Επισκόπηση στην Μέση Ανατολή για το 2012

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Middle_East_topographic_map-blank.svg/800px-Middle_East_topographic_map-blank.svg.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Middle_East_topographic_map-blank.svg/800px-Middle_East_topographic_map-blank.svg.png" width="460" /></a></div> <br /> Έπισκόπηση των σημαντικότερων εξελίξεων στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής κατά τη διάρκεια του 2012. video<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/X7hgdPJSLpI" width="600"></iframe><br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.cemmis.edu.gr/">πηγή</a></span></div>

Επισκόπηση στην Μέση Ανατολή για το 2012

Έπισκόπηση των σημαντικότερων εξελίξεων στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής κατά τη διάρκεια του 2012. video πηγή

Διαβάστε την συνέχεια

4 Τούρκοι αξιωματικοί της ΤΗΚ συνελήφθησαν στο Χαλέπι σε αποστολή στοχοποίησης

<center> <img border="0" height="290" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/xl/public/GALLERY/turkishpilotsL.jpg" width="460" /></center> <br /> <strong>Τέσσερις Τουρκοι στελέχη-αξιωματικοί της τουρκικης Αεροπορίας, συνελήφθησαν ενώ προέβαιναν σε στοχοποίηση στο αεροδρόμιο του Χαλεπίου, σύμφωνα με δηλώσεις Ρώσου αξιωματούχου στο RIA NOVOSTI.</strong><br /> <strong>Όπως αναφέρεται οι τέσσερις συνελήφθησαν πριν λίγες ώρες, τη νύχτα της 31 ης Δεκεμβρίου από μονάδα προστασίας του αεροδρομίου ενώ είχαν πλησιάσει την περίμετρο, προφανώς εκτελώντας αποστολές στοχοποίησης.</strong><br /> Την είδηση μεταδίδει και η συριακή εφημερίδα Αλ Βατάν όπως επίσης και το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, καθώς και το Voice of Russia.<br /> Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι στο υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας με δηλώσεις στους στη Χουριέτ δεν επιβεβαιώνουν την πληροφορία ότι στις 31 Δεκεμβρίου συνελήφθησαν από τις συριακές αρχές τέσσερις τούρκοι αξιωματικοί ενώ προσπαθούσαν να διεισδύσουν σε στρατιωτικό αεροδρόμιο της Συρίας και συγκεκριμένα στο Χαλέπι αναφέρει Hurriet daily news.<br /> Οι Σύριοι υποστηρίζουν ότι οι Τούρκοι είχανε ταχθεί σε ειδική ομάδα των ισλαμιστών ανταρτών, η οποία είχε αναλάβει να καταστρέψει το αεροδρόμιο του Χαλεπίου ή τουλάχιστον να το απενεργοποιήσει ώστε να μην είναι δυνατή η χρήση του από την συριακή Αεροπορία.<br /> <strong>Η συριακή Αεροπορία είναι ο κρίσιμος παράγων που μέχρι στιγμής κάνει την διαφορά της μάχης υπέρ του καθεστώτος, και μέχρι τώρα έχει είτε αποτρέψει ήττες κυβερνητικών είτε έχει βοηθήσει τα μέγιστα στις επιτυχίες του συριακου στρατού, και για αυτό το λόγο οι βάσεις τους αποτελούν κύριο στόχο των ισλαμιστών ανταρτών και των μισθοφόρων.</strong><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

4 Τούρκοι αξιωματικοί της ΤΗΚ συνελήφθησαν στο Χαλέπι σε αποστολή στοχοποίησης

Τέσσερις Τουρκοι στελέχη-αξιωματικοί της τουρκικης Αεροπορίας, συνελήφθησαν ενώ προέβαιναν σε στοχοποίηση στο αεροδρόμιο του Χαλεπίου, σύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνική ... Φεουδαρχία! Τo αίσχος του Πολιτικού Συστήματος Εν Ελλάδι !!!

<center><img align="middle" alt="" border="0" height="290" src="http://www.aegeantimes.gr/images/58914.jpg" width="460" /></center><br /> <h4><span style="color: #990000;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Tahoma;"><span style="color: black;">O </span></span></span>Ελληνικός Διαφωτισμός του 21ου αιώνα “κοιμάται”, τώρα που ο τόπος τον έχει ανάγκη!!!</span></h4><br /> Η θεσμοθετημένη ασυδοσία των ηγετών του φέουδου το οποίο ονομάζεται Ελλάδα, από το παρόν και προϋπάρχον “πολιτικό σύστημα εξουσίας”, μεταφέρθηκε και έγινε Συνταγματικός κανόνας, με θράσος, αναίδεια και χωρίς κανέναν σεβασμό στον Ελληνικό λαό, τον οποίον επικαλούνται πολλάκις χωρίς την παραμικρή “τσίπα”, στο Ελληνικό Σύνταγμα και στους εκτελεστικούς του νόμους.<br /> <br /> Η Ελλάδα από της ιδρύσεώς της ως κράτος το 1830, έως σήμερα αντιμετωπίζεται από τους πολιτικούς της, τα τσιράκια τους και την άρχουσα τάξη της, ως ένα “φέουδο” επί του οποίου έχουν δικαίωμα “ζωής και θανάτου” οι εκάστοτε φεουδάρχες.<br /> <br /> Προκαλεί το αίσθημα περί δικαίου κάθε πολίτη και είναι ανήκουστο σε ένα κράτος της ΕΕ, τον εικοστό πρώτο αιώνα, να νομιμοποιείται η προστασία της ασυδοσίας, της παρανομίας, της "προδοσίας", μίας ομάδας “πολιτικών” ή μεμονωμένων “πολιτικών”, οι οποίοι έτυχε συγκυριακά να “εξαπατήσουν” το εκλογικό σώμα και να τεθούν επικεφαλής της διακυβέρνησης της χώρας.<br /> <br /> Σύνταγμα της Ελλάδος (Όπως αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 27 Μαΐου 2008 της Η’ Αναθεωρητικής Bουλής των Ελλήνων).<br /> <br /> `Αρθρο 86: (Δίωξη κατά μελών της Κυβέρνησης, Ειδικό Δικαστήριο)<br /> 1. Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων.<br /> <br /> 2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη απόφαση της Βουλής κατά την παράγραφο 3.<br /> <br /> Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου, αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση.<br /> <br /> 3. Πρόταση άσκησης δίωξης υποβάλλεται από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές. Η Βουλή, με απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, συγκροτεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, διαφορετικά, η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Το πόρισμα της επιτροπής του προηγούμενου εδαφίου εισάγεται στην Oλομέλεια της Βουλής η οποία αποφασίζει για την άσκηση ή μη δίωξης. Η σχετική απόφαση λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.<br /> <br /> Η Βουλή μπορεί να ασκήσει την κατά την παράγραφο 1 αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος. <br /> <br /> Με τη διαδικασία και την πλειοψηφία του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής η Βουλή μπορεί οποτεδήποτε να ανακαλεί την απόφασή της ή να αναστέλλει τη δίωξη, την προδικασία ή την κύρια διαδικασία.<br /> <br /> 4. Αρμόδιο για την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων σε πρώτο και τελευταίο βαθμό είναι, ως ανώτατο δικαστήριο, Ειδικό Δικαστήριο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από έξι μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και επτά μέλη του Αρείου Πάγου. Τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου κληρώνονται, μετά την άσκηση δίωξης, από τον Πρόεδρο της Βουλής σε δημόσια συνεδρίαση της Βουλής, μεταξύ των μελών των δύο ανώτατων αυτών δικαστηρίων, που έχουν διορισθεί ή προαχθεί στο βαθμό που κατέχουν πριν από την υποβολή πρότασης για άσκηση δίωξης. Του Ειδικού Δικαστηρίου προεδρεύει ο ανώτερος σε βαθμό από τα μέλη του Αρείου Πάγου που κληρώθηκαν και μεταξύ ομοιόβαθμων ο αρχαιότερος.<br /> <br /> Στο πλαίσιο του Ειδικού Δικαστηρίου της παραγράφου αυτής λειτουργεί Δικαστικό Συμβούλιο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από δύο μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και τρία μέλη του Αρείου Πάγου. Τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου δεν μπορεί να είναι και μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου. Με απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου ορίζεται ένα από τα μέλη του που ανήκει στον Άρειο Πάγο ως ανακριτής. Η προδικασία λήγει με την έκδοση βουλεύματος.<br /> <br /> Καθήκοντα εισαγγελέα στο Ειδικό Δικαστήριο και στο Δικαστικό Συμβούλιο της παραγράφου αυτής ασκεί μέλος της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που κληρώνεται μαζί με τον αναπληρωτή του. Το δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου αυτής εφαρμόζονται και για τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου ενώ το δεύτερο εδάφιο και για τον εισαγγελέα. <br /> <br /> Σε περίπτωση παραπομπής προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου συμπαραπέμπονται και οι τυχόν συμμέτοχοι, όπως νόμος ορίζει.<br /> <br /> 5. Αν για οποιονδήποτε άλλο λόγο, στον οποίο περιλαμβάνεται και η παραγραφή, δεν περατωθεί η διαδικασία που αφορά δίωξη κατά προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, η Βουλή μπορεί, ύστερα από αίτηση του ίδιου ή των κληρονόμων του, να συστήσει ειδική επιτροπή στην οποία μπορούν να μετέχουν και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί για τον έλεγχο της κατηγορίας.<br /> <br /> O νέος νόμος περί ευθύνης(!) Υπουργών παραμένει πλατωνικό κείμενο δεδομένου ότι για να έχει ουσιαστική ισχύ χρειάζεται αναθεώρηση των άρθρων 62 και 63 του Συντάγματος. Οι βασικές ρυθμίσεις του έχουν ως εξής :<br /> <br /> Ο νόμος 3126/2003 και οι τροποποιήσεις του, ο οποίος αφορά στην ποινική ευθύνη των Υπουργών έχει εκδοθεί ως εκτελεστικός του άρθρου 86 του Συντάγματος, το οποίο και σε μεγάλο βαθμό προσδιορίζει το περιεχόμενό του. <br /> <br /> Το ΠΑΣΟΚ έχει δεσμευτεί να προτείνει την τροποποίηση του άρθρου 86 του Συντάγματος, αμέσως μόλις αυτό είναι εφικτό (!!!), προκειμένου να διευκολυνθεί η άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος επίορκων Υπουργών και Υφυπουργών, οι οποίοι ζημιώνουν το κράτος καταχωμένοι της εμπιστοσύνης των πολιτών.<br /> <br /> Με τον ισχύοντα νόμο απαγορεύεται η βίαιη προσαγωγή, σύλληψη, προσωρινή κράτηση και επιβολή περιοριστικών όρων σε βάρος Υπουργών.<br /> <br /> Ο βουλευτής κατά τη διάρκεια της θητείας του περιβάλλεται από δύο κλασικές θεσμικές εγγυήσεις, οι οποίες συνδέονται με την ιστορική εξέλιξη και τη θεσμική διαμόρφωση του κοινοβουλευτισμού, πρόκειται για το ανεύθυνο και το ακαταδίωκτο του βουλευτή, τα οποία συνθέτουν το νομικό καθεστώς της βουλευτικής ασυλίας. <br /> <br /> Ειδικότερα, το ανεύθυνο του βουλευτή κατά την άσκηση του λειτουργήματός του διασφαλίζεται από το συνδυασμό των άρθρων 60 παρ. 1 και 61 παρ. 1 & 2 του Συντάγματος. <br /> <br /> Το ακαταδίωκτο του βουλευτή ρυθμίζεται στο άρθρο 62 παρ. 1 του Συντάγματος.<br /> <br /> Το λεγόμενο ακαταδίωκτο του βουλευτή (Immunität, inviolabilitē parlementaire), προβλέπεται, δηλαδή μία ειδική προστασία του βουλευτή, από ποινικές διώξεις οι οποίες θα ήταν δυνατόν να ασκηθούν εναντίον του.<br /> <br /> Οι διατάξεις αναφέρονται σε δραστηριότητα του βουλευτή η οποία δεν σχετίζεται με την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων, γιατί τότε θα εφαρμόζονταν οι διατάξεις του άρθρου 61 το οποίο, θεσπίζει το ανεύθυνο του βουλευτή. <br /> <br /> Είναι προφανές ότι, εν όψει και της θεμελιώδους συνταγματικής αρχής της διάκρισης των εξουσιών (άρθρο 26 του Συντάγματος), η Βουλή δεν καλείται, κατά την συζήτηση για την άρση της βουλευτικής ασυλίας συγκεκριμένου βουλευτή, να εξετάσει “κατ’ ουσίαν” το έγκλημα το οποίο αναφέρεται στην αίτηση του εισαγγελέα, τις περιστάσεις υπό τις οποίες αυτό φέρεται ότι τελέσθηκε και το εάν ο εγκαλούμενος βουλευτής είναι πράγματι ένοχος ή όχι. <br /> <br /> Η Βουλή αρκείται στο να ελέγξει αν η άδεια ζητείται για “πολιτικούς” λόγους, οπότε η σχετική αίτηση μπορεί να απορριφθεί.<br /> <br /> Παρατηρούμε ότι οι εγγυήσεις του άρθρου 62 του Συντάγματος έχουν θεσπισθεί με σκοπό την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας του Κοινοβουλίου και την απρόσκοπτη άσκηση του βουλευτικού λειτουργήματος. <br /> <br /> Δεν αποτελούν έτσι δικαίωμα του βουλευτή, από το οποίο μπορεί αυτός οικειοθελώς να παραιτηθεί, αλλά αντιθέτως συνιστούν προνόμιο της Βουλής ως πολιτειακού οργάνου, από το οποίο δεν χωρεί παραίτηση.<br /> <br /> Έχει δικαίωμα άραγε ένα μέλος πολιτειακού οργάνου (ένας υπουργός, ένας βουλευτής, κτλ) να παρανομεί, να είναι ασύδοτος, να λειτουργεί ενάντια στο “δίκαιο”, όπως αυτό προσδιορίζεται από το δικονομικό καθεστώς ενός ευνομούμενου κράτους και να διαφεύγει της κρίσης του “φυσικού” του δικαστή στην βάση της διάκρισης των εξουσιών του άρθρου 26 του Συντάγματος ;;; <br /> <br /> Το πολιτικό έγκλημα αποτελεί αντικείμενο εις το οποίο, ο συντακτικός νομοθέτης, διακρίνει έναν ακόμη τύπο εγκλήματος, κατά του οποίου θωρακίζει έτι περαιτέρω τον βουλευτή. <br /> <br /> Το περιεχόμενο του ακαταδίωκτου συνοψίζεται στην απαγόρευση δίωξης, σύλληψης ή περιορισμού του βουλευτή με οποιοδήποτε τρόπο αναφέρεται αποκλειστικά στο πρόσωπό του και καλύπτει όχι μόνο την κύρια ποινική διαδικασία, αλλά και την προδικασία. <br /> <br /> Απαγορεύεται η προφυλάκιση ή η προσωρινή κράτηση του βουλευτή, καθώς και η επιβολή κάθε άλλου περιοριστικού μέτρου, όπως, για παράδειγμα, η απαγόρευση εξόδου του από τη χώρα. <br /> <br /> Η διάρκεια του ακαταδίωκτου του βουλευτή ταυτίζεται με τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου, όπως ρητώς ορίζεται στο άρθρο 62 του Συντάγματος. <br /> <br /> Η ειδική αυτή προστασία του βουλευτή, η οποία θεσπίζεται με το ακαταδίωκτο, ισχύει για όλη τη βουλευτική περίοδο και μόνον για αυτήν. <br /> <br /> Τα πολιτικά εγκλήματα διακρίνονται σε απλά, αμιγή και σύνθετα. Από τη γενική διατύπωση της διάταξης, η οποία δεν κάνει τη διάκριση αυτή των πολιτικών εγκλημάτων, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι απαγορεύει την δίωξη του βουλευτή για όλα τα τελεσθέντα πολιτικά εγκλήματα. <br /> <br /> Όμως η ειδική προστασία του προσώπου του βουλευτή, το ακαταδίωκτο αυτού, δεν επεκτείνεται κατά το Σύνταγμα –άρθρο 62 εδάφιο δ΄– στα επ’ αυτοφώρω κακουργήματα. <br /> <br /> Η διάταξη δεν καθορίζει την έννοια των όρων «αυτόφωρα» κακουργήματα, καταλείποντας τη ρύθμιση του θέματος στον κοινό νομοθέτη. Την έννοια του “κακουργήματος” καθορίζει η διάταξη του άρθρου 18 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, κατά την οποία, “κακούργημα” είναι «κάθε πράξη η οποία τιμωρείται με την ποινή του θανάτου ή της κάθειρξης». <br /> <br /> Εξάλλου, την έννοια του αυτόφωρου εγκλήματος γενικά καθορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 242 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.<br /> <br /> Από το 1974 έως σήμερα υπεβλήθησαν στη Βουλή περίπου 700 αιτήσεις για την άρση της ασυλίας βουλευτών, εκ των οποίων τρεις μόνο έγιναν δεκτές. <br /> <br /> Σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο (1945-2012), η Βουλή συναίνεσε στην άρση της ασυλίας βουλευτών σε 10 συνολικά περιπτώσεις.<br /> <br /> Παρ’ότι το ακαταδίωκτο των βουλευτών αποτελεί «προνόμιο» του Κοινοβουλίου και όχι ατομικό «προνόμιο» του βουλευτή, δυστυχώς η “διαχείρισή” του από το κοινοβούλιο αποτελεί “σκάνδαλο” συντεχνιασμού των Εθνοπατέρων.<br /> <br /> Το “κλείσιμο” ή το “άνοιγμα” της Βουλής αποτελεί “μέσον” εξαγνισμού, την “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” του πολιτικού συστήματος, την δεξαμενή καθαγιασμού και κάθαρσης των μελών των εκάστοτε κυβερνήσεων και των μελών του κοινοβουλίου, απο τις άνομες πράξεις των. <br /> <br /> Και εμείς οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούμε άναυδοι και άφωνοι αυτό το αίσχος της απόλυτης ασυδοσίας των εκπροσώπων της Μοναρχίας στον τόπο μας, ενδεδυμένοι με τον μανδύα της “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ”.<br /> <br /> Η Γαλλική Επανάσταση του 1789 ήταν η κοινωνική επανάσταση η οποία κατήργησε την απόλυτη μοναρχία στην Γαλλία, γκρεμίζοντας το φεουδαρχικό σύστημα αντικαθιστώντας το με το καπιταλιστικό. <br /> <br /> Η Γαλλική Επανάσταση ενέπνευσε τους λαούς όλης της Ευρώπης στο να παλέψουν ενάντια στην εκμετάλλευση και την απολυταρχική μοναρχία, αποτελώντας το έναυσμα για τον ξεσηκωμό στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα.<br /> <br /> Η επανάσταση οργανώθηκε από την ανερχόμενη αστική τάξη, η οποία εμπνευσμένη από τα κηρύγματα των Διαφωτιστών και με κεντρικό σύνθημα το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη», θέλησε να βελτιώσει την υπάρχουσα μοναρχία μετατρέποντάς την σε συνταγματική μοναρχία και όχι να την καταργήσει. <br /> <br /> Στην πορεία όμως, η μοναρχία καταργήθηκε και μετά από περιόδους τρομοκρατίας αλλά και οργάνωσης δίκαιου κράτους, εγκαθιδρύθηκε η νεοσύστατη Δημοκρατία η οποία και καταλύθηκε από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.<br /> <br /> Ο Διαφωτισμός αποτελεί σημαντικό πνευματικό κίνημα, το οποίο τοποθετείται στα τέλη του 17ου αιώνα και αρχές του 18ου, τον οποίο οι ίδιοι οι Γάλλοι Διαφωτιστές απεκάλεσαν «Siècle des lumières», θεωρώντας εαυτούς ως φωτοδότες του Γαλλικού Έθνους.<br /> <br /> Ο Ελληνικός Διαφωτισμός του 21ου αιώνα “κοιμάται”, τώρα που ο τόπος τον έχει ανάγκη.!!!<br /> <br /> <br /> <a href="http://www.aegeantimes.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ελληνική ... Φεουδαρχία! Τo αίσχος του Πολιτικού Συστήματος Εν Ελλάδι !!!

O Ελληνικός Διαφωτισμός του 21ου αιώνα “κοιμάται”, τώρα που ο τόπος τον έχει ανάγκη!!! Η θεσμοθετημένη ασυδοσία των ηγετών του φέουδου το...

Διαβάστε την συνέχεια

Eρχεται κατάπαυση του πυρός Τουρκίας-PKK;

<center><img alt="" height="340" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TOURKIKESNEWSPAPERS/hurriyet%20otuzbir%20aralik.jpg" width="450" /></center><br /> <b>ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ</b><br /> <br /> Με τον πιο επίσημο τρόπο φαίνεται πως ξεκίνησε ο διάλογος ανάμεσα στο PKK και την Άγκυρα. Στελέχη της ΜΙΤ την προηγούμενη εβδομάδα επισκέφθηκαν τον Αμτουλάχ Οτζαλάν και συνομίλησαν για περίπου 4 ώρες τη «φόρμουλα» επίλυσης του Κουρδικού ζητήματος.<br /> Η τουρκική εφημερίδα Hürriyet που αποκαλύπτει το θέμα αναφέρει πως Ο Οτζαλάν ζήτησε να του επιτραπεί άμεσα κάποιος τρόπος για να μπορεί να έχει ανοιχτούς διάυλους επικοινωνίας με στελέχη του PKK και να τερματιστεί η απομόνωση του.<br /> Η φόρμουλά προβλέπει πως το Α’ τρίμηνο του έτους εφ’οσον επιτευχθεί συμφωνία κάποιο σημαντικό στέλεχος των Κούρδων ίσως και ο Οτζαλάν θα στείλει μήνυμα στους Κούρδους για να σταματήσουν τον ένοπλο αγώνα. Την άνοιξη το PKK θα αφήσει τα όπλα. Σημαντικά ονόματα της Κουρδικής οργάνωσης ενδέχεται να λάβουν ασυλία και να τους επιτραπεί να ζουν σε ουδέτερη χώρα όπως στην Αυστραλία.<br /> Η ξεκάθαρη αναφορά της τουρκικής εφημερίδας σε λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων της <a href="http://www.onalert.gr/tags/%CE%9C%CE%99%CE%A4">ΜΙΤ</a> με τον Οτζαλάν δείχνει πως κάτι σημαντικό γίνεται για το Κουρδικό.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Eρχεται κατάπαυση του πυρός Τουρκίας-PKK;

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ Με τον πιο επίσημο τρόπο φαίνεται πως ξεκίνησε ο διάλογος ανάμεσα στο PKK και την Άγκυρα. Στελέχη της ΜΙΤ την προηγούμε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως θα είναι ο κόσμος μέχρι το 2030 ,η ύστατη πρόσκληση για την Ευρώπη και η Ελλάδα

<center> <img alt="" height="290" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ECONOMY/cache/krisi_617_355-630x362.jpg" width="460" /></center> <br /> <b>Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ</b><br /> <br />  Μετά τη κρίση, όταν και εάν η ΕΕ θα βρει τον βηματισμό της, ως  Ομόσπονδη  Δημοκρατική Πολιτεία, τότε, μεταξύ πολλών άλλων, θα προκύψει και το πρόβλημα της εξωτερικής και  αμυντικής της πολιτικής, όπως έχουμε ξαναγράψει . !  <br />     Παράλληλα,  το ΝΑΤΟ,  θα πρέπει εύλογα να εξελιχτεί, εκ των πραγμάτων του   Π/Υ και του τεράστιου  χρέους των ΗΠΑ (110% του Π/Υ. ή 16.5 τρις δολ.), σε ένα καθαρά πολιτικό οργανισμό Παγκόσμιας Ασφάλειας, για την ασφαλή προώθηση και εμπέδωση του προγράμματος Παγκοσμιοποίησης,  του νέου αιώνα !  Ήδη οι ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία τους,  προχώρησαν πρόσφατα, στη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών (ΕΥΠ), ενός ανώτατου θεσμικού οργάνου,  για το συντονισμό 16(!) Υπηρεσιών Πληροφοριών(CIA, NSA, DIA κ.ά) και την, ούτω πως, αντιμετώπιση των καθημερινά αυξανόμενων αναγκών  on time  «ποιοτικών» πληροφοριών, στα πλαίσια του προγράμματος αυτού !<br />    Μία τελευταία έκθεση, 140 σελίδων(!),  του νεοσύστατου αυτού Συμβουλίου Πληροφοριών, σχετικά με τη πορεία της ανθρωπότητας, μέχρι το 2030 («Καθημερινή», 22-23/12/12),  προβλέπει την ραγδαία άνοδο της Κίνας στη μεγαλύτερη και ισχυρότερη  οικονομία (και μόνο) του Πλανήτη, με ακολουθούσα την Ινδία, με προϋποθέσεις, αφενός  τον έλεγχο του παγκόσμιου στάτους ενεργείας, από τις αμερικανικές πολυεθνικές και αφετέρου, την απροσέγγιστη  στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ, ως αδιαμφισβήτητης  ηγεμονικής δύναμης του κόσμου  !<br />  Για την «αρτιότητα» της πρώτης κρίσιμης προϋπόθεσης, το «σενάριο» εύλογα θα πρέπει να προβλέπει την ολοκλήρωση του πρώτου «κύκλου» της Αραβικής «άνοιξης», ως εισαγωγή της,  με τη Συριακή «έκρηξη» να  «πυροδοτεί», όπως τα πράγματα δείχνουν,  το δεύτερο «κύκλο» «υψηλής» έντασης, ως κύριο θέμα της,  με «άνοιγμα» του Κουρδικού και «κλείσιμο» του Παλαιστινιακού,  για την επαναχάραξη των συνόρων στη κρίσιμη αυτή περιοχή(Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Συρία)  και τη δημοκρατική «μεταλλαγή» των κρατικών μονάδων που θα προκύψουν, στις απαιτήσεις εκμετάλλευσης των αμερικανικών πολυεθνικών ενέργειας  και των ΗΠΑ ! <br />  Στο «σενάριο» αυτό προβλέπεται και ιδιαίτερο «κεφάλαιο» για το μέλλον της ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο  οι Ευρωπαίοι ηγέτες(;) θα αναγκαστούν, κάτω απ΄ την απειλή της «αβύσσου» που αποκάλυψε η κρίση, ως διάλυση της ΕΕ και που θα ενταθεί εύλογα,  κάτω από ακραίες  συνθήκες ρευστότητας στη Μ. Ανατολή,  να συμφωνήσουν στο τόλμημα ενός ομοσπονδιακού «άλματος»  !  Και το «άλμα» αυτό,.. για να μη πέσει στο κενό, προϋποθέτει με τη σειρά του, τη δυναμική επανεκκίνηση της ανάπτυξης της ΕΕ,  στα ποιοτικά και απαιτητικά δεδομένα των νέων τεχνολογιών, υποστηριζόμενη ανάλογα,  με τον οικονομικότερο, αλλά και οικολογικότερο τρόπο, στη βάση του νέου ενεργειακού στάτους, που οι εξελίξεις αυτές θα  ορίσουν ! <br />    Κάτι τέτοιο βέβαια, προϋποθέτει τη στήριξή του «σεναρίου» αυτού, απ' τους λαούς της Ευρώπης, που βιώνουν καθημερινά, με αυξανόμενη  την επιδείνωση των συνθηκών ζωής τους, τον κίνδυνο της «αβύσσου»(διάλυση της ΕΕ), που συνεπάγεται εύλογα η συντήρηση του πολυδιεφθαρμένου  «εθνοκρατικού» τους «στάτους κβο»  !<br />  Κοντολογίς, πρόκειται  για μία  «επικαιροποιημένη» εκτίμηση της πορείας της ΕΕ,  μετά τη μείζονα  κρίση που διέρχεται, γνωστή ως «Νέα Αναγέννηση» !  Ένα αισιόδοξο  «σενάριο», βασισμένο στην ίδια την ιστορία και τα βιώματα των λαών της Ευρώπης, που στις μεγάλες «καμπές» της ιστορίας τους,  ξεκινούν, σύμφωνα με την έκθεση, πάντα απ' το «χείλος»  κάποιας «αβύσσου» ! Στη προκειμένη περίπτωση «αβύσσου», που αποκάλυψε η κρίση, ως μείζων πρόκληση ηγεσιών και  λαών της Ευρώπης, η αναμενόμενη απάντηση, ενός επιτυχούς Ευρωπαϊκού φεντεραλισμού,  θα πρέπει να  στηριχτεί, εκ των πραγμάτων της κουλτούρας τους,  σε ενισχυμένα στοιχεία  Δημοκρατίας, σε κάθε τομέα της ζωής τους ! Αυτό σημαίνει, στήριξη (Ευρωπαϊκή νομοθεσία) της αυξημένης (εξατομικευμένης) «μετοχής» ευθύνης του Ευρωπαίου Πολίτη, στα ευρωπαϊκά,  εθνικά,  περιφερειακά και δημοτικά  δρώμενα,  για τον αναγκαίο συλλογικό  έλεγχο στήριξης της κοινωνικής  βάσης του φιλόδοξου αυτού εγχειρήματος ! <br />   Εάν αυτό ευοδωθεί, αυτονόητα θα  αυξηθεί  η  (ηθική, καταρχήν) επιρροή της ΕΕ, ως το νέο  πρότυπο ομοσπονδιακής Δημοκρατίας,  σε παγκόσμιο επίπεδο και κατά  προέκταση, η Ελλάδα, η «μελανή» αυτή οικονομική  «κηλίδα» στο επίκεντρο  της Ευρωπαϊκής  κρίσης, θα πρέπει να αποκατασταθεί ανάλογα, ως η ιστορική αφετηρία της  Δημοκρατίας και συνακόλουθα του Δυτικού πολιτισμού  !<br />  Και αυτό,  είναι κάτι που ζητάει η εξέλιξη των πραγμάτων της ίδιας της παγκοσμιοποίησης, μιας και η ηγεμονική της Δύναμη  (ΗΠΑ), που τη «χρεώθηκε» μεταπολεμικά,  έχει απολέσει πλέον τα ηθικά ερείσματα επιρροής της,  από το τρόπο  άσκησης της παγκόσμιας  εξουσίας της, ως  πρότυπο της αντιπροσωπευτικής  δημοκρατίας, ..που επέβαλε, για τις αδήριτες  ανάγκες κερδοσκοπίας του παγκοσμιοποιημένου  κεφαλαίου της !<br />  Μία ψευδεπίγραφη, στην ουσία της, δημοκρατία, που το «σκανδαλώδες» κερδοσκοπικό της  «περιεχόμενο» αποκάλυψε η κρίση, ως το χαοτικό στοιχείο  της καπιταλιστικής  «αβύσσου» !  Ένα  ωμό «περιεχόμενο», όπου η κατοχύρωση της  ελευθερίας και του αξιοπρεπούς βίου των πολιτών, «μεταφράζεται» ιταμά, σε εξασφάλιση της ανεξέλεγκτης διακίνησης των κερδοσκοπικών και μη παραγωγικών, χρηματιστικών κεφαλαίων, ως «ελεύθερη αγορά» !  <br />  Το 13ο - 14ο αιώνα και αφού κατακάθισε ο «κουρνιαχτός» των ανατολικών  ορδών, το επίκεντρο της Ευρωπαϊκής τότε «αβύσσου» σημειώθηκε στο «σπαρασσόμενο» κέντρο της ηπείρου, από τους  συνεχείς φεουδαλικούς πολέμους  που ανέκυψαν,  για κυριαρχία πολύτιμης γεωργικής γης !<br />  Η «λύση», ως επιτυχής  απάντηση στην πρόκληση της «αβύσσου» εκείνης,  θα δοθεί τότε στον Ευρωπαϊκό βορά(εμπορικές ανεξάρτητες πόλεις-δημοκρατίες της λίγκα του βορά) και στο Νότο( Ιταλικές ανεξάρτητες εμπορικές πόλεις-δημοκρατίες). Η αργή σχετικά, εξέλιξη των Ευρωπαϊκών πραγμάτων,. στο ρυθμό του αλόγου και της γεωργίας, θα φτάσει το 18ο αιώνα  στο Διαφωτισμό, και στις συνεπακόλουθες «εκρήξεις» των Μεγάλων  Επαναστάσεων (Αμερικανική, Γαλλική, Βιομηχανική), που θα άλλαζαν νομοτελειακά  τη ροή των πραγμάτων του κόσμου της γεωργίας ! Ο κόσμος αυτός  θα καλούνταν τότε, να παραδώσει τη «σκυτάλη» στο ραγδαία επερχόμενα κόσμο της βιομηχανίας !<br />    Σήμερα, μετά τρεις περίπου αιώνες, με την είσοδο των νέων τεχνολογιών στη ζωή των βιομηχανικών κοινωνιών, ο κόσμος της βιομηχανίας καλείται, με τη σειρά του, να παραδώσει τη «σκυτάλη» στο κόσμο της «πληροφορίας και της γνώσης», που «καλεί»,  με συνταρακτικό τρόπο, η παγκόσμια κρίση, που ξεκίνησε το  2008 στις ΗΠΑ !<br />     Οι ΗΠΑ, ως  ο βασικός  φορέας εισαγωγής των νέων τεχνολογιών σε παγκόσμιο επίπεδο, για την εξυπηρέτηση και μόνο,  των κερδοσκοπικών  αναγκών του απελευθερωμένου  χρηματιστικού κεφαλαίου της (πώληση του χρέους της με τη μορφή ομολόγων της και των άθλια απατηλών  παραγώγων τους, γνωστά ως «φούσκες» ) θα φθαρεί σοβαρά, ως ηγέτιδα δύναμη, για να  καταλήξει σήμερα,  αρνητικό πρότυπο δημοκρατικού  κράτους,. σπρωγμένο απ' το χρηματιστικό του κεφάλαιο, στα όρια της χρεοκοπίας του, στο «χείλος» της δικής του «αβύσσου» !<br />    Εδώ λοιπόν  προκύπτει ο σωστικός ρόλος  της  ΕΕ,.. μετά  από αποφασιστική  «ανάκρουση πρύμναν» προ της «αβύσσου» της (διάλυση ΕΕ), στο «χείλος» της οποίας  βρίσκεται απειλητικά  καθηλωμένη, απ' τη κρίση του «πολυκέφαλου» χρέους της  και τις φυγόκεντρες διασπαστικές δυνάμεις, που το συντηρούν !  Να αποτρέψει δηλαδή, στα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, με απειλητικά αλληλοεξαρτώμενες τις εθνικές  οικονομίες,  το «γκρέμισμα» των ΗΠΑ στο χάος  της δικής του εθνικής «αβύσσου», πράγμα που θα σήμαινε,  μια τιτανίων διαστάσεων  καταστροφή της παγκόσμιας οικονομίας και εφιαλτικές συνθήκες  χάους των εξαρτημένων απ' αυτή κοινωνιών !<br />   Την ώρα λοιπόν, της Μεγάλης Ευρωπαϊκής Απόφασης για τις πληττόμενα σκληρά Ευρωπαϊκές κοινωνίες,  απ' τη κρίση  πολλαπλής  χρεοκοπίας των κρατών τους (δημοσιονομική, τραπεζική, δημοκρατική), με την  ΕΕ, στο «χείλος»  της «αβύσσου» τους, αναπτύσσονται ανακλαστικά και σχεδόν μηχανιστικά, «εθνικιστικές δυνάμεις» στους συντηρητικούς πολιτικούς  χώρους τους, ... ως «σωστικές»,  που υπόσχονται υποκριτικά  τη «κατά μόνας» αποτροπή πτώσης στην «άβυσσο» και τη συνέχιση της ζωής στα  (αμαρτωλά) δεδομένα του χτες,.που μας οδήγησαν αναπότρεπτα  σ' αυτή ! <br />   Η ανάδυση τέτοιων και μάλιστα ακραίων πολιτικών δυνάμεων, που στοχεύουν ύπουλα, με ανάλογη συνθηματολογία, στην «ομηρεία» του αισθήματος  πατριωτισμού και της «εθνικής» και καλά, αλληλεγγύης  άγρια χειμαζόμενων  ανθρώπων,..πέραν της παρηγορητικής  εθνοκρατικής παραμυθίας τους, συντηρούν  τη κατάσταση καθήλωσης των Ευρωπαϊκών κοινωνιών στο «χείλος» της «αβύσσου» τους, με το ανάλογο βέβαια σπεκουλάρισμα των γνωστών κύκλων της «εθνικής»  ρεμούλας και της διαπλοκής, αλλά και των  διεθνών «καρχαριοειδών»  κερδοσκόπων  (hedge funds)<br />   Όμως «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια» ! Το να βγεις «ζωντανός»  απ' αυτή τη μείζονα  κρίση  «μόνος» σου (ως έθνος-κράτος),  είναι πρακτικά αδύνατο, αλλά και αν υποθετικά αυτό συνέβαινε, ως ο «δόκιμος» τρόπος «εξόδου» των εμπεπλεγμένων σ' αυτή, αυτό πρακτικά   σήμαινε την  επαναφορά στον «αγγελικό» κόσμο του νεοφιλελευθερισμού,. που μας έσπρωξε αναίσχυντα  στην «άβυσσο» αυτή  και μάλιστα στη πιο άγρια  μορφή του !   Και αυτό,  προκειμένου  να ανακάμψει, το ταχύτερο, το βαριά πληγωμένο απ' τη κρίση «τέρας» του,  ο γνωστός μας «μινώταυρος» και να ξαναλάμψει το «ανάκτορό» του, στη Wall Street, με  φρεσκαρισμένες, για νέα «παιγνίδια», τις «θεραπαινίδες» του, τις πέντε(;) μείζονες δηλαδή, συστημικές επενδυτικές τράπεζες του «αγγελικού» αυτού κόσμου  !<br />   Φτάσαμε λοιπόν «κατά μόνας», ως Ευρωπαϊκά ανεξάρτητα  έθνη-κράτη, στο «χείλος» της «αβύσσου»(διάλυση της ΕΕ),. για να «αναστρέψουμε» δυναμικά  και  ενωμένοι, ως Ευρωπαίοι Πολίτες μιας αναπτυγμένης δημοκρατικά,  Ομόσπονδης Πολιτείας του 21ου αιώνα..  ή  για να αφεθούμε, ένας- ένας χωριστά, στο χάος της  και  στα αζήτητα της ιστορίας του  ;<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Πως θα είναι ο κόσμος μέχρι το 2030 ,η ύστατη πρόσκληση για την Ευρώπη και η Ελλάδα

Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ  Μετά τη κρίση, όταν και εάν η ΕΕ θα βρει τον βηματισμό της, ως  Ομόσπονδη  Δημοκρατική Πολιτεία, τότε, με...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο αυταρχισμός του "ημίαιμου" ισλαμικού κόμματος Ερντογάν.

<center> <img alt="" height="290" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TURKISH/ERDOGAN/cache/GIOULERDOGANORAIO-630x396.jpg" width="460" /></center> <br /> <b>Του Χρήστου Μηνάγια</b><br /> <br /> Μετά τις γενικές εκλογές της 12 Ιουνίου 2011, η τουρκική επικαιρότητα επικεντρώθηκε στις συζητήσεις για τη δημιουργία ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος. Όμως, μετά την παρέλευση ενάμιση έτους, διαπιστώνεται ότι το κύριο ερώτημα που απασχολεί την τουρκική κοινή γνώμη αφορά στην αλλαγή ή όχι του πολιτεύματος της χώρας σε μια μορφή προεδρικής ή ημιπροεδρικής δημοκρατίας. Το κυριότερο δε που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι, οι συζητήσεις δεν εστιάζονται στην ουσία του χαρακτήρα του πολιτεύματος, αλλά επιχειρείται από το «βαθύ» τουρκο-ισλαμικό μηχανισμό η αποδοχή του Ερντογάν από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων της χώρας. Τούτο τυγχάνει αρνητικών σχολίων από έγκριτους Τούρκους αρθρογράφους, οι οποίοι επισημαίνουν ότι ένας πρόεδρος ή ένας πρωθυπουργός είναι προσωρινός, ενώ ένα έθνος, ένα κράτος και η μορφή του πολιτεύματος έχουν διαχρονική ισχύ. <br /> <br /> Η επίκληση του ισλαμισμού, οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, ο πλήρης έλεγχος του κρατικού μηχανισμού και η απομάκρυνση της πλειοψηφίας της τουρκικής κοινωνίας από τη στρατοκρατία είχαν σαν αποτέλεσμα την ισχυροποίηση του Ερντογάν και την εδραίωση του κόμματός του. Ωστόσο, εάν κάποιος εξετάσει τη συμπεριφορά του Τούρκου πρωθυπουργού, η εικόνα που προκύπτει είναι σαφής: δηλαδή, η απλουστευμένη μορφή δημοκρατίας που τυγχάνει ιδιαίτερης προβολής, έχει λάβει τη μορφή μιας μετακεμαλικής ολιγαρχίας στηριζόμενης στην αυταρχικότητα και τον ολοκληρωτισμό. Σημειωτέον ότι, η κατάσταση αυτή, προς το παρόν, είναι πολύ δύσκολο ή και αδύνατον να ανατραπεί διότι στηρίζεται: πρώτον, από το λαό λόγω της δημοκρατικής νομιμότητάς της. Δεύτερον, από τους θρησκευόμενους μουσουλμάνους, λόγω των συχνών αναφορών στο Ισλάμ. Και τρίτον, στον τουρκικό κρατικό μηχανισμό (δικαιοσύνη-φορείς ασφαλείας) λόγω της ισχύος του να επιβάλλει τις κυρώσεις που επιθυμεί.<br /> <br /> Υπάρχει η άποψη ότι το ΑΚΡ είναι ένα ισλαμικό κόμμα. Όμως, η ταυτότητά του, οι δηλώσεις της ηγετικής του ομάδας και οι ισλαμικές-εθνικιστικές-«δημοκρατικές» αρχές που συνθέτουν την πολιτική του, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ένα «ημίαιμο» κόμμα (σ.σ. δεν κρίνεται σκόπιμο να χρησιμοποιήσουμε το συνώνυμο της λέξης ημίαιμος). Συνεπώς, το ΑΚΡ δεν αποτελεί μια ομοιογενή πολιτική κίνηση, αλλά ένα συνασπισμό φιλελεύθερων, θρησκευόμενων, συντηρητικών, εθνικιστικών και αριστερών τάσεων, των οποίων οι κόκκινες γραμμές υπερβαίνουν την εξάρτησή τους από τα πολιτικά κόμματα. Υπό τις συνθήκες δε αυτές, εάν δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του συνόλου των συνιστωσών του ΑΚΡ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο, στη μετά Ερντογάν περίοδο, το κόμμα αυτό να έχει την τύχη του προηγούμενου ισλαμικού κόμματος Refah Partisi (Κόμμα Ευημερίας του Νετζμετίν Ερμπακάν). (σ.σ. Ο Ερμπακάν ήταν ο ηγέτης του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία και πολιτικός μέντορας του Ταγίπ Ερντογάν).<br /> <br /> Τα τελευταία χρόνια η αντιπολίτευση βιώνει μια πολύ βαθειά κρίση και παρά την αυταρχική και αλαζονική συμπεριφορά του Ερντογάν προς όλους τους επικριτές του, αυτή δεν φαίνεται ότι μπορεί να ανακάμψει. Συνακόλουθα δε, η πτώση των περισσότερων προπυργίων του κεμαλικού καθεστώτος είχε σαν αποτέλεσμα την αδυναμία δημιουργίας ενός νέου κόμματος με προοπτική ανάληψης της εξουσίας της χώρας. Τούτο οφείλεται σε δύο λόγους: πρώτον, στην αναποτελεσματικότητα αντιμετώπισης του κουρδικού προβλήματος λόγω των εθνικιστικών, στρατιωτικών και κρατικιστικών αντιλήψεων και δεύτερον, στη μεγάλη δημοτικότητα του επικοινωνιακού πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποίος με τις αναφορές του στο Ισλάμ και την οθωμανική κληρονομιά ενεργοποίησε τις θρησκευτικές, εθνικιστικές και επεκτατικές ευαισθησίες των Τούρκων πολιτών. Εν τω μεταξύ, ο Τούρκος πρωθυπουργός, προκειμένου να δικαιολογήσει την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική πόλωση που δημιουργήθηκε από την αυταρχική συμπεριφορά του, επικαλείται τη δράση του βαθέως κράτους που προσπαθεί να φέρει τους κρατικούς φορείς απέναντι στο έθνος. <br /> <br /> Εξίσου σημαντικό είναι ότι οι προσπάθειες της Άγκυρας για τουρκοποίηση των Κούρδων δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, παρά τις πολιτικο-θρησκευτικο-ιδεολογικές επιθέσεις και τα στρατιωτικά μέτρα που χρησιμοποίησαν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις, ο κουρδικός λαός όχι μόνο δεν απώλεσε την εθνική του ταυτότητα αλλά επέφερε σοβαρά πλήγματα στους τουρκο-ισλαμικούς σχεδιασμούς. Ας σημειωθεί ακόμη πως «Οι Κούρδοι της Τουρκίας» και «Το Κουρδιστάν της Τουρκίας» αποτελούν δύο πολιτικές ορολογίες που έχουν ως κοινή συνισταμένη το κουρδικό πρόβλημα. Αν βέβαια το εν λόγω πρόβλημα επιλυθεί έγκαιρα, εκτιμάται ότι αυτό θα περιορισθεί στους Κούρδους της Τουρκίας, ενώ σε αντίθετη περίπτωση η Άγκυρα θα κληθεί να αντιμετωπίσει το Κουρδιστάν της Τουρκίας.<br /> <br /> Ως γνωστόν, περίπου το 40% των Κούρδων της Τουρκίας κατοικεί σε περιοχές εκτός των διοικητικών ορίων του τουρκικού Κουρδιστάν (βόρειο Κουρδιστάν) και συγκεκριμένα: το ¼ του πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης είναι Κούρδοι, ενώ σημαντική είναι η παρουσία του κουρδικού παράγοντα στις πόλεις Άδανα, Μερσίνη, Bursa, Σμύρνη και Αττάλεια. Για το λόγο αυτό, η στρατηγική της Άγκυρας εστιάζεται στο διαχωρισμό του κουρδικού προβλήματος από το πρόβλημα του Κουρδιστάν, δεδομένου ότι οι εσωτερικοί Κούρδοι μετανάστες που έχουν εξαπλωθεί σε όλη την τουρκική επικράτεια αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα από τους ομοεθνείς τους που κατοικούν στις νοτιοανατολικές περιοχές. Ωστόσο, η στρατηγική αυτή προσκρούει στις ιδεοληψίες και τα συμφέροντα των πολιτικο-θρησκευτικών συνιστωσών που στηρίζουν τον Ερντογάν. Από τη μια πλευρά ο φιλελεύθερος πυρήνας του κυβερνώντος κόμματος υποστηρίζει την εν μέρει αναγνώριση των ατομικών ελευθεριών των Κούρδων, σε αντίθεση με τους συντηρητικούς-εθνικιστές οι οποίοι είναι υπέρμαχοι της προάσπισης αυτών που είναι ήδη δεδομένα, αφομοιωμένα και δεν δημιουργούν κινδύνους και κραδασμούς στο κατεστημένο, και κυρίως δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές.<br /> <br /> Επιπρόσθετα δε, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Τουρκία ποτέ δεν παραιτήθηκε και δεν πρόκειται να παραιτηθεί από το τουρκο-ισλαμικό όραμα της, δηλαδή ανάδειξη του τουρκισμού μέσω του Ισλάμ και διείσδυση στις περιοχές ενδιαφέροντος και επιρροής της. Μάλιστα, μερικά αποτελέσματα της καθοδηγούμενης από την Άγκυρα στρατηγικής τουρκοποίησης παρατίθενται ακολούθως:<br /> <br />  Οι Laz (Λαζοί) υπέστησαν σοβαρότατη εθνική και εθνοτική διάβρωση.<br />  Σημαντικό τμήμα των νέων γενιών των χωρών του Καυκάσου και των Βαλκανίων δεν γνωρίζουν ούτε καν τους προγόνους τους και έχουν εγκλωβιστεί στην τουρκική ιδεολογία, δεδομένου ότι η μνήμη τους διαβρώθηκε από τον τουρκισμό.<br />  Οι Αρμένιοι δεν πέτυχαν να αναγνωρίσουν στον επιθυμητό βαθμό τη γενοκτονία που υπέστησαν οι πρόγονοί τους από τους Τούρκους.<br />  Ένα μεγάλο μέρος της θρησκευτικής και πολιτιστικής μειονότητας των Αλεβήδων (Αλεβιτών) εντάχθηκε στην κεμαλική ιδεολογία.<br />  Οι Έλληνες εκτοπίσθηκαν από την Τουρκία (Πόντος, Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία κ.λπ.) και αναγκάσθηκαν να βρουν προστασία στην Ελλάδα.<br /> <br /> Τέλος καθίσταται σαφές, ότι από τη διαχρονική εξέταση της τουρκικής πραγματικότητας προκύπτει το συμπέρασμα ότι, ούτε τα σύμβολα, ούτε οι ηγετικές παρουσίες δεν έφεραν τη δημοκρατία στη χώρα και ούτε πρόκειται ποτέ να τη φέρουν. <br /> <br /> www.geostrategy.gr<br /> <a href="http://www.onalert.gr/s"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Ο αυταρχισμός του "ημίαιμου" ισλαμικού κόμματος Ερντογάν.

Του Χρήστου Μηνάγια Μετά τις γενικές εκλογές της 12 Ιουνίου 2011, η τουρκική επικαιρότητα επικεντρώθηκε στις συζητήσεις για τη δημιουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συριακά άρματα μάχης εισέβαλαν στην Ιορδανία με την κάλυψη επιθετικών ελικοπτέρων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://chivethebrigade.files.wordpress.com/2012/07/abrams-tank-920-6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://chivethebrigade.files.wordpress.com/2012/07/abrams-tank-920-6.jpg" width="460" /></a></div><br /> <b>Εξάωρη μάχη μεταξύ του ιορδανικού Στρατού και συριακών μονάδων με την εμπλοκή επιθετικών ελικοπτέρων Mil Mi-24 Hind , εξοπλισμένων Μil Mi-8 στην οποία ενεπλάκη και μία ιορδανική ταξιαρχία αρμάτων μάχης διεξήχθη στα σύνορα των δύο χωρών την περασμένη νύχτα. </b><br /> <b>Το αιματηρό επεισόδιο ξεκίνησε αργά χθες τη νύχτα όταν βλήματα από την πλευρά της Συρίας, έπεσαν στο έδαφος της Ιορδανίας. Οι Ιορδανοί ανταπέδωσαν με βολές αυτοκινούμενων πυροβόλων Μ109, αλλά αντίθετα με άλλες περιπτώσεις το συριακό πυροβολικό δεν σίγησε, αλλά επέμεινε και άρχισε μια ανταλλαγή πυροβολικού την οποια ακολούθησε βολές από μονάδες πεζικού των Σύρων οι οποίοι ήταν σαφές ότι προσπαθούσαν να εμπλέξουν τους Ιορδανούς σε μείζονα απάντηση. </b><br /> <b>Τότε ξεκίνησαν βολές ρουκετών από την πλευρά της Συρίας και κατά της Ιορδανίας και άρματα μάχης Τ-72 του συριακού ρυθμού πέρασαν στο έδαφος της Ιορδανίας και πολιόρκησαν μια περιοχή όπου βρίσκονταν στρατόπεδο ισλαμιστών και μισθοφόρων. Μάλιστα αναφέρεται και μία περίπτωση αρματομαχία μεταξλυ συριακών και ιορδανικών αρμάτων.</b><br /> Κάτοικοι της πόλης Ramtha στην Ιορδανία  που βρίσκεται 2 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Συρίας, δήλωσαν στην εφημερίδα της Ιορδανίας As-Sabeel ότι πολίτες κατέφυγαν στις στέγες των σπιτιών τους για να δουν  το σφοδρή σύγκρουση με ανταλλαγή πυρών κοντά στα σύνορα της πόλης τους τα ξημερώματα της Κυριακής<b>.</b><br /> <b>Η ισραηλινή ιστοσελίδα</b> <b>timesofisrael.com γράφει ότι η ένταση της μάχης στα σύνορα των τριών χωρων ήταν τέτοια που για πρώτη φορά κινήθηκε μια ταξιαρχία αρμάτων μάχης M60A1 της βόρειας διοίκησης κινήθηκε κατά των Σύρων και έβαλλε δεκάδες βλήματα εναντίον τους., </b><br /> Το πρακτορείο  Al-Jazeera ανέφερε ότι δεκάδες σπίτια γκρεμίστηκαν από τις βολές των συριακών πυροβόλων στην ιορδανική μεθόριο και οι πληροφορίες αναφέρουν νεκρούς και τραυματίες, χωρίς να έχει γίνει γνωστός ο αριθμός τους.<br /> <b>Από την εξέλιξη του επεισοδίου είναι βέβαιο ότι το συριακό καθεστώς είναι αποφασισμένο να εμπλέξει τους πάντες στην σύγκρουση που διεξάγεται στο έδαφός του και ειδικά την Ιορδανία που έχει γίνει η κύρια βάση όχι απλά των ισλαμιστών, αλλά των ειδικών δυνάμεων των δυτικών χωρών που έχουν εμπλακεί στην σύγκρουση.</b><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/"><span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></a>

Συριακά άρματα μάχης εισέβαλαν στην Ιορδανία με την κάλυψη επιθετικών ελικοπτέρων

Εξάωρη μάχη μεταξύ του ιορδανικού Στρατού και συριακών μονάδων με την εμπλοκή επιθετικών ελικοπτέρων Mil Mi-24 Hind , εξοπλισμένων Μil Mi...

Διαβάστε την συνέχεια

Κι άλλο βήμα για το δεύτερο Κουρδικό κράτος.

<center> <img border="0" height="290" src="http://e-weje.com/wp-content/uploads/2012/07/Nexsa-Suriye.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(239, 239, 239); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="460" /></center> <br /> <b><span style="color: #990000;">Ψηφίστηκαν οι "Νόμοι της Δημοκρατικής Αυτονομίας" στο Δυτικό Κουρδιστάν!</span></b><br /> <br /> <i>του Σάββα Καλεντερίδη</i><br /> Ο όρος Δημοκρατική Αυτονομία εφευρέθηκε από τον Αμπντουλλάχ Οτζαλάν και αποτελεί πολιτικό στόχο των Κούρδων που κατοικούν στα τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν, που κατέχονται από το Ιράκ, τη Συρία, την Τουρκία και το Ιράν. Όπως γράψαμε και σε χθεσινό μας άρθρο, μετά το Νότιο Κουρδιστάν (Β. Ιράκ), βήμα-βήμα χτίζεται το δεύτερο Κουρδικό κράτος, το Δυτικό Κουρδιστάν ή Ροζάβα, στη ΒΑ Συρία.<br /> Χθες, η Βουλή του Δυτικού Κουρδιστάν, που πραγματοποίησε την 3η Τακτική Σύνοδό της στην πόλη Αμούντε (Amude), που βρίσκεται στα σύνορα με την Τουρκία, όπου το Βόρειο Κουρδιστάν, ψηφίστηκαν οι "Νόμοι της Δημοκρατικής Αυτονομίας της Ροζάβα". Στη Σύνοδο συμμετείχαν εκπρόσωποι των κουρδικών κοινοτήτων της Δαμασκού, του Χαλεπίου, της Χεσέκε (Heseke), του Αφρίν (Afrin), του Κάμισλο (Qamislo), του Ντερμπισιγιέ (Derbisiye), του Ντέρικ (Derik) και του Κίρκε Λέγκε (Girke Lege). Να σημειωθεί ότι στη Δαμασκό και το Χαλέπι κατοικούν (συνολικά) περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Κούρδοι, ενώ οι υπόλοιπες πόλεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία κατοικούνται από Κούρδους, οι οποίοι τις ελέγχουν και ασκούν πλήρη διοίκηση από τις   αρχές του Φθινοπώρου, οπότε αποχώρησαν σιωπηρά οι μονάδες του συριακού στρατού και οι λοιπές υπηρεσίες του συριακού κράτους.<br /> Στην 3η Τακτική Σύνοδο της Κουρδικής Βουλής της Ροζάβα, που άρχισε προχθές, ψηφίστηκε ο Νόμος περί Ηθών και Πολιτισμού, με βάση τον οποίο απαγορεύονται από τούδε και στο εξής οι γάμοι κοριτσιών σε μικρή ηλικία, οι γάμοι που συμφωνούνται μεταξύ οικογενειών, χωρίς τη συγκατάθεση του κοριτσιού, ο γάμος του άνδρα με περισσότερες από μια γυναίκες, η υποχρεωτική ανταλλαγή κοριτσιών (μπερντέλ), η υποχρεωτική προίκα και άλλες παραδόσεις που θεωρούνται αναχρονιστικές και παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως των γυναικών.<br /> Χθες, στη διάρκεια ολόκληρης της ημέρας και μέχρι τις 22:00, συζητήθηκε το πλαίσιο των νόμων που αφορούν τη Λειτουργία των Περιφερειακών Συμβουλίων, των Δήμων, της Ασφάλειας και της Τάξης, των Δικαστηρίων και της Δικαιοσύνης, και των Κοινωνικών Παροχών.<br /> Κατά τις συζητήσεις συμφωνήθηκε οι νόμοι, όταν ολοκληρωθούν, να μην έχουν χαρακτήρα νόμων κράτους αλλά νόμων ενός εναλλακτικού συστήματος άσκησης εξουσίας, όπως είναι η Δημοκρατική Αυτονομία, και να στηρίζονται περισσότερο σε ηθικές αξίες και όχι σε στυγνές αρχές Δικαίου.<br /> <br /> <b>Το ιστορικό της αυτονομίας του Δυτικού Κουρδιστάν</b><br /> Το Δυτικό Κουρδιστάν ανακήρυξε την αυτονομία του τον προηγούμενο Ιούλιο, όταν οι εκπρόσωποι του κουρδικού λαού κατέλαβαν την εξουσία.<br /> Στις 19 Ιουλίου ο λαός κατέλαβε την εξουσία στην πόλη Κομπάνε (Kobane) και απομάκρυνε τους υπαλλήλους του συριακού κράτους. Στη συνέχεια ακολούθησαν οι πόλεις Εφρίν, Σερεκάνιγιε, Ντιρμπεσιγιέ, Αμούντε, Ντέρικ, Γκίρκε Λέγκε, Τιρμπεσγιέ και Τιλτεμίρ. Επίσης, οι  Κούρδοι έδιωξαν από τις κουρδικές συνοικίες των πόλεων Χαλέπι, Ράκκα και Χεσέκε της καθεστωτικές δυνάμεις και εγκαθίδρυσαν δικό τους σύστημα αυτοδιοίκησης.<br /> Οι Κούρδοι συγκρότησαν τα Λαϊκά Συμβούλια στις πόλεις και τα χωριά του Δυτικού Κουρδιστάν, και ανέλαβαν τη διοίκηση στα πλαίσια της Δημοκρατικής Αυτονομίας, που εμπνεύστηκε ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν.<br /> Στις προαναφερθείσες δέκα κουρδικές πόλεις και στις κουρδικές συνοικίες των άλλων τριών, λειτουργούν ήδη τα Λαϊκά Συμβούλια, που αποφασίζουν για όλα τα θέματα που αφορούν τα δυο εκατομμύρια των Κούρδων της Ροζάβα. Παράλληλα έχουν συγκροτηθεί και λειτουργούν Συνοικιακά Συμβούλια και Συμβούλια Κοινοτήτων, στις συνοικίες και τα χωριά αντίστοιχα.<br /> Εξήντα (60) μέλη από τα  Λαϊκά Συμβούλια των ως άνω 13 πόλεων, συγκροτούν με τη σειρά τους στη Βουλή του Δυτικού Κουρδιστάν.<br /> Τα Λαϊκά Συμβούλια μέχρι σήμερα πρωτοστάτησαν στη συγκρότηση των Δυνάμεων Τάξης Ασφάλειας, οι οποίες εκπαιδεύτηκαν στην Ακαδημία Τάξης και Ασφάλειας που ιδρύθηκε το Καλοκαίρι του 2012. Οι Δυνάμεις Τάξης Ασφάλειας έχουν αναλάβει καθήκοντα και εξασφαλίζουν τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια σε όλες τις πόλεις από το Εφρίν, που βρίσκεται κοντά στο νομό Αντιόχειας, μέχρι το Ντέρικ, που βρίσκεται στα σύνορα Συρίας-Ιράκ-Τουρκίας.<br /> Για την καλύτερη κατανόηση του συστήματος Δημοκρατικής Αυτονομίας από τους πολίτες, έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν στις κυριότερες πόλεις ακαδημίες πολιτικής και δημοκρατικής εκπαίδευσης των πολιτών.<br /> Ένας άλλος τομέας στον οποίο οι Κούρδοι της Ροζάβα έχουν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα, είναι ο τομέας της Παιδείας και ιδιαίτερα της κουρδικής γλώσσας. Ιδρύθηκε το Ίδρυμα Κουρδικής Γλώσσας   (SZK) και οργανώθηκε η εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης στην κουρδική γλώσσα. Στο πλαίσιο αυτό ιδρύθηκαν εκατό σχολεία, στα οποία τοποθετήθηκαν περί τους χίλιους εκπαιδευτικούς. Επίσης, είναι η πρώτη φορά που η εκπαίδευση στα παλαιά σχολεία του συριακού κράτους γίνεται στην κουρδική γλώσσα.<br /> Επίσης, σε κάθε Περιφερειακό, Δημοτικό και Κοινοτικό Λαϊκό Συμβούλιο συγκροτήθηκαν και λειτουργούν <b>Επιτροπές Δικαιοσύνης, Κοινωνικών Υπηρεσιών</b>, <b>Ειρήνης</b>, Γυναικών και Νεολαίας, ενώ οι φοιτητές συγκρότησαν την <b>Ομοσπονδία Πατριωτών Φοιτητών</b> (Federasyona Xwendekaren Welatparez).<br /> Τέλος, άρχισε η συγκρότηση και η στελέχωσης της Κουρδικής Ερυθράς Ημισελίνου (Heyva Sor a Kurd), η οποία ασχολείται με τα ζητήματα της υγείας και κοινωνικής πρόνοιας των πολιτών του Δυτικού Κουρδιστάν<br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/">πηγή</a></span>

Κι άλλο βήμα για το δεύτερο Κουρδικό κράτος.

Ψηφίστηκαν οι "Νόμοι της Δημοκρατικής Αυτονομίας" στο Δυτικό Κουρδιστάν! του Σάββα Καλεντερίδη Ο όρος Δημοκρατική Αυτονομία ...

Διαβάστε την συνέχεια

30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1963 Η Πράσινη Γραμμή που "πληγώνει" την Κύπρο

<center><img border="0" height="290" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/large_article/public/GALLERY/CYPRUSgreekflagL.jpg" width="460" /></center><br /> <strong>"Πράσινη Γραμμή": Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των ελεύθερων και των κατεχομένων περιοχών της Κύπρου. Λέγεται και «Γραμμή Αττίλα» μετά το 1974 και εκτείνεται σε μήκος περίπου 300 χιλιομέτρων. Η «Πράσινη Γραμμή» χωρίζει τη Λευκωσία σε δύο τομείς, καθιστώντας τη σήμερα τη μόνη διαιρεμένη πρωτεύουσα στον κόσμο.</strong><br /> <strong>Η ιστορία της ξεκινά το βράδυ της 21ης Δεκεμβρίου 1963, όταν από ένα φαινομενικά ασήμαντο επεισόδιο ξέσπασαν δικοινοτικές ταραχές μεγάλης έντασης και έκτασης, με την Τουρκία να απειλεί με επέμβαση στη Μεγαλόνησο. Η σύρραξη αυτή έδωσε την αφορμή στη Μεγάλη Βρετανία να επιβάλει ένα από τα παλιά της σχέδια, τον διαχωρισμό μεταξύ ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών περιοχών.</strong><br /> Η σχετική συμφωνία (σε συνεννόηση με την Αθήνα και την Άγκυρα), που σήμανε και την παύση των εχθροπραξιών, υπεγράφη στις 30 Δεκεμβρίου 1963 στη Λευκωσία από τον βρετανό υπουργό Αποικιών Ντάνκαν Σάντις, τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, τον Αντιπρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας δρα Φαζίλ Κιουτσούκ, τον Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής Γλαύκο Κληρίδη και τον Πρόεδρο της Τουρκοκυπριακής Κοινοτικής Συνέλευσης Ραούφ Ντεκτάς.<br /> <strong>Η οριοθέτηση της διαχωριστικής γραμμής ανατέθηκε στον βρετανό υποστράτηγο Πίτερ Γιανγκ, ο οποίος τη χάραξε πάνω στο χάρτη με ένα πράσινο μολύβι. Έτσι, τη γνωρίζουμε σήμερα ως «Πράσινη Γραμμή». Σκοπός της ήταν να αποτρέψει κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και η φύλαξή της ανατέθηκε στους κυανόκρανους του ΟΗΕ.</strong><br /> <strong>Η «Πράσινη Γραμμή» εκτεινόταν αρχικά στη Λευκωσία και χώριζε την πρωτεύουσα της Κύπρου σε δύο τομείς</strong>. Στη συνέχεια επεκτάθηκε και οριοθέτησε τους έξι τουρκοκυπριακούς θύλακες, που δημιουργήθηκαν μετά τα αιματηρά επεισόδια του Δεκεμβρίου. Η ένταση χαλάρωσε σε μεγάλο βαθμό το 1968, όταν άρχισαν οι δικοινοτικές συνομιλίες μεταξύ του Γλαύκου Κληρίδη και του Ραούφ Ντενκτάς για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Με την ευκαιρία αυτή, άνοιξαν οι οδοί Λήδρας και Ερμού, ώστε να εξυπηρετούνται οι Τουρκοκύπριοι που εργάζονταν στον ελληνοκυπριακό τομέα.<br /> <strong>Η σταδιακή πορεία προς την εξομάλυνση των σχέσεων των δυο κοινοτήτων διακόπηκε απότομα στις 15 Ιουλίου 1974, με το ελλαδικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε.</strong> Μετά τον «Αττίλα 2» (14 Αυγούστου 1974), η «Πράσινη Γραμμή» επεκτάθηκε σε μήκος 300 χιλιομέτρων, χωρίζοντας τις κατεχόμενες και τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Κατά πλάτος της «Πράσινης Γραμμής» δημιουργήθηκε αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, που ποικίλλει από λίγα μέτρα στη Λευκωσία έως κάποια χιλιόμετρα κοντά στο χωριό Αθιένου και επιτηρείται από τις δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών.<br /> <strong>Κατά μήκος της «Πράσινης Γραμμής» έχουν σημειωθεί κατά καιρούς επεισόδια ανάμεσα σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους.</strong> Τα σοβαρότερα έγιναν το καλοκαίρι του 1996. Στις 11 Αυγούστου ελληνοκύπριοι διαδηλωτές εισήλθαν στη Νεκρή Ζώνη στην περιοχή της Δερύνειας, παρά την απαγόρευση εισόδου. Δέχθηκαν επίθεση από τουρκοκύπριους πολίτες και αστυνομικούς, με αποτέλεσμα να ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου ο 24χρονος Τάσσος Ισαάκ. Τρεις μέρες αργότερα, ένας άλλος ελληνοκύπριος ο 26χρονος Σολωμός Σολωμού σκοτώθηκε από πυρά τουρκοκυπρίων, καθώς προσπαθούσε να ανέβει στον ιστό και να κατεβάσει μια τουρκική σημαία, σε ένδειξη πένθους για τον θάνατο του εξαδέλφου του Τάσσου Ισαάκ.<br /> <strong>Τον Απρίλιο του 2003 η τουρκοκυπριακή «κυβέρνηση» αποφάσισε να επιτρέψει τη διέλευση προς τα Κατεχόμενα και έως σήμερα έχει ανοίξει πέντε πύλες εισόδου κατά μήκος της «Πράσινης Γραμμής».</strong> Στις 9 Μαρτίου 2007 κατεδαφίστηκε το οδόφραγμα της οδού Λήδρας στη Λευκωσία με απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης, ως ένα πρώτο βήμα για την αποστρατιωτικοποίηση όλης της Λευκωσίας.<br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a></span>

30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1963 Η Πράσινη Γραμμή που "πληγώνει" την Κύπρο

"Πράσινη Γραμμή": Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των ελεύθερων και των κατεχομένων περιοχών της Κύπρου. Λέγεται και «Γραμμή Αττίλα»...

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανία: Διχασμός για τους φασίστες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://topontiki.gr/photos/570x/pod_2712_018_cmyk1356615512.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://topontiki.gr/photos/570x/pod_2712_018_cmyk1356615512.jpg" width="460" /></a></div> <br /> Η μάχη για την απαγόρευση του γερμανικού ακροδεξιού και νεοναζιστικού κόμματος NPD μόλις ξεκίνησε. Το στοίχημα τεράστιο. Όχι μόνο επειδή το εγχείρημα κινδυνεύει να καταλήξει σε άλλο ένα…φιάσκο, όπως έγινε το 2003, αλλά κυρίως επειδή η επιλογή της κυβέρνησης δεν αποκλείεται να γυρίσει μπούμερανγκ ενισχύοντας τελικά το NPD.<br /> <br /> Όπως προειδοποιούν όσοι τάσσονται κατά της προσπάθειας απαγόρευσης του κόμματος, το NPD έχει αυτή τη στιγμή παρουσία σε μόλις δύο τοπικά κοινοβούλια (Σαξονία και Μέκλενμπουργκ-Βορπόμερν, στην ανατολική Γερμανία), ενώ οι επιδόσεις του από άκρη σε άκρη της χώρας δεν μοιάζουν ικανές να του εξασφαλίσουν το απαιτούμενο 5% για να εκπροσωπηθεί σε ομοσπονδιακό επίπεδο… Το κυνήγι που προτίθεται να εξαπολύσει η κυβέρνηση κατά του νεοναζιστικού κόμματος, σύμφωνα με τους επικριτές αυτής της επιλογής, ενδέχεται να το επαναφέρει στο προσκήνιο δίνοντάς του τη δημοσιότητα που τόσο αναζητά και βοηθώντας το τελικά να ενισχύσει τη θέση του.<br /> Στην πραγματικότητα, η δημόσια διαμάχη για τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουν οι γερμανικές αρχές έναντι της νεοναζιστικής παράταξης έχει αρχίσει προ πολλού, ωστόσο η πρόσφατη απόφαση των 16 υπουργών Εσωτερικών των ομοσπονδιακών κρατιδίων να δώσουν το πράσινο φως για την προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά του NPD αναμένεται να οξύνει τα πνεύματα. Πίσω από τα νομικά εμπόδια και τις ασφαλιστικές δικλίδες που προβλέπει το γερμανικό Σύνταγμα για την προστασία της δημοκρατίας – και οι οποίες στην προκειμένη περίπτωση μετατρέπονται σε εν δυνάμει παγίδες για την όποια πρωτοβουλία κατά του NPD – κρύβεται ένα βασικό ερώτημα: Τελικά πόση ελευθερία μπορεί να παραχωρηθεί στους εχθρούς της ελευθερίας;<br /> <br /> Οι αντιδημοκρατικές θέσεις, η ρατσιστική και νεοναζιστική ατζέντα του NPD δύσκολα αμφισβητούνται, αλλά και δύσκολα αποδεικνύονται, τουλάχιστον με τρόπο που να στοιχειοθετεί σε μια αίθουσα δικαστηρίου την αντισυνταγματικότητά τους. Όλο το «παιχνίδι» στήνεται γύρω από την ερμηνεία του Άρθρου 21 του Συντάγματος, το οποίο προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στη διασφάλιση της πολιτικής ελευθερίας και την προστασία της τελευταίας από «εκτροπές» που μπορεί να προωθούν κάποια κόμματα. Για να απαγορευτεί ένα κόμμα θα πρέπει να αποδεικνύεται ότι «οι στόχοι ή η συμπεριφορά των μελών του προσπαθούν να υπονομεύσουν ή να καταργήσουν τη δημοκρατία ή να θέσουν σε κίνδυνο την ύπαρξη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας».<br /> <br /> <strong>Το πάθημα μάθημα</strong><br /> <br /> Μέχρι σήμερα, το μοναδικό κόμμα που απαγορεύτηκε βάσει του Άρθρου 21 ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα (Δυτικής) Γερμανίας το 1956, μια απόφαση που χρησιμοποίησε ως πάτημα την «απειλή της σοβιετικής (εδαφικής) εξάπλωσης». Όπως επισημαίνουν Γερμανοί αναλυτές, στην περίπτωση του NPD τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα καθώς, ακόμη και αν κριθεί αντισυνταγματικό, το ακροδεξιό κόμμα θα προσφύγει μετά βεβαιότητας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, το οποίο – βάσει των αποφάσεων που έχει λάβει μέχρι σήμερα – είναι πιθανό να ανατρέψει την απόφαση των γερμανικών αρχών…<br /> <br /> Η πλευρά που στηρίζει την απόφαση των αρχών όμως ανταπαντά ότι «ορισμένοι σπεύδουν να βάλουν το κάρο πριν από τα άλογα». Όπως υποστηρίζουν, οι αρχές θα πρέπει να προχωρήσουν βήμα βήμα εάν θέλουν να πετύχουν τον σκοπό τους, κάτι το οποίο δείχνουν μέχρι στιγμής να καταφέρνουν. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της προσπάθειας απαγόρευσης, το «πάθημα» του 2003 έχει γίνει πλέον «μάθημα». Τότε, η Άνω και η Κάτω Ομοσπονδιακή Βουλή προσπάθησαν από κοινού να θέσουν εκτός νόμου το NPD, προσφεύγοντας στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο. Όμως, πολύ σύντομα αποκαλύφθηκε ότι μια σειρά από υψηλόβαθμα μέλη του κόμματος ήταν είτε μυστικοί πράκτορες είτε πληροφοριοδότες των αρχών.<br /> <br /> Η υπόθεση πήρε την κάτω βόλτα όταν αποκαλύφθηκε ότι μεταξύ των πληροφοριοδοτών ήταν και ο πρώην υπαρχηγός του κόμματος, τα γραπτά του οποίου είχαν αποτελέσει τον «κορμό» της επιχειρηματολογίας που στοιχειοθετούσε την υπόθεση κατά του NPD. Όταν οι αρχές αρνήθηκαν να δημοσιοποιήσουν τα ονόματα των «δικών» τους ανθρώπων μέσα στην οργάνωση, προκειμένου το δικαστήριο να διαχωρίσει τι αποτελούσε «πραγματικές» θέσεις του κόμματος και ποιες ήταν οι θέσεις που διαμορφώθηκαν κατόπιν «παρεμβάσεων» των πρακτόρων, έκλεισε ο φάκελος NPD.<br /> <br /> Οι φωνές που καλούσαν σε νέα εκστρατεία για την απαγόρευση του κόμματος πολλαπλασιάστηκαν το 2011, όταν η γερμανική κοινή γνώμη ανακάλυπτε με αποτροπιασμό την υπόγεια δράση της ακροδεξιάς οργάνωσης «Προστασία της Πατρίδας» και του τρομοκρατικού της «πυρήνα του Τσβίκαου». Η απίστευτη ιστορία ρατσιστικών δολοφονιών – τα θύματα εκτιμώνται σε τουλάχιστον 10, ανάμεσα στα οποία και ένας Έλληνας –, ληστειών τραπεζών και βομβιστικών επιθέσεων, που κράτησε 13 ολόκληρα χρόνια, αναζωπύρωσε τις εκκλήσεις για πιο αποφασιστική αντιμετώπιση του NPD, το οποίο η αστυνομία προσπαθεί να συνδέσει με την τρομοκρατική ομάδα. Ύστερα από εκτενή προετοιμασία τα τοπικά κοινοβούλια συνέλλεξαν περίπου 1.000 σελίδες με ενοχοποιητικό υλικό – το οποίο αυτή τη φορά προσπαθεί να μην βασίζεται σε δηλώσεις μελών του NPD, που μπορεί ενδεχομένως να αποδειχτούν πληροφοριοδότες – για την επικείμενη δικαστική μάχη. Την ίδια ώρα, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν μια επανάληψη του προηγούμενου φιάσκου, οι υπουργοί Εσωτερικών των ομοσπονδιακών κρατιδίων συμφώνησαν να «απενεργοποιήσουν» τους μυστικούς πράκτορες που διατηρούν σε υψηλόβαθμες θέσεις της οργάνωσης από τον περασμένο Απρίλη.<br /> <br /> Ωστόσο, ορισμένοι αξιωματικοί της αστυνομίας προειδοποιούν ότι αυτοί που «απενεργοποιήθηκαν» αγγίζουν περίπου τους 20 σε σύνολο 130 που διατηρούν στο NPD, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην υπόθεση. Την ίδια ώρα, νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι συνεχίζουν να υφίστανται «μεγάλα ρίσκα» καθώς το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν αποκλείεται να απαιτήσει την αποκάλυψη των ονομάτων όλων των πρακτόρων/πληροφοριοδοτών, όπως και την ένορκη κατάθεσή τους, κάτι που θα προκαλέσει ρήξη στο μέτωπο των υπουργών Εσωτερικών, αφού πολλοί εξ αυτών αποκλείουν την όποια δημοσιοποίηση της ταυτότητας των «ανθρώπων» τους.<br /> <br /> <strong>Διάδοχος του Κόμματος του Γερμανικού Ράιχ</strong><br /> Το NPD ιδρύθηκε το 1964 ως διάδοχος του Κόμματος του Γερμανικού Ράιχ. Πρόκειται για το σημαντικότερο νεοναζιστι­κό κόμμα που δημιουργήθηκε μετά το 1945 και στο τέλος της δεκαετίας του ’60 κατέγραψε τις μεγαλύτερες εκλογικές επιτυχίες του, καταφέρνοντας να διασφαλίσει παρουσία σε πολ­λά τοπικά κοινοβούλια, ενώ άγγιξε το 4,3% σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Από το 2004 έχει διαρκή παρουσία στο Κοινοβού­λιο της Σαξονίας (9,2%), ενώ από το 2006 εκλέγει βουλευτές και στο κρατίδιο Μέκλενμπουργκ - Βορπόμερν (7,3%). Τόσο ο πρώην ηγέτης του Ούντο Βόιτ όσο και ο διάδοχός του Χόλ-γκερ Απφελ (ανέλαβε το 2011) επαναλαμβάνουν σταθερά έναν ρατσιστικό, αντισημιτικό και ρεβιζιονιστικό λόγο, ενώ στις θέσεις τους διακρίνουμε ανησυχητικά… γνώριμα χαρα­κτηριστικά.<br /> Σε μια προσπάθεια να εμφανιστούν ως «αντισυστημική» δύναμη, δίνουν έμφαση στις αναφορές κατά της «πλουτοκρα­τίας» και της Ε.Ε., υπέρ της ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους «μόνο για τους Γερμανούς πολίτες», ενώ καλούν σε «επανεξέταση» των συνόρων της χώρας έτσι όπως αυτά διαμορφώθη­καν μετά τον Β’ Π.Π. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, τα μέλη του NPD πρωταγωνίστησαν σε μια σειρά από εκστρα­τείες «τρομοκράτησης» της κοινής γνώμης με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση προγραμματισμένης αντιφασιστικής συναυλίας σε σχολείο, την οποία οι αρχές υποχρεώθηκαν να… ακυρώσουν μετά την απειλή της τοπικής οργάνωσης του NPD ότι θα αγόραζε μαζικά εισιτήρια προκειμένου να αναμετρηθεί με τους «αντιφασίστες» στον χώρο του σχολείου.<br /> Εξίσου μεγάλες διαστάσεις πήρε ο πόλεμος που κήρυξαν στους… ποδοσφαιριστές της Εθνικής Γερμανίας που δεν είχαν γερμανικές ρίζες. Μάλιστα, μια από τις «εκστρατείες» του NPD για την «ανασύσταση» της Εθνικής ποδοσφαίρου βάσει του χρώματος του δέρματος είχε ως αποτέλεσμα να υποβάλει μήνυση κατά του νεοναζιστικού κόμματος ο Πάτρικ Οβομογέ-λα (παίκτης νιγηριανής καταγωγής) και στη συνέχεια να κατα­δικαστεί ο τότε ηγέτης του NPD Βόιτ σε εφτά μήνες με αναστολή. Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι τον Ιούνιο του 2012 ορισμένοι βουλευτές του NPD στη Σαξονία εμφανίστηκαν στο Κοινοβούλιο φορώντας μπλούζες Thor Steinar (δημοφιλής μάρκα μεταξύ νεοναζιστών) με αποτέλεσμα το προεδρείο να τους ζητήσει να τις βγάλουν. Η άρνησή τους οδήγησε στην αποβολή τους από την αίθουσα και την απαγόρευση συμμε­τοχής στις τρεις επόμενες συνεδριάσεις.<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://topontiki.gr/">πηγή</a></span>

Γερμανία: Διχασμός για τους φασίστες

Η μάχη για την απαγόρευση του γερμανικού ακροδεξιού και νεοναζιστικού κόμματος NPD μόλις ξεκίνησε. Το στοίχημα τεράστιο. Όχι μόνο επειδή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Νότος στο σφυρί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://topontiki.gr/photos/570x/pod_2712_061_cmyk1356616694.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://topontiki.gr/photos/570x/pod_2712_061_cmyk1356616694.jpg" width="460" /></a></div> <br /> Μπορεί στην Ελλάδα των μνημονίων ορισμένοι να συνεχίζουν να κατηγορούν όποιον τολμάει να αντιστέκεται στις αθρόες ιδιωτικοποιήσεις για λαϊκισμό, ωστόσο ρίχνοντας κάποιος μια ματιά σε όσα διαδραματίζονται στις γείτονες μεσογειακές χώρες πρέπει να είναι τουλάχιστον... αφελής για να μη βλέπει το προφανές. Ότι, δηλαδή, ολόκληρος ο ευρωπαϊκός Νότος έχει βγει στο σφυρί και ο δημόσιος πλούτος θα «αξιοποιηθεί» εις βάρος των λαών της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας.<br /> Βέβαια, οι... «εταίροι» στον ευρωπαϊκό Βορρά υποχρεώνονται να δώσουν μια δύσκολη μάχη για να εξασφαλίσουν τα «φιλέτα» της Μεσογείου αφού, εκτός από την Κίνα και τη Ρωσία, καλούνται να ανταγωνιστούν επίδοξους μνηστήρες και από τη... Λατινική Αμερική.<br /> <br /> Καθώς οδεύουμε προς το τέλος του έτους, οι πιέσεις από τις Βρυξέλλες για την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων έχουν γίνει ασφυκτικές, οδηγώντας συχνά τις κυβερνήσεις του Νότου σε κινήσεις πανικού με αποτέλεσμα, εκτός από τη λαϊκή οργή, να αποτυγχάνουν ακόμη και ορισμένες εκ των πλέον προβεβλημένων «συμφωνιών» ξεπουλήματος. Χαρακτηριστικότερο, το ναυάγιο της εξαγοράς του πορτογαλικού αερομεταφορέα TAP από την κολομβιανο-βραζιλιάνικη κοινοπραξία Synergy Aerospace, καθώς η... ευρωπαϊκή νομοθεσία απαγορεύει σε έναν μη ευρωπαϊκό όμιλο να διαθέτει ποσό κεφαλαίου άνω του 49%.<br /> <br /> Η απόρριψη της συμφωνίας επαναφέρει στο προσκήνιο την «πρόταση» εξαγοράς της γερμανικής Lufthansa, την οποία η Λισσαβώνα είχε απορρίψει, αφού οι Γερμανοί θέλουν να μεταφέρουν το κέντρο δραστηριοτήτων της TAP εκτός Πορτογαλίας. Όπως επισημαίνεται, ο αερομεταφορέας είναι μεν χρεωμένος, ωστόσο διαθέτει «στρατηγική» θέση σε Ασία και Ευρώπη. Την ίδια ώρα, τα υπόλοιπα παζάρια καλά κρατούν και αφορούν σχεδόν όλες τις εμβληματικές επιχειρήσεις του Δημοσίου, από την κρατική τηλεόραση RTP (αντί λιγότερων από 20 εκατ. ευρώ), τα ναυπηγεία Βιάνα ντο Κοστέλο (τα οποία διεκδικούν Ρώσοι και Βραζιλιάνοι αντί μόλις 10 εκατ. ευρώ) μέχρι την εκμετάλλευση των δέκα αεροδρομίων (τα οποία κυνηγούν Γάλλοι, Γερμανοί, Βραζιλιάνοι και Αργεντινοί). Ήδη από πέρσι, το Δημόσιο παραχώρησε τις μετοχές του στην εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας EDP στον κινεζικό κολοσσό Τρία Φαράγγια αντί 2,7 δισ.<br /> <br /> Στην Ισπανία δε, όπου ο Ραχόι φιλοδοξεί να εξασφαλίσει 30 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις, τα… κοράκια έχουν πέσει με τα μούτρα στο «υγιές» κομμάτι της δημόσιας περιουσίας: τις επιχειρήσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Από την ενέργεια και το νερό μέχρι το σύστημα υγείας και τις μεταφορές, τίποτα δεν θα μείνει στην απεξω.<br /> <br /> <strong>Κέρδη</strong><br /> <br /> Τελευταίο επεισόδιο, ο πόλεμος που ξέσπασε γύρω από την πρόθεση να δοθεί σε ιδιώτες η διαχείριση και των έξι καινούργιων νοσοκομείων της Μαδρίτης, μια κίνηση εναντίον της οποίας συσπειρώθηκαν, για πρώτη φορά, και τα έξι συνδικάτα του κλάδου. Η κίνηση θα αποφέρει στους ιδιώτες κέρδη ύψους 500 εκατ. ετησίως την ώρα που η κυβέρνηση θα εξοικονομήσει μόλις... 200 εκατ.<br /> <br /> Εν τω μεταξύ, ο Ραχόι επιδιώκει τη ρευστοποίηση όσων μετοχών διαθέτει το Δημόσιο σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, ενώ το μεγάλο «παιχνίδι» θα γίνει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου οι επιχειρήσεις καθαριότητας, μεταφορών, νερού αλλά ακόμη και τα γήπεδα του γκολφ, τα χιονοδρομικά κέντρα (και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς) παραμένουν κερδοφόρα. Τέλος, η πρόθεση παραχώρησης σιδηροδρόμων και αεροδρομίων προκαλεί… απορίες, αφού η κυβέρνηση προσπαθεί ταυτόχρονα να πιάσει τους στόχους των ιδιωτικοποιήσεων δίνοντας προς εκμετάλλευση τα αεροδρόμια, ενώ παράλληλα για να πιάσει τους στόχους του προϋπολογισμού υιοθετεί αυξήσεις ρεκόρ στα… τέλη των αεροδρομίων.<br /> <br /> Μεγαλύτερες «αντιστάσεις» δείχνει η Ιταλία – τουλάχιστον σε ορισμένα μέτωπα –, καθώς ο απερχόμενος πρωθυπουργός Μάριο Μόντι δεν… τόλμησε να ακουμπήσει τη δημόσια υγεία, ενώ το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας ανέτρεψε απόφαση για την ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων υδροδότησης, επισημαίνοντας πως αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το αποτέλεσμα σχετικού δημοψηφίσματος. Η κυβέρνηση προσπάθησε να «σώσει» την παρτίδα βγάζοντας στο σφυρί την ακίνητη περιουσία – ξεκινώντας με 350 κτήρια - διαμάντια –, ενώ εκπόνησε ένα σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων επιχειρήσεων καθαριότητας και συγκοινωνιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ακόμη και η... διαχείριση των φυλακών (δείτε στις επόμενες σελίδες πώς οι Αμερικανοί είναι πρωτοπόροι και σ’ αυτόν τον τομέα) βρίσκεται στη λίστα των προς «εκμετάλλευση» περιουσιακών στοιχείων.<br /> <br /> <strong>Εταιρείες μεγαθήρια</strong><br /> <br /> Το πραγματικό ενδιαφέρον των επενδυτών εστιάζεται στο μερίδιο που κατέχει το Δημόσιο σε τρεις στρατηγικές εταιρίες - μεγαθήρια. Πρόκειται για τους ενεργειακούς κολοσσούς Eni και Enel, καθώς και τον όμιλο αεροναυπηγικής και άμυνας Finmeccanica. Μέχρι στιγμής, ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να παραχωρήσουν άλλες μετοχές στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αναλυτές όμως υποστηρίζουν πως η Ρώμη δύσκολα θα αποφύγει να βάλει χέρι στους πολύτιμους θησαυρούς της.<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://topontiki.gr/">πηγή</a></span>

Ο Νότος στο σφυρί

Μπορεί στην Ελλάδα των μνημονίων ορισμένοι να συνεχίζουν να κατηγορούν όποιον τολμάει να αντιστέκεται στις αθρόες ιδιωτικοποιήσεις για λα...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια Ελληνίδα μουσουλμάνα της Θράκης ενάντια στους τουρκοπράκτορες σε σύνοδο του ΟΗΕ!

<center> <img alt="" class="alignleft size-full wp-image-5569" height="290" src="http://proxeneio-stop.org/wp-content/uploads/2012/12/405009_10152318504830093_1452037783_n.jpg" title="405009_10152318504830093_1452037783_n" width="460" /></center> <br /> <strong>Νέα μετωπική επίθεση εναντίον της Ελλάδας από όργανα του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής σε σύνοδο του ΟΗΕ στη Γενεύη, με τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας όμως αυτή τη φορά να αντιδρούν αποτελεσματικά. Ξεχώρισε ανάμεσά τους μια μουσουλμάνα από την Ξάνθη, η Σαμπιχά Σουλεϊμάν, που η συγκλονιστική της μαρτυρία αποστόμωσε τους τουρκοπράκτορες…</strong><br /> Την ώρα που ο λαός της Θράκης κοιμάται – ως επί το πλείστον – τον μακάριο ύπνο της…ηλιθιότητας και που ακόμη και οι ντόπιοι δεσποτάδες διαγωνίζονται, όπως με βαθιά θλίψη παρατηρούμε, για το ποιος θα πλειοδοτήσει σε κολακείες προς τον επίσημο εκπρόσωπο της «φίλης» Τουρκίας, τα μίσθαρνα όργανα της εν λόγω…φίλης συνεχίζουν πάντα τον υπονομευτικό αγώνα τους ενάντια στην Ελλάδα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στον διεθνή χώρο. Προ ημερών σας γράφαμε στο <strong>«Προξενείο-Στοπ»</strong> για τη γελοία εκείνη οπερέτα που έστησε στις Βρυξέλλες το τούρκικο ΥΠΕΞ <strong>με τα εν Θράκη πρακτορίδια και 3-4 πουλημένα σούργελα που παριστάνουν τους εξ Εσπερίας ευρωβουευτές και αγωνιστές των…ανθρωπίνων δικαιωμάτων!</strong> Ε, την ίδια περίπου εποχή είχαμε και άλλη μία τέτοια επίθεση κατά της χώρας μας, αυτή τη φορά στο <strong>5^ο Συνέδριο του ΟΗΕ για τις Μειονότητες, </strong>που διοργανώθηκε στη <strong>Γενεύη </strong>στα τέλη Νοεμβρίου και στο οποίο, όπως μας ενημερώνει το δελτίο τύπου που εξέδωσε (στα τούρκικα εννοείται) ο πεμπτοφαλαγγίτικος <strong> «Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης», </strong>«την τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης εκπροσώπησαν το μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων και Γενική Διευθύντρια της «Πολιτιστικής Εκπαιδευτικής Εταιρίας Μειονότητας Δυτικής Θράκης» (ΠΕΚΕΜ) <strong>Περβίν Χαϊρουλλάχ</strong>, το μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων Δρ.<strong> Αλή Χουσεΐνογλου, </strong>η υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ABTTF) <strong>Μελέκ Κίρματζι </strong>και ο <strong>Ναζήφ Ταχσίν </strong>(σ.σ. τους βλέπετε μαζί στην 1η αλλά και τη 2η φωτογραφία). Κατά τη διάρκεια του διήμερου αυτού φόρουμ, οι εκπρόσωποι της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης περιέγραψαν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφίσταται η μειονότητα σε διάφορους τομείς».<br /> <strong> Η επίθεση των τουρκοπρακτόρων</strong><br /> Και για να μην τα πολυλογούμε, η μεν <strong>Κίρματζι </strong>επικεντρώθηκε στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της μειονότητας, τονίζοντας ότι αυτό δεν γίνεται σεβαστό στην Ελλάδα, ενώ ο <strong>Χουσεΐνογλου </strong>κατηγόρησε τη χώρα μας ότι δεν επιτρέπει στη μειονότητα να τελεί απρόσκοπτα τα θρησκευτικά της καθήκοντα, αλλά ούτε και θέτει τις <a href="http://proxeneio-stop.org/2012/12/sabiha/534053_10152316342255093_1591380954_n/" rel="attachment wp-att-5570"><img alt="" class="alignright size-full wp-image-5570" height="407" src="http://proxeneio-stop.org/wp-content/uploads/2012/12/534053_10152316342255093_1591380954_n.jpg" title="534053_10152316342255093_1591380954_n" width="432" /></a>αναγκαίες προϋποθέσεις, ώστε τα μέλη της να μορφώνονται στη μητρική τους γλώσσα, που είναι η τουρκική. Όσο για τη γνωστή μας…Κομοτηναία συμπολίτισσα <strong>Περβίν Χαϊρουλλάχ</strong> (μόνιμη κατήγορο της Ελλάδας στο εξωτερικό), αυτή αποδέχθηκε δύο μόνο εξελίξεις που μπορούν να χαρακτηρισθούν θετικές, δηλαδή το χρηματοδοτούμενο από ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις<strong> «Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων» </strong><em>(σ.σ. η αρχιπρακτοράντζα Χαϊρουλλάχ υπέρ της…Φραγκουδάκη – ήτοι, πες μου τον φίλο σου…),</em> αλλά και την ποσόστωση του 0,5% για την είσοδο των μαθητών στην ανώτατη εκπαίδευση, ενώ στη συνέχεια δήλωσε ότι η μειονότητα έχει επί μακρόν υποστεί περιορισμούς στα ανθρώπινα και μειονοτικά της δικαιώματα, ενώ τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετώπισε τη χρονιά του 2012, αφορούσαν στους τομείς της έκφρασης της εθνικής τους ταυτότητας, της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι, στα προβλήματα όσων απώλεσαν την ιθαγένειά τους, στην εκπαίδευση, στα θρησκευτικά ζητήματα και στο θέμα των βακουφίων, κατάσταση η οποία αντίκειται στα άρθρα 1,2,4 και 6 της διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων που ανήκουν σε Εθνικές, Εθνοτικές, Θρησκευτικές και Γλωσσικές μειονότητες. Με βάση τα παραπάνω, όπως υποστήριξε, οι Έλληνες αξιωματούχοι αρνούνται επίμονα να αναγνωρίσουν επίσημα την εθνική τουρκική ταυτότητα της μειονότητας, ενώ ακόμη και μετά από την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διέταξαν το κλείσιμο των ιστορικών τουρκικών συλλόγων. Τόνισε μάλιστα ότι ενώ ένα άτομο μπορεί να προσδιορίσει εαυτόν ως Τούρκο, δεν επιτρέπεται η ίδρυση συλλόγου από τρία άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι. Κλείνοντας δήλωσε ότι τρανταχτό παράδειγμα της μη αναγνώρισης της εθνικής ταυτότητας στη Δυτική Θράκη είναι και το άρθρο 19 του Κώδικα Ιθαγένειας, με βάση το οποίο 60 χιλιάδες μουσουλμάνοι Τούρκοι απώλεσαν ακουσίως και χωρίς πρότερη ενημέρωση την ελληνική τους ιθαγένεια, κατά τη διάρκεια των 45 ετών που ίσχυε το εν λόγω άρθρο. Η Χαϊρουλλάχ έκλεισε την ομιλία της κάνοντας συστάσεις στην Ελλάδα σχετικά με την εφαρμογή των προβλεπόμενων της συνθήκης της Λοζάνης του 1923, της διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών του 1992 και των λοιπών συμβάσεων για τα ανθρώπινα και τα μειονοτικά δικαιώματα.<br /> <strong> Η ελληνική αντίδραση</strong><br /> Απέναντι σε όλα αυτά όμως, αυτή τη φορά υπήρξε και ελληνική αντίδραση. Η ελληνική αντιπροσωπεία στην πρώτη της τοποθέτηση ανέφερε τα θετικά βήματα που πραγματοποιήθηκαν στη Θράκη όσον αφορά τη μειονότητα, όπως η προαναφερθείσα ποσόστωση για την ανώτατη εκπαίδευση, ο τριπλασιασμός των παιδιών της μειονότητας <a href="http://proxeneio-stop.org/2012/12/sabiha/tromaktiko1/" rel="attachment wp-att-5571"><img alt="" class="alignleft size-full wp-image-5571" height="337" src="http://proxeneio-stop.org/wp-content/uploads/2012/12/tromaktiko1.jpg" title="tromaktiko1" width="426" /></a>που συνεχίζουν τη φοίτησή τους στα δημόσια σχολεία, η συμπερίληψη των τουρκικών στη διδακτέα ύλη, ως επιλεγόμενου μαθήματος, η ποσόστωση του 0,5% όσον αφορά τους διορισμούς στον δημόσιο τομέα, η ίδρυση μεικτών συμβουλίων νεολαίας από χριστιανούς και μουσουλμάνους, κλπ. Επιπλέον αναφέρθηκε στην υποστήριξη την οποία λαμβάνουν τα ιεροσπουδαστήρια, ενώ στη δευτερολογία της πρόσθεσε ότι μία από τις προτεραιότητες της Ελλάδας αποτελεί η βελτίωση της κατάστασης της μειονότητας των Ρομά, οι οποίοι δεν προσδιορίζονται ως μειονότητα αλλά ως μειονεκτούσα κοινωνία καθώς οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι πραγματικά πολύ άσχημες. Ανέφερε ακόμη ότι έχουν πραγματοποιηθεί θετικά βήματα όσον αφορά στα δικαιώματα των γυναικών, πράγμα που οι εκπρόσωποι των ΜΚΟ της μειονότητας δεν το ανέφεραν, όπως και το ότι οι μουσουλμάνες δεν καταπιέζονται από το κράτος αλλά από τις προκαταλήψεις της μουσουλμανικής κοινωνίας. Τονίστηκε επίσης ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα για τη συνέχιση της φοίτησης των κοριτσιών της μουσουλμανικής μειονότητας στο σχολείο, βήματα που θα συνεχιστούν και στο μέλλον, ενώ όσον αφορά το θέμα της εκλογής μουφτήδων, υποστηρίχθηκε ότι οι μουφτήδες στην Ελλάδα, πέραν από θρησκευτικοί ηγέτες έχουν και δικαιοδοτικές αρμοδιότητες και σε καμία χώρα δεν εκλέγονται οι ηγέτες που έχουν και θρησκευτικές και δικαιοδοτικές αρμοδιότητες. Όσο για τους ψευδομουφτήδες στην Ελλάδα, αυτοί εκλέγονται από θεολόγους της μουσουλμανικής μειονότητας με καθ’ όλα αδιαφανή τρόπο.<br /> <strong> Η γενναία μαρτυρία της Σαμπιχά</strong><br /> Εκείνο πάντως που αξίζει κυρίως να σημειώσουμε είναι το ότι ανάμεσα στις τοποθετήσεις της ελληνικής πλευράς, την παράσταση αναμφίβολα έκλεψε η συγκλονιστική μαρτυρία μίας Μουσουλμάνας Τσιγγάνας από τη Θράκη. Πρόκειται για τη <strong>Σαμπιχά Σουλεϊμάν </strong><em>(3η και 4η φωτογραφία), </em>πρόεδρο του συλλόγου Γυναικών Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα», γνωστή και από παλαιότερη βράβευσή της από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η <strong>Σαμπιχά,</strong> που συνεχίζει τον δικό της αγώνα και στις σημερινές τραγικές συνθήκες, είπε: <strong>«Ονομάζομαι Σαμπιχά Σουλεϊμάν, <a href="http://proxeneio-stop.org/2012/12/sabiha/attachment/89767857657654876/" rel="attachment wp-att-5572"><img alt="" class="alignright size-full wp-image-5572" height="489" src="http://proxeneio-stop.org/wp-content/uploads/2012/12/89767857657654876.jpg" title="89767857657654876" width="332" /></a>είμαι Μουσουλμάνα Ρομά από την Ξάνθη (στην Ελλάδα) και πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Δροσερού «Η Ελπίδα». Ζητώ συγνώμη που δεν μπορώ να μιλήσω απ’ ευθείας σε κάποια από τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται στο συνέδριο αλλά δεν τις έμαθα ποτέ. Η μητρική μου γλώσσα είναι ρομανί, η γλώσσα των Τσιγγάνων. Πάρα ταύτα επειδή είμαι μουσουλμάνα της Θράκης υποχρεώθηκα να πάω σε σχολείο όπου διδάχθηκα μια Τρίτη γλώσσα, τα τούρκικα. Αυτό κάνουν κάθε χρόνο εκατοντάδες έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι Ρομά με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε σήμερα μειονότητα εντός της μειονότητας. Το ίδιο συναίσθημα της μειονότητας μέσα στη μειονότητα το αισθανόμαστε σε κάθε βήμα μας μέσα στην κοινωνία. Οι μουσουλμάνοι τουρκικής καταγωγής προσπαθούν να μας επιβάλλουν εκτός από τη γλώσσα τους και την ταυτότητά τους. Ξοδεύουν πολλά λεφτά για να χτίσουν τζαμιά μέσα στους οικισμούς μας. Μας λένε ότι οι Τσιγγάνοι πεθαίνουν νέοι επειδή δεν είναι καλοί Τούρκοι και πιστοί μουσουλμάνοι. Εμείς, όμως ξέρουμε ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι περισσότερα σχολεία και νοσοκομεία όχι τζαμιά που άλλωστε η Θράκη έχει πολλά. Εδώ και χρόνια επιμένουν να φτιάξουν σωματεία και να τα ονομάσουν «τουρκικά». Στη συνέχεια προσπαθούν να μας γράψουν σε αυτά τα σωματεία για να μας υποχρεώσουν κι εμάς να πούμε ότι είμαστε Τούρκοι. Πριν μερικά χρόνια το ελληνικό κράτος όρισε να πηγαίνουμε υποχρεωτικά σε νηπιαγωγεία. Οι τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνοι έφτιαξαν δικά τους νηπιαγωγεία όπου διδάσκονται μόνον τουρκικά. Μας πιέζουν να γραφτούμε σε αυτά τα νηπιαγωγεία. Θέλουμε να έχουμε καλή εκπαίδευση στη γλώσσα του κράτους που ζούμε. Το κράτος δεν κάνει αρκετά. Θέλουμε περισσότερα δημόσια σχολεία. Θέλουμε να μας προστατεύει επειδή είμαστε μουσουλμάνες γυναίκες με δικαιώματα που παραβιάζονται διαρκώς από ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι δικαίωμά τους να φέρονται άσχημα στις γυναίκες τους. Περιμένουμε την πραγματική βοήθεια από το ελληνικό κράτος. Η Διακήρυξη του ΟΗΕ για τις μειονότητες λέει ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η ιδιαίτερη ταυτότητα και ο πολιτισμός μας. Αυτό δεν ισχύει μόνον για το κράτος στο οποίο ζούμε αλλά και για τους μειονοτικούς συμπολίτες μας. Οι τελευταίοι προσπαθούν να μας επιβάλλουν την τουρκική ταυτότητα αντί της δικής μας ταυτότητας των Ρομά. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε τη δική μας ταυτότητα με μία άλλη. Θέλουμε να μας αφήσουν ήσυχους και να μην παίζουν πολιτικά παιχνίδια εις βάρος μας»</strong>.<br /> Θερμά συγχαρητήρια στη <strong>Σαμπιχά</strong>, που συνεχίζει τον άνισο αγώνα της, απέναντι και στα σχέδια της Τουρκίας, αλλά και στην επίσημη ελληνική ανυπαρξία στη Θράκη! Και όπως αντιλαμβάνεστε βέβαια το να παίρνουν τα όργανα της Τουρκίας τέτοιες αποστομωτικές απαντήσεις στα διεθνή φόρα και ειδικά μάλιστα από μουσουλμάνους της Θράκης, έχει πραγματικά τεράστια σημασία…<br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://proxeneio-stop.org/">πηγή</a></span>

Μια Ελληνίδα μουσουλμάνα της Θράκης ενάντια στους τουρκοπράκτορες σε σύνοδο του ΟΗΕ!

Νέα μετωπική επίθεση εναντίον της Ελλάδας από όργανα του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής σε σύνοδο του ΟΗΕ στη Γενεύη, με τα μέλη της ελλη...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς κολοσσιαία Oικονομική Ένωση HΠΑ & ΕΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/xl/public/GALLERY/SEE-USA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/xl/public/GALLERY/SEE-USA.jpg" width="460" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">Αντίβαρο σε BRICS & Ευρασιατικής Ένωσης</span></b><br /> <b><span style="color: #990000;"><br /></span></b> <strong>H ΕΕ και οι ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές συνομιλίες για το σχηματισμό κοινής εμπορικής-οικονομικής ένωσης σε έναν αντι-BRICS σχήμα, αλλά και σε αντιστάθμισμα της Ευρασιατικής Ένωσης Με την Ρωσία να αποκτά μια τεράστια εσωτερική αγορά, κάτι που παίρνει "σάρκα και οστά" την 1η Μαΐου 2013. </strong><br /> <strong>Πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από την Ουάσιγκτον περιγράφουν μια κολοσσιαία ενιαία διατλαντική αγορά εμπνεύσεως Α.Μέρκελ, όπου το μόνο εμπόδιο που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι ο απομονωτισμός ορισμένων ισχυρών οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ.</strong><br /> Το σχέδιο της Α. Μέρκελ δεν αρχικά απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον, αλλά εσχάτως έχει αποκτήσει μεγάλη κινητικότητα.<br /> Προς το παρόν οι μυστικές διαβουλεύσεις αφορούν ζητήματα αμοιβαίων επενδύσεων και της σχεδίαση ενιαίων προδιαγραφών στη φορολόγηση, την ιατρική και άλλους τομείς.<br /> Την ίδια στιγμή γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η ενοποίηση των οικονομιών των δύο τεράστιων οικονομικών περιφερειών θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη.<br /> Ειδικότερα πρέπει να υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η πρωτοβουλία των κυβερνήσεων να μη βλάψει τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, επισημαίνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Μιχαήλ Νεϊζμάκοφ: <strong>«<em>Η δημιουργία μιας τέτοιας οικονομικής ζώνης θα μπορούσε να βοηθήσει σε μικροοικονομικό επίπεδο κα τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Αλλά υπάρχουν τομείς π.χ. η παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. όπως ο αεροναυπηγικός τομέας που υπάρχει έντονος ανταγωνισμός Άρα ανοίγοντας μια πιο εύκολη οδό προς τις αγορές ο ένας του άλλου, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι στο πλαίσιο μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης δεν θα προκληθεί πλήγμα στις εταιρείες κάθε πλευράς, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους».</em></strong><br /> Η εμφάνιση μιας διατλαντικής οικονομικής ζώνης θα επέφερε σημαντική οικονομική ανάπτυξη και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Οι ειδικοί ήδη υπολόγισαν ότι η κατάργηση των φόρων στο εμπόριο θα αύξανε την αύξηση του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά μισό τοις εκατό, ενώ των ΗΠΑ κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα!.<br /> Κινητήριος μοχλός όλων η αύξηση των εξαγωγών αμφοτέρων των δύο πλευρών (άλλωστε η Α.Μέρκελ την εξαγωγική προοπτική της Γερμανίας ήθελε να διασφαλίσει), οι οποίες θα μπορούσαν να αυξηθούν σχεδόν κατά 25 %.<br /> Κατ’ αυτόν τον τρόπο Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη θα μπορούσαν από κοινού να αντιμετωπίσουν τις γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες των BRICS, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί χάνουν παγκοσμίως τις θέσεις τους.<br /> Αυτό όμως αφορά όχι σε όλες τις αγορές, επισημαίνει ο καθηγητής της έδρας παγκόσμιας πολιτικής της ανώτατης σχολής Οικονομίας Μαξίμ Μπρατέρσκι: «<em>Η Ευρώπη τουλάχιστον τα τελευταία 10-15 χρόνια χάνει σταδιακά την ανταγωνιστικότητά της ως προς τις οικονομίες της Κίνας και εν μέρει της Ινδίας. Αλλά χάνει την ανταγωνιστικότητά της σε τέτοιους τομείς όπου τα ευρωπαϊκά εργατικά χέρια μπορούν να αντικατασταθούν από κινεζικά ή βιετναμικά. Ενώ στους υπόλοιπους τομείς η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ισχυρή διότι δεν υπάρχει δεύτερη Ρώμη, δεύτερο Παρίσι ή δεύτερο Λονδίνο</em>».<br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a></span>

Προς κολοσσιαία Oικονομική Ένωση HΠΑ & ΕΕ

Αντίβαρο σε BRICS & Ευρασιατικής Ένωσης H ΕΕ και οι ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές συνομιλίες για το σχηματισμό κοινής εμπορικής-οικονομική...

Διαβάστε την συνέχεια

Χαράς Ευαγγέλια με Ερντογάν: Δεν πάμε όπου δεν μας θέλουν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/12/Erdogan_TRT.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-66018" height="285" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/12/Erdogan_TRT.jpg" title="Erdogan_TRT" width="460" /></a></div> <br /> Μεγάλη μέρα για την ελληνική άμυνα και ασφάλεια και νομίζουμε ότι πλέον ο Πάνος Πααγιωτόπουλος μπορεί να καλέσει τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Κωσταράκο και να τα «τσούξουν», αφού φαίνεται ότι το πρόβλημα ασφαλείας της Ελλάδας λύθηκε για πάντα από τον Ερντογάν…<br /> Δεν μας το έλεγε νωρίτερα για να ησυχάσουμε βρε παιδί μου; Τι παραλείψεις είναι αυτές; Μήπως πρέπει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος να στείλει ένα… ευχαριστήριο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα στους φίλους του Ταγίπ και Αχμέτ; Θα αναρωτιούνται οι φίλοι μας τι πάθαμε πρωτοχρονιάτικα: <strong>Μα, μια τηλεοπτική συνέντευξη του Ερντογάν μας καθησύχασε, αφού είπε ότι η Τουρκία, δεν πηγαίνει όπου δεν τη θέλουν, εν ολίγοις «δε φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν!</strong><br /> <br /> Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από όσα συνέβησαν το 2003 που «ψηνόταν» η αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ και η Τουρκία είχε σταματήσει την εισβολή από το βόρειο τμήμα των αμερικανικών στρατευμάτων, με αποτέλεσμα οι νέο-συντηρητική ηγεσία στις ΗΠΑ να εξοργιστεί. Δεν είναι όμως έτσι σύμφωνα με τον Ερντογάν!<br /> <strong>Η Τουρκία δεν συμμετείχε στον πόλεμο επειδή «τα αδέρφια στο Βόριο Ιράκ, οι Κούρδοι», δεν τους ήθελαν εκεί και η Τουρκία δεν πάει όπου δεν τη θέλουν! Ναι, αυτά είπε κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο τηλεοπτικό δίκτυο TRT! </strong><br /> Ο Τζορτζ Μπους ήθελε την Τουρκία, όπως όμως είπε στον Ερντογάν στο τηλέφωνο, εγκατέλειψε την προσπάθεια επειδή υπήρχε μεγάλη αντίδραση από τους Τούρκους πολίτες, παρότι ο Ερντογάν είχε περάσει από το Κοινοβούλιο και δεύτερο μνημόνιο που άνοιγε τον δρόμο για τη συμμετοχή της Τουρκίας στον πόλεμο… <strong>Τελικά, την 1η Μαρτίου 2003 το τουρκικό Κοινοβούλιο απέρριψε την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στο πλαίσιο της διεθνούς δύναμης που επενέβαινε στη χώρα.</strong><br /> Δίδαγμα: Έτσι και τα πράγματα εκτραχυνθούν με τους «πασάδες», <strong>το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να τους βροντοφωνάξουμε «δεν σας θέλουμε εδώ» και ο Ερντογάν θα διατάξει γενική υποχώρηση</strong>, με την ειρήνη να επανέρχεται. Κοίτα να δεις πόσο απλό ήταν και ξοδεύουμε δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς… Όποιος σκέφτεται την Κύπρο να μην το πει δυνατά, διότι ο Ερντογάν θα του πει ότι δεν πήγε η χώρα του στον Νότο όπου βρίσκονται οι Ελληνοκύπριοι (αν και οι εγγυήτριες δυνάμεις είχαν και από εκεί… πρόσκληση…).<br /> <strong>Και για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις και με όσους διάβασαν «επιπόλαια» την είδηση, πλάκα κάνουμε, προφανώς…</strong><br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a></span>

Χαράς Ευαγγέλια με Ερντογάν: Δεν πάμε όπου δεν μας θέλουν!

Μεγάλη μέρα για την ελληνική άμυνα και ασφάλεια και νομίζουμε ότι πλέον ο Πάνος Πααγιωτόπουλος μπορεί να καλέσει τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατη...

Διαβάστε την συνέχεια

Με την πλάτη στον τοίχο η Δύση στη Συρία…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/12/Syria_clashes.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-66046" height="290" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/12/Syria_clashes.jpg" title="Syria_clashes" width="460" /></a></div> <br /> Παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα για τις στρατιωτικές επιτυχίες των αντικαθεστωτικών σε βάρος των δυνάμεων που στηρίζουν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, η πραγματικότητα φαίνεται πως είναι διαφορετική. Όχι ότι τα στρατεύματα του Άσαντ… προελαύνουν ή ότι θα κερδίσουν τον πόλεμο, αλλά ότι το αδιέξοδο που έχει προκληθεί καθίσταται πλέον εξαιρετικά επικίνδυνο…<br /> Ο μεσολαβητής του Αραβικού Συνδέσμου, Λαχντάρ Μπραχίμι, προειδοποίησε ότι η σύγκρουση λαμβάνει άλλες διαστάσεις, υπονοώντας σύγκρουση ανάμεσα σε θρησκείες (σουνίτες, σιίτες, αλαουίτες) και ότι το ενδεχόμενο να προκύψει αιφνιδιαστικά κύμα ενός εκατομμυρίου προσφύγων προς τις γειτονικές χώρες δεν μπορεί αν αποκλειστεί. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι όποιες στρατιωτικές επιτυχίες των αντικαθεστωτικών ή των κυβερνητικών, απλά θα ήταν χωρίς σημασία.<br /> <br /> Η Ρωσία διαμηνύει τις τελευταίες ώρες δια του υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, ότι της είναι αδύνατος να πείσει τον Μπασάρ Αλ Άσαντ να εγκαταλείψει τη χώρα και να δώσει την ευκαιρία σε μια μεταβατική κυβέρνηση, ασχέτως της όποιας παρασκηνιακής συμφωνίας μπορεί να είχε επιτευχθεί στο παρασκήνιο με τις ΗΠΑ. <br /> <strong>Οι αντικαθεστωτικοί αρνούνται να συζητήσουν με τους Ρώσους οι οποίοι τους προειδοποιούν να σταματήσουν να περνούν το μήνυμα ότι δεν ξέρουν από διπλωματία όταν φιλοδοξούν να κυβερνήσουν κράτος (…) και κατηγορούν τη Μόσχα ότι εξοπλίζει τον Άσαντ. Οι Ρώσοι τους επιστρέφουν την κατηγορία λέγοντας ότι οι ίδιοι διαθέτουν καλύτερο οπλισμό τον οποίον δεν βρήκαν στον δρόμο…</strong><br /> <strong>Οι ελπίδες πλέον μετατοπίζονται για τα μέσα Ιανουαρίου όταν και θα συναντηθούν… «τα τρία ‘Μπ’»… Με τον όρο αυτό εννοούνται ο Μπραχίμι, ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιχαήλ Μπογκντάνοβ και ο Γουίλιαμ Μπερνς από την αμερικανική πλευρά, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Μόσχα…</strong><br /> Είναι προφανές ότι η απροθυμία των ΗΠΑ και της Δύσης συνολικότερα να εμπλακεί στρατιωτικά δημιουργεί σταδιακά συνθήκες χειρότερης ανθρωπιστικής καταστροφής… Η «παράλογη λογική» του πολέμου σε όλο της το μεγαλείο…<br /> <br /> <span style="color: #9fc5e8;"><a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a></span>

Με την πλάτη στον τοίχο η Δύση στη Συρία…

Παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα για τις στρατιωτικές επιτυχίες των αντικαθεστωτικών σε βάρος των δυνάμεων που στηρίζουν τον Μπασάρ Αλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο αυταρχισμός των τουρκο-ισλαμικών μηχανισμών της Άγκυρας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.geostrategy.gr/images/leaders/ErdoganOperasyon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://www.geostrategy.gr/images/leaders/ErdoganOperasyon.jpg" width="460" /></a></div> <br /> Του Χρήστου Μηνάγια<br /> <br /> Μετά τις γενικές εκλογές της 12 Ιουνίου 2011, η τουρκική επικαιρότητα επικεντρώθηκε στις συζητήσεις για τη δημιουργία ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος. Όμως, μετά την παρέλευση ενάμιση έτους, διαπιστώνεται ότι το κύριο ερώτημα που απασχολεί την τουρκική κοινή γνώμη αφορά στην αλλαγή ή όχι του πολιτεύματος της χώρας σε μια μορφή προεδρικής ή ημιπροεδρικής δημοκρατίας. <br /> <br /> Το κυριότερο δε που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι, οι συζητήσεις δεν εστιάζονται στην ουσία του χαρακτήρα του πολιτεύματος, αλλά επιχειρείται από το «βαθύ» τουρκο-ισλαμικό μηχανισμό η αποδοχή του Ερντογάν από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων της χώρας. Τούτο τυγχάνει αρνητικών σχολίων από έγκριτους Τούρκους αρθρογράφους, οι οποίοι επισημαίνουν ότι ένας πρόεδρος ή ένας πρωθυπουργός είναι προσωρινός, ενώ ένα έθνος, ένα κράτος και η μορφή του πολιτεύματος έχουν διαχρονική ισχύ.<br /> <br /> Η επίκληση του ισλαμισμού, οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, ο πλήρης έλεγχος του κρατικού μηχανισμού και η απομάκρυνση της πλειοψηφίας της τουρκικής κοινωνίας από τη στρατοκρατία είχαν σαν αποτέλεσμα την ισχυροποίηση του Ερντογάν και την εδραίωση του κόμματός του. Ωστόσο, εάν κάποιος εξετάσει τη συμπεριφορά του Τούρκου πρωθυπουργού, η εικόνα που προκύπτει είναι σαφής: δηλαδή, η απλουστευμένη μορφή δημοκρατίας που τυγχάνει ιδιαίτερης προβολής, έχει λάβει τη μορφή μιας μετακεμαλικής ολιγαρχίας στηριζόμενης στην αυταρχικότητα και τον ολοκληρωτισμό. Σημειωτέον ότι, η κατάσταση αυτή, προς το παρόν, είναι πολύ δύσκολο ή και αδύνατον να ανατραπεί διότι στηρίζεται: πρώτον, από το λαό λόγω της δημοκρατικής νομιμότητάς της. Δεύτερον, από τους θρησκευόμενους μουσουλμάνους, λόγω των συχνών αναφορών στο Ισλάμ. Και τρίτον, στον τουρκικό κρατικό μηχανισμό (δικαιοσύνη-φορείς ασφαλείας) λόγω της ισχύος του να επιβάλλει τις κυρώσεις που επιθυμεί. <br /> <br /> Υπάρχει η άποψη ότι το ΑΚΡ είναι ένα ισλαμικό κόμμα. Όμως, η ταυτότητά του, οι δηλώσεις της ηγετικής του ομάδας και οι ισλαμικές-εθνικιστικές-«δημοκρατικές» αρχές που συνθέτουν την πολιτική του, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ένα «ημίαιμο» κόμμα (σ.σ. δεν κρίνεται σκόπιμο να χρησιμοποιήσουμε το συνώνυμο της λέξης ημίαιμος). Συνεπώς, το ΑΚΡ δεν αποτελεί μια ομοιογενή πολιτική κίνηση, αλλά ένα συνασπισμό φιλελεύθερων, θρησκευόμενων, συντηρητικών, εθνικιστικών και αριστερών τάσεων, των οποίων οι κόκκινες γραμμές υπερβαίνουν την εξάρτησή τους από τα πολιτικά κόμματα. Υπό τις συνθήκες δε αυτές, εάν δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του συνόλου των συνιστωσών του ΑΚΡ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο, στη μετά Ερντογάν περίοδο, το κόμμα αυτό να έχει την τύχη του προηγούμενου ισλαμικού κόμματος Refah Partisi (Κόμμα Ευημερίας του Νετζμετίν Ερμπακάν). (σ.σ. Ο Ερμπακάν ήταν ο ηγέτης του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία και πολιτικός μέντορας του Ταγίπ Ερντογάν). <br /> <br /> Τα τελευταία χρόνια η αντιπολίτευση βιώνει μια πολύ βαθειά κρίση και παρά την αυταρχική και αλαζονική συμπεριφορά του Ερντογάν προς όλους τους επικριτές του, αυτή δεν φαίνεται ότι μπορεί να ανακάμψει<br /> . Συνακόλουθα δε, η πτώση των περισσότερων προπυργίων του κεμαλικού καθεστώτος είχε σαν αποτέλεσμα την αδυναμία δημιουργίας ενός νέου κόμματος με προοπτική ανάληψης της εξουσίας της χώρας. Τούτο οφείλεται σε δύο λόγους: πρώτον, στην αναποτελεσματικότητα αντιμετώπισης του κουρδικού προβλήματος λόγω των εθνικιστικών, στρατιωτικών και κρατικιστικών αντιλήψεων και δεύτερον, στη μεγάλη δημοτικότητα του επικοινωνιακού πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποίος με τις αναφορές του στο Ισλάμ και την οθωμανική κληρονομιά ενεργοποίησε τις θρησκευτικές, εθνικιστικές και επεκτατικές ευαισθησίες των Τούρκων πολιτών. Εν τω μεταξύ, ο Τούρκος πρωθυπουργός, προκειμένου να δικαιολογήσει την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική πόλωση που δημιουργήθηκε από την αυταρχική συμπεριφορά του, επικαλείται τη δράση του βαθέως κράτους που προσπαθεί να φέρει τους κρατικούς φορείς απέναντι στο έθνος. <br /> <br /> Εξίσου σημαντικό είναι ότι οι προσπάθειες της Άγκυρας για τουρκοποίηση των Κούρδων δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, παρά τις πολιτικο-θρησκευτικο-ιδεολογικές επιθέσεις και τα στρατιωτικά μέτρα που χρησιμοποίησαν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις, ο κουρδικός λαός όχι μόνο δεν απώλεσε την εθνική του ταυτότητα αλλά επέφερε σοβαρά πλήγματα στους τουρκο-ισλαμικούς σχεδιασμούς. Ας σημειωθεί ακόμη πως «Οι Κούρδοι της Τουρκίας» και «Το Κουρδιστάν της Τουρκίας» αποτελούν δύο πολιτικές ορολογίες που έχουν ως κοινή συνισταμένη το κουρδικό πρόβλημα. Αν βέβαια το εν λόγω πρόβλημα επιλυθεί έγκαιρα, εκτιμάται ότι αυτό θα περιορισθεί στους Κούρδους της Τουρκίας, ενώ σε αντίθετη περίπτωση η Άγκυρα θα κληθεί να αντιμετωπίσει το Κουρδιστάν της Τουρκίας.<br /> <br /> Ως γνωστόν, περίπου το 40% των Κούρδων της Τουρκίας κατοικεί σε περιοχές εκτός των διοικητικών ορίων του τουρκικού Κουρδιστάν (βόρειο Κουρδιστάν) και συγκεκριμένα: το ¼ του πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης είναι Κούρδοι, ενώ σημαντική είναι η παρουσία του κουρδικού παράγοντα στις πόλεις Άδανα, Μερσίνη, Bursa, Σμύρνη και Αττάλεια. Για το λόγο αυτό, η στρατηγική της Άγκυρας εστιάζεται στο διαχωρισμό του κουρδικού προβλήματος από το πρόβλημα του Κουρδιστάν, δεδομένου ότι οι εσωτερικοί Κούρδοι μετανάστες που έχουν εξαπλωθεί σε όλη την τουρκική επικράτεια αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα από τους ομοεθνείς τους που κατοικούν στις νοτιοανατολικές περιοχές<br /> <div id="articleAd"> <br /> . Ωστόσο, η στρατηγική αυτή προσκρούει στις ιδεοληψίες και τα συμφέροντα των πολιτικο-θρησκευτικών συνιστωσών που στηρίζουν τον Ερντογάν. Από τη μια πλευρά ο φιλελεύθερος πυρήνας του κυβερνώντος κόμματος υποστηρίζει την εν μέρει αναγνώριση των ατομικών ελευθεριών των Κούρδων, σε αντίθεση με τους συντηρητικούς-εθνικιστές οι οποίοι είναι υπέρμαχοι της προάσπισης αυτών που είναι ήδη δεδομένα, αφομοιωμένα και δεν δημιουργούν κινδύνους και κραδασμούς στο κατεστημένο, και κυρίως δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές. <br /> <br /> Επιπρόσθετα δε, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Τουρκία ποτέ δεν παραιτήθηκε και δεν πρόκειται να παραιτηθεί από το τουρκο-ισλαμικό όραμα της, δηλαδή ανάδειξη του τουρκισμού μέσω του Ισλάμ και διείσδυση στις περιοχές ενδιαφέροντος και επιρροής της. Μάλιστα, μερικά αποτελέσματα της καθοδηγούμενης από την Άγκυρα στρατηγικής τουρκοποίησης παρατίθενται ακολούθως:<br /> <br /> · Οι Laz (Λαζοί) υπέστησαν σοβαρότατη εθνική και εθνοτική διάβρωση.<br /> <br /> · Σημαντικό τμήμα των νέων γενιών των χωρών του Καυκάσου και των Βαλκανίων δεν γνωρίζουν ούτε καν τους προγόνους τους και έχουν εγκλωβιστεί στην τουρκική ιδεολογία, δεδομένου ότι η μνήμη τους διαβρώθηκε από τον τουρκισμό.<br /> <br /> · Οι Αρμένιοι δεν πέτυχαν να αναγνωρίσουν στον επιθυμητό βαθμό τη γενοκτονία που υπέστησαν οι πρόγονοί τους από τους Τούρκους.<br /> <br /> · Ένα μεγάλο μέρος της θρησκευτικής και πολιτιστικής μειονότητας των Αλεβήδων (Αλεβιτών) εντάχθηκε στην κεμαλική ιδεολογία.<br /> <br /> · Οι Έλληνες εκτοπίσθηκαν από την Τουρκία (Πόντος, Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία κ.λπ.) και αναγκάσθηκαν να βρουν προστασία στην Ελλάδα.<br /> <br /> Τέλος καθίσταται σαφές, ότι από τη διαχρονική εξέταση της τουρκικής πραγματικότητας προκύπτει το συμπέρασμα ότι, ούτε τα σύμβολα, ούτε οι ηγετικές παρουσίες δεν έφεραν τη δημοκρατία στη χώρα και ούτε πρόκειται ποτέ να τη φέρουν.<br /> <span style="color: #9fc5e8;">πηγή</span></div>

Ο αυταρχισμός των τουρκο-ισλαμικών μηχανισμών της Άγκυρας

Του Χρήστου Μηνάγια Μετά τις γενικές εκλογές της 12 Ιουνίου 2011, η τουρκική επικαιρότητα επικεντρώθηκε στις συζητήσεις για τη δημιουργ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΟΖ: ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται; Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/GEOPOLITIKA/cache/mapaozcyprus-630x346.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="222" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/GEOPOLITIKA/cache/mapaozcyprus-630x346.jpg" width="400" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</strong><br /> <br /> «Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται»<br /> «Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται»<br /> λαϊκές παροιμίες <br /> «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό το αληθές»<br /> Σολωμός<br /> «Νομίζουμε ότι είμαστε έξυπνοι και έτσι καταστρεφόμαστε»<br /> Μπρεχτ, «‘Οπερα της Πεντάρας»<br /> <br /> Πιστεύετε στον Αη-Βασίλη; Αν σας ρωτήσω, θα πείτε όχι.<br /> <br /> Δεν βλέπετε όμως τον λόγο να διαψεύσετε την ωραία ιστορία που διηγείστε στα παιδιά σας, ούτε να χαλάσετε την ατμόσφαιρα γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αυταπάτη, ψέμμα, ακίνδυνα όμως και χαριτωμένα. Αλλά δεν είναι πάντα έτσι.<br /> <br /> Προ ετών, ένας φίλος που έχανε τη γυναίκα του πήγε στη Λάρισα να αγοράσει δυο μπουκαλάκια νερό έναντι 10.000 ευρώ. Είναι πανέξυπνος και «κωλοπετσωμένος», δεν τον πιάνεις εύκολα κορόιδο. Ηθελε όμως να αγκιστρωθεί από την ελπίδα, αβάσιμη έστω. Ο φίλος μου δεν έπαθε τίποτα από την αυταπάτη. Το 1976 όμως, όταν ο Καματερός άρχισε να διαφημίζει, με την υποστήριξη ισχυρών ΜΜΕ, ένα δήθεν θαυματουργό νερό κατά του καρκίνου, ένα παιδάκι πέθανε στο «Αγλαϊα Κυριακού», γιατί σταμάτησε την κανονική θεραπεία. <br /> <br /> Όταν βρίσκεσαι σε απελπισία και αδιέξοδο, η κρίση θολώνει, η λογική υποχωρεί. Δεν συμβαίνει μόνο σε απλούς ανθρώπους, συμβαίνει και σε πολιτικούς, κοινωνίες, έθνη - και χρησιμοποιείται από τους εχθρούς τους για να τα καταστρέψει. <br /> <br /> Το 1963, ενώπιον του αδιεξόδου ενός μη λειτουργούντος κράτους, ο Μακάριος κάλεσε τον ‘Αγγλο πρέσβη, που τον ενθάρρυνε να θέσει τα «13 σημεία». Τετραπέρατος, πανέξυπνος, παμπόνηρος, την «πάτησε» όμως από την ανάγκη: η Αγγλία, αφού τούδωσε τη συγκατάθεση, χρησιμοποίησε την υπόθεση για να χαράξει την πρώτη «πράσινη γραμμή» της διχοτόμησης. <br /> <br /> Το 1974, ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, επικεφαλής μιας χούντας σε πλήρη απομόνωση και αδιέξοδο, πείστηκε από τους Αμερικανούς και Ισραηλίτες φίλους του ότι θα ενώσει, με το πραξικόπημα, την Κύπρο με την Ελλάδα. ‘Ενωσε τη Λευκωσία με την ‘Αγκυρα και πέθανε στη φυλακή σιωπηλός («αν μιλήσω, θα γίνουν όλοι οι ‘Ελληνες κομμουνιστές»). <br /> <br /> Ο Σαακασβίλι και ο Σαντάμ Χουσείν έπεσαν θύματα της αυτής μεθόδου. Καταστράφηκαν, αφού κατέστρεψαν τις χώρες τους. <br /> <br /> Επειδή ζούμε στιγμές πρωτοφανούς εθνικής τραγωδίας και αδιεξόδου, οφείλουμε να εντείνουμε τις ουσιώδεις (εν εθνική ανεπαρκεία) ιδιότητες της λογικής και του ελέγχου, ιδίως όταν εμφανίζονται από μηχανής Θεοί και εύκολες, σχετικά ανώδυνες λύσεις στα τραγικά προβλήματα της χώρας, είτε πρόκειται για «Θείους από την Αμερική» (Ομπάμα, ΔΝΤ), είτε για πολλά υποσχόμενα «πετρελαϊκά Ελντοράντο». Να προτιμάμε το «Ερευνάτε τας Γραφάς» από το «Πίστευε και μη ερεύνα». Να ακολουθούμε το αξίωμα της αμερικανικής διπλωματίας, κατά τις διαπραγματεύσεις με τους Σοβιετικούς: «Εμπιστέψου αλλά επαλήθευσε».<br /> <br /> Ένα «πετρελαϊκό Ελντοράντο»;<br /> Εδώ και τρία χρόνια περίπου, ενώ η Ελλάδα έμπαινε στο Μνημόνιο και έχανε σταδιακά κυριαρχία και ανεξαρτησία, άρχισε συστηματικά να συγκροτείται και να παρεμβαίνει στη δημόσια ζωή ένα ετερόκλιτο «λόμπι» των πετρελαίων και της ΑΟΖ». Δημοσιολογούντες, αυτοαναγορευθέντες ειδικοί, συνήθως όχι του συγκεκριμένου τομέα των πετρελαίων και διάφοροι άλλοι κινητοποιήθηκαν για να υποστηρίξουν <br /> <br /> α) ότι η Ελλάδα έχει έναν αμύθητο πλούτο σε υδρογονάνθρακες, <br /> β) ότι χρειάζεται επειγόντως ανακήρυξη ΑΟΖ για να τον εκμεταλλευθεί. <br /> <br /> Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι αυτοί που θορυβωδώς απαιτούσαν «εδώ και τώρα» την ανακήρυξη ΑΟΖ, όχι μόνο ελάχιστη ή καμιά σχέση είχαν με το αντικείμενο, αλλά δεν επέδειξαν καμία ευαισθησία επί θεμάτων ΑΟΖ και εξωτερικής πολιτικής στο παρελθόν. Όταν παρολίγον να καταλυθεί το κυπριακό κράτος με ένα σχέδιο Ανάν, που ήταν «πρώιμο Μνημόνιο», σχεδόν κανένας από αυτούς δεν άνοιξε το στοματάκι του να πει μια λέξη. <br /> <br /> Όταν ο γράφων υποστήριξε με άρθρο του, το 2007, σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, την ανάγκη οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο, ουδείς εξ αυτών συγκινήθηκε. Μόνο μετά το Μνημόνιο, κάποια «μύγα» τους τσίμπησε ξαφνικά.<br /> <br /> Τις τελευταίες μέρες, το πράγμα πήρε διεθνή διάσταση, με την έκθεση της Ντώυτσε Μπανκ. Δεν είναι καθόλου ασήμαντη, γιατί η έκθεση, ενώ δεν κομίζει κανένα αξιόπιστο ή νέο στοιχείο, προσφέρει σοβαρό επιχείρημα σε όσους αρνούνται το απολύτως αναγκαίο, απαραίτητο για την επιβίωση της χώρας αυθεντικό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Αν οι ‘Ελληνες έχουν ένα θησαυρό στα χέρια τους, ποιος ο λόγος να τους ελαφρύνουμε τώρα το χρέος; Η έκθεση, σημειωτέον, στηρίζεται στα «στοιχεία» του εγχώριου λόμπυ, το οποίο με τη σειρά του τη χρησιμοποιεί για να στηρίξει τη δική του «αξιοπιστία». Η ίδια η τράπεζα, κατά την εκτίμησή μας μάλλον όργανο του Χρήματος επί της Γερμανίας, παρά το αντίστροφο, επειδή θέλει να προστατεύσει τη δική της αξιοπιστία, δεν παραλείπει να υπογραμμίσει στην ανακοίνωσή της ότι όλα αυτά είναι απλές, αναπόδεικτες υποθέσεις.<br /> <br /> Θα χρειαζόμαστε ένα βιβλίο, όχι ένα άρθρο, κι αν χρειαστεί θα το γράψουμε, για να αναφέρουμε απλώς όλες τις ανακρίβειες και τερατολογίες, όπως και τις βάναυσες παραβιάσεις, δυστυχώς από επιστήμονες, κάθε στοιχειώδους επιστημονικής δεοντολογίας, που εκδηλώθηκαν και εκδηλώνονται στη διάρκεια αυτής της τρίχρονης «συζήτησης». <br /> <br /> Σε ότι αφορά την ύπαρξη υδρογονανθράκων, οι οπαδοί του λόμπι υποστηρίζουν πραγματικές τερατωδίες, φτάνοντας να συγκρίνουν τα εικαζόμενα αποθέματα αερίου νοτίως της Κρήτης με αυτά της Ρωσίας! Βασίζονται σε διάφορες διεθνείς «εκθέσεις», που δεν εξηγούν πως έβαλαν στο χέρι και κάνουν ατεκμηρίωτες εικασίες. <br /> <br /> Αυτό που μπορούμε να πούμε στο παρόν στάδιο των γνώσεών μας, μας λέει ο Γενικός Διευθυντής του ΙΓΜΕΜ κ. Παπαβασιλείου, από τους σοβαρότερους επιστήμονες που διαθέτει η χώρα, είναι ότι υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης υδρογονανθράκων, που θα γίνουν ισχυρές ενδείξεις μόνο με την ολοκλήρωση των σεισμικών ερευνών και σχεδόν αποδείξεις μόνο με τις γεωτρήσεις.<br /> <br /> Αν είναι έτσι τα πράγματα, για σκοπούς τρεχούσης πολιτικής δεν μπορούμε να βασιστούμε σε τίποτα από αυτά, έστω κι αν όλοι θα θέλαμε να βρεθεί ένας τρόπος να ξαναποκτήσουμε μια κανονική χώρα και μια κανονική ζωή. Ο κ. Μανιάτης του ΠΑΣΟΚ, που, αν μη τι άλλο, αποφεύγει να λέει προφανείς σαχλαμάρες, υποστηρίζει ότι, με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, μιλάμε πιθανώς για ένα έσοδο 140 δις σε βάθος τριάντα χρόνων, με την επιφύλαξη ότι αυτές οι εκτιμήσεις θα επιβεβαιωθούν από τις έρευνες. Πολύ σημαντικό έσοδο μεν, αν υπάρχει, όχι όμως ικανό να μας βγάλει από τη θηλιά του χρέους και του Μνημονίου.<br /> <br /> <strong>Πόθεν έσχες τα στοιχεία;</strong><br /> Ένα πολύ σημαντικό ερώτημα είναι ποιος και γιατί τροφοδοτεί το «λόμπι» με στοιχεία, είτε είναι αληθινά, είτε είναι ψεύτικα, για την ύπαρξη τεραστίων κοιτασμάτων; Τα στοιχεία για εικαζόμενα ενεργειακά αποθέματα δεν κυκλοφορούν διεθνώς στα μπακάλικα, είναι ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα μυστικά του κόσμου. Προτού γίνω δημοσιογράφος, δούλεψα σε ευρωπαϊκά ερευνητικά ινστιτούτα, μεταξύ των οποίων η πολυεθνική εταιρεία Schlumberger, κύριος προμηθευτής παγκοσμίως τεχνολογίας για πετρελαϊκές έρευνες. Θυμάμαι ότι για να μπω στα εργαστήριά τους, αν και δούλευα εκεί, πέρναγα από δεκαπλάσιους ελέγχους από αυτούς που περνούσα αργότερα για να μπω στο ελληνικό Υπουργείο Αμυνας ή στο ερευνητικό κέντρο της Αεροπορίας, όταν έκανα τη θητεία μου. Τι πάθανε τώρα, κρίση φιλελληνισμού, και μας δίνουν τις εκθέσεις τους Καναδοί, Νορβηγοί, Γάλλοι και δεν ξέρω ποιος άλλος; <br /> <br /> Κατ’ ουσίαν, αναπτύσσεται από το «λόμπι» μια «θεωρία συνωμοσίας» που δεν γνωρίζουμε αν είναι βάσιμη. Ότι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις απέφευγαν τις έρευνες για ορυκτά, γιατί κάποιοι «διεθνείς νταβατζήδες» δεν ήθελαν να προχωρήσει η Ελλάδα σε τέτοιες έρευνες. Υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι συνέβη κάτι τέτοιο, όχι όμως αποδείξεις. Η κυβέρνηση Σημίτη π.χ. διέλυσε, εγκληματικώ τω τρόπω, το 1999, τη βασική ερευνητική υποδομή της χώρας για υδρογονάνθρακες, τη ΔΕΠ-ΕΚΥ, που διέθετε εξειδικευμένους επιστήμονες, γεωφυσικό εξοπλισμό, τρυπάνια και δυνατότητα αυτοδύναμης έρευνας, στα πλαίσια των ιδιωτικοποιήσεων. Η προετοιμασία για την σταδιακή εξασθένιση και τελική «κατάληψη» ή καταστροφή του ελληνικού κράτους προφανώς δεν άρχισε το 2010!<br /> <br /> Αν όμως δεχθούμε ως βάσιμη μια τέτοια θεωρία, τίθεται άλλο ερώτημα. Για ποιο λόγο οι «διεθνείς νταβατζήδες», που απέτρεπαν προ μνημονίου, κάθε έρευνα στην Ελλάδα, ενδιαφέρονται τώρα, επί μνημονίου, να αρχίσουν κατεπειγόντως οι έρευνες; ‘Η μήπως ανέκτησε πρόσφατα η Ελλάδα την πλήρη ανεξαρτησία της ή το πολιτικό προσωπικό μας τον εθνικό του προσανατολισμό και ενδιαφέρεται τώρα για την κατεπείγουσα εξόρυξη ορυκτών;<br /> <br /> Ας υποθέσουμε ότι οι πολιτικοί μας όντως συνειδητοποίησαν ξαφνικά τις εθνικές ανάγκες. Για ποιό λόγο, ενώ άρχισαν να δίνουν άδειες ερευνών και ετοιμάζονται να ανακηρύξουν ΑΟΖ, συρρίκνωσαν ταυτόχρονα τη βασική εθνική υποδομή της χώρας για τα ορυκτά, το ΙΓΜΕ; Για ποιο λόγο, αφού κόπτονται τόσο πολύ και επείγονται για την έρευνα, νομοθέτησαν μεν, πριν ενάμισυ χρόνο, νέο φορέα για τη διαχείριση υδρογονανθράκων, αλλά απέφυγαν να τον στελεχώσουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει μόνο στα χαρτιά;<br /> <br /> <strong>Απάτες με την ΑΟΖ </strong><br /> Η κυβέρνηση ετοιμάζεται, σύμφωνα με καλά πληροφορημένους κύκλους, να προχωρήσει άμεσα στην ανακήρυξη ΑΟΖ, αφού ολοκληρώσει την σχετική προετοιμασία. Βασικός εισηγητής της άποψης αυτής στον πρωθυπουργό είναι ο πρώην «Β’ Πανελλαδικάριος», της «αλτουσεριανής άκρας αριστεράς» (!), σήμερα βασικός «στρατηγικός εγκέφαλος» της ελληνικής δεξιάς Χρύσανθος Λαζαρίδης. Ο κ. Λαζαρίδης διαθέτει άριστες σχέσεις με την Ουάσιγκτον και το Τελ-Αβίβ και λέγεται ότι ήταν ο άνθρωπος-κλειδί για τη μεταστροφή του Πρωθυπουργού το 2011 από το ‘Όχι στο Ναι στο Μνημόνιο. Πιστεύει ότι, πέραν των άλλων, η ανακήρυξη ΑΟΖ θα δώσει και μια εσωτερική ανάσα σε μια κυβέρνηση που πιέζεται άσχημα από την εξέλιξη της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης και πρέπει να απολογείται τώρα για τους ‘Ελληνες που πεθαίνουν εξαιτίας της ασκούμενης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της. <br /> <br /> Ότι κάποιο λάκκο έχει όμως η φάβα της ΑΟΖ, γίνεται ακόμα πιο φανερό με τις εξωφρενικές ανακρίβειες που αναπτύσσονται γύρω από την έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), μια εξειδικευμένη έννοια του δικαίου της θάλασσας που τείνει να γίνει «εθνική ιδεολογία». Η ΑΟΖ είναι μια χρήσιμη έννοια και η ανακήρυξή της μπορεί να είναι υπό όρους (κατά τη γνώμη μας δεν εκπληρούνται σήμερα) πολύ χρήσιμη για πολλά πράγματα, όχι όμως για την διεκδίκηση υποθαλάσσιων υδρογονανθράκων. <br /> <br /> Η Ελλάδα δεν χρειάζεται καμιά ανακήρυξη ΑΟΖ για την διεκδίκηση της κυριότητας των υποθαλασσίων υδρογανανθράκων της, διότι έχει ήδη την κυριότητα με την, ισχυρότερη της ΑΟΖ, ως προς τον υποθαλάσσιο πλούτο, έννοια της υφαλοκρηπίδας, όπως ορίζεται από τη σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι. Μάλιστα, η υφαλοκρηπίδα ξεπερνάει σε ορισμένες θάλασσες τα όρια των 200 ναυτικών μιλίων της ΑΟΖ, αλλά αυτό δεν αφορά τις ελληνικές θάλασσες. Το πρόβλημα είναι η οριοθέτηση είτε της υφαλοκρηπίδας, είτε της ΑΟΖ με τα αντικείμενα κράτη και στο πρόβλημα αυτό έχουν σκοντάψει σαράντα χρόνια οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και οι έρευνες στο Αιγαίο. Σε ό,τι αφορά τους κανόνες οριοθέτησης και διανομής, που προβλέπει η συνθήκη, είναι ταυτόσημοι και για την ΑΟΖ και για την υφαλοκρηπίδα. Αυτά τα έχουν πει και γράψει δημοσίως οι καλύτεροι και σοβαρότεροι ειδικοί μας, όπως ο Πρύτανης του Παντείου Καθηγητής Τσάλτας ή ο Καθηγητής ‘Αγγελος Συρίγος και μπορεί να τα διαπιστώσει κάθε νοήμων αναγνώστης μπει στον κόπο να διαβάσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας στο ‘Ιντερνετ. <br /> <br /> Αλλά ούτε κανείς μελετάει τίποτα στην Ελλάδα, ούτε οι τηλεοράσεις φωνάζουν τους ειδικούς να συζητήσουν σοβαρά. Δημιουργήθηκε έτσι μια «εθνική ιδεολογία» γύρω από το ζήτημα της ΑΟΖ, που είναι μεν παντελώς αβάσιμη, μπορεί όμως να έχει πολύ σπουδαίες πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες. Μια τέτοια «ιδεολογία» και αντίστοιχη «συμβολοποίηση», υπενθύμισε πρόσφατα ο συνταγματάρχης Καλεντερίδης, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, δημιουργήθηκε και γύρω από την ορθότατη, κατά τα άλλα, ιδέα της «’Ενωσης» Κύπρου και Ελλάδας, με τα γνωστά αποτελέσματα.<br /> <br /> <strong>Επικίνδυνες γεωπολιτικές</strong><br /> Το μόνο που μπορεί πραγματικά να κάνει η ανακήρυξη ΑΟΖ υπό τις παρούσες συνθήκες είναι να προσθέσει ένα μηχανισμό έντασης με την Τουρκία. Ο γράφων ασχολείται επί 15 χρόνια με την ελληνική εξωτερική πολιτική και υποστήριξε συστηματικά την ανάγκη μιας μαχητικότερης ελληνικής πολιτικής έναντι της Αγκυρας, όταν ουδείς από τους νυν «ΑΟΖολογούντες» ενδιαφερόταν για το θέμα. Θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να απαντήσει με κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή της, αν η Τουρκία επιβουλευθεί την ελληνική εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία, ή την ασφάλεια των Ελληνοκυπρίων. Αλλά δεν πιστεύει ότι η παρούσα κατάσταση ιστορικά πρωτοφανούς διεθνούς απομόνωσης και εξασθένισης του διεθνούς στάτους της χώρας, όταν λέγεται ότι έχουμε προβλήματα ακόμα και με τα καύσιμα του στόλου, προσφέρεται για να ανοίξουμε με δική μας πρωτοβουλία όλα τα ανοιχτά θέματα με τη γείτονα! Πολύ περισσότερο, να εφαρμόσουμε τις ιδέες των πιο «μαχητικών» του «λόμπι», που θέλουν να πάμε στην περιοχή του Καστελόριζου να κάνουμε τον έξυπνο, στηριζόμενοι στη στρατιωτική υποστήριξη που νομίζουν ότι θα έχουν από το Ισραήλ! <br /> <br /> Το οποίο Ισραήλ, αν πιστέψουμε πληροφορίες του τύπου, έχει ενθαρρύνει την Αθήνα να ανακηρύξει την ΑΟΖ. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, που δεν είναι δυνατό να ελεγχθούν, έχει ασκήσει την επιρροή του στην αμερικανική διπλωματία ώστε η «κυβέρνηση» της Λιβύης, που ελέγχεται απολύτως από τις ΗΠΑ, να μη φέρει προσκόμματα στην οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας. Αντίθετα το Κάιρο του Μόρσι, σε προσέγγιση με τον Ερντογάν και δυσαρεστημένο από την προσέγγιση Κύπρου και Ελλάδας με το Ισραήλ, δυσκολεύει πολύ τα πράγματα για την οριοθέτηση με την Ελλάδα. <br /> <br /> Τα ζητήματα αυτά μπορεί να μην έχουν άμεση, αλλά μπορεί να αποκτήσουν στρατηγική και ιστορική σημασία για το μέλλον του ελληνισμού, σε ένα περιβάλλον που έχει βαθιά διαταραχθεί ένας προσανατολισμός τριών αιώνων προς την Ευρώπη και δεν ξέρουμε καν αν θα υπάρχει ΕΕ σε μερικά χρόνια. Είναι το μέλλον και η μορφή του ελληνικού κράτους που μπορεί να παιχτούν στις μεγάλες ανακατατάξεις μπροστά μας. Η γεωοικονομία θα συναντήσει αναπόφευκτα τη γεωπολιτική. Ποιος θα ελέγξει τον ελληνικό χώρο και τους πόρους του δεν είναι το πιο ασήμαντο από τα θέματα!<br /> <br /> <strong>Σε ποιόν ανήκουν τα αέρια/πετρέλαια; </strong><br /> Το βασικότερο πρόβλημα με τους πόρους είναι όμως το οικονομικό καθεστώς υπερχρέωσης και το νομικό καθεστώς των δανειακών/μνημονίων. Οσο η Ελλάδα προσπαθεί να πληρώσει ένα μη βιώσιμο χρέος καταστρέφεται η ίδια, μεταφέρονται στους Δανειστές οι πόροι της, λεηλατείται η χώρα και το χρέος αυξάνεται διαρκώς, όπως συμβαίνει συνεχώς μετά τον Μάιο 2010, όταν χρεωκοπήσαμε χωρίς να το πούμε. Υπό παρόμοιες συνθήκες, η εξόρυξη των ενεργειακών πόρων θα ωφελήσει τους Πιστωτές, διοχετεύοντάς τους πολύτιμο για τη σωτηρία μας εθνικό πλούτο. <br /> <br /> Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, λόγω της Δανειακής Σύμβασης που έχει δεσμεύσει, τονίζει ο πρύτανης των Ελλήνων συνταγματολόγων, πρώην νομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου, Καθηγητής Κασιμάτης (αλλά και ο επίσης διαπρεπής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Κωνσταντίνος Χρυσόγονος), με το άρθρο 4, όλη τη δημόσια περιουσία, ενώ με το άρθρο 15 έχει εισάγει το αγγλικό δίκαιο για τις διαφορές και έχει άρει όλες τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας. Επιπλέον έχει δημιουργηθεί Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων με νομοθετημένη, σε εφαρμογή της Σύμβασης, εντολή χρήσης όλων των πόρων αποκλειστικά για τις ανάγκες εξυπηρέτησης χρέους, που κατατίθενται μάλιστα σε ειδικό λογαριασμό επ’ ονόματι των πιστωτών στην Τ.τ.Ε. και στη συνέχεια θα μεταφέρονται σε τράπεζα του Λουξεμβούργου. <br /> <br /> Στην Ελλάδα εισάγεται τώρα, με διαδικασίες εξπρές, χωρίς κανείς να προλάβει καλά-καλά να διαβάσει και να μελετήσει τα κείμενα, ολόκληρο το θεσμικό πλαίσιο, αποτελούμενο από χιλιάδες σελίδες δυσνόητων νομικών κειμένων, της εγκαθιδρυόμενης σταδιακά αποικίας χρέους των Πιστωτών, του Χρήματος. Αν αυτή η διαδικασία δεν ανατραπεί, αν η Δανειακή δεν καταγγελθεί, υποστηρίζει ο κ. Κασιμάτης, τα υπόλοιπα δεν έχουν πολύ νόημα. <br /> <br /> Πράγματι. Αν όντως η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς έμμεσης, πλην πραγματικής κατοχής, μέσω όλων αυτών των νομικών δεσμεύσεων, τότε πρέπει μάλλον να προστατεύσει, παρά να εκμεταλλευθεί τους πόρους, όπως θα έπρατταν οι πατριώτες το 1943.<br /> strong><br /> Αγιος Βασίλης<br /> Χριστουγεννιάτικες μέρες που πλησιάζουν, πολύ θάθελα να υποσχεθώ στον εαυτό μου και σε σας έναν Αη-Βασίλη, να ξέρω ότι θα πεθάνω τουλάχιστον με σύνταξη και περίθαλψη, στη χώρα μου που αγαπάω. Αλλά δεν θα ήμουν πολύ χρήσιμος στους αναγνώστες αν τόκανα. Η αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίζουμε ένα από τα τραγικότερα διλήμματα της ιστορίας μας. ‘Η θα εξακολουθήσουμε την παρούσα πορεία σταδιακής αυτοκαταστροφής, προσπαθώντας να αποδείξουμε στις αγορές ότι μπορούμε να πληρώσουμε ένα χρέος που δεν μπορούμε να πληρώσουμε, και ελπίζονtας ότι κάποια στιγμή θα μας λυπηθούν μόνοι τους οι Ευρωπαίοι, ή θα πάμε να πούμε στα ίσια ότι το πρόγραμμα είναι λάθος, δεν βγαίνει, χρειαζόμαστε έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια και ευρωπαϊκή αλληλεγγύη γιατί καταστρεφόμαστε κι ότι εμείς πάντως, αν δεν μας τα δώσουν, θα το διακόψουμε μονομερώς. Αφού προηγουμένως χαλάσουμε τον κόσμο στην Ευρώπη και διεθνώς και αφού αναζητήσουμε συμμάχους στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και γνωρίζοντας ότι, κι αυτός ο δρόμος, θα είναι γεμάτος δυσκολίες και κινδύνους.<br /> <br /> Konstantakopoulos.blogspot.com<br /> <a href="http://www.onalert.gr/"><span style="color: #6fa8dc;">Πηγή</span></a>

ΑΟΖ: ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται; Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου  «Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται» «Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται» λαϊκές παροιμίες ...

Διαβάστε την συνέχεια