Εάν οι πηγές που επικαλείται το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters επαληθευτούν, τότε το κενό ισχύος στην περιοχή που θα επαληθευθεί, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε περιπέτειες σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού η αστάθεια όλων αυτών των ετών αντί να ελεγχθεί, θα διευρυνθεί, καθώς η ευκαιριακή αυτή συμμαχία θα προκαλέσει αντίδραση τόσο στις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ, όσο και στο Ισραήλ, που δεν θα ανεχθεί για πολύ το Ιράν να αποκτά δικαιοδοσία στην άμεση γειτονιά του και να δίνει την ευκαιρία στη Χεζμπολάχ να «αναπνεύσει» και να ανασυνταχθεί, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε ενδεχομένως σε έναν μεγάλο πόλεμο που θα μπορούσε να κάνει τον συριακό εμφύλιο να μοιάζει με απλά… προκαταρκτικά.
Το Reuters πληροφορήθηκε την πρόθεση των τριών χωρών να συμφωνήσουν σε έναν άτυπο διαμοιρασμό των ιματίων της Συρίας σε ζώνες επιρροής – όπως κάποτε η Κοινωνία των Εθνών (League of Nations) στις αρχές του 20ου αιώνα είχε χωρίσει τη χώρα σε «εντολές» (mandates) – με αντάλλαγμα να παραμείνει ο Μπασάρ Αλ Άσαντ με μειωμένες εξουσίες για μερικά χρόνια στην εξουσία… αν και ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, κι ας λένε όλοι πως το σχέδιο θα προβλέπει την αποχώρησή του υπέρ μιας προσωπικότητας κοινά αποδεκτής, ώστε να μπορέσει η Συρία να παραμείνει ενιαίο κράτος και να μη διαλυθεί.
Υποτίθεται ότι αυτή η διευθέτηση θα δημιουργήσει μια άτυπη ομοσπονδιακή δομή και θα παραχωρεί περιφερειακή αυτονομία υπό τον έλεγχο μιας κεντρικής κυβέρνησης την οποία προφανώς θα ελέγξουν οι Αλαουίτες από τους οποίους προέρχεται το καθεστώς του Σύρου ηγέτη, σε μια δομή που όλοι κερδίζουν κάτι.
Οι Ρώσοι κερδίζουν την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία αλλά και τον απόλυτο έλεγχο του δυτικού κομματιού της χώρας που έχει την έξοδο στη Μεσόγειο, εξ ου και η εντολή ταχείας επεκτάσεως των ναυτικών εγκαταστάσεων στο Ταρτούς, με το ομοσπονδιακό αλαουιτικό τμήμα να παραμένει κράτος εν αναμονή σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά στην πορεία, με αποτέλεσμα η Μόσχα να εξασφαλίζει την παρουσία της στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή… Εμφανίζονται όμως και ως οι επιδιαιτητές της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, έναν ρόλο που παραδοσιακά έπαιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Ιράν επιτυγχάνει επίσης την παραμονή του φιλικά προσκείμενου σε αυτούς Μπασάρ Αλ Άσαντ, ενώ θα αγοράσει χρόνο και θα διατηρήσει τον χερσαίο διάδρομο μέσω ελέγχου μεγάλων οδικών αξόνων της Συρίας για να μπορέσει να επανεξοπλίσει τη Χεζμπολάχ η οποία θα χρειαστεί αρκετό καιρό για να απορροφήσει τις απώλειες από τη συμμετοχή στον συριακό εμφύλιο, ώστε να επανέλθει στον ρόλο του βραχίονα της Τεχεράνης, η οποία μέσω της σιιτικής οργάνωσης του Λιβάνου επιτυγχάνει προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, απειλώντας αξιόπιστα το Ισραήλ με το άνοιγμα βορείου μετώπου σε περίπτωση που το Ιράν δεχθεί επίθεση με αφορμή το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Η Τουρκία θα πετύχει την αναστολή των σχεδίων των Κούρδων για τη δημιουργία κρατικής οντότητας, ενώ προφανώς θα επιχειρήσει και να παρεμβάλλεται ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η εδαφική συνέχεια των καντονιών τους. Οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να λειτουργήσουν και ως ο «ατζέντης» ή ο εκπρόσωπος των σαουδαραβικών συμφερόντων στη διαμάχη, ρόλο τον οποίο θα «πουλήσουν» επικοινωνιακά και διπλωματικά ως «τουρκική γέφυρα» του σουνιτικού και του σιιτικού κόσμου στη Μέση Ανατολή…
Προφανώς για να περάσει αυτό το «σχέδιο» θα πρέπει να πειστεί ο Άσαντ και να περιμένουν οι εμπλεκόμενοι για πράσινο φως και από την Ουάσιγκτον εάν δεν θέλουν το σχέδιο να αποδειχθεί απλά ανεφάρμοστο στην πράξη, καθώς οι τρόποι τορπιλισμού της επιτυχούς εφαρμογής του θα είναι πολλοί, σε μια ακόμα σύγκρουση… δι’ αντιπροσώπων στη Μέση Ανατολή.
Οι τρεις πλευρές φέρονται να έχουν συζητήσει και πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να παίξουν έναν πιο ενοποιητικό ρόλο όταν έρθει η ώρα για τη διαδοχή του Άσαντ, ο οποίος θα εξασφαλίσει για τον εαυτό του και την οικογένειά του το ακαταδίωκτο (ποιος το πιστεύει αυτό σε μια εποχή που τα διεθνή δικαστήρια έχουν γίνει εργαλεία εξωτερικής πολιτικής των ισχυρών…).
Ωστόσο, η σύγκρουση σιιτιών και σουνιτών θα ρίχνει βαριά τη σκιά της σε ένα ακόμα μεσανατολικό μέτωπο, ενώ όσο πιο πολύπλοκο – εκ των πραγμάτων δεν μπορεί αν γίνει διαφορετικά – ένα σχέδιο τόσο μικρότερες οι πιθανότητές του να δουλέψει στην πράξη.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου