου χρέους, οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης προκαλούν μείωση της ζήτησης, περιορισμό του διεθνούς εμπορίου και τελικά διεθνή ύφεση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Παραδοσιακά, υπάρχουν τρεις τρόποι να αντιμετωπιστεί ένα υψηλό δημόσιο χρέος. Ο πρώτος –και ιδανικότερος- τρόπος είναι η επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης που θα επιτρέψει σ’ ένα κράτος να αποπληρώσει σταδιακά το χρέος του μέσα απ’ τα αυξημένα έσοδα που θα επιτύχει. Ο δεύτερος, είναι μέσω του πληθωρισμού. Ένας ετήσιος πληθωρισμός από 3 έως 5% για μια πενταετία, μειώνει αυτομάτως το δημόσιο χρέος κατά 20 και πλέον μονάδες του ΑΕΠ. Ο πληθωρισμός όμως ανακατανέμει άνισα τον πλούτο, πλήττοντας τα άτομα με σταθερά χρηματικά εισοδήματα (π.χ. συνταξιούχους και μισθωτούς) ενώ ωφελεί τους δανειζόμενους έναντι των δανειστών. Ο τρίτος τρόπος, είναι η μερική ή ολική αθέτηση της αποπληρωμής του χρέους που πλήττει τόσο τον πιστωτή που χάνει μέρος των χρημάτων του, όσο και τον χρεώστη που καθίσταται αφερέγγυος και συνεπώς χάνει τη δυνατότητα δανεισμού για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, όταν μιλάμε για κράτη, η αθέτηση πληρωμών μπορεί να πλήξει τη διεθνή οικονομία μέσω και των ζημιών που επιφέρει στους φορολογούμενους, στα ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά και στις επιχειρήσεις των κρατών που έχουν δανείσει χρήματα. </div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Γιατί η σημερινή κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η διατήρηση υψηλών δημοσίων χρεών προκαλεί διεθνή ανησυχία, για μια σειρά από λόγους:</div> <div style="text-align: justify;"> - Είναι φαινόμενο που πλήττει ταυτόχρονα όλες τις αναπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη, γεγονός που εγείρει κινδύνους πρόκλησης μιας νέας συστημικής οικονομικής κρίσης.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> - Συνοδεύεται από χαμηλά επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης και πληθωρισμού, πράγμα που σημαίνει ότι τα δύο απ’ τα τρία «όπλα» καταπολέμησης του δημοσίου χρέους είναι επί του παρόντος αχρηστευμένα και μένει μόνο αυτό της αθέτησης πληρωμών, που επίσης θα έχει σοβαρές επιπτώσεις αν εφαρμοστεί.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> - Συμβαδίζει με την κρίσιμη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι αναδυόμενες οικονομίες, τόσο λόγω των χαμηλών τιμών ενέργειας και πρώτων υλών που επικρατούν διεθνώς, όσο και λόγω των πιέσεων που αναμένεται να δεχθούν τα εθνικά τους νομίσματα εξαιτίας των εκροών κεφαλαίων που παρατηρούνται προς τις αναπτυγμένες οικονομίες.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> - Τα υψηλά δημόσια χρέη, συμπίπτουν με μία περίοδο σοβαρών γεωπολιτικών ανακατατάξεων (προσπάθεια ανάδυσης της Κίνας ως ηγεμονικής δύναμης, αστάθεια στη Μέση Ανατολή, ένταση στην Κριμαία,  μεγάλες μεταναστευτικές ροές, αναζωπύρωση εθνικισμών και θρησκευτικού εξτρεμισμού) που μπορούν να λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστικός παράγοντας διεθνούς πολιτικο-οικονομικής έντασης.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί όμως μια διεθνής κρίση δημοσίου χρέους; Η αφετηρία θα μπορούσε να γίνει απ’ την Ευρωζώνη. Η διατήρηση υψηλών δημοσίων χρεών και αναιμικών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού, θα επέβαλλε την εφαρμογή ακραίων δημοσιονομικών μέτρων. Αν δεν επικρατούσε αλληλεγγύη στα πλαίσια της Ένωσης, κάποια κράτη θα αναγκάζονταν να προβούν σε αθέτηση πληρωμών, γεγονός που θα δημιουργούσε τριγμούς στην ευρωπαϊκή οικονομία.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Σε μια τέτοια κατάσταση, οι χώρες του Νότου θα ήταν οι πρώτες που θα εξωθούνταν τελικά εκτός Ευρώ προκειμένου να αντισταθμίσουν μέρος των οικονομικών τους απωλειών μέσω των εθνικών τους νομισμάτων. Η γενικευμένη αστάθεια θα οδηγούσε τελικά στη διάλυση της Ευρωζώνης, αναγκάζοντας τα ευρωπαϊκά κράτη να καταφύγουν στον προστατευτισμό. Βραχυπρόθεσμα, αυτό ίσως ευνοούσε τις ΗΠΑ, που θα έβλεπαν τα διεθνή κεφάλαια να στρέφονται προς την αμερικανική ήπειρο, αλλά μακροπρόθεσμα θα έπληττε και τις ίδιες, καθώς θα μείωνε τη ζήτηση για αμερικανικά προϊόντα και θα περιόριζε σημαντικά τον όγκο του διεθνούς εμπορίου. Σταδιακά, ακόμη και οι ΗΠΑ θα δυσκολεύονταν να χρηματοδοτήσουν πλήρως το δικό τους δημόσιο χρέος και θα αναγκάζονταν να περιορίσουν τις δημόσιες δαπάνες και να αυξήσουν τη φορολογία και τα επιτόκια δανεισμού τους, βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο τη διεθνή οικονομική κρίση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Στην Ασία, Κίνα και Ιαπωνία που αποτελούν ισχυρούς χρηματοδότες του αμερικανικού δημοσίου χρέους, ίσως αποφάσιζαν να αποσύρουν μέρος των κεφαλαίων τους προκειμένου να ενισχύσουν τις εγχώριες οικονομίες τους, ασκώντας υποτιμητικές πιέσεις στο δολάριο. Τελικά, όλη αυτή η διαδικασία θα οδηγούσε σε ανταγωνιστικές υποτιμήσεις νομισμάτων και σε διεθνή οικονομικό προστατευτισμό, που σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εντάσεις, θα μπορούσε κάλλιστα να αναβιώσει τις καταστάσεις  της δεκαετίας του 30’, προκαλώντας μια γενικευμένη πολεμική σύρραξη.</div> <div style="text-align: justify;"> Μόνος τρόπος για να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη, είναι η επίτευξη υψηλών και σταθερών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης σε διεθνές επίπεδο. Στις αναπτυγμένες οικονομίες, η αύξηση της παραγωγικότητας θα απαιτήσει ένα ισχυρό κύμα δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων -ιδιαίτερα στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης- που θα προωθήσουν την καινοτόμο επιχειρηματικότητα. Η Κίνα, θα πρέπει να ενισχύσει την εσωτερική της κατανάλωση, ενώ οι οικονομίες που βασίζονται στις εξαγωγές πρώτων υλών οφείλουν να διαφοροποιήσουν την παραγωγική τους βάση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οι αναδυόμενες οικονομίες και οι χώρες μεσαίου εισοδήματος, πρέπει να επενδύσουν στην ενίσχυση των συστημάτων εκπαίδευσης και υγείας, στη συγκρότηση ισχυρού θεσμικού πλαισίου, αλλά και στη δημιουργία καναλιών που θα επιτρέψουν τη μεταφορά και υιοθέτηση τεχνολογιών απ’ τις αναπτυγμένες χώρες. Η μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, αλλά και η αξιοποίηση των μεταναστευτικών ρευμάτων αποτελούν επίσης σημαντικές προκλήσεις για όλα τα κράτη.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Τελικά, η τόλμη και η αποφασιστικότητα που θα επιδείξουν οι κυβερνήσεις στην εφαρμογή πολιτικών που προωθούν την ανάπτυξη, θα είναι κρίσιμος παράγοντας όχι μόνο για την επίτευξη οικονομικής ευημερίας αλλά και για τη διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης.</div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong>*Ο κ. Μιχάλης Διακαντώνης είναι οικονομολόγος/διεθνολόγος</strong></em></div> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/a" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί τα υψηλά δημόσια χρέη απειλούν την παγκόσμια ειρήνη;

Του Μιχάλη Διακαντώνη* Ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία που έχει ταυτιστεί με την έννοια του χρέους. Οι άνθρωποι δανειζόνται ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αμηχανία της ευρωπαϊκής στρατηγικής και η ελληνική ασφάλεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKSCve8PIAo__1lawg8cvrj1_iqApmlZ7oJJ4TeY1X3KE5mpktlYLschaNhxuvMVeDafAeZ4vknElIsWZbFkaDUdukH7B8ps9j0iMtJkKa81xMX-4O-m_DyR3_c2DbpKvOTxeaxewf5Ju2/s1600/merkel_obama.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKSCve8PIAo__1lawg8cvrj1_iqApmlZ7oJJ4TeY1X3KE5mpktlYLschaNhxuvMVeDafAeZ4vknElIsWZbFkaDUdukH7B8ps9j0iMtJkKa81xMX-4O-m_DyR3_c2DbpKvOTxeaxewf5Ju2/s640/merkel_obama.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i><b>(Φωτ.: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, συνομιλεί με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, Angela Merkel, στα πλαίσια του G-7 στις 08/06/2015 στο ξενοδοχείο Schloss Elmau στην περιοχή Γκάρμις-Παρτενκίρχεν της Νότιας Γερμανίας. Στην ουσία, σήμερα οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί διαπραγματεύονται ποιος θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για την άμυνα και ασφάλεια στην Ευρώπη, σε μια εποχή έλλειψης στρατηγικών.)</b></i><br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> <b>Του Δημήτρη Τσαϊλά*</b></div> <div style="text-align: justify;"> Η απάντηση στο αν υπάρχει ένα διατλαντικό σχίσμα μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής είναι περίπλοκη και ανησυχητική. Ιδιαιτέρα τώρα που η Ρωσία αναδύεται ως ένας ισχυρός περιφερικός αντίπαλος στα ανατολικά της Ε.Ε.  Έτσι διαφαίνεται ότι το πραγματικό ζήτημα δεν είναι η κρίση στην Ουκρανία ή τη Μέση Ανατολή. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο ειδικά σε θέματα ασφάλειας.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Γεωπολιτική Επισκόπηση ανατολικά και νότια της Ευρώπης</b><br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Από όλα τα  γειτονικά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκονται προς τα ανατολικά και νοτιοανατολικά, η Τουρκία και η Ουκρανία ξεχωρίζουν στον ενεστώτα χρόνο για την υψηλή στρατηγική τους σημασία. Και οι δύο χώρες είναι βασικοί δρώντες στην ευρύτερη αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, καθώς:</div> <ul style="list-style-type: disc;"> <li style="text-align: justify;">Η Τουρκία κρατά τα κλειδιά της Ευρώπης, τόσο στη διαχείριση της κρίσης των προσφύγων, όσο και στη Δυτική εμπλοκή στις εγγύς της Μέσης Ανατολής συγκρούσεις.</li> <li style="text-align: justify;">Η Ουκρανία είναι εξίσου σημαντική και πρωτοπόρος για τις εξελίξεις στο μετασοβιετικό χώρο, όπως η Τουρκία είναι για τον μουσουλμανικό κόσμο.</li> <li style="text-align: justify;">Αμφότερες οι  χώρες καταλαμβάνουν μια κρίσιμη γεωπολιτική θέση στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, την ανατολική πύλη και γέφυρα της Ευρώπης με τον Καύκασο, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή.</li> </ul> <div style="text-align: justify;"> Η ευρωπαϊκή πολιτική προς αυτές τις δύο χώρες δεν έχει μέχρι τώρα επιδείξει μια σημαίνουσα στρατηγική θέση, αλλά μάλλον ακολουθεί τις εξελίξεις. Για πολλά χρόνια τώρα (σχεδόν μια δεκαετία), παρακολουθούνε αμήχανοι τη σύγκρουση μεταξύ των κρατικών δυνάμεων, που διοικούν σχεδόν απολυταρχικά, με τις δημοκρατικές κοινωνίες, τόσο στην Τουρκία, όσο και την Ουκρανία. Αυτή η μετατόπιση των κοινωνιών, που υπαγορεύεται από κοινωνικο-πολιτικούς λόγους και στις δύο χώρες, μέχρι σήμερα, δεν έχει εκτιμηθεί επαρκώς από τους δυτικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα πολλές φορές να σύρονται οι Δυτικοί, σε αμφίβολες συμφωνίες  που βασίζονται στην αμοιβαία δυσπιστία και καχυποψία, αφού καμία πλευρά δεν πιστεύει ότι η άλλη θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Τα σύνορα της Ελλάδος είναι και σύνορα της Ευρώπης;</b><br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Η κρίση σ’ αυτές τις χώρες δεν μας δείχνει το μέλλον της πολιτικής και της ασφάλειας στην Ευρώπη. Ούτε αναδύει τις αντιρρήσεις των εταίρων, στους κανόνες των οργανισμών, την αρχιτεκτονική των συμμαχιών, καθώς και όλες τις άλλες αφηρημένες έννοιες που γεμίζουν σελίδες αναφορών στις Βρυξέλες. Είναι κάτι περισσότερο. Είναι σχετική με το ποιος είναι πρόθυμος να διαθέσει μια στρατιωτική δύναμη στη γραμμή του πυρός, για να υπερασπιστούν την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη σήμερα και ίσως την Νοτιοανατολική αύριο. Με άλλα λόγια, η κρίση σε αυτές τις περιοχές είναι σχετική με τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών (ΝΑΤΟ) στην Ευρώπη. Είναι, κατά την άποψή μου, η απάντηση σε όσους υποστηρίζουν ότι «τα σύνορα της Ελλάδος είναι και σύνορα της Ευρώπης».<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Στην ουσία, σήμερα οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί διαπραγματεύονται ποιος θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για την άμυνα και ασφάλεια στην Ευρώπη, σε μια εποχή έλλειψης στρατηγικών. Αυτό απορρέει από τη σκέψη ότι ενώ η Ευρώπη δεν διαθέτει τον απαραίτητο και αξιόπιστο αμυντικό οργανισμό, και στην πραγματικότητα, αντί να φροντίσουν (οι Ευρωπαίοι ηγέτες) να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία στην άμυνα και ασφάλεια, οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. εξακολουθούν να μεγιστοποιούν την εξάρτησή τους από τις αμυντικές δυνατότητες των ΗΠΑ (ΝΑΤΟ) με σταθερή μείωση των δικών μας δυνατοτήτων.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Αυτό συμβαίνει αφενός λόγω της οικονομικής δυσπραγίας και αφετέρου λόγω της <b>«οξείας στρατηγικής δυσλεξίας»</b>. Οι Ευρωπαίοι φαίνεται να αγνοούμε τα δικά μας στρατηγικά διλήμματα. Από την άλλη μεριά, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτιμάται ότι αρχίζουν να μετατοπίζουν το γεωπολιτικό τους ενδιαφέρον προς τον Ειρηνικό, όπου η Κίνα, ένας άλλος τρομερός αντίπαλος τους, αναδύεται, και όπου το μέλλον του παγκόσμιου συσχετισμού δυνάμεων θα αποφασιστεί για τις επόμενες γενιές.</div> <div style="text-align: justify;"> Η Δύση (πολύ σωστά κατά την άποψή μου) ήταν απρόθυμη να προχωρήσει σε πόλεμο στην Ουκρανία και στη Συρία. Με αυτόν τον τρόπο, οι δυτικοί ηγέτες κατέστησαν σαφές ότι δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια των Ουκρανών, ούτε να διαχειριστούν το μεταναστευτικό ρεύμα από την Τουρκία και ότι αυτές οι χώρες δεν είναι μέρος της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας. Μια στρατιωτική εμπλοκή των δυτικών θα ήταν καθαρή τρέλα. <b>Το ίδιο βέβαια αναμένεται ότι  θα συμβεί σε δυνητική περίπτωση κρίσεως της Ελλάδας με την Τουρκία.</b><br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <b>Συμπεράσματα</b></div> <div style="text-align: justify;"> Πιστεύω ότι μας έγινε μάθημα για τις ημέτερες προστατευτικές πρακτικές για τα εθνικά μας συμφέροντα που πρέπει να είναι ο κοινός τόπος όλων των Ελλήνων, χωρίς κομματικές ιδεοληψίες και να θεωρούνται ζωτικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια, χωρίς επίσης να αναθέτουμε αυτό το καθήκον σε εξωγενείς παράγοντες. Όμως για να επιτύχουμε τους στόχους της ποθητής ασφάλειας είναι απαραίτητοι οι εκσυγχρονισμοί και η ισχυροποίηση του αμυντικού εξοπλισμού μας.</div> <div style="text-align: justify;"> Για την επίτευξη χαμηλών τιμών είναι απαραίτητο η πατρίδα μας να είναι πρόθυμη να προωθήσει μια περισσότερο ολοκληρωμένη εγχώρια σύγχρονη τεχνολογικά και καινοτόμο αμυντική βιομηχανία. Βραχυπρόθεσμα αλλά και μεσοπρόθεσμα αυτό θα είναι δύσκολο για την κυβέρνηση να το υλοποιήσει. Θα απαιτηθεί πολύ μεγάλο βάθος χρόνου, ωστόσο μια κυβερνητική οδηγία θα μπορούσε να συνδυαστεί με την επίδραση της μείωσης του αμυντικού προϋπολογισμού για να δημιουργηθεί η βάση για μια μετατόπιση από τις τρέχουσες πρακτικές προστατευτισμού.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Για να ολοκληρώσει ένας παράγων του συστήματος Εθνικής Άμυνας τη διαδικασία μιας συνεπούς στρατιωτικής στρατηγικής, ίσως το δυσκολότερο βήμα είναι να προσδιοριστούν οι δυνάμεις που απαιτούνται για να εφαρμοστεί αυτή η στρατηγική. Οι ενέργειες αυτές είναι οι δομικές πρακτικές και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε με σύνεση. Ειδικά τώρα που οι συνεχιζόμενες μεταναστευτικές ροές και προκλήσεις στον χώρο του Αιγαίου καθώς και οι φραστικοί λεονταρισμοί για τη νοτιανατολική Μεσόγειο από μέρους των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων εντείνονται ποιοτικά και ποσοτικά.</div> <div style="text-align: justify;"> Για αυτούς τους λόγους ως επί το πλείστον, η συζήτηση πρέπει να είναι σχετική με τον τρόπο ισχυροποίησης της άμυνας μας, με προσοχή και σοβαρότητα σε ό,τι πρέπει να κάνουμε για <b>να διατηρηθεί η ισχυρότερη δυνατή αποτρεπτική ισχύς </b>στις καθημερινές προκλήσεις που είναι μπροστά μας.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> <i><b>* Ο κ. Δημήτρης Τσαϊλάς  είναι Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.</b></i></div> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η αμηχανία της ευρωπαϊκής στρατηγικής και η ελληνική ασφάλεια

(Φωτ.: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, συνομιλεί με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, Angela Merkel, στα πλαίσια του G-7 στις 08/06/2015 στο ξεν...

Διαβάστε την συνέχεια