Εκεχειρία στη Συρία και Δίκες στην Τουρκία - Υπάρχει ελπίδα για ειρήνη;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34E8eFJW85IQ8oc4B7T3VO7A1oYClgASu_lwsYSy9hmXEz8tsupn4T5U0RZllhQYuyVylt9RSKi0W7nTOa0vethbLhyieHARlG8xxBYrd2FdEojTqoegNx3ZesN6N_Z6f6iGhXZsAU4qT/s1600/%25CE%2595%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2594%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+-+%25CE%25A5%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AE%25CE%25BD%25CE%25B7%253B+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34E8eFJW85IQ8oc4B7T3VO7A1oYClgASu_lwsYSy9hmXEz8tsupn4T5U0RZllhQYuyVylt9RSKi0W7nTOa0vethbLhyieHARlG8xxBYrd2FdEojTqoegNx3ZesN6N_Z6f6iGhXZsAU4qT/s640/%25CE%2595%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2594%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+-+%25CE%25A5%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AE%25CE%25BD%25CE%25B7%253B+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> του Μουράτ Γετκίν*<br /> <strong>Στη διάρκεια του συριακού εμφύλιου πολέμου, υπήρξαν απόπειρες και μάλιστα συμφωνίες για μια κατάπαυση του πυρός, όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που το καθεστώς του αλ-Άσαντ λέει πως θα συμμορφωθεί σε μία απ' αυτές. </strong>Τέτοια είναι η επιρροή που ασκεί στη Δαμασκό ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν. Αν η Ρωσία δεν είχε συγκεντρώσει τη στρατιωτική δύναμή της στη Συρία, τώρα μπορεί να μην υπήρχε καθεστώς Άσαντ, όπως η Τεχεράνη είχε προσπαθήσει να πείσει τη Μόσχα το πρώτο εξάμηνο του 2015. Και χωρίς τη ρωσική υποστήριξη, ο αλ-Άσαντ πιθανόν να μην είχε μπορέσει να ανακτήσει το Χαλέπι, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, από τις δυνάμεις που μάχονται εναντίον του καθεστώτος του. Η Τούρκο-ρωσική προσέγγιση ήταν αυτή που κατέστησε δυνατή μια εκεχειρία στο Χαλέπι, που με τη σειρά της κατέστησε δυνατή την απομάκρυνση των παγιδευμένων αμάχων από την πόλη. Και χωρίς την εκεχειρία στο Χαλέπι, οι ανακοινώσεις που έγιναν την Πέμπτη δεν θα είχαν καταστεί δυνατές.<br /> <br /> Εξακολουθεί εντούτοις να είναι πολύ εύθραυστη. Και υπάρχει ένας αριθμός οργανώσεων που δεν θα επωφεληθούν από την κατάπαυση του πυρός στη Συρία. Όμως, εφόσον η Ρωσία και η Τουρκία είχαν ανοικτά συμπαραταχθεί με τα εμπόλεμα μέρη στη Συρία, μπορεί να υπάρχει εδώ μια ευκαιρία.<br /> <br /> <strong>Αν κρατήσει η εκεχειρία, το συριακό καθεστώς θα συναντήσει τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στην Αστάνα, όπου τη συνάντηση θα φιλοξενήσει ο πρόεδρος του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ υπό τις εγγυήσεις της Τουρκίας, της Ρωσίας και του Ιρ</strong>άν, καθώς υπάρχουν ένοπλες οργανώσεις που είναι πιστές στο Ιράν που μάχονται σ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. Η Τουρκία υποστηρίζει την παρουσία του ΟΗΕ στις συνομιλίες της Αστάνα ώστε η κατάπαυση του πυρός να επεκταθεί σε συνομιλίες για μια πολιτική διευθέτηση. Και, αν υπάρξει βελτίωση στην Αστάνα, η Τουρκία και η Ρωσία (ενδεχομένως και το Ιράν) θα πάνε το αποτέλεσμα στις συνομιλίες της Γενεύης για το μέλλον της Συρίας, που είναι προγραμματισμένες για τον Φεβρουάριο.<br /> <br /> Αυτό είναι καλό. Παρ' όλες τις ανθρώπινες τραγωδίες των πλέον πέντε τελευταίων ετών, αν υπάρχει ελπίδα για ειρήνη, αυτή θα πρέπει να υποστηριχθεί.<br /> <br /> <strong>Όμως τα νέα από το εσωτερικό της Τουρκίας δεν είναι τόσο καλά, ιδιαίτερα όσον αφορά τη διακυβέρνηση σε συνθήκες κατάστασης έκτακτης ανάγκης, η οποία κηρύχθηκε μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.</strong><br /> <br /> Η συγγραφέας Ασλί Ερντογάν και η γλωσσολόγος Νετσμιγέ Αλπάι εμφανίσθηκαν ενώπιον δικαστηρίου για πρώτη φορά στις 29 Δεκεμβρίου, κατά την 132η ημέρα της σύλληψής τους, επειδή συμμετείχαν στη συμβουλευτική επιτροπή της εφημερίδας Ozgur Gundem, την οποία έκλεισε η κυβέρνηση κατηγορώντας την ότι προπαγάνδιζε την τρομοκρατία για λογαριασμό του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Πραγματοποιήθηκαν εκστρατείες σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο για την απελευθέρωση των δύο γυναικών.<br /> <br /> <strong>Ίσως εξαιτίας των εκστρατειών αυτών, ο εισαγγελέας ζήτησε να απελευθερωθούν αμφότερες, με αποτέλεσμα να υπάρξει αργά το βράδυ της Πέμπτης απόφαση για την αποφυλάκισή τους.</strong><br /> <br /> Όμως η ημέρα άρχισε με τη σύλληψη ενός άλλου δημοσιογράφου, του Αχμέτ Σικ, εξαιτίας μηνυμάτων του για την κυβέρνηση και το τουρκικό κράτος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πριν από λίγα χρόνια, είχε συλληφθεί εξαιτίας ενός βιβλίου που είχε γράψει, αλλά το οποίο δεν έχει ακόμη εκδοθεί. Αποκάλυπτε σ' αυτό το δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν, όταν ο Γκιουλέν υποστήριζε τις κυβερνήσεις του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), αλλά τώρα θεωρείται υπεύθυνος για την απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του. Ο Σικ απελευθερώθηκε αφού πέρασε σχεδόν δύο χρόνια στη φυλακή, η υπόθεση σε βάρος του μπήκε στη συνέχεια στο αρχείο και οι εισαγγελείς και<strong> οι δικαστές που έκλεισαν τον Σικ στη φυλακή βρίσκονται τώρα οι ίδιοι στη φυλακή, έχουν απολυθεί από τη δουλειά τους ή έχουν δραπετεύσει στο εξωτερικό λόγω των φερόμενων σχέσεών τους με τον Γκιουλέν.</strong><br /> <br /> * Ο Μουράτ Γετκίν, είναι Διευθυντής της Hurriyet Daily News-αγγλόφωνης έκδοσης της εφημερίδας Χουριέτ.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εκεχειρία στη Συρία και Δίκες στην Τουρκία - Υπάρχει ελπίδα για ειρήνη;

του Μουράτ Γετκίν* Στη διάρκεια του συριακού εμφύλιου πολέμου, υπήρξαν απόπειρες και μάλιστα συμφωνίες για μια κατάπαυση του πυρός, όμως...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο κόσμος το 2017 καζάνι που βράζει! Η Ελλάδα,η Τουρκία και οι μεγάλες δυνάμεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLLpkdCTkbM07WxpMXhaBrtgUhj15ZhtaNXINs8uV3_z0uobqUHZALxmyXRu7C2Qe_4tk6M-dGVUxDy5RXjOFhFAh1BW3SvzpCm-jWF0W99_5x23EXWw9piInbx1zIn9lJISAqOWZ9dfqb/s1600/%25CE%259F+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+2017+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B5%25CE%25B9%2521+%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%252C%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLLpkdCTkbM07WxpMXhaBrtgUhj15ZhtaNXINs8uV3_z0uobqUHZALxmyXRu7C2Qe_4tk6M-dGVUxDy5RXjOFhFAh1BW3SvzpCm-jWF0W99_5x23EXWw9piInbx1zIn9lJISAqOWZ9dfqb/s640/%25CE%259F+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+2017+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B5%25CE%25B9%2521+%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%252C%25CE%25B7+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο Παναγιώτης Υφαιστος*<br />Λιτά και σύντομα θα υπογραμμιστούν κάποιες πτυχές του έτους που φεύγει και τις τάσεις όπως εισερχόμαστε στο 2017. Για να αποφευχθούν οι συνήθεις πιθανολογίες θα σταθώ σε πιο πάγια χαρακτηριστικά, τάσεις και προσανατολισμούς. Το έτος που εκπνέει ήταν ένας σημαντικός κρίκος στην μεταψυχροπολεμική αλυσίδα μιας μεταβατικής φάσης που οδηγεί στον πολυπολικό κόσμο των πολλών μεγάλων δυνάμεων. Το πολυπολικό σύστημα δεν είναι ακόμη ώριμο αλλά αναδύεται και ενόσω αναδύεται οι εντάσεις θα είναι ολοένα και περισσότερες. Αυτό άρχισε ήδη την δεκαετία του 1980 και επιταχύνθηκε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.<br /><br />Όπως εισερχόμαστε στο έτος 2017 πολλές καταστάσεις ωρίμασαν, τα νήματα κάποιων διεθνών γεγονότων ενώνονται και κύριο χαρακτηριστικό της περιφέρειας της Ελλάδας είναι το ολοένα και πιο εκρηκτικό καζάνι της Τουρκίας το οποίο κοχλάζει δίπλα στα πολλά άλλα γειτονικά της καζάνια άλλων κρατών που και αυτά κοχλάζουν.<br /><br />Τα ζητήματα της μεταψυχροπολεμικής εποχής αναλύονται διαρκώς και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε εδώ αναλύοντας επί μέρους γεγονότα. Θα σταθούμε σε δύο ζητήματα.<br /><br />Αφενός να υπενθυμίσουμε την τυπολογία των ηγεμονικών ανταγωνισμών.<br /><br />Αφετέρου να υπογραμμίσουμε το πασίδηλο και πασιφανές, ότι δηλαδή σε μια περιφέρεια όπου πολλά καζάνια κοχλάζουν κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες εάν οι νεοέλληνες οδεύσουν ταχύρρυθμα και μεθυσμένα μέσα στο μεγαλύτερο καζάνι, το Τουρκικό. Γιατί αυτό θα σημαίνει η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημιουργία ενός πολιτειακά διαστρεμμένου κρατιδίου εξαρτημένου από την Άγκυρα (μέσω του συνιστώντος τουρκικού κράτους στην εκλιπούσα ΚΔ), εξέλιξη που θα αφήσει έωλους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Πρώτον, για όσους εφησυχάζουν καλό είναι να υπενθυμίσουμε το πώς καταμαρτυρείται διαχρονικά ότι διεξάγεται η ηγεμονική διαπάλη. Αν κάποια διαφορά υπάρχει με προγενέστερες εποχές είναι η αναμενόμενη πολύ μεγαλύτερη ένταση των συγκρούσεων στα περιφερειακά υποσυστήματα όπου και τα πεδία των αδιάλειπτων ηγεμονικών ανταγωνισμών. Η πυρηνική ισχύς, επίσης, είναι μια ακόμη σημαντική διαφορά.<br /><br />Όσον αφορά την τυπολογία των ηγεμονικών ανταγωνισμών αρκεί να υπενθυμίσουμε συντομογραφικά μερικές πτυχές της αριστουργηματικής ανάλυσης του <a href="https://www.facebook.com/tragwdia.mearsheimer/">John Mearsheimer (Η Τραγωδία της πολιτικής μεγάλων δυνάμεων)</a>. <br /><br />Πάγια και αδιάλειπτα ο μείζων στόχος του κάθε ηγεμονικής δύναμης είναι να μεγιστοποιήσει το μερίδιο του επί της παγκόσμιας ισχύος – δηλ. απόκτηση συντελεστών ισχύος εις βάρος άλλων κρατών. Ηθικά διλήμματα δεν τίθενται για τους στρατηγιστές των μεγάλων δυνάμεων, γιατί καθολικά εκτιμούν όλοι πως αυτό που διακυβεύεται είναι το έσχατο συμφέρον της εθνικής επιβίωσης, λογική στην οποία όλα τα άλλα υποτάσσονται. Η πολιτική ηθική στην διεθνή πολιτική, όπως έχουμε εξάλλου εξηγήσει σε άλλη περίπτωση, είναι μηδενική [ΗΘΙΚΗ και ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, Η μη θεσπισμένη ισχύς στην διεθνή πολιτική. Πολιτική θεολογία versus πολιτική θεωρία και η σημασία της αξιολογικά ελεύθερης περιγραφής και ερμηνείας των διεθνών φαινομένων ­– <a href="http://wp.me/p3OlPy-1bH">http://wp.me/p3OlPy-1bH</a> – <a href="http://wp.me/p3OqMa-13c">http://wp.me/p3OqMa-13c</a>]. Όποιος δεν το γνωρίζει υιοθετεί ανορθολογικές διπλωματικές στάσεις και αποφάσεις.<br /><br />Έτσι, κύριος παράγων για τις μεγάλες δυνάμεις είναι η ανά πάσα στιγμή κατανομή ισχύος, οι ανακατανομές ισχύος που ήδη συντελέστηκαν ή επίκεινται, και η προβολή των τάσεων στο μέλλον. Εκτιμώντας την δική τους ισχύ και των άλλων, «… αγωνίζονται για την αυτοσυντήρησή τους και μαζί αναγκαστικά, για τη διεύρυνση της ισχύος τους. Γι’ αυτό συναντώνται ως φίλοι ή ως εχθροί και αλλάζουν φίλους και εχθρούς ανάλογα με τις ανάγκες του αγώνα για την αυτοσυντήρησή τους και τη διεύρυνση της ισχύος τους» (Κονδύλης Ισχύς και απόφαση 1991, σ. 213).<br /><br />Στην διεθνή πολιτική σε όποιο κράτος τρέφονται και κυριαρχούν λάθος εκτιμήσεις ως προς τούτο ή άγεται και φέρεται από κράχτες φλούδας ελπίδας περί ανθόσπαρτων διεθνών ή περιφερειακών πεδίων και από φαντασιόπληκτους τσαρλατάνους της διεθνούς πολιτικής ή προπαγανδιστές, οι κίνδυνοι γι’ αυτό είναι μεγάλοι. Όπως ξανά υποστηρίχθηκε η ανάλυση διεθνών σχέσεων είναι η ιατρική της διεθνούς πολιτικής. Λάθος διάγνωση σημαίνει λάθος θεραπείες και πολλούς θανάτους.<br /><br /> Οι μεγάλες δυνάμεις διατηρούν επιθετικές δυνάμεις –οι ΗΠΑ με δυνατότητα πλανητικής προβολής ισχύος, ενώ οι άλλες ηγεμονικές προσβλέπουν σε αυτό– ενώ μεγάλο αγκάθι που ταυτόχρονα δημιουργεί κινδύνους πλην ταυτόχρονα προκαλεί αυτοσυγκράτηση, είναι η κατοχή πυρηνικής ισχύος. Οι μεγάλες δυνάμεις, εξάλλου, γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να καταλάβουν και ελέγξουν τον πλανήτη ή να νικήσουν στρατιωτικά μια άλλη μεγάλη δύναμη.<br /><br />Γι’ αυτό κύρια μέριμνα είναι να αποτρέψουν το ενδεχόμενο μιας παγκόσμιας ηγεμονίας μιας άλλης μεγάλης δύναμης (οποιασδήποτε, εξ ου και εναλλαγές εξισορροπητικών συμμαχιών) με το να παρεμποδίζουν αλλήλους να γίνουν περιφερειακοί ηγεμόνες. Η παρεμπόδιση άλλων ηγεμόνων να κυριαρχήσουν στις περιφέρειες είναι κύριο γνώρισμα της στρατηγικής των μεγάλων δυνάμεων με αποτέλεσμα η αντιπαλότητά τους να μεταφέρονται στα περιφερειακά πεδία όπου και στήνονται Συμπληγάδες διενέξεων.<br /><br />Κύρια εισροή στην στρατηγική των μεγάλων δυνάμεων είναι υπολογισμοί κόστους – οφέλους εναλλακτικών στάσεων και αποφάσεων και ο φόβος μη επιβίωσης.<br /><br />Καταγράφονται οι εξής στρατηγικές προσεγγίσεις ως πάγια χαρακτηριστικά της εθνικής στρατηγικής των μεγάλων δυνάμεων:<div> <ol> <li>Προσπάθεια μεγιστοποίησης το μέγιστου πλούτου που βρίσκεται υπό τον έλεγχό τους </li> <li>Μεταφορά βαρών: προσπάθεια ανάληψης αναχαίτισης από τρίτον όχι κατ’ ανάγκη «σύμμαχο», ενώ το ίδιο παραμένει θεατής Ενθάρρυνση, υποκίνηση … Μεθόδευση … </li> <li>Εξισορρόπηση: Δέσμευση αναχαίτισης επιτιθέμενου αντιπάλου κατόπιν διακρατικής συμμαχίας και εμπράκτων μέτρων και δεσμεύσεων. </li> <li>Εκβιασμός: απειλή χρήσης βίας (μπλόφα ή μέτρα για κόστος κατά μικρών και αδυνάμων …) </li> <li>Πρόκληση πολέμου για κατατριβή τρίτων: εξασθένιση «εχθρών» και/ή «φίλων» με πρόκληση μακροχρόνιων συρράξεων και πολέμων </li> <li>Κατατριβή τρίτων: Μέριμνα ούτως ώστε εμπλοκή κάποιου αντιπάλου σε πόλεμο θα οδηγήσει σε μακροχρόνια κατατριβή και αποδυνάμωση. </li> <li>Αποτροπή περιφερειακής ηγεμονίας άλλων μεγάλων δυνάμεων στην δική τους περιφέρεια (υπερπόντια εξισορρόπηση …) </li> <li>Μεγιστοποίηση του ελεγχόμενου πλούτου και των αναπτυξιακών πόρων (Οικονομική δύναμη είναι η βάση της στρατιωτικής δύναμης). </li> <li>Παρεμπόδιση άλλων μεγάλων δυνάμεων να έχουν πρόσβαση σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους </li> <li>Προσπάθεια πυρηνικής υπεροχής ή τουλάχιστον πυρηνικού μονοπωλίου. </li> <li>Απόκτηση ισχύος με πόλεμο. </li> <li>Διευκόλυνση διείσδυσης με αποδυνάμωση του φρονήματος άλλων κοινωνιών και της πίστης τους στην κυριαρχία του κράτους τους </li> <li>Προσωρινή παραχώρηση ισχύος σε αυριανούς εχθρούς για να ρυθμιστεί η κατανομή ισχύος (Βοήθεια ΕΣΣΔ Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο …) </li> <li>Κατάκτηση και προσωρινός έλεγχος πόρων </li> </ol> Αυτό είναι το διεθνές σύστημα και όσοι είναι αιθεροβάμονες ή αναλώνουν προπαγανδιστικό ιδεολογικό σανό, περπατούν μέσα στο πιο πάνω ναρκοπέδιο ηγεμονικών συγκρούσεων χωρίς να το γνωρίζουν. Το ίδιο και όσοι περπατούν στα σύννεφα νομίζοντας ότι δεν υπάρχουν σύνορα, όσοι νομίζουν ότι οι αισθητικές σχέσεις παράγουν αποτελέσματα (ζεϊμπέκικα, κουμπαριές, χοροποπηδήματα κάθε είδους υποκινούμενα από ΜΚΟ κτλ) και όσοι δεν κατανοούν ότι οι διεθνείς θεσμοί είναι εξαρτημένες μεταβλητές εξ ου και ενώ συμφέρει να προσκολλάται κανείς στις Υψηλές Αρχές του διεθνούς δικαίου δεν πρέπει να αφήνει τους υπαλλήλους των διεθνών θεσμών να τους ποδογετούν (μερικοί νεοέλληνες ούτε που το γνωρίζουν, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει τις ειδήσεις ένα βράδυ στα κυπριακά κανάλια).<br /><br />ΤΟΥΡΚΙΑ. Δύσκολα η Τουρκία θα μπορούσε να επιβιώσει στην παρούσα της μορφή. Οι εσωτερικές και εξωτερικές αντιθέσεις, σχοινοβασίες και διαφοροποιήσεις είναι καταιγιστικές εξ ου και συχνά μιλήσαμε για τρελό λεωφορείο. Η Τουρκία εσωτερικά γίνεται ολοένα και πιο κοσμοθεωρητικά σχιζοφρενής μιας και στις σχιζοφρένειες ισλαμιστές – κεμαλικοί, τούρκοι-κούρδοι προστίθεται το ερντογανιστές ισλαμιστές – γκιουλενιστές ισλαμιστές (με τον Νταβούτογλου να βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα). Και βάλε σχιζοφρένειες αν συνεκτιμήσουμε τους Κούρδους και άλλες μειονότητες, γεγονός που σημαίνει πως εάν ο Ερντογάν χάσει τον έλεγχο και εκραγεί το καζάνι που κοχλάζει ή ταυτόχρονα με μια τέτοια έκρηξη εκραγούν και άλλα γειτονικά κρατικά καζάνια διαιρεμένων και ή κατειλημμένων κρατών, η περιφέρειά μας θα μοιάζει ολοένα και περισσότερο με ένα Ηφαίστειο σε ενέργεια.<br /><br />Λογικά και ορθολογιστικά σκεπτόμενοι η δημιουργία κουρδικών κρατών μπορεί να θεωρηθεί ως αναπόφευκτη. Το πότε θα μπορούσε να υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη δεν γνωρίζουμε γιατί οι μεταβλητές είναι πολλές. Οπότε Ανατολικά της Άγκυρας το ακόμη μεγαλύτερο καζάνι έχει μέλλον συν βέβαια τα εκατομμύρια Κούρδοι που ζουν διάσπαρτοι στην Τουρκία και κυρώς στην Πόλη.<br /><br />Όπως συχνά έχουμε διερωτηθεί, ένα εύλογο ερώτημα είναι τι έχουν πάθει οι Νεοέλληνες για να κινούνται τόσο αυτοκτονικά στην εξωτερική πολιτική και πρωταρχικά με τον γοργό βηματισμό προς την κατεύθυνση διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και παγίδευσης εκατοντάδων χιλιάδων στους νεότουρκους.<br /><br />Τέλος, τα λάθη των «δημοκρατικών» με τις «Αραβικές Ανοίξεις» και τις άκριτες διαλύσεις κρατών από την Βόρειο Αφρική μέχρι τον Καύκασο παρ’ ολίγο και το Ιράν και την Αίγυπτο (ίδωμεν) δημιουργούν μια πολύ αβέβαιη κατάσταση στο περιφερειακό υποσύστημα στο οποίο ανήκει η Ελλάδα.<br /><br />Ακόμη και εάν ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ υιοθετήσει πιο ορθολογιστικές προσεγγίσεις τα πράγματα δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμα. Δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμα για ένα ακόμη λόγο, δηλαδή το γεγονός ότι το αναδυόμενο πολυπολικό σύστημα φουντώνει και παρά την συνεχιζόμενη υπεροχή των ΗΠΑ τα πράγματα δεν θα είναι όπως τα τελευταία 25 χρόνια.<br /><br />Στην Ρωσία έχουμε ένα προσεκτικό πρόεδρο αλλά γνωρίζουμε ότι η υπερεπέκταση των μεγάλων δυνάμεων υπό ορισμένες περιστάσεις είναι σύνδρομο-ασθένεια που γεννιέται από λάθος υπολογισμούς που τελικά αποδεικνύονται αναπόφευκτοι. Ένα σημείο για το οποίο οι νεοέλληνες δεν πρέπει να τρέφουν αυταπάτες, πάντως, είναι οι σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία: Η Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά τους περιορισμούς να καταστεί περιφερειακός ηγεμόνας ή ίση δύναμη των ΗΠΑ στην περιφέρειά μας σε όλο το φάσμα των διενέξεων και των ελέγχων και εξισορροπήσεων. Γι’ αυτό, ο μόνος λογικός και ορθολογιστικός τρόπος εκτίμησης της Ρωσικής στάσης στην Τουρκία (και στο Κυπριακό όπου διόλου τυχαία μιλά για διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία!! ενώ δεν μπορεί να μην γνωρίζει πως δεν είναι βιώσιμη λύση) είναι τα σημεία a–n πιο πάνω του Mearsheimer, ιδιαίτερα το b για τις πρακτικές κατατριβής των αντιπάλων.<br /><br />Μια Τουρκία που θα καταρρέει και η Ρωσία θα κινείται εκεί γύρω και μια Κύπρος όπου θα οι συνιστώσες εθνικές κοινότητες θα πρέπει να ρίχνουν νόμισμα κορώνα-γράμματα για να ληφθούν αποφάσεις, η σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη ή θα έρχεται όποτε το κρίνει σκόπιμο η Άγκυρα. Κάτι τέτοιο για μια μεγάλη δύναμη που μονίμως βρίσκεται σε γεωπολιτική αντιπαράθεση με τις άλλε δυνάμεις δεν μπορεί παρά να θεωρεί αυτές τις καταστάσεις ως ευνοϊκές για τα συμφέροντά της. Η πρακτική της Μόσχας να σπέρνει ζιζάνια στο στρατόπεδο των ανταγωνιστών της δεν είναι κάτι νέο. Την ίδια στιγμή όπως ήδη υπογραμμίσουμε γνωρίζουν ότι δεν έχουν δυνατότητα προβολής πλανητικής ισχύος και ότι οι επιλογές τους είναι περιορισμένες. Ακόμη ένας λόγος για μεγάλη προσοχή στο Κυπριακό ζήτημα, κάτι που δεν παρατηρείται.<br /><br />Δυτική Ευρώπη. Όσον με αφορά εδώ και 25 χρόνια σταθερά γράφω ότι δημιουργήθηκε ήδη το μεγαλύτερο στρατηγικό καζάνι. Μέσα σε αυτό το καζάνι που κοχλάζει ολοένα και περισσότερο βρίσκονται όλοι με κύριο παράγοντα την Γερμανία. Η ΟΝΕ αρχές της δεκαετίας του 1990 απλά επιτάχυνε μια γνωστή κατάσταση με το να δημιουργήσει τις οικονομικές προϋποθέσεις άνισης ανάπτυξης στην Δυτική Ευρώπη. Τις συνέπειες τις ζούμε και είμαστε ακόμη στη αφετηρία.<br /><br />Κύριοι παράγοντες που όλοι συνεκτιμούν ως προς τούτο είναι η ισορροπία με την Ρωσία γιατί αφορά καίρια τις ευρύτερες ευρασιατικές ισορροπίες (ιστορικά στις σχέσεις Ρωσίας-Γερμανίας είχαμε πολλές κυμάνσεις μεταξύ κατευνασμού και αντιπαράθεσης ή και εισβολών). Η απάντηση για το πώς κινούνται τα πράγματα το έχουμε αναλύσει επανειλημμένα και δεν χρήζει να επεκταθούμε εδώ.<br /><br />Ολοκληρώνοντας και σε αντίθεση με την κυρίαρχη άποψη στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ ναι μεν εξελέγη νέος πρόεδρος με πολλές θέσεις για τις οποίες αναμένουμε εμπράγματες αποφάσεις, πλην τα πράγματα επηρεάζονται από πολλούς. Αναφέρομαι κυρίως στην γιγαντιαία πυραμοειδή και ταυτόχρονα Πενταγωνική δομή παρακολούθησης, ανάλυσης, στάθμισης, εκτίμησης, χάραξης εναλλακτικών αποφάσεων και σύνδεσής τους με το διακηρυγμένο Αμερικανικό Εθνικό Συμφέρον τοπικά, περιφερειακά και πλανητικά.<br /><br />Δεν είναι μόνο οι κρατικοί λειτουργοί αλλά και αναρίθμητοι φορείς επιστημονικών τίτλων που πάγια κινούνται μεταξύ Πενταγώνου, Πανεπιστημίων και Δεξαμενών σκέψης. Οι τελευταίες, σε αντίθεση με αντίστοιχες ξεπεσμένων κρατιδίων δεν υπηρετούν ξένα συμφέροντα και είναι έμμεσα ή άμεσα συνδεδεμένες με το όλο σύστημα.<br /><br />Στο τέλος ο εκάστοτε πρόεδρος, πάντως, μαζί και οι Σύμβουλοι Εθνικής Ασφαλείας έχουν μπροστά τους εναλλακτικά σενάρια οπότε και υπεισέρχονται διαφορετικά κριτήρια ανάλογα με την κοσμοθεωρία και τους στρατηγικούς προσανατολισμούς κάθε προέδρου.<br /><br />Αυτών λεχθέντων, και χωρίς να υπάρχει ανάγκη να περιγράψουμε το φαινόμενο της τρομοκρατίας ή τα προσφυγικά ρεύματα, είναι χρήσιμο να αναφερθεί ότι με δεδομένο το χάος που δημιούργησαν οι «ανθρωπιστικές» εισβολές των προηγούμενων προέδρων –ναι αυτές που συνάδελφοί μου έβλεπαν ως κοσμογονία που οδηγεί σε … υπερεθνικό διεθνές δίκαιο–, πολλοί αναλυτές στις ΗΠΑ στο πρόσφατο παρελθόν επιδίδονται στην ανάλυση σεναρίων για εκρηκτικές μελλοντικές καταστάσεις.<br /><br />Για παράδειγμα για την πιθανότητα μεγάλων εκρήξεων από τα Βαλκάνια μέχρι την Ινδία, για την ενδεχόμενη εσπευσμένη αποχώρηση των ΗΠΑ και για σενάρια πιθανής «μαύρης τρύπας» μέσα στην οποία θα μπορούσαν να υπάρξουν και πυρηνικές εκρήξεις. Μια τέτοια μαύρη τρύπα, υποστηρίζεται, θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα να περικυκλωθεί και απομονωθεί. Ασταμάτητοι εμφύλιοι, δεκάδες εκατομμύρια νεκροί ή και πολύ περισσότεροι. Παρανοϊκό ή όχι είναι ένα πράγμα και άλλο απίθανο. Είναι ένα πράγμα να είναι εκτός λογικής (επειδή δεν εκπληρώνει τον παραμικρό πολιτικό σκοπό) και άλλο να το αποκλείσουμε. Ιδιαίτερα, λέμε με νόημα εάν εκραγεί το προαναφερθέν Τουρκικό καζάνι και εάν στην συνέχεια οι μεγάλες δυνάμεις εν μέσω χάους κλιμακώσουν την αντιπαράθεσή τους ή και τις μεταξύ τους άμεσες συγκρούσεις.<br /><br />Τώρα, κάπου ενδιάμεσα είναι το Ισραήλ το οποίο έχει ικανότητα, κάποιοι ισχυρίζονται, να διεξάγει κάπου 3.5 πολέμους με όλα τα κράτη της περιοχής απέναντί του. Συν βέβαια το γεγονός ότι όχι μόνο διαθέτει πυρηνικά όπλα αλλά και σύνδρομα Σαμψών να υποβόσκουν ως ύστατη και έσχατη στάση εάν κινδυνέψει η επιβίωση του Εβραϊκού κράτους.<div> <br />Στο σύντομο κείμενο που προηγήθηκε έγινε προσπάθεια μιας αδρής περιγραφής και μια προσπάθεια καταγραφής τάσεων και προσανατολισμών. Ένα είναι βέβαιο, ότι ο πλανήτης μας δεν είναι ανθόσπαρτος και ότι γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος. Ερασιτεχνισμοί δεν χωρούν και λανθασμένες αποφάσεις σημαίνουν θάνατο. Όποιο κράτος θέλει να επιβιώσει ιδιαίτερα στο ταραχώδες περιφερειακό υποσύστημα της Ελλάδας, απαιτείται να μαζέψει τις δυνάμεις του και να βαδίσει πάρα πολύ προσεκτικά. Αντί αυτού, Ελλάδα και Κύπρος χέρι-χέρι μπαίνουν από την μια παγίδα στην άλλη με τους Τούρκους να χαίρονται για την απερισκεψία μας. Όχι πως θα κερδίσουν κάτι πλην στην κατάσταση που βρίσκονται όσα περισσότερα πλεονεκτήματα αποκτήσουν τόσο περισσότερα χαρτιά θα έχουν στην δύσκολη τροχιά στην οποία έχουν εισέλθει. Ποιος και πως θα ανακόψει αυτό τον κατήφορο.<br /><br /><b><i>*Καθηγητής διεθνών σχέσεων-Στρατηγικών Σπουδών στο Τμήμα διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών Πανεπιστήμιο Πειραιώς</i></b><br /><a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Ο κόσμος το 2017 καζάνι που βράζει! Η Ελλάδα,η Τουρκία και οι μεγάλες δυνάμεις

Γράφει ο Παναγιώτης Υφαιστος* Λιτά και σύντομα θα υπογραμμιστούν κάποιες πτυχές του έτους που φεύγει και τις τάσεις όπως εισερχόμαστε στο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το κρυφό τέλος του νεο-οθωμανισμού: Ελέγχει ο κ. Ερντογάν την κατάσταση στη χώρα του; Ελέγχει τους “δικούς” του;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJL4-7gspWUQoPibbd7E7T4bG9Hfj-ntWybpnNX1nTuv6ndyoRybzupMmbjF9hrYCMWFRGvFlWglGzPM1iD6Bn9MxxECBxlu54kes5Uh8LmIBpcxT4GJrpa7Xa-vNgJgzJu3ryXuMzF2CA/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2586%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25BF-%25CE%25BF%25CE%25B8%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%258D.+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25B3%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CE%25BA.+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%253B+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25B3%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25E2%2580%259C%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582%25E2%2580%259D+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%253B.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJL4-7gspWUQoPibbd7E7T4bG9Hfj-ntWybpnNX1nTuv6ndyoRybzupMmbjF9hrYCMWFRGvFlWglGzPM1iD6Bn9MxxECBxlu54kes5Uh8LmIBpcxT4GJrpa7Xa-vNgJgzJu3ryXuMzF2CA/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2586%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25BF-%25CE%25BF%25CE%25B8%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%258D.+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25B3%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BF+%25CE%25BA.+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%253B+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25B3%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25E2%2580%259C%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582%25E2%2580%259D+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%253B.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ομολογουμένως για την Τουρκία το σύστημα αυτό έχει γερές ιστορικές βάσεις, τουλάχιστον από τη θέαση που το προσέγγισε στο “Στρατηγικό Βάθος” ο Αχμέτ Νταβούτογλου – είναι δύσκολο για έναν πολίτη μιας ευρωπαϊκής Δημοκρατίας να κατανοήσει το πόσο αλληλένδετες είναι οι εξελίξεις στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.<br /> <br /> <b>Γράφει ο Ανδρέας Μπελεγρής</b><br /> “Εμείς δεν δύναται να φυλακιστούμε σε 780 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Άλλα είναι τα φυσικά και άλλα τα σύνορα της καρδιάς μας. Τα αδέλφια μας στη Μουσούλη, το Κιρκούκ, στα Σκόπια μπορεί να είναι εκτός των φυσικών μας συνόρων, αλλά είναι εντός των συνόρων της καρδιάς, στο επίκεντρο της καρδιάς μας”.<br /> <br /> Τα λόγια αυτά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που ειπώθηκαν μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το επίγραμμα ενός βιβλίου για το όραμα του νεο-οθωμανισμού που έχει λανσάρει σε διάφορες εκδοχές από τον πρώτο καιρό ακόμα που βρισκόταν στην εξουσία. Τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική πολιτική που έχει ασκήσει όλα αυτά τα χρόνια σκιαγραφούν τον επανακαθορισμό του ρόλου της Τουρκίας με την ισλαμοποίηση της δημόσιας ζωής και την εγκαθίδρυση ενός κράτους – μητρόπολη στον νεο-οθωμανικό κόσμο. Αυτά τα δύο πάνε μαζί απαραίτητα στο ιδεολογικό – πολιτικό σύστημα που έχει προτείνει κερδίζοντας όλες τις εκλογές στις οποίες έχει συμμετάσχει.<br /> <br /> Ομολογουμένως για την Τουρκία το σύστημα αυτό έχει γερές ιστορικές βάσεις, τουλάχιστον από τη θέαση που το προσέγγισε στο «Στρατηγικό Βάθος» ο Αχμέτ Νταβούτογλου – είναι δύσκολο για έναν πολίτη μιας ευρωπαϊκής Δημοκρατίας να κατανοήσει το πόσο αλληλένδετες είναι οι εξελίξεις στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Ο Ταγίπ Ερντογάν όλα αυτά τα χρόνια καλλιέργησε και περιέθλαψε ένα σκοτεινό σύστημα στο εσωτερικό της χώρας το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει απάντηση στο βαθύ κράτος των κεμαλιστών και να τον διασώσει από απόπειρες ανατροπής του. Πρόκειται για μια γενιά ανθρώπων που γαλουχήθηκαν στον νέο μεγαλοϊδεατισμό της Άγκυρας, ο οποίος όταν δεν θα επικρατεί θα λογαριάζεται ως ήττα, ακόμα και αν δεν αλλάζει τίποτα στα σύνορα ή στην επιρροή της Τουρκίας.<br /> <br /> Μετά την αποτυχία να αναδειχθεί στην ηγέτιδα ισλαμική δύναμη της περιοχής χάνοντας τις “ευκαιρίες” της Αραβικής Άνοιξης, ο κ. Ερντογάν οδηγεί τη χώρα του μακριά από τη Δύση, αποκεμαλοποιεί την σχεδόν ενός αιώνα πολιτική της χώρας του και μετατοπίζεται προς τα ανατολικά, στο δίπολο Ρωσίας – Κίνας. Στο πλαίσιο αυτό μόνο ως μεγάλη τοπική δύναμη θα μπορούσε να συνεχίσει το αφήγημά του. Αντίθετα όμως μετά την ανακατάληψη του Χαλεπίου από τις δυνάμεις του Άσαντ σε συνεργασία με τη Ρωσία και το Ιράν, η Άγκυρα πια στην καλύτερη περίπτωση δίνει μια εικόνα προσκόλλησης στη Μόσχα, αν όχι εικόνα ακυβέρνητου πλοίου. Σε κάθε περίπτωση το νεο-οθωμανικό δόγμα υπό τις παρούσες συνθήκες δεν μπορεί να αποτελέσει την απάντηση στη νέα κατάσταση, αλλά το χειρότερο απ’ όλα, φαίνεται ότι η αναγκαστική εγκατάλειψή του μπορεί να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας για τους γείτονες.<br /> <br /> Σήμερα τα βασικό στήριγμα του κ. Ερντογάν δείχνει να είναι ο ορθόδοξος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος έχει κηρύξει τον πόλεμο σε κάθε τζιχαντιστικό στοιχείο στηρίζοντας τον Άσαντ. Η σφαίρα από το όπλο ενός ακραίου νεαρού ισλαμιστή, που ανδρώθηκε στο καταρρέον νεο-οθωμανικό περιβάλλον, που πήγε και βρήκε τον πρέσβη της Ρωσίας στην Άγκυρα, λογίζεται ως απάντηση στο Χαλέπι. “Θα πληρώσετε για το Χαλέπι”, φώναξε πριν πέσει νεκρός ο Τούρκος αστυνομικός που δολοφόνησε τον Αντρέι Καρλόφ.<br /> <br /> Άραγε ο κ. Ερντογάν ελέγχει την κατάσταση στη χώρα του; Ελέγχει τους “δικούς” του; Αν ναι, το στοίχημα γι’ αυτόν είναι να εξακολουθήσει να το κάνει, δηλαδή να κατορθώσει να συγκρατήσει τους απογοητευμένους οπαδούς, να καλύψει στο εσωτερικό τις ήττες του και να συντηρήσει την ορμή του παλιού εαυτού του. Τουλάχιστον μέχρι το επικείμενο δημοψήφισμα το πρώτο εξάμηνο του 2017, το οποίο ευελπιστεί να τον καταστήσει έναν σύγχρονο σουλτάνο.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το κρυφό τέλος του νεο-οθωμανισμού: Ελέγχει ο κ. Ερντογάν την κατάσταση στη χώρα του; Ελέγχει τους “δικούς” του;

Ομολογουμένως για την Τουρκία το σύστημα αυτό έχει γερές ιστορικές βάσεις, τουλάχιστον από τη θέαση που το προσέγγισε στο “Στρατηγικό Βάθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άδειασμα Τραμπ στον Ομπάμα & σκηνές από «ταινία προσεχώς»;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPI10SCAbAuCkdRkpKK250AesV7gd1-QSFhu40ZpxAxBgWTawAs_29aMp9HttHJLoK_DZZLUuT-_uBdS7gL6KYi5-bIUaISZVhqbWdssDxgRucSGLsizjmKkewCPQUVdjkWv-MmI_Moor/s1600/%25CE%2586%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B1+%2526+%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C+%25C2%25AB%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2582%25C2%25BB%253B.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPI10SCAbAuCkdRkpKK250AesV7gd1-QSFhu40ZpxAxBgWTawAs_29aMp9HttHJLoK_DZZLUuT-_uBdS7gL6KYi5-bIUaISZVhqbWdssDxgRucSGLsizjmKkewCPQUVdjkWv-MmI_Moor/s640/%25CE%2586%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%259F%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B1+%2526+%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C+%25C2%25AB%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2582%25C2%25BB%253B.jpg" width="640" /></a></div> <br />Δεν έχει προηγούμενο η στάση που τηρεί ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στον απερχόμενο Μπάρακ Ομπάμα, αφού παρά τα περί «εξαιρετικής συζήτησης» που γίνεται από καιρού εις καιρόν τηλεφωνικώς στο πλαίσιο της ενημέρωσης του νέου προέδρου, όλα δείχνουν ότι ο Τραμπ έχει αρχίσει ήδη να βάζει νέους κανόνες στο «παιχνίδι», με έναν τόσο δραστικό τρόπο, που εγείρει μεγάλες απορίες για τον τρόπο αντίδρασης μιας εθισμένης γραφειοκρατίας, ενός ισχυρού «συστήματος», αυτό της Ουάσιγκτον.<br /><br />Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br /><br />Το τελευταίο και πιο ηχηρό άδειασμα του νέου προέδρου προς τον παλαιό, ήταν η προσυπογραφή των επιλογών του Ρώσου προέδρου, με την απάντηση Τραμπ στον Πούτιν, διά του ιστοχώρου κοινωνικής δικτύωσης Twitter, όπου ανήρτησε σχετικά με την απόφαση μη αντίδρασης στην απόφαση απέλασης των 35 Ρώσων διπλωματών, μεταξύ των οποίων και… του σεφ της ρωσικής πρεσβείας (!) γιορτιάτικα: Είπε, «έξοχη κίνηση» και «πάντα γνώριζα ότι είναι πολύ έξυπνος»!<br /><br />Όταν επικροτείς έναν ξένο ηγέτη για μια απόφασή του, προφανώς εγγράφεις υποθήκες για τη σχέση που θα δημιουργηθεί όταν αναλάβεις τα ηνία. Όμως, όταν η απόφαση που επαινείς είναι ταυτοχρόνως απορριπτική απάντηση στον πρόεδρο που αποχωρεί, ίσως να μην μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη προσβολή και πιο ηχηρό σνομπάρισμα, όσο και να ψάξει. Το Tweet του Τραμπ το «τσίμπησε» αμέσως η ρωσική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον και το αναμετέδωσε, κάνοντας την προσβολή ακόμα χειρότερη.<br /><br />Και να μη θέλει κανείς, η σύγκρουση αυτή Ομπάμα και Τραμπ, κυρίως όμως οι τελευταίες ενέργειες της κυβέρνησης Ομπάμα, τρεις μόλις εβδομάδες προτού αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο, δεν μπορούν παρά να ερμηνευθούν ως απόπειρα να προσδιοριστεί ένα πλαίσιο αμερικανικής πολιτικής απέναντι στη Ρωσία, από το οποίο να μη μπορεί να ξεφύγει εύκολα ο νέος πρόεδρος, ο οποίος όμως απαντά με «βιαιότητα», διαβιβάζοντας στο «σύστημα» το μήνυμα ότι αυτός κάνει κουμάντο από εδώ και πέρα και σε όποιον αρέσει.<br /><br />Τις επόμενες ημέρες εκκρεμεί η ενημέρωση του Ντόναλντ Τραμπ από τη CIA για όλα τα μεγάλα ζητήματα εθνικής ασφαλείας. Οι πληροφορίες που θα περιέλθουν σε γνώση του νέου προέδρου, όσο «σοκαριστικές» και να είναι, εκτιμάται ότι δεν θα αλλάξουν ιδιαίτερα τις διαθέσεις του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου, αφού και λόγω ιδιοσυγκρασίας, πέραν της προδιάθεσης, είναι σφόδρα πιθανόν να πει… αν δεν το αναρτήσει και στο Twitter, «εγώ θα έκανα χειρότερα εάν μου φέρονταν έτσι».<br /><br /> Με βάση τη διαφαινόμενη σύγκρουση του κατεστημένου εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της Ουάσιγκτον με τον νέο πρόεδρο, θα πρέπει κανείς να αναμένει λογικά μεγάλο «μαχαίρι» στα ηγετικά κλιμάκια όλων των πυλώνων εξουσίας στον τομέα της εθνικής ασφάλειας, καθώς ο ολίγον παρορμητικός κ. Τραμπ δεν έχει κρύψει την ενόχλησή του με πολλά που ακούει και μαθαίνει, ή απλώς διαπιστώνει, το τελευταίο διάστημα.<br /><br />Όλα δείχνουν ότι σε μια ειλικρινή συζήτηση ανάμεσα στον Τραμπ και τον Πούτιν, είναι πιθανό ο Ρώσος ηγέτης να κάνει… φροντιστήριο στον Τραμπ για τις εκατέρωθεν αβρότητες στο επίπεδο των υπηρεσιών πληροφοριών και όχι μόνο, λέγοντάς του «Ντόναλντ, αυτά γίνονται μεταξύ των εθνών, εσείς τα κάνετε, εμείς τα κάνουμε, οι Κινέζοι, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί οι Αρειανοί…» για να του πετάξει στη συνέχεια ένα «δόλωμα» που θα έχει την ίδια στιγμή δόλο αλλά και ουσία, λέγοντάς του «πάμε μαζί να αλλάξουμε τον κόσμο»! <br /><br />Δόλος υπό την έννοια της επιθυμίας να παρασύρει τον νέο Αμερικανό πρόεδρο σε ενέργειες οι οποίες εξυπηρετούν το ρωσικό εθνικό συμφέρον, με πρώτη και καλύτερη την απόσυρση των κυρώσεων… πώς θα ήταν δυνατόν να αλλάξουν τον κόσμο όταν ο ένας έχει βάλει θηλιά στον λαιμό του άλλου. Ελλάδα είναι η Ρωσία να εναγκαλίζεται τις ΗΠΑ με ένα αντίστοιχο του casus belli να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι της; Υπάρχει και αυτοσεβασμός… αλλού.<br /><br />Ουσία, διότι ποτέ δεν έκρυψε το Κρεμλίνο την επιθυμία σύστασης ενός διευθυντηρίου για τη συνδιαχείριση των θεμάτων της υφηλίου, κάτι σαν την… Ιερά Συμμαχία, ια περίοδο που είχε γοητεύσει τον καινούργιο -αλλά τόσο παλιό- σύμβουλο του Τραμπ, τον Χένρι Κίσιντζερ, ο οποίος πάντα αποθέωνε την ισορροπία ισχύος (balance of power) και μισούσε τα κηρύγματα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα ο Πούτιν να τον κάνει προσωπικό του φίλο!<br /><br />Εν ολίγοις, προσδεθείτε για να απολαύσουμε τη συνέχεια. Το που θα καταλήξουμε δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς… από μια ειρήνη πολλών δεκαετιών, έως παγκόσμιο πόλεμο και όλα τα ενδιάμεσα. Διαλέγετε και παίρνετε. Ίσως να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει ιδιαίτερα ακόμα, αλλά η περίοδος που ζούμε θα απασχολήσει σε πολλές χιλιάδες σελίδων τους ιστορικούς του μέλλοντος και τους διεθνολόγους, ίσως και άλλες επιστημονικές ειδικότητες. <br /><br />Το αν η ελληνική πλευρά έχει προβεί στις δικές της αξιολογήσεις και γνωρίζει ποιο είναι το συμφέρον της μένει να αποδειχθεί. Χθες, υπενθυμίσαμε ότι προϋπόθεση γεωστρατηγικής υποβάθμισης της Τουρκίας είναι οι καλές σχέσεις ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα. Επίσης, ότι η καλή κατάσταση της ρωσικής οικονομίας βοηθά ώστε τα ελληνικά προϊόντα να απορροφούνται από τη ρωσική αγορά. Σήμερα ας το πάμε ένα βήμα παρακάτω, με μια πάλι «θεμελιακή» ή μάλλον διευκρινιστική τοποθέτηση…<br /><br />Εξ ορισμού, όταν ο οποιοσδήποτε ηγέτης δεν έχει τίποτα ως αντίπαλο δέος, ο πειρασμός να καθίσταται ανεξέλεγκτος είναι πολύ ισχυρός και σε αυτές τις περιπτώσεις οι πιο μικροί σε μέγεθος και αδύναμοι, πάσχουν από τις αυθαιρεσίες οι οποίες συνήθως ακολουθούν.<br /><br />Κατά συνέπεια, ασχέτως του «ανήκουμε εις τη Δύση», το ελληνικό συμφέρον εξυπηρετείται καλύτερα από μια Ρωσία όπως η σημερινή και καθόλου όταν είναι απαξιωμένη, όπως την περίοδο μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Και ποτέ μην ξεχνάμε, ότι είμαστε σε μια γειτονιά όπου έχουμε να αλληλεπιδράσουμε και με περιφερειακούς -ανεξέλεγκτους- δρώντες, όχι μόνο τους παγκόσμιους.<div> <br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Άδειασμα Τραμπ στον Ομπάμα & σκηνές από «ταινία προσεχώς»;

Δεν έχει προηγούμενο η στάση που τηρεί ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στον απερχόμενο Μπάρακ Ομπάμα, αφού ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος Ρωσίας - ΗΠΑ είναι στο διαδίκτυο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj56Fhgbxmg_1IWEm-F8ZX80GPKoUMSLiYrC51u74MAtijREgtQ9-O1hwRXmDXqhxQvdV3rl_QAGt22PQyTd1tSVI62YCGeyLp5PlMy2gyqt8DNMYh2Gw7pz7S9Tq2zmtPk_293Q7UEwywn/s1600/%25CE%259F+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A8%25CF%2585%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25A0%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+-+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25AF%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%2585%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj56Fhgbxmg_1IWEm-F8ZX80GPKoUMSLiYrC51u74MAtijREgtQ9-O1hwRXmDXqhxQvdV3rl_QAGt22PQyTd1tSVI62YCGeyLp5PlMy2gyqt8DNMYh2Gw7pz7S9Tq2zmtPk_293Q7UEwywn/s640/%25CE%259F+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A8%25CF%2585%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25A0%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+-+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25AF%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%2585%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πίσω απο την κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ρωσίας - ΗΠΑ βρίσκεται το πολυπλοκο πεδίο του κυβερνοχώρου καθώς οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο επιτρέπουν στις χώρες να ασκήσουν την εξουσία τους ενάντια η μια στην άλλη με συχνά ανώνυμο τρόπο.<br /> <br /> Το ρωσικό υπουργείο εξωτερικών ανακοίνωσε ότι απευλαύνονται 35 αμερικανοί διπλωμάτες και κλείνουν δυο διπλωματικές αποστολές στην Ρωσία μια μέρα μετά την απόφαση Ομπάμα να απελάσει 35 ρώσους διπλωμάτες απο την Αμερική λόγω της ανάμιξης που προσάπτει στη Ρωσία η Ουάσινγκτον στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Η ένταση μεταξύ Ρωσίας - ΗΠΑ δείχνει στοιχεία Ψυχρού Πολέμου. Ένα κλίμα εχει δημιουργηθεί στο οποίο μεθοδικά και έμμεσα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας “πόλεμος”. <br /> Ο “έμμεσος” αυτος τρόπος εν έτη 2016 εχει περάσει στον τομέα του κυβερνοχώρου καθώς η κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες οφείλεται σε μια έκθεση υπηρεσιών της κυβέρνησής Ομπάμα που αφορά τις προσπάθειες της ρωσικής κυβέρνησης να επηρεάσει το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου και για ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις. Η έκθεση αυτη θα υποβληθεί στο Κογκρέσο τις προσεχείς ημέρες.<br /> <br /> Με την αφορμή αυτη αναδημοσιέυουμε ενα άρθρο που είχαμε δημοσιεύσει τον Απρίλιο του 2016. Ο πόλεμος Ρωσίας - ΗΠΑ στον κυβερνοχώρο δεν ειναι τόσο απλός. <br /> Ο κόσμος μάχεται ενάντια σε ένα λανθάνων πόλεμο, χάρη σε μια μαζική στροφή σε τεχνολογίες που οι χώρες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να επιτεθούν η μια στην άλλη. Όπως συνέβη και στον Ψυχρό Πόλεμο, η σύγκρουση πραγματοποιείται έμμεσα και όχι μέσω ανοικτών δηλώσεων εχθρότητας . Έως τώρα αυτός ο νέος πόλεμος μάχεται χωρίς απώλειες, αλλά έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει τέτοια οδύνη, όμοια με εκείνη οποιασδήποτε έκρηξης βόμβας . Αυτο ο πόλεμος ειναι αυτος του Κυβερνοχώρου (Κυβερνοπόλεμος) .<br /> <br /> Όταν αναλογιζόμαστε τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, συχνά έχουμε κατά νου τρομοκράτες ή εγκληματίες οι οποίοι χακάρουν τραπεζικούς λογαριασμούς ή καταστρέφουν κυβερνητικές ιστοσελίδες . Ωστόσο, τώρα πράκτορες διαφόρων κυβερνήσεων εχουν μπει στο παιχνίδι και διεξάγουν κυβερνο-επιθέσεις ο ένας εναντίον του άλλου.<br /> <br /> Δεν είναι επίσημα σε πόλεμο βέβαια, ωστόσο η ένταση μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας και σε μικρότερο βαθμό με την Κίνα - παραμένει σε υψηλά επίπεδα επί σειρά επίμαχων αποφάσεων. Οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο επιτρέπουν στις χώρες αυτές να ασκήσουν την εξουσία τους ενάντια η μια στην άλλη με συχνά ανώνυμο τρόπο . Μπορούν να έχουν μικρές νίκες , αλλά μια λάθος κίνηση θα μπορούσε να φέρει την καταστροφή , όπως συνέβαινε με τις επιχειρήσεις των πυρηνικών υποβρυχίων κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.<br /> <br /> Υπάρχουν πολυάριθμες μορφές κυβερνοεπιθέσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Το κακόβουλο λογισμικό, συνήθως έχει τη μορφή του λεγόμενου ‘’δούρειου ίππου’’ (Trojan Horse) ή ενός ‘’σκουληκιού’ (Worm), το οποίο εγκαθίσταται σε έναν υπολογιστή και παίρνει τον έλεγχο , συχνά εν αγνοία του θύματος . Ακόμα υπάρχουν επιθέσεις που μπορούν να διαταράξουν τα συστήματα υπολογιστών μέσω ωμής βίας .Για παράδειγμα, η μέθοδος DDOS (distributed denial of service attacks), ουσιαστικά κάνει επιθέσεις σε υπολογιστές κάνοντας πάρα πολλά αιτήματα, ούτως ώστε να αποκτήσει πρόσβαση σε μια ιστοσελίδα, γεγονός που έχει τη δυνατότητα να συντρίψει τον server μιας ιστοσελίδας.<br /> <br /> Οι περισσότερες χώρες προσπαθούν να δημιουργήσουν την κατάλληλη κυβερνοαμυνα. Πολλά συστήματα υποδομής που συνδέονται με σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας , για παράδειγμα , είναι συνήθως αποσυνδεδεμένα από το διαδίκτυο (air-gapped). Ακόμα, τα λεγόμενα firewalls και γενικότερα τα προγράμματα ασφαλείας λειτουργούν σε όλα τα κυβερνητικά συστήματα ούτως ώστε να αποτρέψουν το χακάρισμα τους από εξωτερικούς παράγοντες.<br /> <br /> <u>Είναι εξίσου επικίνδυνος με τον συμβατικό πόλεμο ο κυβερνοπόλεμος;</u><br /> <br /> Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η ιδέα του κυβερνοπόλεμου είναι υπερβολή καθώς οι ​​επιθέσεις στον κυβερνοχώρο δεν έχουν τις φυσικές συνέπειες που ο συμβατικός πόλεμος επιφέρει . Τα όπλα που χρησιμοποιούνται στον κυβερνοχώρο θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλες οικονομικές συνέπειες , καθώς και προβλήματα στις υποδομές αλλά και ζημιές, γεγονός που δύναται να θέσει σε κίνδυνο την ιδιοκτησία, ακόμα και την ανθρώπινη ζωή . Το 2007, επιστήμονες στο Εθνικό Εργαστήριο του Αϊντάχο των ΗΠΑ ήταν σε θέση να δείξουν πώς μια κυβερνοεπίθεση σε γεννήτρια ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορούσε να προκαλέσει έκρηξη. Αυτό δείχνει τον πραγματικό κίνδυνο που οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο μπορούν να δημιουργήσουν, όχι μόνο στις υποδομές εθνικής ασφάλειας , αλλά και σε νοσοκομεία , σχολεία και σπίτια .<br /> <br /> Το έτος 2007 ήταν πραγματικά ζωτικής σημασίας στην ιστορία του κυβερνοπόλεμου, καθώς πολλές μεγάλες πολιτείες άρχισαν να χρησιμοποιούν και να αναπτύσσουν στον κυβερνοχώρο όπλα με ολοκληρωμένο τρόπο. Αφού η Εσθονία προσπάθησε να μεταφέρει ένα σοβιετικό μνημείο πολέμου, η Ρωσία κατηγορήθηκε για τη δρομολόγηση μιας σειράς επιθέσεων DDOS σε εσθονικές ιστοσελίδες συμπεριλαμβανομένων κρατικών και τραπεζικών ιστοσελίδων . Η δράση αυτή δεν ήταν απλά ντροπιαστική , αλλά επιζήμια τόσο για τη ισχύ του εσθονικού κράτους όσο και για την οικονομική δραστηριότητα της χώρας .<br /> <br /> Αν και δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι το 2010 , το worm (σκουλήκι) Stuxnet ήταν το πρώτο όπλο στον κυβερνοχώρο που χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ αρχικά για επίθεση κατά του Ιράν το 2007. Το ‘’σκουλήκι’’, μέρος της ευρύτερης επιχείρησης “Ολυμπιακοί Αγώνες” , σχεδιάστηκε για να αποτρέψει το Ιράν από το να παράγει ουράνιο για πυρηνικά όπλα . Το λογισμικό ήταν κρυμμένο σε ένα USB stick και ανέβηκε στα συστήματα ελέγχου του σταθμού εμπλουτισμού , προκαλώντας τις συσκευές φυγοκέντρησης του να λειτουργούν εκτός των ασφαλών παραμέτρων ενώ οδήγησε σε μια σειρά από βλάβες .<br /> <br /> Ο Ισραηλινός τομέας για τον κυβερνοχώρο, η Μονάδα 8200 , η οποία συνέβαλε στο σχεδιασμό του Stuxnet , συμμετείχε επίσης στην απενεργοποιήση ραντάρ κατά τη διάρκεια επίθεσης σε πυρηνικές εγκαταστάσεις στη Συρία κατα την διάρκεια της Επιχείρησης Orchard, το 2007. Απενεργοποιώντας το πεπαλαιωμένο σοβιετικό ραντάρ μέσα από διάφορες κυβερνοεπιθέσεις επέτρεψε στα ισραηλινά τζετ να βομβαρδίσουν την περιοχή Deir ez - Ζοr της Συρίας. <br /> <br /> Το ισραηλινό παράδειγμα δείχνει ότι οι κυβερνοεπιθέσεις θα αρχίσουν να γίνονται μέρος καθιερωμένων στρατιωτικών επιχειρήσεων. Τόσο τα αμερικάνικα όσο και τα κινεζικα πολεμικά τάγματα στον κυβερνοχώρο (cyber warfare divisions) αποτελούν μέρος των συμβατικών στρατιωτικών δομών των χωρών. Και τα δύο κράτη έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν αποκλείεται να κάνουν κυβερνοεπιθέσεις για χάρη της διατήρησης των εθνικών συμφερόντων ασφαλείας<br /> <br /> Οι δυνατότητες αυτές μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τους πάντες και όχι μόνο τις κυβερνήσεις. Τα λογισμικά αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν διάφορες υποδομές σε διάλυση. Το Stuxnet ανακαλύφθηκε επειδή το “σκουλήκι” μπήκε στο παγκόσμιο διαδίκτυο και προκάλεσε προβλήματα για δεκάδες χιλιάδες υπολογιστές σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την ευρεία οικονομική και προσωπική ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ακόμα πιο κακόβουλο λογισμικό. Το Stuxnet δείχνει γιατι δεν ειναι αρκετό να κρατήσουμε τις υποδομές ζωτικής σημασίας απλά αποσυνδεδεμένες από το διαδίκτυο για την προστασία τους. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, ιδιαίτερα ανησυχητική πτυχή στον κυβερνοπόλεμο είναι ότι επιτρέπει στα κράτη να ενεργούν σχετικά χωρίς ποινικές συνέπειες. Προηγμένες τεχνολογίες κρυπτογράφησης καθιστούν σχεδόν αδύνατο να αποδειχθεί ακριβώς ποιος είναι υπεύθυνος σε μια συγκεκριμένη επίθεση στον κυβερνοχώρο. Ως εκ τούτου, τα κράτη μπορούν τώρα να δράσουν μονομερώς σχεδόν άφοβα απέναντι στα όποια αντίποινα. Για παράδειγμα , παρά τη διμερή συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας να απέχουν από το χακάρισμα για οικονομικό όφελος, οι Κινέζοι χάκερς συνέχισαν να διεισδύουν σε συστήματα των ΗΠΑ. Ειναι λίγα τα παραδείγμτα για αυτη την ολοκληρωτική παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας.<br /> <br /> Απο την άλλη ειναι θετικό ότι κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο επιτρέπουν στα κράτη να επιδιώξουν τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής τους, χωρίς τη χρήση συμβατικής στρατιωτικής δράσης, ενώ έχουν τη δυνατότητα να αποθαρρύνουν ακόμα και επίθεση υπερδυνάμεων. Σε περίπτωση απενεργοποίησης του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν , για παράδειγμα , είναι πιθανό οι ΗΠΑ να νοιώσουν την ανάγκη να επέμβουν στρατιωτικά κατά της χώρας. Βέβαια, με τις εντάσεις μεταξύ των υπερδυνάμεων να κλιμακώνονται, και με τον κίνδυνο πολέμου να εξακολουθεί να είναι σχετικά μικρός, οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο ίσως να γίνουν ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να κερδίζουν οι χώρες σε βάρος των ανταγωνιστών τους.<br /> <br /> The Conversation UK <br /> Μετάφραση: Αγγελική Μαξούρη<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος Ρωσίας - ΗΠΑ είναι στο διαδίκτυο

Πίσω απο την κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ρωσίας - ΗΠΑ βρίσκεται το πολυπλοκο πεδίο του κυβερνοχώρου καθώς οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ολοταχώς προς τον θρόνο ο Ερντογάν: Πρώτη έγκριση για αναθεώρηση τουρκικού συντάγματος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzRgrdwjoM-CJcDnlPrY3pvb35-BFt4x8DMOp5JteVtilTKZVBfsU1AfI_qMhEXpPDtGatPPoTmirG4Io4jIJQY9u_jVDWCxzoqQfDHZpgz70YsY4xfA1dFcgJfBV2WjWwr108dR5Jn65_/s1600/%25CE%259F%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2582+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.+%25CE%25A0%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzRgrdwjoM-CJcDnlPrY3pvb35-BFt4x8DMOp5JteVtilTKZVBfsU1AfI_qMhEXpPDtGatPPoTmirG4Io4jIJQY9u_jVDWCxzoqQfDHZpgz70YsY4xfA1dFcgJfBV2WjWwr108dR5Jn65_/s640/%25CE%259F%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2582+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.+%25CE%25A0%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%258D+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br />Oλοκληρώθηκαν οι εργασίες της επιτροπής για την αναθεώρηση του Συντάγματος στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Το σχεδιο αναθεώρτησης που εστάλη στην επιτροπή στις 20 Δεκεμβρίου έπειτα από επεισοδειακές συνεδριάσεις 9 ημερών εγκρίθηκε και παίρνει τον δρόμο της ολομέλειας.<br /><br />Τα 221 άρθρα που περιείχε, έπειτα από μαραθώνιες διανβουλεύσεις μειώθηκαν σε 18, τα οποία τώρα θα συζητηθούν από την ολομέλεια της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης. Η επιτροπή χθές συνεδρίαζε για 17 ολοκληρες ώρες,<br /><br />Το σχέδιο θα εξέταστεί στην ολομέλεια τη δεύτερη εβδομάδα του Ιανουαρίου και θα οδηγηθεί σε δύο γύρους ψηφοφορίας καθως πρόκειται για συνταγματική αναθεώρηση.<br /><br />Για να μπορεί να περάσει με δημοψήφιαμα πρέπει να αποσπάσει 330 ψήφους. Το σχέδιο τροποποίησης είχε κατατεθεί με υπογραφές 316 βουλευτών του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).<br /><br />Στην αναθεώρηση προβλέπεται η μείωση της ηλικίας για το δικαίωμα του εκλέγεσθαι από 21 σε 18 και αυξάνεται ο αριθμός των βουλευτών από 550 σε 600.<br /><br />Το επίμαχο θέμα όμως είναι ότι με την αναθεώρηση καθιερώνεται Προεδρικό σύστημα και καταργείται ο πρωθυπουργικός θώκος.<br /><br />Ο Πρόεδρος θα εκλέγεται κάθε 5 χρόνια ταυτόχρονα με τις βουλευτικές εκλογές και θα είναι κομματικός. Δικαίωμα συμμετοχής με υποψήφιο θα έχουν τα κομματα που στις τελευταίες εκλογές θα έχουν λάβει τουλάχιστον το 5% των ψήφων ή με 100.000 υπογραφές ψηφοφόρων.<br /><br />Ο Πρόεδρος θα μπορεί να εκδίδει και προεδρικά διατάγματα, τα οποία μάλιστα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης δεν θα υπάγονται στους περιορισμούς των κανονικών διαταγμάτων.<br /><br />Κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα μπορεί να κηρύξει και ο Πρόεδρος όταν απειλείται η ακεραιότητα της χώρας και του λαού από εσωτερικούς ή εξωτερικούς κινδύνους που εκδηλώνονται με πραξεις βίας.<br /><br />Ο Πρόεδρος θα ορίζει έναν ή και περισσότερους αντιπροέδρους.<br /><br />Θα δύναται να διαταχθεί έρευνα για παράνομες πράξεις του Προέδρου με πρόταση που θα καταθέτουν οι μισοί συν ένας βουλευτές της ολομέλειας της Βουλής.<br /><br />Ο αριθμός των μελών του Συνταγματικού Δικαστηρίου από 17 μειώνεται σε 15 ενώ καταργούνται τα στρατιωτικά δικαστήρια εκτός των πειθαρχικών δικαστηρίων.<br /><br />Το Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων μετονομάζεται σε Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων. Τέσσερα μέλη του θα ορίζονται από τον Πρόεδρο και 7 θα εκλέγονται από την Εθνοσυνέλευση, ενώ ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης θα είναι φυσικό μέλος.<br /><br /><b> Α. Ρομπόπουλος<br /> Κωνσταντινούπολη</b><br /><br /><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a> <br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ολοταχώς προς τον θρόνο ο Ερντογάν: Πρώτη έγκριση για αναθεώρηση τουρκικού συντάγματος

Oλοκληρώθηκαν οι εργασίες της επιτροπής για την αναθεώρηση του Συντάγματος στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Το σχεδιο αναθεώρτησης που εστάλη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προβλέψεις Stratfor: Επικίνδυνο το 2017 για την Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-QF-cXoDoiWSGWPa9vcdTigy-o5c5es9L30_HyNhbwKCIkIn3aOg0IwK6Gm7uHiSwl6_xRHK7pRjRnhXHF4IcZ7L9m_bV2_4ujqIFo1yfSmKzb6xyZyo0pJI_BxLVsXHeHz44yODxGeOL/s1600/%25CE%25A0%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2588%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+Stratfor.+%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF+2017+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25B7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-QF-cXoDoiWSGWPa9vcdTigy-o5c5es9L30_HyNhbwKCIkIn3aOg0IwK6Gm7uHiSwl6_xRHK7pRjRnhXHF4IcZ7L9m_bV2_4ujqIFo1yfSmKzb6xyZyo0pJI_BxLVsXHeHz44yODxGeOL/s640/%25CE%25A0%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2588%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+Stratfor.+%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF+2017+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25B7.jpg" width="640" /></a></div> <br /><i>Προβλέψεις Stratfor: Η χρονιά που έρχεται θα είναι καθοριστική για το μέλλον της Ευρώπης. Οι πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις στα κράτη-μέλη της ΕΕ απειλούν την ένωση ακόμα και με κατάρρευση. Η Ρωσία, αναφέρει το γνωστό think tank, θα παίξει καθοριστικό ρόλο. </i><br /><br />Υποστηρίζει τους λαϊκιστές της Ευρώπης με στόχο τη διαίρεση, γράφει το Stratfor, και παίζει το ρόλο διαμεσολαβητή στη Μέση Ανατολή έτσι ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται με μεγαλύτερη ευκολία στη Δύση. Όσον αφορά στην Ελλάδα, θεωρεί ότι δεν θα γίνουν εκλογές, καθώς η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα.<br /><br />Ιδού οι προβλέψεις του Stratfor αναλυτικότερα:<br /><br />Η κρίση στην Ευρωζώνη μπορεί να μπει σε μια νέα, πιο επικίνδυνη φάση το 2017, σημειώνει, καθώς οι κίνδυνοι αγγίζουν τους μεγαλύτερους οικονομικούς και πολικούς παίκτες της. Κάτι τέτοιο “θα αποτελέσει απειλή για το μέλλον των θεσμών που κυβερνούν την ΕΕ με τρόπο πιο βαθύ απ’ ό,τι πριν”. Οι επερχόμενοι κίνδυνοι θα είναι μεγαλύτεροι για την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. ”<br /><br />Οι εθνικιστικές δυνάμεις που έχτιζαν όλα αυτά τα χρόνια θα δείξουν τις δυνάμεις τους σε Γερμανία και Γαλλία, πιθανότατα και στην Ιταλία, αν η χώρα πάει σε εκλογές νωρίτερα. Ακόμη κι αν οι δυνάμεις αυτές αποτύχουν να αναδειχθούν νικήτριες, η δημοτικότητά τους θα καταφέρει να επηρεάσει τις αποφάσεις των ηγετών των χωρών αυτών, εντείνοντας τον πολιτικό κατακερματισμό της ΕΕ, αυξάνοντας τις απαιτήσεις για την επιστροφή κυριαρχίας στις εθνικές κυβερνήσεις και οδηγώντας τα κράτη σε ανάληψη περισσότερων μονομερών ενεργειών. Η πολιτική αβεβαιότητα σε αυτές τις χώρες του σκληρού πυρήνα της ΕΕ θα αυξήσει επίσης τους οικονομικούς κινδύνους, ιδίως στον τραπεζικό τομέα”.<br /><br />Όπως σημειώνει, η ΕΕ, εκτός από αυτές τις προκλήσεις, θα πρέπει να ασχοληθεί και με άλλες, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ τα εγχώρια πολιτικά προβλήματα θα αποτρέψουν τα κράτη της ΕΕ από την εφαρμογή των οικονομικών και δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων. Δεν αποκλείεται οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης να επιδιώξουν περιφερειακές και διμερείς συνεργασίες για να προσπαθήσουν να δείξουν στη Ρωσία ότι λειτουργούν ως ένα ενιαίο μέτωπο.<br /><br />Οι εξελίξεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, στις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, θα επηρεάσουν ολόκληρη την ευρωζώνη. Οι εκλογές στη Γαλλία και τη Γερμανία θα δοκιμάσουν τη γαλλο-γερμανική συμμαχία, πάνω στην οποία ιδρύθηκε η ΕΕ, και η οικονομική απειλή της Ιταλίας θα επηρεάσει τη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Θα δημιουργηθεί και πάλι πολιτική ένταση μεταξύ βόρειας και νότιας Ευρώπης, καθώς οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικές απόψεις για το μέλλον της Ευρωζώνης, σημειώνει.<br /><br />Όσον αφορά στη Γαλλία, το Stratfor τονίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις θα καθυστερήσουν λόγω εκλογών, ενώ οι προεδρικοί υποψήφιοι έχουν εντελώς διαφορετικές θέσεις όσον αφορά την οικονομία. Το αποτέλεσμα των εκλογών και τα ποσοστά της Μαρίν Λεπέν, ακόμη και αν κερδίσουν οι πιο μετριοπαθείς, θα επηρεάσουν τις κινήσεις της νέας γαλλικής κυβέρνησης. Μεταξύ άλλων, ενδέχεται να είναι πιο επιφυλακτική με το ελεύθερο εμπόριο, να εισαγάγει μέτρα κατά της μετανάστευσης, να πιέσει τις Βρυξέλλες να επανασχεδιάσουν τη συμφωνία για τη ζώνη Σένγκεν και για τη βελτίωση των ελέγχων στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, είναι πιθανό να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ακόμη και να φτάσει στο σημείο να απαιτήσει τον περιορισμό των ευθυνών της.<br /><br />Αν οι μετριοπαθείς κερδίσουν, θα ζητήσουν από την Ευρωζώνη επιστροφή εξουσιών στα κράτη-μέλη, ενώ είναι πιθανό να πιέσουν για καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία. Αν κερδίσει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η γαλλική κυβέρνηση θα εισαγάγει μέτρα για τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων σε ολόκληρη την ΕΕ. Είναι πιθανό επίσης να σχεδιάσει δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ. Αυτό θα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την ΕΕ. Χωρίς τη Γαλλία, ένα ιδρυτικό μέλος του οποίου η συμμαχία με τη Γερμανία αποτέλεσε τη βάση για τον σχηματισμό της Ένωσης, η διάλυσή της θα είναι πιθανόν μη αναστρέψιμη. Στην επόμενη κρίση η ΕΕ θα κατακερματιστεί σε μικρότερες περιφερειακές ομάδες. Οι αμφιβολίες για το μέλλον του ευρώ θα προκαλέσουν τριγμούς στις τράπεζες του Νότου και την κατάρρευση της νομισματικής ένωσης.<br /><br />Η Γερμανία θα προσπαθήσει να κρατήσει την ΕΕ ενωμένη. Αλλά το Βερολίνο “θα δυσκολευτεί”, κατά το Stratfor. Πριν από τις εκλογές στη Γερμανία, δεν θα ληφθεί καμία σημαντική απόφαση για την ΕΕ. Τα αντικρουόμενα εθνικά συμφέροντα μεταξύ των μελών της ΕΕ θα καταστήσουν δύσκολη τη συναίνεση για τη μεταρρύθμιση της Ένωσης. Όπως τονίζει η ανάλυση, δεν θα πρέπει να αναμένονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ για την οικονομία. “Η Γερμανία και οι βόρειοι γείτονές της, ως συνήθως, θα είναι σε αντίθεση με τη διαχείριση των οικονομιών του νότου. Η κυβέρνηση του Βερολίνου θα παραμείνει επιφυλακτική με θέματα όπως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ή το περιθώριο χαλάρωσης των στόχων για το έλλειμμα. Η Γερμανία είναι πιθανό να έρθει σε σύγκρουση με την ΕΚΤ, για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, με το Βερολίνο και τους βόρειους γείτονές του να υποστηρίζουν τη λήξη του προγράμματος, με την ΕΚΤ να αντιστέκεται.<br /><br />Η ασφάλεια και η μετανάστευση θα παίξουν ρόλο στις προεκλογικές εκστρατείες στη Γερμανία, ένα πιο διαιρεμένο κοινοβούλιο με μικρότερα κόμματα από την αριστερά και τη δεξιά είναι πιθανό, ωστόσο, κάτι τέτοιο θα δυσκόλευε τις συνομιλίες για τη δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού. Αυτό που θα μπορούσε κατά το Stratfor να αναγκάσει τη Γερμανία να αναλάβει πιο αποφασιστικό ρόλο στην ΕΕ, θα ήταν μια νίκη των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων στη Γαλλία ή την Ιταλία. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, το Βερολίνο θα προσπαθήσει να διατηρήσει την Ένωση και να έρθουν σε συμφωνία με τις νέες αντιευρωπαϊκές κυβερνήσεις για εσωτερικές μεταρρυθμίσεις. Θα κάνει όμως σχέδια και με τους περιφερειακούς συμμάχους της για το ενδεχόμενο η ΕΕ και η Ευρωζώνη να αποσυντεθούν.<br /><br />Όσο για την Ιταλία, η πολιτική αβεβαιότητα, η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και τα υψηλά επίπεδα χρέους θα εγείρουν και πάλι ερωτήματα για το μέλλον της τρίτης μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης -και για τη νομισματική ένωση ως σύνολο. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση της Ιταλίας θα είναι αδύναμη και οι πρόωρες εκλογές πιθανές. Ανεξαρτήτως από το ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης της χώρας, η ιταλική κυβέρνηση θα πιέσει για ευελιξία στους δημοσιονομικούς στόχους της ΕΕ και θα ζητήσει την αλληλεγγύη από τους εταίρους της ΕΕ για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης. Η κυβέρνηση της Ρώμης θα είναι επίσης έτοιμη να δράσει μονομερώς και να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Ένωση για την επιτυχία των στόχων της.<br /><br />Αν η Ιταλία πάει σε πρόωρες εκλογές, ο κίνδυνος νίκης των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων θα έβλαπτε τις ιταλικές τράπεζες, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού και δημιουργώντας πίεση στο ευρώ. Μια νίκη των ευρωσκεπτικιστών θα έθετε την Ιταλία σε πορεία σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη αντίδραση από τη Γερμανία και τα όργανα της ΕΕ θα ήταν να πείσουν την νέα κυβέρνηση της Ρώμης να μην προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την αποχώρηση από το ευρώ. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί. Το 2017, ως εκ τούτου, η Ιταλία θα είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για το ευρώ.<br /><br />Η Ολλανδία, μία από τις πλουσιότερες χώρες της ευρωζώνης και ένας σημαντικός παίκτης στη Βόρεια Ευρώπη, θα πραγματοποιήσει γενικές εκλογές το Μάρτιο. Όπως και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, οι ευρωσκεπτικιστικές και αντι-μεταναστευτικές δυνάμεις θα παίξουν και εκεί το ρόλο τους και θα δείξουν το κατά πόσο η δυσαρέσκεια με το status quo είναι μεγάλη. Ακόμη και στην περίπτωση που οι ευρωσκεπτικιστές δεν μπουν στη βουλή, η επιρροή τους θα αναγκάσει την ολλανδική κυβέρνηση να γίνεται όλο και επικριτική με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αντισταθεί στα σχέδια για την εμβάθυνση της ολοκλήρωσης της ΕΕ και να θα μπει στο λόμπι των χωρών του Βορρά που κριτικάρουν το Νότο.<br /><br />Η κυβέρνηση μειοψηφίας της Ισπανίας, από την άλλη, θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί με την αντιπολίτευση για να μπορέσει να περάσει διάφορα νομοσχέδια. Αυτό θα οδηγήσει σε μια πολύπλοκη διαδικασία λήψης αποφάσεων και θα αυξήσει την πίεση για κατάργηση κάποιων από τις μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Η Καταλονία θα συνεχίσει να πιέζει για την ανεξαρτησία της και θα αμφισβητεί την κυβέρνηση της Μαδρίτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα την αγνοεί εξ ολοκλήρου σε άλλες θα διαπραγματεύεται μαζί της. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση της Μαδρίτης δεν θα επιτρέψει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ωστόσο, η τελευταία δεν θα εγκαταλείψει τα σχέδιά της. Το Stratfor πάντως εκτιμά, ότι παρά τις πιέσεις, το 2017 η Καταλονία δεν θα κηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία της.<br /><br /><b>Απίθανο το σενάριο των εκλογών στην Ελλάδα – Η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα</b><br /><br />Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να πιέζει τους πιστωτές της για πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αλλά λόγω των γερμανικών εκλογών η πρόοδος που θα γίνει θα είναι μικρή. Με την ελάφρυνση του χρέους να βρίσκεται προσωρινά εκτός τραπεζιού, η Αθήνα θα απαιτήσει χαμηλότερους στόχους για το δημοσιονομικό πλεόνασμα και θα απορρίψει τις πρόσθετες περικοπές δαπανών. Οι σχέσεις μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της θα είναι τεταμένες, αλλά θα υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού. Το ενδεχόμενο παραίτησης της ελληνικής κυβέρνησης είναι υπαρκτό, αν και φαντάζει απίθανο, καθώς το αποτέλεσμα των εκλογών είναι εξαιρετικά αβέβαιο και η κυβέρνηση δεν έχει καμία εγγύηση ότι θα παραμείνει στην εξουσία.<br /><br /><b>Ρήγματα στην ΕΕ</b><br /><br />Οι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους από αυτό που λέγεται ρωσική επιθετικότητα -και από την αβεβαιότητα που περιβάλλει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αυτή που θα επιβαρυνθεί θα είναι η Πολωνία η οποία θα προσπαθήσει να ενισχύσει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με τους γείτονές της. Θα υποστηρίξει, επίσης, την κυβέρνηση της Ουκρανίας, πολιτικά και οικονομικά και πιέσει τη Δύση (τα μέλη της ΕΕ πέραν των ανατολικών) να σκληρύνουν τη στάση τους έναντι στη Μόσχα υποστηρίζοντας τη συνέχιση των κυρώσεων, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανώ, την υποστήριξη της Ουκρανίας και άλλα (κάτι το οποίο είναι πιθανό να κάνουν τα κράτη της Βαλτικής και η Σουηδία). Αβέβαιοι αν το σύμφωνο της Βαρσοβίας θα στηριχθεί από την κυβέρνηση Τραμπ, η Πολωνία θα εξακολουθήσει τις καλές σχέσεις με το Λευκό Οίκο, καθώς υπερασπίζεται μια μόνιμη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οι χώρες της ευρύτερης περιοχής μπορεί ακόμη να δεσμευτούν στη δαπάνη περισσότερων χρημάτων για την άμυνα.<br /><br />Φυσικά, όλες οι χώρες δεν θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο σε αυτό το νέο γεωπολιτικό περιβάλλον. Η Ουγγαρία ή η Σλοβακία, για παράδειγμα, θα προτιμήσουν να είναι πιο χαλαρές απέναντι στη Ρωσία και θα είναι πιο συγκρατημένες στη λήψη προληπτικών μέτρων. Εντωμεταξύ, οι προσπάθειες της Μόσχας για εκμετάλλευση της διαίρεσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα στοιχειώσει τις γερμανο-ρωσικές σχέσεις. Η Γερμανία θα προσπαθήσει να διατηρήσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά θα αντιμετωπίσει αντίσταση από κάποια μέλη της ΕΕ, τα οποία μάλλον θα άρουν τις κυρώσεις για να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τη Μόσχα. Η Γερμανία θα υπερασπιστεί επίσης τη συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας ως έναν τρόπο για να ασχοληθεί με την αβεβαιότητα σχετικά με το ΝΑΤΟ και η Ρωσία. Η γερμανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία πολιτικά και οικονομικά, αλλά όχι στρατιωτικά.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί τη διαίρεση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποστηρίζοντας τα ευρωσκεπτικιστικά πολιτικά κόμματα σε όλη την ήπειρο και επιδιώκοντας τη συνεργασία με τις φιλικότερες κυβερνήσεις στην ΕΕ. Ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Αυστρία, θα υποστηρίξουν τη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία, δίνοντας τη Μόσχα μια καλύτερη ευκαιρία για να σπάσει το μπλοκ των κυρώσεων. Έτσι, η χαλάρωση την κυρώσεων της ΕΕ έναντι της Ρωσίας είναι πιθανές.<br /><b><br />Σταματώντας τη μετανάστευση στην πηγή της</b><br /><br />Για να ανακοπούν οι μεταναστευτικές ροές θα πρέπει μια σειρά από κράτη της ΕΕ να κάνουν ορισμένα πράγματα. Στη δίοδο της Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν τους μετανάστες να φεύγουν από την Αφρική, μέσω της συνεργασίας τους με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τα πρωτογενή κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα στη διακοπή των δρομολογίων από την Αφρική και η απουσία βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει τις ικανότητες της ΕΕ να σταματήσουν τις μεταναστευτικές ροές μέσω της Μεσογείου.<br /><br />Στην οδό Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να σταματήσουν οι μετανάστες να φύγουν από την Αφρική μέσω της συνεργασίας με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τις πρωτογενείς κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα διακοπή δρομολογίων αφρικανική μετανάστευση και η απουσία οποιασδήποτε βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σταματήσει τη ροή των λαών μέσω της Μεσογείου.<br /><br />Στην ανατολική Μεσόγειο η ΕΕ θα διατηρήσει ανοιχτή τη γραμμή επικοινωνίας με την Τουρκία, παρά τις πολιτικές διαφορές της με την Άγκυρα. Οι εκλογές στην ΕΕ και οι εσωτερικές διαιρέσεις, ωστόσο, θα αποτρέψουν την ΕΕ από το να ενδώσει σε πολλές από τις απαιτήσεις της Τουρκίας, ιδίως σε εκείνη για την ελεύθερη βίζα. Ένα μικρό παράθυρο για το θέμα θα ανοίξει στους πρώτους μήνες του έτους, αλλά αν δεν σημειωθεί πρόοδος πριν την έναρξη των εκλογικών αναμετρήσεων σε χώρες της ΕΕ (το Μάρτιο στην Ολλανδία), το θέμα θα πάει στην παράταση. Οι συμφωνίες για λιγότερο αμφιλεγόμενα θέματα, όπως το εμπόριο και τα χρήματα θα εγκριθούν ευκολότερα.<br /><br />Έχοντας επίγνωση του πόσο αναξιόπιστοι είναι οι εξωτερικοί εταίροι τους, τα μέλη της ΕΕ θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα συνεχίσουν να σκληραίνουν τους εθνικούς μεταναστευτικούς νόμους και να αυξάνουν τις απελάσεις, για να αποθαρρύνουν τους μετανάστες να πηγαίνουν σε αυτές. Σε αντίθετη περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ενισχύσει τους ελέγχους στα σύνορα, αλλά πάντα θα υπάρχει μια συζήτηση για την αποτυχία των Βρυξελλών να αναπτύξει μια συνεκτική μεταναστευτική πολιτική.<div> <br /></div> <div> <a href="http://www.armynow.net/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Προβλέψεις Stratfor: Επικίνδυνο το 2017 για την Ευρώπη

Προβλέψεις Stratfor: Η χρονιά που έρχεται θα είναι καθοριστική για το μέλλον της Ευρώπης. Οι πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις στα κράτη-μέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “εμφύλιος” στις ΗΠΑ για τη Ρωσία και το ελληνικό εθνικό συμφέρον

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdhNEyGYidcneyKOnsQeVdaDWgYX2Fz8xbsqR_qRIlWGKEukyKwzUgjGOyfETtqI-49PFUSzhSgoGS3BSpYTb1Zdvhw0Bpex-zC6aH9F9YmGsZHj4xdfvo-N9Jw82PVer0DmucwaaZz7g4/s1600/%25CE%259F+%25E2%2580%259C%25CE%25B5%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%25E2%2580%259D+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="496" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdhNEyGYidcneyKOnsQeVdaDWgYX2Fz8xbsqR_qRIlWGKEukyKwzUgjGOyfETtqI-49PFUSzhSgoGS3BSpYTb1Zdvhw0Bpex-zC6aH9F9YmGsZHj4xdfvo-N9Jw82PVer0DmucwaaZz7g4/s640/%25CE%259F+%25E2%2580%259C%25CE%25B5%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%25E2%2580%259D+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η διεθνής ειδησεογραφία κυριαρχείται τις τελευταίες ώρες από την απόφαση του απερχομένου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπάρακ Ομπάμα, να προχωρήσει στην επιβολή σημαντικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, τόσο για την φερόμενη ως συνεχή παρενόχληση της διπλωματικής αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στη Μόσχα, όσο και για τη φερόμενη ως ρωσική απόπειρα να επηρεάσει το αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, μέσω της αξιοποίησης υποκλοπών ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, στην προσπάθεια να προωθηθεί – υποβοηθηθεί η υποψηφιότητα του Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος και τελικά εξελέγη.<br /><br />Του <b>ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ</b><br /><br />Είναι ένα εκ των κορυφαίων θεμάτων, που άπτεται εμφανώς των παγκοσμίων ισορροπιών αλλά και συνιστά προσπάθεια καθορισμού ενός πλαισίου λειτουργίας του επομένου προέδρου, αν και θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει εύσχημα, ότι οι κυρώσεις αυτές διευκολύνουν την κυβέρνηση Τραμπ ακόμα και αν έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε εξομάλυνση των σχέσεων με τη Μόσχα.<br /><br />Γεμίζοντας τη διπλωματική του «φαρέτρα» με τετελεσμένα, επί της ουσίας του χαρίζει ανταλλάγματα στις διαπραγματεύσεις που θα πραγματοποιηθούν κρυφά ή φανερά, δηλαδή θα έχει στα χέρια του ανταλλάγματα προς παραχώρηση, σε μια ιδιότυπη διεξαγωγή ενός παιγνίου απέναντι στη Ρωσία, με την αμερικανική πλευρά να παρουσιάζεται με δυο πρόσωπα, του «κακού» (Ομπάμα) και του «καλού μπάτσου» (Τραμπ).<br /><br />Ωστόσο, όλες οι ενδείξεις συντείνουν ότι στην αμερικανική πρωτεύουσα και εντός του κατεστημένου παραγωγής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής απέναντι στη Μόσχα, διεξάγεται ένας άτυπος «εμφύλιος», αν και αναφορές που αποτυπώνουν ως «γεράκια» τους Δημοκρατικούς και ως «περιστερές» (υπό την έννοια της επιθυμίας για αποκλιμάκωση στις σχέσεις με τη Μόσχα) τους Ρεπουμπλικάνους, ίσως και αν είναι απλουστευτικές, καθώς η «ρωσική πολιτική» της Ουάσιγκτον αποτελούσε πάντα ένα πεδίο στο οποίο και οι δυο απόψεις εκφραζόντουσαν και στα δυο κόμματα.<br /><br />Αν θα επιχειρούσε κανείς να αποτυπώσει περιληπτικά – άρα υποχρεωτικά λίγο απλουστευτικά – τη φιλοσοφία πίσω από τις επιλογές της απερχόμενης κυβέρνησης Ομπάμα και των εκπεφρασμένων προθέσεων αυτής που ακολουθεί, του Ντόναλντ Τραμπ, τότε θα μπορούσαν να διακριθούν δυο ξεχωριστές σχολές σκέψεις.<br /><br />Η πρώτη που εκφράζεται από τον σημερινό ένοικο του Λευκού Οίκου και τη «σκληρή» πρώην υπουργό Εξωτερικών και χαμένη στην κούρσα για τον προεδρικό θώκο, Χίλαρι Κλίντον, η οποία εκτιμά ότι οι οικονομικές κυρώσεις έχουν προκαλέσει σημαντική ζημιά στη ρωσική οικονομία, άρα και στη δυνατότητα της χώρας να επενδύσει άνευ κινδύνου σε νέους εξοπλισμούς και πολεμικές περιπέτειες, όπως αυτή στη Συρία.<br /><br />Κι αυτό διότι προκαλούν περαιτέρω οικονομική αιμορραγία, απειλώντας εξαιρετικά ευαίσθητες ισορροπίες ανάμεσα στο Κρεμλίνο και τους υπόλοιπους πυλώνες εξουσίας στη ρωσική πρωτεύουσα, αλλά και υποσκάπτουν την υψηλή αποδοχή του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν από τον ρωσικό λαό, καθώς εκτιμάται ότι όσο περισσότερο πιέζεται οικονομικά η ρωσική κοινωνία, τόσο φουντώνει η δυσαρέσκεια, η οποία μπορεί να μην ανιχνεύεται με τον τρόπο της αντίδρασης που συναντά κανείς στις κοινωνίες της Δύσης, όμως φέρνει πιο κοντά ένα «σημείο βρασμού και έκρηξης».<br /><br />Στην ουσία πρόκειται για μια στρατηγική με ανομολόγητο στόχο την «καθεστωτική αλλαγή» στη Ρωσία και ως όπλο προκρίνει όχι το παραδοσιακό στρατιωτικό, το οποίο ιδίως στη σχέση ΗΠΑ-Ρωσίας θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να φέρει την ανθρωπότητα ενώπιον κινδύνου πυρηνικής αντιπαράθεσης, αλλά το οικονομικό, καθώς ολοένα και περισσότεροι ανά τον κόσμο ανακαλύπτουν ότι τα πάντα ξεκινούν και καταλήγουν στο ταμείο…<br /><br />Για τη σχολή σκέψης αυτή, η ρωσική αδυναμία έχει ήδη φανεί και ασχέτως των μεγαλύτερων αντοχών μιας μαθημένης ρωσικής κοινωνίας σε κακουχίες παντός είδους, η πίεση αυτή θα πρέπει να αυξηθεί, καθώς με τον τρόπο αυτό αποκαλύπτεται μέρα με την ημέρα η πραγματική εικόνα που είναι διαφορετική από αυτή που προβάλει διεθνώς ο μαζικός και ενίοτε αποτελεσματικός ρωσικός προπαγανδιστικός μηχανισμός.<br /><br />Για τους οπαδούς της σχολής αυτής, η ανακοίνωση του προέδρου Πούτιν για τη μαζική μείωση των αμυντικών δαπανών, σχεδόν κατά 50%, αλλά και η εσπευσμένη απόφαση μείωσης των δυνάμεων στη Συρία, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, δηλαδή την κατεπείγουσα ανάγκη απεμπλοκής της Μόσχας από τον συριακό εμφύλιο, ώστε να σταματήσει η οικονομική αιμορραγία.<br /><br />Η δεύτερη σχολή σκέψης είναι αυτή που εκπροσωπείται από τον θεωρούμενο ως φιλορώσο, Ρεπουμπλικάνο νέο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επιθυμεί την αποκλιμάκωση και σταδιακή αποκατάσταση των σχέσεων της Ουάσιγκτον με τη Μόσχα και την -σε έναν τουλάχιστον βαθμό- συνδιαχείριση των υποθέσεων παγκόσμιας ασφάλειας.<br /><br />Η σχολή σκέψης αυτή υποκρύπτει δόση από τον παραδοσιακό αμερικανικό απομονωτισμό των Ρεπουμπλικάνων (έχει αποδειχθεί ότι αλλάζει) αλλά και λιγότερο «μεσιανισμό», ένα υπαρκτό χαρακτηριστικό της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής διαχρονικά, την αίσθηση ενός καθήκοντος για προσπάθεια «μεταλαμπάδευσης των αρχών και αξιών των ΗΠΑ» σε όλο τον κόσμο.<br /><br />Οι οπαδοί αυτής της ανάλυσης των τεκταινομένων ανάμεσα στις διμερείς σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας, βλέπουν με πολύ πιο θετικό μάτι τη Μόσχα, ενώ αντιθέτως εκτιμούν ότι απειλή νούμερο ένα πλέον είναι οι παγκόσμιες φιλοδοξίες και ο περιφερειακός αναθεωρητισμός που επιδεικνύει η Κίνα. Στο πλαίσιο αυτό, η ενεργοποίηση του Χένρι Κίσιντζερ ο οποίος χαίρει μεγάλης εκτίμησης στη Μόσχα, έχει εγείρει υποψίες για το ενδεχόμενο η στρατηγική που σκέφτονται οι σύμβουλοι του Τραμπ απέναντι σε Ρωσία και Κίνα, να είναι η ακριβώς αντίστροφη από αυτή του 1973-74.<br /><br />Εκείνη την εποχή ο Χένρι Κίσιντζερ πέτυχε να προσεταιριστεί το Πεκίνο στην προσπάθεια απομόνωσης της Μόσχας. Οι ΗΠΑ βρέθηκαν να προσεγγίζουν την Κίνα, στην προσπάθειά τους να απομονώσουν και να εξουδετερώσουν την ΕΣΣΔ. Πλέον, υπό παρατήρηση βρίσκεται το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να μπορέσουν να προσεταιριστούν τη Μόσχα για να απομονώσουν το Πεκίνο…<br /><br />Σε αυτό το διαμορφούμενο σκηνικό, η ελληνική οπτική επιβάλει την εκτίμηση ποιας από τις δυο στρατηγικές οπτικές εξυπηρετεί καλύτερα το ελληνικό εθνικό συμφέρον, η καταστροφή της ρωσικής οικονομίας και μια ενδεχόμενη καθεστωτική αλλαγή, ή μια νέα περίοδος σχέσεων ύφεσης και στοιχειώδους έστω συνεργασίας ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ.<br /><br />Όπως έχει υποστηριχτεί κι άλλες φορές ως γενική αξιωματική θέση θεωρούμε πως εξακολουθεί να ισχύει, το ότι όταν ΗΠΑ και Ρωσία διατηρούν ένα ικανοποιητικό επίπεδο σχέσεων, το ελληνικό συμφέρον εξυπηρετείται, καθώς απομειώνεται η γεωστρατηγική αξία της Τουρκίας. Την ίδια στιγμή, μια σταθερή ρωσική οικονομία μπορεί καλύτερα να απορροφά ελληνικά προϊόντα. Το μήνυμα είναι σαφές και περισσότερα σχόλια περιττεύουν.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο “εμφύλιος” στις ΗΠΑ για τη Ρωσία και το ελληνικό εθνικό συμφέρον

Η διεθνής ειδησεογραφία κυριαρχείται τις τελευταίες ώρες από την απόφαση του απερχομένου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπάρακ Ομπάμα, ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τίτλοι τέλους για τον Συριακό εμφύλιο;

<div style="text-align: justify;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMcP8oe1YHclouUPAWkZd7zcwRCjpMSiie5J_18UtewVQMLDW2DPfc6BQATxrBmSiTrsqbQuzCfpJKgqKxsmp4lcttTfVFP-zquUDcX85dhyphenhyphenNLDbUe0x9jqiMe-2koow6iBLTiVbtL-3XV/s1600/%25CE%25A4%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B5%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%253B+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMcP8oe1YHclouUPAWkZd7zcwRCjpMSiie5J_18UtewVQMLDW2DPfc6BQATxrBmSiTrsqbQuzCfpJKgqKxsmp4lcttTfVFP-zquUDcX85dhyphenhyphenNLDbUe0x9jqiMe-2koow6iBLTiVbtL-3XV/s640/%25CE%25A4%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B5%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%258D%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%253B+.jpg" width="640" /></a></div> <br /></div> Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε την εφαρμογή κατάπαυσης του πυρός ανάμεσα στο συριακό καθεστώς και την ένοπλη συριακή αντιπολίτευση, έπειτα από την πολυαίμακτη πολεμική σύρραξη που άρχισε το 2011, μεταδίδουν τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.<br /><br />Η ανακοίνωση ήλθε μετά την ανακατάληψη του Χαλεπίου από δυνάμεις προσκείμενες στον Σύριο πρόεδρο, Μπασάρ Αλ Ασαντ και τις διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα μεταξύ Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν, χωρίς συμμετοχή των ΗΠΑ. Η εκεχειρία θα τεθεί σε εφαρμογή σήμερα Πέμπτη στις 10 το βράδυ τοπική ώρα, 12 το βράδυ ώρα Ελλάδας.<br /><br />«Υπεγράφησαν τρία έγγραφα: το πρώτο ανάμεσα στη συριακή κυβέρνηση και την ένοπλη αντιπολίτευση για την εφαρμογή κατάπαυσης του πυρός στο σύνολο του συριακού εδάφους», δήλωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν διευκρινίζοντας ότι τα άλλα δύο έγγραφα αφορούν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.<br /><br />Ο συνασπισμός της συριακής αντιπολίτευσης ανακοίνωσε από την πλευρά του την υποστήριξή του προς την κατάπαυση του πυρός. Επιβεβαιώνοντας την επίτευξη συμφωνίας, ο στρατός του καθεστώτος της Δαμασκού διευκρινίζει ότι από την ανακοίνωση αποκλείονται το Ισλαμικό Κράτος, το πρώην Μέτωπο αλ-Νόσρα και όλες οι οργανώσεις που συνδέονται με αυτές, μετέδωσε το συριακό πρακτορείο ειδήσεων Sana.<br /><br />Παράλληλα, ο πρόεδρος της Ρωσίας ανακοίνωσε «μείωση» της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία. «Συμφωνώ με την πρόταση του υπουργείου Άμυνας για τη μείωση της στρατιωτικής μας παρουσίας στη Συρία», δήλωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατά τη διάρκεια συνάντησής του με τους υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών. «Όμως θα συνεχίσουμε οπωσδήποτε τον αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας», διευκρίνισε, ενώ τόνισε πως η Τουρκία θα λειτουργήσει ως «θεματοφύλακας» της εκεχειρίας στην περιοχή.<br /><br />Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σόιγκου, δήλωσε πως η εκεχειρία συμπεριλαμβάνει 62.000 μαχητές στη Συρία, και ότι τα ρωσικά στρατεύματα έχουν ήδη ετοιμάσει μία γραμμή επικοινωνίας με τους Τούρκους συμμάχους τους για να διευκολυνθεί η άμεση ανταλλαγή στοιχείων σχετικά με την επιβολή της κατάπαυσης του πυρός.<br /><br />Ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Μελβούτ Τσαβούσογλου, είχε δηλώσει νωρίτερα ότι γίνονταν προσπάθειες προκειμένου να επιτευχθεί η εκεχειρία πριν το νέο έτος. Μάλιστα σε συνέντευξή του την Πέμπτη είχε δηλώσει πως η Τουρκία θα «εγγυόταν» τη συμμόρφωση των ανταρτών με την κατάπαυση του πυρός, ενώ η Ρωσία θα αναλάμβανε την εξασφάλιση της στήριξης της κυβέρνησης Ασαντ. Το Ιράν από πλευράς του θα βοηθούσε στην επίτευξη της συμμόρφωσης από μικρότερες στρατιωτικές ομάδες Σιιτών, συμπεριλαμβανομένης και της Χεζμπολάχ.<br /><br />Σήμερα το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, επιβεβαιώνοντας τις δηλώσεις Τσαβούσογλου, ανακοίνωσε επισήμως ότι η Τουρκία και η Ρωσία θα έχουν τον ρόλο των εγγυητών στην διαδικασίας της εφαρμογής της κατάπαυσης του πυρός. Σύμφωνα με το τουρκικό ΥΠΕΞ, από τη συμφωνία εξαιρούνται οργανώσεις που θεωρούνται τρομοκρατικές από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ενώ ζητείται η υποστήριξη των χωρών που διαθέτουν επιρροή προς τις εμπόλεμες πλευρές.<br /><br />«Με τη συμφωνία αυτή, οι πλευρές συμφώνησαν για κατάπαυση όλων των ένοπλων επιθέσεων, περιλαμβανομένων των αεροπορικών, και δεσμεύθηκαν να μην επεκταθούν από τις υπό τον έλεγχό τους περιοχές σε άλλες», διευκρινίζεται στην ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. O συριακός στρατός από πλευράς του ανακοίνωσε ότι η συνολική κατάπαυση του πυρός θα τεθεί σε ισχύ απόψε τα μεσάνυχτα και θα ανοίξει τον δρόμο για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στη σύρραξη.<br /><br />«Η κατάπαυση του πυρός ήλθε μετά τις νίκες και επιτυχίες που τα στρατεύματά μας πέτυχαν σε πολλές περιοχές της Συρίας», αναφερόμενος στην ανακατάληψη του Χαλεπίου.<br /><br />Δεν κατέστη εξ αρχής σαφές ποιες από τις ομάδες των ανταρτών που βρίσκονται διασκορπισμένες στη Συρία συμφώνησαν στην κατάπαυση του πυρός, ούτε εάν αυτές που δεν έχουν συμφωνήσει ρητώς σκοπεύουν να τη σεβασθούν. Αυτό αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό των ανταρτών από την εκκίνηση του πολέμου το 2011, καθώς ουδέποτε κατάφεραν να διαμορφώσουν μία ενωμένη ηγεσία, και πολύ συχνά οδηγούνταν σε εσωτερικές συρράξεις.<br /><br />Από τη συμφωνία αποκλείονται πάντως ρητώς το Ισλαμικό Κράτος, το πρώην Μέτωπο αλ-Νόσρα και οι ένοπλες οργανώσεις που συνδέονται με αυτά, καθώς τόσο η κυβέρνηση Ασαντ όσο και η Ρωσία και η Τουρκία τις κατατάσσουν στις τρομοκρατικές οργανώσεις, χωρίς βέβαια να υπάρχει απόλυτη σαφήνεια σχετικά με τα κριτήρια που οδηγούν στην κατηγοριοποίηση μίας οργάνωσης ως τρομοκρατικής.<br /><br />Στην ανακοίνωση που μεταδόθηκε από το συριακό πρακτορείο ειδήσεων Sana, ο στρατός ανακοίνωσε ότι η κατάπαυση του πυρός θα τεθεί σε ισχύ στις 00.00 της 30ής Δεκεμβρίου. Εκπρόσωποι της συριακής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης θα συναντηθούν στην Αστάνα του Καζακστάν υπό την αιγίδα των εγγυητριών δυνάμεων σύντομα, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση.<br /><br /><a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τίτλοι τέλους για τον Συριακό εμφύλιο;

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε την εφαρμογή κατάπαυσης του πυρός ανάμεσα στο συριακό καθεστώς και την ένοπλη συριακή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανάβουν φωτιές τρεις τεράστιες αποστολές όπλων στους Κούρδους της Συρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY-PlQnT-BvXoYXMgPImdesAAfJuyXI6LyMkEi8Z4m6IrT_hDAHZnbBgyiOxfp_yU_6tCbr0WWL9nVERfbgcvaEALhjyzqMQgaSfXb09AoyWoUEdImAVHEFr2tVbIG5frwqQ4tSAqgqK-W/s1600/%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY-PlQnT-BvXoYXMgPImdesAAfJuyXI6LyMkEi8Z4m6IrT_hDAHZnbBgyiOxfp_yU_6tCbr0WWL9nVERfbgcvaEALhjyzqMQgaSfXb09AoyWoUEdImAVHEFr2tVbIG5frwqQ4tSAqgqK-W/s640/%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Νίκος Χειλαδάκης</b><br />Οργισμένη αλλά και θορυβημένη η Άγκυρα παρακολουθεί αυτές τις μέρες την μεγάλη εντατικοποίηση των αποστολών όπλων από τους Αμερικανούς στους Κούρδους της Συρίας, εν όψει πολύ σημαντικών εξελίξεων και των σχεδίων του Ερντογάν να στραφεί κατά μέτωπο εναντίον τους στο ανατολικό αλλά και στο δυτικό μέτωπο της βορείου Συρίας.<br /><br />Σύμφωνα με τα ίδια τα τουρκικά ΜΜΕ, μέσα στο χρονικό διάστημα των δυο τελευταίων εβδομάδων έχουν γίνει τρεις μεγάλες αποστολές οπλικών συστημάτων και πολεμοφοδίων από τους Αμερικανούς στους Κούρδους του PYD/YPG, που θεωρούνται σαν τρομοκράτες από την Τουρκία, εξοργίζοντας την Άγκυρα και πυροδοτώντας νέα ένταση στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ<br /><br />Δεν θεωρείται άσχετο με αυτή την εξέλιξη η εντυπωσιακή καταγγελία του Ερντογάν για πρώτη φορά, ότι οι ΗΠΑ ενισχύουν και στηρίζουν τους τρομοκράτες στην Συρία.<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι πως ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Hüseyin Müftüoğlu, κατήγγειλε ότι οι ΗΠΑ προμηθεύουν τους Κούρδους με αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger, που στο παρελθόν έχουν στοιχήσει την τουρκική πλευρά με πολλές απώλειες και θύματα.<br /><br />Η καταστήσει περιπλέκεται ακόμα περισσότερο από την οικτρή αποτυχία των Τούρκων να καταλάβουν την πόλη El Bab, παρά τις μεγάλες ενισχύσεις που έχουν διαθέσει. Στην Άγκυρα τώρα κυκλοφορεί η είδηση ότι αναμένουν ακόμα και κουρδική προσβολή των γραμμών τους από τα δυτικά, δηλαδή από την περιοχή Afrın, ενώ τα θύματα του συριακού μετώπου ήδη συσσωρεύονται στην χώρα.<br /><br />Όσον αφορά για την συμφωνία Ρωσίας –Τουρκιάς –Ιράν, δεν επιβεβαιώνεται εκτός από την Άγκυρα, ενώ ήδη Τούρκοι αρθρογράφοι προεξοφλούν την αποτυχία της εξ’ αιτίας κυρίως της μεγάλης εχθρότητας της Άγκυρας με την Τεχεράνη για το καθεστώς Άσαντ και όχι μόνο<br /> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ανάβουν φωτιές τρεις τεράστιες αποστολές όπλων στους Κούρδους της Συρίας

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Οργισμένη αλλά και θορυβημένη η Άγκυρα παρακολουθεί αυτές τις μέρες την μεγάλη εντατικοποίηση των αποστολών όπλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γραμμή... άμυνας αναζητούν, ενόψει της Γενεύης, Αναστασιάδης-Τσίπρας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ21GhUFuQFuvkDxKT3BF7GTcIqnQ-1mtBGeQ2fkZ_PgO5ELp6PYvczRo5QfBMdB_68ZLE6RXf6jcmK3wlJlYOtURwrwFImWbzcIq-zBQ9glvPuO_5d0XBd2tSiSQtUSC1AT9jVmxydS2_/s1600/%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582%252C+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25AF%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ21GhUFuQFuvkDxKT3BF7GTcIqnQ-1mtBGeQ2fkZ_PgO5ELp6PYvczRo5QfBMdB_68ZLE6RXf6jcmK3wlJlYOtURwrwFImWbzcIq-zBQ9glvPuO_5d0XBd2tSiSQtUSC1AT9jVmxydS2_/s640/%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582%252C+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25AF%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γραμμές άμυνας, κατόπιν εορτής, αναζητά τώρα η Λευκωσία καθώς οι συνομιλίες της Γενεύης δυο εβδομάδες πριν από την επίσημη έναρξη τους βρίσκονται στον αέρα, με την τουρκική πλευρά να επιδιώκει συνολική διαπραγμάτευση fast track και παζάρια με εκβιασμούς της τελευταίας στιγμής.<br /><br />Ο Νίκος Αναστασιάδης θα βρεθεί αύριο το πρωί στην Αθήνα για μια συνολική συζήτηση με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά για την διαμόρφωση της στρατηγικής μέχρι την Γενεύη αλλά και με εναλλακτικά σενάρια για το πως θα εξελιχθούν οι συνομιλίες, ενώ ο Νίκος Κοτζιάς αναχωρεί την επόμενη εβδομάδα για την Νέα Υόρκη για να συναντηθεί με τον νέο Γ.Γ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. <br /><br />Ο υπουργός εξωτερικών θέλει να είναι σαφής η ελληνική θέση στον ΟΗΕ πριν την μετάβαση του Αλ. Τσίπρα στην Γενεύη και συγχρόνως να εξηγηθούν οι σοβαρές αδυναμίες που υπάρχουν στην διαδικασία. Σταθερό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς είναι ότι χρέος και του ΟΗΕ είναι να αποτραπεί η σύγκληση μιας Διάσκεψης καταδικασμένης σε αποτυχία, καθώς έτσι θα τεθεί σε κίνδυνο όλη η διαδικασία των συνομιλιών αλλά και η γενικότερη περιφερειακή σταθερότητα..<br /><br />Ο Νίκος Κοτζιάς αναμένεται ακόμη να ζητήσει από τον νέο Γ.Γ., να διασφαλίσει την αντικειμενικότητα του ειδικού εκπροσώπου του Ε. Άϊντα, που πολύ συχνά διολισθαίνει σε φιλοτουρκικές παρεκτροπές στην διαδικασία.<br /><br />Μετά το ολέθριο σφάλμα της άνευ όρων και προϋποθέσεων συναίνεσης του Νίκου Αναστασιάδη στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου για αναβάθμιση των συνομιλιών στην Γενεύη με κατάληξη την Διεθνή Διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου, τώρα Λευκωσία και Αθήνα αναζητούν τρόπους ώστε να καλυφθεί η πρώτη μεγάλη «γκρίζα ζώνη» που αφορά την συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Διεθνή Διάσκεψη, καθώς η Συνθήκη Εγγύησης είχε συναφθεί μεταξύ των Εγγυητριών δυνάμεων και της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ η Συνθήκη Συμμαχίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας και της Τουρκίας.<br /><br />Στο δύσκολο αυτό νομικό και πολιτικό γρίφο δεν έχει δοθεί ακόμη απάντηση αν και με γνωμοδοτήσεις έγκριτοι νομικοί στην αρωγή των οποίων προσέφυγε το ΥΠΕΞ (όπως ο καθηγητής και πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χρήστος Ροζάκης)προειδοποιούν ότι η μη συμμετοχή και εκπροσώπηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, (ανεξαρτήτως της παρουσίας του Νίκου Αναστασιάδη ως εκπροσώπου της ελληνοκυπριακής κοινότητας στις δικοινοτικές συνομιλιες) θα οδηγήσει σε ακυρότητα όποια νέα συμφωνία δεν φέρει την υπογραφή της.<br /><br />Όμως η Τουρκία και η Τουρκοκυπριακή πλευρά, θέλοντας να απαλλαγούν δια παντός από την Κυπριακή Δημοκρατία και να αναβαθμιστεί έστω και στιγμιαία το ψευδοκράτος σε ισότιμο της «ελληνοκυπριακής Διοίκησης» όπως αποκαλούν την Κυπριακή Δημοκρατία, αρνούνται να αποδεχθούν την συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στις συνομιλίες. Το νομικό αυτό παζλ, που επαναφέρει την γνωστή θεωρία περί παρθενογένεσης του νέου κράτους, έχει βαθύτατες προεκτάσεις, καθώς ουσιαστικά θα σφραγίσει και την μορφή της λύσης του Κυπριακού.<br /><br />Κυρίως όμως σε περίπτωση λύσης, αντί να υπάρχει μετεξέλιξή, θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα και μόνη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία, με ένα νέο «ομόσπονδο» κρατικό μόρφωμα αποτελούμενο από δυο ισότιμες συνιδρυτικές κρατικές οντότητες, οι οποίες πλέον θα έχουν τα ίδια δικαιώματα σε περίπτωση ναυαγίου της εφαρμογής της Λύσης…<br /><br />Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μ. Ακιντζί πάντως κάνει ότι είναι δυνατόν για να δυσκολέψει την θέση του Νίκου Αναστασιάδη, καθώς με την διατύπωση ακραίων θέσεων, ουσιαστικά του στερεί κάθε δυνατότητα ευελιξίας στην διαπραγμάτευση.<br /><br />Ο κ. Ακιντζί επιμένει ότι η συμφωνία του με τον Ν. Αναστασιάδη την 1η Δεκεμβρίου δεν προέβλεπε εκπροσώπηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε Πολυμερή, αλλά Πενταμερή Διάσκεψη, επιμένει ότι η συζήτηση γίνεται όχι για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων αλλά για τον αριθμό που θα παραμείνει, υπεραμύνεται του καθεστώτος Εγγυήσεων της Τουρκίας, της παραμονής του μεγαλύτερου αριθμού των εποίκων, θέτει ως προϋπόθεση την εκ περιτροπής προεδρία και επιμένει να μεταθέτει για το τέλος της διαδικασίας το Εδαφικό, επιδιώκοντας να ανταλλάξει τις στοιχειώδεις εδαφικές προσαρμογές με την διατήρηση των Εγγυήσεων της Τουρκίας και με πολυετή χρονοδιαγράμματα για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων.<br /><br /><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γραμμή... άμυνας αναζητούν, ενόψει της Γενεύης, Αναστασιάδης-Τσίπρας

Γραμμές άμυνας, κατόπιν εορτής, αναζητά τώρα η Λευκωσία καθώς οι συνομιλίες της Γενεύης δυο εβδομάδες πριν από την επίσημη έναρξη τους βρ...

Διαβάστε την συνέχεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzpZ7M9c70q_wJ2W9zt7f0U8U0pzpyFWUx1ZHaq0oyRwRSBGRMzd89Z_XLIyEcFiYZGg4rdJVsHmCLHFAM-h_K7meeE1syBqbS3J3C0tXKnrc7OhthZ958vh7CeZ0jAaJ6E7Gnu_ZrJKsB/s1600/%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25BF%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591%25E2%2580%25A6+%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BD%2521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzpZ7M9c70q_wJ2W9zt7f0U8U0pzpyFWUx1ZHaq0oyRwRSBGRMzd89Z_XLIyEcFiYZGg4rdJVsHmCLHFAM-h_K7meeE1syBqbS3J3C0tXKnrc7OhthZ958vh7CeZ0jAaJ6E7Gnu_ZrJKsB/s640/%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BD-%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25BF%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591%25E2%2580%25A6+%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BD%2521.jpg" width="640" /></a></div> <br />Εάν οι πηγές που επικαλείται το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters επαληθευτούν, τότε το κενό ισχύος στην περιοχή που θα επαληθευθεί, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε περιπέτειες σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού η αστάθεια όλων αυτών των ετών αντί να ελεγχθεί, θα διευρυνθεί, καθώς η ευκαιριακή αυτή συμμαχία θα προκαλέσει αντίδραση τόσο στις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ, όσο και στο Ισραήλ, που δεν θα ανεχθεί για πολύ το Ιράν να αποκτά δικαιοδοσία στην άμεση γειτονιά του και να δίνει την ευκαιρία στη Χεζμπολάχ να «αναπνεύσει» και να ανασυνταχθεί, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε ενδεχομένως σε έναν μεγάλο πόλεμο που θα μπορούσε να κάνει τον συριακό εμφύλιο να μοιάζει με απλά… προκαταρκτικά.<br /><br />Το Reuters πληροφορήθηκε την πρόθεση των τριών χωρών να συμφωνήσουν σε έναν άτυπο διαμοιρασμό των ιματίων της Συρίας σε ζώνες επιρροής – όπως κάποτε η Κοινωνία των Εθνών (League of Nations) στις αρχές του 20ου αιώνα είχε χωρίσει τη χώρα σε «εντολές» (mandates) – με αντάλλαγμα να παραμείνει ο Μπασάρ Αλ Άσαντ με μειωμένες εξουσίες για μερικά χρόνια στην εξουσία… αν και ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, κι ας λένε όλοι πως το σχέδιο θα προβλέπει την αποχώρησή του υπέρ μιας προσωπικότητας κοινά αποδεκτής, ώστε να μπορέσει η Συρία να παραμείνει ενιαίο κράτος και να μη διαλυθεί.<br /><br />Υποτίθεται ότι αυτή η διευθέτηση θα δημιουργήσει μια άτυπη ομοσπονδιακή δομή και θα παραχωρεί περιφερειακή αυτονομία υπό τον έλεγχο μιας κεντρικής κυβέρνησης την οποία προφανώς θα ελέγξουν οι Αλαουίτες από τους οποίους προέρχεται το καθεστώς του Σύρου ηγέτη, σε μια δομή που όλοι κερδίζουν κάτι.<br /><br /><b>Οι Ρώσοι</b> κερδίζουν την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία αλλά και τον απόλυτο έλεγχο του δυτικού κομματιού της χώρας που έχει την έξοδο στη Μεσόγειο, εξ ου και η εντολή ταχείας επεκτάσεως των ναυτικών εγκαταστάσεων στο Ταρτούς, με το ομοσπονδιακό αλαουιτικό τμήμα να παραμένει κράτος εν αναμονή σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά στην πορεία, με αποτέλεσμα η Μόσχα να εξασφαλίζει την παρουσία της στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή… Εμφανίζονται όμως και ως οι επιδιαιτητές της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, έναν ρόλο που παραδοσιακά έπαιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br /><b>Το Ιράν</b> επιτυγχάνει επίσης την παραμονή του φιλικά προσκείμενου σε αυτούς Μπασάρ Αλ Άσαντ, ενώ θα αγοράσει χρόνο και θα διατηρήσει τον χερσαίο διάδρομο μέσω ελέγχου μεγάλων οδικών αξόνων της Συρίας για να μπορέσει να επανεξοπλίσει τη Χεζμπολάχ η οποία θα χρειαστεί αρκετό καιρό για να απορροφήσει τις απώλειες από τη συμμετοχή στον συριακό εμφύλιο, ώστε να επανέλθει στον ρόλο του βραχίονα της Τεχεράνης, η οποία μέσω της σιιτικής οργάνωσης του Λιβάνου επιτυγχάνει προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, απειλώντας αξιόπιστα το Ισραήλ με το άνοιγμα βορείου μετώπου σε περίπτωση που το Ιράν δεχθεί επίθεση με αφορμή το πυρηνικό του πρόγραμμα.<br /><br /><b>Η Τουρκία </b>θα πετύχει την αναστολή των σχεδίων των Κούρδων για τη δημιουργία κρατικής οντότητας, ενώ προφανώς θα επιχειρήσει και να παρεμβάλλεται ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η εδαφική συνέχεια των καντονιών τους. Οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να λειτουργήσουν και ως ο «ατζέντης» ή ο εκπρόσωπος των σαουδαραβικών συμφερόντων στη διαμάχη, ρόλο τον οποίο θα «πουλήσουν» επικοινωνιακά και διπλωματικά ως «τουρκική γέφυρα» του σουνιτικού και του σιιτικού κόσμου στη Μέση Ανατολή…<br /><br />Προφανώς για να περάσει αυτό το «σχέδιο» θα πρέπει να πειστεί ο Άσαντ και να περιμένουν οι εμπλεκόμενοι για πράσινο φως και από την Ουάσιγκτον εάν δεν θέλουν το σχέδιο να αποδειχθεί απλά ανεφάρμοστο στην πράξη, καθώς οι τρόποι τορπιλισμού της επιτυχούς εφαρμογής του θα είναι πολλοί, σε μια ακόμα σύγκρουση… δι’ αντιπροσώπων στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Οι τρεις πλευρές φέρονται να έχουν συζητήσει και πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να παίξουν έναν πιο ενοποιητικό ρόλο όταν έρθει η ώρα για τη διαδοχή του Άσαντ, ο οποίος θα εξασφαλίσει για τον εαυτό του και την οικογένειά του το ακαταδίωκτο (ποιος το πιστεύει αυτό σε μια εποχή που τα διεθνή δικαστήρια έχουν γίνει εργαλεία εξωτερικής πολιτικής των ισχυρών…). <br /><br />Ωστόσο, η σύγκρουση σιιτιών και σουνιτών θα ρίχνει βαριά τη σκιά της σε ένα ακόμα μεσανατολικό μέτωπο, ενώ όσο πιο πολύπλοκο – εκ των πραγμάτων δεν μπορεί αν γίνει διαφορετικά – ένα σχέδιο τόσο μικρότερες οι πιθανότητές του να δουλέψει στην πράξη.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εάν οι πηγές που επικαλείται το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters επαληθευτούν, τότε το κενό ισχύος στην περιοχή που θα επαληθευθε...

Διαβάστε την συνέχεια